1
00:00:08,007 --> 00:00:11,587
‎(ผลงานซีรีส์อนิเมะจาก NETFLIX)

2
00:00:14,055 --> 00:00:16,765
‎บอกแล้วไงว่าจะไม่ย้ายโรงเรียน

3
00:00:16,850 --> 00:00:20,100
‎ผมแค่โดนหางเลขจากการทะเลาะวิวาท

4
00:00:20,186 --> 00:00:22,356
‎ขอร้องล่ะ ช่วยฟังแม่หน่อย

5
00:00:23,106 --> 00:00:24,726
‎เปล่าประโยชน์ค่ะ แม่

6
00:00:25,316 --> 00:00:27,486
‎พี่มีเพื่อนคนสำคัญ
‎ถึงขั้นโดดเรียนพิเศษ

7
00:00:27,569 --> 00:00:29,949
‎เพื่อไปเที่ยวด้วยเลยนะ

8
00:00:30,029 --> 00:00:31,869
‎มันโนโกะรู้

9
00:00:31,948 --> 00:00:33,278
‎เพื่อนเหรอจ๊ะ

10
00:00:33,366 --> 00:00:35,366
‎แบบว่าผม

11
00:00:36,161 --> 00:00:38,961
‎ยัยมันโนโกะพูดอะไรไม่เข้าเรื่อง

12
00:00:39,039 --> 00:00:40,289
‎อาซาคุระ โย

13
00:00:40,373 --> 00:00:43,213
‎มีประวัติไม่ยอมไปเรียน
‎ตอนอยู่อิซุโมะ

14
00:00:43,793 --> 00:00:46,133
‎ตอนนี้อยู่กินกับคู่หมั้น

15
00:00:46,713 --> 00:00:49,013
‎เป็นเพื่อนที่ไม่น่าไว้ใจเลย

16
00:00:49,883 --> 00:00:51,013
‎ท่านพ่อ

17
00:00:51,593 --> 00:00:54,143
‎ฉันให้ทามุระซากิสืบมาหมดแล้ว

18
00:00:54,220 --> 00:00:56,890
‎สืบเหรอ ทำไมทำแบบนั้น

19
00:00:58,975 --> 00:01:01,385
‎เพื่อนสนิทของลูก อาซาคุระ โย

20
00:01:01,978 --> 00:01:05,568
‎อยู่ในตระกูลคนทรง
‎ที่สืบทอดมานานสินะ

21
00:01:06,524 --> 00:01:07,784
‎คนทรงเหรอคะ

22
00:01:08,359 --> 00:01:10,399
‎คบคนพาล พาไปหาผิด

23
00:01:10,987 --> 00:01:12,907
‎ถ้าไม่อยากกลายเป็นคนโง่

24
00:01:12,989 --> 00:01:15,329
‎ก็อย่าไปเจอเด็กนั่นอีก

25
00:01:16,743 --> 00:01:19,913
‎หลังออกจากโรงพยาบาล
‎ก็ไปต่อมหาวิทยาลัยที่อเมริกา

26
00:01:19,996 --> 00:01:21,156
‎จะได้เรียนรู้โลกความจริง

27
00:01:21,748 --> 00:01:25,668
‎เพราะแกคือผู้สืบทอดกิจการ
‎ที่โลกให้การยอมรับ

28
00:01:25,752 --> 00:01:29,012
‎อย่างบริษัทพัฒนาพลังงาน
‎โอยามาดะ คอมปะนี

29
00:03:00,597 --> 00:03:01,467
‎(ตอน 8 พัฒนาการ)

30
00:03:01,556 --> 00:03:05,016
‎ให้ตายสิ ท่านพ่อก็ยังเหมือนเดิม

31
00:03:06,060 --> 00:03:07,350
‎อเมริกาเหรอ

32
00:03:07,937 --> 00:03:12,027
‎แต่ฉันไม่ได้อยากทำอะไร
‎เป็นพิเศษอยู่แล้ว

33
00:03:12,942 --> 00:03:14,692
‎พอมาคิดดูดีๆ

34
00:03:14,777 --> 00:03:18,567
‎ฉันอาจถูกโยคุงที่มีความฝันดึงดูด

35
00:03:21,618 --> 00:03:23,618
‎โยคุงทำอะไรอยู่นะ

36
00:03:23,703 --> 00:03:25,463
‎นี่ก็ผ่านมาสักพักแล้ว

37
00:03:25,538 --> 00:03:28,168
‎แต่ไม่มาเยี่ยมเลย

38
00:03:29,500 --> 00:03:31,000
‎(อาซาคุระ โย)

39
00:03:31,085 --> 00:03:32,205
‎โยคุง

40
00:03:40,720 --> 00:03:43,310
‎ทำไมบรรยากาศตึงเครียดจัง

41
00:03:43,389 --> 00:03:45,929
‎ทั้งที่ไม่ได้เจอตั้งนาน

42
00:03:46,017 --> 00:03:47,387
‎ฉันแพ้การแข่งไปแล้ว

43
00:03:47,977 --> 00:03:50,397
‎เฟาสต์ชนะสองครั้งเลยผ่านเข้ารอบ

44
00:03:52,190 --> 00:03:53,070
‎ขอโทษ

45
00:03:53,149 --> 00:03:56,399
‎ถ้าฉันไม่ซุ่มซ่าม
‎เรื่องคงไม่เป็นแบบนี้

46
00:03:56,486 --> 00:03:57,736
‎ก็นั่นน่ะสิ

47
00:03:59,030 --> 00:04:01,200
‎ฉันบอกนายแล้วว่าอย่าไป

48
00:04:01,282 --> 00:04:03,702
‎แต่นายกลับวิ่งหนีเหมือนคนบ้า

49
00:04:04,953 --> 00:04:06,373
‎มันเลยจบแบบนี้

50
00:04:06,454 --> 00:04:09,794
‎ความฝันของฉันเกือบพังเพราะนาย

51
00:04:09,874 --> 00:04:11,634
‎เดี๋ยวก่อนสิ โยคุง

52
00:04:11,709 --> 00:04:13,669
‎จู่ๆ พูดอะไรออกมา

53
00:04:14,837 --> 00:04:15,877
‎กลับไปซะ

54
00:04:15,964 --> 00:04:18,554
‎ฉันกับนาย
‎ไม่ใช่เพื่อนกันอีกต่อไปแล้ว

55
00:04:19,175 --> 00:04:21,005
‎- ไม่จริง
‎- กลับไป

56
00:04:24,138 --> 00:04:29,308
‎เมื่อกี้ที่บ้านเพิ่งบอกฉัน
‎ว่าอย่าสุงสิงกับนาย

57
00:04:29,894 --> 00:04:30,814
‎แต่ถึงอย่างนั้น

58
00:04:31,396 --> 00:04:33,186
‎โยคุงก็เป็นเพื่อน

59
00:04:33,273 --> 00:04:36,733
‎ฉันเลยตั้งใจจะไม่ไปอเมริกา

60
00:04:40,822 --> 00:04:43,202
‎แต่ทำแบบนี้มันเกินไปแล้ว

61
00:04:46,786 --> 00:04:49,656
‎นายก็กล้าพูดเรื่องไร้หัวใจได้แฮะ

62
00:04:50,164 --> 00:04:51,424
‎เก่งมากเลย

63
00:04:52,000 --> 00:04:55,040
‎ท่านโย แบบนี้ดีแล้วหรือขอรับ

64
00:04:55,670 --> 00:04:56,880
‎ดีแล้ว

65
00:04:57,672 --> 00:05:00,592
‎มันตะบาดเจ็บเพราะฉันคนเดียว

66
00:05:02,135 --> 00:05:04,545
‎เลยลากเขามายุ่งมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว

67
00:05:05,346 --> 00:05:08,016
‎ยิ่งคู่แข่งคนต่อไปคือหมอนั่นด้วย

68
00:05:10,143 --> 00:05:11,853
‎นายคือคู่แข่งคนต่อไปเหรอ

69
00:05:12,437 --> 00:05:15,477
‎ใช่แล้ว ฉันเลยมาแสดงให้ดูไง

70
00:05:16,107 --> 00:05:20,277
‎โอเวอร์โซลอันแสนเจิดจรัสของฉัน

71
00:05:21,863 --> 00:05:25,373
‎ฉันในตอนนี้คงเอาชนะเร็นไม่ได้แน่

72
00:05:26,034 --> 00:05:29,454
‎เลยไม่อยากลากเพื่อน
‎มาเจออันตรายอีกแล้ว

73
00:05:29,537 --> 00:05:30,457
‎ท่านโย

74
00:05:31,039 --> 00:05:34,329
‎ห่วงเพื่อนก็ดีแล้ว
‎แต่นายคิดจะทำยังไงต่อ

75
00:05:34,417 --> 00:05:35,747
‎กลับไปอิซุโมะ

76
00:05:36,377 --> 00:05:38,707
‎กลับไปฝึกอีกครั้งจะได้แข็งแกร่งขึ้น

77
00:05:39,672 --> 00:05:42,012
‎และสักวันจะไปขอโทษมันตะ

78
00:05:42,967 --> 00:05:46,757
‎พี่ขี้โกง ได้ไปอเมริกาอยู่คนเดียว

79
00:05:46,846 --> 00:05:50,516
‎แต่ค่อยยังชั่วที่ลูกยอมไป

80
00:05:50,600 --> 00:05:54,060
‎แต่มีเพื่อนเป็นคนทรงมันก็…

81
00:05:54,145 --> 00:05:55,725
‎มันก็อะไร

82
00:05:56,731 --> 00:05:58,861
‎ท่านแม่ห่วงแต่สายตาคนนอก

83
00:05:58,941 --> 00:06:01,531
‎บอกให้ผมเรียนๆ ตลอด

84
00:06:01,611 --> 00:06:03,111
‎ท่านพ่อเองก็เหมือนกัน

85
00:06:03,196 --> 00:06:07,076
‎ผมไม่เคยมีความสนุกเลยสักครั้ง

86
00:06:07,158 --> 00:06:08,528
‎จู่ๆ พูดอะไรออกมาน่ะ

87
00:06:09,118 --> 00:06:10,408
‎ไม่ว่าโยคุงจะเป็นยังไง

88
00:06:10,495 --> 00:06:12,245
‎แต่เขาเป็นคนแรกที่ทำให้ผมสนุก

89
00:06:12,330 --> 00:06:14,960
‎และมันก็ไม่มีวันเปลี่ยน

90
00:06:15,500 --> 00:06:16,420
‎มันตะ

91
00:06:17,418 --> 00:06:19,668
‎ฉันอยากรู้เรื่องของโยคุงมากกว่านี้

92
00:06:20,171 --> 00:06:21,171
‎เพราะฉะนั้น

93
00:06:21,255 --> 00:06:23,335
‎ฉันจะไปหาโยคุง

94
00:06:25,093 --> 00:06:28,513
‎กระเป๋าตังค์อยู่ในกระเป๋าเดินทาง

95
00:06:28,596 --> 00:06:30,516
‎อ้าว มันตะไม่ใช่เหรอ

96
00:06:30,598 --> 00:06:33,308
‎แถมริวดาบไม้ก็โผล่มาเฉยเลย

97
00:06:35,019 --> 00:06:37,649
‎มีอะไรงอกออกมานิดหนึ่งด้วย

98
00:06:39,649 --> 00:06:42,569
‎จะไปฝึกเป็นเชฟซูชิที่อเมริกาเหรอ

99
00:06:42,652 --> 00:06:46,452
‎ก็นะ ฉันคิดว่าจะเอาจริงดูสักตั้ง

100
00:06:47,782 --> 00:06:49,742
‎พอฉันได้เป็นเชฟซูชิคนดัง

101
00:06:49,826 --> 00:06:51,946
‎ก็จะกลับมาหาคุณนายแอนนา

102
00:06:53,079 --> 00:06:54,079
‎รอไม่ไหวแล้ว

103
00:06:54,163 --> 00:06:56,583
‎แล้วพวกพ้องของคุณริวล่ะ

104
00:06:56,666 --> 00:06:58,956
‎พวกนั้นได้งานทำแล้ว

105
00:06:59,544 --> 00:07:02,174
‎เพราะฉันบอกให้พวกนั้น
‎รักษาที่ของตัวเองไว้

106
00:07:02,964 --> 00:07:04,554
‎ที่ของตัวเองเหรอ

107
00:07:05,341 --> 00:07:08,591
‎ผมอิจฉาคุณริวจัง

108
00:07:08,678 --> 00:07:12,138
‎มีทั้งพวกพ้องและความฝัน ผิดจากผม

109
00:07:15,143 --> 00:07:17,813
‎ได้ยินว่าลูกพี่โยกลับไปอิซุโมะแล้ว

110
00:07:18,688 --> 00:07:21,478
‎ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกนาย

111
00:07:21,566 --> 00:07:24,736
‎แต่ฉันเป็นมิตรกับคนไร้ที่ไปนะ

112
00:07:27,989 --> 00:07:31,989
‎แน่ใจเหรอ
‎ถึงกับเลิกไปฝึกที่อเมริกาเพื่อผม

113
00:07:32,076 --> 00:07:34,246
‎เออ บาร์ซูชิไม่หนีไปไหนหรอก

114
00:07:34,829 --> 00:07:37,959
‎ไปกันเลย
‎ทริปอิซุโมะแบบลูกผู้ชายสองคน

115
00:07:42,545 --> 00:07:45,165
‎แกกลับมาบ้านหลังหายไปนาน

116
00:07:45,756 --> 00:07:49,506
‎ไม่นึกว่าจะเสนอตัว
‎อยากฝึกพลังชาแมนเพิ่ม

117
00:07:50,052 --> 00:07:52,012
‎ดูมีอนาคตขึ้นเยอะเลย

118
00:07:52,096 --> 00:07:55,136
‎ครับ ผมมีเหตุผลที่ต้องชนะให้ได้

119
00:07:55,808 --> 00:07:56,978
‎พลังชาแมน

120
00:07:57,059 --> 00:08:00,769
‎คือตัววัดพลังวิญญาณ
‎ที่ชาแมนมีมาตั้งแต่เกิด

121
00:08:00,855 --> 00:08:04,605
‎มันเหมือนประสาทสัมผัสทั้งห้า
‎อย่างการมองเห็นและได้ยิน

122
00:08:04,692 --> 00:08:08,112
‎ต่อให้พยายามยังไง
‎ก็ไม่มีวันเพิ่มขึ้น

123
00:08:08,196 --> 00:08:09,026
‎แต่ว่า

124
00:08:09,113 --> 00:08:11,743
‎ถ้าเป็นพลังที่มีมาแต่เกิด

125
00:08:11,824 --> 00:08:13,374
‎ก็แค่ตายและเกิดใหม่

126
00:08:13,451 --> 00:08:14,371
‎โอเค

127
00:08:14,452 --> 00:08:15,292
‎อะไรนะ

128
00:08:15,369 --> 00:08:16,949
‎แกจะตายครั้งหนึ่ง

129
00:08:17,038 --> 00:08:18,918
‎ตรงโพรงปรภพที่เรากำลังมุ่งหน้าไป

130
00:08:18,998 --> 00:08:20,538
‎เดี๋ยวก่อนสิตา

131
00:08:20,625 --> 00:08:22,335
‎พูดอะไรออกมา จะให้ผมตายเหรอ

132
00:08:22,418 --> 00:08:24,588
‎ปรภพคือดินแดนของคนตาย

133
00:08:24,670 --> 00:08:27,720
‎และเป็นสถานที่ฝึกของเหล่าชาแมนด้วย

134
00:08:28,925 --> 00:08:32,005
‎จากนี้ไปอย่างต่ำเจ็ดวันเจ็ดคืน

135
00:08:32,094 --> 00:08:35,224
‎จงมุ่งหน้าไปสู่ทางออกตามลำพัง

136
00:08:35,306 --> 00:08:37,096
‎เจ็ดวันเจ็ดคืนเหรอ

137
00:08:37,183 --> 00:08:41,653
‎ภายในความมืดมิด
‎ที่ไม่อาจแยกแยะทิศทางได้

138
00:08:41,729 --> 00:08:44,149
‎ประสาทสัมผัสทั้งห้าจะค่อยๆ ด้านชา

139
00:08:44,232 --> 00:08:46,572
‎จนเหลือเพียงพลังสัมผัสวิญญาณ

140
00:08:47,318 --> 00:08:48,528
‎สิ่งที่อยู่ตรงนั้น

141
00:08:48,611 --> 00:08:53,071
‎คือโลกที่สูญเสียกายเนื้อ
‎และเหลือเพียงวิญญาณของตัวเอง

142
00:08:54,158 --> 00:08:56,738
‎ยังอยากจะเข้าไปท้าทายในโพรงนั้นไหม

143
00:08:56,827 --> 00:08:57,907
‎โย

144
00:08:58,996 --> 00:08:59,906
‎ครับ

145
00:08:59,997 --> 00:09:02,787
‎เพราะผมตัดสินใจแล้วว่าจะเป็น

146
00:09:03,834 --> 00:09:05,174
‎ชาแมนคิงให้ได้

147
00:09:05,753 --> 00:09:08,173
‎งั้นผมไปก่อนนะ

148
00:09:10,383 --> 00:09:13,933
‎งั้นตาจะไปสวดมนต์หน่อยแล้วกัน

149
00:09:14,929 --> 00:09:16,639
‎(ทางขึ้นภูเขาอิบุกิ)

150
00:09:17,348 --> 00:09:21,888
‎ผมไม่มีอะไรที่อยากทำเลย
‎ต่างจากคุณริวกับโยคุง

151
00:09:22,853 --> 00:09:27,153
‎เลยหนีไปหาโยคุงที่มีชีวิตสบายๆ

152
00:09:28,025 --> 00:09:29,895
‎ไม่แปลกหรอกที่โดนเกลียด

153
00:09:31,237 --> 00:09:34,237
‎แต่ฉันไม่คิดว่าลูกพี่โย

154
00:09:34,323 --> 00:09:35,623
‎พูดแบบนั้นจากใจจริงหรอก

155
00:09:36,409 --> 00:09:38,369
‎อุตส่าห์ให้ช่วยพาผมมาถึงนี่

156
00:09:38,452 --> 00:09:42,672
‎แต่ต่อให้ไปถึงอิซุโมะ ก็คงเป็น
‎เพื่อนกับโยคุงเหมือนเดิมไม่ได้

157
00:09:44,667 --> 00:09:46,497
‎นายนี่โง่ชะมัด

158
00:09:46,586 --> 00:09:47,416
‎ไหงงั้น

159
00:09:48,921 --> 00:09:49,921
‎(แผนที่ท่องเที่ยว)

160
00:09:50,006 --> 00:09:52,256
‎นายไปอยู่กับลูกพี่โย

161
00:09:52,341 --> 00:09:54,761
‎เพราะมีเรื่องอยากทำไม่ใช่หรือไง

162
00:09:54,844 --> 00:09:58,474
‎พูดง่ายๆ
‎มันคือที่สุดเจ๋งสำหรับนายไง

163
00:09:59,056 --> 00:10:00,216
‎ที่สุดเจ๋งเหรอ

164
00:10:01,100 --> 00:10:03,270
‎ความชอบไม่จำเป็นต้องมีเหตุผล

165
00:10:03,811 --> 00:10:05,941
‎แค่อยู่ในที่ที่อยากอยู่ก็พอ

166
00:10:06,022 --> 00:10:07,232
‎คุณริว

167
00:10:07,315 --> 00:10:10,775
‎นี่คือการเดินทางเพื่อตามหาสิ่งนั้น

168
00:10:12,987 --> 00:10:15,237
‎ที่จริงฉันเองก็ตื่นเต้นเหมือนกัน

169
00:10:15,740 --> 00:10:17,370
‎ถ้าได้ไปบ้านลูกพี่โย

170
00:10:17,450 --> 00:10:21,080
‎ฉันอาจได้ฝึกการเป็นชาแมนก็ได้

171
00:10:21,162 --> 00:10:22,662
‎แล้วเชฟซูชิล่ะ

172
00:10:22,747 --> 00:10:24,867
‎จะเชฟซูชิหรือชาแมนก็ช่าง

173
00:10:24,957 --> 00:10:27,707
‎ขอให้เท่ในแบบของฉันก็พอ

174
00:10:28,294 --> 00:10:30,804
‎เพราะคนเท่จะเนื้อหอมใช่ไหมล่ะ

175
00:10:35,092 --> 00:10:38,052
‎อิจฉาคุณริวจังที่เป็นคนง่ายๆ

176
00:10:39,180 --> 00:10:41,850
‎(อิซุโมะ ภูเขาซันเบ)

177
00:10:42,350 --> 00:10:45,020
‎(โรงฝึกอาซาคุระ)

178
00:10:45,102 --> 00:10:47,022
‎อุตส่าห์กลับมาแท้ๆ

179
00:10:47,647 --> 00:10:49,607
‎แต่ให้ไปโพรงปรภพ ใจร้ายเกินไปแล้ว

180
00:10:50,232 --> 00:10:52,742
‎ท่านโยจะปลอดภัยไหมนะ

181
00:10:53,611 --> 00:10:55,531
‎ตอนนี้ปลอดภัย

182
00:10:57,615 --> 00:10:58,525
‎แต่ว่า

183
00:10:59,950 --> 00:11:03,580
‎เจ้าตัวเล็กกับเจ้าตัวยาว
‎ที่มาไกลจากทิศตะวันออก

184
00:11:03,663 --> 00:11:05,623
‎จะนำหายนะมาให้โยเหรอ

185
00:11:07,166 --> 00:11:08,706
‎เขียนว่าอะไรนะ

186
00:11:08,793 --> 00:11:11,383
‎"สำหรับฉันที่รับใช้บ้านอาซาคุระ

187
00:11:11,462 --> 00:11:15,052
‎ท่านโยเป็นคนสำคัญมาก
‎จึงต้องปกป้องให้ได้" เหรอ

188
00:11:16,384 --> 00:11:17,434
‎ทามาโอะ

189
00:11:17,510 --> 00:11:20,300
‎เลิกคุยผ่านสมุดสเกตช์ภาพนั้นได้ไหม

190
00:11:21,514 --> 00:11:24,144
‎ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนขี้อายมาก

191
00:11:24,225 --> 00:11:25,845
‎แต่มันอ่านลำบาก

192
00:11:29,688 --> 00:11:33,108
‎แต่ที่ว่านำหายนะมาให้
‎มันหมายความว่าไง

193
00:11:33,609 --> 00:11:34,439
‎เอาเถอะ

194
00:11:35,111 --> 00:11:39,321
‎การทำนายของเธอยังอ่อนหัด
‎ไม่ต้องคิดอะไรมากหรอก

195
00:11:40,991 --> 00:11:43,541
‎ถูกมองเป็นเด็กอ่อนหัดตามเคย

196
00:11:43,619 --> 00:11:45,249
‎ทั้งที่ฝึกมาเจ็ดปีแล้ว

197
00:11:46,205 --> 00:11:47,455
‎ทามาโอะ

198
00:11:48,040 --> 00:11:49,960
‎แน่ใจแล้วจริงเหรอ

199
00:11:50,042 --> 00:11:54,052
‎เจ้าตัวเล็กกับเจ้าตัวยาว
‎ต้องนำหายนะมาแน่

200
00:11:54,630 --> 00:11:55,590
‎ไม่เอาด้วยนะ

201
00:11:55,673 --> 00:11:57,803
‎เพราะสำหรับฉันแล้ว ท่านโย…

202
00:11:57,883 --> 00:11:59,183
‎- ถ้าอย่างงั้น
‎- ถ้าอย่างงั้น

203
00:12:00,553 --> 00:12:02,813
‎ก็ต้องทำอะไรสักอย่าง

204
00:12:02,888 --> 00:12:04,468
‎คงเข้าใจใช่ไหม

205
00:12:05,349 --> 00:12:07,099
‎ปอนจิ คอนจิ

206
00:12:09,728 --> 00:12:12,058
‎ฉันจะสู้

207
00:12:12,982 --> 00:12:17,902
‎(ทามามูระ ทามาโอะ)

208
00:12:17,987 --> 00:12:22,907
‎(ปอนจิ คอนจิ)

209
00:12:27,913 --> 00:12:29,373
‎แย่แล้ว

210
00:12:29,457 --> 00:12:31,377
‎ไม่รู้สึกเลยว่ายังมีชีวิต

211
00:12:32,960 --> 00:12:34,710
‎(ทางด่วนโยนาโกฮิกาชิ)

212
00:12:34,795 --> 00:12:36,915
‎ในที่สุดก็มาถึงสักที

213
00:12:37,590 --> 00:12:41,590
‎เหลือแค่จะหาบ้านโยคุงให้เจอยังไง

214
00:12:41,677 --> 00:12:43,177
‎ไม่จำเป็นต้องหา

215
00:12:44,805 --> 00:12:47,095
‎ฉันไม่ให้ขวางการฝึกของท่านโยหรอก

216
00:12:47,183 --> 00:12:49,443
‎อะไร หมายความว่าไง

217
00:12:52,938 --> 00:12:54,978
‎- พวกเราปอนจิและคอนจิ
‎- พวกเราปอนจิและคอนจิ

218
00:12:55,608 --> 00:12:57,988
‎วิญญาณคู่ชีพของทามาโอะ

219
00:12:59,528 --> 00:13:00,738
‎คุณริว

220
00:13:02,281 --> 00:13:04,911
‎พวกเราคือวิญญาณคุ้มครองทามาโอะ

221
00:13:04,992 --> 00:13:06,622
‎พวกเจ้าคือหายนะ

222
00:13:06,702 --> 00:13:09,292
‎คำทำนายบอกอย่างนั้น

223
00:13:09,371 --> 00:13:11,041
‎น่าอายที่สุด

224
00:13:11,123 --> 00:13:13,383
‎เธอเป็นใครกันแน่

225
00:13:14,460 --> 00:13:17,090
‎ศิษย์ในสำนักตระกูลอาซาคุระ

226
00:13:17,671 --> 00:13:19,801
‎ฉันทำงานมาตั้งแต่อายุสี่ขวบ

227
00:13:19,882 --> 00:13:22,132
‎เลยรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับท่านโย

228
00:13:22,218 --> 00:13:25,098
‎ฉันเป็นคนท้อแท้และขี้กลัว

229
00:13:25,179 --> 00:13:26,889
‎เขาเลยให้กำลังใจฉันตลอด

230
00:13:26,972 --> 00:13:28,602
‎ฉันจึงยินดีทำทุกอย่าง

231
00:13:30,059 --> 00:13:32,309
‎เพราะชอบท่านโยที่สุด

232
00:13:33,354 --> 00:13:35,444
‎แต่โยคุงเขา…

233
00:13:35,523 --> 00:13:38,403
‎ถ้าเป็นเรื่องท่านแอนนา ฉันก็รู้ดี

234
00:13:38,984 --> 00:13:41,534
‎เธอเป็นชาแมนที่ทรงพลังมาก

235
00:13:41,612 --> 00:13:43,742
‎แถมยังสวยผิดกับฉัน

236
00:13:44,490 --> 00:13:45,780
‎แต่ไม่เป็นไร

237
00:13:45,866 --> 00:13:48,116
‎ต่อให้เป็นรักที่ไม่สมหวัง

238
00:13:49,870 --> 00:13:54,000
‎ความรู้สึกที่ฉันมีให้ท่านโย
‎ก็ไม่แพ้ใครเหมือนกัน

239
00:13:55,000 --> 00:13:57,550
‎โอเวอร์โซล คุณคิวปิด

240
00:13:58,462 --> 00:14:00,972
‎ฉันจะเล็งที่หัวใจของนาย

241
00:14:01,549 --> 00:14:03,969
‎ว่าไง จะยอมถอยกลับไปดีๆ

242
00:14:04,051 --> 00:14:05,091
‎หรือจะไม่ถอย

243
00:14:06,220 --> 00:14:07,970
‎ฉันไม่กลับหรอก

244
00:14:08,055 --> 00:14:11,805
‎ถ้าโยคุงอยู่ใกล้ๆ
‎ยิ่งต้องไปเจอให้ได้

245
00:14:12,851 --> 00:14:14,061
‎งั้นเหรอ

246
00:14:14,144 --> 00:14:17,574
‎ถ้างั้นฉันจะยิงนายเพื่อท่านโย

247
00:14:19,149 --> 00:14:20,689
‎หยุดนะ ทามาโอะ

248
00:14:22,486 --> 00:14:23,856
‎ไม่ไหวเลย

249
00:14:23,946 --> 00:14:26,866
‎พอถูกวานให้คอยดูมันตะแล้วไล่ตามมา

250
00:14:26,949 --> 00:14:28,739
‎ก็ดันมาเจอแบบนี้

251
00:14:28,826 --> 00:14:30,196
‎ท่านแอนนา

252
00:14:30,286 --> 00:14:31,906
‎อามิดามารุด้วย

253
00:14:31,996 --> 00:14:33,656
‎สมกับเป็นท่านแอนนา

254
00:14:33,747 --> 00:14:36,997
‎ต่อให้อยู่ไกลแค่ไหน
‎พอถามวิญญาณก็มาจัดการได้ทันที

255
00:14:38,127 --> 00:14:40,497
‎เลิกแกล้งชาวบ้านได้แล้ว

256
00:14:40,588 --> 00:14:42,258
‎เจ้าสัตว์จอมลวนลาม

257
00:14:46,051 --> 00:14:47,971
‎ทั้งหมดเป็นเรื่องโกหกเหรอ

258
00:14:48,053 --> 00:14:50,893
‎พวกเราแค่อยากเล่นสนุกเอง

259
00:14:50,973 --> 00:14:54,353
‎แบบว่าอยากออกไปข้างนอกบ้างน่ะ

260
00:14:54,435 --> 00:14:55,635
‎ไม่จริง

261
00:14:56,228 --> 00:14:58,728
‎ฉันยังอ่อนหัดจริงๆ ด้วย

262
00:14:59,857 --> 00:15:02,857
‎- ทามาโอะ
‎- ค่ะ ท่านแอนนา

263
00:15:03,485 --> 00:15:06,355
‎- พยายามได้ดีมาก
‎- เอ๊ะ

264
00:15:06,947 --> 00:15:08,567
‎ฉันกำลังขอบคุณเธอ

265
00:15:09,074 --> 00:15:12,124
‎ที่ทำถึงขนาดนี้ทั้งที่เป็นคนขี้กลัว

266
00:15:12,202 --> 00:15:13,542
‎ท่านแอนนา

267
00:15:13,621 --> 00:15:14,791
‎แต่ฉัน…

268
00:15:15,372 --> 00:15:16,712
‎ไม่ต้องห่วง

269
00:15:16,790 --> 00:15:19,670
‎เพราะฉันเป็นภรรยาของโย
‎แต่เธอเป็นแฟนคลับ

270
00:15:19,752 --> 00:15:20,752
‎ใจร้าย

271
00:15:20,836 --> 00:15:22,916
‎คุณแอนนาใจร้ายจัง

272
00:15:23,005 --> 00:15:26,505
‎เอาล่ะ พวกเราไปรับโยกันเถอะ

273
00:15:28,677 --> 00:15:32,177
‎ฝึกในถ้ำนี้เจ็ดวันเจ็ดคืน
‎โดยไม่กินอะไรเลยเหรอ

274
00:15:32,765 --> 00:15:34,555
‎มันโหดเกินไปแล้วนะ

275
00:15:34,642 --> 00:15:36,692
‎มันถึงเรียกว่าการฝึกไง

276
00:15:36,769 --> 00:15:39,309
‎โยคุงจะเป็นยังไงก็ไม่แคร์เหรอ

277
00:15:39,396 --> 00:15:41,226
‎เขาไม่ใช่คนสำคัญเหรอ

278
00:15:41,899 --> 00:15:44,819
‎โยเจตนาเข้าไปในโพรงปรภพเอง

279
00:15:45,402 --> 00:15:47,282
‎คนอื่นไม่มีสิทธิ์ไปห้าม

280
00:15:48,030 --> 00:15:49,110
‎พวกเราน่ะ

281
00:15:49,198 --> 00:15:51,828
‎ทำได้เพียงเชื่อและรอโยเท่านั้น

282
00:15:53,786 --> 00:15:56,406
‎หลังผ่านการฝึกสุดโหดแบบนี้

283
00:15:56,497 --> 00:15:59,457
‎ท่านโยอาจไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป

284
00:15:59,541 --> 00:16:00,711
‎สินะขอรับ

285
00:16:02,294 --> 00:16:04,804
‎ต่อให้เปลี่ยนไปยังไง

286
00:16:04,880 --> 00:16:06,920
‎ฉันก็เป็นเพื่อนของโยคุง

287
00:16:10,469 --> 00:16:11,299
‎มาแล้วค่ะ

288
00:16:11,887 --> 00:16:13,387
‎อีกแค่สิบเมตร

289
00:16:23,315 --> 00:16:25,895
‎ไง ไม่เจอกันตั้งนาน

290
00:16:28,362 --> 00:16:30,282
‎สบายใจเฉิบ

291
00:16:32,700 --> 00:16:34,240
‎ถ้างั้น

292
00:16:34,326 --> 00:16:37,196
‎เชิญตามสบายเลยนะคะ

293
00:16:37,287 --> 00:16:38,497
‎- อือ
‎- โอ้

294
00:16:39,373 --> 00:16:42,923
‎ตอนแรกมันมืดสนิทจนมองไม่เห็นอะไรเลย

295
00:16:43,627 --> 00:16:46,047
‎เลยมีเรื่องสารพัดผุดขึ้นมาในหัว

296
00:16:46,880 --> 00:16:49,510
‎ยิ่งคิดก็ยิ่งลำบากใจ

297
00:16:50,509 --> 00:16:52,679
‎ฉันเลยเลิกคิดน่ะ

298
00:16:54,054 --> 00:16:56,564
‎ตอนนี้แค่ต้องเดินไปข้างหน้า

299
00:16:56,640 --> 00:16:59,270
‎เพราะเดี๋ยวมันก็มีทางออกเอง

300
00:17:00,477 --> 00:17:02,227
‎สมกับเป็นโยคุง

301
00:17:02,312 --> 00:17:05,612
‎เอาเถอะ ถือว่านายทำได้ดีแล้วล่ะ

302
00:17:08,402 --> 00:17:10,612
‎แต่ไม่อยากเชื่อเลยนะ

303
00:17:10,696 --> 00:17:14,116
‎ว่าบ้านของโยคุงจะใหญ่โตขนาดนี้

304
00:17:15,200 --> 00:17:18,200
‎เมื่อก่อนได้ยินว่า
‎มีคนอยู่เยอะแยะเลย

305
00:17:18,704 --> 00:17:20,004
‎ใช่ไหม ทามาโอะ

306
00:17:20,080 --> 00:17:21,000
‎ค่ะ

307
00:17:21,707 --> 00:17:25,167
‎ในยุคที่ผู้คนยังต้องการ
‎พลังของชาแมนอยู่

308
00:17:25,252 --> 00:17:26,502
‎ถ้ารวมศิษย์ในสำนัก

309
00:17:26,587 --> 00:17:29,627
‎ก็มีมากถึง 171 คนค่ะ

310
00:17:29,715 --> 00:17:34,255
‎แต่ตอนนี้มีแค่ท่านโยเมย์
‎กับท่านเคโกะ

311
00:17:34,344 --> 00:17:37,224
‎จะว่าไป ไม่เห็นตากับแม่เลย

312
00:17:37,306 --> 00:17:41,186
‎ท่านโยเมย์มีประชุม
‎กับคนในแวดวงการเมือง

313
00:17:41,268 --> 00:17:45,558
‎ส่วนท่านเคโกะ
‎ไปเที่ยวจีนกับสมาคมแม่บ้านค่ะ

314
00:17:46,148 --> 00:17:48,068
‎คนบ้านนายเป็นอะไรกันหมด

315
00:17:48,150 --> 00:17:50,740
‎ทั้งที่นายเสี่ยงชีวิตฝึกขนาดนี้

316
00:17:50,819 --> 00:17:53,989
‎บ้านฉันเลี้ยงฉันแบบปล่อยอยู่แล้วน่ะ

317
00:17:55,365 --> 00:17:57,155
‎ปล่อยขนาดนี้เลยเหรอ

318
00:18:02,664 --> 00:18:04,424
‎แอนนาบอกฉันแล้ว

319
00:18:05,375 --> 00:18:07,875
‎ขอโทษ ฉันมากวนสินะ

320
00:18:07,961 --> 00:18:10,211
‎จู่ๆ ก็บุกมาหา

321
00:18:10,297 --> 00:18:11,627
‎กลับกันต่างหาก

322
00:18:12,257 --> 00:18:14,127
‎ฉันอยากขอบคุณด้วยซ้ำ

323
00:18:15,052 --> 00:18:16,552
‎ทั้งที่ฉัน

324
00:18:16,637 --> 00:18:19,427
‎ทำให้นายเจอเรื่องเลวร้ายแบบนั้น

325
00:18:20,682 --> 00:18:24,062
‎แต่นายกลับบอกว่าฉันเป็นเพื่อน

326
00:18:24,978 --> 00:18:26,398
‎โยคุง

327
00:18:26,480 --> 00:18:29,530
‎คำขอบคุณ เอาไว้ฝึกเสร็จแล้วค่อยพูด

328
00:18:29,608 --> 00:18:30,978
‎ตา

329
00:18:31,068 --> 00:18:31,938
‎หมายความว่า

330
00:18:32,027 --> 00:18:34,737
‎เขาคือหัวหน้าตระกูลอาซาคุระเหรอ

331
00:18:35,280 --> 00:18:38,280
‎นายช่วยโยไว้เยอะสินะ

332
00:18:38,367 --> 00:18:39,197
‎ครับ

333
00:18:41,203 --> 00:18:43,373
‎นั่นฮารุซาเมะเหรอ

334
00:18:43,956 --> 00:18:46,826
‎ตาขอให้แอนนาเอามาเอง

335
00:18:47,501 --> 00:18:50,461
‎เพราะอยากเห็น
‎วิญญาณคู่ชีพของแกเหมือนกัน

336
00:18:51,588 --> 00:18:53,128
‎การฝึกฝนน่ะ

337
00:18:53,215 --> 00:18:56,465
‎ต้องเห็นผลลัพธ์ก่อน
‎ถึงจะเรียกว่าฝึกสำเร็จ

338
00:18:57,761 --> 00:18:58,601
‎เอาล่ะ

339
00:18:58,679 --> 00:19:00,469
‎ไปหยิบฮารุซาเมะมา

340
00:19:00,556 --> 00:19:03,016
‎ตัวแปลกๆ โผล่มาเต็มเลย

341
00:19:03,100 --> 00:19:06,730
‎ชิกิงามิ วิชาที่องเมียวจิถนัดที่สุด

342
00:19:07,396 --> 00:19:09,606
‎นั่นคือโอเวอร์โซลของโยเมย์

343
00:19:11,650 --> 00:19:12,730
‎แปลกจัง

344
00:19:13,235 --> 00:19:16,065
‎ทั้งที่เมื่อก่อนชิกิงามิดูน่ากลัว

345
00:19:17,072 --> 00:19:19,702
‎แต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่ามีทางชนะ

346
00:19:19,783 --> 00:19:23,413
‎ถ้างั้นก็จงรับมันไป
‎วิชาโจมตีองเมียวจิ ตระกูลอาซาคุระ

347
00:19:23,495 --> 00:19:25,615
‎ชิกิงามิร้อยตน

348
00:19:27,374 --> 00:19:28,964
‎โยคุง

349
00:19:37,759 --> 00:19:39,219
‎โพรงปรภพ

350
00:19:39,303 --> 00:19:43,473
‎มอบพลังชาแมน
‎เหนือความคาดหมายให้แกสินะ

351
00:19:44,057 --> 00:19:46,017
‎อะไรน่ะ

352
00:19:46,101 --> 00:19:49,311
‎อามิดามารุของฉันเปลี่ยนรูปร่างไป

353
00:19:49,396 --> 00:19:54,066
‎พลังชาแมนที่แข็งแกร่ง
‎จะสร้างพลังที่ยิ่งใหญ่ขึ้นไปอีก

354
00:19:54,651 --> 00:19:58,491
‎โอเวอร์โซลของแก
‎วิวัฒนาการไปอีกขั้นแล้วไงล่ะ

355
00:19:58,572 --> 00:20:00,162
‎- ท่านโย
‎- หือ

356
00:20:00,782 --> 00:20:03,912
‎วิวัฒนาการหมายถึงอะไรหรือขอรับ

357
00:20:03,994 --> 00:20:05,954
‎อามิดามารุพูดได้

358
00:20:06,038 --> 00:20:07,788
‎ทั้งที่อยู่ในสภาพโอเวอร์โซล

359
00:20:08,624 --> 00:20:12,094
‎โอเวอร์โซลมีวิวัฒนาการไม่สิ้นสุด

360
00:20:12,711 --> 00:20:14,761
‎วิญญาณซามูไรดวงนั้น

361
00:20:14,838 --> 00:20:18,088
‎เลยเป็นรูปเป็นร่างมากกว่าเดิม

362
00:20:18,175 --> 00:20:20,175
‎และนี่คือหลักฐาน

363
00:20:20,761 --> 00:20:22,891
‎พยายามได้ดีมาก โย

364
00:20:22,971 --> 00:20:25,771
‎เรื่องชาแมนไฟท์ ตากับครอบครัว

365
00:20:25,849 --> 00:20:27,849
‎คอยเชียร์แกอยู่นะ

366
00:20:29,645 --> 00:20:30,595
‎อืม

367
00:20:30,687 --> 00:20:32,307
‎ผมจะลองดูแล้วกัน

368
00:20:46,620 --> 00:20:47,700
‎เอาล่ะพี่

369
00:20:47,788 --> 00:20:49,408
‎ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว

370
00:20:49,498 --> 00:20:52,038
‎ขอผ้าขนหนูกับนมเหมือนเดิม

371
00:20:53,168 --> 00:20:56,708
‎ตอนนี้ท่านจุน
‎กลับไปบ้านเกิดที่จีนขอรับ

372
00:20:57,756 --> 00:20:58,836
‎จริงด้วยแฮะ

373
00:21:00,217 --> 00:21:01,337
‎ตระกูลเต๋า

374
00:21:02,511 --> 00:21:06,271
‎ตระกูลที่แม้จะผ่านไป 1,800 ปีแล้ว

375
00:21:06,348 --> 00:21:08,348
‎ก็ยังมีชีวิตอยู่เพื่อล้างแค้น

376
00:21:08,934 --> 00:21:11,854
‎ช่างเป็นบ้านที่น่าโมโห
‎และน่ารังเกียจสิ้นดี

377
00:21:12,437 --> 00:21:14,647
‎ข้าน้อยบาซอน รับใช้ตระกูลเต๋า

378
00:21:14,731 --> 00:21:17,281
‎ตั้งแต่ยังมีชีวิตอยู่จนตาย

379
00:21:17,985 --> 00:21:19,775
‎เพื่อให้ตระกูลเต๋ากลับมา

380
00:21:19,861 --> 00:21:23,031
‎พลังของชาแมนคิงถือเป็นสิ่งจำเป็น

381
00:21:23,115 --> 00:21:25,445
‎กรุณาเข้าใจด้วยเถอะขอรับ

382
00:21:25,534 --> 00:21:27,624
‎ยังมีหน้าพูดแบบนั้นอีก

383
00:21:27,703 --> 00:21:30,543
‎แกแพ้วิญญาณซามูไรนั้นไม่ใช่หรือไง

384
00:21:31,581 --> 00:21:35,131
‎แต่ข้าน้อยบาซอน
‎ตอนยังมีชีวิตอยู่เมื่อ 1,800 ปีก่อน

385
00:21:35,210 --> 00:21:38,210
‎เคยควบม้าคู่ใจ โคคุโตว
‎ต่อสู้ในสงคราม

386
00:21:38,297 --> 00:21:41,377
‎จนได้ฉายาว่าผู้ใช้ดาบยาวอันน่ากลัว

387
00:21:41,883 --> 00:21:45,013
‎จะแก้ตัวว่าเพราะไม่มีม้าเหรอ

388
00:21:45,595 --> 00:21:47,385
‎นายน้อยก็พูดเกินไป

389
00:21:48,056 --> 00:21:49,266
‎เพราะเหตุนั้น

390
00:21:49,349 --> 00:21:52,439
‎ท่านถึงมอบม้าชาแมนฮาคุโอ
‎เป็นสื่อกลาง

391
00:21:52,936 --> 00:21:55,686
‎ให้วิญญาณโคคุโตวไม่ใช่หรือขอรับ

392
00:21:56,815 --> 00:21:59,025
‎ฉันเกลียดตระกูลเต๋า

393
00:21:59,693 --> 00:22:02,783
‎ต่อให้ล้างแค้น
‎และฟื้นฟูตระกูลเต๋าได้

394
00:22:02,863 --> 00:22:05,623
‎มันก็มีแต่จะสร้าง
‎ความเกลียดชังครั้งใหม่

395
00:22:06,950 --> 00:22:09,080
‎ห่วงโซ่แห่งความเกลียดชังนั้น

396
00:22:09,161 --> 00:22:11,331
‎ฉันจะตัดมันด้วยมือคู่นี้เอง

397
00:22:11,413 --> 00:22:12,833
‎ถ้าเพื่อการนั้น

398
00:22:13,915 --> 00:22:16,665
‎ต่อให้ต้องทำลายตระกูลเต๋าก็ยอม

399
00:22:19,629 --> 00:22:21,799
‎ฉันจะเป็นชาแมนคิง

400
00:22:22,424 --> 00:22:26,604
‎และทำลายสิ่งกีดขวางในโลกนี้ให้หมด

401
00:23:52,848 --> 00:23:57,848
‎คำบรรยายโดย: จีระนันท์ ชัยสุวรรณ