1
00:00:27,320 --> 00:00:29,239
เต้นให้หมดห่วง

2
00:00:29,239 --> 00:00:31,408
เก็บไว้กังวลวันหลัง

3
00:00:31,408 --> 00:00:33,493
ให้เพลงบรรเลงเป็นทํานอง

4
00:00:33,493 --> 00:00:35,412
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก

5
00:00:35,412 --> 00:00:37,706
ทํางานให้หมดห่วง

6
00:00:37,706 --> 00:00:39,749
เก็บไว้เต้นวันหลัง

7
00:00:39,749 --> 00:00:41,376
ปล่อยพวกแฟรกเกิลเล่นไป

8
00:00:41,376 --> 00:00:42,419
- พวกเรามีโกโบ
- โมกี้

9
00:00:42,419 --> 00:00:43,336
- เวมบลีย์
- บูเบอร์

10
00:00:43,336 --> 00:00:44,421
เร้ด

11
00:00:47,757 --> 00:00:48,758
จูเนียร์

12
00:00:49,301 --> 00:00:50,635
ว่าไงจ๊ะ

13
00:00:52,262 --> 00:00:53,346
หัวแรดิชของฉัน

14
00:00:54,472 --> 00:00:56,433
เต้นให้หมดห่วง

15
00:00:56,433 --> 00:00:58,560
เก็บไว้กังวลวันหลัง

16
00:00:58,560 --> 00:01:00,645
ให้เพลงบรรเลงเป็นทํานอง

17
00:01:00,645 --> 00:01:03,189
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก

18
00:01:04,733 --> 00:01:06,151
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก

19
00:01:10,488 --> 00:01:12,657
แกเล่นเกมไปคาบมาเก่งแล้วนะ สปร็อก

20
00:01:13,950 --> 00:01:16,995
เฮ้ ถ้าแกซ้อมต่อไปเรื่อยๆ
แกอาจเป็นมือโปรได้

21
00:01:16,995 --> 00:01:18,079
ไม่

22
00:01:18,580 --> 00:01:21,666
ฉันจะไม่เป็นแม่หมาที่เอาความฝันของตัวเอง
ไปยัดเยียดให้สัตว์เลี้ยง

23
00:01:23,752 --> 00:01:25,962
พวกเขาแปะใบปลิวนี่ทั่วเลย

24
00:01:27,255 --> 00:01:29,507
"พร้อมสนุกไปกับช่วงเวลาสี่ขาสุดฟินไหม"

25
00:01:29,507 --> 00:01:33,261
"งั้นก็หยุดแผนการไว้ก่อน
แล้วมาเข้าค่ายวันมะหมากับเราสิ"

26
00:01:34,387 --> 00:01:36,097
ใครจะอยากไปค่ายวันมะหมากัน

27
00:01:44,105 --> 00:01:45,899
นี่แกฝันหวานถึงค่ายอยู่เหรอ

28
00:01:47,859 --> 00:01:49,110
โธ่ ไม่เอาน่า

29
00:01:49,110 --> 00:01:51,446
ใช้เวลาอยู่กับฉันดีกว่าไปค่ายตั้งเยอะ

30
00:01:51,446 --> 00:01:55,450
อย่างวันนี้นะ
ฉันว่าเรามาแก้สายยูเอสบีที่พันกันดีกว่า

31
00:01:55,450 --> 00:01:57,285
ขุดให้ลึกถึงเส้นในสุดเลย

32
00:01:57,285 --> 00:01:59,496
ค่ายวันมะหมาจะมาดีกว่าได้ไง

33
00:02:01,331 --> 00:02:02,499
อย่ามาทําตาลูกหมาเว้าวอน

34
00:02:03,083 --> 00:02:04,584
อย่าทําตาลูกหมาเว้าวอนสิ

35
00:02:05,377 --> 00:02:07,420
ก็ได้ ใจอ่อนแล้วเรา

36
00:02:08,337 --> 00:02:09,421
แกลองไปค่ายดูก็ได้

37
00:02:16,429 --> 00:02:20,475
ทุกคนไปประชุมที่โถง ทุกคนไปประชุมที่โถง

38
00:02:21,142 --> 00:02:22,143
ในที่สุดโถงใหญ่

39
00:02:22,143 --> 00:02:24,020
ก็สะอาดหลังจากโดนพายุฝุ่น

40
00:02:24,521 --> 00:02:25,814
ต่อกันที่เรื่องใหญ่กว่าเดิม...

41
00:02:25,814 --> 00:02:27,107
ใช่ ขอบใจนะ โกโบ

42
00:02:27,107 --> 00:02:30,944
เราต้องคุยกัน
เรื่องที่แลนฟอร์ดโตเกินกระถางแล้ว

43
00:02:30,944 --> 00:02:33,321
- กระถาง
- ใช่ ฉันเองก็ไม่อยากเชื่อ

44
00:02:33,321 --> 00:02:35,574
ฉันนี่แบบ "ว่าไงนะ" เวลาอะเนอะ

45
00:02:35,574 --> 00:02:40,328
โมก ฉันว่าโกโบหมายถึง
เรื่องที่แรดิชหายไปต่างหาก

46
00:02:40,328 --> 00:02:42,205
- ใช่
- อือ นั่นสินะ

47
00:02:42,205 --> 00:02:45,458
สําคัญหลายเรื่อง
เริ่มจากเรื่องของนายก่อน มันสําคัญกว่า

48
00:02:45,458 --> 00:02:48,795
ใช่ มันคือความท้าทายครั้งใหญ่ที่สุด
ที่เดอะร็อกเคยเจอมา

49
00:02:48,795 --> 00:02:50,171
แต่เรามีแผน

50
00:02:50,171 --> 00:02:51,715
ถูกไหม คอตเทอร์พิน

51
00:02:52,591 --> 00:02:55,010
คอตเทอร์พิน

52
00:02:55,010 --> 00:02:56,386
ฉันอยู่นี่

53
00:02:57,429 --> 00:03:00,223
โทษที เวลาฉันกวาด ฉันไม่ได้กวาดเล่นๆ

54
00:03:01,099 --> 00:03:01,933
โอเค

55
00:03:01,933 --> 00:03:04,853
แฟรกเกิลผู้สาบสูญสอนเราเรื่องการหมักปุ๋ย

56
00:03:04,853 --> 00:03:06,980
เราจะทําตามนั้น แต่จะทําให้ไวจี๋

57
00:03:06,980 --> 00:03:08,440
และใช้เทคโนโลยีของดูเซอร์

58
00:03:08,440 --> 00:03:11,109
ใช่ ดูเซอร์จะดึงเอาสารอินทรีย์

59
00:03:11,109 --> 00:03:13,069
มาจากกองขยะที่เธอเล่าให้เราฟัง

60
00:03:13,069 --> 00:03:16,907
แล้วเราจะเร่งการหมัก
ด้วยระบบไถพรวนและเติมอากาศ

61
00:03:16,907 --> 00:03:21,536
ทุกอย่างได้พลังงานจากกังหันขนาดเท่ากอร์ก
ที่ฉันออกแบบ แต่พวกแฟรกเกิลจะเป็นคนสร้าง

62
00:03:21,536 --> 00:03:22,454
ได้

63
00:03:22,454 --> 00:03:25,332
มันจะทําให้ดินพร้อม
สําหรับต้นกล้าแรดิชไฮโดรโปนิกส์

64
00:03:25,332 --> 00:03:27,334
ที่ฉันปลูกมา จากนั้น...

65
00:03:27,334 --> 00:03:29,002
เรากลับมาก็เป็นเหมือนเดิม

66
00:03:31,171 --> 00:03:36,092
แผนเด็ดมาก คอตเทอร์พิน คอตเทอร์พิน
คอตเทอร์พิน คอตเทอร์พิน คอตเทอร์พิน...

67
00:03:36,092 --> 00:03:37,552
เขาเป็นพวกชอบแผนสุดๆ

68
00:03:37,552 --> 00:03:38,803
ใช่แล้ว

69
00:03:38,803 --> 00:03:40,096
ฉันไปคุยกับกอร์กก่อน

70
00:03:40,096 --> 00:03:42,849
ทุกอย่างเกิดขึ้นในสวนพวกเขา
เราต้องให้พวกเขาช่วย

71
00:03:43,934 --> 00:03:45,644
พวกกอร์กอาจมีอะไรบางอย่าง

72
00:03:45,644 --> 00:03:47,729
- เป็นกระถางใหม่ให้แลนฟอร์ดได้...
- กระถาง

73
00:03:47,729 --> 00:03:50,440
อย่างถ้วยชา เพราะมันเล็กมากสําหรับพวกเขา

74
00:03:51,608 --> 00:03:54,027
ใช่เลย มันใหญ่สําหรับเรา

75
00:03:54,027 --> 00:03:55,487
วันนี้เราเห็นตรงกันแฮะ

76
00:03:55,487 --> 00:03:58,782
- เร็วเข้า ขึ้นไปข้างบนกัน
- ไปสิ

77
00:03:58,782 --> 00:04:02,035
เฮ้ ไหนๆ นายก็อยู่นี่แล้ว
ขอเด้งอะไรใส่หน่อยได้ไหม

78
00:04:02,035 --> 00:04:03,578
- ได้สิ
- เยี่ยม

79
00:04:05,622 --> 00:04:06,706
ขอบใจนะ

80
00:04:15,715 --> 00:04:17,509
ผมเจอหนังสือที่แม่ต้องการแล้ว

81
00:04:18,593 --> 00:04:20,262
เยี่ยมเลยลูกรัก

82
00:04:20,262 --> 00:04:23,098
แม่อยู่ข้างๆ ลูกแค่นี้เอง
แต่ก็วิเศษมาก

83
00:04:23,932 --> 00:04:26,810
หนังสือเหรอ เรามีหนังสือแล้วนี่

84
00:04:26,810 --> 00:04:28,228
คู่มือราชากอร์ก

85
00:04:28,228 --> 00:04:32,148
นี่คือคู่มือราชินีกอร์ก

86
00:04:32,148 --> 00:04:35,652
และเราจะเริ่มอ่านเล่มนี้แทนเล่มของคุณ

87
00:04:36,695 --> 00:04:41,074
ผมแค่ทําพลาดนิดเดียว
ที่ทําทั้งสวนพังด้วยหนังสือเล่มนี้

88
00:04:41,074 --> 00:04:43,410
แต่ไม่ได้หมายความว่าเราต้องเลิกเชื่อมัน

89
00:04:43,410 --> 00:04:45,453
จูเนียร์ มานั่งเซ็งกับพ่อมา

90
00:04:45,954 --> 00:04:48,790
- โอเคครับป๊า
- ปล่อยเขาบึ้งตึงไปคนเดียวเถอะ

91
00:04:48,790 --> 00:04:53,128
ทําไมลูกไม่ไปเอาน้ําชีสอุ่นๆ
มาให้เราดื่มหน่อยล่ะ

92
00:04:53,128 --> 00:04:55,547
- น้ําชีสเหรอ น่าอร่อยจัง
- อาฮะ

93
00:04:56,464 --> 00:04:57,674
เย่!

94
00:04:58,341 --> 00:05:00,886
เฮ้ จูเนียร์ จูเนียร์

95
00:05:02,345 --> 00:05:05,056
พักนี้ความสัมพันธ์ฉันกับจูเนียร์มันแปลกๆ

96
00:05:05,056 --> 00:05:07,350
ฉันว่าเขาคงไม่อยากเจอฉันเหมือนกัน

97
00:05:07,934 --> 00:05:10,186
หวัดดี พวกแฟรกเกิล ยินดีต้อนรับ

98
00:05:10,186 --> 00:05:12,981
ฝ่าบาท เราอยากคุยกับราชินีครับ

99
00:05:12,981 --> 00:05:14,816
ใช่ค่ะ คุณมีอะไร

100
00:05:14,816 --> 00:05:17,485
ให้ใช้เป็นกระถางใบใหม่ของแลนฟอร์ด
ลูกชายฉันได้บ้าง

101
00:05:17,485 --> 00:05:18,820
เขาแค่...

102
00:05:18,820 --> 00:05:21,323
คุยเรื่องอื่นก่อนก็ได้

103
00:05:21,323 --> 00:05:22,365
ขอบใจ

104
00:05:22,365 --> 00:05:23,283
ราชินีครับ

105
00:05:23,283 --> 00:05:26,328
เรามีแผนฟื้นฟูสวน แต่เราต้องให้คุณช่วย

106
00:05:26,828 --> 00:05:28,663
ได้ทุกอย่างเลย

107
00:05:28,663 --> 00:05:32,042
อันที่จริงฉันกําลังดูคู่มือราชินีอยู่

108
00:05:32,042 --> 00:05:36,755
และมันบอกว่ามีต้นไม้พิเศษ
ที่ช่วยเติมสารอาหารกลับไปในดินได้

109
00:05:36,755 --> 00:05:37,672
ต้นไม้

110
00:05:37,672 --> 00:05:39,549
- ครับ ช่วยได้มากเลย
- ใช่ค่ะ

111
00:05:39,549 --> 00:05:42,802
ราชินีคะ
ต้นไม้วิเศษที่เราควรปลูกในสวนคืออะไรเหรอ

112
00:05:42,802 --> 00:05:45,805
- ต้นไม้
- ตรงไหนนะ ขอดูก่อน

113
00:05:45,805 --> 00:05:48,850
"วิธีปลูกขนจมูกให้ดกขึ้น"

114
00:05:49,726 --> 00:05:52,229
นี่ไง "การฟื้นฟูสวน"

115
00:05:52,229 --> 00:05:54,898
เราต้องปลูกไอ้นี่

116
00:05:59,986 --> 00:06:02,489
ว้าว แลนฟอร์ดคือต้นไม้ต้นนั้นเอง

117
00:06:02,489 --> 00:06:04,449
เธอคงไม่ต้องหากระถางใบใหม่แล้ว โมก

118
00:06:04,449 --> 00:06:06,701
- ต้นไม้
- แลนฟอร์ดย้ายมาอยู่บนนี้ได้

119
00:06:06,701 --> 00:06:09,621
- ต้นไม้
- เย่ ว้าว

120
00:06:09,621 --> 00:06:12,540
มีเรื่องให้คิดเยอะเลย

121
00:06:13,166 --> 00:06:14,125
ต้นไม้

122
00:06:14,626 --> 00:06:16,419
โอเค

123
00:06:16,419 --> 00:06:20,966
ได้เวลาสร้างโรเตอร์สําหรับกังหัน
แล้วทําให้มันหมุนได้

124
00:06:20,966 --> 00:06:24,010
คู่มือเป็นขนาดของดูเซอร์ แต่ว่า...

125
00:06:24,010 --> 00:06:26,179
สายตาฉันดีที่หนึ่ง

126
00:06:27,973 --> 00:06:30,225
เรามาเริ่มตอกกันเถอะ

127
00:06:30,976 --> 00:06:32,477
โว้ว

128
00:06:32,477 --> 00:06:34,854
ก่อนอื่นเราต้องวางชิ้นส่วนให้เรียบร้อย

129
00:06:34,854 --> 00:06:37,399
นับจํานวน ตะไบขอบที่ขรุขระ

130
00:06:37,399 --> 00:06:39,901
ฆ่าเชื้อ นับจํานวนอีกที กินซุป...

131
00:06:39,901 --> 00:06:43,113
แต่นายลืมส่วนที่สําคัญที่สุดไป

132
00:06:43,113 --> 00:06:44,990
เราควรร้องเพลงอะไรตอนทํางาน

133
00:06:44,990 --> 00:06:47,867
นี่คือเพลงเดียวที่ฉันต้องการ

134
00:06:50,412 --> 00:06:52,998
เธอฆ่าเชื้อค้อนอันนั้นรึยัง

135
00:06:53,498 --> 00:06:54,749
ฉันแค่ทําท่าทางเฉยๆ

136
00:06:54,749 --> 00:06:56,668
- ยังไม่มีค้อนจริงซะหน่อย
- ใช่

137
00:06:57,544 --> 00:06:58,795
นั่นแหละที่สกปรกที่สุด

138
00:06:58,795 --> 00:07:01,464
เฮ้ทุกคน มีข่าวใหญ่มาบอก

139
00:07:01,464 --> 00:07:04,718
เราจะปลูกแลนฟอร์ดในสวนของกอร์ก
เพื่อฟื้นฟูดิน

140
00:07:04,718 --> 00:07:06,303
ว้าว วิเศษเลย

141
00:07:06,303 --> 00:07:09,764
แจ๋ว คือว่า... โธ่ ไม่นะ

142
00:07:09,764 --> 00:07:11,683
อย่าไปนะ แลนฟอร์ด

143
00:07:13,059 --> 00:07:15,729
อือ น่าตื่นเต้นไปหมดเลย อาฮะ

144
00:07:16,980 --> 00:07:18,398
แต่มีปัญหาอยู่นิดนึง

145
00:07:18,398 --> 00:07:21,610
ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แค่เปลี่ยนแผนนิดๆ

146
00:07:21,610 --> 00:07:27,365
นั่นคือแลนฟอร์ดจะไม่มีวันทําแบบนั้น
หรืออยู่ห่างฉันเด็ดขาด

147
00:07:27,908 --> 00:07:28,909
มาเถอะ แลนฟอร์ด

148
00:07:31,161 --> 00:07:32,662
ฉันจะไปคุยกับโมกี้เอง

149
00:07:32,662 --> 00:07:34,289
ให้ตายสิ

150
00:07:34,289 --> 00:07:37,626
ดูเหมือนว่าแฟรกเกิลคนนั้น
จะมีปัญหาเรื่องการปล่อยวาง

151
00:07:38,126 --> 00:07:39,336
ฉันเข้าใจดี

152
00:07:39,336 --> 00:07:40,420
ทําไมเป็นงั้นล่ะคะ

153
00:07:40,420 --> 00:07:44,257
ฉันรู้ว่าเราทิ้งเรื่องสตรอว์เบอร์รีไว้ในอดีตแล้ว

154
00:07:44,257 --> 00:07:47,802
แต่ฉันมีปัญหาเรื่องการปล่อยมือ
จากหมวกสตรอว์เบอร์รี

155
00:07:48,386 --> 00:07:51,848
มันน่ารักจะตาย ฉันอยากสวมมันไปเรื่อยๆ

156
00:07:52,557 --> 00:07:54,351
แต่หัวหน้าจะคิดยังไงล่ะ

157
00:07:54,351 --> 00:07:55,894
คุณคือหัวหน้านะคะ

158
00:07:57,270 --> 00:08:01,316
เฮ้ ทุกคน หัวหน้าบอกว่าสวมได้ ซึ่งก็คือฉันเอง

159
00:08:01,316 --> 00:08:03,068
หมวกสตรอว์เบอร์รี หมวกสตรอว์เบอร์รี

160
00:08:03,068 --> 00:08:04,277
หมวกสตรอว์เบอร์รี

161
00:08:07,948 --> 00:08:08,949
โมกี้

162
00:08:10,784 --> 00:08:11,952
เธอโอเคไหม

163
00:08:11,952 --> 00:08:14,621
รู้ไหม แลนฟอร์ดดูตื่นเต้นที่จะได้ช่วย

164
00:08:14,621 --> 00:08:16,581
และข้างบนมีพื้นที่ให้เขาตั้งเยอะ

165
00:08:16,581 --> 00:08:21,962
อือ เรื่องนั้นน่ะ แลนฟอร์ดยังไม่พร้อม
เจอการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

166
00:08:21,962 --> 00:08:23,421
เขายังเด็กอยู่เลย

167
00:08:23,421 --> 00:08:24,506
ก็นะ...

168
00:08:33,222 --> 00:08:34,765
- โมกี้
- โกโบ

169
00:08:34,765 --> 00:08:39,145
ฉันเคารพนายและเสื้อกั๊กของนาย
แต่มันจะไม่มีวันเกิดขึ้น

170
00:08:39,770 --> 00:08:41,940
มันต้องมีต้นไม้อื่นที่ใช้ได้ผลสิ

171
00:08:43,066 --> 00:08:44,568
คิดออกแล้ว ตามฉันมา

172
00:08:44,568 --> 00:08:46,987
แต่ฉัน... โอเค

173
00:08:47,988 --> 00:08:51,283
เจอหินก้อนใหญ่ไร้ที่ติ
เพื่อใส่ไว้ที่ฐานของกังหันแล้ว

174
00:08:53,493 --> 00:08:54,661
กําลังเอาขึ้นไป

175
00:08:56,663 --> 00:08:57,664
เยี่ยม

176
00:08:59,749 --> 00:09:00,917
นี่แหละเหมาะสุด

177
00:09:01,626 --> 00:09:04,504
เราจะใช้ต้นไม้ต้นนี้แทนแลนฟอร์ด

178
00:09:05,338 --> 00:09:06,423
แค่นี้ก็หมดปัญหา

179
00:09:09,426 --> 00:09:10,427
- โมกี้
- ว่า

180
00:09:11,011 --> 00:09:12,637
ฉันไม่รู้จะพูดยังไงดี แต่...

181
00:09:14,139 --> 00:09:16,683
นั่นก็แค่โพกี้ติดอยู่ในถังดิน

182
00:09:16,683 --> 00:09:18,894
จริงเหรอ ฉันว่าไม่ใช่นะ

183
00:09:19,769 --> 00:09:21,730
ฉันโพกี้

184
00:09:22,439 --> 00:09:24,107
- ไง โกโบ
- ไง

185
00:09:24,107 --> 00:09:25,358
ไง โมกี้

186
00:09:25,358 --> 00:09:27,485
- ฉันยังคิดว่ามันใช้ได้อยู่
- อะไรกัน

187
00:09:27,485 --> 00:09:30,322
ฉันจะไม่ขอแยกห่างจากแลน...

188
00:09:30,822 --> 00:09:32,198
- แลนฟอร์ด
- อะไรน่ะ

189
00:09:35,076 --> 00:09:38,163
โอเค ประกอบฐานกังหันเป็นรูปเป็นร่างแล้ว

190
00:09:38,163 --> 00:09:40,290
ไหนดูคู่มือนี้หน่อยซิ

191
00:09:40,290 --> 00:09:44,794
โอเค เรามีชิ้นส่วนชิ้นใหญ่ๆ และ...
ชิ้นส่วนนี่ใหญ่จริงๆ แฮะ

192
00:09:45,503 --> 00:09:47,172
เราจะยกของพวกนี้ไหวได้ไง

193
00:09:48,882 --> 00:09:50,467
เร้ด ทําอะไร

194
00:09:50,467 --> 00:09:52,969
ฉันแค่พยายามเริ่มงานก่อนน่ะ

195
00:09:52,969 --> 00:09:54,638
เธอไม่รู้ด้วยซ้ําว่าต้องตอกอะไร

196
00:09:54,638 --> 00:09:57,599
ก็ใช่ แต่เขาสร้างจังหวะมันๆ
ให้ฉันฮัมเพลงตอนทํางาน

197
00:09:59,559 --> 00:10:01,311
เพราะงี้ฉันถึงซักผ้าคนเดียวไง

198
00:10:02,437 --> 00:10:03,813
เครื่องดื่มหน่อยไหม

199
00:10:04,522 --> 00:10:06,191
ตามสบายเลย เพื่อนแฟรกเกิล

200
00:10:06,191 --> 00:10:07,525
- ขอบใจนะ จูเนียร์
- ขอบใจ

201
00:10:08,151 --> 00:10:11,529
ว้าว ทุกคนคอแห้งอยากดื่มน้ําชีสกันสินะ

202
00:10:15,533 --> 00:10:18,119
เฮ้ ทีมก่อสร้าง เป็นไงกันบ้าง

203
00:10:18,119 --> 00:10:19,204
- ไปได้สวย
- เยี่ยม

204
00:10:19,204 --> 00:10:22,666
โอเค เพราะเราต้องเตรียมมันให้พร้อมจริงๆ

205
00:10:22,666 --> 00:10:25,001
หวังว่าทุกคนคงเข้าใจตรงกันนะ

206
00:10:25,001 --> 00:10:27,295
เราเข้าใจตรงกันแหงอยู่แล้ว

207
00:10:27,295 --> 00:10:28,797
- ข้างๆ
- สี

208
00:10:29,881 --> 00:10:32,884
เราเข้าใจตรงกัน
เชื่อมือเรา

209
00:10:32,884 --> 00:10:35,637
ทํางานกันเป็นพวกพ้อง
ไว้ใจเรา

210
00:10:35,637 --> 00:10:38,473
ไม่มีอะไรยากเกินไป
คอยดูเรา

211
00:10:38,473 --> 00:10:41,685
เมื่อร่วมมือกันทํา ร่วมใจกันเป็นทีม

212
00:10:42,310 --> 00:10:44,437
จะช้าอยู่ไย เมื่อเราลงมือได้ทันที

213
00:10:44,437 --> 00:10:47,190
อย่ามัวเอาแต่คิดสงสัย แผนเราไม่ต้องมี

214
00:10:47,190 --> 00:10:50,026
วิธีฉันเป็นวิธีทําให้งานเสร็จทัน

215
00:10:50,026 --> 00:10:52,737
และถ้าเราทําเสร็จได้เร็ว ก็จะได้รีบมัน

216
00:10:52,737 --> 00:10:55,615
ฉันรู้ว่าทุกๆ คนที่นี่เห็นด้วยตรงกัน

217
00:10:55,615 --> 00:10:58,285
มันจะง่ายเหมือนปอกกล้วย
ด้วยวิธีของฉัน

218
00:10:58,285 --> 00:11:01,705
หยิบเอาค้อนเล็ก หยิบเอาค้อนใหญ่
แล้วก็ตอก ตอก ตอก

219
00:11:01,705 --> 00:11:04,708
ง่ายๆ แค่นี้ มันเรื่องกระจอก จอก จอก

220
00:11:04,708 --> 00:11:08,169
แบบนั้นก็ได้อยู่ มั้งนะ

221
00:11:09,296 --> 00:11:12,007
เราเข้าใจตรงกัน
เชื่อมือเรา

222
00:11:12,007 --> 00:11:14,676
ทํางานกันเป็นพวกพ้อง
ไว้ใจเรา

223
00:11:14,676 --> 00:11:17,554
ไม่มีอะไรยากเกินไป
คอยดูเรา

224
00:11:17,554 --> 00:11:20,390
เมื่อร่วมมือกันทํา ร่วมใจกันเป็นทีม

225
00:11:20,390 --> 00:11:23,643
นี่ เริ่มเอามาเรียง แล้วค่อยๆ จัดให้ดี

226
00:11:23,643 --> 00:11:26,271
ทุกๆ อย่างจะดีกว่า ถ้ามันเป็นระเบียบ

227
00:11:26,271 --> 00:11:29,149
ไปทีละขั้น
นับ วัน ทู ทรี

228
00:11:29,149 --> 00:11:31,860
และขอบอกไว้เลยว่า
ผมซักผ้าแบบนี้

229
00:11:31,860 --> 00:11:34,696
ด้วยความมั่นใจ

230
00:11:34,696 --> 00:11:37,490
พวกวิธีอื่นๆ นั้นมันคงไม่ใช่

231
00:11:37,490 --> 00:11:40,076
งั้นมาเลยพวกเรา ลองเชื่อฉันสิ

232
00:11:40,076 --> 00:11:43,622
เพราะการทําไปตามแผน
ทําให้งานง่ายดี

233
00:11:44,414 --> 00:11:47,667
จากมุมที่ฉันเห็น มันไม่ใช่แบบนั้นนี่นา

234
00:11:48,752 --> 00:11:50,921
เราเข้าใจตรงกัน
เชื่อมือเรา

235
00:11:50,921 --> 00:11:53,798
ทํางานกันเป็นพวกพ้อง
ไว้ใจเรา

236
00:11:53,798 --> 00:11:56,635
ไม่มีอะไรยากเกินไป
คอยดูเรา

237
00:11:56,635 --> 00:12:00,013
เมื่อร่วมมือกันทํา
ร่วมใจกันเป็นทีม

238
00:12:00,013 --> 00:12:02,599
ฉันแค่อยากจะร้อง
และเต้นไปกับเพื่อน

239
00:12:02,599 --> 00:12:05,227
เพราะมันไม่สําคัญเท่าไร
ถ้าหากว่างานจะคลาดเคลื่อน

240
00:12:05,227 --> 00:12:08,021
คือเสียงหัวเราะและช่วงเวลา
ที่ใช้ด้วยกันที่สําคัญ

241
00:12:08,021 --> 00:12:11,149
และถ้าเราได้ทั้งหมดด้วยกัน
งั้นก็ถูกใจฉัน

242
00:12:12,025 --> 00:12:13,902
แบบนั้นก็ใช้ได้
หรืออาจจะ...

243
00:12:14,861 --> 00:12:17,239
ฟังดูแล้วก็สบาย
ฉันพูดถึง...

244
00:12:18,240 --> 00:12:19,241
ซุปแรดิช

245
00:12:19,241 --> 00:12:22,535
งั้นมาร้องดังๆ ด้วยกัน
ให้มันเป็นเพลงสุดมัน

246
00:12:22,535 --> 00:12:24,621
โอเค เห็นอยู่ว่าพวกเธอไม่ได้...

247
00:12:24,621 --> 00:12:27,249
เราเข้าใจตรงกัน
เชื่อมือเรา

248
00:12:27,249 --> 00:12:30,043
ทํางานกันเป็นพวกพ้อง
ไว้ใจเรา

249
00:12:30,043 --> 00:12:33,004
ไม่มีอะไรยากเกินไป
คอยดูเรา

250
00:12:33,004 --> 00:12:35,924
เมื่อร่วมมือกันทํา
ร่วมใจกันเป็นทีม

251
00:12:35,924 --> 00:12:38,635
เราเข้าใจตรงกัน
เชื่อมือเรา

252
00:12:38,635 --> 00:12:41,304
เราทําตามวิธีฉัน
งั้นก็ตามนั้น

253
00:12:41,304 --> 00:12:44,182
ไม่มีอะไรยากเกินไป
ต้องมุ่งมั่น

254
00:12:44,182 --> 00:12:46,768
เมื่อร่วมมือกันทํา
ร่วมใจกันเป็นทีม

255
00:12:46,768 --> 00:12:48,645
เข้าใจตรงกัน

256
00:12:50,355 --> 00:12:53,108
โอเค ดูเหมือนพวกเธอจัดการได้แล้ว

257
00:12:54,276 --> 00:12:56,194
อือ พวกเขาจัดการไม่ได้หรอก

258
00:12:56,194 --> 00:12:58,613
- นายต้องช่วยพวกเขา
- จัดให้

259
00:12:59,239 --> 00:13:02,909
แลนฟอร์ด นายอยู่ไหน

260
00:13:03,827 --> 00:13:05,662
ตามเสียงอันไพเราะของฉันมา

261
00:13:06,371 --> 00:13:09,207
ไม่ต้องห่วง ฉันแก้ปัญหาเรื่องกระถางให้นายแล้ว

262
00:13:09,833 --> 00:13:11,835
ฉันว่าเขาสบายดีไม่ว่าอยู่ที่ไหน โมกี้

263
00:13:11,835 --> 00:13:14,004
แต่ถึงเวลาต้องปล่อยเขาไปแล้ว

264
00:13:14,004 --> 00:13:16,756
ฉันไม่พร้อม โกโบ โอเคนะ

265
00:13:16,756 --> 00:13:21,136
และฉันมั่นใจว่าแลนฟอร์ดเองก็ไม่พร้อม
เขาคงหลงทางหรือกลัว หรือไม่ก็...

266
00:13:22,470 --> 00:13:23,930
นี่มาจากแลนฟอร์ดแน่ๆ

267
00:13:28,018 --> 00:13:28,977
ไง โมกี้

268
00:13:28,977 --> 00:13:30,020
ไง โกโบ

269
00:13:30,020 --> 00:13:32,814
ฉันไม่อยากปัดดินออกให้เลอะโถงใหญ่น่ะ

270
00:13:35,483 --> 00:13:36,484
บาย โมกี้

271
00:13:36,484 --> 00:13:37,611
บาย โกโบ

272
00:13:38,194 --> 00:13:40,155
- เฮ้ ลิตเติล แรโก
- เฮ้ ไงเพื่อน

273
00:13:40,155 --> 00:13:43,074
- เมื่อคืนกลับบ้านกี่โมง
- โทษทีนะ

274
00:13:43,867 --> 00:13:44,910
เขาอาจไปทางนี้

275
00:13:45,410 --> 00:13:46,411
แลนฟอร์ด

276
00:13:47,412 --> 00:13:49,122
ไม่นะ โมกี้

277
00:13:50,707 --> 00:13:53,919
- ฉันไม่เป็นไร
- โมกี้ ใช้สองมือ

278
00:13:53,919 --> 00:13:57,422
แต่ถ้าฉันถือกระถางแลนฟอร์ดด้วยสองมือ
ฉันก็หล่นสิ

279
00:13:57,422 --> 00:14:01,176
ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น
กระถางต่างหาก ทิ้งกระถางแลนฟอร์ดซะ

280
00:14:01,885 --> 00:14:05,597
แต่มันตกลงไปแตกแน่ๆ ฉันปล่อยไม่ได้

281
00:14:11,645 --> 00:14:14,022
แล้วก็... นั่นแหละนะ

282
00:14:14,648 --> 00:14:15,690
สปร็อกเกตอยู่ที่ค่าย

283
00:14:15,690 --> 00:14:19,069
ส่วนฉันเป็นแม่นกที่ลูกออกจากรัง
และหันมาสนใจทําสวนสุดๆ

284
00:14:20,612 --> 00:14:21,738
เฮ้ ต้นไม้เพื่อนยาก

285
00:14:22,447 --> 00:14:25,200
ฉันจะเรียกแกว่าสปร็อกเกต
จนกว่าสปร็อกเกตตัวจริงกลับบ้าน

286
00:14:26,159 --> 00:14:29,204
พูดเรื่องนี้แล้ว
สงสัยจังว่าเขาอยู่ค่ายวันมะหมาเป็นไงบ้าง

287
00:14:31,248 --> 00:14:33,333
หวัดดีค่ะ นี่แม่ของสปร็อกเกตนะคะ

288
00:14:33,333 --> 00:14:36,753
ใช่ค่ะ โทรมาอีกแล้ว
ฉันแค่อยากมั่นใจว่าเขาอยู่ได้สบายดี

289
00:14:36,753 --> 00:14:38,421
ฉันไปรับเขาได้ตลอดเวลา

290
00:14:39,756 --> 00:14:41,216
เขาได้รางวัลนักเข้าค่ายดีเด่นเหรอ

291
00:14:41,758 --> 00:14:44,010
และเขาจะได้ไอติมเป็นรางวัลด้วยเหรอ

292
00:14:44,594 --> 00:14:46,680
สนุกสุดขีดเลยนะเนี่ย โอเคค่ะ

293
00:14:46,680 --> 00:14:49,182
ดีแล้วค่ะ ดีๆ

294
00:14:49,182 --> 00:14:50,559
เดี๋ยวอีกสองนาทีฉันโทรมาใหม่

295
00:14:51,393 --> 00:14:53,520
โมกี้ เธอต้องทิ้งกระถางของแลนฟอร์ด

296
00:14:53,520 --> 00:14:54,771
ฉันจะได้ดึงเธอขึ้นมา

297
00:14:54,771 --> 00:14:57,899
แต่นี่คือสิ่งเดียวของเขาที่ฉันเหลืออยู่

298
00:14:58,483 --> 00:15:00,777
เธอจะห้อยอยู่กับกิ่งไม้ตลอดไปไม่ได้

299
00:15:00,777 --> 00:15:02,988
ทําไมล่ะ กิ่งนี้ดูดีออก

300
00:15:02,988 --> 00:15:05,991
อีกอย่าง ใช่ว่าฉันตกอยู่ในอันตรายซะเมื่อไร

301
00:15:06,575 --> 00:15:08,159
ปล่อยฉันเถอะ

302
00:15:09,369 --> 00:15:10,829
เจองานยากซะแล้ว โกโบ

303
00:15:10,829 --> 00:15:12,664
งานยากของจริงเลย

304
00:15:12,664 --> 00:15:14,583
สงสัยจังว่าลุงแมตต์จะทํายังไง

305
00:15:15,500 --> 00:15:18,336
เฮ้ โปสต์การ์ดใบล่าสุดจากลุงแมตต์
อาจจะช่วยได้

306
00:15:18,336 --> 00:15:19,713
โอเค ก็นะ

307
00:15:19,713 --> 00:15:23,008
สถานการณ์แบบนี้ ฉันจําต้องฟังอยู่แล้ว
เพราะงั้นก็อ่านเลย

308
00:15:25,719 --> 00:15:27,053
"โกโบหลานรัก..."

309
00:15:27,053 --> 00:15:30,265
ไม่นานมานี้ลุงอยู่ในสถานที่ที่ลุงรู้จักเป็นอย่างดี

310
00:15:30,265 --> 00:15:33,018
หลงทางแล้ว ไม่รู้อยู่ไหนแล้วเนี่ย

311
00:15:35,020 --> 00:15:37,981
อ๊ะ ใช่ นั่นไง ถ้ําที่ทํามาจากคริสตัล

312
00:15:39,399 --> 00:15:42,444
แจ๋ว แม้แต่นักผจญภัยผู้ยิ่งใหญ่
ก็หาความสบายใจในสิ่งที่คุ้นเคย

313
00:15:42,944 --> 00:15:45,196
ฉันรู้สึกปลอดภัยเสมอเมื่ออยู่ในถ้ํา

314
00:15:47,532 --> 00:15:49,326
ไม่นะ ทําไมถ้ํานี้ขยับได้ล่ะ

315
00:15:50,702 --> 00:15:51,953
ไม่รู้สึกปลอดภัยสักนิด

316
00:15:52,787 --> 00:15:55,999
ไม่นะ หยุดมันที หยุดมัน เดี๋ยวก่อนสิ

317
00:15:56,958 --> 00:15:59,711
แต่หลานรัก การเปลี่ยนแปลงคือส่วนหนึ่งของชีวิต

318
00:15:59,711 --> 00:16:03,590
เราต้านมันไม่ได้ เราต้องเรียนรู้ที่จะปล่อยมือ

319
00:16:07,510 --> 00:16:12,182
เมื่อทําได้แล้ว เราจะได้รางวัล
เป็นประสบการณ์ชีวิตดีๆ มากมาย

320
00:16:17,229 --> 00:16:19,356
ทุกคนเคยเห็นนี่ไหม
ดูสิว่าฉันค้นพบอะไร

321
00:16:19,356 --> 00:16:21,316
วิวนี้สุดยอดไปเลย

322
00:16:21,316 --> 00:16:24,486
รู้ไหม สมัยหนุ่มๆ ฉันเคยปีนเขาอยู่เหมือนกัน

323
00:16:24,486 --> 00:16:26,821
โยเซมิตี เทือกเขาแอนดีส...

324
00:16:26,821 --> 00:16:29,699
"การปล่อยมือมันไม่ง่าย แต่ถ้าทําได้

325
00:16:29,699 --> 00:16:33,245
เราจะพบกับโลกใหม่
ที่เต็มไปด้วยโอกาสอันน่าตื่นเต้น

326
00:16:33,245 --> 00:16:35,747
รัก จากลุงแมตต์นักเดินทาง"

327
00:16:35,747 --> 00:16:40,502
"ปล. ของฝากที่ลุงส่งมาให้คือความว่างเปล่า
เพราะลุงปล่อยมันไปแล้ว

328
00:16:40,502 --> 00:16:42,712
เป็นอิสระดีเนอะ" ใช่เลย

329
00:16:43,213 --> 00:16:45,340
เธอคิดว่าไง โมกี้

330
00:16:45,340 --> 00:16:47,551
ปล่อยไปได้ไหม เธอจะได้ใช้ชีวิตต่อ

331
00:16:48,927 --> 00:16:50,679
ฉันว่าฉันลองดูก็ได้

332
00:16:59,729 --> 00:17:01,106
นี่ โมกี้ จับไว้นะ

333
00:17:02,941 --> 00:17:05,860
- โอเค โมกี้ ดึงละนะ
- โอเค

334
00:17:08,697 --> 00:17:09,698
เฮ้

335
00:17:10,614 --> 00:17:11,949
นายพูดถูก โกโบ

336
00:17:12,575 --> 00:17:14,410
ฉันไม่ต้องการกระถางร้าวเก่าๆ นั่น

337
00:17:14,410 --> 00:17:15,704
ดีใจที่สุดเลย

338
00:17:15,704 --> 00:17:18,790
เพราะเมื่อฉันเจอแลนฟอร์ด
ฉันจะใช้ทักษะการปั้นหม้อ

339
00:17:18,790 --> 00:17:20,958
ปั้นกระถางใบใหม่ให้เขา

340
00:17:20,958 --> 00:17:22,002
- ว่าไงนะ
- มาเร็ว

341
00:17:22,002 --> 00:17:24,504
- ไปหาเขาที่สวนของกอร์กกัน
- ที่สวนของกอร์ก...

342
00:17:24,504 --> 00:17:27,340
- ใช่ ดูว่าเขาอยู่ที่นั่นไหม
- ฉันแค่... หัวจะปวด

343
00:17:27,966 --> 00:17:30,343
กังหันใกล้เสร็จแล้ว

344
00:17:30,343 --> 00:17:32,387
เดี๋ยวต้องใช้ใบพัดอันสุดท้าย

345
00:17:37,934 --> 00:17:39,603
เฮ้ เพื่อนแฟรกเกิล

346
00:17:39,603 --> 00:17:42,022
ให้เพื่อนขนฟูช่วยไหม

347
00:17:43,023 --> 00:17:45,108
ฉันเอง จูเนียร์ กอร์ก ลองถามดู

348
00:17:45,108 --> 00:17:47,736
ไม่ใช่ว่าฉันกังวล

349
00:17:47,736 --> 00:17:50,697
หรือคอตเทอร์พินกังวล
หรืออะไรแบบนั้นหรอกนะ

350
00:17:50,697 --> 00:17:52,991
เอาสิ อยากช่วยฉันตอกไหม

351
00:17:52,991 --> 00:17:55,493
มาช่วยฉันฆ่าเชื้อคู่มือพวกนี้ก่อน

352
00:17:55,493 --> 00:17:58,371
แต่ก่อนอื่นบอกฉันก่อน
ว่านายชอบเพลงฮัมเพลงไหน

353
00:18:00,832 --> 00:18:01,833
หรือ...

354
00:18:03,168 --> 00:18:04,878
มันให้อารมณ์ที่ต่างกันมาก

355
00:18:04,878 --> 00:18:07,589
พูดถึงการทําสิ่งที่ต่างกัน...

356
00:18:07,589 --> 00:18:08,590
ช่วยทําความสะอาดที

357
00:18:09,257 --> 00:18:11,009
ก่อนอื่น ร้องโน้ตเสียงต่ําและฉันจะ...

358
00:18:15,555 --> 00:18:20,977
มันไม่มีวันสําเร็จ
จนกว่าพวกเธอทุกคนจะเลิกทําในแบบของตัวเอง

359
00:18:20,977 --> 00:18:23,521
แล้วร่วมมือกัน

360
00:18:25,482 --> 00:18:27,108
โอเค ฟังดูดี

361
00:18:27,817 --> 00:18:31,529
นั่นสิ พอพี่เบิ้มพูดแล้วฟังดูมีน้ําหนักเลย

362
00:18:31,529 --> 00:18:33,406
- ใช่
- โดนใจ ชัดเจนดี

363
00:18:34,741 --> 00:18:37,327
ขอบใจนะ ขอบใจ

364
00:18:40,872 --> 00:18:41,915
แลนฟอร์ด

365
00:18:42,707 --> 00:18:45,335
แลนฟอร์ด ฉันได้ยินนาย ฉันกําลังไปหานะ

366
00:18:47,963 --> 00:18:52,425
โถ แลนฟอร์ด ดูนายสิ

367
00:18:55,178 --> 00:18:56,638
นายดูมีความสุขจัง

368
00:18:58,557 --> 00:19:00,809
ไม่อยากเชื่อว่านายโตขนาดนี้แล้ว

369
00:19:02,143 --> 00:19:04,688
นายโตพอที่จะเลือกอะไรด้วยตัวเอง

370
00:19:04,688 --> 00:19:07,315
- โต
- และถ้ามันหมายความว่าต้องอยู่บนนี้

371
00:19:07,315 --> 00:19:08,858
แล้วช่วยรักษาสวนไว้

372
00:19:08,858 --> 00:19:11,278
ฉันก็ไม่อยากขวางทางนาย

373
00:19:13,196 --> 00:19:14,948
ถึงจริงๆ แล้วฉันต้องการนาย...

374
00:19:16,199 --> 00:19:18,118
แต่คนอื่นๆ ทั้งโลกจําเป็นต้องมีนาย

375
00:19:26,751 --> 00:19:30,005
ความใฝ่ฝันที่มันสูงดั่งกับภูเขา

376
00:19:30,005 --> 00:19:32,757
ฝันใฝ่สูงไกลเสียดฟ้า

377
00:19:33,258 --> 00:19:36,636
วางใจไว้ลงบนพื้น
รอคอยวันได้ฟื้น

378
00:19:36,636 --> 00:19:39,347
ปล่อยให้ใจใช้เวลา

379
00:19:40,056 --> 00:19:43,351
ใจที่เธอคอยเฝ้าตาม
บนฟ้าคราม

380
00:19:43,351 --> 00:19:46,563
ยังรอคอยเธอเสมอ

381
00:19:46,563 --> 00:19:50,233
ทิ้งใจไว้ให้ได้ฟื้น
ฝังลงไปใต้พื้น

382
00:19:50,233 --> 00:19:53,361
ปล่อยใจหายเพื่อได้เจอ

383
00:19:54,905 --> 00:19:58,241
เคยวาดฝันว่าได้บิน
โฉบไปดั่งอินทรี

384
00:19:58,241 --> 00:20:01,286
เคยเชื่อคิดว่ากล้าหาญ

385
00:20:01,870 --> 00:20:04,998
ในวันนี้ที่ศูนย์กลางถ้ํากว้างใหญ่รอวัน

386
00:20:04,998 --> 00:20:08,251
ใจเต้นอีกครั้ง คงไม่นาน

387
00:20:08,251 --> 00:20:11,671
ใจที่เธอคอยเฝ้าตาม
บนฟ้าคราม

388
00:20:11,671 --> 00:20:14,883
ยังรอคอยเธอเสมอ

389
00:20:14,883 --> 00:20:18,345
ทิ้งใจไว้ให้ได้ฟื้น
ฝังลงไปใต้พื้น

390
00:20:18,345 --> 00:20:27,604
ปล่อยใจหายเพื่อได้เจอ

391
00:20:28,438 --> 00:20:37,489
ปล่อยใจหายเพื่อได้เจอ

392
00:20:39,741 --> 00:20:41,910
ฉันจะแวะมาหานายทุกวันเลย

393
00:20:47,082 --> 00:20:48,333
แกกลับมาแล้ว

394
00:20:52,462 --> 00:20:53,964
แกทํากําไลมิตรภาพมาให้ฉันเหรอ

395
00:20:54,589 --> 00:20:55,715
ชอบมากเลย

396
00:20:56,758 --> 00:20:58,468
แกสนุกมากเลยสินะเนี่ย

397
00:20:59,219 --> 00:21:00,971
ฉันคิดถึงแกนะ

398
00:21:01,471 --> 00:21:03,181
แต่ฉันดีใจที่ยอมให้แกไป

399
00:21:03,181 --> 00:21:05,141
แกจะได้มีประสบการณ์ใหม่ๆ

400
00:21:05,141 --> 00:21:07,978
และมันทําให้การกลับบ้านของแก
สนุกกว่าเดิมเยอะ

401
00:21:11,940 --> 00:21:16,403
อะไร ฉัน... โทษที ขอแนะนําก่อน

402
00:21:16,403 --> 00:21:18,822
ต้นสปร็อกเกต นี่สปร็อกเกตตัวจริง

403
00:21:19,990 --> 00:21:21,199
เขาเล่นเกมไปคาบมาไม่เก่ง

404
00:21:27,747 --> 00:21:30,041
ปลูกกล้าแรดิชต้นแรกแล้ว

405
00:21:30,041 --> 00:21:32,586
ตอนนี้เหลืออีกสิ่งนึงที่ต้องทํา

406
00:21:32,586 --> 00:21:35,255
นี่ฟังดูไม่เข้าท่าเท่าไร แต่ฉันอยากทายอยู่ดี

407
00:21:35,255 --> 00:21:36,506
เต้นใช่ไหม

408
00:21:37,674 --> 00:21:39,175
- ไม่ใช่ค่ะ
- ไม่ใช่อยู่แล้ว

409
00:21:42,137 --> 00:21:44,681
ต้องต่อเพลาเข้ากับโรเตอร์

410
00:21:44,681 --> 00:21:47,809
ลมจะได้สร้างพลังงาน
ให้ระบบเติมอากาศและไถพรวน

411
00:21:47,809 --> 00:21:50,061
ใช่ๆ เห็นไหม ฟังดูเข้าท่าแล้ว

412
00:21:50,061 --> 00:21:52,480
นั่นน่ะ... แต่ฉันขอเต้นนิดๆ ได้ใช่ไหม

413
00:21:52,480 --> 00:21:54,024
- คือว่า...
- ไม่ต้องพูดแล้ว

414
00:21:59,112 --> 00:22:03,158
ว้าว ใบพัดที่เราทําด้วยกันดูดีมากเลย

415
00:22:03,158 --> 00:22:06,077
ทีนี้ต้องให้จูเนียร์เป็นคนจบงาน

416
00:22:10,749 --> 00:22:12,792
มัน... มันไม่เชื่อมกัน

417
00:22:12,792 --> 00:22:15,253
แต่ต้องใช้กอร์กสองคนช่วยกันเชื่อม

418
00:22:15,253 --> 00:22:17,214
และพวกเขายึดมันไว้กับที่ตลอดไปไม่ได้

419
00:22:17,214 --> 00:22:19,925
เราต้องหาอะไรมายึดไว้

420
00:22:20,508 --> 00:22:22,052
อยากฮัมเพลงดังๆ จะได้มีแรงใจ

421
00:22:22,052 --> 00:22:24,262
แต่ลึกๆ ก็รู้ดีว่ามันไม่ช่วยอะไร

422
00:22:29,851 --> 00:22:33,396
รู้สึกได้ว่าเราทบทวนตัวเองแล้ว

423
00:22:35,941 --> 00:22:39,486
คู่มือราชากอร์กเล่มนี้มีดีอยู่อย่าง

424
00:22:42,072 --> 00:22:43,156
คุณทําได้แล้ว

425
00:22:44,908 --> 00:22:47,661
นี่แหละราชาที่ฉันแต่งงานด้วย

426
00:22:49,037 --> 00:22:49,871
เย่

427
00:22:50,538 --> 00:22:51,831
เยี่ยมเลย

428
00:22:52,916 --> 00:22:55,293
แลนฟอร์ด ทําตัวดีๆ กับดินนะ

429
00:22:55,293 --> 00:22:57,420
ดินด้วย ทําตัวดีๆ กลับมานะ

430
00:23:10,642 --> 00:23:15,313
ฉันเริ่มคิดว่าการปล่อยมือ
จะนําไปสู่สิ่งที่ยอดเยี่ยมกว่าได้จริงๆ

431
00:23:15,313 --> 00:23:16,398
ดีใจจัง

432
00:23:17,274 --> 00:23:19,484
เอาละ ทุกคนทํางานได้ดีมาก

433
00:23:19,484 --> 00:23:22,070
เมื่อลมเริ่มทําให้กังหันพัด

434
00:23:22,070 --> 00:23:24,531
เครื่องจักรของดูเซอร์จะเริ่มร่ายมนตร์

435
00:23:24,531 --> 00:23:26,741
แล้วเราก็จะเริ่มกระบวนการฟื้นฟูสวน

436
00:23:27,325 --> 00:23:29,160
น่าจะเริ่มเร็วๆ นี้แหละ

437
00:23:31,079 --> 00:23:32,664
มานับถอยหลังกัน

438
00:23:32,664 --> 00:23:33,582
เอาสิ

439
00:23:33,582 --> 00:23:36,877
- สาม...
- สอง หนึ่ง

440
00:23:43,633 --> 00:23:46,219
ครึ่ง ครึ่งของครึ่ง

441
00:23:46,887 --> 00:23:48,638
เสี้ยวของครึ่ง

442
00:23:49,222 --> 00:23:51,308
เล็กกว่าเสี้ยวของครึ่งคืออะไร
เราต้องการลม

443
00:23:53,393 --> 00:23:55,312
ถ้ากังหันไม่หมุน

444
00:23:55,312 --> 00:23:56,605
ระบบก็ทํางานไม่ได้

445
00:23:56,605 --> 00:23:57,647
เอาละทุกคน

446
00:23:57,647 --> 00:23:59,941
ดูเหมือนว่าไม่มีลมมาทําให้กังหันขยับ

447
00:23:59,941 --> 00:24:02,611
และระบบฟื้นฟูดินทั้งหมดก็ตกอยู่ในอันตราย

448
00:24:02,611 --> 00:24:03,987
อันที่จริงนะ แบรี่

449
00:24:03,987 --> 00:24:06,823
ทั้งแฟรกเกิลร็อกต่างหากที่ตกอยู่ในอันตราย

450
00:24:07,574 --> 00:24:09,367
ถามจริง คุณสองคนเนี่ย

451
00:24:09,367 --> 00:24:12,704
- อะไร เราแค่มาประกาศ
- เราไม่ได้คิดเองซะหน่อย

452
00:25:41,293 --> 00:25:43,295
คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี