1
00:00:06,049 --> 00:00:08,384
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:23,191 --> 00:00:24,484
‎ฉันชอบงานศพ

3
00:00:24,567 --> 00:00:27,987
‎ตั้งแต่โตพอจะอ่านข่าวมรณกรรมรู้เรื่อง
‎นี่ก็ไปงานศพแล้ว

4
00:00:29,489 --> 00:00:31,157
‎"พระเจ้าเป็นที่พักพิงและพละกำลัง…"

5
00:00:31,240 --> 00:00:33,951
‎นายกเทศมนตรีวอล์คเกอร์ถูกฆ่า
‎และฉันรู้ว่าฆาตกรอยู่ในนี้

6
00:00:34,702 --> 00:00:38,039
‎ยืนทำไม่รู้ไม่ชี้อยู่ท่ามกลางพวกเรา
‎กำลังวางแผนขั้นต่อไป

7
00:00:39,165 --> 00:00:40,625
‎คอยจับตาดูฉันทุกความเคลื่อนไหว

8
00:00:43,336 --> 00:00:45,338
‎ฉันรู้ว่าใกล้พบความจริงแล้ว

9
00:00:45,421 --> 00:00:47,173
‎ฉันได้ชิ้นส่วนของปริศนาครบถ้วนแล้ว

10
00:00:48,716 --> 00:00:50,468
‎แค่ต้องต่อให้มันเป็นรูปขึ้นมา

11
00:01:27,547 --> 00:01:30,091
‎ฉันต้องมองข้ามน้ำตาและฉากหน้าเศร้าโศกอาลัย

12
00:01:30,174 --> 00:01:33,219
‎ที่ผ่านมาฉันอาจเสียรู้และพ่ายต่อกลอุบาย

13
00:01:33,302 --> 00:01:35,555
‎แต่เรายังไม่ได้เดินหมากตาสุดท้าย

14
00:01:37,849 --> 00:01:39,851
‎ฆาตกรจะต้องพลาด…

15
00:01:41,185 --> 00:01:42,478
‎และฉันจะพร้อมรอตรงนั้น

16
00:02:17,722 --> 00:02:20,850
‎ยังเฉียบคมเหมือนเดิมเลยนะ ศิษย์ผมเปียของลุง

17
00:02:21,392 --> 00:02:22,393
‎ลุงเฟสเตอร์

18
00:02:34,488 --> 00:02:38,326
‎(บทที่เจ็ด)
‎("ถ้าป่านนี้ยังไม่สาปกัน")

19
00:02:39,911 --> 00:02:41,662
‎ลุงซุ่มดูหนูมาตั้งแต่เมื่อไหร่

20
00:02:41,746 --> 00:02:45,166
‎ลุงเพิ่งมาถึงเมืองเมื่อเช้า
‎แล้วก็เจอคลื่นความหลังทันที

21
00:02:45,249 --> 00:02:47,210
‎นึกว่าลุงไม่ได้เรียนเนเวอร์มอร์

22
00:02:47,293 --> 00:02:49,962
‎ไม่ได้เรียน พ่อหลานเอาสมองไปหมด

23
00:02:50,838 --> 00:02:52,590
‎แต่ลุงก็ชอบโผล่แว้บมาให้ตกใจเล่นๆ

24
00:02:52,673 --> 00:02:55,927
‎ส่วนใหญ่จะโดดลงมาจากเพดาน
‎คาบมีดไว้ในปาก

25
00:02:56,010 --> 00:02:58,262
‎- แค่คอยย้ำให้เขาระวังตัวน่ะ
‎- แน่สินะ

26
00:02:58,763 --> 00:03:01,098
‎พ่อหลานบอกลุงแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น

27
00:03:01,182 --> 00:03:03,601
‎สัตว์ประหลาด ฆาตกรรม โกลาหล

28
00:03:04,518 --> 00:03:05,686
‎สนุกสุดๆ

29
00:03:06,270 --> 00:03:09,982
‎ลุงบอกเขาว่ามีงานต้องทำที่บอสตัน
‎แต่จะแวะมาดูหลานให้

30
00:03:10,524 --> 00:03:11,734
‎งานแบบไหน

31
00:03:11,817 --> 00:03:14,779
‎งานแบบที่ต้องหาที่กบดานเงียบๆ สักวันสองวัน

32
00:03:27,708 --> 00:03:29,335
‎เพิงนี้เป็นของเพื่อนหนู

33
00:03:31,003 --> 00:03:32,964
‎หาเพื่อนได้จริงๆ ด้วยแฮะ

34
00:03:33,047 --> 00:03:35,716
‎เจ้าหนูน่าสงสารนั่นได้นอนในถุงห่อศพกลับบ้านแน่

35
00:03:39,303 --> 00:03:42,932
‎- ชอบจังเลย ที่ซ่อนแถมของว่าง
‎- ผึ้งกำลังจำศีล

36
00:03:43,516 --> 00:03:45,476
‎ยูจีนรักเจ้าพวกนี้เหมือนลูก

37
00:03:46,978 --> 00:03:48,771
‎แปลว่าห้ามกินเด็ดขาด!

38
00:03:54,944 --> 00:03:55,820
‎คือว่า…

39
00:03:56,904 --> 00:03:59,615
‎เวลาหลานจ้องเขม็งเอาเป็นเอาตายแบบนั้น

40
00:03:59,699 --> 00:04:01,158
‎ทำให้คิดถึงแม่เขานะ

41
00:04:01,659 --> 00:04:03,661
‎พูดถึงเรื่องน่ากลัว…

42
00:04:03,744 --> 00:04:05,997
‎รู้หรือยังว่ากำลังรับมือ
‎กับสัตว์ประหลาดประเภทไหน

43
00:04:06,080 --> 00:04:08,165
‎หนูยังระบุไม่ได้

44
00:04:14,213 --> 00:04:15,423
‎เขาเรียกว่าตัวไฮด์

45
00:04:16,757 --> 00:04:17,758
‎แบบเจคิลกับไฮด์เหรอ

46
00:04:19,093 --> 00:04:20,344
‎ลุงเคยเจอมาก่อนเหรอ

47
00:04:20,428 --> 00:04:21,721
‎เคยสิ

48
00:04:21,804 --> 00:04:26,100
‎เมื่อปี 1983 ตอนไปพักผ่อนที่
‎สถาบันรักษาอาชญากรฟั่นเฟือน ณ ซูริค

49
00:04:26,684 --> 00:04:27,810
‎โดนผ่ากลีบสมองครั้งแรก

50
00:04:27,893 --> 00:04:31,314
‎แต่อย่างว่า ผ่ากลีบสมองก็เหมือนไปสัก
‎ครั้งเดียวไม่เคยพอ

51
00:04:31,397 --> 00:04:32,940
‎เล่าเรื่องไฮด์มาหน่อย

52
00:04:34,942 --> 00:04:36,402
‎โอลก้า มาลาโควา

53
00:04:36,986 --> 00:04:39,405
‎หูย คนนี้เพียบพร้อม

54
00:04:39,488 --> 00:04:43,451
‎ความสวย ความฉลาด และมีใจชอบนอนกับศพ

55
00:04:45,202 --> 00:04:47,580
‎โอลก้าเคยเป็นนักเปียโนคลาสสิก

56
00:04:47,663 --> 00:04:51,167
‎จนกระทั่งคืนหนึ่ง
‎เธอแปลงร่างกลางเพลงโซนาต้าของโชแปง

57
00:04:51,751 --> 00:04:53,711
‎สังหารคนดูไปสิบกว่าราย

58
00:04:53,794 --> 00:04:55,421
‎กับนักวิจารณ์ดนตรีอีกสามคน

59
00:04:55,504 --> 00:04:58,466
‎อะไรกระตุ้นเหรอ หรือว่าจู่ๆ ก็แปลงร่างเอง

60
00:04:59,050 --> 00:05:00,092
‎ไม่รู้เลย

61
00:05:00,593 --> 00:05:03,054
‎ลุงได้เจอเธอแค่เวลาช็อตไฟฟ้าบำบัดเป็นกลุ่ม

62
00:05:03,554 --> 00:05:06,474
‎หนังสือของคนนอกกรอบเล่มไหนๆ
‎ไม่เคยมีบันทึกถึงไฮด์

63
00:05:06,557 --> 00:05:09,185
‎ทั้งที่เนเวอร์มอร์ขึ้นชื่อว่า
‎มีหนังสือพวกนี้เยอะที่สุดแล้วนะ

64
00:05:10,311 --> 00:05:12,396
‎ลองอ่านบันทึกของนาธาเนียล ฟอล์คเนอร์รึยัง

65
00:05:16,817 --> 00:05:18,277
‎ก่อนที่เขาจะก่อตั้งเนเวอร์มอร์

66
00:05:18,361 --> 00:05:22,323
‎ฟอล์คเนอร์เดินทางไปทั่วโลก
‎เก็บข้อมูลชุมชนนอกกรอบทุกแห่งที่เจอ

67
00:05:22,990 --> 00:05:24,367
‎ลุงรู้ได้ไงเนี่ย

68
00:05:24,450 --> 00:05:28,037
‎คิดว่าสมัยนี้พ่อแม่นัวเนียกันหนักมากแล้วสินะ อู้หู

69
00:05:28,996 --> 00:05:32,291
‎คืนหนึ่งลุงแวะไปหอโกเมซโดยไม่ได้บอกก่อน

70
00:05:32,375 --> 00:05:35,127
‎เอาเป็นว่าไม่ใช่แค่ไปขัดจังหวะ
‎เล่นปาหมอนก็แล้วกัน

71
00:05:35,211 --> 00:05:36,170
‎ลุงเฟสเตอร์

72
00:05:37,421 --> 00:05:39,298
‎บันทึกนั่นอยู่ไหน

73
00:05:39,382 --> 00:05:41,258
‎ห้องสมุดไนท์เฉด

74
00:05:41,342 --> 00:05:44,720
‎พ่อของหลานพาลุงไปอยู่ในนั้น
‎บอกว่าให้พักยาวๆ หน่อย

75
00:05:44,804 --> 00:05:47,556
‎ตอนนั้นแหละ ลุงเจอตู้เซฟเล็กๆ น่ารัก

76
00:05:48,474 --> 00:05:53,604
‎นึกว่าในนั้นจะมีเงินสดหรือเพชรนิลจินดา
‎แต่กลับเจอแค่บันทึก

77
00:05:55,189 --> 00:05:57,775
‎คืนนี้เราจะแอบเข้าไปในห้องสมุดไนท์เฉด

78
00:05:57,858 --> 00:05:59,193
‎ระหว่างนี้ ซ่อนตัวไปก่อน

79
00:06:05,241 --> 00:06:06,450
‎ถ้ามีใครมาเจอลุงเข้า

80
00:06:06,951 --> 00:06:10,037
‎หนูจะตัดญาติกับลุง
‎และไปรับเงินรางวัลเบาะแสแจ้งจับลุง

81
00:06:10,955 --> 00:06:12,498
‎หลานลุงต้องอย่างนี้

82
00:06:18,921 --> 00:06:20,256
‎อย่ายุ่งกับผึ้ง

83
00:06:29,265 --> 00:06:31,851
‎นิยายของฉันเริ่มจากเป็นเรื่องสมมติสุดบิดเบี้ยว

84
00:06:32,643 --> 00:06:36,188
‎แต่ความจริงกลับทำให้เรื่องนี้
‎กลายเป็นกระจกส่องสะท้อนชีวิตฉันเอง

85
00:06:37,022 --> 00:06:40,234
‎การไปที่คฤหาสน์เกทส์
‎ทำให้ฉันเกิดคำถามมากมาย

86
00:06:41,318 --> 00:06:44,780
‎ถ้าลอเรล เกทส์ตายไปตั้งแต่ 20 ปีก่อน
‎ใครนอนอยู่ในห้องนั้น

87
00:06:44,864 --> 00:06:46,615
‎ทำไมเขาถึงมีภาพถ่ายฉัน

88
00:06:47,116 --> 00:06:49,201
‎และเขาเกี่ยวข้องกับไฮด์ยังไง

89
00:06:50,244 --> 00:06:53,581
‎แต่ไม่ว่านั่นจะเป็นใคร
‎เขาพร้อมฆ่าเพื่อเก็บความลับแน่นอน

90
00:06:57,209 --> 00:07:00,504
‎กู๊ดดี้ทำนายไว้ว่าภารกิจเสาะหาความจริงนี้
‎จะเป็นหนทางเดียวดาย

91
00:07:02,006 --> 00:07:04,800
‎แน่ละ กู๊ดดี้หายหัวไปเลยเวลาที่ฉันต้องการตัว

92
00:07:06,427 --> 00:07:09,680
‎คนตายก็น่ารำคาญและพึ่งพาไม่ได้
‎พอๆ กับคนเป็น

93
00:07:12,349 --> 00:07:13,184
‎หวัดดี

94
00:07:14,393 --> 00:07:16,937
‎โทษที ฉันนึกว่าเธอยังอยู่ที่
‎งานศพนายกเทศมนตรีวอล์คเกอร์

95
00:07:17,021 --> 00:07:19,356
‎ฉันออกมาตั้งแต่ดินแตะโลงเขา

96
00:07:20,983 --> 00:07:23,944
‎ฉันหายาทาเล็บสีเงินยวงเหมือนดวงจันทร์ไม่เจอ

97
00:07:24,028 --> 00:07:25,863
‎ขอดูในห้องได้มั้ย

98
00:07:27,323 --> 00:07:29,783
‎โยโกะจะจัดปาร์ตี้
‎ทำเล็บมือเล็บเท้าให้เพื่อนในกลุ่ม

99
00:07:29,867 --> 00:07:32,828
‎นี่เป็นครั้งที่สามในรอบ 24 ชั่วโมง
‎ที่เธอลืมของไว้ในนี้

100
00:07:33,829 --> 00:07:34,997
‎แล้ว…

101
00:07:35,956 --> 00:07:37,333
‎เธอเป็นยังไงบ้าง

102
00:07:37,416 --> 00:07:39,001
‎ความวิเวกเหมาะกับฉันดี

103
00:07:39,084 --> 00:07:42,004
‎ไม่มีสิ่งกวนใจน่ารำคาญ
‎ฉันก็เขียนนิยายใกล้จะเสร็จแล้ว

104
00:07:42,588 --> 00:07:44,381
‎ฉันคือสิ่งกวนใจน่ารำคาญเหรอ

105
00:07:44,465 --> 00:07:47,301
‎- เธอมีนิสัยน่ารำคาญหลายอย่าง
‎- เช่นอะไร

106
00:07:47,384 --> 00:07:50,471
‎เธอหัวเราะคิกคักเวลาแชท
‎ซึ่งเธอเสพติดมันทั้งวันทั้งคืน

107
00:07:50,554 --> 00:07:54,225
‎อย่างน้อยก็ไม่ใช่เสียงเครื่องพิมพ์ดีด
‎ดังตอกหัวจนไมเกรนจะกิน

108
00:07:54,308 --> 00:07:56,519
‎เวลาเธอไม่ขบเขี้ยวกัดฟัน เธอก็ละเมอคำราม

109
00:07:56,602 --> 00:07:58,812
‎เทียบกับไปนั่งเล่นเดี่ยวเชลโล่ตอนดึกน่ะนะ

110
00:07:58,896 --> 00:08:01,815
‎เธอรับงานชมรมและกิจกรรมมาเยอะ
‎แล้วก็บ่นไม่หยุด

111
00:08:01,899 --> 00:08:04,360
‎ก็ยังดีกว่าเธอที่หมกมุ่นกับเรื่องสยองทุกอย่าง

112
00:08:04,443 --> 00:08:07,279
‎เธอฉีดน้ำหอมแรงจนวางยาสลบคนได้ทั้งหมู่บ้าน

113
00:08:07,363 --> 00:08:09,114
‎นั่นแค่เท่าที่คิดได้ทันทีนะ

114
00:08:10,449 --> 00:08:13,369
‎งั้นฉันคงโชคดีแล้วสินะ
‎เพื่อนซี้คนใหม่ไม่พยายามหาเรื่อง

115
00:08:13,452 --> 00:08:16,997
‎หาอันตรายมาใส่ตัวทุกคนที่เข้าไปพบเจอ

116
00:08:17,081 --> 00:08:21,377
‎อันที่จริง โยโกะกับฉันเข้ากันได้ดี
‎จนเขาอ้อนขอให้ฉันเป็นรูมเมทคนใหม่

117
00:08:21,460 --> 00:08:22,461
‎อย่างถาวร

118
00:08:24,088 --> 00:08:27,216
‎- เอาเลยไม่ต้องเกรงใจ
‎- วิเวกวังเวงให้เพลินเลย เวนส์เดย์

119
00:08:27,299 --> 00:08:29,593
‎มันจะวิเวกได้ยังไงถ้าเธอยังอยู่

120
00:09:03,085 --> 00:09:04,003
‎ลุงเฟสเตอร์

121
00:09:07,381 --> 00:09:08,799
‎ลุงเฟสเตอร์เป็นใคร

122
00:09:10,092 --> 00:09:11,594
‎นายมาทำอะไรที่นี่

123
00:09:11,677 --> 00:09:14,430
‎ฉันเป็นสมาชิกไนท์เฉด
‎งั้นก็ไม่ต้องบอกเหตุผลกับเธอ

124
00:09:14,513 --> 00:09:17,641
‎เธอล่ะมีข้ออ้างอะไร
‎ที่มาแอบซุ่มในนี้ตอนดึกๆ ดื่นๆ

125
00:09:17,725 --> 00:09:18,767
‎หาข้อมูล

126
00:09:19,268 --> 00:09:20,352
‎เรื่องสัตว์ประหลาดเหรอ

127
00:09:21,437 --> 00:09:22,563
‎จะช่วยบอกประหยัดเวลา

128
00:09:23,147 --> 00:09:25,107
‎ในนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวกับเจ้าตัวนั้น

129
00:09:26,233 --> 00:09:27,735
‎มันบังเอิญดีจังนะ

130
00:09:27,818 --> 00:09:29,278
‎รู้ไหมว่าปัญหาของเธออยู่ตรงไหน

131
00:09:31,071 --> 00:09:33,365
‎ฉันก็อยากฟังความเห็นเจาะลึกของนาย

132
00:09:36,577 --> 00:09:38,454
‎เธอไม่รู้ว่าใครคือเพื่อนแท้

133
00:09:39,413 --> 00:09:41,832
‎ฉันอยู่ข้างเธอมาตั้งแต่วันแรก

134
00:09:43,083 --> 00:09:44,460
‎ฉันช่วยชีวิตเธอไว้เลย

135
00:09:44,543 --> 00:09:47,004
‎ฉันเชื่อทฤษฎีต่างๆ ของเธอตอนที่ไม่มีใครเชื่อ

136
00:09:47,087 --> 00:09:49,840
‎แล้วฉันได้อะไรตอบแทน
‎มีแต่ระแวงใส่กันและคำโกหก

137
00:09:49,923 --> 00:09:52,384
‎ก็ได้ อยากได้ความจริงใจใช่มั้ย
‎รับให้ไหวละกัน

138
00:09:53,010 --> 00:09:55,387
‎นายอยู่ด้วยทุกครั้งที่สัตว์ประหลาดโจมตี

139
00:09:55,471 --> 00:09:57,723
‎เริ่มตั้งแต่โรวันที่งานเทศกาลเก็บเกี่ยว

140
00:10:03,354 --> 00:10:04,438
‎พอถึงวันรวมใจ

141
00:10:04,521 --> 00:10:07,358
‎นายมาถึงที่เกิดเหตุภายในไม่กี่นาที
‎หลังจากที่สัตว์ประหลาดหายไป

142
00:10:07,441 --> 00:10:08,984
‎แต่นายยืนยันว่าไม่เห็นตัวมัน

143
00:10:11,820 --> 00:10:13,656
‎เพิ่งรู้ว่าอยู่ใกล้จุดเกิดเหตุก็ผิดด้วย

144
00:10:13,739 --> 00:10:15,449
‎แล้วยังมีความหมกมุ่นวาดภาพ

145
00:10:16,075 --> 00:10:20,162
‎นายวาดสัตว์ประหลาดเป็นสิบๆ ภาพ
‎แต่นายไม่เคยเห็นตัวมัน

146
00:10:20,245 --> 00:10:22,915
‎นายอ้างอย่างนั้น แต่นายวาดแม้แต่ที่อยู่ของมัน

147
00:10:22,998 --> 00:10:24,958
‎แล้วพอยูจีนไปสำรวจ…

148
00:10:25,626 --> 00:10:28,170
‎นายก็พยายามฆ่าเขา
‎เขาจะได้ไม่เอาความลับของนายไปแฉ

149
00:10:28,837 --> 00:10:30,589
‎คิดว่าฉันจะทำร้ายยูจีนได้เหรอ

150
00:10:30,673 --> 00:10:32,758
‎อย่าลืมว่านายโผล่มาโดยบังเอิญที่สุด

151
00:10:32,841 --> 00:10:35,260
‎หลังจากไทเลอร์โดนโจมตีที่คฤหาสน์เกทส์

152
00:10:38,138 --> 00:10:39,556
‎ถ้าฉันเป็นสัตว์ประหลาด

153
00:10:40,724 --> 00:10:42,226
‎ทำไมฉันยังไม่ฆ่าเธอล่ะ

154
00:10:46,313 --> 00:10:49,775
‎เพราะเหตุผลที่ฉันเองก็ไม่เข้าใจ
‎หรือไม่อยากยอมรับ แต่เหมือนนายจะชอบฉัน

155
00:10:52,277 --> 00:10:53,404
‎มีอะไรให้ชอบ

156
00:11:06,875 --> 00:11:08,001
‎ซุ่มดูอยู่นานแค่ไหนแล้ว

157
00:11:08,085 --> 00:11:11,630
‎นานพอจะสัมผัสความตึงเครียด
‎ระหว่างเธอสองคนได้

158
00:11:11,714 --> 00:11:12,923
‎เด็ดดวง!

159
00:11:13,006 --> 00:11:16,051
‎เอาจริง โคตรตึงแบบขวานสับทีเดียวขาด

160
00:11:17,678 --> 00:11:21,932
‎เสียงปลายนิ้วเดินอันแสนคุ้นเคย

161
00:11:22,641 --> 00:11:23,475
‎ว่าไง ธิง

162
00:11:25,644 --> 00:11:27,771
‎ยังไม่หายโกรธเรื่องงานที่คาลามาซูอีกเหรอ

163
00:11:27,855 --> 00:11:28,897
‎ไม่ใช่ความผิดฉันนะ

164
00:11:29,857 --> 00:11:32,359
‎นายบอกว่าเปิดเซฟได้ใน 30 วินาที

165
00:11:32,443 --> 00:11:34,653
‎ห้านาทีผ่านไปเรายังยืนโด่อยู่ที่เดิม

166
00:11:34,737 --> 00:11:35,863
‎ก็นายมันนิ้วอ้วง

167
00:11:35,946 --> 00:11:36,780
‎พอที

168
00:11:41,785 --> 00:11:42,619
‎ปล่อยเขา

169
00:11:45,205 --> 00:11:46,582
‎เอาบันทึกให้หนูดู

170
00:11:53,130 --> 00:11:54,256
‎นี่ไง

171
00:11:55,340 --> 00:11:58,260
‎อิกกี้เคยเป็นมือขวาของฟอล์คเนอร์

172
00:11:58,343 --> 00:12:00,637
‎เขาฝึกชมรมไนท์เฉดทั้งช่วงอายุคน

173
00:12:00,721 --> 00:12:02,723
‎และข้างหลังอิกกี้ อิตต์…

174
00:12:07,060 --> 00:12:10,063
‎ต้องรอจนหลับเลยไหม หรือจะเปิดเซฟได้ไวๆ

175
00:12:30,542 --> 00:12:33,837
‎ชักจะเหมือนงานที่คาลามาซูอีกละ

176
00:12:56,276 --> 00:12:58,195
‎ห้องพักที่นี่แจ๋วดีนะ

177
00:12:59,238 --> 00:13:01,615
‎หาห้องเดี่ยวมาได้ยังไง

178
00:13:01,698 --> 00:13:04,660
‎อดีตรูมเมทของหนู
‎รับนิสัยแย่ๆ สร้างมลพิษของหนูไม่ได้

179
00:13:07,830 --> 00:13:08,789
‎นี่ไง

180
00:13:10,833 --> 00:13:13,043
‎ฟอล์คเนอร์บรรยายว่าไฮด์เป็นศิลปินโดยกำเนิด

181
00:13:13,126 --> 00:13:15,003
‎และมีนิสัยเจ้าคิดเจ้าแค้นพอกัน

182
00:13:15,629 --> 00:13:19,299
‎เกิดจากการกลายพันธุ์ ยีนไฮด์จะสงบ
‎จนกว่าจะมีเหตุรุนแรงกระทบใจเข้าไปปลุก

183
00:13:19,383 --> 00:13:22,302
‎หรือถูกปลดล็อกจากการใช้สารเคมีหรือสะกดจิต

184
00:13:22,803 --> 00:13:25,848
‎เมื่อทำแล้วไฮด์จะมีสายใยผูกพันกับผู้ปลดปล่อย

185
00:13:25,931 --> 00:13:28,141
‎ซึ่งมันเข้าใจว่าเป็นนายของมัน

186
00:13:28,976 --> 00:13:31,311
‎มันจะกลายเป็นเครื่องมือที่ยินยอมรับใช้ทุกเรื่อง

187
00:13:31,395 --> 00:13:33,021
‎ไม่ว่าเจ้านายจะต้องการสิ่งใด

188
00:13:33,856 --> 00:13:37,276
‎ใครก็ตามที่พร้อมจะปลดล็อกตัวไฮด์
‎เป็นพวกป่วยจิตขั้นกว่า

189
00:13:38,819 --> 00:13:41,238
‎แปลว่าหนูไม่ได้ต้องหาฆาตกรคนเดียว
‎แต่ต้องหาสองคน

190
00:13:42,447 --> 00:13:44,074
‎ทั้งสัตว์ประหลาดและนายของมัน

191
00:13:51,665 --> 00:13:53,417
‎ไม่ได้คิดจะทำให้ตกใจนะ

192
00:13:56,712 --> 00:13:58,171
‎หนูแค่กำลังเขียนนิยาย

193
00:13:59,882 --> 00:14:03,886
‎อีนิดมาขอย้ายไปอยู่กับโยโกะ
‎ตลอดช่วงปีการศึกษาที่เหลือ

194
00:14:05,554 --> 00:14:06,388
‎เหรอคะ

195
00:14:06,471 --> 00:14:07,890
‎ทุกครั้งที่นักเรียนทะเลาะกัน

196
00:14:07,973 --> 00:14:11,226
‎ครูอยากฟังเรื่องที่เกิดขึ้นจากมุมมองทั้งสองฝั่ง

197
00:14:11,852 --> 00:14:13,478
‎เธอสองคนดูซี้กันอย่างกับสองโจร

198
00:14:14,062 --> 00:14:17,691
‎สุดท้ายโจรก็ต้องเล่นงานกันเอง
‎หนูเคยเห็นมากับตา

199
00:14:18,275 --> 00:14:21,945
‎อยากเปลี่ยนเรื่องยังไงก็ตามใจ
‎แต่เราทั้งคู่รู้ดีว่าเธอแคร์อีนิด

200
00:14:22,738 --> 00:14:26,283
‎เธอก็ต้องยอมรับว่าอีนิด
‎จุดประกายความอบอุ่นในตัวเธอจนได้

201
00:14:26,950 --> 00:14:29,119
‎ไม่ต้องกลัวจ้ะ แค่ประกายนิดเดียว

202
00:14:29,745 --> 00:14:32,247
‎ในสายตาทั่วไปแทบไม่มีใครมองเห็น แต่…

203
00:14:32,331 --> 00:14:33,248
‎ครูสังเกตนะ

204
00:14:35,334 --> 00:14:36,835
‎ประสบการณ์ชีวิตเด็กหอ

205
00:14:36,919 --> 00:14:40,172
‎ส่วนหนึ่งคือการผูกมิตรกับคนที่
‎ปกติแล้วเราจะไม่มีโอกาสได้สนิทกัน

206
00:14:40,672 --> 00:14:44,384
‎และมิตรภาพเหล่านั้น
‎มักจะกลายเป็นความผูกพันไปชั่วชีวิต

207
00:14:44,468 --> 00:14:45,802
‎อยากผูกก็ซื้อเชือกสิ

208
00:14:46,553 --> 00:14:49,848
‎มันยอมรับยากนักเหรอว่าเธอได้เพื่อนมาคนหนึ่ง

209
00:14:49,932 --> 00:14:52,392
‎พอตอนนี้เขาหายไป
‎เธอก็อาจจะคิดถึงเขาขึ้นมาจริงๆ

210
00:14:54,061 --> 00:14:55,187
‎อยู่คนเดียวก็ไม่ตาย

211
00:14:55,729 --> 00:14:56,647
‎รอดมาตลอด

212
00:14:58,815 --> 00:15:02,319
‎ถ้าเธอตัดสินใจแบบนั้น
‎ครูจะยื่นแบบฟอร์มให้ครูใหญ่วีมส์เซ็น

213
00:15:15,248 --> 00:15:16,416
‎ลุงเฟสเตอร์

214
00:15:31,056 --> 00:15:32,224
‎ลุงเฟสเตอร์

215
00:15:35,143 --> 00:15:38,271
‎ไง! เป็นหมาป่าเดียวดายก็มีข้อดีนะ

216
00:15:38,355 --> 00:15:41,441
‎ได้ใช้ชีวิตตามกฎของตัวเอง อยากทำอะไรก็ทำ

217
00:15:41,525 --> 00:15:42,818
‎ดูลุงเป็นตัวอย่างสิ

218
00:15:49,574 --> 00:15:52,035
‎ฮัลโหล ต้องขอคุยด้วยหน่อย

219
00:15:52,911 --> 00:15:54,454
‎ไม่ ต้องคุยเดี๋ยวนี้

220
00:15:55,622 --> 00:15:57,040
‎ครับ รู้ว่าอยู่ตรงไหน

221
00:15:58,250 --> 00:16:00,669
‎โอเค เดี๋ยวไปเจอที่นั่นในอีกสัก 20 นาที

222
00:16:01,336 --> 00:16:02,379
‎โอเค บาย

223
00:16:02,462 --> 00:16:03,547
‎นายคุยกับใคร

224
00:16:04,756 --> 00:16:07,718
‎- ไม่ใช่เรื่องของเธอ
‎- ฉันรู้แล้วว่านายเป็นตัวอะไร เซเวียร์

225
00:16:07,801 --> 00:16:09,803
‎ช่วยไม่ต้องมายุ่งกับฉันทีได้มั้ย

226
00:16:21,106 --> 00:16:22,649
‎แอบใส่เครื่องติดตามไว้รึยัง

227
00:16:24,443 --> 00:16:26,987
‎ไม่ต้องห่วง ลุงเฟสเตอร์จัดการแล้ว

228
00:16:29,656 --> 00:16:32,409
‎โอเค ออกเดินทางกันเลย

229
00:16:32,993 --> 00:16:35,287
‎(กองทัพนุ้งหมาป้าเพนนี!)

230
00:16:36,621 --> 00:16:37,789
‎อะไรล่ะ

231
00:16:37,873 --> 00:16:40,125
‎ก็เก็บได้ระหว่างหนีออกจากเมือง

232
00:16:40,208 --> 00:16:42,961
‎หลานก็รู้ ลุงชอบเดินทางแบบไม่มีใครรู้จัก

233
00:16:51,887 --> 00:16:52,929
‎มาเร็ว ไปกันเลย

234
00:17:28,173 --> 00:17:29,591
‎ไง มีอะไรเร่งด่วน

235
00:17:30,550 --> 00:17:31,760
‎เกิดอะไรขึ้น

236
00:17:33,303 --> 00:17:34,888
‎ผมฝันเห็นคุณตาย

237
00:17:35,514 --> 00:17:36,515
‎ขึ้นรถมาก่อน

238
00:17:49,861 --> 00:17:53,198
‎ครูใหญ่วีมส์ หนูจำเป็น
‎ต้องคุยกับคุณเรื่องหมอคินบ็อทท์

239
00:17:53,281 --> 00:17:55,742
‎เวนส์เดย์ เราคุยเรื่องเธอกันอยู่พอดี

240
00:17:55,826 --> 00:17:57,327
‎มาไวเหมือนผีบอก

241
00:17:58,954 --> 00:18:00,288
‎ผีบอกผีเลยมา

242
00:18:00,372 --> 00:18:02,249
‎หมอคินบ็อทท์กำลังคุยเรื่องผลประเมินเธอ

243
00:18:02,332 --> 00:18:05,293
‎ฉันต้องเซ็นรับทราบก่อนคุณหมอจะส่งให้ศาล

244
00:18:05,919 --> 00:18:08,463
‎แล้วผลเป็นยังไงคะ คุณหมอ
‎หนูหายแล้วหรือยัง

245
00:18:09,714 --> 00:18:13,218
‎ดีใจที่เธอมองเป็นเรื่องตลกนะ
‎เพราะผู้พิพากษาที่รับคดีของเธอคงไม่ตลกด้วย

246
00:18:13,301 --> 00:18:15,220
‎ฉันอธิบายให้หมอคินบ็อทท์ฟังแล้ว

247
00:18:15,303 --> 00:18:18,223
‎ช่วงนี้เธอมีความพยายามเล็กๆ แต่ก็มีความหมาย

248
00:18:18,306 --> 00:18:20,684
‎ในการเปิดใจรับครอบครัวใหม่ที่เนเวอร์มอร์

249
00:18:21,893 --> 00:18:22,727
‎ค่ะ

250
00:18:23,812 --> 00:18:26,189
‎คิดว่าน่าจะไปถึงขั้นที่เกือบกอดกันได้แล้ว

251
00:18:26,940 --> 00:18:29,109
‎หนูไปอ่านเรื่องเกี่ยวกับการสะกดจิตบำบัดมา

252
00:18:29,192 --> 00:18:31,903
‎นั่นอาจเป็นเทคนิคที่ดี
‎ที่จะปลดล็อกเวนส์เดย์ในตัวหนู

253
00:18:32,404 --> 00:18:33,446
‎คุณเป็นสาวกวิธีนี้รึเปล่า

254
00:18:34,406 --> 00:18:35,866
‎เป็นจ้ะ ชอบมาก

255
00:18:36,783 --> 00:18:39,619
‎ขอปรบมือให้การยอมดำดิ่งเข้าไปในใจตัวเอง

256
00:18:39,703 --> 00:18:41,163
‎แล้วเจอกันวันจันทร์นะ

257
00:18:41,246 --> 00:18:42,330
‎ตอนนั้นค่อยเริ่ม

258
00:18:43,415 --> 00:18:45,917
‎มีเรื่องอะไรที่ต้องคุยด่วนกันแน่ เวนส์เดย์

259
00:18:47,919 --> 00:18:48,753
‎รอได้ค่ะ

260
00:18:49,588 --> 00:18:50,839
‎ขอตัวก่อน

261
00:18:51,423 --> 00:18:53,258
‎มีการบ้านต้องไปทำให้เสร็จ

262
00:18:58,555 --> 00:19:00,849
‎(คาเฟ่และเบเกอรี่ - เวเธอร์เวน
‎เจริโค เวอร์มอนต์)

263
00:19:02,809 --> 00:19:04,769
‎คินบ็อทท์ต้องเป็นนายของเซเวียร์แน่

264
00:19:05,729 --> 00:19:08,106
‎ไฮด์จะกบดาน
‎จนกว่าเหตุสะเทือนขวัญจะปล่อยมันออกมา

265
00:19:08,190 --> 00:19:10,817
‎หรือปลดล็อกผ่านการใช้สารเคมี หรือสะกดจิต

266
00:19:15,989 --> 00:19:17,199
‎ฟังอยู่รึเปล่า

267
00:19:18,116 --> 00:19:21,244
‎หมอต้องไปรู้เข้าว่าเขาเป็นไฮด์
‎และใช้การสะกดจิตบำบัดปลดล็อก

268
00:19:21,328 --> 00:19:23,371
‎นั่นจะอธิบายการรักษาแบบลับๆ

269
00:19:23,872 --> 00:19:26,750
‎คิดว่าเด็กหลังเคาน์เตอร์จับลุงได้ละ

270
00:19:28,418 --> 00:19:30,170
‎จริงด้วย เขาเดินมาแล้ว

271
00:19:30,253 --> 00:19:32,255
‎เดี๋ยวรัดคอให้สลบแบบโรมาเนีย

272
00:19:32,339 --> 00:19:33,381
‎- คุ้มกันด้วย
‎- ใจเย็น

273
00:19:33,465 --> 00:19:34,925
‎เขาไม่ได้สนใจลุงหรอก

274
00:19:36,343 --> 00:19:38,762
‎ทำควอดมาให้ ร้านเลี้ยง

275
00:19:39,262 --> 00:19:41,306
‎อ้าว ขอบใจไอ้หนู

276
00:19:42,224 --> 00:19:44,100
‎ช่วยเติมนี่ให้ด้วยนะ

277
00:19:45,685 --> 00:19:47,979
‎ไทเลอร์ นี่ลุงเฟสเตอร์

278
00:19:50,315 --> 00:19:51,858
‎สวัสดีครับ ยินดีที่…

279
00:19:59,532 --> 00:20:00,367
‎นั่นคือ…

280
00:20:04,371 --> 00:20:05,622
‎เรียกว่าไฮด์

281
00:20:08,166 --> 00:20:10,460
‎โห นั่นแหละมัน จากเมื่อคืนนั้น

282
00:20:12,921 --> 00:20:15,423
‎พ่อนายสั่งไว้ชัดเจนว่าไม่ให้เข้าใกล้ฉัน

283
00:20:16,549 --> 00:20:18,510
‎ใช่ แต่พ่อไม่อยู่ตรงนี้ แล้วฉันก็พักอยู่

284
00:20:20,220 --> 00:20:23,515
‎ไฮด์จะหลุดมาได้ต้องมีคนปลดล็อก
‎เป็นนายของมัน

285
00:20:23,598 --> 00:20:24,808
‎โอ้โฮ

286
00:20:26,685 --> 00:20:27,519
‎ไทเลอร์

287
00:20:28,812 --> 00:20:30,063
‎พ่อบอกว่าไง

288
00:20:35,944 --> 00:20:38,071
‎บอกไว้ก่อน
‎เวนส์เดย์พยายามรักษาระยะห่างแล้ว

289
00:20:38,154 --> 00:20:39,531
‎ผมเป็นคนที่มานั่งด้วยเอง

290
00:20:43,243 --> 00:20:44,077
‎ก็ได้

291
00:20:44,869 --> 00:20:46,204
‎เอานี่ไปแปะให้ทั่วเมือง

292
00:20:46,288 --> 00:20:49,207
‎เป็นผู้ต้องสงสัยปล้นธนาคาร ชวนขนหัวลุกจริงๆ

293
00:20:49,291 --> 00:20:51,167
‎- ไม่ได้บังเอิญเจอเขาใช่ไหม
‎- ไม่เจอ

294
00:20:52,002 --> 00:20:53,920
‎เขาน่าจะเด่นอยู่นะ

295
00:20:54,504 --> 00:20:56,506
‎ผมจะเอาแปะกระดานไว้ให้

296
00:21:02,887 --> 00:21:04,431
‎เปลืองน้ำลายทำไม

297
00:21:08,852 --> 00:21:10,979
‎ขอบคุณ แต่ที่จริงไม่จำเป็นเลย

298
00:21:11,062 --> 00:21:14,441
‎ก็ ครอบครัวของเธอ… มีสีสัน

299
00:21:15,025 --> 00:21:17,068
‎ตลกดี เพราะลุงเฟสเตอร์เป็นแกะดำของบ้าน

300
00:21:17,652 --> 00:21:18,778
‎เขาไม่มีพิษภัย

301
00:21:19,404 --> 00:21:21,865
‎แล้วเรื่องที่จะนัดเดทใหม่…

302
00:21:24,117 --> 00:21:25,660
‎ทั้งมีเรื่องสัตว์ประหลาดและลุงมา

303
00:21:25,744 --> 00:21:26,578
‎นี่ อย่าหาข้ออ้าง

304
00:21:26,661 --> 00:21:29,122
‎คิดว่าหลังจากเรื่องรอบที่แล้ว เธอติดหนี้ฉันนะ

305
00:21:30,915 --> 00:21:33,251
‎ฉันแอบออกจากโรงเรียนไม่ได้หรอก
‎ทุกคนจับตามองอยู่

306
00:21:34,044 --> 00:21:35,420
‎ก็ไม่ต้องออก

307
00:21:35,503 --> 00:21:37,088
‎ฉันจะไปหาเอง

308
00:21:37,172 --> 00:21:39,007
‎สามทุ่ม สุสานแคร็กสโตน

309
00:22:05,367 --> 00:22:06,409
‎ฉันไม่ได้คิดถึงอีนิด

310
00:22:07,160 --> 00:22:09,621
‎เพื่อนเป็นจุดที่คนใช้โจมตีเราได้

311
00:22:09,704 --> 00:22:11,247
‎นั่นทำให้เขาเป็นจุดอ่อน

312
00:22:11,331 --> 00:22:13,458
‎งานของนายคือดูแลบันทึกไว้ระหว่างที่ฉันไม่อยู่

313
00:22:14,542 --> 00:22:16,211
‎จะรีบกลับให้เร็วที่สุด

314
00:22:18,421 --> 00:22:19,381
‎นี่ไม่ใช่เดท

315
00:22:20,673 --> 00:22:23,510
‎เป็นการยื่นหมูยื่นแมว
‎ที่เกือบทำให้เขาโดนกระซวกพุง

316
00:22:24,010 --> 00:22:25,261
‎เฝ้าบันทึกไว้ให้ดี

317
00:22:34,187 --> 00:22:37,899
‎คราวก่อนที่คนจัดเซอร์ไพรส์ให้ฉันที่นี่
‎มันไม่เป็นไปตามแผน

318
00:22:38,400 --> 00:22:41,027
‎รับประกันว่างานนี้ไม่ทำให้เธอเป็นลมหรอก

319
00:22:41,986 --> 00:22:44,114
‎แต่เธอก็ต้องหลับตาก่อน

320
00:22:45,073 --> 00:22:46,116
‎พูดจริงเหรอ

321
00:22:46,783 --> 00:22:47,700
‎แย่หน่อยที่จริง

322
00:22:51,079 --> 00:22:53,039
‎ฉันแค่มาเพราะติดหนี้นาย

323
00:22:53,540 --> 00:22:55,083
‎โอเค เดินระวังๆ

324
00:22:56,626 --> 00:22:58,294
‎รอตรงนี้ หลับตา

325
00:23:01,423 --> 00:23:02,298
‎โอเค

326
00:23:05,718 --> 00:23:07,512
‎ใจเย็น ตรงนี้เลย

327
00:23:08,555 --> 00:23:09,681
‎แป๊บนะ

328
00:23:15,979 --> 00:23:18,231
‎โอเค ลืมตาได้แล้ว

329
00:23:38,168 --> 00:23:41,963
‎อะไร ไม่เคยมีใครพาไปปิกนิกในสุสานเหรอ

330
00:23:51,014 --> 00:23:52,599
‎ถ้าเปิดหนังหวีดให้ดูจะเป็นไง

331
00:23:57,061 --> 00:23:58,730
‎เตรียมตัวสยองได้เลย

332
00:24:12,911 --> 00:24:14,913
‎(ลีกัลลี่บลอนด์)

333
00:24:19,501 --> 00:24:20,460
‎(ราชินีคืนสู่เหย้า)

334
00:24:28,968 --> 00:24:31,346
‎นี่รถของผู้ต้องสงสัยแน่ๆ

335
00:24:31,429 --> 00:24:33,181
‎รถก็ประหลาดเหมือนตัวเขา

336
00:24:34,557 --> 00:24:38,269
‎โอเค เดินเท้าคงไปได้ไม่ไกล
‎ทุกคนกระจายกันหา

337
00:24:38,770 --> 00:24:40,522
‎ผมจะไปดูที่ทะเลสาบ

338
00:24:48,321 --> 00:24:49,531
‎นั่นทรมานจริงๆ

339
00:24:51,074 --> 00:24:51,908
‎ขอบคุณ

340
00:24:55,828 --> 00:24:57,622
‎โอเค อย่าเกลียดกันนะ

341
00:24:57,705 --> 00:24:59,707
‎ฉันจะพูดตรงๆ เลยละกัน…

342
00:25:02,043 --> 00:25:03,836
‎ฉันอยากให้เราเป็นมากกว่าเพื่อน

343
00:25:06,214 --> 00:25:07,340
‎เดี๋ยวนายก็เลิกคิด

344
00:25:08,007 --> 00:25:08,925
‎อย่าทำอย่างนั้นสิ

345
00:25:09,008 --> 00:25:10,552
‎อย่าทำเหมือนความรู้สึกของฉันไร้ค่า

346
00:25:11,219 --> 00:25:14,264
‎ฉันเป็นเพื่อนกับใครไม่เก่ง
‎เป็นมากกว่าเพื่อนยิ่งไม่เก่งไปกันใหญ่

347
00:25:15,682 --> 00:25:17,725
‎ฉันจะเมินนาย เหยียบย่ำหัวใจนาย

348
00:25:17,809 --> 00:25:20,144
‎และเอาความต้องการ
‎กับประโยชน์ส่วนตัวมาก่อนเสมอ

349
00:25:22,397 --> 00:25:25,817
‎อยากผลักไสฉันไปยังไงก็เอาเลย ไม่ได้ผลหรอก

350
00:25:25,900 --> 00:25:27,277
‎ฉันเกือบทำนายตายมาแล้ว

351
00:25:27,360 --> 00:25:28,403
‎ฉันรอดมาได้

352
00:25:28,486 --> 00:25:30,530
‎- มือใหม่ดวงดี
‎- ฉันแกร่งกว่าที่เธอคิด

353
00:25:36,452 --> 00:25:37,996
‎นายกำลังคิดผิด

354
00:25:39,330 --> 00:25:40,164
‎ก็อาจจะใช่

355
00:25:41,666 --> 00:25:42,500
‎ผิดแน่ๆ

356
00:25:52,260 --> 00:25:53,344
‎บ้าอะไรเนี่ย

357
00:25:53,928 --> 00:25:55,054
‎ไทเลอร์

358
00:25:55,138 --> 00:25:57,348
‎พ่อ มาทำอะไรที่นี่

359
00:25:58,933 --> 00:26:01,227
‎ภารโรงเจอมอเตอร์ไซค์ข้างทะเลสาบ

360
00:26:01,311 --> 00:26:04,105
‎ตรงกับคำบรรยายรถที่โจรปล้นธนาคารขโมยมา

361
00:26:04,188 --> 00:26:07,567
‎มีเรือแคนูหายไปลำหนึ่ง
‎นึกว่ามันอาจไปซุ่มบนเกาะเรเวน

362
00:26:08,985 --> 00:26:12,697
‎ฉันไม่ถามนะว่านี่มันอะไรกัน
‎แต่ถือว่าฉันไม่เคยเจอเธอสองคนที่นี่

363
00:26:12,780 --> 00:26:13,865
‎เข้าใจนะ

364
00:26:15,450 --> 00:26:17,493
‎ไม่อยากเชื่อ มาเร็ว

365
00:26:29,797 --> 00:26:30,798
‎บันทึก…

366
00:26:34,052 --> 00:26:34,886
‎ธิง

367
00:26:44,812 --> 00:26:45,730
‎ธิง…

368
00:26:58,034 --> 00:26:59,869
‎ลุงเฟสเตอร์ ลุงเฟสเตอร์ ช่วยที!

369
00:26:59,952 --> 00:27:01,788
‎ช่วยด้วย ธิงไม่ขยับแล้ว

370
00:27:01,871 --> 00:27:04,165
‎- เขาโดนแทง
‎- เอาไปวางบนโต๊ะ

371
00:27:24,686 --> 00:27:25,645
‎ฟื้นสิ ธิง

372
00:27:48,334 --> 00:27:49,877
‎เขาตายแล้ว เวนส์เดย์

373
00:27:50,628 --> 00:27:51,963
‎ไม่ ไม่ตาย ธิง

374
00:27:52,964 --> 00:27:54,215
‎ถ้าได้ยิน…

375
00:27:56,384 --> 00:27:58,636
‎ถ้าตาย ฉันฆ่านายแน่

376
00:28:00,471 --> 00:28:01,597
‎ช็อตอีกรอบ

377
00:28:02,098 --> 00:28:03,558
‎เร็ว! อีกรอบ ขอละ!

378
00:28:27,915 --> 00:28:30,835
‎เมื่อกี้นึกว่านายบอกศาลาการโจรไปแล้ว

379
00:28:32,962 --> 00:28:34,464
‎ใครทำร้ายนาย

380
00:28:37,592 --> 00:28:39,969
‎แทงจากด้านหลัง ไอ้ขี้ขลาด

381
00:28:40,887 --> 00:28:43,181
‎ฉันสัญญาว่าใครก็ตามที่ทำร้ายนายจะต้องทรมาน

382
00:28:43,890 --> 00:28:45,183
‎และจะต้องโดนช้าๆ

383
00:28:46,017 --> 00:28:46,893
‎ยาวนาน

384
00:28:47,935 --> 00:28:49,812
‎และเจ็บปวดแสบสันต์ที่สุด

385
00:29:06,287 --> 00:29:07,789
‎หนูเย็บแผลเอง

386
00:29:09,916 --> 00:29:14,128
‎เขาเจอมอเตอร์ไซค์ของลุงแล้ว
‎นายอำเภอคงอยู่ไม่ไกล ลุงต้องหนี

387
00:29:15,046 --> 00:29:18,049
‎รอบหน้าช่วยขโมยรถที่ไม่เด่นขนาดนี้ได้มั้ย

388
00:29:18,132 --> 00:29:19,383
‎มันจะสนุกตรงไหนล่ะ

389
00:29:21,594 --> 00:29:24,263
‎โอเค คืนนี้จะกบดานที่นี่ก่อน

390
00:29:24,347 --> 00:29:27,725
‎เฝ้าคนไข้ แล้วพรุ่งนี้จะเริ่มจรลีจรกา

391
00:29:30,061 --> 00:29:33,105
‎หนูคงได้เจอลุงรอบหน้าตอนขึ้นศาล
‎หรือไม่งั้นก็วันรวมญาติ

392
00:29:33,689 --> 00:29:35,525
‎หลานเป็นคนโปรดของลุงเสมอ เวนส์เดย์

393
00:29:36,651 --> 00:29:38,236
‎อย่าลืมบอกพักสลี่ย์ล่ะ

394
00:29:39,111 --> 00:29:40,446
‎จะได้เป็นเด็กมีปม

395
00:29:47,495 --> 00:29:50,331
‎ฉันว่านี่คงไม่ใช่การแกล้งกันเฉยๆ

396
00:29:50,414 --> 00:29:54,001
‎ใครก็ตามที่มารื้อห้องหนู
‎ขโมยบันทึกนาธาเนียล ฟอล์คเนอร์ไปด้วย

397
00:29:54,085 --> 00:29:57,213
‎นั่นควรจะเก็บไว้อย่างมิดชิดในห้องสมุดไนท์เฉด

398
00:29:57,296 --> 00:29:58,798
‎แสดงว่ารู้เรื่องบันทึกอยู่แล้ว

399
00:29:58,881 --> 00:30:02,009
‎งั้นคุณก็รู้ด้วยว่าสัตว์ประหลาดที่เราหาอยู่คือไฮด์

400
00:30:06,514 --> 00:30:09,350
‎ขอบคุณค่ะครูธอร์นฮิล จากนี้ฉันจัดการเอง

401
00:30:09,934 --> 00:30:13,271
‎ได้ค่ะ ถ้าต้องการอะไร ฉันอยู่ใกล้ๆ นี่

402
00:30:33,207 --> 00:30:36,085
‎ฟอล์คเนอร์ศึกษาพวกไฮด์มาหลายปี

403
00:30:37,753 --> 00:30:40,339
‎เขาอยากประเมินให้รู้แน่ว่า
‎พวกมันเป็นฆาตกรไร้สติ

404
00:30:40,423 --> 00:30:42,508
‎หรือรู้ตัวดีว่าทำอะไรอยู่

405
00:30:42,592 --> 00:30:43,634
‎แล้วเขาสรุปว่าไง

406
00:30:44,969 --> 00:30:47,680
‎เขาโดนไฮด์ฆ่าก่อนที่จะสรุปได้

407
00:30:48,556 --> 00:30:50,308
‎คนอื่นๆ พยายามสานต่องานวิจัยเขา

408
00:30:50,391 --> 00:30:53,102
‎แต่ไฮด์มักจะคาดเดาไม่ได้และโหดร้ายรุนแรง

409
00:30:54,228 --> 00:30:57,189
‎จนกระทั่งโดนแบนอย่างเป็นทางการ
‎จากเนเวอร์มอร์เมื่อ 30 ปีก่อน

410
00:30:59,609 --> 00:31:02,069
‎คุณรู้มาตลอดว่าสัตว์ประหลาดตนนั้นคือไฮด์

411
00:31:03,446 --> 00:31:04,780
‎ทำไมถึงไม่บอกนายอำเภอ

412
00:31:05,865 --> 00:31:08,784
‎เพราะถ้าบอก เนเวอร์มอร์คือจบ ตายสนิท

413
00:31:08,868 --> 00:31:11,746
‎ปิดถาวร และฉันไม่ยอมให้เกิดในสมัยของฉัน

414
00:31:12,455 --> 00:31:14,457
‎แต่ฉันไม่ใช่คนเดียวที่กั๊กข้อมูล

415
00:31:15,166 --> 00:31:17,293
‎ถ้าเธอสงสัยใคร เธอต้องบอกฉัน

416
00:31:17,376 --> 00:31:18,252
‎ทำไม

417
00:31:19,378 --> 00:31:21,839
‎ที่ผ่านมา คุณเอาแต่ปั่นหัวว่าหนูผิด
‎หรือไม่ก็ขัดขวางหนู

418
00:31:21,923 --> 00:31:25,509
‎คุณไม่สนว่าคนตายไปมากแค่ไหน
‎ตราบใดที่ชื่อเสียงของคุณไม่ด่างพร้อย

419
00:31:27,845 --> 00:31:33,893
‎ฉันกำลังปกป้องครอบครัวเนเวอร์มอร์
‎ซึ่งก็รวมถึงเธอด้วย แอดดัมส์

420
00:31:53,162 --> 00:31:54,121
‎มากับฉันนี่

421
00:31:54,205 --> 00:31:57,333
‎ฉันมีข้อมูลเกี่ยวกับคดีฆาตกรรม
‎นายกเทศมนตรีวอล์คเกอร์

422
00:32:07,009 --> 00:32:08,803
‎ฉันปรินต์ออกมาจากคอมของพ่อ

423
00:32:08,886 --> 00:32:11,180
‎ดูเหมือนเขากำลังพยายามแกะรอยคนคนหนึ่ง

424
00:32:11,263 --> 00:32:14,475
‎ลอเรล เกทส์มั้ง เหมือนจะเริ่มตั้งแต่วันรวมใจ

425
00:32:14,558 --> 00:32:16,060
‎คงเห็นแล้วจำได้จากงานนั้น

426
00:32:16,143 --> 00:32:18,729
‎ถ้าเอาตามรายงานของตำรวจอังกฤษ
‎ลอเรลจมน้ำตาย

427
00:32:18,813 --> 00:32:20,564
‎แต่ไม่เคยมีใครพบศพ

428
00:32:21,607 --> 00:32:24,986
‎คฤหาสน์เกทส์ถูกซื้อไปเมื่อปีที่แล้ว
‎จากทายาทอาณาจักรลูกกวาดอายุ 90 ปี

429
00:32:25,069 --> 00:32:28,781
‎จากนั้นเธอก็ตายปริศนา
‎และยกมรดกทั้งหมดให้กับพยาบาล

430
00:32:29,448 --> 00:32:30,783
‎เทเรซา แอล. กลาว

431
00:32:33,035 --> 00:32:34,996
‎สลับอักษรแล้วได้ว่า ลอเรล เกทส์

432
00:32:35,496 --> 00:32:37,373
‎ลอเรลแอบซื้อบ้านเก่ากลับไป

433
00:32:37,456 --> 00:32:39,834
‎แล้วปลอมตัวกลับมาเจริโคเป็นคนใหม่

434
00:32:40,626 --> 00:32:41,460
‎ทำไมกัน

435
00:32:43,713 --> 00:32:46,674
‎เพื่อแก้แค้นคนที่นางโทษว่า
‎ทำให้ครอบครัวล่มสลาย

436
00:32:46,757 --> 00:32:48,050
‎พ่อของนาย

437
00:32:48,134 --> 00:32:48,968
‎หมอชันสูตร

438
00:32:49,051 --> 00:32:50,136
‎พ่อแม่ฉัน

439
00:32:50,803 --> 00:32:52,096
‎และที่สำคัญสุด เนเวอร์มอร์

440
00:32:52,680 --> 00:32:54,598
‎แล้วสัตว์ประหลาดมาเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้

441
00:32:55,182 --> 00:32:57,893
‎สัตว์ประหลาดคือไฮด์ มันทำตามคำสั่งของลอเรล

442
00:32:57,977 --> 00:32:59,103
‎นางควบคุมมันได้

443
00:32:59,729 --> 00:33:02,481
‎เธอรู้ใช่มั้ยว่าลอเรลเป็นใคร

444
00:33:07,903 --> 00:33:10,698
‎เวนส์เดย์ วันนี้เราไม่ได้มีนัดกันนี่

445
00:33:11,407 --> 00:33:12,867
‎หนูมีของอยากเอามาคืน

446
00:33:15,286 --> 00:33:17,371
‎เจอในห้องสมัยเด็กของคุณ

447
00:33:24,003 --> 00:33:27,923
‎หนูรู้ว่าคุณคือลอเรล เกทส์
‎และกลับมาเจริโคเพื่อจะล้างแค้น

448
00:33:29,550 --> 00:33:31,969
‎นายกเทศมนตรีวอล์คเกอร์ก็รู้
‎คุณถึงจำเป็นต้องฆ่าเขา

449
00:33:32,470 --> 00:33:35,056
‎จะมีใครสะดวกเดินเข้าออกโรงพยาบาล
‎โดยไม่มีใครสงสัย

450
00:33:35,139 --> 00:33:38,059
‎มากกว่าจิตแพทย์ที่บอกว่าเข้าไปเยี่ยมคนไข้อีกคน

451
00:33:39,810 --> 00:33:42,605
‎เธอจะกล่าวหาว่าฉันฆ่านายกเทศมนตรีจริงเหรอ

452
00:33:42,688 --> 00:33:45,399
‎ดอกไม้ที่เอาไปเยี่ยมไข้ยูจีนเป็นจุดที่คุณพลาด

453
00:33:45,483 --> 00:33:48,569
‎นั่นเป็นดอกไม้พันธุ์เดียว
‎กับที่หนูเจอข้างเตียงวัยเด็กของคุณ

454
00:33:48,652 --> 00:33:51,072
‎ฉันไม่รู้เลยจริงๆ ว่าเธอพูดเรื่องอะไร

455
00:33:51,155 --> 00:33:54,241
‎มีเหตุผลเดียวที่จิตแพทย์
‎ซึ่งมีคุณสมบัติดีพร้อมเกินไปอย่างคุณ

456
00:33:54,325 --> 00:33:57,369
‎ยอมมาอยู่ในเมืองไกลปืนเที่ยงอย่างเจริโค

457
00:33:57,453 --> 00:34:00,581
‎คือที่นี่ทำให้คุณสามารถคืบคลาน
‎เข้าไปในใจพวกนอกกรอบเด็กมีปัญหา

458
00:34:00,664 --> 00:34:03,959
‎จนกว่าจะเจอคนที่คุณปั่นหัวให้ช่วยล้างแค้นได้

459
00:34:06,337 --> 00:34:07,338
‎จะบอกให้นะ

460
00:34:07,421 --> 00:34:10,382
‎ฉันไม่ว่างรับมือกับจินตนาการหลอนของเธอ

461
00:34:10,466 --> 00:34:11,842
‎ฉันมีคนไข้ที่อยู่ในภาวะฉุกเฉิน

462
00:34:11,926 --> 00:34:13,636
‎ใคร เซเวียร์เหรอ

463
00:34:14,220 --> 00:34:17,431
‎หนูรู้เรื่องการรักษาลับๆ ในรถของคุณแล้ว

464
00:34:17,515 --> 00:34:20,559
‎หนูยังเจอถ้ำที่คุณทำการบำบัด
‎เพื่อปลดล็อกไฮด์ของเขาด้วย

465
00:34:22,019 --> 00:34:23,896
‎เธอล้ำเส้นไปมาก

466
00:34:23,979 --> 00:34:26,440
‎รู้ไหมว่าไฮด์คาดเดายากจนอันตรายแค่ไหน

467
00:34:26,524 --> 00:34:29,318
‎แผนของคุณคือจับเซเวียร์เข้าโรงพยาบาล
‎ก่อนเขาจะแว้งกัดคุณ

468
00:34:29,401 --> 00:34:32,196
‎เวนส์เดย์ เธอต้องการความช่วยเหลือ

469
00:34:32,279 --> 00:34:33,906
‎มากกว่าที่ฉันจะช่วยได้

470
00:34:33,989 --> 00:34:35,366
‎จะโทรหาใคร เซเวียร์เหรอ

471
00:34:36,158 --> 00:34:37,368
‎ผู้พิพากษาเรย์โนลด์ส

472
00:34:37,451 --> 00:34:41,080
‎ฉันจะแนะนำให้เธอเข้าสถานบำบัดจิตเยาวชน
‎เพื่อสังเกตอาการ

473
00:34:41,163 --> 00:34:44,583
‎ขอร้อง เราทั้งคู่รู้ดีนะ
‎เข้าไปอาทิตย์เดียวหนูก็คุมที่นั่นได้แล้ว

474
00:34:48,379 --> 00:34:49,505
‎หมดเวลาแล้ว ลอเรล

475
00:35:01,475 --> 00:35:03,519
‎ครูใหญ่วีมส์คะ นี่วาเลอรี่ คินบ็อทท์

476
00:35:03,602 --> 00:35:05,604
‎เวนส์เดย์ แอดดัมส์เพิ่งบุกมาที่คลินิกฉัน

477
00:35:06,397 --> 00:35:08,399
‎ฉันไม่รู้ว่าวันนี้มีนัดรักษาเวนส์เดย์

478
00:35:08,482 --> 00:35:11,777
‎ไม่มีค่ะ พฤติกรรมของเธอก็ไร้เหตุผลโดยสิ้นเชิง

479
00:35:14,697 --> 00:35:15,781
‎หมอคินบ็อทท์

480
00:35:19,618 --> 00:35:20,661
‎หมอคินบ็อทท์

481
00:35:31,922 --> 00:35:37,094
‎(โรงพยาบาลกลางเจริโค)
‎(ห้องฉุกเฉิน)

482
00:35:55,404 --> 00:35:56,280
‎เธอตายแล้ว

483
00:35:56,864 --> 00:35:58,407
‎หมอคินบ็อทท์ตายแล้ว

484
00:36:01,368 --> 00:36:02,578
‎เรื่องนี้ต้องจบ

485
00:36:23,849 --> 00:36:26,143
‎เอางี้นะ ห้ามเธอมายุ่งกับที่ของฉัน

486
00:36:26,227 --> 00:36:28,020
‎นายต้องหัดฟังคำแนะนำตัวเอง

487
00:36:30,314 --> 00:36:31,523
‎นายทิ้งนั่นไว้ในห้องฉัน

488
00:36:32,358 --> 00:36:34,193
‎ที่จริง ทิ้งไว้ในธิงเลย

489
00:36:35,027 --> 00:36:37,029
‎นายบำบัดกับคินบ็อทท์มานานแค่ไหนแล้ว

490
00:36:37,529 --> 00:36:38,364
‎นี่เธอ…

491
00:36:40,991 --> 00:36:44,954
‎ฉันจะพูดอะไรได้ ต้องใช่อยู่แล้ว
‎เธอแอบดูฉันอยู่ใช่มั้ย

492
00:36:49,250 --> 00:36:52,127
‎เพราะฉันเป็นผู้ร้ายในจินตนาการของเธอ

493
00:36:54,213 --> 00:36:59,260
‎พ่อคิดว่าสุขภาพจิตของฉัน
‎เป็นปัญหาพีอาร์ที่พ่อต้องจัดการ

494
00:37:01,011 --> 00:37:03,889
‎พ่อไม่อยากให้ลูกที่เป็นเด็กมีปัญหา
‎ได้ลงข่าวซุบซิบคนดัง

495
00:37:06,141 --> 00:37:07,268
‎ฉันไม่ได้เข้าไปในห้องเธอ

496
00:37:08,686 --> 00:37:10,729
‎จะเชื่อหรือไม่ก็ตามใจ

497
00:37:10,813 --> 00:37:12,022
‎ฉันไม่สน

498
00:37:20,364 --> 00:37:22,491
‎นายวาดรูปเก่งขึ้นนะ

499
00:37:22,574 --> 00:37:24,493
‎ฉันชอบรูปนี้เป็นพิเศษ

500
00:37:28,580 --> 00:37:30,249
‎รู้สึกเหมือนนายผ่านประสบการณ์นั้นมา

501
00:37:32,751 --> 00:37:35,254
‎- ต้องการอะไร
‎- ฉันเป็นฝ่ายถาม

502
00:37:40,592 --> 00:37:43,012
‎ทำไมยาพ่นหอบของโรวันถึงอยู่ในเพิงของนาย

503
00:37:47,308 --> 00:37:48,642
‎หรือแว่นตาของยูจีน

504
00:37:51,562 --> 00:37:53,939
‎หรือรูปแอบถ่ายที่นายถ่ายฉัน

505
00:37:54,023 --> 00:37:56,275
‎- ไม่นะ นั่น…
‎- อ้อ อย่าลืมของชิ้นล่าสุด

506
00:37:59,445 --> 00:38:00,821
‎สร้อยคอของคินบ็อทท์

507
00:38:01,322 --> 00:38:03,282
‎- มีคนเอามาวางไว้ใส่ความฉัน
‎- หยุด!

508
00:38:03,866 --> 00:38:06,410
‎วางมีดลงแล้วคุกเข่า

509
00:38:07,202 --> 00:38:08,495
‎ใส่กุญแจมือเลย

510
00:38:08,579 --> 00:38:10,497
‎- คุณมีสิทธิ์จะไม่พูด
‎- อะไรนะ

511
00:38:10,581 --> 00:38:13,083
‎ทุกคำที่พูดจะถูกใช้กับคดีในศาล

512
00:38:13,167 --> 00:38:14,918
‎คุณมีสิทธิ์จ้างทนาย

513
00:38:15,002 --> 00:38:17,504
‎ถ้าไม่สามารถจ่ายค่าทนายได้ รัฐจะจัดหาให้

514
00:38:17,588 --> 00:38:19,131
‎ขอบคุณมากที่ช่วย แอดดัมส์

515
00:38:19,840 --> 00:38:21,759
‎เธอ! เธอใส่ความฉัน!

516
00:38:22,551 --> 00:38:23,719
‎ผมถูกใส่ร้าย

517
00:38:24,636 --> 00:38:26,347
‎ฉันน่าจะปล่อยให้โรวันฆ่าเธอ

518
00:38:42,571 --> 00:38:43,447
‎ไง

519
00:38:45,366 --> 00:38:46,200
‎เธอกลับมาแล้ว

520
00:38:46,950 --> 00:38:49,495
‎ฉันไปแค่ไม่กี่วัน แต่ห้องเละสนิท

521
00:38:49,578 --> 00:38:52,915
‎แล้วธิงก็เกือบตาย
‎ต้องมีคนคอยดูแลเธอสองคน

522
00:38:53,707 --> 00:38:56,418
‎- แล้วที่จะไปอยู่กับโยโกะล่ะ
‎- โยโกะก็ดี

523
00:38:56,960 --> 00:38:59,630
‎ฉันแค่ตัดสินใจว่าชีวิตต้องมีเส้นแบ่งกันบ้าง

524
00:39:00,631 --> 00:39:01,924
‎ไม่ต้องแปะเทป

525
00:39:02,674 --> 00:39:04,802
‎อย่าบอกนะว่าเวนส์เดย์ แอดดัมส์
‎เริ่มใจอ่อนแล้ว

526
00:39:04,885 --> 00:39:05,761
‎ไม่มีวัน

527
00:39:07,888 --> 00:39:09,390
‎เรียกว่าพัฒนาแล้วดีกว่า

528
00:39:09,973 --> 00:39:12,309
‎แหม ลดระยะห่างจากเทปกาวทีละนิดก็ยังดี

529
00:39:13,894 --> 00:39:15,187
‎ทำไมจู่ๆ ถึงเปลี่ยนใจ

530
00:39:16,313 --> 00:39:17,314
‎เพราะเราไปกันได้

531
00:39:18,023 --> 00:39:20,025
‎ไม่น่าจะเข้ากันได้ แต่จริงๆ มันได้

532
00:39:20,109 --> 00:39:22,486
‎เหมือนเรื่องประหลาดในมิตรภาพพิลึกแปลกๆ

533
00:39:22,569 --> 00:39:24,863
‎ทุกอย่างที่เธอว่าฉันไว้ มันจริง

534
00:39:25,989 --> 00:39:27,699
‎แต่ฉันไม่คิดจะขอโทษหรอก

535
00:39:28,367 --> 00:39:29,326
‎ไม่ทำแล้ว

536
00:39:31,161 --> 00:39:32,246
‎นั่นคือตัวตนของฉัน

537
00:39:37,626 --> 00:39:38,794
‎ธิงบอกว่าเขาคิดถึงเธอ

538
00:39:40,879 --> 00:39:42,172
‎ฉันก็คิดถึงเขา

539
00:39:45,884 --> 00:39:47,511
‎เสียใจด้วยเรื่องเซเวียร์

540
00:39:48,178 --> 00:39:50,848
‎ฉันไม่เสียใจ เขาทั้งโกหกและเป็นฆาตกร

541
00:39:51,557 --> 00:39:55,602
‎อีกอย่าง… ไม่มีอะไรเหมือน
‎ความรู้สึกที่ซ.ต.พ.แล้วว่าฉันถูก

542
00:39:56,186 --> 00:39:58,230
‎เว้นแต่ถ้ามีคนช่วยรับรู้ว่าเธอคิดถูก

543
00:39:59,231 --> 00:40:01,483
‎ธิงอาจจะแอบเม้าท์เรื่องที่เธอไปเดทกับไทเลอร์

544
00:40:01,567 --> 00:40:02,734
‎เป็นยังไงบ้าง

545
00:40:03,527 --> 00:40:04,903
‎ถูกขัดจังหวะก่อน

546
00:40:08,115 --> 00:40:11,326
‎แต่ได้ข่าวว่าคืนนี้ไทเลอร์ทำงานกะดึก

547
00:40:21,503 --> 00:40:22,504
‎ร้านปิดแล้ว

548
00:40:23,130 --> 00:40:24,465
‎งั้นก็ควรล็อกประตู

549
00:40:27,176 --> 00:40:29,428
‎ข้างนอกมีพวกจิตป่วนเยอะนะ

550
00:40:32,431 --> 00:40:35,476
‎ฮื่อ พ่อเล่าเรื่องที่เกิดกับเซเวียร์แล้ว

551
00:40:37,686 --> 00:40:39,062
‎บ้าบอชะมัด

552
00:40:39,146 --> 00:40:41,106
‎หมอนั่นดูปกติตลอดเลย

553
00:40:42,232 --> 00:40:44,443
‎แบบ ปกติสำหรับพวกนอกกรอบ

554
00:40:45,235 --> 00:40:46,236
‎ก็อย่างว่า…

555
00:40:47,779 --> 00:40:49,823
‎เรื่องนั้นทำให้ฉันประเมินสถานการณ์ใหม่

556
00:40:52,701 --> 00:40:53,577
‎เช่นเรื่องอะไรบ้าง

557
00:40:55,537 --> 00:40:56,788
‎เช่นฉันไว้ใจใครได้บ้าง

558
00:41:00,250 --> 00:41:02,711
‎แปลว่าเธอพร้อมจะเป็นมากกว่าเพื่อนแล้วเหรอ

559
00:41:45,254 --> 00:41:46,088
‎อ้าว!

560
00:42:03,021 --> 00:42:03,897
‎โอเครึเปล่า

561
00:42:05,148 --> 00:42:06,024
‎ฉันต้องไปก่อนละ

562
00:42:07,317 --> 00:42:08,151
‎อะไรนะ

563
00:42:09,695 --> 00:42:10,862
‎เป็นอะไรไป

564
00:42:12,197 --> 00:42:13,115
‎เวนส์เดย์!

565
00:42:18,954 --> 00:42:20,455
‎แน่นอน ผู้ชายคนแรกที่ฉันจูบ

566
00:42:20,539 --> 00:42:23,542
‎ต้องกลายเป็นสัตว์ประหลาด
‎ฆาตกรต่อเนื่องโรคจิต

567
00:42:25,127 --> 00:42:26,461
‎ฉันคงมีสเปคแหละ

568
00:45:25,056 --> 00:45:26,975
‎คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม