1
00:00:07,257 --> 00:00:09,837
โลกนี้ช่างน่าตื่นตาตื่นใจ

2
00:00:10,636 --> 00:00:13,676
เราอาจไม่ทันสังเกตเห็น
สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิตได้

3
00:00:15,766 --> 00:00:17,636
แต่หากลองมองให้ถี่ถ้วน

4
00:00:18,143 --> 00:00:20,563
คุณจะเจอโลกที่ยังไม่เคยมีใครค้นพบ

5
00:00:22,648 --> 00:00:24,978
โลกที่วีรบุรุษตัวจ้อย

6
00:00:26,485 --> 00:00:27,815
กับสัตว์ประหลาดตัวน้อยๆ

7
00:00:29,029 --> 00:00:31,409
จําเป็นต้องมี
พลังเหนือธรรมชาติอันน่าทึ่ง

8
00:00:34,618 --> 00:00:40,038
เพื่อต่อกรกับภยันตรายมากมาย

9
00:00:52,135 --> 00:00:53,755
แคริบเบียน

10
00:00:54,304 --> 00:00:56,934
(บรรยายโดย
พอล รัดด์)

11
00:00:57,015 --> 00:00:58,975
มันดูเหมือนเป็นสวรรค์

12
00:01:03,438 --> 00:01:06,858
และดูจะเป็นบ้านหลังงาม
ของนกฮัมมิงเบิร์ดผึ้งคิวบา

13
00:01:10,696 --> 00:01:13,696
ซึ่งไม่ได้ตัวใหญ่กว่าผึ้งเท่าไหร่

14
00:01:14,533 --> 00:01:16,793
มันเป็นนกที่เล็กที่สุดในโลก

15
00:01:23,625 --> 00:01:25,995
มีสัตว์จิ๋วแปลกๆ หลากหลายชนิด

16
00:01:26,086 --> 00:01:28,336
ที่หาทางมายังหมู่เกาะแห่งนี้ได้

17
00:01:30,090 --> 00:01:35,600
หลายตัวเป็นพันธุ์เล็กที่สุดในจําพวก
และไม่สามารถหาพบได้ในส่วนอื่นของโลก

18
00:01:45,939 --> 00:01:48,479
บนหมู่เกาะนี้
น้ําและพื้นที่มีอยู่จํากัด

19
00:01:49,359 --> 00:01:52,029
สัตว์ที่เล็กที่สุดมักจะอยู่รอด

20
00:01:54,781 --> 00:01:57,411
แต่แดนสุขาวดีก็มีด้านมืด

21
00:02:04,333 --> 00:02:06,633
เมื่อฤดูพายุเฮอริเคนมาถึง

22
00:02:07,794 --> 00:02:12,134
สัตว์ตัวน้อยต้องเผชิญกับ
พลังงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก

23
00:02:12,591 --> 00:02:16,931
(เกาะ)

24
00:02:20,766 --> 00:02:26,056
วันที่แดดสดใส ชีวิตบนเกาะแคริบเบียน
ก็เปี่ยมไปด้วยโอกาส

25
00:02:29,107 --> 00:02:30,937
นกฮัมมิงเบิร์ดผึ้งตัวผู้

26
00:02:32,194 --> 00:02:33,744
กําลังมองหาคู่

27
00:02:35,239 --> 00:02:37,239
แล้วก็กําลังอวดขนสวย

28
00:02:39,952 --> 00:02:41,582
แต่สาวนางนี้ไม่ว่าง

29
00:02:45,749 --> 00:02:47,579
เธอกําลังดูแลลูกนกสองตัว

30
00:02:48,293 --> 00:02:51,593
ที่เพิ่งฟักออกมาจากไข่
ที่มีขนาดเท่าเมล็ดกาแฟ

31
00:02:53,298 --> 00:02:55,928
ในรังที่มีขนาดเท่าถ้วยเอสเปรสโซ

32
00:03:07,062 --> 00:03:13,072
อีกสี่วัน เมื่อได้กินแมลงและน้ําหวาน
พวกมันจะตัวโตขึ้นเป็นสองเท่า

33
00:03:24,663 --> 00:03:27,883
การหาอาหารเหล่านี้ถือเป็นงานช้าง

34
00:03:29,001 --> 00:03:32,921
นกฮัมมิงเบิร์ดเผาผลาญพลังงาน
ได้รวดเร็วกว่าสัตว์ชนิดอื่น

35
00:03:34,756 --> 00:03:37,506
แต่ละวันเธอจึงต้องไปหาน้ําหวาน
จากดอกไม้เป็นร้อยๆ ดอก

36
00:03:41,346 --> 00:03:45,426
เธอตัวเล็กมากๆ
และแมลงคือคู่แข่งตัวฉกาจ

37
00:03:48,770 --> 00:03:52,440
และขณะที่เธอหาอาหาร
รังก็ไร้การปกป้อง

38
00:03:56,069 --> 00:03:58,489
แม้แต่มดตัวเดียวก็ถือเป็นภัย

39
00:04:17,798 --> 00:04:22,138
และยิ่งมากันเป็นฝูง
ลูกนกก็ยิ่งจะมีอันตราย

40
00:04:35,150 --> 00:04:36,530
ทันเวลาพอดี

41
00:04:59,967 --> 00:05:01,507
เธอกลับมากู้สถานการณ์ไว้ได้

42
00:05:09,601 --> 00:05:12,651
เมื่อเวลาผ่านไป สิ่งมีชีวิต
ในแคริบเบียนต่างก็มีวิวัฒนาการ

43
00:05:13,313 --> 00:05:17,283
ลดขนาดลงเพื่อดํารงชีพ
ด้วยอาหารที่หาได้น้อยนิด

44
00:05:22,322 --> 00:05:23,702
งูเส้นด้าย

45
00:05:25,450 --> 00:05:28,000
มีขนาดผอมบางเท่าเส้นสปาเกตตี

46
00:05:29,121 --> 00:05:30,541
และสั้นกว่าครึ่งหนึ่ง

47
00:05:38,672 --> 00:05:39,802
เขาเป็นนักล่ามด

48
00:05:42,885 --> 00:05:43,965
ที่ยากจะหาเหมือน

49
00:05:46,180 --> 00:05:49,680
มดโตเต็มวัยนั้นตัวใหญ่
เกินกว่าที่เขาจะเอาเข้าปากได้

50
00:05:51,435 --> 00:05:53,645
แต่ตัวอ่อนมดน่ะ กลืนได้สบาย

51
00:06:15,209 --> 00:06:19,089
สิ่งมหัศจรรย์ขนาดเล็กส่วนใหญ่
เป็นความพิเศษของแต่ละเกาะ

52
00:06:21,215 --> 00:06:23,465
ตุ๊กแกแคระมีขนาด
แค่ครึ่งนึงของไม้ขีดไฟ

53
00:06:23,550 --> 00:06:27,890
มันเป็นหนึ่งในตุ๊กแก
ที่เล็กที่สุดในโลก

54
00:06:29,973 --> 00:06:34,443
ขนาดเหมาะที่จะล่าแมลงเล็กจิ๋ว
ใต้กองใบไม้แห้ง

55
00:06:39,983 --> 00:06:45,283
แต่อาจจะเล็กไปหน่อย
เมื่อต้องเจอกับพายุโซนร้อน

56
00:06:59,002 --> 00:07:01,962
หยดน้ําฝนตกกระแทกเหมือนระเบิด

57
00:07:07,553 --> 00:07:10,933
แม่นกฮัมมิงเบิร์ดทําทุกอย่าง
เท่าที่ทําได้เพื่อบดบังลูกๆ

58
00:07:15,185 --> 00:07:17,685
ส่วนตัวอื่นๆ บินหาที่กําบัง

59
00:07:24,236 --> 00:07:26,486
แต่พายุนั้นรุนแรงเหลือเกิน

60
00:07:28,282 --> 00:07:30,952
เธอไม่มีทางเลือกนอกจากต้องทิ้งรัง

61
00:07:42,004 --> 00:07:46,134
บนพื้นผิวดินป่า
น้ําท่าได้กลายไปเป็นคลื่นทะเล

62
00:08:01,815 --> 00:08:06,445
แต่ขนาดที่เล็ก
ถือเป็นพลังวิเศษของตุ๊กแกแคระ

63
00:08:11,366 --> 00:08:16,246
เขาตัวเล็กและเบามาก
จนเดินบนน้ําได้เลยทีเดียว

64
00:08:25,047 --> 00:08:28,047
และจะลอยตัวอยู่
จนกว่าน้ําที่ท่วมจะลดลง

65
00:08:37,476 --> 00:08:41,686
ด้วยพายุโซนร้อนกว่า 15 ลูก
ที่ถาโถมแคริบเบียนในแต่ละปี

66
00:08:42,438 --> 00:08:46,358
สวรรค์อาจกลายเป็นนรกได้อย่างรวดเร็ว

67
00:08:55,035 --> 00:08:59,205
ลูกนกฮัมมิงเบิร์ดถูกน้ําพัดไปแล้ว

68
00:09:09,591 --> 00:09:11,681
เธอต้องเริ่มต้นใหม่หมด

69
00:09:13,011 --> 00:09:14,851
ก่อนที่พายุลูกต่อไปจะเข้า

70
00:09:27,442 --> 00:09:32,162
ผลพวงจากพายุคือ
พืชพรรณถูกซัดลงไปในทะเล

71
00:09:33,448 --> 00:09:36,618
และสิ่งมีชีวิตที่ติดไปกับมัน
ก็ต้องลอยเคว้ง

72
00:09:38,787 --> 00:09:42,997
บางครั้งเจ้านักเดินทาง
ก็โชคดีที่ไปถึงชายฝั่งใหม่

73
00:09:44,751 --> 00:09:48,211
เป็นสาเหตุที่สัตว์หลายชนิด
ได้เพิ่มจํานวนขึ้นบนเกาะใหม่ๆ

74
00:09:51,550 --> 00:09:56,470
ตัวเล็กและทรหด
กิ้งก่าสกุลอาโนลิสมาถึงนี่ได้สําเร็จ

75
00:09:59,183 --> 00:10:01,393
แต่มีสัตว์อื่นๆ
ที่อยู่ที่นี่มานานกว่าเธอมาก

76
00:10:06,356 --> 00:10:12,276
พวกสัตว์ฟันแทะและอิกัวนาดํารงชีพ
ด้วยการคุ้ยของที่ถูกซัดขึ้นฝั่ง

77
00:10:29,755 --> 00:10:31,755
เธอต้องขึ้นจากชายหาด

78
00:10:37,346 --> 00:10:42,016
อีกไม่กี่เมตรก็จะปลอดภัยแล้ว

79
00:11:04,122 --> 00:11:09,502
มีผู้บุกเบิกสองสามตัว
ก็เพียงพอกับการเริ่มสร้างประชากร

80
00:11:14,466 --> 00:11:18,426
พายุได้มอบของขวัญให้กับ
สัตว์ทุกขนาดที่หากินตามชายหาด

81
00:11:20,138 --> 00:11:22,558
ตั้งแต่สัตว์ฟันแทะ
ไปจนถึงแซนด์ฮอปเปอร์

82
00:11:31,275 --> 00:11:33,685
แต่ไม่ใช่ทุกตัวที่จะหาของกิน

83
00:11:34,987 --> 00:11:38,527
ปูเสฉวนตัวนี้กําลังมองหาบ้านใหม่

84
00:11:39,324 --> 00:11:41,994
เพราะบ้านของเธอทรุดโทรมมาก

85
00:11:48,458 --> 00:11:51,958
เปลือกหอยใหม่ๆ ถูกพายุซัดขึ้นฝั่ง

86
00:11:54,047 --> 00:11:56,257
แต่การจะหาเปลือกที่เหมาะสมได้
ไม่ใช่เรื่องง่าย

87
00:11:57,801 --> 00:11:59,801
ตอนนี้ตัวเธอเท่าลูกกอล์ฟเท่านั้น

88
00:12:00,345 --> 00:12:03,595
แต่ปูเสฉวนอาจเติบโต
จนมีขนาดเท่าลูกมะพร้าวได้

89
00:12:04,266 --> 00:12:07,346
จึงต้องคอยเปลี่ยนเปลือกไปเรื่อยๆ
ตามขนาดร่างกาย

90
00:12:13,150 --> 00:12:15,740
ด้วยความต้องการ
บ้านที่ใหญ่ขึ้นไม่รู้จบ

91
00:12:15,819 --> 00:12:19,869
ปูเสฉวนได้คิดหา
วิธีแก้ปัญหาที่ชาญฉลาดขึ้นมา

92
00:12:32,294 --> 00:12:34,714
เมื่อปูตัวไหนเจอเปลือก
ที่ไม่เข้ากับตัวเอง

93
00:12:35,672 --> 00:12:38,092
มันจะส่งสัญญาณ
บอกปูตัวอื่นๆ ให้มาเช็กดู

94
00:12:40,052 --> 00:12:42,512
และเมื่อปูเสฉวน
ที่มีขนาดพอเหมาะมาถึง

95
00:12:44,264 --> 00:12:46,434
พวกมันจะทําการส่งต่อบ้าน

96
00:12:47,559 --> 00:12:49,349
จากใหญ่ไปเล็ก

97
00:12:52,481 --> 00:12:54,111
ตัวที่ใหญ่ที่สุดจะย้ายออกก่อน

98
00:12:58,403 --> 00:13:02,783
จากนั้นแต่ละตัวจะได้บ้านเปล่า
ที่หลังใหญ่ขึ้นหนึ่งไซส์

99
00:13:10,082 --> 00:13:11,382
เธอมาช้าไปหน่อย

100
00:13:18,006 --> 00:13:20,506
แต่มันจะเหลือเปลือกอยู่หนึ่งอันเสมอ

101
00:13:27,391 --> 00:13:28,601
เปลือกที่เล็กที่สุด

102
00:13:30,769 --> 00:13:34,979
ไม่รู้ทําไม ปูมักจะรู้สึกได้
เมื่อมันเจอเปลือกที่ใช่

103
00:13:51,498 --> 00:13:53,788
ในที่สุดเธอก็ได้ที่พักพิงที่เหมาะสม

104
00:13:55,419 --> 00:13:56,919
เธอคงได้ใช้มัน

105
00:13:57,004 --> 00:14:00,974
ในช่วงเวลานี้ของปี
สภาพอากาศเลวร้ายไม่ได้หายไปไหน

106
00:14:04,386 --> 00:14:08,846
ไกลจากชายฝั่ง แม่น้ํายังคง
ไหลทะลักเพราะพายุครั้งล่าสุด

107
00:14:10,184 --> 00:14:12,234
นําพาน้ําฝนลงสู่ทะเล

108
00:14:15,189 --> 00:14:17,979
แต่น้ําบางส่วนก็ไหลไปทางอื่น

109
00:14:20,819 --> 00:14:26,579
ปลาบู่ไทร-ไทร ว่ายทวนน้ํา
เพื่อหาที่ที่เหมาะจะแพร่พันธุ์

110
00:14:29,453 --> 00:14:34,543
เพื่อหลีกเลี่ยงการแก่งแย่ง
ตัวผู้บางตัวจึงพยายามมากเป็นพิเศษ

111
00:14:43,509 --> 00:14:45,509
เขาตัวเล็กกว่าช้อนชาเสียอีก

112
00:14:46,094 --> 00:14:49,774
แต่การใช้ครีบเป็นตัวดูดสุญญากาศ
และใช้ปากเป็นตัวยึด

113
00:14:50,390 --> 00:14:52,310
เขาสามารถเอาชนะน้ําเชี่ยวกรากได้

114
00:15:07,449 --> 00:15:09,119
แต่ทว่าสิ่งนี้...

115
00:15:14,373 --> 00:15:15,873
อาจยิ่งท้าทาย

116
00:15:25,676 --> 00:15:30,006
ปลาบู่สามารถปีนสวนน้ําตก
ขึ้นไปได้สูง 350 เมตร

117
00:15:31,932 --> 00:15:34,562
เกือบสูงเทียบเท่า
ตึกเอ็มไพร์สเตตเลยทีเดียว

118
00:15:38,480 --> 00:15:41,190
การเคลื่อนขึ้นไปต้องใช้เวลาเป็นวันๆ

119
00:15:53,203 --> 00:15:54,873
หลายๆ ตัวพยายามจะปีน...

120
00:16:02,754 --> 00:16:05,384
แต่มีไม่ถึงหนึ่งในร้อยที่รอด

121
00:16:27,571 --> 00:16:29,281
ความพยายามแน่วแน่จะส่งผลอย่างงาม

122
00:16:51,595 --> 00:16:52,845
ความสําเร็จ

123
00:16:54,431 --> 00:16:56,061
และโอกาสในการแพร่พันธุ์

124
00:16:59,144 --> 00:17:02,064
ส่งลูกหลานรุ่นใหม่กลับสู่กระแสน้ํา

125
00:17:11,156 --> 00:17:15,076
ความชื้นของฤดูพายุ
กระตุ้นให้ชีวิตเฟื่องฟู

126
00:17:20,624 --> 00:17:24,294
ปูแสมจาเมกา
มีขนาดเท่าก้อนน้ําตาลเท่านั้น

127
00:17:27,631 --> 00:17:30,221
มันไม่จําเป็นจะต้องยังชีพในน้ํา

128
00:17:30,884 --> 00:17:33,224
แต่แม่ปูยังคงต้องแพร่พันธุ์

129
00:17:37,099 --> 00:17:39,979
มีน้ําฝนขังอยู่เป็นแอ่งๆ
ในหินก้อนเล็กๆ

130
00:17:43,772 --> 00:17:46,402
แต่การจะสร้างครอบครัวที่นี่
มันอันตรายเกินไป

131
00:17:50,779 --> 00:17:52,989
เธอมีทางออกที่ยอดเยี่ยม

132
00:17:55,659 --> 00:18:01,119
ด้วยขนชนิดพิเศษของเธอ
เธอกวาดน้ํามาไว้บนเปลือกตัวเอง

133
00:18:10,674 --> 00:18:12,934
ตอนนี้เธอแค่ต้องหาที่กักเก็บน้ํา

134
00:18:24,563 --> 00:18:27,483
เปลือกหอยว่างเปล่า
ที่มีขนาดเท่ากล่องไม้ขีด

135
00:18:35,199 --> 00:18:37,239
เหมาะกับการเก็บน้ําสองสามหยด

136
00:18:40,287 --> 00:18:42,917
และเป็นที่ที่ปลอดภัย
สําหรับครอบครัวใหม่

137
00:18:49,087 --> 00:18:50,627
ลูกปูตัวน้อย 20 ตัว

138
00:18:50,714 --> 00:18:53,554
แต่ละตัวไม่ได้ใหญ่ไปกว่าเม็ดทราย

139
00:18:58,764 --> 00:19:00,394
ตลอดสามเดือนข้างหน้า

140
00:19:00,474 --> 00:19:03,774
เธอต้องให้อาหาร น้ํา
และการคุ้มครองแก่ลูกๆ

141
00:19:03,852 --> 00:19:05,902
ในบ้านเปลือกหอยจิ๋วหลังนี้

142
00:19:14,279 --> 00:19:19,029
ขณะที่ฤดูพายุดําเนินไป
ในอากาศก็มีความชื้นอยู่มาก

143
00:19:19,117 --> 00:19:22,697
กบโกกีสามารถแพร่พันธุ์ได้
โดยไม่ต้องใช้น้ําเลยทีเดียว

144
00:19:26,124 --> 00:19:29,384
ความมหัศจรรย์ของชีวิต
เริ่มต้นจากเซลล์เซลล์เดียว

145
00:19:50,524 --> 00:19:53,154
พ่อกบผู้ทุ่มเทคอยดูแลพวกมันอยู่

146
00:19:54,736 --> 00:19:56,856
มันตัวเท่าผลสตรอว์เบอร์รีเท่านั้น

147
00:19:56,947 --> 00:20:00,077
แต่มันพร้อมจะปกป้องไข่ของมัน
จากภัยคุกคามทั้งหลาย

148
00:20:06,748 --> 00:20:08,078
หอยทากผู้หิวโหย

149
00:20:09,042 --> 00:20:10,422
ที่ตัวใหญ่กว่าพ่อกบสองเท่า

150
00:20:26,101 --> 00:20:27,641
เขาเคลื่อนย้ายไข่ไม่ได้

151
00:20:30,355 --> 00:20:32,185
ไม่มีทางให้หนี

152
00:20:56,381 --> 00:20:57,421
เขาสู้กลับ

153
00:20:59,259 --> 00:21:01,299
แต่หอยทากนั้นอึดเหลือเกิน

154
00:21:28,830 --> 00:21:32,460
พ่อกบผู้กล้ายังคงต้อง
อารักขาไข่ไปอีกสองอาทิตย์

155
00:21:32,543 --> 00:21:35,093
ก่อนที่ลูกกบจะฟักตัวออกมา

156
00:21:46,265 --> 00:21:49,225
ฮัมมิงเบิร์ดตัวเมีย
กําลังมองหาคู่ผสมพันธุ์ใหม่

157
00:21:50,894 --> 00:21:54,024
นกเพศผู้ที่ตัวเล็กขนาดนั้น
คงจะหาไม่เจอง่ายๆ

158
00:21:58,110 --> 00:22:00,740
ถ้าเขาไม่ได้อยากให้ใครสังเกตเห็น

159
00:22:09,997 --> 00:22:12,247
เขาจะต้องพยายามอย่างมาก
ถ้าอยากชนะใจเธอ

160
00:22:24,011 --> 00:22:25,641
ลีลาของเจ้าตัวน้อย

161
00:22:40,235 --> 00:22:42,855
ในที่สุดความแน่วแน่
ก็ช่วยให้สัมฤทธิ์ผล

162
00:22:53,874 --> 00:22:58,344
อีกไม่นานเธอก็จะได้เป็นแม่นกอีก
ตอนนี้เธอต้องทํารังใหม่

163
00:23:06,595 --> 00:23:10,215
ใยแมงมุมเป็นกาว
เชื่อมสิ่งต่างๆ ได้อย่างดี

164
00:23:30,244 --> 00:23:32,704
เธอเริ่มด้วยการสานฐานรัง

165
00:23:36,792 --> 00:23:38,632
และเพียงไม่กี่วัน

166
00:23:38,710 --> 00:23:42,050
รังของเธอก็จะพร้อม
อุ้มชูไข่อันเลอค่าชุดใหม่

167
00:23:53,100 --> 00:23:57,600
แต่ที่ทะเล... มีบางสิ่ง
ที่สําคัญกําลังคุกรุ่น

168
00:24:05,779 --> 00:24:08,529
เนื่องจากอุณหภูมิ
ในมหาสมุทรสูงขึ้นตลอดทั้งปี

169
00:24:09,616 --> 00:24:12,786
มันยิ่งกระตุ้นให้
พายุโซนร้อนทวีความรุนแรง

170
00:24:23,547 --> 00:24:26,377
กิ้งก่าแคริบเบียนอาโนล์
นั้นปรับตัวได้ดีเหลือเชื่อ

171
00:24:26,466 --> 00:24:28,546
ในเรื่องความทนทาน
ต่อสภาพอากาศที่รุนแรง

172
00:24:36,560 --> 00:24:39,440
ฝ่าเท้าที่ใหญ่เป็นพิเศษ
ช่วยพวกมันในการยึดเกาะได้

173
00:24:39,938 --> 00:24:42,688
ในแรงลม 200 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

174
00:24:46,153 --> 00:24:48,163
แต่พายุลูกนี้กําลังก่อตัว

175
00:24:53,994 --> 00:24:56,414
มันคือเฮอริเคนดอเรียน

176
00:24:58,665 --> 00:25:00,455
พายุที่มีขนาดเท่ารัฐแคนซัส

177
00:25:07,591 --> 00:25:10,591
เมื่อภัยจากลมฟ้าอากาศ
ที่รุนแรงที่สุดในโลกเข้าปะทะ

178
00:25:14,431 --> 00:25:16,851
สัตว์เล็กๆ ก็ไม่มีทางต้านทานไหว

179
00:25:34,701 --> 00:25:37,621
ลมได้เพิ่มความเร็ว
เป็น 300 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

180
00:25:44,419 --> 00:25:47,379
พายุที่ซัดเข้าโดยตรง
นํามาซึ่งหายนะร้ายแรง

181
00:26:11,029 --> 00:26:14,579
ทุกๆ ปี หมู่เกาะแคริบเบียน
จะถูกเฮอริเคนสร้างความเสียหาย

182
00:26:18,662 --> 00:26:24,132
แต่จากจํานวนหลายพันเกาะ
มีไม่กี่เกาะเท่านั้นที่โดนหนักๆ

183
00:26:29,256 --> 00:26:31,676
ใครจะรอดนั้น มันแล้วแต่โชคชะตา

184
00:26:34,344 --> 00:26:35,474
และขนาด

185
00:26:39,099 --> 00:26:43,689
สัตว์ตัวเล็กๆ มักมีโอกาส
ซ่อนตัวจากพายุได้มากที่สุด

186
00:26:44,897 --> 00:26:46,647
และฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว

187
00:26:54,239 --> 00:26:57,909
ท่ามกลางฤดูพายุ
ไมว่าจะฝนตกหรือแดดออก

188
00:26:57,993 --> 00:27:00,453
ปูเสฉวนก็จะกลับไปที่ชายหาด

189
00:27:16,220 --> 00:27:19,260
เดือนดับชักนํา
ให้เกิดการอพยพครั้งใหญ่

190
00:27:24,228 --> 00:27:27,808
ตลอดสามคืนสามวัน ปูพันๆ ตัวมารวมกัน

191
00:27:35,781 --> 00:27:39,491
เป็นตัวเมียที่อุ้มไข่อยู่ทั้งนั้น

192
00:27:51,964 --> 00:27:53,974
วินาทีที่พวกมันได้สัมผัสน้ํา

193
00:27:55,467 --> 00:27:56,757
ตัวอ่อนจะฟักออกจากไข่

194
00:27:59,179 --> 00:28:02,469
ตัวอ่อนเล็กจิ๋วหลายล้านตัว
จะถูกกวาดลงทะเล

195
00:28:12,067 --> 00:28:14,237
พวกมันจะล่องไป
ตามกระแสน้ําพร้อมทั้งเติบโต

196
00:28:16,613 --> 00:28:18,623
จนกว่าจะถึงเวลาขึ้นฝั่ง

197
00:28:19,783 --> 00:28:21,993
และบุกเบิกดินแดนแห่งใหม่

198
00:28:27,833 --> 00:28:30,213
มันเป็นสัตว์ที่เล็กที่สุด
ที่ใช้ช่องทาง

199
00:28:30,294 --> 00:28:33,514
อันมีจํากัดบนหมู่เกาะ
แคริบเบียนได้มากที่สุด

200
00:28:42,681 --> 00:28:45,141
ตอนนี้ลูกกบโกกี
ก็ได้ก่อร่างสมบูรณ์...

201
00:28:48,854 --> 00:28:50,444
และพร้อมที่จะฟักออกมา

202
00:29:01,366 --> 00:29:03,446
การอุทิศตนของพ่อกบ

203
00:29:03,535 --> 00:29:06,325
ทําให้พวกมันมีโอกาส
ดําเนินชีวิตด้วยตัวเอง

204
00:29:06,413 --> 00:29:09,003
ในโลกอันกว้างใหญ่นี้

205
00:29:17,341 --> 00:29:21,681
และด้วยความเข้มแข็งของแม่นกตัวนี้
ทําให้เธอได้เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

206
00:29:33,315 --> 00:29:36,605
สัตว์จิ๋วมหัศจรรย์รุ่นใหม่ๆ...

207
00:29:37,736 --> 00:29:39,146
นั้นหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว

208
00:29:40,447 --> 00:29:42,987
นอกจากบนหมู่เกาะมหาสมบัตินี้

209
00:30:46,722 --> 00:30:48,722
คําบรรยายโดย พฤกษา รุ่งศิริทิพย์