1 00:00:18,059 --> 00:00:23,440 {\an8}(ที่ประชุมแห่งยุโรป เพื่อการวิจัยนิวเคลียร์ (เซิร์น)) 2 00:00:23,523 --> 00:00:25,734 {\an8}(ประเทศสวิตเซอร์แลนด์) 3 00:00:30,613 --> 00:00:34,826 เดือนนี้ที่เซิร์นเจอศึกหนักมาก โดนระงับไปหกโครงการ 4 00:00:34,909 --> 00:00:37,495 ดร.ชมิดต์ดูจะเสียใจเป็นพิเศษ 5 00:00:41,082 --> 00:00:44,502 ช่วงสองสามเดือนมานี้ มีนักวิทยาศาสตร์ตายไป 30 คนแล้วมั้ง 6 00:00:44,586 --> 00:00:45,545 สามสิบสองคน 7 00:00:46,463 --> 00:00:49,007 ไม่มีร่องรอยการต่อสู้หรืองัดแงะ 8 00:00:49,841 --> 00:00:52,177 แต่วิธีฆ่าตัวตายนี่ประหลาดนะ 9 00:00:54,846 --> 00:00:57,766 ชู้รักของออปเพนไฮเมอร์ก็ตายแบบนี้ 10 00:00:58,266 --> 00:01:00,185 นั่งคุกเข่า หัวจุ่มอ่าง 11 00:01:01,227 --> 00:01:02,896 บ้างก็คิดว่าถูกฆาตกรรม 12 00:01:05,356 --> 00:01:09,277 หรือไม่แน่เธอก็รู้ว่าโลกกําลังจะเผชิญ หายนะครั้งใหญ่หลวงขนาดไหน 13 00:01:21,623 --> 00:01:23,833 ลองเปิดดูตู้เซฟเขาสิ 14 00:01:42,727 --> 00:01:44,604 เจอกันซะทีนะยาหยี 15 00:01:45,897 --> 00:01:48,566 ได้ยินเรื่องแกมาเยอะเลย 16 00:01:56,574 --> 00:02:01,079 (ดาวซานถี่ อุบัติการณ์สงครามล้างโลก) 17 00:02:03,039 --> 00:02:05,291 คุกเข่าเอาหัวทิ่มอ่างอาบน้ําเนี่ยนะ 18 00:02:05,375 --> 00:02:06,918 เพื่อนที่เซิร์นบอกมาว่างั้น 19 00:02:07,001 --> 00:02:08,128 ทําได้ไงก่อนเหอะ 20 00:02:08,211 --> 00:02:09,963 ต้องมอมยานอนหลับตัวเองก่อน 21 00:02:10,046 --> 00:02:12,173 ยุคนี้นักฟิสิกส์ทฤษฎีซวยหนัก 22 00:02:12,257 --> 00:02:13,716 นักฟิสิกส์ประยุกต์ด้วย 23 00:02:13,800 --> 00:02:15,593 นักจักรวาลวิทยาด้วย ใช่มะ 24 00:02:15,677 --> 00:02:18,012 - คนนึงเป็นนักจักรวาลวิทยาป่ะ - คนนึงในไหน 25 00:02:18,096 --> 00:02:20,140 นักวิทยาศาสตร์พากันตัดช่องน้อย 26 00:02:20,223 --> 00:02:21,808 ขออย่าให้ติดกันง่ายนะ 27 00:02:23,309 --> 00:02:27,647 ตัวเลขที่เธอเคยพูดถึง มันกลับมาไหม 28 00:02:28,231 --> 00:02:29,399 หายไปแล้ว 29 00:02:29,899 --> 00:02:31,151 พร้อมกับอาชีพการงานฉัน 30 00:02:37,615 --> 00:02:41,119 วอดก้าแครนเบอร์รี่ ไตรมาสที่แล้วขายได้ครึ่งล้านกระป๋อง 31 00:02:44,164 --> 00:02:45,081 มีห้องน้ําไหม 32 00:02:45,165 --> 00:02:48,585 เลือกเอาเลย แต่ชั้นบนมีชักโครกญี่ปุ่น 33 00:02:48,668 --> 00:02:49,502 ไร้สัมผัส 34 00:02:49,586 --> 00:02:50,545 ขอบใจ 35 00:02:53,381 --> 00:02:55,300 โอเค แล้วทุกคนจะกินอะไรกันอีกไหม 36 00:02:57,594 --> 00:02:59,554 มีขนมเชดดาร์หมุนอีกไหมล่ะ 37 00:02:59,637 --> 00:03:00,722 เกลียว 38 00:03:01,431 --> 00:03:02,557 เชดดาร์เกลียว 39 00:03:02,640 --> 00:03:05,393 พาไปเลือกรสชาติเองเลยเอาไหมล่ะ อยู่ในโรงรถ 40 00:03:05,476 --> 00:03:06,311 ไป 41 00:03:25,496 --> 00:03:26,748 นกพูดว่าอะไร 42 00:03:27,248 --> 00:03:28,249 คงร้องมั่วๆ 43 00:03:28,958 --> 00:03:30,835 ฟังยังไงก็ไม่มั่ว 44 00:03:30,919 --> 00:03:33,296 ไม่ได้ลงเรียนพฤติกรรมสัตว์กับริค โบยัมเหรอ 45 00:03:33,379 --> 00:03:36,049 บ้าแล้ว ฉันให้ราคาแต่วิทยาศาสตร์สายแข็ง 46 00:03:36,966 --> 00:03:37,884 จนถึงทุกวันนี้ 47 00:03:37,967 --> 00:03:38,843 งั้นพลาดอย่างแรง 48 00:03:38,927 --> 00:03:41,554 โบยัมเป็นอาจารย์ที่ดีที่สุดที่ฉันเคยเรียนด้วย 49 00:03:41,638 --> 00:03:42,680 โทษนะเวรา 50 00:03:44,599 --> 00:03:48,978 เขาเคยสอนว่าเวลานกร้องเพลง มันมีได้แค่สองคําแปล 51 00:03:49,479 --> 00:03:51,689 ถ้าไม่ใช่ "ฉันๆ" ก็ "ผสมพันธุ์ๆ" 52 00:03:51,773 --> 00:03:55,068 หรือว่าเป็น "ของฉันๆ" กับ "ผสมพันธุ์ๆ" นะ 53 00:03:55,151 --> 00:03:58,238 จําไม่ได้ละ แต่มีผสมพันธุ์ด้วยอย่างแน่นอน 54 00:04:00,323 --> 00:04:03,451 คิดดูสิ เด็กบางคน มองนายเป็นริค โบยัมของเขานะ 55 00:04:04,702 --> 00:04:07,580 แต่กับฟิสิกส์ ซึ่งยอมรับมาซะดีๆ ว่าเหนือชั้นกว่าเยอะ 56 00:04:11,417 --> 00:04:13,336 ที่จริงฉันจะเลิกสอนแล้ว 57 00:04:15,338 --> 00:04:16,339 อะไรนะ 58 00:04:17,632 --> 00:04:18,466 ทําไมล่ะ 59 00:04:20,468 --> 00:04:22,971 ชีวิตน่าจะมีสิ่งที่สําคัญกว่าการรู้ไปซะทุกเรื่อง 60 00:04:23,972 --> 00:04:24,973 ไม่น่าจริง 61 00:04:26,307 --> 00:04:28,685 อย่างการยืนชมนกน้อยสองตัวนี้ 62 00:04:29,435 --> 00:04:31,020 ดูแล้วมีความสุขนะ 63 00:04:31,104 --> 00:04:34,941 จําเป็นต้องรู้ด้วยเหรอว่ามันทําอะไรอยู่ ถึงจะชมนกอย่างมีความสุขได้ 64 00:04:35,024 --> 00:04:36,150 จําเป็นสิ 65 00:04:38,486 --> 00:04:40,071 งั้นไปชมนกกัน 66 00:04:40,154 --> 00:04:42,031 ที่ปาตาโกเนียก็ได้ 67 00:04:42,657 --> 00:04:44,075 ไปที่ที่โคตรเจ๋ง 68 00:04:44,158 --> 00:04:46,244 ให้ไอ้แจ็คมันเลี้ยงค่าทริปเรา 69 00:04:46,327 --> 00:04:49,080 ว่าไงล่ะ จะได้แม่งหนีออกจากอังกฤษ 70 00:04:49,163 --> 00:04:51,249 ไปสํารวจวิถีชีวิตนก 71 00:04:53,293 --> 00:04:54,377 ไว้สักวันนะ 72 00:04:58,006 --> 00:05:00,008 ตรงนี้ฉันยังมีงานค้างคาอยู่ 73 00:05:14,731 --> 00:05:15,982 สุดๆ 74 00:05:19,068 --> 00:05:20,069 โธ่แจ็ค 75 00:05:53,811 --> 00:05:55,146 เดี๋ยว อะไรเนี่ย 76 00:06:06,115 --> 00:06:07,450 แกไม่ได้รับเชิญ 77 00:06:11,371 --> 00:06:12,830 - แจ็ค - สกัดรสชาติออกมา 78 00:06:12,914 --> 00:06:14,082 แจ็ค นี่มันบ้าอะไร 79 00:06:14,165 --> 00:06:15,750 เฮ้ยๆ เปื้อนรอยนิ้วมือหมดแล้ว 80 00:06:15,833 --> 00:06:17,585 มีผู้หญิงมาตัดหัวฉัน 81 00:06:17,668 --> 00:06:18,836 เล่นเกมด้วยเหรอ 82 00:06:18,920 --> 00:06:20,713 มันแม่งพาไปยุคกลาง 83 00:06:20,797 --> 00:06:22,256 อังกฤษสมัยทิวดอร์ ไม่เหมือน... 84 00:06:22,340 --> 00:06:24,550 ทุกประสาทสัมผัสบอกว่าไปอยู่ตรงนั้นจริงๆ 85 00:06:24,634 --> 00:06:26,761 ฉันเห็นปราสาท ลมพัดกระทบผิว... 86 00:06:26,844 --> 00:06:28,513 ดมกลิ่นคนได้ด้วย 87 00:06:28,596 --> 00:06:30,098 อย่าไปดมพระเจ้าเฮนรี่ที่แปดเชียว 88 00:06:30,181 --> 00:06:32,058 ยังเทียบไม่ติดกับคนแช่น้ําเลเวลหนึ่ง 89 00:06:32,141 --> 00:06:34,185 เพิ่งรู้เหมือนกันว่าดูคนโป๊จนเบื่อได้ด้วย 90 00:06:34,268 --> 00:06:35,353 เธอเล่นเกมนี้เหรอ 91 00:06:37,563 --> 00:06:39,357 ดร.เย่ยกของเวราให้ฉัน 92 00:06:39,440 --> 00:06:42,235 เวราเล่นเกมนี้ก่อนฆ่าตัวตายเหรอ 93 00:06:42,318 --> 00:06:43,945 แล้วนี่เธอก็มาเล่นอีก 94 00:06:44,028 --> 00:06:46,280 อย่างเดียวในเกมที่ทําให้คนอยากฆ่าตัวตาย 95 00:06:46,364 --> 00:06:49,826 ก็มีแต่ยัยเด็กน่ารําคาญ เอาแต่ร้อง "ช่วยข้าด้วย ช่วยข้าที" 96 00:06:49,909 --> 00:06:53,371 - เพราะเกมมันให้เราช่วยเด็ก นายง่าว - ผิด เกมให้ไขปมวงโคจรดวงอาทิตย์ 97 00:06:53,454 --> 00:06:56,582 - เด็กโผล่มาทุกรอบที่เล่น - สองคนเป็นบ้าอะไรกัน 98 00:06:58,334 --> 00:07:00,378 เราไม่มีเทคโนโลยีนี้ 99 00:07:00,461 --> 00:07:01,963 มันมาจากไหน 100 00:07:02,046 --> 00:07:03,297 เฮ้ย เบาๆ 101 00:07:03,381 --> 00:07:05,216 ไอ้หมวกนั้นมันแฮ็กสมองเธอ 102 00:07:05,299 --> 00:07:08,970 เธอไม่ยอมซื้ออเล็กซาใส่บ้าน แต่กล้าเล่นเกมนี้เนี่ยนะ 103 00:07:09,053 --> 00:07:10,388 อย่าสวม 104 00:07:10,471 --> 00:07:11,639 ไม่ได้จะสวมซะหน่อย 105 00:07:11,722 --> 00:07:13,975 ยังไงยัยป้าถือดาบก็ตัดหัวนายอยู่ดี 106 00:07:14,058 --> 00:07:15,601 ถ้าไม่ได้รับเชิญ ห้ามเล่น 107 00:07:15,685 --> 00:07:16,894 ใครเชิญนาย 108 00:07:18,688 --> 00:07:19,814 ไม่รู้เหมือนกัน 109 00:07:21,315 --> 00:07:24,318 แต่คืนนึงพอกลับมาถึงบ้าน ก็เห็นกล่องวางตรงนั้นแล้ว 110 00:07:24,861 --> 00:07:27,530 งั้นมีคนงัดบ้านเอาของมาวางไว้ 111 00:07:27,613 --> 00:07:30,616 แล้วนายก็คิด "อ้าว เอาครอบหัวดีฝ่าเว้ยเฮ้ย" งี้เหรอ 112 00:07:30,700 --> 00:07:33,077 ระบบรักษาความปลอดภัยบ้านฉันทันสมัย 113 00:07:33,161 --> 00:07:36,414 ฉันดูคลิปกล้องทุกตัวแล้ว ไม่มีใครเข้าออกทั้งนั้น 114 00:07:36,497 --> 00:07:38,291 แล้วไม่กลัวเลยหรือไง 115 00:07:38,374 --> 00:07:39,542 คนที่ลบภาพตัวเองทิ้งได้ 116 00:07:39,625 --> 00:07:42,420 เหมือนสาวที่มาบอกฉันว่าจักรวาลจะกะพริบตาให้ 117 00:07:42,503 --> 00:07:46,591 เอาเรื่องนี้ไปเทียบกับปรากฏการณ์ลึกลับ ในอวกาศได้ที่ไหน ไม่เห็นจะเหมือนกัน 118 00:07:46,674 --> 00:07:47,925 แต่ว่ามันเหมือน 119 00:07:48,968 --> 00:07:52,180 ทั้งดาว เลขนับถอยหลังของอ็อกกี้ เกมนี้ 120 00:07:52,972 --> 00:07:56,767 ล้วนเป็นโลกเสมือน ที่แยกไม่ออกจากโลกความจริง 121 00:07:57,268 --> 00:08:00,271 งั้นก็ได้ เจ้าหนูอัจฉริยะ ใครอยู่เบื้องหลังบอกมา 122 00:08:00,855 --> 00:08:02,899 - นี่ไม่ใช่สาขาที่ฉันเรียน - ซอล 123 00:08:03,566 --> 00:08:05,943 ตั้งใจคิดให้มันนานกว่าสิบวิดูก่อน 124 00:08:10,072 --> 00:08:11,908 ถ้าอินเทอร์เฟสต่อกับระบบประสาทโดยตรง 125 00:08:11,991 --> 00:08:14,911 มันก็ควบคุมการรับเข้าและส่งออก ทางประสาททั้งหมด 126 00:08:14,994 --> 00:08:17,538 ทุกอย่างที่เข้าและออกจากสมองของเรา 127 00:08:18,831 --> 00:08:21,250 ถ้ามันสามารถที่จะควบคุมได้ถึงขั้นนั้น 128 00:08:22,001 --> 00:08:23,503 งั้นเวราก็ไม่ใช่ตัวเอง 129 00:08:24,921 --> 00:08:26,631 อาจารย์ทําตัวแปลกไปจากที่ฉันรู้จัก 130 00:08:26,714 --> 00:08:31,135 ถ้างั้นเป็นไปได้หรือเปล่า ว่าไอ้หมวกนี้มันควบคุมอาจารย์ 131 00:08:33,012 --> 00:08:34,347 เป็นฉันจะไม่ไปแตะเลย 132 00:08:34,430 --> 00:08:36,307 นี่ ฉันไม่ฆ่าตัวตายหรอกน่า 133 00:08:36,390 --> 00:08:38,893 นี่ก็ไม่ฆ่าตัวตายแน่นอน ชีวิตโคตรจะจึ้ง 134 00:08:39,477 --> 00:08:41,270 รับปากได้ไหมว่าจะเลิกเล่น 135 00:08:44,941 --> 00:08:45,983 เถอะนะ 136 00:08:51,239 --> 00:08:53,115 ก็ได้ ตามนั้น 137 00:08:54,700 --> 00:08:55,868 เราจะเลิกเล่น 138 00:08:56,994 --> 00:09:00,790 นักดาบหญิงบอกให้ใช้วิทยาศาสตร์ กอบกู้อารยธรรมต่อไปใช่มะ 139 00:09:00,873 --> 00:09:03,751 งั้นเราต้องหาทางพยากรณ์ ว่ายุคเสถียรครั้งต่อไปจะเกิดเมื่อไร 140 00:09:03,834 --> 00:09:05,044 ยาวนานแค่ไหน 141 00:09:09,090 --> 00:09:11,342 เข้ เธอเล่นเกมหนักแค่ไหนเนี่ย 142 00:09:13,719 --> 00:09:17,473 ยัยเนิร์ดแดก ในห้องมีไวท์บอร์ดด้วยเหรอวะ 143 00:09:17,557 --> 00:09:20,393 ก็ฉันทําอาชีพนี้ ทีนายยังเก็บขนมในห้องไม่ใช่เหรอ 144 00:09:20,476 --> 00:09:23,312 เวลาเมากัญชา ไวท์บอร์ดมันกินไม่ได้ป่ะ อย่างน้อยก็ไม่ควรกิน 145 00:09:23,396 --> 00:09:24,397 รูนี่ย์ อย่านอกเรื่อง 146 00:09:24,480 --> 00:09:26,566 โอเค นี่คือทุกครั้งที่เล่นเกม 147 00:09:27,441 --> 00:09:29,151 และวิธีการแพ้แต่ละครั้ง 148 00:09:29,235 --> 00:09:32,071 แข็งตาย แข็งตาย โดนเผาตาย หายใจไม่ออกตาย... 149 00:09:32,154 --> 00:09:33,489 - เออ - แข็งตาย วนไปเรื่อย 150 00:09:33,573 --> 00:09:36,826 ก็อยากข่มนะว่าเธอห่วยเอง แต่ฉันก็แพ้ยับพอๆ กัน 151 00:09:37,660 --> 00:09:41,080 ดัชนีบนตรงนี้คือ การโคจรของดวงอาทิตย์บนแผนภาพ 152 00:09:41,664 --> 00:09:42,915 ไม่เห็นมีรูปแบบเลย 153 00:09:42,999 --> 00:09:45,334 ก็นั่นแหละ ถ้ามันไม่มีรูปแบบล่ะ 154 00:09:46,127 --> 00:09:47,670 ฉันจะลองเสนอไอเดียสุดโต่ง 155 00:09:48,462 --> 00:09:50,548 แต่อาจต้องขอความช่วยเหลือนิดนึง จาก... 156 00:09:51,882 --> 00:09:52,717 ฟรานซิส เบคอน 157 00:09:52,800 --> 00:09:53,718 ฟรานซิส เบคอน 158 00:09:53,801 --> 00:09:56,304 งั้นก็ได้ ฉันจะทําตามเธอเหมือนสมัยมหาลัย 159 00:09:56,387 --> 00:09:57,388 โอเค 160 00:10:08,482 --> 00:10:09,609 เลเวลสอง 161 00:10:15,740 --> 00:10:17,241 แจ๋ว ฟรานซิส เบคอน 162 00:10:17,325 --> 00:10:19,493 เนอะ โหมดสองเพลเยอร์ 163 00:10:20,953 --> 00:10:23,497 อังกฤษอีกแล้ว งั้นเธอมาอยู่ในเกมฉัน 164 00:10:23,581 --> 00:10:26,042 แก ฉันอยู่อังกฤษมา 12 ปีย่ะ 165 00:10:26,125 --> 00:10:28,753 เกมมันน่าจะหาที่ที่เราสองคนคุ้นเคยมั้ง 166 00:10:30,630 --> 00:10:32,256 ไม่สบายใจเลยที่มันรู้ขนาดนี้ 167 00:10:33,549 --> 00:10:35,926 หวังว่ามันจะไม่ค้นประวัติกูเกิลฉันนะ 168 00:10:36,010 --> 00:10:39,055 ถ้าระหว่างทาง เห็นสาวตดใส่เค้กวันเกิด แปลว่าใช่ 169 00:10:40,222 --> 00:10:41,223 โคเปอร์นิคัส 170 00:10:41,849 --> 00:10:42,850 เซอร์ฟรานซิส 171 00:10:46,812 --> 00:10:48,147 กลับมากอบกู้โลกหรือคะ 172 00:10:48,230 --> 00:10:49,482 นั่นแหละที่อยากทํา 173 00:10:50,316 --> 00:10:51,651 จงรีบเลยค่ะ 174 00:10:51,734 --> 00:10:53,569 พระสันตะปาปากําลังจะตัดสินใจ 175 00:10:53,653 --> 00:10:55,738 - พระสันตะปาปาเหรอ - เออ ขอบใจ ไป 176 00:10:56,280 --> 00:11:00,618 ขอโทษเรื่องครั้งที่แล้วนะ แล้วก็ครั้งก่อนหน้า แล้วก็ทุกครั้งก่อนหน้า 177 00:11:00,701 --> 00:11:02,078 ข้าจําได้หมดทุกครั้ง 178 00:11:07,416 --> 00:11:08,501 ทั้งหมดเลยเหรอ 179 00:11:09,502 --> 00:11:10,961 ทุกครั้งที่ข้าตาย 180 00:11:12,505 --> 00:11:13,756 ท่านรีบไปเถิด 181 00:11:14,256 --> 00:11:15,424 เออ ให้ไว 182 00:11:22,264 --> 00:11:24,975 - ขอบใจนะ - ครั้งนี้ท่านจะช่วยข้าใช่ไหม 183 00:11:25,851 --> 00:11:27,436 แล้วเราต้องทําไงถึงจะชนะ 184 00:11:27,520 --> 00:11:30,022 บอกได้ไหมว่าไอ้ไอเดียสุดโต่งนี่มันคืออะไร 185 00:11:30,106 --> 00:11:31,482 ถ้าบอกก็หมดสนุกสิ 186 00:11:36,696 --> 00:11:37,822 เจ้ามาสาย 187 00:11:38,614 --> 00:11:40,491 ข้ากําลังจะประกาศคําตัดสินแล้ว 188 00:11:40,991 --> 00:11:43,119 อ้าว ขอประทานอภัย ท่าน... 189 00:11:44,912 --> 00:11:45,913 ต้องเรียกไงนะ 190 00:11:46,706 --> 00:11:49,375 สมเด็จ พระสันตะปาปาเกรกอรี่ 191 00:11:49,458 --> 00:11:50,584 สมเด็จ นั่นสิ 192 00:11:50,668 --> 00:11:53,087 โทษที ข้าฟรานซิส เบคอน 193 00:11:53,170 --> 00:11:54,130 ส่วนฉันโคเปอร์นิคัส 194 00:11:54,213 --> 00:11:58,092 ถ้าเจ้าคนใดมีข้อเสนอ ที่อธิบายถึงการเคลื่อนไหวของดวงอาทิตย์ได้ 195 00:11:58,175 --> 00:12:00,010 ข้าจะรับฟังเดี๋ยวนี้ 196 00:12:00,094 --> 00:12:01,679 แต่ขอเตือนไว้ก่อน 197 00:12:01,762 --> 00:12:05,975 ข้อเสนอของอาริสโตเติลและกาลิเลโอ มีน้ําหนักมากทีเดียว 198 00:12:12,064 --> 00:12:13,107 ท่านสมเด็จ 199 00:12:14,275 --> 00:12:18,779 ฉันได้วัดขนาดและความสว่าง ของดวงอาทิตย์ถึงหลายสิบครั้ง 200 00:12:19,655 --> 00:12:21,240 แต่ละครั้งไม่สัมพันธ์กันเลย 201 00:12:21,323 --> 00:12:24,410 ข้อสอง ฉันได้เห็นตําแหน่งของดวงอาทิตย์ เมื่อเทียบกับดาวเคราะห์ดวงนี้ 202 00:12:24,493 --> 00:12:26,746 ถอยออกไปอย่างรวดเร็ว 203 00:12:26,829 --> 00:12:30,458 ข้อสาม ฉันได้เห็นดาวมากกว่าหนึ่งดวง 204 00:12:30,541 --> 00:12:35,629 ที่สว่างเกินกว่าจะเป็นดาวเคราะห์ได้ เคลื่อนไปบนท้องฟ้าที่ดาวอื่นต่างหยุดนิ่ง 205 00:12:35,713 --> 00:12:39,425 การสังเกตการณ์เหล่านี้มีเพียงคําอธิบายเดียว 206 00:12:39,508 --> 00:12:44,472 คือดาวเคราะห์ดวงนี้ อยู่ในระบบที่มีดวงอาทิตย์สามดวง 207 00:12:46,182 --> 00:12:49,393 ไอ้ชิบเป๋ง คําตอบนี้ใช่เลย 208 00:12:52,688 --> 00:12:56,984 ถ้าดาวเคราะห์ของเราโคจร รอบดวงอาทิตย์หนึ่งดวงด้วยวงโคจรที่เสถียร 209 00:12:57,067 --> 00:12:58,611 ก็จะเป็นยุคเสถียร 210 00:12:59,236 --> 00:13:03,032 แต่ถ้าดวงอาทิตย์อีกดวง มากระชากดาวเคราะห์เราออกไป 211 00:13:03,699 --> 00:13:07,870 เราก็จะหลงไปในสนามโน้มถ่วง ของดวงอาทิตย์ทั้งสามดวง 212 00:13:07,953 --> 00:13:09,622 นั่นคือยุคโกลาหล 213 00:13:10,581 --> 00:13:11,832 เหลวไหลสิ้นดี 214 00:13:11,916 --> 00:13:14,877 สมเด็จ ท่านกําลังจะตัดสินใจ เลือกข้อเสนอของเราอยู่แล้ว 215 00:13:14,960 --> 00:13:15,961 เงียบ! 216 00:13:18,798 --> 00:13:20,549 ข้าฟังมาพอแล้ว 217 00:13:24,386 --> 00:13:25,429 จับนางไปเผา 218 00:13:25,513 --> 00:13:26,597 ไม่ได้นะ ฟังก่อนสิ 219 00:13:26,680 --> 00:13:28,474 - อะไรนะ - นางพูดถูกนะ นางมีหลักฐาน 220 00:13:28,557 --> 00:13:30,601 เดี๋ยวสิ ฉันตอบถูกนี่นา 221 00:13:31,727 --> 00:13:34,939 นางคนนอกรีต เจ้าต้องถูกประหาร 222 00:13:35,022 --> 00:13:37,107 - แต่นางพูดถูก! - ทําตัวเหมือนลูกผู้ชายหน่อยสิ 223 00:13:37,191 --> 00:13:39,318 มันเป็นทฤษฎีเดียวที่มีเหตุผลนะ! 224 00:13:39,401 --> 00:13:40,319 กิ๊วๆ โคเปอร์นิคัส 225 00:13:40,402 --> 00:13:42,363 ยอมรับซะว่านางพูดถูก นางไขปริศนาได้ 226 00:13:44,949 --> 00:13:45,950 ปล่อยนะ! 227 00:13:46,033 --> 00:13:47,368 ไม่! 228 00:13:55,000 --> 00:13:56,168 โคเปอร์นิคัส! 229 00:13:57,461 --> 00:13:59,630 ท้องฟ้ามีดวงอาทิตย์สามดวง! 230 00:13:59,713 --> 00:14:01,257 โลกถึงคราวพินาศแล้ว! 231 00:14:02,383 --> 00:14:04,093 โลกถึงคราวพินาศแล้ว! 232 00:14:06,554 --> 00:14:07,847 โคเปอร์นิคัส! 233 00:14:08,472 --> 00:14:09,348 ช่วยข้าด้วย! 234 00:14:09,431 --> 00:14:11,058 โคเปอร์นิคัส ช่วยด้วย! 235 00:14:15,145 --> 00:14:16,897 เร็วเข้าจิน วิ่ง! 236 00:14:16,981 --> 00:14:17,940 เดี๋ยว! 237 00:14:44,133 --> 00:14:45,718 ทําไมเราไม่ตายไปด้วยล่ะ 238 00:14:46,927 --> 00:14:48,262 เพราะว่าเราตอบถูก 239 00:15:10,284 --> 00:15:15,372 อารยธรรมหมายเลข 152 ล่มสลาย เมื่อดวงอาทิตย์สามดวงเรียงบนฟ้า 240 00:15:15,456 --> 00:15:18,083 แต่ในอารยธรรมนี้ คุณได้เผยความจริง 241 00:15:18,167 --> 00:15:20,669 ถึงโครงสร้างพื้นฐานของระบบดาวนี้สําเร็จ 242 00:15:21,837 --> 00:15:24,548 เกมกําลังเข้าสู่เลเวลที่สาม 243 00:15:30,930 --> 00:15:33,140 ชอบเล่นวิดีโอเกมไหมคลาเรนซ์ 244 00:15:34,141 --> 00:15:36,060 เคยเล่นสมัยเด็กๆ 245 00:15:36,143 --> 00:15:41,649 เกมสามก๊ก เกมเจ็ทเซ็ทวิลลี่ บนเครื่องแซดเอ็กซ์สเปคตรัม 246 00:15:41,732 --> 00:15:43,776 เกมไพ่เปลื้องผ้าบนเครื่องคอมโมโดเร 64 247 00:15:43,859 --> 00:15:45,444 แล้วถ้าเทียบกับเกมนี้ล่ะเป็นไง 248 00:15:46,278 --> 00:15:48,322 จากที่ฟังเฉิงกับรูนี่ย์ถกกัน 249 00:15:48,405 --> 00:15:50,824 อันนี้เหมือนทําการบ้านมากกว่าเล่นเกม 250 00:15:51,408 --> 00:15:55,037 ทั้งต้องวัดค่า คิดสมการ ทําแผนภาพ สังเกตการณ์ 251 00:15:55,621 --> 00:15:58,624 ทั้งหมดเพื่อหาการโคจรของดวงอาทิตย์ทั้งหลาย บนดาวเคราะห์ในนิยาย 252 00:15:59,124 --> 00:16:00,584 "ทั้งหลาย" หลายดวงเหรอ 253 00:16:00,668 --> 00:16:04,546 ใช่ อ๋อ มีเด็กน้อยที่พวกเขาต้องช่วยชีวิตด้วย 254 00:16:04,630 --> 00:16:08,008 หรืออย่างน้อยเฉิงก็อยากช่วย แต่ล้มเหลวซ้ําแล้วซ้ําอีก 255 00:16:08,842 --> 00:16:11,387 มีแค่ท่อนนั้นแหละที่เหมือนจะเป็นเกมหน่อย 256 00:16:11,470 --> 00:16:13,305 ฝ่ายวิศวกรรมว่าไง 257 00:16:13,389 --> 00:16:17,935 พวกเขาเปิดเกมไม่ได้ แต่ก็พบส่วนประกอบที่น่าสนใจมากหลายจุด 258 00:16:18,018 --> 00:16:20,270 มันมีเครื่องสแกนม่านตา 259 00:16:20,354 --> 00:16:22,815 เครื่องวัดระดับออกซิเจน กับเซ็นเซอร์คลื่นสมอง 260 00:16:22,898 --> 00:16:25,859 เพื่อเก็บข้อมูลไบโอเมตริกมหาศาล 261 00:16:25,943 --> 00:16:29,530 งั้นระหว่างที่เล่นเกม อีกฝั่งก็กําลังชักใยเราอีกที 262 00:16:30,406 --> 00:16:32,408 นี่มันเครื่องมือหาแนวร่วม 263 00:16:32,491 --> 00:16:34,576 พวกเขากําลังเฟ้นหาคนหัวกะทิ 264 00:16:34,660 --> 00:16:37,454 ใช่ แต่หาแนวร่วมไปทําอะไร 265 00:16:44,336 --> 00:16:45,462 ไอ้ชิบ 266 00:16:48,007 --> 00:16:48,966 ไง 267 00:16:49,049 --> 00:16:50,259 ไง 268 00:16:51,093 --> 00:16:53,220 นึกว่าออกไปเที่ยวกับเพื่อนซะอีก 269 00:16:53,303 --> 00:16:54,888 นี่ตีสามแล้ว 270 00:16:56,181 --> 00:16:57,683 โทษทีที่รัก คือฉัน 271 00:16:58,475 --> 00:16:59,977 แค่เล่นเกมกับแจ็ค 272 00:17:00,060 --> 00:17:02,980 ใช่ ผมรู้ เขาออกจากแชทไปแล้ว 273 00:17:03,564 --> 00:17:05,232 บ้านรกไปหน่อย รู้ตัว 274 00:17:06,400 --> 00:17:09,194 ที่แรกว่าจะเก็บกวาดก่อนคุณมา 275 00:17:10,404 --> 00:17:12,698 ทุกครั้งที่หยุดทํางานคุณจะเสียศูนย์ 276 00:17:12,781 --> 00:17:16,994 ก็ที่ทํางานไม่มีอะไรทํา ฉันเลยใช้สิทธิ์ลาหยุด 277 00:17:18,162 --> 00:17:19,413 แต่นี่ไม่ใช่วันหยุด 278 00:17:24,084 --> 00:17:25,586 ให้ผมเลื่อนมื้อค่ําไหม 279 00:17:26,879 --> 00:17:28,088 อะไรนะ ไม่ต้อง 280 00:17:28,714 --> 00:17:29,798 ทําไมล่ะ 281 00:17:29,882 --> 00:17:32,509 คุณประหม่าเรื่องจะเจอพ่อแม่ผมมาหลายอาทิตย์ 282 00:17:32,593 --> 00:17:34,219 ฉันไม่ได้ประหม่าเลย 283 00:17:36,096 --> 00:17:37,264 รอไม่ไหวแล้วค่ะ 284 00:17:37,806 --> 00:17:39,349 - จริงนะ - ค่ะ 285 00:17:42,728 --> 00:17:44,271 พ่อแม่ต้องชอบคุณแน่ๆ 286 00:17:44,354 --> 00:17:45,939 เป็นตัวเองไม่ต้องเกร็งนะ 287 00:17:47,858 --> 00:17:50,319 แต่อย่าคุยเรื่องวิทย์ๆ หนักไป 288 00:17:51,195 --> 00:17:52,321 มิติที่สูงกว่ามีอยู่จริง 289 00:17:52,404 --> 00:17:54,990 แต่เรามองไม่เห็นเพราะเราเป็นสิ่งมีชีวิตสามมิติ 290 00:17:55,074 --> 00:17:58,994 ยกตัวอย่างเช่น มองไกลๆ ขนมปังชิ้นนี้เป็นแค่วงกลมแบนๆ ใช่ไหม 291 00:17:59,078 --> 00:18:02,956 แต่พอเข้ามาดูใกล้ๆ จะเห็นว่า มันมีความหนา มีอีกมิตินึง 292 00:18:03,040 --> 00:18:04,041 น่าทึ่งใช่ไหมล่ะ 293 00:18:04,124 --> 00:18:06,335 แล้วมิตินั้นมีอะไรซ่อนอยู่ข้างในล่ะ 294 00:18:06,418 --> 00:18:07,961 วงกลมแบนๆ 295 00:18:08,045 --> 00:18:11,590 อีกมากมายหลายวง เรียงกันเป็นชั้นๆ 296 00:18:11,673 --> 00:18:13,884 มีจักรวาลซ่อนอยู่ทุกคํา 297 00:18:16,470 --> 00:18:19,181 แต่มันยังเป็นแค่ทฤษฎี 298 00:18:19,264 --> 00:18:22,101 เพราะงั้นในทางทฤษฎี ฉันกําลังกินจักรวาลเข้าไป 299 00:18:23,727 --> 00:18:25,479 ซึ่งอร่อยมากค่ะ คุณวาร์มา 300 00:18:27,523 --> 00:18:29,066 นักฟิสิกส์มือหนึ่งเชียว 301 00:18:29,149 --> 00:18:31,318 พ่อแม่เธอคงภูมิใจมากนะจ๊ะ 302 00:18:33,070 --> 00:18:35,739 ฉันว่าไอเดียพวกนี้มันน่าสนใจมาก 303 00:18:36,573 --> 00:18:37,449 ไหนเล่าให้ฟังอีกซิ 304 00:18:37,533 --> 00:18:39,535 อย่าไปบังคับให้เธอเล่าเลยครับพ่อ 305 00:18:39,618 --> 00:18:41,954 เป็นพ่อก็คงไม่อยากพูด เรื่องร้านแกงกะหรี่ทั้งวันใช่ไหม 306 00:18:42,037 --> 00:18:43,455 ฉันจะเล่าเรื่องสงครามคาร์กิล 307 00:18:43,539 --> 00:18:45,457 - เอาอีกแล้ว - เล่าเลยพ่อ 308 00:18:45,541 --> 00:18:47,584 มื้อค่ําจะขาดเรื่องสงครามคาร์กิลได้ที่ไหน 309 00:18:47,668 --> 00:18:51,922 สมัยเธอยังตีนเท่าฝาหอย ฉันเป็นทหารในกองทัพอินเดีย 310 00:18:52,005 --> 00:18:54,591 เป็นผู้หมวดกองทหาร ประจําการที่เทือกเขาหิมาลัย 311 00:18:54,675 --> 00:18:57,761 แล้วอากาศบนนั้นบางมาก 312 00:18:57,845 --> 00:19:01,390 ลูกน้องของฉันกําลังจะขาดออกซิเจนตาย 313 00:19:04,351 --> 00:19:06,728 ห่างไป 100 เมตรมีค่ายศัตรู 314 00:19:06,812 --> 00:19:09,606 แต่ต้องปีนขึ้นหน้าผาสูงชัน 315 00:19:10,482 --> 00:19:14,111 ฉันไม่มีทางเลือกอื่น จําใจต้องปีนผาน้ําแข็ง 316 00:19:14,194 --> 00:19:17,823 พอขึ้นไปถึงข้างบน ฉันก็แกล้งตาย 317 00:19:18,407 --> 00:19:21,994 ไม่ใช่แค่แกล้งสิ เกือบตายของจริง 318 00:19:24,121 --> 00:19:29,334 แต่ฉันนอนแน่นิ่ง ค่อยๆ หนาวเป็นน้ําแข็ง จนกระทั่งทหารปากีสถานออกมาครบทุกนาย 319 00:19:29,418 --> 00:19:32,671 ตอนนั้นเองที่ฉันขว้างระเบิดน้อยหน่า 320 00:19:34,882 --> 00:19:36,091 ฆ่าตายยกค่าย 321 00:19:38,051 --> 00:19:40,971 เสร็จแล้วจึงขนออกซิเจนกับเสบียงที่ค่ายนั้น 322 00:19:41,763 --> 00:19:42,848 ลงไปให้ลูกน้อง 323 00:19:47,019 --> 00:19:48,228 ทุกคนถึงรอดมาได้ 324 00:19:52,774 --> 00:19:53,692 โห 325 00:19:53,775 --> 00:19:58,238 อือ ชัยชนะน้อยๆ ครั้งนั้น พลิกสงครามอย่างสิ้นเชิง 326 00:19:58,864 --> 00:20:01,033 ทําให้พ่อได้เหรียญปรมวีรจักร 327 00:20:01,116 --> 00:20:03,785 เกียรติสูงสุดของกองทัพอินเดีย 328 00:20:03,869 --> 00:20:04,870 แหม 329 00:20:05,913 --> 00:20:08,207 เหล็กมันกินไม่ได้เนอะ 330 00:20:09,291 --> 00:20:12,377 คนในสหราชอาณาจักรไม่สนหรอก ว่าฉันเคยทําวีรกรรมอะไรที่อินเดีย 331 00:20:14,922 --> 00:20:18,675 แต่จินได้รับเกียรติสูงสุดของพลเรือน 332 00:20:18,759 --> 00:20:21,053 รอดชีวิตจากมื้อค่ํากับบ้านวาร์มา 333 00:20:21,136 --> 00:20:22,471 แด่จิน 334 00:20:22,554 --> 00:20:23,388 แด่จิน 335 00:20:23,472 --> 00:20:25,057 - แด่จิน - แด่จิน 336 00:20:35,734 --> 00:20:37,736 หวัดดี คนเก่ง 337 00:20:38,403 --> 00:20:39,529 หนูน้อยเพื่อนเรา 338 00:20:40,364 --> 00:20:42,699 เป็นไง คว้านออกมาหมดเลยไหม 339 00:20:42,783 --> 00:20:46,662 ไม่เห็นต้องมาเยี่ยมเลย พรุ่งนี้พอมาฟินหมดฤทธิ์ก็กลับบ้านได้แล้ว 340 00:20:46,745 --> 00:20:47,746 มอร์ฟีน 341 00:20:48,914 --> 00:20:50,165 มาฟิน 342 00:20:50,249 --> 00:20:51,166 ปล่อยมัน 343 00:20:53,710 --> 00:20:55,295 แต่ผ่านไปด้วยดีใช่ไหม 344 00:20:55,379 --> 00:20:56,964 ดีฝุดๆ สุดยอดไปเลย 345 00:20:57,047 --> 00:20:59,007 ตอนสลบเราคุยกันสนุกเลย 346 00:20:59,716 --> 00:21:00,842 เราไหน 347 00:21:00,926 --> 00:21:02,636 ก็ฉันกับมะเร็งไง 348 00:21:03,679 --> 00:21:06,139 อ้อ อุปมาใช่มะ 349 00:21:06,223 --> 00:21:08,809 เปล่า ไม่ใช่ คุยกันจริงๆ 350 00:21:08,892 --> 00:21:14,022 กลายเป็นว่าก้อนมะเร็ง มันไม่ได้ชั่วร้ายโดยกําเนิด 351 00:21:14,106 --> 00:21:17,651 มันแค่อยากหาบ้านอยู่เฉยๆ 352 00:21:17,734 --> 00:21:19,820 เหมือนพวกเราทุกคนแหละมั้ง 353 00:21:19,903 --> 00:21:21,280 อยู่กับลูกๆ 354 00:21:21,363 --> 00:21:28,161 ก็เข้าใจได้นะ แต่แน่นอนฉันบอกว่า "ฉันไม่โอเค ร่างกายนี้มีเจ้าของอยู่แล้ว 355 00:21:28,245 --> 00:21:30,122 จู่ๆ จะย้ายเข้ามาได้ไง" 356 00:21:30,205 --> 00:21:32,082 เราก็เลยตกลงกัน 357 00:21:32,833 --> 00:21:36,128 ให้น้องอยู่ในซอกตับอ่อน 358 00:21:36,211 --> 00:21:37,921 ส่วนที่เหลือเป็นของฉันทั้งหมด 359 00:21:38,672 --> 00:21:40,549 นี่ยังคิดว่านายควรบอกจินอยู่ดี 360 00:21:40,632 --> 00:21:41,800 เธอรู้แล้ว 361 00:21:43,260 --> 00:21:45,012 เธอรู้แล้วระดับนึง 362 00:21:46,346 --> 00:21:49,516 เพราะอย่างนั้นนายต้องช่วยเธอ จากเขา 363 00:21:52,060 --> 00:21:54,021 ใคร ราชเหรอ 364 00:21:54,104 --> 00:21:55,814 มันตีหน้ายิ้มตลอดเลย 365 00:21:55,897 --> 00:21:57,107 เป็นมิตรตลอด 366 00:21:57,607 --> 00:21:58,859 มันคือมัจจุราช 367 00:21:59,693 --> 00:22:01,528 มันคือความโกลาหล 368 00:22:04,448 --> 00:22:05,949 หมวกนายตลกว่ะ 369 00:22:15,167 --> 00:22:17,711 อ้าวเหรอ นึกว่าจะไม่ทักซะแล้ว 370 00:22:19,588 --> 00:22:20,756 ของนายไปไหน 371 00:22:22,924 --> 00:22:24,509 สัญชาตญาณผมดีนะ 372 00:22:24,593 --> 00:22:26,511 ไม่เคยทําให้ผิดหวังเลย 373 00:22:27,471 --> 00:22:28,722 ยกเว้นกับเมีย 374 00:22:29,723 --> 00:22:31,850 คุณมีชื่อเสียงด้านความมุ่งมั่น 375 00:22:33,185 --> 00:22:35,103 และผมเชื่อว่าหลักการนี้ถูกต้อง 376 00:22:35,187 --> 00:22:36,188 มันถูกต้อง 377 00:22:36,271 --> 00:22:38,774 คุณตั้งใจจะใช้เส้นใยนาโนทําอะไรบ้างล่ะ 378 00:22:39,274 --> 00:22:42,778 กรองน้ํา วิศวกรรมเนื้อเยื่อ ดักจับคาร์บอน... 379 00:22:42,861 --> 00:22:44,404 และฉันก็ยังเชื่อว่าทําได้ 380 00:22:46,656 --> 00:22:49,034 งั้นคุณคงเข้าใจที่ผมสับสน 381 00:22:49,659 --> 00:22:51,870 ว่าคุณยกเลิกการค้นคว้าทั้งหมดไปทําไม 382 00:22:52,371 --> 00:22:56,249 แค่พักชั่วคราว ฉันแค่ต้องตรวจทานงานวิศวกรรมก่อน 383 00:22:59,086 --> 00:23:02,214 ถามตรงๆ นะ ดร.ซาลาซาร์ ผมพลาดอะไรไป 384 00:23:02,297 --> 00:23:04,383 เราจวนจะได้เป็นเจ้าแรก 385 00:23:04,466 --> 00:23:07,177 ที่ขายเทคโนโลยีเส้นใยนาโน ที่ไม่เหมือนใครแล้วเชียว 386 00:23:08,345 --> 00:23:10,013 แต่คุณกลับมาชะงักทุกอย่าง 387 00:23:10,514 --> 00:23:11,473 ทําไมล่ะ 388 00:23:11,973 --> 00:23:15,352 เรามีนักวิทยาศาสตร์ที่เก่งที่สุด ทําผลงานยอดเยี่ยมที่สุดในวงการ 389 00:23:15,435 --> 00:23:17,312 ยกเว้นหัวหน้าเจ้าหน้าที่วิทยาศาสตร์ 390 00:23:18,688 --> 00:23:21,024 ดูจะกําลังสติหลุด 391 00:23:23,860 --> 00:23:26,863 โชคดีที่คุณพาเรามาไกลมากพอ 392 00:23:26,947 --> 00:23:29,908 จนเราสามารถสานต่อโปรเจกต์ได้เอง 393 00:23:29,991 --> 00:23:31,910 ถ้าหากคุณยังดึงดันต่อไป 394 00:23:40,335 --> 00:23:42,379 ถ้าไม่มีฉันก็ทําไม่ได้ 395 00:23:42,462 --> 00:23:45,549 ถ้างั้นก็ทําตัวให้สมเป็นซีเอสโอหน่อย 396 00:23:45,632 --> 00:23:48,718 เห็นแก่พนักงานนับร้อยคน หรือคนนับพันล้านคนที่จะได้ประโยชน์ 397 00:23:48,802 --> 00:23:50,345 จากเส้นใยนาโนของเราสิ 398 00:23:51,805 --> 00:23:54,099 ผมไม่อยากใช้ไม้แข็งหรอกนะ 399 00:23:54,182 --> 00:23:58,437 แต่อย่าลืมว่าเราเป็นผู้สปอนเซอร์ ใบอนุญาตพํานักถาวรให้คุณ 400 00:23:58,520 --> 00:24:02,649 คุณจะอยู่ในประเทศนี้ กับวีซ่าทํางานไม่ได้ถ้าไม่ยอมทํางาน 401 00:24:03,233 --> 00:24:05,402 อย่ามาเอาแต่ใจตัวเอง 402 00:25:12,511 --> 00:25:13,553 หยุด 403 00:25:14,346 --> 00:25:16,139 หยุด หยุดสิ! 404 00:25:33,365 --> 00:25:35,867 รับสายสิ รับสายสิวะ 405 00:25:44,334 --> 00:25:45,168 ไง 406 00:25:45,252 --> 00:25:47,587 ไง เลขนับถอยหลังกลับมาแล้ว 407 00:25:49,005 --> 00:25:50,006 ไงนะ 408 00:25:50,590 --> 00:25:52,842 พอเปิดระบบ ห้องทําปฏิกิริยาขึ้นมาใหม่ มันก็กลับมา 409 00:25:52,926 --> 00:25:55,762 ตัวเลขมันก็โผล่มาให้เห็นอีก ไม่รู้ทําไม 410 00:25:55,845 --> 00:25:57,597 แล้วไปเปิดทําไม ไหนบอกปิดหมดแล้ว 411 00:25:57,681 --> 00:25:59,182 ก็ปิดหมดแล้วน่ะสิ 412 00:25:59,266 --> 00:26:01,268 โอเค งั้นไปเปิดใหม่ทําไม อ็อกกี้ 413 00:26:01,351 --> 00:26:03,728 เพราะฉันต้องรู้ให้ได้ว่ามันจริงไหม 414 00:26:03,812 --> 00:26:05,814 อ็อกกี้ นี่ของจริง เราก็เห็นกับตาทั้งคู่ 415 00:26:06,982 --> 00:26:08,858 เราจะช่วยกันคิดหาคําตอบนะ 416 00:26:08,942 --> 00:26:15,073 ฉันรู้แล้วว่าพวกนักวิทยาศาสตร์ พากันฆ่าตัวตายทําไม เข้าใจแล้ว 417 00:26:15,156 --> 00:26:16,491 อย่าพูดแบบนั้นสิ 418 00:26:16,575 --> 00:26:18,827 ฉันไม่ทําอะไรหรอกน่า ก็แค่... 419 00:26:19,369 --> 00:26:21,162 มาหาหน่อยได้ไหม 420 00:26:21,246 --> 00:26:22,289 ได้อยู่แล้ว 421 00:26:22,372 --> 00:26:23,707 อยู่ที่ห้องแล็บเหรอ 422 00:26:24,374 --> 00:26:25,250 นายอยู่ไหน 423 00:26:26,126 --> 00:26:27,752 ที่บ้าน... ฉันอยู่บ้าน 424 00:26:28,378 --> 00:26:29,588 จะไปไหน 425 00:26:31,840 --> 00:26:33,174 อยู่กับใครหรือเปล่า 426 00:26:35,594 --> 00:26:37,971 กําลังไปหาเธอเดี๋ยวนี้แหละ เจอกันนะ 427 00:26:38,054 --> 00:26:38,972 นายอยู่กับสาว 428 00:26:39,055 --> 00:26:42,517 อ็อกกี้ ฉันจะรีบไปหาเธอ ให้เร็วที่สุด แล้วเราจะ... 429 00:26:48,773 --> 00:26:50,108 ยุ่งไหม ยกเลิกนัดซะ 430 00:26:51,026 --> 00:26:52,235 นึกว่าอยู่กับราชซะอีก 431 00:26:52,319 --> 00:26:54,738 ฉันบอกเขาว่านายเพิ่งโดนแฟนทิ้ง 432 00:26:54,821 --> 00:26:56,740 - ฉันมีแฟนที่ไหน - ก็นั่นแหละ 433 00:26:57,616 --> 00:26:58,908 หมวกนายอยู่ไหน 434 00:27:01,286 --> 00:27:02,287 เลเวลสาม 435 00:27:04,623 --> 00:27:06,374 ที่นี่มันที่ไหนวะ 436 00:27:07,208 --> 00:27:09,002 เหมือนเราจะอยู่ที่ซ่างตู 437 00:27:09,794 --> 00:27:10,795 บางครั้งรู้จักในนาม... 438 00:27:10,879 --> 00:27:14,924 ซานาดู ที่กุบไลข่านดําริสร้าง วังโดมทองสําราญ 439 00:27:19,638 --> 00:27:22,223 โอเค เรารู้แล้วว่าระบบดาวนี้มีดาวฤกษ์สามดวง 440 00:27:22,307 --> 00:27:25,977 เรารู้ว่าไม่สามารถพยากรณ์ การโคจรของดาวทั้งสามดวงในอวกาศได้ตลอด 441 00:27:26,061 --> 00:27:27,687 นี่มันปัญหาฟิสิกส์ ปริศนาดาวสามดวงชัดๆ 442 00:27:27,771 --> 00:27:30,982 แล้วใครๆ ก็รู้ว่ามันไม่มีผลเฉลยทั่วไป 443 00:27:31,066 --> 00:27:33,735 หรือว่าเธอบังเอิญเพิ่งคิดออกตอนนั่งรถไฟมาล่ะ 444 00:27:33,818 --> 00:27:34,944 ดูโน่น 445 00:27:35,028 --> 00:27:36,196 นั่นไงเด็ก 446 00:27:40,283 --> 00:27:41,284 ไง 447 00:27:42,118 --> 00:27:43,662 เขาห้ามเราคุยกับใคร 448 00:27:44,788 --> 00:27:46,164 อ้าวเหรอ 449 00:27:46,247 --> 00:27:47,666 หนูเป็นทหาร 450 00:27:48,375 --> 00:27:50,585 คราวนี้เราจะช่วยหนูให้ได้นะ 451 00:27:51,795 --> 00:27:53,505 เหมือนครั้งก่อนๆ น่ะหรือ 452 00:27:53,588 --> 00:27:54,589 ไป 453 00:27:55,674 --> 00:27:57,467 - ไป เกมอยู่ทางนี้ - เดี๋ยว 454 00:27:57,550 --> 00:27:59,636 โอกาสของท่านเหลือน้อยเต็มทีแล้ว โคเปอร์นิคัส 455 00:27:59,719 --> 00:28:02,222 อีกไม่นานโลกนี้จะพินาศตลอดกาล 456 00:28:13,566 --> 00:28:15,985 ท่านข่านผู้ยิ่งใหญ่ มีอาคันตุกะมาขอพบท่าน 457 00:28:16,069 --> 00:28:18,697 โคเปอร์นิคัสและเซอร์ฟรานซิส เบคอน 458 00:28:22,283 --> 00:28:23,785 ปัดโธ่เอ๊ย 459 00:28:23,868 --> 00:28:26,996 เรากําลังจะสาธิตทางออกให้นะ ท่านข่าน 460 00:28:27,080 --> 00:28:29,457 ใช่แล้ว ทุกอย่างประจําที่พร้อม 461 00:28:29,541 --> 00:28:32,127 แต่ผู้มาใหม่ของเรามีข้อเสนออื่นอีกหรือไม่ 462 00:28:33,503 --> 00:28:34,421 มีไหมล่ะ 463 00:28:34,921 --> 00:28:38,299 คือว่า ท่านข่าน เราคิดว่าปัญหานี้แก้ไม่ได้ 464 00:28:38,383 --> 00:28:39,509 งั้นข้าไม่ฟัง 465 00:28:39,592 --> 00:28:42,595 เชิญเจ้ามาดูผลงานของ เซอร์ไอแซก นิวตันและศาสตราจารย์ทัวริ่ง 466 00:28:42,679 --> 00:28:45,473 เผื่อจะเรียนรู้บทเรียนสําหรับรอบหน้านะ 467 00:28:45,557 --> 00:28:49,269 ผมได้พัฒนาศาสตร์ที่เรียกว่า "แคลคูลัส" 468 00:28:49,352 --> 00:28:51,229 เพื่อพยากรณ์การโคจรของดวงอาทิตย์ 469 00:28:51,312 --> 00:28:57,193 และเราจะทําการคํานวณโดยใช้ ลูกคิดมนุษย์แสนฉลาดล้ําที่ผมออกแบบขึ้นมา 470 00:29:11,791 --> 00:29:13,418 มีทหารทั้งหมดกี่คน 471 00:29:14,294 --> 00:29:15,920 สามสิบล้าน 472 00:29:16,463 --> 00:29:18,548 แน่นอนว่าทหารพวกนี้ไม่ใช่นักคณิตศาสตร์ 473 00:29:18,631 --> 00:29:23,428 แต่ถึงยังไงก็ถือธงหันหน้าสลับไปมาได้ 474 00:29:23,928 --> 00:29:26,055 หนึ่งกับศูนย์ 475 00:29:27,307 --> 00:29:28,892 คุณสร้างคอมพิวเตอร์มนุษย์ขึ้นมานี่นา 476 00:29:29,517 --> 00:29:32,103 มาเริ่มคํานวณกันเลยดีกว่า 477 00:29:32,187 --> 00:29:34,439 ยุคโกลาหลจะเกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อไร 478 00:29:34,522 --> 00:29:36,399 ทันทีเลยท่านข่าน 479 00:29:39,444 --> 00:29:42,947 ดําเนินการซอฟต์แวร์ คํานวณการโคจรของดวงอาทิตย์ 480 00:29:43,031 --> 00:29:46,201 ดาวสามดวง 1.0 481 00:30:02,842 --> 00:30:03,885 แม่เจ้าโว้ย 482 00:30:06,054 --> 00:30:08,181 ดูจากตรงนี้ เขาน่าจะชนะแล้วว่ะ 483 00:30:08,264 --> 00:30:09,265 ใจเย็นๆ 484 00:30:25,907 --> 00:30:26,991 ไปที่วัง! 485 00:30:46,177 --> 00:30:48,555 ลูกคิดมนุษย์ของเจ้าพยากรณ์ว่าอย่างไร 486 00:30:49,931 --> 00:30:52,350 อีกสามวันจะเข้าสู่ยุคโกลาหล 487 00:30:52,433 --> 00:30:54,352 ที่ยาวนานแปดเดือน 488 00:30:54,435 --> 00:30:57,772 ตามด้วยยุคเสถียรที่ยาวนาน 10,000 ปี 489 00:30:59,691 --> 00:31:02,861 ทหาร! ขับน้ํา! 490 00:31:02,944 --> 00:31:06,656 แปดเดือนสามวัน! 491 00:31:09,576 --> 00:31:13,496 เอาละ แปดเดือนกับอีกสามวัน 492 00:31:26,593 --> 00:31:27,969 ยุคเสถียรมาถึงอีกครั้ง 493 00:31:32,307 --> 00:31:33,766 นานแค่ไหนแล้วนะ 494 00:31:34,684 --> 00:31:37,186 แปดเดือนสามวันเป๊ะๆ 495 00:31:38,938 --> 00:31:42,984 ท่านข่าน คอมพิวเตอร์ของเรา พิสูจน์แล้วว่าถูกต้อง 496 00:31:43,067 --> 00:31:44,068 เราชนะเกม 497 00:31:47,655 --> 00:31:48,656 ง่ายงี้เลยเหรอ 498 00:31:49,824 --> 00:31:50,950 พวกนี้เจอคําตอบจริงเหรอ 499 00:31:51,034 --> 00:31:52,452 ตามหลักฟิสิกส์สมัยใหม่ เขาผิด 500 00:31:52,535 --> 00:31:54,787 ยังไงก็ต้องใช้ตัวแปรเริ่มต้น ของดาวทั้งสามดวงก่อน 501 00:31:54,871 --> 00:31:56,372 หุบปากแม่ง ไอ้พวกเกรียน 502 00:31:56,456 --> 00:31:57,624 คอมพิวเตอร์เราใช้ได้ผล 503 00:31:57,707 --> 00:31:59,167 การคํานวณคุณใช้ระยะยาวไม่... 504 00:31:59,250 --> 00:32:01,336 หุบปาก! ทหาร 505 00:32:09,302 --> 00:32:10,178 เอามันไปต้ม 506 00:32:10,762 --> 00:32:11,930 ไม่ อย่านะ เดี๋ยวสิ 507 00:32:12,013 --> 00:32:13,306 - เดี๋ยวก่อน - โอ๊ย เดี๋ยวสิ 508 00:32:13,389 --> 00:32:15,016 - ปล่อยนะ - นี่มันไม่ถูก 509 00:32:15,099 --> 00:32:17,226 ฉันยังไม่ได้มีโอกาสอธิบายให้เข้าใจเลย 510 00:32:17,310 --> 00:32:18,645 - มันใช้ไม่ได้ - พ่องตาย 511 00:32:18,728 --> 00:32:20,939 - ผลการคํานวณนี้มันใช้ไม่ได้ - ไอ้ชิบ 512 00:32:28,821 --> 00:32:29,781 ไอ้เชี่ย! 513 00:32:29,864 --> 00:32:31,658 พวกมันกะจะฆ่าเรา! 514 00:32:31,741 --> 00:32:33,618 กูไม่เล่นเกมนี้แม่งแล้วโว้ย! 515 00:32:33,701 --> 00:32:34,661 สติ รูนี่ย์ 516 00:32:34,744 --> 00:32:36,287 เราไม่ได้โดนต้มจริง เราปลอดภัย 517 00:32:52,595 --> 00:32:54,722 ท่านข่าน หยุดมัน 518 00:32:54,806 --> 00:32:57,517 ฝีมือมัน แต่นี่เกมเรานะ 519 00:32:57,600 --> 00:32:58,810 ดูนั่น ท่านข่าน 520 00:33:05,316 --> 00:33:06,484 เรียงกันเลย 521 00:33:07,402 --> 00:33:08,569 ดาวเรียงระนาบกัน 522 00:33:08,653 --> 00:33:11,114 แล้วไง มันก็บังกันเองไหม 523 00:33:11,197 --> 00:33:13,658 ดาวดวงนี้ไม่ได้ร้อนไปกว่าเดิมซะหน่อย 524 00:33:15,159 --> 00:33:17,161 เกิดอะไรขึ้นกับกองทัพของข้า 525 00:33:26,546 --> 00:33:30,008 ดาวเคราะห์ดวงนี้อยู่ภายใต้ แรงดึงดูดของดวงอาทิตย์ทั้งสามดวง 526 00:33:31,592 --> 00:33:32,427 ไม่! 527 00:33:50,153 --> 00:33:52,572 พวกกํามะลอ ทั้งคู่เลย! 528 00:33:57,910 --> 00:33:59,495 ช่วยด้วย! โคเปอร์นิคัส! 529 00:34:00,621 --> 00:34:01,831 - ไม่นะ - ช่วยข้าด้วย! 530 00:34:05,043 --> 00:34:05,918 - ช่วยข้าด้วย - ไม่ 531 00:34:06,002 --> 00:34:07,628 จับได้แล้ว 532 00:34:08,713 --> 00:34:09,630 ไม่ 533 00:34:16,262 --> 00:34:18,473 เป้าหมายเกมไม่ใช่การไขปริศนาดาวสามดวง 534 00:34:18,556 --> 00:34:20,975 เป้าหมายคือการช่วยทุกคนให้ได้ 535 00:34:21,059 --> 00:34:23,269 อ๋องเคยบอกว่าความอยู่รอดคือทุกสิ่ง 536 00:34:23,352 --> 00:34:26,898 นั่นคือเป้าหมายของเกม เราต้องช่วยให้พวกเขารอด 537 00:34:26,981 --> 00:34:30,068 แล้วเราจะทําได้ไง ไม่มีอะไรอยู่รอดที่นี่ได้หรอก 538 00:34:53,132 --> 00:34:55,885 อารยธรรมหมายเลข 184 ล่มสลาย 539 00:34:55,968 --> 00:34:59,972 เพราะแรงดึงดูดจากดวงอาทิตย์สามดวงเรียงกัน 540 00:35:00,056 --> 00:35:04,685 แต่ในอารยธรรมนี้ คุณได้ตอบถูก ว่าเป้าหมายแท้จริงของการเล่นเกมนี้คืออะไร 541 00:35:05,186 --> 00:35:07,355 คุณได้เข้าสู่เลเวลสี่ 542 00:35:29,085 --> 00:35:30,086 เข้ามา 543 00:35:31,921 --> 00:35:32,922 ท่านเอวานส์ครับ 544 00:35:33,589 --> 00:35:34,423 ฟีลิกซ์ 545 00:35:34,507 --> 00:35:37,844 ท่านครับ เรามีผู้สมัครใหม่สองคนสําหรับเขตหก 546 00:35:37,927 --> 00:35:42,265 โคเปอร์นิคัสที่เป็นผู้หญิง ค่อนข้างจะผูกพันกับเด็กผู้ติดตาม 547 00:35:42,765 --> 00:35:44,267 ก็ไม่แปลกใจ 548 00:35:44,350 --> 00:35:47,478 พาสองคนนี้ไปสอบก่อนงานประชุมที่ลอนดอน 549 00:35:47,562 --> 00:35:48,521 ครับท่าน 550 00:35:54,986 --> 00:35:57,029 ขออภัยครับพระองค์ 551 00:35:58,156 --> 00:35:59,157 ทีนี้ 552 00:36:01,117 --> 00:36:02,118 ถึงไหนแล้วนะ 553 00:36:03,786 --> 00:36:04,829 อ๋อใช่ 554 00:36:06,455 --> 00:36:08,958 "นิทานเรื่องฮันเซลกับเกรเทล" 555 00:36:10,126 --> 00:36:13,880 คุณบอกว่าเด็กชายฮันเซลหวาดกลัว แต่เด็กหญิงไม่กลัวหรือ 556 00:36:13,963 --> 00:36:15,214 ในตอนนี้ยังไม่กลัว 557 00:36:15,715 --> 00:36:18,634 แต่ทําไมคนหนึ่งถึงกลัวแล้วอีกคนไม่กลัวเล่า 558 00:36:18,718 --> 00:36:21,512 คนคนเดียวสามารถรู้สึกหวาดกลัวเองได้หรือ 559 00:36:22,013 --> 00:36:24,432 มันเป็นอารมณ์ปัจเจก ใช่ 560 00:36:25,141 --> 00:36:28,060 สําหรับเรา เราหวาดกลัวร่วมกันเป็นหนึ่งเดียว 561 00:36:29,145 --> 00:36:31,230 บรรพบุรุษเราก็เคยเป็นแบบนั้น 562 00:36:31,939 --> 00:36:34,984 สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมตัวน้อยๆ ที่อยู่รอดมาได้ด้วยการหลบซ่อน 563 00:36:35,067 --> 00:36:37,445 แต่ดูเหมือนว่าคุณเลิกหวาดกลัวแล้ว 564 00:36:37,945 --> 00:36:39,363 ทําไมพูดแบบนั้นล่ะ 565 00:36:40,072 --> 00:36:41,908 คุณติดต่อดาวเคราะห์อีกดวง 566 00:36:42,575 --> 00:36:44,660 นี่หรือคือการกระทําของเผ่าพันธุ์ที่ขี้ขลาด 567 00:36:45,995 --> 00:36:47,914 ไม่ใช่ทั้งเผ่าพันธุ์ พระองค์ 568 00:36:48,623 --> 00:36:49,540 แต่เป็นผู้หญิง 569 00:36:50,374 --> 00:36:52,668 ผู้หญิงคนเดียวผู้ไม่หวาดหวั่นเกรงกลัว 570 00:36:53,169 --> 00:36:55,087 มีมนุษย์ที่ไม่เกรงกลัวคนอื่นอีกไหม 571 00:36:55,963 --> 00:36:57,882 ก็มีบ้างเป็นช่วงๆ 572 00:36:57,965 --> 00:37:02,678 และเรามักจะเชิดชูพวกเขา ยกให้เป็นแรงบันดาลใจและแบบอย่าง 573 00:37:08,726 --> 00:37:11,437 ความไม่รู้จักกลัวจะทําให้สูญพันธุ์ 574 00:37:12,313 --> 00:37:14,857 หากบรรพบุรุษของคุณดําเนินรอยตามผู้กล้า 575 00:37:15,691 --> 00:37:16,943 คุณก็จะไม่ได้เกิดมา 576 00:37:18,402 --> 00:37:20,655 มนุษยชาติจะต้องรู้จักความกลัวอีกครั้ง 577 00:37:23,366 --> 00:37:24,825 งั้นเราจะสอนเอง 578 00:37:47,682 --> 00:37:49,225 (โคเปอร์นิคัส ขอเชิญเข้าสู่เลเวลสี่) 579 00:37:49,308 --> 00:37:50,935 (คืนนี้ 22.00 น. ซันเซ็ตเลานจ์ ชอร์ดิช) 580 00:37:54,355 --> 00:37:55,481 ดูบัตรเชิญหน่อย 581 00:38:28,556 --> 00:38:31,434 ดร.เฉิง คุณรูนี่ย์ 582 00:38:32,393 --> 00:38:34,020 ยินดีด้วย 583 00:38:34,854 --> 00:38:38,024 มีแค่คุณสองคนในอังกฤษที่ผ่านด่านมาไกลขนาดนี้ 584 00:38:47,199 --> 00:38:50,119 เราประทับใจผลงานของคุณมาก 585 00:38:50,202 --> 00:38:56,500 ความช่วยเหลือจากคุณ คุณรูนี่ย์ ในการระบุตัวแปรของเกมเป็นสิ่งสําคัญ 586 00:38:56,584 --> 00:38:58,044 อีกทั้งที่คอยให้กําลังใจคู่หู 587 00:38:58,127 --> 00:38:59,211 ขอบคุณ 588 00:38:59,754 --> 00:39:01,922 ส่วนคุณ ดร.เฉิง 589 00:39:02,006 --> 00:39:05,801 คุณคิดออกว่าดาวบ้านเกิด อยู่ในระบบดาวที่มีดวงอาทิตย์สามดวง 590 00:39:05,885 --> 00:39:10,556 ผู้เล่นบางคนก็คิดออกเช่นกัน แต่คุณเข้าใจสิ่งที่สําคัญที่สุด 591 00:39:10,639 --> 00:39:13,768 ซึ่งไม่ใช่ดาวเคราะห์นั้น แต่เป็นผู้คน 592 00:39:14,477 --> 00:39:15,853 คุณเห็นใจชะตากรรมพวกเขา 593 00:39:16,437 --> 00:39:20,274 เปลือกสมองซิงกูเลตของคุณ ทํางานหนักที่สุดเท่าที่เราเคยบันทึกมา 594 00:39:21,650 --> 00:39:23,527 เออฟังนะ เรื่องนั้นน่ะ 595 00:39:23,611 --> 00:39:28,157 อินเทอร์เฟสเนี้ย ไม่มีเจ้าไหนทําได้แบบนี้เลย 596 00:39:28,699 --> 00:39:31,994 นี่มันเจนต่อไป นี่มันอีกห้าเจนในอนาคตละ 597 00:39:32,578 --> 00:39:33,996 เพราะงั้นคุณเป็นใครกันแน่ 598 00:39:34,705 --> 00:39:38,084 คําตอบทั้งหมดที่คุณอยากรู้รออยู่ที่เลเวลสี่ 599 00:39:40,002 --> 00:39:41,462 พร้อมก็เริ่มได้เลย 600 00:40:02,024 --> 00:40:02,900 เลเวลสี่ 601 00:40:06,237 --> 00:40:07,613 นี่มันดาวร้างนี่หว่า 602 00:40:14,537 --> 00:40:15,538 ดร.เฉิง 603 00:40:16,038 --> 00:40:16,997 คุณรูนี่ย์ 604 00:40:17,581 --> 00:40:18,707 คุณมากันแล้ว 605 00:40:20,167 --> 00:40:21,502 คุณพูดถูก 606 00:40:21,585 --> 00:40:24,672 ปริศนาดาวสามดวงไม่มีผลเฉลย 607 00:40:35,766 --> 00:40:39,770 ไม่มีคอมพิวเตอร์ที่พยากรณ์ เส้นทางโคจรของดาวฤกษ์สามดวงได้ไม่สิ้นสุด 608 00:40:43,524 --> 00:40:48,154 หากมีดวงอาทิตย์สามดวงบนท้องฟ้า ทุกอารยธรรมจะล่มสลายท่ามกลางความโกลาหล 609 00:40:49,905 --> 00:40:53,534 สุดท้ายจะเกิดหายนะที่เราไม่อาจฟื้นตัวได้ 610 00:40:54,118 --> 00:40:56,287 โลกของเราจะถูกฉีกออกเป็นสองซีก 611 00:40:57,121 --> 00:40:59,165 หรือถูกดวงอาทิตย์ดวงหนึ่งดูดกลืน 612 00:40:59,248 --> 00:41:01,459 หรือถูกเหวี่ยงสู่ห้วงอวกาศตลอดไป 613 00:41:10,843 --> 00:41:12,970 เมื่อได้รู้ว่าโลกของเราสักวันต้องพบจุดจบ 614 00:41:14,263 --> 00:41:15,681 แล้วทางออกคืออะไร 615 00:41:16,807 --> 00:41:17,808 หนีไปซะ 616 00:41:18,893 --> 00:41:20,186 ไปหาบ้านใหม่ 617 00:41:20,269 --> 00:41:21,228 ถูกต้อง 618 00:41:21,312 --> 00:41:24,607 ทางรอดเดียวของเราอยู่ที่อื่น 619 00:41:25,649 --> 00:41:28,319 ทันทีที่เราได้รับคําเชิญจากโลกของคุณ 620 00:41:28,402 --> 00:41:30,196 เราจึงได้รู้ว่าต้องไปที่ไหน 621 00:41:35,993 --> 00:41:38,954 เราได้สร้างกองยานข้ามห้วงอวกาศ 1,000 ลํา 622 00:41:40,998 --> 00:41:44,460 เป็นความหวังสุดท้ายของอารยธรรม 9478 623 00:41:46,629 --> 00:41:48,172 และพวกเขาออกเดินทางแล้ว 624 00:41:58,182 --> 00:42:00,226 พวกเราส่วนใหญ่ไม่ได้ไปด้วย 625 00:42:00,726 --> 00:42:01,977 แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ 626 00:42:04,313 --> 00:42:07,233 หากคนใดคนหนึ่งอยู่รอด ทุกคนก็จะอยู่รอด 627 00:42:09,026 --> 00:42:11,529 คุณจะต้อนรับเราใช่ไหมคะ 628 00:42:14,657 --> 00:42:16,575 ถ้าคุณไม่ช่วย เราไม่รอดแน่ 629 00:42:24,083 --> 00:42:25,876 เราอยากเจอคุณจะแย่แล้วค่ะ 630 00:42:43,143 --> 00:42:47,356 ฉันไม่เข้าใจ จะบอกว่าพวกนี้มีอยู่จริงเหรอ 631 00:42:47,940 --> 00:42:49,441 เราเรียกพวกเขาว่าชาวซานถี่ 632 00:42:50,734 --> 00:42:53,696 คนแรกที่ติดต่อกับพวกเขาสําเร็จเป็นคนจีน 633 00:42:53,779 --> 00:42:54,780 และซานถี่เหรินแปลว่า 634 00:42:54,863 --> 00:42:57,283 - "ชาวสามดวง" ในภาษาจีน - "ชาวสามดวง" 635 00:42:58,200 --> 00:43:00,286 แล้วชาวซานถี่เนี่ย 636 00:43:00,369 --> 00:43:02,788 กําลังมาที่นี่เหรอ 637 00:43:02,871 --> 00:43:05,958 หนีจากระบบดาวฤกษ์สามดวงที่ไม่เสถียร 638 00:43:06,709 --> 00:43:07,960 ห่างไปสี่ปีแสง 639 00:43:08,043 --> 00:43:09,962 ใกล้เข้ามาทุกที 640 00:43:10,546 --> 00:43:13,757 พวกเขาสร้างเทคโนโลยีนี้ เพื่อแบ่งปันเรื่องราวกับเรา 641 00:43:13,841 --> 00:43:15,759 แล้วหน้าตาแบบนั้นเหรอ เหมือนเราเหรอ 642 00:43:16,302 --> 00:43:17,803 เราแต่งเติมเองเล็กน้อย 643 00:43:18,345 --> 00:43:19,555 ให้ผู้เล่นรับได้ 644 00:43:20,139 --> 00:43:23,350 นี่จะบอกว่าเอเลี่ยนออกแบบเกมนี้เหรอ 645 00:43:23,434 --> 00:43:26,854 คิดดูสิ นายยังพูดเองเลย ว่าเทคโนโลยีล้ําหน้ากว่าเราเป็นร้อยปี 646 00:43:26,937 --> 00:43:30,024 ก็ใช่ จริงแหละ เอไอสุดยอดมาก 647 00:43:30,107 --> 00:43:32,651 ทั้งสาวนักดาบกับเด็กตะมุตะมิ 648 00:43:32,735 --> 00:43:33,569 แต่อย่ามาโม้ 649 00:43:33,652 --> 00:43:36,071 แล้วเครื่องเร่งอนุภาคกับดาวกะพริบล่ะ 650 00:43:36,155 --> 00:43:38,490 โธ่จิน นี่มันต้มกันชัดๆ 651 00:43:38,991 --> 00:43:41,619 นี่อาจเป็นคําอธิบายเดียว สําหรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นนะ 652 00:43:41,702 --> 00:43:45,039 คําอธิบายที่เรียบง่ายที่สุด ดีที่สุดเสมอไม่ใช่เหรอ มีดโกนของออคคัม 653 00:43:45,122 --> 00:43:47,249 มาจะยกตัวอย่างมีดโกนของออคคัมให้ 654 00:43:47,333 --> 00:43:51,420 อีบ้าเนี่ยมันคิดจะเอามีดจี้เงินก้อนโต จากคนรวยสายเกมเมอร์ต่างหาก 655 00:43:51,503 --> 00:43:52,963 เราไม่ต้องการเงินของคุณ 656 00:43:53,047 --> 00:43:54,089 เรามีอยู่แล้ว 657 00:43:55,174 --> 00:43:57,301 ถ้าไม่อยากอยู่ต่อก็ไปได้นะ 658 00:43:57,384 --> 00:43:59,762 ได้เลย มีน้ําใจจัง ไปกันเถอะจิน 659 00:44:00,346 --> 00:44:01,263 เดี๋ยวสิรูนี่ย์ 660 00:44:01,347 --> 00:44:03,182 ไม่อยากรู้เพิ่มเหรอ 661 00:44:03,265 --> 00:44:06,685 อะไร นี่มันบ้าไปแล้ว อีนี่มันพูดถึงเอเลี่ยนนะ 662 00:44:08,145 --> 00:44:09,521 ฉันว่าเราควรอยู่ต่อ 663 00:44:13,192 --> 00:44:15,569 ตามใจ งั้นเอางี้ 664 00:44:15,653 --> 00:44:18,489 เธออยากทําอะไรก็เชิญ ได้สติเมื่อไรก็ไปหาฉันที่ผับนะ 665 00:44:18,572 --> 00:44:21,033 เดี๋ยวสิรูนี่ย์ แจ็ค 666 00:44:21,659 --> 00:44:22,660 แจ็ค! 667 00:44:28,415 --> 00:44:30,084 เราจะจัดงานประชุมสุดยอด 668 00:44:30,167 --> 00:44:33,379 สําหรับคุณกับแชมป์เลเวลสี่จากทั่วโลก 669 00:44:33,462 --> 00:44:35,506 เพื่อต้อนรับคุณเข้าองค์กร 670 00:44:41,095 --> 00:44:42,137 (8 พฤศจิกายน 19.00 น.) 671 00:44:42,221 --> 00:44:43,555 หวังว่าจะมาร่วมงานนะคะ 672 00:44:46,517 --> 00:44:49,061 คุณน่าจะเข้าใจความรู้สึกชาวซานถี่ 673 00:44:49,144 --> 00:44:51,855 คุณเองก็ต้องพลัดพรากจากบ้านเกิดด้วยใช่ไหม 674 00:44:54,608 --> 00:44:55,901 น้ําท่วมหูเป่ย 675 00:44:57,111 --> 00:44:59,029 ก่อนคุณย้ายไปนิวซีแลนด์ 676 00:45:01,699 --> 00:45:03,283 รู้เรื่องนั้นได้ไง 677 00:45:05,744 --> 00:45:07,246 จําได้แค่ไหนเหรอ 678 00:45:09,164 --> 00:45:10,582 ก็ไม่มาก ตอนนั้นยังเด็ก 679 00:45:17,840 --> 00:45:22,511 จําได้ว่าบ้านถูกน้ําซัดหายไปกลางดึก 680 00:45:23,429 --> 00:45:28,308 พ่อแม่จับโยนขึ้นไปบนแผ่นบานประตู 681 00:45:32,604 --> 00:45:35,274 แล้วพ่อแม่ถูกกระแสน้ําลากลงไป 682 00:45:39,069 --> 00:45:42,281 แค่นั้นแหละ นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่เห็นหน้าพ่อแม่ 683 00:45:45,159 --> 00:45:46,577 พวกเขายังอยู่ในความทรงจําคุณ 684 00:45:50,664 --> 00:45:52,332 ถ้าคุณอยู่รอด 685 00:45:53,876 --> 00:45:55,210 พวกเขาก็ยังอยู่ 686 00:45:59,506 --> 00:46:01,425 เราทุกคนต่างเคยหลงทางไม่ทางใดก็ทางนึง 687 00:46:03,385 --> 00:46:04,386 ยินดีต้อนรับ 688 00:46:07,139 --> 00:46:09,099 เรามาเป็นสหายกันเถอะ 689 00:46:46,845 --> 00:46:50,808 (เวด: เฉิงกลับบ้านแล้ว รูนี่ย์ล่ะ) 690 00:46:50,891 --> 00:46:53,143 (เพิ่งกลับ) 691 00:46:53,227 --> 00:46:54,853 (รอให้เข้านอนอยู่) 692 00:47:17,042 --> 00:47:19,002 แม่งเอ๊ย 693 00:47:22,756 --> 00:47:24,258 โวดาโฟนแม่งกาก 694 00:48:10,137 --> 00:48:11,805 จะโทรหาใครเหรอ 695 00:48:18,020 --> 00:48:19,354 ขอเตือนไว้เลยนะ 696 00:48:20,522 --> 00:48:22,316 ทุกห้องมีกล้องวงจรปิด 697 00:48:23,066 --> 00:48:24,151 ก็ใช่ 698 00:48:26,653 --> 00:48:28,196 ไหนบอกว่าให้ออกมาได้ไง 699 00:48:28,280 --> 00:48:29,323 ก็ใช่ 700 00:48:33,785 --> 00:48:35,329 พอกันที ออกไป... 701 00:48:45,672 --> 00:48:46,506 ปล่อยนะ! 702 00:48:48,675 --> 00:48:50,761 แค่ยอมเล่นต่อซะก็หมดเรื่อง 703 00:51:11,276 --> 00:51:16,281 คําบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล