1 00:00:06,543 --> 00:00:09,918 ‎(ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:10,001 --> 00:00:10,918 ‎เป็นอะไรไป แม่หนู 3 00:00:13,418 --> 00:00:14,293 ‎มันไม่ยุติธรรมเลย 4 00:00:18,376 --> 00:00:21,043 ‎ในที่สุดหนูก็ได้เจอคนที่เหมือนมีอยู่จริงสำหรับหนู 5 00:00:22,501 --> 00:00:24,209 ‎คนที่ไม่ดูถูกหนู 6 00:00:25,293 --> 00:00:29,459 ‎ไม่ทำเหมือนหนูเป็นเด็กที่ต้องชักนำ ‎เป็นวัตถุที่ต้องการตัวแบบ 7 00:00:30,709 --> 00:00:32,501 ‎แต่ตอนนี้คุณบอกว่าเขาจะไม่กลับมาแล้ว 8 00:00:33,918 --> 00:00:35,084 ‎แล้วหนูจะทำยังไง 9 00:00:36,376 --> 00:00:37,709 ‎หนูรู้สึกอัปลักษณ์ 10 00:00:39,876 --> 00:00:41,126 ‎มีนิสัยที่น่ารังเกียจ 11 00:00:44,043 --> 00:00:45,668 ‎แต่หนูคิดว่าหนูก็อยากเป็นที่รัก 12 00:00:59,959 --> 00:01:01,584 ‎- ไง เจียนนี ‎- สวัสดี คอร์รา 13 00:01:02,834 --> 00:01:03,793 ‎อยากไปนั่งรถเล่นไหม 14 00:01:04,834 --> 00:01:06,168 ‎ใจเย็นเถอะ คอร์รา 15 00:01:08,209 --> 00:01:09,043 ‎เธอยุ่งงั้นเหรอ 16 00:01:10,043 --> 00:01:13,793 ‎ตอนที่ลูกยังเล็ก ทุกอย่างจะดูใหญ่ไปหมด 17 00:01:13,876 --> 00:01:17,376 ‎เมื่อลูกโต ทุกอย่างก็ดูเหมือนเล็ก 18 00:01:17,459 --> 00:01:18,459 ‎(บทที่ 5 ความรัก) 19 00:01:18,543 --> 00:01:19,918 ‎มันขึ้นอยู่กับแต่ละคน 20 00:01:20,001 --> 00:01:21,876 ‎จากนั้นเขาก็มองผมแล้วพูดว่า 21 00:01:21,959 --> 00:01:24,418 ‎"คุณดูเหมือนปลาต้มเลย" 22 00:01:25,418 --> 00:01:26,668 ‎ไม่มีใครรู้ 23 00:01:26,751 --> 00:01:29,001 ‎ฉันว่าเหมือนปลาทาเนยมากกว่า 24 00:01:29,084 --> 00:01:33,126 ‎มันดูเยิ้มๆ สกปรก เขาทำงานได้แย่มาก 25 00:01:33,709 --> 00:01:36,418 ‎- ใครเป็นคนตัด ‎- ลีโนเหมือนทุกครั้ง 26 00:01:36,501 --> 00:01:38,834 ‎แหงล่ะ ช่วยให้เข้าใจขึ้นเยอะเลย 27 00:01:40,251 --> 00:01:42,251 ‎- ไงพ่อ ‎- ไงโจวา 28 00:01:52,084 --> 00:01:53,293 ‎ทุกอย่างเรียบร้อยดีนะ 29 00:01:53,376 --> 00:01:54,959 ‎ใช่จ้ะ 30 00:01:59,168 --> 00:02:01,376 ‎แม่ไม่มีความเคารพตัวเองหน่อยเลยเหรอ 31 00:02:05,418 --> 00:02:06,501 ‎ไม่ขยะแขยงเขาหรือไง 32 00:02:08,501 --> 00:02:11,418 ‎อย่าเพิ่งคิดเองเออเอง แม่แค่ชงกาแฟให้เขา 33 00:02:11,501 --> 00:02:15,834 ‎- แม่ยังขยะแขยงเขาอยู่ ‎- ดีใจที่ได้รู้นะ ขอบคุณทั้งคู่จริงๆ 34 00:02:15,918 --> 00:02:18,168 ‎แค่บางจังหวะแม่ก็ลืมไปว่าเกลียดเขา 35 00:02:20,043 --> 00:02:21,959 ‎แม่มีความสุขก็ดีแล้ว หนูไปก่อนนะ 36 00:02:22,043 --> 00:02:24,793 ‎- ไปไหนล่ะ ลูกเพิ่งกลับมาเองนี่ ‎- นี่ เดี๋ยวก่อน โจวา 37 00:02:27,918 --> 00:02:29,418 ‎- สั้นเนอะ ‎- อะไร 38 00:02:30,001 --> 00:02:31,001 ‎ผมพ่อไง 39 00:02:31,959 --> 00:02:34,168 ‎โทษนะ หนูไม่สนใจเรื่องทรงผมพ่อ 40 00:02:37,918 --> 00:02:39,168 ‎พ่อเริ่มแก่แล้ว 41 00:02:39,668 --> 00:02:41,084 ‎สำหรับหนู พ่อดูหนุ่มขึ้น 42 00:02:41,668 --> 00:02:43,376 ‎ตอนหนูยังเด็ก พ่อดูแก่กว่านี้ 43 00:02:45,334 --> 00:02:47,084 ‎ความเจ็บปวดไม่ได้ทำให้เราเด็กลง 44 00:02:47,626 --> 00:02:49,918 ‎บางทีพ่ออาจยังเจ็บปวดไม่พอ 45 00:02:50,001 --> 00:02:52,293 ‎โจวานนา ปราณีเขาหน่อยเถอะ 46 00:02:54,126 --> 00:02:55,751 ‎หนูอยากอ่านพระวรสาร 47 00:02:56,668 --> 00:02:58,543 ‎ลูกพยายามทำให้เขาโมโหสินะเนี่ย 48 00:02:58,626 --> 00:02:59,751 ‎ทำไมถึงอยากอ่าน 49 00:03:00,251 --> 00:03:02,918 ‎มีผู้ชายคนหนึ่งพูดถึงมันไว้อย่างน่าสนใจ 50 00:03:04,168 --> 00:03:05,501 ‎และลูกก็ตกหลุมรัก 51 00:03:05,584 --> 00:03:07,251 ‎เปล่า หนูอยากเป็นเพื่อนกับเขา 52 00:03:08,459 --> 00:03:09,334 ‎เขาชื่ออะไร 53 00:03:10,459 --> 00:03:11,584 ‎โรแบร์โต มาเตเซ 54 00:03:14,251 --> 00:03:15,418 ‎โรแบร์โต มาเตเซ 55 00:03:16,168 --> 00:03:19,293 ‎ชื่อเหมือนนักอุดมการณ์หนุ่มชาวคริสต์คนหนึ่งเลย 56 00:03:19,376 --> 00:03:20,501 ‎งั้นก็คงเป็นเขานั่นแหละ 57 00:03:23,584 --> 00:03:25,001 ‎ลูกเจอเขาที่ปาสโกเนใช่ไหม 58 00:03:25,959 --> 00:03:28,543 ‎ใช่ เขามาจากย่านนั้น แต่เขาย้ายไปมิลานแล้ว 59 00:03:28,626 --> 00:03:30,334 ‎วิตตอเรียแนะนำให้เรารู้จักกัน 60 00:03:33,168 --> 00:03:34,209 ‎พ่อดีใจนะ 61 00:03:35,251 --> 00:03:36,084 ‎ใช่ 62 00:03:37,293 --> 00:03:40,376 ‎คนบางคนก็ควรค่าให้เรารู้จักอย่างถ่องแท้มากขึ้น 63 00:03:41,418 --> 00:03:42,334 ‎ส่วนเรื่องพระวรสาร 64 00:03:43,043 --> 00:03:45,126 ‎จำเอาไว้ว่ามันมีเพื่อศึกษา 65 00:03:45,793 --> 00:03:48,418 ‎เข้าใจไหม มันไม่ได้มีไว้เพื่ออ่านเฉยๆ 66 00:03:48,501 --> 00:03:49,918 ‎เดี๋ยวพ่อจะพาไปดู 67 00:03:50,001 --> 00:03:51,918 ‎(พระวรสาร) 68 00:03:52,001 --> 00:03:53,084 ‎นี่ไง 69 00:03:58,418 --> 00:04:02,001 ‎ถ้าอ่านแบบปล่อยใจ มันจะปลุกเร้าความรู้สึก 70 00:04:04,084 --> 00:04:05,334 ‎มันเต็มไปด้วยความอยุติธรรม 71 00:04:06,168 --> 00:04:07,168 ‎ขอบคุณค่ะ 72 00:04:09,876 --> 00:04:13,001 ‎โจวา นายมาเตเซคนนี้เป็นคนยังไง 73 00:04:15,751 --> 00:04:17,126 ‎เขาจะมองตาเราตลอด 74 00:04:21,001 --> 00:04:22,918 ‎- บาย ‎- ลาก่อนนะ 75 00:04:25,709 --> 00:04:26,959 ‎สวัสดี เนลโล 76 00:04:52,334 --> 00:04:53,168 ‎ผมไปก่อนนะ 77 00:04:57,209 --> 00:05:00,376 ‎- ฉันจะเดินไปส่ง ‎- ไม่เป็นไร บาย 78 00:05:12,793 --> 00:05:14,251 ‎("กลางเมืองและชานเมือง") 79 00:05:14,334 --> 00:05:16,876 ‎(โกลเด้นคิวบ์ ‎13 ตุลาคม 1996 เวลา 21:00 น.) 80 00:05:31,418 --> 00:05:32,918 ‎รอเดี๋ยวนะ ฉันจะจับเธอไว้ 81 00:05:34,543 --> 00:05:36,168 ‎ไม่ โตนิโน 82 00:05:38,168 --> 00:05:39,501 ‎ฉันไม่อยากอยู่ใกล้เธอ 83 00:05:42,334 --> 00:05:44,584 ‎- โจวา ช่วยอะไรฉันหน่อย ‎- ว่าไปสิ 84 00:05:44,668 --> 00:05:47,084 ‎- เธอต้องเอาโตนิโนกลับไป ‎- เขาเป็นของฉันตอนไหน 85 00:05:47,168 --> 00:05:49,001 ‎เอาเขากลับไปเลย ฉันไม่ต้องการเขาแล้ว 86 00:05:49,084 --> 00:05:51,209 ‎ไม่ล่ะ เธอเก็บเขาไว้เถอะ 87 00:05:51,293 --> 00:05:53,209 ‎ฉันเอาเขามาเพราะคิดว่าเธอชอบเขา 88 00:05:53,293 --> 00:05:54,293 ‎อะไรนะ 89 00:05:54,876 --> 00:05:59,668 ‎โจวา ตั้งแต่สมัยเด็กแล้ว ‎อะไรที่เธอชอบ ฉันจะต้องชอบด้วย 90 00:05:59,751 --> 00:06:01,126 ‎แต่ตอนนี้เธออายุ 16 แล้วนะ 91 00:06:01,209 --> 00:06:04,501 ‎ถึงเวลาที่เธอต้องเลือกเองว่าเธอชอบอะไร 92 00:06:05,626 --> 00:06:07,876 ‎และโตนิโนก็ดูจะเป็นคนดีด้วย 93 00:06:07,959 --> 00:06:10,376 ‎คนที่ไปไหนด้วยได้ 94 00:06:10,459 --> 00:06:11,751 ‎โตนิโนน่ะไร้ประโยชน์ 95 00:06:12,251 --> 00:06:14,043 ‎- เธอก็พูดเว่อร์ไป ‎- ฉันเปล่านะ 96 00:06:14,126 --> 00:06:16,501 ‎ทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกัน กางเกงเขาจะตุงขึ้นมา 97 00:06:16,584 --> 00:06:20,043 ‎ฉันรู้สึกได้เพราะฉันชอบมัน ฉันเลยขยับเข้าใกล้ 98 00:06:20,126 --> 00:06:23,501 ‎แต่เขาทำอะไรรู้ไหม เขาถอยออกไป ‎และพูดว่า "ไม่ ฉันให้เกียรติเธอ" 99 00:06:24,001 --> 00:06:25,084 ‎เขามันใจเสาะสุดๆ เลย 100 00:06:26,584 --> 00:06:29,209 ‎เวลาเราไปเที่ยวด้วยกัน ‎ฉันจะอยู่กับจูเลียนาตลอด 101 00:06:29,293 --> 00:06:32,168 ‎อย่างน้อยฉันก็หัวเราะกับเธอได้ ‎ไม่งั้นมันคงน่าเบื่อมากๆ เลย 102 00:06:32,668 --> 00:06:34,834 ‎- จูเลียนาบอกว่าเธอเป็นคนที่พิเศษ ‎- ฉันเหรอ 103 00:06:34,918 --> 00:06:37,209 ‎ใช่แล้ว และฉันก็ภูมิใจ 104 00:06:37,709 --> 00:06:41,293 ‎อันที่จริงคนพูดคือโรแบร์โต แต่จูเลียนาเห็นด้วย 105 00:06:55,793 --> 00:06:57,751 ‎ไปกันเถอะ โรแบร์โตมาแล้ว 106 00:06:57,834 --> 00:07:01,418 ‎โรแบร์โตนั่น โรแบร์โตนี่ ‎เธอตกหลุมรักเขาเหรอ 107 00:07:01,501 --> 00:07:02,876 ‎ดูสิ โจวา 108 00:07:02,959 --> 00:07:05,751 ‎ฉันพยายามจะจริงจัง ‎แต่สิ่งที่ได้รับคือการโดนสงสัย 109 00:07:05,834 --> 00:07:08,126 ‎- ฉันสงสัยสุดๆ เลยล่ะ ‎- เห็นไหม 110 00:07:08,793 --> 00:07:10,043 ‎ฉันจะไปซื้อเครื่องดื่มนะ 111 00:07:14,793 --> 00:07:16,626 ‎มันคือผีร้ายจากวัยเด็ก 112 00:07:17,418 --> 00:07:18,251 ‎มันคือภาพเงาร่าง 113 00:07:19,043 --> 00:07:20,334 ‎แบบบางและบ้าคลั่ง 114 00:07:21,334 --> 00:07:24,043 ‎มันเป็นเรือนร่างที่ยุ่งเหยิง กำลังซุ่มซ่อน 115 00:07:24,918 --> 00:07:27,834 ‎ในมุมต่างๆ ของบ้าน ยามราตรีปกคลุม 116 00:07:27,918 --> 00:07:32,709 ‎ฉันพลิกกายครั้งแล้วครั้งเล่าถอนหายใจ 117 00:07:36,293 --> 00:07:42,459 ‎คืนแล้วคืนเล่าที่ไม่อาจหลับใหล 118 00:07:47,126 --> 00:07:54,001 ‎ได้แต่ชื่นชมความงดงามของเธอ 119 00:07:56,834 --> 00:08:03,834 ‎มองดูค่ำคืนผ่านไปจนกระทั่งรุ่งสาง 120 00:08:06,959 --> 00:08:11,168 ‎บัดนี้ เป็นเพราะเธอ 121 00:08:11,251 --> 00:08:15,251 ‎ฉันจึงมิอาจข่มตาหลับ 122 00:08:16,793 --> 00:08:23,668 ‎ใจที่เจ็บปวดของฉันมิอาจพบความสงบ… 123 00:08:23,751 --> 00:08:28,126 ‎เอาเถอะ โตนิโน ฉันว่ามันไม่ผิดอะไร ‎ที่เราจะชื่นชมใครสักคน ตรงกันข้ามด้วย 124 00:08:28,834 --> 00:08:31,709 ‎คนอื่นๆ ไม่เข้าใจโรแบร์โต แต่ฉันเข้าใจ 125 00:08:32,376 --> 00:08:34,293 ‎เวลาที่เขาอยู่ใกล้ๆ 126 00:08:34,876 --> 00:08:36,293 ‎เขาจะทำให้เรารู้สึกว่าเราสำคัญ 127 00:08:38,709 --> 00:08:40,626 ‎- เขาเป็นเหมือนสมบัติล้ำค่า ‎- ใช่ 128 00:08:40,709 --> 00:08:41,543 ‎ที่ต้องปกป้องเอาไว้ 129 00:08:43,959 --> 00:08:45,501 ‎นายเคยรู้สึกว่ามีคนเข้าใจหรือเปล่า 130 00:08:46,376 --> 00:08:49,876 ‎อย่างหนึ่งที่ฉันแน่ใจ ฉันจะไม่ยอมถูกขังไว้ในกรง 131 00:08:52,584 --> 00:08:56,168 ‎ฉันไม่อาจกะระยะทางได้อีกต่อไป ‎ฉันชนเข้ากับสิ่งต่างๆ 132 00:08:58,084 --> 00:09:00,168 ‎ฉันเป็นคนเดียวที่สูญเสียการมองเห็นอย่างนั้นหรือ 133 00:09:02,293 --> 00:09:05,959 ‎ฉันเป็นสิ่งที่จริงแท้มากกว่า ‎ตอนที่ฉันมองเห็นอะไรๆ ชัดเจน 134 00:09:07,209 --> 00:09:08,209 ‎หรือว่าตอนนี้… 135 00:09:09,876 --> 00:09:12,334 ‎ตอนที่ความรู้สึกอันแรงกล้าข้นคลั่ก 136 00:09:13,293 --> 00:09:14,418 ‎ความเกลียดชัง ความรัก… 137 00:09:16,751 --> 00:09:17,584 ‎ทำให้ฉันตาบอด 138 00:09:38,751 --> 00:09:41,793 ‎ถ้อยคำของเธอไพเราะมาก เก่งมาก 139 00:10:01,793 --> 00:10:02,668 ‎สวัสดี 140 00:10:05,793 --> 00:10:06,793 ‎เจอกันจนได้ 141 00:10:08,209 --> 00:10:09,376 ‎คุณดูดีนะ 142 00:10:11,418 --> 00:10:12,334 ‎เป็นยังไงบ้าง 143 00:10:13,418 --> 00:10:14,584 ‎คอสตา นั่งเถอะ 144 00:10:24,876 --> 00:10:29,501 ‎ฉันอยากโทรหาคุณมาสักพักแล้ว แต่ฉันไม่กล้าพอ 145 00:10:30,751 --> 00:10:33,709 ‎- ฉันอยากคุยด้วย อยากอธิบาย ‎- อธิบายเหรอ 146 00:10:35,209 --> 00:10:37,668 ‎มาตอนนี้ดันอยากอธิบาย อธิบายอะไร 147 00:10:39,626 --> 00:10:41,793 ‎ฉันไม่เข้าใจอะไรอีกแล้ว 148 00:10:41,876 --> 00:10:43,168 ‎บางทีคุณอาจจะอยากร้องไห้ 149 00:10:44,834 --> 00:10:45,751 ‎โชคดีจริงๆ เลย 150 00:10:46,709 --> 00:10:48,459 ‎เห็นได้ชัดว่าคุณยังร้องไห้ไม่มากพอ 151 00:10:49,418 --> 00:10:51,209 ‎น้ำตาฉันแห้งเหือดหมดแล้ว 152 00:10:52,501 --> 00:10:55,668 ‎เนลลา อย่าใจร้ายกันเลย คุณก็รู้ว่าฉันรักคุณ 153 00:10:56,251 --> 00:10:58,918 ‎ทุกคนในเมืองนี้ก็เอาแต่บอกว่า ‎พวกเขารักกันและกันมากแค่ไหน 154 00:11:00,251 --> 00:11:03,001 ‎โกหกทั้งเพ และไม่ใช่คำโกหกที่ดีด้วย 155 00:11:05,126 --> 00:11:05,959 ‎คุณพูดถูก 156 00:11:07,543 --> 00:11:09,668 ‎เราถมคำโกหกเอาไว้เรื่องแล้วเรื่องเล่า 157 00:11:09,751 --> 00:11:12,626 ‎และเราก็คิดว่าพอมันรวมกันเป็นคำโกหกกองโต 158 00:11:13,126 --> 00:11:14,709 ‎พวกมันจะกลายเป็นความจริง 159 00:11:15,584 --> 00:11:17,418 ‎เพียงเพราะในที่สุดเราก็เชื่อคำพูดพวกนั้น 160 00:11:18,418 --> 00:11:21,043 ‎ฉันแค่ทำไปตามความรู้สึก ไม่ได้คิดจะทำร้ายคุณ 161 00:11:23,084 --> 00:11:24,418 ‎คุณทำตามความรู้สึกเหรอ 162 00:11:28,668 --> 00:11:30,084 ‎ทำตามสัญชาตญาณน่ะนะ 163 00:11:30,168 --> 00:11:31,126 ‎ใช่ 164 00:11:33,251 --> 00:11:34,251 ‎เหมือนกับสัตว์ 165 00:11:37,793 --> 00:11:41,501 ‎งั้นช่วยตอบฉันมาหน่อย เพราะฉันสับสนแล้วล่ะ 166 00:11:42,001 --> 00:11:44,001 ‎คุณเป็นผู้หญิงหรือสัตว์กันแน่ 167 00:11:47,084 --> 00:11:47,918 ‎ฉันคิดถึงคุณ 168 00:11:50,584 --> 00:11:52,084 ‎คิดถึงมื้อค่ำของเรา 169 00:11:53,543 --> 00:11:55,334 ‎ทำไมไม่มาหาฉันที่โปซิลลีโปเลย 170 00:11:57,084 --> 00:12:00,626 ‎ในรูหนูที่คุณเรียกว่าบ้าน ‎เหนือท่อน้ำที่คุณเรียกว่าชายหาดน่ะเหรอ 171 00:12:00,709 --> 00:12:02,876 ‎ฉันจะไม่มีวันไปเหยียบที่นั่นอีก 172 00:12:09,834 --> 00:12:11,001 ‎สวัสดี คอสตา 173 00:12:14,626 --> 00:12:15,459 ‎สวัสดี เนลลา 174 00:12:16,459 --> 00:12:17,501 ‎เจอกันสักที 175 00:12:21,709 --> 00:12:23,751 ‎เรายังเป็นทีมที่ดีนะ จริงไหม 176 00:12:26,334 --> 00:12:27,918 ‎เรามาดื่มฉลองกันดีกว่า 177 00:12:29,168 --> 00:12:30,168 ‎แด่ทุกคนที่เกลียดชังเรา 178 00:12:30,834 --> 00:12:32,376 ‎ผมว่าไม่เข้าท่าหรอก 179 00:12:34,209 --> 00:12:35,168 ‎แด่พวกเราทั้งสี่คน 180 00:12:37,543 --> 00:12:39,709 ‎แด่การที่เราได้มาที่นี่อีกครั้ง 181 00:12:40,834 --> 00:12:41,668 ‎พร้อมหน้ากัน 182 00:12:42,501 --> 00:12:43,334 ‎ดื่ม 183 00:12:44,126 --> 00:12:44,959 ‎ดื่ม 184 00:12:57,543 --> 00:12:59,543 ‎ให้ตาย ไวน์นี่รสชาติชวนแหวะตลอด 185 00:13:00,251 --> 00:13:01,084 ‎เอาเถอะ 186 00:14:42,543 --> 00:14:45,376 ‎(ตะวันแห่งอนาคต) 187 00:15:02,793 --> 00:15:08,001 ‎สายลมโหมพัด พายุกระหน่ำซัด 188 00:15:08,084 --> 00:15:12,251 ‎รองเท้าเราสึกพัง กระนั้นเรายังต้องไปต่อ 189 00:15:12,334 --> 00:15:16,793 ‎เพื่อพิชิตวสันตฤดูสีแดง 190 00:15:16,876 --> 00:15:20,876 ‎ที่ซึ่งตะวันแห่งอนาคตจะฉายแสง 191 00:15:20,959 --> 00:15:25,251 ‎เพื่อพิชิตวสันตฤดูสีแดง 192 00:15:25,334 --> 00:15:28,584 ‎ที่ซึ่งตะวันแห่งอนาคตจะฉายแสง 193 00:15:43,376 --> 00:15:47,043 ‎ทุกเขตคามคือมาตุภูมิของกบฏ 194 00:15:47,126 --> 00:15:50,626 ‎หญิงทุกนางถอนหายใจให้แก่เขา 195 00:15:50,709 --> 00:15:54,501 ‎ดวงดารานำทางเขาไปตลอดคืน 196 00:15:54,584 --> 00:15:57,959 ‎แข็งแกร่งคือจิตใจและท่อนแขนของเขาที่ฟาดฟัน 197 00:15:58,043 --> 00:16:01,834 ‎ดวงดารานำทางเขาไปตลอดคืน 198 00:16:01,918 --> 00:16:05,126 ‎แข็งแกร่งคือจิตใจและท่อนแขนของเขาที่ฟาดฟัน 199 00:16:05,209 --> 00:16:08,959 ‎หากเราเผชิญความตายที่ทารุณ 200 00:16:09,043 --> 00:16:12,668 ‎เหล่าสหายจะล้างแค้นอย่างดุดัน 201 00:16:12,751 --> 00:16:16,459 ‎ชะตากรรมอันเลวร้ายได้ถูกกำหนด 202 00:16:16,543 --> 00:16:19,959 ‎สำหรับเหล่าฟาสซิสต์คิดคดชั่วร้าย 203 00:16:20,043 --> 00:16:23,793 ‎ชะตากรรมอันเลวร้ายได้ถูกกำหนด 204 00:16:23,876 --> 00:16:26,959 ‎สำหรับเหล่าฟาสซิสต์คิดคดชั่วร้าย 205 00:16:41,876 --> 00:16:45,459 ‎สายลมหยุดพัด และพายุก็สงบ 206 00:16:45,543 --> 00:16:49,126 ‎เหล่าสหายผู้ภาคภูมิกลับสู่มาตุภูมิพวกเขา 207 00:16:49,209 --> 00:16:52,918 ‎ธงสีแดงของเขาโบกสะบัดในสายลม 208 00:16:53,001 --> 00:16:56,334 ‎ในที่สุดเราก็เป็นชัยและเป็นไท 209 00:16:56,418 --> 00:17:00,043 ‎ธงสีแดงของเขาโบกสะบัดในสายลม 210 00:17:00,126 --> 00:17:03,501 ‎ในที่สุดเราก็เป็นชัยและเป็นไท 211 00:17:06,043 --> 00:17:08,209 ‎มันไม่ใช่แค่เรื่องชานเมือง 212 00:17:08,793 --> 00:17:11,126 ‎แต่พลังงานที่น่าประทับใจของชาติเรา 213 00:17:12,001 --> 00:17:14,168 ‎ล้วนมาจากภายนอก จากต่างจังหวัด 214 00:17:14,251 --> 00:17:17,418 ‎คาร์โล เลวี, อิตาโล คัลวีโน, ปาโซลินี… 215 00:17:17,501 --> 00:17:19,543 ‎โตเลียตติ, แบร์ลีนกูแอร์, อินกราโอ 216 00:17:24,334 --> 00:17:26,793 ‎อันที่จริงแล้ว แม้แต่พระเยซูก็มาจากต่างจังหวัด 217 00:17:28,376 --> 00:17:30,751 ‎พวกแม่ช่างอัปลักษณ์จนแทบจะดูงดงามเลย 218 00:17:30,834 --> 00:17:31,959 ‎งั้นคุณก็กำลังบอกเราว่า 219 00:17:32,043 --> 00:17:35,251 ‎โครงสร้างคู่ขนาน ‎ไม่ได้มีอยู่แค่กลางเมืองกับชานเมือง 220 00:17:35,334 --> 00:17:37,168 ‎แต่รวมถึงกลางเมืองกับต่างจังหวัดเหรอคะ 221 00:17:37,793 --> 00:17:43,793 ‎ผมกำลังจะบอกว่ามันมีเขตกลางเมือง ‎ที่ซึ่งทุกคนมองว่ามีพลัง มีความคิด 222 00:17:43,876 --> 00:17:46,584 ‎แต่ไม่มีใครอยากยอมรับว่าที่สิ่งเหล่านั้นมีอยู่ได้ 223 00:17:46,668 --> 00:17:49,293 ‎เป็นเพราะพลังงานที่มาจากภายนอก 224 00:17:49,376 --> 00:17:54,126 ‎จากแรงกดดันของเขตชานเมือง ‎ซึ่งนำแนวทางใหม่ๆ มาสู่สิ่งต่างๆ นึกออกไหม 225 00:17:54,209 --> 00:17:55,918 ‎- ความเปลี่ยนแปลง ‎- ใช่ครับ 226 00:17:57,001 --> 00:17:58,501 ‎พระเยซูก็มีแนวทางใหม่ๆ 227 00:17:59,209 --> 00:18:01,501 ‎พลังทางจริยธรรมของคนที่ไม่เพียงไม่เห็นแก่ตัว 228 00:18:02,126 --> 00:18:03,918 ‎หากแต่ยังนำมาซึ่งพลังงานใหม่ 229 00:18:04,001 --> 00:18:07,918 ‎เป้าหมายคือการกำหนดจุดเชื่อมโยง ‎ระหว่างคนข้างในกับข้างนอก 230 00:18:08,418 --> 00:18:09,959 ‎เพราะนั่นคือหัวใจหลักของทุกอย่าง 231 00:18:10,751 --> 00:18:12,543 ‎ไม่ใช่แค่ความยากลำบากของชานเมือง 232 00:18:13,043 --> 00:18:15,459 ‎แต่ยังรวมถึงศักยภาพ ‎ทางการสร้างสรรค์ของความบริสุทธิ์ 233 00:18:16,084 --> 00:18:19,084 ‎ผมมาจากปาสโกเน ไม่แน่ใจว่าคุณรู้จักที่นั่นไหม 234 00:18:20,334 --> 00:18:23,751 ‎มันคือที่ที่การจะก้าวออกมา ‎จากที่นั่นเป็นส่วนที่ยากที่สุด 235 00:18:24,584 --> 00:18:27,251 ‎แต่ไม่ว่าเราไปที่ไหน ‎มันจะติดตัวเราไปด้วยเสมอ 236 00:18:28,334 --> 00:18:31,543 ‎ผมไม่คิดว่าเราควรจะสนใจ 237 00:18:31,626 --> 00:18:33,834 ‎พลังงานใหม่ของชานเมืองมากเกินไป 238 00:18:33,918 --> 00:18:36,001 ‎แต่เราควรสนใจปัญหาของคนจน 239 00:18:36,084 --> 00:18:38,751 ‎ผมหมายถึงถ้ามันจะมีฉันทามติ 240 00:18:38,834 --> 00:18:42,251 ‎ระหว่างคอมมิวนิสต์ที่ดี ‎ซึ่งเป็นคำที่เราเรียกพวกเขาในปัจจุบัน 241 00:18:42,334 --> 00:18:44,251 ‎กับคาทอลิกที่ดี มันก็คือ… 242 00:18:44,751 --> 00:18:47,251 ‎ความสามารถที่จะใส่ใจคนยากจน 243 00:18:47,334 --> 00:18:50,918 ‎ผมคิดว่านี่อาจจะเป็นฉันทามติที่ดีระหว่างเรา 244 00:18:51,001 --> 00:18:52,751 ‎เราต้องเสนอวิธีแก้ปัญหา 245 00:18:52,834 --> 00:18:53,918 ‎ยกตัวอย่างนะ 246 00:18:54,001 --> 00:18:56,293 ‎ผมมีคำถาม มาเตเซที่รัก 247 00:18:56,376 --> 00:18:58,709 ‎ตอนที่พระเยซูไล่พวกพ่อค้าออกจากวิหาร 248 00:18:58,793 --> 00:19:02,043 ‎เขาแค่ไม่พอใจหรือว่าเขามีแผนการ 249 00:19:05,876 --> 00:19:08,959 ‎มันเป็นธรรมดาที่จะผลุนผลันเรียกเราว่าคาทอลิก 250 00:19:09,043 --> 00:19:09,876 ‎อย่างที่คนว่ากัน 251 00:19:09,959 --> 00:19:13,043 ‎"หากพระเจ้ามีจริง ‎ทำไมพระองค์ไม่แก้ปัญหาต่างๆ ของโลก" 252 00:19:13,126 --> 00:19:15,251 ‎โดยพื้นฐานแล้ว นั่นคือคำถาม 253 00:19:16,084 --> 00:19:17,626 ‎ชาวรัสเซียมีสุภาษิตหนึ่ง 254 00:19:17,709 --> 00:19:20,334 ‎"พระเจ้ารู้ความจริง แต่พระองค์ไม่พูดทันที" 255 00:19:21,501 --> 00:19:23,876 ‎นั่นคือความแตกต่าง ‎ระหว่างคาทอลิกกับผู้ที่ไม่ศรัทธา 256 00:19:24,876 --> 00:19:27,293 ‎พวกเราชาวคาทอลิกมีแผนระยะยาว 257 00:19:27,793 --> 00:19:31,793 ‎และถ้าคุณอ่านพระวรสารอย่างปล่อยใจ ‎แผนนั้นก็จะชัดเจนขึ้นมา 258 00:19:43,918 --> 00:19:44,793 ‎เยี่ยมมาก 259 00:19:49,168 --> 00:19:50,001 ‎ขอบคุณ 260 00:20:14,043 --> 00:20:17,084 ‎- เก่งมาก โรแบร์โต ‎- ก็มันจริงนี่นา ไง 261 00:20:18,209 --> 00:20:19,584 ‎เธอยอดมาก 262 00:20:19,668 --> 00:20:22,626 ‎- เธอได้ยินใช่ไหม ‎- ทุกคำเลย เธอยอดมาก 263 00:20:24,626 --> 00:20:25,876 ‎ฉันก็อ่านพระวรสารนะ 264 00:20:26,793 --> 00:20:27,626 ‎ทั้งสี่เล่มเลย 265 00:20:28,959 --> 00:20:31,334 ‎- แล้วเธอคิดว่าไง ‎- มันใช้ไม่ได้ 266 00:20:31,418 --> 00:20:33,209 ‎เธอคิดเหมือนพ่อของเธอ 267 00:20:33,293 --> 00:20:34,834 ‎หมายความว่ายังไง บอกฉันหน่อย 268 00:20:34,918 --> 00:20:37,376 ‎พระเยซูคือบุตรพระเจ้า ‎แต่ปาฏิหาริย์ของเขาไร้ประโยชน์ 269 00:20:37,459 --> 00:20:39,168 ‎เขาถูกทรยศและถูกตรึงกางเขน 270 00:20:39,251 --> 00:20:42,751 ‎ไม่ใช่แค่นั้นด้วย เขาขอให้พระบิดา ‎ช่วยเขาไว้จากการตรึงกางเขน 271 00:20:42,834 --> 00:20:45,168 ‎แต่พระองค์ไม่ได้ทำอะไร ‎เพื่อบรรเทาความทรมานนั้น 272 00:20:45,251 --> 00:20:48,084 ‎- ก็จริงแฮะ ‎- ทำไมพระองค์ไม่ลงมาทุกข์แทน 273 00:20:48,168 --> 00:20:51,043 ‎ตามพระวรสาร ‎พระเจ้าสร้างโลกที่ใช้การไม่ได้ขึ้นมา 274 00:20:51,126 --> 00:20:54,418 ‎จากนั้นก็โยนความล้มเหลวนี้ ‎ให้พระบุตรเป็นผู้รับผิดชอบ 275 00:20:54,501 --> 00:20:55,334 ‎ด้วยเหตุผลอะไรกัน 276 00:20:55,418 --> 00:20:56,584 ‎พระเจ้านั้นไม่ง่าย 277 00:20:56,668 --> 00:20:59,334 ‎ถ้าอยากให้ฉันเข้าใจ ‎พระองค์ก็ควรง่ายขึ้นหน่อย 278 00:20:59,876 --> 00:21:01,376 ‎- เธอชอบบทกวีไหม ‎- อืม 279 00:21:01,459 --> 00:21:03,376 ‎- ได้อ่านบ้างไหม ‎- ก็อ่านบ้าง 280 00:21:03,459 --> 00:21:06,959 ‎บทกวีเรียงร้อยขึ้นมาจากถ้อยคำ ‎ถ้อยคำที่เราใช้พูดคุยกัน 281 00:21:07,793 --> 00:21:10,751 ‎ถ้ากวีหยิบถ้อยคำที่ไม่สำคัญของเรา ‎มาปลดปล่อยจากบทสนทนาของเรา 282 00:21:11,293 --> 00:21:14,959 ‎พวกมันก็จะถูกปลดปล่อย ‎จากพลังงานที่คาดไม่ถึงและไม่สัมพันธ์กัน 283 00:21:15,626 --> 00:21:17,126 ‎พระเจ้าก็สำแดงตนในแบบเดียวกัน 284 00:21:18,376 --> 00:21:19,834 ‎พระเจ้าไม่ใช่กวี 285 00:21:20,543 --> 00:21:23,209 ‎พระองค์ก็แค่คนอย่างเราที่รู้วิธีเขียนบทกวี 286 00:21:23,293 --> 00:21:26,959 ‎แต่การรู้วิธีเขียนมัน ‎คือสิ่งที่เบิกตาเธอ ทำให้เธอแปลกใจ 287 00:21:27,043 --> 00:21:29,876 ‎- ถ้าพระองค์เก่งล่ะก็ใช่ ‎- มันจะทำให้เธอสั่นสะท้าน ทำให้ทึ่ง 288 00:21:29,959 --> 00:21:31,834 ‎ทำไมฉันถึงควรเชื่อในการสั่นสะท้าน 289 00:21:32,543 --> 00:21:34,751 ‎- ไว้คราวหน้าเถอะ ‎- เพื่อจิตวิญญาณทางศาสนา 290 00:21:34,834 --> 00:21:36,543 ‎จิตวิญญาณทางศาสนาคืออะไร 291 00:21:36,626 --> 00:21:38,751 ‎ลองคิดถึงการสืบสวนในนิยายอาชญากรรมสิ 292 00:21:38,834 --> 00:21:40,793 ‎มีเพียงปริศนาที่จะยังหลงเหลือเป็นปริศนา 293 00:21:40,876 --> 00:21:42,543 ‎นั่นแหละจิตวิญญาณทางศาสนา 294 00:21:42,626 --> 00:21:46,209 ‎สืบต่อไป สืบต่อไปเรื่อยๆ ‎จนกว่าสิ่งที่เหลืออยู่จะถูกเปิดเผย 295 00:21:46,709 --> 00:21:48,001 ‎ฉันไม่ได้ยิน 296 00:21:48,084 --> 00:21:50,251 ‎อย่าเพิ่งใช้มันจนหมด โจวา ให้เวลามันหน่อย 297 00:21:50,334 --> 00:21:53,043 ‎สิ่งที่พระวรสารบอกมีมากกว่าที่เธอได้อ่าน 298 00:21:53,126 --> 00:21:56,376 ‎โรแบร์โต เธอต้องไปแล้วนะ ‎มันสายแล้ว ไปเถอะ 299 00:22:04,376 --> 00:22:05,209 ‎ลูกรัก 300 00:22:07,459 --> 00:22:08,626 ‎ลูกยอดเยี่ยมมาก 301 00:22:10,043 --> 00:22:11,668 ‎อัจฉริยะตัวจริง เก่งมาก 302 00:22:11,751 --> 00:22:14,043 ‎เยี่ยมเลย จริงๆ นะ 303 00:22:14,126 --> 00:22:14,959 ‎ขอบคุณค่ะ 304 00:22:17,126 --> 00:22:19,501 ‎"ถ้าอยากให้ทุกสิ่งคงอยู่อย่างนั้น ‎พวกมันจะเปลี่ยนแปลง" 305 00:22:19,584 --> 00:22:22,376 ‎ดีมาก เราไปกันได้แล้วล่ะ ‎มันดึกแล้ว พรุ่งนี้ยังต้องไปโรงเรียนอีก 306 00:22:23,334 --> 00:22:25,209 ‎เราจะหลับไปพร้อมกับเดอะ เลพเพิร์ด 307 00:22:25,293 --> 00:22:27,751 ‎พ่อเปิดเดอะ เลพเพิร์ดเพื่อให้ตัวเองหลับ 308 00:22:34,584 --> 00:22:35,876 ‎เราก็ไปกันเถอะ 309 00:23:00,001 --> 00:23:02,126 ‎- เธอได้ยินที่ฉันพูดไหม ‎- เธอยอดมาก 310 00:23:02,209 --> 00:23:04,959 ‎ฉันก็บอกแล้ว ฉันภูมิใจจริงๆ สาบานได้เลย 311 00:23:05,043 --> 00:23:06,334 ‎เธอสุดยอด 312 00:23:12,668 --> 00:23:13,501 ‎ฉันเข้าใจ 313 00:23:14,001 --> 00:23:14,918 ‎รอแป๊บหนึ่งนะ 314 00:23:18,876 --> 00:23:20,376 ‎คำพูดเธอทรงพลังมากเลยล่ะ 315 00:23:21,126 --> 00:23:22,584 ‎แต่ของคุณทรงพลังกว่า 316 00:23:23,959 --> 00:23:25,168 ‎แล้วเจอกันเร็วๆ นี้ 317 00:23:25,251 --> 00:23:27,834 ‎เขาต้องไปแล้ว ไม่งั้นเขาจะตกรถไฟไปมิลาน 318 00:23:27,918 --> 00:23:30,751 ‎- ไปนะ อันเจลา โตนิโน ‎- จูเลียนา จะไปได้หรือยัง 319 00:23:30,834 --> 00:23:32,168 ‎- ไปเถอะ ‎- บาย 320 00:23:32,251 --> 00:23:34,376 ‎- เร็วเข้า จูบลาแล้วรีบไปซะ ‎- บาย 321 00:23:35,459 --> 00:23:36,543 ‎- ลาก่อน ที่รัก ‎- ลาก่อน 322 00:23:42,043 --> 00:23:43,751 ‎ตอนเธอมามิลาน พาโจวานนามาด้วยนะ 323 00:23:44,959 --> 00:23:45,793 ‎ตกลง 324 00:23:46,626 --> 00:23:47,751 ‎เธอทำให้เขาตะลึงไปเลย 325 00:23:49,001 --> 00:23:50,959 ‎- แต่ก็สงสารจูเลียนา ‎- ทำไมล่ะ 326 00:23:51,043 --> 00:23:54,876 ‎ดูก็รู้ว่าเธอเบื่อ ‎แต่เธอเสแสร้งเพื่อรักษาสถานะที่เธออยู่ 327 00:23:55,376 --> 00:23:57,043 ‎- บายค่ะ วิตตอเรีย บายค่ะแม่ ‎- บาย 328 00:24:01,209 --> 00:24:04,251 ‎- จะทำอะไรกันต่อ ‎- นังเด็กเจ้าเล่ห์ 329 00:24:06,418 --> 00:24:08,376 ‎แล้วยังกล้าตีหน้าว่าเป็นเพื่อนเธออีก 330 00:24:08,459 --> 00:24:10,793 ‎- วิตตอ พูดอะไรน่ะ ‎- เงียบเลย 331 00:24:10,876 --> 00:24:14,918 ‎ทำไมต้องเข้าไปแทรกกลาง ‎ระหว่างจูเลียนากับแฟนด้วย เธอสำส่อนเหรอ 332 00:24:15,001 --> 00:24:17,876 ‎- หุบปากเลยนะ วิตตอ ‎- ขอร้องล่ะ 333 00:24:17,959 --> 00:24:20,251 ‎- หนูเปล่าเข้าไปแทรก ‎- เปล่ากะผีน่ะสิ! 334 00:24:20,334 --> 00:24:22,834 ‎- แม่ ช่วยห้ามเธอหน่อย ‎- ใจเย็นๆ ก่อน 335 00:24:22,918 --> 00:24:24,543 ‎ไปหาคนของตัวเองซะไป 336 00:24:25,209 --> 00:24:26,334 ‎เธอโอ้อวด 337 00:24:26,834 --> 00:24:29,126 ‎รำแพนหางเหมือนนกยูง 338 00:24:29,209 --> 00:24:31,126 ‎ใช้คำพูดสวยๆ งามๆ เต็มไปหมด 339 00:24:33,001 --> 00:24:37,584 ‎พอไอ้โง่นั่นฟังเธอ เขาก็ทึ่ง 340 00:24:37,668 --> 00:24:40,168 ‎เธอเผชิญหน้ากับเขา และตอนนี้เขาก็ชอบเธอ 341 00:24:41,043 --> 00:24:43,626 ‎ตอนนี้โรแบร์โตอาศัยอยู่ที่มิลาน 342 00:24:44,209 --> 00:24:47,293 ‎ต่อให้เธอไม่เข้ามายุ่ง มันก็ลำบากพออยู่แล้ว 343 00:24:47,376 --> 00:24:50,751 ‎ก็จริงที่โรแบร์โตอยู่ไกล ‎แต่ความรักของพวกเขาใสสะอาด 344 00:24:53,459 --> 00:24:54,668 ‎ตอแหลซะดูดีเชียว 345 00:24:55,251 --> 00:24:58,168 ‎เจียนนี เธอมันไม่รู้อะไรเลย 346 00:24:58,834 --> 00:25:01,834 ‎ความรักน่ะไม่ใสสะอาด มันสกปรก 347 00:25:02,834 --> 00:25:04,459 ‎เหมือนกับหน้าต่างห้องน้ำ 348 00:25:05,418 --> 00:25:08,418 ‎ระวังล่ะ จูเลีย เธอเป็นแค่เด็กสาวซื่อๆ 349 00:25:09,168 --> 00:25:11,668 ‎ส่วนยัยนี่เป็นหมาป่าในคราบลูกแกะ 350 00:25:11,751 --> 00:25:12,626 ‎พอเถอะ 351 00:25:13,126 --> 00:25:15,126 ‎ไปกัน ก่อนที่ฉันจะตบนังนั่น 352 00:25:15,668 --> 00:25:16,543 ‎วิตตอ 353 00:25:17,334 --> 00:25:19,834 ‎- โอเค ‎- อย่าวิ่ง เดี๋ยวเราตกบันได 354 00:25:19,918 --> 00:25:23,376 ‎มาเถอะ ซอร์รี่ ฟอร์ เดอะ ดีเลย์จะฉายแล้ว ‎อย่างน้อยเราก็จะได้ฮากัน 355 00:25:23,459 --> 00:25:25,334 ‎นังสำส่อนนั่นต้องรู้ซะบ้างว่าควรทำตัวยังไง 356 00:25:25,959 --> 00:25:26,793 ‎ไปกัน 357 00:25:35,793 --> 00:25:38,584 ‎มารดา โสเภณี หรือบุรุษที่ถอดแบบมาห่วยๆ 358 00:25:39,084 --> 00:25:42,001 ‎นี่คือสตรีในส่วนนี้ของโลก 359 00:25:42,084 --> 00:25:44,418 ‎ชีวิตเธอถูกกำหนดมาแบบนี้ตั้งแต่เกิด 360 00:25:44,501 --> 00:25:47,709 ‎หากหัวใจใครอื่นเข้าควบคุม เธอก็เป็นอันจบสิ้น 361 00:25:48,834 --> 00:25:52,001 ‎มารดา โสเภณี หรือบุรุษที่ถอดแบบมาห่วยๆ 362 00:25:52,084 --> 00:25:54,793 ‎เธอต้องการมากกว่านี้จากส่วนนี้ของโลก 363 00:25:54,876 --> 00:25:57,209 ‎ไม่เพียงถูกยกย่องชมเชย ‎เพราะลูกชายที่เธอให้กำเนิด 364 00:25:57,293 --> 00:25:59,209 ‎เพราะร่างกายอันงดงาม 365 00:25:59,293 --> 00:26:01,043 ‎หรือการถูกทุบตีที่ฉันได้รับ 366 00:26:01,126 --> 00:26:03,626 ‎เพียงเพราะฉันเกิดมาเป็นผู้หญิง 367 00:26:04,126 --> 00:26:07,501 ‎ฉันไม่เคยคล้องกุญแจหัวใจไว้ 368 00:26:07,584 --> 00:26:10,209 ‎เพียงเพราะฉันเกิดมาเป็นผู้หญิง 369 00:26:10,293 --> 00:26:12,293 ‎เพียงเพราะฉันเป็นผู้หญิง 370 00:26:13,543 --> 00:26:16,334 ‎อย่าได้ลืมเลือน อย่าได้ลืมไป 371 00:26:16,834 --> 00:26:19,584 ‎อย่าได้ลืม เพราะชีวิตกำลังผ่านไป 372 00:26:20,084 --> 00:26:25,043 ‎อย่าได้ลืมตัวเธอเอง 373 00:26:28,209 --> 00:26:29,418 ‎- หลีกไปให้พ้นทางเลย ‎- นี่ 374 00:26:30,543 --> 00:26:33,043 ‎หลีกทางไปสิวะ มีอะไร 375 00:26:33,668 --> 00:26:35,418 ‎หลีกไปซะ ไม่งั้นฉันขับรถทับแน่ 376 00:26:36,126 --> 00:26:38,709 ‎นี่ ไอ้หัวฟู ได้ใช้ยาสระผมบ้างไหม 377 00:26:51,709 --> 00:26:54,876 ‎ไง เจียนนี เธอก็อยู่ในรูหนูนี่เหรอ 378 00:26:56,668 --> 00:26:58,543 ‎พวกนายมาทำอะไรที่นี่ 379 00:26:59,668 --> 00:27:02,168 ‎ใช่ จริงๆ แล้วเรามาก่อความวุ่นวาย 380 00:27:02,251 --> 00:27:04,959 ‎- โรแบร์โตพูดจบไปแล้ว ‎- ให้ตายสิวะ 381 00:27:05,043 --> 00:27:08,209 ‎โรซาริโอ เราคลาดกับเขา บอกแล้วไงว่าให้รีบ 382 00:27:08,293 --> 00:27:11,876 ‎เจียนนี เธอคิดว่าเธอดีเลิศกว่าเราเหรอ ‎ไม่รู้หรือไงว่าพวกเราเป็นใคร 383 00:27:11,959 --> 00:27:13,793 ‎ฉันกลัวตายแหละ คอร์รา 384 00:27:13,876 --> 00:27:16,668 ‎อย่าอวดดีนักนะ โรซาริโอหลงรักเธออยู่ 385 00:27:16,751 --> 00:27:19,459 ‎โรซาริโอบอกเองไม่ได้หรือไง ‎หรือเขาต้องมีพ่อสื่อคุยให้ 386 00:27:19,543 --> 00:27:21,209 ‎เขาเป็นคนขี้อาย ถึงจะดูไม่เหมือนนัก 387 00:27:21,293 --> 00:27:23,418 ‎เธอกล้าขัดขืนเขา เขาก็เลยหลงรักเธอ 388 00:27:23,501 --> 00:27:25,626 ‎เขาหยุดคิดเรื่องหน้าอกเธอไม่ได้เลย 389 00:27:25,709 --> 00:27:27,293 ‎- ฉันชอบคนอื่นแล้ว ‎- ใครล่ะ 390 00:27:27,376 --> 00:27:28,501 ‎ฉันบอกไม่ได้ 391 00:27:29,001 --> 00:27:30,168 ‎เธอนี่มันแรดชะมัด 392 00:27:30,251 --> 00:27:31,584 ‎ถ้าฉันอยากแรด ฉันก็แรด 393 00:27:35,334 --> 00:27:39,001 ‎ช่างเถอะ โรซาริโอ ไปดีกว่า ‎ที่นี่มีแต่พวกคอมมิวนิสต์ 394 00:27:39,084 --> 00:27:41,126 ‎- ก็จริง ‎- ทำไมไม่ไปสักที 395 00:27:41,209 --> 00:27:44,334 ‎- ทำไมเราไม่ไปด้วยกันล่ะ ‎- ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันแหละ 396 00:27:44,418 --> 00:27:47,043 ‎เจียนนี ฉันชอบเธอจริงๆ นะ จากใจเลย 397 00:27:47,126 --> 00:27:49,251 ‎ฉันกำลังมีความรัก 398 00:27:50,209 --> 00:27:53,168 ‎ขนาดนมของรูปปั้นในวังกาแซร์ตา ‎ก็ยังไม่เหมือนกับของเธอ 399 00:27:53,251 --> 00:27:55,418 ‎ส่วนนายก็มีฟันเหมือนบีเวอร์ดอน ชัค 400 00:27:55,501 --> 00:27:58,501 ‎- แต่ฉันก็มีสาวๆ ตามกรี๊ดอยู่ ‎- งั้นทำไมไม่ไปจูบพวกนั้นซะล่ะ 401 00:27:58,584 --> 00:28:01,418 ‎อย่าใจร้ายสิ มันไม่ยุติธรรมเลย เดี๋ยวนะ 402 00:28:02,209 --> 00:28:03,043 ‎นั่นจูเลียนานี่ 403 00:28:03,668 --> 00:28:07,043 ‎ลองถามเธอเรื่องบ้านสวยๆ ‎ที่มองเห็นวิวทะเลของฉันสิ 404 00:28:07,126 --> 00:28:10,168 ‎- โรซาริโอ ฉันพอแล้ว ‎- ไม่เอาน่า 405 00:28:10,793 --> 00:28:12,626 ‎เธอตกหลุมรักโรแบร์โต มาเตเซเหรอ 406 00:28:12,709 --> 00:28:13,751 ‎นายบ้าหรือไง 407 00:28:13,834 --> 00:28:15,334 ‎ไม่ต้องสนเธอ คุยกับฉัน 408 00:28:15,418 --> 00:28:18,126 ‎- อยากให้ฉันเอาตัวเขามาที่นี่ไหมล่ะ ‎- นายจะทำเหรอ 409 00:28:18,209 --> 00:28:20,334 ‎- ฉันพร้อมทำตามคำสั่งเธอ ‎- แล้วเขาจะมาเหรอ 410 00:28:20,876 --> 00:28:23,084 ‎คงไม่สมัครใจหรอก แต่ฉันจะโน้มน้าวเขาจนได้ 411 00:28:23,168 --> 00:28:24,168 ‎โรซาริโอ นายมันงี่เง่า 412 00:28:24,834 --> 00:28:27,459 ‎โรแบร์โตไม่มีทางทำสิ่งที่เขาไม่อยากทำ 413 00:28:27,543 --> 00:28:29,918 ‎ก็อยู่ที่ว่าจะใช้กำลังกันแค่ไหน 414 00:28:31,126 --> 00:28:32,001 ‎- จูเลียนา ‎- ไปกัน 415 00:28:34,209 --> 00:28:36,043 ‎อย่าไปคุยกับไอ้งั่งนั่น 416 00:28:36,126 --> 00:28:37,876 ‎หนูเปล่า เขามาคุยกับหนูเอง 417 00:28:39,251 --> 00:28:40,626 ‎คุณเคยนอนกับเขาเหรอ 418 00:28:42,376 --> 00:28:45,668 ‎มันก็มีบางครั้ง ‎ที่เราอยากจะทำอะไรให้มันจบๆ ไป 419 00:28:45,751 --> 00:28:48,126 ‎- เขาทำให้หนูกลัว ‎- ใคร โรซาริโอ ซาร์เจนเตเหรอ 420 00:28:49,459 --> 00:28:51,501 ‎ไม่ต้องกลัวหรอก เชื่อฉันสิ เขาเป็น อง. 421 00:28:51,584 --> 00:28:53,251 ‎- อง. คืออะไร ‎- ไอ้งั่ง 422 00:28:58,876 --> 00:29:00,251 ‎อย่าสนใจวิตตอเรียเลยนะ 423 00:29:01,376 --> 00:29:02,584 ‎ป้าก็เอาแต่พูดเรื่องไร้สาระ 424 00:29:03,918 --> 00:29:06,459 ‎วิตตอเรียพูดจาร้ายๆ ก็จริง แต่มันไม่ไร้สาระ 425 00:29:06,543 --> 00:29:09,501 ‎และเธอก็เป็นคนรู้จักพูดจริงๆ ‎แต่บางครั้งเธอก็ควรเงียบ 426 00:29:09,584 --> 00:29:10,834 ‎- แต่ว่า… ‎- เงียบเลย 427 00:29:16,501 --> 00:29:17,376 ‎รอเดี๋ยว 428 00:29:18,251 --> 00:29:19,168 ‎โตนิโน ไม่ 429 00:29:34,751 --> 00:29:36,834 ‎- คนสวย ‎- นี่ คนสวย 430 00:29:41,001 --> 00:29:43,376 ‎(โรงภาพยนตร์เมดิเตอร์เรเนียน) 431 00:29:51,126 --> 00:29:52,751 ‎- ไปเถอะ ‎- ฉันหยิบนี่ให้ 432 00:29:53,334 --> 00:29:54,543 ‎- เอาสิ ‎- ขอบใจ 433 00:29:54,626 --> 00:29:56,043 ‎- ด้วยความยินดี ‎- ไปกันเลยไหม 434 00:30:11,501 --> 00:30:12,626 ‎มาเถอะ อันเจลา 435 00:30:20,418 --> 00:30:22,501 ‎มัสซีโม โตรอีซีเป็นนักแสดงคนโปรดของฉัน 436 00:30:26,168 --> 00:30:27,418 ‎เห็นแม่สาวนี่ไหม 437 00:30:28,584 --> 00:30:29,709 ‎สวัสดี 438 00:30:31,001 --> 00:30:33,584 ‎คนสวย ทำไมไม่มานั่งกับเราล่ะ 439 00:30:33,668 --> 00:30:35,209 ‎เราจะให้เธอดูหนังดีๆ 440 00:30:36,751 --> 00:30:39,876 ‎อะไร เธอจะหัวเราะเหรอ มานี่สิ 441 00:30:39,959 --> 00:30:41,918 ‎มาหัวเราะใส่จู๋นี่ 442 00:30:47,459 --> 00:30:50,126 ‎ผมสวยจัง เหมือนผ้าไหมเลย 443 00:30:50,209 --> 00:30:52,626 ‎พวกนี้ก่อกวนเรา เธอจะทำอะไรไหม 444 00:30:52,709 --> 00:30:54,209 ‎อันเจลา ช่างมันเถอะ 445 00:30:56,001 --> 00:30:59,001 ‎ไปด้านหน้ากันเถอะ ‎ตรงนี้มองไม่เห็น ไปกัน อันเจลา 446 00:30:59,084 --> 00:31:01,334 ‎โตนิโน ฉันพอแล้ว เราจบกัน 447 00:31:01,418 --> 00:31:03,459 ‎เด็กดี ทิ้งไอ้โง่นั่นเถอะ มานี่มา 448 00:31:28,376 --> 00:31:30,834 ‎(เมาโร เบราร์ดีขอเสนอ) 449 00:31:30,918 --> 00:31:34,584 ‎(ภาพยนตร์โดยมัสซีโม โตรอีซี) 450 00:31:34,668 --> 00:31:37,626 ‎(ซอร์รี่ ฟอร์ เดอะ ดีเลย์) 451 00:31:37,709 --> 00:31:38,584 ‎มาเถอะ ไปกัน 452 00:31:42,876 --> 00:31:44,626 ‎- นี่ ‎- หุบปากน่า 453 00:31:45,626 --> 00:31:47,126 ‎ถอยไปซะ เขยิบไป 454 00:31:51,251 --> 00:31:53,376 ‎- หลบไป ‎- อย่ามาขวางทาง 455 00:31:57,293 --> 00:31:59,084 ‎พวกเราอีกแล้ว คิดถึงกันไหม 456 00:31:59,168 --> 00:32:02,709 ‎เธอยอมให้ไอ้สวะนี่สั่งเธอเหรอ ‎เราอยากดูหนังกับเธอนะ 457 00:32:02,793 --> 00:32:04,876 ‎- ได้ยินไหม มันเรียกเธอว่าสวะ ‎- ไอ้สวะ 458 00:32:04,959 --> 00:32:06,543 ‎โตนิโน ได้ยินนั่นไหม 459 00:32:06,626 --> 00:32:07,709 ‎ตื่นสักที โตนิโน 460 00:32:09,793 --> 00:32:11,584 ‎พาเขาออกไปจากที่นี่ 461 00:32:12,584 --> 00:32:14,209 ‎ไอ้พวกโง่ 462 00:32:14,293 --> 00:32:17,293 ‎ฉันทนไม่ไหวแล้ว พวกแกมันก็แค่ไอ้สถุลสามตัว 463 00:32:17,793 --> 00:32:20,293 ‎ว้าว เรากลัวจังเลย ‎นายก็ได้แต่ลงกับผู้หญิงเท่านั้นแหละ 464 00:32:21,126 --> 00:32:22,918 ‎ฉันจะฆ่าแกซะ 465 00:32:27,376 --> 00:32:28,543 ‎หยุดนะ ใจเย็นก่อน 466 00:32:28,626 --> 00:32:30,418 ‎- นี่ ‎- มาเถอะ ไปเร็ว 467 00:32:30,501 --> 00:32:31,751 ‎โตนิโน หยุดนะ 468 00:32:33,084 --> 00:32:35,543 ‎พอได้แล้ว หยุดนะ 469 00:32:35,626 --> 00:32:37,001 ‎- พอแล้ว ‎- หยุด โตนิโน 470 00:32:37,668 --> 00:32:38,501 ‎หยุด 471 00:32:39,501 --> 00:32:40,668 ‎ดูสิ่งที่พวกนั้นทำสิ 472 00:32:43,793 --> 00:32:45,626 ‎ดีแล้วล่ะ พวกมันหาเรื่องเอง 473 00:32:49,043 --> 00:32:50,543 ‎ตำรวจมา 474 00:32:50,626 --> 00:32:51,918 ‎เรารีบเผ่นกันเถอะ 475 00:32:52,001 --> 00:32:54,543 ‎- เธอมันเส็งเคร็งสิ้นดี ‎- กล้าดียังไง 476 00:32:54,626 --> 00:32:58,293 ‎เธอมันเห็นแก่ตัว เธอไม่สนใจใครเลย 477 00:32:58,376 --> 00:33:00,626 ‎เธอเอาแต่ทำตัวแรดๆ แล้วตอนนี้คิดจะหนีเหรอ 478 00:33:00,709 --> 00:33:02,001 ‎เธอกล้าดียังไง นังตัวแสบ 479 00:33:02,084 --> 00:33:04,209 ‎หุบปากซะ อันเจลา ‎ไม่งั้นฉันกระชากผมเธอหลุดแน่ 480 00:33:04,293 --> 00:33:05,876 ‎ก็ลองดูสิ 481 00:33:06,543 --> 00:33:08,834 ‎- ฉันจะข่วนหน้าเธอซะ ได้ยินไหม ‎- หยุดเลยนะ 482 00:33:08,918 --> 00:33:12,168 ‎- อันเจลา เธอทำเกินไป ‎- ทำเกินไปเหรอ แล้วนังนี่ล่ะ 483 00:33:12,251 --> 00:33:13,959 ‎"นังนี่" เหรอ เก็บไว้เรียกน้องสาวโน่น 484 00:33:14,043 --> 00:33:16,251 ‎- ไปกัน โตนิโน ‎- ตำรวจมา นายทำเกินไป 485 00:33:16,334 --> 00:33:18,001 ‎- ฉันล่ะ ‎- มาสิ เร็ว 486 00:33:47,001 --> 00:33:49,584 ‎เจียนนี หยุดก่อน 487 00:33:52,084 --> 00:33:52,959 ‎เธอเป็นไรไหม 488 00:33:56,043 --> 00:33:56,876 ‎มีอะไร 489 00:33:57,584 --> 00:33:58,584 ‎เจียนนี ฉันจะไปแล้วล่ะ 490 00:33:59,543 --> 00:34:01,501 ‎- นายจะไปไหน ‎- เวนิส 491 00:34:02,376 --> 00:34:04,584 ‎อยู่ที่นี่ฉันก็ได้แต่ทำชีวิตตัวเองพัง เธอก็เห็นแล้ว 492 00:34:05,501 --> 00:34:07,834 ‎- นายจะไปเมื่อไหร่ ‎- เดี๋ยวนี้เลย 493 00:34:10,418 --> 00:34:11,584 ‎จูเลียนารู้ไหม 494 00:34:11,668 --> 00:34:13,251 ‎ไม่ เธอไม่รู้ 495 00:34:14,251 --> 00:34:16,251 ‎- ไม่มีใครรู้ ‎- โรแบร์โตก็ด้วยเหรอ 496 00:34:16,834 --> 00:34:20,334 ‎ไม่ ถ้าเขารู้ว่าคืนนี้ฉันทำอะไรลงไป ‎เขาคงไม่มีวันมองหน้าฉันอีกเลย 497 00:34:21,793 --> 00:34:24,834 ‎- นายจะส่งที่อยู่มาให้ฉันไหม ‎- พอมีแล้วจะส่งมาให้นะ 498 00:34:26,751 --> 00:34:28,418 ‎ทำไมนายถึงบอกฉัน 499 00:34:30,209 --> 00:34:31,459 ‎เพราะเธอเข้าใจฉัน 500 00:34:32,126 --> 00:34:33,209 ‎ลาก่อน เจียนนี 501 00:34:53,001 --> 00:34:54,709 ‎ทุกอย่างระหว่างเราหล่นหายไปหมดแล้ว 502 00:34:56,334 --> 00:34:57,543 ‎เธอไม่ได้รักฉันอีกแล้ว 503 00:35:00,459 --> 00:35:02,793 ‎ไม่ได้มีอะไรหล่นหายหรอก มันแค่จบลง 504 00:35:05,334 --> 00:35:06,334 ‎งั้นก็จูบฉันสิ 505 00:35:09,918 --> 00:35:11,251 ‎เราไม่ใช่เด็กๆ อีกแล้ว 506 00:36:01,293 --> 00:36:03,209 ‎โรแบร์โตเสนอให้เธอไปมิลานกับฉัน 507 00:36:37,376 --> 00:36:42,168 ‎(สร้างจากนวนิยายชื่อเดียวกัน ‎ของเอเลนา แฟร์รานเต) 508 00:37:29,709 --> 00:37:32,626 ‎ตอนที่ลูกยังเล็ก ทุกอย่างจะดูใหญ่ไปหมด 509 00:37:33,501 --> 00:37:36,626 ‎เมื่อลูกโต ทุกอย่างก็ดูเหมือนเล็ก 510 00:37:38,126 --> 00:37:40,126 ‎มันขึ้นอยู่กับแต่ละคน 511 00:37:42,001 --> 00:37:44,001 ‎ไม่มีใครรู้ 512 00:37:45,043 --> 00:37:47,043 ‎ไม่มีใครรู้ 513 00:38:47,126 --> 00:38:48,918 ‎มันขึ้นอยู่กับแต่ละคน 514 00:38:49,418 --> 00:38:51,418 ‎ไม่มีใครรู้ 515 00:38:53,501 --> 00:38:55,668 ‎มันขึ้นอยู่กับแต่ละคน 516 00:38:55,751 --> 00:38:57,751 ‎ไม่มีใครรู้ 517 00:39:52,918 --> 00:39:54,709 ‎มันขึ้นอยู่กับแต่ละคน 518 00:39:55,209 --> 00:39:57,001 ‎ไม่มีใครรู้ 519 00:39:59,293 --> 00:40:01,168 ‎มันขึ้นอยู่กับแต่ละคน 520 00:40:01,668 --> 00:40:02,709 ‎ไม่มีใครรู้ 521 00:40:02,793 --> 00:40:07,501 ‎คำบรรยายโดย วรพล ถาวรวรานนท์