1 00:00:08,007 --> 00:00:11,587 ‎(ผลงานซีรีส์อนิเมะจาก NETFLIX) 2 00:00:14,389 --> 00:00:15,309 ‎เอาล่ะ 3 00:00:16,057 --> 00:00:19,767 ‎ในที่สุดก็ถึงโถงทางเข้า ‎ที่ริวกับโฮโรโฮโรรออยู่ 4 00:00:19,853 --> 00:00:20,693 ‎อือ 5 00:00:21,354 --> 00:00:24,324 ‎ถ้าผ่านด่านนี้ได้ ‎จะตรงไปถึงเต๋า เอ็นชั้นบนสุด 6 00:00:24,983 --> 00:00:29,113 ‎บอกตามตรงว่าเขาแข็งแกร่ง ‎แถมโหดเหี้ยมสุดๆ 7 00:00:30,071 --> 00:00:32,821 ‎เตรียมใจไว้แล้วใช่ไหม โย 8 00:00:34,117 --> 00:00:36,697 ‎- แน่นอน ‎- งั้นลุยกันเลย 9 00:02:12,882 --> 00:02:13,932 ‎(ตอน 12 เร็น ปะทะ เอ็น: ‎จุดสิ้นสุดวิถีของตระกูลเต๋า) 10 00:02:14,008 --> 00:02:15,428 ‎ฉันไม่ให้ผ่านไปหรอก 11 00:02:16,094 --> 00:02:17,934 ‎เพราะฉันจะทำให้พวกแกทุกคน 12 00:02:18,012 --> 00:02:20,892 ‎เป็นศพอยู่ที่นี่ซะ 13 00:02:21,516 --> 00:02:22,346 ‎- ริว ‎- ริว 14 00:02:23,184 --> 00:02:24,354 ‎- โฮโรโฮโร ‎- โฮโรโฮโร 15 00:02:24,936 --> 00:02:27,476 ‎พวกมันประมาทเลยจบแบบนั้น 16 00:02:28,148 --> 00:02:29,938 ‎เหมือนพวกแกตอนนี้ไง 17 00:02:30,775 --> 00:02:31,605 ‎ตายซะ 18 00:02:32,235 --> 00:02:33,275 ‎จรวดทะยานฟ้า 19 00:02:34,571 --> 00:02:35,411 ‎อะไรกัน 20 00:02:35,488 --> 00:02:36,778 ‎ท่าจรวดทะยานฟ้าเหรอ 21 00:02:36,865 --> 00:02:37,735 ‎หรือว่านี่คือ… 22 00:02:39,826 --> 00:02:41,406 ‎ตอร์ปิโดพสุธา 23 00:02:42,704 --> 00:02:45,124 ‎เต๋าดันโดแบบเดียวกับของไป่หลงนี่นา 24 00:02:45,707 --> 00:02:47,247 ‎เจ้านี่มันใครกัน 25 00:02:47,333 --> 00:02:49,713 ‎ไม่เห็นเข้าใจยากเลย 26 00:02:50,587 --> 00:02:52,087 ‎มันตะ ปลอดภัยเหรอ 27 00:02:52,672 --> 00:02:55,052 ‎คนที่ใช้เต๋าดันโดได้ ‎มีเพียงคนเดียวในโลก 28 00:02:55,133 --> 00:02:56,893 ‎นั่นคือลี ไป่หลง 29 00:02:56,968 --> 00:02:59,598 ‎ถ้ามีคนอื่นใช้เต๋าดันโดได้ 30 00:02:59,679 --> 00:03:01,349 ‎ก็มีความเป็นไปได้เดียว 31 00:03:01,931 --> 00:03:05,441 ‎ผู้ใช้กระบวนท่าหมัดปืน ‎ต้นกำเนิดของเต๋าดันโดอีกที 32 00:03:05,518 --> 00:03:07,398 ‎และเป็นอาจารย์ของไป่หลง 33 00:03:08,062 --> 00:03:09,732 ‎ชาม่อนคนนั้นไงล่ะ 34 00:03:10,273 --> 00:03:11,443 ‎บ้าน่า 35 00:03:12,191 --> 00:03:15,821 ‎ชาม่อนคือผู้เฒ่าคนที่ฉัน ‎เคยเข้าทรงรวมร่างต่อสู้ด้วย 36 00:03:16,404 --> 00:03:19,744 ‎เขาอายุตั้ง 96 ‎แถมเดินแทบไม่ไหวไม่ใช่เหรอ 37 00:03:21,784 --> 00:03:26,254 ‎แกไม่เข้าใจความน่ากลัว ‎ของเรา เบญจดาราทั้งห้า 38 00:03:26,331 --> 00:03:28,331 ‎พลังของเราที่ทำลายจิตใจกับร่างกาย 39 00:03:28,416 --> 00:03:31,166 ‎ของผู้ที่มองเห็นเราได้ในพริบตา 40 00:03:31,753 --> 00:03:33,213 ‎อย่างงี้นี่เอง 41 00:03:33,296 --> 00:03:36,626 ‎เบญจดาราทั้งห้าคือกลุ่มเจียงซือ 42 00:03:36,716 --> 00:03:39,586 ‎จากการนำศพชั้นยอด ‎มาดัดแปลงจนสุดขีดจำกัด 43 00:03:39,677 --> 00:03:42,717 ‎ไม่มีทางเปลี่ยนใส่ ‎ร่างหนุ่มกว่าเฉยๆ อยู่แล้ว 44 00:03:42,805 --> 00:03:43,925 ‎บ้าน่า 45 00:03:44,015 --> 00:03:47,885 ‎เอ็นกล้าฆ่าแม้แต่คนแก่ ‎เพื่อเป้าหมายของตัวเอง 46 00:03:48,645 --> 00:03:51,555 ‎ดูเหมือนเบญจดาราทั้งห้า ‎ที่เหลือสี่ตัว 47 00:03:51,648 --> 00:03:54,358 ‎จะเป็นเหยื่อล่อให้ศัตรูตายใจ 48 00:03:55,485 --> 00:03:57,355 ‎และเมื่อศัตรูติดกับเข้าเต็มเปา 49 00:03:57,445 --> 00:03:59,235 ‎เจ้านี่จะเข้าไปจัดการ 50 00:03:59,322 --> 00:04:01,662 ‎วิธีการสมเป็นเอ็นจริงๆ 51 00:04:03,743 --> 00:04:05,253 ‎สมเป็นท่านนายน้อย 52 00:04:05,745 --> 00:04:06,785 ‎ถูกต้องแล้ว 53 00:04:06,871 --> 00:04:09,961 ‎นี่ชาม่อนไงขอรับ 54 00:04:10,792 --> 00:04:12,342 ‎แต่ตายซะเถอะ 55 00:04:17,257 --> 00:04:18,417 ‎ไป่หลง 56 00:04:22,387 --> 00:04:23,217 ‎แก 57 00:04:23,972 --> 00:04:26,432 ‎ท่านเอ็นจัดการแกไปแล้วนี่ 58 00:04:27,141 --> 00:04:28,981 ‎ฉันเป็นคนซ่อมเขาเอง 59 00:04:30,061 --> 00:04:31,521 ‎ค่อยยังชั่วที่ทันเวลา 60 00:04:31,604 --> 00:04:32,734 ‎พี่ 61 00:04:32,814 --> 00:04:35,904 ‎โอ้ ท่านจุนเองเหรอขอรับ 62 00:04:36,401 --> 00:04:37,531 ‎เป็นเกียรติที่ได้พบ 63 00:04:37,610 --> 00:04:40,780 ‎แต่เกเรแบบนี้ไม่ดีเลย 64 00:04:41,364 --> 00:04:44,454 ‎อยากโดนท่านเอ็นดุอีกเหรอขอรับ 65 00:04:45,952 --> 00:04:48,412 ‎ต่อให้ท่านพยายามยังไง 66 00:04:48,496 --> 00:04:50,956 ‎ไป่หลงก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอก 67 00:04:51,040 --> 00:04:53,170 ‎คิดเหรอว่า 68 00:04:53,251 --> 00:04:55,041 ‎ศิษย์จะล้างครูได้ 69 00:04:56,421 --> 00:04:58,841 ‎พวกฉันอาจอ่อนต่อโลกเกินไป 70 00:05:01,050 --> 00:05:04,720 ‎ถ้าเลือกได้ก็ไม่อยากต่อสู้อีก 71 00:05:05,263 --> 00:05:08,893 ‎และคิดว่าตราบใดที่มีชีวิตอยู่ ‎โดยไม่ต้องทำร้ายใครอีก 72 00:05:08,975 --> 00:05:10,265 ‎ก็เพียงพอแล้ว 73 00:05:11,102 --> 00:05:12,272 ‎แต่ตอนนี้… 74 00:05:13,229 --> 00:05:15,819 ‎ฉันรู้แล้วว่าในโลกนี้มีศัตรู 75 00:05:15,898 --> 00:05:17,358 ‎ที่ต้องกำจัดให้ได้ 76 00:05:18,776 --> 00:05:20,896 ‎เพ้อเจ้ออะไร 77 00:05:20,987 --> 00:05:22,817 ‎ฉันไม่ลังเลแล้ว 78 00:05:23,740 --> 00:05:24,570 ‎เพราะฉัน… 79 00:05:25,241 --> 00:05:26,331 ‎ตัดสินใจแล้วไง 80 00:05:28,328 --> 00:05:29,998 ‎คนที่แตะต้องจุน 81 00:05:30,580 --> 00:05:33,120 ‎ฉันจะไม่ยกโทษให้แม้จะเป็นใครก็ตาม 82 00:05:33,207 --> 00:05:36,167 ‎เป็นแค่ลูกศิษย์ ‎คิดว่าจะชนะฉันได้เหรอ 83 00:05:36,252 --> 00:05:37,342 ‎เอาไปซะ 84 00:05:37,420 --> 00:05:40,050 ‎สุดยอดท่าไม้ตายหมัดปืน หมัดปืนคู่ 85 00:05:45,553 --> 00:05:47,973 ‎สถานีอวกาศร่วงปะทะ 86 00:05:50,600 --> 00:05:53,520 ‎คนไร้หัวใจไม่ควรค่าแก่การชีวิตอยู่ 87 00:05:53,603 --> 00:05:56,813 ‎ศพไร้จิตวิญญาณ ‎ก็ไม่มีทางมีชีวิตได้เช่นกัน 88 00:05:57,398 --> 00:05:59,318 ‎เอาล่ะ ไปกันเถอะ 89 00:06:00,359 --> 00:06:02,399 ‎พี่โมโหแล้ว 90 00:06:03,112 --> 00:06:04,282 ‎สุดยอด 91 00:06:08,576 --> 00:06:11,116 ‎ไม่นึกว่าจุนก็เป็นไปกับเขาด้วย 92 00:06:14,040 --> 00:06:14,920 ‎ได้เลย 93 00:06:15,500 --> 00:06:17,540 ‎ถ้านั่นคือวิถีตระกูลเต๋าของพวกแก 94 00:06:18,211 --> 00:06:21,511 ‎ฉันก็แค่แสดง ‎วิถีตระกูลเต๋าของฉันให้ดู 95 00:06:22,507 --> 00:06:23,837 ‎เจ็บชะมัด 96 00:06:23,925 --> 00:06:25,835 ‎หัวฉันยังหมุนอยู่เลย 97 00:06:26,636 --> 00:06:27,636 ‎ไหวหรือเปล่า 98 00:06:28,221 --> 00:06:29,721 ‎แต่ก็เข้าใจได้ 99 00:06:30,306 --> 00:06:32,476 ‎โดนอัดจนน่วมยังไม่พอ 100 00:06:33,267 --> 00:06:34,847 ‎ดูสภาพที่นี่สิ 101 00:06:35,353 --> 00:06:37,563 ‎มันอะไรกัน 102 00:06:37,647 --> 00:06:39,147 ‎ศพเกลื่อนไปหมด 103 00:06:39,732 --> 00:06:42,492 ‎แถมยังลุกขึ้นมาจู่โจมเราอีก 104 00:06:43,277 --> 00:06:47,567 ‎ไม่นึกว่าจะมีคน ‎อาศัยอยู่ในที่บ้าบอแบบนี้ได้ 105 00:06:47,657 --> 00:06:48,867 ‎คุณริว 106 00:06:51,369 --> 00:06:52,539 ‎ช่างเถอะ 107 00:06:52,620 --> 00:06:55,080 ‎เรื่องแค่นั้นฉันเองก็รู้ตัว 108 00:06:55,164 --> 00:06:57,794 ‎แต่ปลายทางของเรามันโหดกว่านี้เยอะ 109 00:06:59,377 --> 00:07:03,167 ‎ฉันย้ำหลายครั้งแล้วว่า ‎นี่คือการต่อสู้ของฉัน 110 00:07:03,256 --> 00:07:06,676 ‎ใครไม่อยากโดนขยี้ก็รีบไสหัวกลับไปซะ 111 00:07:07,260 --> 00:07:08,260 ‎เร็น 112 00:07:10,263 --> 00:07:13,223 ‎เป็นห่วงพวกพ้องเหลือเกิน 113 00:07:13,307 --> 00:07:18,187 ‎ไม่เจอกันแป๊บเดียว ‎อ่อนหัดลงไปเยอะเลยนะ เร็น 114 00:07:20,523 --> 00:07:21,823 ‎หมอนี่มันอะไร 115 00:07:21,899 --> 00:07:23,779 ‎ตัวใหญ่ชะมัด แถมหนวดนั่นอีก 116 00:07:23,860 --> 00:07:26,030 ‎อย่าบอกนะว่าหมอนี่คือ… 117 00:07:26,612 --> 00:07:29,032 ‎พ่อของเร็น เอ็น 118 00:07:31,117 --> 00:07:32,657 ‎ยินดีต้อนรับ 119 00:07:32,743 --> 00:07:34,333 ‎ดูเหมือนทุกคน 120 00:07:34,412 --> 00:07:36,792 ‎จะเป็นเพื่อนที่ดีกับเร็นของฉัน 121 00:07:37,373 --> 00:07:39,833 ‎และมันก็สร้างความเดือดร้อนมาก 122 00:07:41,794 --> 00:07:43,094 ‎ทุกคนหมอบลง 123 00:07:45,047 --> 00:07:46,047 ‎หน็อยแน่ 124 00:07:46,132 --> 00:07:47,762 ‎ก็เอาสิ 125 00:07:48,551 --> 00:07:51,391 ‎ได้ยินว่าแกแข็งแกร่งมาก 126 00:07:51,971 --> 00:07:54,431 ‎งั้นฉันก็จะไม่ออมมือเหมือนกัน 127 00:08:03,441 --> 00:08:05,231 ‎อ่อนหัดสิ้นดี 128 00:08:06,736 --> 00:08:09,316 ‎เมื่อกี้พวกแกลังเล 129 00:08:09,405 --> 00:08:11,775 ‎ที่จะโจมตีมนุษย์เป็นๆ 130 00:08:11,866 --> 00:08:13,236 ‎แขนของเจ้านี่ 131 00:08:13,326 --> 00:08:14,656 ‎กลับมาเหมือนเดิมเหรอ 132 00:08:15,244 --> 00:08:16,504 ‎ไม่รู้เหรอว่า 133 00:08:16,579 --> 00:08:19,579 ‎ความลังเลนั้นส่งผลถึงชีวิต 134 00:08:21,459 --> 00:08:23,379 ‎ริว โฮโรโฮโร 135 00:08:23,461 --> 00:08:24,751 ‎โธ่เว้ย 136 00:08:24,837 --> 00:08:26,377 ‎พูดไม่ทันขาดคำ 137 00:08:26,464 --> 00:08:28,934 ‎ห่วงเพื่อนอีกแล้วเหรอ 138 00:08:30,718 --> 00:08:33,968 ‎แกกลายเป็นคนอ่อนแอ ‎ขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ 139 00:08:34,055 --> 00:08:35,635 ‎หน็อย เจ้าปีศาจ 140 00:08:35,723 --> 00:08:38,893 ‎ช้าไปแล้ว แกมีช่องโหว่เต็มไปหมด 141 00:08:45,816 --> 00:08:47,236 ‎- เอ็น ‎- หือ 142 00:08:47,818 --> 00:08:49,698 ‎ฉันไม่เห็นผู้ชายอย่างแก 143 00:08:49,779 --> 00:08:51,659 ‎เป็นพ่ออีกต่อไปแล้ว 144 00:08:51,739 --> 00:08:54,739 ‎ฉันจะเจาะหัวแกให้ทะลุเอง 145 00:08:54,825 --> 00:08:56,825 ‎ไม่ไหวนะจุน 146 00:08:57,370 --> 00:08:59,910 ‎ถ้าจะฆ่าก็อย่าลังเลสิ 147 00:09:05,169 --> 00:09:06,089 ‎ลี 148 00:09:06,170 --> 00:09:07,960 ‎เจ้านี่มันตัวอะไร 149 00:09:08,756 --> 00:09:11,376 ‎โดนตัดแขนก็แล้ว เจาะหัวก็แล้ว 150 00:09:11,467 --> 00:09:13,507 ‎แต่ไม่สะทกสะท้าน บ้าไปแล้ว 151 00:09:14,095 --> 00:09:15,505 ‎เป็นอมตะเหรอ 152 00:09:15,596 --> 00:09:17,266 ‎ไม่มีมนุษย์อมตะหรอก 153 00:09:17,348 --> 00:09:19,228 ‎เจ้านี่ต้องมีอะไรสักอย่าง… 154 00:09:21,727 --> 00:09:24,437 ‎จะบอกว่ามีความลับอะไรสักอย่างเหรอ 155 00:09:26,899 --> 00:09:29,359 ‎แกไม่มีทางรู้หรอก 156 00:09:29,443 --> 00:09:32,783 ‎เพราะแกคือคนอ่อนแอ 157 00:09:32,863 --> 00:09:36,623 ‎ที่บิดเบือนวิถีตระกูลเต๋า ‎แล้วหันไปลุ่มหลงพวกพ้อง 158 00:09:37,243 --> 00:09:38,123 ‎เต๋าเหรอ 159 00:09:38,703 --> 00:09:41,503 ‎ใครออกนอกลู่นอกทางต้องตาย 160 00:09:41,581 --> 00:09:44,131 ‎ความลับของเขาคืออะไรกันแน่ 161 00:09:44,208 --> 00:09:45,328 ‎ความเร็วสูงเหรอ 162 00:09:45,418 --> 00:09:47,458 ‎ภาพติดตาหรือภาพหลอน 163 00:09:47,545 --> 00:09:48,455 ‎หรือจะเป็น… 164 00:09:49,046 --> 00:09:52,296 ‎เราต่างมีทางเดินของตัวเอง 165 00:09:52,383 --> 00:09:55,343 ‎แต่คนอ่อนแอไม่กล้าเดินตามทางนั้น 166 00:09:55,928 --> 00:09:58,758 ‎และลังเลจนออกนอกลู่นอกทาง 167 00:09:59,432 --> 00:10:02,442 ‎แกพล่ามจนมีแต่ช่องโหว่แล้ว 168 00:10:05,938 --> 00:10:08,438 ‎คนที่ออกนอกลู่นอกทาง 169 00:10:08,524 --> 00:10:10,744 ‎ไม่มีทางก้าวไปถึงจุดสูงสุด 170 00:10:11,277 --> 00:10:13,277 ‎และที่น่าเอือมระอายิ่งกว่า 171 00:10:13,362 --> 00:10:16,162 ‎คือดันหนีไปหา "พวกพ้อง" 172 00:10:16,866 --> 00:10:19,156 ‎เราต่างมีเส้นทางของตัวเอง 173 00:10:19,243 --> 00:10:21,543 ‎และไม่มีวันเป็นเส้นทางเดียวกัน 174 00:10:22,288 --> 00:10:24,668 ‎เพราะคนเราไม่เข้าใจกันอยู่แล้ว 175 00:10:25,333 --> 00:10:28,383 ‎แกแค่ออกนอกลู่นอกทางจนลังเล 176 00:10:28,461 --> 00:10:30,711 ‎และถอยห่างจากเส้นทางของตัวเอง 177 00:10:31,339 --> 00:10:34,719 ‎ถ้าพูดขนาดนี้แล้วยังไม่เข้าใจ ‎ก็พอกันที 178 00:10:36,135 --> 00:10:38,045 ‎ตายซะเถอะ 179 00:10:40,097 --> 00:10:45,017 ‎(เต๋า เอ็น) 180 00:10:45,102 --> 00:10:50,022 ‎(มังกรแห่งเต๋าผู้ยิ่งใหญ่) 181 00:10:50,608 --> 00:10:52,278 ‎ตายซะเถอะ 182 00:10:55,404 --> 00:10:56,664 ‎โย 183 00:10:56,739 --> 00:10:59,329 ‎ฉันไม่ยอมปล่อยให้เร็นตายหรอก 184 00:10:59,408 --> 00:11:01,238 ‎แกคือโยสินะ 185 00:11:01,827 --> 00:11:05,407 ‎ไม่ได้ฟังที่ฉันพูดเหรอ 186 00:11:06,624 --> 00:11:08,924 ‎ว่าถ้ามัวคิดถึงพวกพ้อง 187 00:11:09,001 --> 00:11:11,631 ‎สุดท้ายจะสูญเสียเส้นทางของตัวเอง 188 00:11:14,465 --> 00:11:15,545 ‎โย 189 00:11:15,633 --> 00:11:18,513 ‎เท่านี้พวกพ้องที่แกพามา ‎ก็ถูกกำจัดแล้ว 190 00:11:19,387 --> 00:11:21,097 ‎พอได้แล้วมั้ง เร็น 191 00:11:21,680 --> 00:11:23,470 ‎เชื่อฟังฉัน 192 00:11:23,557 --> 00:11:26,767 ‎แล้วเดินตามเส้นทางตระกูลเต๋า ‎ที่แกควรเดินก็พอ 193 00:11:27,436 --> 00:11:31,516 ‎เพราะแกยังอ่อนแอทั้งร่างกายและจิตใจ 194 00:11:32,233 --> 00:11:35,903 ‎ฉันทำให้พวกนี้ถูกกำจัด 195 00:11:36,404 --> 00:11:37,614 ‎ไม่จริง 196 00:11:38,322 --> 00:11:39,242 ‎เร็น 197 00:11:39,990 --> 00:11:41,450 ‎เป็นเพราะฉัน 198 00:11:50,626 --> 00:11:53,746 ‎ใช่ ฉันอ่อนแอจริงๆ แหละ 199 00:11:53,838 --> 00:11:55,708 ‎โอ้ 200 00:11:56,298 --> 00:11:58,088 ‎เข้าใจจนได้นะ เร็น 201 00:11:58,175 --> 00:11:59,585 ‎สมเป็นลูกชายของฉัน 202 00:12:00,094 --> 00:12:02,224 ‎เอาล่ะ ‎เริ่มจากการลงโทษเรื่องคราวนี้ 203 00:12:02,847 --> 00:12:03,717 ‎แต่ว่า… 204 00:12:04,432 --> 00:12:07,232 ‎เพราะเหตุนี้ฉันถึงได้พลังใหม่ 205 00:12:08,394 --> 00:12:09,604 ‎บอกแล้วไง 206 00:12:09,687 --> 00:12:12,647 ‎ว่าเราไม่ยอมให้เร็นตาย ‎ไอ้ปลาหมึกเฮงซวย 207 00:12:12,731 --> 00:12:16,991 ‎เราถ่อมาถึงจีนเพราะเหตุนี้นะเฟ้ย 208 00:12:19,655 --> 00:12:22,275 ‎ถึงยังไงเราก็นิ่งดูดายไม่ได้ 209 00:12:22,366 --> 00:12:23,736 ‎เจ้าพวกโง่ 210 00:12:23,826 --> 00:12:25,366 ‎ลุกขึ้นมาทำไม 211 00:12:25,870 --> 00:12:29,080 ‎ทำไมต้องทำถึงขนาดนี้ ‎เพื่อคนแปลกหน้า 212 00:12:29,582 --> 00:12:31,582 ‎นี่คือพลังใหม่ของฉัน 213 00:12:33,169 --> 00:12:34,839 ‎ฉันไม่รู้เหตุผลหรอก 214 00:12:34,920 --> 00:12:39,050 ‎แต่ถ้าฉันเป็นพวกนั้น ‎ก็คงทำแบบเดียวกัน 215 00:12:40,801 --> 00:12:43,801 ‎ทำไมต้องเสียสละตัวเอง ‎เพื่อช่วยคนอื่น 216 00:12:43,888 --> 00:12:46,718 ‎ทำไมถึงเชื่อใจคนอื่นได้ขนาดนั้น 217 00:12:47,308 --> 00:12:48,518 ‎ทำไมกัน 218 00:12:48,601 --> 00:12:50,021 ‎ยอมรับไม่ได้ 219 00:12:50,102 --> 00:12:53,482 ‎ฉันไม่มีวันยอมรับเด็ดขาด 220 00:12:54,899 --> 00:12:56,979 ‎เห็นแกสติหลุดแล้วสะใจจัง 221 00:12:58,319 --> 00:12:59,359 ‎เอ็น 222 00:12:59,862 --> 00:13:02,452 ‎เมื่อกี้แกเผยความลังเล 223 00:13:03,407 --> 00:13:06,197 ‎เท่านี้ฉันก็ชนะแล้ว 224 00:13:07,536 --> 00:13:10,576 ‎ฉันเนี่ยนะลังเล อย่ามาพูดบ้าๆ 225 00:13:10,664 --> 00:13:12,924 ‎วิถีตระกูลเต๋าของฉันถูกต้องแล้ว 226 00:13:13,584 --> 00:13:15,424 ‎จะลังเลได้ยังไง 227 00:13:16,003 --> 00:13:16,923 ‎ให้ตายสิ 228 00:13:17,004 --> 00:13:21,094 ‎ดูเหมือนมนุษย์ที่ลังเล 229 00:13:21,175 --> 00:13:24,295 ‎มักจะหลงทางจริงๆ แหละ 230 00:13:26,514 --> 00:13:29,934 ‎นี่ จะทำอะไรน่ะ ‎อย่าคลายโอเวอร์โซลนะ 231 00:13:30,017 --> 00:13:31,437 ‎เร็น 232 00:13:32,061 --> 00:13:35,561 ‎แกก็เป็นแค่มนุษย์วันยังค่ำ 233 00:13:39,735 --> 00:13:40,985 ‎มือทะลุผ่านไปได้ 234 00:13:41,695 --> 00:13:42,815 ‎นี่มัน… 235 00:13:43,405 --> 00:13:44,565 ‎โอเวอร์โซลไง 236 00:13:46,158 --> 00:13:47,488 ‎โอเวอร์โซลก็คือ… 237 00:13:47,576 --> 00:13:51,076 ‎สิ่งที่ชาแมนใช้พลังชาแมน ‎สร้างวิญญาณขึ้นเป็นรูปร่างบนโลกนี้ 238 00:13:51,664 --> 00:13:54,924 ‎แต่เมื่อจิตใจ ‎ที่สร้างพลังชาแมนอ่อนแอลง 239 00:13:55,543 --> 00:13:57,673 ‎โอเวอร์โซลจะอ่อนแอตามด้วย 240 00:13:57,753 --> 00:13:59,173 ‎ไม่จริงน่า 241 00:13:59,755 --> 00:14:00,585 ‎พี่ 242 00:14:01,090 --> 00:14:03,930 ‎ยิ่งเราประจันหน้ากับเขาเท่าไร 243 00:14:04,009 --> 00:14:06,469 ‎เรายิ่งต้องสำแดงพลังในฐานะชาแมน 244 00:14:07,012 --> 00:14:11,182 ‎เลยไม่ทันสังเกตว่านั่นคือโอเวอร์โซล 245 00:14:11,767 --> 00:14:13,227 ‎แต่ตอนนี้เห็นแล้วใช่ไหม 246 00:14:13,936 --> 00:14:16,726 ‎ว่านั่น ‎คือร่างที่แท้จริงของเต๋า เอ็น 247 00:14:17,314 --> 00:14:19,904 ‎ที่ไม่ได้สวมโอเวอร์โซล 248 00:14:22,861 --> 00:14:23,861 ‎ไม่อยากเชื่อ 249 00:14:23,946 --> 00:14:27,156 ‎ว่าท่านพ่อที่เราเห็นมาตลอด ‎คือโอเวอร์โซล 250 00:14:28,200 --> 00:14:30,200 ‎งั้นคนตรงหน้าเราตอนนี้คือ… 251 00:14:31,245 --> 00:14:32,905 ‎ฉันก็คิดว่ามันแปลกๆ 252 00:14:32,997 --> 00:14:36,497 ‎อือ คนอะไรตัวใหญ่ขนาดนั้น 253 00:14:36,584 --> 00:14:39,174 ‎เอาเข้าจริงก็เป็นคนธรรมดา 254 00:14:39,253 --> 00:14:40,383 ‎ยกเว้นเรื่องหนวด 255 00:14:40,963 --> 00:14:43,223 ‎คนธรรมดาที่ไหนกัน 256 00:14:43,841 --> 00:14:46,431 ‎ที่แน่ๆ คือ ‎เขาคงโอเวอร์โซลขนาดมหึมานั่น 257 00:14:46,510 --> 00:14:49,850 ‎ต่อเนื่องมาตลอดสิบกว่าปี 258 00:14:50,598 --> 00:14:53,428 ‎พลังชาแมนย่อมไม่ธรรมดา 259 00:14:54,268 --> 00:14:55,308 ‎ยิ่งกว่านั้น 260 00:14:55,394 --> 00:14:58,444 ‎ยังไม่เชื่อใจคนสุดๆ ขนาดที่ว่า 261 00:14:58,522 --> 00:15:00,322 ‎หลอกได้แม้กระทั่งลูกตัวเอง 262 00:15:01,609 --> 00:15:04,449 ‎ฉันขอชมที่แก ‎มองเห็นร่างแท้จริงของฉัน 263 00:15:05,487 --> 00:15:07,867 ‎แต่อย่าเข้าใจผิดล่ะ 264 00:15:08,365 --> 00:15:11,365 ‎ฉันไม่ได้หลอกพวกแก 265 00:15:11,452 --> 00:15:13,122 ‎และไม่ได้ลังเลเลยสักนิด 266 00:15:13,203 --> 00:15:16,463 ‎เมื่อกี้ฉันแค่ตกใจแวบเดียว 267 00:15:17,499 --> 00:15:18,959 ‎แบบนั้นเขาเรียกว่าลังเลเว้ย 268 00:15:19,043 --> 00:15:20,543 ‎- หน็อย ‎- อย่ามาล้อเล่นนะ 269 00:15:21,337 --> 00:15:25,047 ‎ใช่ ใครจะไปลังเลได้ล่ะ 270 00:15:25,883 --> 00:15:29,433 ‎ถ้าเพียงรู้ความจริงว่ามนุษย์เรา 271 00:15:30,262 --> 00:15:32,812 ‎น่ารังเกียจและเกินเยียวยาแค่ไหน 272 00:15:32,890 --> 00:15:34,180 ‎จงดูซะ 273 00:15:35,643 --> 00:15:38,103 ‎พวกเขาจะเป็นคนบอกเอง 274 00:15:38,771 --> 00:15:43,071 ‎ดวงวิญญาณเหล่าบรรพบุรุษ ‎ตลอด 2,000 ปีของตระกูลเต๋า 275 00:15:43,651 --> 00:15:46,991 ‎หมอนั่นเอาป้ายวิญญาณบรรพบุรุษ ‎มาพันรอบตัว 276 00:15:47,071 --> 00:15:49,951 ‎โอเวอร์โซลของฉัน ‎ราชาแห่งเต๋าผู้ยิ่งใหญ่ 277 00:15:50,032 --> 00:15:52,412 ‎คือร่างรวมดวงวิญญาณ ‎ของพวกเขาเหล่านี้ 278 00:15:52,493 --> 00:15:55,333 ‎ในฐานะหัวหน้าตระกูลเต๋า ‎เพื่อสืบทอดเจตนารมณ์นั้น 279 00:15:55,412 --> 00:15:59,002 ‎ฉันจำต้องอยู่กับ ‎วิญญาณพวกเขาตลอดเวลา 280 00:15:59,583 --> 00:16:00,793 ‎ราชาแห่งเต๋าผู้ยิ่งใหญ่เหรอ 281 00:16:02,336 --> 00:16:05,626 ‎จุน เร็น และบาซอน 282 00:16:05,714 --> 00:16:08,304 ‎พวกแกคงรู้อยู่แล้ว 283 00:16:08,384 --> 00:16:12,514 ‎ความจริงที่ตระกูลเต๋า ‎ของเราเผชิญมา 2,000 ปี 284 00:16:13,138 --> 00:16:16,178 ‎ความจริงอันโหดร้ายที่เราถูกหวาดกลัว 285 00:16:16,266 --> 00:16:18,346 ‎ถูกหักหลัง ถูกกดขี่ข่มเหง 286 00:16:18,435 --> 00:16:20,345 ‎เพียงเพราะเราเป็นชาแมน 287 00:16:22,272 --> 00:16:23,322 ‎แล้วทำไม… 288 00:16:23,399 --> 00:16:25,939 ‎ทำไมถึงบอกว่ามนุษย์เชื่อใจได้ 289 00:16:26,860 --> 00:16:28,820 ‎ฉันไม่มีวันเชื่อใจใคร 290 00:16:28,904 --> 00:16:33,244 ‎อยู่ต่อหน้าวิญญาณบรรพบุรุษ ‎ผู้น่าสงสารแล้วไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ 291 00:16:34,034 --> 00:16:34,954 ‎เร็น 292 00:16:35,035 --> 00:16:36,945 ‎พวกพ้องอะไรกัน 293 00:16:37,037 --> 00:16:38,407 ‎ชนะแล้วยังไงกัน 294 00:16:38,998 --> 00:16:41,038 ‎คนนอกยังไงก็เป็นแค่คนนอก 295 00:16:41,125 --> 00:16:44,375 ‎ถ้ายังอยากตัดขาดกับบรรพบุรุษ ‎และวงศ์ตระกูลเพื่อสู้ต่อ 296 00:16:44,461 --> 00:16:46,421 ‎ฉันก็จะไม่ห้ามแล้ว 297 00:16:47,006 --> 00:16:49,926 ‎มาดูกันว่าแกเด็ดเดี่ยวแค่ไหน 298 00:16:50,592 --> 00:16:53,012 ‎โอเวอร์โซล มังกรแห่งเต๋าผู้ยิ่งใหญ่ 299 00:16:54,013 --> 00:16:56,183 ‎ดวงวิญญาณตระกูลเต๋าทั้งหมด ‎ตลอด 2,000 ปี 300 00:16:56,682 --> 00:16:59,182 ‎จงดูดพลังชาแมนของฉัน 301 00:16:59,768 --> 00:17:02,098 ‎วงก้นหอยอภิมหาแผ่นดินใหญ่ 302 00:17:03,147 --> 00:17:04,357 ‎แล้วไงล่ะ 303 00:17:06,108 --> 00:17:08,568 ‎มันไม่สำคัญกับฉันในตอนนี้แล้ว 304 00:17:09,570 --> 00:17:13,370 ‎ฉันตัดสินใจทุกอย่าง ‎และเลือกเดินทางนั้นเอง 305 00:17:13,991 --> 00:17:15,911 ‎ต่อให้ระหว่างทางฉันเชื่อใจใคร 306 00:17:15,993 --> 00:17:17,873 ‎แล้วถูกหักหลัง 307 00:17:17,953 --> 00:17:20,123 ‎มันก็คือเส้นทางที่ฉันเลือกเอง 308 00:17:21,248 --> 00:17:22,998 ‎โดยไม่ลังเล 309 00:17:23,500 --> 00:17:24,420 ‎บาซอน 310 00:17:24,501 --> 00:17:26,591 ‎โกลเด้นพันช์ 311 00:17:43,437 --> 00:17:44,687 ‎พวกดวงวิญญาณ… 312 00:17:49,693 --> 00:17:50,693 ‎ยังหรอก 313 00:17:51,737 --> 00:17:53,447 ‎ฉันยังมีชีวิตอยู่ 314 00:17:54,031 --> 00:17:56,331 ‎ฉันยังไม่ได้แพ้ 315 00:17:56,408 --> 00:17:57,788 ‎พอได้แล้ว 316 00:17:57,868 --> 00:17:58,988 ‎เอ็น 317 00:18:00,662 --> 00:18:05,292 ‎นายแพ้ตั้งแต่ตอนสูญเสียตัวเองแล้ว 318 00:18:06,043 --> 00:18:08,843 ‎เอ็น ถ้านายไม่รู้เหตุผลนั้น 319 00:18:09,713 --> 00:18:11,053 ‎ก็จงตายซะ 320 00:18:11,632 --> 00:18:14,592 ‎ที่รัก ตายไปก็ไม่ช่วยอะไรหรอก 321 00:18:16,345 --> 00:18:17,885 ‎ท่านปู่ 322 00:18:17,971 --> 00:18:19,061 ‎ท่านแม่ 323 00:18:23,852 --> 00:18:27,612 ‎นี่มันเรื่องอะไรกัน 324 00:18:28,190 --> 00:18:29,570 ‎ไม่มีอะไรสักหน่อย 325 00:18:29,650 --> 00:18:33,820 ‎เราคิดว่าเร็นไม่มีทางหาเพื่อนได้ ‎แต่พวกนายก็มาหาถึงที่นี่ 326 00:18:34,571 --> 00:18:36,781 ‎เราเลยอยากเลี้ยงอาหารรับรอง 327 00:18:36,865 --> 00:18:39,365 ‎ถือเป็นการต้อนรับเร็นกลับบ้านด้วย 328 00:18:39,952 --> 00:18:41,662 ‎ไม่ใช่ว่าเจ้านี่ 329 00:18:42,246 --> 00:18:44,866 ‎จะฟื้นคืนชีพมาอาละวาดอีกนะ 330 00:18:45,874 --> 00:18:46,884 ‎ไม่หรอกจ้ะ 331 00:18:46,959 --> 00:18:48,749 ‎นี่เป็นงานเลี้ยงแห่งมิตรภาพ 332 00:18:49,253 --> 00:18:51,713 ‎ทานอย่างสบายใจเถอะ 333 00:18:52,297 --> 00:18:53,797 ‎ไม่เห็นเข้าใจเลย 334 00:18:54,299 --> 00:18:56,339 ‎ตระกูลเต๋าเป็นคนชั่วไม่ใช่เหรอ 335 00:18:57,719 --> 00:18:58,719 ‎ดีล่ะ 336 00:18:58,804 --> 00:19:01,064 ‎ฉันจะไขข้อสงสัยนั้นเอง 337 00:19:01,682 --> 00:19:06,232 ‎จริงอยู่ว่า ‎เราฆ่าคนมากมายเพื่อตระกูลเต๋า 338 00:19:06,979 --> 00:19:09,689 ‎หรือที่คนเรียกกันว่าพวกอธรรม 339 00:19:12,276 --> 00:19:14,736 ‎แต่ความคิดแบบนั้น 340 00:19:14,820 --> 00:19:18,490 ‎ไม่มีความหมายอะไรเลย ‎ในโลกที่ไม่หยุดเปลี่ยนแปลงนี้ 341 00:19:19,074 --> 00:19:20,744 ‎ไม่หยุดเปลี่ยนแปลงเหรอ 342 00:19:21,326 --> 00:19:25,246 ‎ดูอย่างแผ่นดินผืนฟ้าของจีน ‎อันเป็นนิรันดร์ 343 00:19:25,998 --> 00:19:28,248 ‎ป่าเขาดูงดงามตอนกลางวัน 344 00:19:28,333 --> 00:19:32,253 ‎แต่ตกกลางคืนกลับกลายเป็น ‎โลกแห่งความมืดที่ทำให้ผู้คนหวาดกลัว 345 00:19:32,880 --> 00:19:35,300 ‎ธรรมะและอธรรมก็เช่นเดียวกัน 346 00:19:35,382 --> 00:19:39,342 ‎หากประวัติศาสตร์หรือจุดยืนเปลี่ยน ‎ก็จะมีความหมายตรงกันข้าม 347 00:19:40,012 --> 00:19:43,602 ‎เหมือนแสงสว่างกับความมืด ‎ความงามกับความอัปลักษณ์ 348 00:19:43,682 --> 00:19:46,022 ‎ที่ไม่ได้มีแค่ด้านใดด้านหนึ่ง 349 00:19:46,602 --> 00:19:49,022 ‎พูดง่ายๆ สิ่งสำคัญคือ 350 00:19:49,104 --> 00:19:53,534 ‎จิตใจที่ยอมรับทั้งสองด้านได้ ‎และรักษาสมดุลนั้นไว้ 351 00:19:54,276 --> 00:19:55,316 ‎เอ็นน่ะ… 352 00:19:55,402 --> 00:19:58,822 ‎ยึดติดกับความถูกต้องของตระกูลเต๋า ‎มากไปจนปิดใจ 353 00:19:58,906 --> 00:20:02,026 ‎และสูญเสียเส้นทางตัวเอง 354 00:20:02,618 --> 00:20:06,288 ‎จิตใจที่คับแคบ ‎ไม่อาจรับวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ได้ 355 00:20:06,914 --> 00:20:08,874 ‎เขาจึงพ่ายแพ้ 356 00:20:08,957 --> 00:20:15,547 ‎ให้กับเร็นที่ยอมรับทุกอย่าง ‎จนค้นพบวิถีของตระกูลเต๋า 357 00:20:15,631 --> 00:20:17,301 ‎พูดอะไรออกมา 358 00:20:17,382 --> 00:20:20,802 ‎ผมชนะเพราะผมแข็งแกร่งต่างหาก 359 00:20:22,679 --> 00:20:26,309 ‎ตอนนี้อยากคิดแบบนั้นก็เชิญ ‎เจ้าหลานบ้า 360 00:20:27,226 --> 00:20:30,976 ‎แต่แกเก่งมากที่มาถึงจุดนี้ได้ 361 00:20:31,063 --> 00:20:34,783 ‎เท่านี้ก็ฝากฝังตระกูลเต๋า ‎ไว้ได้อย่างสบายใจ 362 00:20:35,901 --> 00:20:38,741 ‎เอาล่ะ ผมเสร็จธุระแล้ว 363 00:20:38,820 --> 00:20:40,610 ‎ถึงเวลาต้องกลับสักที 364 00:20:40,697 --> 00:20:41,947 ‎จะกลับแล้วเหรอ 365 00:20:43,742 --> 00:20:44,582 ‎นี่เร็น 366 00:20:45,369 --> 00:20:47,699 ‎พักอีกสักหน่อยแล้วค่อยไปเถอะ 367 00:20:47,788 --> 00:20:49,118 ‎อย่ามาตลก 368 00:20:49,206 --> 00:20:52,376 ‎ศึกชาแมนไฟท์รอบจริง ‎ใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว 369 00:20:52,960 --> 00:20:53,960 ‎เดี๋ยวฆ่าซะเลย 370 00:20:54,044 --> 00:20:56,004 ‎โอ้ จะเอาเหรอปู่ 371 00:20:56,588 --> 00:20:57,418 ‎ช้าก่อน 372 00:20:57,506 --> 00:20:59,966 ‎ทำไมนายได้ขี่ม้ากลับคนเดียว 373 00:21:00,050 --> 00:21:02,340 ‎ลืมบุญคุณที่เรามาช่วยแล้วเหรอ 374 00:21:02,427 --> 00:21:04,967 ‎ฉันไม่ได้ขอร้องใครสักหน่อย 375 00:21:05,055 --> 00:21:07,595 ‎พวกนายก็พยายามอย่าไปสายล่ะ 376 00:21:10,477 --> 00:21:13,687 ‎จนแล้วจนรอด ‎พ่อนายก็ไม่ยอมโผล่หน้ามาแฮะ 377 00:21:15,232 --> 00:21:17,112 ‎ฉันไม่สนหรอก 378 00:21:18,568 --> 00:21:20,028 ‎นายช่วยฉันไว้ โย 379 00:21:20,696 --> 00:21:21,856 ‎แล้วเจอกัน 380 00:21:23,115 --> 00:21:24,115 ‎อือ 381 00:21:25,158 --> 00:21:28,328 ‎และแล้วทริปจีนของเราก็ปิดฉากลง 382 00:21:28,912 --> 00:21:31,082 ‎โลกนี้ไม่มีทั้งธรรมะและอธรรม 383 00:21:31,164 --> 00:21:33,674 ‎ปู่ของเร็นพูดไว้แบบนั้น 384 00:21:33,750 --> 00:21:36,340 ‎แต่ผมในตอนนี้ ‎ยังไม่เข้าใจความหมายนั้น 385 00:21:36,920 --> 00:21:39,720 ‎แต่สักวันหนึ่ง… 386 00:21:40,507 --> 00:21:42,677 ‎พ่อมีธุระอะไร 387 00:21:44,177 --> 00:21:45,597 ‎ทำไมไม่ตอบ 388 00:21:45,679 --> 00:21:48,179 ‎อยากสู้อีกครั้งหรือไง 389 00:21:49,599 --> 00:21:50,929 ‎รับนี่ไปซะ 390 00:21:53,395 --> 00:21:55,645 ‎- นี่คือ… ‎- ดาบมณีสายฟ้า 391 00:21:55,731 --> 00:21:58,071 ‎สมบัติตกทอดรุ่นต่อรุ่นของตระกูลเต๋า 392 00:21:58,692 --> 00:22:02,532 ‎ดาบนี้จะเปิดทางสู่อนาคตให้แกได้แน่ 393 00:22:03,739 --> 00:22:05,199 ‎สู้เขานะ เร็น 394 00:22:07,367 --> 00:22:08,407 ‎แน่นอนอยู่แล้ว 395 00:22:08,994 --> 00:22:11,794 ‎ขอเดิมพันด้วย ‎แผ่นดินผืนฟ้าอันเป็นนิรันดร์นี้เลย 396 00:22:14,374 --> 00:22:16,294 ‎(ฟุนบาริกาโอกะ โตเกียว) 397 00:22:16,376 --> 00:22:17,456 ‎(คุณได้รับข้อความ) 398 00:22:17,544 --> 00:22:19,214 ‎(อาโอกิ เรคคอร์ด) 399 00:22:19,296 --> 00:22:20,456 ‎โยคุง 400 00:22:21,048 --> 00:22:23,928 ‎ศึกชาแมนไฟท์รอบจริงจะเริ่มแล้วนะ 401 00:22:24,634 --> 00:22:27,224 ‎เพลงของบ็อบเจ๋งจริงๆ 402 00:23:53,014 --> 00:23:58,024 ‎คำบรรยายโดย: ตะวัน คงยั่งยืน