1
00:00:05,799 --> 00:00:08,969
หลังจากเกิดเรื่องตอนพิจารณาคดี

2
00:00:09,553 --> 00:00:11,137
ฉันก็นอนไม่หลับเลย

3
00:00:11,137 --> 00:00:12,847
รู้สึกอับอายมาก

4
00:00:14,224 --> 00:00:16,268
การกินหอมใหญ่ดิบๆ ไม่ได้ช่วยเลย

5
00:00:16,268 --> 00:00:20,689
ก่อนพระอาทิตย์ขึ้น ฉันก็เลยออกไปนอกบ้าน

6
00:00:20,689 --> 00:00:24,442
เพื่อดูพระจันทร์เต็มดวงครั้งแรกของปี

7
00:00:26,236 --> 00:00:30,407
ฉันจะอธิษฐานกับพระจันทร์สีส้มเข้มดวงนี้ทุกปี

8
00:00:31,032 --> 00:00:35,161
แต่คืนนั้นเป็นคืนแรกที่ฉันสมหวัง

9
00:00:38,373 --> 00:00:39,749
สมุดของฉัน

10
00:00:39,749 --> 00:00:41,251
(ลับสุดยอด)

11
00:00:41,751 --> 00:00:44,296
ฉันนึกว่ามันจะหายสาบสูญไปซะแล้ว

12
00:00:44,296 --> 00:00:46,006
นี่ไม่ใช่กับดักด้วย

13
00:00:46,006 --> 00:00:49,634
เพราะตอนหยิบขึ้นมาตู้เซฟไม่ได้หล่นทับฉัน

14
00:00:50,635 --> 00:00:52,679
แล้วใครเอามาทิ้งไว้เนี่ย

15
00:00:53,263 --> 00:00:54,431
อาจจะไม่สําคัญก็ได้

16
00:00:59,060 --> 00:01:03,732
สําคัญแค่ตอนนี้ได้คืนมาแล้ว
เพราะมีอะไรต้องเขียนเยอะเลย

17
00:01:09,654 --> 00:01:13,074
แต่ที่ประหลาดคือสมองฉันมันไม่แล่น

18
00:01:13,074 --> 00:01:16,536
ฉันเลยตัดสินใจทําเหมือนทุกครั้งเวลาสมองตื้อ

19
00:01:17,120 --> 00:01:19,456
คือออกไปปฎิบัติภารกิจสายลับ

20
00:01:38,183 --> 00:01:40,227
(แมวร้องยังไง)

21
00:01:48,276 --> 00:01:50,278
หอคอย 10,000 เหรียญ

22
00:01:50,278 --> 00:01:51,363
(ทาวเวอร์ไทม์)

23
00:01:51,363 --> 00:01:54,532
เต็มไปด้วยอํานาจและเงินตรา

24
00:01:57,869 --> 00:01:59,829
ทําไมเขียนไม่ออกเลยเนี่ย

25
00:02:00,413 --> 00:02:02,874
เพราะฉันอันตรายเกินไปไงแฮร์เรียต

26
00:02:02,874 --> 00:02:06,086
เพราะทุกเรื่องที่เธอเขียนทําให้คนอื่นเสียใจ

27
00:02:06,086 --> 00:02:08,087
มันไม่น่ารักเลยนะหนู

28
00:02:08,671 --> 00:02:12,133
แต่โอล กอลลี่บอกว่าคนพูดความจริงไม่ผิดนี่

29
00:02:12,634 --> 00:02:16,513
อือฮึ แล้วสุดท้ายเป็นไงล่ะเด็กผมทอง

30
00:02:17,472 --> 00:02:21,560
อยู่ๆ ก็รู้สึกเหมือนเสี้ยนตําท้องอีกแล้ว

31
00:02:22,143 --> 00:02:24,813
เหมือนมันเตือนในเรื่องที่ฉันรู้อยู่แล้ว

32
00:02:24,813 --> 00:02:27,107
แต่ว่าไม่กล้ายอมรับ

33
00:02:27,816 --> 00:02:30,360
ฉันเป็นนักเขียนไม่ได้

34
00:02:31,903 --> 00:02:34,573
{\an8}ฉันอยากเป็นฉัน
เธออยากเป็นเธอ

35
00:02:34,573 --> 00:02:36,324
เราอยากเป็นเรา

36
00:02:37,450 --> 00:02:39,911
ฉันจะเป็นตามที่ฝันไว้

37
00:02:39,911 --> 00:02:41,580
เป็นเอกราช

38
00:02:42,080 --> 00:02:45,125
ไม่อยากตัดผมก็ไม่ตัด

39
00:02:45,125 --> 00:02:47,460
แต่งตัวตามใจฉัน

40
00:02:47,460 --> 00:02:53,466
ฉันชอบเป็นตัวของตัวเอง

41
00:02:53,466 --> 00:02:56,094
ฉันไม่อยากเป็น
เธอไม่อยากเป็น

42
00:02:56,094 --> 00:02:59,180
เราไม่อยากทําตามคําสั่งใคร

43
00:02:59,180 --> 00:03:00,265
{\an8}(คุณนักเขียนแฮร์เรียต)

44
00:03:02,434 --> 00:03:03,393
{\an8}(สร้างจากหนังสือของลูอิส ฟิทซ์ฮิว)

45
00:03:03,393 --> 00:03:06,062
ระหว่างนั่งดูคนเดินไปทํางาน

46
00:03:06,062 --> 00:03:07,689
ฉันก็เริ่มสงสัย

47
00:03:07,689 --> 00:03:10,901
ว่าถ้าฉันไม่เป็นนักเขียนแล้วจะเป็นอะไรได้

48
00:03:15,155 --> 00:03:17,115
แฮร์เรียตเช็ดกระจก

49
00:03:21,870 --> 00:03:23,538
แฮร์เรียตขายดอกไม้

50
00:03:26,625 --> 00:03:29,836
หรือว่าแฮร์เรียตขายฮอตด็อกดี

51
00:03:32,714 --> 00:03:34,799
แฮร์เรียต ออกมาทําอะไรข้างนอกลูก

52
00:03:35,383 --> 00:03:36,551
มานั่งคิดค่ะ

53
00:03:36,551 --> 00:03:39,387
ถ้าหนูไม่ได้เป็นนักเขียน แล้วหนูจะทํางานอะไร

54
00:03:39,387 --> 00:03:42,015
คนฉลาดอย่างลูกมีโอกาสเลือก

55
00:03:42,015 --> 00:03:43,934
เต็มไปหมดแหละจ้ะ

56
00:03:43,934 --> 00:03:45,477
เป็นหมอก็ได้นะ

57
00:03:45,477 --> 00:03:47,562
หนูทนเห็นเลือดไม่ได้ค่ะ

58
00:03:47,562 --> 00:03:49,022
เป็นครูดีไหมล่ะ

59
00:03:49,022 --> 00:03:51,816
หนูไม่อยากโดนยิงลูกน้ําลายใส่

60
00:03:52,525 --> 00:03:54,861
นักบินอวกาศดีไหมลูก จะได้ไปดวงจันทร์

61
00:03:54,861 --> 00:03:58,323
พ่อคะ แค่นั่งรถไปบ้านคุณย่าหนูยังเวียนหัวเลยค่ะ

62
00:04:00,492 --> 00:04:01,868
เราอยากช่วยลูกน่ะจ้ะ

63
00:04:01,868 --> 00:04:04,996
หนูรู้ค่ะ แต่หนูอยากอยู่คนเดียวน่ะ

64
00:04:07,540 --> 00:04:11,211
แฮร์เรียต จดหมายฉบับนี้
มาเมื่อวานตอนลูกออกไปข้างนอกกับแม่

65
00:04:11,211 --> 00:04:12,295
(แคเธอริน กัลลิอาโน่)

66
00:04:13,421 --> 00:04:14,422
โอล กอลลี่

67
00:04:17,050 --> 00:04:20,512
แฮร์เรียต หนูคงจําสิ่งที่ฉันพร่ําบอกหนูได้

68
00:04:20,512 --> 00:04:21,596
คีทส์เคยพูดไว้ว่า

69
00:04:21,596 --> 00:04:25,559
"ความจริงเป็นสิ่งสวยงาม
สิ่งสวยงามเป็นความจริง"

70
00:04:25,559 --> 00:04:28,728
ฉันดีใจนะที่หนูบอกความจริงลงบนสมุด

71
00:04:28,728 --> 00:04:32,649
ปกติแล้วไม่ควรมีใครได้อ่านสมุดเล่มนี้

72
00:04:32,649 --> 00:04:38,780
แต่ถ้ามีคนอ่านนะแฮร์เรียต หนูก็ต้องทําสิ่งนึง

73
00:04:38,780 --> 00:04:42,909
สิ่งที่หนูคงไม่ชอบ หนูต้องขอโทษ

74
00:04:43,493 --> 00:04:44,995
ขอโทษเหรอคะ

75
00:04:44,995 --> 00:04:49,040
จําไว้นะว่าการเขียนคือการส่งความรักไปทั่วโลก

76
00:04:49,040 --> 00:04:51,126
ไม่ใช่ทําร้ายใคร

77
00:04:52,335 --> 00:04:54,629
ไม่อยากได้ยินเลย

78
00:04:55,297 --> 00:04:58,174
แต่รู้แล้วว่าคําสอนของเขาจะผลักดันฉันยังไง

79
00:05:08,476 --> 00:05:10,729
เจนี่ ขอโทษนะ

80
00:05:10,729 --> 00:05:15,317
ที่เขียนแรงๆ ในสมุด
ที่ไม่ขอโทษเมื่อคืน ทุกเรื่องเลย

81
00:05:16,693 --> 00:05:20,071
เธอไม่ใช่นักวิทยาศาสตร์บ๊วยซะหน่อย
ฉันแค่อิจฉา

82
00:05:20,071 --> 00:05:21,156
อิจฉาเหรอ

83
00:05:21,156 --> 00:05:24,492
ฉันเป็นนักเขียนปลอมที่ชอบเขียนว่าคนอื่น

84
00:05:24,492 --> 00:05:28,872
เธอเป็นนักวิทยาศาสตร์
ที่พยายามทําให้โลกน่าอยู่ขึ้น

85
00:05:28,872 --> 00:05:30,790
ฉันก็ไม่มั่นใจนะ

86
00:05:30,790 --> 00:05:33,835
เมื่อวานฉันพยายามสังเคราะห์แหล่งพลังงานใหม่

87
00:05:33,835 --> 00:05:36,838
จนบังเอิญทําขนจมูกกลายเป็นไอไปเลย

88
00:05:45,639 --> 00:05:47,474
ขอโทษจริงๆ นะเจนี่

89
00:05:49,017 --> 00:05:50,185
หายโกรธแล้ว

90
00:05:55,690 --> 00:05:56,691
กินควายไหม

91
00:05:57,692 --> 00:05:58,735
ขอบใจจ้ะ

92
00:06:02,489 --> 00:06:05,325
เธอใช่ไหมที่เอาสมุดไปคืนฉันเมื่อคืน

93
00:06:05,325 --> 00:06:10,455
ใช่ เธอไม่มีสมุดก็เหมือนไอน์สไตน์ไม่มีไวโอลิน

94
00:06:10,455 --> 00:06:12,332
ฉันก็เคยคิดแบบนั้นแหละ

95
00:06:13,750 --> 00:06:15,877
ฉันไม่อยากเป็นนักเขียนแล้ว

96
00:06:15,877 --> 00:06:16,962
ว่าไงนะ

97
00:06:16,962 --> 00:06:19,047
มีอย่างอื่นอีกเป็นล้านอย่างที่ฉันทําได้

98
00:06:19,047 --> 00:06:21,216
แม่คิดว่าฉันเป็นครูได้

99
00:06:21,800 --> 00:06:24,052
เธอจะได้สั่งกักบริเวณตัวเองไง

100
00:06:27,430 --> 00:06:30,350
นี่สปอร์ต เดี๋ยวก่อนสิ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย

101
00:06:32,185 --> 00:06:33,353
เดี๋ยว

102
00:06:35,814 --> 00:06:37,899
ฉันต้องคุยกับเขา

103
00:06:37,899 --> 00:06:42,320
ฉันเลยตัดสินใจใช้
ทักษะสุดยอดสายลับเป็นครั้งสุดท้าย

104
00:06:49,869 --> 00:06:54,332
สปอร์ต โร้คมารายงานตัวที่ห้องครูใหญ่ด่วน

105
00:06:56,751 --> 00:06:57,752
เชือกบาดมือ

106
00:06:57,752 --> 00:07:00,964
(ยินดีต้อนรับ)

107
00:07:06,386 --> 00:07:07,804
ให้โอกาสฉันหน่อยสิ

108
00:07:08,430 --> 00:07:09,556
เธอนี่เหลือเกินเลยนะ

109
00:07:14,728 --> 00:07:17,397
สนใจกินพิซซ่าไหมคะ

110
00:07:17,397 --> 00:07:20,483
แถมเครื่องเคียงเป็นคําขอโทษจากใจ

111
00:07:29,951 --> 00:07:30,911
ว่าไง

112
00:07:30,911 --> 00:07:32,412
อย่ามายุ่งกับฉันได้ไหม

113
00:07:36,791 --> 00:07:39,669
- หยุด
- วอลเลซ ไปไกลๆ น่ะ

114
00:07:39,669 --> 00:07:43,590
ความปลอดภัยอยู่ใกล้ตัวนะสปอร์ต
เราต้องคอยระวังเสมอ

115
00:07:46,176 --> 00:07:47,219
ขอบใจนะวอลเลซ

116
00:07:47,219 --> 00:07:48,553
ไม่ต้องขอบใจหรอก

117
00:07:48,553 --> 00:07:52,432
ฉันเป็นผู้ดูแลโถงทางเดินนะแฮร์เรียต
มันเป็นหน้าที่ฉันอยู่แล้ว

118
00:07:54,226 --> 00:07:55,936
สปอร์ต ฉันแค่อยาก...

119
00:07:55,936 --> 00:07:58,313
ฉันไม่อยากได้ยิน มันสายไปแล้วแฮร์เรียต

120
00:07:58,313 --> 00:08:00,315
ถ้าไม่รับคําขอโทษฉัน

121
00:08:00,941 --> 00:08:02,317
งั้นช่วยรับนี่ได้ไหม

122
00:08:03,068 --> 00:08:06,863
นี่เป็นงบดุลข้อดีข้อเสียในมิตรภาพของเรา

123
00:08:06,863 --> 00:08:07,948
(มิตรภาพ - รวมทั้งหมด)

124
00:08:07,948 --> 00:08:12,911
บวก 20 ถ้าฉันสอนเธอเล่นเป่ายิ้งฉุบให้ชนะ

125
00:08:12,911 --> 00:08:16,831
บวกสิบ ถ้าฉันตรวจไวยากรณ์ภาษาอังกฤษให้เธอ

126
00:08:16,831 --> 00:08:21,836
บวก 100 ถ้าฉันให้
การ์ดเบสบอลมิคกี้ แมนเทิล 3D เธอ

127
00:08:21,836 --> 00:08:25,507
บวกเยอะนะแฮร์เรียต บวกเยอะเลย

128
00:08:26,091 --> 00:08:27,384
แต่ลบก็มีนะ

129
00:08:27,384 --> 00:08:32,347
ลบ 820 ถ้าเขียนตําหนิเพื่อนสนิทตัวเอง

130
00:08:32,347 --> 00:08:33,974
แต่ถ้าดูตัวเลขดีๆ

131
00:08:33,974 --> 00:08:36,726
{\an8}นายน่าจะเห็นว่ามิตรภาพนี้ก็ยังคุ้มค่าอยู่

132
00:08:36,726 --> 00:08:37,811
{\an8}(แฮร์เรียต + สปอร์ต = เพื่อนซี้ปึ้ก)

133
00:08:37,811 --> 00:08:40,480
ไม่คุ้มเลย เธอคํานวณผิด

134
00:08:40,480 --> 00:08:43,650
เธอตกเลขสองกับเลขสามตรงนี้ไป

135
00:08:44,275 --> 00:08:48,363
มิตรภาพของเรารวมกันได้ลบ 180

136
00:08:49,322 --> 00:08:51,908
จะให้ทําอะไร ฉันยอมทุกอย่างเลย

137
00:08:51,908 --> 00:08:52,993
ก็อยากบอกนะแฮร์เรียต

138
00:08:52,993 --> 00:08:55,662
แต่ฉันกลัวเธอเอาไปเขียนด่าในสมุด

139
00:08:59,291 --> 00:09:00,875
ปล่อยเขาไปเถอะแฮร์เรียต

140
00:09:00,875 --> 00:09:03,712
ฉันว่าตอนนี้สปอร์ตอยากอยู่คนเดียวน่ะ

141
00:09:03,712 --> 00:09:05,088
อย่าทําให้เขาอึดอัดเลย

142
00:09:07,215 --> 00:09:09,801
สปอร์ตอาจจะไม่อยากฟังคําขอโทษก็ได้

143
00:09:10,677 --> 00:09:12,762
แต่หวังว่าเพื่อนๆ คนอื่นคงอยากฟัง

144
00:09:13,263 --> 00:09:16,808
ฉันรู้ว่าพวกเธอเกลียดฉัน
เหมือนผีดิบเกลียดแสงอาทิตย์

145
00:09:16,808 --> 00:09:19,603
ฉันไม่โทษพวกเธอเลย

146
00:09:19,603 --> 00:09:20,937
เร็วสิเอลเล็น

147
00:09:21,980 --> 00:09:23,940
มีน่องไก่ข้างเดียวแล้วฉันจะแสดงยังไง

148
00:09:24,983 --> 00:09:26,735
ฉันยังจําบทไม่ได้เลย

149
00:09:26,735 --> 00:09:29,571
สงสัยเพราะเธอเอาแต่กินผมทั้งวันมั้ง

150
00:09:32,699 --> 00:09:35,076
ยินดีด้วยนะแมเรียน

151
00:09:35,076 --> 00:09:39,080
เอารางวัลคนห่วยแตกและยอดแย่

152
00:09:39,080 --> 00:09:41,166
ประจําปีไปเลย

153
00:09:42,542 --> 00:09:47,339
นี่พิ้งกี้ ฉันอยากถามความรู้สึก
ที่ได้เป็นดาวเด่นประจําคณะคนแปลกน่ะ

154
00:09:50,050 --> 00:09:53,595
อย่างน้อยเพื่อนๆ ก็อยากไปเล่นบ้านฉัน

155
00:09:53,595 --> 00:09:55,972
โดยที่ไม่หวังจะกินเค้กของแม่ฉันละกัน

156
00:09:57,307 --> 00:09:59,184
นี่อะไรกันเนี่ย

157
00:09:59,184 --> 00:10:03,563
ทุกคนเอาเรื่องแย่ๆ ที่ฉันเขียนมาว่าร้ายกัน

158
00:10:03,563 --> 00:10:05,690
พอเถอะจ้ะเด็กๆ

159
00:10:05,690 --> 00:10:08,526
วันฤดูเก็บเกี่ยวเป็นวันที่เราต้องสามัคคีกัน

160
00:10:08,526 --> 00:10:09,819
เก็บเกี่ยวผลผลิต

161
00:10:09,819 --> 00:10:13,657
เพลิดเพลินไปกับความอุดมสมบูรณ์ในฤดูกาลนี้

162
00:10:13,657 --> 00:10:17,619
สปอร์ต เจนี่มายืนข้างๆ กันสิจ๊ะ

163
00:10:17,619 --> 00:10:20,789
ทีมเทเทอร์ท็อตอันดับหนึ่งของครู

164
00:10:21,373 --> 00:10:26,002
ใช่ครับ ก่อนที่ผมจะรู้
ว่าเจนี่เอาสมุดไปคืนแฮร์เรียต

165
00:10:26,002 --> 00:10:27,462
- ว่าไงนะ
- ได้ไงเนี่ย

166
00:10:27,462 --> 00:10:28,547
ทําไม

167
00:10:28,547 --> 00:10:30,090
เขาเป็นเพื่อนฉัน

168
00:10:30,674 --> 00:10:32,425
แล้วเราไม่ใช่เพื่อนกันเหรอ

169
00:10:32,425 --> 00:10:35,679
ทุกคน เดี๋ยวเรามาสูดหายใจลึกๆ

170
00:10:35,679 --> 00:10:39,015
แล้วพ่นลมหายใจออกมา
ปัดเป่าความบาดหมางกันนะ

171
00:10:41,685 --> 00:10:46,064
แฮร์เรียต เมื่อกี้ครูเห็นเธอแหวกผ้าม่านแอบดูน่ะ

172
00:10:46,064 --> 00:10:47,315
เป็นอะไรจ๊ะ

173
00:10:47,315 --> 00:10:49,609
ทุกคนต้องมาทะเลาะกันเพราะหนู

174
00:10:49,609 --> 00:10:52,320
โถ ไม่ใช่หรอกจ้ะ

175
00:10:52,320 --> 00:10:55,991
นักแสดงก็อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ แบบนี้แหละ

176
00:10:55,991 --> 00:10:58,118
นี่เธอกัดผมอีกแล้วเหรอ เฮ้อ

177
00:10:58,118 --> 00:10:59,619
อย่ายุ่งน่า

178
00:11:00,537 --> 00:11:01,538
ช่วยด้วย

179
00:11:03,206 --> 00:11:07,502
ครูเอลสัน ขอบคุณนะคะที่ให้หนูเป็นหอมใหญ่

180
00:11:07,502 --> 00:11:11,756
มันทําให้หนูรู้สึก
ว่าตัวเองซับซ้อนมากอยู่พักนึงเลยค่ะ

181
00:11:12,340 --> 00:11:14,509
หนูมีความซับซ้อนนะจ๊ะ

182
00:11:14,509 --> 00:11:16,928
ไม่เลยค่ะ

183
00:11:16,928 --> 00:11:18,889
หนูไม่ซับซ้อนเลย

184
00:11:18,889 --> 00:11:20,891
หนูนิสัยไม่ดี ใจร้าย

185
00:11:20,891 --> 00:11:23,101
หนูถึงต้องถอนตัว

186
00:11:23,101 --> 00:11:25,854
- ว่าไงนะ
- หนูไม่เล่นละครดีกว่าค่ะ

187
00:11:25,854 --> 00:11:29,608
แล้วใครจะพูดบทใหม่ที่หนูเขียน
และร้องเพลงที่หนูแต่ง

188
00:11:29,608 --> 00:11:33,486
ที่ทําให้เครื่องเคียงกลายเป็นฮีโร่ล่ะแฮร์เรียต

189
00:11:34,237 --> 00:11:36,197
กลับไปใช้บทเดิมเถอะค่ะ

190
00:11:36,197 --> 00:11:39,659
แมเรียนจะได้มีความสุข เพราะเขาเป็นนางเอก

191
00:11:39,659 --> 00:11:41,870
ถ้างั้นก็...

192
00:11:41,870 --> 00:11:43,872
แฮร์เรียต อย่านะ

193
00:11:43,872 --> 00:11:48,752
ความแสบสันของหอมใหญ่นี่แหละ
ที่ทําให้รสชาติของจานอื่นๆ

194
00:11:48,752 --> 00:11:50,879
กลมกลืนกัน

195
00:11:50,879 --> 00:11:53,924
เราต้องการความแปลกใหม่

196
00:11:53,924 --> 00:11:55,258
ตอนเดินกลับบ้าน

197
00:11:55,258 --> 00:11:58,929
ฉันรู้สึกว่าใครๆ ก็มองฉันแบบไม่เป็นมิตร

198
00:11:58,929 --> 00:12:00,430
แม้แต่นกพิราบ

199
00:12:01,556 --> 00:12:04,142
ทําอย่างกับตัวเองเพอร์เฟกต์ตายละ

200
00:12:04,142 --> 00:12:07,229
คนไม่ได้เรียกแกว่าหนูมีปีกเพราะแกน่ารักนะ

201
00:12:11,733 --> 00:12:15,570
ฉันเริ่มเขียนสมุดเล่มแรกตอนอายุเจ็ดขวบ

202
00:12:15,570 --> 00:12:18,198
ตอนนั้นฉันก็อยากเป็นสุดยอดนักเขียนแล้ว

203
00:12:18,198 --> 00:12:21,701
สิบหกเล่มต่อมาฉันจึงได้รู้ความจริง

204
00:12:23,620 --> 00:12:27,040
อีกหน่อยฉันต้องกลายเป็น
แฮร์เรียตขายฮอตด็อกแน่

205
00:12:36,132 --> 00:12:37,759
เราคุยกันก่อนได้ไหม

206
00:12:38,927 --> 00:12:40,512
ไม่รู้จะคุยอะไรแล้ว

207
00:12:46,643 --> 00:12:49,729
แฮร์เรียต ดีใจจังที่ได้เจอ

208
00:12:49,729 --> 00:12:51,940
ทําไมแต่งตัวเหมือนหอมใหญ่เลยจ๊ะ

209
00:12:51,940 --> 00:12:53,233
แสดงละครโรงเรียนค่ะ

210
00:12:54,901 --> 00:12:57,195
ทําไมหมาคุณแต่งตัวเหมือนเดอะบีเทิลส์คะ

211
00:12:58,363 --> 00:13:01,449
พวกเราบ้าเดอะบีเทิลส์น่ะ

212
00:13:02,158 --> 00:13:03,577
ใช่ไหมจ๊ะ

213
00:13:08,373 --> 00:13:10,333
นี่เป็นชุดที่ขายดีที่สุดของฉันเลย

214
00:13:10,333 --> 00:13:11,418
หนูโอเคไหมเนี่ย

215
00:13:12,002 --> 00:13:13,003
โอเคมั้งคะ

216
00:13:13,628 --> 00:13:15,881
งานเขียนไปถึงไหนแล้วจ๊ะ

217
00:13:15,881 --> 00:13:18,216
หนูคงไม่เป็นนักเขียนแล้วละค่ะ

218
00:13:18,216 --> 00:13:20,427
ฮะ ทําไมล่ะ

219
00:13:20,427 --> 00:13:24,180
โอล กอลลี่บอก
ว่านักเขียนต้องส่งความรักไปทั่วโลก

220
00:13:24,180 --> 00:13:26,474
หนูเอาแต่ว่าคนอื่น

221
00:13:26,474 --> 00:13:29,060
แล้วหนูว่าฉันรึเปล่า

222
00:13:29,060 --> 00:13:30,312
ค่ะ

223
00:13:30,312 --> 00:13:31,396
ว่ายังไง

224
00:13:31,396 --> 00:13:33,398
หนูเขียนว่าคุณขี้เกียจ

225
00:13:33,398 --> 00:13:35,817
แล้วหนูก็คิดว่าคุณเป็นคนขี้ขลาด

226
00:13:36,318 --> 00:13:40,822
แล้วหลังจากสืบต่อสักพัก หนูคิดว่าฉันเป็นยังไง

227
00:13:40,822 --> 00:13:44,659
มันทําให้หนูคิดถึง
ตอนพยายามเปลี่ยนจากแซนด์วิชมะเขือเทศ

228
00:13:44,659 --> 00:13:46,953
ไปกินแซนด์วิชชีสมะเขือเทศครั้งนึง

229
00:13:46,953 --> 00:13:48,872
แล้วหนูกลัวมาก

230
00:13:48,872 --> 00:13:54,002
การเปลี่ยนชีวิตไปเลย
อาจจะน่ากลัวกว่าเป็นล้านเท่า

231
00:13:54,002 --> 00:13:56,004
ความกล้าหาญมันน่ากลัวจ้ะ

232
00:13:56,588 --> 00:13:57,589
แต่คุณทําได้นะคะ

233
00:13:59,049 --> 00:14:01,176
หมาบีเทิลส์

234
00:14:03,470 --> 00:14:05,430
- ไปนะจ๊ะ
- บายค่ะคุณพลัมเบอร์

235
00:14:06,932 --> 00:14:07,933
โชคดีนะคะ

236
00:14:10,560 --> 00:14:13,438
ฉันเริ่มคิดถึงคนอื่นๆ ที่ฉันไปแอบดู

237
00:14:13,438 --> 00:14:16,149
อย่างคุณวิเธอร์สกับแมว 26 ตัว

238
00:14:16,149 --> 00:14:19,778
ตอนแรกฉันก็นึกว่าเขาเหมือนฤาษีจําศีล

239
00:14:20,403 --> 00:14:22,739
แล้วก็ได้รู้ว่าแม่เขาเสียชีวิต

240
00:14:22,739 --> 00:14:27,410
เขาก็เลยเศร้าจนไม่อยากออกมาเผชิญโลก

241
00:14:28,828 --> 00:14:30,080
แล้วคาร์โลสล่ะ

242
00:14:30,872 --> 00:14:33,750
ตอนแรกฉันคิดว่าเขาเป็นตีนแมวร้านของชํา

243
00:14:33,750 --> 00:14:36,962
ตอนหลังเพิ่งรู้ว่าเขาแค่
ปกป้องร้านของชําของพ่อแม่ตัวเอง

244
00:14:42,509 --> 00:14:44,094
สวัสดีครับคุณนาย...

245
00:14:46,346 --> 00:14:47,764
สวัสดีครับคุณนายหัวหอม

246
00:14:47,764 --> 00:14:49,307
จนเราเป็นเพื่อนกัน

247
00:14:50,684 --> 00:14:54,145
ฉันเพิ่งรู้ตัวว่าตอนแรกฉันมองทุกคนในแง่ร้าย

248
00:14:54,145 --> 00:14:57,274
แต่พอสืบไปสักพักก็ได้รู้ความจริง

249
00:14:58,608 --> 00:14:59,859
ต้องจดหน่อยแล้ว

250
00:15:02,153 --> 00:15:03,154
สมุดล่ะ

251
00:15:07,325 --> 00:15:08,743
รถขยะ เดี๋ยว

252
00:15:08,743 --> 00:15:11,288
สมุดอยู่ในถังขยะ

253
00:15:11,288 --> 00:15:12,956
หยุด

254
00:15:18,670 --> 00:15:21,047
"ความจริงเป็นสิ่งสวยงาม
สิ่งสวยงามเป็นความจริง"

255
00:15:21,590 --> 00:15:23,049
{\an8}จอห์น คีทส์เคยบอกว่างั้น

256
00:15:23,049 --> 00:15:23,967
{\an8}(กาว)

257
00:15:23,967 --> 00:15:27,387
{\an8}แต่เราต้องเสาะหาความจริง

258
00:15:27,387 --> 00:15:29,514
ถ้าฉันทําแบบนั้นกับคนแปลกหน้าได้

259
00:15:30,348 --> 00:15:32,809
ทําไมจะทํากับเพื่อนๆ ไม่ได้ล่ะ

260
00:15:42,861 --> 00:15:46,156
เอาละนักแสดงตัวน้อย

261
00:15:46,156 --> 00:15:48,325
ตื่นเต้นกันรึเปล่า

262
00:15:48,325 --> 00:15:50,535
ใกล้ถึงเวลาแล้วนะ

263
00:15:58,084 --> 00:16:01,796
โอเค ดึงพลังออกมาใช้เลยจ้ะ

264
00:16:03,089 --> 00:16:05,884
อรุณสวัสดิ์ค่ะทุกคน

265
00:16:05,884 --> 00:16:09,804
ขอให้ทุกคนร่วมปรบมือ
ต้อนรับเด็กเกรดหกไปพร้อมกับฉัน

266
00:16:09,804 --> 00:16:14,476
เพื่อต้อนรับการแสดงวันฤดูเก็บเกี่ยวด้วยค่ะ

267
00:16:18,021 --> 00:16:20,148
พวกเราคือมันเทศ

268
00:16:21,608 --> 00:16:24,277
รสชาติหวานอร่อย

269
00:16:30,492 --> 00:16:32,369
พวกเราคือเทเทอร์ท็อต

270
00:16:32,369 --> 00:16:34,412
ชิ้นเล็กพอดีคําแต่กรุบกรอบมาก

271
00:16:39,000 --> 00:16:44,130
กลิ่นฉุนๆ ทําให้ฉันโดดเด่น ฉันเป็น...

272
00:16:44,923 --> 00:16:47,050
"ฉันคือกะหล่ําดาว"

273
00:16:47,050 --> 00:16:50,762
จริงด้วย ฉันคือกะหล่ําดาว!

274
00:16:52,931 --> 00:16:57,936
อย่าหวั่นใจ จานหลักมาแล้ว

275
00:16:59,604 --> 00:17:00,772
พวกเธอสลับข้างกัน

276
00:17:00,772 --> 00:17:01,898
ใช่เหรอ

277
00:17:01,898 --> 00:17:04,359
ฉันต้องแสดงถอยหลังเลยเนี่ย

278
00:17:18,707 --> 00:17:20,000
ระวังหน่อยสิ

279
00:17:24,462 --> 00:17:26,046
คุณเห็นแฮร์เรียตไหม

280
00:17:29,092 --> 00:17:30,468
ไม่เป็นไรแล้ว

281
00:17:35,932 --> 00:17:38,518
ทุกท่านกรุณาฟังทางนี้ค่ะ

282
00:17:41,354 --> 00:17:45,525
นี่เป็นเรื่องสยองของความรักและการสูญเสีย

283
00:17:45,525 --> 00:17:47,444
ความสงบนิ่งและความโกรธ

284
00:17:47,444 --> 00:17:51,197
ความเขลา ความผิดพลาด และการให้อภัย

285
00:17:51,197 --> 00:17:55,160
หนูขอเรียกมันว่า "ความเศร้าของหอมใหญ่"

286
00:17:55,744 --> 00:17:58,038
ฉันเป็นหอมใหญ่

287
00:17:58,038 --> 00:18:02,083
ผักกลิ่นฉุนน่ารังเกียจและทําให้คนเสียน้ําตา

288
00:18:04,878 --> 00:18:09,758
มันเทศ ฉันเคยเขียน
ว่าพวกเธอควรไปเข้าคณะละครสัตว์

289
00:18:14,638 --> 00:18:17,557
แต่พอได้รู้ความจริง

290
00:18:17,557 --> 00:18:20,644
ฉันก็รู้ว่าพวกเธอกล้าเป็นตัวของตัวเอง

291
00:18:21,228 --> 00:18:22,229
ฉันเพิ่งรู้ตัวว่า

292
00:18:24,231 --> 00:18:28,151
คณะละครสัตว์ของพิ้งกี้กับถุงเท้าสีม่วง

293
00:18:28,151 --> 00:18:29,903
เป็นคณะที่ฉันอยากอยู่

294
00:18:32,572 --> 00:18:33,782
อยู่แล้ว

295
00:18:39,079 --> 00:18:41,039
ฉันเขียนลงไปในสมุดว่า

296
00:18:41,039 --> 00:18:45,168
คนชอบไปบ้านแคร์รี่ แอนดรูว์
เพราะอยากกินเค้กฝีมือแม่เขา

297
00:18:47,921 --> 00:18:49,923
แต่ความจริง

298
00:18:51,049 --> 00:18:54,219
คนอาจจะอยากไปกินเค้กที่บ้านแคร์รี่

299
00:18:54,219 --> 00:18:57,973
แต่พวกเขาอยู่ต่อเพราะแคร์รี่

300
00:18:58,557 --> 00:18:59,808
จริงเหรอ

301
00:19:02,561 --> 00:19:04,271
นี่คือที่ฉันเขียนถึงแมเรียน

302
00:19:06,982 --> 00:19:08,733
อ่านแล้วยังเสียใจเองเลย

303
00:19:08,733 --> 00:19:11,361
นี่คือสิ่งที่เปลือกนอกของฉันเขียนออกมา

304
00:19:12,028 --> 00:19:14,239
เปลือกชั้นที่ยังโกรธเรื่องสมัยเกรดสาม

305
00:19:14,239 --> 00:19:16,074
ตอนแมเรียนเลิกคบฉัน

306
00:19:18,660 --> 00:19:19,869
แต่พอได้รู้ความจริง

307
00:19:24,332 --> 00:19:29,129
มิตรภาพก็เปลี่ยนแปลงเหมือนฤดูที่เปลี่ยนไป

308
00:19:29,129 --> 00:19:32,549
แต่ก็เป็นเรื่องธรรมดาเหมือนฤดูกาล

309
00:19:32,549 --> 00:19:35,302
ไม่ใช่ความผิดของใครทั้งนั้น

310
00:19:39,514 --> 00:19:41,266
ฉันเขียนถึงทุกคนเลย

311
00:19:46,897 --> 00:19:50,025
เรเชลก็เหมือนอมยิ้มของเขา

312
00:19:50,025 --> 00:19:52,777
ข้างนอกแข็ง ข้างในนิ่ม

313
00:19:57,532 --> 00:20:00,493
เบธ เอลเล็น ฉันอยากให้เราเป็นเพื่อนกันนะ

314
00:20:02,245 --> 00:20:03,246
ฉันก็อยาก

315
00:20:15,342 --> 00:20:18,178
ฉันเก็บข้อความที่สําคัญที่สุดไว้ตอนสุดท้าย

316
00:20:30,398 --> 00:20:33,652
ฉันวิจารณ์คนคนนี้หนักที่สุดเพราะฉันอิจฉา

317
00:20:33,652 --> 00:20:36,655
ที่พ่อนายคิดว่านายโตพอจะดูแลพ่อได้

318
00:20:36,655 --> 00:20:39,699
พ่อแม่ฉันยังไม่ยอมให้ฉันเลี้ยงปลาทองเลย

319
00:20:39,699 --> 00:20:41,034
หนูไม่ได้โทษพ่อแม่นะคะ

320
00:20:41,534 --> 00:20:44,579
ฉันผิดเองแหละที่ให้ปลาทองกินสปาเกตตี้จนป่วย

321
00:20:45,997 --> 00:20:49,668
ฉันรู้ว่าบางทีพ่อแม่ฉันก็อยากให้ฉันเป็นเหมือนนาย

322
00:20:50,627 --> 00:20:52,879
บางทีหนูก็อยากเป็นค่ะ

323
00:20:53,547 --> 00:20:56,800
หลังจากโดนแย่งสมุดไปบวกกับโอล กอลลี่ไม่อยู่

324
00:20:56,800 --> 00:20:59,261
หนูก็รู้สึกโตและฉลาดขึ้น

325
00:20:59,844 --> 00:21:02,556
แต่ก็ยังอยากเอาตุ๊กตายัดนุ่นไปโรงเรียน

326
00:21:02,556 --> 00:21:06,101
เล่นเกมทาวน์และกินเอ๊กครีมรสช็อกโกแลตทั้งวัน

327
00:21:06,101 --> 00:21:11,481
หนูรู้ว่าพ่อแม่อยากให้หนูโตเร็วๆ
แต่หนูเป็นเด็กอายุ 11 ขวบที่เก่งออก

328
00:21:11,481 --> 00:21:14,859
แล้วถ้าหนูโตขึ้นจริงๆ พ่อแม่จะบ่นว่า

329
00:21:14,859 --> 00:21:17,487
"ตอนเด็กๆ ลูกน่ารักมาก ไม่น่าโตเลย"

330
00:21:17,487 --> 00:21:19,739
หนูเลยคิดว่าเราไม่ต้องรีบหรอก

331
00:21:21,908 --> 00:21:23,368
สปอร์ต...

332
00:21:25,704 --> 00:21:28,206
ฉันลืมเรื่องที่จะพูดไปแล้วน่ะ

333
00:21:38,592 --> 00:21:43,388
เยี่ยมมากๆ ยอดเยี่ยมที่สุด

334
00:21:44,264 --> 00:21:45,891
รักงานนี้จัง

335
00:21:51,646 --> 00:21:56,568
จากนี้ไปฉันขอปฏิญาณสุดจิตสุดใจ
ว่าจะสืบให้ถึงแก่น

336
00:21:56,568 --> 00:21:58,695
และส่งความรักไปทั่วโลก

337
00:21:58,695 --> 00:22:00,697
ทุกคนหยิบไปคนละแผ่นสิ

338
00:22:05,660 --> 00:22:08,288
ฉันรักษาสัญญาตอนเขียนหนังสือพิมพ์โรงเรียน

339
00:22:08,288 --> 00:22:09,372
(ผู้คุมโถงทางเดิน)

340
00:22:09,372 --> 00:22:11,207
เรื่องวอลเลซ วอลเกอร์

341
00:22:11,207 --> 00:22:14,002
ตอนแรกฉันก็นึกว่าเขาเพี้ยน

342
00:22:14,002 --> 00:22:17,339
จนได้รู้ว่าเขาเป็นฮีโร่

343
00:22:19,090 --> 00:22:22,844
สุดท้ายความรู้สึกเหมือนเสี้ยนตําท้องก็หายไป

344
00:22:23,637 --> 00:22:26,598
แต่ฉันยังคิดถึงโอล กอลลี่แทบขาดใจ

345
00:22:26,598 --> 00:22:31,853
โชคดีที่ฉันจะจดจําคําสอนของเขาตลอดไป

346
00:22:32,437 --> 00:22:36,107
ถ้าอยากเป็นสุดยอดนักเขียน
เราจะต้องรู้ทุกอย่าง

347
00:22:36,107 --> 00:22:40,028
ถ้าอยากรู้ทุกอย่างเราต้องเห็นทุกอย่าง

348
00:22:40,028 --> 00:22:44,741
ถ้าอยากเห็นทุกอย่าง เราต้องเป็นสายลับ

349
00:22:49,329 --> 00:22:51,748
ฉันอยากเป็นฉัน
เธออยากเป็นเธอ

350
00:22:51,748 --> 00:22:53,458
เราอยากเป็นเรา

351
00:22:54,584 --> 00:22:57,128
ฉันไม่อยากเป็น
เธอไม่อยากเป็น

352
00:22:57,128 --> 00:23:02,717
เราไม่อยากทําตามคําสั่งใคร

353
00:23:04,886 --> 00:23:10,559
ฉันพยายามเป็นเพื่อนบ้านที่ดี

354
00:23:10,559 --> 00:23:13,103
ฉันยิ้มหวาน

355
00:23:13,103 --> 00:23:16,398
และพยายามพูดความจริง

356
00:23:16,398 --> 00:23:18,984
ฉันอยากเป็นฉัน
เธออยากเป็นเธอ

357
00:23:18,984 --> 00:23:20,902
เราอยากเป็นเรา

358
00:23:21,778 --> 00:23:24,531
ฉันไม่อยากเป็น
เธอไม่อยากเป็น

359
00:23:24,531 --> 00:23:27,367
เราไม่อยากทําตามคําสั่งใคร

360
00:23:27,367 --> 00:23:29,953
ฉันจะเป็นตามที่ฝันไว้

361
00:23:29,953 --> 00:23:31,621
เป็นเอกราช

362
00:23:32,664 --> 00:23:35,458
ฉันอยากเป็นฉัน
เธออยากเป็นเธอ

363
00:23:35,458 --> 00:23:37,460
เราอยากเป็นเรา

364
00:23:37,460 --> 00:23:40,297
ไม่อยากตัดผมก็ไม่ตัด

365
00:23:40,297 --> 00:23:42,966
แต่งตัวตามใจฉัน

366
00:23:42,966 --> 00:23:48,638
ฉันชอบเป็นตัวของตัวเอง

367
00:23:48,638 --> 00:23:51,558
ฉันไม่อยากเป็น
เธอไม่อยากเป็น

368
00:23:51,558 --> 00:23:56,229
เราไม่อยากทําตามคําสั่งใคร

369
00:23:57,063 --> 00:23:59,065
คําบรรยายโดย Navaluck K.