1
00:00:07,090 --> 00:00:08,800
(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:11,720 --> 00:00:15,807
ในที่ที่เต็มไปด้วยปริศนา
ที่ซึ่งอดีตมีชีวา

3
00:00:15,890 --> 00:00:20,020
มีฮีโร่แห่งประวัติศาสตร์
ผู้ที่หมายมาดจะลุยโลด

4
00:00:20,103 --> 00:00:24,232
เธอปกป้องอนาคตของเรา
โดยปกป้องอดีตแก่เก่า

5
00:00:24,315 --> 00:00:27,152
เธอคือฮีโร่ผู้ได้เฉิดฉายในที่สุด

6
00:00:27,235 --> 00:00:31,364
ริดลีย์ โจนส์!
กล้าหาญ ท้าทาย และไม่กลัวเกรง

7
00:00:31,448 --> 00:00:35,577
ริดลีย์ โจนส์!
ปกป้องพิพิธภัณฑ์ด้วยความภาคภูมิ

8
00:00:35,660 --> 00:00:40,582
ริดลีย์ โจนส์!
เซนส์การผจญภัยของเธอมันระบาด

9
00:00:40,665 --> 00:00:44,002
พร้อมเพื่อนไดโนเสาร์ โดโด้
และลิงอวกาศเคียงข้าง

10
00:00:44,085 --> 00:00:48,214
ริดลีย์โจนส์!
สวมหมวกปีกกว้างที่เป็นสัญลักษณ์ของเธอ

11
00:00:48,298 --> 00:00:52,385
ริดลีย์ โจนส์!
ไม่มีเรื่องท้าทายใดจะหยุดเธอได้

12
00:00:52,469 --> 00:00:57,599
ไม่มียอมแพ้ให้ความกลัว
เปล่งประกายเมื่อการผจญภัยเข้ามาใกล้ตัว

13
00:00:57,682 --> 00:01:00,935
โลดโผนในการต่อสู้และปกป้องวันนี้ไว้ให้รู้

14
00:01:01,019 --> 00:01:03,605
ริดลีย์ โจนส์!

15
00:01:04,064 --> 00:01:06,107
ริดลีย์ โจนส์!

16
00:01:09,611 --> 00:01:11,988
รถเสบียงแดนคาวบอย

17
00:01:12,697 --> 00:01:14,074
- วู้ฮู! เย่!
- โว้ว!

18
00:01:15,617 --> 00:01:18,203
- ฉันเอาพลังมาให้ ใกล้ระเบิดแล้ว
- ว้าว!

19
00:01:18,953 --> 00:01:22,874
วู้! ดวงตาพิพิธภัณฑ์ พร้อมที่จะได้เห็น

20
00:01:22,957 --> 00:01:27,462
ท่าสุดเจ๋งของอัจฉริยะสเกตบอร์ดหรือยัง

21
00:01:27,545 --> 00:01:28,755
เราพร้อมแล้ว!

22
00:01:28,838 --> 00:01:33,593
งั้นก็เตรียมตัวทึ่งกับอีรัปทอร์กันได้เลย

23
00:01:33,676 --> 00:01:36,054
- สุดยอด!
- ดูสิ อีรัปทอร์…

24
00:01:36,971 --> 00:01:38,181
- โว้ว!
- ฉันช่วยเอง

25
00:01:40,141 --> 00:01:44,187
เฮ้อ ขอบใจนะ ริดลีย์
เฉียดฉิวสยิวขวัญสุดๆ เลย

26
00:01:44,270 --> 00:01:46,523
รอยแตกนั่นอยู่ตรงนั้นตลอดเลยเหรอ

27
00:01:46,606 --> 00:01:51,069
มันเพิ่งมีนี่แหละและก็แปลกๆ นะ
ฉันให้แม่มาดูมันดีกว่า

28
00:01:51,569 --> 00:01:53,571
นั่นมันอะไรกัน

29
00:01:53,655 --> 00:01:57,700
อ้อ นี่รอยแตก
ที่เกิดจากรากของบ้านต้นไม้ของเรา

30
00:01:57,784 --> 00:02:00,745
โอ้โฮ มันต้องยาวมากแน่ๆ เลย

31
00:02:00,829 --> 00:02:04,958
ยาวและก็เก่าแก่ด้วย
ที่จริง นี่เป็นต้นไม้ที่เก่าแก่ที่สุดในเมืองเลยละ

32
00:02:05,041 --> 00:02:08,545
พิพิธภัณฑ์ถูกสร้างขึ้นรอบๆ มัน
มันคือกระดูกสันหลังของที่นี่

33
00:02:08,628 --> 00:02:12,006
กระดูกสันหลังราคาแพงที่ผมจะขุดขึ้นมา

34
00:02:12,090 --> 00:02:15,135
ใครจะรู้ว่าจะมีรากงอกอีกมากแค่ไหน
ต้องขุดมันออก

35
00:02:17,554 --> 00:02:20,515
แต่คุณทรีบอดี้… เอ๊ย พีบอดี้
มันเป็นบ้านของเรานะคะ

36
00:02:20,598 --> 00:02:22,559
เป็นมาหลายชั่วอายุคนแล้ว

37
00:02:22,642 --> 00:02:25,854
ไร้สาระ ผมตัดสินใจแล้ว
ผมจะไม่เสียเงินกับต้นไม้นี่หรอก

38
00:02:25,937 --> 00:02:28,148
จะต้องขุดมันออกพรุ่งนี้เช้าเลย

39
00:02:28,231 --> 00:02:31,526
ขอตัวก่อนนะ ผมต้องไปนับเงินก่อน

40
00:02:31,609 --> 00:02:33,153
คุณพีบอดี้ เดิน…

41
00:02:33,987 --> 00:02:34,863
ระวังๆ ด้วยค่ะ

42
00:02:35,780 --> 00:02:40,118
วันนี้แกสร้างศัตรูที่ร้ายกาจมาก เจ้าต้นไม้
ฉันไม่เคยชอบธรรมชาติเลย

43
00:02:41,161 --> 00:02:44,205
แม่คะ เราจ่ายค่าดูแลต้นไม้ได้มั้ย

44
00:02:44,289 --> 00:02:46,833
หนูจะไปเอากระปุกออมสินมา
มันจะเต็มแล้ว…

45
00:02:46,916 --> 00:02:50,461
ริดส์ แม่ไม่ได้อยากบอกลูกนะ
แต่เราไม่มีเงินจ้ะ

46
00:02:50,545 --> 00:02:53,882
เดี๋ยว แปลว่าเราจะเสียบ้านไปเหรอ

47
00:02:53,965 --> 00:02:54,924
คงจะอย่างนั้นจ้ะ

48
00:02:55,008 --> 00:02:58,178
แต่เราจะพิทักษ์พิพิธภัณฑ์ได้ไง
ถ้าเราไม่ได้อยู่ในพิพิธภัณฑ์

49
00:02:58,261 --> 00:03:01,347
แม่ก็ไม่รู้ แต่เราจะหาวิธีให้ได้จ้ะ

50
00:03:03,308 --> 00:03:06,561
มันเป็นแบบนี้แหละ
เมื่อเราเห็นผลประโยชน์สำคัญกว่าคน

51
00:03:06,644 --> 00:03:08,605
แม่เริ่มเก็บของใส่กล่องดีกว่า

52
00:03:08,688 --> 00:03:13,401
โอ้เทพรา คุณพีบอดี้จะทำลายเราแบบนี้ไม่ได้

53
00:03:13,484 --> 00:03:15,111
ฉันล่ะอยากหายใจแรงๆ เลย

54
00:03:15,612 --> 00:03:19,032
ใจเขาเย็นชายิ่งกว่า
ดวงจันทร์ทุกดวงของดาวพฤหัสซะอีก

55
00:03:19,115 --> 00:03:22,660
หวังว่าเธอกับแม่และคุณยาย
คงไม่ย้ายไปไหนไกลเกินไปนะ

56
00:03:22,744 --> 00:03:25,663
เธอจะมาเยี่ยม
นกโดโด้ตัวโปรดของเธอหรือเปล่า

57
00:03:25,747 --> 00:03:28,416
ให้แน่ใจว่าเขายังเป็นหนึ่งเดียวอยู่

58
00:03:28,499 --> 00:03:30,877
ครอบครัวฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น

59
00:03:30,960 --> 00:03:33,671
ฉันจะหาเงินมาช่วยต้นไม้ของเราไว้ให้ได้

60
00:03:33,755 --> 00:03:35,924
- นี่มันบ้าบออะไรกัน
- โว้ว!

61
00:03:36,007 --> 00:03:39,344
ว่าแต่บ้าบออะไรคืออะไรงั้นเหรอ

62
00:03:39,427 --> 00:03:40,303
ฉันก็ไม่รู้

63
00:03:40,887 --> 00:03:42,222
หวัดดีค่ะ มา หวัดดีค่ะ ปา

64
00:03:42,305 --> 00:03:43,264
สวัสดี ริดลีย์

65
00:03:43,348 --> 00:03:48,436
ใครเอาลูกระนาดมาไว้ตรงนี้
เรามีสมบัติที่ต้องเอาไปซ่อน

66
00:03:48,519 --> 00:03:49,646
"สมบัติ" เหรอ

67
00:03:49,729 --> 00:03:51,773
ถ้าพูดว่าสมบัติของเราล่ะ

68
00:03:51,856 --> 00:03:55,860
คุณกับปาเชี่ยวชาญ
เรื่องการหาสมบัติที่ซ่อนอยู่ใช่มั้ย

69
00:03:55,944 --> 00:03:59,739
เก่งที่สุดในตะวันตก…
ปีกตึกของพิพิธภัณฑ์น่ะ ตะวันออกด้วย

70
00:03:59,822 --> 00:04:03,534
คุณคิดว่าจะช่วยฉันหาสมบัติได้มั้ย
เพื่อรักษาบ้านของฉันไว้

71
00:04:04,535 --> 00:04:08,873
เราจะช่วยเธอรักษาบ้านไว้แน่นอน
พวกโจนส์เป็นคนดี

72
00:04:08,957 --> 00:04:12,460
เรากำลังหาสมบัติพิเศษ
และต้องการความช่วยเหลือ

73
00:04:12,543 --> 00:04:15,630
และเมื่อพูดถึงสมบัติ ใครเจอใครได้นะจ๊ะ

74
00:04:15,713 --> 00:04:17,507
เราจะแบ่งให้เธออย่างยุติธรรม

75
00:04:17,590 --> 00:04:19,300
- จับมือกันเลย
- ตกลง

76
00:04:19,384 --> 00:04:23,012
เปลี่ยนใจไม่ได้แล้ว
แต่ขอเตือนไว้ก่อนนะ สาวน้อย

77
00:04:23,096 --> 00:04:25,932
การหาสมบัตินั่นไม่ใช่เรื่องง่าย

78
00:04:27,433 --> 00:04:30,061
เธอหัวเราะทำไม ฉันขนลุกเลย

79
00:04:30,144 --> 00:04:32,563
แค่พยักหน้าแล้วยิ้ม พยักหน้าแล้วก็ยิ้ม

80
00:04:38,569 --> 00:04:40,905
ขอต้อนรับสู่ที่ซ่อนลับของเรา

81
00:04:40,989 --> 00:04:43,658
โอ้โฮ พื้นที่ห้องจัดแสดงเก่าที่ว่างเปล่า

82
00:04:43,741 --> 00:04:47,120
ฉันอยากรู้มาตลอดว่ามีอะไรอยู่ในนี้
ดูมรกตนั่นสิ

83
00:04:47,203 --> 00:04:51,291
มีค่ามหาศาล แต่มันอยู่ในเหมืองเก่านั่น

84
00:04:51,374 --> 00:04:54,711
มันคงหาลำบากน่าดู
แม้แต่นักผจญภัยอย่างเธอ

85
00:04:54,794 --> 00:04:58,589
ฉันเป็นผู้พิทักษ์พิพิธภัณฑ์ จำได้มั้ย
ฉันหามันเจอแน่

86
00:04:59,590 --> 00:05:00,758
เร็วเข้า ทีม

87
00:05:04,345 --> 00:05:05,680
ไม่เคยเก่าแก่

88
00:05:06,639 --> 00:05:08,850
รางสำหรับรถราง…

89
00:05:08,933 --> 00:05:10,810
แต่ไม่มีรถรางเหรอ

90
00:05:10,893 --> 00:05:12,895
พวกเธอจะต้องเดินกันไป

91
00:05:12,979 --> 00:05:16,274
คอยดูรถม้าชัคของเราไว้
เราค้นหาเส้นทางของเราเอง

92
00:05:16,357 --> 00:05:18,484
ย่ะ! ไปได้แล้ว เจ้าม้า

93
00:05:20,403 --> 00:05:23,614
พีชเชส คิดว่านำทางเรา
ในเหมืองเก่าๆ ใกล้พังนี่ได้มั้ย

94
00:05:23,698 --> 00:05:25,241
ขอโทษนะ สาวน้อย

95
00:05:25,325 --> 00:05:29,829
เหมืองนั่นพังเร็วกว่า
ขนมปังลิงที่โด่งดังของยายฉันซะอีก

96
00:05:29,912 --> 00:05:34,542
โอเค ทีมดวงตา เราจะเดินไปช้าๆ
ไม่เคลื่อนไหวปุบปับกันนะ

97
00:05:35,043 --> 00:05:36,210
เจ๋งเลย!

98
00:05:37,462 --> 00:05:38,379
โอ๊ะโอ!

99
00:05:40,465 --> 00:05:44,552
โว้ว! ฉันผิดเอง เอ๊ย ราล์ฟผิด เอ๊ย เราผิดน่ะ

100
00:05:44,635 --> 00:05:45,887
ไม่ดีเลย

101
00:05:46,763 --> 00:05:49,682
อืม เดินเหมือนสาวอียิปต์คนนี้นะ

102
00:05:54,062 --> 00:05:55,355
เกือบแล้ว

103
00:05:55,438 --> 00:05:58,566
อุโมงค์นี่ไม่ใหญ่พอ
สำหรับไดโนเสาร์แล้ว เจ้าเบิ้ม

104
00:05:58,649 --> 00:06:02,362
เฟร็ดพูดถูก ดันเต้
เธอกลับไปที่ห้องโถงนะ แล้วเจอกัน

105
00:06:02,445 --> 00:06:07,241
โธ่! แย่จังที่พลาดการล่าสมบัติ
ขอให้โชคดีนะ เพื่อนๆ

106
00:06:11,037 --> 00:06:11,871
หือ

107
00:06:11,954 --> 00:06:16,959
ฉันก็ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านเหมืองร้างหรอกนะ
แต่ฉันว่าเราเจอทางตันแล้วล่ะ

108
00:06:17,043 --> 00:06:19,545
จุดจบที่น่ากลัวที่สุด

109
00:06:19,629 --> 00:06:23,174
- ไปเร็ว! ยีฮอว์
- ยีฮอว์!

110
00:06:24,050 --> 00:06:27,595
รูปลักษณ์อาจทำให้เข้าใจผิดได้
หลีกทางให้วัวกระทิงหน่อย

111
00:06:29,389 --> 00:06:30,390
โอ้โฮ!

112
00:06:30,473 --> 00:06:32,558
เร็วเข้า ฉันยกไว้ได้ไม่นานนะ

113
00:06:32,642 --> 00:06:36,312
ไม่อยากเชื่อว่าฉันจะพูดอย่างนี้
ริดลีย์ อิสแม็ท ไปเร็ว!

114
00:06:36,396 --> 00:06:38,981
ฉันจะอยู่ช่วยเฟร็ด!

115
00:06:39,065 --> 00:06:40,525
ดัดลีย์ แน่ใจเหรอ

116
00:06:40,608 --> 00:06:43,111
ไม่ แต่ฉันจะทำมันเพื่อบ้านของริดลีย์

117
00:06:43,194 --> 00:06:45,571
ขอบใจนะ แล้วเจอกันตอนเรากลับมา

118
00:06:48,282 --> 00:06:49,200
เฮ้อ!

119
00:06:51,452 --> 00:06:53,204
รถม้าชัคอยู่นั่น!

120
00:06:53,287 --> 00:06:54,914
พวกเธอควรตามให้ทันนะ

121
00:06:54,997 --> 00:06:56,207
ยีฮอว์!

122
00:06:57,375 --> 00:06:58,376
ไม่นะ

123
00:07:00,586 --> 00:07:02,588
เดี๋ยว ดีขึ้นเยอะ

124
00:07:02,672 --> 00:07:04,882
เธอก็รู้ว่าราชินีคนนี้รู้สึกยังไงกับความมืด

125
00:07:04,966 --> 00:07:05,800
อิสแม็ท เดี๋ยว

126
00:07:05,883 --> 00:07:06,801
โว้ว!

127
00:07:08,886 --> 00:07:12,849
ขอบใจนะ ริดลีย์
ฉันไม่ชอบตกลงไปในเหวลึกสักเท่าไหร่

128
00:07:12,932 --> 00:07:16,561
ฉันก็เหมือนกัน
ฉันไม่เห็นทางที่จะข้ามมันไปได้เลย

129
00:07:16,644 --> 00:07:18,980
นอกจากเราจะบินได้

130
00:07:19,063 --> 00:07:23,651
เราอาจบินได้นะ ด้วยการใช้ผ้าพันตัวของฉัน

131
00:07:23,734 --> 00:07:27,655
สายแฟชั่นนี่จะกลายเป็นสายสลิงให้เราโหน

132
00:07:27,738 --> 00:07:28,739
ความคิดดีมากเลย

133
00:07:30,700 --> 00:07:31,534
เยี่ยม!

134
00:07:31,617 --> 00:07:32,452
เจ๋ง

135
00:07:33,619 --> 00:07:34,912
แล้วเธอล่ะ

136
00:07:34,996 --> 00:07:39,083
เธอต้องไปเอาสมบัตินั่นมาให้ได้ก่อนเช้า
ไม่งั้นก็บอกลาบ้านต้นไม้ได้เลย

137
00:07:39,167 --> 00:07:42,795
ทีมดวงตาล้มเลิกการผจญภัย
เพื่อผลักดันเธอไปข้างหน้า ริดลีย์

138
00:07:42,879 --> 00:07:45,548
เรารู้ว่าต้นไม้นั่นสำคัญแค่ไหน

139
00:07:45,631 --> 00:07:49,385
มันคือกระดูกสันหลังของพิพิธภัณฑ์
ฉันจะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง

140
00:07:49,469 --> 00:07:50,678
ไปล่ะนะ!

141
00:07:54,182 --> 00:07:56,559
ให้เฟร็ดกับดัดลีย์ยกหินออกอีกนะ

142
00:07:56,642 --> 00:07:58,519
ฉันจะไปเจอพวกเธอที่พิพิธภัณฑ์

143
00:07:58,603 --> 00:08:01,481
ขอให้โชคดีกับการบุกเหมืองเก่าใกล้พังนะ

144
00:08:03,483 --> 00:08:07,528
เฮ้อ! ไม่มีเหวลึก ไม่มีผนังหิน

145
00:08:07,612 --> 00:08:09,113
ริดลีย์ ทางนี้!

146
00:08:10,406 --> 00:08:13,493
ขอต้อนรับสู่ปลายทาง

147
00:08:13,576 --> 00:08:16,954
ฉันต้องพูดเลยว่าคุณสองคน
แล่นฉิวทั่วเหมืองเก่านี่สบายๆ

148
00:08:17,038 --> 00:08:20,416
คุณต้องให้ฉันช่วยทำไม แล้วอัญมณีอยู่ไหน

149
00:08:20,500 --> 00:08:22,793
เราคิดว่ามันอยู่ด้านหลังถังใบใหญ่นั่น

150
00:08:22,877 --> 00:08:24,504
ซึ่งหนักจนเราขยับมันไม่ไหว

151
00:08:24,587 --> 00:08:26,923
นั่นไม่ใช่ถัง มันคือรถรางเหมือง

152
00:08:30,009 --> 00:08:33,095
- อยู่นั่นไง
- เรารวยแล้ว

153
00:08:33,179 --> 00:08:36,432
โอ้โฮ มรกต มันสวยมากเลย

154
00:08:40,394 --> 00:08:41,812
มันติดอยู่ในผนัง

155
00:08:41,896 --> 00:08:43,940
เราต้องใช้กำลังเพื่อดึงมันออกมา

156
00:08:44,023 --> 00:08:45,608
เรามีกำลังให้เธอ

157
00:08:48,277 --> 00:08:50,988
นับถึงสามดึงเลยนะ

158
00:08:52,365 --> 00:08:54,450
หนึ่ง สอง

159
00:08:54,534 --> 00:08:56,410
ดึงเลย!

160
00:08:58,579 --> 00:09:01,040
โว้ว! ได้แล้ว!

161
00:09:01,123 --> 00:09:02,833
- ยีฮอว์!
- วู้วี้!

162
00:09:02,917 --> 00:09:05,461
ไม่นะ เหมืองกำลังถล่ม

163
00:09:05,545 --> 00:09:08,047
ออกไปจากที่นี่กันเถอะ

164
00:09:08,130 --> 00:09:09,882
โว้ว! ก้อนหิน!

165
00:09:11,342 --> 00:09:14,679
โอ้! หลุมยักษ์ในรางรถไฟ จับแน่นๆ!

166
00:09:15,388 --> 00:09:16,514
โว้ว!

167
00:09:19,225 --> 00:09:21,811
- วู้ฮู!
- ยี้ฮอว์!

168
00:09:24,272 --> 00:09:27,441
เราทำสำเร็จ ป้ายต่อไป บ้านต้นไม้โจนส์

169
00:09:28,150 --> 00:09:31,404
แม่คะ ดูสิว่ามากับปาและหนู
เจออะไรในเหมืองเก่า

170
00:09:31,487 --> 00:09:34,365
สมบัติ! เราขายมันเพื่อรักษาบ้านเราไว้ได้

171
00:09:34,448 --> 00:09:38,035
มรกตก้อนใหญ่มากเลย ต้องมีค่ามหาศาลแน่ๆ

172
00:09:38,119 --> 00:09:40,288
- แต่แม่รับไว้ไม่ได้หรอก
- ทำไมล่ะคะ

173
00:09:40,371 --> 00:09:43,916
มากับปาบอกว่าเมื่อเป็นเรื่องสมบัติ
ใครเจอใครได้นี่คะ

174
00:09:44,000 --> 00:09:46,627
อัญมณีนั่นเป็นสิ่งประดิษฐ์จ้ะ ไม่ใช่สมบัติ

175
00:09:46,711 --> 00:09:49,964
และพวกเราผู้หญิงโจนส์เป็นผู้พิทักษ์
ไม่ใช่ผู้ค้ากำไร

176
00:09:50,047 --> 00:09:52,174
เราไม่อยู่ในฐานะที่จะขายสิ่งประดิษฐ์

177
00:09:52,258 --> 00:09:55,428
เราให้ที่อยู่แก่สิ่งประดิษฐ์ที่อธิบายประวัติศาสตร์

178
00:09:55,970 --> 00:10:00,433
อัญมณีหายากและล้ำค่าที่ลูกค้นพบนี้

179
00:10:01,309 --> 00:10:07,898
มีเรื่องราวที่บอกเล่าได้
นั่นคือค่าที่แท้จริงที่สุดของมัน

180
00:10:07,982 --> 00:10:12,570
เราจะเก็บรักษามันไว้ให้ปลอดภัยที่นี่
ใต้โดมยักษ์นี้

181
00:10:12,653 --> 00:10:17,325
ทุกอย่างคู่ควรกับการมีบ้านอยู่ไม่ใช่เหรอ

182
00:10:17,408 --> 00:10:22,121
โดโด้และไดโนเสาร์ที่โจนส์มุ่งมั่น

183
00:10:22,788 --> 00:10:29,128
ให้ที่พักพิงและทะนุถนอมพวกเขา
เพื่อรักษาอดีตไว้

184
00:10:29,211 --> 00:10:33,924
เราแบ่งปันเรื่องราวของพวกเขากับทุกคน
ทั้งเด็กและผู้ใหญ่

185
00:10:34,008 --> 00:10:39,096
เพราะพวกเขาสมควรที่จะได้
บอกเล่าเรื่องราวเหล่านั้น

186
00:10:39,180 --> 00:10:41,766
มันสอนบทเรียนให้เรา

187
00:10:41,849 --> 00:10:45,061
และเรายินดีที่จะเรียนรู้มัน

188
00:10:45,144 --> 00:10:51,567
ถ้าเราพบบ้านที่ดีกว่า
เราก็จะคืนพวกมันไป

189
00:10:52,234 --> 00:10:56,739
ที่ที่เรียกว่าบ้าน ไม่ว่าจะเดินไปไหน

190
00:10:56,822 --> 00:11:02,912
ทุกอย่างคู่ควรที่จะมีบ้านไม่ใช่เหรอ

191
00:11:03,996 --> 00:11:05,164
แม่พูดถูก

192
00:11:05,247 --> 00:11:10,127
ใครเจอใครได้ไม่ใช่สิ่งที่
ผู้พิทักษ์พิพิธภัณฑ์ควรพูดหรือทำ

193
00:11:10,211 --> 00:11:11,128
ลองคิดดูสิ

194
00:11:11,212 --> 00:11:14,840
ถ้าเราขายอัญมณีไป
ก็จะมีแต่ผู้ซื้อคนเดียวที่เห็นมัน

195
00:11:14,924 --> 00:11:19,345
ใช่แล้ว เรายังสามารถใช้อัญมณีหาเงิน
เพื่อรักษาบ้านเราไว้ได้

196
00:11:19,428 --> 00:11:21,347
ด้วยการเอาไปไว้ในห้องจัดแสดง

197
00:11:21,430 --> 00:11:24,892
เราจะได้พิทักษ์สิ่งประดิษฐ์
และแบ่งปันกับคนอื่นด้วย

198
00:11:24,975 --> 00:11:27,311
เป็นความคิดที่เยี่ยมมาก คุณโจนส์

199
00:11:28,270 --> 00:11:33,025
อรุณสวัสดิ์ คุณโจนส์ พร้อมจะบอกลา
ต้นไม้ที่ทำให้เกิดรอยแตกนี่หรือยัง

200
00:11:33,109 --> 00:11:34,360
ไม่จำเป็นหรอกค่ะ

201
00:11:34,443 --> 00:11:36,487
ใช่ เมื่อเรามีห้องจัดแสดงอัญมณีที่สูญหาย

202
00:11:36,570 --> 00:11:37,947
หา อืม

203
00:11:38,739 --> 00:11:42,785
ตอนนี้พิพิธภัณฑ์มีมรกตหนึ่งเดียวที่สวยงามล้ำค่า

204
00:11:42,868 --> 00:11:43,744
สวัสดี

205
00:11:43,828 --> 00:11:46,997
เราขายตั๋วเข้าชมตลอดฤดูร้อนหมดแล้ว

206
00:11:47,081 --> 00:11:51,168
ซึ่งมีเงินมากพอที่จะดูแลต้นไม้ของเราไปอีกนาน

207
00:11:51,252 --> 00:11:55,840
ให้ตายสิ ผมจะทำเงินได้มหาศาล
โอ๊ย! นั่นมันอะไรกัน

208
00:11:55,923 --> 00:11:56,882
อะไรเหรอคะ

209
00:11:56,966 --> 00:11:57,800
อืม

210
00:11:57,883 --> 00:11:59,552
ต้นไม้ของเราอยู่ต่อได้ใช่มั้ย

211
00:11:59,635 --> 00:12:00,928
ใช่ มันอยู่ต่อได้

212
00:12:04,223 --> 00:12:05,307
- เยี่ยม!
- วู้ฮู!

213
00:12:05,391 --> 00:12:06,767
ทีมดวงตา ได้ยินมั้ย

214
00:12:06,851 --> 00:12:08,436
- สุดยอด!
- ไชโย!

215
00:12:08,519 --> 00:12:09,687
ยีฮอว์!

216
00:12:09,770 --> 00:12:12,356
ขอบคุณมากับปาที่แบ่งปันมรกตให้

217
00:12:12,440 --> 00:12:14,567
ตอนนี้เด็กๆ จากทั่วโลกจะได้เห็นมัน

218
00:12:14,650 --> 00:12:18,237
- เยี่ยม
- ได้ทุกอย่างจ้ะสำหรับแขกที่น่ารักเหล่านั้น

219
00:12:18,320 --> 00:12:19,989
และก็ขอบคุณทีมดวงตาด้วย

220
00:12:20,072 --> 00:12:23,701
ถ้าพวกเธอไม่ช่วย
ฉันก็คงรักษาบ้านต้นไม้ไว้ไม่ได้

221
00:12:23,784 --> 00:12:25,745
- มีเพื่อนไว้ทำไมล่ะ
- ได้ทุกเมื่อ

222
00:12:28,998 --> 00:12:30,666
ที่ของแอนนี่

223
00:12:31,167 --> 00:12:33,461
แม่คะ หนูดีใจที่เราแจกของ

224
00:12:33,544 --> 00:12:37,465
แต่เราขายของในโรงรถกันได้เหรอคะ
ถ้าเราอาศัยอยู่ในต้นไม้

225
00:12:38,257 --> 00:12:42,052
แม่รู้แต่ว่าผู้หญิงโจนส์
ต้องทำความสะอาดบ้านรับฤดูใบไม้ผลิได้แล้ว

226
00:12:42,136 --> 00:12:43,471
ทีนี้ เก็บไว้หรือให้ไป

227
00:12:43,554 --> 00:12:46,015
ที่ทับกระดาษเกาะอีสเตอร์
มันให้ความสุขมั้ย

228
00:12:46,098 --> 00:12:48,642
ค่ะ เก็บไว้ มันดูเหมือนลูเลย

229
00:12:49,310 --> 00:12:50,895
แผนที่ขุมทรัพย์แอมะซอนเก่าล่ะ

230
00:12:50,978 --> 00:12:53,522
เก็บไว้ ลูกไม่รู้ว่า
จะหลงทางในแอมะซอนเมื่อไหร่

231
00:12:53,606 --> 00:12:56,108
และลูกก็ถามทางปลาปิรันย่าไม่ได้

232
00:12:56,192 --> 00:12:57,026
อ้อ

233
00:12:57,109 --> 00:12:58,152
ขนนกโดโด้เก่าล่ะ

234
00:12:58,235 --> 00:12:59,820
ฮัดเช้ย! ทิ้งไป

235
00:13:02,239 --> 00:13:05,618
ริดลีย์ นี่ผ้านุ่มนิ่มผืนเก่าของลูก

236
00:13:05,701 --> 00:13:06,619
อะไรของหนูนะ

237
00:13:06,702 --> 00:13:09,455
ผ้านุ่มนิ่มจ้ะ
ผ้าห่มเด็กของลูกตอนลูกยังเล็กๆ ไง

238
00:13:09,538 --> 00:13:13,417
ลูกเอามันไปทุกที่ มันน่ารักมากเลย

239
00:13:13,501 --> 00:13:14,627
เอ้อ ทิ้งไปค่ะ

240
00:13:14,710 --> 00:13:18,672
อะไรนะ แต่มันเป็นผ้านุ่มนิ่มของลูกนะ
ผ้านุ่มนิ่มของลูก

241
00:13:19,507 --> 00:13:23,302
แม่ หนูว่าหนูแก่ไปหน่อยนะที่จะใช้ผ้าห่มเด็ก

242
00:13:23,385 --> 00:13:26,180
และตอนนี้หนูก็เป็นผู้พิทักษ์พิพิธภัณฑ์แล้ว

243
00:13:26,263 --> 00:13:30,434
การผจญภัยคือผ้าห่มของหนู
และอันตรายคือหมอนของหนูค่ะ

244
00:13:31,185 --> 00:13:35,856
โว้ว! รองเท้าเด็กน้อยของหนู
ไม่อยากเชื่อเลยว่าหนูจะตัวเล็กขนาดนั้น

245
00:13:36,816 --> 00:13:38,734
- สุดยอด!
- โอ้โฮ!

246
00:13:38,818 --> 00:13:40,277
เกิดอะไรขึ้นข้างนอกนั่น

247
00:13:40,361 --> 00:13:41,654
โอ้โฮ

248
00:13:41,737 --> 00:13:42,571
เธอเห็นอะไร

249
00:13:42,655 --> 00:13:44,990
ไง ทีมดวงตา ทำอะไรกันเหรอ

250
00:13:45,074 --> 00:13:47,952
เรากำลังทดลองใช้เครื่องเสมือนจริงอันใหม่

251
00:13:48,035 --> 00:13:51,747
หรือไม่เราก็คงได้ลอง
ถ้าเจ้าหญิงไม่ครองแว่นนั่นอยู่คนเดียว

252
00:13:51,831 --> 00:13:54,375
มันคือความจริง แต่มันเสมือนจริง

253
00:13:54,458 --> 00:13:58,379
ทำความเข้าใจใส่สมองโตๆ ได้เลย
เพราะสมองฉัน… ระเบิดแล้ว

254
00:13:59,213 --> 00:14:01,048
ความเสมือนจริงเยี่ยมมากเลย

255
00:14:01,131 --> 00:14:04,593
ใช่ คุณพีซื้อมาสำหรับห้องจัดแสดงใหม่

256
00:14:04,677 --> 00:14:08,389
ไม่อยากเชื่อว่าฉันจะพูดแบบนี้
แต่พีบอดี้ทำสิ่งที่ถูกต้อง

257
00:14:08,472 --> 00:14:09,974
อืม แปลกจัง

258
00:14:10,057 --> 00:14:12,810
มันสุดยอดไปเลย

259
00:14:12,893 --> 00:14:15,062
โอ้ ฉันขอลองหน่อย

260
00:14:15,855 --> 00:14:20,734
โอ้โฮ เพื่อน
มันดูสมจริงและรู้สึกเหมือนจริงมากเลย

261
00:14:20,818 --> 00:14:23,988
เพราะมันเป็นของจริงน่ะสิ
เอามือออกไปจากเขาฉัน

262
00:14:24,071 --> 00:14:27,575
อุ๊ย ขอโทษ อยากลองมั้ย ริดลีย์

263
00:14:27,658 --> 00:14:29,243
อยากสิ

264
00:14:29,326 --> 00:14:30,911
ไม่ได้เด็ดขาด

265
00:14:31,412 --> 00:14:32,413
คุณพีบอดี้!

266
00:14:32,496 --> 00:14:34,290
มีคุณพีบอดี้เสมือนจริงเหรอ

267
00:14:34,373 --> 00:14:37,418
ทำไมเทคโนโลยีถึงใช้สำหรับสิ่งดีๆ ไม่ได้นะ

268
00:14:37,501 --> 00:14:41,380
ไม่ ฉันได้ยินเขา ที่นี่ ในชีวิตจริง ไปซ่อนตัว!

269
00:14:42,631 --> 00:14:45,885
ฉันกำลังบอกว่าถ้าคุณจะเปิดห้องจัดแสดงใหม่

270
00:14:45,968 --> 00:14:48,053
คุณน่าจะบอกเราก่อน

271
00:14:48,137 --> 00:14:53,309
ผมจะเปิดห้องจัดแสดงวีอาร์เพื่อทำให้
พิพิธภัณฑ์นี้ทันสมัยและทำกำไรได้มากขึ้น

272
00:14:53,392 --> 00:14:55,394
ผมหมายถึงสนุกน่ะ

273
00:14:55,477 --> 00:14:59,690
เริ่มก่อสร้างตรงนั้นเลย ลอนนี่
ตรงที่ของโกโรโกโสตั้งอยู่น่ะ

274
00:14:59,773 --> 00:15:01,066
รับทราบค่ะ คุณพี

275
00:15:01,150 --> 00:15:04,862
เดี๋ยว นั่นไม่ใช่ของโกโรโกโสนะ
นั่นแอนนี่มาทรอนิกส์

276
00:15:04,945 --> 00:15:07,990
เธอทักทายแขกในวันที่พิพิธภัณฑ์เปิดครั้งแรก

277
00:15:08,073 --> 00:15:11,035
เธอคือส่วนสำคัญของประวัติศาสตร์
ประวัติศาสตร์ของเรา

278
00:15:11,118 --> 00:15:12,953
เธอไม่เหมาะกับที่นี่แล้ว

279
00:15:13,037 --> 00:15:16,832
เธอไม่เหมาะกับพิพิธภัณฑ์สมัยใหม่ที่ผมกำลังสร้าง

280
00:15:16,916 --> 00:15:21,045
กำจัดห้องจัดแสดงนี่ซะ
ไม่งั้นผมจะกำจัดคุณ เร็วเข้า ลอนนี่

281
00:15:21,670 --> 00:15:24,131
โอ๊ะโอ อีกแล้วเหรอ

282
00:15:26,967 --> 00:15:29,678
แอนนี่มีความหมายกับแม่มากเลยใช่มั้ยคะ แม่

283
00:15:29,762 --> 00:15:33,682
ลูกเคยชอบทักทายแอนนี่
แม่นึกภาพพิพิธภัณฑ์ตอนไม่มีเธอไม่ออกเลย

284
00:15:33,766 --> 00:15:37,561
ไม่ต้องห่วง เราจะหาทางช่วยเธอไว้ หนูสัญญา

285
00:15:37,645 --> 00:15:39,772
ไม่ต้องห่วงฉันหรอกค่ะ

286
00:15:40,481 --> 00:15:44,068
สวัสดีค่ะ ผู้หญิงโจนส์
และยินดีต้อนรับสู่โถงทางเดินสามซี

287
00:15:44,151 --> 00:15:49,239
ที่ตั้งห้องจัดแสดงที่มีชื่อเสียงมากมาย
รวมทั้งฉันด้วย แอนนี่มาทรอนิกส์ สวัสดีค่ะ

288
00:15:49,323 --> 00:15:53,077
แอนนี่ คุณไม่ต้องพาเราเที่ยวชมก็ได้
เราอยู่ที่นี่ จำได้มั้ย

289
00:15:53,160 --> 00:15:56,622
อ้อ จริงสิ ขอโทษค่ะ ติดนิสัยน่ะ

290
00:15:56,705 --> 00:16:01,043
ยังไงก็เถอะ ฉันได้ยินที่คุณพีพูดแล้ว
คุณไม่ต้องกังวลเรื่องช่วยฉันไว้หรอก

291
00:16:02,044 --> 00:16:05,464
ฉันเป็นส่วนหนึ่งของพิพิธภัณฑ์นี้มานานมากแล้ว

292
00:16:05,547 --> 00:16:09,510
ฉันพังไปก็คงไม่เป็นไรหรอก
และคุณพีบอดี้ก็อาจจะพูดถูก

293
00:16:09,593 --> 00:16:12,680
ฉันไม่เหมาะกับ
ห้องจัดแสดงใหม่ๆ ที่ทันสมัยพวกนี้

294
00:16:13,472 --> 00:16:15,432
เดี๋ยวค่ะ ฉันคิดออกแล้ว

295
00:16:16,767 --> 00:16:21,855
คุณพีบอดี้บอกว่าคุณไม่เหมาะกับ
เทคโนโลยีเสมือนจริงใหม่ใช่มั้ย

296
00:16:21,939 --> 00:16:25,526
งั้นเราก็แค่ต้องหาส่วนหนึ่งของพิพิธภัณฑ์
ที่เหมาะกับคุณมากกว่า

297
00:16:25,609 --> 00:16:27,027
ถ้าเธอคิดว่ามันเป็นไปได้

298
00:16:27,111 --> 00:16:29,446
เป็นไปได้สิ
ฉันไม่ให้พวกเขากำจัดคุณหรอก

299
00:16:29,530 --> 00:16:31,532
อย่างแรกคือห้องจัดแสดงทุ่งทันดรา

300
00:16:32,157 --> 00:16:35,244
เราย้ายคุณมาที่นี่ได้และตอนกลางวัน
คุณก็ทักทายแขก

301
00:16:35,327 --> 00:16:36,787
บอกเกี่ยวกับห้องจัดแสดง

302
00:16:36,870 --> 00:16:42,084
อย่างเช่น มันถูกค้นพบเมื่อ 5,000 ปีก่อน
โดยมารีแอน ทันดรา

303
00:16:42,167 --> 00:16:45,295
หลังจากที่ฟริสบี้ถูกวอลรัสขโมยไป

304
00:16:45,379 --> 00:16:46,672
โอ้โฮ จริงเหรอ

305
00:16:46,755 --> 00:16:49,466
เดี๋ยว ดัดลีย์ ไม่ใช่อย่างนั้น

306
00:16:49,550 --> 00:16:52,344
ขอโทษที เวลาฉันไม่รู้อะไร

307
00:16:52,428 --> 00:16:56,598
ฉันมักจะกุเรื่องขึ้นมา
และหวังว่าฉันจะพูดถูก แต่ฉันก็ไม่เคยพูดถูก

308
00:16:56,682 --> 00:17:00,102
นี่เป็นสิ่งใหม่สำหรับฉัน แต่ฉันจะลองดู

309
00:17:02,688 --> 00:17:04,606
ที่ใหม่เป็นยังไงบ้างคะ

310
00:17:04,690 --> 00:17:11,113
เยี่ยมเลยจ้ะ ฉันเพิ่งเชิญเด็กๆ ลีเมอร์สัน
มาเยี่ยมชมความมหัศจรรย์ของทุ่งทันดรา

311
00:17:11,196 --> 00:17:12,740
ตอนนี้พวกเขาออกไปเล่นกัน

312
00:17:12,823 --> 00:17:14,992
ข้างนอกนั่นเหรอ โอ๊ะโอ!

313
00:17:16,827 --> 00:17:18,120
สัตว์แตกตื่น!

314
00:17:18,203 --> 00:17:20,372
สัตว์แตกตื่น!

315
00:17:20,456 --> 00:17:21,290
เฮ้อ!

316
00:17:21,373 --> 00:17:24,543
ขอโทษ ฉันคงเชิญชวนมากไปหน่อย

317
00:17:25,169 --> 00:17:27,212
- เยี่ยม!
- เร็วเข้า

318
00:17:27,713 --> 00:17:32,301
นี่เป็นที่ที่ดีสำหรับแอนนี่
รถไฟก็อยู่ที่นี่มานานแล้วเหมือนกัน

319
00:17:34,511 --> 00:17:36,930
สวัสดีค่ะ ขอต้อนรับสู่รถไฟในพิพิธภัณฑ์

320
00:17:37,014 --> 00:17:40,726
นี่คือรถไฟจำลอง
จากรถจักรไอน้ำที่พบได้ทั่วไปใน…

321
00:17:40,809 --> 00:17:43,937
ในฐานะวิศวกร คุณควรมองถนนไว้ไม่ใช่เหรอคะ

322
00:17:44,021 --> 00:17:47,524
จริงๆ แล้ว รถจักรไอน้ำแล่นบนรางรถไฟ
ไม่ได้แล่นบนถนน

323
00:17:47,608 --> 00:17:51,111
แต่ฉันคิดว่าในเมื่อนี่เป็น
รถไฟในพิพิธภัณฑ์ มันคงไม่ชน…

324
00:17:51,195 --> 00:17:52,738
- อ๊ะ โว้ว!
- โว้ว!

325
00:17:52,821 --> 00:17:53,989
- ไม่นะ!
- ระวัง!

326
00:17:54,073 --> 00:17:54,948
เพื่อน!

327
00:17:57,076 --> 00:17:58,077
ทุกคนปลอดภัยมั้ย

328
00:17:58,160 --> 00:17:59,119
- คิดว่านะ
- ใช่

329
00:17:59,203 --> 00:18:01,497
ใครช่วยหยุดห้องโถงทีได้มั้ย

330
00:18:01,580 --> 00:18:02,998
ฉันอยากลงแล้ว

331
00:18:08,128 --> 00:18:10,005
เราพยายามทุกที่แล้ว

332
00:18:10,089 --> 00:18:12,299
ทั่วทั้งพิพิธภัณฑ์

333
00:18:12,382 --> 00:18:16,011
ตั้งแต่ที่อยู่อาศัยของอาร์ดวาร์ก
จนถึงห้องจัดแสดงซิมบับเว

334
00:18:16,095 --> 00:18:20,140
แต่ยังหาที่ใหม่เจ๋งๆ ให้แอนนี่ไม่ได้เลย

335
00:18:20,224 --> 00:18:21,767
แต่เราจะยอมแพ้ไม่ได้

336
00:18:21,850 --> 00:18:24,645
แม่พูดถูก เรา… อืม

337
00:18:26,647 --> 00:18:28,607
แอนนี่ มองอะไรอยู่เหรอคะ

338
00:18:28,690 --> 00:18:32,486
แค่ชื่นชมทิวทัศน์สวยๆ ของหิมะตกน่ะจ้ะ

339
00:18:32,569 --> 00:18:35,948
ห้องจัดแสดงอาร์กติกนี่สุดยอดไปเลยนะ
ฉันไม่เคยไปที่นั่นเลย

340
00:18:36,573 --> 00:18:39,785
เราหาที่ที่เหมาะกับคุณในพิพิธภัณฑ์ไม่ได้

341
00:18:39,868 --> 00:18:42,454
เพราะในพิพิธภัณฑ์ไม่มีที่ที่เหมาะสม

342
00:18:42,538 --> 00:18:46,542
จริงด้วย ฉันไม่เคยก้าวออกไปสู่โลกภายนอกเลย

343
00:18:46,625 --> 00:18:51,046
ฉันว่าตอนนี้ฉันอยากสำรวจ
สิ่งที่อยู่นอกพิพิธภัณฑ์แล้วล่ะ

344
00:18:51,130 --> 00:18:54,967
งั้นคุณก็ควรไปนะคะ
เราจะช่วยคุณเก็บของแล้วไปส่งคุณ

345
00:18:55,050 --> 00:18:56,385
- เยี่ยมเลย
- ใช่!

346
00:18:59,263 --> 00:19:01,140
ฉันว่าฉันพร้อมที่จะไปแล้วล่ะ

347
00:19:01,223 --> 00:19:03,559
ขอบคุณสำหรับอุปกรณ์ ริดลีย์
ลาก่อน ทุกคน

348
00:19:03,642 --> 00:19:05,811
และขอบคุณที่มาร่วมปาร์ตี้อำลาของฉัน

349
00:19:05,894 --> 00:19:09,148
อย่าลืมประทับตราบัตรจอดรถ
ตอนออกไปนะคะ และก็…

350
00:19:09,231 --> 00:19:10,065
แอนนี่

351
00:19:10,149 --> 00:19:13,026
จริงสิ ไม่ใช่พนักงานต้อนรับแล้ว

352
00:19:13,110 --> 00:19:14,862
และเราก็ไม่มีรถยนต์

353
00:19:15,445 --> 00:19:18,615
แน่ใจนะว่าไม่อยากอยู่ต่ออีกหน่อย

354
00:19:18,699 --> 00:19:22,369
ฉันพร้อมที่จะไปแล้วค่ะ ซาร่าห์
ขอบคุณสำหรับหลายปีที่แสนวิเศษ

355
00:19:23,745 --> 00:19:25,664
- เที่ยวให้สนุกนะ!
- แล้วเจอกัน

356
00:19:25,747 --> 00:19:27,040
เดินทางปลอดภัยนะ

357
00:19:28,917 --> 00:19:30,210
เดี๋ยว ไม่!

358
00:19:30,294 --> 00:19:31,170
แม่!

359
00:19:31,253 --> 00:19:32,296
หา

360
00:19:35,883 --> 00:19:38,302
ซาร่าห์ คุณมาทำอะไรที่นี่

361
00:19:38,385 --> 00:19:40,929
คุณออกจากพิพิธภัณฑ์ไม่ได้
อาร์กติกมันหนาวมาก

362
00:19:41,013 --> 00:19:43,515
และก็มีหมีขั้วโลกที่ในรูปมันดูน่ารัก

363
00:19:43,599 --> 00:19:46,351
แต่จริงๆ แล้วมันตัวใหญ่มากและ…
เดี๋ยว อย่าขยับ

364
00:19:46,852 --> 00:19:49,855
โอเค แอนนี่ เราอยู่บนน้ำแข็งบางๆ

365
00:19:49,938 --> 00:19:53,609
ไม่เป็นไรนะ ค่อยๆ เดินตรงมาที่ฉัน

366
00:19:54,234 --> 00:19:56,570
ช้าๆ

367
00:19:57,487 --> 00:19:59,364
- วิ่งเลย!
- โอ้!

368
00:20:09,458 --> 00:20:13,170
สวัสดีค่ะ ขอต้อนรับสู่หายนะครั้งใหญ่
ฉันต้องทำยังไง

369
00:20:13,253 --> 00:20:15,839
ไม่ต้องห่วง เรากำลังไป!

370
00:20:15,923 --> 00:20:17,674
ใช่ เรากำลังไป

371
00:20:18,258 --> 00:20:20,677
โอเค เพนกวิน ทำแบบเพนกวินเลย

372
00:20:23,639 --> 00:20:25,432
ริดลีย์ ลูกไปเอา…

373
00:20:25,515 --> 00:20:27,601
มีใครสั่งเพนกวินมาช่วยมั้ยคะ

374
00:20:28,810 --> 00:20:29,811
แม่ไม่เป็นไรใช่มั้ย

375
00:20:29,895 --> 00:20:31,146
ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วจ้ะ

376
00:20:31,230 --> 00:20:32,481
ดันเลย

377
00:20:36,109 --> 00:20:40,030
เฮ้อ! แม่ไม่ได้ผจญภัยอาร์กติกแบบนั้นมานานแล้ว

378
00:20:40,113 --> 00:20:44,368
แม่แค่อยากให้แอนนี่
คิดทบทวนเรื่องออกจากพิพิธภัณฑ์น่ะจ้ะ

379
00:20:44,451 --> 00:20:47,579
ใช่ ทำไมแม่ถึงไม่อยากให้เธอไปคะ

380
00:20:48,163 --> 00:20:50,791
แม่คิดว่าช่วงนี้มีอะไรๆ เกิดขึ้นเยอะน่ะ

381
00:20:50,874 --> 00:20:54,544
ห้องจัดแสดงใหม่ๆ เทคโนโลยี และก็ลูก

382
00:20:54,628 --> 00:20:55,712
หนูเหรอคะ

383
00:20:55,796 --> 00:20:59,758
ลูกโตเร็วมาก
และตอนนี้ก็เป็นผู้พิทักษ์พิพิธภัณฑ์เต็มตัวแล้ว

384
00:20:59,841 --> 00:21:03,095
แม่ว่าแม่คงไม่อยากให้มีอะไรเปลี่ยนแปลงอีกแล้ว

385
00:21:03,178 --> 00:21:07,307
แม่คะ ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
หนูก็คงไม่รู้เรื่องทุกอย่างนี้

386
00:21:07,391 --> 00:21:13,105
และได้เพื่อนใหม่
หรือได้ใช้การฝึกเป็นผู้พิทักษ์ของหนูช่วยแม่

387
00:21:13,188 --> 00:21:14,898
การเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่ดีได้

388
00:21:15,440 --> 00:21:18,527
ตอนที่ทุกอย่างนี้เริ่มต้น

389
00:21:18,610 --> 00:21:22,197
หลายสิ่งเปลี่ยนไปตั้งแต่ตอนนั้น

390
00:21:22,281 --> 00:21:25,784
แต่หัวหนูยังคงหมุนอยู่

391
00:21:25,867 --> 00:21:28,620
หนูยินดีทำทุกอย่างอีกครั้ง

392
00:21:28,704 --> 00:21:32,541
เพราะทุกอย่างจะเป็นอย่างที่ควรเป็นไป

393
00:21:32,624 --> 00:21:35,335
เชื่อเถอะ การเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่ดีได้

394
00:21:36,586 --> 00:21:43,510
การเปลี่ยนแปลงที่เราทำอยู่
มันไม่ใช่สิ่งที่ทำได้ง่ายๆ

395
00:21:43,593 --> 00:21:49,725
แต่ขณะที่หนูโตขึ้น หนูจะเติบโตอยู่ใกล้ๆ

396
00:21:49,808 --> 00:21:53,687
แต่ทุกอย่างจะเป็นอย่างที่ควรเป็นไป

397
00:21:53,770 --> 00:21:56,231
เชื่อเถอะ การเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่ดีได้

398
00:21:56,315 --> 00:22:00,902
การเปลี่ยนแปลงอาจยากและน่ากลัวได้

399
00:22:00,986 --> 00:22:05,282
แต่การเปลี่ยนแปลงก็เป็นสิ่งที่จำเป็น

400
00:22:06,116 --> 00:22:09,578
โอ้ ทุกอย่างจะเป็นอย่างที่ควรเป็นไป

401
00:22:09,661 --> 00:22:13,206
เชื่อเถอะ การเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่ดีได้

402
00:22:14,958 --> 00:22:18,837
ยินดีต้อนรับกลับสู่ฝั่งค่ะ
ฉันดีใจมากเลยที่คุณทั้งคู่ปลอดภัย

403
00:22:18,920 --> 00:22:21,340
ปลอดภัยดีค่ะ เป็นเพราะลูกสาวของฉัน

404
00:22:24,134 --> 00:22:28,347
ฉันขอโทษที่พยายามห้ามคุณ แอนนี่
คุณสมควรได้เห็นโลก

405
00:22:28,430 --> 00:22:31,641
คุณทำให้พิพิธภัณฑ์นี้มีชีวิตชีวามากขึ้นมานานมาก

406
00:22:32,476 --> 00:22:36,313
แต่การเปลี่ยนแปลงอาจเป็นสิ่งที่ดีได้
เดินทางให้สนุกนะคะ

407
00:22:36,396 --> 00:22:37,356
ขอบคุณค่ะ

408
00:22:39,274 --> 00:22:42,736
เจ้าหญิง เธอครองแว่นคนเดียวอีกแล้วนะ

409
00:22:42,819 --> 00:22:47,449
"ราชินี" ต่างหาก
ฉันกำลังดูว่าการปกครองดาวอังคารเป็นยังไง

410
00:22:47,532 --> 00:22:48,700
ฉันชอบนะ

411
00:22:48,784 --> 00:22:50,285
แม่คะ เป็นไงบ้าง

412
00:22:50,369 --> 00:22:52,788
แม่สบายดีจ้ะ ริดส์ แค่คิดถึงแอนนี่นิดหน่อย

413
00:22:52,871 --> 00:22:55,540
เรามีเซอร์ไพรส์ให้แม่ค่ะ

414
00:22:56,249 --> 00:22:57,834
เซอร์ไพรส์เหรอ

415
00:22:58,460 --> 00:23:01,380
แม่… โอเค แม่อยู่ในพิพิธภัณฑ์…

416
00:23:02,255 --> 00:23:04,007
แอนนี่

417
00:23:04,091 --> 00:23:05,467
ยินดีต้อนรับสู่พิพิธภัณฑ์ค่ะ

418
00:23:05,550 --> 00:23:08,345
เรามีห้องจัดแสดงใหม่เกี่ยวกับแพลงก์ตอนค่ะ

419
00:23:08,428 --> 00:23:13,225
ฉะนั้นอย่าลืมแวะร้านกิ๊ฟต์ชอป
ซื้อของที่ระลึกเล็กๆ น้อยๆ ด้วยนะคะ

420
00:23:14,101 --> 00:23:15,268
ลูกทำได้ยังไง

421
00:23:15,352 --> 00:23:19,564
ริดลีย์ถ่ายวิดีโอแอนนี่ไว้ก่อนที่เธอจะไป
แล้วอัปโหลดไว้ในวีอาร์น่ะค่ะ

422
00:23:19,648 --> 00:23:23,443
ตอนนี้เธอต้อนรับแขกในพิพิธภัณฑ์ไปได้อีกนานเลย

423
00:23:23,527 --> 00:23:26,488
แม่คิดถึงเธอเมื่อไหร่ แม่ก็มาดูเธอในนี้ได้

424
00:23:26,571 --> 00:23:27,406
โอ้ ริดลีย์

425
00:23:29,658 --> 00:23:31,743
อ้าว ผ้านุ่มนิ่มของริดลีย์หายไปไหน

426
00:23:31,827 --> 00:23:35,330
ฉันจำได้ว่าวางไว้ตรงนี้แล้ว… ริดลีย์ ลูกเห็น…

427
00:23:41,795 --> 00:23:43,755
บางอย่างไม่เคยเปลี่ยนไปเลย

428
00:24:32,137 --> 00:24:36,391
คำบรรยายโดย ธนิศา ขำคง