1 00:00:05,090 --> 00:00:06,591 หนูปกติดีนะคะ 2 00:00:08,802 --> 00:00:11,054 ทําไมเราต้องมาหาหมอด้วย 3 00:00:11,054 --> 00:00:13,974 จิตแพทย์เป็นหมอพิเศษนะจ๊ะลูก 4 00:00:13,974 --> 00:00:15,850 หมอแว็กเนอร์แค่จะคุยกับลูก 5 00:00:15,850 --> 00:00:18,853 ลูกจะได้เล่าให้หมอฟังว่าลูกเครียดอะไร 6 00:00:19,437 --> 00:00:21,189 หนูไม่ได้เครียดซะหน่อย 7 00:00:21,189 --> 00:00:22,816 เดี๋ยวแม่ไล่ให้ฟังนะ 8 00:00:22,816 --> 00:00:26,319 เพื่อนๆ รู้เรื่องที่ลูกเขียนนินทาพวกเขาในสมุด 9 00:00:27,571 --> 00:00:29,823 ลูกเอากบไปปล่อยในห้องเรียน 10 00:00:30,782 --> 00:00:32,241 แล้วอะไรอีก อืม 11 00:00:32,741 --> 00:00:34,452 จริงด้วย 12 00:00:34,452 --> 00:00:36,955 ลูกปาตุ๊กตาเป็ดยัดนุ่นใส่พ่อแม่ 13 00:00:37,581 --> 00:00:40,667 เราไปคุยกันเองตามประสาแม่ลูกไม่ได้เหรอคะ 14 00:00:40,667 --> 00:00:42,002 ตามประสาเพื่อนก็ได้ 15 00:00:43,461 --> 00:00:44,421 เข้าใจพูดนะแฮร์เรียต 16 00:00:45,589 --> 00:00:46,840 ถ้าพร้อมแล้วเชิญเลยค่ะ 17 00:00:48,508 --> 00:00:50,135 สวัสดีค่ะ หมอแว็กเนอร์นะคะ 18 00:00:50,135 --> 00:00:51,636 ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะแฮร์เรียต 19 00:00:51,636 --> 00:00:54,681 บอกไว้ก่อนเลยนะคะว่าหนูโดนบังคับมา 20 00:00:54,681 --> 00:00:55,765 รับทราบจ้ะ 21 00:00:55,765 --> 00:00:57,100 เดี๋ยวค่อยคุยกันนะ 22 00:00:57,100 --> 00:00:58,268 เริ่มเลยไหม 23 00:00:59,144 --> 00:01:00,645 ปฏิเสธได้เหรอ 24 00:01:02,480 --> 00:01:05,734 บอกตามตรงเลยนะว่าฉันก็กลัวๆ เหมือนกัน 25 00:01:05,734 --> 00:01:08,236 หมอคนนี้ผมแดงเหมือนเปลวไฟ 26 00:01:08,236 --> 00:01:09,738 ในห้องมีงานศิลปะแปลกๆ 27 00:01:09,738 --> 00:01:11,031 มีเกมสําหรับเด็ก 28 00:01:11,031 --> 00:01:14,492 และมีตุ๊กตาที่จ้องเข้าไปถึงจิตวิญญาณฉันเลย 29 00:01:18,580 --> 00:01:21,666 ฉันจะลองดูนะ แต่ถ้ามันเกินการควบคุม... 30 00:01:25,837 --> 00:01:27,005 น่าสนใจ 31 00:01:27,005 --> 00:01:30,217 ฉันจะทําเป็นสนใจงานศิลปะแล้วปีนหน้าต่างหนี 32 00:01:34,012 --> 00:01:36,389 ติดเคราปลอมแล้วแอบขึ้นเรือโยงไปเลย 33 00:01:37,307 --> 00:01:38,808 หนูคิดอะไรอยู่จ๊ะแฮร์เรียต 34 00:01:40,185 --> 00:01:42,604 เปล่าค่ะหมอ หนูไม่ได้คิดอะไรเลย 35 00:01:43,188 --> 00:01:45,857 {\an8}ฉันอยากเป็นฉัน เธออยากเป็นเธอ 36 00:01:45,857 --> 00:01:47,609 เราอยากเป็นเรา 37 00:01:48,735 --> 00:01:51,196 ฉันจะเป็นตามที่ฝันไว้ 38 00:01:51,196 --> 00:01:52,864 เป็นเอกราช 39 00:01:53,365 --> 00:01:56,284 ไม่อยากตัดผมก็ไม่ตัด 40 00:01:56,284 --> 00:01:58,745 แต่งตัวตามใจฉัน 41 00:01:58,745 --> 00:02:04,876 ฉันชอบเป็นตัวของตัวเอง 42 00:02:04,876 --> 00:02:07,504 ฉันไม่อยากเป็น เธอไม่อยากเป็น 43 00:02:07,504 --> 00:02:10,465 เราไม่อยากทําตามคําสั่งใคร 44 00:02:10,465 --> 00:02:11,550 {\an8}(ฉันเป็นหัวหอม) 45 00:02:13,343 --> 00:02:14,678 {\an8}(สร้างจากหนังสือของลูอิส ฟิทซ์ฮิว) 46 00:02:17,889 --> 00:02:19,307 หมอเขียนถึงหนูว่ายังไงคะ 47 00:02:19,307 --> 00:02:20,392 แค่โน้ตสั้นๆ น่ะ 48 00:02:20,892 --> 00:02:22,143 หนูคงไม่ว่าอะไรเนอะ 49 00:02:22,143 --> 00:02:23,353 ค่ะ 50 00:02:23,353 --> 00:02:26,064 แต่ถ้าหมอเขียนอะไรแรงๆ แล้วแม่หนูรู้เข้า 51 00:02:26,064 --> 00:02:28,441 หมออาจจะต้องไปหาจิตแพทย์นะคะ 52 00:02:28,441 --> 00:02:30,318 หนูอยากได้สมุดบ้างไหมล่ะ 53 00:02:30,819 --> 00:02:33,613 หมอว่าไม่ค่อยแฟร์น่ะที่หมอมีแล้วหนูไม่มี 54 00:02:34,114 --> 00:02:36,866 แค่คิดถึงสมุดฉันก็เนื้อเต้นแล้ว 55 00:02:36,866 --> 00:02:39,494 ฉันจะได้เขียนทุกอย่างลงไป 56 00:02:39,494 --> 00:02:41,830 จะได้มีอิสระทางความคิด 57 00:02:42,747 --> 00:02:44,457 แต่มันเป็นกับดักแน่ๆ 58 00:02:47,878 --> 00:02:49,254 ว้ายๆ 59 00:02:50,922 --> 00:02:52,048 ไม่ละค่ะ หนูอยู่ได้ 60 00:02:52,048 --> 00:02:54,968 แฮร์เรียต หนูคิดว่าทําไมหนูถึงต้องมาที่นี่จ๊ะ 61 00:02:54,968 --> 00:02:56,887 แล้วหมอคิดว่าทําไมล่ะคะ 62 00:02:57,387 --> 00:03:00,640 คือแม่หนูบอกว่าอยู่ๆ พี่เลี้ยงหนูก็ลาออก 63 00:03:00,640 --> 00:03:02,934 หนูก็เลยอาจจะยังทําใจไม่ได้ 64 00:03:03,643 --> 00:03:05,520 บอกหมอหน่อยสิว่าหนูคิดอะไรอยู่ 65 00:03:06,271 --> 00:03:08,857 ฉันคิดว่าแทนที่จะหนี 66 00:03:08,857 --> 00:03:11,610 ทําตัวให้โดนหมอไล่กลับบ้านน่าจะง่ายกว่า 67 00:03:11,610 --> 00:03:14,696 อยู่ๆ ก็เวียนหัวเฉยเลย 68 00:03:14,696 --> 00:03:18,199 มาแข่งจ้องตากันไหมคะ 69 00:03:18,199 --> 00:03:20,035 เคยลูบพรมเล่นไหมคะ 70 00:03:20,827 --> 00:03:22,037 - แฮร์เรียต - คะ 71 00:03:22,579 --> 00:03:24,122 ตอนนี้หนูอยากได้สมุดรึยัง 72 00:03:25,290 --> 00:03:26,875 อยากได้ค่ะ 73 00:03:27,375 --> 00:03:28,460 (สมุดของแฮร์เรียต เอ็ม. เวลช์) 74 00:03:28,460 --> 00:03:30,170 การเขียนชื่อบนปกสมุดเล่มใหม่ 75 00:03:30,170 --> 00:03:32,255 ทําให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองทําได้ทุกอย่าง 76 00:03:32,881 --> 00:03:35,091 แม้แต่คุยกับจิตแพทย์ 77 00:03:35,091 --> 00:03:36,509 บอกหมอหน่อยสิแฮร์เรียต 78 00:03:36,509 --> 00:03:38,428 ตอนพี่เลี้ยงลาออกหนูรู้สึกยังไง 79 00:03:39,721 --> 00:03:42,641 รู้สึก... รู้สึกเหมือน... 80 00:03:43,558 --> 00:03:46,436 รู้สึกเหมือนมีเสี้ยนตําอยู่ในท้องค่ะ 81 00:03:46,436 --> 00:03:48,063 ฉันเล่าให้หมอฟังหมดเลย 82 00:03:48,063 --> 00:03:53,276 ทั้งเรื่องโอล กอลลี่ เรื่องสมุดที่แมเรียนเอาไป และเรื่องตัวเอง 83 00:03:54,361 --> 00:03:56,613 หนูอยากรู้ทุกเรื่อง 84 00:03:56,613 --> 00:03:59,324 ถ้าอยากรู้ทุกเรื่อง เราต้องเห็นทุกอย่าง 85 00:03:59,324 --> 00:04:03,286 ถ้าอยากเห็นทุกอย่าง เราต้องเป็นสายลับ 86 00:04:03,286 --> 00:04:04,371 รู้ไหมแฮร์เรียต 87 00:04:04,371 --> 00:04:07,749 บางทีเราก็ควรจะสืบเรื่องของตัวเองนี่แหละ 88 00:04:09,459 --> 00:04:10,460 ยังไงคะ 89 00:04:12,003 --> 00:04:13,463 หนูลองเอาไปคิดดูนะ 90 00:04:14,089 --> 00:04:15,715 แล้วเราค่อยมาคุยกัน 91 00:04:15,715 --> 00:04:17,800 เดี๋ยวคราวหน้าหมอให้สมุดคืนนะ 92 00:04:17,800 --> 00:04:18,884 ดีไหมจ๊ะ 93 00:04:19,636 --> 00:04:21,638 จริงๆ ฉันชอบเขานะ 94 00:04:22,138 --> 00:04:24,516 แต่การให้สมุดฉันแล้วขอคืนเนี่ย 95 00:04:24,516 --> 00:04:26,309 ขี้โกงไปหน่อยน่ะ 96 00:04:31,690 --> 00:04:35,026 แล้วนี่หมอแว็กเนอร์บอกแม่ว่าไงคะ 97 00:04:35,527 --> 00:04:38,446 หมอบอกว่าลูกเป็นเด็กที่น่าสนใจมากจ้ะ 98 00:04:39,406 --> 00:04:40,740 ก็ถูกนะคะ 99 00:04:46,037 --> 00:04:50,375 ลูกจ๊ะ ลูกขอโทษเพื่อนๆ ไปเลยไม่ได้เหรอ 100 00:04:50,375 --> 00:04:51,793 ไม่ค่ะ 101 00:04:51,793 --> 00:04:54,462 หมอแว็กเนอร์แนะนําให้แม่ให้รางวัลลูก 102 00:04:54,462 --> 00:04:58,258 หลังจากขอโทษเพื่อนๆ แล้วลูกจะได้สมุดคืน 103 00:04:59,885 --> 00:05:02,053 คืนนี้แม่จะไปเล่นไพ่ที่บ้านไวท์เฮ้ด 104 00:05:02,053 --> 00:05:03,430 ลูกก็ไปกับแม่สิ 105 00:05:03,430 --> 00:05:05,682 จะได้ขอโทษพิ้งกี้เป็นคนแรก 106 00:05:05,682 --> 00:05:08,810 เขาควรจะขอโทษที่อ่านสมุดหนูต่างหาก 107 00:05:08,810 --> 00:05:10,645 ลองคิดดูนะจ๊ะ 108 00:05:15,483 --> 00:05:16,818 ฉันคิดแล้ว 109 00:05:16,818 --> 00:05:19,446 และก็คิดอีก 110 00:05:19,446 --> 00:05:22,157 แล้วก็คิดว่าฉันคิดถึงสมุดแค่ไหน 111 00:05:22,741 --> 00:05:24,492 คิดถึงโอล กอลลี่แค่ไหน 112 00:05:24,492 --> 00:05:27,203 โอล กอลลี่จะพูดว่าไงถ้าฉันขอโทษเขา 113 00:05:28,496 --> 00:05:31,958 แล้วก็คิดว่าฉันชอบนิ้วก้อยของฮาเวิร์ด ฟินช์จัง 114 00:05:31,958 --> 00:05:34,711 บางทีรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ นี่แหละ 115 00:05:34,711 --> 00:05:37,130 ที่ทําให้เรารู้สึกว่าของปลอมเป็นของจริง 116 00:05:38,298 --> 00:05:40,717 คณะลูกขุนที่เคารพครับ 117 00:05:40,717 --> 00:05:45,513 ผมอยากบอกทุกท่าน ว่าผมเชื่อในพลังแห่งความจริง 118 00:05:45,513 --> 00:05:49,726 และผมจะพิสูจน์เพื่อลบล้างข้อสงสัย 119 00:05:49,726 --> 00:05:54,564 ให้คุณเห็นว่าลูกความของผมบริสุทธิ์ทุกข้อกล่าวหา 120 00:05:55,398 --> 00:05:58,193 แล้วฉันก็คิดถึงสิ่งที่ฮาเวิร์ด ฟินช์พูด 121 00:05:58,193 --> 00:06:00,987 ฉันรู้แล้วว่าฉันไม่ต้องขอโทษหรอก 122 00:06:01,571 --> 00:06:04,741 ฉันต้องการความยุติธรรม 123 00:06:08,328 --> 00:06:12,791 เชิญเลยจ้ะ แครอล หวังว่าวันนี้คงมาเล่นเต็มที่นะ 124 00:06:12,791 --> 00:06:16,211 ฉันไม่ได้มาเล่นๆ จ้ะเพ็กกี้ ฉันมาชนะ 125 00:06:17,003 --> 00:06:18,755 พิ้งกี้ ดูซิใครมา 126 00:06:23,301 --> 00:06:25,387 พาแฮร์เรียตไปนั่งข้างนอกสิ 127 00:06:25,887 --> 00:06:28,848 พวกลูกน่าจะมีเรื่องคุยกันเยอะ 128 00:06:28,848 --> 00:06:30,183 ได้ครับ 129 00:06:32,894 --> 00:06:34,437 กระจอกมาก 130 00:06:34,437 --> 00:06:37,065 พอว่าความชนะพิ้งกี้ ฉันก็ได้สมุดคืน 131 00:06:37,065 --> 00:06:39,526 แค่นี้ก็ไม่ต้องสนใจคนอื่นแล้ว 132 00:06:43,613 --> 00:06:44,823 ไม่จริง 133 00:06:47,158 --> 00:06:48,702 นี่อะไรเนี่ยพิ้งกี้ 134 00:06:48,702 --> 00:06:51,788 ฉันบังเอิญไปบอกเพื่อนบางคนน่ะ 135 00:06:51,788 --> 00:06:54,666 ว่าเธอจะมาขอโทษ 136 00:06:55,333 --> 00:06:58,253 ใครมาน่ะ พวกเราดูสิ 137 00:06:59,713 --> 00:07:00,714 หวัดดี 138 00:07:04,593 --> 00:07:05,510 (ลับสุดยอด) 139 00:07:10,265 --> 00:07:12,434 สมุดวิเศษ เหาะไปเลย 140 00:07:15,020 --> 00:07:16,855 เราอยากได้ยินคําขอโทษแล้ว 141 00:07:19,691 --> 00:07:23,236 ที่จริงฉันจะมาพิสูจน์ว่าฉันไม่ผิด 142 00:07:23,904 --> 00:07:26,156 ผู้พิพากษาที่เคารพ 143 00:07:26,156 --> 00:07:30,285 ฉันอยากบอกทุกท่าน ว่าฉันเชื่อในพลังแห่งความจริง 144 00:07:30,285 --> 00:07:34,039 และฉันจะพิสูจน์เพื่อลบล้างข้อสงสัย 145 00:07:34,039 --> 00:07:38,668 ว่าลูกความของฉัน แฮร์เรียต เอ็ม. เวลช์ หรือตัวฉันเอง 146 00:07:38,668 --> 00:07:41,755 บริสุทธิ์ทุกข้อกล่าวหา 147 00:07:42,255 --> 00:07:43,673 มาพิจารณาคดีกันเถอะ 148 00:07:43,673 --> 00:07:45,842 ถ้าฉันชนะคดี พวกเธอต้องคืนสมุดให้ฉัน 149 00:07:45,842 --> 00:07:47,636 แล้วถ้าเธอแพ้ล่ะ 150 00:07:47,636 --> 00:07:49,846 พวกเธอจะลงโทษฉันยังไงก็ได้ 151 00:07:50,430 --> 00:07:51,640 อะไรก็ได้เหรอ 152 00:07:52,641 --> 00:07:53,767 ประชุมกันหน่อย 153 00:07:59,940 --> 00:08:02,484 เพราะเธอเล่นเป็นหอมใหญ่ในละครโรงเรียน 154 00:08:02,484 --> 00:08:07,572 ถ้าเธอแพ้ เธอต้องกินหอมใหญ่ 155 00:08:07,572 --> 00:08:08,907 ทั้งลูกเลย 156 00:08:08,907 --> 00:08:10,617 ยอมรับบทลงโทษ 157 00:08:13,328 --> 00:08:17,207 ต้องสวมแหวนนิ้วก้อย ถึงจะเป็นฮาเวิร์ด ฟินช์ได้ 158 00:08:18,416 --> 00:08:20,460 เริ่มพิจารณาคดีกันเลย 159 00:08:29,970 --> 00:08:32,179 พิ้งกี้ นี่บ้านนาย งั้นนายเป็นผู้พิพากษานะ 160 00:08:32,806 --> 00:08:34,890 งั้นต้องสวมเครื่องแบบผู้พิพากษา 161 00:08:34,890 --> 00:08:35,976 คิดออกแล้ว 162 00:08:38,186 --> 00:08:41,481 - เรเชลเป็นตํารวจศาล - ดี ตํารวจศาลคืออะไร 163 00:08:41,481 --> 00:08:43,316 ควบคุมความสงบในศาล 164 00:08:43,316 --> 00:08:45,819 ทุกวิถีทาง 165 00:08:46,987 --> 00:08:48,613 เข้าใจแล้ว 166 00:08:50,407 --> 00:08:52,367 ฉันขอเป็นศิลปินในห้องพิจารณาคดี 167 00:08:52,367 --> 00:08:53,994 ฉันขอจดชวเลขนะ 168 00:08:54,494 --> 00:08:58,623 - ดีเลย งั้นฉันก็เป็นโจทก์ - ไม่ 169 00:08:59,916 --> 00:09:01,459 ฉันจะเป็นโจทก์ 170 00:09:01,459 --> 00:09:03,128 ทําไมต้องเป็นเธอ 171 00:09:03,128 --> 00:09:05,297 ฉันรู้จักแฮร์เรียตดีกว่าทุกคน 172 00:09:05,297 --> 00:09:08,216 แปลว่าฉันรู้ทันเขาทุกเหลี่ยม 173 00:09:09,050 --> 00:09:10,719 งั้นฉันจะเป็นอะไรล่ะ 174 00:09:10,719 --> 00:09:12,053 เป็นพยานไง 175 00:09:12,053 --> 00:09:14,431 พยานคนสําคัญ 176 00:09:18,018 --> 00:09:19,978 พยานสุดสําคัญ 177 00:09:20,770 --> 00:09:24,232 ทุกท่าน ศาลกําลังจะเริ่มไต่สวนแล้ว 178 00:09:24,232 --> 00:09:27,360 ทุกคนยืนทําความเคารพ ผู้พิพากษาไวท์เฮ้ดผู้น่ารักด้วยค่ะ 179 00:09:27,944 --> 00:09:30,655 เรเชลบอกว่าพิ้งกี้น่ารัก 180 00:09:30,655 --> 00:09:32,824 ต้อง "ผู้น่านับถือ" นะเรเชล 181 00:09:32,824 --> 00:09:33,909 นั่นแหละ 182 00:09:34,451 --> 00:09:37,954 ฉันบอกให้ "ยืน" ไง 183 00:09:42,042 --> 00:09:43,335 นั่นอะไรน่ะ 184 00:09:44,878 --> 00:09:45,879 ค้อนผู้พิพากษา 185 00:09:48,256 --> 00:09:49,591 นั่งได้ 186 00:09:50,217 --> 00:09:54,346 อาจเพราะมีแหวนนิ้วก้อย ฉันเลยค่อนข้างมั่นใจมาก 187 00:09:54,846 --> 00:09:57,515 แต่ขาข้างซ้ายไม่สามัคคีกับใจเลย 188 00:09:59,517 --> 00:10:00,518 เครียดเหรอ 189 00:10:01,061 --> 00:10:02,062 เปล่า 190 00:10:02,062 --> 00:10:03,772 ขาฉันสั่นก็จริง 191 00:10:03,772 --> 00:10:07,984 แต่ฉันมีข้อมูลที่เชื่อถือได้ นั่นคือความจริง 192 00:10:09,194 --> 00:10:10,487 นี่เป็นการไต่สวนคดีความ 193 00:10:10,487 --> 00:10:15,283 ระหว่างอดีตเพื่อนของแฮร์เรียต เอ็ม. เวลช์ กับแฮร์เรียต เอ็ม. เวลช์ 194 00:10:15,283 --> 00:10:18,536 เชิญทั้งสองฝ่ายชี้แจงได้เลย 195 00:10:18,536 --> 00:10:20,538 ศาลที่เคารพคะ 196 00:10:20,538 --> 00:10:25,335 ฉันจะพิสูจน์ให้เห็นว่าจําเลย แฮร์เรียต เอ็ม. เวลช์ 197 00:10:25,335 --> 00:10:28,296 มีความผิดข้อหาทําลายมิตรภาพ 198 00:10:28,296 --> 00:10:34,719 ด้วยการเขียนนินทา กล่าวหาโดยมิชอบ และไม่ยอมขอโทษ 199 00:10:35,428 --> 00:10:36,846 ทนายฝ่ายจําเลยล่ะ 200 00:10:38,848 --> 00:10:40,934 ฉันรู้ว่าพวกเธอไม่ชอบฉัน 201 00:10:40,934 --> 00:10:42,519 และอาจจะเกลียดฉันด้วยซ้ํา 202 00:10:46,231 --> 00:10:50,443 แต่เราไม่จําเป็นต้องชอบใครเขาก็บริสุทธิ์ได้ 203 00:10:50,443 --> 00:10:52,571 เพราะความจริงไม่เคยโกหกใคร 204 00:10:52,571 --> 00:10:57,450 ซึ่งฉันผิดเรื่องเดียวคือการพูดความจริง 205 00:10:57,450 --> 00:11:00,704 ทนายโจทก์ เชิญเบิกตัวพยานคนแรก 206 00:11:00,704 --> 00:11:03,748 ฉันขอเบิกตัวสปอร์ต โร้ค 207 00:11:07,252 --> 00:11:11,339 สปอร์ต ช่วยอ่านท่อนนี้ในหน้า 55 ได้ไหม 208 00:11:11,339 --> 00:11:12,424 อ่านก็ได้ 209 00:11:13,884 --> 00:11:15,635 "บางทีฉันก็รับสปอร์ตไม่ได้นะ 210 00:11:15,635 --> 00:11:19,014 เขาชอบคิดมากแล้วก็ชอบห่วงเรื่องพ่อ 211 00:11:19,014 --> 00:11:21,683 จนเหมือนป้าแก่ๆ" 212 00:11:22,517 --> 00:11:24,978 อ่านแล้วรู้สึกยังไง 213 00:11:24,978 --> 00:11:26,062 ไม่พอใจ 214 00:11:26,980 --> 00:11:29,316 ไม่ได้ห่วงนะแฮร์เรียต ฉันไม่ใช่คนห่วง 215 00:11:29,316 --> 00:11:31,359 คําว่า "คนห่วง" มันแปลกๆ นะ 216 00:11:33,486 --> 00:11:34,487 ใช้คํานี้ได้ 217 00:11:35,071 --> 00:11:37,157 สปอร์ต ในคืนเกิดเหตุ 218 00:11:37,157 --> 00:11:39,284 เจนี่บอกให้นายปล่อยให้พ่อล้างจาน 219 00:11:39,284 --> 00:11:41,953 - นายจะได้ไปดูหนังกับเขา - ใช่ 220 00:11:41,953 --> 00:11:43,747 แล้วนายตอบว่าไง 221 00:11:44,539 --> 00:11:47,667 ฉันตอบว่า "เดี๋ยวล้างจานแล้วนิ้วพ่อเหี่ยว 222 00:11:47,667 --> 00:11:50,003 แล้วใช้นิ้วพิมพ์ดีดไม่ถนัด" 223 00:11:50,003 --> 00:11:53,381 พอเจนี่บอกว่า "ไว้ค่อยกลับมาล้างไม่ได้เหรอ" 224 00:11:53,381 --> 00:11:54,591 นายว่ายังไง 225 00:11:54,591 --> 00:11:57,719 ถ้ากองจานทิ้งไว้ฉันจะหงุดหงิดน่ะ 226 00:11:58,595 --> 00:12:02,641 สปอร์ต คุณยายฉันก็ชอบพูดแบบที่นายพูดนี่แหละ 227 00:12:02,641 --> 00:12:03,725 อ๋อเหรอ 228 00:12:03,725 --> 00:12:06,519 ขอโทษนะที่ฉันอยากช่วยผู้ชายคนนึง 229 00:12:06,519 --> 00:12:08,146 ที่เลี้ยงฉันจนโตมาคนเดียว 230 00:12:08,146 --> 00:12:10,649 และพยายามเขียนนิยายเล่มหนาเตอะไปด้วย 231 00:12:10,649 --> 00:12:12,776 ฉันก็แค่เขียนเพื่อสังเกตการณ์ 232 00:12:12,776 --> 00:12:13,860 แฮร์เรียต... 233 00:12:15,904 --> 00:12:18,657 คนที่อยากรู้ทุกอย่างอย่างเธอ 234 00:12:18,657 --> 00:12:20,408 บางทีก็ไม่รู้อะไรเลยนะ 235 00:12:21,201 --> 00:12:22,202 ฉันกลับละ 236 00:12:23,245 --> 00:12:24,246 สปอร์ต 237 00:12:27,415 --> 00:12:28,917 เอาอีกแล้วนะแฮร์เรียต 238 00:12:28,917 --> 00:12:31,545 เธอต่างหากที่อ่านให้เขาฟังตั้งแต่แรก 239 00:12:31,545 --> 00:12:34,839 ทั้งที่ฉันบอกว่านั่นเป็นสมุดลับของฉันคนเดียว 240 00:12:36,591 --> 00:12:37,926 พยานคนต่อไป 241 00:12:38,510 --> 00:12:42,556 คนที่ฉันเขียนถึงในสมุดออกมาให้การ 242 00:12:42,556 --> 00:12:45,267 ปรักปรําฉันทีละคน 243 00:12:45,267 --> 00:12:49,229 ใครๆ ก็รู้ว่าเมื่อก่อน เธอปลื้มแฮร์เรียตมาก ใช่ไหม 244 00:12:49,229 --> 00:12:51,898 เรื่องนั้นฉันไม่รู้นะ 245 00:12:51,898 --> 00:12:54,025 แต่ฉันพยายามแต่งตัวเหมือนเขา 246 00:12:54,025 --> 00:12:58,613 แล้วก็เคยตั้งกลุ่มแฟนคลับชื่อกลุ่มแฮร์ริเอ็ทท์ด้วย 247 00:12:59,322 --> 00:13:01,616 เน้นพยางค์ท้ายนะเบธ เอลเล็น เพื่อความเก๋ 248 00:13:02,242 --> 00:13:05,787 แต่ถ้าถามว่าปลื้มไหม ฉันว่าไม่ 249 00:13:05,787 --> 00:13:07,205 อะนะ 250 00:13:07,205 --> 00:13:11,585 งั้นในฐานะแฟนที่ไม่ได้ปลื้มตัวยง 251 00:13:11,585 --> 00:13:15,255 เรามาดูกันดีกว่าว่าแฮร์เรียตเขียนถึงเธอว่าไง 252 00:13:16,298 --> 00:13:17,299 โอเค 253 00:13:17,299 --> 00:13:21,303 "ฉันว่าที่หลายคนไปบ้านแคร์รี่ แอนดรูว์" 254 00:13:21,303 --> 00:13:23,722 เพราะแม่เขาทําเค้กอร่อย" 255 00:13:24,264 --> 00:13:26,099 เธอว่าจริงไหม 256 00:13:26,099 --> 00:13:27,267 ไม่ 257 00:13:27,267 --> 00:13:30,478 คนที่มาบ้านฉันชอบพูดว่า... พูดแบบนี้เป๊ะเลยนะ 258 00:13:30,478 --> 00:13:33,815 "ขอบคุณที่ชวนมานะแคร์รี่ วันนี้สนุกมากเลย" 259 00:13:35,317 --> 00:13:36,818 ฉันขอถามแค่นี้ค่ะ 260 00:13:37,485 --> 00:13:40,196 แคร์รี่ ช่วยกรุณาบอกศาลที 261 00:13:40,196 --> 00:13:43,742 ว่าก่อนไปบ้านเธอ เพื่อนๆ ชอบพูดว่าอะไร 262 00:13:43,742 --> 00:13:45,452 เพื่อนๆ ชอบถามว่าแม่ฉันได้ทํา 263 00:13:45,452 --> 00:13:47,829 เค้กช็อกโกแลตห้าชั้นครึ่งสูตรเด็ดรึเปล่า 264 00:13:47,829 --> 00:13:52,918 เค้กที่โรยน้ําตาลสีเงินเหมือนเกล็ดหิมะ 265 00:13:56,671 --> 00:13:58,048 ขอถามแค่นี้ค่ะ 266 00:13:58,924 --> 00:13:59,925 โทษนะ 267 00:13:59,925 --> 00:14:01,968 แต่ไม่เห็นมีอะไรนี่ 268 00:14:01,968 --> 00:14:05,305 - รีบๆ ไปได้แล้วแคร์รี่ - แค่บังเอิญน่ะ 269 00:14:08,099 --> 00:14:10,852 ศาลขอเบิกตัวเบธ เอลเล็น แฮนเซ็นขึ้นให้การ 270 00:14:11,937 --> 00:14:15,732 ขอโทษนะ ถึงตาพยานคนสําคัญแล้ว 271 00:14:15,732 --> 00:14:17,400 ยังไม่ถึงตาเธอเลยแมเรียน 272 00:14:17,400 --> 00:14:19,736 อย่าของขึ้นสิแหวนนิ้วก้อย 273 00:14:20,237 --> 00:14:22,530 คัดค้านค่ะ ยังไม่ถึงตาเขา 274 00:14:23,573 --> 00:14:25,075 ไม่อนุญาต 275 00:14:27,369 --> 00:14:28,662 ฉันไม่ต้องการสมุด 276 00:14:29,329 --> 00:14:32,123 ฉันจําคําร้ายๆ ของแฮร์เรียตได้จนขึ้นใจแล้ว 277 00:14:32,123 --> 00:14:34,125 เขาเขียนว่า 278 00:14:34,125 --> 00:14:36,294 "ในบรรดารางวัลที่แมเรียนได้มา 279 00:14:36,294 --> 00:14:39,297 ฉันแปลกใจที่เขาไม่ได้ถ้วยรางวัลยักษ์ใหญ่ 280 00:14:39,297 --> 00:14:43,635 ในฐานะที่เป็นคนน่ารังเกียจที่สุดในโลก" 281 00:14:44,886 --> 00:14:49,599 ฉันว่าเธอเป็นคนนิสัยแย่ที่สุดเลย 282 00:14:49,599 --> 00:14:51,142 แฮร์เรียต เอ็ม. เวลช์ 283 00:14:52,185 --> 00:14:56,356 งั้นวันที่ 12 ตุลาคม เวลา 15:30 น. 284 00:14:56,356 --> 00:14:59,734 เธอแจกหนังสือพิมพ์ 285 00:14:59,734 --> 00:15:02,988 ที่มีรูปตอนฉันกับสปอร์ตกอดตุ๊กตายัดนุ่นใช่ไหม 286 00:15:02,988 --> 00:15:06,825 ถ้าเธอจะนับ เธอต้องเอาตอนที่ฉันใจร้าย 287 00:15:06,825 --> 00:15:09,202 มาลบกับตอนที่ฉันไม่ได้ใจร้ายด้วยสิ 288 00:15:10,245 --> 00:15:12,122 ขอถามแค่นี้ค่ะ 289 00:15:12,122 --> 00:15:15,458 เบธ เอลเล็น วันนี้ฉันด่าเธอไปกี่ครั้ง 290 00:15:15,458 --> 00:15:16,626 และไม่ด่าเธอกี่ครั้ง 291 00:15:17,294 --> 00:15:18,295 สาม 292 00:15:18,795 --> 00:15:20,255 ไม่ใช่ สอง 293 00:15:20,255 --> 00:15:22,507 สาม ที่แน่ๆ คือสาม 294 00:15:23,091 --> 00:15:24,092 ไม่แน่ก็สี่ 295 00:15:25,552 --> 00:15:26,720 ขอถามแค่นี้ค่ะ 296 00:15:28,889 --> 00:15:33,143 "ฉันอยากรู้ว่าเบธ เอลเล็นใช้แชมพูสูตรพิเศษ 297 00:15:33,143 --> 00:15:36,354 สําหรับคนชอบกินผมแก้เครียดรึเปล่า" 298 00:15:36,354 --> 00:15:37,772 เธอว่าไง 299 00:15:38,773 --> 00:15:41,693 ฉันไม่ได้เครียด แต่มันอร่อยน่ะ 300 00:15:45,322 --> 00:15:48,742 {\an8}"บางทีฉันก็คิดว่าพิ้งกี้กับถุงเท้าสีม่วงน่าจะลาออก 301 00:15:48,742 --> 00:15:51,202 {\an8}ไปเข้าคณะละครสัตว์" 302 00:15:52,203 --> 00:15:54,748 - ได้ยินแล้วรู้สึกยังไง - โมโห 303 00:15:54,748 --> 00:15:57,125 ทุกคนอยู่ในความสงบ เงียบๆ 304 00:15:57,876 --> 00:15:59,377 ขออภัยครับท่าน 305 00:16:00,003 --> 00:16:03,256 ขอเตือนว่าที่นี่คือศาล ไม่ใช่สวนสัตว์ 306 00:16:04,883 --> 00:16:07,844 - เหมือนมาก - ฉันฝึกมานานแล้ว 307 00:16:07,844 --> 00:16:09,512 เก่งมากเพื่อนๆ 308 00:16:09,512 --> 00:16:10,889 อยู่แล้ว 309 00:16:13,767 --> 00:16:16,228 "แทนที่จะเรียกสัตว์ร้ายน่ากลัว 310 00:16:16,228 --> 00:16:18,438 ที่อยู่ใต้เตียงว่าโบกี้แมน 311 00:16:18,438 --> 00:16:21,650 เราน่าจะเรียกว่าเรเชล เฮนเนสซี่นะ" 312 00:16:21,650 --> 00:16:23,360 น้องชายฉันก็เรียกแบบนั้น 313 00:16:26,947 --> 00:16:30,033 แล้วก็ถึงตอนกล่าวสรุป 314 00:16:30,033 --> 00:16:33,119 ฉันยอมรับว่าบางทีฉันก็ไม่ได้เขียนเรื่องดีๆ 315 00:16:33,787 --> 00:16:36,831 แต่ฉันก็พิสูจน์แล้วนี่ว่ามันเป็นความจริง 316 00:16:37,916 --> 00:16:40,001 และโอล กอลลี่เคยสอนฉันว่า 317 00:16:40,585 --> 00:16:44,089 นักเขียนต้องพูดความจริง 318 00:16:44,089 --> 00:16:48,635 เพราะความงามคือความจริง ความจริงคือความงาม 319 00:16:50,220 --> 00:16:53,431 ฉันมั่นใจมากว่าชนะคดีแน่ 320 00:16:53,431 --> 00:16:58,311 ฉันซักถามพยานฝ่ายตรงข้ามดีจะตาย เจนี่จะแย้งอะไรได้ 321 00:16:58,937 --> 00:17:00,939 ผู้พิพากษาพิ้งกี้ ฉันไม่กล่าวสรุปนะคะ 322 00:17:01,523 --> 00:17:02,649 แต่จะขอเบิกตัว 323 00:17:03,817 --> 00:17:06,194 แฮร์เรียต เอ็ม. เวลช์ขึ้นให้การค่ะ 324 00:17:11,199 --> 00:17:12,199 ขอค้านค่ะท่าน 325 00:17:12,199 --> 00:17:14,953 ละเมิดกฎทุกข้อในกระบวนการยุติธรรม 326 00:17:14,953 --> 00:17:16,705 ศาลที่เคารพ 327 00:17:16,705 --> 00:17:20,458 "กระบวนการยุติธรรม" ของเรา มีคอกพยานที่เป็นน้ําพุ 328 00:17:20,458 --> 00:17:23,879 แล้วไม่ได้ว่านะคะ ผู้พิพากษาอะไร ใส่เสื้อคลุมอาบน้ําพ่อมาขึ้นศาล 329 00:17:23,879 --> 00:17:26,131 ไม่รับคําค้าน ศาลอนุญาต 330 00:17:33,388 --> 00:17:34,222 คุณเวลช์ 331 00:17:34,222 --> 00:17:37,350 มีตอนที่เธอเขียนถึงฉันในหน้า 77 332 00:17:37,350 --> 00:17:39,853 ช่วยอ่านให้ศาลฟังหน่อยได้ไหม 333 00:17:39,853 --> 00:17:41,730 โอเค 334 00:17:42,439 --> 00:17:46,860 ฉันเขียนว่า "เจนี่บอกว่า อยากเป็นนักวิทยาศาสตร์เหมือนมาดามคูรี่ 335 00:17:47,402 --> 00:17:48,778 แต่ฉันว่า..." 336 00:17:48,778 --> 00:17:51,656 เดี๋ยวก่อน พอเหอะ ไม่ต้องอ่านแล้ว 337 00:17:51,656 --> 00:17:55,285 วางสมุดแล้วพูดต่อหน้าฉันเลย 338 00:17:56,620 --> 00:17:58,663 เธอก็รู้นี่ว่าเขียนว่าไง 339 00:17:58,663 --> 00:18:00,206 ใช่ ฉันรู้ว่าเธอเขียนว่าไง 340 00:18:00,206 --> 00:18:02,542 แต่ฉันอยากได้ยินจากปากเธอ 341 00:18:02,542 --> 00:18:04,169 ฉันไม่อยากอ่าน 342 00:18:04,169 --> 00:18:06,254 ฉันไม่อยากเรียกตํารวจศาลนะ 343 00:18:06,963 --> 00:18:10,175 ไม่มีใครอยากหรอก 344 00:18:14,846 --> 00:18:18,058 แต่ถ้ามันจริงอย่างที่บอก ทําไมเธอพูดไม่ได้ล่ะ 345 00:18:18,642 --> 00:18:19,893 เพราะ... 346 00:18:19,893 --> 00:18:23,438 เพราะเธอขี้ขลาดและชอบสืบเรื่องเพื่อนตัวเอง 347 00:18:23,438 --> 00:18:26,107 แล้วเอาไปเขียนนินทาในสมุดอันเลอค่าของเธอ 348 00:18:26,107 --> 00:18:28,818 เพราะเธอไม่กล้าพูดต่อหน้าพวกเรา 349 00:18:28,818 --> 00:18:30,904 ขอพักแป๊บได้ไหม 350 00:18:30,904 --> 00:18:32,155 ไม่ได้ 351 00:18:37,494 --> 00:18:40,288 เรารออยู่นะคุณทนาย 352 00:18:40,872 --> 00:18:41,998 พูดสิ 353 00:18:42,832 --> 00:18:45,126 นักวิทยาศาสตร์บ้า นักวิทยาศาสตร์ห่วย 354 00:18:45,126 --> 00:18:47,546 หรือไม่ก็นักวิทยาศาสตร์บ๊วยมากกว่า 355 00:18:52,259 --> 00:18:54,094 ได้ยินแล้วเสียใจจริงๆ 356 00:18:54,678 --> 00:18:55,971 แต่มันจริงนี่นา 357 00:18:58,098 --> 00:18:59,933 ก็อาจจะใช่นะแฮร์เรียต เอ็ม. เวลช์ 358 00:19:00,433 --> 00:19:02,602 แต่ชีวิตไม่ได้มีแค่เรื่องจริง 359 00:19:02,602 --> 00:19:04,646 มันยังมีมิตรภาพด้วย 360 00:19:05,313 --> 00:19:08,316 และในมิตรภาพ ถ้าเธอทําร้ายความรู้สึกเพื่อน 361 00:19:08,316 --> 00:19:09,693 เธอก็ควรจะขอโทษ 362 00:19:12,153 --> 00:19:14,906 โอล กอลลี่สอนฉันว่าถ้าอยากเป็นนักเขียน 363 00:19:14,906 --> 00:19:16,908 เราต้องกล้าพอที่จะพูดความจริง 364 00:19:16,908 --> 00:19:19,202 โดยที่ไม่ต้องขอโทษ 365 00:19:19,202 --> 00:19:23,999 โอล กอลลี่ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว แต่ฉันยังอยู่ 366 00:19:34,342 --> 00:19:37,387 ฉันขอโทษที่ไม่ยอมขอโทษแทนได้ไหม 367 00:19:37,888 --> 00:19:40,807 พูดออกมาเหอะแฮร์เรียต ไม่ยากขนาดนั้นหรอก 368 00:19:40,807 --> 00:19:44,853 ฉัน... ฉันอยากพูดมากเลยนะ 369 00:19:45,687 --> 00:19:48,523 เมื่อกี้เธอก็พูดเองว่าชีวิตไม่ได้มีแค่ความจริง 370 00:19:48,523 --> 00:19:50,483 แต่ถ้าฉันคิดแบบนั้นล่ะ 371 00:19:51,484 --> 00:19:53,028 แล้วแต่เธอนะแฮร์เรียต 372 00:19:59,910 --> 00:20:02,162 ฉันบอกว่าถ้าแพ้จะยอมกินหอมใหญ่ 373 00:20:02,162 --> 00:20:04,456 เพราะฉันรู้ว่าตัวเองต้องชนะ 374 00:20:04,456 --> 00:20:06,833 หลังจากพิสูจน์ได้ว่าฉันพูดความจริง 375 00:20:06,833 --> 00:20:08,293 ซึ่งฉันก็ทําได้แล้ว 376 00:20:08,960 --> 00:20:10,962 แต่ทําไมฉันถึงรู้สึกแพ้ล่ะ 377 00:20:11,546 --> 00:20:14,549 ฉันไม่อยากแสดงเป็นหอมใหญ่เลย 378 00:20:15,467 --> 00:20:17,469 แต่หลังๆ ฉันก็เริ่มเห็นข้อดีของมัน 379 00:20:17,469 --> 00:20:19,304 เริ่มชอบที่หอมใหญ่มีเนื้อหลายชั้น 380 00:20:19,888 --> 00:20:23,099 ฉันเลยพยายามเป็นหอมใหญ่ อย่างนักแสดงดีๆ ควรจะเป็น 381 00:20:23,099 --> 00:20:24,601 แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้ว... 382 00:20:36,112 --> 00:20:41,076 ว่ามันเป็นผักเหม็นๆ ไม่น่ารัก ไม่อร่อย และชอบทําให้คนเสียน้ําตา 383 00:20:42,077 --> 00:20:43,370 เหมือนฉัน 384 00:20:44,079 --> 00:20:49,209 ที่จริงฉันนี่แหละเป็นหอมใหญ่ 385 00:21:12,691 --> 00:21:14,401 กลับบ้านได้แล้วจ้ะเด็กๆ 386 00:21:17,070 --> 00:21:18,613 อ้าวลูก เป็นอะไรไปจ๊ะ 387 00:21:21,074 --> 00:21:22,200 โถลูกแม่ 388 00:21:23,868 --> 00:21:26,705 ลูกแม่ มีเรื่องอะไรกันเหรอจ๊ะ 389 00:21:27,998 --> 00:21:30,083 โถ ลูกแม่ 390 00:21:34,004 --> 00:21:35,171 เป็นไงบ้างจ๊ะ 391 00:21:36,089 --> 00:21:39,050 ลูกขอโทษเพื่อนๆ รึยัง ได้สมุดคืนรึยังจ๊ะ 392 00:21:39,050 --> 00:21:41,094 หนูอยากกลับบ้านค่ะ 393 00:21:41,094 --> 00:21:43,179 ได้จ้ะ กลับบ้านกัน 394 00:23:51,224 --> 00:23:53,226 คําบรรยายโดย Navaluck K.