1
00:00:16,683 --> 00:00:19,519
วิลเลียม ฟอล์คเนอร์กล่าวไว้ว่า
"อดีตกาลไม่อาจตายสนิท

2
00:00:20,145 --> 00:00:21,688
มันไม่ได้ผ่านพ้นไปด้วยซ้ํา"

3
00:00:22,731 --> 00:00:25,025
อันที่จริงทุกอย่างยังดําเนินต่อไป

4
00:00:26,317 --> 00:00:29,195
ถ้าเป้าหมายของไอแซคคือการช่วยพี่สาว

5
00:00:30,613 --> 00:00:32,281
แล้วจะลักพาตัวพักสลีย์ไปทําไม

6
00:00:32,282 --> 00:00:33,991
เอาละ กระจายกันออกไป

7
00:00:33,992 --> 00:00:35,909
- นายไปทางนั้น
- พักสลีย์

8
00:00:35,910 --> 00:00:39,831
นายอัจฉริยะงาบสมองนั่น
จะเอาน้องไม่เต็มเต็งของฉันไปทําอะไร

9
00:00:43,209 --> 00:00:44,252
ยังไม่พบร่องรอยลูกคุณ

10
00:00:45,170 --> 00:00:47,087
พอรู้ไหมว่าใครจะคิดลักพาตัวเขาทําไม

11
00:00:47,088 --> 00:00:48,881
เป็นปริศนาของแท้ นายอําเภอ

12
00:00:48,882 --> 00:00:51,842
พอจะคิดชื่อใครที่ผูกใจเจ็บกับครอบครัวคุณได้ไหม

13
00:00:51,843 --> 00:00:53,552
นี่อาจเป็นการแก้แค้นรึเปล่า

14
00:00:53,553 --> 00:00:56,139
ลูกชายเราโดนลักพาตัวไป
ยังจะโทษเราอีกเหรอ

15
00:00:57,223 --> 00:00:59,016
ทีมค้นหาจะทํางานกันทั้งคืน

16
00:00:59,017 --> 00:01:02,144
ผู้ปกครองที่มาร่วมงานกาล่าพาลูกๆ กลับไปแล้ว

17
00:01:02,145 --> 00:01:06,107
นักเรียนคนอื่นๆ จะเก็บของ
กลับบ้านก่อนพรุ่งนี้บ่าย

18
00:01:07,233 --> 00:01:09,818
ขอโทษนะ เราทําทุกอย่างเท่าที่ทําได้แล้ว

19
00:01:09,819 --> 00:01:10,778
{\an8}(กระท่อมรอทวู้ด)

20
00:01:10,779 --> 00:01:14,031
แม่ส่งคุณพ่อกับเลิร์ชไปร่วมขบวนค้นหาด้วย

21
00:01:14,032 --> 00:01:15,407
หาพักสลีย์ไม่เจอหรอก

22
00:01:15,408 --> 00:01:16,700
ไอแซคฉลาดเกินไป

23
00:01:16,701 --> 00:01:20,704
สองแม่ลูกต้องร่วมแรงร่วมใจ
รวมพลังจิตเข้าด้วยกันเพื่อตามหาเขา

24
00:01:20,705 --> 00:01:22,873
แม่หนูเป็นพิราบขาว ไม่รับรู้แรงอาฆาต

25
00:01:22,874 --> 00:01:26,961
ส่วนพลังจิตของหนู
กําลังลาพักโดยไม่ได้รับอนุญาต

26
00:01:27,504 --> 00:01:31,423
เพราะอย่างนั้นถึงต้องพึ่งเรเวนอีกคนในบ้าน

27
00:01:31,424 --> 00:01:32,466
แม่ฉันเหรอ

28
00:01:32,467 --> 00:01:35,345
นี่เป็นช่วงเวลาคับขัน

29
00:01:44,229 --> 00:01:47,815
คุณแม่ขา ขอบคุณมากที่ย้อนกลับมากะทันหัน

30
00:01:47,816 --> 00:01:50,734
ใครจะลําบากลักพาตัวพักสลีย์กันนะ

31
00:01:50,735 --> 00:01:52,945
ไม่ได้อยากจะว่าร้ายอะไรหรอก

32
00:01:52,946 --> 00:01:55,614
แต่แม่เคยเจอศพที่มีค่ามากกว่าเจ้าหลานคนนั้น

33
00:01:55,615 --> 00:01:58,367
คนลักพาตัวไม่ได้ต้องการเงินค่าไถ่

34
00:01:58,368 --> 00:02:01,913
เขาถูกใช้เป็นเบี้ยเพื่อกันเราออก
หรือเป็นแผนล่อเราเข้าไป

35
00:02:03,414 --> 00:02:07,251
มีความทรงจําดีงามมากมายในห้องนี้

36
00:02:07,252 --> 00:02:10,212
เสียงกรีดร้องหวาดกลัว
ของเพื่อนร่วมชั้นยังดังก้องอยู่ในหัว

37
00:02:10,213 --> 00:02:13,091
ระหว่างที่เรียนวิชาสิงร่างขั้นสูงของรอทวู้ด

38
00:02:14,592 --> 00:02:15,760
พวกขี้ตื่น

39
00:02:23,726 --> 00:02:26,396
พิธีนี้จําเป็นต้องสัมผัสร่างกายกันจริงๆ

40
00:02:33,778 --> 00:02:37,281
เราต้องปล่อยใจจากความเคืองแค้นในอดีต

41
00:02:37,282 --> 00:02:40,534
ความแค้นของแม่เหมือนไวน์ชั้นดี
ยิ่งบ่มนานก็ยิ่งได้ที่

42
00:02:40,535 --> 00:02:41,619
เช่นกัน

43
00:02:45,456 --> 00:02:47,833
"พิราบและเรเวนร่วมกันจุดประกาย

44
00:02:47,834 --> 00:02:51,462
สยายปีกดําขลับ กับนัยน์คมกล้า

45
00:02:52,005 --> 00:02:54,923
นําสู่ความจริง จากราตรีจวบอรุณา

46
00:02:54,924 --> 00:02:57,968
ณ บัดนี้สาบาน พลังผสานหนึ่งเดียว"

47
00:02:57,969 --> 00:03:00,137
ไม่ได้นั่งรถถ่อมาไกลเพื่อจะจับมือกันมืดๆ นะ

48
00:03:00,138 --> 00:03:03,932
- ต้องจับอีกนานแค่ไหน
- คุณแม่ ช่วยเงียบสักครั้งได้ไหม

49
00:03:03,933 --> 00:03:05,602
เราพยายามตามหาพักสลีย์อยู่นะ

50
00:03:07,103 --> 00:03:08,103
จับได้แล้ว

51
00:03:08,104 --> 00:03:09,688
จับได้เหมือนกัน

52
00:03:09,689 --> 00:03:11,232
รู้สึกรึเปล่า เวนส์เดย์

53
00:03:20,992 --> 00:03:22,118
เร็วเข้า โกเมซ

54
00:03:24,412 --> 00:03:26,623
จะไม่มีใครรู้ว่าเรามาที่นี่

55
00:03:32,629 --> 00:03:34,005
(สถาบันเนเวอร์มอร์)

56
00:04:39,445 --> 00:04:41,154
หนูเห็นพ่อกับแม่กําลังฝังศพไอแซค

57
00:04:41,155 --> 00:04:43,825
ใต้ต้นกะโหลก สมัยยังเป็นนักเรียน

58
00:04:45,702 --> 00:04:48,830
ถ้าแม่คิดจะยกภูเขาออกจากอก
จังหวะนี้ก็เหมาะมาก

59
00:04:54,168 --> 00:04:55,794
แม่ทําหนูเสียเวลามามากแล้ว

60
00:04:55,795 --> 00:04:58,005
คืนที่เกิดอุบัติเหตุกับไอแซค

61
00:04:58,006 --> 00:04:59,465
พ่อกับแม่

62
00:05:00,258 --> 00:05:02,010
อยู่ที่ห้องทดลองของเขา

63
00:05:03,261 --> 00:05:04,470
บนหอคอยอิยาโก

64
00:05:07,682 --> 00:05:11,853
ไอแซคมั่นใจว่าสิ่งประดิษฐ์ของเขา
จะรักษาฟรองซวสได้หายขาด

65
00:05:12,353 --> 00:05:15,481
พี่สาวจะไม่ต้องใช้ชีวิต
ด้วยความกลัวว่าจะกลายร่างเป็นไฮด์อีก

66
00:05:16,607 --> 00:05:21,070
แต่เครื่องนั้นต้องใช้พลังไฟฟ้ามหาศาล

67
00:05:21,904 --> 00:05:23,405
เพื่อการนั้น

68
00:05:23,406 --> 00:05:25,950
ไอแซคจึงเข้าหาเพื่อนสนิทของเขา

69
00:05:26,534 --> 00:05:27,368
คุณพ่อ

70
00:05:31,497 --> 00:05:34,000
โกเมซจะช่วยอะไรได้

71
00:05:34,876 --> 00:05:39,213
สมัยนั้น โกเมซก็มีไฟชวนสะดุ้งไม่ต่างจากพักสลีย์

72
00:05:40,256 --> 00:05:43,884
แถมโกเมซยังเต็มใจช่วยเพื่อน

73
00:05:43,885 --> 00:05:46,304
แต่ไอแซคหลอกเขา

74
00:05:48,097 --> 00:05:50,058
เขาต้องใช้มากกว่าแค่ประกายไฟ

75
00:05:53,936 --> 00:05:55,312
ฟรองซวสเองก็ไม่รู้เรื่องนี้

76
00:05:55,313 --> 00:05:59,150
ไอแซคพร้อมจะสังเวยพ่อของลูกเพื่อช่วยพี่เขา

77
00:05:59,901 --> 00:06:02,402
เขาถึงกับขุดหลุมเตรียมฝังพ่อไว้แล้ว

78
00:06:02,403 --> 00:06:04,781
ใต้ต้นกะโหลกนั่นเอง

79
00:06:16,584 --> 00:06:18,251
กว่าแม่จะไปถึง

80
00:06:18,252 --> 00:06:21,297
โกเมซที่รักก็ใกล้สิ้นใจเต็มที

81
00:06:22,006 --> 00:06:26,594
แม่เข้าไปขวาง ทําให้เครื่องกลนั้นรวนไปหมด

82
00:06:36,229 --> 00:06:39,607
ฟรองซวสรอดจากระเบิดมาได้
แต่ไอแซคไม่รอด

83
00:06:40,316 --> 00:06:41,818
ส่วนพ่อของลูก

84
00:06:42,318 --> 00:06:46,280
เหตุการณ์นั้นทําให้เขา
เสียพลังเอ้าท์แคสท์อย่างถาวร

85
00:06:50,785 --> 00:06:51,660
แล้วปิดบังทําไม

86
00:06:51,661 --> 00:06:53,829
เพราะออกัสตัส สโตนเฮิร์สต์ขู่เรา

87
00:06:53,830 --> 00:06:55,997
เรารู้ว่าเขาแอบสร้างห้องทดลองให้ไอแซค

88
00:06:55,998 --> 00:06:58,875
ถ้าเราปริปาก เขาจะแจ้งความว่าเราฆ่าคนตาย

89
00:06:58,876 --> 00:07:00,086
เร็วเข้า โกเมซ

90
00:07:01,587 --> 00:07:03,423
จะไม่มีใครรู้ว่าเรามาที่นี่

91
00:07:04,257 --> 00:07:07,343
แปลว่าแม่ฝังไอแซคในหลุมที่เขาเตรียมไว้ให้พ่อ

92
00:07:11,848 --> 00:07:12,932
ใช่

93
00:07:13,558 --> 00:07:15,100
ไอแซคจะต้องอยากลองอีกรอบ

94
00:07:15,101 --> 00:07:17,394
รอบนี้ใช้พักสลีย์เป็นแหล่งพลังงาน

95
00:07:17,395 --> 00:07:20,189
หินหลุมศพแอดดัมส์ที่เห็นจากนิมิต

96
00:07:20,731 --> 00:07:22,483
ต้องเป็นชื่อพักสลีย์แน่ๆ

97
00:07:24,402 --> 00:07:29,114
แม่ว่าลูกกับธิงควรไปอยู่กับคุณยาย
จนกว่าเราจะเจอพักสลีย์

98
00:07:29,115 --> 00:07:31,992
รอบนี้แม่กับยายเห็นตรงกัน

99
00:07:31,993 --> 00:07:34,661
นี่คือบาปของพ่อแม่ เวนส์เดย์

100
00:07:34,662 --> 00:07:36,038
เราจะเผชิญกับบาปนั้นเอง

101
00:07:37,707 --> 00:07:39,416
แม่จะไม่ให้ลูกไปเจออันตรายอีก

102
00:07:39,417 --> 00:07:40,501
สายไปแล้ว

103
00:07:59,604 --> 00:08:00,605
เสียใจด้วยนะ

104
00:08:01,814 --> 00:08:03,524
เธอไม่ควรโดนอะไรแบบนั้นเลย

105
00:08:06,277 --> 00:08:08,487
ไม่ยักรู้ว่าเรากลับมาคุยกันได้แล้ว

106
00:08:08,488 --> 00:08:10,114
ฉันก็ทําใจนานไปหน่อย

107
00:08:11,157 --> 00:08:12,825
แต่พร้อมจะกลับมาเป็นเพื่อนแล้วนะ

108
00:08:14,535 --> 00:08:16,120
ถ้าเธอไม่ติดอะไร

109
00:08:18,498 --> 00:08:19,999
ฉันอยากเป็นเพื่อนนายมากเลย

110
00:08:21,959 --> 00:08:23,544
ทําไมถึงเปลี่ยนใจ

111
00:08:25,963 --> 00:08:28,508
เพิ่งรู้ว่าการที่เราเลิกกันไม่ใช่เพราะฉันไม่ดี

112
00:08:29,300 --> 00:08:31,469
การที่เธอรู้สึกเปลี่ยนไป
มันไม่ใช่ความผิดใครทั้งนั้น

113
00:08:32,053 --> 00:08:36,057
ฉันจะโกรธไปเรื่อยๆ ก็ได้
หรือทําใจมูฟออนก็ได้เหมือนกัน

114
00:08:37,975 --> 00:08:39,393
ที่จริง บิยังก้าเป็นคนบอกน่ะ

115
00:08:40,561 --> 00:08:42,313
นางก็พูดจูงใจเก่งมากนะ

116
00:09:00,998 --> 00:09:04,626
บอกทีว่าเธอเลิกสนหมาป่าขี้จุ๊
กับกอร์กอนนุ่มนิ่มไปละ

117
00:09:04,627 --> 00:09:06,753
ฉันรวบรวมรายชื่อคนที่น่าจะเป็นแฟนที่ดีให้

118
00:09:06,754 --> 00:09:10,298
แถมยังอ้างอิงความน่าจะเป็น
จากโปรไฟล์โซเชียลที่เข้ากันให้ด้วย

119
00:09:10,299 --> 00:09:12,175
ถ้าเลือกได้แล้ว

120
00:09:12,176 --> 00:09:14,678
ฉันจะล่องหนไปซุ่มดูแต่ละคน

121
00:09:14,679 --> 00:09:17,014
เผื่อว่ามีอะไรที่ไม่เขียนไว้ในไบโอ

122
00:09:18,266 --> 00:09:19,976
ขอบคุณนะที่ช่วย

123
00:09:20,476 --> 00:09:24,104
แต่ฉันว่าจะน้อมนําตําราชีวิต
ฉบับเวนส์เดย์ แอดดัมส์

124
00:09:24,105 --> 00:09:25,648
พักเรื่องรักไปก่อน

125
00:09:29,902 --> 00:09:31,696
ไม่สนุกเท่าไหร่

126
00:09:32,321 --> 00:09:34,824
เวลาถูกมัดและทําเหมือนเราเป็นสัตว์เลี้ยง

127
00:09:36,325 --> 00:09:37,701
ใช่ไหมล่ะ

128
00:09:37,702 --> 00:09:39,494
แซนด์วิชเนื้อปริศนา

129
00:09:39,495 --> 00:09:41,122
ของโปรดนายเลย

130
00:09:43,124 --> 00:09:44,165
ออมแรงเอาไว้

131
00:09:44,166 --> 00:09:45,501
เดี๋ยวต้องใช้

132
00:09:48,546 --> 00:09:50,965
เสียดาย ฉันไม่ได้อยู่ในนี้เลยสักรูป

133
00:09:53,718 --> 00:09:57,346
ฉันไม่เคยเข้าใจว่าทําไมพี่ถึงอยากเป็นนอร์มี่

134
00:09:59,098 --> 00:10:03,269
แต่พอรู้ว่าสโตนเฮิร์สต์ทดลองอะไรกับพี่...

135
00:10:06,272 --> 00:10:08,941
เราทั้งคู่ไม่ได้รับฉากจบแบบที่ควรจะได้

136
00:10:10,818 --> 00:10:12,403
แต่คืนนี้จะไม่ใช่แบบนั้นแล้ว

137
00:10:16,782 --> 00:10:17,824
สัญญากับพี่

138
00:10:17,825 --> 00:10:19,743
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

139
00:10:19,744 --> 00:10:20,911
เธอจะทําตามคําพูด

140
00:10:21,537 --> 00:10:22,913
อย่างที่เราคุยกันไว้

141
00:10:25,082 --> 00:10:26,375
ต้องขอให้เธอสัญญา

142
00:10:32,173 --> 00:10:35,759
ทํารอยไฮด์จากที่นี่ขึ้นเหนือไปประมาณ 32 กม.
และเอาชุดของพักสลีย์ไปทิ้งไว้

143
00:10:35,760 --> 00:10:38,345
ก่อนจะโทรแจ้งนิรนามอย่างที่สั่ง

144
00:10:38,346 --> 00:10:39,430
ดี

145
00:10:40,431 --> 00:10:42,891
ตํารวจจะได้เลิกตามเรา

146
00:10:42,892 --> 00:10:47,854
ทีนี้ได้เวลาลากถ่านไฟเก่าของนายมาลงสนาม

147
00:10:47,855 --> 00:10:49,898
เวนส์เดย์ต้องรู้แน่ว่าโดนหลอก

148
00:10:49,899 --> 00:10:53,568
ใช่ แต่แอดดัมส์ไม่มีทางสละคนในครอบครัว

149
00:10:53,569 --> 00:10:54,945
ต่อให้เป็นแค่เบี้ยตัวหนึ่ง

150
00:10:56,072 --> 00:10:58,366
และจุดอ่อนทางอารมณ์แบบนั้นแหละ

151
00:10:59,283 --> 00:11:01,035
จะพาเรารุกฆาต

152
00:11:02,703 --> 00:11:03,912
เรื่องพักสลีย์เป็นไงบ้าง

153
00:11:03,913 --> 00:11:06,206
ยังหายตัวไป แต่เขายังไม่ตาย

154
00:11:06,207 --> 00:11:08,375
ไอแซคตั้งใจจะช่วยพี่สาวให้ได้

155
00:11:08,376 --> 00:11:11,628
ฉันรู้ว่าเขาต้องใช้พักสลีย์
แค่ต้องหาว่าที่ไหนและเมื่อไหร่

156
00:11:11,629 --> 00:11:13,755
แย่แล้ว เขามานี่

157
00:11:13,756 --> 00:11:14,757
ใคร

158
00:11:15,716 --> 00:11:16,550
ไอแซคเหรอ

159
00:11:17,134 --> 00:11:18,802
เปล่า คุณพ่อฉัน

160
00:11:18,803 --> 00:11:21,888
ปกติพ่อจะให้ผู้ช่วยสักคนมารับ

161
00:11:21,889 --> 00:11:23,723
แม่มารับไม่ได้เหรอ

162
00:11:23,724 --> 00:11:26,852
แม่ยุ่งอยู่กับสามีนอร์มี่คนใหม่และลูกคนใหม่

163
00:11:27,436 --> 00:11:29,979
ฉันคือความผิดพลาดที่ทําให้พ่อแม่ทนอยู่ด้วยกัน

164
00:11:29,980 --> 00:11:31,523
ทั้งที่เลยวันหมดอายุไปนานแล้ว

165
00:11:31,524 --> 00:11:34,150
ดินปืน ยาปฏิชีวนะ และเครื่องทรมานขึงพืด

166
00:11:34,151 --> 00:11:35,528
นั่นก็เกิดจากความผิดพลาด

167
00:11:36,987 --> 00:11:39,989
แค่อยากบอกว่าฉันรักพวกเรามากเลย

168
00:11:39,990 --> 00:11:42,450
- เราเหมือนสามทหารเสือ
- ระวังปาก

169
00:11:42,451 --> 00:11:43,577
แอ็กเนส

170
00:11:44,286 --> 00:11:46,038
บาย เจอกันปีหน้านะ

171
00:11:47,331 --> 00:11:49,916
ฉันอยากไปช่วยจัง แต่ดันต้องเข้ากรงลูปิน

172
00:11:49,917 --> 00:11:51,584
โดนครูคาพรีสวดยับเลย

173
00:11:51,585 --> 00:11:53,420
ต้องเข้ากรงล่วงหน้าและอยู่นิ่งๆ ไว้

174
00:11:53,421 --> 00:11:56,214
ฉันลงแอพทําสมาธิ ใส่เพลย์ลิสต์เพลงโปรด

175
00:11:56,215 --> 00:11:58,718
แล้วก็เตรียมอาหารเสริม
ซิลเวอร์คอลลอยด์เพิ่มด้วย

176
00:11:59,927 --> 00:12:01,595
ไม่น่ามีอะไรพลาดได้เนอะ

177
00:12:02,388 --> 00:12:04,515
ฉันจะไปปล่อยเธอออกมาทันทีที่รุ่งสาง

178
00:12:05,975 --> 00:12:07,017
เกี่ยวก้อยสัญญานะ

179
00:12:11,397 --> 00:12:13,356
นาย เราจะปลุกคนตายอีกรอบ

180
00:12:13,357 --> 00:12:15,358
อีกนานไหมกว่าผีเสื้อศพของนายจะบินได้

181
00:12:15,359 --> 00:12:17,694
เสียดายจัง แต่พวกมันบินไม่ขึ้นถาวรแล้วล่ะ

182
00:12:17,695 --> 00:12:20,823
ปกติผีเสื้อศพมีวงจรชีวิตแค่ 36 ชั่วโมง

183
00:12:23,075 --> 00:12:24,492
เวนส์เดย์ ขอโทษจริงๆ

184
00:12:24,493 --> 00:12:26,536
พักสลีย์อยากเป็นเพื่อนฉัน แต่ฉันปฏิเสธเขา

185
00:12:26,537 --> 00:12:29,122
ถ้าฉันทําดีต่อเขาหน่อย เขาคงไม่คิด

186
00:12:29,123 --> 00:12:30,832
อยากไปเป็นเพื่อนซี้กับซอมบี้

187
00:12:30,833 --> 00:12:32,584
ฉันเป็นคนเฝ้าน้องชาย

188
00:12:32,585 --> 00:12:34,794
ก็น่าจะจับเขาใส่กรงเพื่อความปลอดภัยแต่แรก

189
00:12:34,795 --> 00:12:36,296
ฉันกําลังจะไปเพิงผึ้งหึ่ง

190
00:12:36,297 --> 00:12:38,131
ต้องให้ผึ้งจําศีลเร็วกว่าเดิมหน่อย

191
00:12:38,132 --> 00:12:39,467
มาด้วยกันไหม...

192
00:13:02,114 --> 00:13:04,157
เวนส์เดย์ กําลังจะไปหาพ่อแม่เธออยู่เลย

193
00:13:04,158 --> 00:13:05,784
นักเดินป่าเจอชุดของพักสลีย์

194
00:13:05,785 --> 00:13:08,578
ฉันจะย้ายทีมค้นหาจากเจริโคไปที่เบอร์ลิงตัน

195
00:13:08,579 --> 00:13:11,039
นั่นเหมือนแผนล่อจากเบาะแสจริงมากกว่า

196
00:13:11,040 --> 00:13:13,042
ฉันตามหลักฐานที่พบ ไม่ใช่ทําตามลางสังหรณ์

197
00:13:14,835 --> 00:13:17,213
ในที่สุดก็ได้ห้องทํางานคืน

198
00:13:18,422 --> 00:13:22,009
ดอร์ทโดนแหกแตกสนิท
คนก็เลยมองเห็นคุณค่าสิ่งที่ฉันสร้างไว้

199
00:13:22,510 --> 00:13:26,429
ต่อไปคณะกรรมการจะรําลึกถึง
ยุคสมัยครูใหญ่วีมส์ด้วยความชื่นชม

200
00:13:26,430 --> 00:13:30,225
เนเวอร์มอร์ต้องมีคนมั่นคงคอยถือหางเสือ

201
00:13:30,226 --> 00:13:33,186
ผู้นําที่มีจริยธรรมไร้ที่ติ

202
00:13:33,187 --> 00:13:35,648
คุณปกปิดการฆาตกรรมโรแวนกับตัวตนของไฮด์

203
00:13:36,941 --> 00:13:38,400
คนเราก็พลาดกันได้

204
00:13:39,151 --> 00:13:41,153
แต่มันเป็นอดีตไปแล้ว

205
00:13:46,033 --> 00:13:47,325
ไปเพิงผึ้งหึ่งมาแล้ว

206
00:13:47,326 --> 00:13:51,037
เจอสเลิร์ป แต่เขาดูเป็นมนุษย์เต็มขั้น
เขาสั่งให้เอานี่มาให้เธอ

207
00:13:51,038 --> 00:13:54,499
บอกว่าถ้าฉันบอกคนอื่น เขาจะมาฆ่าฉัน

208
00:13:54,500 --> 00:13:56,417
เวนส์เดย์ ฉันกลัวอ่ะ

209
00:13:56,418 --> 00:13:58,629
กลับหอไป ล็อกประตูด้วย

210
00:13:59,129 --> 00:14:00,005
เดี๋ยวนี้

211
00:14:05,427 --> 00:14:07,638
(เที่ยงคืน)

212
00:14:22,862 --> 00:14:25,906
ไอแซคคิดว่าจะลวงฉันมากําจัดทิ้งได้

213
00:14:30,703 --> 00:14:32,288
พอเล็งได้มุมเหมาะๆ

214
00:14:34,790 --> 00:14:36,750
ยิงหน้าไม้ใส่สมองซอมบี้ของมันเลย

215
00:14:49,972 --> 00:14:51,639
ไทเลอร์เตือนว่าเธอเป็นคู่ปรับตัวฉกาจ

216
00:14:51,640 --> 00:14:55,476
ฉันก็เห็นกับตาแล้วว่าเธอทําทุกอย่างพินาศได้จริง

217
00:14:55,477 --> 00:14:59,355
ส่งตัวน้องฉันคืนมา คลานกลับหลุมไป
รอบนี้ตายแล้วไม่ต้องฟื้น

218
00:14:59,356 --> 00:15:02,276
- ฉันรู้ว่านายทําอะไรพ่อฉัน
- แต่ฉันเป็นฝ่ายที่ตาย

219
00:15:02,860 --> 00:15:05,237
เพราะเขากับคุณแม่ขาของเธอ

220
00:15:05,905 --> 00:15:10,783
ให้น้องเธอชดใช้ความผิดของพ่อแม่สิ
แล้วจะถือว่าหายกัน

221
00:15:10,784 --> 00:15:12,369
นายไม่มีเครื่องนั่นแล้ว

222
00:15:12,870 --> 00:15:16,456
วิลโลว์ฮิลกับหอคอยอิยาโกถูกทําลาย
กว่าจะสร้างใหม่ก็หลายเดือน

223
00:15:16,457 --> 00:15:19,293
ถึงตอนนั้นนายก็ช่วยพี่ไม่ทันแล้ว

224
00:15:24,214 --> 00:15:26,090
ให้คะแนนความพยายาม

225
00:15:26,091 --> 00:15:29,970
เธอมาชวนคุย
ระหว่างที่มือขวาผู้ซื่อสัตย์คอยเล็งเป้า

226
00:15:34,308 --> 00:15:35,309
จับได้ละ

227
00:15:41,231 --> 00:15:43,192
ก็แค่เขาไม่ใช่มือขวาของเธอแต่แรก

228
00:15:44,318 --> 00:15:45,194
เขาเป็นของฉัน

229
00:15:46,779 --> 00:15:49,823
ปรากฏว่าในคืนนั้น
พ่อแม่เธอไม่ได้ฆ่าฉันตายหมดทุกส่วน

230
00:16:01,085 --> 00:16:02,795
(ไอแซค ไนท์)

231
00:16:04,630 --> 00:16:06,632
(ธิง)

232
00:16:07,925 --> 00:16:08,967
เอ็นดูนะ

233
00:16:08,968 --> 00:16:11,302
คิดดู ฉันต้องอึ้งแค่ไหนตอนที่เห็นมือขวาตัวเอง

234
00:16:11,303 --> 00:16:14,055
เพ่นพ่านอยู่ในวิลโลว์ฮิลโดยไม่มีฉัน

235
00:16:14,056 --> 00:16:18,060
ยิ่งเป็นดาวินชี ไม่มีมือขวาก็ไร้ค่า

236
00:16:21,814 --> 00:16:24,566
แม่เธอตัดมือฉัน

237
00:16:29,154 --> 00:16:33,617
ทําให้เครื่องจักรกลรวนจนระเบิด

238
00:16:34,368 --> 00:16:38,121
พลังไฟกระชากนั่นคงปลุกชีพมือฉันขึ้นมา

239
00:16:38,122 --> 00:16:40,374
ในกรณีนี้ ส่วนเดียวดีกว่าโดยรวมจริงด้วย

240
00:17:16,660 --> 00:17:18,412
สมบูรณ์พร้อมเสียที

241
00:17:25,669 --> 00:17:27,795
ตระกูลแอดดัมส์

242
00:17:27,796 --> 00:17:30,257
ต้องจบสิ้นคืนนี้

243
00:17:32,551 --> 00:17:34,136
เริ่มจากเธอคนแรก

244
00:18:03,207 --> 00:18:04,957
เรามีนัดที่หอคอยอิยาโก

245
00:18:04,958 --> 00:18:08,420
ในที่สุดชีวิตน้อยๆ น่าสมเพชของนายก็มีจุดหมาย

246
00:18:38,867 --> 00:18:41,495
ตอนนี้ก็แก้ปัญหาครอบครัวเราได้เสียที

247
00:18:42,246 --> 00:18:43,288
สวัสดีจ้ะ

248
00:18:45,582 --> 00:18:46,583
มาเร็ว

249
00:18:49,878 --> 00:18:53,214
หายใจเข้าลึก แล้วค่อยๆ ผ่อนออก

250
00:18:53,215 --> 00:18:55,424
นึกภาพหมาป่าในตัวเรา

251
00:18:55,425 --> 00:18:57,511
จิตวิญญาณทรงพลังแต่อ่อนโยน

252
00:18:58,011 --> 00:19:00,721
กําหนดจิตว่าคืนนี้เป็นคืนแห่งความสงบ...

253
00:19:00,722 --> 00:19:02,056
อีนิด! มาช่วยหน่อย

254
00:19:02,057 --> 00:19:05,726
- แอ็กเนส นึกว่ากลับไปแล้ว
- ฉันทิ้งเวนส์เดย์ไม่ลง

255
00:19:05,727 --> 00:19:07,980
เลยหนีพ่อมาตอนที่แวะเติมน้ํามัน

256
00:19:08,564 --> 00:19:11,065
ไอแซคฝังเวนส์เดย์ไว้ใต้ต้นกะโหลก

257
00:19:11,066 --> 00:19:12,942
ฉันขุดคนเดียวไม่ไหว

258
00:19:12,943 --> 00:19:14,652
อะไรนะ ตายละ

259
00:19:14,653 --> 00:19:16,612
- ธิงอยู่ไหน
- เรื่องยาวกว่านั้นอีก

260
00:19:16,613 --> 00:19:19,700
เดี๋ยวเล่าระหว่างทาง เราเหลือเวลาไม่เยอะ

261
00:19:22,119 --> 00:19:24,163
เวนส์เดย์ เรามาแล้ว! อดทนไว้

262
00:19:28,292 --> 00:19:30,002
ได้ยินเสียงหัวใจแต่อ่อนมาก

263
00:19:38,218 --> 00:19:39,970
ไม่มีทางช่วยทันแน่ๆ

264
00:19:40,512 --> 00:19:42,681
ไม่นะ

265
00:19:49,938 --> 00:19:51,565
ร่างนี้ฉันไม่แข็งแรงพอ

266
00:19:54,318 --> 00:19:55,944
แต่เธอจะแปลงร่างกลับไม่ได้

267
00:19:56,612 --> 00:19:57,779
เธอเป็นอัลฟ่านะ

268
00:19:58,530 --> 00:19:59,865
ฉันปล่อยให้เขาตายไม่ได้

269
00:20:24,848 --> 00:20:28,143
เวนส์เดย์ ฟื้นสิ ลืมตาหน่อย

270
00:20:34,691 --> 00:20:36,401
ขอร้อง

271
00:20:39,029 --> 00:20:40,030
บันเทิงดี

272
00:20:45,452 --> 00:20:46,453
อีนิด

273
00:20:50,123 --> 00:20:51,959
เป็นทางเดียวที่จะช่วยเธอได้

274
00:21:03,428 --> 00:21:05,597
ตามเขาไปเดี๋ยวนี้

275
00:21:07,099 --> 00:21:09,101
เวนส์เดย์!

276
00:21:10,560 --> 00:21:12,437
ขอบคุณเหล่าวิญญาณ

277
00:21:15,524 --> 00:21:16,692
แค่วิญญาณดวงเดียวก็พอ

278
00:21:17,359 --> 00:21:20,486
ถ้าไม่รีบไป จะไม่เหลืออะไรให้ช่วย

279
00:21:20,487 --> 00:21:21,947
พักสลีย์อยู่ไหน

280
00:21:35,168 --> 00:21:37,087
ทุกอย่างยังอยู่ครบ

281
00:21:39,840 --> 00:21:40,673
ดีมาก

282
00:21:40,674 --> 00:21:43,134
เราจะต่อไอ้เครื่องบุโรทั่งนี่ใหม่ยังไง

283
00:21:43,135 --> 00:21:44,303
เราไม่ต้อง

284
00:21:46,513 --> 00:21:47,514
ฉันทําเอง

285
00:22:22,549 --> 00:22:25,426
ต่อให้พ่อแม่ไม่บอกหนูเรื่องธิง

286
00:22:25,427 --> 00:22:26,927
ทําไมถึงไม่บอกเขา

287
00:22:26,928 --> 00:22:29,513
เพราะบางครั้งก็ฝังกลบความจริงไปเสียดีกว่า

288
00:22:29,514 --> 00:22:31,224
ธิงจําไอแซคไม่ได้

289
00:22:32,017 --> 00:22:36,146
ไอแซคทํากับพ่อของลูกขนาดนั้น
จะให้ธิงต้องรับรู้ด้วยทําไม

290
00:22:36,772 --> 00:22:40,816
พ่ออยากคิดว่าความดีงาม
น้อยนิดที่ไอแซคเคยมีนั้นคงเหลืออยู่ในธิง

291
00:22:40,817 --> 00:22:44,112
แต่ตอนนี้ธิงกลับไปต่อติดกับไอแซค
และกําลังจะฆ่าลูกชายพ่อ

292
00:22:46,990 --> 00:22:49,033
นักวิทยาศาสตร์สติเฟื่อง
เพลงประกอบสะเหล่อ

293
00:22:49,034 --> 00:22:50,034
เลิศมาก

294
00:22:50,035 --> 00:22:50,994
ที่รักขา

295
00:22:52,037 --> 00:22:53,579
ไปโทรแจ้งนายอําเภอ

296
00:22:53,580 --> 00:22:55,374
ปล่อยเราจัดการเรื่องนี้เถอะ

297
00:22:56,666 --> 00:22:58,460
สุดที่รัก ช่วยลูกเราด้วยนะ

298
00:23:33,453 --> 00:23:34,787
ไอแซค เป็นอะไรไหม

299
00:23:34,788 --> 00:23:35,956
ไม่เป็นไร

300
00:23:36,873 --> 00:23:38,500
เอาแหล่งพลังงานไปมัด

301
00:23:53,932 --> 00:23:57,269
ฉันรอเวลานี้มา 30 ปี

302
00:24:15,954 --> 00:24:17,204
เตรียมตัวเลย

303
00:24:17,205 --> 00:24:19,249
เราจะใช้แบตแกจนแห้ง

304
00:24:30,927 --> 00:24:32,345
ถึงเวลาแล้ว ไอแซค

305
00:24:33,221 --> 00:24:34,055
ลงมือเลย

306
00:24:36,641 --> 00:24:37,642
เดี๋ยวนี้

307
00:24:38,393 --> 00:24:39,728
สัญญากันแล้วนะ

308
00:24:57,829 --> 00:24:59,581
เดี๋ยว จะทําอะไรน่ะ

309
00:25:00,624 --> 00:25:02,458
แม่ เรามาช่วยแม่นะ

310
00:25:02,459 --> 00:25:04,461
ช่วยแม่ไม่ทันแล้วจ้ะลูก

311
00:25:05,045 --> 00:25:06,837
นี่เป็นคราวของลูก

312
00:25:06,838 --> 00:25:09,132
เราช่วยลูกจากชีวิตแบบนี้ได้

313
00:25:10,467 --> 00:25:12,135
ให้ได้เริ่มต้นใหม่

314
00:25:13,094 --> 00:25:15,805
ไม่ แม่ไม่มีสิทธิ์ริบพลังไปจากผม

315
00:25:19,476 --> 00:25:20,644
รักนะจ๊ะ

316
00:25:21,645 --> 00:25:23,687
อย่าทําแบบนี้ ขอร้องละ

317
00:25:23,688 --> 00:25:24,981
แม่รักลูกนะจ๊ะ

318
00:25:36,993 --> 00:25:39,913
แม่ขึ้นบันไดหลัก หนูจะใช้บันไดลิง

319
00:25:45,043 --> 00:25:46,294
แม่ ขอละ

320
00:25:49,631 --> 00:25:50,674
แม่!

321
00:25:54,094 --> 00:25:55,428
มีคนมา

322
00:25:56,179 --> 00:25:57,806
ขอละ อย่าทําแบบนี้

323
00:26:40,181 --> 00:26:41,433
ฆ่าฉันที

324
00:26:51,860 --> 00:26:53,987
- ทําไม
- กะพลาด

325
00:27:09,294 --> 00:27:10,503
ไทเลอร์ ไม่นะ

326
00:27:11,087 --> 00:27:12,213
ไทเลอร์ หยุดเดี๋ยวนี้

327
00:27:16,426 --> 00:27:18,178
ไอแซค

328
00:27:19,721 --> 00:27:20,847
ไอแซค

329
00:27:21,806 --> 00:27:22,807
ไอแซค

330
00:27:28,396 --> 00:27:29,229
ไม่เป็นไรลูก

331
00:27:29,230 --> 00:27:30,607
เวนส์เดย์

332
00:27:31,232 --> 00:27:32,483
นี่แม่เองไง

333
00:27:32,484 --> 00:27:36,363
ความผูกพันของแม่กับลูกชาย
แบบนี้สนุกเหมือนในหนังเรื่องไซโค

334
00:27:42,577 --> 00:27:44,329
ไทเลอร์ ลูกจ๋า

335
00:27:47,082 --> 00:27:47,916
ลูกแม่...

336
00:28:20,532 --> 00:28:22,409
ทนไว้นะพักสลีย์ เกาะแม่ไว้

337
00:29:37,233 --> 00:29:38,359
ไอแซค

338
00:29:40,028 --> 00:29:41,780
นายเอาของของฉันไป

339
00:29:45,742 --> 00:29:47,368
มาเร็ว

340
00:30:19,776 --> 00:30:20,777
ไปเลย

341
00:30:21,945 --> 00:30:23,404
เข้าไป

342
00:31:01,901 --> 00:31:03,444
แม่ฮะ พ่อฮะ

343
00:31:06,573 --> 00:31:07,740
ทิช

344
00:31:15,832 --> 00:31:18,209
ช่วยหน่อย ช่วยพ่อยกที

345
00:31:32,348 --> 00:31:35,393
สงสัยนิมิตไม่ได้เป็นจริงสินะ

346
00:31:46,821 --> 00:31:48,780
เพราะแก

347
00:31:48,781 --> 00:31:51,700
ฉันเสียคนคนเดียวที่ฉันรักจริงๆ

348
00:31:51,701 --> 00:31:54,162
ไอแซค!

349
00:31:54,746 --> 00:31:55,913
มันจบแล้ว

350
00:31:55,914 --> 00:31:57,331
ปล่อยลูกสาวฉันไป

351
00:31:57,332 --> 00:31:58,999
ขอโทษนะเพื่อน

352
00:31:59,000 --> 00:32:02,503
ทีนี้แกสองคนจะได้รู้ว่า
ความปวดใจที่แท้จริงเป็นยังไง

353
00:32:04,213 --> 00:32:06,799
ถ้าเข้ามาอีกก้าวเดียวฉันจะหักคอมัน

354
00:32:11,679 --> 00:32:14,765
ธิง เรารู้ว่าเธอยังอยู่ในนั้น

355
00:32:14,766 --> 00:32:16,893
กลับมาหาเราเถอะธิง เรารักนาย

356
00:32:17,602 --> 00:32:19,061
เราเป็นครอบครัวนายนะ

357
00:32:19,062 --> 00:32:21,272
ไอ้นี่ไม่เคยเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวแก

358
00:32:22,106 --> 00:32:23,232
มันเป็นส่วนหนึ่งของฉัน

359
00:32:38,206 --> 00:32:39,540
กะพลาด

360
00:32:48,716 --> 00:32:50,093
สู้มัน ธิง

361
00:33:00,687 --> 00:33:01,771
เกิดอะไรขึ้น

362
00:33:04,983 --> 00:33:07,402
ไม่ต้องเป็นอัจฉริยะก็น่าจะคิดได้

363
00:33:53,197 --> 00:33:54,115
หมดเวลาแล้วสิ

364
00:35:04,477 --> 00:35:05,812
ขอต้อนรับกลับมา ธิง

365
00:35:35,383 --> 00:35:38,344
พอรู้ว่านายตัดมาจากอัจฉริยะชั่วร้าย

366
00:35:38,970 --> 00:35:40,805
ก็เข้าใจเลยว่าทําไมเราเข้ากันได้ดี

367
00:35:42,932 --> 00:35:44,684
รู้สึกยังไงที่ได้รู้ความจริง

368
00:35:47,311 --> 00:35:51,274
รู้ว่าคุมอดีตไม่ได้ แต่อนาคตอยู่ในมือเรา

369
00:35:55,069 --> 00:35:56,195
จะเอายังไง

370
00:36:07,748 --> 00:36:09,082
ได้ข้อมูลอะไรมาบ้าง

371
00:36:09,083 --> 00:36:11,294
กล้องจับภาพสัตว์ป่าถ่ายได้เมื่อเช้านี้

372
00:36:13,379 --> 00:36:14,630
นี่อีนิด

373
00:36:15,298 --> 00:36:16,715
กําลังมุ่งหน้าขึ้นเหนือ

374
00:36:16,716 --> 00:36:18,925
ห่างจากพรมแดนแคนาดาประมาณแปดกิโลเมตร

375
00:36:18,926 --> 00:36:20,177
แล้วคาพรีล่ะ

376
00:36:20,178 --> 00:36:23,346
ได้บอกข้อมูลที่ช่วยให้รู้ว่าอีนิดจะไปไหนมั้ย

377
00:36:23,347 --> 00:36:24,764
ครูหายตัวไปแล้ว

378
00:36:24,765 --> 00:36:27,100
คงไปออกล่าหางานใหม่

379
00:36:27,101 --> 00:36:30,146
ในเมื่อไม่เหลือเนเวอร์มอร์อีกต่อไป

380
00:36:32,148 --> 00:36:35,066
(ฟรองซวส กัลพิน
ภรรยาและแม่ที่รัก)

381
00:36:35,067 --> 00:36:38,695
(โดโนแวน กัลพิน
บริการสังคมตลอด 35 ปี - เจริโคเคาน์ตี้)

382
00:36:38,696 --> 00:36:39,655
สวัสดี ไทเลอร์

383
00:36:41,741 --> 00:36:44,660
คุณจะเป็นใครก็ช่าง ช่วยไปให้พ้นๆ

384
00:36:47,121 --> 00:36:50,249
เรารู้กันนะว่านายไม่มีทางรอดถ้าอยู่คนเดียว

385
00:36:50,917 --> 00:36:52,168
อยู่ได้ก็ไม่นาน

386
00:36:53,669 --> 00:36:55,087
แต่ฉันช่วยนายได้

387
00:36:57,924 --> 00:37:00,592
ไม่อยากมีแม่หรือเจ้านายแล้ว

388
00:37:00,593 --> 00:37:03,095
ฉันไม่ได้อยากเป็นทั้งสองอย่าง

389
00:37:06,265 --> 00:37:07,475
ฉันกําลังเสนอ

390
00:37:08,392 --> 00:37:11,686
ระบบช่วยเหลือคนอย่างนาย

391
00:37:11,687 --> 00:37:13,438
เพื่อนไฮด์

392
00:37:13,439 --> 00:37:16,275
หลบซ่อนในที่ซึ่งโลกจะไม่ตามไปพบ

393
00:37:19,278 --> 00:37:20,696
นายจะได้อยู่กับฝูง

394
00:37:21,948 --> 00:37:26,327
สร้างความผูกพันที่หลุดพ้นจาก
ความปรารถนาเจ้านายแค่หนึ่งเดียว

395
00:37:32,583 --> 00:37:33,833
แล้วคุณได้อะไร

396
00:37:33,834 --> 00:37:36,879
คุณเป็นมนุษย์หมาป่า กลิ่นโชยมาแต่ไกล

397
00:37:38,339 --> 00:37:39,924
พ่อฉันเป็นไฮด์

398
00:37:50,142 --> 00:37:52,185
เปิดแล้วจะไม่ระเบิดใส่หน้าใช่มั้ย

399
00:37:52,186 --> 00:37:53,688
ของกินเล่นระหว่างทาง

400
00:37:57,024 --> 00:37:58,818
ค่อยๆ กินล่ะ

401
00:38:00,111 --> 00:38:01,403
ขอบใจ

402
00:38:01,404 --> 00:38:03,446
คือฉันมาคิดดูแล้ว

403
00:38:03,447 --> 00:38:06,074
ช่วงปิดเทอม ถ้านายว่าง

404
00:38:06,075 --> 00:38:07,660
แวะมาเยี่ยมก็ได้นะ

405
00:38:08,828 --> 00:38:10,871
เอาจริง แบบไปบ้านนายจริงๆ น่ะเหรอ

406
00:38:11,539 --> 00:38:13,332
เพื่อนกันเขาก็ทํางั้นใช่มั้ยล่ะ

407
00:38:20,214 --> 00:38:21,257
เวนส์เดย์

408
00:38:23,009 --> 00:38:24,010
เดี๋ยวนะ

409
00:38:25,845 --> 00:38:27,888
แม่มีของอยากจะให้ลูก

410
00:38:30,349 --> 00:38:31,599
บันทึกของน้าโอฟีเลีย

411
00:38:31,600 --> 00:38:32,685
ใช่จ้ะ

412
00:38:33,436 --> 00:38:35,145
อย่างที่มีเรื่องย้ําเตือนอยู่เรื่อย

413
00:38:35,146 --> 00:38:38,274
ยิ่งฝืนเก็บงําความลับ
ผลที่ตามมาอาจยิ่งร้ายถึงตายได้

414
00:38:39,358 --> 00:38:41,861
ทุกบ้านล้วนมีบทที่ดํามืดนะ เวนส์เดย์

415
00:38:43,946 --> 00:38:45,448
รวมทั้งบ้านเราด้วย

416
00:38:46,574 --> 00:38:47,658
ขอบคุณค่ะแม่

417
00:38:49,493 --> 00:38:52,163
สมใจเหลือเกินที่เห็นแม่ลูกอยู่ด้วยกัน

418
00:38:53,873 --> 00:38:56,207
การฟื้นฟูความผูกพันในครอบครัว

419
00:38:56,208 --> 00:38:59,962
เป็นก้าวใหญ่ก้าวแรกในการเรียกพลังจิตกลับมา

420
00:39:01,422 --> 00:39:05,259
เมื่อสําเร็จไปแล้ว
ฉันก็จะลาพักการสอนแบบยาวๆ

421
00:39:11,390 --> 00:39:16,479
ใครจะคิดว่า
คนที่หล่อเลี้ยงวิญญาณฉันไว้จะเป็นเธอ

422
00:39:18,898 --> 00:39:20,941
จนกว่าจะพบกันใหม่ เวนส์เดย์

423
00:39:32,578 --> 00:39:34,497
โห ข้างนอกแดดจ้าจัง

424
00:39:35,373 --> 00:39:38,709
คืนนี้ได้นอนใต้หลังคารั่วๆ ของบ้านเรา
คงโล่งใจขึ้นมาก

425
00:39:40,628 --> 00:39:43,547
- ไปเก็บของของลูกกัน เร็วเข้า
- หนูจะไม่กลับบ้าน

426
00:39:57,770 --> 00:39:58,812
ได้ข้อความแล้ว

427
00:39:58,813 --> 00:40:00,814
ลุงพร้อมตะลอนทัวร์เสมอแหละ

428
00:40:00,815 --> 00:40:03,525
ไปไหนดี หาดเชือดคอ หุบเขากินคน

429
00:40:03,526 --> 00:40:05,653
เราจะขึ้นเหนือไปช่วยอีนิด

430
00:40:06,362 --> 00:40:07,613
เขาเป็นอัลฟ่า

431
00:40:08,447 --> 00:40:11,533
ได้ข่าวว่าหมาน้อยพวกนั้น
เขี้ยวโง้งแบบงับทีเดียวคอขาด

432
00:40:11,534 --> 00:40:13,993
กรงเล็บก็แหลมเฟี้ยวปาดทีเป็นเนื้อสไลด์

433
00:40:13,994 --> 00:40:14,994
สนุกจัง!

434
00:40:14,995 --> 00:40:16,372
ไปเลย

435
00:40:22,378 --> 00:40:23,795
{\an8}(สถาบันเนเวอร์มอร์)

436
00:40:23,796 --> 00:40:27,049
ปีการศึกษาของเนเวอร์มอร์
จบลงด้วยความวุ่นตายวายชนม์อีกครั้ง

437
00:40:28,217 --> 00:40:30,678
ปริศนาที่ไขไม่ออกยังบินวนรอฉกเหมือนฝูงแร้ง

438
00:40:35,766 --> 00:40:38,936
ทําไมฉันจึงตัดพันธนาการให้ไทเลอร์
แทนที่จะสับคอเขา

439
00:40:39,437 --> 00:40:41,939
แล้วความเมตตาอย่างวู่วามนั้น
จะย้อนมาเล่นงานฉันไหม

440
00:40:44,775 --> 00:40:48,195
ส่วนพ่อกับแม่ รอยยิ้มไม่อาจลบคําโกหกได้

441
00:40:52,116 --> 00:40:55,161
แม่มอบบันทึกน้าโอฟีเลียให้เพื่อแสดงความไว้ใจ

442
00:40:56,162 --> 00:40:57,872
หรือเพื่อขอคืนดีเงียบๆ ใจจะขาด

443
00:41:02,251 --> 00:41:04,044
แต่ก่อนอื่น ฉันต้องหาอีนิดให้เจอ

444
00:41:06,964 --> 00:41:08,424
ฉันให้สัญญาไว้

445
00:41:08,966 --> 00:41:11,510
แต่คนที่อาจกลับมาอยู่เคียงข้างฉันจะเป็นใคร

446
00:41:13,345 --> 00:41:14,680
เพื่อนฉัน

447
00:41:15,222 --> 00:41:17,308
หรืออสูรร้ายที่กลืนกินเธอเข้าไป

448
00:41:21,187 --> 00:41:22,646
(น้ําตาทมิฬ)

449
00:41:32,031 --> 00:41:33,199
น้าโอฟีเลีย

450
00:41:43,959 --> 00:41:46,629
ความลับเป็นรากฐานของตระกูลแอดดัมส์

451
00:41:48,214 --> 00:41:50,883
อมพิษฟอนเฟะอยู่ใต้เปลือกนอก

452
00:42:01,936 --> 00:42:03,269
โอฟีเลีย!

453
00:42:03,270 --> 00:42:05,773
(เวนส์เดย์ต้องตาย)

454
00:42:09,443 --> 00:42:11,361
ขณะที่ฉันมุ่งหน้าสู่แดนปริศนา

455
00:42:11,362 --> 00:42:14,573
ฉันตั้งมั่นจะขุดคุ้ยทุกคําลวงและแผนอําพราง

456
00:42:15,157 --> 00:42:16,450
ไม่อย่างนั้นก็ยอมตาย

457
00:42:17,618 --> 00:42:20,246
ฉันว่าเป็นปิดเทอมที่ไร้ที่ติอยู่นะ

458
00:44:40,135 --> 00:44:43,222
คําบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม