1
00:00:06,043 --> 00:00:10,959
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:27,543 --> 00:00:28,376
‎ไม่!

3
00:00:32,668 --> 00:00:33,501
‎โอ๊ย!

4
00:00:46,084 --> 00:00:46,918
‎ไง!

5
00:00:52,334 --> 00:00:53,251
‎โอเคทุกคน

6
00:00:53,334 --> 00:00:56,584
‎เมื่อนอร์มาไม่อยู่แล้ว ฉันจะเป็นคนคุมเอง

7
00:00:56,668 --> 00:00:58,043
‎ขอบใจนะบาร์นีย์

8
00:00:58,626 --> 00:00:59,959
‎นอร์มาไปแล้วจริงเหรอ

9
00:01:01,001 --> 00:01:02,209
‎เราซวยแน่

10
00:01:02,293 --> 00:01:03,543
‎เราไม่ซวยหรอก

11
00:01:03,626 --> 00:01:05,876
‎บาร์นีย์จะเป็นผู้นำที่ดีแน่นอน

12
00:01:06,793 --> 00:01:09,751
‎แต่เราจะไม่ได้ทำอะไร… ยากๆ ใช่มั้ย

13
00:01:09,834 --> 00:01:12,418
‎ไม่ทำเรื่องปีศาจอะไรอย่างนั้นใช่มั้ย

14
00:01:13,209 --> 00:01:14,251
‎ใช่มั้ย

15
00:01:14,334 --> 00:01:15,418
‎เราไม่ต้องการนอร์มา

16
00:01:15,501 --> 00:01:18,084
‎ก่อนอื่น ประสบการณ์มวยปล้ำที่ฉันสั่งสมมา

17
00:01:18,168 --> 00:01:20,459
‎ทำให้ฉันเหมาะจะเป็นคนคุมที่สุด

18
00:01:20,543 --> 00:01:24,584
‎ฉันเอาชนะพวกสัตว์ประหลาดประจำตอน
‎ด้วยตัวเองตั้งเยอะแยะ

19
00:01:24,668 --> 00:01:26,543
‎- ตอนไหน
‎- อย่างที่สอง ฉัน…

20
00:01:27,209 --> 00:01:29,126
‎คือว่า… ฉัน… เอ่อ…

21
00:01:29,959 --> 00:01:32,418
‎ก็มีตัวนั้น… ไม่สิ มีตัว…

22
00:01:33,084 --> 00:01:35,168
‎ฟังนะ ช่างเถอะ เราเป็นทีมเดียวกัน

23
00:01:35,876 --> 00:01:37,334
‎ทีมในฝัน!

24
00:01:38,376 --> 00:01:40,793
‎บาเดีย เธอมีความรู้ที่เรียนมา

25
00:01:40,876 --> 00:01:44,501
‎ล็อกส์ นายมีความเชี่ยวชาญ
‎ด้านความปลอดภัย และความน่ารัก

26
00:01:44,584 --> 00:01:48,126
‎คอร์ทนีย์ เธอก็มี… อะไรของเธอนั่นแหละ

27
00:01:48,918 --> 00:01:50,876
‎และพัคสลีย์ก็มีเวทมนตร์

28
00:01:50,959 --> 00:01:53,043
‎แล้วนายล่ะ

29
00:01:53,126 --> 00:01:54,084
‎ฉันเหรอ

30
00:01:54,168 --> 00:01:57,084
‎แหม แล้วจะเห็นเองว่าฉันดูแลตัว…

31
00:01:59,209 --> 00:02:04,126
‎(บทที่ 18
‎อีกฟากหนึ่ง)

32
00:02:04,209 --> 00:02:05,459
‎บาร์นีย์!

33
00:02:06,209 --> 00:02:07,876
‎เราต้องโทรเรียกหน่วยปฐมพยาบาลของพาร์ค

34
00:02:07,959 --> 00:02:09,584
‎ฉันนี่แหละหน่วยปฐมพยาบาล!

35
00:02:15,376 --> 00:02:16,209
‎บาร์นีย์

36
00:02:17,918 --> 00:02:20,418
‎เขาไม่เป็นไร เล่นใหญ่ตลอดเลย

37
00:02:21,751 --> 00:02:22,876
‎ใช่มั้ยเพื่อน

38
00:02:38,793 --> 00:02:39,626
‎บาร์นีย์…

39
00:02:43,918 --> 00:02:45,793
‎- โอ๋ๆ
‎- ขอบใจนะบาร์นีย์

40
00:02:48,418 --> 00:02:49,959
‎- บาร์นีย์เหรอ
‎- บาร์นีย์

41
00:02:50,043 --> 00:02:51,876
‎บาร์นีย์ ฉันคิดถึงนาย!

42
00:02:55,209 --> 00:02:56,418
‎ทะลุซะงั้นน่ะ

43
00:02:57,418 --> 00:03:01,876
‎ยอมรับนะเมื่อกี้ฉันกังวลแป๊บนึง
‎แต่ไม่เป็นไร บาร์นีย์แค่เป็นผีเอง

44
00:03:01,959 --> 00:03:03,501
‎มันไม่เป็นไรยังไง

45
00:03:04,043 --> 00:03:04,876
‎ไม่ต้องห่วง

46
00:03:04,959 --> 00:03:07,626
‎ถ้าฉันอยู่ที่นี่ ก็ต้องมีทางแก้ไขได้

47
00:03:07,709 --> 00:03:09,626
‎นายไม่สติแตกได้ยังไง

48
00:03:09,709 --> 00:03:12,168
‎ตายครั้งที่สองคงไม่น่าตกใจเท่าครั้งแรกมั้ง

49
00:03:12,251 --> 00:03:14,209
‎ครั้งที่สองเหรอ

50
00:03:17,751 --> 00:03:18,584
‎ไม่

51
00:03:18,668 --> 00:03:20,751
‎ฉันควรดูแลทุกคนในพาร์คให้ปลอดภัย

52
00:03:20,834 --> 00:03:23,251
‎แต่ฉันปกป้องแฟนตัวเองไม่ได้ด้วยซ้ำ

53
00:03:24,834 --> 00:03:26,709
‎โอ๋ๆ ไม่เป็นไรนะล็อกส์

54
00:03:26,793 --> 00:03:30,084
‎เป็นไรสิบาร์นีย์! นายตายแล้ว

55
00:03:37,626 --> 00:03:41,084
‎เจอแล้ว หนังสือของนอร์มาบอกว่า
‎เราต้องใช้ชุดติดต่อวิญญาณ

56
00:03:41,168 --> 00:03:43,168
‎ล็อกส์ ไปเอาที่บ้านนอร์มาสิ

57
00:03:43,251 --> 00:03:44,751
‎บาเดีย นอร์มาลาออกแล้ว

58
00:03:44,834 --> 00:03:48,084
‎ไม่ว่าเธอมีเหตุผลอะไร
‎ฉันอยากให้เวลาและไม่ไปกวนเธอ

59
00:03:48,168 --> 00:03:49,709
‎นอกจากจะเป็นเรื่องฉุกเฉิน

60
00:03:49,793 --> 00:03:50,626
‎บารนีย์!

61
00:03:52,543 --> 00:03:54,126
‎โอเค ก็ได้

62
00:03:54,209 --> 00:03:55,793
‎แต่ทำไมเธอไม่ไปเองล่ะ

63
00:03:55,876 --> 00:03:56,709
‎ฉัน…

64
00:03:57,793 --> 00:03:59,459
‎ฉันเป็นสาเหตุที่นอร์มาลาออก

65
00:03:59,543 --> 00:04:03,501
‎อีกอย่าง ฉันคิดว่าล็อกส์น่าจะไปสูดอากาศหน่อย
‎เขาจะไม่ไหวแล้ว

66
00:04:05,626 --> 00:04:06,459
‎ก็ได้

67
00:04:07,251 --> 00:04:09,501
‎ฉัน… ไปเอง

68
00:04:20,626 --> 00:04:23,793
‎งั้นชุดติดต่อวิญญาณ
‎จะช่วยให้ฉันกลับเข้าร่างได้ใช่มั้ย

69
00:04:24,418 --> 00:04:28,001
‎ไม่รู้สิ แค่น่าจะทำให้ล็อกส์รู้สึกดีขึ้น
‎ที่มีอะไรให้ทำ

70
00:04:29,001 --> 00:04:30,126
‎ฟังนะ ไม่ต้องตกใจ

71
00:04:30,209 --> 00:04:32,459
‎เราเคยพูดถึงผีในพอดคาสต์แล้ว และ…

72
00:04:32,543 --> 00:04:35,251
‎เออนี่ เราน่าจะชวนนายมาเป็นแขกสิ

73
00:04:36,126 --> 00:04:36,959
‎ขอโทษที

74
00:04:37,043 --> 00:04:40,293
‎คือว่า ผีเป็นผลจากการตายที่ไม่คาดคิด

75
00:04:40,376 --> 00:04:43,418
‎วิญญาณนายไม่สามารถประมวลผล
‎การตายของนายได้

76
00:04:43,501 --> 00:04:47,084
‎เย่ ว่าแล้วที่ฉันแยกความรู้สึกจะมีประโยชน์

77
00:04:47,168 --> 00:04:49,376
‎เราต้องไม่ให้นายจมอยู่กับความคิดแย่ๆ

78
00:04:49,459 --> 00:04:51,709
‎ไม่งั้นนายจะเสียความผูกพันกับร่างกาย

79
00:04:51,793 --> 00:04:53,584
‎ฟังนะ มันไม่เกิดขึ้นหรอก

80
00:04:53,668 --> 00:04:55,668
‎ไม่มีความคิดแย่ๆ ทุกอย่างปกติดี

81
00:04:55,751 --> 00:05:00,209
‎ฉันยังไม่ "ตาย" สนิท
‎ฉันยังเป็นบาร์นีย์ มนุษย์ที่มีชีวิต

82
00:05:02,626 --> 00:05:04,959
‎ไม่นะ อาการเขาแย่ลงแล้ว

83
00:05:05,043 --> 00:05:05,876
‎จริงเหรอ

84
00:05:05,959 --> 00:05:09,209
‎ฉันแค่ลอยนิดเดียวเอง ไม่มีอะไรต้องกังวล

85
00:05:09,293 --> 00:05:10,834
‎บอกสิว่าฉันต้องทำอะไร ฉันจะทำ

86
00:05:10,918 --> 00:05:13,668
‎ฉันไม่สนว่าต้องทำอะไร ให้ฉันช่วยเขาเถอะ

87
00:05:13,751 --> 00:05:15,959
‎เพื่อนๆ ไม่ต้องห่วง

88
00:05:16,043 --> 00:05:17,751
‎คงเป็นเพราะฤดูกาลมั้ง

89
00:05:17,834 --> 00:05:20,043
‎ดูสิ คาถาคืนชีพ

90
00:05:20,126 --> 00:05:23,251
‎คาถาเด็ดเวลาร่ายตามปาร์ตี้นะ
‎โดยเฉพาะตามงานศพ

91
00:05:23,334 --> 00:05:24,168
‎เอามานี่

92
00:05:24,251 --> 00:05:26,293
‎เหมือนเป็นหวัดหรืออะไรสักอย่าง

93
00:05:29,126 --> 00:05:30,376
‎เอาเลยพัคสลีย์

94
00:05:30,459 --> 00:05:31,668
‎เอาละนะ

95
00:05:31,751 --> 00:05:33,543
‎รีเวอร์โซ…

96
00:05:37,126 --> 00:05:39,126
‎โรเมโร!

97
00:05:44,209 --> 00:05:45,459
‎มันไม่ได้ผล

98
00:05:45,543 --> 00:05:46,793
‎ไม่ได้ผลเหรอ

99
00:05:47,543 --> 00:05:49,876
‎งั้นฉันคงเป็นผีไปตลอดกาลสินะ

100
00:05:49,959 --> 00:05:51,959
‎ถ้าต้องการฉัน ฉันจะสิงอยู่ที่ห้องตัวเอง

101
00:06:04,459 --> 00:06:07,418
‎ฉันไม่ต้องการคาถาคืนชีพ ฉันยังไม่ตาย!

102
00:06:07,501 --> 00:06:08,334
‎เห็นมั้ย

103
00:06:11,584 --> 00:06:13,543
‎ฉันไม่เข้าใจว่าฉันเจออะไรอยู่

104
00:06:14,459 --> 00:06:16,459
‎ฉันว่าเราอาจจะเข้าใจนะ พ่อหนุ่ม

105
00:06:20,334 --> 00:06:23,793
‎บาร์นีย์ ฉันขอโทษ
‎ที่ฉันไม่เชี่ยวชาญศิลปะแห่งมนตร์คาถา

106
00:06:23,876 --> 00:06:24,834
‎เขาไปไหนแล้ว

107
00:06:25,959 --> 00:06:27,418
‎เป็นคำถามที่ดี

108
00:06:32,709 --> 00:06:34,126
‎เดี๋ยวนะ

109
00:06:34,209 --> 00:06:36,834
‎ถ้าร่างกายเขาไม่อยู่ที่นี่ อาจจะแปลว่า…

110
00:06:38,834 --> 00:06:40,918
‎สมอง!

111
00:06:41,584 --> 00:06:44,418
‎เห็นมั้ย นายทำสำเร็จแล้วพัคสลีย์
‎ดีเหมือนใหม่เลย

112
00:06:44,501 --> 00:06:47,084
‎นั่นไม่ใช่บาร์นีย์ บาร์นีย์เกลียดสมอง

113
00:06:47,168 --> 00:06:49,043
‎สมอง!

114
00:06:51,584 --> 00:06:54,043
‎ขอโทษที แต่คุณทำให้ผมกลัว

115
00:06:54,126 --> 00:06:57,251
‎เราเป็นผี ก็ต้องทำให้นายกลัวสิ

116
00:06:57,334 --> 00:06:59,709
‎เฮนเรียตต้า เบาหน่อยสิ

117
00:07:01,043 --> 00:07:02,584
‎แหมเธอนี่

118
00:07:03,959 --> 00:07:06,376
‎ช่างเถอะ หวัดดี ฉันจูลส์

119
00:07:06,459 --> 00:07:09,293
‎สรรพนามของฉันคือ "พวกเขา"
‎และ "ผู้ล่วงลับ"

120
00:07:10,043 --> 00:07:12,543
‎มุกผีนิดหน่อยน่ะ

121
00:07:12,626 --> 00:07:13,834
‎ผมไม่มีอารมณ์เล่นมุก

122
00:07:13,918 --> 00:07:18,209
‎หวัดดี "ไม่มีอารมณ์" ฉันเชสเตอร์
‎เราคงไม่ได้ทำให้นายตกใจนะ พ่อหนุ่ม

123
00:07:18,293 --> 00:07:20,459
‎ไม่ยักรู้ว่ามีผีตัวอื่นในเด๊ดเอนด์ด้วย

124
00:07:20,543 --> 00:07:23,584
‎ผมอยู่ที่นี่มานานแล้วนะ และ…

125
00:07:24,376 --> 00:07:26,876
‎พวกคุณไม่ได้แอบดูผมมาตลอดใช่มั้ย

126
00:07:27,876 --> 00:07:31,001
‎เพื่อนๆ กับฉันไปหลอก
‎ที่ห้องแห่งอดีตสามีเป็นส่วนใหญ่น่ะ

127
00:07:31,084 --> 00:07:34,668
‎นายอาจจำได้ว่า
‎ฉันเป็นสามีคนหนึ่งที่หย่ากับพอลลีน

128
00:07:37,918 --> 00:07:42,334
‎หมอฟันเสือชื่อดังที่ผันตัว
‎เป็นสามีคนดังที่อยู่แต่บ้าน เชสเตอร์ ฟีนิกซ์

129
00:07:43,959 --> 00:07:47,543
‎รักแท้หนึ่งเดียวในชีวิตของพอลลีน

130
00:07:51,209 --> 00:07:52,543
‎เอาเป็นว่าประเด็นคือ

131
00:07:52,626 --> 00:07:55,918
‎เรามาเพื่อนำทางนาย
‎ให้ผ่านขั้นตอนการโศกเศร้า

132
00:07:56,001 --> 00:07:57,126
‎ขั้นตอนการโศกเศร้าเหรอ

133
00:07:57,209 --> 00:08:00,543
‎ใช่ ห้าขั้นตอนของความโศกเศร้าที่เลื่องลือ

134
00:08:00,626 --> 00:08:02,126
‎ไม่ยอมรับ

135
00:08:02,209 --> 00:08:03,751
‎โมโห !

136
00:08:03,834 --> 00:08:05,084
‎ต่อรอง

137
00:08:05,168 --> 00:08:06,709
‎หดหู่

138
00:08:06,793 --> 00:08:09,168
‎และยอมรับ

139
00:08:09,251 --> 00:08:11,876
‎ดูเหมือนนายยังไม่ยอมรับสินะ

140
00:08:12,543 --> 00:08:14,168
‎เพราะว่าผมไม่ได้ตายจริงๆ

141
00:08:14,251 --> 00:08:18,126
‎เดี๋ยววิญญาณผมจะได้กลับเข้าร่างแล้ว
‎เพราะมีเพื่อนๆ ช่วย

142
00:08:18,209 --> 00:08:21,918
‎เพื่อนที่ไหน นายอยู่ที่นี่ตามลำพังนะ พ่อหนุ่ม

143
00:08:22,001 --> 00:08:23,501
‎เพราะว่าผมเดินงอนหนีมา

144
00:08:23,584 --> 00:08:26,751
‎ผมมั่นใจว่าพวกเขาอยู่ข้างบน
‎ทำทุกอย่างเต็มที่เพื่อช่วยผม

145
00:08:33,001 --> 00:08:35,001
‎สมอง

146
00:08:41,126 --> 00:08:44,376
‎เกิดอะไรขึ้น นี่มันอะไร

147
00:08:45,084 --> 00:08:46,001
‎บาร์นีย์

148
00:08:46,084 --> 00:08:48,751
‎เห็นมั้ยเพื่อนๆ บอกแล้วว่านี่ไม่ใช่เขา

149
00:08:50,084 --> 00:08:52,584
‎สมอง!

150
00:08:55,126 --> 00:08:58,709
‎ไม่เห็นแตกต่างเลย เรารู้ได้ไงว่า
‎นั่นไม่ใช่ผีที่ไหนไม่รู้มาอำเรา

151
00:08:58,793 --> 00:09:01,834
‎เธอคิดว่าว่าก้อนกระดูกนั่นเป็นฉันเหรอ

152
00:09:02,834 --> 00:09:06,501
‎ตอนแรกก็ไม่เชื่อมั่นในตัวฉัน
‎ทันทีที่ฉันบอกว่าจะเป็นคนคุม

153
00:09:06,584 --> 00:09:09,209
‎ไม่เห็นมีใครเคยสงสัยนอร์มาเลย

154
00:09:09,293 --> 00:09:12,501
‎แต่ไม่นะ บาร์นีย์คงคุมเองไม่ได้หรอก

155
00:09:12,584 --> 00:09:14,209
‎แหงสิ โคมไฟ…

156
00:09:14,918 --> 00:09:16,418
‎เขาเป็นวิญญาณอาฆาตแล้ว

157
00:09:17,043 --> 00:09:18,043
‎อุ๊ย คำยากจัง

158
00:09:18,751 --> 00:09:20,001
‎(ล็อกส์)

159
00:09:20,584 --> 00:09:22,001
‎โธ่เอ๊ยล็อกส์ รับสิ

160
00:09:24,293 --> 00:09:25,293
‎รับที!

161
00:09:26,959 --> 00:09:27,793
‎ล็อกส์! ฉัน…

162
00:09:29,959 --> 00:09:31,334
‎เขาวางหูใส่ฉันเหรอ

163
00:09:31,918 --> 00:09:34,209
‎เขาทำอะไรนะ

164
00:09:36,793 --> 00:09:40,043
‎ขั้นที่สอง โมโห

165
00:09:46,793 --> 00:09:47,626
‎บาร์นีย์

166
00:09:47,709 --> 00:09:50,668
‎เพื่อนๆ ฉันขอโทษ มันเป็นอุบัติเหตุ ฉัน…

167
00:09:51,459 --> 00:09:52,293
‎เพื่อนๆ

168
00:09:53,334 --> 00:09:55,459
‎เพื่อนๆ ไม่เอาน่า ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ

169
00:09:57,084 --> 00:09:57,918
‎หยาบคาย

170
00:09:58,834 --> 00:10:02,001
‎หวัดดี คอร์ทนีย์ พัคสลีย์

171
00:10:02,543 --> 00:10:03,418
‎เดี๋ยว

172
00:10:05,876 --> 00:10:06,709
‎เพื่อนๆ

173
00:10:08,334 --> 00:10:11,668
‎น่าสงสาร ดูเหมือนเพื่อนเธอทำใจได้แล้วนะ

174
00:10:11,751 --> 00:10:14,543
‎ไม่อยากเห็นหรือได้ยินเสียงนายด้วยซ้ำ

175
00:10:14,626 --> 00:10:18,126
‎นายเพิ่งเข้าสู่ขั้นต่อไปของการเป็นผี

176
00:10:18,209 --> 00:10:20,834
‎นายเป็นพวกเราแล้ว ยินดีด้วย

177
00:10:20,918 --> 00:10:23,168
‎ไม่ๆ ผมแค่ต้องคุยกับพวกเขา

178
00:10:23,251 --> 00:10:26,751
‎เอาละทุกคน เดี๋ยวล็อกส์น่าจะเอา
‎ชุดติดต่อวิญญาณกลับมาแล้ว

179
00:10:26,834 --> 00:10:29,876
‎เราต้องตามหาบาร์นีย์
‎ก่อนที่เขาจะฟุ้งซ่านไปกว่านี้

180
00:10:29,959 --> 00:10:31,584
‎เราน่าจะแยกกันหามั้ย

181
00:10:31,668 --> 00:10:33,709
‎- เข้าท่า
‎- ไม่น่าจะมีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้นได้

182
00:10:33,793 --> 00:10:36,751
‎โอเค ฉันจะไปดูห้องสมุด
‎พัคสลีย์ นายไปดูหอคอย

183
00:10:36,834 --> 00:10:38,293
‎คอร์ทนีย์ เธอไปดูในครัว

184
00:10:38,376 --> 00:10:40,251
‎ส่วนซอมบี้บาร์นีย์ นาย…

185
00:10:43,084 --> 00:10:46,834
‎เพื่อนๆ กลับมาก่อน
‎นี่มันเหมือนหนังผีทุกเรื่องเลย

186
00:10:47,459 --> 00:10:48,793
‎อย่าแยกกันสิ

187
00:10:49,918 --> 00:10:51,334
‎ขอร้องล่ะนะ

188
00:10:51,418 --> 00:10:54,001
‎ผมยอมทำทุกอย่าง
‎ถ้าคุณช่วยให้ผมคุยกับเพื่อนๆ ได้

189
00:10:54,084 --> 00:10:56,043
‎ต่อรอง

190
00:10:56,126 --> 00:10:59,043
‎มีทางอื่นที่จะติดต่อกับพวกเขาได้นะ แต่มัน…

191
00:10:59,751 --> 00:11:01,001
‎ไม่ละ ช่างเถอะ

192
00:11:01,084 --> 00:11:03,293
‎มันเป็นผีเกินไปสำหรับนาย

193
00:11:03,376 --> 00:11:05,043
‎ผมก็เป็นผีพอนะ สัญญา

194
00:11:10,293 --> 00:11:13,001
‎นักสืบสวนเรื่องเหนือธรรมชาติบางคน
‎อ้างว่าเสียงผี

195
00:11:13,084 --> 00:11:15,084
‎สามารถได้ยินผ่านการบันทึกเสียงได้

196
00:11:18,584 --> 00:11:19,418
‎บาเดียเหรอ

197
00:11:20,834 --> 00:11:21,668
‎บาเดีย!

198
00:11:23,126 --> 00:11:26,543
‎ดันลืมชาร์จหูฟังได้ถูกวันมาก บาเดีย

199
00:11:26,626 --> 00:11:28,501
‎บาเดีย บาเดีย!

200
00:11:29,043 --> 00:11:31,418
‎ไม่ได้ผล เธอไม่ได้ยินผม

201
00:11:31,501 --> 00:11:32,959
‎ขอลองหน่อย

202
00:11:33,626 --> 00:11:35,626
‎- อาฮ้อย!
‎- ขอคุยด้วย

203
00:11:36,126 --> 00:11:37,251
‎ฝากหวัดดีด้วย

204
00:11:37,959 --> 00:11:39,209
‎เพื่อนเธอฝากหวัดดีน่ะ

205
00:11:43,459 --> 00:11:45,084
‎เดี๋ยว เงียบๆ

206
00:11:45,168 --> 00:11:47,959
‎บาเดีย ได้ยินฉันมั้ย ขอโทษแทนเสียงผีอื่นนะ

207
00:11:51,126 --> 00:11:52,334
‎ขอบใจมาก

208
00:11:52,418 --> 00:11:53,626
‎ด้วยความยินดี

209
00:12:20,376 --> 00:12:21,584
‎บาร์นีย์ นั่นนายเหรอ

210
00:12:23,709 --> 00:12:26,501
‎(ใช่)

211
00:12:26,584 --> 00:12:29,084
‎นายกลายเป็นเศษไม้ไหม้เกรียมไปแล้วเหรอ

212
00:12:29,918 --> 00:12:32,293
‎(ไม่)

213
00:12:32,376 --> 00:12:35,668
‎นายเสกพัคสลีย์ให้เป็นเศษไม้ไหม้เกรียมเหรอ

214
00:12:43,918 --> 00:12:46,543
‎(ฉันกำลังถือแท่งถ่านด้วยมือล่องหน)

215
00:12:46,626 --> 00:12:47,626
‎บาร์นีย์…

216
00:12:49,793 --> 00:12:52,126
‎ไม่มีทางที่ฉันจะอ่านจบหรอก

217
00:12:53,501 --> 00:12:54,959
‎เฮ้ อย่านะ!

218
00:12:55,709 --> 00:12:57,001
‎มันไม่ได้ผล

219
00:12:57,084 --> 00:12:58,876
‎ไม่มีอะไรได้ผลเลย

220
00:12:58,959 --> 00:13:02,418
‎ฉันจะลำบากไปทำไม น่าจะถอดใจซะเลย

221
00:13:05,959 --> 00:13:06,793
‎หดหู่

222
00:13:06,876 --> 00:13:07,709
‎เยี่ยม

223
00:13:07,793 --> 00:13:09,293
‎ช่วงโปรดฉันเลย

224
00:13:12,543 --> 00:13:13,376
‎บาร์นีย์

225
00:13:16,918 --> 00:13:19,293
‎โอเค ฉันจะไม่เข้าห้องนี้อีกแล้ว

226
00:13:19,376 --> 00:13:20,418
‎หมาน้อยเหรอ

227
00:13:21,293 --> 00:13:22,126
‎นั่นเจ้าเหรอ

228
00:13:24,209 --> 00:13:25,626
‎มาทำอะไรที่นี่

229
00:13:25,709 --> 00:13:27,126
‎ฟิงเกอร์ส ยังอยู่อีกเหรอ

230
00:13:27,209 --> 00:13:30,126
‎ขอโทษที่ไม่เชื่อฟังนะ แต่บาร์นีย์อาจจะตายแล้ว

231
00:13:30,209 --> 00:13:32,459
‎นายบอกว่าหมามีหน้าที่ปกป้องเจ้าของ

232
00:13:32,543 --> 00:13:35,001
‎ตอนนี้เขากลายเป็นปี๋แล้ว
‎ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไง

233
00:13:36,209 --> 00:13:38,084
‎ใจเย็น เจ้าหมาน้อย

234
00:13:38,168 --> 00:13:42,209
‎เจ้าแค่ต้องร่ายคาถาแห่งชีวิต

235
00:13:42,293 --> 00:13:44,168
‎เราลองแล้ว แต่มัน…

236
00:13:45,168 --> 00:13:47,626
‎สมอง

237
00:13:47,709 --> 00:13:49,918
‎ไม่ใช่กลปีศาจงี่เง่าที่เล่นตามปาร์ตี้นั่น

238
00:13:50,001 --> 00:13:51,543
‎มันเป็นคาถาที่ทรงพลังมาก

239
00:13:51,626 --> 00:13:54,918
‎เจ้าจะต้องใช้พลังงานจากเพื่อนทุกคนด้วย

240
00:13:55,001 --> 00:13:56,876
‎ถือว่านี่คือบทเรียนสุดท้ายของเจ้า

241
00:13:56,959 --> 00:14:01,376
‎แต่ถ้าข้าสอน
‎เจ้าจะต้องทำอะไรให้ข้าเป็นการตอบแทน

242
00:14:01,459 --> 00:14:04,626
‎ฉันยอมทำทุกอย่างเพื่อช่วยบาร์นีย์ของฉัน!

243
00:14:05,501 --> 00:14:06,626
‎สัญญานะ

244
00:14:13,834 --> 00:14:15,751
‎เจอผีบาร์นีย์บ้างมั้ย

245
00:14:24,418 --> 00:14:26,543
‎ฉันยังไม่เห็นเขาเลย

246
00:14:26,626 --> 00:14:28,334
‎ฉันเห็น ฉันรู้สึกถึงเขา

247
00:14:29,251 --> 00:14:30,626
‎ฉันได้กลิ่นเขา

248
00:14:30,709 --> 00:14:33,334
‎เขาเคยเป็นแบบนี้เวลาที่อารมณ์ดิ่งมากๆ

249
00:14:33,418 --> 00:14:38,126
‎เฮ้อ สิ่งที่เขาพูดเกี่ยวกับตัวเองนะ
‎ถ้าเราไม่ทำอะไรสักอย่าง เขา…

250
00:14:39,626 --> 00:14:43,668
‎ทำไปเพื่ออะไร
‎พวกเขาอาจจะอยากให้ฉันไม่อยู่ซะดีกว่า

251
00:14:44,834 --> 00:14:46,418
‎ไม่เป็นไร พ่อหนุ่ม

252
00:14:46,501 --> 00:14:47,834
‎เราช่วยได้

253
00:14:50,834 --> 00:14:55,126
‎ทำไมล็อกส์ยังไม่กลับมาอีก
‎ถ้าบาร์นีย์ได้ยินเสียงเขา…

254
00:14:59,709 --> 00:15:01,543
‎ฉันไม่คู่ควรกับใครทั้งนั้น

255
00:15:02,209 --> 00:15:03,584
‎พวกเขาถูกแล้วที่จากไป

256
00:15:04,668 --> 00:15:06,209
‎ฉันไม่โทษพวกเขาหรอก

257
00:15:06,293 --> 00:15:08,584
‎นั่นแหละ ระบายออกมา

258
00:15:08,668 --> 00:15:10,709
‎ฉันไม่เคยช่วยอะไรได้เลย

259
00:15:10,793 --> 00:15:13,418
‎เอาเลย นายจะรู้สึกดีขึ้น คนเก่ง

260
00:15:13,501 --> 00:15:15,751
‎ฉันไม่เคยกำจัดสัตว์ประหลาดได้สักตัว

261
00:15:15,834 --> 00:15:17,543
‎ยอมรับชะตากรรมสิ

262
00:15:17,626 --> 00:15:19,126
‎นายรู้ว่านายอยากทำ

263
00:15:20,001 --> 00:15:20,834
‎ไม่!

264
00:15:23,584 --> 00:15:26,793
‎ผมไม่อยากยอมรับ ฉันอยากกลับบ้าน

265
00:15:27,376 --> 00:15:31,001
‎"บ้าน" จริงๆ ก่อนที่จะมีเรื่องปีศาจทั้งหลายนี้

266
00:15:31,084 --> 00:15:32,626
‎ก่อนที่ผมจะตายอยู่ได้

267
00:15:32,709 --> 00:15:36,168
‎และโดนยิง และโดนเสกให้เป็นรูปปั้น
‎และซอมบี้ที่ไม่หลับใหล

268
00:15:36,251 --> 00:15:37,501
‎และ…

269
00:15:38,709 --> 00:15:40,209
‎ผมแค่อยากพักผ่อน

270
00:15:41,668 --> 00:15:43,084
‎และนายจะได้พัก

271
00:15:43,168 --> 00:15:47,751
‎มาร่วมกับเรา โอบรับเรา
‎กลายเป็น "บาร์นีย์ กัตต์แมนที่ล่วงลับ" ซะ

272
00:15:47,834 --> 00:15:49,293
‎เก๋ดีออกว่ามั้ย

273
00:15:50,459 --> 00:15:53,251
‎แล้วความเจ็บปวดทั้งหมดนี้จะหายไปเหรอ

274
00:15:55,418 --> 00:15:58,543
‎ผมกลับไปไม่ได้ กลับไปจากเรื่องนี้ไม่ได้

275
00:16:00,918 --> 00:16:01,876
‎ผมยอมรับ

276
00:16:08,209 --> 00:16:10,251
‎ทำได้แล้ว

277
00:16:10,334 --> 00:16:12,334
‎ล็อกส์มาช่วยแล้ว

278
00:16:12,418 --> 00:16:13,584
‎ล็อกส์!

279
00:16:15,918 --> 00:16:17,293
‎บาร์นีย์ นายกลับมาแล้ว

280
00:16:17,376 --> 00:16:19,168
‎- ดีใจจังที่ออกมา…
‎- ล็อกส์!

281
00:16:19,251 --> 00:16:20,959
‎นั่นไม่ใช่บาร์นีย์

282
00:16:30,376 --> 00:16:33,126
‎- เปิดชุดติดต่อวิญญาณเร็ว
‎- ได้

283
00:16:41,918 --> 00:16:44,793
‎เอางี้นะพ่อหนุ่ม เราทั้งหมดจะไปกับนายด้วย

284
00:16:44,876 --> 00:16:47,543
‎เพื่อให้… น่ากลัวน้อยลง

285
00:16:47,626 --> 00:16:49,751
‎คุณจะทำเพื่อผมเหรอ

286
00:16:49,834 --> 00:16:52,501
‎แน่นอน เราเป็นเพื่อนกันนี่

287
00:17:10,168 --> 00:17:12,459
‎โอเคฟิงเกอร์ส ขอให้ได้ผลเถอะ

288
00:17:15,251 --> 00:17:16,251
‎ดูนั่นสิ

289
00:17:16,334 --> 00:17:19,709
‎ฉันภูมิใจในตัวนายนะพ่อหนุ่ม
‎นายพร้อมจะไปสู่โลกหน้าแล้ว

290
00:17:19,793 --> 00:17:21,959
‎- ดีมาก
‎- เยี่ยมมาก

291
00:17:22,043 --> 00:17:23,001
‎บาร์นีย์

292
00:17:23,084 --> 00:17:24,209
‎นั่นอะไร

293
00:17:25,668 --> 00:17:28,668
‎- ไม่ได้ยินอะไรเลย
‎- แค่เสียงลมน่ะ

294
00:17:31,209 --> 00:17:32,584
‎บาร์นีย์ นายอยู่มั้ย

295
00:17:32,668 --> 00:17:33,543
‎ล็อกส์นี่!

296
00:17:34,043 --> 00:17:35,001
‎ล็อกส์กลับมาแล้ว

297
00:17:35,501 --> 00:17:37,043
‎เขาเห็นฉันแบบนี้ไม่ได้

298
00:17:37,126 --> 00:17:37,959
‎ฉันไม่คู่ควร…

299
00:17:38,043 --> 00:17:39,293
‎- บาร์นีย์!
‎- บาร์นีย์ กลับมา

300
00:17:39,376 --> 00:17:42,751
‎บาร์นีย์ เราเห็นนายแล้ว กลับมาหาเราเถอะ

301
00:17:42,834 --> 00:17:44,251
‎มาเถอะบาร์นีย์ เราคิดถึงนาย!

302
00:17:44,334 --> 00:17:45,168
‎ฉันอยู่นี่

303
00:17:45,668 --> 00:17:47,001
‎มาทางนี้เถอะ

304
00:17:48,418 --> 00:17:49,251
‎บ้าจริง!

305
00:17:51,251 --> 00:17:53,584
‎เรารักนายบาร์นีย์ นายทำได้

306
00:17:53,668 --> 00:17:54,626
‎เรารักนายบาร์นีย์

307
00:17:54,709 --> 00:17:55,751
‎เราอยู่นี่แล้ว

308
00:17:57,418 --> 00:17:59,959
‎ไม่ เราต้องไปอีกฟากหนึ่ง

309
00:18:00,043 --> 00:18:03,251
‎ปล่อยนะ ทำไมไม่เข้าประตูมิติตัวเองล่ะ

310
00:18:03,334 --> 00:18:06,459
‎เราทำไม่ได้ เรามีเรื่องค้างคาเยอะเกินไป

311
00:18:07,834 --> 00:18:11,543
‎เราพยายามสะสางเรื่องค้างคา
‎แล้วเปิดประตูมิติของเรามาหลายปี

312
00:18:11,626 --> 00:18:16,168
‎แต่นายใช้เวลาแค่วันเดียว
‎ก็ปล่อยวางทุกอย่างได้

313
00:18:17,001 --> 00:18:18,918
‎เราต้องไปด้วยกัน!

314
00:18:19,001 --> 00:18:23,334
‎ไม่อยากช่วยเพื่อนแท้ของนายเหรอ

315
00:18:23,918 --> 00:18:24,918
‎คุณหลอกผม

316
00:18:25,001 --> 00:18:28,126
‎กล่อมให้ผมยอมรับการทิ้งชีวิตที่ผมรักไป

317
00:18:28,959 --> 00:18:30,376
‎ครอบครัวที่ผมสร้างไว้

318
00:18:31,418 --> 00:18:33,543
‎คนที่อยู่เคียงข้างผมมาตลอด

319
00:18:34,209 --> 00:18:37,459
‎นายทำได้พัคสลีย์ ต้องได้ผลนะ

320
00:18:38,959 --> 00:18:40,834
‎ฉันไม่ยอมรับ!

321
00:18:40,918 --> 00:18:42,459
‎ฉันอยากมีชีวิต!

322
00:18:52,584 --> 00:18:53,793
‎- แล้ว…
‎- อะไร

323
00:18:56,168 --> 00:18:57,001
‎นอร์มา!

324
00:18:57,876 --> 00:18:59,334
‎ฉันพลาดอะไรไปรึเปล่า

325
00:18:59,418 --> 00:19:00,501
‎เราต้องให้เธอช่วย

326
00:19:04,543 --> 00:19:05,709
‎เธอกลับมา

327
00:19:05,793 --> 00:19:07,334
‎ดูเหมือนฉันจะอยู่ห่างไม่ได้เลย

328
00:19:36,376 --> 00:19:37,209
‎บาร์นีย์!

329
00:19:37,918 --> 00:19:39,251
‎อย่าทำอย่างนั้นอีกนะ

330
00:19:40,293 --> 00:19:41,501
‎เอาละ ตาฉันบ้าง

331
00:19:51,209 --> 00:19:52,959
‎ฉันเกลียดพวกคนเป็น

332
00:19:53,043 --> 00:19:54,209
‎เชสเตอร์เหรอ

333
00:19:54,293 --> 00:19:56,293
‎คุณมาทำอะไรที่นี่

334
00:19:56,376 --> 00:19:59,876
‎พอลลีน นั่นคุณเหรอยอดรัก

335
00:19:59,959 --> 00:20:02,543
‎นึกแล้วว่าคุณจะกลับมาหาผม

336
00:20:02,626 --> 00:20:04,918
‎คุณยังสวยไม่สร่างเลย

337
00:20:05,001 --> 00:20:06,543
‎แต่ตัวเล็กลงนะ

338
00:20:08,084 --> 00:20:09,084
‎สังเกตด้วยเหรอ

339
00:20:09,168 --> 00:20:12,126
‎คุณเป็นเรื่องที่ยังค้างคาของผม

340
00:20:12,209 --> 00:20:14,834
‎และผมก็อาจจะเป็นเรื่องค้างคาของคุณด้วย

341
00:20:15,876 --> 00:20:17,501
‎โถ เชสเตอร์

342
00:20:20,168 --> 00:20:22,584
‎ดูสิ ประตูมิติของผม

343
00:20:22,668 --> 00:20:24,418
‎มันเกิดขึ้นแล้ว

344
00:20:24,501 --> 00:20:26,459
‎ฉันดูเป็นไง เหมาะกับชีวิตหลังความตายมั้ย

345
00:20:28,209 --> 00:20:29,626
‎ไปกันมั้ย

346
00:20:30,334 --> 00:20:31,418
‎ฉันอยากไปนะ

347
00:20:37,459 --> 00:20:38,293
‎แต่…

348
00:20:38,793 --> 00:20:40,043
‎ขอโทษทีนะ ที่รัก

349
00:20:40,126 --> 00:20:41,668
‎คุณกรนมากไป

350
00:20:41,751 --> 00:20:43,376
‎อะไรนะ ไม่ เดี๋ยวสิ

351
00:20:43,459 --> 00:20:44,293
‎อะไร…

352
00:20:45,251 --> 00:20:46,084
‎บ้าจริง!

353
00:20:49,626 --> 00:20:50,459
‎เฮ้!

354
00:20:50,543 --> 00:20:51,793
‎อะไร

355
00:20:52,376 --> 00:20:54,334
‎ไม่ถ่ายรูปไว้ล่ะยะ

356
00:20:54,418 --> 00:20:56,376
‎อ๋อใช่ ตอนนี้พอลลีนติดอยู่ในตุ๊กตา

357
00:20:56,459 --> 00:20:58,376
‎นึกว่ามีความสุขดีที่บ้านฉันซะอีก

358
00:20:58,459 --> 00:21:03,751
‎จะบ้าเหรอ นั่นไม่ใช่การไถ่โทษเลย
‎ติดอยู่ในห้องใต้หลังคาของเด็กประหลาดเนี่ยนะ

359
00:21:03,834 --> 00:21:06,626
‎ฉันได้กลิ่นแร่ใยหินด้วยนะยะ

360
00:21:09,084 --> 00:21:11,376
‎ทำได้ดีมาก พัคสลีย์

361
00:21:11,459 --> 00:21:14,251
‎ข้าไม่แน่ใจว่าเจ้าแข็งแกร่งพอ
‎ที่จะใช้คาถานั้นมั้ย

362
00:21:14,334 --> 00:21:17,793
‎แต่เจ้าผ่านฉลุยเลย

363
00:21:17,876 --> 00:21:23,501
‎ข้าแค่ต้องจัดการโคมระย้านิดหน่อยเอง

364
00:21:24,084 --> 00:21:25,501
‎พูดอะไรน่ะ

365
00:21:25,584 --> 00:21:27,251
‎นายทำโคมไฟหล่นเหรอ

366
00:21:27,334 --> 00:21:28,793
‎นายฆ่าบาร์นีย์เหรอ

367
00:21:28,876 --> 00:21:31,834
‎แหม ข้าเห็นภาพนิมิตน่ะ

368
00:21:31,918 --> 00:21:34,334
‎เลยคิดว่าน่าจะเป็นการทดสอบที่ดี

369
00:21:34,418 --> 00:21:36,709
‎ข้าภูมิใจมากนะ

370
00:21:37,876 --> 00:21:39,709
‎ทีนี้เจ้าก็ต้องทำตามสัญญา

371
00:21:42,668 --> 00:21:43,501
‎อะไร

372
00:21:43,584 --> 00:21:45,543
‎พัคสลีย์ เขาพูดเรื่องอะไร

373
00:21:45,626 --> 00:21:47,251
‎มาเถอะหมาน้อย

374
00:21:48,584 --> 00:21:49,418
‎พัคสลีย์

375
00:21:50,043 --> 00:21:52,543
‎ได้เวลาจบการศึกษาแล้ว

376
00:21:52,626 --> 00:21:55,876
‎พวกเขาตื่นเต้นมากที่จะได้เจอเจ้า

377
00:21:55,959 --> 00:21:57,293
‎- พัคสลีย์!
‎- พัคสลีย์!

378
00:22:11,584 --> 00:22:12,709
‎พัคสลีย์ ไม่นะ

379
00:22:14,834 --> 00:22:15,668
‎พัคสลีย์!

380
00:22:16,959 --> 00:22:17,793
‎ไม่!

381
00:22:25,459 --> 00:22:26,834
‎เขาพาพัคสลีย์ไปไหน

382
00:22:27,334 --> 00:22:28,709
‎พวกเขากำลังขึ้นไปข้างบน

383
00:22:31,168 --> 00:22:32,084
‎ไปชั้นสี่

384
00:22:33,334 --> 00:22:35,418
‎งั้นเราก็จะไปด้วย

385
00:23:40,959 --> 00:23:43,834
‎คำบรรยายโดย อรภาริน อ่อนกอ