1
00:00:06,049 --> 00:00:08,885
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:12,055 --> 00:00:13,222
‎โอโดกุโระ

3
00:00:14,348 --> 00:00:17,977
‎โอโดกุโระ เจ้าอยู่ไหน ข้าเอาหนังสือมาให้

4
00:00:18,061 --> 00:00:19,353
‎ข้าอยู่นี่

5
00:00:21,064 --> 00:00:23,024
‎เอาละ ข้ามีคำถามเพียบเลย

6
00:00:23,608 --> 00:00:27,278
‎เหตุการณ์น่าประหลาดใจเกิดขึ้นมากมาย
‎อย่าถามคำถาม

7
00:00:27,361 --> 00:00:29,322
‎แค่เอาข้าลงไปที

8
00:00:32,033 --> 00:00:34,494
‎ระวังนะ ข้าหนักกว่าที่เจ้าอาจ…

9
00:00:43,711 --> 00:00:45,046
‎ข้ามองไม่เห็นอะไรเลย

10
00:00:55,681 --> 00:00:57,266
‎- ข้าติดแหง็ก
‎- ข้าติดแหง็ก

11
00:00:57,350 --> 00:00:58,810
‎- ปล่อยข้านะ
‎- ปล่อยนะ

12
00:00:59,477 --> 00:01:01,521
‎โอโดกุโระเข้าสิงอุซางิซะแล้ว

13
00:01:01,604 --> 00:01:04,774
‎- อะไรนะ ไม่
‎- ไม่ต้องห่วง ข้ามาช่วยแล้ว

14
00:01:15,910 --> 00:01:16,828
‎ด้วยความยินดี

15
00:01:19,080 --> 00:01:20,456
‎(อุซางิ)

16
00:01:20,540 --> 00:01:21,958
‎(ชิสุ)

17
00:01:22,041 --> 00:01:23,459
‎(เก็น)

18
00:01:23,543 --> 00:01:24,961
‎(คิสึเนะ)

19
00:01:25,044 --> 00:01:26,212
‎(สป็อต)

20
00:01:29,590 --> 00:01:32,135
‎ข้าขอโทษ ข้าแค่พยายามจะช่วย

21
00:01:32,218 --> 00:01:34,846
‎ข้ารู้ ขอบใจนะ สป็อต

22
00:01:34,929 --> 00:01:36,347
‎ข้าอยู่ที่นี่มาทั้งวัน

23
00:01:36,430 --> 00:01:40,476
‎ง่วนทำแขนให้เจ้าหุ่นยนต์ป้องกัน
‎เพื่อจะได้ปกป้องเราจากการบุกรุก

24
00:01:40,560 --> 00:01:43,062
‎อือ ทำดีมาก

25
00:01:43,146 --> 00:01:45,982
‎- คือมันได้ผล
‎- ข้าแค่อยากทำตัวเป็นประโยชน์

26
00:01:46,065 --> 00:01:50,278
‎ตอนนี้คิสโตนคุยกับข้าไม่ได้
‎ข้ารู้สึกอยู่วัดอย่างด้อยค่า

27
00:01:50,361 --> 00:01:53,114
‎- แหงละๆ
‎- เจ้ารู้สึกด้อยค่างั้นเหรอ

28
00:01:53,197 --> 00:01:55,533
‎อย่างน้อยเจ้าก็มีร่างกาย

29
00:01:55,616 --> 00:01:58,786
‎ข้าทำอะไรเพื่อตัวเองหรือคนอื่นยังไม่ได้เลย

30
00:01:58,870 --> 00:02:00,288
‎ลองไปเป็นกันชนประตูดูสิ

31
00:02:03,166 --> 00:02:05,710
‎ฟังนะ ข้ารู้ว่าเจ้าเศร้าซึม ข้าเลยเอานี่มาให้

32
00:02:05,793 --> 00:02:08,504
‎หนังสือเล่มแรกของเด็กน้อย
‎ว่าด้วยสมรภูมิโบราณ

33
00:02:08,588 --> 00:02:10,298
‎เป็นภาพทั้งเล่ม ดูสิ

34
00:02:10,882 --> 00:02:12,758
‎วิเศษเลิศเลอไปเลย

35
00:02:12,842 --> 00:02:14,886
‎ดูสิ นั่นโอเกฮาซามะ

36
00:02:14,969 --> 00:02:17,638
‎นั่นเกือบ 1,100 ปีมาแล้ว

37
00:02:17,722 --> 00:02:20,349
‎ข้าเจอกระดูกดีๆ มากมายหลังศึกครั้งนั้น

38
00:02:20,433 --> 00:02:22,852
‎นิ้วโปรดของข้าก็มาจากที่นั่น

39
00:02:22,935 --> 00:02:26,063
‎ว้าว น่าทึ่งมากทั้งที่เวลาผ่านมานาน

40
00:02:26,147 --> 00:02:28,691
‎ผู้คนยังคงจำได้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่สมรภูมิเหล่านี้

41
00:02:28,774 --> 00:02:31,319
‎ศึกแห่งอาวาซู

42
00:02:31,402 --> 00:02:36,699
‎ข้าคิดถึงวันที่ข้าเดินไปตามสมรภูมิเพื่อเก็บกระดูก

43
00:02:36,782 --> 00:02:39,660
‎กระดูกใหญ่ กระดูกเล็ก

44
00:02:39,744 --> 00:02:44,332
‎ผู้คนยังคงจำมิยาโมโตะ อุซางิได้
‎หลังผ่านไปหนึ่งพันปี

45
00:02:44,415 --> 00:02:46,083
‎ข้าอยากเป็นวีรบุรุษแบบนั้น

46
00:02:46,167 --> 00:02:49,712
‎คนที่ความดีงามถูกจดจำ
‎ผ่านหลายชั่วอายุคน เป็นตำนาน

47
00:02:50,755 --> 00:02:52,006
‎นางากุเตะ

48
00:02:52,089 --> 00:02:53,591
‎ศึกครั้งนั้นก็ดีนะ

49
00:02:53,674 --> 00:02:57,303
‎ข้าได้กระดูกซี่โครงมานิดหน่อย
‎แถมยังมีเนื้อติดอยู่ด้วย

50
00:02:59,263 --> 00:03:03,017
‎ทุกครั้งที่ข้าคิดว่าเจ้าคงไม่น่าแขยงไปกว่านี้
‎เจ้าก็พิสูจน์ว่าข้าคิดผิด

51
00:03:03,100 --> 00:03:06,979
‎อุซางิ คาเกฮิโตะถามหาเจ้า ท่าทางเรื่องสำคัญ

52
00:03:07,063 --> 00:03:11,692
‎ดีจัง เพราะโอโดกุโระคุยเรื่อง
‎กระดูกติดเนื้ออีกแล้ว

53
00:03:13,027 --> 00:03:16,364
‎เดี๋ยว ใครก็ได้ช่วยเปิดหน้าต่อไปทีสิ

54
00:03:16,948 --> 00:03:17,949
‎ใครก็ได้

55
00:03:22,245 --> 00:03:24,705
‎ตอนนี้กระดาษเปียกหมดแล้ว

56
00:03:24,789 --> 00:03:27,041
‎ข้าต้องขอ

57
00:03:27,875 --> 00:03:29,377
‎ความช่วยเหลือ

58
00:03:29,919 --> 00:03:30,962
‎เจ้าต้องการอะไร

59
00:03:31,045 --> 00:03:32,004
‎ข้ายินดีช่วย

60
00:03:33,339 --> 00:03:35,091
‎มันเป็นของล้ำค่า

61
00:03:35,716 --> 00:03:36,884
‎ทรงกลม

62
00:03:36,968 --> 00:03:40,596
‎เจ้าต้องเอามันมาให้ข้า ขอร้องละ

63
00:03:40,680 --> 00:03:41,514
‎มันอยู่ที่ไหน

64
00:03:42,056 --> 00:03:44,809
‎ในยานข้ามมิติของข้า

65
00:03:44,892 --> 00:03:47,353
‎ลูกทรงกลมเป็นสีทอง

66
00:03:47,436 --> 00:03:51,440
‎และภายในมีอนุภาคเล็กๆ มากมาย

67
00:03:51,524 --> 00:03:53,985
‎เหมือนลูกโลกหิมะใช่ไหม เจ๋ง

68
00:03:54,068 --> 00:03:54,902
‎ใช่

69
00:03:55,778 --> 00:03:58,614
‎มันเรียกว่าควอนตัมบับเบิล

70
00:03:59,156 --> 00:04:01,867
‎ชิกะบูมะนำทางเจ้าไปที่ยานได้

71
00:04:03,869 --> 00:04:05,788
‎จงหาลูกทรงกลมให้เจอ

72
00:04:05,871 --> 00:04:07,290
‎อนุภาคภายในนั้น

73
00:04:07,999 --> 00:04:11,043
‎คือทุกผู้ทุกคนในโลกของข้า

74
00:04:11,127 --> 00:04:13,671
‎- อะไรนะ
‎- อนุภาคพวกนั้นเป็นคนงั้นเหรอ

75
00:04:14,171 --> 00:04:15,464
‎ใช่แล้ว

76
00:04:15,548 --> 00:04:20,303
‎ตอนโลกของข้าถูกยึดครองโดยมากิเนะ

77
00:04:21,012 --> 00:04:23,222
‎หุ่นยนต์รบเหาะลงมา

78
00:04:24,432 --> 00:04:26,934
‎และรวบรวมผู้รอดชีวิต

79
00:04:27,018 --> 00:04:29,270
‎ข้าหมดสติไป

80
00:04:30,313 --> 00:04:31,981
‎และพอข้าฟื้นขึ้นมา

81
00:04:32,064 --> 00:04:36,610
‎ข้าก็ถูกนำตัวไปพบกับ
‎ผู้บัญชาการสูงสุดของมากิเนะ

82
00:04:36,694 --> 00:04:42,408
‎ผู้ทำให้ข้าเห็นว่าสมาชิกเผ่าพันธุ์ข้าที่รอดชีวิต
‎ได้กลายเป็นตัวอะไรไปแล้ว

83
00:04:42,491 --> 00:04:45,036
‎พวกเขาถูกแช่แข็งในกาลเวลา

84
00:04:45,536 --> 00:04:49,206
‎ถูกลดขนาดให้เล็กลงจนมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า

85
00:04:49,749 --> 00:04:52,293
‎ถูกกักขังอยู่ในควอนตัมบับเบิล

86
00:04:52,376 --> 00:04:56,130
‎อาจจะชั่วกัปชั่วกัลป์

87
00:04:59,216 --> 00:05:01,510
‎ใครก็ตามที่ชิงบับเบิลมาได้

88
00:05:01,594 --> 00:05:03,929
‎จะเป็นผู้ช่วยชีวิตผู้คนของข้า

89
00:05:04,513 --> 00:05:06,432
‎จะถูกจดจำไปตลอดกาล

90
00:05:06,515 --> 00:05:07,808
‎มหาวีรบุรุษ

91
00:05:08,476 --> 00:05:09,685
‎ตำนาน

92
00:05:09,769 --> 00:05:10,644
‎วีรบุรุษงั้นเหรอ

93
00:05:11,228 --> 00:05:12,605
‎ถูกจดจำตลอดไป

94
00:05:12,688 --> 00:05:13,981
‎ใช่

95
00:05:14,815 --> 00:05:17,109
‎เจ้าช่วยข้าได้ไหม

96
00:05:17,943 --> 00:05:19,528
‎- ข้า…
‎- ได้สิ ข้าทำได้

97
00:05:22,740 --> 00:05:24,617
‎ข้าหมายถึงเราทำได้

98
00:05:25,493 --> 00:05:28,371
‎ใช่ เราช่วยคาเกฮิโตะขุดเจ้าสิ่งนี้ขึ้นมา

99
00:05:28,454 --> 00:05:32,249
‎เราอยู่ห่างมันตั้งแต่ตอนนั้นเพราะมันน่ากลัว

100
00:05:33,209 --> 00:05:35,711
‎เท็ตสึจิน พยายามอย่ามาขวางทาง

101
00:05:35,795 --> 00:05:40,174
‎ครั้งล่าสุดที่เจ้ามากับเรา
‎เจ้าอธิบายการพัวพันเชิงควอนตัมให้นกพิราบฟัง

102
00:05:40,841 --> 00:05:42,802
‎ทำอย่างกับเจ้าอธิบายได้

103
00:05:44,345 --> 00:05:45,554
‎อยู่นั่นไง

104
00:05:47,306 --> 00:05:50,017
‎ทุกคนรอตรงนี้นะ มันอาจอันตรายก็ได้

105
00:05:51,102 --> 00:05:52,603
‎โอเค อาจจะไม่

106
00:05:52,686 --> 00:05:56,315
‎แต่ข้าอยากเป็นคนเจอควอนตัมบับเบิลนี่

107
00:05:59,193 --> 00:06:00,569
‎เขาไม่เคยจะฟังเลย

108
00:06:00,653 --> 00:06:02,655
‎แล้วไง บางครั้งเจ้าก็ไม่ฟัง

109
00:06:02,738 --> 00:06:05,157
‎ถูกของเจ้า เราควรไปกินไดฟูกุหลังจากนี้

110
00:06:10,496 --> 00:06:11,747
‎เจอแล้ว

111
00:06:12,706 --> 00:06:15,418
‎ให้ตายสิ ข้าอยากเป็นวีรบุรุษ

112
00:06:15,501 --> 00:06:17,962
‎เฮ่ ข้าแค่พยายามช่วยนะ

113
00:06:20,089 --> 00:06:21,006
‎ระวังนะ

114
00:06:21,090 --> 00:06:22,842
‎แน่นอนว่าข้าจะระวัง

115
00:06:22,925 --> 00:06:26,846
‎เทคโนโลยีนี้ล้ำหน้าเกินกว่าที่เราจะเข้าใจ

116
00:06:36,939 --> 00:06:39,233
‎อะไรน่ะ มันเกิดขึ้นได้ยังไง

117
00:06:39,316 --> 00:06:41,110
‎ไม่เป็นไร

118
00:06:43,237 --> 00:06:47,825
‎ยานลำนี้อายุนับพันปี
‎ไม่มีใครตอบสนองสัญญาณเตือนนั่นหรอก

119
00:06:47,908 --> 00:06:51,036
‎นี่ มีบางคนตอบสนองสัญญาณเตือน

120
00:06:51,120 --> 00:06:52,413
‎โอ๊ย ขอทีเหอะน่า

121
00:06:52,997 --> 00:06:53,914
‎หุ่นยนต์รบเหรอ

122
00:06:53,998 --> 00:06:55,958
‎แต่เรากำจัดหุ่นพวกนั้นไปแล้วนี่

123
00:06:56,584 --> 00:06:59,420
‎ขอบคุณที่เปิดระบบแจ้งเตือนผู้บุกรุก

124
00:07:01,714 --> 00:07:03,507
‎เดาว่าพวกมันบางตัวหนีไปได้

125
00:07:09,263 --> 00:07:12,516
‎เจ้าเลือกตัวเลือกการประจัญบานโดยตรง

126
00:07:15,269 --> 00:07:16,520
‎อย่าทำพวกมันเสียหาย

127
00:07:16,604 --> 00:07:19,482
‎ข้าต้องเอามันมาตรวจทางวิทยาศาสตร์

128
00:07:19,565 --> 00:07:21,525
‎นี่ ดูนี่สิ

129
00:07:34,455 --> 00:07:37,708
‎น่าสนใจจริงๆ ผิวของเจ้าทำมาจากอะไร

130
00:07:38,709 --> 00:07:39,960
‎อย่าทำลายพวกมัน

131
00:07:40,044 --> 00:07:43,464
‎ข้าช่วยสู้กับพวกมันไม่ได้ถ้าไม่ได้ตรวจสอบซะก่อน

132
00:07:43,547 --> 00:07:47,593
‎ระวังนะ จำไว้ว่าอาวุธพลังงานพวกนี้
‎ทำร้ายเจ้าได้แม้เจ้าจะเป็นผีก็ตาม

133
00:07:47,676 --> 00:07:49,345
‎ข้าไม่ใช่ผี

134
00:07:51,555 --> 00:07:52,890
‎ไม่เอาน่า

135
00:07:53,807 --> 00:07:56,519
‎ข้าเพิ่งช่วยเจ้าแท้ๆ แต่เจ้ากลับบ่นเนี่ยนะ

136
00:07:56,602 --> 00:08:00,523
‎ฟังนะ ข้าพอช่วยได้ถ้าข้าได้ศึกษาเจ้าหุ่นพวกนี้

137
00:08:00,606 --> 00:08:04,360
‎ข้าขอสั่งให้ทุกคนหยุดทำลายหุ่นยนต์รบพวกนี้

138
00:08:04,443 --> 00:08:06,487
‎เจ้าสั่งเราเหรอ

139
00:08:09,114 --> 00:08:10,115
‎อุซางิ

140
00:08:19,500 --> 00:08:21,210
‎ชิกะบูมะ

141
00:08:23,128 --> 00:08:26,131
‎ข้าเพิ่งพูดว่ายังไงเรื่องทำหุ่นยนต์เสียหาย

142
00:08:26,215 --> 00:08:28,092
‎ข้าบอกว่าอย่า

143
00:08:29,385 --> 00:08:32,805
‎เท็ตสึจิน เจ้าไม่ใช่คนออกคำสั่งที่นี่

144
00:08:32,888 --> 00:08:36,517
‎ก็จริง ถ้าข้าออกคำสั่ง มันคงไม่วุ่นวายแบบนี้

145
00:08:39,395 --> 00:08:41,522
‎- หยุดพวกมัน
‎- ไม่

146
00:08:46,068 --> 00:08:48,279
‎เท็ตสึจิน เจ้าปล่อยพวกมันรอดไปได้

147
00:08:48,362 --> 00:08:50,573
‎บอกแล้วไงว่าข้าต้องศึกษาพวกมัน

148
00:08:50,656 --> 00:08:55,619
‎ข้าช่วยเจ้าเรื่องวิทยาศาสตร์ไม่ได้
‎ถ้าเจ้าไม่ให้ข้าทำวิจัย

149
00:08:55,703 --> 00:08:58,455
‎ข้าจะต้องแก้ขัดด้วยการศึกษาเจ้าหุ่นนี่

150
00:08:58,539 --> 00:09:01,041
‎หนึ่งในหุ่นยนต์รบพวกนั้นมีควอนตัมบับเบิล

151
00:09:01,125 --> 00:09:04,003
‎งั้นเจ้าก็ไม่ควรปล่อยให้พวกมันหนีไป

152
00:09:04,086 --> 00:09:05,462
‎เจ้าปล่อยพวกมันหนีไป

153
00:09:05,546 --> 00:09:08,424
‎เราเถียงกันได้ทั้งวันว่าใครปล่อยพวกมันหนีไป

154
00:09:09,174 --> 00:09:12,177
‎- เจ้า
‎- หรือเราช่วยกันจับพวกมัน ไปกันเถอะ

155
00:09:13,137 --> 00:09:15,931
‎พ่อเจ้าน่ารำคาญใช่เล่น

156
00:09:16,015 --> 00:09:19,727
‎เดี๋ยว เจ้าคิดว่าเขาเป็นพ่อข้าเหรอ
‎เขาเป็นหมีชัดๆ

157
00:09:19,810 --> 00:09:23,397
‎ข้าขอพูดตรงๆ กับเจ้านะ ข้าไม่ได้ทันมอง

158
00:09:23,480 --> 00:09:25,357
‎ข้ามัวแต่ห่วงทรงผมข้า

159
00:09:32,948 --> 00:09:36,243
‎- เราจะหาหุ่นยนต์รบพวกนั้นเจอได้ยังไง
‎- ข้ามีแผน

160
00:09:39,788 --> 00:09:43,375
‎ใครอยากได้ซูเปอร์ชาไข่มุกระเบิดตู้ม
‎ของข้าหน่อยไหม

161
00:09:43,459 --> 00:09:47,212
‎ถ้าเจ้าไม่แวะซื้อชาไข่มุก
‎เราคงจับหุ่นยนต์รบได้แล้ว

162
00:09:48,297 --> 00:09:51,216
‎ควอนตัมบับเบิลทำให้ข้านึกถึงชาไข่มุก

163
00:09:51,300 --> 00:09:53,802
‎ดื่มน้ำให้เพียงพอเป็นเรื่องสำคัญนะ รู้ปะ

164
00:09:56,347 --> 00:10:00,309
‎อุ๊ย สะอึก เป็นเพราะไข่มุกระเบิดตู้มแน่ๆ

165
00:10:01,977 --> 00:10:05,105
‎เอาละ ข้าพบว่าเจ้าหุ่นยนต์รบ

166
00:10:05,189 --> 00:10:11,028
‎ประกอบไปด้วยโพลีเมอร์ฐานโปรตีน
‎กับเส้นลวดนาโนโลหะ

167
00:10:11,111 --> 00:10:12,655
‎- เห็นไหม
‎- เราไม่เห็น

168
00:10:12,738 --> 00:10:14,239
‎ไม่มีใครเข้าใจเจ้าสักคน

169
00:10:15,240 --> 00:10:18,744
‎เส้นลวดนาโนพวกนี้ก่อให้เกิด
‎ปฏิกิริยารบกวนในสนามแม่เหล็ก

170
00:10:18,827 --> 00:10:21,121
‎ที่อุปกรณ์นี้ตรวจจับได้

171
00:10:21,205 --> 00:10:24,291
‎เมื่อตรวจสอบทุกตารางฟุตของเมือง
‎อย่างละเอียด

172
00:10:24,375 --> 00:10:28,587
‎เราน่าจะใช้เวลาแค่หกถึงแปดปี
‎ที่จะหาหุ่นยนต์รบที่ยังเหลือรอดอยู่เจอ

173
00:10:30,089 --> 00:10:31,215
‎หรือแผนสอง

174
00:10:32,132 --> 00:10:33,092
‎อยู่นั่นตัวนึง

175
00:10:34,802 --> 00:10:36,845
‎แผนของข้าไม่เกี่ยวกับโชค

176
00:10:37,596 --> 00:10:39,556
‎- ลุยกันเลย
‎- อย่าทำมันพังละ

177
00:10:40,349 --> 00:10:41,642
‎เราจะไปเจอเจ้าใน…

178
00:10:48,148 --> 00:10:51,151
‎- เจ้าตัวนั้นไม่มีควอนตัมบับเบิล
‎- มีพวกมันอีก

179
00:11:07,418 --> 00:11:10,754
‎โปรดอยู่ในความสงบขณะที่เราทำลายเจ้า

180
00:11:11,797 --> 00:11:13,298
‎อะไรคือแหล่งพลังงานเจ้า

181
00:11:15,884 --> 00:11:20,431
‎- นี่ ข้ากำลังดูอยู่นะ
‎- มันเพิ่งบอกว่ามันจะทำลายเจ้า

182
00:11:20,514 --> 00:11:21,557
‎ข่าวด่วน

183
00:11:21,640 --> 00:11:22,975
‎ทำไมถึงมีเยอะขนาดนี้

184
00:11:23,058 --> 00:11:25,811
‎พอเข้าใจถ้ามีหุ่นตัวสองตัวหนีไปได้
‎แต่นี่มันบ้ามาก

185
00:11:25,894 --> 00:11:27,771
‎- ข้าไม่รู้
‎- แตกตื่นในสวนซากุระ

186
00:11:27,855 --> 00:11:30,107
‎แต่ดูสิ่งที่มีคนเห็นในสวนสิ

187
00:11:39,241 --> 00:11:41,910
‎ข้าว่าเจ้าคงดีใจที่ได้อยู่ห่างจากสำนักนินจา

188
00:11:42,661 --> 00:11:46,582
‎มันไปไม่สวย ฟุวะเริ่มสร้างทีมคู่แข่ง

189
00:11:46,665 --> 00:11:49,209
‎- ข้าเสียนินจาให้นางไปหลายคน
‎- ทำไม

190
00:11:49,293 --> 00:11:51,795
‎นางปล่อยให้นินจาปล้นร้านค้าและทำร้ายผู้คน

191
00:11:51,879 --> 00:11:54,631
‎- ใช่ บางคนชอบทำตามธรรมเนียม
‎- นั่นไง

192
00:12:05,434 --> 00:12:08,145
‎ใครก็ได้ช่วยบอกทีว่าข้ามองอะไรอยู่

193
00:12:18,864 --> 00:12:19,698
‎มันเหมือน…

194
00:12:20,824 --> 00:12:22,618
‎โรงงานหุ่นยนต์รบ

195
00:12:22,701 --> 00:12:25,204
‎- นั่นแหละที่ข้ากลัว
‎- ใช่เลย

196
00:12:26,246 --> 00:12:27,372
‎เท็ตสึจิน

197
00:12:27,456 --> 00:12:30,000
‎โพลีเมอร์ฐานโปรตีนที่พวกมันถูกสร้างขึ้น

198
00:12:30,083 --> 00:12:33,504
‎มันเป็นของเหลวที่ถูกรีดออกมา
‎ซึ่งจะแข็งตัวเมื่อสัมผัสอากาศ

199
00:12:33,587 --> 00:12:37,633
‎พวกมันถึงได้มีจำนวนมากมาย
‎พวกมันกำลังสร้างหุ่นยนต์รบ

200
00:12:39,843 --> 00:12:41,178
‎พวกมันเห็นเราแล้ว

201
00:12:41,261 --> 00:12:44,723
‎ขอบคุณที่เปิดเผยตัวเองให้พร้อมถูกทำลาย

202
00:12:51,021 --> 00:12:51,939
‎โอ้ ไม่นะ

203
00:12:53,023 --> 00:12:54,316
‎ข้ากลับมาสะอึกอีกแล้ว

204
00:13:02,449 --> 00:13:03,450
‎เราต้องการแผน

205
00:13:03,534 --> 00:13:05,744
‎กำจัดมันให้หมด เอาควอนตัมบับเบิลมา

206
00:13:05,828 --> 00:13:08,705
‎ฟังดูเป็นเป้าหมายมากกว่าเป็นแผน

207
00:13:28,559 --> 00:13:30,185
‎ข้าบอกแล้วไง

208
00:13:30,269 --> 00:13:33,146
‎อาวุธไคกิชินี่น่าทึ่งสุดๆ

209
00:13:41,655 --> 00:13:43,156
‎เท็ตสึจิน ออกไปจากที่นี่ซะ

210
00:13:43,240 --> 00:13:44,992
‎ข้าเห็นว่ามันทำงานยังไง

211
00:13:46,994 --> 00:13:48,161
‎เท็ตสึจิน

212
00:13:48,245 --> 00:13:51,248
‎ขอบคุณที่เลือกตัวเลือกทำลายล้างทันที

213
00:13:51,331 --> 00:13:53,083
‎เราหวังว่าเจ้าสนุกกับชีวิต

214
00:13:54,459 --> 00:13:59,381
‎เท็ตสึจิน ข้าเสี่ยงชีวิตเพื่อเจ้า
‎เจ้าช่วยอย่าหาเรื่องใส่ตัวได้ไหม

215
00:13:59,464 --> 00:14:04,052
‎ข้าขอโทษ ข้าต้องเข้าใจกระบวนการผลิต
‎ข้าจะได้ช่วยได้

216
00:14:04,136 --> 00:14:07,556
‎เจ้ากำลังขวางทาง
‎ไม่แปลกใจเลยที่คิสโตนหน่ายเจ้า

217
00:14:07,639 --> 00:14:08,932
‎เจ้ามันน่ารำคาญ

218
00:14:11,310 --> 00:14:13,604
‎เท็ตสึจิน ข้าไม่ได้ตั้งใจพูดแบบนั้น

219
00:14:13,687 --> 00:14:15,439
‎ไม่ ข้าเข้าใจ

220
00:14:15,522 --> 00:14:17,900
‎เจ้าอยากเป็นวีรบุรุษ เข้าใจดีอยู่

221
00:14:17,983 --> 00:14:22,529
‎ข้าจะให้เจ้าได้เป็นวีรบุรุษ
‎แต่ข้าอยากทำประโยชน์ ให้ข้าช่วยเถอะน่า

222
00:14:24,281 --> 00:14:26,575
‎เท็ตสึจิน เจ้าน่ะ…

223
00:14:28,076 --> 00:14:28,911
‎พูดถูก

224
00:14:39,713 --> 00:14:41,506
‎โอเค แล้วเจ้าจะช่วยเรายังไง

225
00:14:41,590 --> 00:14:42,716
‎ก็…

226
00:14:45,385 --> 00:14:46,386
‎ข้ารู้แล้ว

227
00:14:46,470 --> 00:14:49,598
‎ข้าหยุดเครื่องจักรพวกนั้น
‎ไม่ให้สร้างหุ่นยนต์รบเพิ่มได้

228
00:14:49,681 --> 00:14:50,515
‎ยังไง

229
00:14:52,809 --> 00:14:57,397
‎โพลีเมอร์ที่สร้างพวกมันไงละ ก่อนมันแข็งตัว
‎เราทำลายมันได้ด้วยน้ำ

230
00:14:57,481 --> 00:15:01,318
‎ความชื้นแค่นิดเดียวจะทำให้มันกลายเป็นผลึก

231
00:15:01,401 --> 00:15:03,403
‎และข้าพกความชุ่มชื้นมาเพียบ

232
00:15:28,053 --> 00:15:28,887
‎วิทยาศาสตร์

233
00:16:01,253 --> 00:16:03,046
‎ชาไข่มุก ตู้ม

234
00:16:09,469 --> 00:16:11,847
‎โปรดรอขณะที่เราปลิดชีวิตเจ้า

235
00:16:15,142 --> 00:16:19,062
‎ใช่สินะ ความชื้นไม่ระคายผิวพวกมัน
‎ตอนที่พวกมันแข็งตัวแล้ว

236
00:16:23,859 --> 00:16:25,861
‎ชาไข่มุกติดกำปั้นข้า

237
00:16:27,988 --> 00:16:28,905
‎เหนียวจัง

238
00:16:30,407 --> 00:16:32,117
‎ตอนเด็กๆ เจ้าเป็นยังไงกันนะ

239
00:16:32,200 --> 00:16:33,201
‎ตัวเล็กกว่านี้หน่อย

240
00:16:53,930 --> 00:16:55,182
‎เก่งมาก สป็อต

241
00:16:55,849 --> 00:16:58,435
‎เจ้าคิดว่ายังเหลือหุ่นยนต์รบอยู่กี่ตัว

242
00:16:58,518 --> 00:17:02,064
‎ไม่มีทางรู้หรอก แต่อย่างน้อยตอนนี้
‎พวกนั้นก็ผลิตหุ่นเพิ่มไม่ได้แล้ว

243
00:17:02,647 --> 00:17:03,774
‎และเรามีสิ่งนี้

244
00:17:04,608 --> 00:17:06,777
‎นี่ เท็ตสึจิน ข้า…

245
00:17:08,570 --> 00:17:09,404
‎ข้าขอโทษ

246
00:17:10,697 --> 00:17:13,784
‎ไม่เป็นไร ข้ารู้ว่าข้าเองก็น่ารำคาญ

247
00:17:20,791 --> 00:17:24,336
‎เอาจริงๆ นะ มีใครมีผ้าเช็ดมือเปียก
‎หรืออะไรบ้างไหม

248
00:17:24,419 --> 00:17:25,545
‎น่าขยะแขยงชะมัด

249
00:17:30,300 --> 00:17:31,384
‎ขอบใจ สป็อต

250
00:17:33,095 --> 00:17:35,180
‎ดูสิ ตอนนี้น้ำลายโทคาเงะเต็มมือเลย

251
00:17:41,603 --> 00:17:42,979
‎นี่เจ้า…

252
00:17:43,063 --> 00:17:43,897
‎ใช่

253
00:17:46,483 --> 00:17:47,901
‎ในที่สุด

254
00:17:49,277 --> 00:17:50,946
‎ข้าไม่รู้ว่ายังไง

255
00:17:51,530 --> 00:17:55,909
‎แต่ข้าหวังว่าสักวันถ้าเราเอาชนะมากิเนะได้

256
00:17:56,743 --> 00:18:00,205
‎ข้าจะสามารถให้ผู้คนของข้าคืนร่างเดิมได้

257
00:18:01,540 --> 00:18:02,499
‎คือบางทีข้า…

258
00:18:03,125 --> 00:18:04,876
‎บางทีเราอาจช่วยได้

259
00:18:06,253 --> 00:18:09,756
‎คาเกฮิโตะ หุ่นยนต์รบมีเครื่องจักร
‎ที่สร้างพวกมันให้มากขึ้น

260
00:18:09,840 --> 00:18:10,841
‎อะไรนะ

261
00:18:11,341 --> 00:18:17,389
‎เทคโนโลยีของมากิเนะ
‎ก้าวล้ำไปมากในช่วงพันปีที่ผ่านมา

262
00:18:17,472 --> 00:18:18,974
‎เราทำลายเครื่องจักรแล้ว

263
00:18:19,057 --> 00:18:22,018
‎แต่เราไม่รู้ว่า
‎ยังมีหุ่นยนต์รบเหลืออยู่อีกมากแค่ไหน

264
00:18:22,102 --> 00:18:27,649
‎การบุกรุกจะเลวร้ายกว่าที่ข้าคาดไว้

265
00:18:28,942 --> 00:18:30,485
‎เราต้องเตรียมตัว

266
00:18:30,569 --> 00:18:32,904
‎และเรามีเวลาไม่มากนัก

267
00:18:32,988 --> 00:18:38,869
‎อีกไม่เกินสี่วัน คิสโตนจะพ่ายแพ้ให้คลาวิส

268
00:18:38,952 --> 00:18:43,290
‎จากนั้นประตูจะเปิดออก

269
00:18:43,874 --> 00:18:46,042
‎ข้าหวังว่าจะมีทางช่วยคิสโตน

270
00:18:46,543 --> 00:18:49,379
‎แบบว่าถ้าเราตัดคลาวิสออกจากมัน

271
00:18:49,963 --> 00:18:52,883
‎เป็นไปไม่ได้ พวกมันผนึกร่างกันสมบูรณ์ไปแล้ว

272
00:18:52,966 --> 00:18:55,427
‎ราวกับว่าคลาวิสเป็นส่วนหนึ่งของคิสโตน

273
00:18:55,510 --> 00:18:57,804
‎และไม่มีสิ่งใดตัดคิสโตนได้

274
00:18:57,888 --> 00:18:58,722
‎เดี๋ยวนะ

275
00:19:10,817 --> 00:19:12,027
‎ดาบกิ่งหลิว

276
00:19:12,110 --> 00:19:15,530
‎ดาบของบรรพบุรุษข้า ดาบกิ่งหลิว
‎มันตัดคิสโตนได้

277
00:19:15,614 --> 00:19:17,073
‎ถูกของเจ้า

278
00:19:17,157 --> 00:19:20,577
‎ถ้าข้าได้มันมา ข้าอาจกลายเป็นตำนานก็ได้

279
00:19:20,660 --> 00:19:24,039
‎ว่าแต่ดาบกิ่งหลิวอยู่ที่ไหน

280
00:19:24,664 --> 00:19:28,084
‎ท่านป้าข้าบอกว่ามันสาบสูญไป
‎ในสมรภูมิรบเมื่อพันปีก่อน

281
00:19:28,168 --> 00:19:30,420
‎แต่ไม่มีใครรู้พิกัดของสมรภูมิที่ว่า

282
00:19:30,503 --> 00:19:34,841
‎มีคนหนึ่งที่รู้พิกัดของทุกสมรภูมิรบ

283
00:19:35,550 --> 00:19:36,801
‎ข้ารู้

284
00:19:36,885 --> 00:19:39,846
‎เพราะเขาพล่ามไม่เคยหยุด

285
00:19:41,139 --> 00:19:44,976
‎เจ้าจะบอกว่าข้าทำตัวมีประโยชน์ได้เหรอ

286
00:19:45,060 --> 00:19:45,977
‎ใช่ เจ้าทำได้

287
00:19:46,061 --> 00:19:48,230
‎เจ้าช่วยเรากอบกู้โลกได้

288
00:19:50,106 --> 00:19:51,942
‎ดูออกไหมว่าข้ายิ้มอยู่

289
00:19:54,736 --> 00:19:57,405
‎ไม่ ข้าดูไม่ออกจริงๆ ว่าหน้าเจ้าทำอะไรอยู่

290
00:19:57,489 --> 00:20:01,534
‎ใช่ อ่านสีหน้าหัวกะโหลกมันยากอยู่

291
00:20:01,618 --> 00:20:04,704
‎ยิ้มๆๆ

292
00:20:09,084 --> 00:20:12,295
‎โอเค เราจะออกตามหาดาบของบรรพบุรุษข้า
‎ดาบกิ่งหลิว

293
00:20:14,172 --> 00:20:15,423
‎มันจะยากสักแค่ไหนกัน

294
00:20:54,629 --> 00:20:57,716
‎คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์