1
00:00:06,049 --> 00:00:08,885
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:16,809 --> 00:00:17,935
‎ขอบใจที่ตื่นเช้านะ

3
00:00:18,019 --> 00:00:18,895
‎แหม…

4
00:00:20,605 --> 00:00:23,983
‎มันจะคุ้มที่ตื่นเช้า
‎ถ้าเราได้ดาบของบรรพบุรุษเจ้ามา

5
00:00:24,525 --> 00:00:28,863
‎แล้วเราจะไปหาดาบกิ่งก้านใบนี่เจอได้ที่ไหน

6
00:00:28,946 --> 00:00:30,156
‎ดาบกิ่งหลิว

7
00:00:30,239 --> 00:00:32,283
‎ข้ารู้ว่ามันต้องเป็นกิ่งอะไรสักอย่าง

8
00:00:32,366 --> 00:00:34,744
‎ดีใจที่ไม่ได้ลากคิโยโกะมากับเราด้วย

9
00:00:34,827 --> 00:00:37,455
‎โทชิโกะพานางไปร้านเจ้าม้าขนปุยวันนี้

10
00:00:37,955 --> 00:00:40,041
‎โชคดีจัง เจ๋งมาก

11
00:00:41,751 --> 00:00:46,005
‎เจ้าคิดว่าดาบกิ่งหลิว
‎จะตัดคลาวิสให้ขาดจากคิสโตนได้จริงเหรอ

12
00:00:46,089 --> 00:00:49,967
‎มันเป็นสิ่งเดียวที่เคยตัดคิสโตนขาดได้
‎จริงไหม เท็ตสึจิน

13
00:00:55,139 --> 00:00:56,265
‎เท็ตสึจิน

14
00:00:59,435 --> 00:01:03,189
‎เกลียดไหมล่ะตอนตื่นมาเจอว่า
‎หัวเจ้าติดอยู่ข้างในอะไรบางอย่าง

15
00:01:06,484 --> 00:01:08,236
‎ไม่มีใครเข้าใจข้าเลย

16
00:01:08,319 --> 00:01:11,239
‎เท็ตสึจิน ถ้าเราเจออุปสรรคในที่ที่เรากำลังไป

17
00:01:11,322 --> 00:01:13,658
‎อยู่หลังเราไว้และอย่าหาเรื่องเจ็บตัวละ

18
00:01:13,741 --> 00:01:16,369
‎- เราจะปกป้องเจ้าเอง
‎- ข้าดูแลตัวเองได้

19
00:01:16,452 --> 00:01:18,538
‎ข้าคือนักรบไคกิชิเชียวนะ

20
00:01:18,621 --> 00:01:19,997
‎แหงอยู่แล้ว

21
00:01:20,081 --> 00:01:23,042
‎อุซางิ ดาบกิ่งหลิวหายไปได้ยังไง

22
00:01:23,126 --> 00:01:27,088
‎ตามตำนานของตระกูล มันเกิดขึ้นเมื่อพันปีก่อน

23
00:01:28,548 --> 00:01:31,509
‎มิยาโมโตะ อุซางิมอบดาบกิ่งหลิวให้ผู้ส่งสาร

24
00:01:31,592 --> 00:01:33,469
‎เพื่อนำไปให้ตระกูลเขาเก็บรักษา

25
00:01:33,553 --> 00:01:37,390
‎ผู้ส่งสารบังเอิญไปเจอการต่อสู้ครั้งใหญ่
‎ในหุบเขาอันเงียบสงบ

26
00:01:38,641 --> 00:01:41,853
‎เขาพยายามปกป้องดาบกิ่งหลิว
‎และเกือบเอาชีวิตไปทิ้ง

27
00:01:41,936 --> 00:01:44,355
‎เขาไม่ได้สตินานหลายสัปดาห์

28
00:01:44,438 --> 00:01:46,190
‎ตอนนั้นดาบก็หายไปแล้ว

29
00:01:46,274 --> 00:01:48,609
‎รวมถึงความทรงจำว่าการต่อสู้เกิดที่ไหน

30
00:01:49,360 --> 00:01:52,613
‎พวกเขาบอกว่าเขาตามหาหุบเขานั้นไปจนชั่วชีวิต

31
00:01:53,114 --> 00:01:54,782
‎แต่ไม่เคยตามหามันเจอเลย

32
00:01:55,283 --> 00:01:59,078
‎แต่ตอนนี้เรามีคนที่สามารถค้นหา
‎การต่อสู้ใดๆ ก็ตามที่เคยเกิดขึ้นได้

33
00:01:59,162 --> 00:02:02,331
‎- ใช่ไหม โอโดกุโระ
‎- ช่วยคุมโทคาเงะเจ้าด้วย

34
00:02:02,415 --> 00:02:04,250
‎ข้าไม่ใช่ของเล่นนะ

35
00:02:04,333 --> 00:02:06,752
‎ขอโทษที เจ้าก็รู้ว่าสป็อตชอบกระดูก

36
00:02:06,836 --> 00:02:09,672
‎ข้าคิดว่านั่นเป็นคุณสมบัติดีเลิศของเขา

37
00:02:09,755 --> 00:02:12,717
‎แต่ข้าอยากให้เขาชื่นชมข้าอยู่ห่างๆ ดีกว่า

38
00:02:12,800 --> 00:02:14,677
‎เราใกล้ถึงสนามรบแล้วหรือยัง

39
00:02:15,178 --> 00:02:17,263
‎ข้ารู้สึกว่ามันอยู่ใกล้ๆ นี่แหละ

40
00:02:17,847 --> 00:02:22,393
‎ข้าเห็นงากับแผงขนคอ
‎ข้าได้ยินเสียงเหล็กกระทบกัน

41
00:02:22,476 --> 00:02:25,521
‎มันคือศึกแห่งเอนซา

42
00:02:26,022 --> 00:02:29,066
‎นับเป็นการต่อสู้แสนดุเดือด

43
00:02:29,150 --> 00:02:32,403
‎อาชิบาฉะ มุ่งไปทางใต้ที่ทางแยกถัดไป

44
00:02:32,486 --> 00:02:33,863
‎เราใกล้จะถึงแล้ว

45
00:02:34,363 --> 00:02:39,243
‎ผ่านพงไพรและเทือกเขาไป ดาบจะอยู่ที่นั่น

46
00:02:40,995 --> 00:02:42,371
‎(อุซางิ)

47
00:02:42,455 --> 00:02:43,873
‎(ชิสุ)

48
00:02:43,956 --> 00:02:45,374
‎(เก็น)

49
00:02:45,458 --> 00:02:46,876
‎(คิสึเนะ)

50
00:02:46,959 --> 00:02:48,127
‎(สป็อต)

51
00:02:51,839 --> 00:02:54,050
‎แน่ใจนะว่าเจ้ารู้ว่าเจ้าจะไปทางไหน

52
00:02:54,133 --> 00:02:56,552
‎อย่าตั้งคำถามกับข้า

53
00:02:56,636 --> 00:02:58,638
‎ข้าทำหน้าที่หาพิกัดสมรภูมิรบมาเยอะ

54
00:02:58,721 --> 00:03:02,767
‎ก่อนที่ตัวบ่มเพาะกระดูกแบบพวกเจ้า
‎พัฒนาภาษาเสียอีก

55
00:03:03,476 --> 00:03:07,021
‎เขาเรียกเราว่าตัวบ่มเพาะกระดูกเหรอ

56
00:03:07,104 --> 00:03:10,524
‎ตราบใดที่ข้ามีกระดูก ข้าก็โอเคอยู่นะ

57
00:03:13,110 --> 00:03:14,403
‎เจ้าเห็นป้ายพวกนี้ไหม

58
00:03:15,363 --> 00:03:18,115
‎ข้าว่ามีคนไม่อยากให้เราไปทางนี้

59
00:03:18,199 --> 00:03:21,619
‎ไม่สำคัญหรอก ไม่ว่ายังไง
‎เราต้องหาดาบกิ่งหลิวให้เจอ

60
00:03:38,594 --> 00:03:42,139
‎อาชิบาฉะรับมือภูมิประเทศแบบนี้ไม่ไหว
‎มันจะรอเราอยู่ท้ายถนน

61
00:03:59,407 --> 00:04:00,491
‎มีบางอย่างกำลังมา

62
00:04:06,998 --> 00:04:11,377
‎มีกลุ่มจำลองเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ที่นี่หรือว่า…

63
00:04:24,682 --> 00:04:26,017
‎พวกมันเป็นผี

64
00:04:26,100 --> 00:04:27,727
‎แจ่ม พวกมันเป็นผี

65
00:04:27,810 --> 00:04:30,438
‎ตอนข้าอายุสี่ขวบ ข้ามีผีเป็นเพื่อนซี้

66
00:04:30,521 --> 00:04:33,482
‎ข้าเรียกนางว่าชิโยะ
‎แต่ทุกคนบอกว่านางเป็นแค่กลิ่น

67
00:04:33,566 --> 00:04:35,943
‎เพื่อนซี้ของเจ้าเป็นกลิ่นเหรอ

68
00:04:36,027 --> 00:04:37,862
‎ทำไมทุกคนถึงพูดแบบนั้นนะ

69
00:04:37,945 --> 00:04:40,197
‎สวัสดี เจ้าผี เจ้ารู้จักชิโยะไหม

70
00:04:40,281 --> 00:04:41,240
‎หมู่บ้านแดงเหรอ

71
00:04:41,324 --> 00:04:42,616
‎หรือหมู่บ้านขาว

72
00:04:44,702 --> 00:04:45,536
‎ไม่ใช่ทั้งคู่

73
00:04:51,292 --> 00:04:52,335
‎สวัสดี

74
00:04:57,423 --> 00:05:00,885
‎ข้าได้ยินเสียงกระดูกใต้ดินชัดขึ้นจากตรงนี้

75
00:05:03,095 --> 00:05:04,555
‎เหมือนสู้กับอากาศไม่มีผิด

76
00:05:08,476 --> 00:05:10,936
‎อาวุธไคกิชิสามารถปะทะกับอาวุธพวกมันได้

77
00:05:11,020 --> 00:05:12,646
‎อย่างน้อยเราก็ป้องกันตัวได้

78
00:05:12,730 --> 00:05:14,357
‎มีใครรู้จักชิโยะบ้างไหม

79
00:05:14,440 --> 00:05:17,151
‎นางนิสัยดีมาก ที่กลิ่นแรงๆ น่ะ

80
00:05:22,073 --> 00:05:23,115
‎เท็ตสึจิน

81
00:05:27,620 --> 00:05:28,621
‎อะไรเนี่ย

82
00:05:28,704 --> 00:05:31,332
‎พวกเจ้าไม่ค่อยได้เห็นข้าสู้เท่าไหร่สินะ

83
00:05:31,415 --> 00:05:35,211
‎ปกติมันยากเพราะข้าต้องตั้งสมาธิ
‎เพื่อให้มือข้าจับต้องได้

84
00:05:35,294 --> 00:05:37,630
‎แต่กับฝูงผีพวกนี้ ข้าสบายมาก

85
00:05:45,346 --> 00:05:48,391
‎เท็ตสึจิน ทำไมเจ้าไม่บอกเราว่าเจ้าสู้แบบนั้นได้

86
00:05:48,474 --> 00:05:51,477
‎มีตรงไหนเกี่ยวกับนักรบไคกิชิที่เจ้าไม่แน่ใจอีกล่ะ

87
00:05:51,560 --> 00:05:53,479
‎มันไม่ใช่แค่ตำแหน่งนะ รู้ปะ

88
00:05:53,562 --> 00:05:55,606
‎ข้าฝึกฝนนานนับปี

89
00:05:55,689 --> 00:05:57,650
‎เจ้าคือนักรบผู้ยิ่งใหญ่

90
00:05:57,733 --> 00:06:00,236
‎พวกเจ้าที่เหลืออาจมีประโยชน์

91
00:06:00,319 --> 00:06:02,113
‎สำหรับการซ้อมจู่โจมเป้า

92
00:06:02,196 --> 00:06:03,906
‎ทำไมถึงหยาบคายแบบนี้

93
00:06:05,032 --> 00:06:07,952
‎ข้าไม่สง่างามสูงศักดิ์เหมือนเจ้ารึไง

94
00:06:08,035 --> 00:06:10,538
‎ข้ามาที่นี่เพื่อชนะ ไม่ได้มาสร้างมิตร

95
00:06:10,621 --> 00:06:12,665
‎และเจ้าจะไม่สำเร็จสักอย่าง

96
00:06:13,958 --> 00:06:15,543
‎ข้าคือยาบุชิตะ

97
00:06:16,127 --> 00:06:19,505
‎ตระกูลของข้ารับใช้ท่านสึโนดะแห่งหมู่บ้านแดง

98
00:06:19,588 --> 00:06:21,799
‎มาตั้งแต่บรรพกาล

99
00:06:23,175 --> 00:06:24,677
‎ข้าคือซาวากุจิ

100
00:06:24,760 --> 00:06:27,638
‎ข้าสู้เพื่อท่านมิยาตาเกะและเพื่อหมู่บ้านขาว

101
00:06:27,721 --> 00:06:30,057
‎ส่วนเจ้า เจ้าเป็นหัวหน้ารึ

102
00:06:30,141 --> 00:06:33,185
‎ใช่ ในแง่วิทยาศาสตร์และการจัดดอกไม้

103
00:06:33,686 --> 00:06:35,855
‎ถึงอย่างที่สองจะไม่ค่อยมีมากเท่าไหร่

104
00:06:35,938 --> 00:06:38,732
‎ผู้นำต้องเลือกข้างในสนามรบของเรา

105
00:06:39,733 --> 00:06:42,111
‎ฟังดูยากจัง คุยกับเจ้ากระต่ายสิ

106
00:06:42,695 --> 00:06:46,031
‎เขาน่ะเหรอ คนที่สู้ด้วยของเล่นเด็กน่ะเหรอ

107
00:06:46,115 --> 00:06:48,367
‎เจ้าคือจอมทหารกล้าของกองทัพนี้รึ

108
00:06:51,203 --> 00:06:52,204
‎สุดยอดทหารกล้า…

109
00:06:53,539 --> 00:06:55,708
‎สมัยโบราณเขาแนะนำตัวกันยังไงเหรอ

110
00:06:58,294 --> 00:07:02,006
‎ข้าคืออุซางิและข้ากำลังตามหาดาบกิ่งหลิว

111
00:07:02,590 --> 00:07:04,383
‎นักรบไคกิชิเหล่านี้

112
00:07:05,134 --> 00:07:08,095
‎คือมุราคามิ เก็นโนะสุเกะ
‎เจ้าแห่งกระบองสงคราม

113
00:07:08,179 --> 00:07:11,098
‎ชิสุ หัวหน้าแก๊งเนโกะนินจา

114
00:07:11,182 --> 00:07:13,767
‎คิสึเนะ ปรมาจารย์แห่งหุ่นเชิด

115
00:07:13,851 --> 00:07:16,854
‎เท็ตสึจิน ผู้พิทักษ์แห่งหินคิสโตน

116
00:07:16,937 --> 00:07:20,774
‎โอโดกุโระ โครงกระดูกโยไคแสนสยอง

117
00:07:20,858 --> 00:07:23,360
‎ส่วนนั่นสป็อต

118
00:07:23,986 --> 00:07:24,987
‎พูดหวัดดีสิ สป็อต

119
00:07:25,905 --> 00:07:28,866
‎ข้าคือจอมทหารกล้าของพวกเขา แหงอยู่แล้ว

120
00:07:28,949 --> 00:07:32,912
‎เขาต้องได้ฟังนิทานของเราและเลือกข้าง

121
00:07:32,995 --> 00:07:35,247
‎เห็นด้วย ข้าจะเริ่มก่อน

122
00:07:35,331 --> 00:07:36,415
‎ข้าสิเริ่มก่อน

123
00:07:36,499 --> 00:07:37,750
‎ไม่ ข้าต่างหาก

124
00:07:38,501 --> 00:07:40,920
‎งั้นเรามาเป่ายิงฉุบงู แมงมุม อีกากัน

125
00:07:41,504 --> 00:07:42,838
‎หนึ่ง สอง สาม

126
00:07:43,923 --> 00:07:45,674
‎งูกินแมงมุม

127
00:07:45,758 --> 00:07:48,052
‎ข้าชนะแล้ว

128
00:07:48,135 --> 00:07:51,388
‎ข้านำความอับอายมาสู่หมู่บ้านขาว เจ้าก่อนเลย

129
00:07:51,472 --> 00:07:54,934
‎จงมาฟังนิทานของเราและเลือกข้างซะ

130
00:07:55,017 --> 00:07:58,062
‎เราไม่อยากเลือกข้าง เราแค่กำลังตามหาดาบ

131
00:07:58,145 --> 00:07:59,605
‎จงฟังนิทานของเรา

132
00:07:59,688 --> 00:08:02,983
‎ไม่งั้นเราจะทำให้แน่ใจว่าเจ้าไม่เจอสิ่งที่ตามหา

133
00:08:04,568 --> 00:08:08,322
‎ทหารกล้าสองตนนี้คงสิงสถิต
‎ในหุบเขานี้มาเป็นพันปีแล้ว

134
00:08:08,822 --> 00:08:12,034
‎โอเค ข้ารู้ว่าทหารกล้าคืออะไร แต่…

135
00:08:12,660 --> 00:08:14,161
‎มันคือผู้นำกองทัพ

136
00:08:14,245 --> 00:08:15,079
‎ขอบใจ

137
00:08:16,205 --> 00:08:20,459
‎เจ้ามีเวลาเลือกจนกว่ากองไฟจะมอดดับ

138
00:08:20,543 --> 00:08:23,629
‎จากนั้นการต่อสู้จะเริ่มขึ้น

139
00:08:24,505 --> 00:08:27,007
‎ข้ามาจากหมู่บ้านแดง

140
00:08:28,092 --> 00:08:30,678
‎มันเป็นสถานที่แห่งสันติและความสุข

141
00:08:31,303 --> 00:08:33,931
‎ณ ที่นั่น ลมพัดเย็นสบาย

142
00:08:34,014 --> 00:08:36,809
‎ณ ที่นั่น ต้นซากุระเบ่งบาน

143
00:08:37,560 --> 00:08:42,147
‎ณ ที่นั่น ครอบครัวข้ารับใช้ท่านไดเมียว
‎มาหลายชั่วอายุคน

144
00:08:42,231 --> 00:08:44,149
‎ณ ที่นั่น ผู้คนพูดมากเกินไป

145
00:08:44,233 --> 00:08:45,985
‎นี่มันนิทานของข้านะ

146
00:08:46,694 --> 00:08:50,990
‎ตอนที่ต้นซากุระเบ่งบาน ลูกสาวข้าถือกำเนิด

147
00:08:51,073 --> 00:08:53,784
‎เราจึงตั้งชื่อให้นางว่าซากุระ

148
00:08:54,785 --> 00:08:55,995
‎"ซากุระเบ่งบาน"

149
00:08:56,078 --> 00:08:58,080
‎และในฤดูกาลนั้นเอง

150
00:08:58,622 --> 00:09:02,751
‎ที่หมู่บ้านขาวบุกเข้ามาในหุบเขา
‎ที่เป็นของเราโดยชอบธรรม

151
00:09:04,169 --> 00:09:05,337
‎เจ้าโกหก

152
00:09:05,421 --> 00:09:09,049
‎หมู่บ้านแดงบุกรุกหุบเขานี้
‎ที่เป็นของเราโดยชอบธรรมต่างหาก

153
00:09:09,133 --> 00:09:12,094
‎ข้ากำลังพูดอยู่ แล้วเดี๋ยวเจ้าค่อยพูด

154
00:09:12,177 --> 00:09:13,929
‎ขั้นตอนมันเป็นแบบนี้

155
00:09:14,013 --> 00:09:15,556
‎อย่างที่ข้าบอก

156
00:09:16,181 --> 00:09:20,102
‎ท่านสึโนดะบัญชาการให้เราขับไล่
‎หมู่บ้านขาวไปจากหุบเขา

157
00:09:20,185 --> 00:09:23,606
‎ข้าปฏิญาณว่าจะทำตามบัญชา
‎เพื่อให้หมู่บ้านเราปลอดภัย

158
00:09:24,440 --> 00:09:27,943
‎ตั้งแต่นั้นมา เราก็สู้กับหมู่บ้านขาวในหุบเขานี้

159
00:09:28,444 --> 00:09:30,154
‎เราสู้กันทุกวัน

160
00:09:30,237 --> 00:09:33,157
‎แล้ววันต่อมาเราก็ลุกมาสู้ใหม่

161
00:09:34,450 --> 00:09:35,909
‎ทีนี้ตาเจ้าพูด

162
00:09:35,993 --> 00:09:38,370
‎ใช่ ข้ามีคำถามแบบผีๆ หลายข้อเลย

163
00:09:38,454 --> 00:09:41,290
‎เจ้าต้องแปรงขนไหม เจ้ากินไหม เจ้าเน่าไหม

164
00:09:41,373 --> 00:09:44,501
‎ตอนอาบน้ำเป็นยังไง
‎ถ้าใช้สบู่อาบน้ำ เจ้าละลายไหม

165
00:09:44,585 --> 00:09:48,339
‎เกิดอะไรขึ้นตอนเจ้างัดข้อกัน
‎เจ้าเคยเจอชิโยะเพื่อนข้าไหม

166
00:09:48,422 --> 00:09:52,009
‎นางน่ารักมากและอาจเป็นแค่กลิ่น
‎แต่คงไม่ใช่หรอก เพราะงั้น…

167
00:09:52,760 --> 00:09:54,928
‎เปิดโอกาสให้ถามนี่ผิดมหันต์แท้ๆ

168
00:09:55,012 --> 00:09:55,929
‎ฟังข้าเล่า

169
00:09:56,430 --> 00:10:00,184
‎ข้าเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกท่านมิยาตาเกะ

170
00:10:00,726 --> 00:10:03,103
‎ท่านไดเมียวแห่งหมู่บ้านขาวรับมาเลี้ยง

171
00:10:03,604 --> 00:10:09,735
‎เขาใจดี เขาสอนข้าทุกอย่างที่เขารู้
‎ข้าแกร่งกล้าและฉลาดขึ้น

172
00:10:09,818 --> 00:10:11,862
‎แหม แกร่งกล้า ก็ว่าไป

173
00:10:11,945 --> 00:10:13,656
‎หุบปากเจ้าซะ

174
00:10:13,739 --> 00:10:18,744
‎เมื่อท่านมิยาตาเกะได้ยินว่า
‎หมู่บ้านแดงบุกเข้ามาในหุบเขาของเรา

175
00:10:18,827 --> 00:10:20,954
‎เขาเลือกให้ข้าเป็นผู้นำการต่อสู้

176
00:10:21,038 --> 00:10:24,333
‎ข้ายอมตายเพื่อท่านมิยาตาเกะเป็นพันครั้ง

177
00:10:25,000 --> 00:10:30,089
‎สรุปว่าจะเลือกหมู่บ้านขาวอันสูงส่ง
‎หรือหมู่บ้านแดงอันชั่วร้าย

178
00:10:30,172 --> 00:10:32,049
‎จงเลือกข้างของเจ้าเดี๋ยวนี้

179
00:10:32,132 --> 00:10:35,594
‎ท่านทหารกล้า
‎สงครามที่ท่านกำลังสู้อยู่มันจบไปนานแล้ว

180
00:10:35,678 --> 00:10:36,762
‎โกหก

181
00:10:36,845 --> 00:10:39,765
‎ข้าจะไม่ฟังเรื่องไร้สาระของเจ้า

182
00:10:39,848 --> 00:10:43,310
‎เจ้าจะสู้เคียงข้างข้าหรือไม่ก็ตายด้วยดาบของข้า

183
00:10:43,394 --> 00:10:45,688
‎เราแค่ต้องการดาบกิ่งหลิว
‎เราไม่อยากสู้

184
00:10:45,771 --> 00:10:48,107
‎งั้นเจ้าก็อยู่ผิดที่แล้ว

185
00:10:48,190 --> 00:10:51,068
‎เพราะที่นี่ไม่มีสิ่งอื่นนอกจากการต่อสู้

186
00:10:51,652 --> 00:10:53,278
‎ไฟใกล้จะมอดดับแล้ว

187
00:10:53,779 --> 00:10:56,824
‎จงเลือกข้าง ไม่เช่นนั้นเราจะสู้กับเจ้า

188
00:10:58,158 --> 00:10:59,076
‎เดี๋ยวนี้

189
00:10:59,159 --> 00:11:01,245
‎เพื่อหมู่บ้านแดง

190
00:11:01,328 --> 00:11:02,705
‎เพื่อหมู่บ้านขาว

191
00:11:02,788 --> 00:11:06,375
‎ท่านทหารกล้า อย่าทำแบบนี้
‎หมู่บ้านแดงกับหมู่บ้านขาวไม่มีอีกแล้ว

192
00:11:06,458 --> 00:11:07,376
‎โกหก

193
00:11:07,459 --> 00:11:10,462
‎หมู่บ้านสีแดงจะยืนหยัดตลอดไป

194
00:11:33,902 --> 00:11:35,404
‎คิสึเนะ

195
00:11:37,948 --> 00:11:39,032
‎นั่นอะไร

196
00:11:39,575 --> 00:11:41,827
‎แมลงปอตัวใหญ่ยักษ์

197
00:11:52,504 --> 00:11:56,633
‎หมู่บ้านขาวต้องถูกกำจัด หุบเขานี้เป็นของเรา

198
00:11:58,635 --> 00:12:01,847
‎เราจะไม่ยอมให้หมู่บ้านแดงทำให้ที่นี่แปดเปื้อน

199
00:12:01,930 --> 00:12:04,183
‎เราจะไม่มีวันก้มหัวให้เจ้า

200
00:12:04,266 --> 00:12:05,476
‎ไม่งั้นรึ

201
00:12:06,310 --> 00:12:07,144
‎ท่านสึโนดะ

202
00:12:07,227 --> 00:12:08,061
‎อะไรนะ

203
00:12:11,982 --> 00:12:13,233
‎ยอมแพ้รึยัง

204
00:12:13,317 --> 00:12:17,321
‎ไม่มีวัน เมียและลูกสาวข้ารออยู่ที่บ้าน

205
00:12:17,404 --> 00:12:18,989
‎ข้าจะไม่ทำพวกเขาผิดหวัง

206
00:12:19,072 --> 00:12:20,532
‎งั้นจงตายซะ

207
00:12:20,616 --> 00:12:22,034
‎จะสั่งเสียอะไรไหม

208
00:12:22,117 --> 00:12:25,954
‎ข้าคือยาบุชิตะ บุตรแห่งยาสุชิกะ

209
00:12:26,038 --> 00:12:30,042
‎หลานชายของยาสุฮิโร เหลนของยาสุโอมิ…

210
00:12:30,125 --> 00:12:32,628
‎ไม่น่าให้โอกาสเจ้าสั่งเสียเลยจริงๆ

211
00:12:33,712 --> 00:12:36,590
‎ถ้าพวกเขารู้ว่าไม่มีอะไรเหลือให้สู้เพื่อรักษาไว้

212
00:12:36,673 --> 00:12:40,677
‎ข้ารู้ เราต้องให้พวกเขาเห็นสิ่งต่างๆ
‎จากมุมมองของเรา

213
00:12:40,761 --> 00:12:42,221
‎มุมมอง

214
00:12:46,475 --> 00:12:49,353
‎เท็ตสึจิน ช่วยยกสองคนนั่นขึ้นได้ไหม

215
00:12:49,436 --> 00:12:52,064
‎ได้สิ ผีเบาหวิวจะตายไป

216
00:12:52,147 --> 00:12:54,525
‎พาพวกเขาลอยขึ้นไปให้เห็นหมู่บ้านตัวเอง

217
00:12:54,608 --> 00:12:56,193
‎แต่หมู่บ้านของพวกเขา…

218
00:12:56,819 --> 00:12:58,445
‎อ๋อ เข้าใจแล้ว

219
00:12:59,655 --> 00:13:01,156
‎- เอาละนะ
‎- อะไร

220
00:13:01,240 --> 00:13:02,241
‎เหินฟ้า

221
00:13:03,408 --> 00:13:04,618
‎ปล่อยข้านะ

222
00:13:12,543 --> 00:13:13,377
‎มองลงไปสิ

223
00:13:14,002 --> 00:13:15,087
‎ข้าไม่มอง

224
00:13:15,170 --> 00:13:16,588
‎ไม่ๆๆ

225
00:13:17,506 --> 00:13:20,259
‎มองลงไปไม่งั้นข้าจะทิ้งเจ้าทั้งคู่

226
00:13:27,808 --> 00:13:30,018
‎หมู่บ้านแดง มันควรอยู่ตรงนั้น

227
00:13:30,102 --> 00:13:31,019
‎มันอยู่ไหนกัน

228
00:13:31,103 --> 00:13:33,814
‎และหมู่บ้านขาว มันก็หายไป

229
00:13:33,897 --> 00:13:35,566
‎ไม่ ไม่หายไป

230
00:13:36,066 --> 00:13:37,401
‎ดูดีๆ สิ

231
00:13:37,484 --> 00:13:41,363
‎หมู่บ้านขาวเคยอยู่ที่นั่น
‎และหมู่บ้านแดงก็เคยอยู่ที่นั่น

232
00:13:41,446 --> 00:13:45,242
‎เมื่อเวลาผ่านไป พวกเขาละทิ้งความแตกต่าง
‎และเติบโตไปด้วยกัน

233
00:13:45,325 --> 00:13:47,327
‎กลายเป็นเมืองที่ยิ่งใหญ่

234
00:13:49,955 --> 00:13:51,498
‎เมืองแดง

235
00:13:52,124 --> 00:13:53,417
‎เมืองขาว

236
00:13:54,293 --> 00:13:55,377
‎ไม่ใช่ทั้งคู่

237
00:13:55,460 --> 00:13:57,588
‎พวกเขาเรียกมันว่าเมืองซากุระ

238
00:13:57,671 --> 00:14:00,924
‎เพราะต้นซากุระที่บานสะพรั่งในช่วงนี้ของปี

239
00:14:01,008 --> 00:14:02,009
‎ซากุระ

240
00:14:03,635 --> 00:14:05,804
‎แต่ใครเป็นผู้พิชิตหุบเขา

241
00:14:05,888 --> 00:14:06,972
‎ไม่มี

242
00:14:07,055 --> 00:14:08,724
‎ไม่มีใครต้องการหุบเขา

243
00:14:08,807 --> 00:14:10,017
‎รู้ไหมว่าทำไม

244
00:14:10,100 --> 00:14:10,934
‎ไม่

245
00:14:11,018 --> 00:14:15,230
‎เพราะมันมีผีน่ารำคาญสองตนสิงสถิตอยู่น่ะสิ

246
00:14:38,587 --> 00:14:42,841
‎แต่การแพ้ศึกครั้งนี้จะทำให้ตระกูลข้าเสื่อมเสีย

247
00:14:42,925 --> 00:14:43,842
‎ครอบครัวอะไร

248
00:14:44,343 --> 00:14:46,470
‎นี่ผ่านพ้นไปกี่ชั่วอายุคนแล้ว

249
00:14:46,553 --> 00:14:48,096
‎ศึกของเราถูกลืมไปแล้ว

250
00:14:48,680 --> 00:14:50,307
‎เราถูกลืมไปแล้ว

251
00:14:50,390 --> 00:14:52,059
‎ท่านทั้งสองเป็นทหารกล้าผู้ชาญฉลาด

252
00:14:52,142 --> 00:14:54,061
‎และท่านต้องรู้ว่าสิ่งสำคัญคือ

253
00:14:54,144 --> 00:14:57,564
‎ลูกหลานของท่านเจอหนทาง
‎ให้ทั้งสองฝ่ายต่างมีความสุข

254
00:15:03,570 --> 00:15:05,405
‎เราทั้งคู่รักหมู่บ้านของเรา

255
00:15:08,158 --> 00:15:10,786
‎และเรารักครอบครัวของเรา

256
00:15:10,869 --> 00:15:13,914
‎เรามีสิ่งนั้นเหมือนกันมาโดยตลอด

257
00:15:30,097 --> 00:15:32,182
‎ศึกรบจบลงอย่างมีเกียรติ

258
00:15:32,265 --> 00:15:33,850
‎ได้เวลาเดินหน้าต่อแล้ว

259
00:15:33,934 --> 00:15:35,602
‎ได้อยู่กับครอบครัวของเจ้า

260
00:15:35,686 --> 00:15:36,937
‎เราขอปล่อยพวกเจ้า

261
00:15:49,116 --> 00:15:51,576
‎อุซางิ เราซาบซึ้งมาก

262
00:15:51,660 --> 00:15:54,037
‎เราอยากช่วยให้เจ้าทำภารกิจสำเร็จ

263
00:15:55,080 --> 00:15:57,332
‎เราขอเรียกบรรดาดาบแห่งผู้วายชนม์

264
00:16:09,803 --> 00:16:12,681
‎จงระวัง ดาบทุกเล่มมีเจ้าของโดยชอบธรรม

265
00:16:12,764 --> 00:16:14,433
‎ถ้าเจ้าคู่ควร

266
00:16:14,516 --> 00:16:18,103
‎เจ้าจะมีสิทธิ์กวัดแกว่งดาบของบรรพบุรุษเจ้า

267
00:16:18,186 --> 00:16:20,105
‎แต่จะถือเป็นอันตรายมหันต์

268
00:16:20,188 --> 00:16:23,191
‎หากเจ้าจับดาบที่เจ้าไม่มีสิทธิ์จับ

269
00:16:23,275 --> 00:16:25,652
‎ดาบจะจู่โจมเจ้าพร้อมกันทันที

270
00:16:25,736 --> 00:16:30,032
‎เจ้าจะตายและถูกสาปให้สิงอยู่ที่นี่ตลอดไป

271
00:16:30,907 --> 00:16:31,783
‎งั้น…

272
00:16:33,035 --> 00:16:34,619
‎ข้ามีโอกาสครั้งเดียวสินะ

273
00:16:40,333 --> 00:16:43,712
‎ข้าดื่มเลือดของนักรบมานักต่อนัก

274
00:16:43,795 --> 00:16:46,548
‎ทว่าข้ายังกระหายไม่วายเว้น

275
00:16:46,631 --> 00:16:49,468
‎ข้าจะออกศึกอีกครั้ง

276
00:16:49,551 --> 00:16:51,636
‎จงหวั่นกลัวชื่อข้า

277
00:16:52,220 --> 00:16:54,306
‎ไม่มีใครลืมสุดยอดความชั่วร้าย

278
00:16:54,389 --> 00:16:57,934
‎สุดยอดความเหี้ยมโหด สุดยอดผู้ไม่อาจต้านทาน

279
00:16:58,018 --> 00:17:00,353
‎คุณจอมแทงมิด

280
00:17:04,399 --> 00:17:08,111
‎คมดาบหาใช่ทุกอย่าง

281
00:17:08,195 --> 00:17:11,740
‎นักรบบางคนชอบดาบทื่อๆ

282
00:17:12,407 --> 00:17:15,035
‎ถ้าพวกเขาเป็นพวกซุ่มซ่าม

283
00:17:15,118 --> 00:17:17,537
‎ส่วนมากข้าถูกใช้เพื่อเกลา

284
00:17:19,623 --> 00:17:22,584
‎ครั้งนึง ข้าแกะสลักนกฮูกได้เนียนสุดๆ

285
00:17:45,148 --> 00:17:47,651
‎ดาบกิ่งหลิว ข้ารู้ว่าเป็นเจ้า

286
00:17:49,152 --> 00:17:51,321
‎ข้าได้แต่หวังว่าข้าจะคู่ควรกับเจ้า

287
00:18:13,635 --> 00:18:15,262
‎ดาบกิ่งหลิว

288
00:18:24,396 --> 00:18:25,814
‎เจ้าเลือกได้ดี

289
00:18:25,897 --> 00:18:26,940
‎ขอให้โชคดี

290
00:18:27,899 --> 00:18:28,733
‎นี่ เดี๋ยว

291
00:18:29,234 --> 00:18:32,279
‎ถ้าท่านเจอชิโยะเพื่อนข้า
‎ทักทายนางแทนข้าด้วยนะ

292
00:18:33,029 --> 00:18:35,991
‎ข้าคิดถึงนางและกลิ่นของนางมาก

293
00:18:37,617 --> 00:18:38,618
‎แน่นอน

294
00:18:43,665 --> 00:18:44,708
‎เราไปก่อน

295
00:19:12,235 --> 00:19:13,486
‎อุซางิ

296
00:19:13,570 --> 00:19:17,908
‎ซากกระดูกในสมรภูมินี้
‎เป็นอิสระจากวิญญาณตนเองแล้ว

297
00:19:18,491 --> 00:19:19,951
‎เจ้ามีเกียรติ

298
00:19:20,035 --> 00:19:21,286
‎และคู่ควรได้รับสิ่งนี้

299
00:19:51,566 --> 00:19:56,947
‎ครั้งนึงข้าพยายามทำร้ายเจ้า
‎เพราะเจ้าเป็นนักสู้โยไค

300
00:19:57,822 --> 00:20:02,994
‎แต่เจ้าได้พิสูจน์ตนเองว่าเป็นเพื่อนโยไคต่างหาก

301
00:20:07,040 --> 00:20:09,584
‎ดูออกไหมว่าข้ากำลังยิ้มอยู่

302
00:20:09,668 --> 00:20:12,462
‎ไม่มีใครดูออกหรอกตอนเจ้ายิ้ม เพื่อนยาก

303
00:20:12,545 --> 00:20:13,797
‎แต่ข้ายิ้มอยู่

304
00:20:14,297 --> 00:20:16,675
‎ข้ายิ้มกว้างมากด้วย

305
00:20:19,261 --> 00:20:21,888
‎ที่จริงข้าพอดูออกนะ

306
00:20:22,389 --> 00:20:24,641
‎แบบว่าในจิตวิญญาณ คิดว่านะ

307
00:20:28,561 --> 00:20:30,355
‎เอานี่ไป สป็อต

308
00:20:30,438 --> 00:20:32,732
‎สิ่งที่ช่วยให้จำข้าได้

309
00:20:35,277 --> 00:20:39,072
‎ข้าต้องขอตัวออกเดินทาง

310
00:20:39,155 --> 00:20:41,908
‎คงต้องมีสมรภูมิใหม่ๆ มากมายให้ไปเยือน

311
00:20:41,992 --> 00:20:44,202
‎นับตั้งแต่ข้าถูกจับขังในคิสโตน

312
00:20:44,286 --> 00:20:46,579
‎ข้าเสียใจที่เจ้าอยู่ในคิสโตนมานาน

313
00:20:47,372 --> 00:20:50,333
‎ขอบคุณที่เจ้าได้ปลดปล่อยเรา

314
00:20:50,417 --> 00:20:52,294
‎และเจ้าควรรู้ไว้ อุซางิ

315
00:20:52,377 --> 00:20:56,298
‎ว่าคิสโตนไม่สามารถขังโยไคเช่นเราไว้ได้นาน

316
00:20:56,381 --> 00:21:00,093
‎พลังงานของเราเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นานนับศตวรรษ

317
00:21:00,176 --> 00:21:03,305
‎และอีกไม่ช้าเราจะระเบิดคิสโตนเป็นเสี่ยงๆ

318
00:21:03,388 --> 00:21:05,056
‎- อะไรนะ
‎- ไม่มีทาง

319
00:21:05,140 --> 00:21:08,101
‎มิน่าล่ะ นางถึงทำตัวแปลกๆ

320
00:21:08,184 --> 00:21:11,771
‎เจ้าช่วยคิสโตนเอาไว้ได้ด้วยการปลดปล่อยเรา

321
00:21:13,398 --> 00:21:14,691
‎ขอบใจเจ้าทุกคน

322
00:21:14,774 --> 00:21:18,361
‎ข้าขอไปโลดแล่นเยี่ยมชมสมรภูมิในโลกก่อนละนะ

323
00:21:19,988 --> 00:21:23,158
‎กระดูกขอไปก่อนละ

324
00:21:27,370 --> 00:21:28,580
‎ไม่อยากจะเชื่อเลย

325
00:21:29,289 --> 00:21:33,293
‎ดาบกิ่งหลิว ดาบของบรรพบุรุษข้า
‎ข้าไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นมัน

326
00:21:35,295 --> 00:21:38,256
‎ไม่นะ ข้าว่าติดจามจากผีมา

327
00:21:38,882 --> 00:21:41,926
‎- มันมีด้วยเหรอ
‎- ไม่มีหรอกของแบบนั้น

328
00:21:43,762 --> 00:21:45,013
‎กลิ่นอะไรน่ะ

329
00:21:45,096 --> 00:21:46,514
‎ถั่วเหลืองหมัก

330
00:21:46,598 --> 00:21:48,016
‎กลิ่นของชิโยะนี่นา

331
00:21:48,099 --> 00:21:49,976
‎ข้ารักเจ้า ชิโยะ

332
00:21:50,060 --> 00:21:51,353
‎ข้ารักเจ้า

333
00:21:53,772 --> 00:21:55,899
‎เจ้ากินถั่วเหลืองหมักเหรอ

334
00:21:56,441 --> 00:21:59,819
‎ใช่ ข้าแค่อยากให้นางมีช่วงเวลาดีๆ

335
00:21:59,903 --> 00:22:00,737
‎ตัดสินใจดี

336
00:22:25,678 --> 00:22:28,765
‎คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์