1
00:00:16,920 --> 00:00:18,320
ฉันอยากกลับบ้าน

2
00:00:59,720 --> 00:01:02,200
โรงพยาบาลเอสเค

3
00:01:07,320 --> 00:01:09,280
เราถูกลักพาตัว
เราชื่อกายาตรีกับสียา

4
00:01:09,360 --> 00:01:11,520
ชายที่อยู่กับเราคือคนลักพาตัว
ได้โปรดเรียกตำรวจ ช่วยเราด้วย

5
00:01:11,560 --> 00:01:14,480
ลุงใจร้าย

6
00:02:07,960 --> 00:02:13,880
ลมหายใจ
สู่ความมืดมิด

7
00:02:17,520 --> 00:02:19,000
กลุ่มผู้ติดยานิรนาม

8
00:02:19,080 --> 00:02:20,400
อังคัต บัณฑิต

9
00:02:24,120 --> 00:02:25,560
ทุกวัน ทำเหมือนๆ เดิม

10
00:02:26,240 --> 00:02:27,720
เดินเล่นที่สวนสาธารณะ
ตอนแปดโมงทุกเช้า

11
00:02:27,800 --> 00:02:29,440
แล้วก็ไปที่ร้านขายยาตอนสิบโมง

12
00:02:29,520 --> 00:02:32,000
ไปประชุมกลุ่มผู้ติดยานิรนาม
สามครั้งต่อสัปดาห์

13
00:02:32,560 --> 00:02:36,240
ไม่มีเพื่อน ไม่มีครอบครัว ไม่เข้าสังคม
แค่ทำงาน กลับบ้าน ทำงาน กลับบ้าน

14
00:02:36,320 --> 00:02:38,160
แค่กิจวัตรธรรมดาๆ

15
00:02:39,800 --> 00:02:42,560
คนแบบนี้ เขาติดคุกได้ยังไง

16
00:02:44,120 --> 00:02:45,880
เทอมของผมใกล้จะจบ
ตอนที่ผมเรียนแพทย์

17
00:02:48,520 --> 00:02:51,200
ผมกังวลมากว่า
ผมจะสอบผ่านหรือสอบตก

18
00:02:54,440 --> 00:02:58,160
เพราะอย่างนั้น ผมเลยทำพลาดครั้งใหญ่

19
00:02:58,600 --> 00:03:01,720
ผมยังรู้สึกละอายอยู่เลย

20
00:03:02,440 --> 00:03:05,000
ที่จะพูดถึงสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นในคุก

21
00:03:10,760 --> 00:03:13,480
คุกเป็นเหมือนนรกสำหรับอังคัต

22
00:03:14,480 --> 00:03:15,960
เขาติดคุกเจ็ดปี

23
00:03:16,040 --> 00:03:17,920
และทุกคืนหลังจากที่ไฟปิดลง

24
00:03:18,000 --> 00:03:19,080
เขาถูกข่มขืน

25
00:03:20,520 --> 00:03:23,520
ทุกคืนเลย อาภา

26
00:03:24,640 --> 00:03:27,320
หลังจากหลายปีที่ถูกข่มขืนและรังแก
พอเขาได้รับการปล่อยตัว

27
00:03:27,400 --> 00:03:29,040
เขากลายเป็นคนที่พังไม่เป็นท่า

28
00:03:29,800 --> 00:03:32,880
และเพื่อรับมือกับโรคซึมเศร้า
เขาหันมาใช้ยาเสพติด

29
00:03:34,040 --> 00:03:36,000
เขาติดยาอยู่สามปี

30
00:03:37,120 --> 00:03:40,240
เพราะเหตุนี้ เขาจึงตีตัว
ออกห่างจากครอบครัวด้วย

31
00:03:40,920 --> 00:03:42,400
เขาเอาชีวิตกลับคืนมาอีกครั้ง

32
00:03:43,520 --> 00:03:46,040
ด้วยการช่วยเหลือจากกลุ่มบำบัด
เขาต่อสู้กับการติดยา

33
00:03:46,120 --> 00:03:49,720
เขาได้รับอนุปริญญาด้านเภสัชศาสตร์
แล้วก็เปิดร้านขายยา

34
00:03:49,800 --> 00:03:51,160
ร้านขายยาบัณฑิต

35
00:03:51,240 --> 00:03:53,480
อังคัตผ่านอะไรมามากแล้วในชีวิต

36
00:03:57,000 --> 00:03:58,360
แล้วต้องมาเจอแบบนี้เหรอ

37
00:03:59,480 --> 00:04:00,840
เขาไม่ควรต้องเจอเรื่องแบบนี้เลย

38
00:04:04,200 --> 00:04:05,520
ไม่เลย

39
00:04:16,320 --> 00:04:18,360
ไง เป็นไงจ๊ะ ที่รัก

40
00:04:18,440 --> 00:04:21,760
โอเค ฟังนะ ตอนนี้ฉันอยู่ข้างนอก
ฉันโทรหาทีหลัง โอเคนะ

41
00:04:21,800 --> 00:04:22,920
เจอกัน

42
00:04:29,920 --> 00:04:31,040
แฟนเหรอ

43
00:04:33,880 --> 00:04:34,920
เปล่า ฉันไม่มีแฟน

44
00:04:37,000 --> 00:04:38,040
แล้วคุณล่ะ

45
00:04:38,120 --> 00:04:39,920
มีแฟนไหม หรือภรรยา

46
00:04:46,800 --> 00:04:49,920
เจ ฉันคิดว่านั่นคือแจ็กเก็ต
ตัวโปรดของคุณนะ

47
00:04:54,160 --> 00:04:55,200
ขอเวลาเดี๋ยวนะ

48
00:04:55,760 --> 00:04:58,320
ไง อลัน เป็นไง

49
00:04:59,440 --> 00:05:00,800
ไม่ๆ ฉันอยู่ที่โรงอาหาร

50
00:05:00,920 --> 00:05:02,520
คือตอนนี้ก็ยังอยู่ พักดื่มชาอยู่

51
00:05:04,040 --> 00:05:05,640
ใช่ ฉันจะจัดการเรื่องวีซ่าเอง

52
00:05:05,720 --> 00:05:07,320
ฉันคุยกับตัวแทนแล้ว

53
00:05:07,360 --> 00:05:09,160
แน่นอน ฉันจะไปหาเธอที่นั่น

54
00:05:09,240 --> 00:05:10,920
ทำไมถึงคิดว่า
ฉันส่งเธอไปที่นั่นกันล่ะ

55
00:05:11,000 --> 00:05:12,360
ฉันจะได้ไปอเมริกาด้วยไงล่ะ

56
00:05:14,040 --> 00:05:15,800
เอาละ อัล ฉันต้องไปแล้วนะ

57
00:05:16,240 --> 00:05:17,240
ไว้โทรหาวันอาทิตย์ โอเคนะ

58
00:05:18,080 --> 00:05:19,800
ไว้คุยกัน บาย

59
00:05:24,040 --> 00:05:25,440
โทษที นั่นน้องชายฉันน่ะ

60
00:05:26,160 --> 00:05:27,720
เขาเรียนอยู่โรงเรียนประจำที่ชิมลา

61
00:05:28,080 --> 00:05:29,680
เขาเป็นศิลปินที่เยี่ยมมาก

62
00:05:29,760 --> 00:05:33,120
รู้อะไรไหม เขาสอบเข้า
โรงเรียนดังที่ฟิลาเดลเฟียได้

63
00:05:33,200 --> 00:05:34,760
ด้วยฝีมือของเขาเองเลย

64
00:05:37,800 --> 00:05:39,040
ผมก็เคยอยู่โรงเรียนประจำ

65
00:05:39,960 --> 00:05:41,840
จริงเหรอ ที่ไหนล่ะ

66
00:05:44,640 --> 00:05:45,760
ไนนิตัล

67
00:06:16,320 --> 00:06:19,720
มุฮัมมัดเป็นศาสดาของอัลลอฮ์

68
00:07:10,240 --> 00:07:12,560
ใช่ อาวินาช
ภาพวาดนี้ดูเหมือนจะเป็นของสียา

69
00:07:13,080 --> 00:07:14,160
ใช่ รีบมาเลยนะ

70
00:07:15,400 --> 00:07:16,840
- รันจิต
- ครับ

71
00:07:16,920 --> 00:07:19,040
- ทำสำเนาให้หน่อยนะ
- ได้ครับ

72
00:07:19,120 --> 00:07:20,480
แล้วเซบาไปไหนล่ะ

73
00:07:20,560 --> 00:07:22,680
ฟังนะ มันไม่ใช่อย่างที่พวกคุณคิด

74
00:07:22,760 --> 00:07:24,560
จะเป็นเพราะไม่รู้ได้ยังไง

75
00:07:24,640 --> 00:07:26,280
มันไม่ใช่แค่ฉันนะ

76
00:07:26,360 --> 00:07:29,560
ทีมงานทั้งทีมกำลังทำคดีนี้กัน
อยู่ตลอดเวลา ฉัน...

77
00:07:29,640 --> 00:07:31,560
แม้แต่นาฬิกาข้อมือ
ก็ทำงานตลอดเวลาครับคุณ

78
00:07:31,640 --> 00:07:32,760
แต่จะหยุดเรื่องนี้ได้หรือเปล่า

79
00:07:32,840 --> 00:07:34,640
มีการฆาตกรรมแล้วสองครั้ง

80
00:07:34,720 --> 00:07:36,200
มีการถ่ายทอดสดทางทีวีด้วยซ้ำ

81
00:07:36,280 --> 00:07:37,640
แต่คุณยังไม่มี
ผู้ต้องสงสัยแม้แต่คนเดียว

82
00:07:37,720 --> 00:07:38,600
ผู้ต้องสงสัย...

83
00:07:38,680 --> 00:07:41,400
ตอนนี้ผู้คนเริ่มปล่อยมุกเกี่ยวกับคดีนี้
และแผนกอาชญากรรมเดลีแล้ว

84
00:07:41,480 --> 00:07:44,120
ฟังนะคะ คดีนี้ก็เหมือน
แจกันใสๆ ที่บอบบาง

85
00:07:44,200 --> 00:07:47,160
ถ้าเราไม่ถือด้วยความระมัดระวัง
มันจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

86
00:07:47,240 --> 00:07:48,080
คดีนี้อาจจะแตกเป็นเสี่ยงๆ หรือไม่ก็ได้

87
00:07:48,160 --> 00:07:49,920
แต่ใครจะช่วยกู้ชื่อเสียงกาบีร์ สาวันต์
ไม่ให้แตกเป็นเสี่ยงๆ ครับ

88
00:07:53,120 --> 00:07:55,960
ฟังนะ อาภา ผมไม่รู้จริงๆ
ว่าภาพวาดนั้นมีอะไร

89
00:07:56,040 --> 00:07:57,040
อาจจะเป็นอะไรก็ได้

90
00:07:58,680 --> 00:08:03,120
แต่ฟังนะ คนที่แผนกอาชญากรรม
ไม่ควรรู้สึกว่าเรารู้เรื่องสียา โอเคนะ

91
00:08:03,200 --> 00:08:05,120
คุณต้องระวังมากๆ ตอนคุณอยู่ที่นั่น

92
00:08:05,760 --> 00:08:07,000
ค่ะ

93
00:08:07,080 --> 00:08:09,640
เอาละ ผมจะไปถึงใน 15 นาที
เตรียมตัวให้พร้อมนะ บาย

94
00:08:14,000 --> 00:08:17,680
ท่านคะ ผ่านมาสองเดือนแล้วนะ
เรายังวนกลับมาที่เดิมอยู่เรื่อยๆ

95
00:08:17,760 --> 00:08:22,160
แล้วฉันจะหลอกสื่อด้วย
ข้อแก้ตัวงี่เง่าปัญญาอ่อนได้อีกนานแค่ไหน

96
00:08:22,240 --> 00:08:23,960
ตั้งแต่สื่อโซเชียลไปจนถึงครอบครัวเหยื่อ

97
00:08:24,040 --> 00:08:26,840
ทุกคนมีทฤษฎีสมคบคิดของตัวเอง
เกี่ยวกับคดีนี้กันหมด

98
00:08:26,920 --> 00:08:28,800
และฉันต้องรับมือกับเรื่องพวกนั้น

99
00:08:28,880 --> 00:08:31,160
- ใจเย็นๆ เซบา
- ท่านคะ ฉันจะใจเย็น

100
00:08:31,720 --> 00:08:34,200
เมื่อทีมที่ได้รับมอบหมาย
เลิกใจเย็นกับคดีนี้

101
00:08:34,280 --> 00:08:36,200
ความไม่เอาจริงเอาจังของพวกเขา
ส่งผลต่อเราทุกคน

102
00:08:36,760 --> 00:08:38,000
ทั้งทีมเลยค่ะท่าน

103
00:08:39,160 --> 00:08:40,000
พูดจบหรือยัง

104
00:08:40,080 --> 00:08:41,440
เมฆนา - หวัดดี พยายามติดต่อคุณ
ช่วยโทรกลับด้วย

105
00:08:41,520 --> 00:08:43,640
ฟังนะ เซบา นี่ไม่ใช่ฆาตกรธรรมดาๆ

106
00:08:43,720 --> 00:08:45,640
และนี่ก็ไม่ใช่คดีธรรมดา

107
00:08:46,360 --> 00:08:48,480
ถ้ามันต้องใช้เวลา ก็ต้องใช้เวลา

108
00:08:48,520 --> 00:08:52,040
ส่วนเรื่องทีม
กาบีร์ก็มีความคืบหน้าอย่างต่อเนื่อง

109
00:08:52,120 --> 00:08:55,160
และผมมั่นใจว่าพวกเขา
จะค้นพบอะไรที่สำคัญเร็วๆ นี้

110
00:08:55,240 --> 00:08:57,080
- แต่ท่านคะ ทำไม...
- ศรัทธาหน่อย เซบา

111
00:08:57,160 --> 00:08:58,880
เอาน่า อดทนหน่อย

112
00:09:00,600 --> 00:09:04,400
โอเค กาบีร์ เราควรจะทำยังไง
เพื่อที่จะควบคุมสื่อ

113
00:09:04,480 --> 00:09:06,080
สั่งห้ามเปิดเผยข้อมูลครับ

114
00:09:06,160 --> 00:09:08,160
ขอคำสั่งศาลแล้วส่งให้สื่อ

115
00:09:08,240 --> 00:09:09,360
ว่าถ้าไม่ได้รับอนุญาต

116
00:09:09,440 --> 00:09:12,320
พวกเขาจะถ่ายทอดวิดีโอ
ฆาตกรรมในทีวีไม่ได้

117
00:09:12,400 --> 00:09:13,640
ผมคิดว่าสำหรับตอนนี้
ทำแบบนั้นน่าจะแก้ปัญหาได้

118
00:09:13,760 --> 00:09:15,120
ผมคิดว่าเป็นความคิดที่ดีมาก

119
00:09:15,200 --> 00:09:16,400
ได้แล้วนะ เซบา

120
00:09:17,520 --> 00:09:18,520
ค่ะท่าน

121
00:09:18,600 --> 00:09:20,120
สายเข้า
เมฆนา

122
00:09:24,040 --> 00:09:26,520
- ขอตัวก่อนนะครับ
- นั่งลง กาบีร์

123
00:09:26,960 --> 00:09:28,640
ผมมีเรื่องอื่นที่ต้องคุยกับคุณ

124
00:09:29,240 --> 00:09:30,400
คุณโอเคใช่ไหม

125
00:09:31,000 --> 00:09:31,840
ครับ

126
00:09:32,240 --> 00:09:34,880
ท่านครับ คุณหมอสภรวาลกับภรรยามาที่นี่

127
00:09:34,960 --> 00:09:36,640
- โอเค ส่งเข้ามา
- ครับ

128
00:09:36,760 --> 00:09:40,080
ลุงใจร้าย

129
00:09:40,600 --> 00:09:42,760
นี่เป็นภาพวาดของสียาแน่นอนครับ

130
00:09:42,880 --> 00:09:46,280
เยี่ยมเลย! นั่นคือสิ่งที่ผมหวังไว้

131
00:09:54,040 --> 00:09:55,040
อาภา

132
00:09:59,080 --> 00:10:00,360
เธอยังมีชีวิต

133
00:10:02,720 --> 00:10:03,840
สียาของเรายังมีชีวิตอยู่

134
00:10:04,720 --> 00:10:07,240
ไม่เห็นเหรอ นี่แปลว่าสียายังมีชีวิต

135
00:10:08,360 --> 00:10:10,320
สียาสบายดี เธอยังมีชีวิต

136
00:10:11,600 --> 00:10:12,880
เธอ... เธอยังมีชีวิต

137
00:10:15,960 --> 00:10:19,240
อาวิ อาวิ ฉันรู้ ฉันรู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่

138
00:10:19,880 --> 00:10:22,880
ฉันบอกแล้ว ฉันรู้

139
00:10:23,520 --> 00:10:25,520
ท่านได้มาจากไหนครับ

140
00:10:25,640 --> 00:10:26,520
วสันต์ วิหาร

141
00:10:26,640 --> 00:10:29,720
มีคนเจอบนถนนตอนที่เขา
เดินเล่นอยู่ตอนเช้า

142
00:10:29,760 --> 00:10:31,000
และลายมือนี่ล่ะ

143
00:10:31,080 --> 00:10:32,760
เป็นของเด็กที่หายอีกคน กายาตรี

144
00:10:32,840 --> 00:10:35,440
พ่อแม่เธอก็กำลังมาที่นี่เพื่อยืนยัน

145
00:10:35,520 --> 00:10:38,520
อาวินาช นี่คือเบาะแสที่ชัดเจน
ชิ้นแรกในรอบหลายเดือน

146
00:10:39,080 --> 00:10:41,520
ผมส่งทีมค้นหาไปแล้ว

147
00:10:43,640 --> 00:10:45,000
อาภา

148
00:10:45,080 --> 00:10:46,240
กายาตรี...

149
00:11:02,840 --> 00:11:04,760
ผมเห็นแก่ประโยชน์
ของอาวินาชเป็นหลักนะ

150
00:11:04,840 --> 00:11:07,240
แต่ทำไมต้องเอามารวมกันด้วยล่ะ

151
00:11:07,320 --> 00:11:11,560
คือคดีของเราคือฆาตกรราวณะ

152
00:11:12,000 --> 00:11:15,240
แถมคดีคนหายมันเป็นของแผนกอื่นนะครับ

153
00:11:16,320 --> 00:11:17,560
คดีอาจจะต่างกัน

154
00:11:18,880 --> 00:11:20,440
แต่คนร้ายอาจเป็นคนเดียวกันก็ได้

155
00:11:21,320 --> 00:11:24,200
หรือคุณคิดว่าอาชญากรทุกคน
ในเดลีเริ่มเดินขากะเผลกกันหมดแล้ว

156
00:11:24,280 --> 00:11:25,480
หมายความว่าไง

157
00:11:27,440 --> 00:11:29,320
ดูที่ขาขวาเขาสิ

158
00:11:30,680 --> 00:11:32,560
- มันสั้นกว่าใช่ไหม
- ใช่

159
00:11:33,440 --> 00:11:36,200
เหมือนขากะเผลกไหม

160
00:11:36,280 --> 00:11:39,960
แต่มันเป็นภาพเด็กวาดนะครับ
ไม่ใช่ภาพสเก็ตช์คนร้ายของตำรวจ

161
00:11:40,480 --> 00:11:42,680
ภาพวาดของเด็ก
ไม่มีเหตุผลอะไรหรอกครับ

162
00:11:42,760 --> 00:11:46,360
เวลาลูกผมวาดม้า มันดูเหมือนลา

163
00:11:46,440 --> 00:11:47,440
ก็จริง

164
00:12:20,840 --> 00:12:23,320
น้ำส้มสายชู

165
00:12:28,560 --> 00:12:31,360
สารฟอกขาว

166
00:12:35,080 --> 00:12:38,360
การบำบัดไม่ใช่ที่หมาย
แต่มันคือการเดินทาง

167
00:12:38,440 --> 00:12:40,400
ใช่ไหมคะ ตอนนี้คุณซื้อตั๋วไว้แล้ว

168
00:12:40,480 --> 00:12:43,440
ก็มานั่งริมหน้าต่างแล้ว
เพลินไปกับการเดินทางเลยค่ะ

169
00:12:44,160 --> 00:12:46,880
- ขอบคุณครับ บาย
- บาย

170
00:12:54,200 --> 00:12:55,520
โทษนะคะ

171
00:12:56,720 --> 00:12:58,000
ในที่สุดก็ได้เจอคุณ

172
00:13:00,360 --> 00:13:01,560
ครั้งที่แล้วฉันก็เห็นคุณ

173
00:13:01,680 --> 00:13:05,000
แต่ก่อนที่จะมีโอกาสทักทาย
หรือพูดอะไร คุณก็หายไปแล้ว

174
00:13:05,400 --> 00:13:06,400
สวัสดี ฉันเมฆนา

175
00:13:08,960 --> 00:13:10,360
- สวัสดี
- คุณล่ะคะ

176
00:13:11,400 --> 00:13:12,280
มาใหม่ครับ

177
00:13:12,840 --> 00:13:14,080
ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ย

178
00:13:15,240 --> 00:13:17,760
คุณติดยาอะไรถึงมาที่นี่คะ

179
00:13:18,000 --> 00:13:20,800
เปล่าครับ... ผมแค่...

180
00:13:20,880 --> 00:13:22,080
ขอบคุณพระเจ้า!

181
00:13:22,160 --> 00:13:25,000
ฉันนึกว่าคุณออกจากเดลีไปเพราะฉัน

182
00:13:28,680 --> 00:13:29,560
ที่นี่เนี่ยนะ

183
00:13:30,520 --> 00:13:32,000
ไง กาบีร์

184
00:13:32,080 --> 00:13:34,320
เจ๋ง พวกคุณรู้จักกันด้วยเหรอ

185
00:13:35,760 --> 00:13:37,560
คือว่า ฉันรู้จักเขา แล้วคุณล่ะ

186
00:13:38,880 --> 00:13:40,920
- จริงๆ แล้วผมเป็นจิตแพทย์
- โอ้ ว้าว

187
00:13:41,000 --> 00:13:43,400
คนไข้คนหนึ่งของผมอยาก
เข้าร่วมโครงการ 12 ขั้นตอนของคุณ

188
00:13:43,480 --> 00:13:46,960
ผมเลยลองเข้ากลุ่มเปิดดูว่าเป็นยังไง

189
00:13:47,040 --> 00:13:48,840
คุณจะแนะนำหรือเปล่าคะ

190
00:13:49,680 --> 00:13:51,680
- ครับ น่าประทับใจมาก
- ว่าไง เจพี

191
00:13:52,840 --> 00:13:54,240
ไม่ ไม่เป็นไร ประกาศรู้

192
00:13:54,320 --> 00:13:57,680
ได้คำสั่งห้ามสื่อเปิดเผยข้อมูลหรือยัง

193
00:13:57,760 --> 00:13:59,160
มีหลายคนที่นี่ได้รับความช่วยเหลือ

194
00:13:59,240 --> 00:14:00,560
เพื่อไม่ให้สื่อออกอากาศวิดีโออาชญากรรม

195
00:14:00,640 --> 00:14:02,760
คือฉันรู้ว่ามีการให้คำปรึกษา
แล้วก็อะไรพวกนั้น

196
00:14:02,840 --> 00:14:05,120
แต่มันยากมากเลยที่จะให้คน

197
00:14:05,200 --> 00:14:07,720
ออกมาพูดเรื่องตัวเองแล้วก็...

198
00:14:08,160 --> 00:14:09,400
ผมมั่นใจเลย

199
00:14:09,480 --> 00:14:12,560
ยังไงผมก็ขอโทษจริงๆ
ผมต้องขอตัวก่อน

200
00:14:12,640 --> 00:14:13,840
อาภารออยู่

201
00:14:14,800 --> 00:14:16,960
- โชคดีครับ ดีใจที่ได้เจอคุณ
- ค่ะ ขอบคุณ

202
00:14:17,040 --> 00:14:19,120
- ทำเรื่องดีๆ แบบนี้ต่อไปนะครับ
- ขอบคุณ

203
00:14:19,680 --> 00:14:20,800
- เจอกันครับ กาบีร์
- เจอกัน

204
00:14:22,040 --> 00:14:23,320
มาอีกนะคะ คุณหมอ

205
00:14:26,200 --> 00:14:27,480
จิตแพทย์

206
00:14:27,560 --> 00:14:28,840
เขาไม่ได้บอกชื่อฉัน

207
00:14:29,320 --> 00:14:30,480
หมออาวินาช สภรวาล

208
00:14:34,200 --> 00:14:39,200
จริงๆ คนงานของเราแอบได้ยิน
สิ่งที่ขันนาพูดเมื่อวันก่อน

209
00:14:39,280 --> 00:14:40,840
แล้วเขาบอกฉัน...

210
00:14:42,120 --> 00:14:45,920
ฉันขอโทษจริงๆ คือฉันไม่ควรพูด...

211
00:14:46,760 --> 00:14:47,680
ฉันไม่รู้จะพูดยังไง

212
00:14:47,760 --> 00:14:48,600
- ฉันขอโทษจริงๆ
- ไม่ ไม่เป็นไร

213
00:14:48,680 --> 00:14:49,880
- ไม่ เป็นสิ
- นี่ ไม่เป็นไร

214
00:14:49,960 --> 00:14:52,240
ไม่เป็นไรได้ไง คุณไม่ควรทำร้ายเขา

215
00:14:55,280 --> 00:14:56,400
คนเดียว

216
00:14:56,960 --> 00:14:58,160
คุณน่าจะเรียกฉันไปช่วยด้วย

217
00:14:58,800 --> 00:15:00,240
ฉันจะยินดีมากเลย

218
00:15:01,280 --> 00:15:02,400
ฉันแค่อยากจะ...

219
00:15:03,080 --> 00:15:04,040
เอาละ

220
00:15:05,280 --> 00:15:06,640
ครั้งหน้าเราช่วยกันนะ

221
00:15:08,000 --> 00:15:10,240
การเข้ากลุ่มผู้ติดยาก็ไม่ปลอดภัยแล้วสินะ

222
00:15:10,320 --> 00:15:13,280
ใช่ ผมไม่รู้ว่ากาบีร์ไปอยู่นั่นได้ยังไง

223
00:15:13,800 --> 00:15:14,880
อาภา

224
00:15:16,040 --> 00:15:18,360
จนถึงตอนนี้ ผมทำให้ทุกคนเชื่อได้ว่า

225
00:15:18,440 --> 00:15:20,160
เป็นฝีมือของคนลักพาตัว

226
00:15:20,840 --> 00:15:21,760
แต่...

227
00:15:22,680 --> 00:15:23,680
ตอนนี้เอายังไงล่ะ

228
00:15:24,360 --> 00:15:25,720
ผมต้องปรากฏตัว

229
00:15:26,720 --> 00:15:27,720
ผมต้องไปหาอังคัต

230
00:15:27,800 --> 00:15:30,560
ไม่แน่หรอก ผมอาจได้
ข้อมูลใหม่ๆ จากเขา

231
00:15:30,960 --> 00:15:32,640
อาวิ ฉันไม่คิดว่ามันเป็นความคิดที่ดีนะ

232
00:15:32,720 --> 00:15:34,640
เราเหลือเวลาและทางเลือกน้อยแล้ว

233
00:15:35,680 --> 00:15:36,720
ฟังนะ

234
00:15:37,480 --> 00:15:39,120
เชื่อใจผมเถอะ ไม่มีทางอื่นแล้ว

235
00:15:41,440 --> 00:15:43,880
เดี๋ยวคุยด้วยทีหลังนะ บาย

236
00:15:53,120 --> 00:15:57,880
สถาบันวิทยาศาสตร์การแพทย์
และการวิจัยแห่งเดลี

237
00:16:10,520 --> 00:16:12,000
หยุดๆ ให้ผมจ่ายเงิน

238
00:16:12,080 --> 00:16:13,560
อาหารไม่ได้แย่นะ

239
00:16:14,440 --> 00:16:15,440
เป็นอะไรไหม

240
00:16:16,280 --> 00:16:17,360
เกิดอะไรขึ้น

241
00:16:18,200 --> 00:16:19,440
ไม่รู้สิ แค่รู้สึกไม่ค่อยดี

242
00:16:20,680 --> 00:16:22,560
- อาจจะเป็นไข้หรืออะไรสักอย่าง
- ไหนดูซิ

243
00:16:24,320 --> 00:16:27,120
น่าจะเป็นไข้นะ มันแพร่อยู่แถวๆ
วิทยาเขต ไม่เป็นอะไรหรอก

244
00:16:27,800 --> 00:16:29,960
กินยาโครซินแล้วก็พักผ่อน
พรุ่งนี้ก็หายแล้วนะ

245
00:16:30,400 --> 00:16:31,920
อะไรวะ ยาหมดอายุแล้ว

246
00:16:32,880 --> 00:16:34,320
ไม่เป็นไรหรอก เอามาเม็ดนึง

247
00:16:35,720 --> 00:16:36,800
ถ้านายตายล่ะ

248
00:16:37,200 --> 00:16:38,880
ฉันดูแลคลินิกคนเดียวไม่ไหวนะ

249
00:16:40,160 --> 00:16:42,120
รอก่อน เดี๋ยวฉันกลับมานะ

250
00:17:01,600 --> 00:17:02,760
ทางออกฉุกเฉิน
ห้องเจ้าหน้าที่

251
00:17:03,000 --> 00:17:04,600
นี่ คุณปันเดย์

252
00:17:04,680 --> 00:17:05,960
ฟังนะ

253
00:17:06,040 --> 00:17:08,160
รอฉันกลับมาก่อน
ฉันต้องรีบเข้าห้องน้ำ

254
00:17:08,240 --> 00:17:10,160
อาวินาช รูมเมตผมมีไข้สูง

255
00:17:10,240 --> 00:17:11,800
ผมแค่อยากได้โครซิน
จากชุดปฐมพยาบาล

256
00:17:11,880 --> 00:17:12,800
อย่ามาหยุดฉันน่าพวก

257
00:17:12,880 --> 00:17:14,320
โอเค รู้อะไรไหม เปิดประตูเถอะ

258
00:17:14,440 --> 00:17:15,320
กว่าคุณจะกลับมา

259
00:17:15,400 --> 00:17:16,680
ผมก็เอายาแล้วคืนกุญแจให้คุณแล้ว

260
00:17:16,760 --> 00:17:18,560
อย่ายุ่งกับอะไรในนั้นล่ะ เดี๋ยวฉันตกงาน

261
00:17:18,680 --> 00:17:20,560
ผู้หญิงผมยังไม่เคยยุ่งเลย คุณปันเดย์
คุณพูดเรื่องอะไร

262
00:17:20,640 --> 00:17:21,680
คิดว่าผมจะไปเล่นสนุกกับ
ชอล์กและไม้ปัดฝุ่นเหรอไง

263
00:17:21,760 --> 00:17:23,520
ผมอยู่ที่นี่มาห้าปีแล้วนะ

264
00:18:48,000 --> 00:18:49,880
แพทยศาสตร์บัณฑิตปีสี่

265
00:19:39,160 --> 00:19:41,040
มองทางหน่อย ตาบอดหรือไง

266
00:19:45,760 --> 00:19:47,440
ไฟไหม้ๆ ไฟไหม้!

267
00:19:58,800 --> 00:19:59,800
ปันเดย์!

268
00:20:02,080 --> 00:20:03,200
ปันเดย์! เปิดประตูสิวะ ไอ้เวร!

269
00:20:05,560 --> 00:20:07,320
ปันเดย์ ไฟไหม้!

270
00:20:11,400 --> 00:20:12,960
ใครก็ได้เปิดประตูหน่อย!

271
00:20:13,040 --> 00:20:15,000
ห้องนี้ไฟไหม้ ปันเดย์!

272
00:20:27,920 --> 00:20:29,640
ใครก็ได้เปิดประตูหน่อย!

273
00:20:32,880 --> 00:20:33,960
เปิดประตู

274
00:20:34,640 --> 00:20:35,960
มองลงไป... หากุญแจ!

275
00:20:49,080 --> 00:20:49,920
อาวินาช!

276
00:21:49,880 --> 00:21:51,680
- ผมกลัวครับ
- ไปๆ

277
00:21:51,760 --> 00:21:53,560
- พยายามเข้าใจหน่อยครับ
- ถอยไปๆ

278
00:21:53,680 --> 00:21:55,520
ผมแค่อยากเผากระดาษคำตอบครับ

279
00:21:55,560 --> 00:21:56,600
โอเคๆ

280
00:21:56,680 --> 00:21:59,000
ผมไม่รู้ว่าฮีมานชูอยู่ข้างในนั้น

281
00:21:59,560 --> 00:22:01,560
- ได้โปรดเถอะครับ ผมกลัว
- เอาน่า ไป

282
00:22:11,440 --> 00:22:14,040
ผมควรกินก่อนนอนหรือหลังจากนั้น

283
00:22:14,120 --> 00:22:17,520
พี่ชาย จะให้เทพยมราชมาป้อนยา
ให้คุณตอนหลับไปแล้วเหรอ

284
00:22:17,600 --> 00:22:19,360
โภละ เลิกพูดจาไร้สาระ

285
00:22:19,960 --> 00:22:21,680
กินก่อนนอนแล้วก็หลังอาหารนะครับ

286
00:22:21,760 --> 00:22:23,080
- โอเค ขอบคุณ
- ยินดีครับ

287
00:22:25,680 --> 00:22:27,720
ขอโครซินแผงนึงครับ

288
00:22:27,800 --> 00:22:28,920
ได้ครับ

289
00:22:35,200 --> 00:22:36,600
ขอโทษนะครับ

290
00:22:37,680 --> 00:22:38,680
อังคัตเหรอ

291
00:22:40,720 --> 00:22:41,720
อาวินาช สภรวาล

292
00:22:42,920 --> 00:22:44,640
เราเรียนที่สถาบัน
วิทยาศาสตร์การแพทย์ด้วยกันไง

293
00:22:44,720 --> 00:22:46,120
- จำได้ไหม
- ได้สิ

294
00:22:47,320 --> 00:22:48,320
เป็นไงบ้าง

295
00:22:50,040 --> 00:22:50,960
ก็ดี

296
00:22:51,040 --> 00:22:53,960
จำชาน้ำตาลโตลดของศัพพันได้ไหม

297
00:22:54,760 --> 00:22:56,920
ไปดื่มชารำลึกวันเก่าๆ กันไหม

298
00:22:57,000 --> 00:22:58,040
มาสิ

299
00:22:59,440 --> 00:23:00,640
ตอนนี้... ไว้วันหลังดีกว่า

300
00:23:00,720 --> 00:23:02,440
ตอนนี้ร้านยังเปิด มันยากน่ะ

301
00:23:02,520 --> 00:23:05,000
เดี๋ยวก็กลับมาแล้ว มาเถอะ

302
00:23:07,000 --> 00:23:08,360
ทำไมนายถึงมาที่นี่ล่ะ

303
00:23:09,720 --> 00:23:11,280
อยู่แถวนี้เหรอ

304
00:23:11,360 --> 00:23:14,760
เปล่า ฉันแวะมาหาเพื่อน
แต่ได้มาเจอเพื่อนอีกคน

305
00:23:23,880 --> 00:23:25,040
อังคัต ปล่อยวางเถอะ

306
00:23:30,720 --> 00:23:32,200
นายก็พูดง่ายสิ

307
00:23:33,800 --> 00:23:35,160
เชื่อฉันเถอะ ไม่ง่ายเลย

308
00:23:41,760 --> 00:23:44,320
ว่าแต่ร้านนี้ล่ะ

309
00:23:44,400 --> 00:23:46,320
นายได้เรียนจบแพทย์หรือเปล่า

310
00:23:48,000 --> 00:23:49,200
จะจบได้ไงล่ะ

311
00:23:50,320 --> 00:23:51,960
ตอนฉันออกจากคุก

312
00:23:52,640 --> 00:23:54,680
ทั้งชีวิตและความมั่นใจฉันพังยับเยิน

313
00:23:55,240 --> 00:23:56,880
พ่อฉันมีที่ดินในหมู่บ้าน

314
00:23:56,960 --> 00:23:58,960
ฉันขายแล้วก็ซื้อร้านนี้มา

315
00:24:03,560 --> 00:24:05,520
- เป็นไงบ้าง
- ก็ดี

316
00:24:09,320 --> 00:24:11,760
แล้วครอบครัวนายล่ะ

317
00:24:11,840 --> 00:24:15,000
ใช่ พวกเขาอยู่ที่หมู่บ้าน
ฉันไม่ได้ไปหา ก็คงจะสบายดี

318
00:24:15,600 --> 00:24:16,960
- โภละ
- ครับพี่

319
00:24:17,040 --> 00:24:18,040
เปิดไฟสำรองสิ

320
00:24:18,120 --> 00:24:19,840
พยายามอยู่ เปิดไม่ติดครับ

321
00:24:19,920 --> 00:24:22,400
- ผมว่ามันเสีย
- งั้นก็โทรหาการไฟฟ้าสิ

322
00:24:22,480 --> 00:24:24,360
โทรแล้ว พวกเขาบอกว่า
อีกชั่วโมงนึงไฟจะมา

323
00:24:25,040 --> 00:24:26,040
หนึ่ง...

324
00:24:27,000 --> 00:24:28,160
นี่ ทำอะไรสักอย่างสิพวก

325
00:24:29,000 --> 00:24:31,520
อังคัต ฉันไปก่อนนะ

326
00:24:32,000 --> 00:24:33,760
ครั้งหน้าต้องดื่มชากัน โอเคนะ

327
00:24:36,160 --> 00:24:37,200
อาวินาช

328
00:24:37,880 --> 00:24:39,120
ใครจะรู้พรุ่งนี้เป็นยังไง

329
00:24:39,200 --> 00:24:40,200
ไปดื่มชากันเถอะ

330
00:24:40,840 --> 00:24:41,680
ร้านของว่างคุปตะ

331
00:24:41,760 --> 00:24:44,480
การเลิกยามันยากนะ

332
00:24:44,920 --> 00:24:46,240
และดูสิชีวิตมันกลับตาลปัตรขนาดไหน

333
00:24:46,320 --> 00:24:48,440
ยาแก้ไอที่ฉันเคยติด

334
00:24:49,040 --> 00:24:51,440
ตอนนี้ฉันก็ขายอยู่ที่ร้าน

335
00:24:51,520 --> 00:24:52,880
ต้องมีใบสั่งยาหมอ

336
00:24:53,880 --> 00:24:55,080
มันคือการเดินทาง

337
00:24:55,880 --> 00:24:58,720
ฉันนั่งอยู่ริมหน้าต่างและสนุกไปกับมัน

338
00:25:00,480 --> 00:25:04,080
แต่บางครั้งฉันก็ห่วงว่า
ฉันจะกลับเข้าอุโมงค์อีกครั้ง

339
00:25:08,320 --> 00:25:10,440
ฉันเบื่อที่จะสู้กับความมืดแล้ว

340
00:25:14,000 --> 00:25:15,680
ทุกๆ คืนไฟจะปิดลง

341
00:25:15,760 --> 00:25:17,400
และผู้ชายที่ไหนไม่รู้จะมาที่ห้องขังผม

342
00:25:17,480 --> 00:25:21,840
ไม่นานนักผมก็กลัวความมืด
ผมไม่รู้จะทำยังไงดี

343
00:25:25,200 --> 00:25:27,000
โภละ เปิดไฟสำรองสิ

344
00:26:23,920 --> 00:26:26,280
อะพาร์ตเมนต์ของอังคัต
เปิดไฟตลอดทั้งคืน

345
00:26:28,120 --> 00:26:29,480
จุดอ่อนคืออังคัตคือ

346
00:26:30,440 --> 00:26:31,560
การกลัวความมืด

347
00:26:33,240 --> 00:26:34,560
เขากลัวความมืด

348
00:26:38,160 --> 00:26:39,360
ซอสจีนเหรอ

349
00:26:40,120 --> 00:26:41,040
น้ำส้มสายชู

350
00:26:41,720 --> 00:26:44,480
ทางวิทยาศาสตร์มันคือ
กรดแอซีติกอ่อนๆ

351
00:26:44,880 --> 00:26:46,560
แต่นั่นมันน้ำยาทำความสะอาดพื้นนี่

352
00:26:46,640 --> 00:26:48,800
น้ำยาทำความสะอาดพื้นที่ใส่
สารฟอกขาวเยอะพิเศษ

353
00:26:48,880 --> 00:26:49,880
วิทยาศาสตร์แบบง่ายๆ

354
00:26:49,960 --> 00:26:53,040
กรดแอซีติกอ่อนๆ ผสมกับ
สารฟอกขาวจะทำให้เกิดคลอรีน

355
00:26:53,640 --> 00:26:57,280
มันเป็นแก๊สที่มองไม่เห็น สียา
พอเข้าไปในลำคอ

356
00:26:57,360 --> 00:26:58,480
จะทำให้เกิดการระคายเคือง

357
00:26:58,560 --> 00:26:59,640
คอหนูเหรอ

358
00:27:02,720 --> 00:27:03,720
คอเขาสิ

359
00:27:04,400 --> 00:27:08,000
- พี่ แล้วถ้าเป็นเหมือนคราวก่อน...
- ครั้งนี้ไม่พลาดแน่ สียา

360
00:27:10,080 --> 00:27:11,440
และไม่ต้องห่วงนะ

361
00:27:12,680 --> 00:27:14,760
เขาทำอะไรเราไม่ได้หรอก โอเคนะ

362
00:27:15,720 --> 00:27:18,520
เพราะว่าถ้าเขาอยากทำร้ายเรา
เขาคงทำไปนานแล้ว

363
00:27:19,760 --> 00:27:20,880
ใช่ไหม

364
00:27:22,760 --> 00:27:24,280
งั้นจะยอมแพ้ตอนนี้ทำไม

365
00:27:43,760 --> 00:27:45,040
ครั้งนี้คุณจะลงมือยังไง

366
00:27:52,320 --> 00:27:54,080
คุณพูดเหมือนนี่เป็น...

367
00:27:56,120 --> 00:27:58,160
เรื่องที่เราคุยกันระหว่างมื้อเช้าธรรมดา

368
00:27:59,880 --> 00:28:01,600
จะซ่อมรถยังไง

369
00:28:02,040 --> 00:28:03,880
จะจ่ายหนี้ธนาคารยังไง

370
00:28:03,960 --> 00:28:05,240
จะลงมือฆ่ายังไง

371
00:28:06,720 --> 00:28:08,040
เรากลายเป็นแบบนั้นไปแล้วเหรอ

372
00:28:09,280 --> 00:28:10,960
คุณคิดว่าฉันชอบเหรอ

373
00:28:14,200 --> 00:28:15,720
- อาวิ เราทำ...
- ทำเพื่อสียา

374
00:28:16,160 --> 00:28:17,560
ใช่ ผมรู้ อาภา

375
00:28:18,800 --> 00:28:20,160
ผมเป็นพ่อนี่นะ

376
00:28:25,200 --> 00:28:26,320
เอาน่า

377
00:28:28,400 --> 00:28:29,600
ลองมาคิดดู

378
00:28:30,520 --> 00:28:32,040
ลองจินตนาการสักแป๊บ

379
00:28:33,000 --> 00:28:34,320
ว่าถ้าทุกอย่างไปได้ดี

380
00:28:35,680 --> 00:28:36,720
สียากลับมา

381
00:28:37,360 --> 00:28:38,880
คนลักพาตัวลูกถูกจับเข้าคุก

382
00:28:39,440 --> 00:28:41,200
เขาได้รับโทษสำหรับอาชญากรรมเหล่านั้น

383
00:28:41,280 --> 00:28:44,360
และเราก็อยู่ที่นี่แบบนี้

384
00:28:45,320 --> 00:28:46,920
กินข้าวเช้ากันสามคน

385
00:28:47,760 --> 00:28:49,080
ครอบครัวแสนสุข

386
00:28:52,600 --> 00:28:54,800
แล้วเวลาคุณมองมาที่ผม อาภา

387
00:28:55,480 --> 00:28:56,640
คุณจะเห็นอะไร

388
00:28:59,800 --> 00:29:01,000
สามีคุณ

389
00:29:02,440 --> 00:29:03,560
หรือฆาตกร

390
00:29:09,320 --> 00:29:12,320
คนที่ทำทุกอย่างเพื่อช่วยครอบครัว

391
00:29:19,000 --> 00:29:20,720
โดยการทำลายครอบครัวคนอื่น

392
00:29:32,840 --> 00:29:35,440
คนหาย
สียา สภรวาล

393
00:30:28,960 --> 00:30:30,240
ใช่ บอกมาเลย

394
00:30:30,320 --> 00:30:33,120
ไม่ๆ ทำบ้านอังคัตจะเสร็จแล้ว

395
00:30:33,200 --> 00:30:34,200
ได้ตั๋วหรือยัง

396
00:30:39,040 --> 00:30:40,880
ไม่ๆ ถ้าอยากนั่งแถวหน้า

397
00:30:40,960 --> 00:30:42,160
ก็ไปดูคนเดียวนะ

398
00:30:42,240 --> 00:30:43,920
ฉันอยากนั่งโซฟา

399
00:30:44,760 --> 00:30:47,680
ใช่ๆ เขาเรียกว่า
เก้าอี้เอนหลังได้ โอเคนะ

400
00:30:48,640 --> 00:30:50,440
ทำไม ทำไมต้องที่โรงหนัง

401
00:30:51,000 --> 00:30:52,360
รับจากที่บ้านไม่ได้เหรอ

402
00:30:54,920 --> 00:30:56,520
โอเค แต่ไปให้ตรงเวลาล่ะ

403
00:30:56,600 --> 00:30:58,920
โอเค วางได้แล้ว ฉันทำงานก่อน

404
00:31:34,240 --> 00:31:36,280
ฉันพึ่งคุณได้หรือเปล่า โจเซฟ

405
00:31:36,360 --> 00:31:38,480
- ได้สิครับ คุณผู้หญิง
- เยี่ยม

406
00:31:38,560 --> 00:31:40,000
งั้นถือว่าเราหายกัน

407
00:31:40,080 --> 00:31:41,200
อากาศ ภัลลา

408
00:31:41,280 --> 00:31:42,200
เอามานี่

409
00:31:42,280 --> 00:31:43,640
พรรคยุวะ ศักติ

410
00:31:43,720 --> 00:31:45,000
ตามสบายครับ

411
00:31:45,080 --> 00:31:47,680
ถ้าคุณไม่ชอบน้ำขวด
เรามีกระป๋องในตู้เย็นด้วยนะ

412
00:31:47,760 --> 00:31:50,520
- ไม่ต้อง ขวดก็ดีอยู่แล้ว
- เอาละครับ

413
00:31:50,600 --> 00:31:53,840
จริงๆ นะครับ คุณผู้หญิง
ผมตำหนิพวกเขาไปเยอะแล้ว

414
00:31:53,920 --> 00:31:56,320
สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นวันนั้น

415
00:31:56,880 --> 00:31:58,960
จริงๆ ผมไม่เคยฉลองวันเกิดตัวเองเลย

416
00:31:59,040 --> 00:32:02,280
แต่คนทำงานในพรรคพวกนี้
เป็นเหมือนลูกๆ ผม

417
00:32:02,360 --> 00:32:04,080
ผมไปขวางความสุขพวกเขาไม่ได้หรอก

418
00:32:04,160 --> 00:32:07,400
แต่ก็ใช่ครับ คุณเซบา ไม่ได้แปลว่า

419
00:32:07,480 --> 00:32:11,120
เจ้าหน้าที่ของคุณเป็นฝ่ายผิดในวันนั้น

420
00:32:11,200 --> 00:32:12,240
มันเป็นความผิดเขาทั้งหมด

421
00:32:12,320 --> 00:32:13,720
ถ้าอยากจะติดโปสเตอร์

422
00:32:13,800 --> 00:32:16,200
และป้ายต่างๆ ก็ทำได้
ทำอะไรก็ทำไป

423
00:32:16,280 --> 00:32:17,520
ทำตามใจเลย

424
00:32:17,600 --> 00:32:18,840
แต่ทำไมต้องทำกลางวัน

425
00:32:18,920 --> 00:32:20,840
ทำไมต้องทำในเวลาเร่งด่วน
ทำไมถึงไม่ทำกลางคืน

426
00:32:21,560 --> 00:32:25,800
กลางคืนอากาศเย็นลง ใจเราก็เย็นลง

427
00:32:27,000 --> 00:32:28,160
คุณคือคนที่โดนกาบีร์เล่นงานเหรอ

428
00:32:28,240 --> 00:32:29,760
ครับ คุณผู้หญิง แต่ไม่เป็นไร...

429
00:32:31,720 --> 00:32:33,120
คุณทำอะไรเนี่ย

430
00:32:33,200 --> 00:32:34,960
เป็นแผลลึกที่หัวเลย เลือด...

431
00:32:35,040 --> 00:32:36,520
มีใครอยู่ข้างนอกไหม

432
00:32:36,960 --> 00:32:40,040
นี่ รออะไรอยู่ล่ะ ไปทำแผลซะสิ

433
00:32:52,360 --> 00:32:53,560
อังคัต

434
00:32:53,640 --> 00:32:56,040
อาวินาช สภรวาล เราเรียนที่สถาบัน
วิทยาศาสตร์การแพทย์ด้วยกันไง

435
00:32:56,120 --> 00:32:57,120
จำได้ไหม

436
00:33:06,000 --> 00:33:08,920
- อังคัต ปล่อยวางเถอะ
- นายก็พูดง่ายสิ

437
00:33:09,000 --> 00:33:10,160
เชื่อฉันเถอะ ไม่ง่ายเลย

438
00:33:33,080 --> 00:33:34,160
ยาแก้ไอ

439
00:33:57,480 --> 00:34:00,360
รู้ไหม ฉันคิดว่าฉันอยากออกจากงาน

440
00:34:00,760 --> 00:34:01,840
ทำไมล่ะ

441
00:34:03,120 --> 00:34:04,640
- คือว่า...
- จริงๆ ก็...

442
00:34:05,200 --> 00:34:08,280
ถ้าเป็นเพราะผม...

443
00:34:08,360 --> 00:34:09,680
ไม่ๆ

444
00:34:11,800 --> 00:34:13,400
- โทษนะ ฉันต้องรับสาย
- ไม่เป็นไร

445
00:34:13,480 --> 00:34:15,560
ฮัลโหล อังคัต

446
00:34:15,880 --> 00:34:19,320
เมฆนา เพื่อนเก่าผมมาหาเมื่อวาน

447
00:34:19,680 --> 00:34:21,080
จากตอนที่ผมเรียนหมอ

448
00:34:21,160 --> 00:34:22,960
เขามาซื้อยาเดียวกับ

449
00:34:23,040 --> 00:34:25,640
ยาที่ฮีมานชูไปเอาที่ห้องพนักงาน

450
00:34:25,760 --> 00:34:28,040
- ฮีมานชู...
- อังคัต

451
00:34:28,120 --> 00:34:32,360
ทุกอย่างที่ผมกำลังหนี อยู่ดีๆ ก็กลับมาหาผม

452
00:34:32,440 --> 00:34:34,120
ผมไม่รู้จะทำยังไง

453
00:34:34,160 --> 00:34:36,480
- ผมทนไม่ไหว
- อังคัต ฟังนะ

454
00:34:37,160 --> 00:34:39,200
อย่าเริ่มเสพอีกครั้งนะ โอเคไหม

455
00:34:42,000 --> 00:34:43,800
ผมเห็นแต่ความมืดมิดที่นี่

456
00:34:44,800 --> 00:34:46,160
คุณเสพอะไรอยู่หรือเปล่า

457
00:34:46,200 --> 00:34:47,360
มีขวดอะไรหรือเปล่า

458
00:34:47,800 --> 00:34:50,480
ตอบฉันมา อังคัต ยาแก้ไอเหรอ

459
00:34:52,160 --> 00:34:53,440
คุณอยู่ไหน

460
00:34:54,680 --> 00:34:55,680
ผมอยู่ที่ร้าน

461
00:34:55,800 --> 00:35:00,040
เอาไปเก็บไว้ข้างในเลย
ปิดร้านแล้วกลับบ้านไป โอเคนะ

462
00:35:00,120 --> 00:35:01,480
ฉันกำลังไป ฉันจะไปหาที่นั่น

463
00:35:01,560 --> 00:35:02,560
ได้ยินไหม

464
00:35:03,400 --> 00:35:04,920
อังคัต อังคัต ฟังนะ...

465
00:35:09,320 --> 00:35:10,440
เขาอยู่ที่ไหน

466
00:35:11,320 --> 00:35:12,360
นิวทาวน์

467
00:38:16,520 --> 00:38:17,760
นั่นใครน่ะ

468
00:38:19,360 --> 00:38:20,560
ใครอยู่ตรงนั้น

469
00:38:39,680 --> 00:38:40,760
ใครน่ะ

470
00:38:42,200 --> 00:38:43,280
ใคร

471
00:39:01,480 --> 00:39:03,440
ออกไป ออกไปนะ!

472
00:39:07,920 --> 00:39:09,200
แกต้องการอะไร

473
00:39:13,000 --> 00:39:14,880
ช่วยด้วยๆ ช่วยผมด้วย!

474
00:39:16,880 --> 00:39:18,040
ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!

475
00:39:50,360 --> 00:39:51,640
ใครน่ะ

476
00:39:55,080 --> 00:39:56,120
แกต้องการอะไร

477
00:39:59,040 --> 00:40:00,080
ใครอยู่ตรงนั้นน่ะ

478
00:40:02,400 --> 00:40:03,400
ใคร

479
00:40:04,160 --> 00:40:05,160
เฮ้ย!

480
00:42:13,360 --> 00:42:14,680
ตรงนี้

481
00:42:24,920 --> 00:42:27,000
โซเชียลบุ๊ก
เขียนโพสต์

482
00:42:49,800 --> 00:42:51,280
กำลังอัปโหลด

483
00:42:59,800 --> 00:43:01,040
ฮัลโหล ชานกี

484
00:43:02,160 --> 00:43:04,520
ได้ รอเดี๋ยวนะ ฉันกำลังออกจากลิฟต์

485
00:43:04,600 --> 00:43:05,920
แป๊บเดียว ขอบคุณค่ะ

486
00:43:07,000 --> 00:43:08,600
ชานกี ใช่ ฉันจะบอกว่า...

487
00:43:09,080 --> 00:43:12,200
ฉันจะบอกว่าทำไมคุณไม่แก้ล่ะ

488
00:43:12,320 --> 00:43:13,640
เดี๋ยว คุณป้า ให้ผมช่วยนะ

489
00:43:13,760 --> 00:43:15,360
ผมถือให้

490
00:43:17,520 --> 00:43:18,760
- มาครับ
- ขอบคุณค่ะ

491
00:43:19,200 --> 00:43:21,320
ใช่ ชานกี ได้ยินหรือยัง

492
00:43:21,400 --> 00:43:22,400
ได้ยินไหม

493
00:43:25,960 --> 00:43:27,000
อัปโหลดวิดีโอแล้ว

494
00:43:31,440 --> 00:43:32,520
ใช่ บอกฉันสิ

495
00:43:33,120 --> 00:43:35,360
โอเค ไม่ๆ คุณส่งให้พวกเขาก่อนสิ

496
00:43:36,320 --> 00:43:37,640
ใช่ แล้วก็ส่งมาให้ฉัน

497
00:43:38,160 --> 00:43:39,160
ใช่ๆ บอกฉันสิ

498
00:43:40,480 --> 00:43:42,440
ไม่ๆ คุณส่งไปหาพวกเขาโดยตรงก่อน

499
00:43:42,520 --> 00:43:43,880
แล้วก็ส่งมาให้ฉัน โอเคนะ

500
00:43:44,320 --> 00:43:47,320
โอเค เยี่ยม โอเค ชานกี
ไว้ค่อยคุยกันนะ โอเค บาย

501
00:43:47,400 --> 00:43:49,440
นี่ อังคัต...

502
00:43:59,480 --> 00:44:00,560
อังคัต

503
00:44:07,200 --> 00:44:08,680
- ขอบคุณ ฉันไปต่อเองได้แล้ว
- ครับ

504
00:44:08,760 --> 00:44:11,240
- ขอบคุณมากนะ บาย
- ครับ

505
00:44:11,320 --> 00:44:14,640
กาบีร์ กาบีร์ มานี่เร็ว ได้โปรด!

506
00:44:15,280 --> 00:44:16,360
กาบีร์!

507
00:44:17,760 --> 00:44:19,080
กาบีร์ มาเร็วๆ

508
00:44:23,200 --> 00:44:25,000
- เมฆนา เป็นอะไรหรือเปล่า
- กาบีร์ ดูสิ

509
00:44:30,480 --> 00:44:31,480
เดี๋ยวผมเช็กเขาก่อน

510
00:44:33,040 --> 00:44:34,400
เขาเป็นอะไรไหม

511
00:44:35,040 --> 00:44:36,360
แก้มัดเขา แก้มัดเขาสิ!

512
00:44:36,440 --> 00:44:38,480
- ฉันจะเรียกรถพยาบาล
- เขาตายแล้ว

513
00:44:44,640 --> 00:44:47,080
กาบีร์ มีผู้ชายคนนึงเพิ่งออกจากห้องไป

514
00:44:47,160 --> 00:44:48,240
เขาลงบันไดไป

515
00:45:04,040 --> 00:45:05,680
อังคัต บัณฑิตโพสต์วิดีโอใหม่
บนโซเชียลบุ๊ก

516
00:45:41,360 --> 00:45:42,480
กาบีร์

517
00:45:43,400 --> 00:45:45,840
มีวิดีโออัปโหลดจากบัญชีของอังคัต

518
00:46:08,120 --> 00:46:09,600
- ประกาศ
- ครับผม

519
00:46:09,680 --> 00:46:10,960
มีการฆาตกรรมอีกแล้ว

520
00:46:11,720 --> 00:46:13,240
- ฆาตกรราวณะคนเดิม
- ที่ไหนครับ

521
00:46:13,320 --> 00:46:15,480
รูปแบบเดียวกัน ขาเป๋เหมือนเดิม
มีวิดีโอแบบเดิมอัปโหลดไว้

522
00:46:15,560 --> 00:46:17,000
คุณอยู่ที่ไหนครับ

523
00:46:17,480 --> 00:46:19,480
- ที่วสันต์ กุนช์ เดี๋ยวส่งตำแหน่งไป
- โอเคครับ

524
00:46:20,120 --> 00:46:21,840
บอกให้นิติเวชทั้งทีมเตรียมพร้อมด้วย

525
00:46:21,920 --> 00:46:22,800
ได้ครับ

526
00:46:23,600 --> 00:46:27,240
กาบีร์ ชายคนที่เพิ่งออกไป
เขาเดินปกตินะ

527
00:46:27,320 --> 00:46:29,280
- เขาไม่ได้ขากะเผลก
- แน่ใจเหรอ

528
00:46:29,360 --> 00:46:30,560
เขาไม่ได้ขากะเผลก

529
00:48:45,240 --> 00:48:47,240
คำบรรยายโดย ฐานิต พันธุ์เจริญ

530
00:48:47,320 --> 00:48:49,320
ผู้ตรวจสอบงานแปล
วิภาพร หมู่ศิริเลิศ