1
00:00:06,006 --> 00:00:08,341
(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:23,148 --> 00:00:24,441
ฉันชอบงานศพ

3
00:00:24,524 --> 00:00:27,944
ตั้งแต่โตพอจะอ่านข่าวมรณกรรมรู้เรื่อง
นี่ก็ไปงานศพแล้ว

4
00:00:29,446 --> 00:00:31,114
"พระเจ้าเป็นที่พักพิงและพละกำลัง…"

5
00:00:31,197 --> 00:00:33,908
นายกเทศมนตรีวอล์คเกอร์ถูกฆ่า
และฉันรู้ว่าฆาตกรอยู่ในนี้

6
00:00:34,659 --> 00:00:37,996
ยืนทำไม่รู้ไม่ชี้อยู่ท่ามกลางพวกเรา
กำลังวางแผนขั้นต่อไป

7
00:00:39,122 --> 00:00:40,582
คอยจับตาดูฉันทุกความเคลื่อนไหว

8
00:00:43,293 --> 00:00:45,295
ฉันรู้ว่าใกล้พบความจริงแล้ว

9
00:00:45,378 --> 00:00:47,130
ฉันได้ชิ้นส่วนของปริศนาครบถ้วนแล้ว

10
00:00:48,673 --> 00:00:50,425
แค่ต้องต่อให้มันเป็นรูปขึ้นมา

11
00:01:27,504 --> 00:01:30,048
ฉันต้องมองข้ามน้ำตาและฉากหน้าเศร้าโศกอาลัย

12
00:01:30,131 --> 00:01:33,176
ที่ผ่านมาฉันอาจเสียรู้และพ่ายต่อกลอุบาย

13
00:01:33,259 --> 00:01:35,512
แต่เรายังไม่ได้เดินหมากตาสุดท้าย

14
00:01:37,806 --> 00:01:39,808
ฆาตกรจะต้องพลาด…

15
00:01:41,142 --> 00:01:42,435
และฉันจะพร้อมรอตรงนั้น

16
00:02:17,679 --> 00:02:20,807
ยังเฉียบคมเหมือนเดิมเลยนะ ศิษย์ผมเปียของลุง

17
00:02:21,349 --> 00:02:22,350
ลุงเฟสเตอร์

18
00:02:34,445 --> 00:02:38,283
(บทที่เจ็ด)
("ถ้าป่านนี้ยังไม่สาปกัน")

19
00:02:39,868 --> 00:02:41,619
ลุงซุ่มดูหนูมาตั้งแต่เมื่อไหร่

20
00:02:41,703 --> 00:02:45,123
ลุงเพิ่งมาถึงเมืองเมื่อเช้า
แล้วก็เจอคลื่นความหลังทันที

21
00:02:45,206 --> 00:02:47,167
นึกว่าลุงไม่ได้เรียนเนเวอร์มอร์

22
00:02:47,250 --> 00:02:49,919
ไม่ได้เรียน พ่อหลานเอาสมองไปหมด

23
00:02:50,795 --> 00:02:52,547
แต่ลุงก็ชอบโผล่แว้บมาให้ตกใจเล่นๆ

24
00:02:52,630 --> 00:02:55,884
ส่วนใหญ่จะโดดลงมาจากเพดาน
คาบมีดไว้ในปาก

25
00:02:55,967 --> 00:02:58,219
- แค่คอยย้ำให้เขาระวังตัวน่ะ
- แน่สินะ

26
00:02:58,720 --> 00:03:01,055
พ่อหลานบอกลุงแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

27
00:03:01,139 --> 00:03:03,558
สัตว์ประหลาด ฆาตกรรม โกลาหล

28
00:03:04,475 --> 00:03:05,643
สนุกสุดๆ

29
00:03:06,227 --> 00:03:09,939
ลุงบอกเขาว่ามีงานต้องทำที่บอสตัน
แต่จะแวะมาดูหลานให้

30
00:03:10,481 --> 00:03:11,691
งานแบบไหน

31
00:03:11,774 --> 00:03:14,736
งานแบบที่ต้องหาที่กบดานเงียบๆ สักวันสองวัน

32
00:03:27,665 --> 00:03:29,292
เพิงนี้เป็นของเพื่อนหนู

33
00:03:30,960 --> 00:03:32,921
หาเพื่อนได้จริงๆ ด้วยแฮะ

34
00:03:33,004 --> 00:03:35,673
เจ้าหนูน่าสงสารนั่นได้นอนในถุงห่อศพกลับบ้านแน่

35
00:03:39,260 --> 00:03:42,889
- ชอบจังเลย ที่ซ่อนแถมของว่าง
- ผึ้งกำลังจำศีล

36
00:03:43,473 --> 00:03:45,433
ยูจีนรักเจ้าพวกนี้เหมือนลูก

37
00:03:46,935 --> 00:03:48,728
แปลว่าห้ามกินเด็ดขาด!

38
00:03:54,901 --> 00:03:55,777
คือว่า…

39
00:03:56,861 --> 00:03:59,572
เวลาหลานจ้องเขม็งเอาเป็นเอาตายแบบนั้น

40
00:03:59,656 --> 00:04:01,115
ทำให้คิดถึงแม่เขานะ

41
00:04:01,616 --> 00:04:03,618
พูดถึงเรื่องน่ากลัว…

42
00:04:03,701 --> 00:04:05,954
รู้หรือยังว่ากำลังรับมือ
กับสัตว์ประหลาดประเภทไหน

43
00:04:06,037 --> 00:04:08,122
หนูยังระบุไม่ได้

44
00:04:14,170 --> 00:04:15,380
เขาเรียกว่าตัวไฮด์

45
00:04:16,714 --> 00:04:17,715
แบบเจคิลกับไฮด์เหรอ

46
00:04:19,050 --> 00:04:20,301
ลุงเคยเจอมาก่อนเหรอ

47
00:04:20,385 --> 00:04:21,678
เคยสิ

48
00:04:21,761 --> 00:04:26,057
เมื่อปี 1983 ตอนไปพักผ่อนที่
สถาบันรักษาอาชญากรฟั่นเฟือน ณ ซูริค

49
00:04:26,641 --> 00:04:27,767
โดนผ่ากลีบสมองครั้งแรก

50
00:04:27,850 --> 00:04:31,271
แต่อย่างว่า ผ่ากลีบสมองก็เหมือนไปสัก
ครั้งเดียวไม่เคยพอ

51
00:04:31,354 --> 00:04:32,897
เล่าเรื่องไฮด์มาหน่อย

52
00:04:34,899 --> 00:04:36,359
โอลก้า มาลาโควา

53
00:04:36,943 --> 00:04:39,362
หูย คนนี้เพียบพร้อม

54
00:04:39,445 --> 00:04:43,408
ความสวย ความฉลาด และมีใจชอบนอนกับศพ

55
00:04:45,159 --> 00:04:47,537
โอลก้าเคยเป็นนักเปียโนคลาสสิก

56
00:04:47,620 --> 00:04:51,124
จนกระทั่งคืนหนึ่ง
เธอแปลงร่างกลางเพลงโซนาต้าของโชแปง

57
00:04:51,708 --> 00:04:53,668
สังหารคนดูไปสิบกว่าราย

58
00:04:53,751 --> 00:04:55,378
กับนักวิจารณ์ดนตรีอีกสามคน

59
00:04:55,461 --> 00:04:58,423
อะไรกระตุ้นเหรอ หรือว่าจู่ๆ ก็แปลงร่างเอง

60
00:04:59,007 --> 00:05:00,049
ไม่รู้เลย

61
00:05:00,550 --> 00:05:03,011
ลุงได้เจอเธอแค่เวลาช็อตไฟฟ้าบำบัดเป็นกลุ่ม

62
00:05:03,511 --> 00:05:06,431
หนังสือของคนนอกกรอบเล่มไหนๆ
ไม่เคยมีบันทึกถึงไฮด์

63
00:05:06,514 --> 00:05:09,142
ทั้งที่เนเวอร์มอร์ขึ้นชื่อว่า
มีหนังสือพวกนี้เยอะที่สุดแล้วนะ

64
00:05:10,268 --> 00:05:12,353
ลองอ่านบันทึกของนาธาเนียล ฟอล์คเนอร์รึยัง

65
00:05:16,774 --> 00:05:18,234
ก่อนที่เขาจะก่อตั้งเนเวอร์มอร์

66
00:05:18,318 --> 00:05:22,280
ฟอล์คเนอร์เดินทางไปทั่วโลก
เก็บข้อมูลชุมชนนอกกรอบทุกแห่งที่เจอ

67
00:05:22,947 --> 00:05:24,324
ลุงรู้ได้ไงเนี่ย

68
00:05:24,407 --> 00:05:27,994
คิดว่าสมัยนี้พ่อแม่นัวเนียกันหนักมากแล้วสินะ อู้หู

69
00:05:28,953 --> 00:05:32,248
คืนหนึ่งลุงแวะไปหอโกเมซโดยไม่ได้บอกก่อน

70
00:05:32,332 --> 00:05:35,084
เอาเป็นว่าไม่ใช่แค่ไปขัดจังหวะ
เล่นปาหมอนก็แล้วกัน

71
00:05:35,168 --> 00:05:36,127
ลุงเฟสเตอร์

72
00:05:37,378 --> 00:05:39,255
บันทึกนั่นอยู่ไหน

73
00:05:39,339 --> 00:05:41,215
ห้องสมุดไนท์เฉด

74
00:05:41,299 --> 00:05:44,677
พ่อของหลานพาลุงไปอยู่ในนั้น
บอกว่าให้พักยาวๆ หน่อย

75
00:05:44,761 --> 00:05:47,513
ตอนนั้นแหละ ลุงเจอตู้เซฟเล็กๆ น่ารัก

76
00:05:48,431 --> 00:05:53,561
นึกว่าในนั้นจะมีเงินสดหรือเพชรนิลจินดา
แต่กลับเจอแค่บันทึก

77
00:05:55,146 --> 00:05:57,732
คืนนี้เราจะแอบเข้าไปในห้องสมุดไนท์เฉด

78
00:05:57,815 --> 00:05:59,150
ระหว่างนี้ ซ่อนตัวไปก่อน

79
00:06:05,198 --> 00:06:06,407
ถ้ามีใครมาเจอลุงเข้า

80
00:06:06,908 --> 00:06:09,994
หนูจะตัดญาติกับลุง
และไปรับเงินรางวัลเบาะแสแจ้งจับลุง

81
00:06:10,912 --> 00:06:12,455
หลานลุงต้องอย่างนี้

82
00:06:18,878 --> 00:06:20,213
อย่ายุ่งกับผึ้ง

83
00:06:29,222 --> 00:06:31,808
นิยายของฉันเริ่มจากเป็นเรื่องสมมติสุดบิดเบี้ยว

84
00:06:32,600 --> 00:06:36,145
แต่ความจริงกลับทำให้เรื่องนี้
กลายเป็นกระจกส่องสะท้อนชีวิตฉันเอง

85
00:06:36,979 --> 00:06:40,191
การไปที่คฤหาสน์เกทส์
ทำให้ฉันเกิดคำถามมากมาย

86
00:06:41,275 --> 00:06:44,737
ถ้าลอเรล เกทส์ตายไปตั้งแต่ 20 ปีก่อน
ใครนอนอยู่ในห้องนั้น

87
00:06:44,821 --> 00:06:46,572
ทำไมเขาถึงมีภาพถ่ายฉัน

88
00:06:47,073 --> 00:06:49,158
และเขาเกี่ยวข้องกับไฮด์ยังไง

89
00:06:50,201 --> 00:06:53,538
แต่ไม่ว่านั่นจะเป็นใคร
เขาพร้อมฆ่าเพื่อเก็บความลับแน่นอน

90
00:06:57,166 --> 00:07:00,461
กู๊ดดี้ทำนายไว้ว่าภารกิจเสาะหาความจริงนี้
จะเป็นหนทางเดียวดาย

91
00:07:01,963 --> 00:07:04,757
แน่ละ กู๊ดดี้หายหัวไปเลยเวลาที่ฉันต้องการตัว

92
00:07:06,384 --> 00:07:09,637
คนตายก็น่ารำคาญและพึ่งพาไม่ได้
พอๆ กับคนเป็น

93
00:07:12,306 --> 00:07:13,141
หวัดดี

94
00:07:14,350 --> 00:07:16,894
โทษที ฉันนึกว่าเธอยังอยู่ที่
งานศพนายกเทศมนตรีวอล์คเกอร์

95
00:07:16,978 --> 00:07:19,313
ฉันออกมาตั้งแต่ดินแตะโลงเขา

96
00:07:20,940 --> 00:07:23,901
ฉันหายาทาเล็บสีเงินยวงเหมือนดวงจันทร์ไม่เจอ

97
00:07:23,985 --> 00:07:25,820
ขอดูในห้องได้มั้ย

98
00:07:27,280 --> 00:07:29,740
โยโกะจะจัดปาร์ตี้
ทำเล็บมือเล็บเท้าให้เพื่อนในกลุ่ม

99
00:07:29,824 --> 00:07:32,785
นี่เป็นครั้งที่สามในรอบ 24 ชั่วโมง
ที่เธอลืมของไว้ในนี้

100
00:07:33,786 --> 00:07:34,954
แล้ว…

101
00:07:35,913 --> 00:07:37,290
เธอเป็นยังไงบ้าง

102
00:07:37,373 --> 00:07:38,958
ความวิเวกเหมาะกับฉันดี

103
00:07:39,041 --> 00:07:41,961
ไม่มีสิ่งกวนใจน่ารำคาญ
ฉันก็เขียนนิยายใกล้จะเสร็จแล้ว

104
00:07:42,545 --> 00:07:44,338
ฉันคือสิ่งกวนใจน่ารำคาญเหรอ

105
00:07:44,422 --> 00:07:47,258
- เธอมีนิสัยน่ารำคาญหลายอย่าง
- เช่นอะไร

106
00:07:47,341 --> 00:07:50,428
เธอหัวเราะคิกคักเวลาแชท
ซึ่งเธอเสพติดมันทั้งวันทั้งคืน

107
00:07:50,511 --> 00:07:54,182
อย่างน้อยก็ไม่ใช่เสียงเครื่องพิมพ์ดีด
ดังตอกหัวจนไมเกรนจะกิน

108
00:07:54,265 --> 00:07:56,476
เวลาเธอไม่ขบเขี้ยวกัดฟัน เธอก็ละเมอคำราม

109
00:07:56,559 --> 00:07:58,769
เทียบกับไปนั่งเล่นเดี่ยวเชลโล่ตอนดึกน่ะนะ

110
00:07:58,853 --> 00:08:01,772
เธอรับงานชมรมและกิจกรรมมาเยอะ
แล้วก็บ่นไม่หยุด

111
00:08:01,856 --> 00:08:04,317
ก็ยังดีกว่าเธอที่หมกมุ่นกับเรื่องสยองทุกอย่าง

112
00:08:04,400 --> 00:08:07,236
เธอฉีดน้ำหอมแรงจนวางยาสลบคนได้ทั้งหมู่บ้าน

113
00:08:07,320 --> 00:08:09,071
นั่นแค่เท่าที่คิดได้ทันทีนะ

114
00:08:10,406 --> 00:08:13,326
งั้นฉันคงโชคดีแล้วสินะ
เพื่อนซี้คนใหม่ไม่พยายามหาเรื่อง

115
00:08:13,409 --> 00:08:16,954
หาอันตรายมาใส่ตัวทุกคนที่เข้าไปพบเจอ

116
00:08:17,038 --> 00:08:21,334
อันที่จริง โยโกะกับฉันเข้ากันได้ดี
จนเขาอ้อนขอให้ฉันเป็นรูมเมทคนใหม่

117
00:08:21,417 --> 00:08:22,418
อย่างถาวร

118
00:08:24,045 --> 00:08:27,173
- เอาเลยไม่ต้องเกรงใจ
- วิเวกวังเวงให้เพลินเลย เวนส์เดย์

119
00:08:27,256 --> 00:08:29,550
มันจะวิเวกได้ยังไงถ้าเธอยังอยู่

120
00:09:03,042 --> 00:09:03,960
ลุงเฟสเตอร์

121
00:09:07,338 --> 00:09:08,756
ลุงเฟสเตอร์เป็นใคร

122
00:09:10,049 --> 00:09:11,551
นายมาทำอะไรที่นี่

123
00:09:11,634 --> 00:09:14,387
ฉันเป็นสมาชิกไนท์เฉด
งั้นก็ไม่ต้องบอกเหตุผลกับเธอ

124
00:09:14,470 --> 00:09:17,598
เธอล่ะมีข้ออ้างอะไร
ที่มาแอบซุ่มในนี้ตอนดึกๆ ดื่นๆ

125
00:09:17,682 --> 00:09:18,724
หาข้อมูล

126
00:09:19,225 --> 00:09:20,309
เรื่องสัตว์ประหลาดเหรอ

127
00:09:21,394 --> 00:09:22,520
จะช่วยบอกประหยัดเวลา

128
00:09:23,104 --> 00:09:25,064
ในนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวกับเจ้าตัวนั้น

129
00:09:26,190 --> 00:09:27,692
มันบังเอิญดีจังนะ

130
00:09:27,775 --> 00:09:29,235
รู้ไหมว่าปัญหาของเธออยู่ตรงไหน

131
00:09:31,028 --> 00:09:33,322
ฉันก็อยากฟังความเห็นเจาะลึกของนาย

132
00:09:36,534 --> 00:09:38,411
เธอไม่รู้ว่าใครคือเพื่อนแท้

133
00:09:39,370 --> 00:09:41,789
ฉันอยู่ข้างเธอมาตั้งแต่วันแรก

134
00:09:43,040 --> 00:09:44,417
ฉันช่วยชีวิตเธอไว้เลย

135
00:09:44,500 --> 00:09:46,961
ฉันเชื่อทฤษฎีต่างๆ ของเธอตอนที่ไม่มีใครเชื่อ

136
00:09:47,044 --> 00:09:49,797
แล้วฉันได้อะไรตอบแทน
มีแต่ระแวงใส่กันและคำโกหก

137
00:09:49,880 --> 00:09:52,341
ก็ได้ อยากได้ความจริงใจใช่มั้ย
รับให้ไหวละกัน

138
00:09:52,967 --> 00:09:55,344
นายอยู่ด้วยทุกครั้งที่สัตว์ประหลาดโจมตี

139
00:09:55,428 --> 00:09:57,680
เริ่มตั้งแต่โรวันที่งานเทศกาลเก็บเกี่ยว

140
00:10:03,311 --> 00:10:04,395
พอถึงวันรวมใจ

141
00:10:04,478 --> 00:10:07,315
นายมาถึงที่เกิดเหตุภายในไม่กี่นาที
หลังจากที่สัตว์ประหลาดหายไป

142
00:10:07,398 --> 00:10:08,941
แต่นายยืนยันว่าไม่เห็นตัวมัน

143
00:10:11,777 --> 00:10:13,613
เพิ่งรู้ว่าอยู่ใกล้จุดเกิดเหตุก็ผิดด้วย

144
00:10:13,696 --> 00:10:15,406
แล้วยังมีความหมกมุ่นวาดภาพ

145
00:10:16,032 --> 00:10:20,119
นายวาดสัตว์ประหลาดเป็นสิบๆ ภาพ
แต่นายไม่เคยเห็นตัวมัน

146
00:10:20,202 --> 00:10:22,872
นายอ้างอย่างนั้น แต่นายวาดแม้แต่ที่อยู่ของมัน

147
00:10:22,955 --> 00:10:24,915
แล้วพอยูจีนไปสำรวจ…

148
00:10:25,583 --> 00:10:28,127
นายก็พยายามฆ่าเขา
เขาจะได้ไม่เอาความลับของนายไปแฉ

149
00:10:28,794 --> 00:10:30,546
คิดว่าฉันจะทำร้ายยูจีนได้เหรอ

150
00:10:30,630 --> 00:10:32,715
อย่าลืมว่านายโผล่มาโดยบังเอิญที่สุด

151
00:10:32,798 --> 00:10:35,217
หลังจากไทเลอร์โดนโจมตีที่คฤหาสน์เกทส์

152
00:10:38,095 --> 00:10:39,513
ถ้าฉันเป็นสัตว์ประหลาด

153
00:10:40,681 --> 00:10:42,183
ทำไมฉันยังไม่ฆ่าเธอล่ะ

154
00:10:46,270 --> 00:10:49,732
เพราะเหตุผลที่ฉันเองก็ไม่เข้าใจ
หรือไม่อยากยอมรับ แต่เหมือนนายจะชอบฉัน

155
00:10:52,234 --> 00:10:53,361
มีอะไรให้ชอบ

156
00:11:06,832 --> 00:11:07,958
ซุ่มดูอยู่นานแค่ไหนแล้ว

157
00:11:08,042 --> 00:11:11,587
นานพอจะสัมผัสความตึงเครียด
ระหว่างเธอสองคนได้

158
00:11:11,671 --> 00:11:12,880
เด็ดดวง!

159
00:11:12,963 --> 00:11:16,008
เอาจริง โคตรตึงแบบขวานสับทีเดียวขาด

160
00:11:17,635 --> 00:11:21,889
เสียงปลายนิ้วเดินอันแสนคุ้นเคย

161
00:11:22,598 --> 00:11:23,432
ว่าไง ธิง

162
00:11:25,601 --> 00:11:27,728
ยังไม่หายโกรธเรื่องงานที่คาลามาซูอีกเหรอ

163
00:11:27,812 --> 00:11:28,854
ไม่ใช่ความผิดฉันนะ

164
00:11:29,814 --> 00:11:32,316
นายบอกว่าเปิดเซฟได้ใน 30 วินาที

165
00:11:32,400 --> 00:11:34,610
ห้านาทีผ่านไปเรายังยืนโด่อยู่ที่เดิม

166
00:11:34,694 --> 00:11:35,820
ก็นายมันนิ้วอ้วง

167
00:11:35,903 --> 00:11:36,737
พอที

168
00:11:41,742 --> 00:11:42,576
ปล่อยเขา

169
00:11:45,162 --> 00:11:46,539
เอาบันทึกให้หนูดู

170
00:11:53,087 --> 00:11:54,213
นี่ไง

171
00:11:55,297 --> 00:11:58,217
อิกกี้เคยเป็นมือขวาของฟอล์คเนอร์

172
00:11:58,300 --> 00:12:00,594
เขาฝึกชมรมไนท์เฉดทั้งช่วงอายุคน

173
00:12:00,678 --> 00:12:02,680
และข้างหลังอิกกี้ อิตต์…

174
00:12:07,017 --> 00:12:10,020
ต้องรอจนหลับเลยไหม หรือจะเปิดเซฟได้ไวๆ

175
00:12:30,499 --> 00:12:33,794
ชักจะเหมือนงานที่คาลามาซูอีกละ

176
00:12:56,233 --> 00:12:58,152
ห้องพักที่นี่แจ๋วดีนะ

177
00:12:59,195 --> 00:13:01,572
หาห้องเดี่ยวมาได้ยังไง

178
00:13:01,655 --> 00:13:04,617
อดีตรูมเมทของหนู
รับนิสัยแย่ๆ สร้างมลพิษของหนูไม่ได้

179
00:13:07,787 --> 00:13:08,746
นี่ไง

180
00:13:10,790 --> 00:13:13,000
ฟอล์คเนอร์บรรยายว่าไฮด์เป็นศิลปินโดยกำเนิด

181
00:13:13,083 --> 00:13:14,960
และมีนิสัยเจ้าคิดเจ้าแค้นพอกัน

182
00:13:15,586 --> 00:13:19,256
เกิดจากการกลายพันธุ์ ยีนไฮด์จะสงบ
จนกว่าจะมีเหตุรุนแรงกระทบใจเข้าไปปลุก

183
00:13:19,340 --> 00:13:22,259
หรือถูกปลดล็อกจากการใช้สารเคมีหรือสะกดจิต

184
00:13:22,760 --> 00:13:25,805
เมื่อทำแล้วไฮด์จะมีสายใยผูกพันกับผู้ปลดปล่อย

185
00:13:25,888 --> 00:13:28,098
ซึ่งมันเข้าใจว่าเป็นนายของมัน

186
00:13:28,933 --> 00:13:31,268
มันจะกลายเป็นเครื่องมือที่ยินยอมรับใช้ทุกเรื่อง

187
00:13:31,352 --> 00:13:32,978
ไม่ว่าเจ้านายจะต้องการสิ่งใด

188
00:13:33,813 --> 00:13:37,233
ใครก็ตามที่พร้อมจะปลดล็อกตัวไฮด์
เป็นพวกป่วยจิตขั้นกว่า

189
00:13:38,776 --> 00:13:41,195
แปลว่าหนูไม่ได้ต้องหาฆาตกรคนเดียว
แต่ต้องหาสองคน

190
00:13:42,404 --> 00:13:44,031
ทั้งสัตว์ประหลาดและนายของมัน

191
00:13:51,622 --> 00:13:53,374
ไม่ได้คิดจะทำให้ตกใจนะ

192
00:13:56,669 --> 00:13:58,128
หนูแค่กำลังเขียนนิยาย

193
00:13:59,839 --> 00:14:03,843
อีนิดมาขอย้ายไปอยู่กับโยโกะ
ตลอดช่วงปีการศึกษาที่เหลือ

194
00:14:05,511 --> 00:14:06,345
เหรอคะ

195
00:14:06,428 --> 00:14:07,847
ทุกครั้งที่นักเรียนทะเลาะกัน

196
00:14:07,930 --> 00:14:11,183
ครูอยากฟังเรื่องที่เกิดขึ้นจากมุมมองทั้งสองฝั่ง

197
00:14:11,809 --> 00:14:13,435
เธอสองคนดูซี้กันอย่างกับสองโจร

198
00:14:14,019 --> 00:14:17,648
สุดท้ายโจรก็ต้องเล่นงานกันเอง
หนูเคยเห็นมากับตา

199
00:14:18,232 --> 00:14:21,902
อยากเปลี่ยนเรื่องยังไงก็ตามใจ
แต่เราทั้งคู่รู้ดีว่าเธอแคร์อีนิด

200
00:14:22,695 --> 00:14:26,240
เธอก็ต้องยอมรับว่าอีนิด
จุดประกายความอบอุ่นในตัวเธอจนได้

201
00:14:26,907 --> 00:14:29,076
ไม่ต้องกลัวจ้ะ แค่ประกายนิดเดียว

202
00:14:29,702 --> 00:14:32,204
ในสายตาทั่วไปแทบไม่มีใครมองเห็น แต่…

203
00:14:32,288 --> 00:14:33,205
ครูสังเกตนะ

204
00:14:35,291 --> 00:14:36,792
ประสบการณ์ชีวิตเด็กหอ

205
00:14:36,876 --> 00:14:40,129
ส่วนหนึ่งคือการผูกมิตรกับคนที่
ปกติแล้วเราจะไม่มีโอกาสได้สนิทกัน

206
00:14:40,629 --> 00:14:44,341
และมิตรภาพเหล่านั้น
มักจะกลายเป็นความผูกพันไปชั่วชีวิต

207
00:14:44,425 --> 00:14:45,759
อยากผูกก็ซื้อเชือกสิ

208
00:14:46,510 --> 00:14:49,805
มันยอมรับยากนักเหรอว่าเธอได้เพื่อนมาคนหนึ่ง

209
00:14:49,889 --> 00:14:52,349
พอตอนนี้เขาหายไป
เธอก็อาจจะคิดถึงเขาขึ้นมาจริงๆ

210
00:14:54,018 --> 00:14:55,144
อยู่คนเดียวก็ไม่ตาย

211
00:14:55,686 --> 00:14:56,604
รอดมาตลอด

212
00:14:58,772 --> 00:15:02,276
ถ้าเธอตัดสินใจแบบนั้น
ครูจะยื่นแบบฟอร์มให้ครูใหญ่วีมส์เซ็น

213
00:15:15,205 --> 00:15:16,373
ลุงเฟสเตอร์

214
00:15:31,013 --> 00:15:32,181
ลุงเฟสเตอร์

215
00:15:35,100 --> 00:15:38,228
ไง! เป็นหมาป่าเดียวดายก็มีข้อดีนะ

216
00:15:38,312 --> 00:15:41,398
ได้ใช้ชีวิตตามกฎของตัวเอง อยากทำอะไรก็ทำ

217
00:15:41,482 --> 00:15:42,775
ดูลุงเป็นตัวอย่างสิ

218
00:15:49,531 --> 00:15:51,992
ฮัลโหล ต้องขอคุยด้วยหน่อย

219
00:15:52,868 --> 00:15:54,411
ไม่ ต้องคุยเดี๋ยวนี้

220
00:15:55,579 --> 00:15:56,997
ครับ รู้ว่าอยู่ตรงไหน

221
00:15:58,207 --> 00:16:00,626
โอเค เดี๋ยวไปเจอที่นั่นในอีกสัก 20 นาที

222
00:16:01,293 --> 00:16:02,336
โอเค บาย

223
00:16:02,419 --> 00:16:03,504
นายคุยกับใคร

224
00:16:04,713 --> 00:16:07,675
- ไม่ใช่เรื่องของเธอ
- ฉันรู้แล้วว่านายเป็นตัวอะไร เซเวียร์

225
00:16:07,758 --> 00:16:09,760
ช่วยไม่ต้องมายุ่งกับฉันทีได้มั้ย

226
00:16:21,063 --> 00:16:22,606
แอบใส่เครื่องติดตามไว้รึยัง

227
00:16:24,400 --> 00:16:26,944
ไม่ต้องห่วง ลุงเฟสเตอร์จัดการแล้ว

228
00:16:29,613 --> 00:16:32,366
โอเค ออกเดินทางกันเลย

229
00:16:32,950 --> 00:16:35,244
(กองทัพนุ้งหมาป้าเพนนี!)

230
00:16:36,578 --> 00:16:37,746
อะไรล่ะ

231
00:16:37,830 --> 00:16:40,082
ก็เก็บได้ระหว่างหนีออกจากเมือง

232
00:16:40,165 --> 00:16:42,918
หลานก็รู้ ลุงชอบเดินทางแบบไม่มีใครรู้จัก

233
00:16:51,844 --> 00:16:52,886
มาเร็ว ไปกันเลย

234
00:17:28,130 --> 00:17:29,548
ไง มีอะไรเร่งด่วน

235
00:17:30,507 --> 00:17:31,717
เกิดอะไรขึ้น

236
00:17:33,260 --> 00:17:34,845
ผมฝันเห็นคุณตาย

237
00:17:35,471 --> 00:17:36,472
ขึ้นรถมาก่อน

238
00:17:49,818 --> 00:17:53,155
ครูใหญ่วีมส์ หนูจำเป็น
ต้องคุยกับคุณเรื่องหมอคินบ็อทท์

239
00:17:53,238 --> 00:17:55,699
เวนส์เดย์ เราคุยเรื่องเธอกันอยู่พอดี

240
00:17:55,783 --> 00:17:57,284
มาไวเหมือนผีบอก

241
00:17:58,911 --> 00:18:00,245
ผีบอกผีเลยมา

242
00:18:00,329 --> 00:18:02,206
หมอคินบ็อทท์กำลังคุยเรื่องผลประเมินเธอ

243
00:18:02,289 --> 00:18:05,250
ฉันต้องเซ็นรับทราบก่อนคุณหมอจะส่งให้ศาล

244
00:18:05,876 --> 00:18:08,420
แล้วผลเป็นยังไงคะ คุณหมอ
หนูหายแล้วหรือยัง

245
00:18:09,671 --> 00:18:13,175
ดีใจที่เธอมองเป็นเรื่องตลกนะ
เพราะผู้พิพากษาที่รับคดีของเธอคงไม่ตลกด้วย

246
00:18:13,258 --> 00:18:15,177
ฉันอธิบายให้หมอคินบ็อทท์ฟังแล้ว

247
00:18:15,260 --> 00:18:18,180
ช่วงนี้เธอมีความพยายามเล็กๆ แต่ก็มีความหมาย

248
00:18:18,263 --> 00:18:20,641
ในการเปิดใจรับครอบครัวใหม่ที่เนเวอร์มอร์

249
00:18:21,850 --> 00:18:22,684
ค่ะ

250
00:18:23,769 --> 00:18:26,146
คิดว่าน่าจะไปถึงขั้นที่เกือบกอดกันได้แล้ว

251
00:18:26,897 --> 00:18:29,066
หนูไปอ่านเรื่องเกี่ยวกับการสะกดจิตบำบัดมา

252
00:18:29,149 --> 00:18:31,860
นั่นอาจเป็นเทคนิคที่ดี
ที่จะปลดล็อกเวนส์เดย์ในตัวหนู

253
00:18:32,361 --> 00:18:33,403
คุณเป็นสาวกวิธีนี้รึเปล่า

254
00:18:34,363 --> 00:18:35,823
เป็นจ้ะ ชอบมาก

255
00:18:36,740 --> 00:18:39,576
ขอปรบมือให้การยอมดำดิ่งเข้าไปในใจตัวเอง

256
00:18:39,660 --> 00:18:41,120
แล้วเจอกันวันจันทร์นะ

257
00:18:41,203 --> 00:18:42,287
ตอนนั้นค่อยเริ่ม

258
00:18:43,372 --> 00:18:45,874
มีเรื่องอะไรที่ต้องคุยด่วนกันแน่ เวนส์เดย์

259
00:18:47,876 --> 00:18:48,710
รอได้ค่ะ

260
00:18:49,545 --> 00:18:50,796
ขอตัวก่อน

261
00:18:51,380 --> 00:18:53,215
มีการบ้านต้องไปทำให้เสร็จ

262
00:18:58,512 --> 00:19:00,806
(คาเฟ่และเบเกอรี่ - เวเธอร์เวน
เจริโค เวอร์มอนต์)

263
00:19:02,766 --> 00:19:04,726
คินบ็อทท์ต้องเป็นนายของเซเวียร์แน่

264
00:19:05,686 --> 00:19:08,063
ไฮด์จะกบดาน
จนกว่าเหตุสะเทือนขวัญจะปล่อยมันออกมา

265
00:19:08,147 --> 00:19:10,774
หรือปลดล็อกผ่านการใช้สารเคมี หรือสะกดจิต

266
00:19:15,946 --> 00:19:17,156
ฟังอยู่รึเปล่า

267
00:19:18,073 --> 00:19:21,201
หมอต้องไปรู้เข้าว่าเขาเป็นไฮด์
และใช้การสะกดจิตบำบัดปลดล็อก

268
00:19:21,285 --> 00:19:23,328
นั่นจะอธิบายการรักษาแบบลับๆ

269
00:19:23,829 --> 00:19:26,707
คิดว่าเด็กหลังเคาน์เตอร์จับลุงได้ละ

270
00:19:28,375 --> 00:19:30,127
จริงด้วย เขาเดินมาแล้ว

271
00:19:30,210 --> 00:19:32,212
เดี๋ยวรัดคอให้สลบแบบโรมาเนีย

272
00:19:32,296 --> 00:19:33,338
- คุ้มกันด้วย
- ใจเย็น

273
00:19:33,422 --> 00:19:34,882
เขาไม่ได้สนใจลุงหรอก

274
00:19:36,300 --> 00:19:38,719
ทำควอดมาให้ ร้านเลี้ยง

275
00:19:39,219 --> 00:19:41,263
อ้าว ขอบใจไอ้หนู

276
00:19:42,181 --> 00:19:44,057
ช่วยเติมนี่ให้ด้วยนะ

277
00:19:45,642 --> 00:19:47,936
ไทเลอร์ นี่ลุงเฟสเตอร์

278
00:19:50,272 --> 00:19:51,815
สวัสดีครับ ยินดีที่…

279
00:19:59,489 --> 00:20:00,324
นั่นคือ…

280
00:20:04,328 --> 00:20:05,579
เรียกว่าไฮด์

281
00:20:08,123 --> 00:20:10,417
โห นั่นแหละมัน จากเมื่อคืนนั้น

282
00:20:12,878 --> 00:20:15,380
พ่อนายสั่งไว้ชัดเจนว่าไม่ให้เข้าใกล้ฉัน

283
00:20:16,506 --> 00:20:18,467
ใช่ แต่พ่อไม่อยู่ตรงนี้ แล้วฉันก็พักอยู่

284
00:20:20,177 --> 00:20:23,472
ไฮด์จะหลุดมาได้ต้องมีคนปลดล็อก
เป็นนายของมัน

285
00:20:23,555 --> 00:20:24,765
โอ้โฮ

286
00:20:26,642 --> 00:20:27,476
ไทเลอร์

287
00:20:28,769 --> 00:20:30,020
พ่อบอกว่าไง

288
00:20:35,901 --> 00:20:38,028
บอกไว้ก่อน
เวนส์เดย์พยายามรักษาระยะห่างแล้ว

289
00:20:38,111 --> 00:20:39,488
ผมเป็นคนที่มานั่งด้วยเอง

290
00:20:43,200 --> 00:20:44,034
ก็ได้

291
00:20:44,826 --> 00:20:46,161
เอานี่ไปแปะให้ทั่วเมือง

292
00:20:46,245 --> 00:20:49,164
เป็นผู้ต้องสงสัยปล้นธนาคาร ชวนขนหัวลุกจริงๆ

293
00:20:49,248 --> 00:20:51,124
- ไม่ได้บังเอิญเจอเขาใช่ไหม
- ไม่เจอ

294
00:20:51,959 --> 00:20:53,877
เขาน่าจะเด่นอยู่นะ

295
00:20:54,461 --> 00:20:56,463
ผมจะเอาแปะกระดานไว้ให้

296
00:21:02,844 --> 00:21:04,388
เปลืองน้ำลายทำไม

297
00:21:08,809 --> 00:21:10,936
ขอบคุณ แต่ที่จริงไม่จำเป็นเลย

298
00:21:11,019 --> 00:21:14,398
ก็ ครอบครัวของเธอ… มีสีสัน

299
00:21:14,982 --> 00:21:17,025
ตลกดี เพราะลุงเฟสเตอร์เป็นแกะดำของบ้าน

300
00:21:17,609 --> 00:21:18,735
เขาไม่มีพิษภัย

301
00:21:19,361 --> 00:21:21,822
แล้วเรื่องที่จะนัดเดทใหม่…

302
00:21:24,074 --> 00:21:25,617
ทั้งมีเรื่องสัตว์ประหลาดและลุงมา

303
00:21:25,701 --> 00:21:26,535
นี่ อย่าหาข้ออ้าง

304
00:21:26,618 --> 00:21:29,079
คิดว่าหลังจากเรื่องรอบที่แล้ว เธอติดหนี้ฉันนะ

305
00:21:30,872 --> 00:21:33,208
ฉันแอบออกจากโรงเรียนไม่ได้หรอก
ทุกคนจับตามองอยู่

306
00:21:34,001 --> 00:21:35,377
ก็ไม่ต้องออก

307
00:21:35,460 --> 00:21:37,045
ฉันจะไปหาเอง

308
00:21:37,129 --> 00:21:38,964
สามทุ่ม สุสานแคร็กสโตน

309
00:22:05,324 --> 00:22:06,366
ฉันไม่ได้คิดถึงอีนิด

310
00:22:07,117 --> 00:22:09,578
เพื่อนเป็นจุดที่คนใช้โจมตีเราได้

311
00:22:09,661 --> 00:22:11,204
นั่นทำให้เขาเป็นจุดอ่อน

312
00:22:11,288 --> 00:22:13,415
งานของนายคือดูแลบันทึกไว้ระหว่างที่ฉันไม่อยู่

313
00:22:14,499 --> 00:22:16,168
จะรีบกลับให้เร็วที่สุด

314
00:22:18,378 --> 00:22:19,338
นี่ไม่ใช่เดท

315
00:22:20,630 --> 00:22:23,467
เป็นการยื่นหมูยื่นแมว
ที่เกือบทำให้เขาโดนกระซวกพุง

316
00:22:23,967 --> 00:22:25,218
เฝ้าบันทึกไว้ให้ดี

317
00:22:34,144 --> 00:22:37,856
คราวก่อนที่คนจัดเซอร์ไพรส์ให้ฉันที่นี่
มันไม่เป็นไปตามแผน

318
00:22:38,357 --> 00:22:40,984
รับประกันว่างานนี้ไม่ทำให้เธอเป็นลมหรอก

319
00:22:41,943 --> 00:22:44,071
แต่เธอก็ต้องหลับตาก่อน

320
00:22:45,030 --> 00:22:46,073
พูดจริงเหรอ

321
00:22:46,740 --> 00:22:47,657
แย่หน่อยที่จริง

322
00:22:51,036 --> 00:22:52,996
ฉันแค่มาเพราะติดหนี้นาย

323
00:22:53,497 --> 00:22:55,040
โอเค เดินระวังๆ

324
00:22:56,583 --> 00:22:58,251
รอตรงนี้ หลับตา

325
00:23:01,380 --> 00:23:02,255
โอเค

326
00:23:05,675 --> 00:23:07,469
ใจเย็น ตรงนี้เลย

327
00:23:08,512 --> 00:23:09,638
แป๊บนะ

328
00:23:15,936 --> 00:23:18,188
โอเค ลืมตาได้แล้ว

329
00:23:38,125 --> 00:23:41,920
อะไร ไม่เคยมีใครพาไปปิกนิกในสุสานเหรอ

330
00:23:50,971 --> 00:23:52,556
ถ้าเปิดหนังหวีดให้ดูจะเป็นไง

331
00:23:57,018 --> 00:23:58,687
เตรียมตัวสยองได้เลย

332
00:24:12,868 --> 00:24:14,870
(ลีกัลลี่บลอนด์)

333
00:24:19,458 --> 00:24:20,417
(ราชินีคืนสู่เหย้า)

334
00:24:28,925 --> 00:24:31,303
นี่รถของผู้ต้องสงสัยแน่ๆ

335
00:24:31,386 --> 00:24:33,138
รถก็ประหลาดเหมือนตัวเขา

336
00:24:34,514 --> 00:24:38,226
โอเค เดินเท้าคงไปได้ไม่ไกล
ทุกคนกระจายกันหา

337
00:24:38,727 --> 00:24:40,479
ผมจะไปดูที่ทะเลสาบ

338
00:24:48,278 --> 00:24:49,488
นั่นทรมานจริงๆ

339
00:24:51,031 --> 00:24:51,865
ขอบคุณ

340
00:24:55,785 --> 00:24:57,579
โอเค อย่าเกลียดกันนะ

341
00:24:57,662 --> 00:24:59,664
ฉันจะพูดตรงๆ เลยละกัน…

342
00:25:02,000 --> 00:25:03,793
ฉันอยากให้เราเป็นมากกว่าเพื่อน

343
00:25:06,171 --> 00:25:07,297
เดี๋ยวนายก็เลิกคิด

344
00:25:07,964 --> 00:25:08,882
อย่าทำอย่างนั้นสิ

345
00:25:08,965 --> 00:25:10,509
อย่าทำเหมือนความรู้สึกของฉันไร้ค่า

346
00:25:11,176 --> 00:25:14,221
ฉันเป็นเพื่อนกับใครไม่เก่ง
เป็นมากกว่าเพื่อนยิ่งไม่เก่งไปกันใหญ่

347
00:25:15,639 --> 00:25:17,682
ฉันจะเมินนาย เหยียบย่ำหัวใจนาย

348
00:25:17,766 --> 00:25:20,101
และเอาความต้องการ
กับประโยชน์ส่วนตัวมาก่อนเสมอ

349
00:25:22,354 --> 00:25:25,774
อยากผลักไสฉันไปยังไงก็เอาเลย ไม่ได้ผลหรอก

350
00:25:25,857 --> 00:25:27,234
ฉันเกือบทำนายตายมาแล้ว

351
00:25:27,317 --> 00:25:28,360
ฉันรอดมาได้

352
00:25:28,443 --> 00:25:30,487
- มือใหม่ดวงดี
- ฉันแกร่งกว่าที่เธอคิด

353
00:25:36,409 --> 00:25:37,953
นายกำลังคิดผิด

354
00:25:39,287 --> 00:25:40,121
ก็อาจจะใช่

355
00:25:41,623 --> 00:25:42,457
ผิดแน่ๆ

356
00:25:52,217 --> 00:25:53,301
บ้าอะไรเนี่ย

357
00:25:53,885 --> 00:25:55,011
ไทเลอร์

358
00:25:55,095 --> 00:25:57,305
พ่อ มาทำอะไรที่นี่

359
00:25:58,890 --> 00:26:01,184
ภารโรงเจอมอเตอร์ไซค์ข้างทะเลสาบ

360
00:26:01,268 --> 00:26:04,062
ตรงกับคำบรรยายรถที่โจรปล้นธนาคารขโมยมา

361
00:26:04,145 --> 00:26:07,524
มีเรือแคนูหายไปลำหนึ่ง
นึกว่ามันอาจไปซุ่มบนเกาะเรเวน

362
00:26:08,942 --> 00:26:12,654
ฉันไม่ถามนะว่านี่มันอะไรกัน
แต่ถือว่าฉันไม่เคยเจอเธอสองคนที่นี่

363
00:26:12,737 --> 00:26:13,822
เข้าใจนะ

364
00:26:15,407 --> 00:26:17,450
ไม่อยากเชื่อ มาเร็ว

365
00:26:29,754 --> 00:26:30,755
บันทึก…

366
00:26:34,009 --> 00:26:34,843
ธิง

367
00:26:44,769 --> 00:26:45,687
ธิง…

368
00:26:57,991 --> 00:26:59,826
ลุงเฟสเตอร์ ลุงเฟสเตอร์ ช่วยที!

369
00:26:59,909 --> 00:27:01,745
ช่วยด้วย ธิงไม่ขยับแล้ว

370
00:27:01,828 --> 00:27:04,122
- เขาโดนแทง
- เอาไปวางบนโต๊ะ

371
00:27:24,643 --> 00:27:25,602
ฟื้นสิ ธิง

372
00:27:48,291 --> 00:27:49,834
เขาตายแล้ว เวนส์เดย์

373
00:27:50,585 --> 00:27:51,920
ไม่ ไม่ตาย ธิง

374
00:27:52,921 --> 00:27:54,172
ถ้าได้ยิน…

375
00:27:56,341 --> 00:27:58,593
ถ้าตาย ฉันฆ่านายแน่

376
00:28:00,428 --> 00:28:01,554
ช็อตอีกรอบ

377
00:28:02,055 --> 00:28:03,515
เร็ว! อีกรอบ ขอละ!

378
00:28:27,872 --> 00:28:30,792
เมื่อกี้นึกว่านายบอกศาลาการโจรไปแล้ว

379
00:28:32,919 --> 00:28:34,421
ใครทำร้ายนาย

380
00:28:37,549 --> 00:28:39,926
แทงจากด้านหลัง ไอ้ขี้ขลาด

381
00:28:40,844 --> 00:28:43,138
ฉันสัญญาว่าใครก็ตามที่ทำร้ายนายจะต้องทรมาน

382
00:28:43,847 --> 00:28:45,140
และจะต้องโดนช้าๆ

383
00:28:45,974 --> 00:28:46,850
ยาวนาน

384
00:28:47,892 --> 00:28:49,769
และเจ็บปวดแสบสันต์ที่สุด

385
00:29:06,244 --> 00:29:07,746
หนูเย็บแผลเอง

386
00:29:09,873 --> 00:29:14,085
เขาเจอมอเตอร์ไซค์ของลุงแล้ว
นายอำเภอคงอยู่ไม่ไกล ลุงต้องหนี

387
00:29:15,003 --> 00:29:18,006
รอบหน้าช่วยขโมยรถที่ไม่เด่นขนาดนี้ได้มั้ย

388
00:29:18,089 --> 00:29:19,340
มันจะสนุกตรงไหนล่ะ

389
00:29:21,551 --> 00:29:24,220
โอเค คืนนี้จะกบดานที่นี่ก่อน

390
00:29:24,304 --> 00:29:27,682
เฝ้าคนไข้ แล้วพรุ่งนี้จะเริ่มจรลีจรกา

391
00:29:30,018 --> 00:29:33,062
หนูคงได้เจอลุงรอบหน้าตอนขึ้นศาล
หรือไม่งั้นก็วันรวมญาติ

392
00:29:33,646 --> 00:29:35,482
หลานเป็นคนโปรดของลุงเสมอ เวนส์เดย์

393
00:29:36,608 --> 00:29:38,193
อย่าลืมบอกพักสลี่ย์ล่ะ

394
00:29:39,068 --> 00:29:40,403
จะได้เป็นเด็กมีปม

395
00:29:47,452 --> 00:29:50,288
ฉันว่านี่คงไม่ใช่การแกล้งกันเฉยๆ

396
00:29:50,371 --> 00:29:53,958
ใครก็ตามที่มารื้อห้องหนู
ขโมยบันทึกนาธาเนียล ฟอล์คเนอร์ไปด้วย

397
00:29:54,042 --> 00:29:57,170
นั่นควรจะเก็บไว้อย่างมิดชิดในห้องสมุดไนท์เฉด

398
00:29:57,253 --> 00:29:58,755
แสดงว่ารู้เรื่องบันทึกอยู่แล้ว

399
00:29:58,838 --> 00:30:01,966
งั้นคุณก็รู้ด้วยว่าสัตว์ประหลาดที่เราหาอยู่คือไฮด์

400
00:30:06,471 --> 00:30:09,307
ขอบคุณค่ะครูธอร์นฮิล จากนี้ฉันจัดการเอง

401
00:30:09,891 --> 00:30:13,228
ได้ค่ะ ถ้าต้องการอะไร ฉันอยู่ใกล้ๆ นี่

402
00:30:33,164 --> 00:30:36,042
ฟอล์คเนอร์ศึกษาพวกไฮด์มาหลายปี

403
00:30:37,710 --> 00:30:40,296
เขาอยากประเมินให้รู้แน่ว่า
พวกมันเป็นฆาตกรไร้สติ

404
00:30:40,380 --> 00:30:42,465
หรือรู้ตัวดีว่าทำอะไรอยู่

405
00:30:42,549 --> 00:30:43,591
แล้วเขาสรุปว่าไง

406
00:30:44,926 --> 00:30:47,637
เขาโดนไฮด์ฆ่าก่อนที่จะสรุปได้

407
00:30:48,513 --> 00:30:50,265
คนอื่นๆ พยายามสานต่องานวิจัยเขา

408
00:30:50,348 --> 00:30:53,059
แต่ไฮด์มักจะคาดเดาไม่ได้และโหดร้ายรุนแรง

409
00:30:54,185 --> 00:30:57,146
จนกระทั่งโดนแบนอย่างเป็นทางการ
จากเนเวอร์มอร์เมื่อ 30 ปีก่อน

410
00:30:59,566 --> 00:31:02,026
คุณรู้มาตลอดว่าสัตว์ประหลาดตนนั้นคือไฮด์

411
00:31:03,403 --> 00:31:04,737
ทำไมถึงไม่บอกนายอำเภอ

412
00:31:05,822 --> 00:31:08,741
เพราะถ้าบอก เนเวอร์มอร์คือจบ ตายสนิท

413
00:31:08,825 --> 00:31:11,703
ปิดถาวร และฉันไม่ยอมให้เกิดในสมัยของฉัน

414
00:31:12,412 --> 00:31:14,414
แต่ฉันไม่ใช่คนเดียวที่กั๊กข้อมูล

415
00:31:15,123 --> 00:31:17,250
ถ้าเธอสงสัยใคร เธอต้องบอกฉัน

416
00:31:17,333 --> 00:31:18,209
ทำไม

417
00:31:19,335 --> 00:31:21,796
ที่ผ่านมา คุณเอาแต่ปั่นหัวว่าหนูผิด
หรือไม่ก็ขัดขวางหนู

418
00:31:21,880 --> 00:31:25,466
คุณไม่สนว่าคนตายไปมากแค่ไหน
ตราบใดที่ชื่อเสียงของคุณไม่ด่างพร้อย

419
00:31:27,802 --> 00:31:33,850
ฉันกำลังปกป้องครอบครัวเนเวอร์มอร์
ซึ่งก็รวมถึงเธอด้วย แอดดัมส์

420
00:31:53,119 --> 00:31:54,078
มากับฉันนี่

421
00:31:54,162 --> 00:31:57,290
ฉันมีข้อมูลเกี่ยวกับคดีฆาตกรรม
นายกเทศมนตรีวอล์คเกอร์

422
00:32:06,966 --> 00:32:08,760
ฉันปรินต์ออกมาจากคอมของพ่อ

423
00:32:08,843 --> 00:32:11,137
ดูเหมือนเขากำลังพยายามแกะรอยคนคนหนึ่ง

424
00:32:11,220 --> 00:32:14,432
ลอเรล เกทส์มั้ง เหมือนจะเริ่มตั้งแต่วันรวมใจ

425
00:32:14,515 --> 00:32:16,017
คงเห็นแล้วจำได้จากงานนั้น

426
00:32:16,100 --> 00:32:18,686
ถ้าเอาตามรายงานของตำรวจอังกฤษ
ลอเรลจมน้ำตาย

427
00:32:18,770 --> 00:32:20,521
แต่ไม่เคยมีใครพบศพ

428
00:32:21,564 --> 00:32:24,943
คฤหาสน์เกทส์ถูกซื้อไปเมื่อปีที่แล้ว
จากทายาทอาณาจักรลูกกวาดอายุ 90 ปี

429
00:32:25,026 --> 00:32:28,738
จากนั้นเธอก็ตายปริศนา
และยกมรดกทั้งหมดให้กับพยาบาล

430
00:32:29,405 --> 00:32:30,740
เทเรซา แอล. กลาว

431
00:32:32,992 --> 00:32:34,953
สลับอักษรแล้วได้ว่า ลอเรล เกทส์

432
00:32:35,453 --> 00:32:37,330
ลอเรลแอบซื้อบ้านเก่ากลับไป

433
00:32:37,413 --> 00:32:39,791
แล้วปลอมตัวกลับมาเจริโคเป็นคนใหม่

434
00:32:40,583 --> 00:32:41,417
ทำไมกัน

435
00:32:43,670 --> 00:32:46,631
เพื่อแก้แค้นคนที่นางโทษว่า
ทำให้ครอบครัวล่มสลาย

436
00:32:46,714 --> 00:32:48,007
พ่อของนาย

437
00:32:48,091 --> 00:32:48,925
หมอชันสูตร

438
00:32:49,008 --> 00:32:50,093
พ่อแม่ฉัน

439
00:32:50,760 --> 00:32:52,053
และที่สำคัญสุด เนเวอร์มอร์

440
00:32:52,637 --> 00:32:54,555
แล้วสัตว์ประหลาดมาเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้

441
00:32:55,139 --> 00:32:57,850
สัตว์ประหลาดคือไฮด์ มันทำตามคำสั่งของลอเรล

442
00:32:57,934 --> 00:32:59,060
นางควบคุมมันได้

443
00:32:59,686 --> 00:33:02,438
เธอรู้ใช่มั้ยว่าลอเรลเป็นใคร

444
00:33:07,860 --> 00:33:10,655
เวนส์เดย์ วันนี้เราไม่ได้มีนัดกันนี่

445
00:33:11,364 --> 00:33:12,824
หนูมีของอยากเอามาคืน

446
00:33:15,243 --> 00:33:17,328
เจอในห้องสมัยเด็กของคุณ

447
00:33:23,960 --> 00:33:27,880
หนูรู้ว่าคุณคือลอเรล เกทส์
และกลับมาเจริโคเพื่อจะล้างแค้น

448
00:33:29,507 --> 00:33:31,926
นายกเทศมนตรีวอล์คเกอร์ก็รู้
คุณถึงจำเป็นต้องฆ่าเขา

449
00:33:32,427 --> 00:33:35,013
จะมีใครสะดวกเดินเข้าออกโรงพยาบาล
โดยไม่มีใครสงสัย

450
00:33:35,096 --> 00:33:38,016
มากกว่าจิตแพทย์ที่บอกว่าเข้าไปเยี่ยมคนไข้อีกคน

451
00:33:39,767 --> 00:33:42,562
เธอจะกล่าวหาว่าฉันฆ่านายกเทศมนตรีจริงเหรอ

452
00:33:42,645 --> 00:33:45,356
ดอกไม้ที่เอาไปเยี่ยมไข้ยูจีนเป็นจุดที่คุณพลาด

453
00:33:45,440 --> 00:33:48,526
นั่นเป็นดอกไม้พันธุ์เดียว
กับที่หนูเจอข้างเตียงวัยเด็กของคุณ

454
00:33:48,609 --> 00:33:51,029
ฉันไม่รู้เลยจริงๆ ว่าเธอพูดเรื่องอะไร

455
00:33:51,112 --> 00:33:54,198
มีเหตุผลเดียวที่จิตแพทย์
ซึ่งมีคุณสมบัติดีพร้อมเกินไปอย่างคุณ

456
00:33:54,282 --> 00:33:57,326
ยอมมาอยู่ในเมืองไกลปืนเที่ยงอย่างเจริโค

457
00:33:57,410 --> 00:34:00,538
คือที่นี่ทำให้คุณสามารถคืบคลาน
เข้าไปในใจพวกนอกกรอบเด็กมีปัญหา

458
00:34:00,621 --> 00:34:03,916
จนกว่าจะเจอคนที่คุณปั่นหัวให้ช่วยล้างแค้นได้

459
00:34:06,294 --> 00:34:07,295
จะบอกให้นะ

460
00:34:07,378 --> 00:34:10,339
ฉันไม่ว่างรับมือกับจินตนาการหลอนของเธอ

461
00:34:10,423 --> 00:34:11,799
ฉันมีคนไข้ที่อยู่ในภาวะฉุกเฉิน

462
00:34:11,883 --> 00:34:13,593
ใคร เซเวียร์เหรอ

463
00:34:14,177 --> 00:34:17,388
หนูรู้เรื่องการรักษาลับๆ ในรถของคุณแล้ว

464
00:34:17,472 --> 00:34:20,516
หนูยังเจอถ้ำที่คุณทำการบำบัด
เพื่อปลดล็อกไฮด์ของเขาด้วย

465
00:34:21,976 --> 00:34:23,853
เธอล้ำเส้นไปมาก

466
00:34:23,936 --> 00:34:26,397
รู้ไหมว่าไฮด์คาดเดายากจนอันตรายแค่ไหน

467
00:34:26,481 --> 00:34:29,275
แผนของคุณคือจับเซเวียร์เข้าโรงพยาบาล
ก่อนเขาจะแว้งกัดคุณ

468
00:34:29,358 --> 00:34:32,153
เวนส์เดย์ เธอต้องการความช่วยเหลือ

469
00:34:32,236 --> 00:34:33,863
มากกว่าที่ฉันจะช่วยได้

470
00:34:33,946 --> 00:34:35,323
จะโทรหาใคร เซเวียร์เหรอ

471
00:34:36,115 --> 00:34:37,325
ผู้พิพากษาเรย์โนลด์ส

472
00:34:37,408 --> 00:34:41,037
ฉันจะแนะนำให้เธอเข้าสถานบำบัดจิตเยาวชน
เพื่อสังเกตอาการ

473
00:34:41,120 --> 00:34:44,540
ขอร้อง เราทั้งคู่รู้ดีนะ
เข้าไปอาทิตย์เดียวหนูก็คุมที่นั่นได้แล้ว

474
00:34:48,336 --> 00:34:49,462
หมดเวลาแล้ว ลอเรล

475
00:35:01,432 --> 00:35:03,476
ครูใหญ่วีมส์คะ นี่วาเลอรี่ คินบ็อทท์

476
00:35:03,559 --> 00:35:05,561
เวนส์เดย์ แอดดัมส์เพิ่งบุกมาที่คลินิกฉัน

477
00:35:06,354 --> 00:35:08,356
ฉันไม่รู้ว่าวันนี้มีนัดรักษาเวนส์เดย์

478
00:35:08,439 --> 00:35:11,734
ไม่มีค่ะ พฤติกรรมของเธอก็ไร้เหตุผลโดยสิ้นเชิง

479
00:35:14,654 --> 00:35:15,738
หมอคินบ็อทท์

480
00:35:19,575 --> 00:35:20,618
หมอคินบ็อทท์

481
00:35:31,879 --> 00:35:37,051
(โรงพยาบาลกลางเจริโค)
(ห้องฉุกเฉิน)

482
00:35:55,361 --> 00:35:56,237
เธอตายแล้ว

483
00:35:56,821 --> 00:35:58,364
หมอคินบ็อทท์ตายแล้ว

484
00:36:01,325 --> 00:36:02,535
เรื่องนี้ต้องจบ

485
00:36:23,806 --> 00:36:26,100
เอางี้นะ ห้ามเธอมายุ่งกับที่ของฉัน

486
00:36:26,184 --> 00:36:27,977
นายต้องหัดฟังคำแนะนำตัวเอง

487
00:36:30,271 --> 00:36:31,480
นายทิ้งนั่นไว้ในห้องฉัน

488
00:36:32,315 --> 00:36:34,150
ที่จริง ทิ้งไว้ในธิงเลย

489
00:36:34,984 --> 00:36:36,986
นายบำบัดกับคินบ็อทท์มานานแค่ไหนแล้ว

490
00:36:37,486 --> 00:36:38,321
นี่เธอ…

491
00:36:40,948 --> 00:36:44,911
ฉันจะพูดอะไรได้ ต้องใช่อยู่แล้ว
เธอแอบดูฉันอยู่ใช่มั้ย

492
00:36:49,207 --> 00:36:52,084
เพราะฉันเป็นผู้ร้ายในจินตนาการของเธอ

493
00:36:54,170 --> 00:36:59,217
พ่อคิดว่าสุขภาพจิตของฉัน
เป็นปัญหาพีอาร์ที่พ่อต้องจัดการ

494
00:37:00,968 --> 00:37:03,846
พ่อไม่อยากให้ลูกที่เป็นเด็กมีปัญหา
ได้ลงข่าวซุบซิบคนดัง

495
00:37:06,098 --> 00:37:07,225
ฉันไม่ได้เข้าไปในห้องเธอ

496
00:37:08,643 --> 00:37:10,686
จะเชื่อหรือไม่ก็ตามใจ

497
00:37:10,770 --> 00:37:11,979
ฉันไม่สน

498
00:37:20,321 --> 00:37:22,448
นายวาดรูปเก่งขึ้นนะ

499
00:37:22,531 --> 00:37:24,450
ฉันชอบรูปนี้เป็นพิเศษ

500
00:37:28,537 --> 00:37:30,206
รู้สึกเหมือนนายผ่านประสบการณ์นั้นมา

501
00:37:32,708 --> 00:37:35,211
- ต้องการอะไร
- ฉันเป็นฝ่ายถาม

502
00:37:40,549 --> 00:37:42,969
ทำไมยาพ่นหอบของโรวันถึงอยู่ในเพิงของนาย

503
00:37:47,265 --> 00:37:48,599
หรือแว่นตาของยูจีน

504
00:37:51,519 --> 00:37:53,896
หรือรูปแอบถ่ายที่นายถ่ายฉัน

505
00:37:53,980 --> 00:37:56,232
- ไม่นะ นั่น…
- อ้อ อย่าลืมของชิ้นล่าสุด

506
00:37:59,402 --> 00:38:00,778
สร้อยคอของคินบ็อทท์

507
00:38:01,279 --> 00:38:03,239
- มีคนเอามาวางไว้ใส่ความฉัน
- หยุด!

508
00:38:03,823 --> 00:38:06,367
วางมีดลงแล้วคุกเข่า

509
00:38:07,159 --> 00:38:08,452
ใส่กุญแจมือเลย

510
00:38:08,536 --> 00:38:10,454
- คุณมีสิทธิ์จะไม่พูด
- อะไรนะ

511
00:38:10,538 --> 00:38:13,040
ทุกคำที่พูดจะถูกใช้กับคดีในศาล

512
00:38:13,124 --> 00:38:14,875
คุณมีสิทธิ์จ้างทนาย

513
00:38:14,959 --> 00:38:17,461
ถ้าไม่สามารถจ่ายค่าทนายได้ รัฐจะจัดหาให้

514
00:38:17,545 --> 00:38:19,088
ขอบคุณมากที่ช่วย แอดดัมส์

515
00:38:19,797 --> 00:38:21,716
เธอ! เธอใส่ความฉัน!

516
00:38:22,508 --> 00:38:23,676
ผมถูกใส่ร้าย

517
00:38:24,593 --> 00:38:26,304
ฉันน่าจะปล่อยให้โรวันฆ่าเธอ

518
00:38:42,528 --> 00:38:43,404
ไง

519
00:38:45,323 --> 00:38:46,157
เธอกลับมาแล้ว

520
00:38:46,907 --> 00:38:49,452
ฉันไปแค่ไม่กี่วัน แต่ห้องเละสนิท

521
00:38:49,535 --> 00:38:52,872
แล้วธิงก็เกือบตาย
ต้องมีคนคอยดูแลเธอสองคน

522
00:38:53,664 --> 00:38:56,375
- แล้วที่จะไปอยู่กับโยโกะล่ะ
- โยโกะก็ดี

523
00:38:56,917 --> 00:38:59,587
ฉันแค่ตัดสินใจว่าชีวิตต้องมีเส้นแบ่งกันบ้าง

524
00:39:00,588 --> 00:39:01,881
ไม่ต้องแปะเทป

525
00:39:02,631 --> 00:39:04,759
อย่าบอกนะว่าเวนส์เดย์ แอดดัมส์
เริ่มใจอ่อนแล้ว

526
00:39:04,842 --> 00:39:05,718
ไม่มีวัน

527
00:39:07,845 --> 00:39:09,347
เรียกว่าพัฒนาแล้วดีกว่า

528
00:39:09,930 --> 00:39:12,266
แหม ลดระยะห่างจากเทปกาวทีละนิดก็ยังดี

529
00:39:13,851 --> 00:39:15,144
ทำไมจู่ๆ ถึงเปลี่ยนใจ

530
00:39:16,270 --> 00:39:17,271
เพราะเราไปกันได้

531
00:39:17,980 --> 00:39:19,982
ไม่น่าจะเข้ากันได้ แต่จริงๆ มันได้

532
00:39:20,066 --> 00:39:22,443
เหมือนเรื่องประหลาดในมิตรภาพพิลึกแปลกๆ

533
00:39:22,526 --> 00:39:24,820
ทุกอย่างที่เธอว่าฉันไว้ มันจริง

534
00:39:25,946 --> 00:39:27,656
แต่ฉันไม่คิดจะขอโทษหรอก

535
00:39:28,324 --> 00:39:29,283
ไม่ทำแล้ว

536
00:39:31,118 --> 00:39:32,203
นั่นคือตัวตนของฉัน

537
00:39:37,583 --> 00:39:38,751
ธิงบอกว่าเขาคิดถึงเธอ

538
00:39:40,836 --> 00:39:42,129
ฉันก็คิดถึงเขา

539
00:39:45,841 --> 00:39:47,468
เสียใจด้วยเรื่องเซเวียร์

540
00:39:48,135 --> 00:39:50,805
ฉันไม่เสียใจ เขาทั้งโกหกและเป็นฆาตกร

541
00:39:51,514 --> 00:39:55,559
อีกอย่าง… ไม่มีอะไรเหมือน
ความรู้สึกที่ซ.ต.พ.แล้วว่าฉันถูก

542
00:39:56,143 --> 00:39:58,187
เว้นแต่ถ้ามีคนช่วยรับรู้ว่าเธอคิดถูก

543
00:39:59,188 --> 00:40:01,440
ธิงอาจจะแอบเม้าท์เรื่องที่เธอไปเดทกับไทเลอร์

544
00:40:01,524 --> 00:40:02,691
เป็นยังไงบ้าง

545
00:40:03,484 --> 00:40:04,860
ถูกขัดจังหวะก่อน

546
00:40:08,072 --> 00:40:11,283
แต่ได้ข่าวว่าคืนนี้ไทเลอร์ทำงานกะดึก

547
00:40:21,460 --> 00:40:22,461
ร้านปิดแล้ว

548
00:40:23,087 --> 00:40:24,422
งั้นก็ควรล็อกประตู

549
00:40:27,133 --> 00:40:29,385
ข้างนอกมีพวกจิตป่วนเยอะนะ

550
00:40:32,388 --> 00:40:35,433
ฮื่อ พ่อเล่าเรื่องที่เกิดกับเซเวียร์แล้ว

551
00:40:37,643 --> 00:40:39,019
บ้าบอชะมัด

552
00:40:39,103 --> 00:40:41,063
หมอนั่นดูปกติตลอดเลย

553
00:40:42,189 --> 00:40:44,400
แบบ ปกติสำหรับพวกนอกกรอบ

554
00:40:45,192 --> 00:40:46,193
ก็อย่างว่า…

555
00:40:47,736 --> 00:40:49,780
เรื่องนั้นทำให้ฉันประเมินสถานการณ์ใหม่

556
00:40:52,658 --> 00:40:53,534
เช่นเรื่องอะไรบ้าง

557
00:40:55,494 --> 00:40:56,745
เช่นฉันไว้ใจใครได้บ้าง

558
00:41:00,207 --> 00:41:02,668
แปลว่าเธอพร้อมจะเป็นมากกว่าเพื่อนแล้วเหรอ

559
00:41:45,211 --> 00:41:46,045
อ้าว!

560
00:42:02,978 --> 00:42:03,854
โอเครึเปล่า

561
00:42:05,105 --> 00:42:05,981
ฉันต้องไปก่อนละ

562
00:42:07,274 --> 00:42:08,108
อะไรนะ

563
00:42:09,652 --> 00:42:10,819
เป็นอะไรไป

564
00:42:12,154 --> 00:42:13,072
เวนส์เดย์!

565
00:42:18,911 --> 00:42:20,412
แน่นอน ผู้ชายคนแรกที่ฉันจูบ

566
00:42:20,496 --> 00:42:23,499
ต้องกลายเป็นสัตว์ประหลาด
ฆาตกรต่อเนื่องโรคจิต

567
00:42:25,084 --> 00:42:26,418
ฉันคงมีสเปคแหละ

568
00:45:25,013 --> 00:45:26,932
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม