1
00:01:37,931 --> 00:01:41,017
‎(ฮันมะ บากิ)

2
00:01:49,359 --> 00:01:51,694
‎"มันแพ้ย่อยยับ น่าสมเพช

3
00:01:51,778 --> 00:01:56,282
‎เพราะมันออกไปตามหาพิคเคิล
‎อย่างไร้เป้าหมาย ไม่เตรียมตัวต่อสู้ไว้ก่อนเลย

4
00:01:56,366 --> 00:02:00,787
‎ถึงมันจะเป็นลูกฉัน
‎แต่ฉันขยะแขยงความไม่รอบคอบของมัน"

5
00:02:01,871 --> 00:02:04,290
‎พูดแรงไปหน่อยไหม

6
00:02:04,874 --> 00:02:07,293
‎บากิเขาก็ทำเต็มที่แล้วนะ

7
00:02:08,002 --> 00:02:11,381
‎ประธานกลุ่มโทกูงาวะแก่จนเลอะเลือนแล้วเหรอ

8
00:02:12,966 --> 00:02:17,595
‎"จะพยายามเต็มที่
‎จะทำสุดความสามารถ จะทำให้ดีที่สุด"

9
00:02:18,096 --> 00:02:20,306
‎นั่นมันก็แค่คำพูดของพวกขี้แพ้

10
00:02:21,182 --> 00:02:24,060
‎มีโลกที่คำเหล่านั้นไม่มีความหมายแม้แต่น้อย

11
00:02:24,894 --> 00:02:29,149
‎อย่ามาใช้คำพูดที่ไปจำมาจากสมัยพระเจ้าเหา

12
00:02:30,191 --> 00:02:34,028
‎ขืนมาทำฉันขัดใจด้วยคำพูดสกปรกพวกนั้นอีก

13
00:02:35,113 --> 00:02:37,073
‎เตรียมบอกลาโลกได้เลยตาแก่

14
00:02:40,368 --> 00:02:41,327
‎ขอโทษนะ

15
00:02:43,329 --> 00:02:46,082
‎นี่ เราโชคดีกันแค่ไหน

16
00:02:48,168 --> 00:02:51,296
‎เจ้านั่นมันได้ไปเจอกับเจ้าคนป่าเถื่อนแล้ว

17
00:02:52,046 --> 00:02:56,092
‎ไอ้เวรเอ๊ย คงต้องนอนไม่หลับไปอีกนานแน่ๆ

18
00:02:56,676 --> 00:02:59,179
‎เขาต้องพูดแบบนั้นอยู่แน่ๆ เลย

19
00:03:00,180 --> 00:03:01,931
‎"ไอ้เด็กโง่"

20
00:03:02,974 --> 00:03:05,435
‎ฉันคงต้องนอนไม่หลับไปอีกนานแน่ๆ เลย

21
00:03:08,938 --> 00:03:12,609
‎โดนแค่ทีเดียวก็อิ่มเอมใจไปอีกนาน

22
00:03:13,568 --> 00:03:17,614
‎รู้เลยว่าเขาเป็นอะไร ยิ่งใหญ่แค่ไหน

23
00:03:18,573 --> 00:03:21,117
‎โดนส้นเท้าแค่ตื้บเดียว เราก็ซี้กันแล้ว

24
00:03:24,954 --> 00:03:26,122
‎ฉันจะไปถึงได้ไหมนะ

25
00:03:32,795 --> 00:03:34,130
‎ขั้นนั้น…

26
00:03:35,215 --> 00:03:40,511
‎ขั้นที่เคยรู้ว่าคงไม่มีวันไปถึงได้ในตอนนี้…

27
00:03:41,721 --> 00:03:45,308
‎แต่ถ้ามีเขา ก็อาจจะทำได้

28
00:03:45,975 --> 00:03:47,894
‎(สำนักงานใหญ่ชินชินไค)

29
00:03:49,479 --> 00:03:54,400
‎น่าจะแบบนี้นะ หมัดที่เรียกว่า "หมัดมัค"

30
00:03:55,026 --> 00:03:58,613
‎มันเป็นท่าเดียวของนายที่เล่นเอาฉันประหลาดใจ

31
00:04:00,490 --> 00:04:05,411
‎พลังที่มาจากนิ้วหัวแม่เท้าทั้งสอง
‎ขับเคลื่อนด้วยข้อเท้า

32
00:04:05,995 --> 00:04:08,289
‎ซึ่งขับเคลื่อนด้วยเข่าทั้งสองอีกที

33
00:04:09,207 --> 00:04:11,292
‎บวกพลังจากสะโพกและลำตัว

34
00:04:12,126 --> 00:04:15,421
‎แล้วส่งต่อมาที่สันหลังกับหัวไหล่

35
00:04:16,005 --> 00:04:19,175
‎ตามด้วยข้อศอก จากนั้นข้อมือ

36
00:04:19,968 --> 00:04:21,928
‎จึงถึงกำปั้น

37
00:04:23,137 --> 00:04:26,933
‎ฉันเคยเห็นนายใช้ท่านั้นครั้งนึง
‎ตอนที่ต่อสู้กับฮานายามะ

38
00:04:28,601 --> 00:04:29,519
‎ขอพูดตรงๆ นะ

39
00:04:30,520 --> 00:04:32,188
‎มันทำเอาฉันขนลุกซู่

40
00:04:32,855 --> 00:04:34,649
‎ตอนนั้นฉันพูดคำนี้ออกไป

41
00:04:35,775 --> 00:04:41,322
‎เราแซงแกในตอนนี้
‎มาตั้งแต่เมื่อ 2,000 ปีก่อนแล้ว

42
00:04:42,573 --> 00:04:44,200
‎นั่นไม่ใช่คำโกหก

43
00:04:44,784 --> 00:04:45,952
‎แต่ความจริงก็คือ

44
00:04:46,744 --> 00:04:49,622
‎ฉันเคยลองใช้มันเฉพาะเวลาซ้อมเท่านั้น

45
00:04:50,331 --> 00:04:52,458
‎ไม่เคยใช้ในการต่อสู้จริงๆ สักครั้ง

46
00:04:53,293 --> 00:04:56,212
‎ฉันได้รับชัยชนะด้วยฝีมือศิลปะการต่อสู้ที่ฝึกฝนมา

47
00:04:56,796 --> 00:05:00,967
‎แต่หลังจากการต่อสู้ครั้งนั้น
‎ความแข็งแกร่งของเราก็ไม่ต่างกัน

48
00:05:02,135 --> 00:05:04,554
‎ในประวัติศาสตร์อันยาวนานของกังฟู

49
00:05:05,596 --> 00:05:11,060
‎ฉันเชื่อว่ามีเพียงคนเดียวที่ฝึกท่านี้จนช่ำชอง

50
00:05:11,811 --> 00:05:15,315
‎คัทซึมิ นายต้องทำมันให้ดี

51
00:05:16,441 --> 00:05:17,984
‎แล้วทำให้เร็วขึ้นอีก!

52
00:05:18,568 --> 00:05:21,237
‎จงใช้พรสวรรค์ที่มีอยู่แล้วสิ

53
00:05:22,363 --> 00:05:25,450
‎ในนั้นใส่คลอโรฟอร์ม 1,680 บาร์เรล

54
00:05:25,533 --> 00:05:30,079
‎ซึ่งหนักกว่าอากาศ 1.5 เท่าตัว

55
00:05:30,163 --> 00:05:32,790
‎เราเทของเหลวนี่ลงไปตอนเขากำลังเผลอ

56
00:05:32,874 --> 00:05:35,501
‎วางยาสลบให้เขานอนหลับได้สำเร็จ

57
00:05:35,585 --> 00:05:39,672
‎ที่ทำแบบนี้ได้
‎ก็เพราะว่าเขายอมกลับมาด้วยตัวเอง

58
00:05:39,756 --> 00:05:43,009
‎เราควรจะรีบสร้าง
‎สถานที่ที่ใช้ขังเขาไว้ได้โดยด่วน

59
00:05:43,593 --> 00:05:45,178
‎เราต้องไม่ลืมว่า

60
00:05:45,261 --> 00:05:49,015
‎เราโชคดีมากแค่ไหนที่ได้มาเจอ
‎สิ่งมีชีวิตที่น่าอัศจรรย์อย่างพิคเคิล

61
00:05:49,098 --> 00:05:51,684
‎เราต้องมีความรับผิดชอบ

62
00:05:51,768 --> 00:05:54,520
‎ในเมื่อเราเป็นคนไปค้นพบเขา
‎เราก็ต้องดูแลเขาให้ดี

63
00:05:55,229 --> 00:06:00,276
‎ไม่ต้องสงสัยเลยว่า
‎เขาเป็นตัวทดลองในงานวิจัยขั้นสูงจริงๆ

64
00:06:00,360 --> 00:06:02,779
‎แต่เขาไม่ใช่หนูทดลอง

65
00:06:02,862 --> 00:06:06,115
‎เขาเป็นมนุษย์ที่มีความคิดอ่านเป็นของตัวเอง

66
00:06:06,616 --> 00:06:10,995
‎ผมว่าเราไม่ควรทำเหมือนกับเขา
‎เป็นตัวอย่างที่ใช้ในการทดลอง

67
00:06:11,079 --> 00:06:13,664
‎"เราควรให้เขาต่อสู้"

68
00:06:13,748 --> 00:06:15,792
‎จะพูดว่าอย่างนั้นใช่ไหม

69
00:06:17,168 --> 00:06:20,505
‎เราไม่จำเป็นต้องสร้างสถานที่กักขังพิคเคิลหรอก

70
00:06:20,588 --> 00:06:21,547
‎ฮะ

71
00:06:21,631 --> 00:06:24,300
‎เขาจะไม่ออกไปจากที่นี่

72
00:06:25,134 --> 00:06:27,303
‎หลังจากที่พิคเคิลเตะบากิ

73
00:06:27,387 --> 00:06:31,057
‎ในช่วงไม่กี่ชั่วโมงก่อนที่จะโดนวางยาสลบ

74
00:06:31,140 --> 00:06:34,060
‎เขาไม่พยายามที่จะหนีออกไปด้วยซ้ำ

75
00:06:35,103 --> 00:06:38,523
‎ถึงจะมีพละกำลังมหาศาล
‎สามารถพังประตูเหล็กออกไปได้

76
00:06:38,606 --> 00:06:41,818
‎แต่เขาก็เลือกที่จะอยู่ที่นี่เอง

77
00:06:46,489 --> 00:06:50,827
‎เขารู้แล้วละ ว่าที่นี่คือโอเอซิสอุดมสมบูรณ์

78
00:06:50,910 --> 00:06:55,832
‎ตราบใดที่เขาอยู่ในนี้
‎ก็จะไม่มีวันอดอยากหรือขาดเพื่อน

79
00:06:57,041 --> 00:06:58,334
‎ผมกล้าสาบานแทนเลย

80
00:06:58,418 --> 00:07:01,838
‎เมื่อพิคเคิลตื่นขึ้นมาแล้ว เขาจะไม่พยายามหนี

81
00:07:01,921 --> 00:07:05,550
‎ไม่ต้องมีทหารหรือยามมาเฝ้า เขาไม่หนีหรอก

82
00:07:05,633 --> 00:07:06,843
‎เห็นด้วย

83
00:07:07,760 --> 00:07:08,594
‎เฮ้ย

84
00:07:24,694 --> 00:07:26,362
‎หาวนี่

85
00:07:33,953 --> 00:07:36,038
‎เขากำลังมองหา…

86
00:07:36,956 --> 00:07:39,375
‎อาหารหรือเพื่อนเล่นอยู่น่ะ

87
00:07:39,459 --> 00:07:40,626
‎ไร้สาระ

88
00:07:41,502 --> 00:07:43,129
‎พิคเคิล!

89
00:07:45,965 --> 00:07:49,635
‎รอแป๊บนึงนะ เดี๋ยวอาหารกับเพื่อนก็จะมากันแล้ว

90
00:07:49,719 --> 00:07:53,139
‎กลับไปนอนก่อนไป

91
00:07:53,222 --> 00:07:56,642
‎คิดว่าเขาจะเข้าใจงั้นเหรอ

92
00:08:07,236 --> 00:08:09,655
‎เป็นอย่างที่คาดเอาไว้เป๊ะ

93
00:08:09,739 --> 00:08:10,698
‎นั่นสิ

94
00:08:21,000 --> 00:08:25,379
‎เมื่อก่อน กระดาษหนังสือพิมพ์
‎แค่แผ่นเดียวก็ยังอำพรางไม่ได้

95
00:08:26,005 --> 00:08:29,217
‎แต่ตอนนี้ซ่อนไว้ในกำปั้นได้สบายบรื๋อ

96
00:08:32,512 --> 00:08:34,263
‎คราวหน้าจะใช้พลังนี้ให้ดู

97
00:08:35,014 --> 00:08:37,058
‎ใส่ไม่ยั้ง

98
00:08:37,642 --> 00:08:39,685
‎แน่นอนว่าต้องกับพิคเคิล

99
00:08:41,771 --> 00:08:42,605
‎นั่นแหละ

100
00:08:43,773 --> 00:08:46,192
‎นั่นแหละ เส้นนั้นเลย

101
00:08:46,275 --> 00:08:47,735
‎นั่นคือช็อคเวฟ

102
00:08:48,277 --> 00:08:52,740
‎คลื่นจากกระสุนหรือเครื่องบินเจ็ท
‎หรือจากการระเบิดของดินปืน

103
00:08:52,823 --> 00:08:54,951
‎มันบ่งชี้ว่าความเร็วเกินหนึ่งมัคแล้ว

104
00:08:55,618 --> 00:08:59,455
‎มีแค่ดินปืนหรือเครื่องบินเจ็ทเท่านั้น
‎ที่ทำความเร็วเหนือเสียงได้

105
00:08:59,539 --> 00:09:04,293
‎แต่มีเครื่องมือหนึ่ง
‎ที่สามารถทำความเร็วสูงได้ด้วยแรงจากมนุษย์

106
00:09:06,837 --> 00:09:07,797
‎นี่ไง

107
00:09:08,381 --> 00:09:09,215
‎แส้

108
00:09:10,383 --> 00:09:13,970
‎ถ้าสะบัดเชือกหนังนี่ให้ถูกวิธี

109
00:09:15,471 --> 00:09:18,349
‎ปลายของมันก็จะเร่งความเร็วเกินหนึ่งมัคได้

110
00:09:24,313 --> 00:09:26,232
‎ฮู้ว สุดยอดไปเลย

111
00:09:26,315 --> 00:09:28,276
‎ฟาดใส่อากาศอย่างเดียว

112
00:09:28,901 --> 00:09:30,736
‎ไม่ได้โดนวัตถุอะไรเลย

113
00:09:30,820 --> 00:09:33,447
‎แต่ถึงอย่างนั้น มันก็ทำเสียงดังหนวกหู

114
00:09:34,073 --> 00:09:36,242
‎เสียงที่แสดงถึงความเร็วเหนือเสียง

115
00:09:37,785 --> 00:09:38,744
‎นี่ไง

116
00:09:38,828 --> 00:09:41,330
‎สุดยอดไปเลยที่ถ่ายอันนี้ได้ด้วย

117
00:09:41,831 --> 00:09:45,251
‎กล้องความเร็วสูงจับภาพที่ปลายแส้ได้

118
00:09:46,085 --> 00:09:51,257
‎วงกลมที่ขยายใหญ่ขึ้น
‎ขณะที่มันถึงความเร็วเหนือหนึ่งมัคนั่นคือช็อคเวฟ

119
00:09:52,383 --> 00:09:54,260
‎เริ่มต้นจากนิ้วหัวแม่เท้า

120
00:09:54,343 --> 00:09:57,221
‎ถ้าใช้พลังจากข้อต่อทั้งสิบจุด

121
00:09:57,305 --> 00:09:59,765
‎ก็จะสามารถทำความเร็วเกินหนึ่งมัคได้

122
00:10:00,349 --> 00:10:03,185
‎ความเร็วของมัคคือ 1,225 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

123
00:10:03,269 --> 00:10:07,231
‎เพราะฉะนั้นแต่ละข้อต่อก็จะต้องหมุน
‎เร็วกว่า 100 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

124
00:10:08,399 --> 00:10:09,775
‎เป็นไปไม่ได้หรอก

125
00:10:10,359 --> 00:10:13,529
‎ใช่ คนเรามีข้อต่อน้อยเกินไป

126
00:10:13,613 --> 00:10:16,782
‎ใช่ น้อยเกินไป ถ้างั้นเราจะทำได้ยังไงล่ะ

127
00:10:18,618 --> 00:10:21,454
‎ก็ให้ใช้กระดูกสันหลังยังไงล่ะ

128
00:10:21,537 --> 00:10:22,955
‎ถูกต้อง

129
00:10:23,039 --> 00:10:26,042
‎กระดูกสันหลังประกอบไปด้วย
‎ข้อต่อกระดูก 31 จุด

130
00:10:26,834 --> 00:10:31,047
‎ในหมู่ข้อต่อเหล่านี้ มี 17 จุด
‎ที่สามารถขับเคลื่อนพร้อมกันได้

131
00:10:31,922 --> 00:10:34,300
‎ทำให้มีจุดเคลื่อนไหวทั้งหมด 27 จุด

132
00:10:34,884 --> 00:10:36,802
‎เร็วแรงทะลุมัคได้แน่นอน!

133
00:10:45,728 --> 00:10:48,814
‎แต่อาจารย์เรซึ แค่นี้จะพอเหรอ

134
00:10:49,482 --> 00:10:53,819
‎คิดว่ามันจะสามารถเจาะ
‎ทะลุกล้ามเนื้อหนาเตอะของมันได้เหรอ

135
00:10:54,737 --> 00:10:58,532
‎ไม่คิดเหรอว่าคู่แข่งของเราอาจแข็งแกร่งกว่านี้

136
00:10:59,116 --> 00:11:01,035
‎ก็ต้องไม่พออยู่แล้ว

137
00:11:04,163 --> 00:11:05,331
‎ว่าแล้วเชียว

138
00:11:05,998 --> 00:11:09,210
‎คัทซึมิซัง ท่านี้ยังพัฒนาให้ดีกว่านี้ได้อีก

139
00:11:09,710 --> 00:11:13,923
‎เรายังสามารถที่จะเพิ่มความเร็ว
‎และน้ำหนักของกำปั้นได้อีก

140
00:11:14,965 --> 00:11:18,344
‎จากตรงนี้ แล้วก็ตรงนี้

141
00:11:18,427 --> 00:11:20,554
‎และนี่

142
00:11:22,181 --> 00:11:25,893
‎มันยังเร็วแรงกว่านี้ได้อีกถ้าขับเคลื่อนกำปั้น

143
00:11:25,976 --> 00:11:27,853
‎โดยใช้ข้อต่อทั้งสามของนิ้วมือ

144
00:11:28,437 --> 00:11:33,859
‎ถ้าแค่นั้นยังไม่พอ อยากเพิ่มน้ำหนัก
‎และความเร็วขึ้นไปอีก ก็ให้ใช้อันนี้

145
00:11:34,819 --> 00:11:37,363
‎หมายถึงความคิดเหรอ ไม่ใช่

146
00:11:40,199 --> 00:11:43,202
‎อวัยวะที่หนักที่สุดของร่างกายมนุษย์ก็คือศีรษะ

147
00:11:43,285 --> 00:11:44,870
‎เราสามารถใช้ประโยชน์จากมัน

148
00:11:44,954 --> 00:11:48,040
‎เอาน้ำหนักนั้นไปสมทบให้กับท่าพุ่งหอก

149
00:11:48,124 --> 00:11:52,628
‎ซึ่งเป็นอาวุธที่สมบูรณ์แบบที่สุด
‎ในประวัติศาสตร์คาราเต้ มันเป็นไปได้

150
00:11:54,004 --> 00:11:58,801
‎เข้าใจแล้วว่าทำไมนาย
‎ถึงได้ชื่อว่าเป็น "อาวุธมรณะ"

151
00:12:01,011 --> 00:12:04,682
‎ครั้งหนึ่ง ชายชาวญี่ปุ่นคนหนึ่ง
‎ได้เดินทางไปประเทศจีน

152
00:12:05,599 --> 00:12:09,812
‎เขาต่อสู้กับนักสู้ผู้เชี่ยวชาญ
‎ด้านศิลปะการต่อสู้หลายต่อหลายคน

153
00:12:09,895 --> 00:12:12,064
‎และได้รับชัยชนะทุกครั้งไป

154
00:12:13,274 --> 00:12:14,900
‎เขาคือโอโรจิ โดปโปะ

155
00:12:16,277 --> 00:12:20,281
‎เมื่อโดปโปะกลับญี่ปุ่น
‎เขาได้ไปซื้อเด็กมาจากคณะละครสัตว์

156
00:12:20,364 --> 00:12:23,200
‎เนื่องจากเขากลัวทักษะที่เหนือชั้นกว่าตัวเอง

157
00:12:23,284 --> 00:12:27,204
‎โดปโปะจึงยอมควักกระเป๋า
‎ซื้อเด็กคนนั้นมาเป็นพวกเดียวกัน

158
00:12:28,497 --> 00:12:29,957
‎พ่อนี่โคตรแย่เลย

159
00:12:30,541 --> 00:12:33,377
‎ในประเทศของฉัน
‎เราเล่านิทานเรื่องนั้นต่อๆ กันมา

160
00:12:34,044 --> 00:12:36,255
‎แต่พอได้มาเห็นนายตอนนี้แล้ว

161
00:12:36,338 --> 00:12:39,300
‎ถึงรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องโกหกไปซะทั้งหมด

162
00:12:40,509 --> 00:12:42,970
‎เป็นเรื่องจริง ไปจนถึงละครสัตว์

163
00:12:43,721 --> 00:12:46,515
‎ถ้าโอโรจิ โดปโปะพ่อผมน่ะ ขี้ใจอ่อนขนาดนั้น

164
00:12:46,599 --> 00:12:48,726
‎ชีวิตผมคงง่ายกว่านี้เยอะ

165
00:12:50,352 --> 00:12:51,729
‎นายทำสำเร็จแล้ว

166
00:12:52,897 --> 00:12:55,483
‎ด้วยท่าพุ่งหอกที่เป็นเอกลักษณ์ของคาราเต้

167
00:12:55,566 --> 00:12:59,987
‎นายได้เพิ่มส่วนที่หนักที่สุด
‎ของร่างกายมนุษย์เข้าไป ซึ่งก็คือส่วนหัว

168
00:13:00,738 --> 00:13:04,658
‎ถ้าให้เปรียบเทียบ
‎ก็คงเหมือนกับดาบที่หนักเท่าขวาน

169
00:13:04,742 --> 00:13:07,495
‎พูดอีกอย่างคือ
‎นายได้สร้างอาวุธที่เป็นไปไม่ได้ขึ้นมาแล้ว

170
00:13:08,370 --> 00:13:11,248
‎นายจะใช้อาวุธนี้โจมตีด้วยความเร็วเหนือเสียง

171
00:13:19,089 --> 00:13:20,508
‎ท่านอาจารย์คากุ

172
00:13:20,591 --> 00:13:22,426
‎มาถึงญี่ปุ่นตั้งแต่เมื่อไร

173
00:13:22,510 --> 00:13:27,056
‎ถ้าโทรมาหา ผมคงไปรับที่สนามบินแล้ว

174
00:13:29,225 --> 00:13:31,644
‎ไม่นึกเลยว่าจะมาถึงเร็วขนาดนี้

175
00:13:31,727 --> 00:13:32,895
‎เอิ่ม

176
00:13:34,772 --> 00:13:36,607
‎นี่คือคากุ ไคโอ

177
00:13:36,690 --> 00:13:39,276
‎ถ้าเป็นเรื่องกังฟู เขารอบรู้ที่สุดแล้ว

178
00:13:40,194 --> 00:13:41,946
‎เขามีอายุ 146 ปี

179
00:13:42,446 --> 00:13:43,531
‎ร้อย…

180
00:13:44,114 --> 00:13:47,409
‎ถ้าไม่นับช่วงอาชีพที่ผ่านมา แต่วัดกันที่ฝีมือล้วนๆ

181
00:13:47,493 --> 00:13:50,913
‎เขาก็คือยอดปรมาจารย์วิชากังฟู

182
00:13:51,872 --> 00:13:52,790
‎ท่านอาจารย์!

183
00:13:56,377 --> 00:14:01,006
‎ได้ข่าวมาว่าชาวญี่ปุ่นรู้จักเคารพนอบน้อม

184
00:14:01,090 --> 00:14:03,801
‎แต่ของจริงถล่มตัวกว่าที่คิดไว้ซะอีก

185
00:14:05,970 --> 00:14:06,804
‎ปัง

186
00:14:07,847 --> 00:14:14,061
‎การใช้คำว่า "สมบูรณ์แบบ"
‎กับท่าแบบนั้น มันดูเจียมตัวไปนะ

187
00:14:14,979 --> 00:14:17,565
‎ท่านอาจารย์ดูอยู่ด้วยเหรอครับ

188
00:14:17,648 --> 00:14:20,317
‎ฉันดูมาตั้งแต่แรกแล้วละ

189
00:14:20,401 --> 00:14:22,778
‎ได้ยินทุกอย่างที่พูดออกมาหมด

190
00:14:24,446 --> 00:14:25,364
‎ท่านอาจารย์…

191
00:14:25,906 --> 00:14:28,576
‎แล้วทำไมท่านอาจารย์…

192
00:14:29,159 --> 00:14:33,080
‎โลกนี้มีสิ่งที่ "สมบูรณ์แบบ" จริงๆ หรือเปล่านะ

193
00:14:33,789 --> 00:14:35,583
‎ก็ต้องมีสิ

194
00:14:38,669 --> 00:14:41,338
‎นี่เหรอครับที่ขอ

195
00:14:41,422 --> 00:14:44,091
‎ใช่แล้ว ตั้งใจดูให้ดีๆ นะ

196
00:14:44,174 --> 00:14:47,386
‎นี่แหละที่เป็น… ท่าที่สมบูรณ์แบบ

197
00:15:00,232 --> 00:15:01,525
‎เจ๋งไปเลย

198
00:15:02,443 --> 00:15:06,113
‎ท่านั้นไม่ได้ใช้ข้อต่อแค่ 27 จุด

199
00:15:06,780 --> 00:15:10,993
‎ถ้าอยากเร่งความเร็วของกระบวนท่า
‎เราก็สามารถเพิ่มข้อต่อเข้าไปได้อีกตั้งมาก

200
00:15:11,076 --> 00:15:14,496
‎ไม่ว่าจะเป็นร้อย เป็นพัน หรือเลขอะไรก็ได้

201
00:15:23,422 --> 00:15:24,256
‎ฟังนะ

202
00:15:25,174 --> 00:15:30,262
‎ลืมเรื่องข้อต่อทั้ง 27 นั่นไปเถอะ
‎ฉันใช้แค่ส่วนหัวไหล่ไปถึงปลายนิ้วมือเอง

203
00:15:30,846 --> 00:15:34,558
‎มีข้อต่อแค่ไม่กี่จุด
‎แต่ก็ทำความเร็วเหนือเสียงได้

204
00:15:34,642 --> 00:15:36,185
‎น่าทึ่งใช่ไหมล่ะ

205
00:15:37,478 --> 00:15:41,148
‎ถ้ามองดูเผินๆ ฉันอาจใช้ข้อต่อแค่ไม่กี่จุด

206
00:15:41,815 --> 00:15:44,526
‎แต่ความเป็นจริงมันแตกต่างจากนั้นมาก

207
00:15:45,110 --> 00:15:47,446
‎ไม่ว่าโครงสร้างที่แท้จริงจะเป็นยังไง

208
00:15:47,529 --> 00:15:51,283
‎แต่ฉันจินตนาการให้มันเป็นอีกแบบ
‎จินตนาการของเราไร้ขีดจำกัด

209
00:15:52,159 --> 00:15:54,787
‎เข้าใจหรือเปล่า ซามูไรญี่ปุ่น

210
00:15:56,080 --> 00:15:58,290
‎จินตนาการไร้ขีดจำกัด

211
00:16:02,378 --> 00:16:03,921
‎ข้อต่อ…

212
00:16:04,880 --> 00:16:06,840
‎ที่ไม่มีอยู่จริง

213
00:16:07,383 --> 00:16:08,801
‎เพิ่ม…

214
00:16:11,428 --> 00:16:12,429
‎ข้อต่อ…

215
00:16:13,389 --> 00:16:15,224
‎ใช้จินตนาการสิ

216
00:16:15,307 --> 00:16:17,601
‎โครงสร้างจริงๆ เป็นแบบนี้

217
00:16:17,685 --> 00:16:19,311
‎หรืออาจเป็นแบบนี้

218
00:16:19,395 --> 00:16:20,604
‎ไม่ก็แบบนี้

219
00:16:21,146 --> 00:16:23,565
‎ไม่ นี่มันไร้สาระสิ้นดี

220
00:16:23,649 --> 00:16:25,985
‎จะให้ไปเชื่อเรื่องเหลวไหลนั่นได้ไง

221
00:16:26,068 --> 00:16:29,071
‎ไม่มีทางที่จินตนาการจะเอาชนะความเป็นจริงได้

222
00:16:29,655 --> 00:16:30,698
‎ไข่ใบนี้…

223
00:16:30,781 --> 00:16:34,076
‎ทำไมไข่ถึงมีเปลือกห่อหุ้มเอาไว้

224
00:16:34,660 --> 00:16:36,578
‎ไม่เห็นต้องถามเลย

225
00:16:36,662 --> 00:16:38,580
‎ก็เพื่อปกป้องภายในที่อ่อนแอยังไงล่ะ

226
00:16:39,456 --> 00:16:40,332
‎นั่นแหละ

227
00:16:40,416 --> 00:16:43,085
‎มันต้องการเปลือกที่แข็งแกร่ง ใช่

228
00:16:44,545 --> 00:16:47,715
‎ยกตัวอย่างเช่น ใบไม้ที่ขึ้นบนยอดสูง

229
00:16:47,798 --> 00:16:49,717
‎"ฉันอยากจะกินใบไม้"

230
00:16:49,800 --> 00:16:52,720
‎แรงปรารถนานั้นทำให้ยีราฟยืดคอตัวเองให้ยาว

231
00:16:52,803 --> 00:16:54,722
‎ทำให้ช้างยืดงวดออกมา

232
00:16:54,805 --> 00:16:57,474
‎ใช่แล้ว พวกมันทำเพื่อความอยู่รอด

233
00:16:58,142 --> 00:16:59,935
‎ลายขาวดำของม้าลาย

234
00:17:00,019 --> 00:17:03,480
‎ลายพาดกลอนของเสือ ลายจุดของเสือดาว

235
00:17:03,564 --> 00:17:07,568
‎แมลงที่อำพรางตัว
‎นกที่มีปีก งูเห่าที่มีพิษ

236
00:17:07,651 --> 00:17:09,862
‎ทั้งหมดนี้ก็เพื่อความอยู่รอด

237
00:17:13,282 --> 00:17:16,785
‎มันคือความมุ่งมั่นของสัตว์ที่จะมีชีวิตรอด

238
00:17:16,869 --> 00:17:20,122
‎เพราะแบบนั้นมันถึงได้วิวัฒนาการ
‎เปลี่ยนแปลงได้อย่างน่าเหลือเชื่อ

239
00:17:20,873 --> 00:17:23,375
‎เทียบกับสิ่งที่มันทำสำเร็จ

240
00:17:23,459 --> 00:17:26,003
‎การดัดแปลงร่างกายเพื่อการต่อสู้

241
00:17:26,086 --> 00:17:28,130
‎มันช่างน้อยนิด

242
00:17:28,213 --> 00:17:31,759
‎เป็นวิวัฒนาการที่ต่ำต้อยมาก

243
00:17:32,509 --> 00:17:33,510
‎ต้องทำได้

244
00:17:33,594 --> 00:17:36,805
‎แบบนี้ ไม่ใช่สิ แบบนี้ ไม่

245
00:17:38,432 --> 00:17:39,266
‎แบบนี้

246
00:17:40,434 --> 00:17:41,310
‎ใช่แล้ว

247
00:17:49,610 --> 00:17:51,653
‎เอ้า

248
00:17:52,237 --> 00:17:57,409
‎ขอบคุณมากๆ นะครับที่รีบมาหา
‎เพื่อช่วยคัทซึมิ เจ้าลูกชายโง่เขลาของผม

249
00:17:57,493 --> 00:17:58,869
‎ลูกชายโง่งั้นเหรอ

250
00:17:59,828 --> 00:18:01,288
‎ไม่เห็นจะโง่

251
00:18:03,082 --> 00:18:03,916
‎เรซึ

252
00:18:05,000 --> 00:18:08,253
‎ได้ข่าวว่าเคยเอาชนะ
‎เจ้าเด็กนั่นด้วยหมัดเดียวเหรอ

253
00:18:09,838 --> 00:18:12,633
‎โชคร้ายที่ข่าวนั้นเป็นความจริง

254
00:18:13,759 --> 00:18:16,470
‎แต่ฉันไม่เชื่อหรอก

255
00:18:20,432 --> 00:18:22,142
‎นั่นมันเป็นอดีตไปแล้ว

256
00:18:22,226 --> 00:18:24,436
‎ตอนนี้คัทซึมิเปลี่ยนไปแล้ว

257
00:18:24,520 --> 00:18:27,189
‎แล้วสุดท้ายจะออกมาเป็นยังไง

258
00:18:28,774 --> 00:18:31,443
‎ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน…

259
00:18:31,527 --> 00:18:35,989
‎ถ้าขนาดอัจฉริยะด้านการต่อสู้
‎อย่างเรซึ ไคโอยังยอมรับทักษะของเขา

260
00:18:36,073 --> 00:18:40,202
‎พรสวรรค์ของโอโรจิ คัทซึมิ
‎ก็น่าจะทรงพลังเอาการ

261
00:18:42,371 --> 00:18:43,705
‎ผมก็ไม่เห็นต่าง

262
00:18:44,331 --> 00:18:47,709
‎หมัดใหม่ที่ฉันสอนเขาเมื่อวันก่อน

263
00:18:48,335 --> 00:18:50,921
‎ตอนนี้เขาน่าจะทำได้แล้ว

264
00:18:51,004 --> 00:18:52,464
‎และอันที่จริง…

265
00:18:56,552 --> 00:19:01,682
‎ป่านนี้คงทำได้ดีกว่าฉันแล้วละมั้ง

266
00:19:03,350 --> 00:19:06,228
‎ใช่แล้ว รู้สึกได้เลย

267
00:19:06,311 --> 00:19:08,188
‎การเตรียมการของฉันเสร็จสมบูรณ์แล้ว

268
00:19:08,939 --> 00:19:12,860
‎ถ้าจะชกให้แรงที่สุดก็ต้องทำแบบนี้

269
00:19:13,443 --> 00:19:15,362
‎ทั่วทุกมุมของร่างกาย

270
00:19:15,445 --> 00:19:17,156
‎จะต้องผ่อนคลายที่สุด

271
00:19:17,948 --> 00:19:19,950
‎นุ่มเหมือนเมือก

272
00:19:20,450 --> 00:19:22,244
‎และพร้อมเมื่อสบโอกาส

273
00:19:23,704 --> 00:19:28,000
‎แม้ตอนนี้ก็ต้องปฏิเสธว่ากำปั้นนี้ไม่ใช่อาวุธ

274
00:19:28,083 --> 00:19:30,878
‎คลายไว้ อย่าให้กำหรือแบออก

275
00:19:31,461 --> 00:19:34,840
‎ท่าที่ไม่ได้กำหรือแบ
‎ที่เคยทำตอนเพิ่งลืมตาดูโลก

276
00:19:34,923 --> 00:19:37,634
‎ตั้งแต่ตอนที่มือเพิ่งจะก่อรูปขึ้นมา

277
00:19:38,427 --> 00:19:40,637
‎ภาพจินตนาการของข้อต่างๆ…

278
00:19:43,974 --> 00:19:45,100
‎เป็นแบบนี้

279
00:19:47,644 --> 00:19:49,897
‎ขนาดฉันยังตัวสั่นเลย

280
00:19:49,980 --> 00:19:53,108
‎แค่จะปล่อยหมัดต่อยกับลมเปล่าๆ

281
00:19:53,192 --> 00:19:57,654
‎แต่ก็ยังตัวสั่นที่จะต้องทำท่าง่ายๆ ในโรงฝึก

282
00:19:58,238 --> 00:20:00,407
‎ความรู้สึกที่สัมผัสได้ในมือ…

283
00:20:01,033 --> 00:20:03,911
‎ภาพของการเคลื่อนไหวตั้งแต่หัวไหล่ลงไปเท่านั้น

284
00:20:04,494 --> 00:20:05,913
‎ด้วยทั้งร่างกาย…

285
00:20:05,996 --> 00:20:07,372
‎ด้วยพลังทั้งหมดที่มี

286
00:20:28,602 --> 00:20:30,938
‎ท่านประธาน

287
00:20:31,772 --> 00:20:35,275
‎ไงเทราดะ มันเจ๋งมากนะ

288
00:20:35,359 --> 00:20:38,403
‎เวลาท่าที่เราฝึกอยู่เนี่ยมันเข้ามือแล้ว

289
00:20:39,029 --> 00:20:42,449
‎แล้วนี่เพิ่งจะฝึกอะไรเข้ามือเหรอครับ

290
00:20:43,033 --> 00:20:45,118
‎ท่าไม้ตาย ท่าใหม่

291
00:20:45,786 --> 00:20:47,412
‎งั้นเชี่ยวชาญแล้วเหรอ

292
00:20:51,416 --> 00:20:52,960
‎นี่ อย่าผลักสิวะ

293
00:20:54,670 --> 00:20:55,963
‎ใช่ จะว่าอย่างนั้นก็ได้

294
00:20:57,130 --> 00:20:58,757
‎ฉันเชี่ยวชาญหรือยังนะ

295
00:20:59,341 --> 00:21:01,468
‎ความรู้สึกนั้นมันลึกลับมาก

296
00:21:02,052 --> 00:21:04,972
‎ไม่เคยคิดเลยว่าจะรู้สึกแบบนี้

297
00:21:11,561 --> 00:21:14,356
‎รุมินะ เมื่อกี้ได้ยินอะไรหรือเปล่า

298
00:21:15,607 --> 00:21:18,485
‎ไม่นะ มีเสียงอะไรเหรอ คนพูดเหรอครับ

299
00:21:18,568 --> 00:21:20,570
‎เปล่าหรอก ช่างมันเถอะ

300
00:21:21,571 --> 00:21:24,491
‎แล้วนี่พี่จะสู้กับใครเหรอ

301
00:21:24,574 --> 00:21:26,743
‎เดี๋ยวก็มาแล้วละ

302
00:21:27,327 --> 00:21:30,247
‎น่าจะเป็นเสียงนั้นแน่ๆ ต้องรีบแล้วสิเรา

303
00:21:35,627 --> 00:21:37,004
‎จะสู้กับผู้กองสไตรดัมเหรอ!

304
00:21:37,671 --> 00:21:38,588
‎ว่าไง

305
00:21:44,303 --> 00:21:46,305
‎ไม่เห็นมีใครมาสักคน

306
00:21:47,097 --> 00:21:48,765
‎แล้วนี่นายจะสู้กับใครล่ะ

307
00:21:50,309 --> 00:21:51,768
‎เดี๋ยวก็มาแล้ว

308
00:22:00,610 --> 00:22:03,280
‎รู้แล้วว่าอะไร เขากำลังใช้จินตนาการ

309
00:22:06,366 --> 00:22:08,785
‎ทั้งสองคนน่ะ ถอยไป

310
00:22:09,369 --> 00:22:13,123
‎ในตอนนี้ คนเดียวที่รู้ว่าคู่ต่อสู้ของเขาเป็นใคร…

311
00:22:13,623 --> 00:22:16,293
‎เอ๊ะ อะไรเนี่ย ตัวใหญ่มหึมาเลย

312
00:22:16,960 --> 00:22:18,962
‎ก็คือบากิ

313
00:23:47,300 --> 00:23:51,138
‎คำบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล