1
00:01:27,671 --> 00:01:29,047
เฮ้ย!

2
00:01:45,063 --> 00:01:46,982
ช่วยหน่อย มาเร็ว จับอวนไว้!

3
00:01:48,567 --> 00:01:51,945
โจชัว! โจชัว! โจชัว!

4
00:01:52,029 --> 00:01:54,781
โจชัว! เร็ว! จ้วงมา! เร็วสิ!

5
00:02:05,792 --> 00:02:06,793
ไม่เป็นไรแล้ว

6
00:02:35,364 --> 00:02:38,158
(สร้างจากนวนิยายโดย ซาราห์ เพอร์รี)

7
00:02:54,508 --> 00:02:55,717
หลับอยู่รึเปล่า

8
00:02:57,719 --> 00:02:59,346
ดูเหมือนคุณไม่ได้หลับเท่าไหร่

9
00:03:02,307 --> 00:03:04,977
หนึ่งในคืนที่ดำเนินไปเรื่อยๆ ไม่รู้จบ

10
00:03:11,525 --> 00:03:14,319
เด็กๆ พวกนั้นไม่รู้จะเล่นอะไรกันแล้ว

11
00:03:14,403 --> 00:03:15,779
ฉันไม่ควรเข้าไปสอนแต่ต้น

12
00:03:15,863 --> 00:03:17,573
คุณแค่จะเอาฟอสซิลไปให้พวกเขาดู

13
00:03:17,656 --> 00:03:19,366
ฉันไม่นึกว่าเด็กพวกนั้นจะ…

14
00:03:19,449 --> 00:03:21,994
หนึ่งในเพื่อนนักเรียนเพิ่งตายไป
เด็กก็ต้องหวั่นใจอยู่แล้ว

15
00:03:22,077 --> 00:03:25,038
มันมากกว่าแค่หวั่นใจนะ
เด็กพวกนั้นผวากลัวสุดชีวิต

16
00:03:26,540 --> 00:03:27,791
และเป็นความผิดฉันแท้ๆ

17
00:03:39,386 --> 00:03:40,470
อรุณสวัสดิ์จ้ะ

18
00:03:42,472 --> 00:03:43,682
ดีขึ้นไหม

19
00:03:45,726 --> 00:03:48,478
พี่โจ พูดอะไรบ้างสิ

20
00:03:48,562 --> 00:03:51,398
ไม่เป็นไรจ้ะ โจ พร้อมเมื่อไหร่ค่อยพูด

21
00:03:53,025 --> 00:03:55,068
อสรพิษริบเสียงพี่ไปแล้ว

22
00:03:55,152 --> 00:03:56,445
จอห์น แรนซัม

23
00:04:02,743 --> 00:04:04,536
ลูกเงียบกริบมาตลอดสุดสัปดาห์

24
00:04:04,620 --> 00:04:06,997
หรือว่าเราควรจะไปคุยกับคอร่า

25
00:04:07,080 --> 00:04:08,957
เธออาจบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

26
00:04:13,754 --> 00:04:15,631
มีวี่แววว่าลุคจะมาหรือยัง

27
00:04:16,130 --> 00:04:17,466
ยังเลย

28
00:04:18,300 --> 00:04:20,677
คุณหนูไปซื้อนมจากแครกเนลล์ให้เราหน่อยสิ

29
00:04:20,761 --> 00:04:22,012
จำทางได้ไหม

30
00:04:22,095 --> 00:04:23,222
จำได้สิฮะ

31
00:04:24,306 --> 00:04:26,183
อย่าลงไปเดินริมน้ำนะ

32
00:04:49,414 --> 00:04:50,415
เขามาแล้ว!

33
00:04:53,168 --> 00:04:56,046
- คอร่า เป็นยังไงบ้าง
- ลุค ดีใจมากที่เจอคุณ

34
00:04:56,129 --> 00:04:57,548
ฉันอยากให้คุณไปดูที่โรงเรียนหน่อย

35
00:04:57,631 --> 00:04:59,258
- ตรงไปที่นั่นเลยจะว่าอะไรไหม
- ไม่เลย

36
00:05:03,720 --> 00:05:05,764
ขอบคุณมากที่รีบมา!

37
00:05:05,848 --> 00:05:07,933
แน่นอน มาทันทีที่ได้รับจดหมายจากคุณ

38
00:05:08,642 --> 00:05:10,519
ฉันแทบไม่ได้นอนเลยตั้งแต่เกิดเรื่อง

39
00:05:11,854 --> 00:05:13,730
ฟังแล้วไม่ค่อยดีนะ

40
00:05:13,814 --> 00:05:15,315
เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

41
00:05:29,705 --> 00:05:32,583
ถ้าคิดจะมาซื้อนม ต้องรีดนมเอง

42
00:05:36,962 --> 00:05:38,130
มานี่สิ

43
00:05:49,224 --> 00:05:53,478
ไม่ต้องกลัว ถ้ากลัวเดี๋ยวมันจะตื่น

44
00:05:55,814 --> 00:05:56,815
เห็นไหม

45
00:06:03,238 --> 00:06:05,866
ดีจ้ะ สวัสดีนะ

46
00:06:08,994 --> 00:06:12,831
เหมือนเป็นโรคติดต่อ ราวกับเด็กๆ ถูกผีเข้า

47
00:06:15,375 --> 00:06:17,753
ผิดแต่คุณไม่เชื่อเรื่องเหนือธรรมชาติ คอร่า

48
00:06:19,338 --> 00:06:23,759
ต้องเกิดอะไรขึ้นสักอย่าง
เด็กพวกนั้นไม่ได้ล้อเล่นกัน

49
00:06:24,343 --> 00:06:27,638
ก็ได้ แต่อาจจะมีคำอธิบายที่สมเหตุผล

50
00:06:28,639 --> 00:06:29,640
เช่นอะไร

51
00:06:29,723 --> 00:06:32,601
ตอนนี้เราคิดว่า
ผู้หญิงเซเลมที่ถูกจับไต่สวนว่าเป็นแม่มด

52
00:06:32,684 --> 00:06:36,230
กินพิษที่ปรับสารเคมีในสมองของพวกหล่อน

53
00:06:37,314 --> 00:06:42,653
คลาวิเซปส์ พูร์พูรีอา
เป็นเชื้อราชนิดหนึ่ง ขึ้นบนข้าวไรย์และธัญพืชอื่นๆ

54
00:06:43,695 --> 00:06:46,240
พิษแบบนี้ทำให้เกิดภาพหลอนและชักได้ด้วยไหม

55
00:06:46,323 --> 00:06:49,993
ได้แน่นอน
ถึงปกติแล้วจะไม่พบในอังกฤษ

56
00:06:51,370 --> 00:06:53,497
เรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่
ไม่ใช่เรื่องที่ปกติเลยแม้แต่น้อย

57
00:06:59,628 --> 00:07:02,339
ดูเอาเองเถอะ

58
00:07:15,102 --> 00:07:17,271
อย่างกับเด็กพวกนี้โดนโจมตี

59
00:07:18,856 --> 00:07:21,066
ฉันนึกว่าถ้ากลับมาที่นี่…

60
00:07:23,318 --> 00:07:24,319
เริ่มกันไหม

61
00:07:36,248 --> 00:07:38,083
- คุณนายซีบอร์น
- ฉันมาเก็บของ

62
00:07:38,166 --> 00:07:39,710
ผมต้องเก็บกวาดก่อนที่เด็กๆ จะมาถึง

63
00:07:39,793 --> 00:07:41,211
ไม่ต้องห่วง เรากำลังจะกลับแล้ว

64
00:07:41,295 --> 00:07:44,256
- คุณเป็นใคร
- ลุค แกร์เรตต์

65
00:07:44,339 --> 00:07:45,424
เขาเป็นหมอค่ะ

66
00:07:45,507 --> 00:07:50,012
ใช่ ผมสนใจเรื่องที่เกิดขึ้นกับเด็กๆ

67
00:07:50,095 --> 00:07:53,599
มีคนไหนที่ไข้ขึ้นหรือหน้าบวม
หรืออาเจียนไหม

68
00:07:53,682 --> 00:07:55,350
ไม่มี ทำไมถึงจะมี

69
00:07:55,976 --> 00:07:59,479
- ผมแค่พยายามจะอธิบ…
- ผมบอกได้แค่เด็กในชั้นเรียนสบายดี

70
00:07:59,563 --> 00:08:03,358
จนกระทั่งคุณเข้ามา
พร้อมกับแนวคิดนอกรีตของคุณ

71
00:08:06,153 --> 00:08:07,446
มาเร็ว

72
00:08:19,124 --> 00:08:20,125
โจ

73
00:08:23,462 --> 00:08:25,380
พ่อไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อวันศุกร์

74
00:08:28,967 --> 00:08:31,720
แต่รู้แน่ว่าพ่อจะช่วยไม่ได้
นอกจากลูกจะคุยกับพ่อ

75
00:08:38,101 --> 00:08:39,227
พ่อไม่โกรธหรอกนะ

76
00:08:59,581 --> 00:09:00,999
มาเร็วๆ

77
00:09:01,083 --> 00:09:03,961
ครับๆ ผมเข้าใจ
ถ้าคิดว่าจะต้องทำแบบนั้น…

78
00:09:04,044 --> 00:09:05,045
กลับบ้าน

79
00:09:12,261 --> 00:09:13,470
ไม่เป็นไรนะ

80
00:09:14,513 --> 00:09:15,597
แล้วเจอกัน

81
00:09:21,144 --> 00:09:22,563
ลูกเล่าไหมว่าเกิดอะไรขึ้น

82
00:09:24,147 --> 00:09:27,234
เล่าสิ โจไม่สบายใจมากๆ

83
00:09:27,317 --> 00:09:29,319
ผมพยายามบอกคุณแล้ว

84
00:09:29,403 --> 00:09:32,322
เด็กๆ ต้องการความมั่นคง ไม่ใช่แนวคิดใหม่

85
00:09:33,282 --> 00:09:34,283
พวกเขาอยู่ได้น่ะ

86
00:09:35,075 --> 00:09:36,702
แม้แต่พวกพ่อแม่ยังกลัวเลย

87
00:09:37,786 --> 00:09:39,913
พวกนั้นคิดว่าเด็กๆ สัมผัสสิ่งเหนือธรรมชาติได้

88
00:09:40,747 --> 00:09:43,375
สิ่งเหนือธรรมชาติเหรอ
หวังว่าคุณจะอธิบายเปลี่ยนใจพวกเขาแล้ว

89
00:09:44,084 --> 00:09:47,754
แมทธิว การให้ค่ากับเรื่องเล่าพิสดาร
ที่พูดกันในโรงเหล้าจะไม่ช่วยอะไร

90
00:09:47,838 --> 00:09:48,964
แสดงว่าคุณยังไม่ได้ข่าว

91
00:09:50,382 --> 00:09:54,553
เมื่อเช้าพวกคนหาปลาโดนเล่นงานในเรือตัวเอง
อวนถูกกระชากเป็นริ้วๆ

92
00:09:55,679 --> 00:09:58,599
นาโอมิ! กลับบ้านไป วันนี้ไม่ให้มาเรียน

93
00:09:58,682 --> 00:10:01,435
- แมทธิว
- ผมไม่ยอมให้เข้าเรียน แม่นี่ตัวปัญหา

94
00:10:04,188 --> 00:10:07,024
นาโอมิ นาโอมิ เดี๋ยวสิ

95
00:10:11,653 --> 00:10:14,198
เธอจำเป็นต้องมาเรียน เธอเพิ่งเสียพี่สาวไป

96
00:10:16,074 --> 00:10:19,036
นี่โรงเรียนของผม ขอโทษด้วย

97
00:10:43,977 --> 00:10:45,270
ฉันโง่เหลือเกิน

98
00:10:46,522 --> 00:10:47,648
ไม่จริง

99
00:10:49,149 --> 00:10:50,901
ฉันนึกว่าพูดแล้วเด็กจะเบาใจลง

100
00:10:50,984 --> 00:10:55,155
จะได้เข้าใจว่าอาจมีคำอธิบายที่สมเหตุผล
กับปรากฏการณ์อสรพิษนี้

101
00:10:55,239 --> 00:10:57,282
คุณเชื่อว่ามีสัตว์ประหลาดอยู่ในทะเลจริงๆ

102
00:11:00,953 --> 00:11:02,496
ใช่ ฉันเชื่ออย่างนั้น

103
00:11:07,292 --> 00:11:09,294
ผมขอถามเรื่องส่วนตัวหน่อยได้ไหม

104
00:11:11,380 --> 00:11:13,173
เจ้าตัวนั้นปรากฏในความฝันด้วยหรือเปล่า

105
00:11:20,848 --> 00:11:22,224
คิดแล้วเชียว

106
00:11:22,307 --> 00:11:23,934
คุณคิดว่าฉันคิดไปเองอย่างนั้นสิ

107
00:11:24,977 --> 00:11:26,270
ผมคิดว่าคุณยังอาลัยอาวรณ์สามีอยู่

108
00:11:29,231 --> 00:11:33,026
นี่เป็นทฤษฎีของกลุ่มผู้ริเริ่มทางวิทยาศาสตร์
อย่างดาร์วินและไลเอลล์

109
00:11:33,110 --> 00:11:35,028
และชาวบ้านก็เห็นสัตว์ประหลาดมานาน

110
00:11:35,112 --> 00:11:37,155
- มากกว่า 200 ปีแล้ว
- ดี

111
00:11:37,823 --> 00:11:38,824
เยี่ยม

112
00:11:38,907 --> 00:11:40,325
ต้องอย่างนั้น

113
00:11:40,409 --> 00:11:42,119
- อะไรล่ะ
- ไอ้ใจรักของคุณนี่ไง

114
00:11:42,619 --> 00:11:44,371
แสดงว่าคุณเชื่อฉัน

115
00:11:44,454 --> 00:11:45,956
ผมจะคิดยังไงไม่สำคัญ

116
00:11:47,666 --> 00:11:50,085
ผมรู้ว่าคุณไม่มีทางหาความจริงได้
โดยปราศจากอุปสรรค

117
00:11:51,378 --> 00:11:53,881
คุณต้องเชื่อมั่นในตัวเอง
และกลับไปทำงานต่อให้จบ

118
00:12:29,833 --> 00:12:30,834
วิล

119
00:12:32,252 --> 00:12:34,338
เป็นอย่างไรบ้างคะ โจเป็นอย่างไรบ้าง

120
00:12:35,088 --> 00:12:36,173
หวังว่าผมไม่ได้มารบกวน

121
00:12:36,256 --> 00:12:38,091
ไม่ ไม่เลยค่ะ เข้ามาก่อนสิ

122
00:12:44,014 --> 00:12:46,767
- เรือเหรอ เรือแบบไหน
- มันไกลแค่ไหนล่ะ

123
00:12:47,351 --> 00:12:49,853
ลุค แกร์เรตต์ เพื่อนเราจากลอนดอนมาเยี่ยม
เข้ามาทำความรู้จักสิ

124
00:12:49,937 --> 00:12:52,439
ไม่ อย่าดีกว่า ผม… ต้องกลับไปกินมื้อค่ำ

125
00:12:52,523 --> 00:12:55,025
ผมแค่อยากมาดูว่าคุณไม่เป็นอะไร

126
00:12:55,734 --> 00:12:58,654
ลูกๆ เล่าแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นที่โรงเรียน

127
00:12:58,737 --> 00:13:01,865
ขอบคุณค่ะ ฉันไม่เป็นไร แต่โจเป็นยังไงบ้าง

128
00:13:02,783 --> 00:13:05,827
- ลูก…
- คอร่า มาช่วยหน่อย

129
00:13:06,787 --> 00:13:12,167
ผมมารบกวนคุณ
เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยคุยกันแล้วกันนะครับ

130
00:13:12,751 --> 00:13:14,378
ครับ ลาก่อน

131
00:13:16,505 --> 00:13:17,506
เดี๋ยวค่ะ

132
00:13:20,259 --> 00:13:21,260
เมื่อกี้ใครน่ะ

133
00:13:22,261 --> 00:13:23,428
วิล แรนซัม

134
00:13:24,429 --> 00:13:26,640
นั่นน่ะนะตาบาทหลวงแก่อ้วนเผละ

135
00:13:30,143 --> 00:13:32,396
แน่สิ
คุณต้องอยากเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

136
00:13:32,479 --> 00:13:36,233
- ผมไม่ได้พยายามจะบอกว่า…
- ไม่ค่ะ เป็นความผิดฉัน ฉันทำให้เด็กๆ กลัว

137
00:13:37,734 --> 00:13:39,194
คุณไม่ได้เริ่มเรื่องทั้งหมดนี่

138
00:13:39,945 --> 00:13:42,072
ฉันนอนไม่หลับทั้งคืน คิดว่าตัวเองก่อเรื่อง

139
00:13:43,866 --> 00:13:46,535
บางครั้ง ช่วงเวลาดึกดื่นก็หลอกเรา

140
00:13:48,287 --> 00:13:49,496
ใช่

141
00:13:54,168 --> 00:13:58,088
สเตลล่าคิดว่าคุณอาจพอจะคิดออกว่า
จะช่วยโจได้ยังไงบ้าง

142
00:14:00,257 --> 00:14:01,633
มันประหลาดมาก คอร่า

143
00:14:03,343 --> 00:14:04,887
ลูกพูดไม่ได้เลย

144
00:14:04,970 --> 00:14:06,471
อะไรนะ

145
00:14:06,555 --> 00:14:07,681
ลูกกลัว

146
00:14:11,852 --> 00:14:14,938
ลุคเพื่อนฉันเป็นหมอ
ให้เขาไปคุยกับโจดีไหม

147
00:14:20,944 --> 00:14:24,448
ขอบคุณครับ รบกวนหน่อย อาจจะช่วยได้จริงๆ

148
00:14:26,992 --> 00:14:31,496
งั้นผมปล่อยคุณกลับไปดูแลแขกดีกว่า

149
00:14:32,706 --> 00:14:33,874
ค่ะ

150
00:14:35,083 --> 00:14:36,335
คุณไม่ได้ใส่เสื้อคลุมมาเหรอ

151
00:14:49,598 --> 00:14:50,599
ขอบคุณค่ะ

152
00:14:54,937 --> 00:14:56,063
ลาก่อน

153
00:14:56,146 --> 00:14:57,147
ลาก่อน

154
00:15:25,926 --> 00:15:27,177
ดื่มไหม

155
00:15:30,806 --> 00:15:35,102
มาร์ธาบอกว่าขวดนี้
เก็บไว้ดื่มตอนวันเกิดคุณเสาร์นี้

156
00:15:35,853 --> 00:15:37,020
ทำไมถึงไม่บอกผม

157
00:15:37,104 --> 00:15:40,023
- มีใครชอบวันเกิดบ้าง
- ใครๆ ก็ชอบวันเกิด งานเลี้ยง…

158
00:15:42,317 --> 00:15:43,652
ฉันไม่เคยมีงานเลี้ยงของตัวเอง

159
00:15:44,444 --> 00:15:45,487
ผมไม่เชื่อคุณหรอก

160
00:15:47,072 --> 00:15:48,657
ไมเคิลต่างหากมีงานเลี้ยง

161
00:15:49,867 --> 00:15:54,830
คนมาดื่มกัน อวดตัวเอง
และแน่นอน เขาเอาฉันไปอวดกับคนอื่นด้วย

162
00:15:54,913 --> 00:15:58,208
งั้นก็ถึงเวลาที่คุณจะได้งานเลี้ยงของตัวเอง

163
00:15:58,792 --> 00:16:02,254
วันเสาร์นี้ ผมจะจัดงานเลี้ยงให้คุณ
เนื่องในวันเกิดคุณ

164
00:16:15,475 --> 00:16:17,519
วิลไม่สบายใจเรื่องโจจริงๆ

165
00:16:18,353 --> 00:16:21,273
ฉันบอกไปว่าคุณจะไปตรวจให้
หวังว่าคุณคงไม่ว่าอะไร

166
00:16:21,857 --> 00:16:25,360
ได้อยู่แล้ว ผมลองสะกดจิตก็ได้

167
00:16:25,444 --> 00:16:28,906
คุณจะหลอกโจเข้าภวังค์น่ะนะ
มันไม่อันตรายรึ

168
00:16:28,989 --> 00:16:32,034
ไม่ ผมตามงานของหมอชาวออสเตรียคนหนึ่งอยู่

169
00:16:32,117 --> 00:16:33,327
เขาใช้วิธีทางการแพทย์

170
00:16:33,410 --> 00:16:35,954
แค่ทำให้คนไข้เข้าถึงจิตใต้สำนึกของตัวเอง

171
00:16:36,038 --> 00:16:38,707
เผยความกลัวที่สุดในใจ
ความปรารถนาลับๆ อะไรอย่างนั้น

172
00:16:39,208 --> 00:16:40,751
ปลอดภัยหรือเปล่า

173
00:16:40,834 --> 00:16:44,087
แน่นอน ผมทำให้ดูก็ได้

174
00:16:47,591 --> 00:16:49,676
แน่ใจเหรอว่าอยากมาเจาะดูอะไรในหัวฉัน

175
00:16:52,554 --> 00:16:53,680
ก็แค่เสนอความคิด

176
00:16:56,433 --> 00:16:58,101
ฉันต้องทำอะไรบ้าง

177
00:16:58,602 --> 00:17:03,941
ไม่ต้องเลย จริงๆ
นอนลงตรงนั้นนั่นแหละ

178
00:17:18,163 --> 00:17:19,164
ทีนี้…

179
00:17:20,499 --> 00:17:22,209
ฉันอาจไม่สามารถทำได้

180
00:17:22,291 --> 00:17:24,586
นั่นแหละความงดงามของการสะกดจิต
คุณไม่ต้องพยายามเลย

181
00:17:25,587 --> 00:17:26,839
แค่ทำตามสิ่งที่ผมพูด

182
00:17:28,674 --> 00:17:29,675
ฉันไว้ใจคุณ

183
00:17:32,511 --> 00:17:34,429
หายใจเข้าออกลึกๆ สม่ำเสมอ

184
00:17:36,682 --> 00:17:38,267
ปล่อยตัวเองให้ผ่อนคลาย

185
00:17:39,810 --> 00:17:42,688
แขนขากำลังหนักอึ้ง

186
00:18:11,175 --> 00:18:12,176
อย่าเครียด

187
00:18:13,760 --> 00:18:15,888
ปล่อยความกลัวในใจไปเสีย

188
00:18:18,473 --> 00:18:20,809
ยอมพ่ายแพ้ต่อความปรารถนา

189
00:18:35,574 --> 00:18:38,785
ตอนที่ผมบอกให้กลับไปทำงาน
ไม่ได้แปลว่าผมต้องทำด้วย

190
00:18:39,786 --> 00:18:40,829
ไกลแค่ไหนกัน

191
00:18:45,626 --> 00:18:48,170
ที่นี่จะมีอะไรสักชิ้น
ที่ไม่ได้โผล่เห็นเดือนเห็นตะวันมาเป็นพันๆ

192
00:18:48,253 --> 00:18:50,339
หรือว่าอาจเป็นล้านๆ ปี

193
00:18:53,175 --> 00:18:57,304
คือถ้าไม่ใช่สิ่งที่มีเลือดไหลผ่านร่าง
ผมก็ไม่ค่อยมีความสนใจให้เท่าไหร่

194
00:18:59,890 --> 00:19:01,767
ฉันเคยสั่งซื้อฟอสซิลทางไปรษณีย์

195
00:19:02,935 --> 00:19:05,729
แล้วเอาใส่ตู้กระจก ติดป้ายอย่างงดงาม

196
00:19:07,898 --> 00:19:10,943
คุณดูแตกต่างจากผู้หญิงคนที่ผมพบ
ในบ้านหรูแห่งนั้นโดยสิ้นเชิง

197
00:19:27,543 --> 00:19:28,669
ลุค!

198
00:19:29,169 --> 00:19:30,295
มีอะไร

199
00:19:34,508 --> 00:19:36,844
ดูเหมือนกระดูกสันหลังที่แอนนิ่งพบที่ดอร์เซท

200
00:20:30,647 --> 00:20:31,899
เกิดอะไรกันเนี่ย

201
00:20:31,982 --> 00:20:33,400
มันทึ้งอวนเราหมด

202
00:20:33,483 --> 00:20:35,444
- เกือบทำพวกผู้ชายตกเรือ
- มันไหน

203
00:20:35,527 --> 00:20:37,905
- เกือบตายกันหมด
- สิ่งที่อยู่ในน้ำเหรอ

204
00:20:37,988 --> 00:20:39,740
ได้เห็นตัวรึเปล่า หน้าตาเป็นยังไง

205
00:20:39,823 --> 00:20:42,367
คุณบอกเราดีไหมล่ะ
ดูเหมือนรู้ดีนักเรื่องนั้นไม่ใช่เหรอ

206
00:20:42,451 --> 00:20:43,577
อะไรนะ ไม่ ฉัน…

207
00:20:43,660 --> 00:20:46,705
ลูกสาวผมฝันร้ายตั้งแต่คุณเข้าไปสอนในห้อง

208
00:20:46,788 --> 00:20:48,415
คุณนายซีบอร์นแค่อยากจะช่วย

209
00:20:48,498 --> 00:20:49,666
ขอโทษค่ะถ้าฉันทำให้เด็กๆ กลัว

210
00:20:49,750 --> 00:20:52,419
- กลัวเหรอ คุณสาปอะไรใส่เด็ก
- กลับกันดีกว่า

211
00:20:54,254 --> 00:20:56,715
ไม่รู้นะว่าคุณมาทำไม แล้วก็ไม่สนใจด้วย

212
00:20:56,798 --> 00:21:03,305
แต่ถ้ากำลังทำอะไรอยู่
ไม่ว่าจะทำอะไร ขอร้อง พอเถอะ

213
00:21:24,618 --> 00:21:25,619
พ่อเหรอ

214
00:22:06,869 --> 00:22:09,371
- เห็นพ่อหนูไหมคะ
- เห็น เขาเพิ่งกลับไป

215
00:22:22,176 --> 00:22:23,468
ที่จริง ขอเบียร์แก้วหนึ่ง

216
00:22:25,679 --> 00:22:26,930
ก็ได้

217
00:22:40,569 --> 00:22:43,447
- นาโอมิ
- แซมมวล

218
00:22:56,710 --> 00:22:58,086
ได้ยินเรื่องอวนรึยัง

219
00:23:00,214 --> 00:23:01,215
รู้แล้ว

220
00:23:07,262 --> 00:23:09,473
มาเร็ว ดื่มให้หมดๆ

221
00:23:11,183 --> 00:23:12,226
ฉันจะไปสั่งเพิ่มให้

222
00:23:25,531 --> 00:23:28,242
ไม่เป็นไร ฉันอยู่นี่

223
00:23:36,625 --> 00:23:37,626
- เธอทำฉันเจ็บ
- เอาน่า

224
00:23:38,961 --> 00:23:40,003
เธอทำฉันเจ็บ

225
00:23:45,759 --> 00:23:48,178
- ไม่นะ
- เอาน่า

226
00:23:50,764 --> 00:23:52,724
หยุดนะ มันบาป

227
00:23:53,225 --> 00:23:55,686
นึกว่าร่านเหมือนพี่สาวเสียอีก

228
00:24:06,363 --> 00:24:09,157
อภัยให้ข้าด้วย พระผู้เป็นเจ้า
อภัยให้ข้าด้วย

229
00:24:45,694 --> 00:24:48,447
ไอ้อสรพิษ รับใช้ซาตานแน่

230
00:24:49,198 --> 00:24:50,616
ภาวนาช่วยจิตวิญญาณพวกเราด้วย คุณพ่อ

231
00:24:51,325 --> 00:24:52,826
เราต้องทำมากกว่าแค่ภาวนา

232
00:25:03,170 --> 00:25:06,632
คอร่า ดีใจจริงๆ ที่คุณมา

233
00:25:07,841 --> 00:25:09,176
- สวัสดีจ้ะ มาร์ธา
- สวัสดีค่ะ

234
00:25:09,718 --> 00:25:11,178
สเตลล่า นี่ลุค แกร์เรตต์ค่ะ

235
00:25:11,762 --> 00:25:12,930
ลุค นี่สเตลล่า แรนซัม

236
00:25:13,013 --> 00:25:15,307
ดร.แกร์เรตต์ ดีใจมากค่ะที่ได้รู้จัก

237
00:25:16,433 --> 00:25:17,476
เชิญเข้าบ้านเลย

238
00:25:17,559 --> 00:25:19,853
ขอโทษที่บ้านรกนะคะ

239
00:25:20,354 --> 00:25:22,940
ช่วงหลังฉันทำงานบ้านไม่ค่อยทัน

240
00:25:26,777 --> 00:25:28,362
วิลอยู่ในห้องทำงานหรือคะ

241
00:25:29,071 --> 00:25:33,116
ไปเยี่ยมลูกโบสถ์อยู่ค่ะ
เขาคงเสียดายที่คลาดกับคุณ

242
00:25:40,082 --> 00:25:41,083
สวัสดีจ้ะ

243
00:25:44,962 --> 00:25:47,381
อ้อ พวกคุณทุกคนควรไปบ้านคอร่าเสาร์นี้

244
00:25:47,464 --> 00:25:49,675
เป็นวันเกิดของเธอ ผมจะจัดงานให้เธอด้วย

245
00:25:49,758 --> 00:25:50,759
เรายินดีมากค่ะ

246
00:25:52,469 --> 00:25:53,846
ไปชงชาให้หน่อยได้ไหมจ๊ะ

247
00:26:02,437 --> 00:26:03,522
เธอเป็นยังไงบ้างคะ

248
00:26:04,815 --> 00:26:05,858
เงียบกริบค่ะ

249
00:26:08,026 --> 00:26:09,069
ชวนหวั่นใจมากๆ

250
00:26:10,112 --> 00:26:12,489
น่าสงสาร เธอคงกลัวจนอึ้งพูดไม่ออก

251
00:26:15,200 --> 00:26:16,827
เชิญนั่งกันก่อนค่ะ

252
00:26:24,918 --> 00:26:26,587
คุณคิดว่ายังไงคะ ดร.แกร์เรตต์

253
00:26:29,047 --> 00:26:30,632
คุณเคยได้ยินเรื่องของจิตใต้สำนึกไหม

254
00:26:30,716 --> 00:26:31,758
ไม่เคยค่ะ

255
00:26:32,968 --> 00:26:38,640
เป็นความคิดและความกลัวที่ฝังลึกในใจเรา

256
00:26:38,724 --> 00:26:44,146
เราคุมมันไม่ได้
แต่มันมีอิทธิพลต่อเราและพฤติกรรมของเรา

257
00:26:46,273 --> 00:26:49,443
ฟังแล้วน่าตกใจนะ
แต่เป็นวิธีทำงานของสมองมนุษย์ปกติเท่านั้น

258
00:26:50,194 --> 00:26:54,948
สิ่งที่ผมอยากทำคือ
ทำให้โจอยู่ในสภาพที่ผ่อนคลายเต็มที่

259
00:26:55,032 --> 00:26:59,286
เพื่อจะได้ดึงความคิดในใจลึกๆ เหล่านั้นออกมา
บอกเราได้ว่ามีอะไรกวนใจเธออยู่

260
00:26:59,786 --> 00:27:01,538
เขาเรียกว่าการสะกดจิต

261
00:27:06,335 --> 00:27:07,336
ขอบใจจ้ะ

262
00:27:12,591 --> 00:27:16,845
ดร.แกร์เรตต์เสนอจะลองใช้วิธีรักษาใหม่
ที่จะช่วยดูแลความรู้สึกของลูก

263
00:27:18,222 --> 00:27:19,932
เรียกว่าการสะกดจิต

264
00:27:20,599 --> 00:27:21,683
ถูกต้อง

265
00:27:27,147 --> 00:27:32,069
เยี่ยม งั้น เราต้องจัดห้องเล็กน้อย
และปิดม่านให้หมด

266
00:27:35,197 --> 00:27:38,075
ไม่คิดว่าควรจะรอวิลก่อนเหรอ
ถ้าโจเป็นลูกสาวฉัน…

267
00:27:38,158 --> 00:27:39,868
เธออยากรอขออนุญาตผู้ชายเหรอ

268
00:27:45,874 --> 00:27:48,335
ฉันต้องกลับไปดูแฟรงกี้ แอบไปเงียบๆ แล้วกัน

269
00:27:57,261 --> 00:27:59,513
ขอโทษค่ะ เป็นไข้หวัดใหญ่
ดูเหมือนยังไงก็ไม่ยอมหายดี

270
00:28:19,992 --> 00:28:23,787
ได้โปรด พระเจ้า ปกป้องพวกเราด้วย

271
00:28:25,122 --> 00:28:27,416
ปกป้องพวกเราด้วย คุ้มกันให้เราปลอดภัยที

272
00:28:28,125 --> 00:28:29,126
แมทธิว

273
00:28:31,879 --> 00:28:33,213
ขอโทษ

274
00:28:35,007 --> 00:28:36,341
ผมไม่รู้ว่าคุณ…

275
00:28:37,217 --> 00:28:38,218
ที่นี่โบสถ์ของคุณ

276
00:28:40,053 --> 00:28:41,054
แมทธิว

277
00:28:43,640 --> 00:28:45,517
- คุณไม่สบายใจ
- ผมไม่ได้ไม่สบายใจ

278
00:28:45,601 --> 00:28:46,810
มานั่งกับผมก่อน

279
00:29:06,955 --> 00:29:10,542
บทสนทนาของเรากับพระเจ้า
ไม่ใช่เรื่องของคนอื่น เป็นแค่เรื่องของเรา

280
00:29:10,626 --> 00:29:13,795
แต่เราควรระบายเล่าสู่กันฟังบ้าง
มันอาจจะช่วยได้

281
00:29:13,879 --> 00:29:15,672
- คุณเก่งเรื่องแบบนี้จริงๆ
- เรื่องอะไร

282
00:29:15,756 --> 00:29:18,800
เรื่องนี้ เรื่องที่พูดออกมาได้ง่ายๆ

283
00:29:18,884 --> 00:29:21,887
ทำให้คนรู้สึกว่าสิ่งที่เขาพูดออกมา
เป็นเรื่องสำคัญ

284
00:29:22,679 --> 00:29:24,473
นึกว่าคุณฟังความคิดเขาเป็นสำคัญ

285
00:29:25,641 --> 00:29:28,018
- ผมแค่…
- ผมรู้ว่าคุณคิดยังไงเวลาฟังผมพูด

286
00:29:29,811 --> 00:29:32,272
คุณเห็นแค่คนที่หลงเชื่อเรื่องเล่าหลอกเด็ก

287
00:29:32,898 --> 00:29:36,693
- ไม่เลย ไม่ ผมไม่ได้คิดอย่างนั้น
- คุณไม่เข้าใจ

288
00:29:39,071 --> 00:29:41,156
คุณไม่ได้ต้องออกเรือไปเสี่ยงชีวิตกลางลำน้ำ

289
00:29:42,324 --> 00:29:44,785
ลูกๆ ของคุณไม่ได้นอนร้องไห้ทุกคืน

290
00:29:44,868 --> 00:29:47,621
- เพราะสัมผัสได้ว่าสิ่งชั่วร้ายกำลังจะมา
- ลูกๆ ของผม…

291
00:30:01,218 --> 00:30:03,178
การตายของเกรซี่เป็นเรื่องเศร้า

292
00:30:05,931 --> 00:30:08,559
เป็นเรื่องที่ใครก็ย่อมรู้สึกพรั่นพรึงใจ
แต่ผมว่ามันคงไม่ช่วยอะไร

293
00:30:08,642 --> 00:30:11,103
- ถ้าคอยเสนอว่า…
- พูดสิ พยายามอธิบายให้ผมฟังอีก

294
00:30:11,186 --> 00:30:14,231
อธิบายมาว่า
รอยขีดข่วนบนร่างเกรซี่ แบงค์สเกิดจากอะไร

295
00:30:14,314 --> 00:30:17,359
อธิบายมาว่าอะไรเล่นงานเรือหาปลา
หรือที่ลูกสาวคุณเป็นบ้าใบ้!

296
00:30:19,152 --> 00:30:21,363
มองหน้าก็ดูออกว่าคุณก็รู้สึกเหมือนกัน

297
00:30:26,285 --> 00:30:30,956
คุณควรจะทำเป็นตัวอย่าง
ว่าจะทำยังไงให้อยู่ในความคุ้มครองของพระเจ้า

298
00:30:32,833 --> 00:30:34,710
คุณควรจะช่วยคุ้มครองให้คนปลอดภัย

299
00:31:22,132 --> 00:31:28,055
"ดังนั้น เราจักไม่กลัว
แม้ผืนน้ำคำรามก้องจนเราหวั่นไหว"

300
00:32:05,801 --> 00:32:09,763
ผ่อนคลายไว้เสมอ
ฟังเสียงของผมไว้

301
00:32:10,264 --> 00:32:13,433
แขนขาของหนูหนักอึ้ง

302
00:32:16,728 --> 00:32:18,772
โจ ฟังเสียงผมนะ

303
00:32:20,607 --> 00:32:24,111
มาทางผมนิดหนึ่ง
บอกให้รู้หน่อยว่าได้ยินเสียงผม

304
00:32:26,697 --> 00:32:30,492
โจ บอกผมได้ไหมว่า…

305
00:32:31,493 --> 00:32:32,703
อสรพิษ

306
00:32:36,415 --> 00:32:39,042
- หนูกลัว
- หนูปลอดภัยนะ โจ

307
00:32:40,586 --> 00:32:42,212
ไม่จำเป็นต้องรู้สึกกลัวเลย

308
00:32:43,630 --> 00:32:46,592
แต่เรื่องที่เกิดขึ้นในห้องเรียน
ทำให้หนูหวั่นใจใช่ไหม

309
00:32:46,675 --> 00:32:47,885
หนูควรจะหยุดมันได้

310
00:32:49,636 --> 00:32:52,222
เข้าใจหรือเปล่าว่า
หนูไม่ได้ทำอะไรผิดเลย

311
00:32:55,309 --> 00:32:56,518
เราร่ายมนตร์ไปแล้ว

312
00:32:58,228 --> 00:32:59,479
เราเรียกมันมาที่นี่

313
00:33:01,315 --> 00:33:02,649
เรียกอะไรมาที่นี่

314
00:33:03,275 --> 00:33:06,028
ไม่เป็นไร ค่อยๆ คิด

315
00:33:08,739 --> 00:33:10,449
นั่นควรเป็นความลับระหว่างเรา

316
00:33:10,532 --> 00:33:12,826
อะไรเป็นความลับ โจ

317
00:33:14,536 --> 00:33:15,537
มนตร์

318
00:33:17,039 --> 00:33:18,081
มนตร์ที่เราร่ายกัน

319
00:33:18,832 --> 00:33:20,167
ลุค

320
00:33:20,250 --> 00:33:25,756
โจ ฟังเสียงผมนะ
ไม่จำเป็นต้องกลัว

321
00:33:26,882 --> 00:33:29,510
สายไปแล้ว
นาโอมิปล่อยให้มันสิง

322
00:33:30,344 --> 00:33:31,345
หนูปล่อยให้มันสิง

323
00:33:32,596 --> 00:33:33,597
มัน…

324
00:33:34,097 --> 00:33:35,891
- มันอยู่กับพวกเราแล้ว
- โจ

325
00:33:36,517 --> 00:33:37,518
โจ

326
00:33:40,395 --> 00:33:42,022
หยุดเลย

327
00:33:43,148 --> 00:33:44,149
โจ

328
00:33:46,944 --> 00:33:49,154
- นี่อะไรกัน
- วิล นี่เพื่อนฉันค่ะ

329
00:33:49,238 --> 00:33:51,490
- ดร.ลุค แกร์เรตต์
- สาธุคุณแรนซัม…

330
00:33:52,741 --> 00:33:54,117
คุณทำอะไรกับลูกสาวผม

331
00:33:54,201 --> 00:33:56,286
คุณเข้าใจผิด ผมกำลังช่วยเธอ

332
00:33:56,370 --> 00:33:59,289
- ภรรยาคุณอนุญาตแล้ว…
- วิล เขาเป็นเพื่อน

333
00:33:59,373 --> 00:34:02,709
- เพื่อนของคอร่า ปล่อยเขา
- ที่นี่บ้านผม กล้าดียังไง!

334
00:34:02,793 --> 00:34:05,546
คุณเข้าใจผิดแล้ว ปล่อยเขา เดี๋ยวนี้

335
00:34:10,425 --> 00:34:13,178
รับรองได้ นี่เป็นการรักษาทางการแพทย์
ที่มีงานวิจัยมาแล้วอย่างดี

336
00:34:14,429 --> 00:34:15,472
คุณขอเองว่าฉันพอจะช่วยได้ไหม

337
00:34:15,556 --> 00:34:16,556
พ่อคะ…

338
00:34:18,934 --> 00:34:20,226
หนูไม่เป็นอะไร

339
00:34:23,105 --> 00:34:24,147
เรากลับก็ได้

340
00:34:24,231 --> 00:34:26,567
คอร่า อย่าเพิ่ง นี่แค่เข้าใจผิดกัน

341
00:34:27,067 --> 00:34:28,110
ขอบคุณค่ะ สเตลล่า

342
00:34:45,627 --> 00:34:46,628
ผมขอโทษ

343
00:34:49,630 --> 00:34:51,632
- เจ็บรึเปล่า
- ไม่เป็นไร

344
00:34:51,717 --> 00:34:53,217
ฉันขอโทษจริงๆ

345
00:34:53,302 --> 00:34:55,512
ไม่อยากเชื่อเลยว่าเขามีปฏิกิริยาอย่างนั้น

346
00:34:56,179 --> 00:34:58,307
แต่มันได้ผล เด็กเริ่มพูดได้อีกครั้ง

347
00:35:13,030 --> 00:35:15,365
ขอไฟนี้จงขับไล่ความมืดมิด

348
00:35:16,283 --> 00:35:17,951
ปกป้องเราจากบาป

349
00:35:18,493 --> 00:35:19,828
ดี จุดไฟเลย

350
00:35:27,544 --> 00:35:28,962
ขอไวน์หน่อย

351
00:35:29,630 --> 00:35:30,756
อ้าว เกิดอะไรขึ้น

352
00:35:31,507 --> 00:35:35,677
วิลกลับมาถึงบ้านและไม่พอใจ
เอาแค่นั้นแล้วกัน

353
00:35:37,221 --> 00:35:38,722
- เขาเล่นงานผมเลย
- อะไรนะ

354
00:35:38,805 --> 00:35:40,849
ไม่ได้มีใครเล่นงานใคร เขาเข้าบ้านมา

355
00:35:40,933 --> 00:35:43,936
เห็นลุคโน้มตัวอยู่เหนือโจ
แล้วเลยเข้าใจผิดเป็นเรื่องใหญ่

356
00:35:44,436 --> 00:35:48,815
เขาคงกลัวแทนลูก
คุณได้อธิบายให้เขาฟังรึเปล่า

357
00:35:48,899 --> 00:35:51,443
- ได้ขอโทษรึเปล่า
- แต่สเตลล่ากับฉันก็ยืนอยู่ตรงนั้นเลย

358
00:35:51,527 --> 00:35:55,280
ฉันเคยเห็นคนถูกหลอกเข้าภวังค์
มันดูประหลาด ตอนนี้ก็ยังประหลาด

359
00:35:55,364 --> 00:35:57,699
เขาเรียกว่าสะกดจิตและมันก็ได้ผล

360
00:35:59,493 --> 00:36:02,162
- อย่าเพิ่งไป อยู่กับเราสิ
- ฉันต้องเขียนให้เสร็จ

361
00:36:02,246 --> 00:36:04,122
- เขียนจดหมายถึงใคร
- สเปนเซอร์

362
00:36:06,124 --> 00:36:09,169
เรากำลังพยายามช่วยเนฟ คนไข้ของคุณ
กับเพื่อนบ้านของเขา ถ้าอยากรู้นัก

363
00:36:09,253 --> 00:36:11,380
แฟรงกี้ เป็นยังไงบ้าง วันนี้เป็นยังไง

364
00:36:11,463 --> 00:36:14,007
ผมชอบที่นี่มากกว่าลอนดอนเยอะเลย

365
00:36:14,550 --> 00:36:16,176
ผมอยากอยู่ที่นี่ตลอดไป

366
00:36:16,760 --> 00:36:19,972
อ้าว งั้นก็ดูเหมือน
เราจะติดอยู่ที่นี่กันอีกสักพักแล้วล่ะ มาร์ธา

367
00:36:21,849 --> 00:36:24,059
มาเร็ว คุณหนู ตัวเหม็นอย่างกับแพะ

368
00:36:24,142 --> 00:36:26,186
- ไม่ใช่เสียหน่อย
- ใช่สิ

369
00:36:26,270 --> 00:36:29,439
การออกจากลอนดอน
ไม่เคยช่วยอะไรได้ คอร่า

370
00:37:37,090 --> 00:37:38,634
เธอก็โกรธฉันด้วยรึเปล่า

371
00:37:40,010 --> 00:37:41,512
ถ้าโกรธคุณจะสนใจเหรอ

372
00:37:42,429 --> 00:37:43,680
รู้นี่ว่าต้องสน

373
00:37:48,352 --> 00:37:52,314
น่าหงุดหงิดมาก
ฉันไม่ได้พยายามกวนใจให้ใครโมโห

374
00:37:54,149 --> 00:37:55,609
คุณควรไปขอโทษวิลเสีย

375
00:37:56,652 --> 00:37:59,154
จะมาคาดหวังให้ฉันขอโทษ
ทุกครั้งที่ทำอะไร

376
00:37:59,238 --> 00:38:01,365
โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้ชายไม่ได้นะ

377
00:38:01,448 --> 00:38:03,742
คุณแค่ต้องขอโทษเมื่อทำผิด

378
00:38:05,577 --> 00:38:07,454
ถ้าจริงก็ดีสิ

379
00:38:12,042 --> 00:38:15,045
ถ้าคุณมั่นใจว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิด
ทำไมถึงยังร้อนใจแบบนี้

380
00:38:24,847 --> 00:38:26,306
นอนเถอะ

381
00:39:53,769 --> 00:39:55,270
ฉันไม่ได้อยากปลุกให้คนทั้งบ้านตื่น

382
00:39:55,354 --> 00:39:56,730
บ้านนี้มีตู้จดหมาย

383
00:39:56,813 --> 00:39:58,607
ฉันอยากส่งให้คุณเป็นการส่วนตัว

384
00:40:01,693 --> 00:40:03,946
มาร์ธาบอกว่าฉันต้องขอโทษ

385
00:40:04,613 --> 00:40:05,656
แล้วคุณคิดอย่างนั้นไหม

386
00:40:06,406 --> 00:40:07,824
ไม่

387
00:40:08,367 --> 00:40:10,619
ฉันจะขอโทษได้ยังไง
ในเมื่อไม่คิดว่าฉันทำอะไรผิด

388
00:40:12,120 --> 00:40:13,830
งั้นก็แทบรอจะอ่านไม่ไหว

389
00:40:13,914 --> 00:40:14,915
นี่ประชดฉันเหรอ

390
00:40:14,998 --> 00:40:18,043
เปล่า แค่ทำตามสิ่งที่ผมก็คาดว่าคุณจะทำ

391
00:40:21,755 --> 00:40:22,756
คอร่า เดี๋ยว…

392
00:40:28,846 --> 00:40:30,138
คอร่า!

393
00:40:30,222 --> 00:40:31,473
คุณขอให้ฉันช่วย

394
00:40:31,557 --> 00:40:34,101
- ไม่ใช่ให้มาใช้ลูกเป็นตัวทดลอง
- สเตลล่าอนุญาตแล้ว

395
00:40:34,184 --> 00:40:36,228
อนุญาตอะไร เรียกความจำกลับมา
ให้ลูกผวาอีกรอบงั้นรึ

396
00:40:36,311 --> 00:40:37,813
คุณไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย

397
00:40:37,896 --> 00:40:38,939
ก็รู้มากพอ

398
00:40:39,773 --> 00:40:43,277
คุณโมโหมากเพราะฉันไม่ได้ขออนุญาตคุณ
ไม่ได้พึ่งพาการตัดสินใจของคุณ

399
00:40:43,360 --> 00:40:44,736
จะขอทำไม ในเมื่อคุณอยู่กับดร.แกร์เรตต์

400
00:40:44,820 --> 00:40:46,822
ไม่เห็นมีปัญหาที่จะพึ่งพาการตัดสินใจของเขา

401
00:40:51,743 --> 00:40:54,288
ฉันคิดว่าคุณไม่มีสิทธิ์จะโกรธฉันขนาดนี้นะ

402
00:40:57,708 --> 00:40:58,876
นั่นอาจจะจริง

403
00:41:01,253 --> 00:41:02,629
แล้วทำไมโกรธขนาดนี้

404
00:42:19,748 --> 00:42:21,750
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์