1
00:00:28,654 --> 00:00:30,031
‎ธิงเอาโน้ตมาส่ง

2
00:00:30,698 --> 00:00:34,869
‎ฉันแปลกใจนะที่ยังอยากเจอกันอีก
‎หลังจากเมื่อคืนก่อนที่เธอวิ่งหนีไปเลย

3
00:00:36,037 --> 00:00:38,623
‎งั้นนี่คือเดทเหรอ

4
00:00:38,706 --> 00:00:39,999
‎เป็นเซอร์ไพรส์

5
00:00:48,925 --> 00:00:52,345
‎ตอนมาถึงเนเวอร์มอร์
‎ความรักไม่ใช่เรื่องที่ฉันคิดไว้เลย

6
00:00:54,680 --> 00:00:56,140
‎แต่ตอนที่นายจูบฉัน…

7
00:00:57,141 --> 00:01:00,144
‎นายทำให้ฉันตาสว่าง แล้วจู่ๆ ก็เข้าใจทุกอย่าง

8
00:01:02,522 --> 00:01:05,149
‎เซเวียร์เตือนเรื่องนายไว้แล้วแต่ฉันไม่ฟังเอง

9
00:01:05,983 --> 00:01:07,151
‎ตลกร้ายดีใช่มั้ยล่ะ

10
00:01:07,235 --> 00:01:09,278
‎ตลกร้ายของจริง
‎ต้องจัดฉากเซเวียร์เป็นฆาตกร

11
00:01:09,362 --> 00:01:11,197
‎แล้วไฮด์ตัวจริงมาช่วยฉันจับเขาไปขัง

12
00:01:14,283 --> 00:01:16,494
‎เดี๋ยว เธอไม่ได้คิดว่า…

13
00:01:16,577 --> 00:01:18,287
‎ฉันไม่ได้คิด ฉันรู้

14
00:01:18,371 --> 00:01:21,415
‎คินบ็อทท์อาจจะค้นพบ
‎ความลับของนายระหว่างบำบัด

15
00:01:21,499 --> 00:01:22,542
‎หมอเลยปลดล็อกนาย

16
00:01:22,625 --> 00:01:23,835
‎นายฆ่าเขาทำไม

17
00:01:24,502 --> 00:01:26,921
‎ฉันนึกว่าไฮด์มักจะต้องจงรักภักดีต่อเจ้านาย

18
00:01:27,004 --> 00:01:28,589
‎เวนส์เดย์ เอาจริง นี่มันเกินไป

19
00:01:28,673 --> 00:01:32,009
‎ในวันรวมใจ
‎ฉันบอกนายว่าจะไปดูหอประชุมเก่า

20
00:01:33,052 --> 00:01:35,138
‎คินบ็อทท์ส่งให้นายมาแอบดูฉันเหรอ

21
00:01:35,721 --> 00:01:36,556
‎แล้วในงานเรเวน

22
00:01:36,639 --> 00:01:40,268
‎นายแอบได้ยินฉันคุยกับยูจีน
‎เรื่องถ้ำในป่า นายเลยไปเตือนคินบ็อทท์

23
00:01:40,977 --> 00:01:42,645
‎ยูจีนคงบังเอิญเห็นนางจุดไฟเผาถ้ำ

24
00:01:43,688 --> 00:01:46,274
‎นางเลยส่งนายมาเก็บกวาด

25
00:01:47,275 --> 00:01:49,193
‎แต่ก็ต้องยกให้เลยนะ ไทเลอร์

26
00:01:49,694 --> 00:01:52,238
‎ยอมทำร้ายตัวเองคืนนั้นที่คฤหาสน์เกทส์

27
00:01:52,864 --> 00:01:54,824
‎นั่นเป็นการเบี่ยงเบนความสนใจชั้นยอด

28
00:01:54,907 --> 00:01:57,201
‎พอได้แล้ว พูดจาเสียสติแค่ไหนรู้ตัวมั้ย

29
00:01:57,994 --> 00:01:59,245
‎ฉันไม่ใช่สัตว์ประหลาด

30
00:01:59,328 --> 00:02:00,955
‎ถ้าเธอคิดว่าฉันเป็นไอ้ตัวนั้นจริงๆ

31
00:02:01,038 --> 00:02:04,083
‎ทำไมถึงเสี่ยงพาฉันออกมาในป่า
‎แล้วเผชิญหน้ากับฉันคนเดียว

32
00:02:04,167 --> 00:02:05,710
‎ใครบอกว่าฉันมาคนเดียว

33
00:02:14,093 --> 00:02:17,263
‎โอเค ไม่รู้นะว่าเธอเล่นมุกป่วยจิตอะไรอยู่

34
00:02:17,346 --> 00:02:19,015
‎- แต่ฉันไปก่อนละ
‎- ที่จริง…

35
00:02:21,017 --> 00:02:22,602
‎นายต้องไปกับเรา

36
00:02:44,707 --> 00:02:45,791
‎ขอต้อนรับกลับสู่โลก

37
00:02:47,251 --> 00:02:48,461
‎จับฉันมาไว้ที่ไหนวะเนี่ย

38
00:02:48,544 --> 00:02:50,546
‎ที่ซึ่งจะไม่มีใครได้ยินเสียงกรีดร้องของนาย

39
00:02:50,630 --> 00:02:51,797
‎แล้วทำไมต้องล่ามขนาดนี้

40
00:02:51,881 --> 00:02:53,424
‎อย่าถามอะไรโง่ๆ

41
00:02:54,842 --> 00:02:56,969
‎เวนส์เดย์ นี่มันบ้าไปแล้ว ฉันเป็นคนธรรมดา

42
00:02:57,053 --> 00:02:58,471
‎นั่นจริงแค่ครึ่งเดียว

43
00:03:01,057 --> 00:03:02,183
‎จำคนนี้ได้มั้ย

44
00:03:02,266 --> 00:03:05,436
‎ถ้าฉันไม่ได้มัวแต่จดจ่อ
‎กับแม่ตัวเองที่เด่นอยู่กลางรูป

45
00:03:05,519 --> 00:03:07,438
‎ฉันคงสังเกตเห็นแม่ของนายเร็วกว่านี้

46
00:03:08,731 --> 00:03:10,942
‎พ่อนายหลงรักและแต่งงานกับคนนอกกรอบ

47
00:03:13,361 --> 00:03:15,863
‎แม่ฉันเป็นคนนอกกรอบ
‎นั่นไม่ได้แปลว่าฉันเป็นสัตว์ประหลาด

48
00:03:15,947 --> 00:03:17,865
‎แต่จากประวัติการแพทย์ของแม่…

49
00:03:17,949 --> 00:03:20,660
‎- เธอขโมยประวัติการแพทย์มาเหรอ
‎- ที่จริง ธิงเป็นคนขโมย

50
00:03:20,743 --> 00:03:23,955
‎เขาหยิบมาจากโรงรถบ้านนาย
‎พ่อนายไม่เคยทิ้งของอะไรเลย

51
00:03:25,373 --> 00:03:27,625
‎ภาวะซึมเศร้าหลังคลอดกระตุ้นอาการของแม่นาย

52
00:03:27,708 --> 00:03:29,585
‎แม่ฉันเป็นไบโพลาร์ขั้นรุนแรง

53
00:03:29,669 --> 00:03:31,045
‎เราต่างรู้ว่ามันไม่จริง

54
00:03:31,128 --> 00:03:32,088
‎แม่นายเป็นไฮด์

55
00:03:32,880 --> 00:03:34,840
‎และพ่อนายก็ใช้ชีวิตด้วยความหวาดผวา

56
00:03:34,924 --> 00:03:37,718
‎ไม่แน่ใจว่าแม่ส่งต่อสายเลือดนั้น
‎มาให้นายด้วยรึเปล่า

57
00:03:39,095 --> 00:03:41,847
‎ทุกคนจะยืนดูนางทำฉันแบบนี้น่ะนะ

58
00:03:41,931 --> 00:03:44,183
‎เอ่อ ทุกคน อีนิดเพิ่งแชทมา

59
00:03:44,267 --> 00:03:45,851
‎ครูธอร์นฮิลสงสัยเราแล้ว

60
00:03:45,935 --> 00:03:48,604
‎ต้องรออีกนานแค่ไหน
‎เขาถึงจะแปลงร่างเป็นไอ้ตัวนั้น

61
00:03:48,688 --> 00:03:49,855
‎ฉันไม่ใช่สัตว์ประหลาด

62
00:03:49,939 --> 00:03:50,815
‎นายเป็น

63
00:03:50,898 --> 00:03:53,067
‎ฉันเห็นในนิมิตตอนอยู่ที่เวเธอร์เวน

64
00:03:53,150 --> 00:03:56,862
‎เดี๋ยว เธอมโนเอาเพราะเห็นนิมิต
‎หลังจากเราจูบกันเนี่ยนะ

65
00:03:56,946 --> 00:03:58,739
‎เรื่องแบบนั้นมันเชื่อได้ด้วยเหรอ

66
00:03:59,573 --> 00:04:00,992
‎เวนส์เดย์ เธอจะทำอะไรน่ะ

67
00:04:01,659 --> 00:04:04,620
‎แค่ทรมานเล็กน้อย
‎ไม่ต้องห่วง ไม่ให้มีแผลเป็นหรอก

68
00:04:04,704 --> 00:04:07,915
‎- เวนส์เดย์ เดี๋ยวสิ
‎- เดี๋ยว เอาจริงป่ะเนี่ย

69
00:04:08,541 --> 00:04:10,668
‎ไฮด์เข้าใจแค่อย่างเดียว

70
00:04:11,460 --> 00:04:12,295
‎ความเจ็บปวด

71
00:04:12,378 --> 00:04:13,921
‎- เดี๋ยว เวนส์เดย์!
‎- เวนส์เดย์!

72
00:04:15,256 --> 00:04:16,424
‎พอที ฉันไม่เอาด้วยแล้ว

73
00:04:17,383 --> 00:04:19,135
‎- เราก็เหมือนกัน
‎- ไม่

74
00:04:19,218 --> 00:04:20,177
‎- เดี๋ยว
‎- พอกันที

75
00:04:21,304 --> 00:04:23,556
‎เวนส์เดย์ เรื่องนี้ฉันไม่เอาด้วยนะ

76
00:04:23,639 --> 00:04:26,600
‎- ไปหาวีมส์แล้วอธิบายทุกอย่างเถอะ
‎- วีมส์ไม่ช่วยหรอก

77
00:04:26,684 --> 00:04:29,103
‎และไทเลอร์ก็นำหน้าพ่อตัวเองหนึ่งก้าวเสมอ

78
00:04:31,063 --> 00:04:32,440
‎งั้นเธอก็จัดการเองแล้วกัน

79
00:04:34,442 --> 00:04:37,695
‎อย่า อย่าทิ้งฉันไว้กับนาง ได้โปรด
‎ขอร้องล่ะ ช่วยที!

80
00:04:44,201 --> 00:04:45,745
‎(สถาบันเนเวอร์มอร์)

81
00:04:46,287 --> 00:04:48,706
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

82
00:05:53,396 --> 00:05:57,233
‎เมื่อฉันจี้ถามเรื่องแม่หรือประเด็นอ่อนไหว
‎เขาจะจิตหลุด

83
00:05:57,316 --> 00:05:59,276
‎กลายเป็นคนเย็นชาไม่สนใจโลก

84
00:05:59,360 --> 00:06:01,529
‎เหมือนฉันกำลังคุยกับอีกคนหนึ่งเลย

85
00:06:02,279 --> 00:06:03,989
‎ฉันกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ

86
00:06:04,073 --> 00:06:06,117
‎ฉันเชื่อว่าความสะเทือนใจจากการเสียคุณแม่

87
00:06:06,200 --> 00:06:09,620
‎อาจทำให้ไทเลอร์
‎มีบาดแผลทางจิตเวชมากกว่าที่คิด

88
00:06:19,088 --> 00:06:21,173
‎- ฮัลโหล
‎- นายอำเภอกัลพิน

89
00:06:22,174 --> 00:06:23,426
‎เรามีปัญหาแล้ว

90
00:06:24,802 --> 00:06:27,096
‎และปัญหาของเราชื่อเวนส์เดย์ แอดดัมส์

91
00:06:27,179 --> 00:06:30,349
‎คินบ็อทท์ หรือควรเรียกว่าลอเรล เกทส์
‎ใช้นายทำอะไร

92
00:06:30,433 --> 00:06:31,892
‎เวนส์เดย์ ขอละ

93
00:06:31,976 --> 00:06:34,979
‎ไทเลอร์ อวัยวะมนุษย์ที่ห้องใต้ดินคฤหาสน์เกทส์

94
00:06:35,062 --> 00:06:36,480
‎นางสะสมมันเข้าไปทำไม

95
00:06:36,564 --> 00:06:38,607
‎ฉันไม่เข้าใจ เธอทำแบบนี้ทำไม

96
00:06:45,948 --> 00:06:47,324
‎มาทดสอบปฏิกิริยาตอบสนองกัน

97
00:06:47,408 --> 00:06:49,743
‎- ผมอยู่ในนี้!
‎- ถอยจากลูกฉันนะ! ทิ้งค้อน

98
00:06:51,078 --> 00:06:51,996
‎ทิ้งค้อน

99
00:06:54,707 --> 00:06:56,917
‎(ที่ว่าการอำเภอ)

100
00:06:58,294 --> 00:06:59,295
‎เซ็นตรงนี้ค่ะ

101
00:07:07,636 --> 00:07:09,972
‎นายอำเภอกัลพินจะไม่ตั้งข้อหาลักพาตัว

102
00:07:10,055 --> 00:07:12,433
‎ซึ่งก็ปาฏิหาริย์แล้วเมื่อดูจากสิ่งที่เกิดขึ้น

103
00:07:12,516 --> 00:07:13,392
‎เขาไม่ทำหรอก

104
00:07:14,393 --> 00:07:15,561
‎คุณรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่

105
00:07:16,437 --> 00:07:17,396
‎ว่าไงนะ

106
00:07:17,480 --> 00:07:20,649
‎ตอนที่หนูเอากรงเล็บจากในถ้ำให้คุณ
‎คุณรู้อยู่แล้วหรือเปล่า

107
00:07:20,733 --> 00:07:22,401
‎เวนส์เดย์ พอที

108
00:07:22,485 --> 00:07:24,612
‎เซเวียร์ ธอร์ปคือไฮด์ของเรา

109
00:07:24,695 --> 00:07:28,032
‎เราเจอหลักฐานก็เพราะเธอ
‎เพราะงั้นฉันจะยกโทษให้เป็นครั้งสุดท้าย

110
00:07:28,115 --> 00:07:30,784
‎- ไทเลอร์จะหันไปแว้งกัดคุณด้วย
‎- ไปได้แล้ว

111
00:07:38,417 --> 00:07:39,251
‎ออกไป

112
00:07:40,794 --> 00:07:41,962
‎เวนส์เดย์ เดี๋ยวสิ

113
00:07:43,672 --> 00:07:45,591
‎ไทเลอร์! อย่า ทำอะไรน่ะ

114
00:07:46,592 --> 00:07:48,177
‎ผมต้องคุยกับเขา พ่อ

115
00:07:49,178 --> 00:07:50,513
‎อย่างน้อยก็เคยเป็นเพื่อน

116
00:07:51,096 --> 00:07:53,182
‎นี่เราอยู่ในสถานีตำรวจจะเกิดอะไรขึ้นได้

117
00:08:00,022 --> 00:08:00,856
‎คุยเร็วๆ

118
00:08:08,322 --> 00:08:09,198
‎ต้องการอะไร

119
00:08:10,824 --> 00:08:12,076
‎อยากถามอะไรหน่อย

120
00:08:15,621 --> 00:08:17,039
‎มันรู้สึกยังไง

121
00:08:18,040 --> 00:08:19,625
‎อะไรรู้สึกยังไง

122
00:08:20,876 --> 00:08:22,169
‎ที่แพ้ไง

123
00:08:26,966 --> 00:08:28,342
‎คืองี้ ช่วงแรก

124
00:08:28,425 --> 00:08:29,843
‎ฉันฟื้นมาอย่างโป๊เลย

125
00:08:30,386 --> 00:08:31,679
‎เลือดท่วมตัว

126
00:08:32,555 --> 00:08:34,265
‎ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

127
00:08:35,933 --> 00:08:37,142
‎แต่ยิ่งเวลาผ่านไป

128
00:08:38,310 --> 00:08:39,728
‎ฉันก็เริ่มจำได้…

129
00:08:40,646 --> 00:08:41,605
‎ทุกอย่าง

130
00:08:43,148 --> 00:08:45,317
‎เสียงกรีดร้องของเหยื่อ

131
00:08:46,151 --> 00:08:48,195
‎ความตื่นตระหนกในแววตา

132
00:08:49,238 --> 00:08:52,866
‎และความกลัวชนิดจับขั้วหัวใจจนลิ้มรสได้

133
00:08:57,329 --> 00:08:59,331
‎แล้วก็อร่อยมากด้วย

134
00:09:03,919 --> 00:09:05,963
‎เธอนึกไม่ถึงหรอกว่าจะเกิดอะไรขึ้น

135
00:09:37,494 --> 00:09:41,040
‎เรายื่นหมูยื่นแมวกับนายอำเภอกัลพิน
‎เพื่อไม่ให้เขาตั้งข้อหา

136
00:09:41,123 --> 00:09:43,626
‎แต่ต้องไล่เธอออกจากเนเวอร์มอร์ทันที

137
00:09:44,293 --> 00:09:46,337
‎คนอื่นๆ ไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วย

138
00:09:46,920 --> 00:09:48,130
‎หนูทำเองคนเดียว

139
00:09:49,006 --> 00:09:52,509
‎ทั้งที่ชอบอ้างว่าไม่มีเพื่อน
‎แต่เธอปกป้องพวกเขาขาดใจเลย

140
00:09:52,593 --> 00:09:54,595
‎พวกนั้นใจไม่ถึง
‎ทำเรื่องที่ต้องทำไม่ได้หรอก

141
00:09:54,678 --> 00:09:56,680
‎หมายถึงลักพาตัวกับทรมานคนน่ะเหรอ

142
00:09:56,764 --> 00:09:57,598
‎ก็ไม่ควรอยู่แล้วนะ

143
00:09:57,681 --> 00:10:00,893
‎คุณรู้นี่ว่าไทเลอร์กระซวกท้องคนหกคน
‎อย่างโหดร้ายทารุณ

144
00:10:00,976 --> 00:10:03,020
‎ก่อนจะเก็บอวัยวะต่างๆ ไปด้วย

145
00:10:03,103 --> 00:10:05,230
‎ถ้าเธอเอาข้อสงสัยมาบอกฉันแต่แรก

146
00:10:05,314 --> 00:10:07,316
‎แทนที่จะลุกขึ้นมาจัดการด้วยตัวเอง

147
00:10:07,399 --> 00:10:08,609
‎เราอาจจะร่วมมือกันได้

148
00:10:08,692 --> 00:10:12,237
‎เพราะความไว้ใจและร่วมมือกัน
‎เป็นจุดเด่นในความสัมพันธ์ของเรามาตลอดเนอะ

149
00:10:15,908 --> 00:10:20,371
‎ฉันชื่นชมที่เธอกล้าเป็นตัวของตัวเอง
‎และเชื่อในสัญชาตญาณตัวเองได้

150
00:10:20,454 --> 00:10:23,582
‎แต่นั่นก็ทำให้เธอไร้ความอดทน
‎และทำอะไรบุ่มบ่าม

151
00:10:23,666 --> 00:10:26,835
‎การกระทำของเธอ
‎ทำให้ฉันกับโรงเรียนนี้ตกที่นั่งลำบาก

152
00:10:26,919 --> 00:10:28,337
‎ไทเลอร์คือไฮด์

153
00:10:29,171 --> 00:10:32,508
‎และเขาใส่ความเซเวียร์
‎เขาสารภาพทุกอย่างกับหนูเอง!

154
00:10:32,591 --> 00:10:34,843
‎ฉันก็อยากจะเชื่อเธอได้จริงๆ

155
00:10:38,180 --> 00:10:39,848
‎รู้ไหมว่าแม่ของเขาเป็นคนนอกกรอบ

156
00:10:39,932 --> 00:10:42,351
‎แม่เขาเรียนที่นี่เลยด้วย คุณต้องจำได้สิ

157
00:10:42,434 --> 00:10:43,686
‎นางก็เป็นไฮด์

158
00:10:43,769 --> 00:10:45,562
‎ใช่ ฟรังซวสเป็นคนน่ารัก

159
00:10:45,646 --> 00:10:47,398
‎แต่ฉันไม่ได้ถามว่านางเป็นตัวอะไรกันแน่

160
00:10:47,481 --> 00:10:50,484
‎งั้นก็ขอเวลาเพิ่มหน่อย
‎หนูจะพิสูจน์ให้เห็นว่าพวกนั้นเป็นไฮด์

161
00:10:50,567 --> 00:10:51,819
‎ไม่มีเวลาแล้ว

162
00:10:51,902 --> 00:10:54,029
‎และไม่ต้องทำข้อตกลงอะไรอีก เวนส์เดย์

163
00:10:55,239 --> 00:10:56,740
‎เก็บของลงหีบได้

164
00:10:56,824 --> 00:10:59,785
‎เราจะส่งตามไปให้ ไปบอกลาซะด้วย

165
00:11:00,869 --> 00:11:03,080
‎เธอจะขึ้นรถไฟขบวนบ่ายพรุ่งนี้ไปเลย

166
00:11:04,748 --> 00:11:07,918
‎เสียใจนะที่เนเวอร์มอร์
‎ไม่เหมาะกับเธอ เวนส์เดย์

167
00:11:09,169 --> 00:11:11,588
‎คุณแม่ของเธอคงผิดหวังมาก

168
00:11:16,093 --> 00:11:17,219
‎ฉันก็ผิดหวัง

169
00:11:25,602 --> 00:11:28,522
‎เซเวียร์… ไม่แน่ใจนะว่าเรามีเวลาแค่ไหน

170
00:11:28,605 --> 00:11:31,108
‎ธิงล่อยามและเล่นคลิปวนในกล้องวงจรปิดอยู่

171
00:11:32,401 --> 00:11:33,527
‎เธอมาทำอะไรที่นี่

172
00:11:34,528 --> 00:11:36,029
‎ฉันรู้แล้วว่านายไม่ใช่ไฮด์

173
00:11:36,613 --> 00:11:39,700
‎ไทเลอร์หลอกใช้ฉันใส่ความนาย
‎เขาคือไฮด์ตัวจริง

174
00:11:42,453 --> 00:11:43,454
‎เธอรู้ได้ยังไง

175
00:11:45,164 --> 00:11:47,207
‎ฉันเห็นในนิมิตตอนที่เขาจูบฉัน

176
00:11:49,835 --> 00:11:53,464
‎ดีใจด้วยที่เธอได้ทำกิจกรรมออกรส
‎ระหว่างที่ฉันโดนกล่าวหาเท็จ

177
00:11:54,047 --> 00:11:55,174
‎ฉันน่าจะเชื่อนาย

178
00:11:55,257 --> 00:11:58,010
‎เพราะดูเหมือนนายมีจิตสัมพันธ์กับไฮด์

179
00:11:58,093 --> 00:11:59,887
‎ฉันอยากรู้ว่าช่วงหลังนายได้วาดอะไร

180
00:11:59,970 --> 00:12:02,264
‎- ที่อาจช่วยให้ข้อมูลอีก
‎- ยังอยากให้ฉันช่วยอีกเหรอ

181
00:12:07,519 --> 00:12:09,146
‎เธอทำลายชีวิตฉัน!

182
00:12:13,942 --> 00:12:14,818
‎ไม่

183
00:12:15,569 --> 00:12:16,945
‎ฉันพยายามเป็นเพื่อนเธอแล้ว

184
00:12:18,238 --> 00:12:20,657
‎- ดูสิว่าจบยังไง
‎- เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวแค่เรา เซเวียร์

185
00:12:20,741 --> 00:12:21,742
‎ไม่ นี่เธอเต็มๆ

186
00:12:22,326 --> 00:12:24,620
‎ทุกครั้งที่เธอเข้าไปยุ่งจะต้องมีคนเจ็บตัว

187
00:12:25,746 --> 00:12:26,914
‎เธอท็อกซิกมากนะ

188
00:12:28,457 --> 00:12:30,751
‎เธอมีแต่จะทำให้เรื่องยิ่งแย่

189
00:12:37,257 --> 00:12:39,551
‎ไทเลอร์เตือนว่าจะเกิดเรื่องแย่กว่านี้ ฉันคิดว่า…

190
00:12:39,635 --> 00:12:40,511
‎ฉันไม่สน!

191
00:12:40,594 --> 00:12:43,055
‎เธออยากจบเรื่องนี้เหรอ งั้นไปซะ

192
00:12:43,639 --> 00:12:45,766
‎ไปให้ไกลแล้วไม่ต้องกลับมาอีก

193
00:12:47,559 --> 00:12:48,477
‎เข้าใจไหม

194
00:12:49,728 --> 00:12:51,730
‎หายนะมันเกิดขึ้นไม่ได้ ถ้าเธอไม่อยู่ตรงนี้

195
00:12:53,482 --> 00:12:55,567
‎นั่นแหละวิธีที่เธอจะช่วยทุกคนได้

196
00:12:57,027 --> 00:12:57,861
‎เพราะงั้น ไปซะ

197
00:13:00,864 --> 00:13:02,032
‎ไปสิ!

198
00:13:34,690 --> 00:13:36,400
‎ไม่อยากเชื่อว่าฉันจะคิดถึง

199
00:13:36,483 --> 00:13:38,819
‎ดวงตาไร้ชีวิตชวนผวาที่ปลุกฉันทุกเช้า

200
00:13:38,902 --> 00:13:40,863
‎ถ้าไม่มีเธอก็คงไม่เหมือนเดิม

201
00:13:43,282 --> 00:13:45,617
‎เธอคงจะย้ายไปอยู่กับโยโกะสินะ

202
00:13:45,701 --> 00:13:47,286
‎ลืมฉันไว้ในอดีต

203
00:13:47,369 --> 00:13:48,453
‎ไม่มีทาง

204
00:13:49,413 --> 00:13:50,372
‎แล้วเธอล่ะ

205
00:13:51,540 --> 00:13:52,708
‎เธอจะลืมฉันรึเปล่า

206
00:13:54,543 --> 00:13:57,588
‎อีนิด รอยที่เธอฝากไว้ในใจฉัน
‎มันติดทนไม่อาจลบเลือน

207
00:13:58,630 --> 00:14:00,549
‎ทุกครั้งที่ฉันคลื่นไส้เมื่อเห็นสีรุ้ง

208
00:14:00,632 --> 00:14:02,843
‎หรือได้ยินเพลงป๊อปจนกระทั่งเลือดไหลออกหู

209
00:14:03,468 --> 00:14:04,720
‎ฉันจะคิดถึงเธอ

210
00:14:07,264 --> 00:14:08,140
‎ขอบใจจ้ะ

211
00:14:09,391 --> 00:14:10,225
‎คิดว่านะ

212
00:14:13,186 --> 00:14:16,315
‎ฉันเชื่อเสมอว่าการต้องพึ่งพาคนอื่น
‎เป็นสัญญาณแห่งความอ่อนแอ

213
00:14:16,899 --> 00:14:19,610
‎เชื่อว่าสุดท้ายแล้วคนจะทำให้เราผิดหวัง

214
00:14:22,905 --> 00:14:24,948
‎ปรากฏว่าฉันเองคือคนที่น่าผิดหวัง

215
00:14:25,032 --> 00:14:26,325
‎ล้อเล่นรึเปล่า

216
00:14:27,659 --> 00:14:29,536
‎ฉันเรียนรู้อะไรจากเธอเยอะมาก

217
00:14:29,620 --> 00:14:31,997
‎ส่วนหนึ่งก็ต้องยอมรับว่าเป็นพฤติกรรมอาชญากร

218
00:14:32,080 --> 00:14:36,001
‎แต่คนส่วนใหญ่ใช้เวลาตลอดชีวิต
‎แสร้งทำเป็นไม่สนสี่สนแปด

219
00:14:36,084 --> 00:14:38,462
‎แต่เธอเนี่ย ไม่มีใจจะสนใครทั้งสี่และแปดจริงๆ

220
00:14:40,547 --> 00:14:44,051
‎เธอพอจะแอบมีแผนลับหนีวีมส์ได้อีกรึเปล่า

221
00:14:45,218 --> 00:14:46,303
‎เซเวียร์พูดถูก

222
00:14:47,471 --> 00:14:49,932
‎คำพยากรณ์จะไม่มีวันเป็นจริง
‎หากฉันไม่อยู่ตรงนี้

223
00:14:51,433 --> 00:14:54,394
‎แต่ฉันก็ปวดใจมากที่ต้องไป
‎ทั้งที่ไทเลอร์ยังลอยนวล

224
00:14:56,480 --> 00:14:58,023
‎ถ้าเขาพยายามตุกติกอะไร

225
00:14:58,106 --> 00:15:01,360
‎เรามีคนทั้งโรงเรียนที่เป็นทั้งกอร์กอน
‎แวมไพร์และมนุษย์หมาป่า

226
00:15:01,443 --> 00:15:02,611
‎พร้อมจะรับมือเสมอ

227
00:15:02,694 --> 00:15:04,863
‎เราเอาอยู่ เวนส์เดย์ ฉันสัญญา

228
00:15:07,532 --> 00:15:08,450
‎พูดถึงเรื่องดีๆ

229
00:15:08,533 --> 00:15:10,202
‎ฉันได้ข้อความจากแม่ๆ ของยูจีน

230
00:15:10,285 --> 00:15:11,662
‎เมื่อคืนเขาฟื้นแล้ว

231
00:15:11,745 --> 00:15:13,997
‎วีมส์อาจยอมให้เธอแวะเยี่ยมระหว่างทาง

232
00:15:20,587 --> 00:15:21,922
‎คิดว่าทุกอย่างเรียบร้อยแล้วล่ะ

233
00:15:23,215 --> 00:15:24,049
‎ธิง

234
00:15:24,633 --> 00:15:26,593
‎ฉันจะคิดถึงตอนเราหัดแต่งหน้าด้วยกัน

235
00:15:26,677 --> 00:15:29,012
‎ต้องส่งเคล็ดลับบำรุงผิว
‎ให้ชุ่มชื่นมาด้วยเรื่อยๆ เลยนะ

236
00:15:29,596 --> 00:15:30,931
‎อย่าห่างเหินกันไปล่ะ

237
00:15:42,985 --> 00:15:43,986
‎งั้นเราจะ…

238
00:15:47,406 --> 00:15:48,365
‎จริงด้วย

239
00:15:49,032 --> 00:15:50,993
‎เราสองคนไม่ต้องกอดก็รู้ใจ

240
00:16:02,462 --> 00:16:04,131
‎เราไม่ได้ตั้งใจจะให้เธอโดนไล่ออก

241
00:16:04,840 --> 00:16:06,008
‎เราขอโทษนะ

242
00:16:06,591 --> 00:16:09,136
‎ไนท์เฉดต้องเตรียมตัวรับมือเรื่องที่จะเกิดขึ้น

243
00:16:09,219 --> 00:16:10,887
‎ไม่อย่างนั้นจะมีคนตายเยอะมาก

244
00:16:14,141 --> 00:16:15,976
‎ครูดีใจจังที่มาทัน

245
00:16:16,059 --> 00:16:19,688
‎มัวแต่ถอนวัชพืชให้แปลงวูล์ฟสเบน
‎จนลืมเวลาไปเลย

246
00:16:20,605 --> 00:16:22,190
‎นี่คือของขวัญก่อนจากจ้ะ

247
00:16:23,442 --> 00:16:24,651
‎ยี่โถขาว

248
00:16:25,402 --> 00:16:26,570
‎หนึ่งในพิษร้ายสุด

249
00:16:27,154 --> 00:16:29,781
‎แต่ก็เป็นสัญลักษณ์ของโชคชะตาและการเกิดใหม่

250
00:16:30,365 --> 00:16:32,451
‎เธอเป็นสาวน้อยที่เก่งมาก เวนส์เดย์

251
00:16:33,035 --> 00:16:34,995
‎ครูจะติดตามเฝ้าดูผลงานใหม่ของเธอ

252
00:16:36,288 --> 00:16:37,247
‎เวนส์เดย์

253
00:16:38,331 --> 00:16:40,709
‎ครั้งนี้ฉันจะพาเธอไปขึ้นรถไฟด้วยตัวเอง

254
00:16:41,543 --> 00:16:43,128
‎หนูมีเรื่องสุดท้ายที่จะขอค่ะ

255
00:16:58,351 --> 00:16:59,436
‎เวนส์เดย์!

256
00:17:00,312 --> 00:17:01,271
‎ยูจีน

257
00:17:02,272 --> 00:17:04,232
‎ดีใจที่เห็นว่านายฟื้นเสียที

258
00:17:04,316 --> 00:17:07,611
‎- ได้ข่าวว่าเธอมาเยี่ยมตลอด
‎- อย่าได้พูดออกมาอีกนะ

259
00:17:07,694 --> 00:17:09,446
‎คืองี้ ฉันตั้งใจจะบอกนายว่า…

260
00:17:11,364 --> 00:17:14,618
‎ฉันไม่น่าไปงานเต้นรำเลย
‎ฉันควรจะอยู่กับนายมากกว่า

261
00:17:14,701 --> 00:17:17,412
‎ฟลอร์เต้นรำมันเรียกหา เราก็ต้องไป

262
00:17:19,498 --> 00:17:23,001
‎- ไม่ใช่ความผิดเธอ เป็นความผิดสัตว์ประหลาด
‎- ที่จริงมันคือตัวไฮด์

263
00:17:23,085 --> 00:17:25,796
‎มันยังลอยนวลอยู่
‎นายกลับไปเรียนเนเวอร์มอร์ไม่ได้

264
00:17:25,879 --> 00:17:28,090
‎แม้แต่กลับไปดูผึ้งก็ไม่ได้

265
00:17:28,173 --> 00:17:30,383
‎รอบนี้นายต้องฟังฉันนะ

266
00:17:30,467 --> 00:17:32,511
‎ไหนว่าชาวผึ้งหึ่งต้องจับกลุ่มอยู่ด้วยกัน

267
00:17:35,222 --> 00:17:37,265
‎คืนนั้นในป่า

268
00:17:38,016 --> 00:17:39,684
‎มีคนจุดไฟเผาถ้ำ

269
00:17:39,768 --> 00:17:41,728
‎ใช่ หมอคินบ็อทท์

270
00:17:41,812 --> 00:17:43,855
‎พิลึกมากเลยที่เป็นนาง

271
00:17:43,939 --> 00:17:46,358
‎ฉันก็จำอะไรไม่ค่อยได้หรอก

272
00:17:46,441 --> 00:17:49,736
‎แต่ฉันเห็นคนใส่ชุดสีดำกับรองเท้าบู๊ตนั่น

273
00:17:49,820 --> 00:17:51,238
‎รองเท้าบู๊ตมันทำไม

274
00:17:52,114 --> 00:17:54,950
‎มีแสงสว่างวาบขึ้นมา

275
00:17:55,033 --> 00:17:56,535
‎แค่พริบตาเดียว

276
00:17:56,618 --> 00:17:59,830
‎ฉันนึกว่ารองเท้าเป็นสีดำ แต่มันเป็นสีแดง

277
00:18:20,100 --> 00:18:21,184
‎เวนส์เดย์

278
00:18:22,227 --> 00:18:24,646
‎นึกว่าป่านนี้เธอจะไปนิวเจอร์ซีย์ได้ครึ่งทางแล้ว

279
00:18:24,729 --> 00:18:28,150
‎ไม่ต้องเสแสร้ง ลอเรล
‎ฉันน่าจะรู้แต่แรกว่าเป็นคุณ

280
00:18:28,233 --> 00:18:31,319
‎แกล้งตาย หางานที่เนเวอร์มอร์ทำ

281
00:18:31,403 --> 00:18:32,863
‎ปลดล็อกตัวไฮด์

282
00:18:32,946 --> 00:18:35,824
‎ปกติแล้วฉันจะชื่นชม
‎การวางแผนแก้แค้นที่แยบยลแนบเนียน

283
00:18:35,907 --> 00:18:39,161
‎แต่ของคุณก็สุดโต่งไปหน่อย
‎ต่อให้หนูจะมาตรฐานสูงแค่ไหนก็เถอะ

284
00:18:39,828 --> 00:18:41,329
‎อุ๊ย แหม

285
00:18:41,913 --> 00:18:43,165
‎วีมส์พูดถูก

286
00:18:45,041 --> 00:18:47,043
‎เธอต้องไปรักษาอาการทางจิตจริงๆ

287
00:18:47,627 --> 00:18:51,715
‎มาเที่ยวกล่าวหาคนอื่นร้ายแรง
‎โดยไม่รับผลไม่ได้นะ

288
00:18:51,798 --> 00:18:54,509
‎อาจจะร้ายแรง แต่เป็นความจริง

289
00:18:55,093 --> 00:18:56,636
‎ไทเลอร์บอกหนูหมดแล้ว

290
00:19:04,019 --> 00:19:08,064
‎ตอนแรกหนูคิดผิด
‎เลยกล่าวหาคินบ็อทท์ว่าสะกดจิตปลดล็อกเขา

291
00:19:08,148 --> 00:19:10,734
‎แต่คุณใช้สารเคมีที่ทำจากสมุนไพรแทนใช่มั้ยล่ะ

292
00:19:12,152 --> 00:19:14,821
‎หนูรู้ว่าพ่อของคุณเก็บข้อมูล
‎ประวัติคนนอกกรอบทุกคนในเมืองนี้

293
00:19:14,905 --> 00:19:18,408
‎เขาน่าจะเล่าเรื่องความลับครอบครัวกัลพิน
‎ตั้งแต่สมัยคุณยังเด็ก

294
00:19:18,491 --> 00:19:20,285
‎คุณถึงได้เล็งไทเลอร์

295
00:19:20,869 --> 00:19:23,705
‎คุณปั่นหัวเขาด้วยการเอาตัวจริงของแม่ให้ดู

296
00:19:24,414 --> 00:19:27,500
‎แต่ไทเลอร์ไม่รู้ว่า
‎ความจริงไม่ได้ปลดปล่อยเขาเป็นอิสระ

297
00:19:27,584 --> 00:19:28,752
‎เสียใจด้วยจริงๆ

298
00:19:29,502 --> 00:19:30,420
‎(ไฮด์)

299
00:19:30,503 --> 00:19:32,088
‎แต่จะทำให้เขาเป็นทาสคุณ

300
00:19:32,672 --> 00:19:35,467
‎ช่วงแรกมันก็น่ากลัว คุณจึงใช้ทั้งถ้ำและโซ่ตรวน

301
00:19:37,719 --> 00:19:40,347
‎แต่ในที่สุดเขาก็เต็มใจยอมเป็นข้ารับใช้ของคุณ

302
00:19:40,430 --> 00:19:42,724
‎เมื่อคินบ็อทท์ใกล้จะล่วงรู้ความจริง

303
00:19:42,807 --> 00:19:45,101
‎คุณก็สั่งไทเลอร์ฆ่าหมอ
‎แล้วป้ายความผิดให้เซเวียร์

304
00:19:47,771 --> 00:19:48,605
‎พอเสียที

305
00:19:50,732 --> 00:19:53,360
‎ไทเลอร์ ลูกจ๋า
‎ทำให้แม่ปลื้มหน่อย ปิดปากนังนี่ที

306
00:19:54,110 --> 00:19:55,028
‎อย่างถาวร

307
00:19:55,111 --> 00:19:56,529
‎เขาไม่ได้อยู่ข้างคุณแล้ว

308
00:19:56,613 --> 00:19:59,282
‎ไทเลอร์จะยอมฉันทุกอย่าง

309
00:20:01,618 --> 00:20:03,328
‎จำได้ไหมว่าฉันบอกไว้ยังไง

310
00:20:04,079 --> 00:20:06,039
‎ฉันทำให้เธอเห็นตัวตนที่แท้จริง

311
00:20:08,291 --> 00:20:10,710
‎สิ่งที่พวกนั้นทำกับแม่ของเธอ…

312
00:20:12,254 --> 00:20:14,798
‎พวกนอกกรอบทำให้เธอกลายเป็นสัตว์ประหลาด

313
00:20:16,841 --> 00:20:19,970
‎ถ้าคุณเกลียดแต่พวกนอกกรอบ
‎ทำไมเขาถึงฆ่าคนธรรมดาด้วย

314
00:20:21,554 --> 00:20:23,723
‎พวกเขาเป็นแค่เบี้ยในเกมใหญ่

315
00:20:24,516 --> 00:20:26,059
‎ก็เหมือนเธอนะ เวนส์เดย์

316
00:20:26,142 --> 00:20:29,604
‎เธอประมาทสถานการณ์อีกแล้ว

317
00:20:30,105 --> 00:20:31,898
‎เราไม่คิดจะให้เธอขึ้นรถไฟไปได้ตั้งแต่ต้น

318
00:20:31,982 --> 00:20:34,067
‎ฉันส่งไทเลอร์ไปดักรอ

319
00:20:34,734 --> 00:20:36,611
‎หนูไม่ได้ไปที่สถานีตั้งแต่ต้น

320
00:20:37,487 --> 00:20:38,488
‎ได้ยินพอหรือยัง

321
00:20:46,121 --> 00:20:47,998
‎ทาสของคุณน่าจะยังรออยู่ที่สถานี

322
00:20:48,915 --> 00:20:51,668
‎อย่าทำให้เรื่องมันยากไปกว่านี้ มาริลีน

323
00:20:53,211 --> 00:20:54,629
‎ฉันชื่อลอเรล!

324
00:21:06,266 --> 00:21:09,227
‎ครูใหญ่วีมส์!

325
00:21:21,906 --> 00:21:23,325
‎พิษไนท์เฉด

326
00:21:23,408 --> 00:21:25,035
‎เป็นจุดจบที่เหมาะดี ว่าไหมล่ะ

327
00:21:50,977 --> 00:21:51,978
‎เป็นอะไรมั้ย

328
00:21:52,520 --> 00:21:55,231
‎คงไม่ใช่จู่ๆ ก็แปลงเป็นหมาป่าต่อหน้างี้นะ

329
00:21:55,315 --> 00:21:57,150
‎คืนนี้คืนจันทร์เพ็ญสีเลือดน่ะ

330
00:21:57,650 --> 00:21:59,444
‎ฉันยังโอเค คิดว่านะ

331
00:22:01,613 --> 00:22:02,947
‎แต่แบบนี้ก็ช่วยได้

332
00:22:15,710 --> 00:22:18,213
‎อ้าว! ยูจีน เป็นไงบ้าง

333
00:22:18,296 --> 00:22:19,464
‎เห็นเวนส์เดย์รึเปล่า

334
00:22:20,048 --> 00:22:22,759
‎ไม่เห็น เขาออกไปตั้งแต่บ่าย
‎ไม่ได้แวะไปเยี่ยมนายเหรอ

335
00:22:22,842 --> 00:22:25,804
‎ฟังนะ เวนส์เดย์กับครูใหญ่วีมส์
‎จะไปเผชิญหน้ากับครูธอร์นฮิล

336
00:22:25,887 --> 00:22:27,847
‎ตั้งแต่นั้นก็ไม่ได้ข่าวอะไรจากทั้งสองคนเลย

337
00:22:27,931 --> 00:22:29,641
‎ไปเผชิญหน้าครูธอร์นฮิลเรื่องอะไร

338
00:22:29,724 --> 00:22:31,893
‎เพราะนางอยู่เบื้องหลังทุกอย่าง

339
00:22:31,976 --> 00:22:33,937
‎เขาเป็นผู้ร้าย… ผู้หญิงร้าย

340
00:22:34,020 --> 00:22:35,438
‎เรียกว่าเป็นคนร้ายสุดๆ แล้วกัน

341
00:22:35,522 --> 00:22:38,233
‎โอเค เอแจ็กซ์กับฉันจะไปดูที่เรือนกระจก

342
00:22:38,817 --> 00:22:42,737
‎- ไง นายผึ้ง ยินดีต้อนรับกลับโลก
‎- เขามาทำอะไรในห้องเธอ

343
00:22:45,907 --> 00:22:46,908
‎อะไร…

344
00:22:50,870 --> 00:22:52,622
‎ช้าๆ หน่อย เกิดอะไรขึ้น

345
00:22:56,793 --> 00:22:57,877
‎ครูใหญ่วีมส์เหรอ

346
00:22:57,961 --> 00:22:59,671
‎- อีนิด เกิดอะไรขึ้น
‎- เวนส์เดย์ล่ะ

347
00:23:00,964 --> 00:23:03,049
‎ไทเลอร์กับธอร์นฮิลจับตัวไปเหรอ

348
00:23:03,133 --> 00:23:04,300
‎ที่ไหน

349
00:23:05,051 --> 00:23:07,053
‎สุสานแคร็กสโตน อะไรเนี่ย

350
00:23:08,888 --> 00:23:10,265
‎ไนท์เฉดคือใครกัน

351
00:23:13,351 --> 00:23:14,978
‎เดี๋ยวจะอธิบายระหว่างทาง

352
00:23:16,104 --> 00:23:17,105
‎มาเร็ว

353
00:23:17,730 --> 00:23:19,524
‎ทุกคน

354
00:23:20,608 --> 00:23:22,026
‎ใจเย็นๆ ยูจีน

355
00:23:22,110 --> 00:23:24,154
‎กอร์กอนนั่นมันงี่เง่า

356
00:23:24,821 --> 00:23:26,698
‎เรื่องนี้อาจจะอันตราย

357
00:23:26,781 --> 00:23:29,242
‎ถ้าอีนิดพูดถูก แล้วเวนส์เดย์ถูกจับตัวไป

358
00:23:29,325 --> 00:23:31,744
‎- เราต้องโทรแจ้งนายอำเภอ
‎- แม่ ผมต้องไป

359
00:23:31,828 --> 00:23:35,498
‎เวนส์เดย์เป็นเพื่อนคนเดียวของผม
‎ถ้าเพื่อนเดือดร้อน ผมต้องไปช่วย

360
00:23:35,582 --> 00:23:36,666
‎มันกฎของรังผึ้ง

361
00:24:16,372 --> 00:24:19,250
‎นี่มันก็เดจาวูหน่อยๆ เนอะ

362
00:24:20,126 --> 00:24:22,670
‎เว้นแต่ฉันจะไม่ร้องไห้โวยวายเป็นเด็กๆ

363
00:24:22,754 --> 00:24:25,340
‎ไทเลอร์ ไปรอที่ข้างเรือ

364
00:24:26,090 --> 00:24:26,966
‎ใช่

365
00:24:27,634 --> 00:24:29,844
‎ฟังคำสั่งเจ้านายซะ เป็นไฮด์น่ารักน่าชัง

366
00:24:37,477 --> 00:24:38,728
‎ต้องยอมรับเลย

367
00:24:39,395 --> 00:24:42,398
‎เอาเรื่องแปลงร่างของวีมส์มาเล่นเกือบได้ผล

368
00:24:43,816 --> 00:24:45,235
‎แต่ก็อย่างที่พ่อฉันชอบพูดไว้

369
00:24:45,818 --> 00:24:49,447
‎"อยากเอาชนะพวกนอกกรอบ
‎ต้องคิดให้นอกกรอบกว่าพวกมัน"

370
00:24:50,990 --> 00:24:54,285
‎รู้ไหม เราสืบเชื้อสายรากเหง้าไปได้
‎ถึงโจเซฟ แคร็กสโตนเองเลย

371
00:24:54,827 --> 00:24:57,080
‎งั้นก็มาจากสายเลือด
‎ฆาตกรโรคจิตเหมือนกันน่ะสิ

372
00:24:57,163 --> 00:25:00,166
‎โจเซฟ แคร็กสโตนมีวิสัยทัศน์

373
00:25:00,250 --> 00:25:02,835
‎อุทิศตนในการปกป้องคนธรรมดา
‎จากพวกนอกกรอบ

374
00:25:02,919 --> 00:25:04,712
‎จนกระทั่งชีวิตของเขาถูกคร่าไปก่อนกาล

375
00:25:04,796 --> 00:25:07,423
‎โดยบรรพบุรุษของเธอ นังกู๊ดดี้ แอดดัมส์

376
00:25:08,007 --> 00:25:10,051
‎จากนั้น ก็เหมือนได้คืบจะเอาศอก

377
00:25:10,134 --> 00:25:13,513
‎พวกนั้นขโมยที่ดินของเขา
‎ไปสร้างไอ้โรงเรียนสยองชวนแสยง

378
00:25:19,185 --> 00:25:20,103
‎แต่

379
00:25:21,521 --> 00:25:23,064
‎ตลอดเวลาหลายศตวรรษ

380
00:25:23,147 --> 00:25:26,859
‎ตระกูลฉันยังยึดมั่นกับภารกิจของแคร็กสโตน

381
00:25:27,443 --> 00:25:29,737
‎พี่ชายก็สละชีพเพื่อการนั้น

382
00:25:30,321 --> 00:25:32,824
‎ฉันตัดสินใจจะใช้อีกวิธีหนึ่ง

383
00:25:32,907 --> 00:25:34,033
‎วิธีเหนือธรรมชาติ

384
00:25:35,034 --> 00:25:38,413
‎ไทเลอร์เก็บอวัยวะต่างๆ มา
‎เพื่อจะปลุกผีแคร็กสโตน

385
00:25:38,496 --> 00:25:42,667
‎คนผู้เดียวซึ่งเกือบกำจัดพวกนอกกรอบได้สำเร็จ

386
00:25:43,876 --> 00:25:45,169
‎เราชุบชีวิตคนตายไม่ได้

387
00:25:45,670 --> 00:25:46,713
‎เชื่อเถอะ ลองมาแล้ว

388
00:25:47,589 --> 00:25:51,384
‎ฉันเชื่อว่ากู๊ดดี้ แอดดัมส์
‎บรรพบุรุษของเธอจะไม่เห็นด้วย

389
00:25:51,968 --> 00:25:53,219
‎คัมภีร์แห่งเงาของกู๊ดดี้

390
00:25:53,303 --> 00:25:55,972
‎คุณคือคนที่ขโมยเล่มต้นฉบับจากพิลกริมเวิลด์

391
00:25:56,848 --> 00:25:59,601
‎กู๊ดดี้ฆ่าแคร็กสโตนอย่างเดียวยังไม่พอ

392
00:25:59,684 --> 00:26:01,769
‎นางยังต้องสาปดวงวิญญาณของเขาไว้อีก

393
00:26:03,271 --> 00:26:04,981
‎แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน

394
00:26:06,149 --> 00:26:07,567
‎แหม เวนส์เดย์จ๋า

395
00:26:08,234 --> 00:26:09,819
‎เธอคือกุญแจยังไงล่ะ

396
00:26:09,902 --> 00:26:13,531
‎การที่เธอมาเข้าเนเวอร์มอร์
‎ทำให้กลไกฝืดๆ ในแผนของฉันเริ่มหมุน

397
00:26:14,032 --> 00:26:18,119
‎กู๊ดดี้ผนึกแคร็กสโตนไว้ในโลงโดยใช้ผนึกโลหิต

398
00:26:18,202 --> 00:26:21,122
‎มีแต่ผู้สืบสายเลือดโดยตรงของมันจึงจะเปิดได้

399
00:26:21,956 --> 00:26:23,082
‎เจ้าคือกุญแจ

400
00:26:23,166 --> 00:26:26,336
‎ผู้สืบเชื้อสายตัวเป็นๆ ในคืนจันทร์เพ็ญสีเลือด

401
00:26:26,878 --> 00:26:30,173
‎ฉันจึงรอเวลา

402
00:26:30,256 --> 00:26:32,675
‎และทำให้เธอรู้สึกเป็นคนพิเศษ

403
00:26:32,759 --> 00:26:34,886
‎จนกระทั่งพร้อมจะถูกบูชายัญ

404
00:26:39,641 --> 00:26:40,516
‎เงียบสิ!

405
00:26:41,768 --> 00:26:43,102
‎ซานติอาโก ว่าไง

406
00:26:43,186 --> 00:26:44,771
‎นายคะ เกิดเหตุแล้ว

407
00:26:44,854 --> 00:26:47,357
‎แม่ของยูจีน อ็อททิงเจอร์เพิ่งโทรมา ร้อนรนมาก

408
00:26:47,440 --> 00:26:51,110
‎- เกิดอะไรสักอย่างที่เนเวอร์มอร์
‎- ส่งรถตำรวจไปที่นั่นด่วน

409
00:26:51,194 --> 00:26:52,862
‎นั่นแหละเหตุ ฉันส่งไม่ได้

410
00:26:52,945 --> 00:26:55,239
‎ยางรถสายตรวจของเราถูกกรีดเละหมด

411
00:26:55,323 --> 00:26:56,783
‎ทุกล้อรถทุกคันเลย

412
00:26:56,866 --> 00:26:58,159
‎ก็ได้ เดี๋ยวผมไปเอง

413
00:27:53,715 --> 00:27:55,591
‎(โจเซฟ แคร็กสโตน)

414
00:29:02,366 --> 00:29:04,118
‎ข้าเป็นสายเลือดของท่าน

415
00:29:04,202 --> 00:29:09,373
‎ข้าปลุกท่านมาเพื่อให้กำจัดพวกนอกกรอบ
‎จากโลกนี้ให้สิ้นซาก

416
00:29:15,421 --> 00:29:18,716
‎การชำระแค้นของข้าจะรวดเร็วเฉียบขาด

417
00:29:20,718 --> 00:29:21,552
‎ของฉันก็เหมือนกัน

418
00:29:24,013 --> 00:29:25,640
‎กู๊ดดี้ แอดดัมส์

419
00:29:26,891 --> 00:29:28,643
‎ยังตามมาหลอกหลอนข้าไม่เลิก

420
00:29:28,726 --> 00:29:31,771
‎เจ้าจะต้องทรมานด้วยชะตาเดียวกัน
‎กับที่เจ้าทำกับข้า

421
00:29:33,940 --> 00:29:36,818
‎จงตกนรกหมกไหม้ชั่วกัปชั่วกัลป์

422
00:29:38,903 --> 00:29:40,947
‎แบบที่คู่ควร

423
00:29:53,960 --> 00:29:55,920
‎ฝันดีนะ เวนส์เดย์

424
00:30:04,637 --> 00:30:08,432
‎ไม่อยากเชื่อว่านายอยู่ในชมรมลับ
‎แล้วไม่ยอมบอกฉัน

425
00:30:09,308 --> 00:30:11,060
‎เพราะว่า คือ…

426
00:30:12,353 --> 00:30:13,437
‎มันเป็นความลับไง

427
00:30:15,815 --> 00:30:17,608
‎บิยังก้า ดาวิน่า…

428
00:30:17,692 --> 00:30:19,026
‎เคนท์ด้วยเหรอ

429
00:30:19,110 --> 00:30:21,153
‎เอาจริง ขนาดเคนท์ยังได้เข้าเหรอ

430
00:30:21,237 --> 00:30:23,489
‎ชมรมนี้มันเลือกคนยังไง

431
00:30:23,573 --> 00:30:25,950
‎ไอ้ที่ว่าธอร์นฮิลจิตป่วนนี่มันไปไงมาไง

432
00:30:26,033 --> 00:30:29,078
‎นางฆ่าวีมส์แล้วจับเวนส์เดย์ไปที่สุสานแคร็กสโตน

433
00:30:29,745 --> 00:30:32,832
‎เราต้องพาทุกคนในโรงเรียน
‎อพยพไปที่ปลอดภัยก่อนจะสาย

434
00:30:32,915 --> 00:30:34,125
‎เพราะสิ่งนี้กำลังจะเกิดขึ้น

435
00:30:34,834 --> 00:30:36,419
‎ให้ดึงสัญญาณเตือนไฟไหม้มั้ย

436
00:30:36,502 --> 00:30:39,130
‎เราไม่อยากให้คนแตกตื่น
‎แล้วทำให้ไทเลอร์หรือธอร์นฮิลรู้ตัว

437
00:30:40,006 --> 00:30:41,591
‎งั้นจะพาทุกคนออกไปยังไง

438
00:30:42,842 --> 00:30:44,886
‎เราจะใช้เพลงไซเรนกล่อมทุกคน

439
00:30:51,851 --> 00:30:53,853
‎ฉันกับธิงจะไปหาเวนส์เดย์

440
00:30:54,770 --> 00:30:56,689
‎โอเค ไนท์เฉดตลอดไป

441
00:30:59,233 --> 00:31:01,777
‎เอาจริง มีดีดนิ้วเป็นรหัสลับอีก

442
00:31:10,828 --> 00:31:11,746
‎เวนส์เดย์

443
00:31:15,583 --> 00:31:17,543
‎มาพาฉันไปโลกหน้าเหรอ

444
00:31:17,627 --> 00:31:21,047
‎ฟังให้ดี ต้องแทงแคร็กสโตน
‎ให้ทะลุหัวใจดำมืดของมัน

445
00:31:21,923 --> 00:31:24,675
‎เป็นทางเดียวที่จะกำจัดมันไปได้ตลอดกาล

446
00:31:25,259 --> 00:31:27,553
‎สายตาผีของเธอเพี้ยนหรือไง ฉันจะตายอยู่แล้ว

447
00:31:28,137 --> 00:31:29,472
‎สร้อยที่ใส่

448
00:31:29,555 --> 00:31:30,890
‎เป็นของขลังที่ทรงพลังมาก

449
00:31:32,558 --> 00:31:35,061
‎แม่บอกว่ามันเอาไว้เรียกนิมิต

450
00:31:35,144 --> 00:31:37,438
‎มันยังเป็นสื่อใช้เรียกวิญญาณได้ด้วย

451
00:31:37,521 --> 00:31:40,733
‎สร้อยนั่นจะทำให้ข้าผ่านเข้าร่าง
‎และรักษาแผลให้เจ้าได้

452
00:31:40,816 --> 00:31:43,945
‎แต่รู้ไว้นะ เมื่อทำแล้วเจ้าจะไม่ได้พบข้าอีก

453
00:31:44,737 --> 00:31:46,656
‎โรงเรียนนี้ต้องการเจ้า เวนส์เดย์

454
00:32:39,834 --> 00:32:41,961
‎มาหยุดกลางป่าทำไม

455
00:32:42,044 --> 00:32:45,256
‎- คุณตามดูไอ้ลูกสัตว์ประหลาดน่ะนะ
‎- หุบปากเลย

456
00:32:49,010 --> 00:32:50,177
‎เฮ้ย เดี๋ยวสิ

457
00:32:50,845 --> 00:32:52,430
‎เฮ้ย! แล้วผมล่ะ

458
00:32:52,513 --> 00:32:53,556
‎ไงเนี่ย… อย่าสิ!

459
00:32:54,598 --> 00:32:56,142
‎โอ๊ย ไอ้เวร!

460
00:32:57,184 --> 00:32:59,645
‎มาเร็ว รีบเดินแต่ไม่ต้องแตกตื่น

461
00:32:59,729 --> 00:33:01,939
‎- ดีมาก เดินไปเรื่อยๆ
‎- บิยังก้า

462
00:33:04,442 --> 00:33:05,609
‎เกิดอะไรขึ้นกันแน่

463
00:33:06,193 --> 00:33:09,030
‎อันตรายกำลังมา ไม่มีเวลาให้รั้งรอ

464
00:33:14,326 --> 00:33:16,620
‎ตามมา มาเร็ว ให้ไว

465
00:33:32,636 --> 00:33:33,721
‎โอ๊ยตาย

466
00:33:34,221 --> 00:33:35,848
‎ตายแล้วตาย

467
00:33:36,348 --> 00:33:37,808
‎เอาจริงอะไรจริง!

468
00:33:40,519 --> 00:33:41,896
‎ธิง ฉันจะแปลงร่างแล้ว!

469
00:33:55,659 --> 00:33:57,244
‎ลอเรลบอกว่าเธอตายไปแล้ว

470
00:33:57,787 --> 00:33:59,205
‎ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นมากละ

471
00:33:59,789 --> 00:34:01,082
‎เหมือนแมลงสาบเลย

472
00:34:01,165 --> 00:34:03,334
‎อย่ามา ยอกันตอนนี้ก็ไม่ช่วยหรอก

473
00:34:06,670 --> 00:34:07,963
‎นายจบไม่สวยแน่

474
00:34:42,706 --> 00:34:43,582
‎อีนิดเหรอ

475
00:34:45,126 --> 00:34:45,960
‎อีนิด!

476
00:34:54,218 --> 00:34:55,970
‎ฉันต้องกลับไปที่โรงเรียนก่อน

477
00:35:02,143 --> 00:35:05,813
‎บอกไม่ถูกเลยว่าฉันรอจังหวะนี้มานานแค่ไหน
‎ช่างมีความหมายต่อตระกูลของฉัน

478
00:35:05,896 --> 00:35:07,314
‎เงียบเสีย นางนี่!

479
00:35:08,274 --> 00:35:13,112
‎ไปให้พ้น มิฉะนั้นข้าจะกระชากลิ้น
‎ในปากเน่าๆ ของเจ้ามาตัดทิ้ง

480
00:35:15,030 --> 00:35:16,240
‎เขาถึงว่าอย่าได้เจอไอดอล

481
00:35:27,918 --> 00:35:31,380
‎ข้าจะกวาดล้างตัววิปริตอย่างพวกเจ้า
‎ให้หมดโลก!

482
00:35:51,150 --> 00:35:52,526
‎เอ้อ!

483
00:35:52,610 --> 00:35:53,694
‎เว้ย!

484
00:35:53,777 --> 00:35:55,196
‎สุด ธิง!

485
00:35:59,408 --> 00:36:01,327
‎(ไม่มีสัญญาณ)

486
00:36:23,891 --> 00:36:24,850
‎ไทเลอร์

487
00:36:24,934 --> 00:36:26,477
‎ลูก นั่นลูกจริงๆ เหรอ

488
00:37:36,505 --> 00:37:37,840
‎สวัสดี นักแสวงบุญ

489
00:37:41,260 --> 00:37:43,470
‎ใจของเจ้ายังเต้นเร่าอยู่ได้อย่างไร

490
00:37:44,054 --> 00:37:46,765
‎มนตร์ดำจากขุมนรกใดกัน

491
00:37:46,849 --> 00:37:48,100
‎อย่าทำอะไรเธอ!

492
00:38:01,113 --> 00:38:01,947
‎ไม่นะ!

493
00:38:04,825 --> 00:38:07,870
‎- แย่แล้ว
‎- ฉันไม่เป็นไร พาคนออกไปจากที่นี่ก่อน

494
00:38:09,204 --> 00:38:10,581
‎ไปสิ!

495
00:38:10,664 --> 00:38:11,498
‎โอเค

496
00:38:15,711 --> 00:38:17,546
‎มาเร็ว ทุกคน ไปกันเลย!

497
00:38:59,421 --> 00:39:01,965
‎ข้าจักส่งเจ้ากลับนรก

498
00:40:13,912 --> 00:40:15,873
‎เอาปืนมาลงสนามดวลดาบ

499
00:40:16,874 --> 00:40:19,626
‎น่าจะเป็นการตัดสินใจฉลาดๆ
‎ครั้งแรกของคุณในวันนี้

500
00:40:19,710 --> 00:40:21,879
‎ฉันอาจไม่ได้ฆ่าพวกนอกกรอบทุกคน

501
00:40:21,962 --> 00:40:24,381
‎แต่อย่างน้อยก็ได้ฆ่าแก เวนส์เดย์

502
00:40:52,493 --> 00:40:55,037
‎เออ มายุ่งกับเนเวอร์มอร์ก็ต้องโดนงี้

503
00:40:55,746 --> 00:40:56,580
‎อีผี

504
00:40:59,458 --> 00:41:01,668
‎ผึ้งหึ่งต้องรวมฝูงกันไว้ เนอะ

505
00:41:12,429 --> 00:41:14,014
‎จากนี้ฉันจัดต่อเอง

506
00:41:14,097 --> 00:41:15,682
‎หรือควรจะเรียกนายอำเภอ

507
00:41:15,766 --> 00:41:16,767
‎หันหลังไป ยูจีน

508
00:41:38,413 --> 00:41:39,456
‎อีนิดเหรอ

509
00:42:17,578 --> 00:42:18,537
‎เวนส์เดย์อยู่ไหนล่ะ

510
00:43:37,240 --> 00:43:43,747
‎(จบ… มั้ย)

511
00:44:04,601 --> 00:44:08,146
‎(ว.อ.)

512
00:44:28,792 --> 00:44:29,876
‎ก็ไม่ค่อยอยากยอมรับนะ

513
00:44:30,377 --> 00:44:32,254
‎แต่ฉันคงคิดถึงครูใหญ่วีมส์

514
00:44:33,463 --> 00:44:34,673
‎บางทีเขาก็กวนส้น

515
00:44:37,467 --> 00:44:38,593
‎แต่เป็นคนอึด

516
00:44:39,845 --> 00:44:43,014
‎และยอมสละชีพเพื่อโรงเรียนนี้ซึ่งเขารักจริงๆ

517
00:44:45,892 --> 00:44:47,644
‎เรื่องนั้นฉันนับถือใจเขาเลย

518
00:44:49,229 --> 00:44:50,689
‎เขาเป็นพวกเดียวกับเรา

519
00:45:02,242 --> 00:45:06,496
‎ไหนๆ ชั้นเรียนก็ยกเลิกทั้งเทอม
‎เธอต้องไปเยี่ยมฉันที่ซานฟรานซิสโกนะ

520
00:45:06,580 --> 00:45:09,332
‎แทบรับประกันได้เลยว่า
‎จะมีหมอกกับฝนปรอยทุกวัน

521
00:45:09,416 --> 00:45:10,584
‎ฟังแล้วน่าสนใจ

522
00:45:11,084 --> 00:45:11,960
‎บิยังก้า

523
00:45:13,378 --> 00:45:14,880
‎ฉันยังไม่ได้ขอบคุณเธอ

524
00:45:15,797 --> 00:45:17,758
‎ปีหน้าเราต้องได้แชมป์ฟันดาบ

525
00:45:17,841 --> 00:45:20,677
‎อย่ามัวเหลิงจนไม่ซ้อม
‎เพราะฆ่านักแสวงบุญเหนือโลกได้ตัวนึงล่ะ

526
00:45:58,465 --> 00:46:00,175
‎ได้ข่าวว่านายเป็นอิสระแล้ว

527
00:46:01,426 --> 00:46:03,887
‎ใช่ ข้อหาทุกอย่างถูกยกเลิก

528
00:46:05,514 --> 00:46:06,515
‎คืองี้

529
00:46:06,598 --> 00:46:09,351
‎ตอนอยู่ในคุก ฉันพูดอะไรไปหลายอย่าง

530
00:46:11,061 --> 00:46:14,523
‎การเป็นเพื่อนเธอควรมีคำเตือนล่วงหน้า
‎แต่ฉันก็ไม่เคยเจอ

531
00:46:14,606 --> 00:46:17,234
‎คนที่คิดจะรับลูกธนูแทนฉันเท่าไหร่ เพราะงั้น…

532
00:46:18,068 --> 00:46:20,195
‎ยินดีต้อนรับสู่ศตวรรษที่ 21 แอดดัมส์

533
00:46:27,285 --> 00:46:28,829
‎เบอร์ฉันอยู่ในนั้นอยู่แล้ว

534
00:46:29,955 --> 00:46:31,206
‎กล้าดีนะ

535
00:46:32,457 --> 00:46:34,709
‎หวังว่าคงไม่คิดว่าฉันจะโทรหา

536
00:46:34,793 --> 00:46:36,044
‎ไม่ ไม่คิดหรอก

537
00:46:38,129 --> 00:46:39,881
‎แค่ส่งข้อความก็พอใจละ

538
00:46:42,717 --> 00:46:44,553
‎รู้ใช่มั้ยว่าเขาส่งข้อความกันยังไง

539
00:46:46,513 --> 00:46:48,098
‎ลาก่อน เซเวียร์

540
00:46:51,560 --> 00:46:53,979
‎นี่ แล้วเทอมหน้าจะกลับมารึเปล่า

541
00:46:56,231 --> 00:46:57,649
‎กลับ ไม่กลับ ไม่แน่

542
00:47:02,153 --> 00:47:04,573
‎(สถาบันเนเวอร์มอร์)

543
00:47:17,460 --> 00:47:20,463
‎(เลขหมายนอกระบบ)
‎(ข้อความใหม่)

544
00:47:26,803 --> 00:47:31,057
‎(แอบมองเธออยู่นะจ๊ะ)

545
00:47:31,766 --> 00:47:33,351
‎สตอล์คเกอร์คนแรกในชีวิต

546
00:47:34,853 --> 00:47:38,398
‎การโดนบังคับให้พักร้อนรอบนี้
‎อาจน่าสนใจกว่าที่คิดไว้

547
00:47:40,984 --> 00:47:43,612
‎เรื่องนี้ต่างจากนิยายของฉัน
‎ปมปริศนายังคลี่คลายไม่ครบ

548
00:47:44,195 --> 00:47:45,989
‎ใช่ว่าทุกข้อสงสัยมีคำตอบ

549
00:47:46,072 --> 00:47:49,200
‎ยังมีความลับซุ่มอยู่ในมุมมืดของเจริโค

550
00:47:53,455 --> 00:47:56,583
‎ลอเรล เกทส์กับไทเลอร์
‎เป็นแค่เบี้ยในเกมที่ใหญ่กว่านี้หรือไม่

551
00:47:57,834 --> 00:48:00,629
‎สตอล์คเกอร์ในวันนี้
‎คือศัตรูตัวดีในวันหน้าหรือเปล่า

552
00:48:04,633 --> 00:48:07,135
‎จบค้างขนาดนี้ คาใจแทบตายแล้วสินะ

553
00:49:56,494 --> 00:49:58,246
‎คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม