1
00:02:08,040 --> 00:02:08,880
วิคเตอร์

2
00:02:08,920 --> 00:02:10,440
ถูกต้องนะครับ

3
00:02:11,480 --> 00:02:15,440
คุณได้รางวัล 50 ล้านรูปี ยินดีด้วยนะ

4
00:02:17,040 --> 00:02:19,000
ท่าทางยาแก้พิษจะได้ผล

5
00:02:19,080 --> 00:02:21,800
ผมไม่นึกว่าคุณจะจำผมได้เร็วขนาดนี้

6
00:02:22,360 --> 00:02:24,600
เพราะไม่มีใครเคยจำผมได้

7
00:02:25,120 --> 00:02:28,440
พวกเขาบอกว่าผมก้าวร้าว
บ้าคลั่งและสิ้นหวัง

8
00:02:29,440 --> 00:02:32,160
ผมรักษาตัว
ในโรงพยาบาลจิตเวชอยู่หกเดือน

9
00:02:34,040 --> 00:02:35,520
แต่คุณก็ไม่เคยเห็นผมเลย

10
00:02:36,760 --> 00:02:37,600
อันที่จริง

11
00:02:38,600 --> 00:02:42,720
มีแค่คนเดียวที่เห็นผมในโรงพยาบาลบ้า

12
00:02:42,800 --> 00:02:44,280
และเขาจำผมได้

13
00:02:45,440 --> 00:02:46,280
และเขา...

14
00:02:47,560 --> 00:02:51,520
ขอโทษที ผมต้องกินยาแล้ว งั้น...

15
00:02:52,000 --> 00:02:54,640
ผู้ก่อการร้ายกับหมอก็เหมือนกัน

16
00:02:54,720 --> 00:02:57,000
พวกเขาใช้ทางลัดเพื่อแก้ปัญหา

17
00:02:57,080 --> 00:03:00,280
เว้นแต่ว่าคุณรับมือผู้ก่อการร้ายได้
แต่รับมือหมอไม่ได้

18
00:03:01,360 --> 00:03:03,000
ใครจะกล้าเถียงหมอกันล่ะ

19
00:03:03,080 --> 00:03:05,280
- ดังนั้น...
- ทำแบบนี้ทำไม วิคเตอร์

20
00:03:05,360 --> 00:03:06,520
ผมจะบอกให้

21
00:03:06,600 --> 00:03:11,200
ผมเป็นใคร ทำไมถึงมีตัวตน
ผมมีตัวตนจริงไหม และถ้ามี งั้นทำไม

22
00:03:11,960 --> 00:03:14,720
มาหาคำตอบกัน ดูนะ

23
00:03:37,920 --> 00:03:43,880
มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่เห็นอาภา...

24
00:03:45,160 --> 00:03:46,480
พรากชีวิตคนอื่น

25
00:03:47,880 --> 00:03:51,920
และเธอทำมันเพื่อนาย อาวินาช

26
00:03:54,760 --> 00:03:57,280
โอ๊ตแครนเบอร์รีกับเกลือทะเลนิดหน่อย

27
00:05:15,560 --> 00:05:19,440
ลมหายใจ สู่ความมืดมิด

28
00:05:22,240 --> 00:05:27,240
นีล บาห์ลไม่เคยเป็นหนึ่งในหัวของราวณะ

29
00:05:28,280 --> 00:05:32,920
อาภาจบภารกิจที่นายเริ่มไว้ไม่ได้

30
00:05:34,520 --> 00:05:39,320
นายต้องเป็นคนที่ทำลาย
หัวทั้งสิบของราวณะ อาวินาช

31
00:05:40,680 --> 00:05:41,800
พริตพอล

32
00:05:45,960 --> 00:05:46,800
นาตาชา

33
00:05:46,880 --> 00:05:49,200
พ่อขา ช่วยหนูด้วย

34
00:05:49,800 --> 00:05:50,640
อังคัต

35
00:05:54,720 --> 00:05:55,800
พ่อ

36
00:05:55,880 --> 00:05:58,480
ผมขอโทษ

37
00:06:00,000 --> 00:06:03,120
ก่อนที่จะทำลายหัวของราวณะแต่ละหัว

38
00:06:03,200 --> 00:06:08,120
พวกเขาต้องรู้สึกถึง
ความเจ็บปวด ความทุกข์ทรมาน

39
00:06:09,120 --> 00:06:11,240
ที่พวกเขาได้ก่อขึ้นกับเรา

40
00:06:11,720 --> 00:06:16,680
เมื่อหัวทั้งสิบของราวณะถูกทำลาย
ฉันก็จะถูกทำลายเหมือนกัน

41
00:06:17,320 --> 00:06:21,360
เพราะจุดจบของราวณะคือจุดจบของฉัน

42
00:06:32,280 --> 00:06:33,200
ว้าว

43
00:06:33,280 --> 00:06:36,920
ผมหลงใหลเทคโนโลยีมาตั้งแต่เด็กแล้ว

44
00:06:37,000 --> 00:06:39,040
และผมก็ชอบปริศนาด้วย

45
00:06:39,120 --> 00:06:41,320
ผมสร้างปริศนาอันนี้สำหรับไซเบอร์ เซลล์

46
00:06:41,400 --> 00:06:45,280
คุณเห็นรูปใบนี้แล้ว

47
00:06:45,760 --> 00:06:48,320
ผมแบ่งรูปใบนี้ออกเป็นชิ้นส่วน 150 ชิ้น

48
00:06:48,960 --> 00:06:51,960
ใช่ เห็นไหม
ให้ไซเบอร์ เซลล์เล่น "เกมทายสิ่งของ"

49
00:06:54,800 --> 00:06:57,640
โอเค กฎของเกมนี้ง่ายนิดเดียว

50
00:06:57,720 --> 00:07:01,120
กฎข้อที่หนึ่ง ห้ามส่งวิดีโอไปให้สื่อมวลชน

51
00:07:01,200 --> 00:07:05,840
เพราะเจจะอยู่กับคุณตลอดเวลา
กฎข้อที่สอง คราวนี้

52
00:07:05,920 --> 00:07:09,000
คุณจะได้รับความช่วยเหลือ
จากเจและผมเอง ด้วยความเคารพ

53
00:07:09,600 --> 00:07:11,880
ตอนนี้คุณมีตัวเลือกสามทาง

54
00:07:11,960 --> 00:07:15,480
หาทางฆ่าผมจากนั้นก็กรีดข้อมือตัวเอง

55
00:07:15,560 --> 00:07:16,480
จบทุกอย่าง

56
00:07:16,560 --> 00:07:21,000
แต่อาภาจะมีจุดจบในคุก
ทันทีที่ไซเบอร์ เซลล์ได้รูปถ่ายใบนี้

57
00:07:21,080 --> 00:07:24,520
แล้วใครจะเป็นคนฉีด
อินซูลินให้สียาเมื่อถึงเวลา

58
00:07:25,120 --> 00:07:28,960
ตัวเลือกหมายเลขสอง
คุณเอาตัวเองกลับไปที่โรงพยาบาลจิตเวช

59
00:07:29,040 --> 00:07:33,000
หลังจากนั้น อาภาจะเข้าคุก
ทันทีที่ไซเบอร์ เซลล์ได้รูปถ่ายใบนี้

60
00:07:33,080 --> 00:07:35,240
แล้วใครจะฉีดอินซูลินให้สียา

61
00:07:35,840 --> 00:07:37,080
ตัวเลือกหมายเลขสาม

62
00:07:38,960 --> 00:07:41,720
สงบใจไว้และออกไปฆ่าคน

63
00:07:42,240 --> 00:07:45,600
นิ่งต่อไป และฆ่าต่อไป

64
00:07:47,600 --> 00:07:50,320
คุณมีเวลา 30 วันกับเป้าหมายหกคน

65
00:07:51,120 --> 00:07:53,840
มีชิ้นส่วน 150 ชิ้นและ 30 วัน

66
00:07:54,520 --> 00:07:56,040
ลองคำนวณดูเองนะ

67
00:07:56,120 --> 00:07:59,600
ส่งชิ้นแรกให้ไซเบอร์ เซลล์แล้ว

68
00:07:59,680 --> 00:08:01,280
กำลังอัปโหลด [1/150]

69
00:08:01,360 --> 00:08:05,720
ดูสิ มันเริ่มต้นแล้ว โอเคไหม
ชิ้นส่วนแรกออกเดินทางแล้ว

70
00:08:05,800 --> 00:08:09,800
ยิ่งคุณทำงานเร็วเท่าไหร่
ปริศนาของพวกเขาก็ยากขึ้นเท่านั้น

71
00:08:09,880 --> 00:08:12,200
ยิ่งคุณล่าช้าเท่าไหร่
ยิ่งคุณใช้เวลานานเท่าไหร่

72
00:08:13,280 --> 00:08:17,720
รูปถ่ายนี้จะถึงมือไซเบอร์ เซลล์และตำรวจ
มากขึ้นเท่านั้น ทีละชิ้นๆ

73
00:08:18,440 --> 00:08:22,440
จนกระทั่งพวกเขา
ได้หน้าของอาภาในชิ้นที่ 150

74
00:08:23,320 --> 00:08:26,600
อาภาก็จะเข้าคุก และอินซูลินของสียา...

75
00:08:27,840 --> 00:08:30,520
คุณครับ ผมทำส่วนของผมแล้ว
ตอนนี้ถึงตาคุณบ้าง

76
00:08:30,600 --> 00:08:32,440
และเป้าหมายแรกของคุณคือ...

77
00:08:33,240 --> 00:08:35,160
อัตตา
ดร.อินดู

78
00:08:35,240 --> 00:08:36,160
เธอ

79
00:08:45,720 --> 00:08:48,320
วิคเตอร์ คุณคิดว่า
การฆ่าคนมันเป็นเกมเหรอ

80
00:08:49,400 --> 00:08:50,960
เราจะทำเรื่องพวกนี้ได้ไง

81
00:08:51,760 --> 00:08:54,040
สื่อและตำรวจจะตามล่าผม

82
00:08:54,120 --> 00:08:55,600
ถูกต้อง ผมจะบอกให้นะ

83
00:08:55,640 --> 00:08:58,280
อาชญากรรมสมบูรณ์แบบ
ต้องมีแผนการสมบูรณ์แบบ

84
00:08:58,360 --> 00:09:00,440
และตัวช่วยแผนที่สมบูรณ์นี้

85
00:09:00,520 --> 00:09:03,880
คือรองประธานพรรคฝ่ายรัฐบาล
คุณบาสันต์ ราช ซิงห์

86
00:09:04,000 --> 00:09:07,200
ท่านครับ มีกล่องส่งให้ท่านครับ
เชิญเปิดดูได้เลยครับ

87
00:09:08,160 --> 00:09:11,760
เราต้องการแรงกดดันอย่างหนัก
เพื่อกันข่าวของคุณจากสื่อและสาธารณชน

88
00:09:12,440 --> 00:09:16,640
การสร้างแรงกดดันนั้น
เราต้องการคนสำคัญ

89
00:09:16,720 --> 00:09:19,520
และจุดอ่อนสำคัญของบาสันต์ ราช
คืออวันติกา รานา

90
00:09:19,640 --> 00:09:22,040
ให้ภรรยาของท่านแตะมะพร้าวก่อน

91
00:09:22,120 --> 00:09:24,120
สัมผัสของภรรยาท่านจะทำให้เราโชคดี

92
00:09:26,080 --> 00:09:30,040
เขามีความสัมพันธ์
กับภรรยาของประธานพรรคตัวเอง

93
00:09:30,120 --> 00:09:31,760
ที่บ้านไร่ลับของพ่อผม

94
00:09:32,520 --> 00:09:35,760
พ่อผมรู้จักเขา
ผมเลยใช้เป็นข้อได้เปรียบ

95
00:09:36,360 --> 00:09:39,400
และผมเชิญเขามาเปิด
ปีกอาคารใหม่ของโรงพยาบาลจิตเวช

96
00:09:39,960 --> 00:09:42,120
พูดสั้นๆ ผมวางกับดักเขา

97
00:09:43,520 --> 00:09:46,840
เขาคงกำลังดูวิดีโอที่ผมส่งไปให้

98
00:09:56,000 --> 00:09:58,760
ผมหนีออกมาจากโรงพยาบาลจิตเวช

99
00:09:58,880 --> 00:10:01,840
ตอนนี้คุณรู้ความลับผม

100
00:10:02,480 --> 00:10:04,960
และผมรู้ความลับคุณ

101
00:10:05,520 --> 00:10:07,520
และเราต้องรักษาความลับไว้

102
00:10:08,720 --> 00:10:11,880
จากสื่อมวลชน และสาธารณชน

103
00:10:15,880 --> 00:10:16,880
งั้น...

104
00:10:18,160 --> 00:10:20,240
คุณเป็นเพื่อนเก่าจากมหาวิทยาลัย

105
00:10:21,080 --> 00:10:23,760
และอย่าลืมว่า คุณเป็นอธิบดี
สำนักประวัติอาชญากรรมแห่งชาติ

106
00:10:23,880 --> 00:10:26,040
มาสามปีก็เพราะผม

107
00:10:26,120 --> 00:10:30,120
การทำงานภายใต้หนี้บุญคุณ
อาจเป็นเรื่องยากมาก

108
00:10:30,880 --> 00:10:33,840
- ถ้ามีแรงบันดาลใจบางอย่าง...
- บอกแรงบันดาลใจของคุณมา

109
00:10:35,760 --> 00:10:39,880
ผมจะบอกแบบลงรายละเอียดครบ
เมื่อผมต้องการ

110
00:10:40,640 --> 00:10:43,960
เรื่องอื้อฉาวใหญ่ขนาดนี้
ต้องจัดการตำรวจด้วยเหมือนกัน

111
00:10:44,040 --> 00:10:48,720
ฟังนะ ทำทุกอย่างที่คุณต้องทำ
คุณต้องหยุดมันไม่ให้แพร่หลายออกไป

112
00:11:00,960 --> 00:11:02,120
เราวางแผนไว้หมดแล้ว

113
00:11:02,960 --> 00:11:03,920
เพื่อคุณคนเดียว

114
00:11:06,480 --> 00:11:08,960
อัปโหลดแล้ว [1/150]
การถ่ายโอนสมบูรณ์

115
00:11:09,040 --> 00:11:10,840
ไซเบอร์เซลล์
เดลี

116
00:11:14,960 --> 00:11:17,840
หนึ่งการแจ้งเตือนใหม่
หนึ่งชิ้นส่วนกำลังดาวน์โหลด

117
00:11:18,240 --> 00:11:19,080
หัวหน้าครับ

118
00:11:19,640 --> 00:11:23,640
มีคนส่งภาพพิกเซลมาที่เซิร์ฟเวอร์

119
00:11:23,720 --> 00:11:27,200
เซิร์ฟเวอร์ได้ของเป็นร้อยๆ
อันนี้มันพิเศษตรงไหน

120
00:11:27,280 --> 00:11:31,960
ยินดีด้วยนะ ชิ้นส่วนแรกส่งไปเรียบร้อย
ชิ้นส่วนที่สองกำลังส่งไป

121
00:11:32,040 --> 00:11:33,160
กำลังอัปโหลด [2/150]

122
00:12:01,360 --> 00:12:02,280
ครับท่าน

123
00:12:22,920 --> 00:12:26,680
เพอร์เพิลบริค
คาเฟ่

124
00:12:32,400 --> 00:12:34,600
แครนเบอร์รีเคลือบช็อกโกแลตครับ

125
00:12:35,280 --> 00:12:37,680
วันนี้เราปิดแล้วค่ะ พรุ่งนี้กลับมาใหม่นะคะ

126
00:12:38,240 --> 00:12:42,640
สียายังไม่ยอมกินมะเขือเทศ
หรือตอนนี้เธอชอบกินแล้ว

127
00:12:44,640 --> 00:12:49,440
อันที่จริง ผมยังไม่ได้
แนะนำตัวเองเลย ผมชื่อวิคเตอร์ เจ

128
00:12:50,440 --> 00:12:53,360
น้องชายของอาวินาช เจ

129
00:12:56,880 --> 00:12:58,840
แผนกอาชญากรรม

130
00:12:58,920 --> 00:13:04,200
ทุกคน ผมขอแนะนำให้รู้จัก
คุณอภินันดาน กอลจากเอ็นซีอาร์บี

131
00:13:04,880 --> 00:13:09,280
คุณกอลจะจัดการคดีของเจ
และสั่งการเราตั้งแต่ตอนนี้ไป

132
00:13:11,960 --> 00:13:13,800
คุณมาร์วาห์ ผมไม่ได้มาสั่ง

133
00:13:13,880 --> 00:13:17,280
ผมจะทำงานกับพวกคุณ
ไม่ใช่เจ้านาย แต่เป็นเพื่อนร่วมงาน

134
00:13:18,320 --> 00:13:21,440
ถ้าสื่อได้ข่าวเรื่องการหลบหนีของเจ
พวกเขาจะสร้างความโกลาหล

135
00:13:21,520 --> 00:13:23,320
ระบบจะเกิดปัญหา

136
00:13:23,400 --> 00:13:26,800
ดังนั้นการปิดข่าวนี้ไว้เป็นทางเลือกที่ฉลาด

137
00:13:28,360 --> 00:13:31,960
บอกข่าวการหลบหนี
ของอาวินาชให้สื่อรู้ในทันที

138
00:13:35,520 --> 00:13:37,320
ทุกคนควรจะระวังตัวไว้

139
00:13:37,400 --> 00:13:41,160
คนที่เคยทำผิดต่ออาวินาช
และคนที่ไม่เคยทำ

140
00:13:42,640 --> 00:13:44,960
คนทั้งเดลีควรระวังตัวไว้ใช่ไหม

141
00:13:45,560 --> 00:13:47,640
- ผมพูดถูกไหม ชัยประกาศ
- ครับท่าน

142
00:13:48,640 --> 00:13:53,360
แต่ถ้าทุกอย่างมันเกิดขึ้นรีบเร่งเกินไป
มันจะเกิดความตื่นตระหนก จริงไหมครับ

143
00:13:56,200 --> 00:13:59,920
งั้นถ้าเรารวมทุกหน่วย
ของแผนกอาชญากรรมเข้าด้วยกัน

144
00:14:00,000 --> 00:14:03,320
รวมทั้งหน่วยเฝ้าระวัง ตำรวจ
และแผนกอื่นๆ ทั้งหมด

145
00:14:03,400 --> 00:14:07,520
เราน่าจะมีเจ้าหน้าที่
ประมาณ 19,000 คนใช่ไหม

146
00:14:08,520 --> 00:14:12,120
เราควรบอกพวกเขาว่า
อย่าไปพูดเรื่องนี้กับสื่อ

147
00:14:12,200 --> 00:14:17,680
แต่ท่านครับ เราจะไว้ใจ
เจ้าหน้าที่หมดทั้ง 19,000 คน ได้ยังไง

148
00:14:17,760 --> 00:14:21,480
งั้นผมขอพูดตรงๆ นะ

149
00:14:22,840 --> 00:14:26,400
ตั้งแต่วันนี้ไปเราต้อง
พุ่งเป้าไปที่อาวินาชเท่านั้น

150
00:14:26,480 --> 00:14:28,880
ด้วยทีมหลักของคุณอย่างเดียว

151
00:14:29,880 --> 00:14:34,080
ลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้นจนกระทั่งตอนนี้

152
00:14:35,320 --> 00:14:39,080
เราต้องจับอาวินาช
กลับเข้าโรงพยาบาลจิดเวชให้ได้

153
00:14:41,160 --> 00:14:42,120
ชัดเจนไหม

154
00:14:48,200 --> 00:14:49,280
ครับท่าน

155
00:14:53,400 --> 00:14:54,240
หัวหน้า

156
00:14:55,720 --> 00:14:56,760
ขอตัวครับ

157
00:15:00,840 --> 00:15:05,280
คุณกอล ผมหวังว่า
เรื่องที่เราทำเป็นเรื่องที่ถูกต้อง

158
00:15:07,520 --> 00:15:09,360
หัวหน้า เรื่องนี้มันจะเข้าท่าได้ยังไง

159
00:15:11,680 --> 00:15:14,640
หัวหน้า บางครั้งมันดูเหมือนว่างานนี้...

160
00:15:14,720 --> 00:15:17,720
ทุกคนก็กินอาหารเหมือนกัน
ทำไมมีเขาป่วยแค่คนเดียว

161
00:15:18,320 --> 00:15:20,400
ไปเอาคลิปจากกล้อง
ตรงไฟจราจรมาให้ฉัน

162
00:15:21,480 --> 00:15:25,120
ในระหว่างนี้จับตาดูอาภา สภรวาลไว้
เฝ้าระวังตลอด 24 ชั่วโมง

163
00:15:48,400 --> 00:15:50,520
อินดู

164
00:15:53,600 --> 00:15:55,560
พอแล้ว ฉันเหนื่อยแล้ว

165
00:16:12,560 --> 00:16:15,760
หัวหน้า มันถูกวางแผนไว้แล้ว
เขาจอดรถพยาบาลไว้ในสนาม

166
00:16:15,840 --> 00:16:19,080
เขาทำให้ทุกคนสลบ ไม่มีใครจำอะไรได้

167
00:16:19,160 --> 00:16:23,000
หัวหน้า ต้องมีใครสักคน
ช่วยเขาหนีออกจากรถพยาบาลแน่

168
00:16:24,000 --> 00:16:26,320
ขอเวลาเดี๋ยวนะ มันเป็นไปได้ด้วยว่า...

169
00:16:26,400 --> 00:16:31,280
หัวหน้า เขาคือคุณหมอสิทธัตถะ
เขาเป็นหมอเจ้าของไข้คุณอาวินาช

170
00:16:31,360 --> 00:16:33,520
- กาบีร์ ยินดีที่ได้รู้จัก
- ยินดีที่ได้รู้จัก

171
00:16:33,600 --> 00:16:36,000
- ทีมของผมสรุปให้ฟังหรือยัง
- ครับผม

172
00:16:36,640 --> 00:16:39,320
ผมจะเก็บข่าวนี้ไว้เป็นความลับ

173
00:16:40,720 --> 00:16:43,440
ด้วยความเคารพนะครับ สถานการณ์นี้

174
00:16:44,160 --> 00:16:46,000
อาจเป็นอันตรายถึงชีวิตของคนหกคน

175
00:16:47,040 --> 00:16:49,280
- ดังนั้นการเก็บมันเป็นความลับ...
- มันผิด

176
00:16:55,920 --> 00:16:58,720
- มีระเบียบการ...
- เราขอดูห้องเขาได้ไหม

177
00:16:59,680 --> 00:17:00,920
- ได้ครับ
- ขอบคุณ

178
00:17:02,360 --> 00:17:06,840
มีใครมาเยี่ยมเขาบ่อยๆ บ้างไหม
หรือเขาเคยคุยเรื่องใครบ้าง

179
00:17:06,920 --> 00:17:10,440
บางทีเขาอาจคิดถึงใครสักคนหรือ...
ทุกอย่างที่คุณบอกเราจะช่วยได้

180
00:17:11,520 --> 00:17:13,720
คุณครับ ผมนึกอะไรไม่ออกเลย

181
00:17:13,800 --> 00:17:16,760
มีแค่อาภาที่มาเยี่ยมอาวินาชบ้าง

182
00:17:16,800 --> 00:17:20,320
ผมไม่ได้พูดถึงอาวินาชอยู่ ใครมาเยี่ยมเจ

183
00:17:22,200 --> 00:17:24,680
มีผู้หญิงคนหนึ่งมาช่วงสองปีแรก

184
00:17:24,760 --> 00:17:28,560
อันที่จริงมาค่อนข้างบ่อย
ก่อนที่เขาจะไม่เคลื่อนไหว เชอร์ลีย์

185
00:17:32,640 --> 00:17:34,560
เจยืนกรานที่จะเจอเธอ

186
00:17:34,640 --> 00:17:37,560
เขายืนกรานเหรอ
คุณไม่คิดว่ามันแปลกเหรอ

187
00:17:37,640 --> 00:17:41,000
ไม่ เพราะผมตระหนักว่า
เขามีความผูกพันทางอารมณ์กับเธอ

188
00:17:41,080 --> 00:17:44,200
ดังนั้นมันช่วยเราเรื่องการรักษา

189
00:17:44,280 --> 00:17:48,320
แต่หลังจากนั้นไม่นาน เจไม่เคลื่อนไหว
และเชอร์ลีย์ก็เลิกมาเยี่ยม

190
00:17:54,080 --> 00:17:55,160
ได้เลยครับ

191
00:17:58,960 --> 00:18:02,080
ในวันเกิดของเขา
เจครอบงำอาวินาชอย่างสมบูรณ์

192
00:18:02,160 --> 00:18:04,800
เราทุกคนคิดว่าเขาจะไม่กลับมาแล้ว

193
00:18:05,560 --> 00:18:09,080
แต่คุณครับ ถ้าผมได้คุยกับเจสักครั้ง

194
00:18:09,160 --> 00:18:11,720
บางทีผมอาจช่วยคุณได้

195
00:18:16,560 --> 00:18:17,960
ได้ โอเค ให้เธอรอก่อน

196
00:18:18,520 --> 00:18:19,480
โอเค

197
00:18:19,560 --> 00:18:21,760
หัวหน้า เราได้เบอร์ของเชอร์ลีย์แล้ว

198
00:18:21,800 --> 00:18:24,520
ผมกำลังหาที่อยู่ของเธอ
เดี๋ยวจัดการให้ครับ

199
00:18:24,560 --> 00:18:27,080
คุณครับ แฟ้มที่คุณอยากได้

200
00:18:27,160 --> 00:18:30,000
คนไข้ทั้งหมดที่ปล่อยตัวออกไป
ในช่วงหกเดือนที่ผ่านมา

201
00:18:30,080 --> 00:18:31,480
อยู่ในรายชื่อนั้นครับ

202
00:18:31,560 --> 00:18:33,760
- ขอบคุณที่ช่วยเรา
- ครับผม

203
00:18:33,800 --> 00:18:34,680
หัวหน้า

204
00:18:35,720 --> 00:18:38,480
คุณอาภาไปหาที่แผนกครับ

205
00:18:39,800 --> 00:18:41,320
แผนกอาชญากรรม

206
00:18:41,400 --> 00:18:44,320
ฉันรู้ว่าอาวิไม่ได้อยู่ในโรงพยาบาลจิตเวช

207
00:18:45,320 --> 00:18:48,560
เขามาหาฉันเมื่อคืน

208
00:18:53,200 --> 00:18:54,080
อาภา

209
00:19:02,280 --> 00:19:05,560
อาวิ คุณมาที่นี่ได้ไง

210
00:19:14,000 --> 00:19:14,800
อาวิ

211
00:19:17,560 --> 00:19:18,440
อาภา...

212
00:19:21,000 --> 00:19:26,800
เรื่องที่ผมกำลังจะบอกคุณ
สัญญานะ คุณห้ามไปเล่าให้ใครฟัง

213
00:19:27,400 --> 00:19:30,480
กาบีร์ ฉันต้องบอกคุณว่า

214
00:19:30,560 --> 00:19:32,720
อาวิ ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้

215
00:19:34,400 --> 00:19:35,960
มันเป็นฝีมือของเจคนเดียว

216
00:19:36,920 --> 00:19:39,520
เขาอยากฆ่าอีกหกคนที่เหลืออยู่

217
00:19:40,240 --> 00:19:42,080
คุณควรจะมอบตัว อาวิ

218
00:19:42,680 --> 00:19:46,080
- งั้นทำไมเขาถึงไม่ยอมมอบตัว
- เขาอยากทำ แต่...

219
00:19:46,160 --> 00:19:47,160
เจ

220
00:19:47,720 --> 00:19:49,880
เขาวางแผนเรื่องนี้มาหลายปีแล้ว

221
00:19:49,960 --> 00:19:52,320
มีผมคนเดียวที่หยุดเรื่องนี้ได้

222
00:19:52,920 --> 00:19:54,000
และผมอยากทำ

223
00:19:54,080 --> 00:19:56,720
เพราะถ้าผมช่วยตัวเองจากเรื่องนี้ไม่ได้

224
00:19:59,560 --> 00:20:00,960
งั้นสียา...

225
00:20:02,320 --> 00:20:04,240
สียา

226
00:20:34,400 --> 00:20:37,440
กาบีร์ ฉันอยากให้สามีปลอดภัย

227
00:20:37,520 --> 00:20:41,480
ฉันไม่อยากให้เขาโดนกล่าวโทษ
สำหรับการฆาตกรรมหกครั้งนั้น

228
00:20:42,440 --> 00:20:43,640
ฉันปล่อยให้มันเกิดขึ้นไม่ได้

229
00:20:45,880 --> 00:20:47,520
มีใครอยู่กับเขาหรือเปล่า

230
00:20:48,560 --> 00:20:50,800
นีล บาห์ลเป็นแค่กับดักล่อคุณ

231
00:20:50,920 --> 00:20:52,800
อีกอย่าง รูปถ่ายของคุณ

232
00:20:52,920 --> 00:20:56,800
กำลังส่งให้แผนกอาชญากรรมทีละชิ้น

233
00:20:59,640 --> 00:21:03,080
เขามาคนเดียว ฉันไม่เห็นคนอื่นแล้ว

234
00:21:03,720 --> 00:21:04,560
เชอร์ลีย์

235
00:21:05,800 --> 00:21:06,920
คุณรู้จักเชอร์ลีย์ไหม

236
00:21:11,400 --> 00:21:15,280
ใช่ เธอสนิทกับเจ

237
00:21:21,320 --> 00:21:24,960
ขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือ
เราจะติดต่อไปถ้าต้องการอะไร

238
00:21:25,040 --> 00:21:28,040
และห้ามให้ใครรู้เรื่องของ...
ผมหมายถึง เรื่องอาวินาช

239
00:21:28,560 --> 00:21:29,560
แม้แต่คนเดียว

240
00:21:38,000 --> 00:21:41,320
หัวหน้าคิดว่ายังไงครับ
เธอพูดความจริงหรือเปล่า

241
00:21:46,320 --> 00:21:48,080
คุณต้องไปหากาบีร์

242
00:21:48,160 --> 00:21:50,960
บอกเขาไปว่าผมมาหาคุณ

243
00:21:51,520 --> 00:21:54,760
ผมมั่นใจว่ากาบีร์
จะติดตามคุณเพื่อตามหาผม

244
00:21:55,480 --> 00:21:59,040
คุณต้องคอยทำให้เขาอยู่ใกล้ๆ คุณเสมอ
เรื่องนี้สำคัญอย่างมาก

245
00:22:02,720 --> 00:22:03,640
ศาลแขวง

246
00:22:05,160 --> 00:22:07,960
พวกเขายื่นฟ้องการไต่สวนคดี
ครั้งล่าสุดของอลันหรือเปล่า

247
00:22:08,040 --> 00:22:08,880
ไม่ค่ะ

248
00:22:08,960 --> 00:22:11,520
- พวกเขา...
- คุณสัญญาว่าจะโทรหาบางคน

249
00:22:11,600 --> 00:22:14,280
- มันไม่ได้ง่ายแบบนั้น
- มันไม่ได้ง่ายแบบนั้น แต่คุณ...

250
00:22:14,360 --> 00:22:17,520
- ได้โปรด คุณต้องเข้าใจหน่อย
- อลัน เธอเป็นอะไรไหม

251
00:22:17,600 --> 00:22:21,760
- ฉันจะพาเธอออกไปจากที่นี่
- นั่นสารวัตรจากป.ป.ส.นี่นา

252
00:22:21,840 --> 00:22:24,040
ไว้ใจฉันนะ

253
00:22:26,160 --> 00:22:28,360
- ขอดูคำให้การของป.ป.ส.หน่อย
- โอเค

254
00:22:28,440 --> 00:22:31,920
- อันที่อยู่ท้ายสุด
- คุณชรอฟฟ์ การไต่สวนจะเริ่มเมื่อไหร่

255
00:22:32,000 --> 00:22:35,240
มันขึ้นอยู่กับผู้พิพากษา
มีการไต่สวนคดีเยอะมาก

256
00:22:35,320 --> 00:22:36,600
พยายามอดทนหน่อย

257
00:22:38,360 --> 00:22:40,560
- สอดนี่ไว้ใต้กระดาษทั้งสองแผ่น
- โอเค

258
00:22:40,640 --> 00:22:42,840
- และเก็บนี่ไว้ใกล้ตัวนะ
- คุณรู้จักเจได้ไง

259
00:22:45,800 --> 00:22:47,920
ฉันรู้จักคนเยอะค่ะ

260
00:22:48,000 --> 00:22:50,680
คุณรู้จักพวกเขา แต่คุณไม่ใช่เพื่อนกัน

261
00:22:53,480 --> 00:22:56,640
วันที่ 7 กรกฎาคม
15 สิงหาคม และ 30 ตุลาคม

262
00:22:59,920 --> 00:23:01,640
คุณไปเยี่ยมเจ
ที่โรงพยาบาลจิตเวชสามครั้ง

263
00:23:02,520 --> 00:23:05,000
มันไม่เหมือนกับคนอื่นทั่วไป จริงไหม

264
00:23:06,240 --> 00:23:08,680
ค่ะ มันไม่เหมือนกับคนอื่นๆ

265
00:23:10,800 --> 00:23:12,680
แต่คุณมาถามฉันเรื่องนี้ทำไม

266
00:23:14,480 --> 00:23:15,320
เขาเป็นอะไรไหม

267
00:23:19,360 --> 00:23:22,680
เมื่อสองวันก่อน คุณอยู่ที่ไหน
ระหว่างหนึ่งทุ่มถึงสี่ทุ่ม

268
00:23:24,720 --> 00:23:25,800
เธออยู่ที่ออฟฟิศผม

269
00:23:27,640 --> 00:23:28,480
ใช่แล้วค่ะ

270
00:23:29,600 --> 00:23:30,720
ฉันอยู่กับคุณชรอฟฟ์

271
00:23:31,280 --> 00:23:34,560
หมดเรื่องหรือยังคะ
ฉันต้องไปแล้ว ขอตัวก่อนค่ะ

272
00:23:34,640 --> 00:23:37,400
คุณมีเหตุผลอะไรที่มาถามเรื่องพวกนี้

273
00:23:37,480 --> 00:23:40,280
- มันเป็นคำถามตามปกติครับ
- ไปกันเถอะ เชอร์ลีย์

274
00:23:46,280 --> 00:23:49,760
แฟนสาวไม่ได้ช่วยให้เขาหลบหนี

275
00:23:49,840 --> 00:23:52,120
เมียเขาก็ไม่ได้เป็นคนช่วยเช่นกัน

276
00:23:52,640 --> 00:23:54,120
งั้นไอ้บ้าที่ไหนช่วยเขาอยู่

277
00:23:59,360 --> 00:24:03,000
ผมบอกความลับอย่างได้ไหม
ผมอิจฉาคุณมากๆ เลยนะ

278
00:24:05,120 --> 00:24:08,120
คุณจะเป็นคนที่ได้ทำงานทั้งหมดของเจ

279
00:24:08,640 --> 00:24:13,400
แน่ละ โดยหลักการแล้ว
เราทั้งคู่ทำความผิดเท่ากัน ช่างมันเถอะ

280
00:24:13,480 --> 00:24:16,160
- เราจะฆาตกรรมดร.อินดูเมื่อไหร่
- ไม่ใช่ฆาตกรรม

281
00:24:19,520 --> 00:24:20,560
อุบัติเหตุ

282
00:24:22,520 --> 00:24:27,080
มันต่างกันตรงไหน ยังไงเธอก็ตายอยู่ดี

283
00:24:29,800 --> 00:24:33,280
- ขอโทษค่ะ ขอตรวจดูได้ไหม
- ไม่ คุณทำไม่ได้

284
00:25:16,880 --> 00:25:19,360
วิทยุ กรีนซิตี้

285
00:25:37,120 --> 00:25:40,760
คุณอินดูพูดเรื่องไร้สาระทุกวันอาทิตย์
ในรายการทอล์กโชว์ ฟังสิครับ

286
00:25:40,840 --> 00:25:44,520
สังคมไม่มีทางเข้าใจสุขภาพจิตจริงๆ ได้

287
00:25:44,600 --> 00:25:47,600
หรือคุณอาจจะพูดได้ว่า
เราไม่อยากเข้าใจมัน

288
00:25:47,680 --> 00:25:50,000
เพราะงั้นมันถึงสำคัญมากๆ

289
00:25:50,080 --> 00:25:54,000
ที่เราจะพูดคุยกัน รับฟังกันและกัน

290
00:25:54,080 --> 00:25:57,160
ศูนย์ดูแลสุขภาพจิตเอ็นเอสไอ

291
00:25:57,240 --> 00:25:59,680
สิบสี่ปีก่อนหน้านี้

292
00:26:03,160 --> 00:26:06,480
เริ่มมีอาการภาวะระเบิดอารมณ์ชั่วคราว

293
00:26:06,560 --> 00:26:09,440
วิหาร โคสลา เขาอายุสิบขวบ

294
00:26:09,960 --> 00:26:13,280
เขาเริ่มมีอาการโกรธรุนแรงบ่อยครั้ง
เมื่อสองสามสัปดาห์ก่อน

295
00:26:13,360 --> 00:26:16,280
ครอบครัวคิดว่าเป็นเรื่องเด็กงอแง
และเพิกเฉยกับมัน

296
00:26:20,120 --> 00:26:24,080
พ่อแม่ของเขาพามาที่นี่
เมื่อเขามีอาการรุนแรงขึ้น

297
00:26:24,160 --> 00:26:25,480
เราต้องลงมือให้เร็ว

298
00:26:25,560 --> 00:26:28,320
อาวินาช เราต้องเพิ่มปริมาณยาให้เขา

299
00:26:28,800 --> 00:26:29,680
ครับผม

300
00:26:32,600 --> 00:26:35,320
คุณครับ อาการของวิหารแย่ลงเรื่อยๆ

301
00:26:35,400 --> 00:26:37,800
มันไม่ใช่กรณีของการเจ็บป่วยทางจิต

302
00:26:37,880 --> 00:26:41,120
- คุณพยายามจะสอนฉันเหรอ
- ผมขอโทษจริงๆ ครับ

303
00:26:41,800 --> 00:26:45,520
แต่การระเบิดอารมณ์ของเขา
ไม่เกี่ยวกับภาวะระเบิดอารมณ์ชั่วคราว

304
00:26:45,600 --> 00:26:49,640
ดูเหมือนกรณีของความผิดปกติเกี่ยวข้อง
กับทางจิตประสาทของภูมิคุ้มกันในเด็ก

305
00:26:49,720 --> 00:26:52,120
- ซึ่งเกิดจาก...
- การอักเสบของสมอง

306
00:26:52,200 --> 00:26:55,920
เพราะผลที่เกิดจากคออักเสบ ใช่ไหม

307
00:26:56,000 --> 00:26:59,280
ผมว่าเราควรให้ดร.บักจี
มาให้คำปรึกษาในเคสนี้

308
00:26:59,360 --> 00:27:02,960
วิหารมีความคืบหน้า
หลังจากที่รักษาตัวได้แค่สองสัปดาห์

309
00:27:03,040 --> 00:27:05,840
ดร.อินดู ผมแค่อยากให้วิหารดีขึ้น

310
00:27:06,600 --> 00:27:09,040
และถ้าเขาคิดว่ามันถูกต้อง

311
00:27:09,120 --> 00:27:11,560
บางทีเราน่าจะลองทำตามดร.บักจี

312
00:27:14,680 --> 00:27:15,880
คุณโคสลา

313
00:27:16,640 --> 00:27:21,000
ความแคลงใจของคุณ
หักล้างประสบการณ์ 25 ปีของฉัน

314
00:27:22,720 --> 00:27:23,800
แต่ฉันเข้าใจ

315
00:27:23,880 --> 00:27:28,120
ความจริงคือเคสนี้ทำให้อาวินาชหวาดกลัว

316
00:27:30,640 --> 00:27:34,240
ใช่ไหม อาวินาช
ถ้าคุณรับมือไม่ได้ก็ไม่เป็นไร

317
00:27:37,880 --> 00:27:38,920
แต่ฉัน...

318
00:27:41,200 --> 00:27:44,560
ชอบทำตามวิธีการที่ถูกต้อง

319
00:27:46,720 --> 00:27:48,200
และมันไม่ใช่เรื่องง่าย

320
00:27:55,920 --> 00:27:57,480
รายงานประวัติคนไข้

321
00:29:07,840 --> 00:29:09,640
ใส่รหัสผ่าน

322
00:29:15,640 --> 00:29:17,800
ปฏิเสธการเข้าถึง

323
00:29:43,880 --> 00:29:44,920
ท่านครับ

324
00:29:46,080 --> 00:29:46,920
ท่านครับ

325
00:29:47,600 --> 00:29:49,480
ท่านครับ มีคนมาขอพบ

326
00:29:52,800 --> 00:29:55,600
คนจากแผนกอาชญากรรมครับ
เปิดประตู

327
00:30:07,000 --> 00:30:08,640
การวินิจฉัย
โรคอารมณ์สองชั้ว - ชนิดที่หนึ่ง

328
00:30:08,720 --> 00:30:10,960
กระสับกระส่ายและ
ภาวะกายใจไม่สงบ

329
00:30:14,080 --> 00:30:15,120
บ้าเอ๊ย

330
00:30:16,720 --> 00:30:20,160
คุณเข้ารับการรักษาที่ซีไอเอ็มเอชซี
เมื่อไม่กี่เดือนก่อน

331
00:30:21,360 --> 00:30:24,120
ใช่ครับ ผมป่วยเป็นโรคจิตเภท

332
00:30:25,640 --> 00:30:30,880
และตอนนี้ หลังจากที่รักษาตัวแล้ว
ผมคิดว่ามันจัดการได้

333
00:30:30,960 --> 00:30:34,640
คุณได้เจออาวินาช สภรวาลที่นั่นไหม

334
00:30:38,480 --> 00:30:40,560
อาวินาช สภรวาล...

335
00:30:41,520 --> 00:30:43,200
ผมจำไม่ได้ครับ

336
00:30:43,280 --> 00:30:47,120
เมื่อวันพุธคุณอยู่ที่ไหน
ระหว่างหนึ่งทุ่มถึงสี่ทุ่ม

337
00:30:47,920 --> 00:30:49,600
ที่งานศพพ่อผมครับ

338
00:30:50,480 --> 00:30:51,880
เขาเพิ่งตายไปเมื่อเร็วๆ นี้

339
00:30:51,960 --> 00:30:56,040
หลังจากที่เขาตาย
ผมก็อยากไม่ออกไปไหนหรือเจอใคร

340
00:30:58,240 --> 00:30:59,840
ขอโทษครับ ไปกันเถอะ

341
00:30:59,920 --> 00:31:01,840
ยังไงก็ขอบคุณครับ

342
00:31:05,920 --> 00:31:08,840
เขาน่าสงสารนะที่เสียพ่อไปตั้งแต่หนุ่ม

343
00:31:31,800 --> 00:31:34,720
เมื่อวานนี้คุณพยายามเดารหัสผ่านหกครั้ง

344
00:31:37,320 --> 00:31:39,960
ผมได้รับการแจ้งเตือนทุกครั้ง

345
00:31:42,040 --> 00:31:43,080
ทำไมครับ

346
00:31:47,720 --> 00:31:49,920
ผมอยากถามคุณด้วยคำถามเดียวกัน

347
00:31:50,560 --> 00:31:51,400
ทำไม

348
00:31:53,160 --> 00:31:55,040
ทำไมคุณถึงช่วยเจ

349
00:31:55,680 --> 00:31:59,600
วิคเตอร์ ผมรู้ว่าคุณได้รับการวินิจฉัย
ว่าเป็นโรคอารมณ์สองขั้วแบบที่หนึ่ง

350
00:32:00,200 --> 00:32:03,440
และคุณกินยาเพื่อควบคุมอาการ
ซึ่งอธิบายเรื่อง...

351
00:32:03,520 --> 00:32:09,160
แต่ผมรู้ว่ามีชิ้นส่วนถูกอัปโหลดไปเยอะแล้ว

352
00:32:11,480 --> 00:32:13,280
เจก็แค่ปั่นหัวคุณอยู่

353
00:32:14,760 --> 00:32:17,640
- เหตุผล...
- มันไม่มีเหตุผล มีแค่คุก

354
00:32:19,840 --> 00:32:21,480
เขาปลดปล่อยผมออกจากคุก

355
00:32:22,600 --> 00:32:27,480
จากคุกนั้น ผู้คุมคุก
พ่อที่รักของผม คุณนีล บาห์ล

356
00:32:39,480 --> 00:32:42,520
สวนโอลด์ จามาลี

357
00:32:46,720 --> 00:32:47,720
เธอโอเคไหม

358
00:32:49,000 --> 00:32:50,680
- อินดู เธอไหวหรือเปล่า
- ไหว

359
00:32:52,400 --> 00:32:53,600
- ไปต่อเถอะ
- ได้

360
00:33:05,080 --> 00:33:07,840
อินดู อินดู

361
00:33:07,920 --> 00:33:10,080
โรงพยาบาลโซลเครสต์

362
00:33:23,480 --> 00:33:24,640
ตลกดีเนอะ

363
00:33:24,720 --> 00:33:28,600
เรามาที่นี่เพื่อฆ่าเธอ
แต่จบลงที่พาเธอมาส่งที่โรงพยาบาล

364
00:33:28,680 --> 00:33:30,600
- ทำไม...
- หมอบอกว่าไงบ้าง

365
00:33:31,920 --> 00:33:35,520
เครื่องกระตุ้นหัวใจของเธอทำงานผิดปกติ
เธอจะได้กลับบ้านคืนนี้

366
00:33:35,600 --> 00:33:39,800
โดยหลักการแล้ว ถ้าเธอตาย
ภารกิจของเราถือว่าสำเร็จหรือล้มเหลว

367
00:33:40,480 --> 00:33:42,720
ผมคิดว่ามันน่าจะสำเร็จ

368
00:33:53,640 --> 00:33:55,040
เครื่องกระตุ้นหัวใจล้มเหลว

369
00:33:55,560 --> 00:33:57,960
คลื่นไฟฟ้ารบกวน
ทำให้เครื่องทำงานผิดพลาด

370
00:34:11,120 --> 00:34:13,240
พริตพอล ซิงห์ ภารัต
กฤษณัน มูรติ

371
00:34:14,840 --> 00:34:16,200
อังคัต บัณฑิต
นาตาชา เกรวัล

372
00:34:24,440 --> 00:34:27,320
อารมณ์ของราวณะ

373
00:34:34,480 --> 00:34:36,320
แม่ขา แม่ไม่เป็นไรแน่นะ

374
00:34:36,400 --> 00:34:38,600
จ้ะ ลูกรัก แม่ไม่เป็นไรหรอก
เดี๋ยวแม่มา

375
00:34:41,840 --> 00:34:43,160
สวัสดีค่ะชาวเดลี

376
00:34:43,200 --> 00:34:47,640
ขอต้อนรับสู่คืนวันอาทิตย์แสนพิเศษ
กับจิตแพทย์ชื่อดัง ดร.อินดู เรา

377
00:34:47,680 --> 00:34:51,880
เธออยู่ในสตูดิโอกับเรา
และเธอจะตอบทุกคำถามของคุณ

378
00:34:51,960 --> 00:34:55,440
คุณจะรออะไรกันอยู่คะ
ยกหูโทรศัพท์และถามเข้ามาได้เลย

379
00:34:55,520 --> 00:34:58,040
- และใช่ค่ะ โปรดจำไว้เสมอว่า
- โอเค เยี่ยม ใช่

380
00:34:58,120 --> 00:34:59,840
ไม่เป็นไรที่รู้สึกแย่

381
00:34:59,920 --> 00:35:01,960
ไปต่อกันที่สายต่อไปของเรา

382
00:35:03,160 --> 00:35:05,160
วิทยุ กรีนซิตี้

383
00:35:05,280 --> 00:35:06,800
- สวัสดีครับหมอ
- สวัสดีค่ะ

384
00:35:06,880 --> 00:35:11,160
ผมต้องการความชัดเจนนิดหน่อย
เกี่ยวกับความเจ็บป่วยทางจิตในเด็ก

385
00:35:11,200 --> 00:35:13,960
มันเป็นหัวข้อที่สำคัญมากๆ แต่ถูกละเลยสูง

386
00:35:14,600 --> 00:35:19,600
ทำไมเด็กถึงร้องไห้ หัวเราะ
หรือรู้สึกหงุดหงิด

387
00:35:19,640 --> 00:35:22,440
เราไม่เคยใส่ใจปัญหานี้เลย

388
00:35:22,520 --> 00:35:25,640
ฉันเลยชอบพูดว่าการวินิจฉัยที่ถูกต้อง...

389
00:35:25,760 --> 00:35:30,800
แต่ผมอยากรู้ว่ามันเป็นไปได้ไหม
ที่สภาพร่างกายหรือทางระบบประสาท

390
00:35:30,880 --> 00:35:35,280
จะถูกวินิจฉัยผิดพลาดว่า
เป็นการเจ็บป่วยทางจิตได้

391
00:35:38,760 --> 00:35:41,960
บางครั้งค่ะ แต่โอกาสมันน้อยมากๆ

392
00:35:42,640 --> 00:35:45,480
ผมรู้เรื่องคนไข้คนหนึ่งของคุณ คุณหมอ

393
00:35:47,160 --> 00:35:50,040
คุณวินิจฉัยผิดเรื่องติดเชื้อในลำคอว่า

394
00:35:50,120 --> 00:35:51,840
เป็นการป่วยทางจิตหรือเปล่า

395
00:35:52,640 --> 00:35:55,680
เด็กคนนั้นต้องผ่าน
ความเจ็บปวดมากมาย คุณหมอ

396
00:35:56,360 --> 00:35:59,000
- คุณลืมคนไข้คนนั้นไปหรือยัง
- คนไข้ของใคร

397
00:35:59,080 --> 00:36:02,440
ผมยังได้ยินเสียงเด็กคนนั้นร้องไห้อยู่เลย

398
00:36:05,120 --> 00:36:06,680
คุณไม่ได้ยินเสียงเขาเหรอ

399
00:36:07,480 --> 00:36:11,440
คุณจำได้ไหมว่าเด็กคนนั้นกรีดร้องก่อนตาย

400
00:36:11,520 --> 00:36:15,640
ทั้งหมดมันเป็นเพราะคุณ
ไม่อยากยอมรับว่าทำผิดพลาดไป

401
00:36:15,760 --> 00:36:17,640
เพราะคุณไม่อยากยอมรับ

402
00:36:17,760 --> 00:36:20,480
ว่าหมอคนอื่นอาจจะเก่งกว่าคุณ

403
00:36:21,120 --> 00:36:25,040
เด็กคนนั้นไม่ได้ตายเพราะความเจ็บป่วย
อัตตาของคุณฆ่าเขา

404
00:36:31,200 --> 00:36:32,280
วิหาร

405
00:36:33,200 --> 00:36:36,400
วิหาร วิหาร

406
00:36:49,080 --> 00:36:50,200
คุณเป็นใคร

407
00:36:50,960 --> 00:36:52,560
มันไม่สำคัญว่าผมเป็นใคร

408
00:36:53,400 --> 00:36:55,280
- คุณทำผิด
- ไม่

409
00:36:56,680 --> 00:36:58,280
ไม่อย่างแน่นอน

410
00:36:58,840 --> 00:37:01,640
ลำคออักเสบเป็นเรื่องบังเอิญ

411
00:37:01,680 --> 00:37:03,320
คุณฆ่าเขา ดร.อินดู

412
00:37:03,800 --> 00:37:07,160
และอัตตาของคุณ
ไม่ยอมให้คุณขอโทษ ไม่แม้แต่ครั้งเดียว

413
00:37:07,200 --> 00:37:09,040
คุณเรียกตัวเองว่าหมอเหรอ

414
00:37:09,120 --> 00:37:11,400
งั้นคุณควรจะขอโทษต่อหน้าสาธารณชน

415
00:37:12,040 --> 00:37:13,560
ทำไมฉันต้องขอโทษด้วย

416
00:37:13,640 --> 00:37:16,880
ไม่มีใครมีสิทธิ์มาชี้นิ้วกล่าวโทษฉัน

417
00:37:18,640 --> 00:37:20,280
แล้ววิหาร โคสลาล่ะ

418
00:37:32,040 --> 00:37:34,840
ฉันว่านี่เป็นสายที่โทรมาแกล้งกัน

419
00:37:34,920 --> 00:37:40,520
เราไปฟังเพลงใหม่ล่าสุด
และฮิตที่สุดจากกรีนซิตี้กันค่ะ

420
00:37:40,600 --> 00:37:44,480
ฉันซาฮิบา ซิงห์คนโปรดของคุณ
และจำสิ่งที่ฉันสอนไป...

421
00:37:44,560 --> 00:37:46,600
ฉันต้องไปแล้ว ขอโทษนะ

422
00:37:57,840 --> 00:37:59,520
ฟังผมให้ดีๆ นะ

423
00:37:59,600 --> 00:38:01,640
คุณต้องปิดลิฟต์

424
00:38:07,520 --> 00:38:08,480
เสีย

425
00:38:12,840 --> 00:38:14,880
และปิดกล้องวงจรปิดในนั้น

426
00:38:14,960 --> 00:38:17,200
พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์
มีคนมาทำงานวันหยุดน้อยกว่า

427
00:38:17,320 --> 00:38:18,160
ห้องรักษาความปลอดภัย

428
00:38:19,080 --> 00:38:21,600
เครื่องกระตุ้นหัวใจ
ควบคุมการเต้นของหัวใจ

429
00:38:21,640 --> 00:38:24,040
แต่เครื่องกระตุ้นหัวใจจะผันผวน

430
00:38:24,120 --> 00:38:26,760
เมื่อสัมผัสกับสนามแม่เหล็กแรงสูง

431
00:38:26,840 --> 00:38:31,120
และมันจะควบคุมหัวใจเธอผิดพลาด
ซึ่งมันจะฆ่าเธอ

432
00:38:31,160 --> 00:38:33,600
เราแค่ต้องการแหล่งพลังงานไฟฟ้า

433
00:38:34,160 --> 00:38:37,080
จากสภาพร่างกายของเธอ
ผมมั่นใจว่าเธอจะใช้ลิฟต์

434
00:38:37,680 --> 00:38:38,760
นั่นคือตอนที่เราจะ...

435
00:38:43,080 --> 00:38:45,160
จำตอนที่เด็กคนนั้นกรีดร้องได้ไหม

436
00:38:45,200 --> 00:38:48,640
คุณไม่อยากยอมรับว่าทำผิดพลาด

437
00:38:49,880 --> 00:38:53,840
เพราะคุณไม่อยากยอมรับว่า
มีหมอคนอื่นที่อาจจะเก่งกว่าคุณ

438
00:38:54,840 --> 00:38:58,520
เด็กคนนั้นไม่ได้ตายเพราะความเจ็บป่วย
อัตตาของคุณฆ่าเขา

439
00:39:47,400 --> 00:39:50,920
คุณคะ ฉันไม่ค่อยสบาย
ฉันขอปิดพัดลมได้ไหม

440
00:40:12,840 --> 00:40:15,080
ลูกพี่
อย่าให้เธอออกไป

441
00:40:15,160 --> 00:40:16,200
ระวังกล่องด้วย

442
00:40:16,320 --> 00:40:19,200
ใช่ เราต้องเอากล่องไปส่งที่ชั้นสิบห้า

443
00:40:29,000 --> 00:40:32,120
- นี่ ให้ฉันออกไปก่อน นี่
- เสร็จแล้ว

444
00:40:33,160 --> 00:40:34,440
ให้ฉันออกไป

445
00:40:35,320 --> 00:40:38,080
- คุณทำแบบนี้ได้ยังไง
- ขอโทษครับ คุณป้า

446
00:40:38,160 --> 00:40:41,200
- เปิดประตูลิฟต์ เอาไอ้นี่ออกไป
- คุณอยากออกไปเหรอ

447
00:40:41,320 --> 00:40:42,760
ใช่ ฉันบอกให้หลีก...

448
00:40:42,840 --> 00:40:46,360
อีกสองนาทีก็ถึงชั้นแล้วครับ
ไม่ต้องเครียดก็ได้

449
00:41:13,680 --> 00:41:16,440
ขอโทษอีกครั้งครับคุณป้า
ดูแลตัวเองนะครับ

450
00:41:30,840 --> 00:41:32,640
คุณจะขอโทษหรือเปล่า

451
00:41:58,880 --> 00:41:59,840
แม่ขา

452
00:42:00,640 --> 00:42:03,000
พ่อจะดีขึ้นไหมคะ

453
00:43:19,160 --> 00:43:21,400
ทุกอย่างจะเรียบร้อยในเร็วๆ นี้

454
00:43:21,480 --> 00:43:23,560
พ่อจะกลับบ้าน

455
00:43:25,200 --> 00:43:26,920
จะไม่มีใครมาก่อกวนเราแล้ว

456
00:43:29,400 --> 00:43:30,440
ไม่มีสักคนเดียว

457
00:43:35,080 --> 00:43:36,640
- หัวหน้า
- ว่าไง

458
00:45:55,560 --> 00:45:57,560
คำบรรยายโดย มีคม วรรณรัตน์

459
00:45:57,640 --> 00:45:59,640
ผู้ตรวจสอบงานแปล ลลวรรณ