1
00:00:06,049 --> 00:00:11,304
‎(โรงเรียนมัธยมแนนซี่ เรแกน
‎ทางเข้าหลัก)

2
00:00:24,567 --> 00:00:27,445
‎ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นความคิดบิดเบี้ยวของใคร

3
00:00:28,446 --> 00:00:31,699
‎ถึงเอาวัยรุ่นหลายร้อยคน
‎มาอยู่ในโรงเรียนที่ถูกตัดงบ

4
00:00:33,659 --> 00:00:36,662
‎เอาคนที่ฝันดับสลายไปนานแล้วมาบริหาร

5
00:00:39,415 --> 00:00:41,084
‎แต่ก็ชื่นชมความซาดิสต์ของคนคิดนะ

6
00:00:55,014 --> 00:00:56,766
‎(อู๊ดๆ ตัวประหลาด
‎พักสลี่ย์ ไอ้อั๊กลี่)

7
00:01:04,565 --> 00:01:05,691
‎บอกชื่อมันมา

8
00:01:05,775 --> 00:01:07,527
‎ฝีมือใครก็ไม่รู้ จริงๆ นะ

9
00:01:08,111 --> 00:01:11,155
‎- ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก
‎- พักสลี่ย์ อารมณ์เท่ากับความอ่อนแอ

10
00:01:12,031 --> 00:01:13,533
‎ควบคุมอารมณ์ซะ

11
00:01:14,158 --> 00:01:15,701
‎เดี๋ยวนี้

12
00:01:19,080 --> 00:01:20,790
‎กลัวเหรอ ไอ้หมู

13
00:01:27,255 --> 00:01:28,089
‎พี่โอเคมั้ยเนี่ย

14
00:01:28,172 --> 00:01:29,924
‎ฉันไม่คิดจะสารภาพกับน้องหรอก

15
00:01:30,007 --> 00:01:32,385
‎พักนี้ฉันถูกนิมิตรังควานใจ

16
00:01:32,969 --> 00:01:34,428
‎นิมิตมาโดยไม่บอกกล่าว

17
00:01:34,512 --> 00:01:38,391
‎รู้สึกเหมือนช็อตไฟฟ้าเพื่อบำบัด
‎แต่ไม่มีความสะใจกับการเผาไหม้หลังจากนั้น

18
00:01:38,474 --> 00:01:39,976
‎พี่จัดการเอง

19
00:01:40,059 --> 00:01:41,018
‎เวนส์เดย์

20
00:01:41,853 --> 00:01:43,563
‎พี่จะทำอะไรน่ะ

21
00:01:43,646 --> 00:01:44,981
‎ทำเรื่องที่ถนัด

22
00:02:01,747 --> 00:02:02,790
‎โย่ ดาลตัน ดูสิ

23
00:02:03,583 --> 00:02:05,084
‎พี่สาวพริกสาลี่ว่ะ

24
00:02:08,004 --> 00:02:09,213
‎เฮ้ย ตัวประหลาด

25
00:02:09,755 --> 00:02:11,632
‎วันนี้คนนอกห้ามใช้สระ

26
00:02:12,466 --> 00:02:15,636
‎ฉันเท่านั้นที่ทรมานน้องชายฉันได้

27
00:02:49,921 --> 00:02:51,297
‎(สถาบันเนเวอร์มอร์)

28
00:02:52,006 --> 00:02:54,425
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

29
00:04:05,413 --> 00:04:09,292
‎(นิวเจอร์ซีย์
‎แอดดัมส์)

30
00:04:09,375 --> 00:04:11,919
‎สู่ค่ำคืนต้องมนตร์

31
00:04:12,003 --> 00:04:15,381
‎พร่ำครวญคำหวาน

32
00:04:16,340 --> 00:04:20,594
‎กระซิบอธิษฐาน

33
00:04:20,678 --> 00:04:24,557
‎ดั่งคนช่างฝัน

34
00:04:25,141 --> 00:04:29,395
‎ก่อนเข้าสู่ห้วงนิทรา

35
00:04:29,478 --> 00:04:32,315
‎ฝันถวิลหาเพียงเธอ

36
00:04:34,942 --> 00:04:36,610
‎ฉันยังไม่ลืม

37
00:04:37,194 --> 00:04:41,866
‎ว่าเธอลาจากไป

38
00:04:56,756 --> 00:05:00,259
‎ลูกจ๋า คิดจะเย็นชาใส่พ่อแม่อีกนานแค่ไหน

39
00:05:02,053 --> 00:05:05,931
‎เลิร์ช ช่วยเตือนผู้ปกครองฉันด้วย
‎ว่าฉันไม่คิดจะคุยกับพวกเขาอีกต่อไป

40
00:05:08,225 --> 00:05:10,144
‎สัญญาเลย งูพิษน้อยของพ่อ

41
00:05:10,227 --> 00:05:12,730
‎ลูกจะต้องรักเนเวอร์มอร์

42
00:05:12,813 --> 00:05:14,690
‎- ใช่ไหม ทิช
‎- ใช่ ลูกจะต้องชอบแน่

43
00:05:14,774 --> 00:05:17,234
‎- โรงเรียนนี้เหมาะกับลูกที่สุด
‎- ทำไม

44
00:05:17,318 --> 00:05:19,278
‎เพราะเคยเป็นโรงเรียนที่เหมาะกับแม่เหรอ

45
00:05:19,362 --> 00:05:21,572
‎หนูไม่คิดจะเดินตามรอยเท้าแม่หรอกนะ

46
00:05:21,655 --> 00:05:23,616
‎ไปเป็นกัปตันทีมฟันดาบ

47
00:05:23,699 --> 00:05:26,619
‎ราชินีงานพรอมมืด ประธานชมรมเรียกผี

48
00:05:26,702 --> 00:05:31,248
‎แม่แค่จะบอกว่าในที่สุด
‎ลูกก็จะได้อยู่ท่ามกลางคนที่เข้าใจลูก

49
00:05:31,332 --> 00:05:33,584
‎ไม่แน่ อาจจะหาเพื่อนได้ด้วยซ้ำ

50
00:05:35,252 --> 00:05:38,214
‎เนเวอร์มอร์ไม่เหมือนโรงเรียนประจำที่อื่น

51
00:05:39,215 --> 00:05:40,758
‎ที่นั่นมีมนตร์ขลัง

52
00:05:41,509 --> 00:05:43,219
‎พ่อได้พบกับแม่ที่นั่น

53
00:05:44,095 --> 00:05:45,679
‎แล้วเราก็หลงรักกัน

54
00:05:47,932 --> 00:05:50,351
‎พ่อแม่ทำให้หนูคลื่นไส้

55
00:05:50,935 --> 00:05:51,977
‎ไม่ใช่ในทางที่ดีด้วย

56
00:05:52,061 --> 00:05:55,231
‎ลูกจ๋า พ่อแม่ไม่ได้ทำให้ลูกโดนไล่ออก

57
00:05:55,314 --> 00:05:59,610
‎ครอบครัวของเด็กคนนั้นกำลังจะแจ้งความ
‎ข้อหาพยายามฆ่า

58
00:05:59,693 --> 00:06:01,821
‎ถ้าโดนคดี ประวัติของลูกจะเป็นยังไง

59
00:06:01,904 --> 00:06:02,863
‎ด่างพร้อย

60
00:06:03,864 --> 00:06:06,117
‎ทุกคนจะรู้ว่าหนูปิดจ๊อบไม่สำเร็จ

61
00:06:12,832 --> 00:06:14,333
‎จอดตรงนี้ก็ได้ครับ

62
00:06:14,417 --> 00:06:17,420
‎(สถาบันเนเวอร์มอร์
‎เลี้ยวซ้ายหน้า)

63
00:06:19,338 --> 00:06:22,466
‎(มาร์ธา)

64
00:06:22,550 --> 00:06:25,302
‎- ขอบคุณครับ
‎- อยากลงตรงนี้แน่นะ

65
00:06:26,345 --> 00:06:30,224
‎ทางเดินป่าตรงนี้ก็สวยดีหรอก
‎แต่มันตัดผ่านเนเวอร์มอร์

66
00:06:30,766 --> 00:06:32,101
‎โรงเรียนคนนอกกรอบน่ะเหรอ

67
00:06:32,685 --> 00:06:34,603
‎เรียกแบบนั้นน่ะสุภาพ

68
00:06:34,687 --> 00:06:37,064
‎ผมไม่มีปัญหากับคนนอกกรอบอยู่แล้ว

69
00:06:37,148 --> 00:06:39,400
‎ที่ปรึกษาตอนเข้าค่ายฤดูร้อนก็เป็นมนุษย์หมาป่า

70
00:06:39,483 --> 00:06:40,484
‎นิสัยดีมากเลย

71
00:06:40,568 --> 00:06:43,279
‎แหง พวกนั้นก็เหมือนเราๆ นี่แหละ

72
00:06:43,362 --> 00:06:44,905
‎จนกระทั่งมันกระชากคอเราขาด

73
00:06:49,869 --> 00:06:50,870
‎ขอบคุณครับ

74
00:07:45,799 --> 00:07:52,765
‎(สถาบันเนเวอร์มอร์)

75
00:07:56,936 --> 00:07:59,730
‎อย่างน้อยอากาศวันนี้ก็แจ่มใสจนได้

76
00:08:18,791 --> 00:08:21,585
‎เวนส์เดย์เป็นชื่อเก๋ไก๋ไม่เหมือนใครจริงๆ

77
00:08:23,087 --> 00:08:24,838
‎คงจะเกิดวันพุธสินะ

78
00:08:24,922 --> 00:08:26,840
‎หนูเกิดวันศุกร์ 13

79
00:08:26,924 --> 00:08:30,886
‎ชื่อลูกมาจากท่อนหนึ่ง
‎ในเพลงกล่อมเด็กที่ฉันชอบที่สุด

80
00:08:30,970 --> 00:08:33,389
‎"เวนส์เดย์เป็นลูกคนกลางผู้ทุกข์ระทม"

81
00:08:35,975 --> 00:08:40,020
‎เธอมองโลกไม่เหมือนใคร
‎มาแต่ไหนแต่ไรแล้วนะ มอร์ทิเชีย

82
00:08:41,146 --> 00:08:44,525
‎คุณแม่ได้เล่าไหมว่าสมัยเรียนเราเป็นรูมเมทกัน

83
00:08:44,608 --> 00:08:47,987
‎แล้วคุณเรียนจบทั้งที่สติยังอยู่ครบเหรอ
‎น่าประทับใจ

84
00:08:50,030 --> 00:08:53,450
‎เธอมีเส้นทางการศึกษาที่น่าสนใจมาก

85
00:08:53,534 --> 00:08:55,327
‎ย้ายมาแปดโรงเรียนภายในห้าปี

86
00:08:55,411 --> 00:08:58,205
‎โรงเรียนพวกนั้นไม่แกร่งพอจะขังหนูได้

87
00:08:58,289 --> 00:09:00,374
‎ที่นี่ก็คงไม่ต่างกัน

88
00:09:00,457 --> 00:09:02,042
‎ลูกเราพยายามจะบอกว่า

89
00:09:02,126 --> 00:09:05,170
‎ลูกซาบซึ้งใจมากที่คุณเปิดโอกาส

90
00:09:08,215 --> 00:09:11,302
‎ปกติแล้วเนเวอร์มอร์
‎ไม่รับนักเรียนใหม่กลางเทอม

91
00:09:11,885 --> 00:09:14,722
‎แต่ดูจากผลการเรียนไร้ที่ติของเวนส์เดย์

92
00:09:14,805 --> 00:09:17,683
‎และประวัติยาวนานที่ครอบครัวมีกับโรงเรียนนี้

93
00:09:17,766 --> 00:09:20,769
‎ฉันคุยกับคณะกรรมการแล้ว
‎และเรายกเว้นให้เป็นกรณีพิเศษ

94
00:09:26,942 --> 00:09:29,862
‎ลาริสซ่า แล้วเรื่องที่เวนส์เดย์…

95
00:09:30,779 --> 00:09:32,114
‎ต้องเข้ารับการบำบัดล่ะ

96
00:09:32,698 --> 00:09:34,199
‎นั่นเป็นคำสั่งศาล

97
00:09:35,451 --> 00:09:38,162
‎โรงเรียนนี้มีความสัมพันธ์อันดี
‎กับนักจิตบำบัดในเจริโค

98
00:09:38,746 --> 00:09:39,997
‎เข้าบำบัดได้สัปดาห์ละสองวัน

99
00:09:40,080 --> 00:09:42,333
‎ได้ยินรึเปล่า เมฆทะมึนของพ่อ

100
00:09:42,416 --> 00:09:44,084
‎ที่นี่จะดูแลลูกอย่างดี

101
00:09:44,168 --> 00:09:46,253
‎รอดูแล้วกันว่าหมอจะรอดชีวิตจากนัดแรกไหม

102
00:09:49,506 --> 00:09:51,759
‎ฉันจัดให้เธอนอนในหอเก่าของแม่

103
00:09:51,842 --> 00:09:52,760
‎บ้านโอฟีเลีย

104
00:09:55,471 --> 00:09:56,764
‎เตือนความจำหนูหน่อย

105
00:09:56,847 --> 00:10:01,560
‎โอฟีเลียคือคนที่ฆ่าตัวตาย
‎หลังจากโดนครอบครัวกดดันจนเป็นบ้า ถูกไหม

106
00:10:08,609 --> 00:10:10,944
‎ไปพบรูมเมทคนใหม่ของเธอกันไหมจ๊ะ

107
00:10:18,577 --> 00:10:20,537
‎ที่นี่ช่าง… สีสันสดใส

108
00:10:24,958 --> 00:10:25,876
‎ดีจ้า เมทจ๋า

109
00:10:25,959 --> 00:10:29,129
‎เวนส์เดย์ นี่อีนิด ซินแคลร์

110
00:10:29,213 --> 00:10:30,756
‎เธอโอเครึเปล่า

111
00:10:30,839 --> 00:10:32,341
‎ดูหน้าซีดๆ

112
00:10:33,842 --> 00:10:35,552
‎เวนส์เดย์ดูใกล้ตายแบบนี้เสมอ

113
00:10:37,471 --> 00:10:38,931
‎บ้านโอฟีเลียขอต้อนรับ

114
00:10:40,849 --> 00:10:42,643
‎ไม่ชอบกอดสินะ เข้าใจละ

115
00:10:42,726 --> 00:10:44,269
‎อย่าถือเวนส์เดย์เลยนะ

116
00:10:44,353 --> 00:10:46,480
‎ลูกเป็นภูมิแพ้สีสัน

117
00:10:46,563 --> 00:10:47,731
‎โห ว้าว

118
00:10:48,440 --> 00:10:49,733
‎ถ้าเจอสีจะเป็นยังไง

119
00:10:50,234 --> 00:10:53,904
‎ฉันจะเป็นผื่นลมพิษ
‎แล้วเนื้อก็ลอกออกจากกระดูก

120
00:10:53,987 --> 00:10:56,699
‎โชคดีที่เราสั่งเครื่องแบบพิเศษไว้ให้แล้ว

121
00:10:57,783 --> 00:10:59,952
‎อีนิด ช่วยพาเวนส์เดย์ไปห้องทะเบียน

122
00:11:00,035 --> 00:11:02,204
‎ไปรับเครื่องแบบและตารางเรียน

123
00:11:02,287 --> 00:11:04,289
‎ระหว่างนั้นก็พาทัวร์โรงเรียนไปด้วยเลย

124
00:11:16,301 --> 00:11:18,303
‎เนเวอร์มอร์ตั้งขึ้นเมื่อปี 1791

125
00:11:18,387 --> 00:11:20,013
‎เพื่อให้การศึกษากับคนอย่างเรา

126
00:11:20,097 --> 00:11:21,765
‎พวกนอกกรอบ คนพิลึก สัตว์ประหลาด

127
00:11:22,349 --> 00:11:24,768
‎เลือกกลุ่มชายขอบที่ชอบเองได้เลย

128
00:11:24,852 --> 00:11:26,979
‎ไม่ต้องมาท่องบทพาชมโรงเรียน

129
00:11:27,813 --> 00:11:30,774
‎- ฉันไม่คิดจะอยู่ที่นี่นาน
‎- ทำไมล่ะ

130
00:11:30,858 --> 00:11:32,067
‎พ่อแม่ฉันหาทำเรื่องนี้

131
00:11:32,651 --> 00:11:35,154
‎อ้าวนั่นไง แม่ที่ยืนยิ้มเยาะอยู่

132
00:11:35,821 --> 00:11:38,240
‎ทั้งคู่หาข้ออ้างจะส่งฉันมาที่นี่ตั้งนานแล้ว

133
00:11:38,824 --> 00:11:42,286
‎ทั้งหมดเป็นแผนร้ายแต่ไม่ลับของพวกเขา

134
00:11:42,369 --> 00:11:43,412
‎แผนอะไร

135
00:11:43,996 --> 00:11:46,081
‎แผนจับฉันถอดแบบให้เป็นอีกปางนึงของพ่อแม่

136
00:11:46,915 --> 00:11:49,752
‎อ้อ ถ้างั้นช่วยไขข้อข้องใจหน่อย

137
00:11:49,835 --> 00:11:52,379
‎คนลือกันว่าเธอฆ่าเด็กคนนึงที่โรงเรียนเก่า

138
00:11:52,463 --> 00:11:54,548
‎แล้วพ่อแม่ใช้เส้นทำให้เธอหลุดคดี

139
00:11:54,631 --> 00:11:56,800
‎ที่จริงฆ่าไปสองคน แต่ใครจะนั่งนับ

140
00:12:01,263 --> 00:12:02,681
‎ตรงนี้คือลานจัตุรัส

141
00:12:05,768 --> 00:12:07,144
‎นี่มันห้าเหลี่ยม

142
00:12:08,604 --> 00:12:12,065
‎ทำตัวเป็นสาวมืดมนปากแจ๋ว
‎อยู่โรงเรียนทั่วไปอาจจะเวิร์คนะ

143
00:12:12,149 --> 00:12:13,609
‎แต่ที่นี่มันไม่เหมือนกัน

144
00:12:14,485 --> 00:12:16,820
‎เดี๋ยวเบิกเนตรเรื่องสังคมเนเวอร์มอร์ให้เอง

145
00:12:17,446 --> 00:12:20,908
‎ฉันไม่คิดจะมีส่วนร่วม
‎กับพิธีกรรมเข้าฝูงของวัยรุ่นดาษดื่น

146
00:12:20,991 --> 00:12:24,661
‎งั้นก็เติมความรู้ใส่หลุมชิงชังไร้ก้นบึ้งของเธอซะ

147
00:12:24,745 --> 00:12:26,997
‎ที่นี่มีคนนอกกรอบหลายรูปแบบ

148
00:12:27,080 --> 00:12:30,876
‎แต่หลักๆ มีสี่กลุ่ม
‎เขี้ยว ขน หิน และเกล็ด

149
00:12:30,959 --> 00:12:34,421
‎พวกนั้นน่ะเขี้ยว เรียกอีกชื่อว่าแวมไพร์

150
00:12:34,505 --> 00:12:37,508
‎บางคนหมกอยู่ที่นี่มาหลายสิบปีแล้วนะ

151
00:12:38,258 --> 00:12:41,720
‎พวกโง่ตรงนั้นคือพวกมีขน
‎หรือที่เรียกว่ามนุษย์หมาป่า

152
00:12:41,804 --> 00:12:42,679
‎เหมือนฉันนี่

153
00:12:44,097 --> 00:12:46,391
‎คืนพระจันทร์เต็มดวงก็หนวกหูหน่อย

154
00:12:46,475 --> 00:12:47,684
‎พวกมีขนจะแปลงร่างกัน

155
00:12:47,768 --> 00:12:50,229
‎ขอแนะนำให้ซื้อหูฟังแบบตัดเสียงได้ดีๆ

156
00:12:50,312 --> 00:12:52,356
‎พวกเกล็ดคือไซเรนสินะ

157
00:12:52,981 --> 00:12:54,191
‎หัวไวนี่

158
00:12:54,274 --> 00:12:58,779
‎และคนนั้น บิยังก้า บาร์เคลย์
‎เป็นระดับราชนิกูลของเนเวอร์มอร์

159
00:13:00,864 --> 00:13:02,825
‎แต่ช่วงนี้ใกล้จะตกบัลลังก์แล้ว

160
00:13:02,908 --> 00:13:05,911
‎เมื่อก่อนนางเป็นแฟนกับ
‎ศิลปินอมทุกข์ประจำรร. เซเวียร์ ธอร์ป

161
00:13:05,994 --> 00:13:08,247
‎แต่เพิ่งเลิกกันหมาดๆ ตอนเปิดเทอม

162
00:13:08,330 --> 00:13:10,082
‎ไม่รู้สาเหตุเหมือนกัน

163
00:13:10,666 --> 00:13:12,292
‎- น่าสนใจ
‎- ใช่มั้ยล่ะ

164
00:13:12,376 --> 00:13:15,754
‎วล็อกของฉันเป็นแหล่งข่าวซุบซิบ
‎เบอร์หนึ่งของเนเวอร์มอร์

165
00:13:15,838 --> 00:13:19,383
‎โย่ อีนิด เธอต้องอึ้งกับเรื่องเม้าท์
‎ว่าที่รูมเมทเธอที่ฉันได้ยินมา

166
00:13:19,466 --> 00:13:21,593
‎นางกินเนื้อมนุษย์

167
00:13:21,677 --> 00:13:23,595
‎เขมือบเด็กในโรงเรียนเก่าที่นางฆ่าสดๆ

168
00:13:23,679 --> 00:13:25,305
‎เธอต้องระวังตัวให้ดีนะ

169
00:13:26,515 --> 00:13:27,516
‎ตรงกันข้าม

170
00:13:27,599 --> 00:13:32,020
‎ที่จริงฉันนำร่างเหยื่อไปหั่นเป็นชิ้นๆ
‎แล้วค่อยป้อนให้สัตว์เลี้ยงแสนน่ารักกิน

171
00:13:33,355 --> 00:13:35,774
‎เอแจ็กซ์ นี่รูมเมทคนใหม่ของฉัน เวนส์เดย์

172
00:13:37,067 --> 00:13:37,943
‎โห

173
00:13:38,777 --> 00:13:40,320
‎อย่างกับเธอเป็นภาพขาวดำ

174
00:13:41,238 --> 00:13:43,365
‎- แบบมีฟิลเตอร์ไอจีติดตัวเลยงี้
‎- อย่าไปสน

175
00:13:43,448 --> 00:13:45,951
‎พวกกอร์กอนจะอ๊องๆ หน่อย

176
00:13:46,034 --> 00:13:47,244
‎น่ารักนะ แต่ช่างไม่รู้อะไรเลย

177
00:13:47,327 --> 00:13:49,746
‎คือโรงเรียนมันเล็ก
‎ไม่ค่อยมีข้อมูลออนไลน์ของเธอน่ะ

178
00:13:49,830 --> 00:13:52,833
‎เธอควรมีไอจี สแนปแชทหรือติ๊กต่อก

179
00:13:53,625 --> 00:13:57,421
‎ฉันว่าโซเชียลมีเดียเป็นหลุมดูดวิญญาณ
‎ที่คนร้องหาการยอมรับอย่างสูญเปล่า

180
00:14:04,011 --> 00:14:06,847
‎ดูลูกสิ กับดักมรณะของพ่อ

181
00:14:07,472 --> 00:14:11,184
‎เห็นลูกใส่เครื่องแบบนี้แล้ว
‎พ่อระลึกถึงความทรงจำเลวร้ายมากมาย

182
00:14:11,268 --> 00:14:13,103
‎- ใช่ไหม ทิช
‎- ใช่ค่ะ

183
00:14:14,897 --> 00:14:16,857
‎หนุ่มๆ ไปรอในรถดีไหม

184
00:14:17,441 --> 00:14:19,234
‎เวนส์เดย์กับแม่ขอคุยกันเดี๋ยว

185
00:14:26,408 --> 00:14:27,367
‎พักสลี่ย์

186
00:14:28,577 --> 00:14:30,370
‎นายมันอ่อนด้อยแถมยังอ่อนแอ

187
00:14:30,454 --> 00:14:33,999
‎ไม่มีทางอยู่รอดถ้าพี่ไม่อยู่ด้วย
‎ให้เวลาสองเดือนเต็มที่

188
00:14:34,708 --> 00:14:36,501
‎ฉันก็จะคิดถึงพี่เหมือนกันนะ

189
00:14:42,507 --> 00:14:47,596
‎ถ้าวางแผนจะหนีไปไหน เลิกเสียเดี๋ยวนี้

190
00:14:49,264 --> 00:14:54,728
‎แม่แจ้งสมาชิกในตระกูลให้ติดต่อเรา
‎ทันทีที่ลูกก้าวเท้าไปให้แปดเปื้อนบ้านเขา

191
00:14:56,647 --> 00:14:57,856
‎ลูกไม่มีที่ไปแล้ว

192
00:14:57,940 --> 00:15:00,984
‎ก็เช่นเคย ประมาทกันเกินไปหน่อยนะ คุณแม่

193
00:15:01,068 --> 00:15:03,695
‎ลูกจะหนีจากที่คุมขังทางการศึกษานี้ให้ได้

194
00:15:03,779 --> 00:15:06,031
‎แล้วแม่จะไม่ได้ข่าวจากลูกอีกเลย

195
00:15:06,907 --> 00:15:09,034
‎ลูกเป็นเด็กฉลาดนะ เวนส์เดย์

196
00:15:09,117 --> 00:15:11,870
‎แต่บางครั้งลูกก็ขวางความเจริญตัวเอง

197
00:15:13,747 --> 00:15:16,959
‎แม่แน่ใจว่าอีกหน่อยลูกต้องหลงรักเนเวอร์มอร์

198
00:15:17,751 --> 00:15:21,338
‎และเห็นว่าโรงเรียนนี้
‎เปลี่ยนชีวิตเราได้เหมือนที่แม่เห็น

199
00:15:23,840 --> 00:15:27,010
‎อ้อ แม่มีของขวัญให้

200
00:15:29,805 --> 00:15:30,806
‎ว.

201
00:15:32,224 --> 00:15:33,058
‎ม.

202
00:15:33,642 --> 00:15:34,726
‎ชื่อย่อของเราสองคน

203
00:15:35,310 --> 00:15:37,521
‎ทำจากหินออบซิเดี้ยน

204
00:15:38,647 --> 00:15:41,817
‎นักบวชแอซเทคใช้อัญเชิญนิมิต

205
00:15:43,360 --> 00:15:45,362
‎เป็นสัญลักษณ์ถึงสายสัมพันธ์เราแม่ลูก

206
00:15:48,073 --> 00:15:51,785
‎วิญญาณตัวไหนของแม่
‎เสนอให้เอาเครื่องรางน่าเกลียดนี้มาให้หนู

207
00:15:52,494 --> 00:15:54,037
‎หนูไม่ใช่แม่

208
00:15:55,247 --> 00:15:58,625
‎หนูจะไม่มีทางตกหลุมรัก
‎หรือเป็นแม่บ้าน หรือมีครอบครัว

209
00:16:01,128 --> 00:16:04,715
‎เขาบอกแม่แล้วว่าเด็กวัยนี้จะพูดจาทำร้ายจิตใจ

210
00:16:05,257 --> 00:16:06,842
‎แม่ไม่ควรเอามาใส่ใจ

211
00:16:08,343 --> 00:16:10,262
‎โชคดีนะ แม่ไม่มีหัวใจอยู่แล้ว

212
00:16:12,806 --> 00:16:15,100
‎ในที่สุดก็ยอมพูดดีกับแม่

213
00:16:18,687 --> 00:16:21,982
‎เลิร์ช ขอลูกแก้วหน่อยจ้ะ

214
00:16:25,027 --> 00:16:28,071
‎ช่วงอาทิตย์แรกที่กำลังปรับตัว
‎โรงเรียนไม่ให้เราคุยกับลูก

215
00:16:28,155 --> 00:16:30,532
‎ดังนั้นเราจะโทรหาวันอาทิตย์หน้า

216
00:16:57,100 --> 00:16:58,727
‎ไม่ต้องห่วงหรอก ที่รัก

217
00:16:59,352 --> 00:17:01,563
‎แมงป่องน้อยของเราไม่ได้อยู่คนเดียว

218
00:17:27,464 --> 00:17:28,590
‎ส่วนที่เหลือไปไหนล่ะ

219
00:17:29,174 --> 00:17:31,927
‎ลำตัวกับแขนข้างนึงอยู่ทางโน้น

220
00:17:32,844 --> 00:17:34,679
‎เราเจอขาข้างนึงริมทะเลสาบ

221
00:17:34,763 --> 00:17:37,724
‎มีแขนอยู่บนต้นไม้โน่นด้วย

222
00:17:37,808 --> 00:17:40,811
‎อวัยวะที่เหลือส่วนใหญ่หายังไม่เจอ

223
00:17:40,894 --> 00:17:43,814
‎มันตรงกับที่เหยื่ออีกสองคนโดนเมื่อสัปดาห์ก่อน

224
00:17:44,981 --> 00:17:48,110
‎ออกคำเตือนนักเดินป่าว่าอย่าเข้ามาตอนนี้

225
00:17:48,193 --> 00:17:51,613
‎ห้ามออกใบอนุญาตให้เข้ามาตั้งแคมป์
‎ในช่วงระยะเวลานี้

226
00:17:51,696 --> 00:17:53,532
‎จะให้ฉันบอกสื่อยังไง

227
00:17:53,615 --> 00:17:56,827
‎คุณก็รู้ว่าสื่อต้องตอมหึ่งเหมือนยุงหน้าร้อน

228
00:17:57,702 --> 00:18:00,831
‎- บอกว่าหมีโผล่มาอีกแล้ว
‎- พูดเองยังไม่เชื่อเองเลย นายอำเภอ

229
00:18:00,914 --> 00:18:02,457
‎ก็ไม่ได้เชื่อ

230
00:18:03,416 --> 00:18:05,293
‎ตัวที่ทำเรื่องแบบนี้ไม่ใช่มนุษย์หรอก

231
00:18:06,211 --> 00:18:08,338
‎คดีฆาตกรรมพวกนี้เกี่ยวข้องกับเนเวอร์มอร์แน่ๆ

232
00:18:08,421 --> 00:18:10,841
‎แค่ยังพิสูจน์ไม่ได้ ระหว่างนั้น…

233
00:18:12,300 --> 00:18:13,760
‎โทษหมีไปก่อน

234
00:18:28,441 --> 00:18:30,694
‎เธอทำอะไรกับห้องฉันน่ะ

235
00:18:31,528 --> 00:18:33,488
‎แบ่งห้อง "ของเรา" ให้เท่าเทียมกัน

236
00:18:36,158 --> 00:18:38,577
‎ฝั่งเธอดูเหมือนอ้วกพุ่งเป็นสายรุ้ง

237
00:18:39,077 --> 00:18:40,912
‎- ฉัน…
‎- ถ้าเงียบได้จะดีมาก

238
00:18:40,996 --> 00:18:42,664
‎ถึงเวลาเขียนหนังสือแล้ว

239
00:18:42,747 --> 00:18:44,166
‎เวลาเขียนหนังสือเหรอ

240
00:18:44,249 --> 00:18:46,459
‎ฉันอุทิศเวลาวันละหนึ่งชั่วโมงไว้เขียนนิยาย

241
00:18:46,543 --> 00:18:49,671
‎ถ้าเธอทำแบบเดียวกัน
‎วล็อกเธออาจจะอ่านรู้เรื่องขึ้นมาบ้าง

242
00:18:49,754 --> 00:18:52,674
‎บันทึกฆาตกรต่อเนื่อง
‎ยังใช้เครื่องหมายวรรคตอนได้ดีกว่าเธออีก

243
00:18:52,757 --> 00:18:54,384
‎ฉันเขียนตามสไตล์ของฉัน

244
00:18:54,467 --> 00:18:57,262
‎ความจริงของฉัน
‎ฟอลโลเวอร์ฉันชอบแบบนั้น

245
00:18:57,345 --> 00:18:59,764
‎ฟอลโลเวอร์ของเธอเป็นพวกตื้นเขิน

246
00:19:00,557 --> 00:19:03,643
‎พวกนั้นตอบเธอด้วยภาพเล็กๆ ไร้ชีวิตชีวา

247
00:19:04,311 --> 00:19:05,312
‎หมายถึงอีโมจิเหรอ

248
00:19:05,896 --> 00:19:07,689
‎คนเขาใช้เครื่องหมายแสดงความรู้สึกกัน

249
00:19:07,772 --> 00:19:10,108
‎เธอคงไม่เข้าใจแนวคิดนี้สินะ

250
00:19:11,318 --> 00:19:14,529
‎เวลามองหน้าเธอ ฉันคิดถึงอีโมจิต่อไปนี้

251
00:19:15,155 --> 00:19:17,490
‎เชือก พลั่ว หลุม

252
00:19:18,992 --> 00:19:20,660
‎อ้อ แล้วชื่อแอดดัมส์มี ด. สองตัว

253
00:19:20,744 --> 00:19:24,039
‎ถ้าจะนินทาฉัน อย่างน้อยก็สะกดชื่อให้ถูกหน่อย

254
00:19:28,168 --> 00:19:29,085
‎ปิดเดี๋ยวนี้

255
00:19:31,129 --> 00:19:32,964
‎เตือนครั้งสุดท้ายนะ

256
00:19:34,549 --> 00:19:36,384
‎อย่ามาหาเรื่อง

257
00:19:36,468 --> 00:19:40,180
‎น้อนแมวเล็บคมนะ ไม่กลัวที่จะใช้ด้วย

258
00:19:41,348 --> 00:19:42,724
‎สวัสดีจ้ะ สาวๆ

259
00:19:42,807 --> 00:19:44,768
‎อุ๊ย ขอโทษที่เหยียบโคลนเข้ามา

260
00:19:44,851 --> 00:19:48,563
‎ครูอยากแวะมาดูว่าเวนส์เดย์ปรับตัวไหวมั้ย

261
00:19:54,694 --> 00:19:55,612
‎จังหวะไม่ดีรึเปล่า

262
00:19:57,364 --> 00:20:00,158
‎นี่ครูธอร์นฮิล เป็นคุณแม่ประจำหอ

263
00:20:00,242 --> 00:20:03,036
‎ขอโทษนะที่ไม่ได้อยู่รอทักทายตอนเธอมาถึง

264
00:20:03,119 --> 00:20:05,914
‎อีนิดคงช่วยต้อนรับแบบฉบับเนเวอร์มอร์แล้วเนอะ

265
00:20:05,997 --> 00:20:07,916
‎เขาต้อนรับขับสู้หนักมาก

266
00:20:08,625 --> 00:20:10,252
‎หนูเลยหวังว่าจะได้สู้กลับ

267
00:20:10,835 --> 00:20:12,087
‎ตอนเขาหลับ

268
00:20:13,880 --> 00:20:17,509
‎อ้อ นี่ของขวัญต้อนรับเข้าโรงเรียนใหม่
‎เล็กๆ น้อยๆ จากเรือนกระจกครูเอง

269
00:20:17,592 --> 00:20:20,845
‎ครูพยายามเลือกดอกไม้
‎ให้เหมาะกับสาวๆ แต่ละคน

270
00:20:20,929 --> 00:20:23,181
‎ตอนอ่านคำแถลงของเธอในใบสมัคร

271
00:20:23,265 --> 00:20:24,975
‎ครูคิดถึงต้นนี้ขึ้นมาเลย

272
00:20:25,058 --> 00:20:26,184
‎รักเร่สีดำ

273
00:20:26,268 --> 00:20:27,310
‎อุ๊ย รู้จักด้วยเหรอ

274
00:20:27,394 --> 00:20:30,146
‎รู้สิ ตั้งชื่อตามคดีฆาตกรรมปริศนาที่หนูชอบที่สุด

275
00:20:32,274 --> 00:20:33,108
‎ขอบคุณค่ะ

276
00:20:33,692 --> 00:20:37,028
‎โอเคโอใจ ก่อนจะกลับ
‎ขอบอกกฎการอยู่หอนิดหน่อย

277
00:20:37,654 --> 00:20:39,948
‎ปิดไฟตอนสี่ทุ่ม ห้ามเปิดเพลงดัง

278
00:20:40,031 --> 00:20:42,200
‎และห้ามพาหนุ่มเข้ามาเด็ดขาด

279
00:20:42,284 --> 00:20:44,494
‎ถ้าจะเข้าเมืองต้องทำยังไงคะ

280
00:20:44,577 --> 00:20:47,330
‎ใบอนุญาตเข้าเมืองเจริโค
‎จะได้รับเป็นกรณีพิเศษ ไม่ใช่สิทธิ์จ้ะ

281
00:20:47,414 --> 00:20:51,167
‎เดินเร็วๆ ก็ประมาณ 25 นาทีถึง
‎ช่วงสุดสัปดาห์จะมีรถรับส่ง

282
00:20:51,251 --> 00:20:54,921
‎ชาวบ้านเขาจะเกร็งๆ กับเนเวอร์มอร์หน่อย

283
00:20:55,005 --> 00:21:00,927
‎ดังนั้นอย่ากวนน้ำให้ขุ่น
‎หรือทำตัวตามแบบฉบับคนนอกกรอบ

284
00:21:01,011 --> 00:21:05,181
‎แปลว่าเก็บเล็บให้ดี
‎และอย่าอุดปากใครเวลาเขาหลับ

285
00:21:05,765 --> 00:21:06,850
‎เข้าใจไหม

286
00:21:09,352 --> 00:21:10,312
‎ดีใจที่ได้คุยจ้ะ

287
00:21:42,218 --> 00:21:44,220
‎โค้ช นางขัดขาผม

288
00:21:45,013 --> 00:21:46,848
‎เธอโจมตีตามตำรา โรวัน

289
00:21:46,931 --> 00:21:50,060
‎ถ้านายบ่นน้อยลงและซ้อมมากขึ้น
‎นายอาจจะไม่ห่วยขนาดนี้

290
00:21:50,143 --> 00:21:53,021
‎เอาจริงนะโค้ช
‎เมื่อไหร่จะเจอคู่แข่งที่สมน้ำสมเนื้อ

291
00:21:53,104 --> 00:21:54,981
‎มีใครอยากจะท้าแข่งอีกมั้ย

292
00:21:55,065 --> 00:21:56,066
‎ฉันอยาก

293
00:21:57,734 --> 00:22:01,237
‎อ้าว เธอคือยัยโรคจิตที่เขาปล่อยเข้ามาสินะ

294
00:22:01,321 --> 00:22:05,325
‎ส่วนเธอก็นังผึ้งราชินีไม่มีใครตั้ง
‎เรื่องผึ้งนี่น่าสนใจนะ

295
00:22:05,408 --> 00:22:07,327
‎ถ้าเอาเหล็กในออก มันจะเดี้ยงตายไปเลย

296
00:22:09,788 --> 00:22:12,165
‎โรวันไม่จำเป็นต้องให้เธอมาปกป้อง

297
00:22:12,248 --> 00:22:15,335
‎- เขาไม่ได้จนตรอกขนาดนั้น ก็แค่ขี้เกียจ
‎- ตกลงจะแข่งกันรึเปล่า

298
00:22:21,007 --> 00:22:22,300
‎ตั้งการ์ด

299
00:22:48,743 --> 00:22:50,370
‎เวนส์เดย์ได้แต้ม

300
00:22:57,710 --> 00:22:59,087
‎คะแนนเท่ากันแล้ว

301
00:23:03,007 --> 00:23:05,718
‎แต้มแรกก็แค่มือใหม่ดวงดี

302
00:23:06,594 --> 00:23:07,804
‎มาจัดการให้มันจบๆ

303
00:23:09,139 --> 00:23:12,183
‎คะแนนสุดท้าย
‎ฉันอยากขอท้ารบอย่างเป็นทางการ

304
00:23:12,267 --> 00:23:13,184
‎ไม่ใส่หน้ากาก

305
00:23:13,268 --> 00:23:14,602
‎ไม่หุ้มปลายดาบ

306
00:23:15,979 --> 00:23:17,605
‎ผู้ชนะคือคนที่เรียกเลือด

307
00:23:23,403 --> 00:23:25,196
‎แล้วแต่เธอตัดสินใจนะ บิยังก้า

308
00:23:29,534 --> 00:23:31,744
‎มาดูกันว่าเลือดเธอเป็นสีขาวดำรึเปล่า

309
00:24:05,528 --> 00:24:09,032
‎หน้าค่อยมีสีสันขึ้นมาหน่อยนะ

310
00:24:19,375 --> 00:24:20,793
‎เธอชื่อเวนส์เดย์ใช่มั้ย

311
00:24:24,047 --> 00:24:25,006
‎ฉันโรวัน

312
00:24:26,257 --> 00:24:28,635
‎- ฉันเข้าใจความรู้สึกเธอ
‎- รับรองได้ว่าไม่เข้าใจ

313
00:24:29,427 --> 00:24:32,013
‎แม่สัญญาว่าสุดท้ายฉันจะเจอที่ซึ่งเหมาะกับฉัน

314
00:24:34,140 --> 00:24:38,478
‎ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าจะสามารถ
‎เป็นคนนอกในโรงเรียนของคนนอกอีกที

315
00:24:39,771 --> 00:24:41,773
‎แต่เธอดูอาการหนักกว่าฉันอีก

316
00:24:44,817 --> 00:24:46,778
‎เสียใจด้วยที่โดน… สะกิด

317
00:24:46,861 --> 00:24:48,947
‎ทำดีแล้วเด่นก็เป็นภัย

318
00:24:56,371 --> 00:24:57,664
‎(ห้องพยาบาล)

319
00:25:20,103 --> 00:25:21,604
‎เวนส์เดย์!

320
00:25:30,280 --> 00:25:31,239
‎ขอต้อนรับกลับโลก

321
00:25:32,615 --> 00:25:34,075
‎ค่อยๆ ลุก

322
00:25:35,285 --> 00:25:36,703
‎พยาบาลบอกว่าสมองไม่กระเทือน

323
00:25:36,786 --> 00:25:38,830
‎แต่คงหัวโนอย่างแรง

324
00:25:38,913 --> 00:25:41,124
‎เรื่องสุดท้ายจำได้ว่าเดินอยู่ข้างนอก

325
00:25:41,207 --> 00:25:44,127
‎รู้สึกทั้งโกรธเกรี้ยว
‎ทั้งสมเพชและเกลียดตัวเองปนกัน

326
00:25:45,461 --> 00:25:46,838
‎ไม่เคยรู้สึกแบบนั้นมาก่อน

327
00:25:46,921 --> 00:25:49,549
‎แพ้บิยังก้าก็ทำให้รู้สึกแบบนั้นล่ะมั้ง

328
00:25:49,632 --> 00:25:53,011
‎ฉันเงยหน้ามองเห็น
‎รูปปั้นการ์กอยล์ร่วงลงมา แล้วก็คิดว่า

329
00:25:53,094 --> 00:25:55,096
‎"อย่างน้อยก็ตายอย่างมีจินตนาการ"

330
00:25:56,848 --> 00:25:58,182
‎แต่นายรวบตัวฉันหลบทัน

331
00:25:59,642 --> 00:26:00,476
‎ทำไม

332
00:26:02,228 --> 00:26:03,354
‎เรียกว่าสัญชาตญาณแล้วกัน

333
00:26:04,897 --> 00:26:06,566
‎นายใช้ความเป็นสุภาพบุรุษหลบใน

334
00:26:06,649 --> 00:26:10,236
‎ซึ่งเป็นเครื่องมือปิตาธิปไตย
‎มาเค้นความซาบซึ้งจนวันตายจากฉันเหรอ

335
00:26:10,320 --> 00:26:12,113
‎คนส่วนใหญ่เขาแค่ขอบคุณนะ

336
00:26:12,196 --> 00:26:13,531
‎ฉันไม่ได้อยากให้ใครช่วย

337
00:26:13,615 --> 00:26:15,825
‎ฉันควรให้ไอ้ก้อนนั้นทับเธอเละงั้นสิ

338
00:26:15,908 --> 00:26:19,454
‎- ฉันอยากช่วยชีวิตตัวเองมากกว่า
‎- เห็นเธอเป็นเหมือนเดิมก็ดีใจ

339
00:26:20,913 --> 00:26:23,708
‎เผื่อฟังแล้วรู้สึกดีขึ้น ฉันแค่ตอบแทนบุญคุณน่ะ

340
00:26:25,084 --> 00:26:26,044
‎เซเวียร์ ธอร์ป

341
00:26:26,711 --> 00:26:27,962
‎เธออาจจำฉันไม่ได้

342
00:26:28,046 --> 00:26:31,466
‎คราวก่อนที่เจอกัน
‎ฉันเตี้ยกว่านี้ครึ่งเมตร หนักกว่านี้ 20 โล

343
00:26:31,549 --> 00:26:32,634
‎เกิดอะไรขึ้น

344
00:26:33,593 --> 00:26:36,512
‎- แตกเนื้อหนุ่มมั้ง
‎- เกิดอะไรขึ้นตอนที่เราเจอกัน

345
00:26:39,057 --> 00:26:41,184
‎อ๋อ ตอนนั้นงานศพแม่ทูนหัวของฉัน

346
00:26:41,768 --> 00:26:43,478
‎ท่านเป็นเพื่อนกับคุณยายของเธอ

347
00:26:43,561 --> 00:26:47,815
‎ยายสองคนอยู่ด้วยกันตอนอายุ 20 กว่าๆ
‎ต้มตุ๋นพวกคนรวยชื่อฉาวในยุโรป

348
00:26:49,192 --> 00:26:52,028
‎ไม่รู้เหมือนกัน เราเป็นเด็กสิบขวบเซ็งๆ

349
00:26:52,779 --> 00:26:54,364
‎เลยคิดไปเล่นซ่อนแอบ

350
00:26:54,447 --> 00:26:57,784
‎ฉันเกิดไอเดียบรรเจิดไปซ่อนในโลงของแม่ทูนหัว

351
00:26:57,867 --> 00:26:59,994
‎ก็เลยติดอยู่ในนั้น
‎ตอนคนกำลังจะยกโลงไปที่เมรุ

352
00:27:00,078 --> 00:27:01,663
‎ฉันได้ยินเสียงกรี๊ดอู้อี้จากในโลง

353
00:27:01,746 --> 00:27:05,667
‎นึกว่าแม่ทูนหัวของนายโกงความตายได้
‎และกำลังหาทางดิ้นออกจากโลง

354
00:27:05,750 --> 00:27:07,710
‎นั่นแหละ เธอหยุดพิธีไว้ได้

355
00:27:07,794 --> 00:27:09,754
‎ช่วยให้ฉันไม่โดนย่างสด เพราะงั้น…

356
00:27:11,255 --> 00:27:12,465
‎เราก็หายกันแล้ว

357
00:27:38,491 --> 00:27:39,325
‎นึกแล้วเชียว

358
00:27:40,118 --> 00:27:41,160
‎สวัสดี ธิง

359
00:27:45,373 --> 00:27:48,334
‎คิดเหรอว่าสัมผัสรับกลิ่น
‎ที่ฝึกมาอย่างดีของฉันจะจับไม่ได้

360
00:27:48,418 --> 00:27:52,213
‎กลิ่นดอกส้มเนโรลีกับมะกรูดจางๆ
‎ในโลชั่นทามือโปรดของนายน่ะ

361
00:27:53,381 --> 00:27:54,632
‎ให้จับทั้งวันก็ยังได้

362
00:27:56,718 --> 00:27:57,885
‎ยอมแพ้ยัง

363
00:28:01,764 --> 00:28:04,434
‎พ่อแม่ส่งนายมาสอดแนมฉันใช่มั้ย

364
00:28:05,768 --> 00:28:08,062
‎ให้หักนิ้วหน่อยก็ไม่ติดนะ

365
00:28:08,563 --> 00:28:12,108
‎การที่พ่อแม่นึกว่าฉันจะไม่รู้
‎พิสูจน์ว่าพวกเขาประมาทฉันเกินไปมาก

366
00:28:13,067 --> 00:28:15,903
‎โอ๊ย ธิง เจ้าอวัยวะซื่อบื้อน่าสมเพช

367
00:28:16,612 --> 00:28:18,406
‎พ่อแม่ไม่ได้เป็นห่วงฉัน

368
00:28:18,489 --> 00:28:21,409
‎พวกเขาเป็นนักเชิดหุ่นชั่ว
‎อยากชักใยฉัน แม้จะอยู่ไกลกัน

369
00:28:22,910 --> 00:28:24,829
‎ฉันว่านายมีสองทางเลือก

370
00:28:25,663 --> 00:28:26,664
‎ทางเลือกที่หนึ่ง…

371
00:28:27,790 --> 00:28:30,543
‎ฉันจะขังนายไว้ในนี้ตลอดทั้งเทอม

372
00:28:30,626 --> 00:28:34,172
‎นายจะเสียสติอย่างช้าๆ
‎ตอนที่พยายามตะกุยตะกายออกมา

373
00:28:34,255 --> 00:28:36,632
‎จนกระทั่งเล็บและผิวนิ่มลื่นเสียหายหมด

374
00:28:36,716 --> 00:28:38,634
‎เราทั้งคู่รู้นะว่านายรักความงามแค่ไหน

375
00:28:38,718 --> 00:28:39,802
‎ทางเลือกที่สอง…

376
00:28:41,471 --> 00:28:43,014
‎สาบานว่าจะจงรักภักดีต่อฉัน

377
00:28:48,978 --> 00:28:52,482
‎เรื่องแรกที่เราต้องทำคือหนีจากนรกวัยรุ่นแห่งนี้

378
00:28:53,524 --> 00:28:55,109
‎แน่สิ ฉันมีแผน

379
00:28:56,527 --> 00:28:58,029
‎เริ่มตั้งแต่ตอนนี้เลย

380
00:29:03,117 --> 00:29:08,247
‎(ขอต้อนรับสู่เจริโค - ตั้งเมื่อปี 1625
‎ถิ่นที่ตั้งพิลกริมเวิลด์)

381
00:29:11,417 --> 00:29:14,545
‎(เทศกาลเก็บเกี่ยวเจริโค
‎ความสนุกของเมืองเล็กตลอด 74 ปี!)

382
00:29:26,808 --> 00:29:29,435
‎คลินิกหมอคินบอทท์อยู่ชั้นสอง

383
00:29:29,519 --> 00:29:32,063
‎นักเรียนเนเวอร์มอร์คนอื่นๆ ยืนยันว่าเก่งมาก

384
00:29:32,688 --> 00:29:34,899
‎คุณจะรอตรงนี้จนกว่าจะเสร็จเหรอ

385
00:29:34,982 --> 00:29:37,944
‎หลังจากนั้นเผื่อได้ไปดื่มช็อกโกแลตร้อนกัน
‎ที่ร้านเวเธอร์เวน

386
00:29:38,027 --> 00:29:41,280
‎ครูใหญ่วีมส์คะ ความพยายาม
‎สร้างความผูกพันกลวงๆ นี้ไม่สมกับเป็นคุณ

387
00:29:44,242 --> 00:29:47,453
‎และการขับรถพานักเรียนไปไหนต่อไหน
‎ก็ต่ำกว่าระดับหน้าที่ของคุณด้วย

388
00:29:48,037 --> 00:29:51,290
‎ดูจากประวัติแล้ว ฉันแน่ใจว่าเธอกำลังคิดจะหนี

389
00:29:53,501 --> 00:29:55,670
‎ฉันมาเพื่อไม่ให้เกิดเรื่องนั้น

390
00:29:57,630 --> 00:29:58,756
‎ขอให้โชคดี

391
00:30:03,469 --> 00:30:05,555
‎ฉันอ่านบันทึกของที่ปรึกษาโรงเรียนเก่าเธอแล้ว

392
00:30:05,638 --> 00:30:08,724
‎ครูบรอนสทีน หลังจากคุยกันครั้งสุดท้าย
‎เธอก็สติแตกจนทำงานต่อไม่ได้

393
00:30:08,808 --> 00:30:10,768
‎ต้องลาพักยาวไปหกเดือน

394
00:30:11,727 --> 00:30:13,104
‎นั่งก่อนสิ

395
00:30:15,189 --> 00:30:16,732
‎แล้วเธอรู้สึกยังไงเรื่องนั้น

396
00:30:16,816 --> 00:30:17,942
‎สาแก่ใจ

397
00:30:18,025 --> 00:30:20,903
‎แต่คนที่ถักโครเชต์เป็นงานอดิเรก
‎ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่คู่ควร

398
00:30:21,654 --> 00:30:22,822
‎คู่ต่อสู้งั้นรึ

399
00:30:22,905 --> 00:30:27,076
‎ฉันหวังว่าเราสองคนจะสร้างมิตรภาพ
‎จากความไว้ใจและเคารพกันได้

400
00:30:27,159 --> 00:30:28,870
‎ที่นี่เป็นที่ปลอดภัย เวนส์เดย์

401
00:30:28,953 --> 00:30:31,372
‎ที่พักพิงใจให้เราเปิดอกคุยกันได้ทุกเรื่อง

402
00:30:31,455 --> 00:30:35,793
‎เรื่องที่เธอคิด ความรู้สึก มุมมองต่อโลกนี้
‎ปรัชญาประจำใจ

403
00:30:35,877 --> 00:30:39,171
‎ง่ายมาก หนูคิดว่ามันเสียเวลาเปล่า

404
00:30:39,755 --> 00:30:41,924
‎หนูมองโลกนี้เป็นที่ต้องทนอยู่

405
00:30:42,008 --> 00:30:44,594
‎และปรัชญาประจำใจคือ
‎ฆ่าได้ฆ่า ไม่งั้นก็โดนฆ่า

406
00:30:45,094 --> 00:30:47,722
‎ดังนั้น สมมติเมื่อมีใครแกล้งน้องชายเธอ

407
00:30:47,805 --> 00:30:50,057
‎เธอเลยตอบโต้
‎โดยเอาปลาปิรันย่าไปปล่อยในสระ

408
00:30:50,141 --> 00:30:53,519
‎คุณคงเคยได้ยินสุภาษิต
‎อย่าเอามีดเล็กไปสู้กับดาบ

409
00:30:54,562 --> 00:30:55,730
‎เว้นแต่จะซ่อนให้ดี

410
00:30:56,314 --> 00:30:59,025
‎ปัญหาคือเธอทำร้ายเด็กผู้ชายคนหนึ่ง
‎และไม่รู้สึกผิดที่ทำลงไป

411
00:30:59,108 --> 00:31:01,819
‎- เธอถึงต้องมาอยู่ตรงนี้
‎- เขาเสียอัณฑะไปหนึ่งข้าง

412
00:31:02,612 --> 00:31:05,698
‎หนูช่วยโลกไว้ต่างหาก
‎คนอย่างดาลตันไม่ควรปล่อยให้เจริญพันธุ์

413
00:31:05,781 --> 00:31:07,533
‎หนูตอบคำถามทุกอย่างหมดแล้ว

414
00:31:08,200 --> 00:31:09,452
‎ยังไม่จบนะจ๊ะ

415
00:31:12,872 --> 00:31:16,042
‎จิตบำบัดเป็นเครื่องมือทรงคุณค่า
‎ช่วยให้เราเข้าใจตัวเอง

416
00:31:16,125 --> 00:31:18,544
‎มันสอนวิธีใหม่ๆ ให้เธอนำไปใช้จัดการกับอารมณ์

417
00:31:18,628 --> 00:31:21,172
‎และช่วยให้เธอสร้างชีวิตที่ต้องการได้ด้วย

418
00:31:21,255 --> 00:31:22,965
‎หนูรู้ว่าตัวเองต้องการชีวิตแบบไหน

419
00:31:23,633 --> 00:31:24,634
‎งั้นเล่ามาหน่อยสิ

420
00:31:26,385 --> 00:31:29,388
‎ทุกอย่างที่คุยกันระหว่างบำบัด
‎เป็นความลับสุดยอด

421
00:31:32,058 --> 00:31:34,477
‎แผนของเธอมีเรื่องที่อยากเป็นนักเขียนด้วยมั้ย

422
00:31:34,560 --> 00:31:37,688
‎ฉันเข้าใจว่าเธอเขียนนิยาย
‎เรื่องนักสืบสาววัยรุ่นมาสามเล่มแล้ว

423
00:31:37,772 --> 00:31:40,900
‎ไวเปอร์ เด ลา มัวร์เต
‎เล่าเรื่องนั้นให้ฟังหน่อยสิจ๊ะ

424
00:31:40,983 --> 00:31:44,111
‎ไวเปอร์ฉลาด มีไหวพริบ ถูกเข้าใจผิดอยู่เสมอ

425
00:31:44,195 --> 00:31:45,947
‎พอมีลู่ทางจะส่งไปตีพิมพ์ได้หรือยัง

426
00:31:47,782 --> 00:31:50,701
‎บรรณาธิการเป็นสิ่งมีชีวิต
‎ที่อยู่ด้วยความกลัว มองการณ์ไกลไม่เป็น

427
00:31:50,785 --> 00:31:53,162
‎คนหนึ่งบรรยายงานเขียนหนูว่าสยองเอาสะใจ

428
00:31:53,245 --> 00:31:55,665
‎แถมยังแนะนำให้ไปปรึกษาจิตแพทย์

429
00:31:56,374 --> 00:31:57,541
‎สุดท้ายก็ต้องมาจริงๆ

430
00:31:58,125 --> 00:31:59,585
‎แล้วเธอรู้สึกยังไง

431
00:32:01,045 --> 00:32:02,713
‎หนูส่งคำ "ขอบคุณ" ไป

432
00:32:06,676 --> 00:32:07,969
‎(บรรณาธิการ)

433
00:32:11,430 --> 00:32:13,891
‎หนูเปิดใจรับคำวิจารณ์ที่สร้างสรรค์เสมอ

434
00:32:14,684 --> 00:32:15,893
‎ดีใจที่ได้ยินอย่างนั้น

435
00:32:16,394 --> 00:32:19,480
‎เพราะฉันก็ได้อ่านต้นฉบับ
‎เป็นส่วนหนึ่งของการประเมินสภาพจิต

436
00:32:19,563 --> 00:32:21,440
‎ความสัมพันธ์ที่ฉันว่าน่าสนใจที่สุด

437
00:32:21,524 --> 00:32:23,651
‎คือความสัมพันธ์ของไวเปอร์กับคุณแม่โดมินิกา

438
00:32:25,027 --> 00:32:26,529
‎มาคุยเรื่องนั้นดีมั้ย

439
00:32:29,281 --> 00:32:32,827
‎เวนส์เดย์จ๊ะ เส้นทางบำบัดนี้
‎เราต้องพูดถึงเรื่องที่อาจทำให้อึดอัดใจ

440
00:32:32,910 --> 00:32:34,120
‎หนูไม่ชอบเดินทาง

441
00:32:36,205 --> 00:32:38,541
‎ขออนุญาตเข้าห้องน้ำก่อนได้มั้ยคะ

442
00:32:50,886 --> 00:32:51,846
‎เวนส์เดย์

443
00:32:51,929 --> 00:32:53,389
‎มีปัญหาอะไรรึเปล่าจ๊ะ

444
00:32:55,474 --> 00:32:57,643
‎ซ่อนในนั้นจนกว่าจะหมดเวลาไม่ได้นะ

445
00:32:57,727 --> 00:32:58,686
‎หนูไม่เป็นไรค่ะ

446
00:32:58,769 --> 00:33:02,398
‎แค่กำลังเตรียมตัวออกเดินทางที่น่าอึดอัด

447
00:33:04,025 --> 00:33:04,984
‎ตะไบเล็บ

448
00:33:28,507 --> 00:33:33,596
‎วันเสาร์เหรอ ได้ตอนบ่าย
‎สักบ่ายสี่โมงได้ไหม

449
00:33:47,193 --> 00:33:48,486
‎ใครปล่อยออกมาเนี่ย

450
00:33:48,569 --> 00:33:50,446
‎ไอ้ตัวประหลาด

451
00:33:53,574 --> 00:33:57,119
‎(เวเธอร์เวนคาเฟ่และเบเกอรี่)

452
00:34:05,920 --> 00:34:07,129
‎ชิบเป๋ง!

453
00:34:07,213 --> 00:34:10,091
‎ชอบโผล่มาหลอกให้คนตกใจเล่นเหรอ

454
00:34:10,174 --> 00:34:11,509
‎นั่นเป็นงานอดิเรก

455
00:34:12,676 --> 00:34:13,928
‎เธอเรียนที่เนเวอร์มอร์

456
00:34:14,762 --> 00:34:16,764
‎ไม่ยักรู้ว่าเขาเปลี่ยนเครื่องแบบ

457
00:34:16,847 --> 00:34:18,140
‎ขอควอดใส่น้ำแข็ง

458
00:34:18,224 --> 00:34:19,225
‎เรื่องด่วน

459
00:34:21,477 --> 00:34:22,978
‎หมายถึงเอสเพรสโซสี่ช็อต

460
00:34:23,062 --> 00:34:24,730
‎ฉันรู้ว่าควอดคืออะไร

461
00:34:24,814 --> 00:34:28,275
‎แต่ว่า สปอยล์ตอนจบเลยละกัน
‎เครื่องเอสเพรสโซเป็นอัมพาตอยู่ เพราะงั้น…

462
00:34:28,359 --> 00:34:29,610
‎ตอนนี้มีแต่กาแฟดริป

463
00:34:30,111 --> 00:34:31,904
‎กาแฟดริปมีไว้ให้คนที่เกลียดตัวเอง

464
00:34:31,987 --> 00:34:34,615
‎และสำนึกได้ว่าชีวิตไม่มีเหตุผลไม่มีความหมาย

465
00:34:37,701 --> 00:34:39,370
‎เครื่องเป็นอะไร

466
00:34:39,453 --> 00:34:42,289
‎เป็นเครื่องชงกาแฟอารมณ์ร้ายที่เอาแต่ใจตัวเอง

467
00:34:42,373 --> 00:34:45,543
‎คู่มือภาษาอิตาเลียนก็แย่เข้าไปอีก

468
00:34:49,547 --> 00:34:53,300
‎ขอไขควงสามแฉก
‎กับประแจหกเหลี่ยมขนาดสี่มิลลิเมตร

469
00:34:53,384 --> 00:34:55,553
‎เดี๋ยวนะ อ่านอิตาเลียนได้ด้วยเหรอ

470
00:34:56,679 --> 00:34:58,973
‎แน่สิ นั่นเป็นภาษาแม่ของมาคีอาเวลลี

471
00:34:59,932 --> 00:35:02,351
‎เอางี้ ฉันจะซ่อมเครื่องชงกาแฟให้

472
00:35:02,434 --> 00:35:04,478
‎นายจะชงกาแฟให้ฉัน แล้วเรียกแท็กซี่ให้ด้วย

473
00:35:05,521 --> 00:35:07,898
‎ในเจริโคไม่มีแท็กซี่หรอก

474
00:35:07,982 --> 00:35:08,983
‎เรียกอูเบอร์มั้ย

475
00:35:09,066 --> 00:35:12,486
‎ฉันไม่มีมือถือ ไม่ขอเป็นทาสเทคโนโลยี

476
00:35:13,320 --> 00:35:14,572
‎งั้นก็ซวยแล้วล่ะ

477
00:35:14,655 --> 00:35:16,198
‎ว่าแต่เธอจะไปไหน

478
00:35:16,282 --> 00:35:19,285
‎เรื่องนั้นจะบอกแค่คนที่จำเป็นต้องรู้ แล้วรถไฟล่ะ

479
00:35:20,286 --> 00:35:23,289
‎สถานีที่ใกล้สุดคือเบอร์ลิงตัน
‎อยู่ห่างจากที่นี่ครึ่งชั่วโมง

480
00:35:23,372 --> 00:35:25,916
‎เครื่องมีปัญหาที่วาล์ว เคยเจอมาก่อนแล้ว

481
00:35:27,126 --> 00:35:29,461
‎ที่ไหน บ้านมีไอ้เครื่องยักษ์แบบนี้ด้วยเหรอ

482
00:35:29,545 --> 00:35:32,381
‎เจอในกิโยตินพลังไอน้ำ
‎ฉันสร้างเล่นตอนอายุสิบขวบ

483
00:35:33,507 --> 00:35:36,051
‎อยากตัดหัวตุ๊กตาให้มีประสิทธิภาพขึ้น

484
00:35:38,262 --> 00:35:39,221
‎แหง

485
00:35:39,305 --> 00:35:42,016
‎บาร์บี้มัจจุราช เข้ากันสุดๆ

486
00:35:47,688 --> 00:35:48,564
‎ขอบใจนะ

487
00:35:49,440 --> 00:35:51,901
‎เพิ่งเคยเจอเด็กเนเวอร์มอร์ที่ออกแรงทำงาน

488
00:35:53,819 --> 00:35:55,571
‎ฉันชื่อไทเลอร์นะ ลืมบอก

489
00:35:55,654 --> 00:35:58,866
‎ไม่ทันฟังตอนเธอบอกชื่อ
‎หรือว่านั่นก็บอกแค่คนที่จำเป็นต้องรู้

490
00:36:00,492 --> 00:36:01,327
‎เวนส์เดย์

491
00:36:02,036 --> 00:36:03,495
‎เอางี้นะ เวนส์เดย์

492
00:36:03,579 --> 00:36:06,373
‎เพื่อแสดงความขอบคุณ
‎ฉันขับรถไปส่งที่เบอร์ลิงตันเอามั้ย

493
00:36:06,457 --> 00:36:08,918
‎เยี่ยมเลย งั้นเอาควอดใส่ถ้วยกลับบ้าน

494
00:36:09,001 --> 00:36:11,462
‎แต่อีกหนึ่งชั่วโมงถึงจะเลิกงาน

495
00:36:13,547 --> 00:36:14,632
‎ฉันชดเชยให้

496
00:36:16,091 --> 00:36:17,551
‎ตั้งยี่สิบเหรียญ…

497
00:36:17,635 --> 00:36:19,094
‎ก็น่าสนใจ แต่ไม่เอา

498
00:36:21,305 --> 00:36:22,473
‎เอาไป 40

499
00:36:23,974 --> 00:36:27,603
‎คืองี้ เวนส์เดย์ เกร็ดเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับฉัน…

500
00:36:28,312 --> 00:36:32,816
‎ใครก็ซื้อฉันไม่ได้
‎ถ้าเธอไม่รอก็ต้องหาคนอื่นแทน

501
00:36:53,671 --> 00:36:54,713
‎เกิดอะไรขึ้น

502
00:36:54,797 --> 00:36:56,966
‎(วาเลอรี คินบอทท์
‎นักจิตบำบัด)

503
00:37:00,386 --> 00:37:01,929
‎เฮ้ย พวกเรา ดูสิ

504
00:37:02,012 --> 00:37:03,138
‎- ใครน่ะ
‎- พวก…

505
00:37:03,222 --> 00:37:04,223
‎มาเร็ว

506
00:37:08,310 --> 00:37:10,437
‎ตัวประหลาดเนเวอร์มอร์ออกมาทำอะไรข้างนอก

507
00:37:10,521 --> 00:37:11,689
‎นี่โต๊ะประจำเรา

508
00:37:12,481 --> 00:37:14,733
‎พวกนายสามคน
‎แต่งตัวเหมือนพวกคลั่งศาสนาทำไม

509
00:37:15,859 --> 00:37:18,070
‎- เราเป็นนักจาริกแสวงบุญ
‎- ก็ไม่ต่างกัน

510
00:37:18,153 --> 00:37:19,613
‎เราทำงานที่พิลกริมเวิลด์

511
00:37:23,659 --> 00:37:26,537
‎ต้องโง่เป็นพิเศษถึงจะสร้างสวนสนุกทั้งสวน

512
00:37:26,620 --> 00:37:28,580
‎อุทิศให้พวกหัวรุนแรงคลั่งการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์

513
00:37:29,164 --> 00:37:31,250
‎พ่อฉันเป็นเจ้าของพิลกริมเวิลด์

514
00:37:31,333 --> 00:37:32,710
‎เธอด่าว่าใครโง่

515
00:37:33,669 --> 00:37:35,045
‎ก็ถ้าพฤติกรรมมันใช่

516
00:37:35,129 --> 00:37:36,547
‎พวกนาย ถอยไป

517
00:37:36,630 --> 00:37:38,924
‎- ไม่ต้องมายุ่ง กัลพิน
‎- ใช่ ไม่ต้องมายุ่ง

518
00:37:40,884 --> 00:37:42,803
‎ตอบมาสิ ตัวประหลาด

519
00:37:44,930 --> 00:37:46,432
‎เคยนอนกับคนปกติมะ

520
00:37:47,266 --> 00:37:49,184
‎ไม่เคยเจอใครที่รับไหว

521
00:37:54,106 --> 00:37:54,940
‎- แฮ่!
‎- เฮ้ย!

522
00:38:14,043 --> 00:38:16,587
‎ไปเรียนกระบวนท่ากังฟูมาจากไหน

523
00:38:16,670 --> 00:38:17,880
‎ลุงสอน

524
00:38:17,963 --> 00:38:20,549
‎ลุงเคยอยู่ในอารามทิเบตมาห้าปี

525
00:38:21,175 --> 00:38:22,426
‎เป็นพระเหรอ

526
00:38:22,509 --> 00:38:23,385
‎เป็นนักโทษ

527
00:38:25,304 --> 00:38:26,180
‎พ่อ

528
00:38:28,057 --> 00:38:29,892
‎ไทเลอร์ เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น

529
00:38:29,975 --> 00:38:33,437
‎พวกนี้กวนใจลูกค้า
‎ลูกค้าเลยจัดการให้รู้เรื่อง

530
00:38:35,314 --> 00:38:37,524
‎เด็กตัวเล็กๆ นี่เล่นงานผู้ชายสามคนเลยเหรอ

531
00:38:38,192 --> 00:38:39,526
‎แกช่วยรึเปล่า

532
00:38:40,110 --> 00:38:42,237
‎พ่อ สาบานได้ ผมไม่เกี่ยวนะ

533
00:38:44,031 --> 00:38:44,990
‎ขออภัยค่ะ นายอำเภอ

534
00:38:45,074 --> 00:38:47,034
‎แม่หนูคนนี้แอบหลบฉันมา

535
00:38:47,117 --> 00:38:48,994
‎มาเร็วจ้ะ คุณแอดดัมส์ กลับได้แล้ว

536
00:38:50,746 --> 00:38:52,247
‎เดี๋ยวก่อนนะ อย่าเพิ่งไป

537
00:38:54,291 --> 00:38:55,417
‎เด็กบ้านแอดดัมส์เหรอ

538
00:38:57,586 --> 00:39:00,172
‎อย่าบอกนะว่าโกเมซ แอดดัมส์เป็นพ่อ

539
00:39:01,465 --> 00:39:04,385
‎ไอ้หมอนั่นควรต้องเข้าคุกข้อหาฆ่าคนตาย

540
00:39:04,468 --> 00:39:07,388
‎ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นจริงๆ ละมั้ง

541
00:39:09,056 --> 00:39:10,391
‎ฉันจะจับตาดูเธอ

542
00:39:11,141 --> 00:39:12,101
‎โอเค

543
00:39:16,563 --> 00:39:19,775
‎แค่วันแรกก็โดนนายอำเภอกัลพินเพ่งเล็ง

544
00:39:20,317 --> 00:39:23,404
‎- ก็อยากจะบอกว่าประหลาดใจ
‎- เขาพูดถึงพ่อหนูอย่างนั้นแปลว่าอะไร

545
00:39:23,987 --> 00:39:26,198
‎ไม่รู้เหมือนกัน แต่ขอแนะนำไว้นะ

546
00:39:26,865 --> 00:39:29,201
‎เลิกสร้างศัตรูและเริ่มหาเพื่อนบ้าง

547
00:39:30,119 --> 00:39:31,328
‎อีกหน่อยจะจำเป็นต้องใช้

548
00:39:34,623 --> 00:39:36,166
‎ดูเหมือนมีอุบัติเหตุ

549
00:39:36,875 --> 00:39:38,502
‎หวังว่าคนขับจะไม่เป็นอะไร

550
00:39:39,962 --> 00:39:40,963
‎เขาตายแล้ว

551
00:39:42,339 --> 00:39:43,257
‎คอหัก

552
00:39:45,592 --> 00:39:46,760
‎จากมุมนี้มองเห็นได้ยังไง

553
00:40:47,988 --> 00:40:49,823
‎(ทะเลสาบ)

554
00:40:51,200 --> 00:40:52,451
‎(ประวัติผู้ร้าย)

555
00:40:54,870 --> 00:40:56,205
‎(โกเมซ แอดดัมส์)

556
00:41:05,672 --> 00:41:09,092
‎(จุดพบเหยื่อเท่าที่รู้
‎เจริโคเคาน์ตี้)

557
00:41:09,176 --> 00:41:10,052
‎(เหยื่อรายที่หนึ่ง)

558
00:41:10,135 --> 00:41:11,011
‎(เหยื่อรายที่สอง)

559
00:41:11,094 --> 00:41:12,346
‎(เหยื่อรายที่สาม)

560
00:41:14,264 --> 00:41:15,474
‎(ฆาตกรรมหรือสัตว์โจมตี)

561
00:42:03,021 --> 00:42:04,731
‎(จบจ้า)

562
00:42:18,579 --> 00:42:20,247
‎ไม่ เล่นแล้วก็ไม่รู้สึกดีขึ้น

563
00:42:21,123 --> 00:42:23,542
‎ที่นี่มีอะไรแปลกๆ

564
00:42:23,625 --> 00:42:25,210
‎ไม่ใช่แค่เพราะมันเป็นโรงเรียนด้วย

565
00:42:26,169 --> 00:42:29,923
‎เธอขนไวโอลินยักษ์นั่นออกมาทางหน้าต่างได้ไง

566
00:42:30,007 --> 00:42:31,466
‎มีอีกมือมาช่วย

567
00:42:35,095 --> 00:42:36,346
‎ส่วนที่เหลือหายไปไหนล่ะ

568
00:42:36,430 --> 00:42:39,016
‎นั่นเป็นหนึ่งในปริศนาประจำตระกูลแอดดัมส์

569
00:42:49,443 --> 00:42:51,194
‎ทำไมถึงไม่ไป "แปลงร่าง"

570
00:42:52,529 --> 00:42:53,614
‎เพราะแปลงไม่ได้

571
00:42:55,907 --> 00:42:56,867
‎ทั้งชีวิตได้แค่นี้

572
00:42:59,369 --> 00:43:04,291
‎แม่บอกว่าหมาป่าบางตนก็โตช้า
‎แต่ฉันไปหานักสิคาลศาสตร์ที่เก่งที่สุดมาแล้ว

573
00:43:04,374 --> 00:43:06,960
‎ถึงกับต้องบินไปมิลวอกี้เลยนะ เชื่อเลยไหมล่ะ

574
00:43:08,420 --> 00:43:10,839
‎แต่นางบอกว่าฉันอาจจะไม่มีทาง…

575
00:43:11,757 --> 00:43:12,591
‎อย่างว่า

576
00:43:14,801 --> 00:43:16,094
‎แล้วจะเกิดอะไรขึ้น

577
00:43:17,554 --> 00:43:18,764
‎ก็กลายเป็นหมาป่าเดียวดาย

578
00:43:21,266 --> 00:43:22,517
‎ดีออก

579
00:43:22,601 --> 00:43:25,854
‎ล้อเล่นรึเปล่า นั่นแปลว่าชีวิตฉันจบแล้ว

580
00:43:26,355 --> 00:43:29,733
‎ฉันจะโดนไล่ออกจากฝูงครอบครัว
‎และหมดโอกาสหาคู่

581
00:43:30,567 --> 00:43:33,278
‎- ไม่เห็นเป็นปัญหาตรงไหน
‎- ฉันอาจจะต้องตายตามลำพัง

582
00:43:34,988 --> 00:43:36,657
‎เราทุกคนก็ตายตามลำพัง อีนิด

583
00:43:38,784 --> 00:43:40,911
‎เธอห่วยเรื่องนี้จริงด้วย

584
00:43:40,994 --> 00:43:42,245
‎เรื่องปลอบใจคนเนี่ย

585
00:43:46,583 --> 00:43:48,919
‎- เธอร้องไห้ทำไม
‎- เพราะฉันเสียใจไงเล่า

586
00:43:50,045 --> 00:43:52,547
‎เธอไม่เคยร้องไห้เหรอ หรือว่าสูงส่งเกินไปอีก

587
00:43:58,261 --> 00:44:00,180
‎ตอนนั้นเป็นสัปดาห์หลังฮัลโลวีน

588
00:44:03,308 --> 00:44:04,768
‎ฉันอายุหกขวบ

589
00:44:07,062 --> 00:44:11,108
‎ฉันพานีโร แมงป่องที่เลี้ยงไว้
‎ออกไปเดินเล่นยามบ่าย เราโดนดักโจมตี

590
00:44:11,191 --> 00:44:13,026
‎(เชิญชิมไอศกรีมอร่อยๆ)

591
00:44:16,405 --> 00:44:19,324
‎พวกนั้นไม่เข้าใจว่าคนประหลาดแบบไหน
‎ถึงมีแมงป่องเป็นสัตว์เลี้ยง

592
00:44:19,408 --> 00:44:20,367
‎เออ

593
00:44:23,704 --> 00:44:25,831
‎มันสองคนจับฉันไว้ บังคับให้ฉันดู

594
00:44:35,257 --> 00:44:38,885
‎คนอื่นๆ ขี่รถทับนีโรจนกระทั่ง…

595
00:44:47,519 --> 00:44:50,188
‎หิมะตกตอนที่ฉันฝังซากที่เหลือของน้อง

596
00:44:53,150 --> 00:44:55,318
‎ฉันร้องไห้จนปวดใจดำๆ ไปหมด

597
00:44:55,902 --> 00:45:00,532
‎(นีโร)

598
00:45:00,615 --> 00:45:02,617
‎แต่น้ำตาไม่แก้ไขอะไรเลย

599
00:45:06,163 --> 00:45:07,998
‎ฉันจึงสาบานว่าจะไม่ร้องอีก

600
00:45:17,340 --> 00:45:18,717
‎ฉันไม่เอาความลับเธอไปเล่าต่อ

601
00:45:21,553 --> 00:45:23,638
‎แต่ยังคิดว่าเธอพิลึกเว่อร์อยู่ดี

602
00:45:24,347 --> 00:45:26,057
‎ความรู้สึกตรงกันอย่างไม่น่าเชื่อ

603
00:45:30,228 --> 00:45:32,481
‎อยากได้ห้องเดี่ยวคืนมั้ย

604
00:45:32,564 --> 00:45:35,025
‎เธอแค่ต้องสอนฉันใช้คอมพิวเตอร์

605
00:45:48,246 --> 00:45:49,831
‎ไอ้ฉิบหาย!

606
00:46:03,053 --> 00:46:03,887
‎โอเค

607
00:46:05,555 --> 00:46:08,642
‎ได้เลย ฉันกำลังรับคำสั่งจากมือ

608
00:46:09,976 --> 00:46:12,062
‎ไม่แปลกอะไรเลย

609
00:46:14,356 --> 00:46:18,235
‎(โทรมาเบอร์ 4135551938
‎เวนส์เดย์)

610
00:46:23,990 --> 00:46:24,825
‎หวัดดี

611
00:46:25,742 --> 00:46:26,785
‎นั่นคือธิง

612
00:46:27,786 --> 00:46:30,330
‎เป็นสัตว์เลี้ยงเธอเหรอ

613
00:46:32,707 --> 00:46:33,834
‎เขาอ่อนไหวน่ะ

614
00:46:33,917 --> 00:46:37,379
‎คือก็รู้ว่าเนเวอร์มอร์เป็นแหล่งเพาะของแปลก

615
00:46:37,462 --> 00:46:39,881
‎แต่นี่มันอีกขั้นนึงเลย

616
00:46:40,549 --> 00:46:43,677
‎แล้วไหนเธอบอกว่าไม่อยากเป็นทาสเทคโนโลยี

617
00:46:43,760 --> 00:46:46,596
‎หลังชนฝาก็ต้องยอม
‎นายยังอยากจะช่วยฉันหนีอยู่ไหม

618
00:46:46,680 --> 00:46:50,100
‎จากเหตุการณ์ในร้านกาแฟ
‎ฉันนึกว่าเธอจะโดนขังเดี่ยวเสียอีก

619
00:46:50,183 --> 00:46:53,603
‎สุดสัปดาห์นี้มีเทศกาลเก็บเกี่ยว
‎นักเรียนทุกคนต้องร่วมงาน

620
00:46:53,687 --> 00:46:55,105
‎ฉันจะใช้นั่นเป็นฉากบังหน้า

621
00:46:55,188 --> 00:46:59,025
‎ถ้านายยอมขับรถพาฉันไปสถานีรถไฟ
‎ฉันจะตอบแทนอย่างคุ้มค่า

622
00:47:01,695 --> 00:47:02,863
‎ฉันยอม

623
00:47:02,946 --> 00:47:04,865
‎และไม่คิดเงิน

624
00:47:04,948 --> 00:47:06,283
‎แถมให้ฟรี

625
00:47:07,325 --> 00:47:08,410
‎ทำไม

626
00:47:08,493 --> 00:47:10,161
‎เพราะฉันก็อยากหนีไปกับเธอด้วย

627
00:47:11,162 --> 00:47:13,748
‎อย่างน้อยเราคนหนึ่งจะได้ออกจากเมืองนรกนี่

628
00:47:25,635 --> 00:47:27,762
‎แน่ใจเหรอว่าไว้ใจนายคนธรรมดานั่นได้

629
00:47:27,846 --> 00:47:30,056
‎พ่อ ผมไม่รู้ว่าพวกนั้นจะมา

630
00:47:30,140 --> 00:47:32,017
‎ฉันแน่ใจว่าดูแลตัวเองได้

631
00:47:32,100 --> 00:47:34,686
‎พ่อไม่อยากให้คุยกับเด็กนั่น
‎และต้องกลับบ้านก่อนเที่ยงคืน

632
00:47:34,769 --> 00:47:36,354
‎- ตีหนึ่ง
‎- เที่ยงคืนครึ่ง

633
00:47:36,438 --> 00:47:37,272
‎งั้น

634
00:47:38,315 --> 00:47:40,483
‎ขอให้โชคดีและเดินทางปลอดภัย

635
00:47:42,110 --> 00:47:44,279
‎ก็ยังไม่ชอบกอด เข้าใจละ

636
00:47:56,875 --> 00:47:58,043
‎(ซื้อบัตรที่นี่)

637
00:48:19,022 --> 00:48:22,901
‎โห ถ้าเก่งกว่านี้
‎เธอได้แพนด้ากลับบ้านทั้งฝูงแน่

638
00:48:22,984 --> 00:48:25,695
‎แพนด้าไม่ใช่สัตว์รวมฝูง
‎มันชอบอยู่สงบโดดเดี่ยวมากกว่า

639
00:48:26,821 --> 00:48:28,698
‎โอเค รับทราบคำใบ้

640
00:48:30,450 --> 00:48:32,535
‎บอกให้รู้ไว้ว่าฉันรอคนอยู่

641
00:48:32,619 --> 00:48:35,497
‎อ้าวเหรอ ใครคือหนุ่มผู้โชคดี… หรือสาว

642
00:48:35,997 --> 00:48:37,123
‎แล้วนายจะสนทำไม

643
00:48:39,125 --> 00:48:40,710
‎ไม่ได้ตั้งใจจะขัดจังหวะ

644
00:48:40,794 --> 00:48:41,753
‎ไม่ได้ขัด

645
00:48:45,507 --> 00:48:47,384
‎งานนี้จะยากกว่าที่คิด

646
00:48:47,467 --> 00:48:50,220
‎พ่อฉันสั่งเคอร์ฟิว
‎ต้องไปตอนนี้ถ้าจะกลับบ้านให้ทัน

647
00:48:50,303 --> 00:48:52,430
‎มีภาระที่ต้องสลัดให้หลุดก่อน

648
00:48:53,890 --> 00:48:56,643
‎ไปเจอกันหลังที่จอดรถตอนเริ่มจุดพลุ

649
00:49:00,647 --> 00:49:03,024
‎เห็นผู้หญิงเหงาๆ น่าสงสารตรงนั้นมั้ย

650
00:49:04,359 --> 00:49:07,112
‎นางต้องการรางวัลน่าสมเพชนี่มากกว่าฉัน

651
00:49:08,029 --> 00:49:09,531
‎ช่วยไปดึงความสนใจให้หน่อย

652
00:49:13,368 --> 00:49:15,203
‎รักนะจ๊ะ

653
00:49:25,672 --> 00:49:29,342
‎นี่ ก่อนจะจากไป ฉันอยากเอานี่ให้

654
00:49:30,301 --> 00:49:33,179
‎แฟ้มประวัติคดีของพ่อเธอตอนที่อยู่เนเวอร์มอร์

655
00:49:33,263 --> 00:49:35,682
‎นี่คงเป็นสาเหตุที่พ่อฉันเกลียดเขา

656
00:49:37,183 --> 00:49:38,351
‎เธอโอเครึเปล่า

657
00:49:40,937 --> 00:49:43,189
‎ไม่ชินกับการที่คนมีปฏิสัมพันธ์กับฉัน

658
00:49:43,815 --> 00:49:45,734
‎คนส่วนใหญ่เห็นฉันเดินมาก็ข้ามถนนหนีแล้ว

659
00:49:45,817 --> 00:49:48,153
‎เธอไม่ได้น่ากลัว เธอก็แค่…

660
00:49:49,612 --> 00:49:50,447
‎กึกกึ๋ย

661
00:49:52,532 --> 00:49:53,825
‎ฉันชอบให้ขนหัวลุกมากกว่า

662
00:49:55,452 --> 00:49:58,413
‎อีกชั่วโมงเดียวรถไฟจะออกแล้ว
‎ต้องรีบแข่งกับพระจันทร์

663
00:49:59,456 --> 00:50:00,707
‎ได้เลย โอเค

664
00:50:03,293 --> 00:50:04,127
‎อ้าว

665
00:50:05,795 --> 00:50:07,338
‎มาทางนี้ เวนส์เดย์ เวนส์เดย์!

666
00:50:07,422 --> 00:50:09,215
‎เข้าไปหลบกับคนในงานเถอะ

667
00:50:37,494 --> 00:50:38,495
‎เวร

668
00:50:38,578 --> 00:50:40,371
‎เวนส์เดย์ เราต้องไปแล้ว

669
00:50:40,455 --> 00:50:41,831
‎เวนส์เดย์ มาเร็ว

670
00:50:43,041 --> 00:50:44,459
‎- เวนส์เดย์!
‎- โรวัน กลับมานี่!

671
00:50:58,973 --> 00:51:00,475
‎โรวัน รอเดี๋ยว!

672
00:51:00,558 --> 00:51:03,603
‎ต้องการอะไร ตามฉันมาทำไม

673
00:51:03,686 --> 00:51:06,147
‎ไม่มีเวลาอธิบาย แต่นายกำลังมีภัย

674
00:51:11,945 --> 00:51:13,738
‎ฉันว่ากลับกันเลยล่ะ

675
00:51:19,953 --> 00:51:22,664
‎- เธอต่างหากที่มีภัย
‎- ทำอะไรน่ะ

676
00:51:22,747 --> 00:51:24,624
‎ช่วยทุกคนไม่ให้ต้องเจอเธอ

677
00:51:24,707 --> 00:51:25,708
‎ฉันต้องฆ่าเธอ

678
00:51:27,127 --> 00:51:29,254
‎รูปปั้นการ์กอยล์ นั่นฝีมือนายเหรอ

679
00:51:29,337 --> 00:51:30,338
‎ใช่

680
00:51:31,923 --> 00:51:33,299
‎เห็นเงียบๆ ไม่เคยเรียบสักราย

681
00:51:37,846 --> 00:51:40,181
‎เด็กในภาพนี้คือเธอ

682
00:51:45,520 --> 00:51:47,147
‎อยากฆ่าฉันเพราะรูปเดียวเนี่ยนะ

683
00:51:47,230 --> 00:51:51,860
‎แม่ฉันวาดรูปนี้เมื่อ 25 ปีก่อน
‎สมัยแม่เป็นนักเรียนเนเวอร์มอร์

684
00:51:51,943 --> 00:51:53,862
‎แม่เป็นศาสดาพยากรณ์ที่ทรงพลัง

685
00:51:55,572 --> 00:51:58,825
‎- แม่บอกฉันไว้ก่อนตาย
‎- โรวัน ปล่อยฉันลง

686
00:51:58,908 --> 00:52:01,161
‎ไม่! แม่บอกว่าเป็นชะตาของฉัน

687
00:52:01,244 --> 00:52:03,621
‎ให้หยุดเด็กคนนี้
‎หากมาเหยียบโรงเรียนเนเวอร์มอร์

688
00:52:03,705 --> 00:52:07,083
‎เพราะเธอจะทำลายโรงเรียน
‎และทุกคนที่อยู่ในนั้น

689
00:52:09,252 --> 00:52:10,336
‎โรวัน

690
00:52:10,920 --> 00:52:11,754
‎โรวัน

691
00:53:15,485 --> 00:53:18,696
‎(รายงานการจับกุม
‎ฆาตกรรม)

692
00:53:22,742 --> 00:53:24,577
‎ว่าไงจ๊ะ เมฆทะมึนน้อยของพ่อ

693
00:53:26,120 --> 00:53:28,706
‎เล่าหน่อยสิจ๊ะลูก
‎สัปดาห์แรกเป็นอย่างไรบ้าง

694
00:53:29,415 --> 00:53:30,959
‎ไหนลองสรุป

695
00:53:31,042 --> 00:53:33,211
‎รอดตายได้อย่างหวุดหวิดสองรอบ

696
00:53:33,294 --> 00:53:35,922
‎ค้นพบว่าพ่ออาจเป็นฆาตกร

697
00:53:36,005 --> 00:53:38,633
‎เพิ่งรู้ว่ามีชะตาอาจเป็นผู้ทำลายโรงเรียน

698
00:53:38,716 --> 00:53:41,970
‎และได้สัตว์ประหลาดฆ่าคน
‎มาช่วยชีวิตไว้อย่างเป็นปริศนาที่สุด

699
00:53:42,804 --> 00:53:45,723
‎ถึงยอมรับแล้วจะปวดใจ แต่คุณแม่ก็พูดถูก

700
00:53:46,724 --> 00:53:48,726
‎หนูว่าหนูจะชอบที่นี่

701
00:53:54,774 --> 00:53:56,484
‎เวนส์เดย์ ซีซั่นนี้

702
00:53:56,567 --> 00:53:58,945
‎เรื่องราวชักจะหักมุมมืดมนขึ้นทุกที

703
00:54:00,238 --> 00:54:01,155
‎แต่ยังดี

704
00:54:02,407 --> 00:54:03,866
‎นี่ไม่กลัวความมืด

705
00:54:05,243 --> 00:54:08,413
‎สัตว์ประหลาดกำลังเพ่นพ่าน
‎แต่ทุกคนหาว่าฉันกุเรื่องขึ้นเอง

706
00:54:08,496 --> 00:54:11,624
‎ฉันจึงต้องหาหลักฐานมาพิสูจน์ว่า
‎ฉันยังไม่ได้เสียสติไป

707
00:54:12,750 --> 00:54:15,628
‎เธอเริ่มหมกมุ่น
‎กับสัตว์ประหลาดในป่านั่นจริงๆ ละ

708
00:54:15,712 --> 00:54:18,589
‎จะให้หมกมุ่นกับม้าและบอยแบนด์แทนหรือไง

709
00:54:19,924 --> 00:54:21,384
‎เล่ามาให้หมดเลยสิจ๊ะ

710
00:54:21,467 --> 00:54:24,971
‎ตั้งแต่พ่อแม่ทอดทิ้งหนูไว้ที่นี่
‎หนูถูกตามล่า ตามหลอน

711
00:54:25,054 --> 00:54:26,973
‎และตกเป็นเป้าของการพยายามฆ่า

712
00:54:27,765 --> 00:54:30,935
‎เนเวอร์มอร์จ๋า รักเธอที่สุด

713
00:54:33,354 --> 00:54:37,233
‎ทำไมเธอถึงตกอยู่กลางเหตุร้ายแถวนี้ได้ทุกเรื่อง

714
00:54:37,317 --> 00:54:38,401
‎ดวงดีมากมั้ง

715
00:54:40,194 --> 00:54:41,821
‎พ่อแม่ยืนยันจะให้หนูเข้าโรงเรียนนี้

716
00:54:41,904 --> 00:54:44,324
‎คิดเหรอว่าหนูจะไม่ไปเจอความลับของพ่อแม่

717
00:54:44,407 --> 00:54:45,450
‎ลูกไม่รู้เรื่องราวทั้งหมด

718
00:54:47,118 --> 00:54:49,537
‎ตอนแนะนำให้แต่งห้องฝั่งตัวเอง

719
00:54:49,620 --> 00:54:52,373
‎นี่ก็ไม่คิดว่าเธอจะได้แรงบันดาลใจ
‎จากฆาตกรต่อเนื่องนะ

720
00:54:54,459 --> 00:54:56,127
‎เรื่องนี้ต้องจบ

721
00:54:57,128 --> 00:54:58,046
‎(ไฟจะถล่มจากฟ้า)

722
00:55:03,801 --> 00:55:05,636
‎ถ้านายได้ยินฉันกรีดร้องฆาตกรรมเลือดสาด

723
00:55:05,720 --> 00:55:07,638
‎เป็นไปได้มากทีเดียวว่าฉันกำลังสนุก

724
00:55:08,222 --> 00:55:10,308
‎(รับชมได้แล้วทุกตอน)

725
00:55:40,838 --> 00:55:44,384
‎คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม