1
00:01:38,056 --> 00:01:41,017
‎(ฮันมะ บากิ)

2
00:01:44,354 --> 00:01:45,563
‎ลุกขึ้นแล้ว

3
00:01:45,647 --> 00:01:46,689
‎เขายืนขึ้น

4
00:01:46,773 --> 00:01:48,274
‎นึกว่ารู้ผลแล้วซะอีก

5
00:01:48,358 --> 00:01:50,777
‎ท่านประธาน หนีเร็ว

6
00:01:52,862 --> 00:01:53,780
‎ว่าแล้วเชียว

7
00:01:55,990 --> 00:01:59,536
‎พิคเคิล ฉันสนุกมาพอแล้ว

8
00:02:01,496 --> 00:02:04,082
‎เอาไปซะสิ เอาชีวิตฉันไปเลย

9
00:02:04,624 --> 00:02:07,043
‎ไม่ได้นะ!

10
00:02:15,426 --> 00:02:16,928
‎พิคเคิล

11
00:02:18,096 --> 00:02:19,472
‎ฉันอร่อยหรือเปล่า

12
00:02:23,017 --> 00:02:24,185
‎ไม่!

13
00:02:26,271 --> 00:02:28,439
‎ฉันจะรักษาคำสัญญานะ

14
00:02:29,023 --> 00:02:32,944
‎มาไกลซะขนาดนี้แล้ว
‎ไม่คิดว่าจะได้มีชีวิตรอดกลับออกไปหรอก

15
00:02:33,611 --> 00:02:36,406
‎นายชนะแล้ว กินฉันเลย

16
00:02:37,532 --> 00:02:40,702
‎ไม่ใช่แค่แขน ไม่ใช่แค่ขา

17
00:02:41,828 --> 00:02:43,538
‎ไม่ใช่แค่หัว

18
00:02:44,455 --> 00:02:45,707
‎กินอย่าให้เหลือ

19
00:02:54,048 --> 00:02:56,968
‎เขาจะยอมถูกกินจริงๆ ด้วย

20
00:03:06,144 --> 00:03:07,687
‎ขอโทษด้วยนะพิคเคิล

21
00:03:07,770 --> 00:03:10,023
‎แต่นี่มันไม่ใช่ยุคไดโนเสาร์แล้ว

22
00:03:10,106 --> 00:03:12,984
‎ฉันรักษาสัญญาไม่ได้!

23
00:03:22,577 --> 00:03:25,288
‎ในนั้นไม่ใช่กระสุนหรอก ขอโทษด้วยนะ

24
00:03:27,624 --> 00:03:28,499
‎โดปโปะ

25
00:03:29,417 --> 00:03:30,251
‎ผู้อำนวยการ

26
00:03:30,335 --> 00:03:31,252
‎ผู้ก่อตั้ง

27
00:03:32,212 --> 00:03:35,006
‎สั่งให้พวกนั้นลดปืนเดี๋ยวนี้

28
00:03:37,091 --> 00:03:40,136
‎ท่านผู้อาวุโส อย่าบอกนะว่า

29
00:03:41,179 --> 00:03:44,933
‎คิดจะนำความอับอายมาสู่ลูกชายของผม

30
00:03:45,016 --> 00:03:46,267
‎อะไรนะ

31
00:03:46,851 --> 00:03:48,937
‎ได้มีการให้คำมั่นสัญญาเอาไว้แล้ว

32
00:03:49,020 --> 00:03:52,523
‎ระหว่างคัทซึมิกับพิคเคิล ลูกผู้ชายสู่ลูกผู้ชาย

33
00:03:53,524 --> 00:03:57,278
‎เรื่องนี้คุณไม่มีสิทธิ์จะออกความเห็นอะไรทั้งนั้น

34
00:03:58,947 --> 00:04:01,783
‎เขาจะรักษาสัญญานั้นไว้

35
00:04:11,209 --> 00:04:16,172
‎ตลอดทุกยุคสมัย
‎ทุกเผ่าพันธุ์ วัฒนธรรม และภูมิปัญญา

36
00:04:17,173 --> 00:04:21,552
‎มีพฤติกรรมหนึ่งที่มนุษย์ทุกคนล้วนปฏิบัติ
‎ไม่ว่าจะแตกต่างกันเพียงใด

37
00:04:24,097 --> 00:04:27,183
‎พลังธรรมชาติอยู่เหนือความเข้าใจของมนุษย์

38
00:04:27,725 --> 00:04:30,812
‎ดังนั้นเมื่อต้องเผชิญหน้ากับภัยคุกคาม
‎ที่ไม่อาจยับยั้งได้…

39
00:04:31,604 --> 00:04:35,441
‎มนุษย์จะแสดงออกในแบบที่
‎ไม่มีสัตว์ชนิดใดจะเลียนแบบได้

40
00:04:36,651 --> 00:04:40,697
‎เมื่อเผชิญหน้ากับความรัก
‎ความดื้อรั้น หรือความอ่อนโยน

41
00:04:41,698 --> 00:04:45,451
‎ด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่ทราบ
‎มนุษย์จะประกบมือเข้าด้วยกัน

42
00:04:48,329 --> 00:04:50,498
‎สิ่งนี้เป็นตัวแทนถ้วยรางวัลจากสงคราม

43
00:04:50,581 --> 00:04:53,418
‎แต่เพื่อนของเขาเป็นคนให้มา

44
00:04:55,128 --> 00:04:57,880
‎ถึงจะป่าเถื่อน แต่เขาก็ยังเป็นมนุษย์

45
00:04:59,090 --> 00:05:02,135
‎ถึงจะเป็นมนุษย์ดึกดำบรรพ์ แต่เขาก็เป็นเพื่อน

46
00:05:14,188 --> 00:05:15,106
‎ถูกท้าทาย

47
00:05:15,857 --> 00:05:18,109
‎ต่อสู้ เอาชนะ

48
00:05:18,776 --> 00:05:19,861
‎กัดกิน

49
00:05:20,737 --> 00:05:22,864
‎ถูกทำร้าย สู้กลับ

50
00:05:23,698 --> 00:05:24,615
‎ปะทะ

51
00:05:25,283 --> 00:05:26,117
‎เอาชนะ

52
00:05:26,993 --> 00:05:28,119
‎กัดกิน

53
00:05:28,995 --> 00:05:30,872
‎ในยุคที่มีแต่การต่อสู้อย่างต่อเนื่อง

54
00:05:30,955 --> 00:05:33,624
‎อาหารก็ไม่เคยขาดแคลน

55
00:05:34,792 --> 00:05:37,128
‎พวกมันแห่กันมามากมายไม่เคยขาดสาย

56
00:05:38,504 --> 00:05:40,631
‎เขาสู้กับศัตรูที่ตัวหนักมหาศาล

57
00:05:41,591 --> 00:05:43,468
‎เขาไม่จำเป็นต้องกั๊กพลัง

58
00:05:44,677 --> 00:05:47,638
‎เขาเอาชนะสัตว์ที่ตัวใหญ่กว่า
‎และทรงพลังกว่าเขามาก

59
00:05:50,099 --> 00:05:51,476
‎มันทำให้เขาภาคภูมิใจ

60
00:05:53,644 --> 00:05:54,771
‎และตอนนี้

61
00:05:55,563 --> 00:05:59,776
‎ศัตรูคนใหม่มาต่อสู้กับเขา ศัตรูที่ตัวเล็กกว่าเขา

62
00:06:00,485 --> 00:06:02,528
‎เขาเตะด้วยฝ่าเท้าเล็กจิ๋ว

63
00:06:02,612 --> 00:06:04,864
‎และต่อยด้วยฝ่ามือเล็กจิ๋ว

64
00:06:06,074 --> 00:06:10,078
‎เขาเป็นคนอ่อนแอ
‎ไร้ซึ่งกรงเล็บ เขี้ยว หรือยาพิษ

65
00:06:11,788 --> 00:06:14,791
‎แต่การโจมตีของเขารุนแรงหาใครเทียบได้

66
00:06:15,500 --> 00:06:18,544
‎เขี้ยวของเจ้าตัวนั้น เขาของเจ้าตัวนี้

67
00:06:18,628 --> 00:06:22,048
‎และพลังเหยียบย่ำของเจ้าตัวนู้น
‎เขาทรงพลังพอๆ กับพวกมันเลย

68
00:06:24,175 --> 00:06:26,803
‎บางอย่างไม่ต้องใช้ภาษาก็เข้าใจได้

69
00:06:28,054 --> 00:06:31,682
‎ตัวผู้ตัวเล็กนี้น่าจะกำลังเสียสละอะไรอยู่

70
00:06:32,934 --> 00:06:35,395
‎ถึงแม้จะไม่รู้จักคำว่า "เสียสละ"

71
00:06:35,478 --> 00:06:37,855
‎แต่เขาก็เข้าใจแก่นแท้ของมัน

72
00:06:39,774 --> 00:06:45,696
‎ชายคนนี้ได้อาวุธที่ทรงพลังมา
‎ซึ่งแลกมาด้วยความพยายามยิ่ง

73
00:06:47,156 --> 00:06:48,574
‎ถึงแม้มือจะเล็ก

74
00:06:48,658 --> 00:06:50,368
‎ถึงแม้เท้าจะเล็ก

75
00:06:51,953 --> 00:06:54,622
‎ถึงจะไม่รู้ภาษา พิคเคิลก็เข้าใจบางอย่าง

76
00:06:55,498 --> 00:06:57,834
‎เขาแปลงโฉมอาวุธนุ่มๆ เล็กๆ นั่น

77
00:06:57,917 --> 00:06:59,836
‎ให้กลายเป็นเขี้ยว เขา

78
00:06:59,919 --> 00:07:02,088
‎และกรงเล็บ

79
00:07:03,756 --> 00:07:05,967
‎ความสำเร็จนี้เป็นสมบัติอันล้ำค่า

80
00:07:07,468 --> 00:07:10,346
‎แต่เขากลับเอาสมบัตินั้นมามอบให้กับพิคเคิล

81
00:07:11,431 --> 00:07:17,353
‎ความพยายาม การเสียสละ ความอ่อนแอ
‎การรวบรวม การฝึกฝน และสมบัติ

82
00:07:20,398 --> 00:07:23,693
‎ถึงแม้จะไม่รู้สักคำ เขาก็เข้าใจดี

83
00:07:24,694 --> 00:07:27,280
‎เป็นครั้งแรกที่เขาเลือก
‎ที่จะถอยกลับไปทั้งที่ท้องยังว่าง

84
00:07:27,947 --> 00:07:32,660
‎ร่างกายของพิคเคิลนี้
‎อิ่มหนำไปด้วยความอิ่มเอมอันน่าพิศวงแล้ว

85
00:07:44,839 --> 00:07:45,798
‎มีอะไรเหรอ

86
00:07:45,882 --> 00:07:50,011
‎ก็… คนตั้งห้าหมื่นหายไปหมดแล้ว

87
00:07:51,179 --> 00:07:54,765
‎สมาชิกชินชินไคทั้ง 55,000 คน
‎ที่มากันแน่นสนามแข่ง

88
00:07:55,892 --> 00:07:59,020
‎แน่นอนว่ายังไม่มีใครกลับบ้านไป

89
00:07:59,645 --> 00:08:02,940
‎แต่สมาชิกทุกคนกำลังคุกเข่ากับพื้น

90
00:08:05,193 --> 00:08:11,157
‎พวกเขาไม่อาจทนดู
‎ท่านผู้นำที่เคารพจากด้านบนได้

91
00:08:11,991 --> 00:08:13,409
‎โดยไม่มีใครออกคำสั่ง

92
00:08:13,993 --> 00:08:16,412
‎พวกเขาได้พากันคุกเข่าลง

93
00:08:16,496 --> 00:08:20,208
‎และแสดงความทุ่มเทด้วยการลดสายตา

94
00:08:28,007 --> 00:08:30,927
‎บากิรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง

95
00:08:37,266 --> 00:08:40,520
‎ไม่คิดเลยว่านายจะได้เข้าไปสู้ก่อนฉัน

96
00:08:40,603 --> 00:08:44,065
‎เพราะเขาอิจฉา จึงไม่อาจห้ามใจ
‎ไม่ให้พูดหยาบคายออกไป

97
00:08:44,732 --> 00:08:47,068
‎ผู้นำขี้เล่นเอาแต่ใจคนนี้…

98
00:08:47,151 --> 00:08:51,531
‎ไม่เคยนึกไม่เคยฝันเลย
‎ว่าจะเติบใหญ่มาเป็นคนที่น่าทึ่งแบบนี้ได้

99
00:08:53,241 --> 00:08:54,575
‎พ่อเขาภูมิใจ

100
00:08:55,159 --> 00:08:58,329
‎ถึงจะไม่ใช่สายเลือดเดียวกัน
‎แต่พวกเขาก็เป็นเหมือนพ่อลูก

101
00:08:59,747 --> 00:09:02,250
‎พอมาคิดดูแล้ว มันก็น่าจะเป็นเพราะตอนนั้น

102
00:09:02,333 --> 00:09:06,379
‎ตอนที่โดปโปะบอกเขาว่า
‎เรซึ ไคโอ นักรบผู้แก่กล้าได้พ่ายแพ้ลง

103
00:09:07,797 --> 00:09:09,966
‎พ่อนั่นแหละที่ไม่เข้าใจ

104
00:09:10,800 --> 00:09:12,552
‎งั้นขอพูดอีกที

105
00:09:12,635 --> 00:09:15,721
‎ก็นั่นแหละแปลว่าดูถูก!

106
00:09:16,931 --> 00:09:21,227
‎เขาสัมผัสได้ถึงบางอย่าง
‎ที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนในตัวลูกชาย

107
00:09:21,310 --> 00:09:23,771
‎เขาพยายามจะเปลี่ยนนี่นา

108
00:09:25,690 --> 00:09:27,608
‎เหลือเชื่อจริงๆ

109
00:09:28,192 --> 00:09:30,611
‎เปลี่ยนไปเยอะเลย

110
00:09:31,195 --> 00:09:32,280
‎พิคเคิลอยู่ไหน

111
00:09:33,239 --> 00:09:34,740
‎ได้ยินเสียงนั้นหรือเปล่า

112
00:09:34,824 --> 00:09:38,869
‎เสียงหอนที่ดังก้องมาจากใจกลางโลกน่ะ

113
00:09:41,038 --> 00:09:43,874
‎ถึงดูภายนอกแล้วพิคเคิลไม่มีบาดแผล

114
00:09:43,958 --> 00:09:48,254
‎แต่สำหรับเขา นี่เป็นการต่อสู้ที่เจ็บหนักมาก

115
00:09:58,347 --> 00:09:59,348
‎ชาจีน

116
00:10:02,059 --> 00:10:03,603
‎สูตรเบลนด์ของฉันเอง

117
00:10:07,231 --> 00:10:09,525
‎หืม หอมดีนะครับ

118
00:10:13,529 --> 00:10:14,614
‎อร่อยด้วย

119
00:10:15,364 --> 00:10:17,908
‎ใบชาที่ใช้ทำชาจีนจะถูกนำไปหมัก

120
00:10:18,659 --> 00:10:21,412
‎กลิ่นและรสชาติของมันถึงได้เข้มข้นขนาดนี้ไง

121
00:10:22,079 --> 00:10:23,372
‎ใช่ รสเข้มมาก

122
00:10:24,749 --> 00:10:28,919
‎ชาเขียวเกียวคุโระมันก็ใช้ได้นะ
‎แต่ยังไม่ค่อยโดนสำหรับฉัน

123
00:10:29,503 --> 00:10:32,923
‎ไว้สักวันผมจะชงเกียวคุโระรสเลิศให้ชิมละกัน

124
00:10:33,507 --> 00:10:37,428
‎บังฉะ เซ็นฉะ และโฮจิฉะ
‎ถึงจะไม่ได้ผ่านกระบวนการหมัก

125
00:10:37,511 --> 00:10:38,929
‎แต่ว่าก็อร่อยมาก

126
00:10:39,722 --> 00:10:44,393
‎คัทซึมิซัง ฉันเข้าใจดีว่า
‎พูดแบบนี้อาจฟังดูใจร้ายไปหน่อย

127
00:10:44,477 --> 00:10:46,937
‎เพราะนายเพิ่งสูญเสียแขนไป

128
00:10:48,856 --> 00:10:50,316
‎แต่ฉันอิจฉานายนะ

129
00:10:52,735 --> 00:10:54,153
‎เจ็บใจจริงๆ

130
00:10:58,407 --> 00:11:00,326
‎ผมขอไม่ถ่อมตัวนะ

131
00:11:00,409 --> 00:11:03,871
‎ทุกคนที่มีวิถีชีวิตนักสู้และศึกษาศิลปะการต่อสู้
‎ก็คงต้องอิจฉากันทั้งนั้น

132
00:11:03,954 --> 00:11:05,414
‎ศึกนั้นมันยอดเยี่ยมจริงๆ

133
00:11:06,791 --> 00:11:08,250
‎ก็จริงนั่นแหละ

134
00:11:08,751 --> 00:11:12,380
‎แต่คงไม่ต้องบอกนะว่า

135
00:11:12,463 --> 00:11:14,715
‎ผมไม่ได้ทำสำเร็จเองคนเดียว

136
00:11:14,799 --> 00:11:19,261
‎เพราะมีทั้งเรซึ ไคโอ และคากุ ไคโอมาช่วย

137
00:11:21,263 --> 00:11:25,476
‎อีกทั้งนักสู้รุ่นก่อนๆ
‎จากประเทศจีน โอกินาว่า และญี่ปุ่น

138
00:11:26,060 --> 00:11:28,437
‎ที่ตลอดหลายพันปีที่ผ่านมา

139
00:11:29,188 --> 00:11:32,441
‎คอยพัฒนาศาสตร์นี้อย่างไม่ลดละ

140
00:11:33,693 --> 00:11:39,949
‎ลมหายใจและความอบอุ่น
‎จากบรรพบุรุษของเรานับแสนนับล้านคน

141
00:11:41,367 --> 00:11:43,744
‎และมันจะดำเนินต่อไปตลอดกาล

142
00:11:43,828 --> 00:11:45,413
‎ผมรู้สึกได้

143
00:11:46,956 --> 00:11:50,167
‎ผมโชคดีมากที่ได้เป็นตัวแทนให้กับมรดกนั้น

144
00:11:50,251 --> 00:11:53,379
‎การต่อสู้ครั้งนั้นเป็นความร่วมมือกัน
‎ระหว่างญี่ปุ่นและจีน

145
00:11:56,966 --> 00:11:58,509
‎แต่นายก็แพ้อยู่ดี

146
00:11:59,218 --> 00:12:00,094
‎ว่าไง

147
00:12:01,220 --> 00:12:03,389
‎- ไง
‎- ไอ้เด็กปากเสีย!

148
00:12:05,599 --> 00:12:06,642
‎ไม่เป็นไร

149
00:12:07,268 --> 00:12:09,395
‎ดีแล้วที่เขาพูดมันออกมา

150
00:12:10,396 --> 00:12:11,230
‎บากิ

151
00:12:11,731 --> 00:12:14,859
‎ฉันอาจแกร่งไม่พอ แต่ฉันต่อสู้สุดกำลังที่มี

152
00:12:15,401 --> 00:12:17,653
‎ยังไงนายก็ปฏิเสธความจริงนั้นไม่ได้

153
00:12:17,737 --> 00:12:20,406
‎จะไม่มีศึกไหนในชีวิตฉันที่ยิ่งใหญ่ไปกว่านั้นแล้ว

154
00:12:21,490 --> 00:12:24,410
‎นายช่วยรับช่วงต่อกลับไปแก้มือให้หน่อยนะ

155
00:12:47,808 --> 00:12:48,851
‎ได้เลย

156
00:12:51,729 --> 00:12:53,689
‎ช่างเป็นภาพที่น่าพิศวง

157
00:12:54,273 --> 00:12:56,525
‎ชายคนนั้นก็แค่เดินเฉยๆ

158
00:12:57,026 --> 00:12:59,695
‎แต่ผู้คนบนท้องถนน

159
00:13:01,906 --> 00:13:04,450
‎พากันนะจังงังไปชั่วขณะกันหมดทุกคน

160
00:13:05,618 --> 00:13:07,536
‎แต่เขาก็แค่เดินเฉยๆ เองนี่

161
00:13:09,497 --> 00:13:12,708
‎เปรียบได้เหมือนกับ สมมุติว่ามีตัวละมั่งหนุ่ม

162
00:13:12,792 --> 00:13:14,835
‎เดินไปบนทุ่งหญ้าสะวันนาของแอฟริกา

163
00:13:15,836 --> 00:13:17,338
‎แต่แล้วจู่ๆ ก็ดวงซวย

164
00:13:18,297 --> 00:13:21,842
‎ไปจ๊ะเอ๋เข้ากับเสือชีตาห์

165
00:13:22,676 --> 00:13:27,431
‎มันสามารถเร่งความเร็ว
‎ได้ถึง 110 กิโลเมตรต่อชั่วโมงในสี่วินาที

166
00:13:27,515 --> 00:13:28,974
‎ที่สุดของสัตว์ลมกรด

167
00:13:30,684 --> 00:13:32,686
‎ช่างโชคร้ายที่มาเจอกัน

168
00:13:33,687 --> 00:13:37,107
‎สถานการณ์ที่ละมั่งหนุ่มตัวนั้นได้ไปพบเจอ

169
00:13:37,942 --> 00:13:40,736
‎ทำให้ทั้งร่างกายหมดเรี่ยวแรง
‎ขยับไม่ได้แม้แต่ก้าวเดียว

170
00:13:42,321 --> 00:13:45,741
‎นั่นคือสิ่งเดียวกับที่เกิดขึ้นที่นี่ตอนนี้

171
00:13:46,742 --> 00:13:47,952
‎ไม่มีใครรู้ชื่อเขา

172
00:13:48,035 --> 00:13:51,664
‎เขาก็เป็นแค่คนแปลกหน้าที่เดินผ่านมา

173
00:13:52,748 --> 00:13:56,377
‎แต่แม้จะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาสักอย่าง

174
00:13:58,003 --> 00:14:02,132
‎ทั้ง 60 ล้านล้านเซลล์ที่อยู่ในร่างกาย
‎ก็ตอบสนองก่อนที่สมองจะประมวลผลทัน

175
00:14:10,766 --> 00:14:14,687
‎ดูเหมือนไม่ได้อยากจะมาสู้กันเลยนะ

176
00:14:16,522 --> 00:14:19,191
‎ก็แค่อยากจะชวนไปดื่มด้วยกันแป๊บนึง

177
00:14:19,275 --> 00:14:21,193
‎(บาร์บัคคัส)

178
00:14:22,152 --> 00:14:23,779
‎ที่ฉันเคยพูดน่ะเหรอ

179
00:14:23,863 --> 00:14:24,697
‎ใช่

180
00:14:24,780 --> 00:14:28,200
‎พอมองย้อนกลับไปแล้ว นั่นแหละที่เป็นจุดเริ่มต้น

181
00:14:29,743 --> 00:14:31,954
‎ถ้าไม่ได้คำพูดของนาย…

182
00:14:32,538 --> 00:14:35,291
‎มิน่าล่ะถึงไม่มีใครอยากอยู่ใกล้แก

183
00:14:35,374 --> 00:14:37,751
‎ไม่ว่าจะเป็นฉัน บากิ หรือแม้แต่พ่อของแก

184
00:14:39,879 --> 00:14:42,172
‎คัทซึมิ ลูกชายคนเดียวของฉัน

185
00:14:42,256 --> 00:14:44,466
‎คงไม่มีวันเปลี่ยนตัวเองได้

186
00:14:55,060 --> 00:14:57,980
‎อย่ากระดกแก้วจนกว่าจะถึงปากนะครับ

187
00:15:12,036 --> 00:15:14,872
‎แม้แต่แมวก็กลายร่างเป็นสิงโตได้

188
00:15:15,456 --> 00:15:18,459
‎สำหรับเด็กไม่ได้เรื่องเอาแต่ใจ

189
00:15:18,542 --> 00:15:20,753
‎ก็น่าจะพูดได้ว่าเขาทำได้ดีเลยทีเดียว

190
00:15:21,921 --> 00:15:24,131
‎แต่ว่า โอโรจิ โดปโปะ

191
00:15:28,719 --> 00:15:32,306
‎นายพลาดมหันต์แล้ว

192
00:15:36,310 --> 00:15:37,645
‎ถูกต้อง

193
00:15:42,066 --> 00:15:44,777
‎อ้าว งั้นก็รู้ตัวเหรอ

194
00:15:45,486 --> 00:15:49,365
‎ฉันเบื่อตัวเองแล้ว

195
00:15:49,907 --> 00:15:52,242
‎ที่ผ่านมา ฉันใจดีเกินไป

196
00:15:52,868 --> 00:15:53,786
‎นี่

197
00:15:53,869 --> 00:15:56,580
‎เอ่อ ครับ ครับผม

198
00:15:56,664 --> 00:15:58,749
‎พอร์ตเอลเลน สิบปี

199
00:15:58,832 --> 00:16:00,542
‎ได้ครับผม

200
00:16:02,252 --> 00:16:04,463
‎รับแบบไหนดีครับ

201
00:16:04,546 --> 00:16:06,799
‎ใส่น้ำแข็ง หรือว่าไม่ใส่

202
00:16:07,466 --> 00:16:09,051
‎เอาขวดมา แล้วก็แก้วเบียร์

203
00:16:21,522 --> 00:16:24,775
‎นี่เขาจะดื่มเหล้าสก็อตช์เต็มแก้วนั่นจริงๆ เหรอ

204
00:16:24,858 --> 00:16:28,445
‎เขาจะดื่มวิสกี้เอบีวี 70%
‎ทั้งแก้วใบนั้นจริงๆ งั้นเหรอ

205
00:16:33,200 --> 00:16:35,536
‎นายใจดีเกินไปยังไงเหรอ

206
00:16:36,203 --> 00:16:37,454
‎ใช่แล้ว

207
00:16:37,538 --> 00:16:42,376
‎ฉันตื่นตากับการเติบโต
‎ของคัทซึมิลูกชายฉันจนลืมตัวไปเลย

208
00:16:43,293 --> 00:16:46,547
‎การได้เห็นลูกชายพัฒนาฝีมือ

209
00:16:46,630 --> 00:16:49,508
‎ได้เห็นเขาก้าวหน้าแบบก้าวกระโดด

210
00:16:49,591 --> 00:16:51,927
‎ทำให้ลืมหน้าที่ไปเลย

211
00:16:53,053 --> 00:16:55,472
‎หน้าที่ของนักสู้

212
00:16:57,558 --> 00:17:01,145
‎ต่อให้เป็นพ่อลูกกัน
‎ก็ไม่ควรจะโอนอ่อนให้จนเกินไป

213
00:17:01,687 --> 00:17:03,772
‎ถึงฉันจะสอนแบบนั้น

214
00:17:03,856 --> 00:17:06,984
‎ถึงนั่นจะเป็นพื้นฐาน
‎ของศิลปะการต่อสู้ทุกชนิดก็ตาม

215
00:17:07,818 --> 00:17:11,488
‎แต่ทุกคนล้วนก็แพ้ใจ
‎ให้กับเส้นทางการเติบโตได้เหมือนกัน

216
00:17:12,614 --> 00:17:15,117
‎คาราเต้ที่ทรงพลังที่สุดในโลกงั้นเหรอ

217
00:17:15,200 --> 00:17:16,827
‎ตลกชะมัด

218
00:17:31,925 --> 00:17:33,093
‎โอโรจิ โดปโปะ

219
00:17:35,137 --> 00:17:36,847
‎ยอมรับได้ซะทีสินะ

220
00:17:39,308 --> 00:17:42,311
‎ลึกลงไปใต้โคโลราโด

221
00:17:42,394 --> 00:17:46,565
‎ในชั้นหินเกลือที่หนา 1,000 เมตร

222
00:17:47,775 --> 00:17:53,530
‎นักรบโบราณถูกแช่แข็งไว้นานถึง 190 ล้านปี

223
00:17:54,531 --> 00:17:58,619
‎แต่แล้วเจ้าตัวนั้นมันก็ถูกชุบชีวิตขึ้นมา
‎ได้อย่างง่ายดายในโลกปัจจุบัน

224
00:18:00,329 --> 00:18:04,541
‎โดปโปะ คิดยังไงกับเรื่องนี้ล่ะ

225
00:18:05,042 --> 00:18:07,461
‎นี่ ขอกระดาษกับปากกาหน่อยสิ

226
00:18:08,212 --> 00:18:09,046
‎ครับ

227
00:18:11,173 --> 00:18:13,008
‎นี่ไง

228
00:18:13,092 --> 00:18:17,971
‎พิคเคิลนอนหลับใหลมานาน 190 ล้านปี

229
00:18:18,055 --> 00:18:20,724
‎และชีวิตคนเราสามารถต่อสู้ได้

230
00:18:20,808 --> 00:18:23,685
‎อยู่ประมาณ 50 ปี

231
00:18:23,769 --> 00:18:25,437
‎คำตอบคือ…

232
00:18:26,605 --> 00:18:29,191
‎หนึ่งหารด้วย 3,800,000

233
00:18:29,775 --> 00:18:31,151
‎เข้าใจแล้ว

234
00:18:31,777 --> 00:18:34,321
‎ในมุมมองทางคณิตศาสตร์

235
00:18:34,404 --> 00:18:40,244
‎อะไรก็ตามที่ต่ำกว่าหนึ่งใน 300,000
‎จะถือว่าเท่ากับศูนย์

236
00:18:40,327 --> 00:18:44,665
‎พูดอีกอย่างก็คือ
‎จะบอกว่าเหตุการณ์นี้ไม่มีวันเกิดขึ้นได้ก็ถูก

237
00:18:44,748 --> 00:18:45,958
‎ตัวเลขนี้…

238
00:18:47,292 --> 00:18:48,836
‎มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

239
00:18:52,047 --> 00:18:53,966
‎นี่เป็นเรื่องที่น่าเอาไปอวดนะ

240
00:18:54,049 --> 00:18:57,803
‎อะไรบางอย่างที่ยิ่งใหญ่ได้รับรู้แล้ว

241
00:18:59,388 --> 00:19:01,223
‎สิ่งศักดิ์สิทธิ์เบื้องบน

242
00:19:01,807 --> 00:19:04,977
‎กำลังบอกว่านี่เป็นครั้งเดียวที่เราจะตัดสินได้ว่า

243
00:19:05,060 --> 00:19:07,980
‎ใครทรงพลังที่สุดในประวัติศาสตร์ของโลก

244
00:19:17,447 --> 00:19:19,116
‎สุดยอด

245
00:19:19,199 --> 00:19:20,993
‎ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย

246
00:19:22,452 --> 00:19:26,748
‎แค่ภาพลางๆ หรือแค่เงาก็ยังนึกไม่ออกเลย

247
00:19:28,333 --> 00:19:29,376
‎พิคเคิล

248
00:19:29,459 --> 00:19:31,753
‎นายนี่มันสุดยอดจริงๆ

249
00:19:32,462 --> 00:19:34,089
‎เป็นตัวอะไรกันแน่

250
00:19:35,090 --> 00:19:37,009
‎นึกภาพได้ไม่ชัดเลย

251
00:19:37,759 --> 00:19:40,512
‎ทั้งๆ ที่เคยเห็นกับตา

252
00:19:40,596 --> 00:19:42,222
‎จำแน่นฝังใจ

253
00:19:43,682 --> 00:19:46,643
‎มืออันดุร้ายที่ยาวผิดมนุษย์

254
00:19:47,853 --> 00:19:51,899
‎ขาอันว่องไวทรงพลังเหมือนสปริงแข็งๆ

255
00:19:52,482 --> 00:19:56,403
‎ดวงตาสดใสที่สว่างไสว
‎ด้วยเปลวเพลิงจากยุคดึกดำบรรพ์

256
00:19:57,362 --> 00:20:01,074
‎ผิวของเขา ปากของเขา
‎เขี้ยวที่ยาวเป็นพิเศษ

257
00:20:02,242 --> 00:20:04,328
‎และท่วงท่าตอนกำลังต่อสู้

258
00:20:06,079 --> 00:20:07,331
‎แต่ว่า…

259
00:20:07,873 --> 00:20:11,710
‎ฉันก็ยังนึกภาพสู้กับเขาไม่ออกเลย

260
00:20:12,211 --> 00:20:13,879
‎จินตนาการไม่ได้เลย

261
00:20:20,052 --> 00:20:21,303
‎คุณเรซึ

262
00:20:23,013 --> 00:20:24,806
‎โรงงานปีศาจ

263
00:20:24,890 --> 00:20:27,809
‎เหมือนกับที่คิดเอาไว้เลย เรียบง่าย

264
00:20:28,393 --> 00:20:29,811
‎ฝึกซ้อมอยู่เหรอ

265
00:20:30,938 --> 00:20:33,398
‎เหมือนจะได้รับบทเรียนมากกว่าน่ะสิ

266
00:20:34,399 --> 00:20:37,778
‎บทเรียนว่าผมยังไม่ใกล้เคียงเจ้าตัวนั้นเลย

267
00:20:39,029 --> 00:20:40,864
‎พิคเคิลเขาเป็นตัวอะไร

268
00:20:41,698 --> 00:20:44,743
‎ไม่รู้สิ ฉันกับคัทซึมิก็ยังไม่รู้เลย

269
00:20:44,826 --> 00:20:48,580
‎ขนาดคนที่เคยสู้กับเขามาแล้วก็ยังไม่รู้

270
00:20:49,164 --> 00:20:52,376
‎น่าเสียดายที่ฉันกับคัทซึมิ

271
00:20:52,960 --> 00:20:56,171
‎ไม่สามารถกระตุ้นให้พิคเคิล
‎เผยศักยภาพที่แท้จริงของเขาออกมาได้

272
00:21:04,763 --> 00:21:07,349
‎ผมจะทนไม่ไหวแล้ว เรซึ

273
00:21:09,685 --> 00:21:11,228
‎เชื่อไหมล่ะ

274
00:21:12,813 --> 00:21:17,901
‎ผมจะไปต่อสู้กับคนที่ทรงพลังเหนือจินตนาการ

275
00:21:19,236 --> 00:21:21,697
‎เราไม่รู้เลยว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหน

276
00:21:21,780 --> 00:21:24,616
‎เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาจะทำอะไรบ้าง

277
00:21:24,700 --> 00:21:28,120
‎ผมจะได้ต่อสู้กับหมอนี่!

278
00:21:32,457 --> 00:21:34,293
‎เตรียมใจไว้เรียบร้อยแล้วสินะ

279
00:21:35,085 --> 00:21:37,337
‎งั้นพรุ่งนี้เราจะติดต่อโทกูงาวะ

280
00:21:39,298 --> 00:21:41,091
‎แบบนั้นมันก็ง่ายเกินไปน่ะสิ

281
00:21:41,633 --> 00:21:43,385
‎เราจะไม่โทรไปบอกเขาพรุ่งนี้

282
00:21:44,344 --> 00:21:48,390
‎แต่พรุ่งนี้เช้าตรู่ ผมจะไปหาพิคเคิลเองเลย

283
00:21:50,809 --> 00:21:51,893
‎บากิ…

284
00:21:52,561 --> 00:21:55,397
‎นายคงไม่อยากได้ยินคำนี้หรอกนะ

285
00:21:56,440 --> 00:21:58,150
‎แต่ตอนนี้เวลามองดูนายแล้ว

286
00:21:59,735 --> 00:22:02,988
‎ฉันเห็นพ่อของนาย ฮันมะ ยูจิโร่

287
00:22:03,739 --> 00:22:06,616
‎ราวกับว่าตอนนี้ฉันกำลังคุยอยู่กับออก้า

288
00:22:12,372 --> 00:22:15,042
‎ฉันตามหาแกอยู่เลย ไอ้มนุษย์โบราณ

289
00:23:47,426 --> 00:23:51,138
‎คำบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล