1
00:00:27,320 --> 00:00:29,239
เต้นให้หมดห่วง

2
00:00:29,239 --> 00:00:31,408
เก็บไว้กังวลวันหลัง

3
00:00:31,408 --> 00:00:33,493
ให้เพลงบรรเลงเป็นทํานอง

4
00:00:33,493 --> 00:00:35,412
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก

5
00:00:35,412 --> 00:00:37,706
ทํางานให้หมดห่วง

6
00:00:37,706 --> 00:00:39,749
เก็บไว้เต้นวันหลัง

7
00:00:39,749 --> 00:00:41,376
ปล่อยพวกแฟรกเกิลเล่นไป

8
00:00:41,376 --> 00:00:42,419
- พวกเรามีโกโบ
- โมกี้

9
00:00:42,419 --> 00:00:43,336
- เวมบลีย์
- บูเบอร์

10
00:00:43,336 --> 00:00:44,254
เร้ด

11
00:00:47,757 --> 00:00:50,635
- จูเนียร์
- ว่าไงจ๊ะ

12
00:00:52,220 --> 00:00:53,346
หัวแรดิชของฉัน

13
00:00:54,472 --> 00:00:56,433
เต้นให้หมดห่วง

14
00:00:56,433 --> 00:00:58,560
เก็บไว้กังวลวันหลัง

15
00:00:58,560 --> 00:01:00,645
ให้เพลงบรรเลงเป็นทํานอง

16
00:01:00,645 --> 00:01:04,648
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก

17
00:01:04,648 --> 00:01:06,151
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก

18
00:01:12,240 --> 00:01:14,159
ยังไม่มีลมเลย

19
00:01:14,159 --> 00:01:18,872
เราจะทําให้กังหันขยับเพื่อช่วยสวนนี้ได้ยังไง

20
00:01:20,040 --> 00:01:21,958
คิดสิ คิด

21
00:01:26,546 --> 00:01:28,131
นี่แหละ

22
00:01:28,131 --> 00:01:30,550
ฉันต้องไปบอกทุกคน

23
00:01:41,811 --> 00:01:44,606
วัดสองรอบ ตัดหนึ่งครั้ง

24
00:01:45,982 --> 00:01:48,443
ไม่ มุมนี้เธอน่ารักดี

25
00:01:50,237 --> 00:01:51,238
เย่

26
00:01:54,950 --> 00:01:55,951
โพกี้

27
00:01:55,951 --> 00:01:57,535
เป่าแตรแฟรกเกิลเร็ว

28
00:01:57,535 --> 00:01:59,663
โอเค จัดให้เลย เร้ด

29
00:02:04,376 --> 00:02:07,337
อ๊ะ ไม่นะ เร้ด มันพังแล้ว

30
00:02:07,337 --> 00:02:09,713
เป่าอีกด้านสิ

31
00:02:09,713 --> 00:02:11,132
เอางั้นก็ได้ เร้ด

32
00:02:18,265 --> 00:02:22,143
อรุณสวัสดิ์ แฟรกเกิลร็อก

33
00:02:22,811 --> 00:02:24,396
เป็นวิธีเริ่มวันใหม่ที่เยี่ยมมาก

34
00:02:24,396 --> 00:02:25,689
นั่นสิ ไม่เอาน่า เร้ด

35
00:02:25,689 --> 00:02:30,235
เราเหนื่อยจะตายแล้ว เราไม่ได้นอนทั้งคืน
เพื่อพยายามทําให้กังหันใช้งานได้

36
00:02:31,194 --> 00:02:32,612
ฉันไม่รู้สึกถึงหางเลย

37
00:02:32,612 --> 00:02:33,697
- มันหายไปแล้ว
- ฮะ

38
00:02:33,697 --> 00:02:35,323
นายแค่นอนทับมัน เวมบลีย์

39
00:02:35,323 --> 00:02:36,908
มันยังอยู่จ้ะเพื่อน

40
00:02:40,453 --> 00:02:41,913
นึกว่าฉันเสียแกไปซะแล้ว

41
00:02:43,039 --> 00:02:46,001
ฉันต้องปลุกพวกเธอเช้านี้เพราะฉันเพิ่งนึกขึ้นได้

42
00:02:46,001 --> 00:02:49,963
แม้จะเป็นคืนที่มืดมิดที่สุด
รุ่งเช้าก็ยังมาถึงเสมอ

43
00:02:49,963 --> 00:02:53,133
ฉันว่าสิ่งที่เราต้องทําเพื่อให้กังหันใช้งานได้ก็คือ...

44
00:02:53,133 --> 00:02:54,509
พร้อมฟังไหม

45
00:02:55,468 --> 00:02:56,469
- พร้อม
- พร้อม

46
00:02:58,430 --> 00:02:59,264
ความหวัง

47
00:03:01,141 --> 00:03:03,143
อะไร ความหวังเหรอ

48
00:03:03,143 --> 00:03:06,021
- ปลุกเรามาเพื่อบอกแค่นี้เนี่ยนะ
- ใช่

49
00:03:06,021 --> 00:03:07,856
- ฉันจะกลับไปนอนต่อละ
- นั่นสิ

50
00:03:07,856 --> 00:03:11,484
- ใช่
- ไม่เอาน่า รู้สึกมีความหวังกันหน่อย

51
00:03:12,444 --> 00:03:14,905
โยนไอเดียออกมาเลย

52
00:03:14,905 --> 00:03:17,908
ที่เราต้องทําคือหาลมมาให้กังหัน

53
00:03:17,908 --> 00:03:21,953
มันจะได้สร้างพลังงาน
ให้ระบบหมักปุ๋ยของคอตเทอร์พิน

54
00:03:21,953 --> 00:03:25,165
ใครมีไอเดียบ้างว่าเราจะหาลมได้จากไหน

55
00:03:25,165 --> 00:03:28,585
- เฮ้ ฉันนึกออกแล้ว เจ้าคลื่นลม
- ใช่

56
00:03:28,585 --> 00:03:31,171
ใช่ อาจจะมีลมเหลืออยู่ในโพรงหวีดหวิว

57
00:03:31,171 --> 00:03:34,049
เราใช้เครื่องดูดลมของพวกดูเซอร์ไปเก็บมันก็ได้

58
00:03:34,674 --> 00:03:38,595
และเราใช้ท่ออะไรสักอย่างนํามันขึ้นไปบนสวน

59
00:03:38,595 --> 00:03:42,307
แล้วเราก็เชื่อมต่อมันเข้ากับวัสดุก่อสร้าง
ที่ผ่านการอัปไซเคิล

60
00:03:42,307 --> 00:03:44,267
ใช่ แต่ของีบก่อน

61
00:03:45,435 --> 00:03:47,562
หรือตอนนี้ ตอนนี้ก็ได้

62
00:03:47,562 --> 00:03:50,941
แจ๋ว ไปเก็บรวบรวมลมกันเถอะ

63
00:03:50,941 --> 00:03:54,653
แล้วช่วยกอบกู้สวนและนําแรดิชกลับมา

64
00:03:54,653 --> 00:03:57,739
- ใช่
- เยี่ยมเลย

65
00:03:57,739 --> 00:04:01,243
อีกห้านาทีนะ ขออีกห้านาที

66
00:04:04,579 --> 00:04:07,916
สปร็อกเกต ฉันพยายามพัฒนา
การออกแบบกังหันนอกชายฝั่ง

67
00:04:07,916 --> 00:04:10,252
สําหรับโปรเจ็กต์สิ้นปี แต่ไม่ได้ผลเลย

68
00:04:10,961 --> 00:04:12,462
ฉันอยากได้ไอเดียใหม่ๆ

69
00:04:13,713 --> 00:04:17,091
ขอบใจ แต่เราลองกันแล้ว และมันไม่ได้ผล

70
00:04:17,091 --> 00:04:19,134
เพราะนายกินโมเดลไม่หยุด

71
00:04:19,803 --> 00:04:24,224
ฉันต้องการสิ่งที่ลอยน้ําได้
และสร้างพลังงานได้เยอะๆ

72
00:04:24,808 --> 00:04:28,895
แต่ปัญหาคือถ้าฉันสร้างใหญ่ไปหรือสูงไป...

73
00:04:32,732 --> 00:04:34,943
มันก็จะไม่มั่นคง

74
00:04:36,152 --> 00:04:38,780
โอเค พักทําสวนสักแป๊บให้หัวโล่งๆ ดีไหม

75
00:04:38,780 --> 00:04:40,282
ไปหาสปร็อกเกตกัน

76
00:04:41,074 --> 00:04:42,158
ต้นไม้ไง

77
00:04:42,158 --> 00:04:43,994
สปร็อกเกตที่เป็นต้นไม้
แกคือสปร็อกเกตที่เป็น...

78
00:04:43,994 --> 00:04:46,871
รู้อะไรไหม
พอพยายามคิดชื่อน่ารักๆ ก็เป็นแบบนี้ทุกที

79
00:04:46,871 --> 00:04:48,498
ฉันไปเปลี่ยนชุดก่อน

80
00:04:53,378 --> 00:04:55,797
สถานะเครื่องดูดลม ติดตั้งแล้ว

81
00:04:55,797 --> 00:04:58,258
สถานะฉัน ตื่นเต้น

82
00:04:59,968 --> 00:05:01,636
ทําได้ดีมากทุกคน

83
00:05:01,636 --> 00:05:04,639
พอฉันพูด "วู้" พวกเธอก็พูด "ฮู้" นะ

84
00:05:04,639 --> 00:05:07,851
- วู้
- ฮู้!

85
00:05:07,851 --> 00:05:09,936
- นั่นแหละ
- แจ๋ว

86
00:05:09,936 --> 00:05:13,023
ไอซี่ โจจะพูดตรงๆ อย่างใจคิด

87
00:05:13,023 --> 00:05:17,360
- เร้ด แฟรกเกิล เธอคือผู้นําแห่งความหวัง
- ใช่แล้ว

88
00:05:20,447 --> 00:05:22,574
นี่ นายโอเคไหม หนุ่มนักถอนหายใจ

89
00:05:23,158 --> 00:05:24,034
อือ ก็แค่...

90
00:05:24,034 --> 00:05:27,954
ฉันยังไม่ได้คุยกับจูเนียร์เลย
ตั้งแต่เขาทิ้งมือตบที่ฉันให้เขาไป

91
00:05:27,954 --> 00:05:32,709
ตอนนี้มันทําให้ฉันรู้สึกแย่มาก
และเศร้า และโกรธนิดๆ ด้วย

92
00:05:32,709 --> 00:05:36,004
และไม่ค่อยเจ๋งเท่าไร เข้าใจไหม

93
00:05:36,004 --> 00:05:39,382
ฉันว่านายควรไปคุยเรื่องนี้กับเขาซะ

94
00:05:39,382 --> 00:05:40,675
อือ แต่ฉันกลัวนี่นา

95
00:05:40,675 --> 00:05:43,511
แผนทุกอย่างเกิดขึ้นในสวนของกอร์ก

96
00:05:43,511 --> 00:05:46,514
และมันอาจพังหมดถ้าจูเนียร์ไม่ยอมคุยกับฉัน

97
00:05:48,725 --> 00:05:50,268
เฮ้ เจ้าเสื้อกั๊กลายทาง

98
00:05:50,268 --> 00:05:52,854
ลองคิดอะไรที่มีหวังดูดีไหม

99
00:05:52,854 --> 00:05:56,858
อย่างเช่นว่าลุงแมตต์มีอะไรจะบอกบ้างไหม

100
00:05:57,442 --> 00:05:59,486
มาอ่านโปสต์การ์ดของเขากันเถอะ

101
00:06:01,613 --> 00:06:07,369
นายได้ยินฉันแล้วนี่ ฉันหวังว่าโปสต์การ์ด
ใบล่าสุดของเขาจะเป็นแรงบันดาลใจให้นาย

102
00:06:07,369 --> 00:06:09,913
อันที่จริงนะ ฉันอ่านเองดีกว่า

103
00:06:13,124 --> 00:06:15,418
"โกโบหลานรัก..."

104
00:06:15,418 --> 00:06:17,045
ว้าว รู้สึกแปลกๆ แฮะ

105
00:06:17,045 --> 00:06:18,046
อือ

106
00:06:19,089 --> 00:06:23,218
"วันนี้ลุงบังเอิญเจอสถานการณ์ที่น่าสนใจมาก"

107
00:06:27,389 --> 00:06:28,765
เฮ้ย ใครปิดไฟน่ะ

108
00:06:30,392 --> 00:06:35,772
จู่ๆ ลุงก็ไปอยู่บนไซต์ก่อสร้างขนาดยักษ์
ของตัวประหลาดติงต๊อง

109
00:06:36,398 --> 00:06:40,944
และทีมก่อสร้างตัวประหลาดติงต๊อง
ก็ใช้บันไดด้วยวิธีที่งี่เง่ามากๆ

110
00:06:40,944 --> 00:06:43,405
เจ้าพวกบ๊อง บันไดเอาไว้เดินขึ้นลง

111
00:06:44,030 --> 00:06:46,491
พวกคุณต้องการดูเซอร์ พวกเขารู้ว่าต้องทําไง

112
00:06:46,491 --> 00:06:51,746
ลุงเศร้าจัง หลานรัก
ลุงคิดถึงพวกดูเซอร์กับหลานทุกคน

113
00:06:51,746 --> 00:06:55,584
ลุงรู้ตัวว่าออกมาจากแฟรกเกิลร็อก
นานขนาดไหนแล้ว

114
00:06:55,584 --> 00:07:00,463
แต่ถึงลุงจะเศร้าสุดๆ
แต่ลุงก็ยังสามารถค้นพบสิ่งที่มหัศจรรย์ได้

115
00:07:01,089 --> 00:07:02,090
อยู่นั่นไง

116
00:07:02,090 --> 00:07:06,553
คณะนักร้องนักเต้นที่ไม่เป็นที่รู้จัก
และไม่มีใครเคยพบมาก่อน

117
00:07:06,553 --> 00:07:10,599
ว้าว เจ้าพวกติงต๊องนี่สุดยอดไปเลย

118
00:07:12,684 --> 00:07:13,602
หวัดดี

119
00:07:16,146 --> 00:07:18,940
พวกเขาคงรู้ว่าลุงต้องการสิ่งที่ทําให้อารมณ์ดีขึ้น

120
00:07:18,940 --> 00:07:24,404
เพราะกลุ่มนักร้องนักเต้นนี้
ได้แสดงโชว์ที่สุดยอดเพื่อลุงคนเดียวเลย

121
00:07:24,404 --> 00:07:27,699
มีเรื่องเล่าขานกัน
ถึงคนเก่งในประวัติศาสตร์

122
00:07:28,783 --> 00:07:31,786
งั้นฉันบอกเลยแล้วกันว่า
คนเก่งของเรื่องนี้ก็คือฉัน

123
00:07:32,829 --> 00:07:34,998
และถ้าอยากรู้จริงๆ ว่าต้องทํายังไง

124
00:07:34,998 --> 00:07:36,875
งั้นก็ได้เวลาเธอฟังสิ่งที่ฉันพูดให้ฟัง

125
00:07:36,875 --> 00:07:38,793
ถ้าเข้าใจว่าจะเติบโตขึ้นต้องใช้อะไร

126
00:07:38,793 --> 00:07:40,587
ก็ต้องคว้าสิ่งที่ได้มาแล้วก้าวไป

127
00:07:41,171 --> 00:07:44,341
แล้วถ้ารู้ว่าต้องใช้อะไร
ก็ต้องใช้สิ่งที่ได้และก้าวต่อไป

128
00:07:44,341 --> 00:07:47,344
- สอง หนึ่ง ไป ไป ไป ไป เฮ้!
- โอ้เย่!

129
00:07:47,344 --> 00:07:50,180
ฉันจะบอกครั้งเดียว
และไม่อยากบอกซ้ําสอง

130
00:07:50,180 --> 00:07:51,598
ไป ไป ไป ไป

131
00:07:51,598 --> 00:07:54,351
ว่าใจฉันเปี่ยมด้วยเพลิงไฟ
ว่าหัวฉันเปี่ยมด้วยคําแนะนําที่ดี

132
00:07:54,351 --> 00:07:56,061
ไป ไป ไป ไป

133
00:07:56,061 --> 00:07:57,896
เธอรู้ว่าโลกนี้มีแต่ความจอมปลอมและโง่เขลา

134
00:07:57,896 --> 00:07:59,731
พยายามบงการเธอ
ด้วยกฎที่หลับหูหลับตาทําตามกัน

135
00:07:59,731 --> 00:08:01,149
ถ้าเข้าใจว่าจะเติบโตขึ้นต้องใช้อะไร...

136
00:08:01,149 --> 00:08:03,068
พวกเขาชวนลุงไปร่วมวงด้วย

137
00:08:04,194 --> 00:08:07,364
ฉันเหรอ ไม่เอาดีกว่า... มาแล้วจ้า

138
00:08:08,657 --> 00:08:11,368
ลุย ลุย ลุย ลุย เฮ้!

139
00:08:11,368 --> 00:08:15,205
แล้วก็ตามนั้นเลย ลุงเต้นจนลืมเรื่องทุกข์ใจ

140
00:08:15,205 --> 00:08:18,541
กลุ่มนักร้องนักเต้นได้มอบของขวัญล้ําค่าให้ลุงด้วย

141
00:08:19,209 --> 00:08:20,293
นั่นคือความหวัง

142
00:08:21,253 --> 00:08:22,504
มันทําให้ลุงคิดได้

143
00:08:22,504 --> 00:08:25,715
ไม่แน่ว่าของที่ระลึก
ที่ลุงจะส่งกลับไปพัฒนาแฟรกเกิลร็อก

144
00:08:25,715 --> 00:08:27,467
ควรเป็นสัญลักษณ์แห่งความหวัง

145
00:08:33,181 --> 00:08:34,474
- ลุย
- ฉะนั้นถ้าอยากนําเกินใคร

146
00:08:34,474 --> 00:08:37,644
- ก็ฟังที่ฉันบอกให้ดี
- ฟังที่ฉันบอกเอาไว้ให้ดี

147
00:08:37,644 --> 00:08:40,230
อย่าไปฟังคําหลอกลวง
ที่โลกพยายามพาให้หลงเชื่อ

148
00:08:40,230 --> 00:08:42,065
อย่าไปฟังคําหลอกลวง
ที่ใครพยายามพาให้หลงเชื่อ

149
00:08:42,065 --> 00:08:43,900
อย่าสุงสิงกับคนโง่พวกนั้น

150
00:08:43,900 --> 00:08:46,069
เข้ามาฟังกฎเหล็กนี้ให้ดีล่ะ

151
00:08:46,069 --> 00:08:47,153
ถ้าเข้าใจว่าจะเติบโตขึ้นต้องใช้อะไร...

152
00:08:47,153 --> 00:08:49,656
ความหวังพวกนี้ทําให้ลุงหัวหมุน

153
00:08:50,156 --> 00:08:53,243
และของที่ระลึก
ที่ลุงส่งกลับไปพัฒนาแฟรกเกิลร็อกน่ะเหรอ

154
00:08:53,743 --> 00:08:55,745
- ลุย ลุย ลุย ลุย
- คงใช้เวลาสักพักกว่าจะถึง

155
00:08:55,745 --> 00:08:58,039
แต่เชื่อเถอะ หลานต้องชอบแน่

156
00:08:58,790 --> 00:09:02,836
"รัก จากลุงแมตต์นักเดินทาง"

157
00:09:02,836 --> 00:09:05,630
- ว้าว ฟังดูเข้าท่าสุดๆ
- ว้าว

158
00:09:05,630 --> 00:09:08,008
เหมือนที่เธอพูดเลย เร้ด ความหวัง

159
00:09:08,008 --> 00:09:10,510
ถ้าฉันกับจูเนียร์คืนดีกันได้ล่ะ

160
00:09:10,510 --> 00:09:13,096
และถ้าเขาช่วยเราหาลมมาให้กังหันได้ล่ะ

161
00:09:13,096 --> 00:09:15,807
- ดีสิ ไปคุยกับเขาเลย
- ฉันจะไปคุยกับเขา

162
00:09:15,807 --> 00:09:19,853
- งั้นก็รีบไปสิ เยี่ยม
- ฉันจะรีบไป

163
00:09:19,853 --> 00:09:23,481
ท่อส่งลมที่พวกแฟรกเกิลขอน่ะเรียบร้อยแล้ว

164
00:09:23,982 --> 00:09:26,985
ดูเป็นไง ราชินีแห่งจักรวาลของผม

165
00:09:26,985 --> 00:09:30,113
ไร้ที่ติเลย พ่อดอกกระเทียมสุดหล่อ

166
00:09:30,113 --> 00:09:33,867
- ขอบคุณที่ถามนะ
- จ๊วบๆ ม้วบๆ

167
00:09:33,867 --> 00:09:36,244
- ให้ตายสิ
- จ้ะ

168
00:09:38,163 --> 00:09:40,165
- โอเค ฉันจะทําให้ได้
- รักกันกลืนกินเชียว

169
00:09:40,165 --> 00:09:42,542
- กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่ได้
- จูเนียร์

170
00:09:42,542 --> 00:09:44,920
- ฉันหวังให้เราคุยกัน
- ฉันไม่อยากเห็น ไม่

171
00:09:44,920 --> 00:09:46,922
โอเค เขาคงไม่ได้ยินฉันมั้ง

172
00:09:46,922 --> 00:09:48,632
ลุยกันเลย

173
00:09:49,966 --> 00:09:51,218
ช่างเถอะ

174
00:09:51,218 --> 00:09:53,720
เอาละทุกคน

175
00:09:54,304 --> 00:09:59,935
มาทําให้กังหันหมุนกันเถอะ
ปล่อยเจ้าคลื่นลมมาเลย

176
00:09:59,935 --> 00:10:02,979
เราได้ยินเธอในโพรงหวีดหวิวชัดแจ๋วเลย

177
00:10:02,979 --> 00:10:06,149
โอเค คอตเทอร์พิน
ได้เวลาปล่อยเจ้าคลื่นลมแล้ว

178
00:10:06,149 --> 00:10:09,361
เธอกดปุ่ม แล้วฉันจะพูดอะไรเจ๋งๆ ให้ฟัง

179
00:10:09,361 --> 00:10:13,406
รับทราบค่ะ จะกดปุ่มในสาม สอง หนึ่ง

180
00:10:13,406 --> 00:10:15,075
ลมมาแล้วจ้า

181
00:10:16,284 --> 00:10:18,245
โทษที ฉันอยากพูดใหม่อีกที

182
00:10:18,245 --> 00:10:20,872
เปิดเครื่องดูดลมแล้ว

183
00:10:21,665 --> 00:10:23,083
เจ้าคลื่นลมมาแล้ว

184
00:10:24,251 --> 00:10:25,669
รวบรวมเจ้าคลื่นลม

185
00:10:28,004 --> 00:10:30,507
เจ้าคลื่นลมพัดเข้าไปในท่อแล้วตอนนี้

186
00:10:31,883 --> 00:10:34,177
มันกําลังเดินทางไปยังสวน

187
00:10:35,011 --> 00:10:36,846
มาแล้ว

188
00:10:36,846 --> 00:10:38,890
เตรียมดูกังหันหมุน

189
00:10:38,890 --> 00:10:43,019
และเริ่มระบบหมักปุ๋ยที่จะช่วยกอบกู้สวนไว้

190
00:10:43,770 --> 00:10:45,730
ตายจริง เจ้าคลื่นลม...

191
00:10:46,648 --> 00:10:48,108
ไม่มีแรงมากพอ...

192
00:10:48,108 --> 00:10:50,193
- ที่จะพัดไปถึงกังหัน
- ไม่นะ

193
00:10:50,193 --> 00:10:53,780
และตอนนี้พวกมันก็หายไปตลอดกาลเหรอ

194
00:10:59,160 --> 00:11:01,663
จบเกมแล้ว

195
00:11:03,456 --> 00:11:07,919
- โอเค มันคือ...
- หายนะสุดๆ น่ะเหรอ ใช่

196
00:11:07,919 --> 00:11:11,256
- ทําไมเราไม่เอาเจ้าคลื่นลมมาอีกล่ะ
- ไม่มีเจ้าคลื่นลมแล้ว

197
00:11:11,256 --> 00:11:13,091
เราใช้ไปจนหมด สิ้นหวังแล้ว

198
00:11:13,091 --> 00:11:16,636
พยายามมาตั้งนาน ล้มไม่เป็นท่า

199
00:11:17,304 --> 00:11:19,639
ช่วยได้มาก ช่วยได้เยอะจริงๆ

200
00:11:19,639 --> 00:11:23,101
โถ เร้ด มาพักทําสมาธิก่อนดีไหม

201
00:11:23,101 --> 00:11:25,604
- เธอจะได้ทบทวนอารมณ์...
- ไม่

202
00:11:25,604 --> 00:11:27,898
- แต่เธอคือผู้นําแห่งความหวัง
- ใช่

203
00:11:27,898 --> 00:11:30,358
ตอนนี้ฉันคือผู้นําแห่งความพัง

204
00:11:30,358 --> 00:11:33,278
- พัง พัง พัง พัง พัง พัง...
- แต่เร้ด...

205
00:11:37,574 --> 00:11:40,035
หวัดดีทุกคน เกิดอะไรขึ้น

206
00:11:42,287 --> 00:11:43,705
หมวกสวยดีนี่

207
00:11:43,705 --> 00:11:46,041
เอามาจากร้านโปรดของแก ซึ่งก็คือตู้ฉันใช่ไหม

208
00:11:47,125 --> 00:11:48,919
ฉันไม่โกรธหรอก น่ารักดี

209
00:11:48,919 --> 00:11:51,671
เฮ้ ดูแกสิ สปร็อกเคตต์

210
00:11:52,255 --> 00:11:54,257
ฉันว่ามันง่ายกว่าถ้าเรียกมันด้วยชื่อนี้

211
00:11:54,257 --> 00:11:57,052
อีกอย่าง ในความคิดฉัน
ต้นไม้ทุกต้นเป็นต้นฝรั่งเศส

212
00:11:59,054 --> 00:12:01,014
ตัวสูงพรวดเชียวนะ

213
00:12:01,514 --> 00:12:03,433
อะไร โรสแมรีแอบเม้ากับแกเหรอ

214
00:12:05,101 --> 00:12:06,102
แกไม่รู้เหรอว่ามันจริง

215
00:12:06,686 --> 00:12:09,481
ต้นไม้มีระบบการสื่อสารใต้ดินที่น่าทึ่ง

216
00:12:09,481 --> 00:12:14,611
พวกมันแบ่งปันข้อมูลเรื่องความแห้งแล้ง
วัชพืช โรค มันเหลือเชื่อออก

217
00:12:22,953 --> 00:12:26,873
ทุกอย่างอาจไม่แน่นอน แต่มีสิ่งนึงที่ฉันรู้ดี

218
00:12:26,873 --> 00:12:28,792
ผ้ามันซักตัวมันเองไม่ได้

219
00:12:28,792 --> 00:12:30,544
- เอ้านี่
- ขอบใจ...

220
00:12:33,004 --> 00:12:34,005
เร้ด

221
00:12:34,589 --> 00:12:39,302
- มาทําอะไรตรงนี้
- รู้สึกเศร้าเหงาหงอยน่ะ

222
00:12:39,302 --> 00:12:42,681
- หา...
- เพิ่งรู้ว่าถ้ํานายเหมาะกับการทําแบบนี้

223
00:12:42,681 --> 00:12:46,476
ว่าแต่กิจกรรมอมทุกข์ของเราคืออะไร

224
00:12:46,476 --> 00:12:49,396
ทําอาหารเหรอ หรือทําความสะอาด

225
00:12:49,396 --> 00:12:52,023
ฉันกําลังจะไปซักผ้า

226
00:12:52,023 --> 00:12:54,568
ดีเลย ชวนเซ็งดี

227
00:12:54,568 --> 00:12:57,571
ฉันจะไปเอาหินสบู่

228
00:12:59,990 --> 00:13:03,118
เร้ด แฟรกเกิลเนี่ยนะอยากซักผ้า

229
00:13:09,583 --> 00:13:14,588
รู้ไหม เร้ด
เวลาฉันซักผ้า ฉันไม่เศร้าเลย... อะ...

230
00:13:14,588 --> 00:13:19,301
หมวกรู้สึกดีมาก สวยและมืด

231
00:13:20,927 --> 00:13:23,221
คือว่า... อือ

232
00:13:23,221 --> 00:13:25,891
แล้วเราจะซักอะไรเป็นอย่างแรก

233
00:13:25,891 --> 00:13:28,393
ฉันชอบเริ่มซักจากถุงเท้าก่อน

234
00:13:28,894 --> 00:13:31,730
แต่ทําไมนายต้องซักถุงเท้าด้วย

235
00:13:31,730 --> 00:13:33,899
ที่เดอะร็อกไม่มีใครใส่ซะหน่อย

236
00:13:33,899 --> 00:13:36,568
ฉันรู้ แต่ฉันหวังว่าสักวันพวกเขาจะใส่

237
00:13:37,068 --> 00:13:39,446
และพอพวกเขาใส่ มันก็จะสกปรกกว่าเดิม

238
00:13:39,446 --> 00:13:43,825
แปลว่าฉันต้องซักมันอีกครั้ง แล้วก็วนไปแบบนี้

239
00:13:44,492 --> 00:13:49,497
อะไร แล้วหายนะกับภัยพิบัติล่ะ

240
00:13:50,081 --> 00:13:51,833
แน่นอน อะไรก็อาจผิดพลาดได้

241
00:13:51,833 --> 00:13:54,544
แต่ฉันหวังว่าคงไม่

242
00:13:55,295 --> 00:13:56,546
แม้แต่ตอนนี้ก็ด้วย

243
00:13:57,214 --> 00:13:58,381
บูเบอร์

244
00:13:58,882 --> 00:14:03,803
ฉันมาที่นี่เพื่อรู้สึก "เศร้าเหงาหงอย"
แล้วนายจะบอกให้ฉันมีความหวังงั้นเหรอ

245
00:14:04,387 --> 00:14:06,973
ฉันไปละ

246
00:14:06,973 --> 00:14:10,435
ไม่ๆ เดี๋ยวก่อนสิ
แต่เร้ด เธอคือผู้นําแห่งความหวังนะ

247
00:14:11,019 --> 00:14:13,563
ใครๆ ก็เอาแต่พูดแบบนั้น

248
00:14:13,563 --> 00:14:16,816
ฉันเคยเป็น แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว

249
00:14:16,816 --> 00:14:19,653
มันจะต่างกันตรงไหน

250
00:14:19,653 --> 00:14:25,450
หมดหวัง หมดหวัง หมดหวัง หมดหวัง

251
00:14:31,957 --> 00:14:34,626
เห็นได้ชัดว่าต่างกันมาก

252
00:14:37,087 --> 00:14:40,048
หมดหวัง หมดหวัง หมดหวัง

253
00:14:40,048 --> 00:14:43,426
หมดหวัง แล้วเราจะทําไปเพื่ออะไรกัน

254
00:14:43,426 --> 00:14:45,637
เร้ดพูดถูก หมดหวังแล้ว

255
00:14:45,637 --> 00:14:50,183
- หมดหวัง บรรยากาศหดหู่จัง หมดหวัง
- หมดหวัง

256
00:14:50,183 --> 00:14:53,645
หมดหวัง หรือพังกันนะ

257
00:14:54,604 --> 00:14:57,857
หมดหวัง พัง ไม่สําคัญหรอก ไม่มีอะไรสําคัญแล้ว

258
00:14:57,857 --> 00:15:01,236
หมดหวัง หมดหวัง

259
00:15:01,236 --> 00:15:06,074
- โพกี้ เกิดอะไรขึ้น
- หมดหวัง

260
00:15:06,074 --> 00:15:08,159
ไม่พูดว่า "ไง เร้ด" ด้วย

261
00:15:08,660 --> 00:15:11,413
แย่ละสิ ทําไงดี

262
00:15:12,330 --> 00:15:14,916
ปกติฉันไม่ใช่คนที่จะเป็นผู้นําแบบนี้

263
00:15:14,916 --> 00:15:18,545
แต่ฉันรู้ดีว่าเราต้องทําไง

264
00:15:18,545 --> 00:15:20,630
เราต้องทําไงล่ะเนี่ย

265
00:15:21,214 --> 00:15:23,967
แป๊บนึงนะ เรายุ่งอยู่

266
00:15:23,967 --> 00:15:28,388
หนุ่มๆ พวกเธอจะเอากระป๋องอะลูมิเนียม
ไปใส่ในถังหมักไม่ได้

267
00:15:30,891 --> 00:15:33,852
ใส่ได้แต่อินทรียวัตถุ

268
00:15:33,852 --> 00:15:36,646
- ยังพยายามเรียนรู้อยู่
- อยู่ในช่วงเรียนรู้

269
00:15:36,646 --> 00:15:39,983
พวกเธอยังเก็บของสําหรับทําปุ๋ยหมักอยู่เหรอ

270
00:15:39,983 --> 00:15:42,861
เครื่องมันพังไปแล้ว จะเก็บไปเพื่ออะไร

271
00:15:43,737 --> 00:15:44,696
เพื่ออะไรงั้นเหรอ

272
00:15:44,696 --> 00:15:47,032
- เพื่ออะไร
- เพื่ออะไร

273
00:15:47,032 --> 00:15:49,200
ฟังให้ดีนะ แฟรกเกิลน้อย

274
00:15:49,200 --> 00:15:53,788
เราอยู่ในช่วงเวลายากเย็น
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราไม่ทําอะไรเลย ไม่ทําเลย

275
00:15:53,788 --> 00:15:55,832
และนั่นไม่ใช่ทางเลือก

276
00:15:55,832 --> 00:15:57,667
เราต้องทําอะไรสักอย่าง

277
00:15:58,251 --> 00:16:03,215
เธอต้องมีหวังเข้าไว้
แม้แต่ตอนที่เธอไม่รู้ว่ามันจะออกมาเป็นยังไง

278
00:16:03,715 --> 00:16:05,634
ความหวังส่งผ่านถึงกันได้

279
00:16:05,634 --> 00:16:10,347
ความเศร้าเหงาหงอยก็เช่นกัน จําไว้ให้ดี

280
00:16:10,347 --> 00:16:15,602
แต่เราลองทําแล้วไม่ได้ผล เราจะลองอีกทําไม

281
00:16:15,602 --> 00:16:17,938
เธอก็แค่แพ้ยกแรก

282
00:16:18,438 --> 00:16:20,065
- เกมยังไม่จบ
- ใช่

283
00:16:20,065 --> 00:16:24,027
เธอแข่งร็อกฮอกกี้ได้อันดับที่ 23
และตามหลังแตงกวาดองอยู่ 80 ลูก

284
00:16:24,027 --> 00:16:26,947
- เธอจะล้มเลิกไหม ไม่
- ไม่

285
00:16:26,947 --> 00:16:30,450
เธอจะมีศรัทธาเชื่อมั่นแล้วลงไปแข่งต่อ

286
00:16:30,450 --> 00:16:31,826
- เยส!
- ใช่

287
00:16:31,826 --> 00:16:34,162
มีศรัทธาเชื่อมั่น

288
00:16:34,162 --> 00:16:36,248
- เขากลับมาแล้ว ดูหางเปียเขาสิ
- เก๋เวอร์

289
00:16:36,248 --> 00:16:38,708
เยส! ขอบคุณค่ะ มาดามฮีป

290
00:16:42,212 --> 00:16:43,964
ครับ ขอบคุณครับ

291
00:16:44,631 --> 00:16:45,674
ดีจัง

292
00:16:45,674 --> 00:16:48,635
นายกําลังจะกลับ แต่ก็หันมาขอบคุณฉันด้วย

293
00:16:48,635 --> 00:16:51,429
- สุภาพมาก ใช่
- พ่อแม่สอนมาดี

294
00:16:51,429 --> 00:16:53,223
มาเร็ว บูเบอร์

295
00:16:54,474 --> 00:16:55,475
- เป็นคนดีจัง
- เอาละหนุ่มๆ

296
00:16:55,475 --> 00:16:58,186
- เอาปุ๋ยหมักไปจากที่นี่กัน
- ใช่ มันไม่สดไปกว่านี้แล้ว

297
00:16:58,186 --> 00:17:00,438
- รีบขนไปเลย
- เอามันออกไป

298
00:17:00,438 --> 00:17:01,648
เร็วหน่อย บูเบอร์

299
00:17:01,648 --> 00:17:03,358
เร้ด เราจะไปไหนกัน

300
00:17:16,830 --> 00:17:21,251
- โห แจ๋ว
- เร้ด ทําอะไรน่ะ

301
00:17:21,251 --> 00:17:25,546
นายได้ยินแทรชฮีปแล้วนี่
ฉันจะมีศรัทธาเชื่อมั่น

302
00:17:28,049 --> 00:17:31,094
หมดหวัง หมดหวัง

303
00:17:41,313 --> 00:17:44,733
เร็วเข้าทุกคน มาช่วยกันลงมือเร็ว

304
00:17:46,318 --> 00:17:49,321
เร้ด ฉันนึกว่าเธอหมดหวังไปแล้ว

305
00:17:49,863 --> 00:17:53,366
เปล่า เขากลับมามีหวังอีกครั้ง ฉันก็ด้วย

306
00:17:53,366 --> 00:17:56,870
ฉันไม่ได้กะจะโดดลงสระน้ํา
แล้วทําหางหักแบบนั้นหรอก

307
00:17:56,870 --> 00:17:59,664
แต่เรายังไม่มีลมเลย

308
00:17:59,664 --> 00:18:02,459
เราต้องทําอะไรได้บ้างสิ

309
00:18:02,459 --> 00:18:04,377
ลมอาจจะพัดมาอีกก็ได้

310
00:18:04,377 --> 00:18:09,299
ถ้าเป็นแบบนั้น เราต้องหาทางหักเหลมไปที่กังหัน

311
00:18:10,717 --> 00:18:12,636
แตรแฟรกเกิล

312
00:18:12,636 --> 00:18:15,764
ถ้าเราเอามันไปไว้ที่ปลายท่อ

313
00:18:15,764 --> 00:18:19,309
มันจะรวบรวมลมไปยังกังหัน

314
00:18:19,309 --> 00:18:21,311
ไอเดียเลิศมาก เร้ด

315
00:18:22,687 --> 00:18:25,899
- ไง เร้ด
- ไง โพกี้

316
00:18:31,404 --> 00:18:34,991
ไม่ได้จะทําตัวหมดหวังนะ
แต่อยากถามตามความจริงหน่อย

317
00:18:35,617 --> 00:18:37,619
เราจะเอามันขึ้นไปบนสวนยังไง

318
00:18:38,203 --> 00:18:39,955
แฟรกเกิลร้อยคนยังยกไม่ไหวเลย

319
00:18:39,955 --> 00:18:42,874
ถูกของนาย แต่ฉันรู้จักคนที่ยกไหว

320
00:18:42,874 --> 00:18:45,210
ฉันแค่ต้องไปคุยกับเขาก่อน

321
00:18:46,002 --> 00:18:46,836
เย่!

322
00:18:51,049 --> 00:18:53,260
จูเนียร์ กอร์ก ฉันอยากคุยกับนาย

323
00:18:54,052 --> 00:18:57,597
ไม่ๆ ฉันต้องระบายออกมา
ไม่งั้นฉันจะไม่มีวันได้พูดอีก

324
00:18:58,431 --> 00:19:01,017
ฉันเอาของที่พิเศษสําหรับฉันมากๆ ไปให้นาย

325
00:19:01,017 --> 00:19:03,812
แต่นายโยนมันทิ้ง และฉันเสียใจมาก

326
00:19:05,063 --> 00:19:07,649
แต่ฉันยังอยากเป็นเพื่อนนายอยู่
และฉันต้องให้นายช่วย

327
00:19:07,649 --> 00:19:10,610
และ... แค่นั้นแหละที่ฉันอยากบอก

328
00:19:11,987 --> 00:19:15,031
โกโบ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทําให้นายเสียใจ

329
00:19:15,031 --> 00:19:17,367
ป๊าแค่ไม่อยากให้เราเป็นเพื่อนกัน

330
00:19:17,367 --> 00:19:20,537
เพราะนั่นไม่ใช่สิ่งที่พวกกอร์กทํา

331
00:19:21,496 --> 00:19:23,039
ถูกแล้วลูกพ่อ

332
00:19:23,039 --> 00:19:27,878
แต่นั่นอาจไม่ใช่สิ่งที่เราควรทําตอนนี้

333
00:19:27,878 --> 00:19:29,045
- ว่าไงนะครับ
- หา

334
00:19:29,045 --> 00:19:31,673
ลูกเป็นตัวของตัวเอง และพ่อ...

335
00:19:32,841 --> 00:19:34,259
พ่อภูมิใจในตัวลูก

336
00:19:34,843 --> 00:19:37,345
นี่ พ่อว่าไอ้นี่เป็นของลูก

337
00:19:37,929 --> 00:19:39,139
ป๊าครับ

338
00:19:41,600 --> 00:19:43,518
- แฟรกเกิล
- โกโบ

339
00:19:43,518 --> 00:19:44,811
โกโบ

340
00:19:44,811 --> 00:19:48,189
ขอบใจที่เป็นเพื่อนที่ดีของลูกชายฉันนะ

341
00:19:51,735 --> 00:19:53,904
- โอเคๆ
- ฉันขอโทษนะ

342
00:19:53,904 --> 00:19:56,364
อือ แน่นไป แน่นไปนิด

343
00:19:57,282 --> 00:19:59,910
ฉันก็อยากกอดรัดคุณแน่นๆ แบบนั้นบ้าง

344
00:19:59,910 --> 00:20:01,870
ว่าไงนะ เอาละสิ

345
00:20:05,081 --> 00:20:07,042
เฮ้ ช่วยอะไรเราหน่อยได้ไหมเพื่อน

346
00:20:07,042 --> 00:20:09,211
ได้ทุกอย่างเลยเพื่อนซี้

347
00:20:09,211 --> 00:20:11,880
ในทางเทคนิค เวมบลีย์คือเพื่อนซี้...
รู้อะไรไหม

348
00:20:11,880 --> 00:20:13,340
อย่าทําเสียบรรยากาศดีกว่า

349
00:20:13,924 --> 00:20:15,467
มาลุยกันเลย

350
00:20:16,927 --> 00:20:19,804
ฉันว่าเราต้องมีเครื่องแบบสําหรับทีมแล้ว

351
00:20:19,804 --> 00:20:20,889
ใช่

352
00:20:23,683 --> 00:20:25,352
- ฉันว่าควรมีถุงเท้าด้วย
- ดีเลย

353
00:20:25,352 --> 00:20:26,436
ใช่

354
00:20:27,604 --> 00:20:28,772
ทุกอย่างพร้อมแล้ว

355
00:20:30,857 --> 00:20:35,570
เมื่อไม่ร่วมมือร่วมใจ
ก็ลําบากเดินข้ามพ้น

356
00:20:36,196 --> 00:20:41,201
แต่เมื่อเราจับมือกันไว้
จะเรื่องใดก็เอาอยู่

357
00:20:41,785 --> 00:20:46,915
เกมนี้ที่แสนลําบากนัก
คงยากเมื่อเล่นลําพัง

358
00:20:46,915 --> 00:20:53,421
ให้ความฝันเรานี้
ช่วยนําสู่เป้าหมายไกล เพราะว่า

359
00:20:53,421 --> 00:20:57,175
รวมเป็นเรา รวมเป็นเรา

360
00:20:57,175 --> 00:20:59,052
ถูกต้องเลย

361
00:20:59,052 --> 00:21:03,098
สู้ร่วมกัน สู้ร่วมกัน

362
00:21:03,098 --> 00:21:06,017
และหากเราเชื่อใจ

363
00:21:06,017 --> 00:21:11,106
และเดินตามความฝันใฝ่
และไปด้วยกัน

364
00:21:11,106 --> 00:21:13,358
สู่สิ่งนี้

365
00:21:13,358 --> 00:21:16,486
เราสร้างความหวังไปด้วยกัน

366
00:21:18,947 --> 00:21:21,658
เราสร้างความหวังไปด้วยกัน

367
00:21:36,923 --> 00:21:39,426
หนทางข้างหน้าไม่แน่ชัด

368
00:21:39,426 --> 00:21:42,304
- จงปล่อยความกลัวให้ไกล
- จงปล่อยความกลัวให้ไกล

369
00:21:42,304 --> 00:21:46,933
ตราบใดที่เราจับมือไว้
หนทางก็ย่อมกระจ่าง

370
00:21:47,893 --> 00:21:53,023
เกมนี้ที่แสนลําบากนัก
คงยากเมื่อเล่นลําพัง

371
00:21:53,023 --> 00:21:59,654
ให้ความฝันเรานี้
ช่วยนําสู่เป้าหมายไกล

372
00:21:59,654 --> 00:22:02,449
รวมเป็นเรา รวมเป็นเรา

373
00:22:02,449 --> 00:22:05,327
รวมเป็นเรา นั้นใช่เลย

374
00:22:05,327 --> 00:22:09,456
- สู้ร่วมกัน สู้ร่วมกัน
- กัน

375
00:22:09,456 --> 00:22:12,167
- และหากเราเชื่อใจ
- เราเชื่อใจ

376
00:22:12,167 --> 00:22:14,419
และเดินตามความฝันใฝ่

377
00:22:14,419 --> 00:22:17,339
- และไปด้วยกัน
- ตามความฝันใฝ่ และไปด้วยกัน

378
00:22:17,339 --> 00:22:19,591
สู่สิ่งนี้

379
00:22:19,591 --> 00:22:22,802
ความหวังที่เราสร้างด้วยกัน

380
00:22:25,222 --> 00:22:28,892
ความหวังที่เราสร้างด้วยกัน

381
00:22:31,978 --> 00:22:35,357
ความหวังที่เรา

382
00:22:35,357 --> 00:22:39,819
สร้างด้วยกัน

383
00:22:39,819 --> 00:22:41,404
เย่!

384
00:22:43,657 --> 00:22:46,201
น่าตื่นเต้นจัง

385
00:22:46,201 --> 00:22:47,869
จู่ๆ ฉันก็คิดออก

386
00:22:47,869 --> 00:22:51,206
การออกแบบโดยใช้โรเตอร์คู่บนแพลตฟอร์มเดียว

387
00:22:51,706 --> 00:22:53,583
มาลองกัน สปร็อก

388
00:22:53,583 --> 00:22:55,710
คราวนี้เราจะเอาพัดลมตัวใหญ่มาใช้

389
00:22:59,005 --> 00:23:00,382
ดีจังที่ได้กลับบ้าน

390
00:23:00,882 --> 00:23:03,843
และพวกเขารู้ว่าฉัน ที. แมตทิว แฟรกเกิล

391
00:23:03,843 --> 00:23:07,097
คือของที่ระลึกที่จะมาพัฒนาแฟรกเกิลร็อก

392
00:23:08,139 --> 00:23:09,140
สุดยอดไปเลย

393
00:23:19,109 --> 00:23:20,151
หวัดดี เจ้าขนฟู

394
00:23:20,151 --> 00:23:23,029
ไม่มีเวลามาหยอกล้อกัน ฉันมีที่ที่ต้องไป

395
00:23:29,244 --> 00:23:31,162
ไม่นะ วันนี้ลมพัดแรงเป็นบ้าเลย

396
00:23:31,997 --> 00:23:33,373
ไม่ ช่วยฉันด้วย

397
00:23:33,373 --> 00:23:35,500
สปร็อกเกต มันได้ผล

398
00:23:42,632 --> 00:23:44,342
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

399
00:23:44,342 --> 00:23:48,388
- เราก็พร้อมเผชิญไปด้วยกัน
- ใช่

400
00:23:49,431 --> 00:23:51,182
มีลมในท่อแล้ว

401
00:23:51,182 --> 00:23:52,851
- ไม่นะ
- นั่นใช่...

402
00:23:58,106 --> 00:23:59,482
แม่จ๋า

403
00:24:11,494 --> 00:24:13,413
ดูสิ กังหันหมุนแล้ว

404
00:24:17,042 --> 00:24:21,129
ได้ผล ถังหมักกําลังปั่น

405
00:24:22,631 --> 00:24:24,799
ดูสิ ดู

406
00:24:24,799 --> 00:24:27,844
ดินใหม่ที่อุดมสมบูรณ์กําลังกระจายไปทั่วสวน

407
00:24:27,844 --> 00:24:30,263
- มันได้ผล
- ใช่ เราทําสําเร็จแล้ว

408
00:24:37,604 --> 00:24:42,776
โพกี้ นายพูดถูกมาตลอด
เรื่องวิธีเป่าแตรแฟรกเกิล

409
00:24:42,776 --> 00:24:43,985
แหงอยู่แล้ว

410
00:24:43,985 --> 00:24:47,197
พออากาศเคลื่อนที่ผ่านทางเข้ากว้างๆ
ที่บีบเล็กลง

411
00:24:47,197 --> 00:24:50,867
มันจะถูกบีบอัดและเคลื่อนที่ได้ไวขึ้น

412
00:24:51,576 --> 00:24:54,746
ไง เร้ด ฉันโพกี้

413
00:24:57,499 --> 00:24:58,875
ใครปิดไฟ

414
00:24:59,668 --> 00:25:02,337
ลุงแมตต์ ลุงช่วยสวนไว้

415
00:25:06,341 --> 00:25:09,553
- แน่นอนอยู่แล้ว
- ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ ลุงแมตต์

416
00:25:09,553 --> 00:25:10,679
เยี่ยมเลย

417
00:25:13,765 --> 00:25:16,434
- อ่า วิเศษสุดๆ
- ดูนั่นสิ ดูนั่น

418
00:25:16,434 --> 00:25:18,186
- มันได้ผล
- ทําได้ดีมาก จูเนียร์

419
00:25:18,186 --> 00:25:19,938
- ใช่ เราทําได้
- แจ๋วเลย

420
00:25:19,938 --> 00:25:23,400
คิดๆ ดูแล้ว
ความช่างประดิษฐ์ของดูเซอร์ช่วยแก้ปัญหานี้ค่ะ

421
00:25:23,400 --> 00:25:26,361
โห คอตเทอร์พิน ฉันนี่ภูมิใจสุดๆ เลย

422
00:25:26,861 --> 00:25:28,822
ยกเว้นครั้งนึงที่ฉันประดิษฐ์อะไรบางอย่าง

423
00:25:28,822 --> 00:25:30,949
ที่ดีกว่ารถไฟรางเดี่ยวเยอะ

424
00:25:30,949 --> 00:25:34,411
รถไฟไร้รางยังไงล่ะ แจ๋วเนอะ

425
00:25:35,161 --> 00:25:39,416
และแลนฟอร์ดที่แสนน่ารักของฉันก็ช่วยด้วย
หม่ามี้ภูมิใจมากจ้ะ

426
00:25:40,750 --> 00:25:42,377
ได้แปรงฟันบ้างปะเนี่ย

427
00:25:42,377 --> 00:25:45,589
- ไหนดูซิ อ้าปาก
- ไม่ๆ

428
00:25:45,589 --> 00:25:48,341
ดูถุงเท้าที่ฉันได้มาซักสิ

429
00:26:01,688 --> 00:26:03,732
นี่ สปร็อก เราทําได้แล้ว

430
00:26:03,732 --> 00:26:08,111
ดีไซน์ใหม่ทั้งเรียบง่าย มั่นคง
และผลลัพธ์ก็ดีเกินคาด

431
00:26:08,612 --> 00:26:10,906
ขอบใจที่ไม่เคยหมดหวังกับฉันนะ เจ้าหนู

432
00:26:11,990 --> 00:26:13,617
แกเอาอะไรมาฝังตรงนี้

433
00:26:18,496 --> 00:26:20,707
เป้ใครกันล่ะเนี่ย

434
00:26:28,215 --> 00:26:31,551
อีกไม่นานแรดิชกองโตก็จะกลับมา

435
00:26:32,135 --> 00:26:33,595
ใช่ เราชนะเกมนี้

436
00:26:34,346 --> 00:26:35,805
ก็แค่ยกนี้แหละนะ

437
00:26:36,306 --> 00:26:40,101
- ช่วยได้มาก ช่วยได้เยอะจริงๆ
- ไม่ บูเบอร์พูดถูก

438
00:26:40,101 --> 00:26:43,647
ความหวังคือเกมที่เราต้องเล่นอยู่ทุกวัน

439
00:26:43,647 --> 00:26:47,234
จริงๆ แล้วเราแค่เริ่มต้นเอง

440
00:26:52,739 --> 00:26:53,740
เฮ้ทุกคน

441
00:26:58,495 --> 00:27:02,082
ม้า จบสวยเนอะว่าไหม

442
00:27:02,791 --> 00:27:04,417
แน่นอนจ้ะ

443
00:27:04,417 --> 00:27:10,131
และเป็นจุดเริ่มต้นที่สวยงามด้วยเช่นกัน

444
00:27:10,632 --> 00:27:12,676
ทําไมถักถุงเท้าจิ๋วขนาดนั้นล่ะ

445
00:27:12,676 --> 00:27:15,387
อะ... ผมกับจูเนียร์ใส่ไม่ได้หรอก

446
00:27:15,971 --> 00:27:18,265
อย่างกับมีไว้ให้ทารกกอร์กเลย

447
00:27:22,811 --> 00:27:24,145
ตายแล้ว

448
00:27:24,145 --> 00:27:27,023
ผมจะได้เป็นพี่ชายเหรอ

449
00:27:30,026 --> 00:27:33,530
- ไม่อยากเชื่อเลย
- ตายแล้ว ตายแล้ว

450
00:27:34,322 --> 00:27:36,408
แด่การเริ่มต้นใหม่จ้ะ

451
00:27:40,662 --> 00:27:41,663
ความหวัง

452
00:27:42,622 --> 00:27:43,623
เย่!

453
00:27:44,833 --> 00:27:46,835
เต้นให้หมดห่วง

454
00:27:46,835 --> 00:27:48,962
เก็บไว้กังวลวันหลัง

455
00:27:48,962 --> 00:27:50,922
ให้เพลงบรรเลงเป็นทํานอง

456
00:27:50,922 --> 00:27:52,340
ร้องเล่นที่แฟรกเกิลร็อก

457
00:29:06,831 --> 00:29:08,833
คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี