1 00:00:14,055 --> 00:00:17,635 ‎สิ่งสำคัญของเพลง "เฮิร์ต" คือ ‎ในบรรดาเพลงต่างๆ ที่ผมเคยแต่งมา 2 00:00:18,143 --> 00:00:21,063 ‎ผมรู้สึกโดดเดี่ยว ตอนที่แต่งมัน 3 00:00:22,230 --> 00:00:23,110 ‎แบบว่า… 4 00:00:24,149 --> 00:00:25,439 ‎หลงทาง 5 00:00:25,525 --> 00:00:29,445 ‎แต่ทุกอย่างจะโอเคและ… 6 00:00:30,780 --> 00:00:31,990 ‎คุณโอเค 7 00:00:39,581 --> 00:00:43,291 ‎เทร้นต์ เรซเนอร์เริ่มทำเพลง ‎ในฐานะวง ไนน์ อินช์ เนลส์  เมื่อปี 1988 8 00:00:44,878 --> 00:00:48,048 ‎อัลบั้มที่สองของเขา เดอะ ดาวน์วาร์ด สไปรัล ‎ที่มีแนวเพลงหม่นหมอง 9 00:00:48,131 --> 00:00:51,051 ‎ได้ขึ้นอันดับสองในชาร์ตเพลง ‎และขายได้หลายล้านแผ่น 10 00:00:52,761 --> 00:00:56,011 ‎"เฮิร์ต" เป็นเพลงสุดท้ายในอัลบั้ม ‎และเป็นเพลงสุดท้ายที่เขาแต่งให้อัลบั้มนี้ 11 00:00:57,974 --> 00:01:01,144 ‎มันให้ความรู้สึกเหมือนคนที่กำลัง ‎เดินวนเวียนรอบซากปรักหักพัง 12 00:01:01,227 --> 00:01:03,937 ‎มีโอกาสที่จะรู้สึกสะท้อนใจ 13 00:01:06,274 --> 00:01:10,614 ‎หลายปีต่อมา จอห์นนี่ แคช นำเพลงนี้มาร้องใหม่ ‎และมียอดขายหลายล้านแผ่นเช่นกัน 14 00:01:11,446 --> 00:01:15,656 ‎ปัจจุบัน เทร้นต์ เรซเนอร์ ยังเป็นนักแต่งเพลง ‎รางวัลออสการ์และเอ็มมี่… 15 00:01:15,742 --> 00:01:18,042 ‎ร่วมกับ แอตติคัส รอส ‎เพื่อนร่วมวงของเขาอีกด้วย 16 00:01:18,411 --> 00:01:20,251 ‎แต่สองสามทศวรรษก่อนหน้านั้น 17 00:01:20,330 --> 00:01:22,920 ‎เทร้นต์ เรซเนอร์ ตกอยู่ในห้วง ‎ที่มืดมนที่สุดในชีวิต 18 00:01:22,999 --> 00:01:24,709 ‎เพื่อให้เดอะ ดาวน์วาร์ด สไปรัลเสร็จ 19 00:01:28,379 --> 00:01:31,339 ‎ผมริชชิเกช เฮียร์เวย์ ‎นี่คือ ซอง เอ็กซโพลเดอร์ 20 00:01:32,342 --> 00:01:34,052 ‎ผลงานซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX 21 00:01:45,396 --> 00:01:49,526 ‎เมื่อมองย้อนกลับไปในวัยเด็ก ‎ไม่ใช่ว่าผมไม่มีความสุข 22 00:01:49,609 --> 00:01:52,319 ‎แต่ผมโดดเดี่ยวเกือบตลอดเวลา 23 00:01:53,613 --> 00:01:57,413 ‎ผมอยู่ในชนบทของเพนซิลเวเนีย ‎และรู้สึกเหมือนติดแหง่ก 24 00:01:57,492 --> 00:01:59,742 ‎ผมตระหนักดีว่า… 25 00:02:00,703 --> 00:02:01,873 ‎นอกพื้นที่นั้นมีอะไรมากมาย 26 00:02:01,955 --> 00:02:05,875 ‎และผมจะฟังเพลงจากอัลบั้มฟังสบาย 27 00:02:05,959 --> 00:02:07,789 ‎อย่างอัลบั้มเดอะ วอลล์ของพิงค์ ฟลอยด์ 28 00:02:07,877 --> 00:02:10,127 ‎ดนตรีที่ให้ความรู้สึกเป็นปริศนา 29 00:02:10,213 --> 00:02:11,923 ‎ที่คุณต้องคลี่คลาย 30 00:02:12,006 --> 00:02:14,796 ‎ดนตรีที่เชื่อมโยงกับสิ่งที่ผมรู้สึก 31 00:02:14,884 --> 00:02:18,304 ‎และสิ่งที่ผมได้ยิน ราวกับว่ามันถูกเขียนขึ้นมา 32 00:02:18,972 --> 00:02:20,562 ‎เพื่อผม เขียนถึงผม 33 00:02:22,767 --> 00:02:26,307 ‎ผมสัมผัสได้ถึงความอ้างว้างและความเจ็บปวด 34 00:02:26,396 --> 00:02:28,106 ‎และผมสามารถเชื่อมโยงกับมันได้ 35 00:02:28,857 --> 00:02:31,567 ‎และผมก็คิดว่าผมอยากไขปริศนานั้น 36 00:02:33,194 --> 00:02:38,204 ‎เมื่อนั่งอยู่กับเปียโน ‎ผมได้เรียนรู้การเล่นดนตรีคลาสสิค 37 00:02:38,283 --> 00:02:42,003 ‎แต่เมื่อนั่งอยู่คนเดียว ‎มือของผมจะเล่นแต่ดนตรี… 38 00:02:42,078 --> 00:02:43,788 ‎ที่ผมรู้สึกว่าอยากเล่น 39 00:02:44,622 --> 00:02:48,252 ‎ผมเริ่มรู้สึกว่าสามารถสื่อสารบางอย่างออกมา 40 00:02:48,334 --> 00:02:51,054 ‎มันเป็นอีกภาษาหนึ่งที่ผมสามารถสื่อสารได้ 41 00:02:52,172 --> 00:02:56,222 ‎ในช่วงแรก มันเป็นการวนเวียน ‎อยู่กับสิ่งต่างๆ และการเลียนแบบ 42 00:02:56,301 --> 00:02:57,761 ‎สิ่งที่ผมชอบในตอนนั้น 43 00:02:57,844 --> 00:03:01,184 ‎แต่สิ่งที่ผมไม่ได้ทำเลยคือการหยุดคิดและ… 44 00:03:02,223 --> 00:03:03,683 ‎ลองตั้งใจแต่งเพลง 45 00:03:03,766 --> 00:03:04,766 ‎ผมหลีกเลี่ยงมัน 46 00:03:04,851 --> 00:03:08,231 ‎การทดลองคือการตอบคำถาม 47 00:03:08,313 --> 00:03:09,903 ‎ว่าผมมีอะไรจะพูดหรือเปล่า 48 00:03:10,982 --> 00:03:15,202 ‎(การแสดงครั้งแรกของไนน์ อินช์ เนลส์ ‎คลีฟแลนด์ ปี 1989 ) 49 00:03:15,278 --> 00:03:17,528 ‎มันทำให้ผมรู้สึกดีที่ได้ใช้ความรู้สึกที่ผมมี 50 00:03:17,614 --> 00:03:19,244 ‎ความเศร้า ความสิ้นหวัง 51 00:03:19,908 --> 00:03:21,988 ‎ความคร่ำครวญ ต้องการแสดงบางอย่างออกมา 52 00:03:22,076 --> 00:03:24,656 ‎เปลี่ยนมันให้เป็นสิ่งที่มีความสวยงาม 53 00:03:25,705 --> 00:03:29,785 ‎มันไม่เสถียรและดูเหมือน ‎ออกมาจากแหล่งที่ไม่มั่นคง 54 00:03:29,876 --> 00:03:32,796 ‎มันเป็นอารมณ์ล้วนๆ 55 00:03:37,467 --> 00:03:40,887 ‎จู่ๆ มันก็เริ่มติดหูคนฟัง 56 00:03:44,849 --> 00:03:48,229 ‎เราออกทัวร์คอนเสิร์ตเล็กน้อยในอัลบั้ม ‎พริตตี้ เฮท แมชชีน ซึ่งเป็นอัลบั้มแรก 57 00:03:50,647 --> 00:03:53,477 ‎มันเป็นแผนในตอนนั้น ‎ที่จะไม่เป็นวงดนตรีตามกระแส 58 00:03:55,735 --> 00:03:57,565 ‎ผมอยากให้คุณเข้าหาผม 59 00:03:57,654 --> 00:03:59,954 ‎แทนที่ผมจะปรับเปลี่ยนเพื่อเข้าหาคุณ 60 00:04:01,366 --> 00:04:03,486 ‎แต่มีปัญหากับค่ายเพลง 61 00:04:03,576 --> 00:04:06,826 ‎และมันยากที่เราจะแต่งเพลงสำหรับอัลบั้มที่สอง 62 00:04:06,913 --> 00:04:10,003 ‎โดยที่ไม่ต้องคิดว่าพวกเขาจะชอบแบบนี้ไหม 63 00:04:10,083 --> 00:04:12,133 ‎มันควรจะเป็นแบบนั้นมากกว่ารึเปล่า 64 00:04:12,210 --> 00:04:15,590 ‎ผมต้องซื่อสัตย์กับสิ่งที่ผมคิดว่าถูกต้อง 65 00:04:15,672 --> 00:04:17,842 ‎แม้ว่าจะต้องแลกกับอะไรก็ตาม 66 00:04:19,759 --> 00:04:22,219 ‎ผมรู้ว่าอัลบั้มต่อไปจะเป็นอะไร 67 00:04:22,303 --> 00:04:24,313 ‎และชื่อของอัลบั้มคือ เดอะ ดาวน์วาร์ด สไปรัล 68 00:04:26,015 --> 00:04:28,635 ‎ผมมีเค้าโครงโดยละเอียดสำหรับอัลบั้ม 69 00:04:28,726 --> 00:04:31,476 ‎ผมมีกรอบเวลาเขียนไว้ในสมุด 70 00:04:32,063 --> 00:04:33,983 ‎นี่คือใจความหลักของเรื่องราว 71 00:04:35,984 --> 00:04:41,324 ‎ดาวน์วาร์ด สไปรัล คือเรื่องราว ‎ของคนที่พยายามหาทางหลุดพ้น 72 00:04:41,406 --> 00:04:45,656 ‎ผ่านการร่วมเพศและยาเสพติด ‎การทำลายและการเกลียดตัวเอง 73 00:04:45,743 --> 00:04:49,003 ‎และพยายามหาจุดมุ่งหมายและเหตุผล 74 00:04:51,374 --> 00:04:55,254 ‎ด้วยความที่เรื่องราวของ ‎เดอะ ดาวน์วาร์ด สไปรัล ถูกสรุปแล้ว 75 00:04:55,837 --> 00:05:01,377 ‎อัลบั้มจึงมีความคุ้มคลั่ง ‎เข้าใจยาก และหลอนประสาทยิ่งขึ้น 76 00:05:01,467 --> 00:05:04,297 ‎เกิดความบ้าคลั่งและไม่อาจคืนสติเองได้ 77 00:05:09,434 --> 00:05:12,234 ‎จริงๆ แล้ว "เฮิร์ต" เป็นเพลง ‎ที่คิดขึ้นในภายหลัง 78 00:05:12,312 --> 00:05:16,232 ‎เราแค่รู้สึกว่าน่าจะมีเสียงในตอนท้ายของอัลบั้ม 79 00:05:16,316 --> 00:05:20,026 ‎ที่แสดงให้เห็นถึงความรู้สึกสูญเสีย 80 00:05:20,111 --> 00:05:22,821 ‎เสียใจและโหยหา 81 00:05:22,905 --> 00:05:26,865 ‎ที่อาจทำให้ทั้งอัลบั้มมีพลังและน่าสนใจยิ่งขึ้น 82 00:05:27,827 --> 00:05:30,747 ‎ผมได้ฟังเพลงตัวดั้งเดิมจากเทป 83 00:05:30,830 --> 00:05:33,960 ‎และมันแตกต่างจากเพลงตัวจริงอย่างมาก 84 00:05:34,542 --> 00:05:37,252 ‎มันมีท่อนหลักที่เป็นเปียโน 85 00:05:37,337 --> 00:05:39,547 ‎ซึ่งไม่มีอยู่ในเพลงจริง 86 00:05:43,885 --> 00:05:47,845 ‎(เพลงดั้งเดิมที่เป็นเปียโน) 87 00:05:52,685 --> 00:05:54,055 ‎คุณเขียนโดยใช้เปียโนเหรอครับ 88 00:05:54,687 --> 00:05:57,567 ‎ผมเข้าใจเปียโนมากกว่าเครื่องดนตรีอื่นๆ 89 00:05:59,359 --> 00:06:03,109 ‎จำได้ว่าผมนั่งเล่นเปียโนแล้วความคิดผมไหลลื่น 90 00:06:03,196 --> 00:06:04,986 ‎และผมแค่ให้มันพรั่งพรูออกมา 91 00:06:05,990 --> 00:06:08,330 ‎แต่ผมไม่อยากให้มันดูเหมือนเป็นเพลงเปียโนช้าๆ 92 00:06:09,035 --> 00:06:11,995 ‎ผมอยากให้มันมีกลิ่นอายอะคูสติกเป็นหลัก 93 00:06:12,080 --> 00:06:15,580 ‎และฟังดูสิ้นหวังเหมือนกับตัวละครในเรื่องราว 94 00:06:18,836 --> 00:06:21,456 ‎คุณต้องเงี่ยหูฟังถึงจะได้ยินว่าเกิดอะไรขึ้น 95 00:06:23,633 --> 00:06:27,013 ‎แต่ผมชอบความคิดที่ว่า ‎คุณต้องพยายามมากขึ้นเพื่อเข้าถึงมัน 96 00:06:30,556 --> 00:06:33,386 ‎มีเสียงที่สั่นรัวอยู่ตลอดทั้งเพลง 97 00:06:33,476 --> 00:06:35,306 ‎เพื่อเพิ่มความรู้สึกที่ว่า… 98 00:06:35,395 --> 00:06:37,185 ‎"ฉันเพิ่งค้นพบเพลงนี้" 99 00:06:37,772 --> 00:06:42,242 ‎มันเป็นอะไรที่ให้ความรู้สึกหม่นหมอง ‎เสื่อมโทรมและไร้ซึ่งความมั่นใจ 100 00:06:42,318 --> 00:06:44,278 ‎ในเศษซากของอะไรก็ตามที่เกิดขึ้น 101 00:06:47,031 --> 00:06:52,621 ‎ฉันจดจ่ออยู่กับความเจ็บปวด 102 00:06:52,912 --> 00:06:57,252 ‎สิ่งเดียวที่เป็นจริง 103 00:06:57,333 --> 00:07:00,713 ‎ผมไม่ได้ฟังเพลงตัวดั้งเดิมนี้มาสักพักแล้ว 104 00:07:00,795 --> 00:07:05,045 ‎เข็มแหลมทิ่มแทงเป็นรู 105 00:07:06,134 --> 00:07:07,554 ‎คุณได้ยินอะไรในเสียงของคุณ 106 00:07:07,635 --> 00:07:09,545 ‎ผมร้องเพี้ยนมาก 107 00:07:10,263 --> 00:07:12,433 ‎ผมร้องให้เสียงเบาที่สุด 108 00:07:12,515 --> 00:07:15,845 ‎ผมเดาว่าน่าจะหลังจาก ‎การร้องซ่อมที่น่าหงุดหงิดหลายๆ ครั้ง 109 00:07:15,935 --> 00:07:19,145 ‎จากความรู้สึกร้องมากเกินไปและขาดอารมณ์ร่วม 110 00:07:20,022 --> 00:07:24,652 ‎นั่นคือผมที่พยายามร้องให้เบาและจริงใจ 111 00:07:25,403 --> 00:07:28,533 ‎แค่รู้สึกถึงความอัปยศและหวิวแบบแปลกๆ 112 00:07:28,614 --> 00:07:30,624 ‎จากการเปิดเผยสิ่งที่เป็นเรื่องส่วนตัวต่อโลก 113 00:07:31,117 --> 00:07:34,197 ‎แต่มันไม่ได้เป็นไปอย่างถูกต้อง 114 00:07:35,204 --> 00:07:38,544 ‎และผมจำได้ว่าผมหงุดหงิด ‎ที่ผมอยากร้องให้เหมือนโบวี่ 115 00:07:38,624 --> 00:07:40,424 ‎ผมอยากมีวิธีการร้องแบบนั้น 116 00:07:40,960 --> 00:07:45,050 ‎ผมต้องการให้มันเข้าถึงได้ยาก 117 00:07:45,131 --> 00:07:47,881 ‎ผมอยากที่จะซ่อนอยู่ในเสียงดนตรี 118 00:07:47,967 --> 00:07:52,677 ‎และผมก็คิดได้ว่าผมเป็นคนทำเพลงนี้ ‎งั้นร้องให้เบาลงสิ 119 00:07:52,763 --> 00:07:56,143 ‎ถึงแม้เขาจะยังทำงานในลักษณะเดียวกัน ‎แต่ตอนนั้นเขาต่างออกไปมาก 120 00:07:57,143 --> 00:07:58,233 ‎และในแง่ของเนื้อเพลง 121 00:08:00,062 --> 00:08:01,982 ‎- เขาค่อนข้างขมขื่น ‎- ใช่ 122 00:08:03,107 --> 00:08:07,197 ‎ดังนั้นมันอาจเผยให้เห็นเล็กน้อย ‎ถึงความอ่อนแอที่อยู่ในตัวเขา 123 00:08:07,278 --> 00:08:10,868 ‎แต่ก็ขอชื่นชมเขาด้วยที่แม้ว่าเขาจะอ่อนแอ… 124 00:08:10,948 --> 00:08:11,778 ‎เขาทำสำเร็จ 125 00:08:11,866 --> 00:08:14,156 ‎เขาเดินหน้าและทำสำเร็จด้วยตัวเอง 126 00:08:14,243 --> 00:08:18,333 ‎สำหรับเทร้นต์ ผมไม่รู้ว่าคนอื่นรู้หรือไม่ ‎ว่าเนื้อเพลงสำคัญกับเขาขนาดไหน 127 00:08:18,414 --> 00:08:20,634 ‎- มันคือสิ่งที่สำคัญที่สุด ‎- ใช่ 128 00:08:20,708 --> 00:08:24,458 ‎ถ้าเขาเล่นเพลงให้คุณฟัง ‎เขาจะวางเนื้องเพลงไว้ตรงหน้าคุณเสมอ 129 00:08:24,545 --> 00:08:27,255 ‎สำหรับเขา เนื้อเพลงคือจุดประสงค์ของเพลง 130 00:08:28,591 --> 00:08:34,851 ‎ฉันจดจ่ออยู่กับความเจ็บปวด 131 00:08:36,349 --> 00:08:40,439 ‎สิ่งเดียวที่เป็นจริง 132 00:08:41,020 --> 00:08:44,190 ‎มันไม่ได้อยู่ตรงกลางเพลงด้วยซ้ำ ‎มันถูกขยับไปไว้อีกริมหนึ่ง 133 00:08:44,273 --> 00:08:46,983 ‎อย่างที่บอก ผมอยากที่จะซ่อนอยู่ในเพลง 134 00:08:47,068 --> 00:08:52,778 ‎เธอเอาไปทั้งหมดได้เลย 135 00:08:52,865 --> 00:08:58,285 ‎อาณาจักรโสมมของฉัน 136 00:08:58,371 --> 00:09:00,501 ‎คุณทำให้เสียงฟังยากมาก 137 00:09:01,249 --> 00:09:03,629 ‎มันไม่รื่นหูนักในการฟัง 138 00:09:03,709 --> 00:09:08,419 ‎มันเป็นอะไรที่คุณต้องตั้งใจฟัง ถ้าคุณสนใจมัน 139 00:09:08,506 --> 00:09:13,886 ‎เพลงนี้มีเนื้อเพลงที่จับใจคุณจนถึงวันนี้ไหม 140 00:09:15,471 --> 00:09:19,641 ‎เหตุผลที่ผมหลีกเลี่ยงการพูดถึงเนื้อเพลงคือ… 141 00:09:19,725 --> 00:09:23,345 ‎มันอาจเปิดเผยมากเกินไป ‎ว่าเจตนาของผมคืออะไร 142 00:09:23,437 --> 00:09:26,727 ‎สำหรับผม สิ่งสำคัญคือประสบการณ์ ‎และความหมายที่คุณได้รับจากเพลง 143 00:09:26,816 --> 00:09:28,066 ‎และมันให้ความรู้สึกยังไง 144 00:09:28,150 --> 00:09:29,900 ‎หลายเพลงของผมถูกทำพัง 145 00:09:29,986 --> 00:09:32,356 ‎โดยนักแต่งเพลงที่คอยบอกผม ‎ว่ามันมีความหมายยังไง 146 00:09:32,446 --> 00:09:35,656 ‎หรือแก้ไขเนื้อเพลงที่ผมแต่งซึ่งดีกว่ามาก 147 00:09:35,741 --> 00:09:39,451 ‎แต่มันยากไหมครับ ในการคิดว่า ‎จะร้องเนื้อเพลงเหล่านั้นอย่างไร 148 00:09:40,454 --> 00:09:41,834 ‎คุณจะสื่ออะไร 149 00:09:41,914 --> 00:09:43,874 ‎คุณจะหลอกล่อให้ผมพูดเหรอ 150 00:09:44,709 --> 00:09:45,879 ‎ให้พูดถึงเนื้อเพลง 151 00:09:50,423 --> 00:09:54,553 ‎สิ่งที่ผมเผชิญระหว่างแต่งเพลง ‎ในอัลบั้ม เดอะ ดาวน์วาร์ด สไปรัล 152 00:09:54,635 --> 00:09:57,555 ‎คือการไม่รู้เลยว่าผมเป็นใคร 153 00:09:59,932 --> 00:10:03,272 ‎ผมมองว่าตัวเองเป็นเด็ก ‎ที่ฟังเพลงอยู่ในห้องนอน 154 00:10:03,853 --> 00:10:06,903 ‎และผมก็ไม่แน่ใจว่าชายที่อยู่บนเวทีคือใคร 155 00:10:07,398 --> 00:10:08,978 ‎ไอ้พวกไม่ได้เรื่อง 156 00:10:11,861 --> 00:10:15,871 ‎ผมคิดว่ามันเริ่มผิดเพี้ยน ‎จนกลายเป็นความเด่นชัด 157 00:10:15,948 --> 00:10:18,778 ‎และเป็นภาพล้อเลียนตัวเอง 158 00:10:18,868 --> 00:10:20,948 ‎ยิ่งผมเป็นคนที่ไม่พร้อม 159 00:10:21,037 --> 00:10:23,997 ‎เผชิญกับการได้รับความสนใจและชื่อเสียงด้วย 160 00:10:24,624 --> 00:10:29,844 ‎ผมมักจะมีความเศร้าและความรู้สึก ‎ถูกทอดทิ้งคอยหลอกหลอน 161 00:10:29,920 --> 00:10:35,180 ‎ผมไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองเข้ากับที่ไหนได้เลย ‎และมักจะรู้สึกเป็นคนนอกอยู่เสมอ 162 00:10:35,259 --> 00:10:38,299 ‎ฟังดูไร้เหตุผล มันแค่เกิดขึ้นบ่อยๆ 163 00:10:38,387 --> 00:10:41,347 ‎บางทีผมอาจเป็นคนประเภทที่ ‎ต้องดื่มเบียร์สองสามแก้ว… 164 00:10:41,432 --> 00:10:42,352 ‎ฉันไม่สนหรอกนะ 165 00:10:42,433 --> 00:10:45,653 ‎หรือใช้อะไรก็ตามเพื่อที่จะเข้าใจตัวเอง 166 00:10:45,728 --> 00:10:47,478 ‎เพื่อรู้สึกว่า "ฉันรู้สึกดีขึ้นแล้ว" 167 00:10:47,563 --> 00:10:50,823 ‎"ตอนนี้ฉันมั่นใจขึ้นกับเสื้อผ้าชุดใหม่ที่ฉันใส่" 168 00:10:51,776 --> 00:10:56,736 ‎มันเป็นสถานการณ์ที่เอื้อ ‎ต่อการที่บุคลิกภาพของคุณจะผิดเพี้ยน 169 00:10:56,822 --> 00:10:59,952 ‎(เทร้นต์ - เมา) 170 00:11:00,034 --> 00:11:02,244 ‎เชิญเอาไปใช้ประโยชน์เลย ‎ฉันไม่สนแม่งหรอก 171 00:11:05,748 --> 00:11:08,328 ‎ผมพยายามค้นหาจุดมุ่งหมายและการอยู่รอด 172 00:11:08,417 --> 00:11:11,417 ‎และความรู้สึกเข้ากับสถานที่และไม่รู้สึกแย่ 173 00:11:13,547 --> 00:11:17,677 ‎ฉันสวมมงกุฏแสนโสโครก 174 00:11:19,762 --> 00:11:23,932 ‎นั่งบนบัลลังก์แห่งความลวงหลอก 175 00:11:26,060 --> 00:11:29,520 ‎เต็มไปด้วยความคิดแหลกสลาย 176 00:11:31,857 --> 00:11:35,487 ‎ที่ฉันไม่อาจเยียวยา 177 00:11:38,447 --> 00:11:41,617 ‎จริงๆ แล้ว นี่คือเสียงเริ่มต้นของเพลง 178 00:11:42,284 --> 00:11:43,794 ‎เป็นเสียงที่เราโปรดปราน 179 00:11:43,869 --> 00:11:44,949 ‎มันคือเสียงอะไร 180 00:11:45,037 --> 00:11:47,787 ‎มีคนที่ปรับเสียงให้กับสตูดิโอของเราชื่อโคโค่ 181 00:11:47,873 --> 00:11:49,963 ‎หนึ่งในเครื่องที่เขาใช้ปรับเสียงในห้อง 182 00:11:50,042 --> 00:11:52,802 ‎เป็นกล่องที่ดูโบราณ ‎เหมือนอยู่ในนิยายวิทยาศาสตร์ 183 00:11:52,878 --> 00:11:55,878 ‎ซึ่งส่งเสียงต่างๆ ออกมาในความถี่ที่แตกต่างกัน 184 00:11:55,965 --> 00:11:58,295 ‎แต่มันเป็นเสียงที่เพราะมาก 185 00:11:58,384 --> 00:12:00,894 ‎เราใช้เสียงเหล่านั้นและกลายเป็นว่า… 186 00:12:00,970 --> 00:12:02,390 ‎ผมยังนำมันมาใช้อยู่ตลอด 187 00:12:04,724 --> 00:12:06,484 ‎แล้วจากนั้นก็มีการใช้มันในงานสาขาอื่น 188 00:12:09,395 --> 00:12:11,475 ‎ผมนึกถึงการออกแบบเสียงในภาพยนตร์ 189 00:12:11,564 --> 00:12:13,364 ‎วิธีที่จะทำให้คุณรู้สึกอึดอัด 190 00:12:13,441 --> 00:12:15,031 ‎ด้วยการซ่อนบางสิ่งในเสียง 191 00:12:15,109 --> 00:12:17,529 ‎ที่ทำให้คุณรู้สึกแบบใดแบบหนึ่งโดยที่ไม่รู้ตัว 192 00:12:17,611 --> 00:12:19,911 ‎เพราะนั่นคือจุดประสงค์ของอัลบั้ม 193 00:12:24,034 --> 00:12:27,834 ‎ผมได้รับแรงบันดาลใจอย่างมาก ‎จากภาพยนตร์ของเดวิด ลินช์ 194 00:12:29,248 --> 00:12:31,458 ‎เพลงไม่ได้มีผลเท่าไหร่ 195 00:12:32,126 --> 00:12:33,876 ‎แต่เป็นเสียงประกอบต่างหาก 196 00:12:34,920 --> 00:12:37,260 ‎มันมีเสียงของหม้อน้ำ ‎และทำให้ผมรู้สึกเหมือนจะเป็นบ้า 197 00:12:37,339 --> 00:12:40,929 ‎ทำไมล่ะ เพราะเสียงฟู่ในห้องมันดังมาก 198 00:12:41,010 --> 00:12:44,930 ‎มันทำให้คุณรู้สึกอึดอัดอย่างไม่น่าเชื่อ 199 00:12:45,723 --> 00:12:48,483 ‎ทั้งหมดนี้ไม่ได้มีไว้แค่เพื่อผลักไสคุณ ‎แต่เพื่อที่จะสามารถ 200 00:12:48,559 --> 00:12:50,939 ‎ทำใจให้พร้อม 201 00:12:51,020 --> 00:12:53,230 ‎สำหรับสิ่งที่ผมพยายามที่จะเข้าใจ 202 00:12:53,731 --> 00:12:57,321 ‎เราจึงเริ่มใช้เสียงที่เบาเกินกว่าจะรู้สึกได้ ‎ตลอดทั้งเพลง 203 00:13:04,408 --> 00:13:07,948 ‎เมื่อเริ่มท่อนคอรัส มีเสียงกีตาร์หลายครั้ง 204 00:13:08,037 --> 00:13:09,327 ‎ทั้งหมดเล่นแบบเดียวกันหมด 205 00:13:09,413 --> 00:13:13,503 ‎เราแค่ปรับให้มันเป็นการดีดกีตาร์สายเปล่า 206 00:13:14,043 --> 00:13:16,963 ‎และบันทึกทับหลายท่อน 207 00:13:17,046 --> 00:13:21,796 ‎สิ่งสำคัญคือมันให้ความรู้สึก ‎ไร้เดียงสาและคลุมเครือ 208 00:13:21,884 --> 00:13:25,394 ‎และมันมีส่วนช่วยในการเล่าเรื่องของเพลง 209 00:13:25,471 --> 00:13:28,641 ‎ซึ่งมีความไม่มั่นคง 210 00:13:41,487 --> 00:13:43,987 ‎ผมชอบเสียงนี้และผมไม่อาจรู้ได้ 211 00:13:44,073 --> 00:13:46,913 ‎ว่ามันคือเสียงอะไรและถึงตอนนี้ ‎ผมยังคงไม่รู้ว่ามันคือเสียงอะไร 212 00:13:49,245 --> 00:13:51,205 ‎อันที่จริง ผมกำลังนึกถึงเสียงนี้ 213 00:13:52,498 --> 00:13:55,538 ‎มันคือลูกเล่นที่เราคิดขึ้น เพื่อให้เราได้พิจารณา 214 00:13:56,126 --> 00:13:57,496 ‎ว่ามันคือเครื่องดนตรีอะไร 215 00:13:57,586 --> 00:14:00,206 ‎เสียงมันเหมือนเครื่องสายแต่ไม่ใช่ไวโอลิน 216 00:14:00,297 --> 00:14:02,087 ‎ผมไม่แน่ใจว่ามันคืออะไร 217 00:14:02,174 --> 00:14:05,554 ‎ปรับให้มันเป็นเสียงสะท้อนไม่รู้จบ 218 00:14:06,095 --> 00:14:07,885 ‎และมันจะกลายเป็นลักษณะเสียง 219 00:14:07,972 --> 00:14:11,312 ‎ที่เกือบจะเหมือนเสียงหีบเพลงเล็กน้อย 220 00:14:11,976 --> 00:14:17,186 ‎เพราะว่ามันไม่ได้มาจาก ‎เครื่องสังเคราะห์เสียง มันค่อนข้างเพี้ยน 221 00:14:17,273 --> 00:14:18,693 ‎มันไม่ค่อยถูกต้อง 222 00:14:18,774 --> 00:14:22,784 ‎มันมี… มันให้ความรู้สึกเป็นมนุษย์ 223 00:14:23,362 --> 00:14:25,952 ‎ที่ตั้งใจจะประกาศตัวตน 224 00:14:26,657 --> 00:14:28,327 ‎คุณจมอยู่ใต้ผืนน้ำมานาน 225 00:14:29,201 --> 00:14:33,371 ‎ดึงคุณขึ้นมาเพื่อเน้นย้ำถึงจุดสำคัญของเพลง 226 00:14:36,709 --> 00:14:40,419 ‎นี่ฉันกลายเป็นอะไร 227 00:14:43,507 --> 00:14:46,587 ‎เพื่อนรักของฉัน 228 00:14:47,303 --> 00:14:49,143 ‎จำได้ว่าผมนั่งอยู่ที่เปียโน 229 00:14:49,221 --> 00:14:53,481 ‎และเมื่อถึงท่อนคอรัสที่ร้องว่า ‎"นี่ฉันกลายเป็นอะไร… " 230 00:14:54,101 --> 00:14:56,351 ‎มันให้ความรู้สึกว่าใช่เลย 231 00:14:56,437 --> 00:14:58,767 ‎แค่คิดถึงมันตอนนี้ผมก็ขนลุกเลย 232 00:15:00,691 --> 00:15:05,201 ‎เธอเอามันไปได้เลย 233 00:15:06,280 --> 00:15:07,990 ‎ผมอยากให้คุณรู้สึกอย่างใดอย่างหนึ่ง 234 00:15:08,073 --> 00:15:11,243 ‎ไม่ใช่เพราะการเดี่ยวกีตาร์อันน่าทึ่ง 235 00:15:12,494 --> 00:15:13,954 ‎อารมณ์เพลงที่ยอดเยี่ยม 236 00:15:14,496 --> 00:15:18,786 ‎ไม่เลย มันคือความขนลุก‎นั่นคือส่วนที่สำคัญที่สุด 237 00:15:18,876 --> 00:15:22,456 ‎ฉันจะทำให้เธอเจ็บปวด 238 00:15:23,672 --> 00:15:26,552 ‎เมื่อผมทำมันเสร็จ ‎ก็มีการถ่ายภาพและทำอะไรต่างๆ 239 00:15:27,051 --> 00:15:28,181 ‎นี่แหละอัลบั้ม 240 00:15:28,969 --> 00:15:32,059 ‎ผมพูดไปว่า "ผมขอโทษ" ‎เพราะไม่มีเพลงซิงเกิ้ลในนั้น 241 00:15:32,139 --> 00:15:35,309 ‎ผมไม่คิดว่าจะมีเพลงไหนให้เล่นทางวิทยุได้ 242 00:15:35,392 --> 00:15:40,062 ‎ผมคิดว่ามันคงเป็นอัลบั้มตามใจตัวเอง ‎ที่ไม่ได้รับความนิยม 243 00:15:40,147 --> 00:15:43,067 ‎แต่มันดังระเบิด 244 00:15:45,069 --> 00:15:48,609 ‎เดอะ ดาวน์วาร์ด สไปรัล ‎เปิดตัวในเดือนมีนาคม ปี 1994 245 00:15:48,697 --> 00:15:50,407 ‎สุดปังทั้งคำวิจารณ์และยอดขาย 246 00:15:50,491 --> 00:15:52,791 ‎เปิดตัวด้วยอันดับสองบนชาร์ตบิลบอร์ด 247 00:15:53,911 --> 00:15:57,751 ‎ผมคิดว่าผมแต่งเพลงที่ดี ‎แต่ผมพยายามไม่ทำให้มันชัดเจนนัก 248 00:15:58,415 --> 00:16:01,495 ‎มันมีท่อนฮุกแต่คุณอาจไม่ได้ยินในตอนที่ฟังครั้งแรก 249 00:16:01,585 --> 00:16:03,835 ‎คุณต้องตั้งใจฟัง มันต้องใช้ความพยายาม 250 00:16:05,214 --> 00:16:07,554 ‎คุณบอกว่าคุณอยากร้องเพลงนี้ให้ได้เหมือนโบวี่ 251 00:16:08,300 --> 00:16:11,800 ‎แต่หลังจากนั้นคุณได้แสดงเพลงนี้ ‎ร่วมกับเดวิด โบวี่จริงๆ 252 00:16:11,887 --> 00:16:13,307 ‎ใช่ 253 00:16:14,932 --> 00:16:18,772 ‎(ดิ เอาท์ไซเดอร์ทัวร์ ปี 1995) 254 00:16:29,863 --> 00:16:31,413 ‎ผมไม่อยากเชื่อเลยว่ามันจริง 255 00:16:31,490 --> 00:16:32,660 ‎ผมรู้สึกจริงๆ เลยว่า… 256 00:16:33,909 --> 00:16:35,909 ‎จะมีอะไรดีไปกว่านี้อีกแล้ว 257 00:16:41,709 --> 00:16:44,459 ‎การที่ได้ยืนอยู่ข้างๆ ผู้ชายคนนี้บนเวที 258 00:16:44,545 --> 00:16:46,165 ‎ผู้ซึ่งเป็นฮีโร่ของผม 259 00:16:47,089 --> 00:16:49,429 ‎เสียงที่ขับขานอย่างไพเราะเพราะพริ้ง 260 00:16:49,508 --> 00:16:52,008 ‎ในเพลงที่ผมแต่งในห้องนอน 261 00:16:53,262 --> 00:16:54,142 ‎มัน… 262 00:16:55,139 --> 00:16:56,309 ‎มันน่าทึ่งมาก 263 00:17:10,696 --> 00:17:13,566 ‎ผมไม่ได้เพลงฟังเวอร์ชั่นนั้นมานานแล้ว 264 00:17:13,657 --> 00:17:15,327 ‎มันช่างให้ความรู้สึก… 265 00:17:16,994 --> 00:17:17,914 ‎เติมเต็ม 266 00:17:21,874 --> 00:17:26,004 ‎(เซลฟ์ เดสตรัคท์ ทัวร์ ปี 1994-1996) 267 00:17:27,755 --> 00:17:30,085 ‎ผมคิดว่าเมื่อผมบรรลุเป้าหมายเหล่านี้แล้ว 268 00:17:30,174 --> 00:17:31,474 ‎ผมคงจะพบสันติสุข 269 00:17:31,967 --> 00:17:35,007 ‎แต่ไม่เลย และตอนนี้ผมเป็นทุกข์ ‎ยิ่งกว่าที่เคยเป็นมาซะอีก 270 00:17:35,763 --> 00:17:37,933 ‎ปีศาจในตัวผมก็คือความคิดของผมในตอนนี้ 271 00:17:38,015 --> 00:17:40,845 ‎ผมแค่กำลังพยายามทำใจกับบางสิ่ง 272 00:17:40,934 --> 00:17:43,774 ‎ผมคิดว่าสิ่งที่ผมทำได้ดีที่สุดคือ ‎การแสดงความเป็นตัวเองผ่านดนตรี 273 00:17:43,854 --> 00:17:46,484 ‎แต่ในขณะเดียวกัน ‎มันเป็นการเปิดบาดแผลมากมาย 274 00:17:46,565 --> 00:17:50,525 ‎และไม่รู้ทำไมความสุข ‎และความอิ่มเอมใจที่ยากจะมีอยู่แล้ว 275 00:17:50,611 --> 00:17:53,951 ‎ดูเหมือนจะอยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่คืบ 276 00:17:57,242 --> 00:18:00,582 ‎ในบริบทของอัลบั้มนั้น ผมกำลังค้นหาหนทาง 277 00:18:00,662 --> 00:18:03,622 ‎ที่จะทำให้ความเจ็บปวดหายไป 278 00:18:05,709 --> 00:18:07,169 ‎หลังจากที่อัลบั้มถูกปล่อยออกมา 279 00:18:07,252 --> 00:18:11,592 ‎ผมติดยาเสพติดอยู่หลายปี 280 00:18:16,178 --> 00:18:18,718 ‎ทำไมผมถึง… มันเกิดขึ้นได้ยังไง 281 00:18:23,894 --> 00:18:28,574 ‎ผมตระหนักดีว่าเรื่องราวที่ผมเขียนขึ้น ‎เกี่ยวกับคนที่ทำลายตัวเอง 282 00:18:28,649 --> 00:18:32,189 ‎มัน… ผมเขียนเรื่องพวกนี้ขึ้น 283 00:18:33,445 --> 00:18:36,115 ‎มันสรุปสิ่งที่ผมเคยเผชิญมา 284 00:18:38,617 --> 00:18:41,247 ‎จากนั้นหลายปี "เฮิร์ต" กลับมามีชีวิตอีกครั้ง 285 00:18:41,328 --> 00:18:43,248 ‎โดยการที่จอห์นนี่ แคช นำกลับมาร้องซ้ำ 286 00:18:45,666 --> 00:18:49,916 ‎(จอห์นนี่ แคช - "เฮิร์ต" ‎กำกับโดย มาร์ก โรมาเน็ก ปี 2002) 287 00:18:55,342 --> 00:18:57,142 ‎เมื่อเพลงที่จอห์นนี่ แคชร้อง ปล่อยออกมา 288 00:18:57,761 --> 00:18:59,931 ‎ความสัมพันธ์ที่คุณมีต่อเนื้อร้องเปลี่ยนไปไหม 289 00:19:00,013 --> 00:19:01,273 ‎ก็พอสมควร 290 00:19:01,348 --> 00:19:05,848 ‎การได้รู้ว่า นอกจากชีวิตของผมแล้ว ‎มันถูกนำไปเทียบเคียง 291 00:19:05,936 --> 00:19:10,726 ‎กับชีวิตของเขาในตอนนั้น ‎ซึ่งมีนัยยะสำคัญเป็นพิเศษ 292 00:19:11,692 --> 00:19:13,242 ‎มันรู้สึกมีความหมายมาก 293 00:19:34,965 --> 00:19:38,545 ‎ตอนนั้นผมไม่แน่ใจใน ‎ความสามารถด้านการแต่งเพลง 294 00:19:38,635 --> 00:19:42,345 ‎และด้านอื่นๆ ของผม และผมรู้สึกเคว้งคว้าง 295 00:19:43,682 --> 00:19:48,152 ‎เพลงนั้นดังขึ้นอีกครั้งและทำให้ผมรู้ว่า 296 00:19:48,228 --> 00:19:49,398 ‎ทุกอย่างจะโอเค 297 00:19:50,647 --> 00:19:53,147 ‎ผมรู้สึกเหมือนได้มิตรภาพ ‎เหมือนได้รับการโอบกอด 298 00:19:56,820 --> 00:19:59,110 ‎ตอนที่ผมอยู่ในช่วงอายุ 20 ปี 299 00:19:59,198 --> 00:20:03,238 ‎ผมคิดจริงๆ ว่าผมจะยังเป็น ไนน์ อินช์ เนลส์ ‎ในช่วงอายุ 50 หรือแม้แต่ขึ้นแสดงสด 300 00:20:03,327 --> 00:20:05,657 ‎ผมไม่คิดว่าคุณจะได้ยินคำว่า… 301 00:20:07,206 --> 00:20:09,246 ‎"ได้ แน่นอน" จากผม 302 00:20:10,751 --> 00:20:12,591 ‎ปกติเราจะจบคอนเสิร์ตด้วยเพลง "เฮิร์ต" 303 00:20:12,669 --> 00:20:15,879 ‎และเราทำอย่างนั้นมาตลอด ‎ตั้งแต่เล่นคอนเสิร์ตมา 304 00:20:19,134 --> 00:20:21,474 ‎ตอนนี้ผมร้องเพลงนี้มานับครั้งไม่ถ้วน 305 00:20:22,471 --> 00:20:24,811 ‎และผมร้องไม่เหมือนกันเลยเพราะผมแสดงสด 306 00:20:29,978 --> 00:20:32,518 ‎การได้หยุดพิจารณาและมองย้อนกลับไป 307 00:20:33,523 --> 00:20:34,823 ‎ผมกลายเป็นอย่างนี้ได้ยังไง 308 00:20:56,880 --> 00:21:00,300 ‎การได้แสดงสดเพลงนี้นับครั้งไม่ถ้วน 309 00:21:01,635 --> 00:21:03,635 ‎ผมมักจะอยู่ในช่วงเวลานั้น 310 00:21:03,720 --> 00:21:05,010 ‎ผมจำได้ว่ารู้สึกยังไง 311 00:21:06,723 --> 00:21:11,733 ‎มันจะเงียบอยู่เสมอและคุณจะรู้สึกว่า ‎"ฉันกำลังสร้างความสัมพันธ์กับผู้คน" 312 00:21:12,521 --> 00:21:16,021 ‎สำหรับคนที่รู้สึกอึดอัดเมื่ออยู่ท่ามกลางผู้คน 313 00:21:17,943 --> 00:21:19,363 ‎มันทรงพลัง 314 00:21:23,782 --> 00:21:26,122 ‎และนี่คือเพลง "เฮิร์ต" โดย ไนน์ อินช์ เนลส์ 315 00:26:28,587 --> 00:26:33,587 ‎คำบรรยายโดย เบญจพร กวินทร์