1
00:00:07,640 --> 00:00:11,480
‎(เรือนจำบิวฟอร์ด เอช. เจสเตอร์ รัฐเท็กซัส)

2
00:00:15,800 --> 00:00:18,520
‎(ฝ่ายธุรการแครอล แวนซ์)

3
00:00:34,840 --> 00:00:35,680
‎สวัสดีครับ คุณแม่

4
00:00:37,400 --> 00:00:38,960
‎โอ้โฮ ดีใจจริงๆ ที่ได้เจอคุณ

5
00:00:41,000 --> 00:00:44,960
‎(เดล ซิกเลอร์ไม่เคยปฏิเสธ
‎การฆาตกรรมจอห์น เซลต์เนอร์ในปี 1990)

6
00:00:45,880 --> 00:00:50,040
‎(แต่ถึงแม้ว่าจะถูกตัดสินประหารชีวิต
‎หลังจากอยู่ในคุกมากกว่า 10,000 คืน)

7
00:00:50,120 --> 00:00:51,840
‎(เขาก็เป็นอิสระ)

8
00:00:54,640 --> 00:00:56,160
‎- ผมรักคุณ
‎- ฉันก็รักคุณ

9
00:00:56,400 --> 00:00:57,520
‎ออกไปจากที่นี่กันเถอะ

10
00:00:58,400 --> 00:00:59,240
‎ไปกันเลย

11
00:01:02,560 --> 00:01:04,680
‎(ดี. ซิกเลอร์ หมายเลข 679843)

12
00:01:07,120 --> 00:01:08,560
‎การเดินออกจากประตูคุกพวกนั้น

13
00:01:10,320 --> 00:01:11,400
‎มันรู้สึกดีใจจนบอกไม่ถูก

14
00:01:12,960 --> 00:01:15,360
‎เพราะเมื่อเราฝันถึงบางอย่างมานานมาก

15
00:01:16,040 --> 00:01:17,720
‎และเมื่อในที่สุดมันเป็นจริง

16
00:01:18,920 --> 00:01:20,600
‎มันแบบว่า "มันเป็นเรื่องจริงเหรอนี่"

17
00:01:24,120 --> 00:01:25,040
‎เริ่มสั่นแล้ว

18
00:01:25,920 --> 00:01:27,640
‎- อ๋อ เหรอ
‎- ใช่ มันเริ่มแล้ว

19
00:01:27,720 --> 00:01:30,160
‎- มันจะ... ใช่
‎- ความเป็นจริงเริ่มเล่นงานผมแล้ว

20
00:01:44,520 --> 00:01:46,640
‎เมื่อ 30 ก่อน ตอนที่ผมติดคุก

21
00:01:47,440 --> 00:01:50,680
‎จอร์จ ดับเบิลยู. บุช ซีเนียร์
‎เป็นประธานาธิบดีสหรัฐฯ

22
00:01:52,520 --> 00:01:54,000
‎สงครามเย็นเพิ่งยุติลง

23
00:01:56,520 --> 00:01:57,800
‎ไม่มีอินเทอร์เน็ต

24
00:01:57,920 --> 00:01:59,360
‎ไม่มีโทรศัพท์มือถือ

25
00:02:02,440 --> 00:02:03,600
‎ผมจากไปนานมาก

26
00:02:04,360 --> 00:02:07,080
‎และสังคมก็พัฒนาขึ้นมากเหลือเกิน

27
00:02:08,160 --> 00:02:09,000
‎จน...

28
00:02:09,640 --> 00:02:12,080
‎ผมเริ่มที่จะเข้าใจ

29
00:02:12,160 --> 00:02:14,080
‎สิ่งต่างๆ ที่ผมจะพบเจอไม่ได้ด้วยซ้ำ

30
00:02:14,640 --> 00:02:17,200
‎มันจะเป็นอะไรที่น่าทึ่งมาก

31
00:02:20,480 --> 00:02:22,920
‎ผมกลัวทุกอย่างรอบๆ ตัวผม

32
00:02:23,880 --> 00:02:28,400
‎ความปีติยินดีและความสุข
‎และการได้ถือโทรศัพท์ไว้ในมือ

33
00:02:28,480 --> 00:02:30,600
‎และได้ใส่เสื้อผ้าในโลกที่แท้จริง

34
00:02:33,400 --> 00:02:34,480
‎ผมไม่เคยนึกฝันว่า

35
00:02:35,480 --> 00:02:36,800
‎ผมจะได้เป็นอิสระ

36
00:02:37,320 --> 00:02:38,320
‎หลังจากนั้น 30 ปี

37
00:02:46,440 --> 00:02:49,680
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

38
00:03:26,160 --> 00:03:29,280
‎(เคดเลค รัฐเท็กซัส)

39
00:03:30,480 --> 00:03:31,360
‎ประตูเปิดอยู่ไหม

40
00:03:32,000 --> 00:03:33,840
‎- ไม่ได้ล็อกเหรอ
‎- ไม่ ฉันต้องไขมันก่อน

41
00:03:38,160 --> 00:03:39,000
‎พร้อมหรือยัง

42
00:03:39,080 --> 00:03:40,680
‎- ครับ ผมพร้อมแล้ว
‎- นี่ไง

43
00:03:44,160 --> 00:03:47,920
‎(เดลอยู่ในโครงการคุมประพฤติ
‎ที่ถูกควบคุมดูแลเข้มงวดมาก)

44
00:03:48,000 --> 00:03:51,640
‎(ซึ่งมีไว้สำหรับผู้กระทำผิด
‎ที่มีความเสี่ยงสูงสุดในเท็กซัส)

45
00:03:54,040 --> 00:03:54,880
‎โอเค

46
00:03:56,520 --> 00:03:58,680
‎คุณอยากเอาหนังสือวางไว้ตรงนี้ก่อน

47
00:03:58,760 --> 00:04:01,080
‎หรืออยากแบกมันเข้าไปไว้ในห้องเลย

48
00:04:01,160 --> 00:04:03,080
‎ครับ ผมจะเอามันไปไว้ในห้องเลย

49
00:04:03,160 --> 00:04:05,000
‎- เอาไปไว้ในห้องเลยเหรอ โอเค
‎- ครับ

50
00:04:07,320 --> 00:04:11,240
‎(เขาจะพักอยู่ที่บ้านของแคโรล
‎ตลอด 12 เดือนข้างหน้า)

51
00:04:12,080 --> 00:04:14,800
‎(เขาต้องสวมเครื่องจีพีเอสติดตามตัว
‎และออกจากบ้านไม่ได้)

52
00:04:14,880 --> 00:04:17,320
‎(หากไม่ได้รับอนุญาต
‎จากเจ้าหน้าที่คุมประพฤติก่อน)

53
00:04:22,440 --> 00:04:25,320
‎ให้ฉันอยู่ข้างหลังคุณ
‎เพราะฉันอยากให้คุณเข้าไปก่อน

54
00:04:28,240 --> 00:04:33,680
‎(เขาถูกส่งกลับเข้าคุกได้
‎หากละเมิดเงื่อนไขการพักการลงโทษ)

55
00:04:35,440 --> 00:04:36,400
‎โอ้โฮ!

56
00:04:40,320 --> 00:04:41,160
‎โอ้...

57
00:04:43,000 --> 00:04:43,840
‎ค่ะ

58
00:04:44,000 --> 00:04:46,960
‎- นั่นที่นอนสูบลม
‎- ผมรู้ ต้องระวัง

59
00:04:47,440 --> 00:04:49,560
‎ผมหนัก 275 ปอนด์ อาจทำให้มันแตกได้

60
00:04:50,080 --> 00:04:51,840
‎- หวังว่าคงไม่แตก
‎- ผมก็หวังอย่างนั้น

61
00:04:51,920 --> 00:04:54,720
‎ผมเคยทำเตียงน้ำของแม่ผมแตก
‎เธอโกรธผมอยู่ตั้งนาน

62
00:04:56,600 --> 00:05:00,080
‎ไม่ สิ่งเดียวก็คือ
‎ฉันไม่อยากให้คูณรู้สึกไม่สะดวกสบาย

63
00:05:02,640 --> 00:05:04,160
‎- เครื่องปรับอากาศ
‎- ใช่

64
00:05:04,640 --> 00:05:06,360
‎- สิ่งปกติธรรมดาของชีวิต
‎- ใช่

65
00:05:06,760 --> 00:05:08,640
‎ที่คุณไม่มีมันในเรือนจำ

66
00:05:09,240 --> 00:05:10,600
‎มันจะกลายเป็นเพื่อนผม

67
00:05:10,680 --> 00:05:12,000
‎โอเค แล้วคุณชอบห้อง

68
00:05:12,080 --> 00:05:13,480
‎- หรือเปล่า
‎- อ๋อ ชอบมากเลย

69
00:05:13,560 --> 00:05:14,400
‎รักมันเลยละ

70
00:05:14,480 --> 00:05:16,040
‎- ฉันจะพูด...
‎- ผมรักมันเลย ใช่!

71
00:05:16,880 --> 00:05:19,000
‎ไม่เอาน่า เทียบกับห้องขัง...

72
00:05:19,760 --> 00:05:21,440
‎- ใช่
‎- ไม่เอาน่า

73
00:05:21,520 --> 00:05:23,440
‎- ห้องขังของผม จริงๆ แล้ว...
‎- นี่

74
00:05:23,640 --> 00:05:24,880
‎- ฉันเข้าใจ
‎- ตรงนี้

75
00:05:25,560 --> 00:05:27,720
‎- ห้องขังของผมใหญ่เท่านี้
‎- แค่นั้นเหรอ

76
00:05:27,800 --> 00:05:30,200
‎ตรงนี้ ที่ว่างตรงนี้คือห้องที่ผมอยู่

77
00:05:31,280 --> 00:05:32,280
‎นาน 30 ปี

78
00:05:33,160 --> 00:05:34,760
‎- ห้องนี้สวยมากเลย
‎- ดีค่ะ

79
00:05:35,680 --> 00:05:37,480
‎ขอบคุณสำหรับงานหนักทุกอย่าง คุณแม่

80
00:05:37,560 --> 00:05:38,640
‎ยินดีจ้ะ ลูก

81
00:05:41,560 --> 00:05:42,400
‎ข้าแต่พระบิดา

82
00:05:42,520 --> 00:05:44,000
‎ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อนี้

83
00:05:44,080 --> 00:05:46,200
‎นี่คืออาหารมื้อแรกที่เรากินด้วยกัน พระบิดา

84
00:05:47,240 --> 00:05:50,360
‎โปรดประทานพรอาหารมื้อนี้
‎และเราขอขอบคุณสำหรับทุกสิ่ง

85
00:05:51,200 --> 00:05:52,760
‎ในนามของพระเยซู เอเมน

86
00:05:52,840 --> 00:05:53,680
‎เอเมน

87
00:05:55,280 --> 00:05:56,120
‎โอเค พร้อมหรือยัง

88
00:05:56,200 --> 00:05:57,440
‎- พร้อมครับ
‎- กินให้สนุกเลย

89
00:05:58,400 --> 00:05:59,360
‎มันต้องใช้มือหยิบกิน

90
00:05:59,560 --> 00:06:01,800
‎- ยกเว้นอันนั้น
‎- ใช่ ต้องใช้มือจริงๆ

91
00:06:06,360 --> 00:06:07,200
‎อืม

92
00:06:07,280 --> 00:06:08,200
‎เป็นยังไงบ้าง

93
00:06:08,720 --> 00:06:10,680
‎- เยี่ยม
‎- โอเค ดีจ้ะ

94
00:06:10,880 --> 00:06:12,360
‎ว่าไหม มันอร่อยจริงๆ

95
00:06:12,880 --> 00:06:13,720
‎ผมชอบมากเลย

96
00:06:14,680 --> 00:06:17,600
‎ที่จริง มีมากกว่าที่ผมต้องการ

97
00:06:17,680 --> 00:06:19,120
‎ผมกินได้อย่างเพลิดเพลิน

98
00:06:19,240 --> 00:06:21,600
‎- และผมก็ไม่ได้รับแค่ชิ้นเดียวและก็..
‎- ใช่

99
00:06:21,680 --> 00:06:23,560
‎และคุณก็ไม่ต้องกินตามกำหนดเวลา

100
00:06:24,160 --> 00:06:25,480
‎- แต่...
‎- "ลุกขึ้น"

101
00:06:26,160 --> 00:06:28,840
‎- พวกเขาทำอย่างนั้นเหรอ
‎- คุณมีเวลากิน 15 นาที แล้ว...

102
00:06:29,240 --> 00:06:30,680
‎พอห้าหรือหกนาที

103
00:06:31,480 --> 00:06:33,440
‎พวกเขาก็จะพูดว่า "เฮ้ย ลุกขึ้น ไปได้แล้ว"

104
00:06:34,200 --> 00:06:36,000
‎- จริงเหรอ
‎- ที่นั่นมีคนเยอะมาก

105
00:06:36,120 --> 00:06:37,320
‎พวกเขายึดติดสถาบันกันหมด

106
00:06:37,400 --> 00:06:40,280
‎ตอนพวกเขาลุกขึ้น ก็จะทำแบบเดียวกัน
‎ทุบโต๊ะแล้วลุกขึ้น

107
00:06:40,680 --> 00:06:42,280
‎ผมพูดว่า "ทำไมพวกนายทำอย่างนั้น"

108
00:06:42,360 --> 00:06:43,640
‎นั่นแหละยึดติดสถาบัน

109
00:06:53,520 --> 00:06:55,480
‎การเป็นอิสระหลังจากหลายปีที่ผ่านมา

110
00:06:56,480 --> 00:06:57,640
‎และได้เห็นทิวทัศน์

111
00:06:58,040 --> 00:07:00,480
‎ได้ประสบกับทุกอย่างอีกครั้ง

112
00:07:01,800 --> 00:07:02,680
‎เมื่อก่อนนี้

113
00:07:04,280 --> 00:07:06,560
‎ผมมองชีวิตและมองข้ามคุณค่าของฉัน

114
00:07:07,320 --> 00:07:08,160
‎แต่ตอนนี้

115
00:07:09,320 --> 00:07:11,960
‎ความคิดของผมเปลี่ยนไปหมดแล้ว

116
00:07:12,240 --> 00:07:14,160
‎ผมเดินไปที่ประตูแล้วก็มองออกไป

117
00:07:15,280 --> 00:07:17,680
‎มีนกฮัมมิงเบิร์ดตัวเล็กๆ สามตัวบินมา

118
00:07:18,160 --> 00:07:19,640
‎เกาะบนที่ให้น้ำนกฮัมมิงเบิร์ดเล็กๆ

119
00:07:19,720 --> 00:07:22,800
‎ผมคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่สวยงามที่สุด

120
00:07:23,400 --> 00:07:25,080
‎การพยายามพรรณนามันออกมา...

121
00:07:26,520 --> 00:07:27,440
‎มันทำได้ยากจริงๆ

122
00:07:28,280 --> 00:07:31,600
‎ตอนนี้การได้มีที่ที่เรียกว่าบ้าน

123
00:07:32,600 --> 00:07:33,840
‎เป็นสิ่งที่เยี่ยมมากสำหรับผม

124
00:07:42,040 --> 00:07:44,120
‎คุณแม่แคโรลเป็นแม่พระสำหรับผมมาก

125
00:07:46,160 --> 00:07:47,280
‎ที่เธอเปิดใจของเธอ

126
00:07:49,040 --> 00:07:50,680
‎และเปิดบ้านของเธอ

127
00:07:51,480 --> 00:07:52,400
‎และชีวิตของเธอ

128
00:07:53,480 --> 00:07:54,320
‎สำหรับผม...

129
00:07:56,560 --> 00:07:59,040
‎นั่นเป็นสิ่งที่คนธรรมดาๆ ไม่ทำกัน

130
00:07:59,240 --> 00:08:02,080
‎เพราะมีใครบ้างที่ให้ฆาตกรต้องโทษ

131
00:08:02,200 --> 00:08:04,920
‎ที่ออกจากแดนประหาร จำคุก 30 ปี

132
00:08:05,440 --> 00:08:08,320
‎มาอยู่ด้วยที่บ้านและให้พวกเขาเรียกมันว่าบ้าน

133
00:08:09,200 --> 00:08:10,280
‎และให้เรียกคุณว่าแม่

134
00:08:12,160 --> 00:08:13,480
‎เธอมีความหมายกับผมมาก

135
00:08:13,560 --> 00:08:15,760
‎ผมอยากให้เธอเข้าใจว่าเธอมีค่ามาก

136
00:08:16,920 --> 00:08:18,800
‎และเพื่อที่จะทำอย่างนั้น ผมต้อง

137
00:08:19,320 --> 00:08:21,640
‎นอบน้อมต่อเธอและพระเจ้า

138
00:08:24,280 --> 00:08:25,360
‎จะเอาไปสาดใครเหรอ

139
00:08:27,040 --> 00:08:28,120
‎อย่าแม้แต่จะคิดนะ

140
00:08:29,200 --> 00:08:30,600
‎เคยไปเว็ท แอนด์ ไวลด์ไหม

141
00:08:31,320 --> 00:08:33,800
‎- อะไรนะ
‎- คุณเคยไปสวนน้ำเว็ท แอนด์ ไวลด์ไหม

142
00:08:34,920 --> 00:08:36,760
‎ไม่เคย

143
00:08:36,840 --> 00:08:38,360
‎มันเป็นที่ว่ายน้ำเล่นกัน

144
00:08:38,880 --> 00:08:39,720
‎แล้วไงอีก

145
00:08:40,840 --> 00:08:43,920
‎มันเป็นที่ที่คุณลงน้ำ

146
00:08:44,280 --> 00:08:45,120
‎แล้วไงอีก

147
00:08:45,720 --> 00:08:48,080
‎คุณไปนั่งที่เก้าอี้เอนหลังได้ไหม

148
00:08:48,800 --> 00:08:50,240
‎- จริงเหรอ
‎- ครับ

149
00:08:51,480 --> 00:08:52,320
‎จริงสิครับ

150
00:08:53,200 --> 00:08:55,000
‎คุณสอดรู้สอดเห็นตอนฉันไม่อยู่ใช่ไหม

151
00:08:55,080 --> 00:08:57,160
‎- ใช่ครับ
‎- ฉันนึกแล้วเชียว

152
00:08:57,240 --> 00:08:58,240
‎ใช่แล้วครับ

153
00:09:03,840 --> 00:09:04,680
‎พร้อมหรือยัง

154
00:09:05,680 --> 00:09:06,600
‎พระเยซูตรัสว่า...

155
00:09:07,800 --> 00:09:08,880
‎"เจ้าจะรู้จักพวกเขา

156
00:09:10,080 --> 00:09:10,920
‎จากความรัก"

157
00:09:13,040 --> 00:09:14,680
‎และผมก็มีความเคารพ

158
00:09:16,040 --> 00:09:16,960
‎และความรักมากที่สุด

159
00:09:17,720 --> 00:09:18,560
‎สำหรับคุณ

160
00:09:20,920 --> 00:09:23,840
‎มันเป็นภารกิจและความรับผิดชอบ

161
00:09:25,120 --> 00:09:26,000
‎ที่ต้องรับใช้คุณ

162
00:09:26,840 --> 00:09:27,680
‎และรักคุณ

163
00:09:29,920 --> 00:09:30,760
‎เพราะ

164
00:09:31,800 --> 00:09:33,080
‎เมื่อไม่มีหนทางใด...

165
00:09:34,720 --> 00:09:35,800
‎พระเจ้าทรงสร้างหนทาง

166
00:09:36,320 --> 00:09:37,800
‎ด้วยการนำพาคุณมาสู่ชีวิตผม

167
00:09:42,880 --> 00:09:44,400
‎ผมรู้ว่าคุณเสียสละ...

168
00:09:45,320 --> 00:09:46,160
‎เยอะมาก

169
00:09:47,520 --> 00:09:48,440
‎เพื่อผม

170
00:09:50,200 --> 00:09:51,760
‎คุณคือแม่พระ คุณแม่แคโรล

171
00:09:52,680 --> 00:09:56,840
‎ตอนที่ผมกลับบ้านไปหาแม่ของผมเองไม่ได้
‎พระเจ้านำแม่อีกคนมาให้ผม

172
00:09:57,400 --> 00:09:58,440
‎และก็ขอบคุณ

173
00:09:59,080 --> 00:10:00,120
‎ที่อยู่เคียงข้างผม

174
00:10:00,560 --> 00:10:02,280
‎- ผมรักคุณครับ คุณแม่
‎- ฉันก็รักคุณ

175
00:10:16,040 --> 00:10:17,760
‎มันเป็นวันที่เยี่ยมมาก

176
00:10:18,240 --> 00:10:19,200
‎เป็นวันที่พิเศษมาก

177
00:10:22,040 --> 00:10:25,080
‎เท่าที่รู้จักเดล ฉันคิดว่าฉัน

178
00:10:25,920 --> 00:10:27,640
‎รู้จักเขาเพียงผิวเผิน

179
00:10:28,960 --> 00:10:32,400
‎ฉันรู้ว่าเขามีจิตใจที่ดีงาม

180
00:10:33,040 --> 00:10:34,800
‎และมีความรักต่อพระเจ้า

181
00:10:35,760 --> 00:10:37,200
‎แต่ทุกๆ วันจะเป็น

182
00:10:37,280 --> 00:10:41,760
‎การได้รู้สิ่งใหม่ๆ
‎รู้บางอย่างเกี่ยวกับตัวเขามากขึ้น

183
00:10:42,120 --> 00:10:42,960
‎และ...

184
00:10:43,240 --> 00:10:45,040
‎มันก็เหมือนความสัมพันธ์อื่นๆ

185
00:10:45,120 --> 00:10:45,960
‎เราไม่

186
00:10:46,240 --> 00:10:49,840
‎รู้จักกันจริงๆ จนกว่าจะได้อยู่ด้วยกัน

187
00:10:51,840 --> 00:10:54,280
‎ฉันรู้น้อยมาก

188
00:10:54,600 --> 00:10:58,760
‎เกี่ยวกับสิ่งที่เดลทำและต้องโทษประหารชีวิต

189
00:11:00,480 --> 00:11:02,560
‎ฉันคิดว่าเมื่อถึงเวลา เดลคงบอกฉันเอง

190
00:11:10,680 --> 00:11:13,960
‎(ฟอร์ตเวิร์ท รัฐเท็กซัส)

191
00:11:17,640 --> 00:11:21,240
‎(ในช่วงหลายวันหลังการฆาตกรรม
‎ซิกเลอร์คุยกับเพื่อนของเขาหลายคน)

192
00:11:21,320 --> 00:11:22,800
‎(เกี่ยวกับอาชญากรรมครั้งนั้น)

193
00:11:26,520 --> 00:11:30,120
‎เดลไม่ได้สำนึกผิดกับมันเลย
‎การฆาตกรรมไม่ได้ทำให้เขากังวลด้วยซ้ำ

194
00:11:32,080 --> 00:11:33,440
‎เราเสพยากันหนักมาก

195
00:11:33,520 --> 00:11:36,680
‎เขาอาจไม่รู้สึกรู้สาอะไร
‎กับทุกอย่างที่กำลังเกิดขึ้น ก็แค่นั้น

196
00:11:43,320 --> 00:11:44,600
‎ผมชื่อชอว์น แอนต์ทีลา

197
00:11:45,280 --> 00:11:47,640
‎เดล เวย์น ซิกเลอร์เป็นเพื่อนที่ดีของผม

198
00:11:47,720 --> 00:11:48,720
‎จนถึงตอนที่

199
00:11:49,200 --> 00:11:50,680
‎เขาก่อเหตุฆาตกรรม

200
00:11:52,480 --> 00:11:53,760
‎วันรุ่งขึ้นหลังการฆาตกรรม

201
00:11:53,840 --> 00:11:56,920
‎ตอนเขากลับมาที่บ้านผม
‎มีแค่เราสองคน เขาเล่าให้ผมฟังทุกอย่าง

202
00:11:59,880 --> 00:12:01,480
‎ผมจำได้ว่าเดลเล่ารายละเอียด

203
00:12:01,560 --> 00:12:04,120
‎สิ่งที่เกิดขึ้นให้ผมฟัง
‎ว่าเขาเข้าไปในร้านนั้นและขลุกอยู่ในนั้น

204
00:12:04,200 --> 00:12:05,920
‎แล้วเอาปืนจ่อไปที่พนักงาน

205
00:12:06,000 --> 00:12:07,600
‎บอกเขาว่า "เปิดเครื่องคิดเงิน"

206
00:12:07,680 --> 00:12:09,160
‎เขาบอกว่าเขาได้เงินแล้ว

207
00:12:09,240 --> 00:12:11,760
‎แล้วพนักงานคนนั้นก็พูดว่า
‎"คุณไ่ม่ต้องทำอย่างนี้ก็ได้"

208
00:12:11,840 --> 00:12:13,840
‎เขาพูดว่า "ต้องทำสิ" เขาชักปืน...

209
00:12:14,000 --> 00:12:15,960
‎เขาพูดว่า "ตอนนั้นแหละที่ฉันยิงเขา"

210
00:12:16,040 --> 00:12:19,360
‎"เพราะเขารู้จักฉัน
‎เขารู้จักชื่อฉัน เขาอาจชี้ตัวฉันได้"

211
00:12:21,840 --> 00:12:24,400
‎เดลรู้จักผู้ตายเพราะเขาไปขลุกอยู่

212
00:12:24,480 --> 00:12:25,800
‎ที่ร้านขายแซนด์วิชซับเวย์

213
00:12:25,920 --> 00:12:29,040
‎เพราะเรามีเพื่อนที่ทำงานที่นั่น
‎เขาไปหาเพื่อนเราที่นั่น

214
00:12:29,120 --> 00:12:32,080
‎พนักงานคนนั้นถึงให้เขาเข้าร้าน
‎และก็เป็นกันเองกับเขา

215
00:12:32,160 --> 00:12:33,880
‎ไม่เห็นว่าเขามีพิษภัยอะไร

216
00:12:36,280 --> 00:12:39,640
‎(นักโทษคุยโวเรื่องฆาตกรรมที่ร้านซับเวย์
‎พยานกล่าว)

217
00:12:42,520 --> 00:12:47,560
‎(ไม่ชอบผู้ตาย
‎เพราะเขาเชื่อว่าผู้ตายเป็นคนรักร่วมเพศ)

218
00:12:51,960 --> 00:12:54,080
‎เดลพยายามพูดว่ามันเป็นเพราะผู้ตายเป็นเกย์

219
00:12:54,680 --> 00:12:56,600
‎เขาพูดว่า "ใช่ ฉันฆ่าไอ้ตุ๊ดนั่น"

220
00:12:57,680 --> 00:12:59,480
‎เขาต้องการให้คนมองเขาแบบนั้น

221
00:12:59,560 --> 00:13:01,960
‎มองเขาแบบว่า
‎"อย่าแหยมกับเขา ไม่งั้นเขาฆ่าเราแน่"

222
00:13:02,840 --> 00:13:04,000
‎เขาชอบแบบนั้น

223
00:13:04,080 --> 00:13:05,840
‎เขาชอบให้คนกลัวเขา

224
00:13:05,920 --> 00:13:07,840
‎และคิดว่าเขาจะทำเรื่องแบบนั้น

225
00:13:09,600 --> 00:13:12,200
‎ความจริงที่ว่าพนักงานที่ร้านซับเวย์เป็นเกย์

226
00:13:12,280 --> 00:13:14,440
‎อาจทำให้เขาฆ่าพนักงานคนนั้นง่ายขึ้น

227
00:13:15,080 --> 00:13:18,360
‎มันไม่ใช่เหตุผลที่เขาทำมัน
‎แต่มันแค่ทำให้ง่ายขึ้น เพราะ...

228
00:13:18,840 --> 00:13:19,800
‎เขาเป็นเกย์

229
00:13:20,600 --> 00:13:22,320
‎ขอโทษครับ ตอนนั้นเราอยู่ในเท็กซัส

230
00:13:22,400 --> 00:13:23,960
‎นั่นไม่ใช่สิ่งที่ดี

231
00:13:24,040 --> 00:13:25,840
‎นั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณอยาก...

232
00:13:26,240 --> 00:13:27,080
‎แบบว่า...

233
00:13:27,440 --> 00:13:28,960
‎เด็กหนุ่มรุ่นเก่าที่นี่ไม่ชอบแบบนั้น

234
00:13:29,400 --> 00:13:31,680
‎ทุกคนต้องมีบุคลิกที่เป็นแบบนั้นด้วย

235
00:13:31,760 --> 00:13:34,080
‎เพราะพวกเขาจะแสดงความรู้สึกเห็นใจ

236
00:13:34,160 --> 00:13:36,600
‎ชุมชนเกย์ในตอนนั้นได้
‎ไม่งั้นคุณจะถูกตราหน้าว่าเป็นเกย์

237
00:13:37,040 --> 00:13:39,920
‎และเดลก็ไม่ต้องการให้คนคิดกับเขาแบบนั้น

238
00:13:40,600 --> 00:13:42,960
‎นั่นคงทำลายภาพลักษณ์ บุคลิกทั้งหมดของเขา

239
00:13:43,040 --> 00:13:44,720
‎ที่เขาพยายามยึดมั่นในการใช้ชีวิต

240
00:13:46,640 --> 00:13:48,280
‎ผมได้ยินข่าวลือและเรื่องราวต่างๆ

241
00:13:48,360 --> 00:13:51,800
‎แต่เรื่องที่ว่าจริงๆ แล้ว
‎เดลเป็นเกย์หรือพวกรักร่วมเพศ

242
00:13:52,280 --> 00:13:53,480
‎ผมไม่คิดอย่างนั้น

243
00:13:55,760 --> 00:13:57,440
‎เขาพาผมไปหลายที่

244
00:13:58,040 --> 00:13:59,920
‎ที่มีคนที่เป็นเกย์เยอะมาก

245
00:14:02,440 --> 00:14:05,600
‎แต่คุณไม่ได้สนใจมัน
‎"เดลคงไม่ทำเรื่องแบบนั้นหรอก"

246
00:14:06,400 --> 00:14:07,320
‎แต่ว่า...

247
00:14:08,320 --> 00:14:10,120
‎ถ้าเขาเป็น เขาก็ปิดบังมันได้เก่งมาก

248
00:14:16,560 --> 00:14:19,520
‎เรื่องทั้งหมดคาใจผมมาทั้งชีวิต

249
00:14:22,800 --> 00:14:25,560
‎(ฝ่ายอัยการส่งหมายเรียกชอว์น แอนต์ทีลา)

250
00:14:25,640 --> 00:14:27,600
‎(ไปให้การยืนยันในการพิจารณาคดีซิกเลอร์)

251
00:14:30,720 --> 00:14:33,920
‎ตอนนั้นที่ผู้พิพากษาอ่านคำตัดสินโทษของเขา

252
00:14:34,000 --> 00:14:35,320
‎ประหารชีวิตด้วยการฉีดสารพิษ

253
00:14:35,400 --> 00:14:37,400
‎เขาไม่สะทกสะท้านเลยด้วยซ้ำ เขาไม่สนใจ

254
00:14:37,480 --> 00:14:38,440
‎เหมือนเขาต้องการมัน

255
00:14:40,480 --> 00:14:42,840
‎ผมคิดว่าตอนนั้นเขาอยากตาย

256
00:14:43,360 --> 00:14:45,880
‎เขาคงคิดว่าชีวิตเขาไม่เหลืออะไรแล้ว

257
00:14:52,440 --> 00:14:56,400
‎(วันที่สองของการปล่อยตัว)

258
00:15:03,000 --> 00:15:06,680
‎ไม่มีวันไหนเลยที่ผมไม่เสียใจกับสิ่งที่ผมทำลงไป

259
00:15:10,840 --> 00:15:12,920
‎ไม่ว่าผมจะพูดหรือทำอะไร

260
00:15:13,000 --> 00:15:15,200
‎ก็พิสูจน์ไม่ได้ว่าการคร่าชีวิตจอห์นนั้นถูกต้อง

261
00:15:18,320 --> 00:15:20,160
‎สิ่งเดียวที่ผมอยากทำก็คือ

262
00:15:21,640 --> 00:15:22,600
‎ขอโทษ

263
00:15:29,640 --> 00:15:31,360
‎ในห้องพิจารณาคดี ผม...

264
00:15:32,000 --> 00:15:33,440
‎สนใจแต่การพิจารณาคดี

265
00:15:34,160 --> 00:15:36,200
‎และครอบครัวของผมที่อยู่ที่นั่น

266
00:15:39,240 --> 00:15:40,160
‎ตรงจุดนั้น

267
00:15:40,560 --> 00:15:41,760
‎ผมยอมรับชะตากรรมแล้ว

268
00:15:41,840 --> 00:15:42,800
‎ผมอยากตาย

269
00:15:42,920 --> 00:15:44,080
‎ผมอยากให้มันจบ

270
00:15:45,480 --> 00:15:46,320
‎เอ้อ...

271
00:15:47,000 --> 00:15:49,760
‎แต่สิ่งที่มีผลกระทบกับผมอย่างมากก็คือ

272
00:15:50,720 --> 00:15:51,960
‎แม่ผมกับพ่อผม

273
00:15:53,120 --> 00:15:54,840
‎พวกเขาทั้งคู่เครียดจนสติแตก

274
00:15:56,600 --> 00:15:57,840
‎นั่นมีผลกับผมมากจริงๆ

275
00:16:01,200 --> 00:16:05,440
‎(แม่ของเดลไปเยี่ยมลูกชายของเธอในคุก
‎ครั้งสุดท้ายในปี 1997)

276
00:16:06,400 --> 00:16:11,160
‎(สุขภาพที่ทรุดโทรมของเธอทำให้เธอ
‎ออกจากบ้านในแคลิฟอร์เนียไม่ได้)

277
00:16:17,480 --> 00:16:19,960
‎เราต้องเปิดเข้าบัญชีของคุณ

278
00:16:20,840 --> 00:16:21,760
‎คุณจะได้

279
00:16:22,080 --> 00:16:23,920
‎คุยกับแม่ของคุณได้

280
00:16:25,920 --> 00:16:28,440
‎ใช่ แม่ผมประสบกับ
‎เรื่องเลวร้ายมาเยอะมากเพราะผม

281
00:16:29,640 --> 00:16:30,800
‎ผมทำให้เธอตกนรกทั้งเป็น

282
00:16:31,800 --> 00:16:34,400
‎เธอบอกผมว่า "คนที่เป็นลูกแม่ไม่มีใครฆ่าคนได้"

283
00:16:35,480 --> 00:16:36,880
‎มันทำให้เธอใจสลาย

284
00:16:39,920 --> 00:16:41,840
‎ผมไม่ได้เจอแม่ผมมา 25 ปีแล้ว

285
00:16:42,680 --> 00:16:46,080
‎วันนี้ผมหวังว่าในที่สุด
‎ก็จะได้คุยกับเธอแบบเห็นหน้ากัน

286
00:16:48,760 --> 00:16:49,640
‎ฮัลโหล

287
00:16:51,000 --> 00:16:51,840
‎เร็วสิ

288
00:16:51,920 --> 00:16:52,760
‎ฮัลโหล

289
00:16:52,960 --> 00:16:54,520
‎- เธออยู่นั่นไง
‎- นั่นไง

290
00:16:54,600 --> 00:16:55,720
‎สวัสดีค่ะ พี่สาว

291
00:16:55,800 --> 00:16:56,640
‎สวัสดีค่ะ พี่สาว

292
00:16:56,720 --> 00:16:57,880
‎เย่!

293
00:16:58,640 --> 00:16:59,560
‎สวัสดี ลูก

294
00:16:59,640 --> 00:17:00,480
‎สวัสดีครับ แม่

295
00:17:01,040 --> 00:17:02,360
‎ดีใจจริงๆ ที่ได้เห็นแม่

296
00:17:03,320 --> 00:17:06,200
‎ดีใจที่ได้เห็นลูกกลับมาและพ้นจากที่นั่นสักที

297
00:17:07,040 --> 00:17:08,640
‎ดีค่ะ ดีทุกอย่างเลย

298
00:17:09,840 --> 00:17:10,680
‎ไม่เป็นไรครับ

299
00:17:11,840 --> 00:17:14,360
‎ฉันขอบคุณพระเจ้าทุกวันเลย แคโรล เพื่อคุณ

300
00:17:16,760 --> 00:17:19,520
‎ฉันดีใจมากที่คุณอยู่เคียงข้างเขาได้
‎ตอนที่ฉันอยู่ไม่ได้

301
00:17:21,440 --> 00:17:22,360
‎ฉันรู้สึกเป็นเกียรติค่ะ

302
00:17:25,560 --> 00:17:26,400
‎โอเค

303
00:17:26,920 --> 00:17:28,640
‎เราควบคุมอารมณ์กันหน่อยดีกว่านะ

304
00:17:29,440 --> 00:17:30,280
‎โชคดีนะ

305
00:17:31,920 --> 00:17:33,840
‎บอกแล้วว่าตอนนี้ฉันทั้งแก่และอ้วน

306
00:17:36,760 --> 00:17:40,080
‎- ฉันว่ามันเป็นของคู่กันอยู่แล้ว
‎- ผมเองก็ไม่ใช่วัยรุ่นแล้วเหมือนกัน

307
00:17:40,160 --> 00:17:41,000
‎ฉันรู้

308
00:17:43,360 --> 00:17:45,200
‎การได้เห็นแม่ผมเป็นครั้งแรก

309
00:17:46,160 --> 00:17:47,800
‎หลังผ่านไป 25 ปี

310
00:17:49,480 --> 00:17:51,000
‎และการที่เธอได้เห็นลูกของเธอ

311
00:17:51,920 --> 00:17:52,760
‎เป็นอิสระ

312
00:17:54,080 --> 00:17:55,440
‎สำหรับผมมันมีค่า

313
00:17:57,120 --> 00:17:58,600
‎มากกว่าชีวิตซะอีก

314
00:18:01,720 --> 00:18:04,720
‎ผมบอกไม่ถูกเลยว่ามันยอดเยี่ยม
‎และน่าตื้นตันใจแค่ไหน

315
00:18:05,360 --> 00:18:07,600
‎ที่จะได้เห็นเธอและคุยกับเธอเมื่อไหร่ก้ได้

316
00:18:07,680 --> 00:18:08,560
‎ที่ผมต้องการ

317
00:18:09,040 --> 00:18:11,160
‎เพราะเทคโนโลยี

318
00:18:11,920 --> 00:18:12,760
‎มันเยี่ยมมาก

319
00:18:13,760 --> 00:18:16,520
‎เพราะเธอรู้ว่าตอนนี้ผมเป็นอิสระแล้ว

320
00:18:17,040 --> 00:18:18,520
‎รู้ว่าเธอติดต่อผมได้

321
00:18:19,880 --> 00:18:21,880
‎ดีใจจริงๆ ที่ได้เห็นแม่

322
00:18:21,960 --> 00:18:23,480
‎มันนานมากทีเดียว

323
00:18:24,280 --> 00:18:25,160
‎ใช่แล้ว

324
00:18:25,320 --> 00:18:27,760
‎ผมรู้ว่าเราไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้

325
00:18:28,680 --> 00:18:29,640
‎ไม่ เราไม่เคยคิดเลย

326
00:18:31,760 --> 00:18:35,240
‎แม่กลัวอยู่ว่าแม่จะไม่มีวันได้เห็นแบบนี้
‎ก่อนที่แม่จะขึ้นสวรรค์

327
00:18:37,320 --> 00:18:39,120
‎- แม่รักลูกนะ ไม่ว่าจะยังไง
‎- ผมก็รักแม่

328
00:18:39,520 --> 00:18:41,160
‎ผมรู้ว่าผมทำให้แม่ตกนรกทั้งเป็น

329
00:18:42,040 --> 00:18:44,280
‎แม่ไม่ควรจะเป็นแบบนั้น

330
00:18:44,360 --> 00:18:47,480
‎ผมกลายเป็นลูกที่แย่ที่สุดแทนที่จะเป็นลูกที่ดีที่สุด

331
00:18:48,840 --> 00:18:50,040
‎แต่ว่านับจากนี้เป็นต้นไป

332
00:18:51,120 --> 00:18:52,480
‎ผมจะเป็นลูกที่ดีที่สุดของแม่

333
00:18:53,600 --> 00:18:56,320
‎ผมจะทำให้แม่ภูมิใจผมก่อนที่แม่จะขึ้นสวรรค์

334
00:18:57,840 --> 00:18:59,080
‎แม่รู้ว่าลูกจะทำมันจ้ะ

335
00:19:17,600 --> 00:19:21,280
‎สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับผมคือทำให้แม่ผมภูมิใจ

336
00:19:22,240 --> 00:19:23,720
‎ลูกแบบไหนกันที่ไม่อยากทำแบบนั้น

337
00:19:25,080 --> 00:19:26,640
‎มันจึงสำคัญมากที่จะตั้ง

338
00:19:26,720 --> 00:19:29,240
‎เป้าหมายระยะสั้น ระยะกลาง และระยะยาว

339
00:19:31,120 --> 00:19:32,360
‎หลายปีบนเส้นทาง

340
00:19:32,560 --> 00:19:34,520
‎ผมอยากมั่นคง ทำงานให้บริษัท

341
00:19:36,400 --> 00:19:37,920
‎ผมอยากมีบ้านเป็นของตัวเอง

342
00:19:38,240 --> 00:19:41,080
‎ผมอยากมีแผนออมทรัพย์เพื่อการเกษียณ
‎มีประกันชีวิต

343
00:19:41,320 --> 00:19:42,280
‎แผนทันตกรรม

344
00:19:43,800 --> 00:19:46,680
‎และผมก็อยากตั้งคณะศาสนาจารย์

345
00:19:47,000 --> 00:19:49,720
‎เพื่อที่จะได้ให้คำปรึกษาเด็กๆ และวัยรุ่น

346
00:19:51,520 --> 00:19:53,360
‎ผมอยากให้คณะศาสนาจารย์

347
00:19:53,920 --> 00:19:56,080
‎ทำมันจริงๆ จังๆ

348
00:19:57,720 --> 00:20:00,800
‎ผมอยากเป็นพ่อพระ
‎เพราะผมเป็นภาระมาทั้งชีวิต

349
00:20:01,720 --> 00:20:02,960
‎ถึงเวลาต้องชดใช้แล้ว

350
00:20:11,280 --> 00:20:12,560
‎การถูกกักตัวอยู่ในบ้าน

351
00:20:13,160 --> 00:20:15,720
‎สำหรับผมมันเป็นแค่การเดินทาง
‎มันเป็นอีกบทหนึ่ง

352
00:20:19,440 --> 00:20:23,400
‎(ภายใต้เงื่อนไขของการพักการลงโทษ
‎เดลสามารถออกจากบ้านได้)

353
00:20:23,480 --> 00:20:27,280
‎(เพื่อทำกิจกรรมที่ได้รับอนุญาตจาก
‎เจ้าหน้าที่คุมประพฤติล่วงหน้าหนึ่งสัปดาห์เท่านั้น)

354
00:20:28,400 --> 00:20:32,640
‎(เขาถูกห้ามไม่ให้พบปะผู้คนในที่สาธารณะ)

355
00:20:37,960 --> 00:20:41,160
‎การได้เห็นครอบครัวนี้
‎และเห็นพวกเขามีปฏิสัมพันธ์กัน

356
00:20:41,240 --> 00:20:43,160
‎เห็นเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ วิ่งเล่นไปมา

357
00:20:43,240 --> 00:20:44,400
‎เข็นรถบรรทุกคันเล็กๆ

358
00:20:45,160 --> 00:20:46,080
‎มันสวยงามมาก

359
00:20:46,440 --> 00:20:48,800
‎นั่นคือของขวัญจากพระเจ้า ให้มีลูก

360
00:20:50,320 --> 00:20:51,160
‎นั่นเป็น...

361
00:20:51,800 --> 00:20:52,920
‎นั่นคือสิ่งเดียวที่ผมต้องการ

362
00:20:53,000 --> 00:20:55,080
‎เจอใครสักคนและมีลูกผู้หญิงด้วยกัน

363
00:20:57,400 --> 00:20:59,560
‎สักวันนั่นอาจจะเป็นผมก็ได้

364
00:20:59,640 --> 00:21:01,120
‎ผมอาจเจอใครสักคนให้รัก

365
00:21:02,480 --> 00:21:04,840
‎ผมแค่ต้องตั้งใจให้ดี คิดบวกไว้

366
00:21:05,520 --> 00:21:07,280
‎ฉะนั้น ผม...

367
00:21:07,560 --> 00:21:09,200
‎กำลังพยายามหางาน

368
00:21:10,280 --> 00:21:12,600
‎หวังว่าผมคงจะมีค่าสำหรับคนอื่น

369
00:21:14,320 --> 00:21:15,160
‎แต่...

370
00:21:15,680 --> 00:21:16,800
‎ผมต้องอดทน

371
00:21:32,840 --> 00:21:35,720
‎(สัปดาห์ที่สองของการปล่อยตัว)

372
00:21:48,080 --> 00:21:54,600
‎(เดลได้รับอนุญาตให้ออกจากบ้าน
‎เพื่อไปสัมภาษณ์กับตัวแทนจัดหางาน)

373
00:22:01,560 --> 00:22:03,840
‎ผมตื่นเต้นที่จะได้เห็นว่า
‎วันนี้พวกเขามีงานอะไรให้ผม

374
00:22:03,920 --> 00:22:05,960
‎ตรงจุดนี้ผมจะต้องยืดหยุ่น

375
00:22:07,120 --> 00:22:09,120
‎ผมชอบที่จะมีทางเลือกมีตัวเลือกหลายๆ อย่าง

376
00:22:09,200 --> 00:22:11,120
‎และสามารถเริ่มงานได้ในที่สุด

377
00:22:11,200 --> 00:22:12,760
‎เพื่อให้ชีวิตผมกลับมาเป็นเหมือนเดิม

378
00:22:13,520 --> 00:22:14,840
‎วันนี้ในโลกที่สมบูรณ์แบบ

379
00:22:14,960 --> 00:22:17,440
‎ผมจะได้เซ็นสัญญากับบริษัทรถบรรทุก

380
00:22:17,520 --> 00:22:18,640
‎ที่ที่ผมจะได้ฝึกงาน

381
00:22:19,240 --> 00:22:20,840
‎และเริ่มงานทันที

382
00:22:21,720 --> 00:22:23,480
‎ผมเลยตั้งตารอการสัมภาษณ์งานครั้งนี้

383
00:22:24,320 --> 00:22:28,080
‎(ศูนย์บริการส่วนภูมิภาค)

384
00:22:30,080 --> 00:22:31,920
‎คุณกำลังหางานประเภทไหนคะ

385
00:22:32,920 --> 00:22:36,240
‎งานที่เกี่ยวข้องกับใบขับขี่เพื่อการพาณิชย์

386
00:22:36,320 --> 00:22:37,640
‎- ใบขับขี่เพื่อการพาณิชย์เหรอ
‎- ครับ

387
00:22:37,720 --> 00:22:39,600
‎- คุณอยากเป็นคนขับรถบรรทุกเหรอ
‎- ครับ

388
00:22:39,680 --> 00:22:41,400
‎ปู่ผมเป็นคนขับรถบรรทุกน่ะครับ

389
00:22:41,600 --> 00:22:43,720
‎ผมรู้ว่าค่าจ้างดี ผมชอบเดินทาง

390
00:22:43,800 --> 00:22:46,880
‎และมันก็เป็นสิ่งที่อยู่ในใจผม
‎ซึ่งผมอยากทำมันให้สำเร็จ

391
00:22:46,960 --> 00:22:49,200
‎คุณมีประสบการณ์การขับรถบรรทุกมาก่อนไหม

392
00:22:49,280 --> 00:22:50,200
‎- ไม่มี
‎- ไม่มี โอเค

393
00:22:50,480 --> 00:22:52,640
‎- คุณมีใบรับรองไหม
‎- ไม่มี

394
00:22:54,160 --> 00:22:56,320
‎นั่นเป็นสิ่งที่คุณอาจอยากทำ

395
00:22:56,400 --> 00:22:57,920
‎- คือได้ใบรับรองมาก่อน
‎- ครับ

396
00:22:58,320 --> 00:23:00,000
‎และประวัติการทำงานของคุณ

397
00:23:00,200 --> 00:23:01,680
‎คุณมีประวัติการทำงานหรือเปล่า

398
00:23:02,520 --> 00:23:03,360
‎เอ้อ...

399
00:23:03,720 --> 00:23:05,440
‎ครับ ผมทำมาทุกอย่างนิดๆ หน่อยๆ

400
00:23:05,520 --> 00:23:07,480
‎แต่ไม่เคยขับรถ

401
00:23:07,560 --> 00:23:10,440
‎โอเค งานสุดท้ายของคุณคืออะไรคะ

402
00:23:10,840 --> 00:23:13,360
‎- พนักงานสต็อกที่โครเกอร์สในอาร์ลิงตัน
‎- โอเค

403
00:23:14,320 --> 00:23:16,920
‎- คุณจำวันที่ได้ไหมคะ
‎- ปี 1990

404
00:23:17,600 --> 00:23:19,280
‎- ปี 1990 เหรอ
‎- ครับ

405
00:23:19,440 --> 00:23:20,720
‎นั่นงานสุดท้ายของผม

406
00:23:21,280 --> 00:23:23,720
‎ผมถูกขังคุกนาน 30 ปี

407
00:23:23,800 --> 00:23:24,640
‎โอเค

408
00:23:35,440 --> 00:23:39,280
‎(เมื่อไม่มีประสบการณ์ที่เกี่ยวข้อง
‎เดลจึงไม่ได้รับการเสนองาน)

409
00:23:40,120 --> 00:23:42,960
‎(เขายังคงถูกกักตัวอยู่ในบ้านต่อไป)

410
00:23:50,800 --> 00:23:52,600
‎ฆ่าเขาซะ เขาพยายามจะฆ่าฉัน

411
00:23:54,040 --> 00:23:55,360
‎- ผมจัดการเอง
‎- โอเค

412
00:24:02,000 --> 00:24:02,840
‎ยิงแม่น

413
00:24:04,840 --> 00:24:05,680
‎เยี่ยม

414
00:24:07,200 --> 00:24:09,200
‎โอ๊ะ! มีตัวหนึ่งที่คุณต้องฆ่า

415
00:24:12,120 --> 00:24:13,000
‎ต้องฆ่าเธอ

416
00:24:15,160 --> 00:24:17,000
‎โอเค คุณฆ่าพวกเขาหมดสามคนแล้ว

417
00:24:19,240 --> 00:24:20,080
‎มันรุนแรง

418
00:24:20,560 --> 00:24:22,920
‎ฉันถึงได้บอกว่าถ้าเขาไม่อยากเล่นมัน เราก็

419
00:24:23,000 --> 00:24:24,120
‎เปลี่ยนไปเล่นเกมอื่นได้

420
00:24:24,400 --> 00:24:26,160
‎แต่ใช่ค่ะ มัน...

421
00:24:26,720 --> 00:24:28,400
‎มีความรุนแรงอยู่ในเกมเยอะมาก

422
00:24:30,240 --> 00:24:33,360
‎ทุกคนในสังคมถึงได้พูดถึงวิดีโอเกม

423
00:24:33,480 --> 00:24:35,560
‎- ว่ามันทำให้เด็กๆ แย่ลง
‎- ลูกๆ พวกเขา ใช่

424
00:24:35,640 --> 00:24:36,840
‎- พวกเด็กๆ
‎- ใช่

425
00:24:36,920 --> 00:24:39,600
‎เทคโนโลยีเป็นสิ่งที่เยี่ยมมาก แต่มันก็ยาก

426
00:24:41,160 --> 00:24:43,040
‎แม้แต่เกมยังยากเลย

427
00:24:43,360 --> 00:24:45,640
‎เวลาเราเล่นเลเวลสูงขึ้น เราต้องเล่น

428
00:24:46,120 --> 00:24:48,240
‎ทุกเลเวลให้เก่งเพื่อจะได้แข็งแกร่งขึ้น

429
00:24:48,320 --> 00:24:49,360
‎สำหรับเลเวลต่อไป

430
00:24:50,400 --> 00:24:51,240
‎มัน...

431
00:24:52,200 --> 00:24:53,120
‎มันสับสนจริงๆ

432
00:24:59,360 --> 00:25:01,040
‎เพราะผมถูกกักตัวอยู่ในบ้าน

433
00:25:01,120 --> 00:25:03,720
‎เทคโนโลยีจึงสำคัญกับผมมาก

434
00:25:05,400 --> 00:25:07,560
‎คุณต้องติดต่อหางาน หาการจ้างงาน

435
00:25:08,120 --> 00:25:10,200
‎นั่นคือวิธีที่ผมติดต่อกับโลกภายนอก

436
00:25:10,320 --> 00:25:11,240
‎สำหรับปีหน้า

437
00:25:11,760 --> 00:25:14,200
‎แต่ในขณะเดียวกัน มันก็ยากจนบอกไม่ถูกจริงๆ

438
00:25:18,720 --> 00:25:20,040
‎กำลังตรวจสอบปัญหา...

439
00:25:23,160 --> 00:25:25,880
‎ปัญหาก็คือเทคโนโลยีมันยากเกินไป

440
00:25:27,320 --> 00:25:30,040
‎โอเค "ตรวจสอบดูว่า
‎ปัญหาได้รับการแก้ไขหรือยัง"

441
00:25:30,320 --> 00:25:31,320
‎- โอเค
‎- คุณ...

442
00:25:32,960 --> 00:25:35,280
‎มันบอกว่า "คลิกเพื่อดูว่า
‎ปัญหาได้รับการแก้ไขหรือยัง"

443
00:25:35,360 --> 00:25:36,240
‎ผมเลยคลิกมัน

444
00:25:37,040 --> 00:25:39,080
‎- มันแก้ไขหรือยัง
‎- ไม่ มันยังไม่แก้ไขเลย

445
00:25:45,760 --> 00:25:47,880
‎ทุกอย่างมีมาตรการความปลอดภัยอยู่ด้วย

446
00:25:47,960 --> 00:25:51,160
‎มันต้องการแบ็คอัพสำหรับแบ็คอัพ
‎และมันก็ใช้อีเมลของคุณ

447
00:25:51,240 --> 00:25:53,480
‎เบอร์โทรศัพท์ของคุณ รหัสผ่าน

448
00:25:53,560 --> 00:25:56,800
‎ถ้ามันไม่ได้ผล ก็ใช้อีเมลของคุณเป็นรหัสผ่าน

449
00:25:57,400 --> 00:25:59,600
‎พอลองทำมัน มันก็ยังคงเชื่อมต่อไม่ได้

450
00:25:59,800 --> 00:26:02,920
‎คุณก็พูดว่า "มีเหตุผลอะไร
‎ที่ถามอีเมลเพื่อตรวจสอบ

451
00:26:03,000 --> 00:26:04,000
‎เบอร์โทรศัพท์

452
00:26:04,680 --> 00:26:07,160
‎ถ้าในเมื่อผมให้มันแล้ว
‎มันก็ยังไม่ให้ผมเข้าใช้งาน"

453
00:26:07,480 --> 00:26:09,480
‎เมื่อมันมาถึงจุด

454
00:26:10,200 --> 00:26:11,040
‎ที่...

455
00:26:13,440 --> 00:26:15,000
‎คุณหงุดหงิดกับมัน

456
00:26:15,080 --> 00:26:17,120
‎สิ่งที่ดีที่สุดที่ควรทำคือ

457
00:26:17,680 --> 00:26:20,600
‎ลุกไปจากมันสักพักแล้วค่อยกลับมาทำมันใหม่

458
00:26:21,680 --> 00:26:25,120
‎คุณต้องเลิกปล่อยให้มันทำให้คุณหงุดหงิด

459
00:26:26,160 --> 00:26:27,800
‎มันเป็นแค่คอมพิวเตอร์

460
00:26:29,320 --> 00:26:30,640
‎มันไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย

461
00:26:36,800 --> 00:26:37,760
‎ที่ผ่านมา...

462
00:26:39,360 --> 00:26:40,760
‎สักสามหรือสี่วันได้

463
00:26:41,520 --> 00:26:43,640
‎เดลหงุดหงิดมาก

464
00:26:46,760 --> 00:26:47,600
‎สำหรับเขา

465
00:26:48,240 --> 00:26:52,320
‎โลกเหมือนหยุดนิ่งตอนที่เขาถูกขังคุก

466
00:26:52,840 --> 00:26:55,240
‎ขณะที่ข้างนอกนี่ เราแค่ตามมันให้ทัน

467
00:26:55,560 --> 00:26:57,840
‎เราเรียนรู้เทคโนโลยี ฉะนั้นเขา

468
00:26:58,080 --> 00:26:59,640
‎ต้องเรียนรู้มันทั้งหมด

469
00:27:00,720 --> 00:27:01,760
‎แต่มันต้องใช้เวลา

470
00:27:02,760 --> 00:27:03,720
‎มันรู้สึกเหมือน

471
00:27:04,600 --> 00:27:07,560
‎เขาอยากทำทุกอย่างก่อนถึงวันพรุ่งนี้

472
00:27:08,560 --> 00:27:10,760
‎และคุณก็ทำอย่างนั้นไม่ได้

473
00:27:10,920 --> 00:27:12,920
‎วันหนึ่งๆ มันมีเวลาไม่มากพอ

474
00:27:15,280 --> 00:27:17,320
‎ตอนนี้การเงินตึงมาก

475
00:27:17,560 --> 00:27:20,200
‎เพราะมีคนมาอยู่ในบ้านเพิ่มอีกคน

476
00:27:20,280 --> 00:27:23,080
‎บิลค่าใช้จ่ายสูงขึ้น และก็ยังไม่มีเงินเพิ่ม

477
00:27:23,640 --> 00:27:24,480
‎เข้ามาเลย

478
00:27:25,320 --> 00:27:26,800
‎แต่เราจะอยู่ได้

479
00:27:28,320 --> 00:27:29,160
‎เราจะอยู่ได้

480
00:27:29,720 --> 00:27:31,840
‎พอเขาได้งานทำ ทุกอย่างก็จะดีเอง

481
00:27:33,840 --> 00:27:35,960
‎ส่วนจะได้งานทำไหม

482
00:27:36,120 --> 00:27:40,400
‎ฉันก็ไม่รู้ เพราะเขาไม่มีประสบการณ์อะไรเลย

483
00:27:40,480 --> 00:27:42,720
‎และฉันก็บอกเขาว่า

484
00:27:42,880 --> 00:27:47,560
‎เขาต้องค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป
‎พยายามอย่าทำอะไรมากจนเกินไปนัก

485
00:27:51,720 --> 00:27:53,440
‎การที่ผมไปไหนมาไหนไม่ได้

486
00:27:54,120 --> 00:27:55,480
‎มันยากมากจริงๆ

487
00:27:58,080 --> 00:28:00,640
‎ผมรอมาสามสิบปีเพื่อได้ชีวิตผมกลับคืนมา

488
00:28:00,720 --> 00:28:03,880
‎เพื่อสร้างผลกระทบ เพื่อทำสิ่งที่ถูกต้อง
‎และเกี่ยวข้องกับคนอื่น

489
00:28:04,320 --> 00:28:05,280
‎เพื่อพระเจ้า

490
00:28:05,880 --> 00:28:07,520
‎และมันก็น่าหงุดหงิด

491
00:28:10,920 --> 00:28:12,400
‎คนอื่นไม่เข้าใจหรอก

492
00:28:13,320 --> 00:28:15,080
‎เมื่อคุณอยากชดใช้

493
00:28:16,480 --> 00:28:19,360
‎อยากรักคนอื่น

494
00:28:20,440 --> 00:28:23,360
‎และก็อยากอยู่ใกล้ๆ คนอื่น

495
00:28:25,240 --> 00:28:27,960
‎มันถึงได้ทำให้ผมไม่สบายใจมาก
‎ที่ผมไม่สามารถ...

496
00:28:29,040 --> 00:28:30,080
‎พบปะผู้คน

497
00:28:31,080 --> 00:28:33,520
‎ทำงานในชุมชนและได้รู้จักกับคนอื่น

498
00:28:34,920 --> 00:28:36,520
‎ผมถูกจำกัดมากๆ เลย

499
00:28:37,160 --> 00:28:38,000
‎เข้าใจไหม

500
00:28:40,960 --> 00:28:41,800
‎และ...

501
00:28:44,640 --> 00:28:46,400
‎ผมก็รู้ว่าสิ่งต่างๆ มันมีแต่จะดีขึ้น

502
00:28:47,680 --> 00:28:49,560
‎แต่มันแค่น่าหงุดหงิด

503
00:29:02,360 --> 00:29:06,320
‎(สัปดาห์ที่สามของการปล่อยตัว)

504
00:29:10,320 --> 00:29:14,840
‎(เดลออกจากบ้านไปรายงานตัวกับ
‎เจ้าหน้าที่คุมประพฤติสัปดาห์ละครั้ง)

505
00:29:18,320 --> 00:29:20,720
‎อยากได้อะไรระหว่างทางกลับบ้านไหม

506
00:29:20,800 --> 00:29:22,080
‎หรืออยากกลับบ้านเลย

507
00:29:22,400 --> 00:29:23,640
‎เราซื้อ...

508
00:29:24,760 --> 00:29:25,720
‎บาร์บีคิวก็ได้

509
00:29:26,240 --> 00:29:27,440
‎มีพิซซ่า

510
00:29:27,680 --> 00:29:29,440
‎เมื่อวานแฮมเบอร์เกอร์ลดครึ่งราคา

511
00:29:29,520 --> 00:29:31,840
‎- แต่ฉันลืม
‎- ผมจะบอกอะไรบางอย่างกับคุณ

512
00:29:31,960 --> 00:29:34,280
‎- ที่คุณอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำ
‎- เมื่อไหร่

513
00:29:34,760 --> 00:29:36,680
‎- ตอนนี้เหรอ
‎- คุณเห็นป้ายตรงนั้นไหม

514
00:29:36,760 --> 00:29:38,160
‎- ป้ายอะไร
‎- ป้ายซับเวย์นั่นน่ะ

515
00:29:38,240 --> 00:29:39,080
‎ซับเวย์เหรอ เห็น

516
00:29:39,480 --> 00:29:40,680
‎ตลอดชีวิตของผม

517
00:29:40,760 --> 00:29:42,480
‎ทุกครั้งที่ผมเห็นป้ายนั่น

518
00:29:43,160 --> 00:29:45,200
‎มันทำให้ผมนึกถึงคืนนั้น

519
00:29:46,240 --> 00:29:47,120
‎อ้อ จริงเหรอ

520
00:29:54,600 --> 00:29:57,320
‎สิ่งที่เราทำได้ยากที่สุดคือให้อภัยตัวเอง

521
00:29:58,200 --> 00:30:00,280
‎ผมต้องหัดให้อภัยตัวเอง

522
00:30:00,360 --> 00:30:02,440
‎ผมยังไม่เคยหัดทำอย่างนั้นเลย

523
00:30:03,040 --> 00:30:04,120
‎เมื่อถึงเวลามันจะมาเอง

524
00:30:08,200 --> 00:30:09,040
‎มันแค่ต้องใช้เวลา

525
00:30:10,080 --> 00:30:10,920
‎สักพัก

526
00:30:11,160 --> 00:30:12,720
‎ทุกครั้งที่ผมเห็นมัน มัน...

527
00:30:15,120 --> 00:30:16,480
‎มันสะกิดแผลเก่าในใจผม

528
00:30:24,320 --> 00:30:26,920
‎เดลรู้ว่าสิ่งที่เขาทำไปมันผิด

529
00:30:27,760 --> 00:30:31,000
‎และก็... ไม่มีใครลงโทษเขา

530
00:30:31,960 --> 00:30:35,800
‎ได้หนักเท่าที่เขาลงโทษตัวเอง

531
00:30:37,000 --> 00:30:39,920
‎เขาสำนึกผิดกับมันอย่างมาก

532
00:30:41,240 --> 00:30:43,760
‎และนั่นก็เป็นสิ่งที่จะอยู่กับเขา

533
00:30:44,160 --> 00:30:45,440
‎ไปตลอดชีวิต

534
00:30:46,160 --> 00:30:49,240
‎มันจะเป็นส่วนหนึ่งในดีเอ็นเอของเขา

535
00:30:50,840 --> 00:30:53,360
‎ทุกอย่างนี้และทุกสิ่งที่ผมประสบมา

536
00:30:53,440 --> 00:30:55,200
‎ก็เพราะการเลือกของผม

537
00:30:56,680 --> 00:30:57,840
‎เพราะตัวตนที่ผมเคยเป็น

538
00:30:58,720 --> 00:31:00,240
‎แต่ผมไม่ใช่คนคนนั้นอีกแล้ว

539
00:31:05,120 --> 00:31:06,480
‎ตลอด 30 ปีที่ผ่านมา

540
00:31:08,520 --> 00:31:09,360
‎ผมถูกด่าว่าเป็น...

541
00:31:10,600 --> 00:31:11,680
‎คนชั่วร้าย

542
00:31:12,200 --> 00:31:13,200
‎ถูกเรียกว่าคนสารเลว

543
00:31:14,360 --> 00:31:16,760
‎สัตว์ร้าย คนที่ไม่สมควรมีชีวิตอยู่

544
00:31:17,800 --> 00:31:20,320
‎นั่นไม่เป็นความจริงเลย

545
00:31:20,400 --> 00:31:21,440
‎ผมไม่ใช่สัตว์ร้าย

546
00:31:22,840 --> 00:31:24,080
‎ผมไม่ใช่คนสารเลว

547
00:31:25,440 --> 00:31:27,560
‎สิ่งที่คนทั่วไปไม่เข้าใจ

548
00:31:27,640 --> 00:31:29,040
‎ก็คือเรื่องจริง

549
00:31:29,400 --> 00:31:30,560
‎ในเดือนเมษายน

550
00:31:30,960 --> 00:31:31,880
‎ปี 1990

551
00:31:33,520 --> 00:31:35,280
‎พวกเขามองมันว่าเป็นการปล้นฆ่า

552
00:31:35,360 --> 00:31:38,720
‎"โอเค เขาทำมันเพื่อเงิน"
‎แต่มันไม่ใช่อย่างนั้นเลย

553
00:31:47,560 --> 00:31:50,880
‎(เมาน์เทนโฮม รัฐอาร์คันซอ)

554
00:31:54,840 --> 00:31:57,920
‎(ภายใต้เงื่อนไขการพักการลงโทษ
‎ซิกเลอร์ถูกห้าม)

555
00:31:58,000 --> 00:32:01,000
‎(ไม่ให้ติดต่อกับ
‎ครอบครัวเหยื่อฆาตกรรมของเขา)

556
00:32:12,520 --> 00:32:16,240
‎(รายละเอียดที่ครอบครัวของ
‎จอห์น เซลต์เนอร์มีเกี่ยวกับการฆาตกรรม)

557
00:32:16,320 --> 00:32:19,640
‎(มาจากข่าวการพิจารณาคดี
‎ในหนังสือพิมพ์เท่านั้น)

558
00:32:27,120 --> 00:32:30,400
‎"พนักงานร้านอาหารในอาร์ลิงตัน
‎ถูกฆ่าในการปล้น

559
00:32:30,880 --> 00:32:34,360
‎จอห์น ดับเบิลยู. เซลต์เนอร์ วัย 31 ปี
‎ชาวอาร์ลิงตันเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ"

560
00:32:34,440 --> 00:32:36,280
‎- ฆาตกรรมที่ไร้เหตุผล
‎- ใช่

561
00:32:36,920 --> 00:32:39,240
‎ไม่มีเหตุผลสำหรับมัน เขาแค่ทำมันไปอย่างนั้น

562
00:32:40,280 --> 00:32:41,120
‎ตอนเขา

563
00:32:41,560 --> 00:32:42,480
‎ฆ่าพี่ชายของผม

564
00:32:43,640 --> 00:32:44,760
‎มันไม่ใช่อุบัติเหตุ

565
00:32:44,840 --> 00:32:45,680
‎เขาไม่ได้...

566
00:32:45,760 --> 00:32:47,920
‎ไกปืน... เขาไม่ได้ทำปืนลั่น

567
00:32:48,240 --> 00:32:50,200
‎นิ้วคุณไม่เหนี่ยวไกโดยบังเอิญถึงหกครั้งหรอก

568
00:32:50,800 --> 00:32:52,920
‎มันเป็น... มันไม่ใช่อุบัติเหตุแน่นอน

569
00:32:53,320 --> 00:32:54,640
‎นั่นเป็นการบอกอะไรบางอย่าง

570
00:32:55,160 --> 00:32:57,040
‎นั่นเป็นการบอกอะไรบางอย่าง เข้าใจไหม

571
00:32:57,280 --> 00:32:59,600
‎ถ้าคุณอยากฆ่าอะไรสักอย่าง
‎ใช้กระสุนแค่นัดเดียวก็พอ

572
00:32:59,840 --> 00:33:01,160
‎ถ้าคุณอยากบอกอะไรบางอย่าง

573
00:33:01,240 --> 00:33:02,440
‎ยิงมันซ้ำอีกห้านัด

574
00:33:09,120 --> 00:33:11,480
‎เป็นเวลาที่ยาวนานที่สุด
‎ที่ผมคิดว่ามันมีอะไรมากกว่านั้น

575
00:33:12,120 --> 00:33:13,320
‎เป็นเวลานานที่สุด

576
00:33:13,840 --> 00:33:16,480
‎ผมคิดว่าเพราะเขาเป็นเกย์
‎พวกเขาถึงได้อยากฆ่าเขา

577
00:33:18,280 --> 00:33:20,400
‎ตอนปลายยุค 80 ต้นยุค 90

578
00:33:20,480 --> 00:33:22,040
‎ผู้คนมีอคติ

579
00:33:22,120 --> 00:33:24,400
‎ผมเลยคิดว่าอาจเป็นเพราะเหตุนั้น

580
00:33:24,480 --> 00:33:27,440
‎คิดว่าเพราะเขาเป็นเกย์
‎และเขาก็เปิดเผยเกี่ยวกับมัน

581
00:33:27,520 --> 00:33:29,160
‎พวกเขาไม่ชอบมัน ผมคิดอย่างนั้น

582
00:33:29,240 --> 00:33:30,720
‎แต่ผมคิดผิด

583
00:33:30,960 --> 00:33:32,720
‎นั่นเป็นเพราะผมโกรธ

584
00:33:33,400 --> 00:33:35,400
‎ปรากฏว่ามันแค่เพราะเงินเท่านั้น

585
00:33:46,600 --> 00:33:50,600
‎(เคดเลค รัฐเท็กซัส)

586
00:33:54,040 --> 00:33:56,440
‎คนเชื่อกันว่าพวกเขาเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น

587
00:33:56,760 --> 00:33:58,120
‎ในเดือนเมษายน ปี 1990

588
00:34:01,800 --> 00:34:03,400
‎แต่ตลอดการพิจารณาคดี

589
00:34:04,320 --> 00:34:06,320
‎ไม่มีใครรู้อย่างแท้จริงว่าเกิดอะไรขึ้น

590
00:34:06,400 --> 00:34:07,840
‎ไม่มีใครรู้เรื่องราวทั้งหมด

591
00:34:08,400 --> 00:34:09,840
‎เพราะผมไม่เคยบอกใคร

592
00:34:12,760 --> 00:34:15,080
‎พูดตามตรง คนเดียวที่รู้จริงๆ

593
00:34:16,440 --> 00:34:18,440
‎คือผู้ตาย พระเจ้า และผม

594
00:34:20,200 --> 00:34:24,080
‎(ในปี 1990 เดล ซิกเลอร์เซ็นคำสารภาพ
‎ยอมรับการฆาตกรรม)

595
00:34:24,160 --> 00:34:25,800
‎(ระหว่างการปล้นทรัพย์ที่อุกฉกรรจ์)

596
00:34:34,840 --> 00:34:36,680
‎จนกระทั่งหลังจากที่พ่อผมตาย

597
00:34:37,280 --> 00:34:38,640
‎ผมถึงได้รู้ว่า

598
00:34:39,480 --> 00:34:41,280
‎เพื่อที่ผมจะได้เป็นศาสนาจารย์

599
00:34:41,360 --> 00:34:42,640
‎ผมต้องเล่าเรื่องราว

600
00:34:43,200 --> 00:34:45,000
‎ผมต้องโปร่งใสเต็มร้อย

601
00:34:45,080 --> 00:34:47,400
‎คนเชื่อกันว่ามันเป็นการปล้นฆ่า

602
00:34:47,560 --> 00:34:48,440
‎เพื่อเงิน

603
00:34:48,880 --> 00:34:50,680
‎แต่นั่นมันห่างไกลความจริงที่สุด

604
00:34:52,400 --> 00:34:56,240
‎(หลังการสารภาพผิด 25 ปี เดล ซิกเลอร์
‎ก็เขียนจดหมายถึงคณะกรรมการพักการลงโทษ)

605
00:34:56,320 --> 00:34:58,440
‎(บรรยายสิ่งที่เกิดขึ้นแตกต่างไปจากเดิม)

606
00:34:59,960 --> 00:35:01,360
‎มันไม่เกี่ยวกับการปล้น

607
00:35:02,000 --> 00:35:05,040
‎การปล้นก็เพื่ออำพราง
‎เจตนาที่แท้จริงของการฆาตกรรม

608
00:35:07,200 --> 00:35:09,880
‎เหตุผลที่ผมเข้าไปในร้านนั้นก็เพื่อฆ่าจอห์น

609
00:35:13,120 --> 00:35:14,440
‎ผมฆ่าเขาก็เพราะ...

610
00:35:14,920 --> 00:35:16,160
‎เขาพยายามแบล็กเมล์ผม

611
00:35:17,080 --> 00:35:18,720
‎ให้มีความสัมพันธ์รักร่วมเพศกับเขา

612
00:35:44,960 --> 00:35:46,840
‎คำบรรยายโดย ชายมาศ สายน้ำผึ้ง