1 00:00:51,760 --> 00:00:53,360 มาเร็ว สียา หนีเร็ว! 2 00:01:02,520 --> 00:01:03,800 เร็วเข้า สียา 3 00:01:11,280 --> 00:01:12,200 สียา วิ่ง 4 00:01:17,920 --> 00:01:19,120 เร็วๆ สียา 5 00:01:24,280 --> 00:01:26,560 นั่งๆ นั่งๆ 6 00:01:28,720 --> 00:01:31,800 - เวร - เร็วเข้า พี่ 7 00:01:49,320 --> 00:01:50,440 แม่งเอ๊ย 8 00:02:14,800 --> 00:02:16,040 ไม่นะ 9 00:02:31,880 --> 00:02:32,760 สียา! 10 00:02:32,840 --> 00:02:33,880 สียา ไป วิ่ง! 11 00:02:39,520 --> 00:02:40,600 เดี๋ยว! 12 00:02:40,720 --> 00:02:41,720 หยุดนะ! 13 00:02:48,800 --> 00:02:50,680 แกจะทำอะไรล่ะ สียาไปแล้ว 14 00:02:51,080 --> 00:02:52,320 ตอนนี้เธอจะไปตามคนมาช่วย 15 00:02:52,400 --> 00:02:54,800 และแกจะเน่าอยู่ในคุกไปตลอดชีวิต 16 00:03:15,960 --> 00:03:17,080 แม่คะ 17 00:03:17,880 --> 00:03:19,160 ปล่อยฉันนะ 18 00:03:34,280 --> 00:03:35,440 สียา! 19 00:03:39,320 --> 00:03:41,760 พี่ หนูกลัว 20 00:04:18,760 --> 00:04:20,880 อาวินาช ขาคุณเป็นอะไรน่ะ 21 00:04:21,440 --> 00:04:22,920 ทำตัวเองเจ็บตัวเหรอ 22 00:06:21,080 --> 00:06:26,840 ลมหายใจ สู่ความมืดมิด 23 00:07:17,000 --> 00:07:19,920 ไม่รู้สิ มันเบลอไปหมดเลย อาภา 24 00:07:31,880 --> 00:07:33,040 กาบีร์ 25 00:07:37,960 --> 00:07:39,680 ฮัลโหล สวัสดี ไง กาบีร์ 26 00:07:45,560 --> 00:07:48,320 ได้สิ ขอเวลาผมสักชั่วโมงได้ไหม 27 00:07:51,080 --> 00:07:52,840 ขอบคุณครับ แล้วเจอกัน 28 00:08:06,880 --> 00:08:08,560 เขาไม่คุยกับใครเท่าไหร่ 29 00:08:09,080 --> 00:08:10,000 ผมถามแล้ว 30 00:08:33,520 --> 00:08:38,440 พ่อหนุ่มจ๊ะ กินน้ำอุ่น ผสมขิงบดกับเมล็ดยี่หร่าสิ 31 00:08:38,520 --> 00:08:40,520 จะรู้สึกดีขึ้นนะ ให้ป้าทำให้ไหม 32 00:08:41,240 --> 00:08:42,320 ขอบคุณครับ 33 00:08:42,840 --> 00:08:44,280 ดูแลตัวเองด้วยนะ 34 00:08:48,040 --> 00:08:49,880 เอาไป อินเดียจงเจริญ 35 00:08:51,000 --> 00:08:53,000 ก็ได้ หาคำตอบมา 36 00:08:57,640 --> 00:08:59,600 หลักฐาน 37 00:09:07,280 --> 00:09:10,200 คุณครับ วิดีโอนี่เต็มโซเชียลไปหมดเลย 38 00:09:10,280 --> 00:09:12,080 - ได้โทรหาช่องข่าวหรือยัง - ครับ 39 00:09:12,640 --> 00:09:13,880 แต่พวกเขาไม่ได้รับวิดีโอ 40 00:09:14,440 --> 00:09:15,480 แปลว่ารูปแบบเปลี่ยนไปแล้ว 41 00:09:15,520 --> 00:09:18,000 แต่เราเตือนช่องข่าวไม่ให้ ถ่ายทอดวิดีโอพวกนี้ 42 00:09:18,080 --> 00:09:20,760 สิ่งที่ทำให้ผมงงคือ ฆาตกรราวณะรู้เรื่องนี้ได้ยังไง 43 00:09:21,520 --> 00:09:23,720 - คิดว่ามีคนไปบอกเขาเหรอ - ภายในกรมตำรวจเหรอ 44 00:09:25,040 --> 00:09:27,400 คนที่ช่อง นักกฎหมาย มีคนเกี่ยวข้องเยอะ 45 00:09:29,720 --> 00:09:31,520 ข้อมูลอาจรั่วไปจากใครก็ได้ 46 00:09:36,320 --> 00:09:37,520 - คุณครับ - อะไร 47 00:09:38,720 --> 00:09:39,720 อะไร 48 00:09:39,760 --> 00:09:41,200 คุณไม่ได้กินยาใช่ไหม 49 00:09:53,600 --> 00:09:57,840 อย่างที่เห็นนะคะ นี่เป็นตึกเดียวกับ ที่ที่อังคัต บัณฑิตเคยพักอยู่ 50 00:09:57,880 --> 00:09:59,000 และที่เขาถูกฆาตกรรมเมื่อคืน 51 00:09:59,080 --> 00:10:00,640 คุณรู้จักอังคัต บัณฑิตตั้งแต่เมื่อไหร่ 52 00:10:00,760 --> 00:10:03,320 เราไม่รู้จักเขา ไม่เคยเห็นเขาไปไหนมาไหนเลย 53 00:10:06,080 --> 00:10:07,360 เชิญครับ 54 00:10:07,960 --> 00:10:09,600 มันเกิดขึ้นได้ยังไง 55 00:10:09,640 --> 00:10:13,880 ฉันทำงานบ้านเสร็จและ กลับไปก่อนที่อังคัตจะกลับมา 56 00:10:14,000 --> 00:10:15,600 ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น 57 00:10:16,040 --> 00:10:17,360 มาเลยครับ 58 00:10:51,880 --> 00:10:52,880 คุณหมอ 59 00:10:54,480 --> 00:10:55,520 ขอบคุณที่มาครับ 60 00:10:56,640 --> 00:10:58,400 ฆาตกรราวณะของเราลงมืออีกแล้ว 61 00:10:58,840 --> 00:11:01,160 - ลองดูห้องข้างใน - ครับ 62 00:11:01,720 --> 00:11:02,880 วิธีปฏิบัติการเหมือนกัน 63 00:11:03,800 --> 00:11:05,760 ความแตกต่างเดียวในครั้งนี้ 64 00:11:06,200 --> 00:11:08,320 คือวิดีโอถูกอัปโหลดลงสื่อโซเชียล แทนที่จะส่งไปให้สำนักข่าว 65 00:11:12,440 --> 00:11:14,760 - อารมณ์คืออะไรครับ - ความกลัว 66 00:11:16,000 --> 00:11:17,120 กลัวความมืด 67 00:11:18,240 --> 00:11:20,200 หน้าต่างถูกล็อกหมดและทาสีดำทับ 68 00:11:20,280 --> 00:11:22,160 แสงเข้ามาไม่ได้เลย 69 00:11:22,240 --> 00:11:24,120 เขาตัดสายเครื่องกำเนิดไฟด้วย 70 00:11:24,760 --> 00:11:27,000 และถอดถ่านจากไฟฉายออกหมด 71 00:11:27,400 --> 00:11:29,760 วิดีโอก็ถ่ายด้วยกล้อง ที่มีโหมดถ่ายกลางคืน 72 00:11:30,600 --> 00:11:32,040 เพื่อให้มั่นใจว่าจะไม่มีแสงอะไรเลย 73 00:11:32,960 --> 00:11:34,360 เห็นได้ชัดว่าเขาฉลาดมาก 74 00:11:34,920 --> 00:11:36,320 เขาวางแผนทุกอย่าง 75 00:11:42,560 --> 00:11:45,080 - ขากะเผลก - มันหลอกเรา 76 00:11:45,720 --> 00:11:47,760 เมื่อเย็น ผมมาที่นี่กับเมฆนา หลังจากการฆาตกรรม 77 00:11:48,880 --> 00:11:49,880 เธอเห็นมัน 78 00:11:51,760 --> 00:11:53,560 จริงๆ ก็ไม่ใช่หรอก เธอเห็นมันจากข้างหลัง 79 00:11:54,080 --> 00:11:56,640 แต่หลังจากคุยกับเธอแล้ว มีอย่างหนึ่งที่ชัดเจน 80 00:11:57,520 --> 00:11:58,760 ฆาตกรไม่ได้เดินขากะเผลก 81 00:12:03,440 --> 00:12:04,520 แน่ใจเหรอครับ 82 00:12:06,400 --> 00:12:07,640 ใช่ มันน่าจะพยายามหลอกเรา 83 00:12:08,000 --> 00:12:10,240 ไม่มีการเชื่อมโยงกันของรอยเท้าเลย 84 00:12:10,320 --> 00:12:11,680 บางรอยอยู่ตรงนี้ ตรงนี้ไม่มีเลย 85 00:12:12,760 --> 00:12:14,720 ทั้งหมดดูเหมือนเป็นการจัดฉาก 86 00:12:15,040 --> 00:12:16,160 มันตั้งใจทำให้เราสับสน 87 00:12:16,240 --> 00:12:21,240 ผมคิดว่ารอยเท้าน่าจะขนาด ประมาณเบอร์ 10 หรือ 11 88 00:12:24,840 --> 00:12:26,760 และเขาน่าจะสูงประมาณ 89 00:12:28,680 --> 00:12:30,120 สูงกว่าผมเจ็ดหรือแปดนิ้ว 90 00:12:32,960 --> 00:12:35,200 เมฆนาก็บรรยายไว้คล้ายๆ กัน เธอบอกว่าเขาสูง 91 00:12:42,680 --> 00:12:44,520 นี่... นี่คืออังคัต 92 00:12:45,440 --> 00:12:47,560 ดูความกลัวที่แสดงออกบนหน้าสิครับ 93 00:12:48,440 --> 00:12:51,080 เขาพิสูจน์ทฤษฎีราวณะของเราแล้ว 94 00:12:59,320 --> 00:13:00,400 ขอโทษครับ 95 00:13:01,000 --> 00:13:02,920 รูปเก่าๆ พวกนี้ทำให้ผมคิดถึง 96 00:13:03,000 --> 00:13:04,000 - สมัยก่อนเลย - ฮัลโหล 97 00:13:04,080 --> 00:13:05,600 ประกาศ 98 00:13:05,680 --> 00:13:08,360 จำได้ไหมว่าเราเคยมีกล้อง ที่ใช้ฟิล์มถ่ายได้แค่ 36 รูป 99 00:13:09,360 --> 00:13:11,960 เราเคยใช้ถ่ายรูปแล้วก็ ต้องรีบเอาไปล้าง 100 00:13:12,680 --> 00:13:14,280 มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากเลย 101 00:13:14,360 --> 00:13:17,160 สมัยนี้ผู้คนถ่ายรูปกันได้ ไม่จำกัดด้วยมือถือ 102 00:13:17,800 --> 00:13:21,080 - มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว - อดีตอันแสนหวาน 103 00:13:21,160 --> 00:13:23,360 สถาบันวิทยาศาสตร์การแพทย์เดลี รุ่น 1996 104 00:13:23,440 --> 00:13:25,680 อังคัตเป็นเภสัชกร เขามีร้านขายยา 105 00:13:27,080 --> 00:13:28,400 แล้วทำอะไรที่โรงเรียนแพทย์ล่ะ 106 00:13:29,440 --> 00:13:30,800 เขาอาจจะอยากเรียนแพทย์ 107 00:13:30,880 --> 00:13:32,200 คงเป็นพวกเด็กเรียน 108 00:13:32,840 --> 00:13:35,400 เคยมีคนเรียนเอา สองปริญญาพร้อมกันเยอะแยะ 109 00:13:38,400 --> 00:13:43,600 สถาบันวิทยาศาสตร์การแพทย์รุ่น 1996 110 00:13:47,280 --> 00:13:48,600 สถาบันวิทยาศาสตร์การแพทย์ และการวิจัยเดลี รุ่น 1996 111 00:13:50,640 --> 00:13:54,840 ผมเคยเห็นใบจบใบนี้ที่คลินิกของอาวินาช 112 00:13:59,680 --> 00:14:02,240 อาวินาช สภรวาล 113 00:14:02,840 --> 00:14:04,000 นี่ไง นี่ 114 00:14:04,960 --> 00:14:06,960 โอเค เอามาให้ฉัน 115 00:14:08,440 --> 00:14:09,440 ไปถามกัน 116 00:14:14,440 --> 00:14:15,560 โอเค ขอบคุณครับ 117 00:14:16,440 --> 00:14:18,000 คุณหมอ ทุกอย่างโอเคนะ 118 00:14:18,720 --> 00:14:20,680 - ครับ เรื่องงานน่ะ - คุณเรียนที่ไหนเหรอ 119 00:14:28,200 --> 00:14:29,400 สถาบันวิทยาศาสตร์การแพทย์เดลี 120 00:14:29,760 --> 00:14:30,880 ปีอะไรครับ 121 00:14:32,880 --> 00:14:34,640 รุ่น 2001 ทำไมครับ 122 00:14:34,720 --> 00:14:37,120 1996 นี่คงเป็นตอนคุณอยู่ปีแรก 123 00:14:42,560 --> 00:14:43,880 คุณเอามาจาก... 124 00:14:45,640 --> 00:14:48,280 แต่มันมาอยู่ที่นี่ได้ไง 125 00:14:52,080 --> 00:14:54,000 - อังคัต บัณฑิต - เหยื่อของเรา 126 00:14:55,200 --> 00:14:56,720 อังคัต บัณฑิตคือเหยื่อเหรอ 127 00:14:58,000 --> 00:15:00,480 คุณจำเขาไม่ได้เหรอ เพิ่งดูวิดีโอไปเองนี่ 128 00:15:04,840 --> 00:15:06,120 ตั้งแต่สมัยเรียน 129 00:15:06,560 --> 00:15:08,320 ผ่านมา 16 ปีแล้วนะครับ 130 00:15:08,720 --> 00:15:09,880 ผมจำไม่ได้เลย 131 00:15:09,960 --> 00:15:11,280 ผ่านมา 16 ปีแล้วไง 132 00:15:11,360 --> 00:15:13,960 ถ้าผมเจอเพื่อนมหาวิทยาลัย จากเมื่อ 15 หรือ 16 ปีก่อน 133 00:15:14,040 --> 00:15:16,760 ผมคงจำได้แต่ไกล 134 00:15:17,280 --> 00:15:18,800 ก็เป็นเพื่อนสมัยเรียนนี่ 135 00:15:20,320 --> 00:15:21,400 ผมขอ... 136 00:15:23,800 --> 00:15:25,160 - เจพี - ครับ 137 00:15:25,240 --> 00:15:26,240 ลงบันทึกนี่ไว้ 138 00:15:28,160 --> 00:15:30,400 พอผมมาคิดดูแล้ว... 139 00:15:31,360 --> 00:15:34,080 อังคัต บัณฑิตเป็น 140 00:15:34,160 --> 00:15:37,600 คนที่เงียบๆ ตอนอยู่มหาวิทยาลัย 141 00:15:38,360 --> 00:15:41,240 - นั่นอาจเป็นเหตุผลที่ผมไม่... - ไม่ๆ อยู่นี่แหละ 142 00:15:41,320 --> 00:15:42,240 - ขอตัวนะ - ครับ 143 00:15:43,360 --> 00:15:44,440 ฮัลโหล 144 00:15:44,520 --> 00:15:45,960 แค่อยากเช็กว่าคุณโอเคหรือเปล่า 145 00:15:46,400 --> 00:15:48,840 - โอเค ผมไม่เป็นไร ขอบคุณ - ฉันช็อกมากเลย 146 00:15:53,520 --> 00:15:55,400 อังคัตไม่ใช่คนอันตรายเลย 147 00:15:55,480 --> 00:15:56,960 ทำไมต้องฆ่าเขาด้วย 148 00:15:57,480 --> 00:15:58,520 เราจะหาคำตอบให้ได้ 149 00:16:00,080 --> 00:16:01,480 เมฆนา ผมขอโทษที่ถามตอนนี้นะ 150 00:16:01,560 --> 00:16:04,680 แต่ตอนที่เขาโทรหาคุณครั้งล่าสุด เขาพูดอะไรเฉพาะเจาะจงบ้างไหม 151 00:16:04,760 --> 00:16:07,680 อะไรสักอย่างในอดีต ที่กลับเข้ามาในชีวิตเขา 152 00:16:08,440 --> 00:16:11,040 สัญญาณแย่มาก ฉันได้ยินไม่ชัดเลย 153 00:16:11,120 --> 00:16:12,920 ไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่เขาพูด 154 00:16:15,240 --> 00:16:17,920 เขาพูดเรื่องเพื่อนบ้างไหม หรือคุณรู้จักเพื่อนเขาบ้างหรือเปล่า 155 00:16:18,840 --> 00:16:20,440 ฉันว่าเขาไม่มีเพื่อนนะคะ 156 00:16:21,280 --> 00:16:24,920 เขาดูเหมือนจะไม่เข้าสังคมเลย นอกจากตอนอยู่ที่ร้านและที่ศูนย์บำบัด 157 00:16:26,200 --> 00:16:28,000 - ขอบคุณที่โทรมานะ - ฟังนะ... 158 00:16:29,960 --> 00:16:31,600 ฉันต้องบอกอะไรคุณอย่าง 159 00:16:33,400 --> 00:16:35,400 จริงๆ ฉันไว้บอกตอนเจอคุณดีกว่า 160 00:16:35,480 --> 00:16:36,680 โอเค บาย 161 00:16:44,760 --> 00:16:46,360 นี่กาแฟลูก 162 00:16:47,320 --> 00:16:48,920 - อรุณสวัสดิ์ค่ะพ่อ - อรุณสวัสดิ์ 163 00:16:49,000 --> 00:16:51,720 - เดินเล่นตอนเช้าเป็นยังไงบ้าง - เดินเล่นตอนเช้าก็ดี 164 00:16:52,320 --> 00:16:53,760 ทำไมเมื่อคืนกลับดึกจัง 165 00:16:57,480 --> 00:17:02,400 พ่อคะ พ่อจำอังคัตที่หนูเป็น สปอนเซอร์ให้ในกลุ่มผู้ติดยาได้ไหม 166 00:17:03,680 --> 00:17:05,000 เขาถูกฆาตกรรมเมื่อคืน 167 00:17:05,080 --> 00:17:06,120 ว่าไงนะ 168 00:17:07,360 --> 00:17:09,800 กาบีร์กำลังทำคดีเขาและ... 169 00:17:10,240 --> 00:17:12,280 พ่อบอกให้อยู่ห่างๆ เขาใช่ไหม 170 00:17:13,320 --> 00:17:17,920 ทำไมถึงอยากใกล้ชิด กับชีวิตด้านที่ลูกทิ้งไปแล้ว 171 00:17:24,280 --> 00:17:25,760 ไม่มีอะไรกลับมาค่ะพ่อ 172 00:17:26,320 --> 00:17:29,080 และหนูก็จะทิ้งทุกอย่าง แล้วไปจากที่นี่อยู่ดี 173 00:17:30,560 --> 00:17:33,920 บอกเขาหรือยังว่าลูกจะไปแคนาดา 174 00:17:35,280 --> 00:17:36,920 เดี๋ยวบอก ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร 175 00:17:41,560 --> 00:17:42,920 ชงกาแฟอร่อยนะ 176 00:17:43,040 --> 00:17:44,040 สถาบันวิทยาศาสตร์การแพทย์ และการวิจัยเดลี 177 00:17:44,080 --> 00:17:45,880 เจ็ดปีที่ติดคุกคงทำให้ชายที่ น่าสงสารคนนั้นบอบช้ำ 178 00:17:45,960 --> 00:17:47,160 ไม่คิดงั้นเหรอครับ 179 00:17:47,240 --> 00:17:49,680 ทั้งที่เกิดขึ้นนั้น อาวินาชกลับจำเขาไม่ได้ 180 00:17:50,960 --> 00:17:53,880 ผมมีเพื่อนจากโกลฮาเปอร์ ตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย 181 00:17:54,880 --> 00:17:56,400 เราเพิ่งเจอกันในเดลีเมื่อไม่นานมานี้ 182 00:17:57,200 --> 00:18:01,080 ขนาดผ่านมาหลายปี ผมก็จำเธอได้ทันทีเลย 183 00:18:01,200 --> 00:18:02,520 เพราะเธอเป็นผู้หญิงไง 184 00:18:02,560 --> 00:18:04,680 ประกาศ ที่ผมพยายามจะพูดก็คือ 185 00:18:04,760 --> 00:18:07,720 คนมักจะพูดกันว่า ตำรวจฉลาดกว่าคนปกติ 186 00:18:07,800 --> 00:18:09,160 อาจจะเป็นเหตุผลที่คุณจำเธอได้ 187 00:18:09,240 --> 00:18:10,880 ฮีมานชู เชน 188 00:18:10,960 --> 00:18:13,080 คนที่ตายและทำให้อังคัตติดคุก 189 00:18:13,200 --> 00:18:14,920 เป็นรูมเมตของอาวินาช เป็นเพื่อนซี้ 190 00:18:18,680 --> 00:18:21,560 ไม่จำเป็นต้องเป็นตำรวจก็จำได้ แม้จะผ่านไป 17 ปีก็เถอะ 191 00:18:27,760 --> 00:18:31,440 คุณคิดว่าอาวินาช เกี่ยวข้องกับคดีเหรอครับ 192 00:18:32,520 --> 00:18:34,200 ผมไม่คิดว่าเขาจะทำอะไรแบบนี้ได้นะ 193 00:18:34,280 --> 00:18:36,560 แต่เหตุผลที่สงสัยเขาก็ฟังขึ้นนะ 194 00:18:36,640 --> 00:18:38,440 ราวณะโทรหาอาวินาชคนแรก 195 00:18:39,240 --> 00:18:43,080 เขาเลยมาหาเราและร่วมสืบคดีด้วย 196 00:18:45,160 --> 00:18:47,560 แล้วเราก็เรียกเขามาฟังวิดีโอ 197 00:18:47,680 --> 00:18:50,080 เขาไปโชติปุระกับเราด้วยซ้ำ 198 00:18:50,680 --> 00:18:53,280 คือเขาเกี่ยวข้องกับคดีนี้เต็มๆ เลย 199 00:18:55,240 --> 00:18:58,080 กำลังโทร อาวินาช สภรวาล 200 00:18:58,200 --> 00:19:01,000 เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถ... 201 00:19:01,080 --> 00:19:04,280 ตอนที่ฉันพยายามโทรหาเขา ข้อความอัตโนมัติเป็นภาษามาร์วารี 202 00:19:05,080 --> 00:19:06,800 ถ้าเขาอยู่ในเดลี มันต้องเป็นภาษาฮินดี 203 00:19:14,400 --> 00:19:16,040 ตอนที่ฉันไปหาเมฆนาที่กลุ่มผู้ติดยา 204 00:19:16,080 --> 00:19:17,280 อาวินาชก็อยู่ที่นั่นด้วย 205 00:19:17,320 --> 00:19:18,760 และอังคัตก็อยู่ที่กลุ่มด้วย 206 00:19:19,520 --> 00:19:20,920 อาวินาชโผล่มาทุกที่เลยใช่ไหม 207 00:19:22,680 --> 00:19:26,040 เจพี จำตอนที่เราไปบ้านอาวินาช 208 00:19:26,080 --> 00:19:27,560 เพื่อเอายาไปคืนได้ไหม 209 00:19:27,680 --> 00:19:28,920 ทำไมเหรอ 210 00:19:29,000 --> 00:19:32,320 ผมขอเขาดูห้องใต้ดิน 211 00:19:33,640 --> 00:19:35,000 และเขาหน้าซีดเลย 212 00:19:35,560 --> 00:19:37,320 ไม่ๆ จำไม่เห็นได้ คุณพูดเรื่องอะไร 213 00:19:37,440 --> 00:19:38,760 เมียเขาอยู่ที่นั่นด้วย 214 00:19:38,800 --> 00:19:40,560 พวกเขากำลังมีช่วงเวลาส่วนตัวกันอยู่ 215 00:19:40,680 --> 00:19:42,640 ใครๆ ก็หน้าซีดทั้งนั้นแหละ ในสถานการณ์แบบนั้น 216 00:19:42,720 --> 00:19:44,560 ต้องมีอะไรแน่ๆ แต่ฉันไม่รู้ว่าอะไร 217 00:19:48,880 --> 00:19:50,240 มันกวนใจฉัน 218 00:19:51,760 --> 00:19:53,440 คุณครับ เห็นข่าวหรือยัง 219 00:19:55,800 --> 00:19:57,520 ตำรวจหรือคนร้าย 220 00:19:57,560 --> 00:19:58,960 เกสารี คนงานใน พรรคยุวะ ศักติถูกโจมตี 221 00:19:59,040 --> 00:20:02,440 ตำรวจกำลังโจมตีประชาชนไร้เดียงสา แทนที่จะเป็นอาชญากร 222 00:20:02,520 --> 00:20:05,400 เป็นเพราะไม่มีใครหยุด พวกเขาได้หรือเปล่า 223 00:20:05,480 --> 00:20:06,800 คุณอยากพูดอะไรครับ 224 00:20:06,880 --> 00:20:08,640 ผมแค่อาสามาช่วยงานพรรค 225 00:20:08,720 --> 00:20:10,520 และผมกำลังติดป้ายสำหรับ งานวันเกิดของอากาศ 226 00:20:10,560 --> 00:20:11,520 ครับ... 227 00:20:11,560 --> 00:20:14,760 แล้วมีผู้ชายคนหนึ่งมาจากไหนก็ไม่รู้ มาฉีกป้ายออก 228 00:20:14,800 --> 00:20:16,440 แล้วเขาก็เอาขวดมาทุบหัวผมครับ 229 00:20:16,520 --> 00:20:17,560 ประชาชนไร้เดียงสา ตกเป็นเหยื่อความรุนแรงของตำรวจ 230 00:20:17,640 --> 00:20:21,080 ผมคิดว่าพรรคคู่แข่งส่งเขามา 231 00:20:21,160 --> 00:20:22,560 คุณเย็บไปกี่เข็มครับ 232 00:20:22,680 --> 00:20:23,880 ผมต้องเย็บเจ็ดเข็ม 233 00:20:23,960 --> 00:20:26,800 และผมเสียเลือดไปเยอะมาก จนเสื้อผ้าผมเปียกไปหมด 234 00:20:26,920 --> 00:20:29,560 แต่เขาทำร้ายผมต่อไป แล้วไม่พาผมไปโรงพยาบาลด้วย 235 00:20:29,680 --> 00:20:31,080 เขาทิ้งผมไว้ให้ตาย 236 00:20:31,200 --> 00:20:33,080 นี่คือด้านที่น่าเกลียด ของแผนกอาชญากรรมเมืองเดลี 237 00:20:33,160 --> 00:20:34,760 ไม่ใช่เดลีครับ มุมไบ 238 00:20:34,800 --> 00:20:36,720 เขาย้ายมาที่นี่ เขาชื่อกาบีร์ สาวันต์ 239 00:20:36,800 --> 00:20:38,080 ไอ้เวร 240 00:20:38,200 --> 00:20:41,080 อีกครั้งแล้วที่ชื่อเขาคนเดิมกลับมาเป็น จุดสนใจ ซึ่งเกิดขึ้นมาหลายครั้งในอดีต 241 00:20:41,160 --> 00:20:42,920 ข่าวปลอมพวกนี้มันอะไรกัน 242 00:20:43,000 --> 00:20:44,680 - ในสถานการณ์คล้ายๆ แบบนี้ - ไอ้เลวนี่มันโกหก 243 00:20:44,760 --> 00:20:47,320 - โจเซฟรายงาน อรุณถ่ายภาพ... - พวกมันกำลังเล่นเกม 244 00:20:47,440 --> 00:20:48,520 ข่าววันนี้ 245 00:20:49,040 --> 00:20:51,080 อาภา เขารู้ เขารู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ 246 00:20:51,560 --> 00:20:54,560 ผมน่าจะมีเวลาคิดก่อนเข้าไป 247 00:20:55,560 --> 00:20:58,560 ผมน่าจะบอกว่าผมรู้จักอังคัต 248 00:21:03,240 --> 00:21:05,280 กาบีร์เคยเห็นผมที่กลุ่มบำบัดคนติดยาด้วย 249 00:21:16,560 --> 00:21:18,520 - หวัดดี - หวัดดีครับ 250 00:21:18,560 --> 00:21:21,880 - ผมหวังว่าไม่ได้มารบกวนคุณนะ - ไม่ๆ 251 00:21:24,920 --> 00:21:27,080 - ขอเข้าไปได้ไหม - ได้สิครับ เข้ามาสิ 252 00:21:28,000 --> 00:21:29,040 มาเลย 253 00:21:35,080 --> 00:21:36,160 ยินดีต้อนรับ 254 00:21:37,960 --> 00:21:40,320 จริงๆ คดีนี้ทำให้เกิดคำถามมากมาย 255 00:21:41,560 --> 00:21:43,480 ผมแค่อยากจะพักสมองหน่อย 256 00:21:44,520 --> 00:21:46,920 ผมคิดว่าผมจะมาเจอคุณ จะได้มาเคลียร์กัน 257 00:21:47,800 --> 00:21:49,080 คือ... 258 00:21:49,200 --> 00:21:50,800 ผมคิดเป็นรายชั่วโมงนะครับ... 259 00:21:51,400 --> 00:21:53,040 มาครับ เชิญนั่ง 260 00:21:57,880 --> 00:21:58,960 ลูกสาวคุณเหรอ 261 00:22:00,920 --> 00:22:03,640 สียา เธอ... 262 00:22:04,960 --> 00:22:06,360 อาภา มานี่สิ 263 00:22:06,440 --> 00:22:08,360 นี่คือคุณกาบีร์ สาวันต์ เขาทำงานที่แผนกอาชญากรรม 264 00:22:08,440 --> 00:22:10,240 นี่อาภา ภรรยาผม 265 00:22:10,320 --> 00:22:11,840 - สวัสดีค่ะ กาบีร์ - ในที่สุด 266 00:22:13,120 --> 00:22:14,960 อาวิเล่าเรื่องคุณให้ฉันฟังบ่อยๆ 267 00:22:15,920 --> 00:22:17,440 ปรับตัวกับเดลีได้ดีไหมคะ 268 00:22:19,000 --> 00:22:20,920 เราแทบไม่มีโอกาสได้ปรับตัวเลย 269 00:22:33,840 --> 00:22:36,800 จริงๆ ผมเพิ่งคุยกับอาภาเรื่องอังคัตเลย 270 00:22:36,880 --> 00:22:39,880 คุณเชื่อไหมล่ะ ผมไม่เคยพูดถึง อังคัตให้อาภาฟังเลยเหมือนกัน 271 00:22:40,440 --> 00:22:42,400 แม้ว่าจะรู้จักกันตั้งนาน 272 00:22:43,720 --> 00:22:47,600 เพื่อนสนิทผมตอนเรียนมหาวิทยาลัย ต้องตายเพราะอังคัต 273 00:22:49,400 --> 00:22:51,840 ไม่น่าเชื่อใช่ไหม อังคัตคนนี้ 274 00:22:51,920 --> 00:22:53,520 ทำไมคุณถึงไม่บอกตอนอยู่ที่เกิดเหตุ 275 00:22:57,400 --> 00:23:00,600 กาบีร์ ถ้าผมได้เรียนรู้อะไร จากการเป็นจิตแพทย์มาหลายปี 276 00:23:00,680 --> 00:23:04,520 นั่นคือจิตใจคนเราทำงานอย่างลึกลับ 277 00:23:05,800 --> 00:23:09,520 คุณรู้ไหม บางครั้งเราตั้งใจปิดกั้น 278 00:23:09,600 --> 00:23:12,320 ความทรงจำที่เลวร้ายของตัวเองไว้ 279 00:23:12,920 --> 00:23:15,560 มันช่วยให้เรารับมือกับมันได้ แล้วเดินหน้าต่อไป 280 00:23:16,360 --> 00:23:20,000 บ่อยครั้งที่เราไม่ให้คำแนะนำ อย่างมืออาชีพกับตัวเอง 281 00:23:20,360 --> 00:23:23,120 ถึงเราจะทำก็คงไม่ทำตาม 282 00:23:23,200 --> 00:23:28,160 แบบว่ามีผู้เชี่ยวชาญทางด้านมะเร็ง สูบบุหรี่ตั้งหลายคนนี่คะ 283 00:23:38,640 --> 00:23:41,120 ผมต้องบอกเลย สามีคุณช่วยคดีนี้ได้มากจริงๆ 284 00:23:42,120 --> 00:23:43,560 เขาช่วยเราได้เยอะมาก 285 00:23:44,120 --> 00:23:46,200 จริงๆ มีวันนึงผมโทรเขา ตอนประมาณเที่ยงคืน 286 00:23:47,760 --> 00:23:48,800 ก่อนการฆาตกรรมนาตาชา 287 00:23:49,320 --> 00:23:51,400 ใช่ ก่อนการฆาตกรรมนาตาชา 288 00:23:51,480 --> 00:23:54,880 เขาอยู่กับคนไข้คนหนึ่งในเดลี 289 00:23:54,960 --> 00:23:56,560 - แล้วเขารีบมา... - ไม่ๆ 290 00:23:56,640 --> 00:23:58,720 ผมอยู่ที่อัลวาร์ ราชาสถาน 291 00:23:58,800 --> 00:23:59,680 คุณไม่เห็นบอกเลย 292 00:24:01,040 --> 00:24:03,920 ผมบอกว่าผมอยู่กับคนไข้ ไม่ได้บอกว่าผมอยู่ที่เดลี 293 00:24:04,000 --> 00:24:05,280 แต่คุณไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้ 294 00:24:05,360 --> 00:24:07,080 มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร 295 00:24:07,160 --> 00:24:10,920 สำหรับชาวเดลีอย่างเรา เดินทางข้ามรัฐมันเป็นเรื่องธรรมดา 296 00:24:11,000 --> 00:24:14,080 เดลี อุตตรประเทศ ปัญจาบ หรยาณา ราชาสถาน 297 00:24:14,160 --> 00:24:15,280 มีทั่วไปหมด 298 00:24:20,840 --> 00:24:21,680 ก็จริง 299 00:24:23,520 --> 00:24:26,320 แต่มุมไบเป็นเส้นตรง 300 00:24:32,520 --> 00:24:34,280 รับชาหรือกาแฟไหมคะ 301 00:24:34,360 --> 00:24:35,840 - ลืมถามเลย - ครับ 302 00:24:35,920 --> 00:24:37,000 - ไม่ ไม่เป็นไร - แน่ใจนะ 303 00:24:37,120 --> 00:24:40,240 - แน่ใจเหรอ - สวยมาก บ้านสวยนะ 304 00:24:40,320 --> 00:24:41,440 ขอบคุณค่ะ 305 00:24:42,600 --> 00:24:44,440 ผมว่าคุณต้องมีระเบียงด้วยแน่ๆ 306 00:24:44,520 --> 00:24:47,600 ใช่ บ้านในเดลีมีระเบียงหมดค่ะ 307 00:24:50,400 --> 00:24:52,040 อย่าบอกนะว่าคุณมีห้องเก็บไวน์ด้วย 308 00:24:53,600 --> 00:24:55,200 ไม่ใช่ นั่นเป็นห้องนั่งเล่นของเรา 309 00:24:56,160 --> 00:24:57,520 แบบว่าดูหนังด้วยกันเหรอครับ 310 00:24:57,640 --> 00:24:58,600 เปล่าๆ 311 00:24:58,680 --> 00:25:02,640 มันเป็นห้องเล็กๆ ที่เรา ทำเป็นห้องเล่นเกมครับ 312 00:25:03,320 --> 00:25:07,400 คนมุมไบนี่สนใจห้องใต้ดิน กันทุกคนเลยใช่ไหมคะเนี่ย 313 00:25:08,000 --> 00:25:09,640 จำได้ไหมวันนั้น... 314 00:25:09,720 --> 00:25:12,080 ประกาศ ผู้ช่วยเขา 315 00:25:12,160 --> 00:25:14,080 ใช่ เขาอยากไปดู 316 00:25:15,000 --> 00:25:16,080 ใช่ เราทำงานด้วยกันครับ 317 00:25:17,720 --> 00:25:18,720 อยากดูไหมคะ 318 00:25:20,520 --> 00:25:22,520 - ได้สิ เชิญเลยครับ - ได้ ไปทัวร์กัน 319 00:25:25,960 --> 00:25:27,200 เชิญครับ 320 00:25:34,200 --> 00:25:36,680 สียากับผมชอบเล่นกันที่นี่ ทีละหลายชั่วโมง 321 00:25:39,000 --> 00:25:40,240 เก่งมาก 322 00:25:43,400 --> 00:25:44,920 ไม่ต้องห่วงนะครับ เดี๋ยวเธอก็ได้กลับบ้านแล้ว 323 00:25:46,960 --> 00:25:47,960 มาเอาชนะคุณอีกครั้ง 324 00:25:49,640 --> 00:25:51,280 ภาพวาดเป็นเบาะแสสำคัญ 325 00:26:04,600 --> 00:26:07,680 เคยมีอะไรตรงนี้หรือเปล่า มันถูกฉีกออก 326 00:26:08,160 --> 00:26:09,160 ภาพวาดของสียาค่ะ 327 00:26:17,400 --> 00:26:19,560 ขอตัวนะครับ ผมจะไปรับข้างบน 328 00:26:19,640 --> 00:26:21,080 ข้างล่างนี้สัญญาณไม่ดี 329 00:26:40,160 --> 00:26:41,440 กลับขึ้นข้างบนไหมคะ 330 00:27:09,480 --> 00:27:10,600 คุณโอเคไหมคะ 331 00:27:14,720 --> 00:27:15,920 อืม ผมไม่เป็นไรหรอก 332 00:27:18,920 --> 00:27:21,160 ใช่ เราได้ผลชันสูตรเขาสักพักแล้ว 333 00:27:21,240 --> 00:27:22,240 ใช่ ของอังคัต 334 00:27:22,800 --> 00:27:24,480 หัวใจวายนั่นเอง 335 00:27:25,920 --> 00:27:28,800 แต่มีคนฉีดอากาศ เข้าไปในเส้นเลือดเขา 336 00:27:29,800 --> 00:27:31,000 ใช้เข็มฉีดยา 337 00:27:31,080 --> 00:27:33,040 เป็นการตายที่ง่ายกว่ารายอื่นๆ แต่... 338 00:27:34,080 --> 00:27:35,560 ความตายก็คือความตาย 339 00:27:37,480 --> 00:27:38,720 พอตายไปแล้ว... 340 00:28:17,160 --> 00:28:18,800 ซุปถั่วเลนทิลอร่อยครับ 341 00:28:18,880 --> 00:28:20,280 ชอบเหรอคะ 342 00:28:20,360 --> 00:28:21,560 นั่นมันถั่วแดง 343 00:28:23,560 --> 00:28:25,480 - เท่าไหร่ครับ - ไม่เป็นไรค่ะ 344 00:28:25,560 --> 00:28:28,200 ไม่ๆ ถ้าคุณไม่รับเงิน เพราะเราเป็นตำรวจ 345 00:28:28,280 --> 00:28:29,720 มันผิดนะ 346 00:28:29,800 --> 00:28:32,560 แต่ถ้าคุณไม่รับเงินเพราะ เราเป็นเพื่อน อันนี้เข้าใจได้ 347 00:28:33,640 --> 00:28:34,920 ไปเถอะ 348 00:28:35,000 --> 00:28:36,600 - เดี๋ยวเจอกัน - เร็วเข้า 349 00:28:39,520 --> 00:28:40,720 อย่าทำแบบนี้เลย 350 00:28:40,800 --> 00:28:43,160 คิดว่าฉันทำแบบนี้ เพราะคุณเป็นตำรวจเหรอ 351 00:28:43,240 --> 00:28:44,200 อะไรกัน ประกาศ 352 00:28:45,760 --> 00:28:47,000 นี่ เอาไป 353 00:28:48,400 --> 00:28:50,440 - อะไรเนี่ย - กุนฑุได้รับเลือก 354 00:28:50,520 --> 00:28:52,880 - กุนฑุนี่ใคร - กุนฑุ ลูกชายลุงฉันไง 355 00:28:52,960 --> 00:28:54,280 จำได้ไหม ฉันขอให้คุณช่วย 356 00:28:54,360 --> 00:28:56,200 - เขาได้รับเลือกเหรอ - ใช่ เขาได้รับเลือก 357 00:28:56,280 --> 00:28:57,680 ผมได้แค่นี้เองเหรอ 358 00:28:58,160 --> 00:29:01,080 - หมายความว่าไง - ผมอยากได้ขนมเยอะกว่านี้ 359 00:29:02,880 --> 00:29:04,760 ก็ได้ เดี๋ยวฉันจัดให้ 360 00:29:05,520 --> 00:29:07,440 ไปกันได้แล้วคุณ 361 00:29:07,520 --> 00:29:10,360 จะยืนตรงนั้นทั้งวันเหรอ 362 00:29:24,080 --> 00:29:25,200 เร็ว ปิดได้แล้ว 363 00:29:25,280 --> 00:29:26,680 เรียกผู้จัดการมาหน่อย 364 00:29:26,760 --> 00:29:27,880 และเช็กห้องทุกห้อง 365 00:29:27,960 --> 00:29:30,400 ค่อยไปสนุกต่อที่โรงพัก 366 00:29:30,480 --> 00:29:32,000 นี่คือบันทึกคนเข้าพัก 367 00:29:32,080 --> 00:29:34,160 เช็กทุกห้องแล้วขังไว้ในรถตู้ 368 00:29:34,240 --> 00:29:35,360 โอเคครับ 369 00:29:37,080 --> 00:29:38,440 โชคไม่ดีนะ เชอร์ลีย์ 370 00:29:39,520 --> 00:29:40,880 อยู่ดีๆ ก็ซวย 371 00:29:42,560 --> 00:29:44,440 ฉันช่วยเธอได้นะถ้าต้องการ 372 00:29:44,960 --> 00:29:50,120 พอหัวหน้าฉันมา บอกเขาว่า ผู้ชายคนนี้บังคับให้เธอมา 373 00:29:50,560 --> 00:29:52,560 ใช้ความเป็นหญิงเป็นไม้ตายเลย 374 00:29:52,640 --> 00:29:53,720 จากนั้นเธอจะไปไหนก็ไป 375 00:29:53,800 --> 00:29:55,240 แล้วฉันจัดการเขาเอง 376 00:29:56,240 --> 00:29:57,600 เขาดูจัดการง่ายนะ 377 00:29:59,120 --> 00:30:00,760 โทษนะ หนุ่ม 378 00:30:01,520 --> 00:30:02,520 อะไร 379 00:30:02,600 --> 00:30:04,120 เกิดอะไรขึ้นในนี้ เกิดอะไรขึ้น 380 00:30:04,200 --> 00:30:05,240 ผู้หญิงคนนี้ใคร 381 00:30:05,920 --> 00:30:07,480 แล้วเธอมาทำอะไรในหอพัก 382 00:30:07,560 --> 00:30:08,640 อย่าคิดมากไป 383 00:30:08,960 --> 00:30:11,200 ฉันช่วยเธอเพราะเรารู้จักกันมานาน 384 00:30:11,280 --> 00:30:12,120 พยายามทำความเข้าใจนะ 385 00:30:12,880 --> 00:30:15,480 เขาไม่ได้บังคับฉัน ฉันมาที่นี่เอง 386 00:30:16,240 --> 00:30:18,760 นี่ เธออยากนอนในคุกเหรอไง 387 00:30:18,840 --> 00:30:19,920 ข้อหาอะไร 388 00:30:20,840 --> 00:30:22,800 เพราะฉันมานอนโรงแรมกับแฟนเหรอ 389 00:30:24,320 --> 00:30:25,160 แฟนเหรอ 390 00:30:27,760 --> 00:30:30,200 ใช่ เขาเป็นแฟนฉัน 391 00:30:30,280 --> 00:30:31,480 มีปัญหาเหรอ 392 00:30:31,560 --> 00:30:33,960 - เอาเบอร์พ่อเธอมาเลย - หนูขอโทษจริงๆ ค่ะ 393 00:30:34,040 --> 00:30:35,440 เขาพยายาม... 394 00:30:36,440 --> 00:30:38,440 เขาจูบหนูค่ะ 395 00:30:38,520 --> 00:30:42,600 ขอบคุณพระเจ้าที่คุณเข้ามาทัน เขาไม่ยอมหยุด 396 00:30:42,680 --> 00:30:43,960 มีปัญหาไหม 397 00:30:45,120 --> 00:30:46,480 มีปัญหาไหม 398 00:30:47,640 --> 00:30:50,520 ฟังนะ ไม่ต้องห่วง พวกมันทำแบบนี้บ่อย 399 00:30:50,600 --> 00:30:53,080 เข้ามาขู่ เอาเงินแล้วก็กลับไป 400 00:30:53,760 --> 00:30:55,120 เป็นการทำงานปกติ 401 00:30:55,720 --> 00:30:57,280 เราสั่งอะไรกันดีล่ะ 402 00:30:58,480 --> 00:30:59,880 คุณพูดอะไรข้างล่างนะ 403 00:30:59,960 --> 00:31:02,640 สารวัตรคนนั้นมันเลว ช่างมันเถอะ 404 00:31:07,440 --> 00:31:08,480 ผมเป็นแฟนคุณ 405 00:31:16,640 --> 00:31:19,400 ทำไม ฉันไม่ควรพูดไปเหรอ 406 00:31:20,520 --> 00:31:21,960 ต่อหน้าทุกคน 407 00:31:25,600 --> 00:31:26,680 คุณกลัวเหรอ 408 00:31:30,200 --> 00:31:31,800 ถ้าไม่กลัวแล้วทำไมฉันต้องกลัวล่ะ 409 00:31:38,240 --> 00:31:39,480 คุณไม่เหมือนพวกเขา 410 00:31:43,160 --> 00:31:44,280 ใครเหรอ เจ 411 00:31:49,400 --> 00:31:50,560 คุณไม่เหมือนพวกเขา 412 00:31:53,600 --> 00:31:54,600 เจ 413 00:32:02,920 --> 00:32:03,800 พ่อ... 414 00:32:05,560 --> 00:32:07,000 ผมเคยเรียกเขาว่าพ่อ 415 00:32:08,600 --> 00:32:09,800 เพื่อนผม 416 00:32:11,360 --> 00:32:12,480 ครูผม 417 00:32:13,600 --> 00:32:14,720 ฮีโร่ของผม 418 00:32:17,000 --> 00:32:18,720 ทุกอย่างที่ผมได้เรียนรู้... 419 00:32:19,320 --> 00:32:20,480 มาจากเขา 420 00:32:24,960 --> 00:32:27,560 แต่เขาไม่ได้สอนผมอย่างนึง 421 00:32:29,440 --> 00:32:31,320 เวลามีคนหักหลังเรา 422 00:32:32,800 --> 00:32:34,160 เราควรทำยังไง 423 00:32:36,880 --> 00:32:38,200 ใครหักหลังคุณเหรอ 424 00:32:43,640 --> 00:32:44,720 พ่อ 425 00:33:07,800 --> 00:33:10,160 โรงเรียนมัธยมปลายแอดเวนต์ ไฮต์ส ไนนิตัล 426 00:33:18,000 --> 00:33:22,600 15 เดือนก่อน 427 00:33:33,080 --> 00:33:34,280 ถ้าโทรหาผม 428 00:33:34,360 --> 00:33:36,120 ผมจะพาหมอเฉพาะทาง ที่เก่งที่สุดในเดลีมาเลย 429 00:33:36,720 --> 00:33:39,000 ตายที่ไหนก็ไม่ดี 430 00:33:39,760 --> 00:33:41,440 เท่าตายบนเตียงอุ่นๆ ที่บ้าน 431 00:33:44,720 --> 00:33:46,440 เธอน่าจะมีความสุขนะ 432 00:33:47,280 --> 00:33:49,840 ที่ฉันอายุยืนพอที่ได้เห็น ความสำเร็จของเธอ 433 00:33:51,360 --> 00:33:52,440 เป็นเพราะคุณนะ 434 00:33:53,680 --> 00:33:54,760 เปล่า 435 00:33:56,160 --> 00:33:58,080 มันเป็นเพราะเขาอยู่กับเธอตลอด 436 00:34:01,320 --> 00:34:02,760 ฉันเห็นแก่ตัว 437 00:34:04,880 --> 00:34:06,960 ฉันปิดบังเธอมาหลายปี 438 00:34:09,040 --> 00:34:10,360 แต่ไม่อีกแล้ว 439 00:34:15,280 --> 00:34:18,960 วันนี้ฉันจะบอกเธอเรื่องเจ 440 00:34:24,640 --> 00:34:27,640 ลูกชายที่ฉันไม่เคยมี 441 00:34:31,160 --> 00:34:32,280 แต่ตอนนี้... 442 00:34:37,560 --> 00:34:40,280 เจทำหน้าที่เสร็จแล้ว อาวินาช 443 00:34:42,080 --> 00:34:43,320 เขาทำหน้าที่เสร็จแล้ว 444 00:34:46,000 --> 00:34:48,080 เธอควรไปหาจิตแพทย์ดีๆ 445 00:34:51,400 --> 00:34:52,640 แล้วปล่อยเขาไป 446 00:34:54,800 --> 00:34:56,000 ปล่อยเขาไป 447 00:35:00,320 --> 00:35:01,480 จะดีที่สุด... 448 00:35:04,640 --> 00:35:05,960 สำหรับพวกเธอสองคน 449 00:35:32,480 --> 00:35:33,680 เจ... 450 00:35:48,360 --> 00:35:49,320 พ่อ... 451 00:35:51,880 --> 00:35:54,080 ผมทำเพื่ออาวินาชมาทั้งชีวิต 452 00:35:56,960 --> 00:35:59,040 ไม่เคยคิดถึงตัวเองเลย 453 00:36:01,640 --> 00:36:04,080 เพราะผมเชื่อว่ามีพ่อที่คอยคิดถึงผม 454 00:36:07,320 --> 00:36:09,120 แต่พ่อโกหกผม 455 00:36:12,440 --> 00:36:14,000 พ่อไม่เคยเห็นผมเป็นลูก... 456 00:36:16,440 --> 00:36:19,520 แต่เป็นผ้าพันแผล... 457 00:36:26,640 --> 00:36:29,080 ที่คอยรักษาแผลให้อาวินาช 458 00:36:31,400 --> 00:36:33,440 พอแผลหายแล้ว... 459 00:36:48,880 --> 00:36:50,600 ใช่ ผมเป็นลูกพ่อ 460 00:36:55,040 --> 00:36:57,480 แต่พ่อไม่ใช่พ่อที่ดี 461 00:37:00,760 --> 00:37:02,160 ไม่ใช่พ่อที่ดี 462 00:37:06,640 --> 00:37:08,200 ถ้าไม่มีผม 463 00:37:09,400 --> 00:37:12,040 ใครจะปกป้องอาวินาชจากโลกใบนี้ล่ะ 464 00:37:13,640 --> 00:37:16,160 พ่อไม่ได้คิดถึงอาวินาช 465 00:37:19,120 --> 00:37:20,360 แล้วก็ไม่ได้คิดถึงผมด้วย 466 00:37:24,480 --> 00:37:28,560 ตอนนี้อาวินาชกับผมต้องชดใช้ที่เรายึดติด 467 00:37:33,000 --> 00:37:35,400 และผมจะไม่ยอมปล่อยให้มันเกิดขึ้น 468 00:37:40,400 --> 00:37:43,640 จนถึงวันนี้ ผมปกป้อง อาวินาชจากโลกนี้มาตลอด 469 00:37:48,520 --> 00:37:51,040 แต่ตอนนี้ผมจะช่วยเขา จากพ่อด้วยเหมือนกัน 470 00:37:56,120 --> 00:37:58,200 พ่อผิดแล้ว 471 00:38:02,360 --> 00:38:03,440 ผิด 472 00:38:08,320 --> 00:38:09,600 พ่อโกหก 473 00:38:13,200 --> 00:38:14,880 - เจ... - ผิด 474 00:38:16,320 --> 00:38:17,360 พ่อขอโทษ 475 00:38:18,640 --> 00:38:20,280 พ่อขอโทษ 476 00:39:18,520 --> 00:39:21,360 เจ เปลี่ยนทุกอารมณ์ ให้เป็นความแข็งแกร่ง 477 00:39:21,960 --> 00:39:24,800 จะได้เหมือนราวณะ ที่อารมณ์ทั้งสิบอย่าง 478 00:39:24,880 --> 00:39:28,160 มอบความแข็งแกร่งให้ เพื่อต่อสู้กับปัญหายากๆ ของชีวิต 479 00:39:29,640 --> 00:39:33,320 อารมณ์พวกนี้จะเป็นพลังของลูก ไม่ใช่จุดอ่อน 480 00:39:35,880 --> 00:39:39,040 เรามีอารมณ์ทั้งหมดในหัวหัวเดียว 481 00:39:39,760 --> 00:39:44,160 แต่ราวณะมีหนึ่งเศียรสำหรับหนึ่งอารมณ์ 482 00:39:44,920 --> 00:39:46,400 การยึดติด 483 00:39:46,880 --> 00:39:48,560 ราคะ 484 00:39:49,000 --> 00:39:50,520 การหลงผิด 485 00:39:50,760 --> 00:39:51,840 ความกลัว 486 00:39:52,560 --> 00:39:54,160 โทสะ 487 00:39:54,200 --> 00:39:56,120 ความเย็นชา 488 00:39:56,160 --> 00:39:58,080 ความทะนงตน 489 00:39:58,160 --> 00:40:00,120 ความเห็นแก่ตัว 490 00:40:00,880 --> 00:40:02,640 การทรยศ 491 00:40:02,760 --> 00:40:05,080 และอัตตา 492 00:40:07,040 --> 00:40:10,440 มีมนุษย์ที่ไหนไม่มีอารมณ์พวกนี้บ้างไหม 493 00:40:11,160 --> 00:40:12,360 ไม่มีใช่ไหมล่ะ เจ 494 00:40:12,840 --> 00:40:14,840 งั้นก็ทำความเข้าใจแล้วยอมรับมัน 495 00:40:15,160 --> 00:40:19,640 จะดีหรือแย่ อารมณ์ทั้งสิบนี้ ก็ทำให้คนเราสมบูรณ์ 496 00:40:19,960 --> 00:40:23,160 ซึ่งเป็นเหตุผลที่ราวณะ เป็นคนที่สมบูรณ์ 497 00:40:40,160 --> 00:40:41,560 พ่อ 498 00:40:41,640 --> 00:40:46,640 ทุกอย่างที่พ่อสอนผม เรื่องราวณะมันผิด 499 00:40:47,160 --> 00:40:48,800 ผิดหมดเลย 500 00:40:48,880 --> 00:40:52,960 เศียรทั้งสิบของราวณะ ไม่ใช่ความแข็งแกร่ง แต่มันคือจุดอ่อน 501 00:40:53,520 --> 00:40:55,280 เหมือน "การยึดติด" กลายเป็นจุดอ่อนพ่อ 502 00:40:55,640 --> 00:40:58,520 มันจะแยกผมกับอาวินาช ออกจากกันตลอดไป 503 00:40:59,400 --> 00:41:01,640 แต่ผมตัดเศียรนั้นทิ้งไปแล้ว 504 00:41:01,760 --> 00:41:06,200 และตอนนี้ผมจะตัดทุกเศียร ที่ทำให้อาวินาชกับผมเจ็บปวด 505 00:41:08,400 --> 00:41:12,400 พ่อ 506 00:43:07,920 --> 00:43:09,920 คำบรรยายโดย ฐานิต พันธุ์เจริญ 507 00:43:10,000 --> 00:43:12,000 ผู้ตรวจสอบงานแปล วิภาพร หมู่ศิริเลิศ