1 00:01:00,185 --> 00:01:02,187 ผมรับไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว 2 00:01:04,605 --> 00:01:06,275 ผมรับไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว 3 00:01:09,486 --> 00:01:11,238 ผมรับไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว 4 00:01:13,782 --> 00:01:15,617 ผมรับไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว 5 00:01:18,954 --> 00:01:20,873 ผมรับไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว 6 00:01:23,876 --> 00:01:25,752 ผมรับไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว 7 00:01:27,004 --> 00:01:28,212 โหเว้ย 8 00:01:28,213 --> 00:01:30,548 เด็กนั่นพูดเหมือนนายเลยว่ะ 9 00:01:30,549 --> 00:01:32,759 เออ ฉันรู้น่า 10 00:01:35,179 --> 00:01:41,976 สรุปแกอารมณ์ไม่คงที่ เป็นอัจฉริยะด้านศิลปะ เต็มไปด้วยความโกรธและกลัว พูดดัตช์ได้ 11 00:01:41,977 --> 00:01:44,896 และเลียนแบบอีไลได้เป๊ะมาก 12 00:01:44,897 --> 00:01:47,524 มีอะไรอีก แกตัดหูตัวเองทิ้งรึยัง 13 00:01:49,026 --> 00:01:51,235 นายคิดว่านี่มันเรื่องอะไรกัน 14 00:01:51,236 --> 00:01:52,988 ไม่รู้เลยสักนิดว่ะ 15 00:01:54,031 --> 00:01:56,157 ไม่รู้สิ ฉันอาจจะตีความเวอร์เกินไปหน่อย 16 00:01:56,158 --> 00:01:58,076 ฉันแค่รู้สึกว่ามีอะไรที่ฉันตกหล่นไป 17 00:01:58,660 --> 00:02:00,995 สารอะไรบางอย่าง แกทําตัวเหมือนแกรู้จักฉันดี 18 00:02:00,996 --> 00:02:02,872 เหมือนแกรู้เรื่องอะไรของฉัน 19 00:02:02,873 --> 00:02:03,957 เออ 20 00:02:04,458 --> 00:02:05,959 อย่างสารจากลินน์งี้ 21 00:02:08,211 --> 00:02:10,506 - ไม่ได้หมายถึงแบบนั้น - ทําไมล่ะ 22 00:02:11,298 --> 00:02:14,550 เมียนายตาย มันก็ฟังดูสมเหตุสมผล 23 00:02:14,551 --> 00:02:17,679 - ถ้านายมองหาการสื่อสารจากเธอ - ไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ซะหน่อย 24 00:02:18,180 --> 00:02:19,681 แกเป็นเด็กที่ป่วยหนัก 25 00:02:20,265 --> 00:02:22,433 และฉันกําลังหาคําอธิบายทางวิทยาศาสตร์ 26 00:02:22,434 --> 00:02:23,976 สําหรับสิ่งที่เกิดขึ้น แจ็กสัน 27 00:02:23,977 --> 00:02:26,354 สิ่งที่มีข้อเท็จจริงเป็นมูลฐาน 28 00:02:26,355 --> 00:02:27,980 ไม่ใช่ทุกอย่างจะอยู่บนข้อเท็จจริง 29 00:02:27,981 --> 00:02:29,608 ขอแค่สิ่งที่เป็นของจริงไง 30 00:02:30,442 --> 00:02:35,029 รู้ไหม ลินน์มักพูดว่าอุปสรรค ที่ขัดขวางความคิดนายเป็นทั้งจุดเด่นหลักๆ 31 00:02:35,030 --> 00:02:36,740 และจุดด้อยหลักๆ ของนายเอง 32 00:02:38,242 --> 00:02:40,451 เมื่อไรอะไร 33 00:02:40,452 --> 00:02:42,037 เธอพูดถึงฉันแบบนั้นเมื่อไร 34 00:02:42,996 --> 00:02:44,414 ตลอดเวลาเลยเพื่อน 35 00:02:45,082 --> 00:02:46,291 พูดตลอด 36 00:02:48,669 --> 00:02:49,670 อะไรเล่า 37 00:02:51,129 --> 00:02:53,882 - เฮ้ๆ ฟังนะ... - ไม่... มันไม่เกี่ยวกับนาย 38 00:02:56,426 --> 00:02:57,803 ฉันแค่คิดถึงเธอชิบเป๋งเลย 39 00:03:03,225 --> 00:03:04,226 ฉันรู้ 40 00:03:57,112 --> 00:03:58,238 แลร์รี 41 00:04:00,157 --> 00:04:01,200 มีอะไรลูกพ่อ 42 00:05:19,194 --> 00:05:22,948 โอเค นอนกอดพี่หมีกันดีกว่าเนอะ 43 00:05:25,325 --> 00:05:26,577 ลูกโอเคไหมจ๊ะ 44 00:05:27,661 --> 00:05:29,121 ตายจริง 45 00:05:29,621 --> 00:05:31,206 ตัวสั่นไปหมดเลย 46 00:05:33,917 --> 00:05:36,253 ไม่เป็นไรนะ ลูกไม่เป็นไรหรอก โอเคไหมจ๊ะ 47 00:05:37,337 --> 00:05:40,591 นอนหลับให้สบาย แล้วแม่จะมาหาลูกตั้งแต่เช้าเลย 48 00:05:48,265 --> 00:05:50,267 ทําไมพวกเขาต้องตรวจผมด้วย 49 00:05:52,144 --> 00:05:55,355 เพื่อให้แน่ใจว่าลูกไม่เป็นไรไงจ๊ะ ซึ่งลูกก็ไม่เป็นไรจริงๆ 50 00:05:56,481 --> 00:05:59,151 เราแค่ต้องหาสาเหตุให้ได้ และเราจะหาได้แน่ 51 00:06:01,778 --> 00:06:06,200 เฮ้ แม่ร้องเพลงกล่อมก่อนไปดีไหม 52 00:06:11,288 --> 00:06:13,916 มาเร็ว มากอดกันดีกว่า 53 00:06:16,835 --> 00:06:19,880 เอาละจ้ะ ดีมาก 54 00:06:22,966 --> 00:06:28,847 เธอคือแสงตะวันของฉัน 55 00:06:29,681 --> 00:06:32,309 แสงตะวันเพียงหนึ่งเดียวของฉัน 56 00:06:33,268 --> 00:06:38,690 เธอทําให้ฉันสุขใจ เมื่อท้องฟ้าหมองหม่น 57 00:06:40,234 --> 00:06:46,406 เธอไม่รู้หรอก ที่รัก ว่าฉันรักเธอมากเพียงใด 58 00:06:47,824 --> 00:06:52,621 โปรดอย่าพรากแสงตะวันจากฉันไป 59 00:07:08,679 --> 00:07:10,930 (สถานะทางอารมณ์: โนอาห์แสดงสัญญาณ) 60 00:07:10,931 --> 00:07:13,559 (ของอาการวิตกกังวล หวาดกลัว และควบคุมอารมณ์ไม่ได้) 61 00:07:29,324 --> 00:07:31,034 (โนอาห์) 62 00:07:36,039 --> 00:07:38,541 (ไม่พูดในบางสถานการณ์ ความรุนแรง - กลัว - ผวา) 63 00:07:38,542 --> 00:07:39,585 (โรคพีทีเอสดี) 64 00:07:41,920 --> 00:07:43,588 {\an8}(ช่างคิด - ทักษะทางศิลปะ) 65 00:07:43,589 --> 00:07:46,675 {\an8}(ผลวินิจฉัยเบื้องต้น - โรคดีไอดี โรคหลายบุคลิก) 66 00:09:40,998 --> 00:09:46,085 เหมือนผมกําลังเจอกับกรณีรุนแรง ของความรู้สึกที่หมอและผู้ป่วยแสดงต่อกัน 67 00:09:46,086 --> 00:09:48,629 เหมือนมันค่อยๆ คืบคลานเข้าไปในความฝันผม 68 00:09:48,630 --> 00:09:51,257 - แปลว่าคุณหลับไม่สนิท - คุณไม่เข้าใจประเด็นผม 69 00:09:51,258 --> 00:09:54,136 ประเด็นของคุณคือเคสของโนอาห์ เป็นเคสที่ไม่เหมือนใคร 70 00:09:54,636 --> 00:09:56,722 ปริศนาสุดแปลกที่รอการไข 71 00:09:57,556 --> 00:09:59,390 เว้นแต่ว่าฉันนึกว่าคุณเกษียณแล้ว 72 00:09:59,391 --> 00:10:01,851 ครั้งก่อนที่คุณมาที่นี่ คุณพูดเรื่องจะเกษียณ 73 00:10:01,852 --> 00:10:03,060 อ้อ ใช่ 74 00:10:03,061 --> 00:10:04,605 ผมกําลังส่งต่อเคสของผมให้คนอื่น 75 00:10:05,314 --> 00:10:07,733 ผมแค่อยากทําเคสนี้เป็นเคสสุดท้ายค่อยเลิก 76 00:10:09,234 --> 00:10:10,651 อย่างกับคนปล้นธนาคาร 77 00:10:10,652 --> 00:10:12,905 - งานสุดท้ายก่อนวางมือ - ใช่ 78 00:10:14,573 --> 00:10:15,908 โอกาสสุดท้ายแล้ว 79 00:10:16,575 --> 00:10:19,994 ในกรณีของการแสดงความรู้สึกต่อกันในระดับนี้ ระหว่างหมอและผู้ป่วย 80 00:10:19,995 --> 00:10:23,039 มันเป็นเรื่องปกติไหมที่หมอจะมองผู้ป่วยเป็นคนอื่น 81 00:10:23,040 --> 00:10:24,833 ใช่ ปกติก็ใช่ 82 00:10:25,667 --> 00:10:27,211 แต่เคสนี้ต่างออกไป 83 00:10:27,711 --> 00:10:31,422 และผมคิดว่าถ้าผมไม่ทําต่อ ผมจะดูเป็นคนไม่แยแสเกินไป 84 00:10:31,423 --> 00:10:32,590 โอเคค่ะ 85 00:10:32,591 --> 00:10:36,552 หรือสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นเคสที่ผิดปกติอย่างมาก 86 00:10:36,553 --> 00:10:41,599 อาจเป็นเพราะว่าจิตคุณคิดไปเอง ว่ามันคือสิ่งที่พิเศษมากกว่าที่มันเป็นจริงๆ 87 00:10:41,600 --> 00:10:45,187 เพื่อเป็นวิธีให้คุณปฏิเสธความจริงนี้ต่อไป 88 00:10:45,687 --> 00:10:47,105 ปฏิเสธอะไรกัน 89 00:10:50,484 --> 00:10:51,485 ล้อเล่น 90 00:10:53,820 --> 00:10:56,030 อีไล ฉันอยากช่วยคุณจริงๆ 91 00:10:56,031 --> 00:10:58,115 แต่ถ้าจะให้ฉันช่วยคุณได้ ไม่ช้าก็เร็ว 92 00:10:58,116 --> 00:11:00,953 คุณต้องเริ่มคุยกับฉันเรื่องลินน์ 93 00:11:04,915 --> 00:11:05,916 ผมรู้ 94 00:11:08,252 --> 00:11:09,670 ผมรู้ ผมแค่... 95 00:11:13,090 --> 00:11:14,841 ผมแค่ต้องการเวลามากกว่านี้ 96 00:11:14,842 --> 00:11:17,719 โอเค ต้องการเวลาเพื่ออะไร 97 00:11:22,015 --> 00:11:24,017 เวลาเพื่อหาคําอธิบาย... 98 00:11:26,186 --> 00:11:27,354 อธิบายอะไร 99 00:11:33,110 --> 00:11:34,528 หมายถึงอะไรคะ 100 00:11:46,582 --> 00:11:47,791 เอ้านี่ 101 00:12:00,053 --> 00:12:01,470 ดีมาก 102 00:12:01,471 --> 00:12:05,309 ฟังนะ วันนี้ฉันมีเกมมาให้นายเล่น 103 00:12:06,393 --> 00:12:09,478 ไม่ใช่เกมโกรธ เลยไม่มีตัวต่อแล้ว ฉันสัญญา 104 00:12:09,479 --> 00:12:13,358 อันที่จริงนายไม่ต้องทําอะไรเลยด้วยซ้ํา 105 00:12:14,610 --> 00:12:20,657 แค่มองตามนิ้วมือฉันไปมาก็พอ 106 00:12:24,870 --> 00:12:27,664 อย่าหันหัว ขยับแค่ตา 107 00:12:28,790 --> 00:12:31,168 ไป มา 108 00:12:32,211 --> 00:12:33,503 ง่ายจัง 109 00:12:33,504 --> 00:12:35,631 เยี่ยมมาก ทําต่อนะ 110 00:12:41,345 --> 00:12:46,600 ไป มา 111 00:12:49,353 --> 00:12:52,523 ฉันอยากให้นายนึกถึงความทรงจําแรกสุดที่นายมี 112 00:12:55,359 --> 00:12:59,571 หนึ่งในสิ่งแรกๆ ที่นายจําได้ ย้อนกลับไปตอนที่นายยังเล็กมากๆ... 113 00:13:02,157 --> 00:13:05,827 และพยายามจําความรู้สึกให้ได้ ความรู้สึกที่แรงกล้าน่ะ 114 00:13:07,246 --> 00:13:10,666 อาจจะเป็นความโกรธหรือความกลัว 115 00:13:14,336 --> 00:13:15,712 คิดถึงมันอยู่ไหม 116 00:13:16,380 --> 00:13:17,381 ดีมาก 117 00:13:18,924 --> 00:13:19,967 โอเค 118 00:13:28,350 --> 00:13:31,562 ทีนี้ฉันอยากให้นายค่อยๆ นึกภาพนั้นในหัว 119 00:13:37,109 --> 00:13:38,735 แล้วนึกภาพนายอยู่ตรงนั้น 120 00:13:48,537 --> 00:13:52,624 นึกถึงสิ่งที่นายเห็น สิ่งที่ได้ยิน สิ่งที่รู้สึก 121 00:13:58,297 --> 00:13:59,506 โนอาห์ 122 00:14:00,799 --> 00:14:01,800 โนอาห์ 123 00:14:07,848 --> 00:14:09,474 วาดมันออกมาเลย โนอาห์ 124 00:14:10,058 --> 00:14:11,977 วาดสิ่งที่นายเห็น วาดให้ฉันดูหน่อย 125 00:14:17,441 --> 00:14:18,734 ดีมาก โนอาห์ 126 00:14:20,235 --> 00:14:21,278 วาดต่อไป โนอาห์ 127 00:14:39,671 --> 00:14:41,173 ผมทําร้ายเขา 128 00:14:42,591 --> 00:14:43,926 แต่เขาไม่เป็นไรแล้ว 129 00:14:44,593 --> 00:14:46,720 จําได้ไหมว่าทําไมนายทําแบบนั้น 130 00:14:48,472 --> 00:14:51,183 - ผมมีบางอย่างผิดปกติ - อะไรเหรอ 131 00:14:54,561 --> 00:14:55,604 โนอาห์ 132 00:15:00,150 --> 00:15:01,193 หนาว 133 00:15:01,985 --> 00:15:03,736 ผมหนาว 134 00:15:03,737 --> 00:15:05,447 โอเค ไม่เป็นไรนะ 135 00:15:08,575 --> 00:15:09,576 โอเค 136 00:15:11,912 --> 00:15:12,955 ไม่เป็นไรแล้ว 137 00:15:14,873 --> 00:15:15,874 โอเคนะ 138 00:15:40,148 --> 00:15:42,024 โอเค มีทั้งความรู้สึกผู้ป่วยที่มีต่อหมอ 139 00:15:42,025 --> 00:15:45,194 การเลียนแบบบางส่วน และไม่พูดในบางสถานการณ์ 140 00:15:45,195 --> 00:15:49,532 แล้วก็มีอาการก้าวร้าวเป็นช่วงๆ ซึ่งเกี่ยวข้องกับอาการหลงลืมตามสถานการณ์ 141 00:15:49,533 --> 00:15:52,702 และการรู้ภาษาที่สองที่อธิบายไม่ได้ด้วย 142 00:15:52,703 --> 00:15:54,537 ว้าว โอเค 143 00:15:54,538 --> 00:15:59,083 ฉันตรวจดูผู้ป่วยส่งต่อ และคนมารับคําปรึกษากับคุณทุกคนช่วงหกปีล่าสุด 144 00:15:59,084 --> 00:16:01,085 และเท่าที่ฉันเห็น 145 00:16:01,086 --> 00:16:04,381 คุณไม่เคยโคจรมาเจอเด็กคนนี้เลย ในการทํางานของคุณ 146 00:16:06,091 --> 00:16:08,050 ไม่รู้สิ คุณเจอแกจากงานสังคมไรงี้ไหม 147 00:16:08,051 --> 00:16:11,220 แหงละ ในงานที่มีทั้งผู้สูงวัยปนกับเด็กอนุบาลไง 148 00:16:11,221 --> 00:16:12,597 ฟังดูน่าสนุก 149 00:16:12,598 --> 00:16:13,849 กินอาหารเหลวเหมือนกันด้วยนี่ 150 00:16:14,683 --> 00:16:15,726 ใช่ 151 00:16:17,895 --> 00:16:19,353 คุณน่าจะไปตรวจมือหน่อย 152 00:16:19,354 --> 00:16:21,606 ผมเป็นหมอ ผมตรวจตัวเองแล้ว 153 00:16:21,607 --> 00:16:23,233 รู้แหละว่าคุณทําแล้ว 154 00:16:26,028 --> 00:16:27,487 โอเค พิมพ์ต่อดีกว่า 155 00:16:32,117 --> 00:16:33,160 แป๊บนึงสิ 156 00:16:35,329 --> 00:16:37,163 เช็กไอ้นี่ให้ผมหน่อย 157 00:16:37,164 --> 00:16:38,874 เผื่อจะรู้ว่ามันอยู่ที่ไหน 158 00:16:39,666 --> 00:16:41,502 ได้ค่ะ จะลองดู 159 00:16:42,044 --> 00:16:43,420 บ.ว.คือใครเหรอ 160 00:16:44,671 --> 00:16:45,755 ไม่แน่ใจ 161 00:16:45,756 --> 00:16:47,049 เกี่ยวกับเคสนี้เหรอ 162 00:16:49,092 --> 00:16:50,511 บอกตรงๆ ผมไม่รู้ 163 00:16:52,888 --> 00:16:53,971 หวัดดี 164 00:16:53,972 --> 00:16:55,556 มาจนได้ 165 00:16:55,557 --> 00:16:59,436 อือ ขอโทษที่มาสาย ติดงานน่ะ 166 00:17:02,272 --> 00:17:03,981 - หวัดดีจ้ะ - หวัดดีค่ะ 167 00:17:03,982 --> 00:17:05,651 พาคุณยายมาด้วยไหมคะ 168 00:17:06,443 --> 00:17:08,403 ไม่จ้ะลูก 169 00:17:10,781 --> 00:17:11,990 คุณยายเสียไปแล้วจ้ะ 170 00:17:12,907 --> 00:17:13,992 จําไม่ได้เหรอ 171 00:17:14,952 --> 00:17:17,663 ท่านเลยมากับคุณตาไม่ได้ 172 00:17:18,789 --> 00:17:24,376 แต่ว่าท่านอยู่บนสวรรค์ และอยู่รอบๆ ตัวเรา 173 00:17:24,377 --> 00:17:26,295 เฮ้ โซฟี ดูซิตามีอะไรมาให้ 174 00:17:26,296 --> 00:17:27,381 เหรียญ 25 เซนต์ไง 175 00:17:28,089 --> 00:17:29,091 ขอบคุณค่ะ 176 00:17:32,219 --> 00:17:33,512 เดี๋ยวเจอกันนะ 177 00:17:36,598 --> 00:17:39,600 "คุณยายอยู่บนสวรรค์และอยู่รอบๆ ตัวเรา" 178 00:17:39,601 --> 00:17:42,603 ทําไมลูกไม่บอกล่ะ ว่ายายกลายร่างเป็นยูนิคอร์นวิเศษไปแล้ว 179 00:17:42,604 --> 00:17:45,148 พ่ออยากให้หนูตอบยังไงกันแน่ 180 00:17:45,649 --> 00:17:47,567 ทําเหมือนที่พ่อทําตอนย่าหนูตายน่ะเหรอ 181 00:17:47,568 --> 00:17:50,319 ที่บอกว่าความตายก็เหมือนถ่านหมด 182 00:17:50,320 --> 00:17:51,529 แค่เปลี่ยนถ่านไม่ได้อีก 183 00:17:51,530 --> 00:17:52,655 พ่อไม่เคยพูดแบบนั้น 184 00:17:52,656 --> 00:17:54,867 และขอแก้ตัวหน่อย มันเป็นช่วงเวลาสอนลูกต่างหาก 185 00:17:55,742 --> 00:17:58,703 วัยเด็กของหนูมีแต่ช่วงที่โดนสอนตลอดเลย 186 00:17:58,704 --> 00:18:00,621 ใช่เหรอ นี่จะย้อนอดีตขนาดนั้นเลยใช่ไหม 187 00:18:00,622 --> 00:18:02,791 เพราะพ่อนัดมาแค่ชั่วโมงเดียวเพื่อกินมื้อเย็น 188 00:18:03,292 --> 00:18:04,501 แซะเรื่องเวลาซะด้วย 189 00:18:05,127 --> 00:18:06,210 ขําตายละ 190 00:18:06,211 --> 00:18:07,670 ยังโกรธพ่ออยู่อีก 191 00:18:07,671 --> 00:18:09,672 ทําไมหนูต้องโกรธพ่อ 192 00:18:09,673 --> 00:18:11,757 นี่ ก็บอกแล้วไงว่าโทรศัพท์พ่อแบตหมด 193 00:18:11,758 --> 00:18:14,219 พ่อไม่รู้ตัว แล้วมันก็... 194 00:18:15,846 --> 00:18:19,056 ที่พ่อพยายามจะบอกคือพ่อขอโทษ 195 00:18:19,057 --> 00:18:21,143 ต้องงี้สิ มันยากนักรึไงคะ 196 00:18:21,727 --> 00:18:22,978 หนูรับคําขอโทษค่ะ 197 00:18:24,146 --> 00:18:26,148 - รับพายของพ่อด้วย - แอปเปิลเชียวนะ 198 00:18:26,648 --> 00:18:27,691 ก็ควรอยู่แล้ว 199 00:18:30,611 --> 00:18:32,904 ซู แอนบอกว่าพ่อพร้อมจะขายบ้าน 200 00:18:32,905 --> 00:18:35,823 เปล่าๆ พ่อบอกเธอว่าเธอควรโทรมาคุยกับลูก 201 00:18:35,824 --> 00:18:39,869 เยี่ยม เพราะหนูดูที่อยู่ให้พ่อไว้บ้างแล้ว 202 00:18:39,870 --> 00:18:41,579 อย่าเพิ่งด่วนทําอะไรเลย 203 00:18:41,580 --> 00:18:46,585 ตอนนี้อสังหาริมทรัพย์เป็นตลาดที่คาดเดาได้ยาก คงต้องใช้เวลาสักพักแหละ 204 00:18:47,961 --> 00:18:50,797 เอาละ พ่อขอตัวไปยิงกระต่ายก่อนนะ 205 00:19:14,571 --> 00:19:17,324 ฉันอยู่นี่ไง อย่างกับยูนิคอร์นวิเศษเลย 206 00:19:17,824 --> 00:19:19,451 คุณหยุดซะทีได้ไหม 207 00:19:25,791 --> 00:19:26,917 พ่อคะ 208 00:19:28,669 --> 00:19:30,587 หยุดอะไร พ่อคุยกับใครน่ะ 209 00:19:50,524 --> 00:19:52,191 หนูไม่ได้แอบจับตาดูพ่อนะ 210 00:19:52,192 --> 00:19:54,819 หนูแค่บังเอิญได้ยินพ่อคุยกับตัวเอง 211 00:19:54,820 --> 00:19:57,071 พ่อไม่ได้คุยกับตัวเอง 212 00:19:57,072 --> 00:19:59,157 แล้วพ่อคุยกับใครล่ะ 213 00:20:01,118 --> 00:20:03,035 เห็นไหม นี่ไงที่หนูพูดถึง 214 00:20:03,036 --> 00:20:06,497 เหมือนพ่อกําลังเก็บกดความรู้สึกพวกนี้ไว้ 215 00:20:06,498 --> 00:20:08,749 ฟังนะ แต่ละคนมีวิธีจัดการความรู้สึกต่างกันไป 216 00:20:08,750 --> 00:20:11,837 งั้นเหรอ เพราะหนูว่าพ่อไม่ได้จัดการกับมันเลยสักนิด 217 00:20:12,462 --> 00:20:13,588 รู้ไหมพ่อไม่ต้องการอะไร 218 00:20:13,589 --> 00:20:17,216 พ่อไม่ต้องการให้ลูกมาวิเคราะห์ทุกอย่างที่พ่อทํา 219 00:20:17,217 --> 00:20:20,803 ลูกทําให้พ่อรู้สึกเหมือนเป็นคนแก่เสียสติ ที่ทําตัวไม่อยู่กับร่องกับรอย 220 00:20:20,804 --> 00:20:22,013 แล้วรู้ไหมหนูไม่ต้องการอะไร 221 00:20:22,014 --> 00:20:24,223 หนูไม่อยากให้พ่อแกล้งทํา เหมือนว่ามันไม่ได้เกิดขึ้น 222 00:20:24,224 --> 00:20:28,103 มันเกิดขึ้นไปแล้ว โอเคนะ แม่ตายแล้ว แม่ไม่กลับมาแล้ว 223 00:20:29,521 --> 00:20:30,771 แม่คะ 224 00:20:30,772 --> 00:20:33,609 เฮ้ โซฟี 225 00:20:34,234 --> 00:20:36,653 - เฮ้ เอามาให้ใครเหรอ - คุณยายค่ะ 226 00:20:37,654 --> 00:20:40,866 ก่อนหน้านี้โซฟีถามว่าจะปักเทียนให้คุณยายได้ไหม 227 00:20:41,783 --> 00:20:43,076 ได้ใช่ไหมคะ 228 00:20:45,370 --> 00:20:48,665 ก็ต้องได้อยู่แล้ว ทําไมจะไม่ได้ล่ะ 229 00:20:49,708 --> 00:20:50,751 ขอบใจจ้ะ หลานรัก 230 00:21:35,587 --> 00:21:36,713 ไม่เป็นไรค่ะพ่อ 231 00:21:38,173 --> 00:21:39,758 หนูรู้ว่าพ่อโทษตัวเอง 232 00:21:40,717 --> 00:21:42,845 แต่ตอนนั้นพ่อทําอะไรไม่ได้แล้วนี่ 233 00:21:44,638 --> 00:21:46,557 พ่อต้องไม่กดดันตัวเอง 234 00:21:47,724 --> 00:21:48,851 นะคะ 235 00:21:56,942 --> 00:22:00,194 - แถ่นแท้น! เฮ้ - เย่! 236 00:22:00,195 --> 00:22:01,446 นี่จ้ะ 237 00:22:07,452 --> 00:22:08,537 งานของตาเอง 238 00:22:09,621 --> 00:22:10,664 อือ 239 00:22:11,915 --> 00:22:13,208 ไม่เป็นไรจ้ะ ตาเก็บเอง 240 00:22:15,711 --> 00:22:18,004 เขาแทงสิ่งชั่วร้ายที่คอคนนั้น 241 00:22:18,005 --> 00:22:19,548 เปล่า เขาไม่ได้... 242 00:22:23,343 --> 00:22:24,386 เห็นไหมคะ 243 00:22:27,639 --> 00:22:28,723 เอาละสิ 244 00:22:28,724 --> 00:22:29,933 พ่อคะ 245 00:22:30,934 --> 00:22:32,518 - พ่อต้องไปแล้ว - มีอะไรเหรอ 246 00:22:32,519 --> 00:22:35,189 พ่อต้องกลับแล้ว ไปก่อนนะ 247 00:22:42,487 --> 00:22:44,614 - ไม่ต้องห่วง แกไม่เป็นไร - อะไรนะ 248 00:22:44,615 --> 00:22:46,032 เกิดอะไรขึ้น 249 00:22:46,033 --> 00:22:48,409 ดูเหมือนว่าแกเกือบจมน้ําตาย 250 00:22:48,410 --> 00:22:49,578 ว่าไงนะ 251 00:22:51,455 --> 00:22:53,623 - ตอนนั้นคุณอยู่ไหน - เป็นช่วงเปลี่ยนเวรค่ะ 252 00:22:53,624 --> 00:22:55,249 แล้วแกเข้าใกล้น้ําเหรอ น้ําที่ไหนกัน 253 00:22:55,250 --> 00:22:56,959 แกมีแก้วน้ําบนโต๊ะข้างเตียง 254 00:22:56,960 --> 00:22:58,628 พูดบ้าอะไรของคุณ 255 00:22:58,629 --> 00:23:00,338 น้ําแก้วเดียวจะไปจมได้ไง 256 00:23:00,339 --> 00:23:03,633 ฉันไม่รู้จะพูดยังไง แต่น้ําเข้าปอดแกเต็มไปหมด 257 00:23:03,634 --> 00:23:06,886 นี่มันวอร์ดจิตเวชเด็กนะ เด็กไม่ควรจมน้ําบนเตียงตัวเองสิ 258 00:23:06,887 --> 00:23:08,180 โอเค มากับฉันหน่อย 259 00:23:08,680 --> 00:23:10,848 - คุณต้องใจเย็นๆ - มันไม่ควรเกิดเรื่องแบบนั้น 260 00:23:10,849 --> 00:23:12,559 ฉันรู้ แต่มันเกิดไปแล้ว 261 00:23:13,310 --> 00:23:16,062 แกจะถูกย้าย พวกเขาให้แกไปอยู่ สถานดูแลผู้ป่วยเฉียบพลันระยะยาว 262 00:23:16,063 --> 00:23:17,939 เดี๋ยวสิ ผมยังรักษาแกอยู่เลย 263 00:23:17,940 --> 00:23:20,274 อีไล พวกเขามองว่านี่คือการพยายามฆ่าตัวตาย 264 00:23:20,275 --> 00:23:21,484 คุณรู้ดีว่าหมายความว่าไง 265 00:23:21,485 --> 00:23:23,611 แกต้องไปอยู่แผนกที่มีการคุ้มกันแน่นหนา 266 00:23:23,612 --> 00:23:26,365 - พวกเขาจะมารับแกพรุ่งนี้ - ไม่ ผมจะพาแกไปเอง 267 00:23:27,741 --> 00:23:28,908 คุณก็รู้ว่าทําแบบนั้นไม่เหมาะ 268 00:23:28,909 --> 00:23:30,451 เกล แกอยู่นี่ไม่ปลอดภัย 269 00:23:30,452 --> 00:23:32,703 ผมจะไม่ปล่อยให้เกิดอะไรขึ้นกับแกแน่ 270 00:23:32,704 --> 00:23:34,456 ผมจะไม่ปล่อยให้แกตาย 271 00:23:35,082 --> 00:23:38,668 อีไล ฉันเสียใจเรื่องภรรยาคุณด้วย 272 00:23:38,669 --> 00:23:41,128 ฉันไม่รู้หรอกว่ามันหนักหนากับคุณขนาดไหน 273 00:23:41,129 --> 00:23:43,506 ฉันนึกว่างานจะช่วยเบี่ยงเบนความสนใจคุณได้ดี 274 00:23:43,507 --> 00:23:45,383 ฉันคิดว่าคุณพร้อมแล้ว แต่ฉันคิดผิด 275 00:23:45,384 --> 00:23:50,138 - เกล ขอละ... - ไม่ ตอนนี้คุณไม่เป็นตัวเองเลย อีไล 276 00:23:51,598 --> 00:23:53,058 ผมอยากเจอผู้ป่วยของผม 277 00:24:02,776 --> 00:24:04,902 เชิญ ดร.เว็บสเตอร์ที่แผนกรับผู้ป่วยใน 278 00:24:04,903 --> 00:24:06,697 ดร.เว็บสเตอร์ที่แผนกรับผู้ป่วยใน 279 00:24:15,247 --> 00:24:16,248 โนอาห์ 280 00:24:21,962 --> 00:24:24,840 โนอาห์ ฉันรู้ว่านายไม่ได้ตั้งใจ จะทําร้ายเด็กอีกคน 281 00:24:25,966 --> 00:24:27,758 นายพยายามจะปกป้องเขา ถูกไหม 282 00:24:27,759 --> 00:24:30,262 จากสิ่งที่อยู่รอบๆ คอเขาน่ะ 283 00:24:36,852 --> 00:24:38,187 สิ่งนั้นคืออะไรเหรอ 284 00:24:41,148 --> 00:24:42,524 นี่ ฉันรู้ว่านายกลัว 285 00:24:44,151 --> 00:24:47,404 และฉันว่าอาจมีเรื่องราวน่ากลัวเกิดขึ้นกับนาย 286 00:24:50,240 --> 00:24:51,491 มีใครทําร้ายนายรึเปล่า 287 00:24:52,492 --> 00:24:53,869 บอกฉันได้นะ 288 00:24:57,414 --> 00:24:58,664 คุณจะไม่โกรธใช่ไหม 289 00:24:58,665 --> 00:25:00,542 ไม่เลย ฉันสัญญา 290 00:25:03,545 --> 00:25:04,963 ใครทําร้ายนาย 291 00:25:09,551 --> 00:25:10,677 คุณไง 292 00:25:49,967 --> 00:25:52,678 ผมถูกกล่าวหาว่าไม่เป็นตัวเอง 293 00:25:54,304 --> 00:25:57,307 คุณคิดว่าจริงไหม ที่คุณไม่เป็นตัวเองน่ะ 294 00:25:58,100 --> 00:25:59,517 อาจจะ 295 00:25:59,518 --> 00:26:02,855 ผมมักมองว่าตัวเองคือคนที่มีคําตอบอยู่เสมอ 296 00:26:05,482 --> 00:26:06,692 แต่ตอนนี้... 297 00:26:08,527 --> 00:26:10,821 ตอนนี้ผมว่าผมไม่รู้อะไรอีกต่อไปแล้ว 298 00:26:12,990 --> 00:26:16,368 ความรู้สึกนั้นมันเปลี่ยนไปตอนไหนจําได้ไหม 299 00:26:19,329 --> 00:26:20,581 จําได้สิ 300 00:26:23,584 --> 00:26:24,960 มันเกิดขึ้นวันที่เมียผมตาย 301 00:26:28,463 --> 00:26:29,548 โอเคค่ะ 302 00:26:30,632 --> 00:26:31,925 มาคุยเรื่องนี้กัน 303 00:26:37,681 --> 00:26:39,057 วันนั้นเป็นวันธรรมดาวันนึง 304 00:26:42,186 --> 00:26:43,687 เธอป่วยมาพักใหญ่แล้ว 305 00:26:46,607 --> 00:26:47,691 เป็นมะเร็ง 306 00:26:49,902 --> 00:26:51,195 แต่เธอสู้มาตลอด 307 00:26:52,321 --> 00:26:54,489 และเราตกลงกันว่าเราจะสู้ไปด้วยกัน 308 00:27:00,996 --> 00:27:02,915 ตอนนั้นเธออารมณ์ร่าเริงดี... 309 00:27:05,501 --> 00:27:06,793 ผมเลยตัดสินใจออกไปข้างนอก 310 00:27:10,839 --> 00:27:12,090 เดี๋ยว 311 00:27:13,509 --> 00:27:14,635 จะไปข้างนอกเหรอ 312 00:27:15,135 --> 00:27:17,721 เดี๋ยวผมก็กลับมาแล้ว จะซื้ออาหารจีนมาฝากนะ 313 00:27:22,976 --> 00:27:24,269 ซุปไข่หยดน้ํา 314 00:27:25,521 --> 00:27:27,314 เป็นอาหารที่เธอกินได้ไม่เบื่อ 315 00:27:30,526 --> 00:27:31,944 ผมไปที่สระว่ายน้ํา... 316 00:27:50,879 --> 00:27:52,548 จากนั้นก็ไปร้านมิสเตอร์ฉาง 317 00:28:00,681 --> 00:28:01,890 แล้วผมก็กลับบ้าน 318 00:28:04,226 --> 00:28:08,814 ผมไม่ได้หายไปนาน แค่ชั่วโมงเดียว ไม่ก็ชั่วโมงครึ่ง 319 00:28:14,528 --> 00:28:15,571 กลับมาแล้ว 320 00:28:17,239 --> 00:28:18,240 ลินน์ 321 00:28:31,253 --> 00:28:32,588 เธอไม่ตอบผม 322 00:29:16,215 --> 00:29:17,924 ตอนแรกผมนึกว่านั่นไม่ใช่เธอ 323 00:29:17,925 --> 00:29:19,718 ผมรู้แหละว่าเป็นเธอ 324 00:29:21,220 --> 00:29:23,305 แต่มันรู้สึกเหมือนว่าเป็นคนอื่น 325 00:30:04,972 --> 00:30:06,139 นั่นแหละสิ่งที่เกิดขึ้น 326 00:30:10,102 --> 00:30:14,815 ผมออกไปข้างนอก กลับบ้าน และเธอก็ตายแล้ว 327 00:30:19,486 --> 00:30:20,529 อะไรกัน 328 00:30:21,864 --> 00:30:23,699 มีอะไรที่คุณอยากบอกฉันอีกไหม 329 00:30:28,245 --> 00:30:29,246 ไม่มีแล้ว 330 00:30:32,416 --> 00:30:33,500 มีแค่นี้ 331 00:30:35,627 --> 00:30:37,004 แน่ใจเหรอ 332 00:30:42,384 --> 00:30:43,551 ผมต้องกลับแล้ว 333 00:30:43,552 --> 00:30:45,928 - ไม่ อีไล เดี๋ยวสิ งานนี้สําคัญนะ - ไม่ ผมต้องกลับแล้ว 334 00:30:45,929 --> 00:30:47,346 - ไม่ เดี๋ยวก่อน - คุณไม่เข้าใจ 335 00:30:47,347 --> 00:30:49,224 ผมทําอะไรไม่ได้ เธอฆ่าตัวตาย 336 00:30:49,850 --> 00:30:51,018 โกหก 337 00:32:31,618 --> 00:32:33,620 คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี