1
00:00:06,083 --> 00:00:09,958
(ความเดิมตอนที่แล้วของฟอลล์เอาท์
ภารกิจฝ่าแดนฝุ่นมฤตยู)

2
00:00:17,458 --> 00:00:19,250
หยุดนะลูซี่

3
00:00:20,000 --> 00:00:21,583
ฉันกำลังตามหาพ่อ

4
00:00:22,250 --> 00:00:23,750
ลูกคือโลกทั้งใบของพ่อ

5
00:00:24,750 --> 00:00:27,208
เขาถูกผู้หญิงที่ชื่อว่าโมลเดเวอร์ลักพาตัวไป

6
00:00:27,625 --> 00:00:28,875
คุณต้องกลับบ้านไป

7
00:00:28,958 --> 00:00:31,458
ผู้อาศัยในวอลท์
เป็นเผ่าพันธุ์ที่ใกล้สูญพันธุ์

8
00:00:32,540 --> 00:00:35,250
คุณมาจากโลกแห่งกฎเกณฑ์ กฎหมาย

9
00:00:35,291 --> 00:00:38,250
ที่นี่ไม่สนใจอะไรพวกนั้นเลย

10
00:00:39,083 --> 00:00:40,541
ฉันจะไม่กลับไปถ้าไม่เจอพ่อ

11
00:00:40,625 --> 00:00:42,958
งั้นคุณก็ต้องปรับตัว

12
00:00:44,833 --> 00:00:46,333
มีประกาศค่าหัว

13
00:00:47,291 --> 00:00:50,833
มีคนหนีออกจากอันเคลฟ

14
00:00:51,375 --> 00:00:52,416
(เป้าหมาย)

15
00:00:52,500 --> 00:00:55,291
เป้าหมายคนนี้พกพาวัตถุชิ้นหนึ่ง

16
00:00:55,375 --> 00:00:57,708
ที่มีศักยภาพมหาศาล

17
00:00:58,875 --> 00:01:00,375
ที่จะเป็นภัยต่อประเทศชาติของเรา

18
00:01:02,750 --> 00:01:04,250
หรือปกป้องประเทศชาติ

19
00:01:07,375 --> 00:01:08,250
มันอยู่ไหน

20
00:01:08,333 --> 00:01:10,500
คุณทำแบบนี้กับคนอื่นไม่ได้นะ

21
00:01:12,125 --> 00:01:13,416
เหรอ ทำไมล่ะ

22
00:01:15,083 --> 00:01:16,541
เพราะกฎเหล็กไง

23
00:01:17,500 --> 00:01:20,291
"จงปฏิบัติต่อผู้อื่น
อย่างที่คุณอยากให้ปฏิบัติต่อตัวคุณเอง"

24
00:01:23,333 --> 00:01:24,958
คุณเป็นตัวอะไรกันแน่

25
00:01:25,666 --> 00:01:27,458
ฉันก็คือเธอไงที่รัก

26
00:01:35,333 --> 00:01:38,000
เธอแค่ต้องให้เวลามันสักนิด

27
00:01:38,666 --> 00:01:40,125
(วอลท์-เทค)

28
00:01:40,791 --> 00:01:43,291
วอลท์-เทคเป็นบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกา

29
00:01:43,375 --> 00:01:46,583
การขายวันสิ้นโลก
ทำเงินได้มากมายมหาศาล

30
00:01:46,666 --> 00:01:48,583
- มันคืออะไร
- เครื่องดักฟัง

31
00:01:48,666 --> 00:01:50,250
คุณจะให้ผมดักฟังภรรยาผมเหรอ

32
00:01:50,583 --> 00:01:52,833
ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้คนที่ฉันรัก

33
00:01:52,916 --> 00:01:54,708
นั่นก็คือคุณกับเจนี่

34
00:01:54,791 --> 00:01:58,583
ได้เข้าไปในวอลท์ผู้บริหาร

35
00:02:00,166 --> 00:02:03,000
อเมริกากำลังมุ่งทำสงครามทรัพยากร

36
00:02:03,083 --> 00:02:05,416
วอลท์-เทคได้ซื้อหนทางที่จะยุติสงครามนั้น

37
00:02:05,500 --> 00:02:08,500
ฟิวชั่นเย็น แหล่งพลังงานไม่สิ้นสุด

38
00:02:12,416 --> 00:02:14,625
เหตุระเบิดนิวเคลียร์คงจะเป็นโศกนาฏกรรม

39
00:02:14,708 --> 00:02:16,375
แต่ก็เป็นโอกาสในขณะเดียวกัน

40
00:02:17,541 --> 00:02:19,000
เพราะว่าสงครามน่ะ…

41
00:02:21,708 --> 00:02:23,250
สงครามไม่มีวันเปลี่ยน

42
00:02:29,208 --> 00:02:30,583
ชิปน้ำถูกทำลาย

43
00:02:30,666 --> 00:02:34,166
วอลท์มีน้ำเพียงพอต่อการยังชีพ
สำหรับประชากรเพียงแค่สองเดือน

44
00:02:34,250 --> 00:02:36,750
เราคือคนที่โชคดี

45
00:02:36,958 --> 00:02:40,666
วอลท์ทั้งสามแยกกัน
เพื่อกระจายภัยอันตราย

46
00:02:40,750 --> 00:02:43,791
คุณว่ามันไม่แปลกเหรอที่เรา
เลือกตั้งผู้ดูแลจากวอลท์ 31 ตลอดเลย

47
00:02:44,041 --> 00:02:45,541
สเตฟมาจากวอลท์ 31

48
00:02:48,041 --> 00:02:50,875
พวกเราบางคนจะได้ย้ายไปอยู่วอลท์ 32

49
00:02:50,958 --> 00:02:52,583
เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่

50
00:02:57,875 --> 00:03:00,125
พ่อผมมาจากที่นี่เหรอ

51
00:03:02,250 --> 00:03:05,333
นี่คือพวกบั๊ดส์ เพื่อนๆ ของผม

52
00:03:05,416 --> 00:03:08,333
กลุ่มผู้บริหารรุ่นเยาว์
ที่ถูกฝึกฝนมาอย่างดีภายใต้การดูแลใกล้ชิด

53
00:03:08,416 --> 00:03:10,333
จากโครงการฝึกอบรมผู้ช่วยของผมเอง

54
00:03:10,416 --> 00:03:12,125
(แฮงค์ แม็คเคลน
เข้า 2077 ออก 2268)

55
00:03:12,208 --> 00:03:15,000
เพราะอนาคตของมนุษยชาติ
ขึ้นอยู่กับคำคำเดียว

56
00:03:16,125 --> 00:03:17,208
การจัดการ

57
00:03:17,291 --> 00:03:18,750
จริงๆ ผมต้องกลับบ้าน

58
00:03:19,416 --> 00:03:20,291
ไม่

59
00:03:23,875 --> 00:03:26,000
ผมไม่ได้ชื่อไททัส ผมชื่อแม็กซิมัส

60
00:03:26,458 --> 00:03:29,583
ไททัสเป็นชื่ออัศวิน
ที่เป็นเจ้าของชุดนี้ก่อนผม

61
00:03:32,833 --> 00:03:34,208
คุณเป็นคนดีนะ

62
00:03:34,541 --> 00:03:36,000
แดนร้างห่วยแตกชะมัด

63
00:03:40,333 --> 00:03:41,541
ภราดรภาพ

64
00:03:42,958 --> 00:03:44,875
พวกเขาจะไม่หยุดตามหาอาร์ติแฟกต์

65
00:03:50,208 --> 00:03:51,333
ตามหาฉันให้เจอนะ

66
00:03:52,458 --> 00:03:53,541
แน่นอน

67
00:04:03,125 --> 00:04:04,791
เอาพ่อฉันคืนมา

68
00:04:05,916 --> 00:04:07,291
แต่ก่อนอื่น

69
00:04:08,791 --> 00:04:10,916
ให้ฉันบอกเธอมั้ยล่ะว่า
จริงๆ แล้วพ่อเธอเป็นใคร

70
00:04:12,791 --> 00:04:14,416
เชดี้ แซนด์ส

71
00:04:15,416 --> 00:04:18,707
พ่อเธอเผาเมืองนั้นจนราบคาบ

72
00:04:21,750 --> 00:04:23,250
อยากรู้จังว่าจะมีใครรอดบ้างมั้ย

73
00:04:26,332 --> 00:04:27,375
ผมไง

74
00:04:27,457 --> 00:04:28,750
(ขวด
นม)

75
00:04:29,957 --> 00:04:32,457
ถ้าปัญหาของโลกนี้คือ
การแบ่งพรรคแบ่งพวก

76
00:04:32,541 --> 00:04:35,207
การต่อสู้ไม่รู้จบ รบกันไม่จบสิ้น

77
00:04:35,291 --> 00:04:39,207
แล้ววิธีแก้ไขปัญหาคืออะไร
นอกจากการสลายการแบ่งพรรคพวก

78
00:04:39,916 --> 00:04:41,666
ทำให้โลกนี้มีแต่เรา

79
00:04:42,457 --> 00:04:44,000
มีแต่เราเท่านั้นที่ลิขิตมันได้

80
00:04:51,541 --> 00:04:53,875
เห็นรึยังว่าที่นี่ทำให้คนเป็นยังไง

81
00:04:57,041 --> 00:04:59,457
ฉันรอมา 200 กว่าปี

82
00:05:00,166 --> 00:05:03,583
เพื่อจะถามคำถามนึงกับใครสักคน

83
00:05:05,583 --> 00:05:07,458
ครอบครัวฉันอยู่ไหนวะ

84
00:05:14,750 --> 00:05:18,832
การตามรอยหมูติดกับ
ยังง่ายกว่าถามว่ามันหนีไปไหน

85
00:05:21,625 --> 00:05:23,166
เธอจะอยู่ที่นี่ก็ได้

86
00:05:23,250 --> 00:05:25,791
หรือจะไปเจอผู้ให้กำเนิดเธอก็ได้

87
00:05:33,957 --> 00:05:35,000
โอเคจบปิ๊ง

88
00:05:40,916 --> 00:05:44,957
ขออวยชัยแก่อัศวินแม็กซิมัส
ขออวยชัยแก่อัศวินแม็กซิมัส

89
00:05:45,041 --> 00:05:46,750
ขออวยชัยแก่อัศวินแม็กซิมัส

90
00:05:47,666 --> 00:05:49,500
พอเรามองออกไปที่แดนร้างนี้

91
00:05:50,291 --> 00:05:51,875
มันดูยุ่งเหยิงไปหมด

92
00:05:54,207 --> 00:05:56,416
แต่มีใครคอยชักใยอยู่เบื้องหลังเสมอ

93
00:06:13,250 --> 00:06:17,916
ชายที่รู้เรื่อง

94
00:06:31,082 --> 00:06:33,166
ให้ผมช่วยให้คุณมีวันที่ดีขึ้นไหม

95
00:06:37,541 --> 00:06:39,250
(สหภาพประท้วงร็อบโค
หุ่นยนต์เท่ากับขยะ)

96
00:06:39,332 --> 00:06:42,332
ฟังนะ ข้อกังวลหลักๆ ของเรา
ที่ร็อบโค อินดัสทรีส์

97
00:06:42,416 --> 00:06:45,666
คือการลดความซ้ำซ้อนในที่ทำงาน

98
00:06:46,250 --> 00:06:48,207
ถ้ารัฐบาลอเมริกันต้องการความช่วยเหลือ

99
00:06:48,291 --> 00:06:50,750
ในการเจรจาไกล่เกลี่ยระหว่างประเทศของเรา…

100
00:06:50,832 --> 00:06:52,791
(โรเบิร์ต เฮ้าส์
ผู้ก่อตั้งร็อบโค อินดัสทรีส์)

101
00:06:52,875 --> 00:06:54,332
รัฐบาลรู้ว่าต้องติดต่อใคร

102
00:06:54,416 --> 00:06:56,250
เขามันเป็นไอ้ปรสิต

103
00:06:57,582 --> 00:06:59,416
เราไม่ได้ลงคะแนนให้ไอ้หนอนหน้าโง่นี่

104
00:07:00,791 --> 00:07:01,791
ใช่สิ เราเลือกเขามา

105
00:07:10,541 --> 00:07:12,875
ทุกดอลลาร์ที่ใช้ไปคือคะแนนเสียง

106
00:07:13,875 --> 00:07:15,541
และผู้ชายคนนั้น

107
00:07:16,250 --> 00:07:20,750
เขามีคะแนนเสียงมากกว่า
นักการเมืองหัวกรวยทุกคนในวอชิงตัน

108
00:07:23,250 --> 00:07:25,125
แกเป็นแฟนพันธุ์แท้ของเขารึไง

109
00:07:29,375 --> 00:07:30,250
อ๋อ ใช่

110
00:07:31,791 --> 00:07:33,207
ครับ ผมว่าใช่นะ

111
00:07:35,457 --> 00:07:37,957
และถ้าชาวอเมริกันตั้งใจที่จะประเคน

112
00:07:38,041 --> 00:07:40,500
เงินทองมากมายให้ชายคนนั้น ก็…

113
00:07:41,666 --> 00:07:44,041
คงไม่ใช่เรื่องแย่ใช่ไหมล่ะ

114
00:07:45,707 --> 00:07:48,125
คุณทำงานรับเหมาแบบไหนเหรอ

115
00:07:50,041 --> 00:07:51,082
งานก่อสร้าง

116
00:07:52,957 --> 00:07:55,625
คุณคงต้องใช้ปืนยิงตะปูเอชแอนด์เอชสินะ

117
00:07:56,666 --> 00:07:57,957
มันเป็นเครื่องมือที่วิเศษมาก

118
00:07:59,207 --> 00:08:02,291
จับได้ถนัดมือ ใช้งานง่าย

119
00:08:02,375 --> 00:08:04,750
ดีกว่าใช้ค้อนเก่าๆ ง่อยๆ ใช่ไหม

120
00:08:05,666 --> 00:08:07,333
นึกว่าคุณจะซาบซึ้งซะอีก

121
00:08:09,166 --> 00:08:10,000
ซาบซึ้งเหรอ

122
00:08:11,750 --> 00:08:13,625
ฉันว่าแกมาผิดบาร์แล้วว่ะ เพื่อน

123
00:08:16,916 --> 00:08:18,207
ความล้าหลัง

124
00:08:20,082 --> 00:08:21,082
มันเป็นเรื่องใหญ่เลยนะ

125
00:08:22,332 --> 00:08:24,375
ผมพยายามมองจากมุมมองของคุณนะ

126
00:08:24,957 --> 00:08:27,582
แต่มันยากที่จะจินตนาการว่า
คนเราจะหัวช้าได้ขนาดไหน

127
00:08:27,666 --> 00:08:29,957
ถึงขั้นไม่รู้ตัวเลยว่ายังไงก็หนีไม้พ้น

128
00:08:39,082 --> 00:08:42,250
ต่อยปากผมสิ ผมว่าผมจะชอบนะ

129
00:08:50,750 --> 00:08:54,208
ผมไม่ค่อยคิดผิดนะ แต่ไปต่อเรื่องอื่นดีกว่า

130
00:09:03,875 --> 00:09:08,291
นั่นคือเงิน 31 ล้านดอลลาร์

131
00:09:12,000 --> 00:09:16,875
คุณจะทำอะไรเพื่อเงินทั้งหมดนั่น

132
00:09:20,041 --> 00:09:21,041
คิดไม่ออกเหรอ

133
00:09:22,000 --> 00:09:24,583
ไม่แปลกใจเลย งั้นผมเสนอให้คุณดีไหม

134
00:09:34,915 --> 00:09:38,665
ให้ผมเอาเจ้านี่แปะไว้ที่ท้ายทอย

135
00:09:40,083 --> 00:09:41,165
มันคือเชี่ยอะไร

136
00:09:44,208 --> 00:09:47,333
เรียกว่าการวิจัยการตลาดแบบดั้งเดิมก็ได้

137
00:09:48,208 --> 00:09:52,750
ผมแค่ขอให้คุณสอดเจ้านี่เข้าไปที่ท้ายทอย

138
00:09:52,833 --> 00:09:55,750
แล้วเงินทั้งหมดนั่นจะเป็นของคุณ

139
00:09:57,250 --> 00:09:59,625
แล้วถ้าฉันหักมือที่แกไม่เคยใช้ล่ะ

140
00:09:59,708 --> 00:10:01,708
ลองดูซิว่าแกจะทันได้สังเกตไหม

141
00:10:01,791 --> 00:10:03,416
แล้วเราค่อยเอาเงินมันมา

142
00:10:03,500 --> 00:10:05,750
- พวกคนรวยนี่แม่ง…
- งั้นก็…

143
00:10:25,375 --> 00:10:27,541
ผมอยากให้คุณช่วยอะไรผมหน่อย

144
00:10:29,416 --> 00:10:30,833
กำจัดเพื่อนคุณซะ

145
00:10:36,290 --> 00:10:38,540
บิล บิล

146
00:10:44,165 --> 00:10:46,415
พวกคุณใช้ปืนยิงตะปูเอชแอนด์เอชจริงๆ ด้วย

147
00:10:48,625 --> 00:10:49,790
คุณควรจะรู้สึกดีนะ

148
00:10:51,375 --> 00:10:52,540
คุณจ่ายเงินเพื่อเรื่องทั้งหมดนี่

149
00:11:37,750 --> 00:11:42,583
โลกอาจถึงจุดจบ
แต่ความก้าวหน้าจะมุ่งหน้าต่อไป

150
00:11:48,708 --> 00:11:55,665
ฟอลล์เอาท์ ภารกิจฝ่าแดนฝุ่นมฤตยู

151
00:12:06,791 --> 00:12:08,291
ข่านส์ทั้งหลาย

152
00:12:08,375 --> 00:12:09,208
(ไม่มีห้องว่าง)

153
00:12:09,291 --> 00:12:12,000
วันนี้ฉันมีอะไรน่าตื่นเต้นมาให้

154
00:12:18,541 --> 00:12:22,750
ไอ้เวรนี่ทรมานพวกข่านส์อย่างเรา
มาตั้งแต่ก่อนที่ปู่พวกนายจะเกิด

155
00:12:23,500 --> 00:12:24,916
และวันนี้…

156
00:12:27,166 --> 00:12:30,875
มีนักล่าค่าหัวตัวน้อย
ล่อมันเข้ามาในบ้านเราพอดี

157
00:12:31,666 --> 00:12:33,125
ตอนนี้เราจะได้มาล้างแค้นกัน

158
00:12:35,665 --> 00:12:37,040
แกคิดว่าไง

159
00:12:51,375 --> 00:12:52,958
ตรงนั้นเคยเป็นร้านค้าไม่ใช่เหรอ

160
00:12:54,833 --> 00:12:58,915
ฉันว่าฉันเคยซื้อน้ำอัดลมที่นั่น
เมื่อประมาณ 25 ปีก่อน

161
00:12:59,000 --> 00:13:00,458
พล่ามเสร็จหรือยังวะ

162
00:13:01,333 --> 00:13:04,083
- เรายังต้องล้างแค้น…
- ดาร์ลา

163
00:13:04,166 --> 00:13:06,583
ผู้หญิงหลังเคาน์เตอร์ เธอชื่อดาร์ลา

164
00:13:06,666 --> 00:13:09,083
เธอเป็นผู้หญิงที่มีเหตุผล

165
00:13:10,541 --> 00:13:13,333
จนกระทั่งแก๊งเด็กน้อยนัดกันใส่แจ็คเก็ต
อย่างพวกแกย้ายเข้ามา

166
00:13:15,916 --> 00:13:19,666
ดีใจที่ได้คุยกับพวกแกนะ แต่ถ้าพวกแกไม่ว่าอะไร

167
00:13:20,500 --> 00:13:22,208
ฉันพร้อมที่จะลุยให้มันจบๆ แล้ว

168
00:13:24,833 --> 00:13:27,666
ถ้าพวกแกไม่ได้ยินฉันพูด
ฉันจะพูดให้ดังกว่านี้ ฉันบอกว่า

169
00:13:28,708 --> 00:13:30,958
"ฉันพร้อมที่จะลุยให้มันจบๆ แล้ว"

170
00:13:37,583 --> 00:13:39,290
ให้มันจบๆ

171
00:13:46,458 --> 00:13:47,665
เชี่ยเอ๊ย

172
00:13:58,040 --> 00:13:59,375
สวัสดีค่ะ ขอโทษนะคะ

173
00:14:00,083 --> 00:14:02,541
สวัสดีค่ะ ขอโทษนะคะ ขอโทษจริงๆ

174
00:14:02,625 --> 00:14:04,291
ฉันหวังว่าคุณจะช่วยตกลง

175
00:14:04,375 --> 00:14:06,833
กับฉันและเพื่อนร่วมทางของฉันคนนั้นได้

176
00:14:06,916 --> 00:14:10,833
เรากำลังตามล่าพ่อของฉันซึ่งไม่ใช่คนดี

177
00:14:10,916 --> 00:14:13,875
และในการเดินทางครั้งนี้
เราต้องการอาหารและเสบียง

178
00:14:13,958 --> 00:14:17,083
แผนแรกคือไม่ยุ่งกับพวกคุณ
แล้วหลีกเลี่ยงสถานการณ์นี้โดยสิ้นเชิง

179
00:14:17,166 --> 00:14:20,625
แต่เคยลองแล้ว และฉันก็เริ่มหิวจะตายอยู่แล้ว

180
00:14:21,333 --> 00:14:24,458
แผนที่สอง เขาเป็นคนต้นคิดนะ
คือให้ฉันส่งตัวเขาให้พวกคุณ

181
00:14:24,541 --> 00:14:27,750
คุณจะได้เปิดตู้เซฟของคุณ
และเอารางวัลค่าหัวเขาให้ฉัน

182
00:14:27,833 --> 00:14:28,916
ยิงเลยสิวะ

183
00:14:29,000 --> 00:14:31,916
แผนก็คือ ฉันจะยิงเขาลงมา
เขาจะเอาอาวุธของพวกคุณ

184
00:14:32,000 --> 00:14:34,833
และใช้ความรุนแรงทุกอย่างที่จำเป็น
เพื่อให้เราหนีไปได้

185
00:14:34,915 --> 00:14:37,625
ซึ่งจากประสบการณ์ของฉันจนถึงตอนนี้…

186
00:14:38,540 --> 00:14:41,125
ต้องใช้ความรุนแรงเยอะมาก ดังนั้น…

187
00:14:41,708 --> 00:14:44,125
ฉันหวังจริงๆ ว่าคุณจะตกลงกับแผนที่สาม

188
00:14:46,500 --> 00:14:47,708
แผนที่สามคืออะไร

189
00:14:50,875 --> 00:14:51,958
คุณแค่ปล่อยเราไป

190
00:14:53,625 --> 00:14:55,000
แล้วเราจะเก็บฝาที่คุณให้ฉันไว้

191
00:14:55,583 --> 00:14:58,165
ซึ่งพูดตรงๆ ว่า เราต้องการเพื่อความอยู่รอด

192
00:15:02,041 --> 00:15:04,833
ถามหน่อยสิ
ถ้าฉันพูดว่า "ได้โปรด" จะช่วยไหม

193
00:15:08,125 --> 00:15:10,666
ใครก็ตามที่ฆ่ายัยนั่นได้ จะได้กินเนื้อหมา

194
00:15:12,583 --> 00:15:13,416
โอเคจบปิ๊ง

195
00:15:20,291 --> 00:15:21,125
ให้ตายสิ

196
00:15:30,000 --> 00:15:30,833
บ้าเอ๊ย

197
00:15:39,540 --> 00:15:41,165
ไอ้พวกมือสมัครเล่น

198
00:15:51,583 --> 00:15:53,415
(ยอมตายดีกว่ายอมแพ้)

199
00:17:16,000 --> 00:17:17,833
เธอคิดว่าตัวเองทำตัวมีประโยชน์

200
00:17:18,708 --> 00:17:21,290
ด้วยการยิงคนที่หัวเข่ากับก้น

201
00:17:22,665 --> 00:17:24,750
แต่ถ้าให้พูดตรงๆ นะ ไม่มีประโยชน์เลย

202
00:17:24,833 --> 00:17:27,290
ฉันจะไม่ขอโทษที่ไม่ฆ่าคน

203
00:17:31,416 --> 00:17:33,208
สิ่งเดียวที่สำคัญสำหรับฉัน…

204
00:17:34,291 --> 00:17:36,166
คือการที่เธอยิงเชือกบ้านั่น

205
00:17:44,125 --> 00:17:45,333
ฉันก็ยิงนี่ ใช่ไหมล่ะ

206
00:18:28,125 --> 00:18:29,750
ยังดูเหมือนในรูปเก่าๆ เลย

207
00:18:33,750 --> 00:18:35,250
ระเบิดถูกยิงทิ้ง

208
00:18:36,666 --> 00:18:37,958
ส่วนใหญ่น่ะนะ

209
00:18:41,875 --> 00:18:43,625
ถ้าพวกเขาทำแบบนั้นได้ในลาสเวกัส

210
00:18:43,708 --> 00:18:45,791
ทำไมถึงทำกับทั้งอเมริกาไม่ได้

211
00:18:47,541 --> 00:18:49,416
เพราะ "พวกเขา" ไม่มีอยู่จริง

212
00:18:50,125 --> 00:18:51,125
มี "เขา" แค่คนเดียว

213
00:18:52,250 --> 00:18:54,291
ผู้ชายที่ชื่อว่าโรเบิร์ต เฮ้าส์

214
00:18:56,333 --> 00:18:58,916
ถ้าครอบครัวคุณไปที่นั่น พวกเขาอาจปลอดภัย

215
00:18:59,833 --> 00:19:01,541
ไม่มีที่ไหนปลอดภัยถ้าอยู่ใกล้โรเบิร์ต เฮ้าส์

216
00:19:07,833 --> 00:19:09,625
ทำไมพ่อฉันถึงต้องไปลาสเวกัสด้วย

217
00:19:39,791 --> 00:19:42,500
วันสิ้นโลกมีศักยภาพ
ในการหารายได้มากมายเลย

218
00:19:49,958 --> 00:19:52,000
เราจะรับประกันผลได้ยังไง

219
00:19:52,083 --> 00:19:52,916
(ร็อบโค)

220
00:19:54,958 --> 00:19:57,083
เราก็ทิ้งระเบิดเองสิ

221
00:20:05,125 --> 00:20:06,208
เจนี่

222
00:20:06,291 --> 00:20:07,291
ที่รัก

223
00:20:07,375 --> 00:20:08,875
- เจนี่
- พ่อคะ

224
00:20:08,958 --> 00:20:09,791
- ไงลูก
- พ่อ

225
00:20:09,875 --> 00:20:11,000
นี่ๆๆ

226
00:20:15,916 --> 00:20:19,500
ฟังพ่อนะ พ่ออยากให้ลูกกลับไปที่ห้อง

227
00:20:19,583 --> 00:20:22,250
พ่ออยากให้ลูกเลือกชุดโปรดสามชุด

228
00:20:22,333 --> 00:20:23,875
และของเล่นชิ้นโปรด ได้ไหม

229
00:20:24,750 --> 00:20:26,125
แล้วกลับมาเจอพ่อที่นี่

230
00:20:27,916 --> 00:20:28,750
โอเค ไปเลย

231
00:20:54,833 --> 00:20:56,000
เราจะไปไหนกันคะ พ่อ

232
00:21:02,375 --> 00:21:05,708
เบเกอร์สฟิลด์ เราจะไปเบเกอร์สฟิลด์กันลูก

233
00:21:08,000 --> 00:21:09,291
แล้วแม่ล่ะคะ

234
00:21:10,291 --> 00:21:11,583
แม่จะไปกับเราไหม

235
00:21:11,666 --> 00:21:14,500
โปรดทราบ
การทดสอบระบบประกาศเตือนพลเมือง

236
00:21:14,583 --> 00:21:17,458
สำหรับเขตลอสแอนเจลิสจะเริ่มในอีกสิบวินาที

237
00:21:21,625 --> 00:21:23,458
ไม่เอาน่าๆ

238
00:21:27,500 --> 00:21:31,416
(วอลท์-เทค อินดัสทรีส์)

239
00:21:45,791 --> 00:21:47,333
พระเจ้าช่วย มันเกิดขึ้นแล้ว

240
00:21:47,416 --> 00:21:48,625
เข้าไปข้างใน

241
00:21:51,666 --> 00:21:55,041
เริ่มการทดสอบได้ นี่คือการทดสอบ

242
00:21:55,666 --> 00:21:56,916
มันเป็นแค่การทดสอบ

243
00:21:57,541 --> 00:22:00,125
เราต้องไปเดี๋ยวนี้ เราจะตายกันหมด

244
00:22:01,250 --> 00:22:02,208
พ่อคะ หนูกลัว

245
00:22:04,041 --> 00:22:05,250
- มานี่
- หนูกลัว

246
00:22:05,333 --> 00:22:06,666
ไม่เป็นไรๆ

247
00:22:14,083 --> 00:22:19,833
('ดูแลคนรักของคุณให้ปลอดภัย'
ด้วยวอลท์-เทค อินดัสทรีส์)

248
00:22:19,916 --> 00:22:21,791
(คูเปอร์ ฮาเวิร์ด)

249
00:22:23,458 --> 00:22:24,291
ไม่เป็นไร

250
00:22:26,333 --> 00:22:27,166
ไม่เป็นไรนะ

251
00:22:54,333 --> 00:22:57,750
เราใช้น้ำสำรองของเราจนร่อยหรอเร็วมาก

252
00:22:57,833 --> 00:23:01,375
งั้นเราต้องโอนพลังงาน
ไปที่เครื่องกรองน้ำชั่วคราว

253
00:23:01,458 --> 00:23:03,041
ที่เราสร้างจากอะไหล่เหลือใช้

254
00:23:04,458 --> 00:23:05,666
ไง ทุกคน

255
00:23:07,458 --> 00:23:08,583
เร็ก ให้ช่วยอะไรไหม

256
00:23:09,041 --> 00:23:10,250
เห็นนอร์มไหม

257
00:23:10,333 --> 00:23:13,208
นอร์มถูกส่งไปโครงการแลกเปลี่ยนผู้นำ

258
00:23:13,291 --> 00:23:14,750
ที่วอลท์ 31

259
00:23:14,833 --> 00:23:16,958
ทุกคนกำลังก้าวหน้ายกเว้นผม

260
00:23:17,666 --> 00:23:21,875
เร็ก ชุมชนนี้ทำทุกอย่างเพื่อให้อยู่รอดนะ

261
00:23:23,250 --> 00:23:24,333
คงงั้นมั้ง

262
00:23:25,083 --> 00:23:26,708
พวกคุณทำอะไรกันอยู่

263
00:23:26,791 --> 00:23:27,791
ชิปน้ำ

264
00:23:28,458 --> 00:23:31,416
ซึ่งเราต้องการเพื่อเอาตัวรอด และตอนนี้มันพังอยู่

265
00:23:31,500 --> 00:23:33,541
อ๋อ ใช่ เรื่องนั้น ใช่

266
00:23:35,666 --> 00:23:37,000
ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ

267
00:23:37,083 --> 00:23:38,625
ผมไม่ใช่วิศวกร แต่…

268
00:23:39,958 --> 00:23:43,125
คุณจะแปลกใจว่า คนที่จบปริญญาเอก
ด้านวางแผนจัดงานทำอะไรได้…

269
00:23:46,416 --> 00:23:48,791
บางทีคุณน่าจะลองหาที่ระบาย

270
00:23:48,875 --> 00:23:50,625
เปิดชมรมหรืออะไรสักอย่าง

271
00:23:50,708 --> 00:23:51,583
ชมรมเหรอ

272
00:23:53,166 --> 00:23:54,000
ชมรมอะไร

273
00:23:54,083 --> 00:23:56,083
ช่วงนี้เราเจออะไรกันมามาก

274
00:23:56,166 --> 00:23:58,291
คุณอาจตั้งกลุ่มให้คนอื่น

275
00:23:58,375 --> 00:24:02,541
มาพูดคุยกันถึงความรู้สึกต่างๆ ที่คุณอาจรู้สึก

276
00:24:02,625 --> 00:24:04,083
ผมมีความรู้สึกแบบไหนเหรอ

277
00:24:05,125 --> 00:24:07,791
ละอาย ไร้ประโยชน์

278
00:24:07,875 --> 00:24:08,958
ผมไม่ได้รู้สึกไร้ประโยชน์

279
00:24:10,166 --> 00:24:11,416
แต่ผมชอบความละอายนะ

280
00:24:12,750 --> 00:24:13,958
ความละอาย เริ่มจากตรงนั้นได้

281
00:24:15,250 --> 00:24:18,083
แต่แน่นอนว่าต้องมีงบของว่าง

282
00:24:18,166 --> 00:24:22,666
ส่งคำขอเสบียงมา ฉันจะเซ็นให้

283
00:24:26,958 --> 00:24:28,291
เป็นหัวหน้าคนนี่งานหนักนะ

284
00:24:29,750 --> 00:24:31,458
นี่แค่ครึ่งเดียวด้วยซ้ำ

285
00:24:32,666 --> 00:24:34,250
เห็นรึยังว่าผมต้องเจอกับอะไร

286
00:24:34,333 --> 00:24:36,750
ในวอลท์ 33 ผมออกจากที่พัก

287
00:24:36,833 --> 00:24:39,291
เลี้ยวขวา เลี้ยวขวาอีกที แล้วก็จะถึงลิฟต์

288
00:24:39,375 --> 00:24:44,083
แต่ในวอลท์ 32 นี่ ต้องเลี้ยวซ้าย
แล้วซ้ายอีกทีถึงจะเจอลิฟต์

289
00:24:44,166 --> 00:24:47,833
ใช่ อีกครั้งนะ ที่นี่ทุกอย่างกลับด้านกัน

290
00:24:47,916 --> 00:24:50,041
คุณก็แค่ทำตรงกันข้ามกับที่คุณเคยทำ

291
00:24:51,708 --> 00:24:53,208
ผมไม่แน่ใจว่ามันจะง่ายขนาดนั้น

292
00:24:54,833 --> 00:24:55,666
มันง่าย

293
00:24:56,333 --> 00:24:59,916
เอาล่ะ ฟังนะ ในฐานะผู้ดูแลของคุณ
ฉันขอถามอะไรหน่อย

294
00:25:00,833 --> 00:25:04,666
มีอะไรที่แก้ไขได้จริงๆ บ้างไหม

295
00:25:04,750 --> 00:25:06,708
มีอะไรที่ฉันช่วยคุณได้บ้าง

296
00:25:07,958 --> 00:25:09,041
ป้ายบอกทาง

297
00:25:09,833 --> 00:25:12,250
ไม่ นั่นอาจกลายเป็นเรื่องขัดแย้งได้

298
00:25:12,333 --> 00:25:15,583
บางทีคุณอาจจ้างให้มีการวิจัยความเป็นไปได้

299
00:25:15,666 --> 00:25:17,583
ในหัวข้อวิจัยเรื่องการติดป้ายบอกทาง

300
00:25:27,083 --> 00:25:28,833
ภรรยาคุณนี่สุดยอดจริงๆ เช็ท

301
00:25:28,916 --> 00:25:30,416
เราไม่ได้แต่งงานกัน

302
00:25:30,500 --> 00:25:32,333
แถมลูกก็น่ารัก

303
00:25:32,416 --> 00:25:33,458
ไม่ใช่ลูกของผม

304
00:25:33,541 --> 00:25:34,916
ผมไม่เคยมีครอบครัว

305
00:25:35,916 --> 00:25:36,750
เกิดอะไรขึ้น

306
00:25:36,833 --> 00:25:38,041
คงเป็นธรรมดาของชีวิต

307
00:25:39,250 --> 00:25:41,041
ที่นี่อะไรๆ มันเกิดขึ้นเร็วมาก

308
00:25:41,625 --> 00:25:43,458
ผมก็ไม่มีครอบครัวเหมือนกัน เดวี่

309
00:25:43,541 --> 00:25:45,083
ขอให้สนุกนะ

310
00:25:49,250 --> 00:25:50,375
ทางนี้ ใช่

311
00:25:58,125 --> 00:25:59,083
อ้าว คุณนี่เอง

312
00:26:00,958 --> 00:26:03,666
อีตาเดวี่นั่น คือว่า…

313
00:26:04,958 --> 00:26:07,833
เห็นใจเขานะ แต่…

314
00:26:10,958 --> 00:26:14,083
แค่มาดูว่าคุณว่างมอบหมายงานให้ผมรึยัง

315
00:26:14,166 --> 00:26:17,208
เพราะคนอื่นๆ มีงานกันหมดแล้ว

316
00:26:18,083 --> 00:26:22,083
ถ้าคุณยังไม่ได้เลือกผู้คุมประตู ผมมีประสบการณ์นะ

317
00:26:22,875 --> 00:26:25,083
เช็ท ช่วงนี้ฉันยุ่ง

318
00:26:25,166 --> 00:26:27,125
และฉันต้องการคนดูแลเด็ก

319
00:26:27,208 --> 00:26:28,500
และเด็กก็คุ้นเคยกับคุณด้วย

320
00:26:29,166 --> 00:26:33,416
แต่เขาไม่ใช่ลูกผม

321
00:26:34,500 --> 00:26:37,083
ทุกคนทำเหมือนว่าเขาเป็นลูกผม

322
00:26:37,166 --> 00:26:38,375
เช็ท…

323
00:26:38,458 --> 00:26:40,708
อย่างน้อยคุณพอจะตั้งชื่อให้เขาได้ไหม

324
00:26:40,791 --> 00:26:43,875
เพราะเพื่อนบ้านเริ่มเรียกเขาว่า
เช็ทจูเนียร์กันแล้ว

325
00:26:43,958 --> 00:26:45,583
เอาชื่อนั้นแล้วกัน

326
00:26:45,666 --> 00:26:49,625
คือว่า เช็ทจูเนียร์เป็นชื่อพ่อผม

327
00:26:49,708 --> 00:26:51,833
เป็นเรื่องส่วนตัวสำหรับผม

328
00:26:51,916 --> 00:26:54,416
ที่ต้องทนดูพ่อขาดอาหารตาย
ในวิกฤตขาดแคลนอาหารที่วีวิล

329
00:26:56,416 --> 00:27:00,083
เช็ท เราจะเถียงกันจริงๆ เหรอ

330
00:27:03,958 --> 00:27:05,083
เช็ทจูเนียร์ก็ได้

331
00:27:14,875 --> 00:27:16,916
คุณถนัดงานคอมพิวเตอร์ไหม

332
00:27:18,375 --> 00:27:20,000
นั่นมันงานของนอร์มนี่

333
00:27:20,083 --> 00:27:22,250
คุณไปถามเขาในเทอร์มินัลสิ

334
00:27:22,333 --> 00:27:23,916
ความคิดดีเลย

335
00:27:24,000 --> 00:27:26,833
ฉันจะส่งข้อความถึงวอลท์อื่นก็แล้วกัน

336
00:27:37,833 --> 00:27:40,125
โอเคๆ

337
00:27:47,541 --> 00:27:48,958
(การสื่อสารระหว่างวอลท์ถูกปิด)

338
00:27:49,041 --> 00:27:50,791
โอ๊ย พระเจ้าช่วยกล้วยทอด

339
00:27:51,583 --> 00:27:54,750
ไม่นะ "การสื่อสารระหว่างวอลท์ถูกปิด"

340
00:27:55,166 --> 00:27:57,541
ไหนดูซิ เขาอยู่ไหน

341
00:27:58,125 --> 00:28:01,291
คุณ คุณอยู่ไหน ผมจะไปหาคุณ

342
00:28:01,375 --> 00:28:02,750
ผมจะไปหาคุณ

343
00:28:03,458 --> 00:28:04,541
จะไปเดี๋ยวนี้

344
00:28:05,291 --> 00:28:07,625
ให้ตายสิ ดูสภาพเข้าสิ

345
00:28:07,708 --> 00:28:10,791
คุณเป็นสัตว์สกปรกน่ารังเกียจจริงๆ เลยนะ

346
00:28:11,291 --> 00:28:13,625
คุณคงไม่ได้หวังให้ผม
เป็นคนทำความสะอาดใช่มั้ย

347
00:28:18,166 --> 00:28:20,875
คุณเจอน้ำแล้ว แต่อาหารคุณหมด

348
00:28:20,958 --> 00:28:23,166
การอดอาหารเป็นวิธีตายที่เยี่ยมมาก

349
00:28:24,875 --> 00:28:27,333
ผมขอเสนอทางออกที่สง่างามกว่า

350
00:28:27,416 --> 00:28:29,625
ทางที่คุณเลือกให้ตัวเอง บุตรชายของแฮงค์

351
00:28:30,416 --> 00:28:32,500
เข้าไปในไครโอพอดของพ่อคุณซะ

352
00:28:33,541 --> 00:28:35,125
ฉันจะไม่เป็นนักโทษของแก

353
00:28:35,583 --> 00:28:37,750
คุณเป็นนักโทษของผมแล้ว

354
00:28:37,833 --> 00:28:41,708
คุณแค่ต้องรอจนกว่าพื้นผิว
จะปลอดภัยสำหรับการกลับมาตั้งรกราก

355
00:28:41,791 --> 00:28:44,583
แล้วเราทุกคนก็จะมุ่งหน้าสู่
"วันแห่งการหวนกลับคืน"

356
00:28:45,250 --> 00:28:46,541
วันนั้นคือเมื่อไหร่

357
00:28:46,625 --> 00:28:49,583
เมื่อไม่มีใครบนพื้นผิวเหลืออยู่ที่จะคัดค้านเรา

358
00:28:51,791 --> 00:28:53,208
หรือไม่แกก็แค่ปล่อยฉันกลับบ้าน

359
00:28:54,375 --> 00:28:56,000
เดี๋ยวคนจะเริ่มรู้ว่าฉันหายไป

360
00:28:56,791 --> 00:28:58,500
เรามีระเบียบการสำหรับทุกอย่าง

361
00:28:58,583 --> 00:29:00,791
รวมถึงเวลาที่คนจากวอลท์หายไป

362
00:29:00,875 --> 00:29:02,708
ผู้ดูแลของคุณจะจัดการเอง

363
00:29:02,791 --> 00:29:04,500
ไม่มีใครมาหาคุณหรอก

364
00:29:05,458 --> 00:29:08,708
ถ้าหิวมากกว่านี้หน่อย คุณอาจมีเหตุผลกว่านี้

365
00:29:09,666 --> 00:29:12,333
ขอให้โชคดีกับการหาของกิน
ตอนที่มองอะไรไม่เห็นก็แล้วกัน

366
00:29:15,916 --> 00:29:17,500
คุณกำลังอยู่ในโลกของผม

367
00:29:18,625 --> 00:29:22,791
วอลท์สามแห่งนี้
คือผลผลิตจากการวางแผนหลายทศวรรษ

368
00:29:22,875 --> 00:29:26,208
เป็นผลงานของเหล่านักคิดที่ฉลาดที่สุด
หลายร้อยคนในยุคก่อนสงคราม

369
00:29:26,291 --> 00:29:29,000
พร้อมทรัพยากรของอารยธรรมที่ใช้การได้

370
00:29:29,750 --> 00:29:33,666
คุณก็แค่คนไม่พอใจที่เดินหลงมาผิดทาง

371
00:29:34,666 --> 00:29:37,041
คุณมีความหวังอะไร
ในการต่อกรกับความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

372
00:29:37,125 --> 00:29:39,083
ในประวัติศาสตร์แห่งการรวมโลกแนวดิ่งล่ะ

373
00:29:40,541 --> 00:29:42,041
ทำใจซะ บุตรชายของแฮงค์

374
00:29:43,375 --> 00:29:44,916
คุณทำเกินตัว…

375
00:29:46,333 --> 00:29:48,708
และจะไม่มีใครมาช่วยคุณ

376
00:30:02,750 --> 00:30:07,625
(แฮงค์ แม็คเคลน
ผู้ช่วยผู้บริหาร)

377
00:30:24,333 --> 00:30:27,958
คุณคิดว่าพ่อฉันจะทำให้คุณเจอครอบครัวเหรอ

378
00:30:28,666 --> 00:30:31,458
แปลว่าคุณคิดว่าครอบครัวคุณ
ยังมีชีวิตอยู่หลังจากผ่านไป 200 ปี

379
00:30:31,541 --> 00:30:33,291
แต่ฉันกลับเป็นคนมองโลกในแง่ดีเนี่ยนะ

380
00:30:40,250 --> 00:30:41,208
พ่อของเธอ…

381
00:30:42,583 --> 00:30:44,625
หาเพื่อนใหม่เสมอเลย

382
00:31:10,875 --> 00:31:13,250
(ทำสดใหม่ทุกวัน)

383
00:31:13,333 --> 00:31:15,708
(ของกินอยู่ข้างหน้า)

384
00:31:15,791 --> 00:31:18,250
(ซุปร้อนๆ และอร่อยเหาะ)

385
00:31:18,333 --> 00:31:20,083
หล่อนคงเห็นเขาผ่านไปอยู่

386
00:31:24,500 --> 00:31:26,333
เราถามหล่อนก็ได้นะ

387
00:31:33,333 --> 00:31:35,250
ขอโทษค่ะ หวัดดี

388
00:31:36,541 --> 00:31:38,500
ฉันขอสั่ง…

389
00:31:38,583 --> 00:31:40,583
(ซุปหมัด 2 ฝา)

390
00:31:42,083 --> 00:31:43,083
ซุปหมัด

391
00:31:44,541 --> 00:31:45,541
ได้สิ

392
00:31:50,458 --> 00:31:53,625
แค่สงสัยว่าคุณบังเอิญเห็น…

393
00:32:03,833 --> 00:32:05,916
ฉันมีขนมปังกรอบนะ ถ้าเธออยากได้

394
00:32:06,791 --> 00:32:08,333
มันอยู่ในกางเกงอีกตัวของฉัน

395
00:32:10,708 --> 00:32:11,791
ไม่เป็นไรค่ะ แต่…

396
00:32:12,666 --> 00:32:14,375
กินตอนยังร้อนๆ นะ ยัยหนู

397
00:32:25,583 --> 00:32:28,875
ค่ะ แล้วคุณเคยเห็น…

398
00:32:28,958 --> 00:32:34,541
ผู้ชายที่ใส่ชุดใหญ่เกินตัว
ที่ทำจากเหล็กผ่านมาบ้างไหม

399
00:32:34,625 --> 00:32:36,166
เขาเอาตัวลูกชายฉันไป

400
00:32:37,416 --> 00:32:38,583
ฉันมั่นใจว่าลูกชายคุณ…

401
00:32:38,666 --> 00:32:39,875
เขาตายแล้ว

402
00:32:39,958 --> 00:32:41,875
ไม่ เราไม่รู้หรอก

403
00:32:41,958 --> 00:32:42,833
ไม่

404
00:32:42,916 --> 00:32:45,916
เขาตายแล้ว โชคดีจริงๆ

405
00:32:47,541 --> 00:32:49,166
ไอ้เวรนั่นติดเงินฉัน

406
00:32:52,250 --> 00:32:55,958
ฉันเสียใจด้วยเรื่อง… เงินของคุณ

407
00:32:56,041 --> 00:32:57,541
เขาไปทางนั้น

408
00:32:58,541 --> 00:32:59,375
ขอบคุณค่ะ

409
00:33:03,541 --> 00:33:07,125
ถ้าเธอเจอเงินจากศพ มันเป็นของฉันนะ

410
00:33:11,791 --> 00:33:12,625
มีคำถาม

411
00:33:13,500 --> 00:33:16,166
เธอวางแผนจะทำอะไรกันแน่
ถ้าเจอพ่อของเธอ

412
00:33:17,041 --> 00:33:18,541
ทำเหมือนปกติเหรอ

413
00:33:19,208 --> 00:33:23,291
เธอยิงตูดเขา แล้วปล่อยให้ฉันยิงหัว

414
00:33:25,833 --> 00:33:29,041
ไม่ ฉัน… ฉันจะพาพ่อเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม

415
00:33:31,416 --> 00:33:33,125
เธอคิดว่าเขาสมควรได้รับมันเหรอ

416
00:33:33,208 --> 00:33:35,666
ฉันถูกเลี้ยงมาให้เชื่อว่า
นั่นคือสิ่งที่ทุกคนสมควรได้รับ

417
00:33:35,750 --> 00:33:38,500
คนจะได้รู้ว่า การกระทำของเราเป็นสิ่งสำคัญ

418
00:33:38,583 --> 00:33:40,041
และอย่าหมดหวัง

419
00:33:40,625 --> 00:33:44,166
อย่างที่คุณบอกว่าหมดหวังไปแล้ว
แต่ลึกๆ แล้วก็ยังหวังอยู่

420
00:33:46,791 --> 00:33:49,458
โทษทีที่ต้องพูดตรงๆ นะ ยัยหนู

421
00:33:49,541 --> 00:33:51,500
แต่วิธีที่เธอถูกเลี้ยงมามันไม่จริง

422
00:33:53,125 --> 00:33:56,166
ฉันรู้ แต่ดูทางเลือกอื่นสิ

423
00:33:58,833 --> 00:34:00,583
ฉันคงแค่พยายามทำตัวให้เป็นตัวอย่างน่ะ

424
00:34:07,875 --> 00:34:09,166
(โรงหนังไดรฟ์อินสตาร์ไลท์)

425
00:34:09,250 --> 00:34:11,875
(ฉายหนังคู่ หกโมงครึ่ง
ชายหนุ่มและสุนัข คูเปอร์ ฮาเวิร์ด)

426
00:34:49,291 --> 00:34:50,291
(ทุบเจ้าคอมมิวนิสต์)

427
00:34:50,375 --> 00:34:51,791
พวกเขานั่งกันรอบโต๊ะนั้น

428
00:34:51,875 --> 00:34:53,750
แล้วพูดถึงจุดจบของโลก

429
00:34:53,833 --> 00:34:56,458
อย่างกับว่ากำลังพูดถึงแผนธุรกิจใหม่เลย

430
00:34:57,083 --> 00:34:59,250
คุณคงได้ยินอะไรที่น่าสนใจเข้าสินะ

431
00:35:00,625 --> 00:35:01,833
อะไรนะ คุณรู้เหรอ

432
00:35:03,291 --> 00:35:04,708
ตอนนี้คุณก็รู้แล้วเหมือนกัน

433
00:35:04,791 --> 00:35:07,000
แล้วเราจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี

434
00:35:07,958 --> 00:35:10,000
หมายความว่าไง "เราจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี"

435
00:35:10,083 --> 00:35:13,375
ผมบอกแล้ว ผมไม่ใช่สายลับ
ผมไม่ใช่พวกคอมมิวนิสต์

436
00:35:13,458 --> 00:35:17,166
ผมเป็นนักแสดงฮอลลีวูดที่ชอบม้ากับรถ

437
00:35:17,250 --> 00:35:19,750
และคุณบังเอิญมีชื่อเสียงด้วย

438
00:35:20,333 --> 00:35:22,583
ชื่อเสียงเป็นอำนาจที่หาได้ยาก

439
00:35:22,666 --> 00:35:24,833
คุณได้นั่งในห้องที่ฉันนั่งไม่ได้

440
00:35:24,916 --> 00:35:26,625
เจอคนที่ฉันไม่เคยได้…

441
00:35:26,708 --> 00:35:28,375
เจอคนแบบใคร

442
00:35:30,541 --> 00:35:32,416
คุณรู้จักโรเบิร์ต เฮ้าส์ไหม

443
00:35:34,541 --> 00:35:37,666
ครับ ผมรู้จักโรเบิร์ต เฮ้าส์

444
00:35:37,750 --> 00:35:39,458
เขาเป็นเจ้าของลาสเวกัสครึ่งหนึ่ง

445
00:35:39,541 --> 00:35:43,583
และเขาสร้างระบบขีปนาวุธส่วนตัวในลาสเวกัสด้วย

446
00:35:44,666 --> 00:35:49,166
ด้วยกำลังอาวุธมากพอ
ที่จะทำตามข้อเสนอของภรรยาคุณ

447
00:35:50,916 --> 00:35:52,541
เมื่อระเบิดลง

448
00:35:52,625 --> 00:35:55,583
โรเบิร์ต เฮ้าส์จะเป็นคนที่กดปุ่ม

449
00:35:58,291 --> 00:36:01,916
คุณขอให้ผมสอดแนม
ผู้ชายที่รวยที่สุดในอเมริกาเหรอ

450
00:36:03,625 --> 00:36:04,666
ไม่ใช่สอดแนมเขา

451
00:36:11,791 --> 00:36:12,625
คุณอยากให้ผม…

452
00:36:13,958 --> 00:36:16,041
ภรรยาคุณจะไปเวกัสอาทิตย์หน้า

453
00:36:16,125 --> 00:36:19,333
เพื่อขายฟิวชั่นเย็นให้กับโรเบิร์ต เฮ้าส์

454
00:36:20,250 --> 00:36:23,791
แล้วเขาจะมีทุกอย่างที่ต้องการเพื่อกดปุ่มนั้น

455
00:36:23,875 --> 00:36:25,291
เว้นแต่ว่าคุณจะหยุดเขา

456
00:36:25,791 --> 00:36:27,166
ทำตัวดีๆ กับภรรยาคุณ

457
00:36:28,125 --> 00:36:29,750
แล้วเดินทางไปเวกัสซะ

458
00:36:33,833 --> 00:36:34,791
คุณจะไปไหน

459
00:36:35,791 --> 00:36:38,375
กลับบ้าน ในขณะที่ผมยังมีบ้านอยู่

460
00:36:38,958 --> 00:36:40,708
เมื่อโลกลุกเป็นไฟ

461
00:36:41,375 --> 00:36:43,125
อย่างน้อยมือคุณก็ไม่ต้องแปดเปื้อน

462
00:36:53,000 --> 00:36:54,000
เจนี่ ไปกันเถอะ

463
00:36:54,750 --> 00:36:56,375
ไม่ มาเร็ว เร็วเข้า

464
00:37:01,333 --> 00:37:04,625
สำหรับข่าววงการธุรกิจ
หุ้นเวสต์-เทกพุ่งทะยานอีกครั้งหลังมีรายงานว่า

465
00:37:04,708 --> 00:37:08,500
สินค้าชีวภาพล่าสุดของบริษัท
จะปฏิวัติวงการสกินแคร์

466
00:37:09,041 --> 00:37:11,291
ขณะที่โรเบิร์ต เฮ้าส์ เจ้าของร็อบโค

467
00:37:11,375 --> 00:37:14,833
ได้ปลุกกระแสในวันนี้
ด้วยการแสดงความเห็นเรื่องสงครามที่กำลังปะทุ

468
00:37:14,916 --> 00:37:16,833
ในการให้สัมภาษณ์กับกาแล็กซี่นิวส์

469
00:37:16,916 --> 00:37:20,791
เขากล่าวว่า
คำถามอาจไม่ใช่ว่าโลกจะถึงจุดจบหรือไม่

470
00:37:20,875 --> 00:37:23,416
แต่ใครที่เป็นคนกดปุ่มนั้นต่างหาก

471
00:37:23,875 --> 00:37:27,000
เดี๋ยวเรามาฟังกันต่อ
หลังจากช่วงผู้สนับสนุนของเรา

472
00:37:33,500 --> 00:37:35,750
ไข่ยัดไส้ อร๊อยอร่อย

473
00:38:01,541 --> 00:38:02,375
ยินดีต้อนรับกลับบ้าน

474
00:38:18,583 --> 00:38:20,750
ดูเหมือนปะป๊าจะไปทางอ้อมนะ

475
00:38:25,583 --> 00:38:27,458
ไม่เคยเห็นวอลท์แบบนี้มาก่อนเลย

476
00:38:31,500 --> 00:38:33,541
จากประสบการณ์ของฉัน นี่มันเรื่องปกติ

477
00:38:35,208 --> 00:38:36,791
คุณเคยไปวอลท์มาหลายที่เหรอ

478
00:38:42,791 --> 00:38:43,833
คุณคงชอบสินะ

479
00:38:47,541 --> 00:38:51,708
ทุกครั้งที่ฉันก้าวเท้าเข้าไป
ในกล่องรองเท้าคอนกรีตพวกนี้…

480
00:38:53,166 --> 00:38:55,583
ฉันต้องทำใจยอมรับความจริงว่า
ฉันอาจได้รู้ว่า

481
00:38:55,666 --> 00:38:57,125
เกิดอะไรขึ้นกับภรรยาฉัน

482
00:38:58,083 --> 00:38:59,458
และลูกสาวของฉัน

483
00:39:01,333 --> 00:39:04,416
ไม่ว่าจะมีชีวิตอยู่ ตายหรือ…

484
00:39:06,166 --> 00:39:07,583
อะไรที่แย่กว่านั้น

485
00:39:10,458 --> 00:39:11,291
ค่ะ

486
00:39:13,083 --> 00:39:14,666
ฉันรู้เรื่องการทดลอง

487
00:39:15,666 --> 00:39:16,916
ฉันเคยไปที่วอลท์สี่

488
00:39:18,250 --> 00:39:20,458
วอลท์สี่คือกรณีที่โชคดี

489
00:39:21,750 --> 00:39:24,291
เอาจริงๆ มันก็แปลก
กว่าวอลท์ที่ฉันจากมานิดหน่อย

490
00:39:27,500 --> 00:39:28,583
คิดงั้นเหรอ

491
00:39:29,541 --> 00:39:32,166
พวกเขาโจมตีเมืองไปเท่าไหร่ในวอลท์สี่

492
00:39:37,500 --> 00:39:38,333
เปิดซะ

493
00:39:42,333 --> 00:39:44,958
(ปิ๊บบอย รีโมตลิงก์)

494
00:39:54,708 --> 00:39:56,416
คิดจริงๆ เหรอว่าพ่อฉันอยู่ข้างล่างนั่น

495
00:39:56,500 --> 00:39:57,958
ร่องรอยบอกว่าเขาเข้ามา

496
00:39:59,458 --> 00:40:01,041
แล้วเขาก็ออกไปด้วย

497
00:40:07,541 --> 00:40:09,000
แต่สิ่งที่ฉันสงสัยคือ…

498
00:40:10,750 --> 00:40:12,500
เขามาทำไมตั้งแต่แรก

499
00:40:21,541 --> 00:40:23,166
เธอไม่สงสัยสักหน่อยเลยเหรอ

500
00:40:48,375 --> 00:40:50,791
ที่เราเกิดมาในวอลท์ ไม่ใช่ความผิดเรา

501
00:40:51,708 --> 00:40:52,875
ขอฟังพวกคุณพูดหน่อย

502
00:40:52,958 --> 00:40:56,000
ที่เราเกิดมาในวอลท์ไม่ใช่ความผิดเรา

503
00:40:56,083 --> 00:40:58,958
ไม่ใช่ความผิดเรา
ที่พ่อแม่เป็นญาติกันหรือเคยเป็น

504
00:40:59,041 --> 00:41:00,916
- ไม่ใช่ความผิดเรา
- ไม่ใช่ความผิดเรา

505
00:41:01,000 --> 00:41:03,541
- ที่พ่อแม่เป็นญาติกัน
- ที่พ่อแม่เป็นญาติกัน

506
00:41:08,125 --> 00:41:10,000
ได้พูดออกมาดังๆ แล้วรู้สึกดีนะ ว่าไหม

507
00:41:11,916 --> 00:41:14,291
นั่นเป็นแค่ก้าวแรก เชื่อผมสิ

508
00:41:15,041 --> 00:41:17,166
ในฐานะคนที่ผ่านพ้นเรื่องนี้มาได้

509
00:41:17,250 --> 00:41:20,250
ผมรู้ว่ามันเป็นยังไง
เวลาที่เราสงสัยว่าคนอื่นเหยียดเราไหม

510
00:41:20,333 --> 00:41:22,083
เพราะเรื่องสมาชิกในครอบครัว

511
00:41:22,166 --> 00:41:24,375
คนทั่วไปก็มีเล็บขบกันได้ทั้งนั้น

512
00:41:24,458 --> 00:41:27,000
และมันก็เป็นเพียงแค่เล็บขบ

513
00:41:27,666 --> 00:41:28,583
แต่เรา…

514
00:41:30,750 --> 00:41:34,208
เราต้องสงสัยว่าเป็นเพราะยีนของเราพังหรือเปล่า

515
00:41:35,416 --> 00:41:37,333
เป็นเพราะผมพังหรือเปล่า

516
00:41:39,333 --> 00:41:42,958
งั้นเราจะเปลี่ยนกฎกันใช่มั้ย

517
00:41:45,375 --> 00:41:48,291
ห้ามสืบพันธุ์กับญาติในวอลท์
แต่เราจะเปลี่ยนกฎนั้นกันใช่ไหม

518
00:41:49,375 --> 00:41:52,250
ไม่ นั่นไม่ใช่ประเด็น

519
00:41:52,333 --> 00:41:56,041
กฎเป็นสิ่งดี แต่นั่นไม่ได้แปลว่า
เราที่เป็นผลผลิตจากสืบพันธุ์กับญาติ

520
00:41:56,125 --> 00:41:58,416
ต้องรู้สึกแย่ เข้าใจไหม

521
00:42:00,166 --> 00:42:01,166
มาเถอะ

522
00:42:09,291 --> 00:42:11,291
- ฉันมีคำถาม
- ครับ มารีแอนน์

523
00:42:11,375 --> 00:42:13,291
ฉันแพ้ฝุ่นนิดหน่อยค่ะ

524
00:42:14,166 --> 00:42:17,500
และบางครั้งฉันก็สงสัยว่า
เป็นความผิดของพ่อฉันไหม

525
00:42:17,583 --> 00:42:21,291
เพราะเขาตกหลุมรักลูกพี่ลูกน้อง
ซึ่งเป็นแม่ของฉัน

526
00:42:21,375 --> 00:42:24,708
ฉันแค่สงสัยว่า
มีความเชื่อมโยงทางชีววิทยาไหม

527
00:42:26,416 --> 00:42:29,125
ผมไม่ได้เรียนพันธุกรรม ก็เลย…

528
00:42:29,916 --> 00:42:32,666
- อ๋อ โอเค
- อาจเป็นความผิดพ่อก็ได้

529
00:42:33,333 --> 00:42:34,166
ว่าแล้วเชียว

530
00:42:34,708 --> 00:42:36,416
จะว่าไป ขนมอร่อยนะ

531
00:42:38,333 --> 00:42:40,625
รู้ไหม ฉันรู้สึกเสมอว่าแม่มองฉันเป็นศัตรู

532
00:42:40,708 --> 00:42:43,250
ซึ่งสะท้อนความสัมพันธ์ของแม่
กับแม่ของแม่ฉัน

533
00:42:43,333 --> 00:42:46,041
ที่หลงรักพ่อฉัน
ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องคนที่ห้าของแม่

534
00:42:46,125 --> 00:42:48,916
และญาติลำดับที่ห้าทุกคน
เป็นญาติลำดับที่สี่ของญาติลำดับที่สอง

535
00:42:49,458 --> 00:42:51,000
คือมันก็ไม่เชิงว่า…

536
00:42:53,333 --> 00:42:54,333
(ยินดีต้อนรับสู่อนาคต)

537
00:42:54,416 --> 00:42:56,041
(ขนมและอุปกรณ์ดูแลตัวเอง)

538
00:42:59,958 --> 00:43:01,541
อีกไม่นานแล้ว

539
00:43:04,166 --> 00:43:07,833
คุณคงจะหิวและกระหายน้ำมาก

540
00:43:08,666 --> 00:43:11,833
มัวทรมานตัวเองทำไม
ในเมื่อมีไครโอพอดน่าอยู่

541
00:43:11,916 --> 00:43:13,833
ที่รอให้คุณเข้าไปข้างในน่ะ

542
00:43:15,041 --> 00:43:16,250
พ่อฉันเป็นคนยังไง

543
00:43:18,375 --> 00:43:19,583
ทะเยอทะยาน

544
00:43:21,416 --> 00:43:22,791
งั้นพ่อมาที่นี่ทำไม

545
00:43:23,041 --> 00:43:24,833
การเป็นหนึ่งในพวกบั๊ดส์น่ะ

546
00:43:24,916 --> 00:43:27,291
เป็นตำแหน่งที่ใครๆ ก็อยากเป็น
ในสมัยก่อน

547
00:43:27,750 --> 00:43:29,791
มีผู้สมัครที่มาไกลจากเฟรสโนด้วย

548
00:43:31,083 --> 00:43:33,958
การกินเจ้านั่นอาจดูเป็นความคิดที่ดี แต่มันมีพิษ

549
00:43:34,041 --> 00:43:36,333
คุณจะตายอย่างช้าๆ และเจ็บปวด

550
00:43:37,041 --> 00:43:38,583
ถ้าคุณไม่ยอมเข้าไปในไครโอ

551
00:43:38,666 --> 00:43:41,083
ให้ผมฉีดเข็มนี่เข้าไปในตัวคุณก็ได้

552
00:43:41,666 --> 00:43:45,208
มันจะง่ายขึ้นมากสำหรับเราทั้งคู่

553
00:43:46,500 --> 00:43:47,500
มันทำอะไรได้

554
00:43:47,583 --> 00:43:50,458
มันฆ่าคุณได้ รวดเร็วและไม่เจ็บปวด

555
00:43:50,833 --> 00:43:53,875
ร่างกายของคุณจะเน่าเปื่อย
อย่างรวดเร็ว กลายเป็นฝุ่น

556
00:43:53,958 --> 00:43:56,250
ที่จะไหลเวียนผ่านระบบระบายอากาศ

557
00:43:56,333 --> 00:43:59,166
แล้วสุดท้ายก็แพร่ไปสู่ทุ่งข้าวโพดที่บ้านคุณ

558
00:43:59,250 --> 00:44:01,208
ถ้าคุณลองคิดดูดีๆ มันก็ไม่เลวเลยนะ

559
00:44:01,291 --> 00:44:05,458
แถมคุณก็ไม่ต้องรับมือกับ
ความปวดหัวของการมีชีวิตอยู่ด้วย

560
00:44:06,458 --> 00:44:09,416
ดังนั้นคุณมีสองทางเลือกที่สมเหตุสมผล

561
00:44:10,000 --> 00:44:13,083
เข้าไปในตู้ของพ่อ… ไม่งั้นก็ตาย

562
00:44:14,708 --> 00:44:17,166
แกพูดถูก
ฉันมีทางเลือกที่สมเหตุสมผลแค่สองทาง

563
00:44:22,083 --> 00:44:23,916
แต่มีหลายทางที่ไม่สมเหตุสมผล

564
00:44:25,708 --> 00:44:26,708
คุณจะทำอะไร

565
00:44:27,833 --> 00:44:30,791
วางแผนมา 200 ปี เพื่อให้ทุกอย่างราบรื่น

566
00:44:30,875 --> 00:44:33,208
ถ้าถามฉัน ฉันว่าเป็นงานหนักมากนะ

567
00:44:33,291 --> 00:44:35,083
ถอยไป ถอยไป

568
00:44:36,375 --> 00:44:38,791
ฉันว่าคนเราให้ค่ากับการวางแผนมากไปหน่อย

569
00:44:40,416 --> 00:44:41,708
ไม่ๆ เดี๋ยว

570
00:44:41,791 --> 00:44:43,875
ผมต้องใช้มันขู่คุณ ทำอะไรน่ะ

571
00:44:44,583 --> 00:44:46,291
- ละลายทุกคนไง
- อะไรนะ

572
00:44:46,375 --> 00:44:48,708
ไม่ คุณจะละลายทุกคนไม่ได้

573
00:44:51,958 --> 00:44:55,166
ไม่ๆ ทุกคนควรจะออกมาหนึ่งครั้งทุกๆ 30 ปี

574
00:44:55,250 --> 00:44:57,666
นี่ไม่ใช่แผนที่มีเหตุผลด้วยซ้ำ
ก็แค่ความโกลาหล

575
00:44:57,750 --> 00:44:59,583
เห็นด้วย แผนมันยาก

576
00:45:00,708 --> 00:45:01,666
แต่ความโกลาหล…

577
00:45:02,708 --> 00:45:03,708
ความโกลาหลน่ะง่าย

578
00:45:45,541 --> 00:45:47,583
พวกเด็กน้อยใส่แจ็คเก็ตน่าสงสาร

579
00:45:53,916 --> 00:45:56,625
ทำไมวอลท์-เทคถึงให้
พวกคอมมิวนิสต์เข้ามาในวอลท์ด้วย

580
00:45:58,083 --> 00:45:59,750
ฉันไม่แน่ใจว่าเป็นแบบนั้น

581
00:46:13,541 --> 00:46:17,500
ปัจเจกบุคคล
สำคัญรองลงมาจากส่วนรวม

582
00:46:24,125 --> 00:46:27,333
ผ่านความร่วมมือกัน
ระหว่างปัจเจกบุคคล

583
00:46:34,291 --> 00:46:37,250
ศัตรูของเราได้เลือก
ประโยชน์จากสินค้า

584
00:46:37,333 --> 00:46:39,208
แทนผลประโยชน์ของประชาชน

585
00:46:39,958 --> 00:46:43,083
เราเลือกประชาชนมาก่อนสินค้า

586
00:46:53,666 --> 00:46:54,916
พวกนี้เป็นคนอเมริกัน

587
00:46:56,625 --> 00:46:58,708
วอลท์เปลี่ยนพวกเขาให้กลายเป็นคอมมิวนิสต์

588
00:47:10,208 --> 00:47:14,125
ความตายเพื่อการปฏิวัติ
จะไม่สูญเปล่า

589
00:47:21,083 --> 00:47:22,500
(ระบบปฏิบัติการร็อบโค อินดัสทรีส์)

590
00:47:26,958 --> 00:47:30,833
ปัจเจกบุคคล
สำคัญรองลงมาจากส่วนรวม

591
00:47:33,708 --> 00:47:36,375
(ไม่มีข้อมูล เทอร์มินัลล็อกอยู่
ถอดไดรฟ์ดีวีอาร์ชแล้ว)

592
00:47:38,083 --> 00:47:39,625
พ่อฉันเอาไดรฟ์ออก

593
00:48:13,250 --> 00:48:14,875
(ชูก้า บอมบ์ ซีเรียลอาหารเช้า)

594
00:48:41,166 --> 00:48:42,625
สวัสดี หนูน้อยหวานระเบิด

595
00:48:47,541 --> 00:48:50,208
ดูเหมือนพ่อเธอจะเก็บหนูทดลองมานะ

596
00:48:55,666 --> 00:48:56,958
คุณต้องการอะไร

597
00:48:59,000 --> 00:49:03,833
ผม… แก้ไข… ทุกอย่าง

598
00:49:04,958 --> 00:49:07,291
กลับบ้าน…

599
00:49:08,583 --> 00:49:09,875
หนูน้อยหวานระเบิด

600
00:49:11,166 --> 00:49:12,333
กลับบ้าน

601
00:49:14,375 --> 00:49:15,250
กลับบ้าน

602
00:49:17,875 --> 00:49:19,000
กลับ…

603
00:49:50,958 --> 00:49:53,541
เคยเห็นพ่อเธอใช้ของนี่ไหม

604
00:49:55,291 --> 00:49:56,166
ไม่

605
00:49:58,708 --> 00:50:00,166
จะฟังคำแนะนำของเขาไหม

606
00:50:04,000 --> 00:50:05,500
พ่อจะไม่ยอมหยุดทำร้ายคนอื่น

607
00:50:06,916 --> 00:50:08,208
ก็ใช่น่ะสิวะ

608
00:50:12,458 --> 00:50:14,041
งั้นเราควรไปกันได้แล้ว

609
00:50:45,125 --> 00:50:51,875
(วอลท์-เทค)

610
00:51:08,958 --> 00:51:15,583
(วอลท์-เทค คอร์ปอเรชัน)

611
00:51:40,750 --> 00:51:41,750
คุณมี…

612
00:51:42,791 --> 00:51:47,833
ข้อความที่ยังไม่ได้อ่าน 462,311 ข้อความ

613
00:51:49,333 --> 00:51:50,583
มาเริ่มกันเลย

614
00:52:50,500 --> 00:52:55,416
(ระบบสื่อสารทั่วโลก)

615
00:53:20,375 --> 00:53:23,500
แฮงค์ แม็คเคลน รายงานตัวครับ

616
00:53:26,375 --> 00:53:28,708
ไม่มีใครในวอลท์-เทครู้ว่าผมอยู่ที่นี่

617
00:53:31,333 --> 00:53:34,041
และไม่มีใครในวอลท์-เทครู้อะไรมากนักแล้ว

618
00:53:37,166 --> 00:53:38,833
อยากให้คุณรู้ว่าผมยังไม่ตาย

619
00:53:40,916 --> 00:53:41,916
ผมหวังว่าคุณก็ด้วย

620
00:53:42,791 --> 00:53:46,041
ผมไม่สงสัยเลยว่าคุณจะรอด

621
00:53:46,125 --> 00:53:51,791
คุณใช้เวลามากมายคำนวณ
วิธีเอาตัวรอดจากทุกสถานการณ์ที่เป็นไปได้

622
00:53:56,041 --> 00:53:57,208
ผมมัวแต่ยุ่ง

623
00:53:57,791 --> 00:53:59,791
ช่วงนี้ผมอยู่เวกัส

624
00:53:59,875 --> 00:54:02,125
กลับไปเหยียบถิ่นเก่าของคุณน่ะ

625
00:54:03,125 --> 00:54:05,416
พยายามสานต่อสิ่งที่พวกคุณทำไว้

626
00:54:08,083 --> 00:54:10,208
ดูเหมือนว่าการทดลองหลายอย่างของวอลท์

627
00:54:10,291 --> 00:54:11,708
จะเจอกับปัญหานิดหน่อย

628
00:54:13,666 --> 00:54:17,125
วอลท์ 24 มีความคืบหน้า
เรื่องการเชื่อมต่อคอมพิวเตอร์สมอง

629
00:54:20,083 --> 00:54:22,875
ส่วนอันนี้ การลดขนาด

630
00:54:26,333 --> 00:54:28,166
สิ่งที่ทุกที่ต้องการคือ
การหลอมรวมเข้าด้วยกัน

631
00:54:29,291 --> 00:54:31,666
ผมมั่นใจว่าถ้าผมตั้งใจทำให้ได้

632
00:54:31,750 --> 00:54:33,125
ผมจะทำทุกอย่างให้สำเร็จได้

633
00:54:35,250 --> 00:54:38,166
แล้วเราจะได้คุยเรื่องการเลื่อนขั้นของผมสักที

634
00:54:44,291 --> 00:54:46,375
ผมจะสานต่องานที่คุณเริ่มไว้ให้เสร็จ

635
00:54:47,500 --> 00:54:51,208
เมื่อทุกอย่างจบลง คุณจะต้องอ้อนวอนให้ผมช่วย

636
00:55:16,625 --> 00:55:19,000
(อ้างอิงจากวิดีโอเกมชุดฟอลล์เอาท์)

637
00:56:18,125 --> 00:56:22,041
(ในฟอลล์เอาท์ ภารกิจฝ่าแดนฝุ่นมฤตยูซีซั่นนี้)

638
00:56:22,833 --> 00:56:23,833
เมื่อเราร่วมมือกัน

639
00:56:25,375 --> 00:56:26,916
เราจะทำตามสัญญาของเราได้

640
00:56:30,375 --> 00:56:33,291
เพื่อให้โลกที่ล่มสลายใบนี้ดีขึ้น

641
00:56:35,625 --> 00:56:37,125
ขอโทษที่ขัดจังหวะ

642
00:56:39,208 --> 00:56:41,666
ผมเข้าใจว่าเรากำลังเจรจากัน
เรื่องสงครามกลางเมือง

643
00:56:46,250 --> 00:56:47,833
เครือจักรภพจะฆ่าเราทุกคน

644
00:56:47,916 --> 00:56:49,000
เว้นแต่ว่าผมหยุดมันได้

645
00:56:50,708 --> 00:56:51,791
ปกติเราพูดว่าอะไรกัน

646
00:56:51,875 --> 00:56:54,916
- "เด็กส่วนใหญ่อายุเท่านี้ก็ตายแล้ว"
- "เด็กส่วนใหญ่อายุเท่านี้ก็ตายแล้ว"

647
00:56:57,916 --> 00:56:59,583
ฉันกำลังตามหาใครบางคน

648
00:56:59,666 --> 00:57:01,583
คุณวางแผนจะทำอะไรกับเขา
ตอนที่คุณเจอเขา

649
00:57:01,666 --> 00:57:03,500
เธอว่าไง คุณแม็คเคลน

650
00:57:05,541 --> 00:57:08,000
ครอบครัวคุณอาจยังอยู่ข้างนอกนั่น

651
00:57:08,541 --> 00:57:11,958
แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันไม่คาดหวังคือ
การที่พวกเขาจะชื่นชมตัวคุณที่เปลี่ยนไป

652
00:57:14,416 --> 00:57:16,041
(ห้องประชุม)

653
00:57:18,958 --> 00:57:21,541
ข้างนอกนั่นมีคนที่เลวร้ายกว่าฉัน

654
00:57:23,958 --> 00:57:26,000
แต่ใครๆ ก็พูดกันในเวกัสว่า

655
00:57:26,958 --> 00:57:29,958
ท้ายที่สุดทุกคนจะเป็นผู้ชนะ

656
00:57:30,625 --> 00:57:33,125
จากที่ฉันเจอมา ทุกคนก็แพ้หมด

657
00:57:33,583 --> 00:57:35,000
ยกเว้นผู้ชายคนหนึ่ง

658
00:57:39,208 --> 00:57:40,458
คุณฮาเวิร์ด

659
00:57:41,708 --> 00:57:44,750
ผมรู้ว่าคุณมาที่เวกัสเพื่อจะฆ่าผม

660
00:57:47,166 --> 00:57:48,291
ไม่ใช่เหรอ

661
00:57:50,791 --> 00:57:54,000
ผมยังไม่รู้ว่าคุณจะมีบทบาทอะไร
ในวันสิ้นโลก

662
00:57:54,083 --> 00:57:55,666
แต่คุณมีบทบาทแน่นอน

663
00:57:59,750 --> 00:58:01,083
ถ้าคุณไม่ช่วยเรา

664
00:58:01,166 --> 00:58:04,208
จะไม่มีวอลท์ 33 หลงเหลืออยู่อีกต่อไปแล้ว

665
00:58:05,000 --> 00:58:06,208
พ่อครับ ถ้าพ่อได้ยินผม

666
00:58:07,000 --> 00:58:08,291
จะเกิดอะไรขึ้นกับวอลท์เรา

667
00:58:22,125 --> 00:58:24,375
(การจำลอง)

668
00:58:27,000 --> 00:58:28,375
หนูน้อยหวานระเบิดของพ่อ

669
00:59:55,291 --> 00:59:57,291
คำบรรยายโดย ไอย์ริสสา อินทรนันท์

670
00:59:57,375 --> 00:59:59,375
ผู้ตรวจสอบงานแปล
กฤตญา โมลีโรจน์ธนกุล