1
00:00:06,006 --> 00:00:11,261
‎(โรงเรียนมัธยมแนนซี่ เรแกน
‎ทางเข้าหลัก)

2
00:00:24,524 --> 00:00:27,402
‎ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นความคิดบิดเบี้ยวของใคร

3
00:00:28,403 --> 00:00:31,656
‎ถึงเอาวัยรุ่นหลายร้อยคน
‎มาอยู่ในโรงเรียนที่ถูกตัดงบ

4
00:00:33,616 --> 00:00:36,619
‎เอาคนที่ฝันดับสลายไปนานแล้วมาบริหาร

5
00:00:39,372 --> 00:00:41,041
‎แต่ก็ชื่นชมความซาดิสต์ของคนคิดนะ

6
00:00:54,971 --> 00:00:56,723
‎(อู๊ดๆ ตัวประหลาด
‎พักสลี่ย์ ไอ้อั๊กลี่)

7
00:01:04,522 --> 00:01:05,648
‎บอกชื่อมันมา

8
00:01:05,732 --> 00:01:07,484
‎ฝีมือใครก็ไม่รู้ จริงๆ นะ

9
00:01:08,068 --> 00:01:11,112
‎- ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก
‎- พักสลี่ย์ อารมณ์เท่ากับความอ่อนแอ

10
00:01:11,988 --> 00:01:13,490
‎ควบคุมอารมณ์ซะ

11
00:01:14,115 --> 00:01:15,658
‎เดี๋ยวนี้

12
00:01:19,037 --> 00:01:20,747
‎กลัวเหรอ ไอ้หมู

13
00:01:27,212 --> 00:01:28,046
‎พี่โอเคมั้ยเนี่ย

14
00:01:28,129 --> 00:01:29,881
‎ฉันไม่คิดจะสารภาพกับน้องหรอก

15
00:01:29,964 --> 00:01:32,342
‎พักนี้ฉันถูกนิมิตรังควานใจ

16
00:01:32,926 --> 00:01:34,385
‎นิมิตมาโดยไม่บอกกล่าว

17
00:01:34,469 --> 00:01:38,348
‎รู้สึกเหมือนช็อตไฟฟ้าเพื่อบำบัด
‎แต่ไม่มีความสะใจกับการเผาไหม้หลังจากนั้น

18
00:01:38,431 --> 00:01:39,933
‎พี่จัดการเอง

19
00:01:40,016 --> 00:01:40,975
‎เวนส์เดย์

20
00:01:41,810 --> 00:01:43,520
‎พี่จะทำอะไรน่ะ

21
00:01:43,603 --> 00:01:44,938
‎ทำเรื่องที่ถนัด

22
00:02:01,704 --> 00:02:02,747
‎โย่ ดาลตัน ดูสิ

23
00:02:03,540 --> 00:02:05,041
‎พี่สาวพริกสาลี่ว่ะ

24
00:02:07,961 --> 00:02:09,170
‎เฮ้ย ตัวประหลาด

25
00:02:09,712 --> 00:02:11,589
‎วันนี้คนนอกห้ามใช้สระ

26
00:02:12,423 --> 00:02:15,593
‎ฉันเท่านั้นที่ทรมานน้องชายฉันได้

27
00:02:49,878 --> 00:02:51,254
‎(สถาบันเนเวอร์มอร์)

28
00:02:51,963 --> 00:02:54,382
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

29
00:04:05,370 --> 00:04:09,249
‎(นิวเจอร์ซีย์
‎แอดดัมส์)

30
00:04:09,332 --> 00:04:11,876
‎สู่ค่ำคืนต้องมนตร์

31
00:04:11,960 --> 00:04:15,338
‎พร่ำครวญคำหวาน

32
00:04:16,297 --> 00:04:20,551
‎กระซิบอธิษฐาน

33
00:04:20,635 --> 00:04:24,514
‎ดั่งคนช่างฝัน

34
00:04:25,098 --> 00:04:29,352
‎ก่อนเข้าสู่ห้วงนิทรา

35
00:04:29,435 --> 00:04:32,272
‎ฝันถวิลหาเพียงเธอ

36
00:04:34,899 --> 00:04:36,567
‎ฉันยังไม่ลืม

37
00:04:37,151 --> 00:04:41,823
‎ว่าเธอลาจากไป

38
00:04:56,713 --> 00:05:00,216
‎ลูกจ๋า คิดจะเย็นชาใส่พ่อแม่อีกนานแค่ไหน

39
00:05:02,010 --> 00:05:05,888
‎เลิร์ช ช่วยเตือนผู้ปกครองฉันด้วย
‎ว่าฉันไม่คิดจะคุยกับพวกเขาอีกต่อไป

40
00:05:08,182 --> 00:05:10,101
‎สัญญาเลย งูพิษน้อยของพ่อ

41
00:05:10,184 --> 00:05:12,687
‎ลูกจะต้องรักเนเวอร์มอร์

42
00:05:12,770 --> 00:05:14,647
‎- ใช่ไหม ทิช
‎- ใช่ ลูกจะต้องชอบแน่

43
00:05:14,731 --> 00:05:17,191
‎- โรงเรียนนี้เหมาะกับลูกที่สุด
‎- ทำไม

44
00:05:17,275 --> 00:05:19,235
‎เพราะเคยเป็นโรงเรียนที่เหมาะกับแม่เหรอ

45
00:05:19,319 --> 00:05:21,529
‎หนูไม่คิดจะเดินตามรอยเท้าแม่หรอกนะ

46
00:05:21,612 --> 00:05:23,573
‎ไปเป็นกัปตันทีมฟันดาบ

47
00:05:23,656 --> 00:05:26,576
‎ราชินีงานพรอมมืด ประธานชมรมเรียกผี

48
00:05:26,659 --> 00:05:31,205
‎แม่แค่จะบอกว่าในที่สุด
‎ลูกก็จะได้อยู่ท่ามกลางคนที่เข้าใจลูก

49
00:05:31,289 --> 00:05:33,541
‎ไม่แน่ อาจจะหาเพื่อนได้ด้วยซ้ำ

50
00:05:35,209 --> 00:05:38,171
‎เนเวอร์มอร์ไม่เหมือนโรงเรียนประจำที่อื่น

51
00:05:39,172 --> 00:05:40,715
‎ที่นั่นมีมนตร์ขลัง

52
00:05:41,466 --> 00:05:43,176
‎พ่อได้พบกับแม่ที่นั่น

53
00:05:44,052 --> 00:05:45,636
‎แล้วเราก็หลงรักกัน

54
00:05:47,889 --> 00:05:50,308
‎พ่อแม่ทำให้หนูคลื่นไส้

55
00:05:50,892 --> 00:05:51,934
‎ไม่ใช่ในทางที่ดีด้วย

56
00:05:52,018 --> 00:05:55,188
‎ลูกจ๋า พ่อแม่ไม่ได้ทำให้ลูกโดนไล่ออก

57
00:05:55,271 --> 00:05:59,567
‎ครอบครัวของเด็กคนนั้นกำลังจะแจ้งความ
‎ข้อหาพยายามฆ่า

58
00:05:59,650 --> 00:06:01,778
‎ถ้าโดนคดี ประวัติของลูกจะเป็นยังไง

59
00:06:01,861 --> 00:06:02,820
‎ด่างพร้อย

60
00:06:03,821 --> 00:06:06,074
‎ทุกคนจะรู้ว่าหนูปิดจ๊อบไม่สำเร็จ

61
00:06:12,789 --> 00:06:14,290
‎จอดตรงนี้ก็ได้ครับ

62
00:06:14,374 --> 00:06:17,377
‎(สถาบันเนเวอร์มอร์
‎เลี้ยวซ้ายหน้า)

63
00:06:19,295 --> 00:06:22,423
‎(มาร์ธา)

64
00:06:22,507 --> 00:06:25,259
‎- ขอบคุณครับ
‎- อยากลงตรงนี้แน่นะ

65
00:06:26,302 --> 00:06:30,181
‎ทางเดินป่าตรงนี้ก็สวยดีหรอก
‎แต่มันตัดผ่านเนเวอร์มอร์

66
00:06:30,723 --> 00:06:32,058
‎โรงเรียนคนนอกกรอบน่ะเหรอ

67
00:06:32,642 --> 00:06:34,560
‎เรียกแบบนั้นน่ะสุภาพ

68
00:06:34,644 --> 00:06:37,021
‎ผมไม่มีปัญหากับคนนอกกรอบอยู่แล้ว

69
00:06:37,105 --> 00:06:39,357
‎ที่ปรึกษาตอนเข้าค่ายฤดูร้อนก็เป็นมนุษย์หมาป่า

70
00:06:39,440 --> 00:06:40,441
‎นิสัยดีมากเลย

71
00:06:40,525 --> 00:06:43,236
‎แหง พวกนั้นก็เหมือนเราๆ นี่แหละ

72
00:06:43,319 --> 00:06:44,862
‎จนกระทั่งมันกระชากคอเราขาด

73
00:06:49,826 --> 00:06:50,827
‎ขอบคุณครับ

74
00:07:45,756 --> 00:07:52,722
‎(สถาบันเนเวอร์มอร์)

75
00:07:56,893 --> 00:07:59,687
‎อย่างน้อยอากาศวันนี้ก็แจ่มใสจนได้

76
00:08:18,748 --> 00:08:21,542
‎เวนส์เดย์เป็นชื่อเก๋ไก๋ไม่เหมือนใครจริงๆ

77
00:08:23,044 --> 00:08:24,795
‎คงจะเกิดวันพุธสินะ

78
00:08:24,879 --> 00:08:26,797
‎หนูเกิดวันศุกร์ 13

79
00:08:26,881 --> 00:08:30,843
‎ชื่อลูกมาจากท่อนหนึ่ง
‎ในเพลงกล่อมเด็กที่ฉันชอบที่สุด

80
00:08:30,927 --> 00:08:33,346
‎"เวนส์เดย์เป็นลูกคนกลางผู้ทุกข์ระทม"

81
00:08:35,932 --> 00:08:39,977
‎เธอมองโลกไม่เหมือนใคร
‎มาแต่ไหนแต่ไรแล้วนะ มอร์ทิเชีย

82
00:08:41,103 --> 00:08:44,482
‎คุณแม่ได้เล่าไหมว่าสมัยเรียนเราเป็นรูมเมทกัน

83
00:08:44,565 --> 00:08:47,944
‎แล้วคุณเรียนจบทั้งที่สติยังอยู่ครบเหรอ
‎น่าประทับใจ

84
00:08:49,987 --> 00:08:53,407
‎เธอมีเส้นทางการศึกษาที่น่าสนใจมาก

85
00:08:53,491 --> 00:08:55,284
‎ย้ายมาแปดโรงเรียนภายในห้าปี

86
00:08:55,368 --> 00:08:58,162
‎โรงเรียนพวกนั้นไม่แกร่งพอจะขังหนูได้

87
00:08:58,246 --> 00:09:00,331
‎ที่นี่ก็คงไม่ต่างกัน

88
00:09:00,414 --> 00:09:01,999
‎ลูกเราพยายามจะบอกว่า

89
00:09:02,083 --> 00:09:05,127
‎ลูกซาบซึ้งใจมากที่คุณเปิดโอกาส

90
00:09:08,172 --> 00:09:11,259
‎ปกติแล้วเนเวอร์มอร์
‎ไม่รับนักเรียนใหม่กลางเทอม

91
00:09:11,842 --> 00:09:14,679
‎แต่ดูจากผลการเรียนไร้ที่ติของเวนส์เดย์

92
00:09:14,762 --> 00:09:17,640
‎และประวัติยาวนานที่ครอบครัวมีกับโรงเรียนนี้

93
00:09:17,723 --> 00:09:20,726
‎ฉันคุยกับคณะกรรมการแล้ว
‎และเรายกเว้นให้เป็นกรณีพิเศษ

94
00:09:26,899 --> 00:09:29,819
‎ลาริสซ่า แล้วเรื่องที่เวนส์เดย์…

95
00:09:30,736 --> 00:09:32,071
‎ต้องเข้ารับการบำบัดล่ะ

96
00:09:32,655 --> 00:09:34,156
‎นั่นเป็นคำสั่งศาล

97
00:09:35,408 --> 00:09:38,119
‎โรงเรียนนี้มีความสัมพันธ์อันดี
‎กับนักจิตบำบัดในเจริโค

98
00:09:38,703 --> 00:09:39,954
‎เข้าบำบัดได้สัปดาห์ละสองวัน

99
00:09:40,037 --> 00:09:42,290
‎ได้ยินรึเปล่า เมฆทะมึนของพ่อ

100
00:09:42,373 --> 00:09:44,041
‎ที่นี่จะดูแลลูกอย่างดี

101
00:09:44,125 --> 00:09:46,210
‎รอดูแล้วกันว่าหมอจะรอดชีวิตจากนัดแรกไหม

102
00:09:49,463 --> 00:09:51,716
‎ฉันจัดให้เธอนอนในหอเก่าของแม่

103
00:09:51,799 --> 00:09:52,717
‎บ้านโอฟีเลีย

104
00:09:55,428 --> 00:09:56,721
‎เตือนความจำหนูหน่อย

105
00:09:56,804 --> 00:10:01,517
‎โอฟีเลียคือคนที่ฆ่าตัวตาย
‎หลังจากโดนครอบครัวกดดันจนเป็นบ้า ถูกไหม

106
00:10:08,566 --> 00:10:10,901
‎ไปพบรูมเมทคนใหม่ของเธอกันไหมจ๊ะ

107
00:10:18,534 --> 00:10:20,494
‎ที่นี่ช่าง… สีสันสดใส

108
00:10:24,915 --> 00:10:25,833
‎ดีจ้า เมทจ๋า

109
00:10:25,916 --> 00:10:29,086
‎เวนส์เดย์ นี่อีนิด ซินแคลร์

110
00:10:29,170 --> 00:10:30,713
‎เธอโอเครึเปล่า

111
00:10:30,796 --> 00:10:32,298
‎ดูหน้าซีดๆ

112
00:10:33,799 --> 00:10:35,509
‎เวนส์เดย์ดูใกล้ตายแบบนี้เสมอ

113
00:10:37,428 --> 00:10:38,888
‎บ้านโอฟีเลียขอต้อนรับ

114
00:10:40,806 --> 00:10:42,600
‎ไม่ชอบกอดสินะ เข้าใจละ

115
00:10:42,683 --> 00:10:44,226
‎อย่าถือเวนส์เดย์เลยนะ

116
00:10:44,310 --> 00:10:46,437
‎ลูกเป็นภูมิแพ้สีสัน

117
00:10:46,520 --> 00:10:47,688
‎โห ว้าว

118
00:10:48,397 --> 00:10:49,690
‎ถ้าเจอสีจะเป็นยังไง

119
00:10:50,191 --> 00:10:53,861
‎ฉันจะเป็นผื่นลมพิษ
‎แล้วเนื้อก็ลอกออกจากกระดูก

120
00:10:53,944 --> 00:10:56,656
‎โชคดีที่เราสั่งเครื่องแบบพิเศษไว้ให้แล้ว

121
00:10:57,740 --> 00:10:59,909
‎อีนิด ช่วยพาเวนส์เดย์ไปห้องทะเบียน

122
00:10:59,992 --> 00:11:02,161
‎ไปรับเครื่องแบบและตารางเรียน

123
00:11:02,244 --> 00:11:04,246
‎ระหว่างนั้นก็พาทัวร์โรงเรียนไปด้วยเลย

124
00:11:16,258 --> 00:11:18,260
‎เนเวอร์มอร์ตั้งขึ้นเมื่อปี 1791

125
00:11:18,344 --> 00:11:19,970
‎เพื่อให้การศึกษากับคนอย่างเรา

126
00:11:20,054 --> 00:11:21,722
‎พวกนอกกรอบ คนพิลึก สัตว์ประหลาด

127
00:11:22,306 --> 00:11:24,725
‎เลือกกลุ่มชายขอบที่ชอบเองได้เลย

128
00:11:24,809 --> 00:11:26,936
‎ไม่ต้องมาท่องบทพาชมโรงเรียน

129
00:11:27,770 --> 00:11:30,731
‎- ฉันไม่คิดจะอยู่ที่นี่นาน
‎- ทำไมล่ะ

130
00:11:30,815 --> 00:11:32,024
‎พ่อแม่ฉันหาทำเรื่องนี้

131
00:11:32,608 --> 00:11:35,111
‎อ้าวนั่นไง แม่ที่ยืนยิ้มเยาะอยู่

132
00:11:35,778 --> 00:11:38,197
‎ทั้งคู่หาข้ออ้างจะส่งฉันมาที่นี่ตั้งนานแล้ว

133
00:11:38,781 --> 00:11:42,243
‎ทั้งหมดเป็นแผนร้ายแต่ไม่ลับของพวกเขา

134
00:11:42,326 --> 00:11:43,369
‎แผนอะไร

135
00:11:43,953 --> 00:11:46,038
‎แผนจับฉันถอดแบบให้เป็นอีกปางนึงของพ่อแม่

136
00:11:46,872 --> 00:11:49,709
‎อ้อ ถ้างั้นช่วยไขข้อข้องใจหน่อย

137
00:11:49,792 --> 00:11:52,336
‎คนลือกันว่าเธอฆ่าเด็กคนนึงที่โรงเรียนเก่า

138
00:11:52,420 --> 00:11:54,505
‎แล้วพ่อแม่ใช้เส้นทำให้เธอหลุดคดี

139
00:11:54,588 --> 00:11:56,757
‎ที่จริงฆ่าไปสองคน แต่ใครจะนั่งนับ

140
00:12:01,220 --> 00:12:02,638
‎ตรงนี้คือลานจัตุรัส

141
00:12:05,725 --> 00:12:07,101
‎นี่มันห้าเหลี่ยม

142
00:12:08,561 --> 00:12:12,022
‎ทำตัวเป็นสาวมืดมนปากแจ๋ว
‎อยู่โรงเรียนทั่วไปอาจจะเวิร์คนะ

143
00:12:12,106 --> 00:12:13,566
‎แต่ที่นี่มันไม่เหมือนกัน

144
00:12:14,442 --> 00:12:16,777
‎เดี๋ยวเบิกเนตรเรื่องสังคมเนเวอร์มอร์ให้เอง

145
00:12:17,403 --> 00:12:20,865
‎ฉันไม่คิดจะมีส่วนร่วม
‎กับพิธีกรรมเข้าฝูงของวัยรุ่นดาษดื่น

146
00:12:20,948 --> 00:12:24,618
‎งั้นก็เติมความรู้ใส่หลุมชิงชังไร้ก้นบึ้งของเธอซะ

147
00:12:24,702 --> 00:12:26,954
‎ที่นี่มีคนนอกกรอบหลายรูปแบบ

148
00:12:27,037 --> 00:12:30,833
‎แต่หลักๆ มีสี่กลุ่ม
‎เขี้ยว ขน หิน และเกล็ด

149
00:12:30,916 --> 00:12:34,378
‎พวกนั้นน่ะเขี้ยว เรียกอีกชื่อว่าแวมไพร์

150
00:12:34,462 --> 00:12:37,465
‎บางคนหมกอยู่ที่นี่มาหลายสิบปีแล้วนะ

151
00:12:38,215 --> 00:12:41,677
‎พวกโง่ตรงนั้นคือพวกมีขน
‎หรือที่เรียกว่ามนุษย์หมาป่า

152
00:12:41,761 --> 00:12:42,636
‎เหมือนฉันนี่

153
00:12:44,054 --> 00:12:46,348
‎คืนพระจันทร์เต็มดวงก็หนวกหูหน่อย

154
00:12:46,432 --> 00:12:47,641
‎พวกมีขนจะแปลงร่างกัน

155
00:12:47,725 --> 00:12:50,186
‎ขอแนะนำให้ซื้อหูฟังแบบตัดเสียงได้ดีๆ

156
00:12:50,269 --> 00:12:52,313
‎พวกเกล็ดคือไซเรนสินะ

157
00:12:52,938 --> 00:12:54,148
‎หัวไวนี่

158
00:12:54,231 --> 00:12:58,736
‎และคนนั้น บิยังก้า บาร์เคลย์
‎เป็นระดับราชนิกูลของเนเวอร์มอร์

159
00:13:00,821 --> 00:13:02,782
‎แต่ช่วงนี้ใกล้จะตกบัลลังก์แล้ว

160
00:13:02,865 --> 00:13:05,868
‎เมื่อก่อนนางเป็นแฟนกับ
‎ศิลปินอมทุกข์ประจำรร. เซเวียร์ ธอร์ป

161
00:13:05,951 --> 00:13:08,204
‎แต่เพิ่งเลิกกันหมาดๆ ตอนเปิดเทอม

162
00:13:08,287 --> 00:13:10,039
‎ไม่รู้สาเหตุเหมือนกัน

163
00:13:10,623 --> 00:13:12,249
‎- น่าสนใจ
‎- ใช่มั้ยล่ะ

164
00:13:12,333 --> 00:13:15,711
‎วล็อกของฉันเป็นแหล่งข่าวซุบซิบ
‎เบอร์หนึ่งของเนเวอร์มอร์

165
00:13:15,795 --> 00:13:19,340
‎โย่ อีนิด เธอต้องอึ้งกับเรื่องเม้าท์
‎ว่าที่รูมเมทเธอที่ฉันได้ยินมา

166
00:13:19,423 --> 00:13:21,550
‎นางกินเนื้อมนุษย์

167
00:13:21,634 --> 00:13:23,552
‎เขมือบเด็กในโรงเรียนเก่าที่นางฆ่าสดๆ

168
00:13:23,636 --> 00:13:25,262
‎เธอต้องระวังตัวให้ดีนะ

169
00:13:26,472 --> 00:13:27,473
‎ตรงกันข้าม

170
00:13:27,556 --> 00:13:31,977
‎ที่จริงฉันนำร่างเหยื่อไปหั่นเป็นชิ้นๆ
‎แล้วค่อยป้อนให้สัตว์เลี้ยงแสนน่ารักกิน

171
00:13:33,312 --> 00:13:35,731
‎เอแจ็กซ์ นี่รูมเมทคนใหม่ของฉัน เวนส์เดย์

172
00:13:37,024 --> 00:13:37,900
‎โห

173
00:13:38,734 --> 00:13:40,277
‎อย่างกับเธอเป็นภาพขาวดำ

174
00:13:41,195 --> 00:13:43,322
‎- แบบมีฟิลเตอร์ไอจีติดตัวเลยงี้
‎- อย่าไปสน

175
00:13:43,405 --> 00:13:45,908
‎พวกกอร์กอนจะอ๊องๆ หน่อย

176
00:13:45,991 --> 00:13:47,201
‎น่ารักนะ แต่ช่างไม่รู้อะไรเลย

177
00:13:47,284 --> 00:13:49,703
‎คือโรงเรียนมันเล็ก
‎ไม่ค่อยมีข้อมูลออนไลน์ของเธอน่ะ

178
00:13:49,787 --> 00:13:52,790
‎เธอควรมีไอจี สแนปแชทหรือติ๊กต่อก

179
00:13:53,582 --> 00:13:57,378
‎ฉันว่าโซเชียลมีเดียเป็นหลุมดูดวิญญาณ
‎ที่คนร้องหาการยอมรับอย่างสูญเปล่า

180
00:14:03,968 --> 00:14:06,804
‎ดูลูกสิ กับดักมรณะของพ่อ

181
00:14:07,429 --> 00:14:11,141
‎เห็นลูกใส่เครื่องแบบนี้แล้ว
‎พ่อระลึกถึงความทรงจำเลวร้ายมากมาย

182
00:14:11,225 --> 00:14:13,060
‎- ใช่ไหม ทิช
‎- ใช่ค่ะ

183
00:14:14,854 --> 00:14:16,814
‎หนุ่มๆ ไปรอในรถดีไหม

184
00:14:17,398 --> 00:14:19,191
‎เวนส์เดย์กับแม่ขอคุยกันเดี๋ยว

185
00:14:26,365 --> 00:14:27,324
‎พักสลี่ย์

186
00:14:28,534 --> 00:14:30,327
‎นายมันอ่อนด้อยแถมยังอ่อนแอ

187
00:14:30,411 --> 00:14:33,956
‎ไม่มีทางอยู่รอดถ้าพี่ไม่อยู่ด้วย
‎ให้เวลาสองเดือนเต็มที่

188
00:14:34,665 --> 00:14:36,458
‎ฉันก็จะคิดถึงพี่เหมือนกันนะ

189
00:14:42,464 --> 00:14:47,553
‎ถ้าวางแผนจะหนีไปไหน เลิกเสียเดี๋ยวนี้

190
00:14:49,221 --> 00:14:54,685
‎แม่แจ้งสมาชิกในตระกูลให้ติดต่อเรา
‎ทันทีที่ลูกก้าวเท้าไปให้แปดเปื้อนบ้านเขา

191
00:14:56,604 --> 00:14:57,813
‎ลูกไม่มีที่ไปแล้ว

192
00:14:57,897 --> 00:15:00,941
‎ก็เช่นเคย ประมาทกันเกินไปหน่อยนะ คุณแม่

193
00:15:01,025 --> 00:15:03,652
‎ลูกจะหนีจากที่คุมขังทางการศึกษานี้ให้ได้

194
00:15:03,736 --> 00:15:05,988
‎แล้วแม่จะไม่ได้ข่าวจากลูกอีกเลย

195
00:15:06,864 --> 00:15:08,991
‎ลูกเป็นเด็กฉลาดนะ เวนส์เดย์

196
00:15:09,074 --> 00:15:11,827
‎แต่บางครั้งลูกก็ขวางความเจริญตัวเอง

197
00:15:13,704 --> 00:15:16,916
‎แม่แน่ใจว่าอีกหน่อยลูกต้องหลงรักเนเวอร์มอร์

198
00:15:17,708 --> 00:15:21,295
‎และเห็นว่าโรงเรียนนี้
‎เปลี่ยนชีวิตเราได้เหมือนที่แม่เห็น

199
00:15:23,797 --> 00:15:26,967
‎อ้อ แม่มีของขวัญให้

200
00:15:29,762 --> 00:15:30,763
‎ว.

201
00:15:32,181 --> 00:15:33,015
‎ม.

202
00:15:33,599 --> 00:15:34,683
‎ชื่อย่อของเราสองคน

203
00:15:35,267 --> 00:15:37,478
‎ทำจากหินออบซิเดี้ยน

204
00:15:38,604 --> 00:15:41,774
‎นักบวชแอซเทคใช้อัญเชิญนิมิต

205
00:15:43,317 --> 00:15:45,319
‎เป็นสัญลักษณ์ถึงสายสัมพันธ์เราแม่ลูก

206
00:15:48,030 --> 00:15:51,742
‎วิญญาณตัวไหนของแม่
‎เสนอให้เอาเครื่องรางน่าเกลียดนี้มาให้หนู

207
00:15:52,451 --> 00:15:53,994
‎หนูไม่ใช่แม่

208
00:15:55,204 --> 00:15:58,582
‎หนูจะไม่มีทางตกหลุมรัก
‎หรือเป็นแม่บ้าน หรือมีครอบครัว

209
00:16:01,085 --> 00:16:04,672
‎เขาบอกแม่แล้วว่าเด็กวัยนี้จะพูดจาทำร้ายจิตใจ

210
00:16:05,214 --> 00:16:06,799
‎แม่ไม่ควรเอามาใส่ใจ

211
00:16:08,300 --> 00:16:10,219
‎โชคดีนะ แม่ไม่มีหัวใจอยู่แล้ว

212
00:16:12,763 --> 00:16:15,057
‎ในที่สุดก็ยอมพูดดีกับแม่

213
00:16:18,644 --> 00:16:21,939
‎เลิร์ช ขอลูกแก้วหน่อยจ้ะ

214
00:16:24,984 --> 00:16:28,028
‎ช่วงอาทิตย์แรกที่กำลังปรับตัว
‎โรงเรียนไม่ให้เราคุยกับลูก

215
00:16:28,112 --> 00:16:30,489
‎ดังนั้นเราจะโทรหาวันอาทิตย์หน้า

216
00:16:57,057 --> 00:16:58,684
‎ไม่ต้องห่วงหรอก ที่รัก

217
00:16:59,309 --> 00:17:01,520
‎แมงป่องน้อยของเราไม่ได้อยู่คนเดียว

218
00:17:27,421 --> 00:17:28,547
‎ส่วนที่เหลือไปไหนล่ะ

219
00:17:29,131 --> 00:17:31,884
‎ลำตัวกับแขนข้างนึงอยู่ทางโน้น

220
00:17:32,801 --> 00:17:34,636
‎เราเจอขาข้างนึงริมทะเลสาบ

221
00:17:34,720 --> 00:17:37,681
‎มีแขนอยู่บนต้นไม้โน่นด้วย

222
00:17:37,765 --> 00:17:40,768
‎อวัยวะที่เหลือส่วนใหญ่หายังไม่เจอ

223
00:17:40,851 --> 00:17:43,771
‎มันตรงกับที่เหยื่ออีกสองคนโดนเมื่อสัปดาห์ก่อน

224
00:17:44,938 --> 00:17:48,067
‎ออกคำเตือนนักเดินป่าว่าอย่าเข้ามาตอนนี้

225
00:17:48,150 --> 00:17:51,570
‎ห้ามออกใบอนุญาตให้เข้ามาตั้งแคมป์
‎ในช่วงระยะเวลานี้

226
00:17:51,653 --> 00:17:53,489
‎จะให้ฉันบอกสื่อยังไง

227
00:17:53,572 --> 00:17:56,784
‎คุณก็รู้ว่าสื่อต้องตอมหึ่งเหมือนยุงหน้าร้อน

228
00:17:57,659 --> 00:18:00,788
‎- บอกว่าหมีโผล่มาอีกแล้ว
‎- พูดเองยังไม่เชื่อเองเลย นายอำเภอ

229
00:18:00,871 --> 00:18:02,414
‎ก็ไม่ได้เชื่อ

230
00:18:03,373 --> 00:18:05,250
‎ตัวที่ทำเรื่องแบบนี้ไม่ใช่มนุษย์หรอก

231
00:18:06,168 --> 00:18:08,295
‎คดีฆาตกรรมพวกนี้เกี่ยวข้องกับเนเวอร์มอร์แน่ๆ

232
00:18:08,378 --> 00:18:10,798
‎แค่ยังพิสูจน์ไม่ได้ ระหว่างนั้น…

233
00:18:12,257 --> 00:18:13,717
‎โทษหมีไปก่อน

234
00:18:28,398 --> 00:18:30,651
‎เธอทำอะไรกับห้องฉันน่ะ

235
00:18:31,485 --> 00:18:33,445
‎แบ่งห้อง "ของเรา" ให้เท่าเทียมกัน

236
00:18:36,115 --> 00:18:38,534
‎ฝั่งเธอดูเหมือนอ้วกพุ่งเป็นสายรุ้ง

237
00:18:39,034 --> 00:18:40,869
‎- ฉัน…
‎- ถ้าเงียบได้จะดีมาก

238
00:18:40,953 --> 00:18:42,621
‎ถึงเวลาเขียนหนังสือแล้ว

239
00:18:42,704 --> 00:18:44,123
‎เวลาเขียนหนังสือเหรอ

240
00:18:44,206 --> 00:18:46,416
‎ฉันอุทิศเวลาวันละหนึ่งชั่วโมงไว้เขียนนิยาย

241
00:18:46,500 --> 00:18:49,628
‎ถ้าเธอทำแบบเดียวกัน
‎วล็อกเธออาจจะอ่านรู้เรื่องขึ้นมาบ้าง

242
00:18:49,711 --> 00:18:52,631
‎บันทึกฆาตกรต่อเนื่อง
‎ยังใช้เครื่องหมายวรรคตอนได้ดีกว่าเธออีก

243
00:18:52,714 --> 00:18:54,341
‎ฉันเขียนตามสไตล์ของฉัน

244
00:18:54,424 --> 00:18:57,219
‎ความจริงของฉัน
‎ฟอลโลเวอร์ฉันชอบแบบนั้น

245
00:18:57,302 --> 00:18:59,721
‎ฟอลโลเวอร์ของเธอเป็นพวกตื้นเขิน

246
00:19:00,514 --> 00:19:03,600
‎พวกนั้นตอบเธอด้วยภาพเล็กๆ ไร้ชีวิตชีวา

247
00:19:04,268 --> 00:19:05,269
‎หมายถึงอีโมจิเหรอ

248
00:19:05,853 --> 00:19:07,646
‎คนเขาใช้เครื่องหมายแสดงความรู้สึกกัน

249
00:19:07,729 --> 00:19:10,065
‎เธอคงไม่เข้าใจแนวคิดนี้สินะ

250
00:19:11,275 --> 00:19:14,486
‎เวลามองหน้าเธอ ฉันคิดถึงอีโมจิต่อไปนี้

251
00:19:15,112 --> 00:19:17,447
‎เชือก พลั่ว หลุม

252
00:19:18,949 --> 00:19:20,617
‎อ้อ แล้วชื่อแอดดัมส์มี ด. สองตัว

253
00:19:20,701 --> 00:19:23,996
‎ถ้าจะนินทาฉัน อย่างน้อยก็สะกดชื่อให้ถูกหน่อย

254
00:19:28,125 --> 00:19:29,042
‎ปิดเดี๋ยวนี้

255
00:19:31,086 --> 00:19:32,921
‎เตือนครั้งสุดท้ายนะ

256
00:19:34,506 --> 00:19:36,341
‎อย่ามาหาเรื่อง

257
00:19:36,425 --> 00:19:40,137
‎น้อนแมวเล็บคมนะ ไม่กลัวที่จะใช้ด้วย

258
00:19:41,305 --> 00:19:42,681
‎สวัสดีจ้ะ สาวๆ

259
00:19:42,764 --> 00:19:44,725
‎อุ๊ย ขอโทษที่เหยียบโคลนเข้ามา

260
00:19:44,808 --> 00:19:48,520
‎ครูอยากแวะมาดูว่าเวนส์เดย์ปรับตัวไหวมั้ย

261
00:19:54,651 --> 00:19:55,569
‎จังหวะไม่ดีรึเปล่า

262
00:19:57,321 --> 00:20:00,115
‎นี่ครูธอร์นฮิล เป็นคุณแม่ประจำหอ

263
00:20:00,199 --> 00:20:02,993
‎ขอโทษนะที่ไม่ได้อยู่รอทักทายตอนเธอมาถึง

264
00:20:03,076 --> 00:20:05,871
‎อีนิดคงช่วยต้อนรับแบบฉบับเนเวอร์มอร์แล้วเนอะ

265
00:20:05,954 --> 00:20:07,873
‎เขาต้อนรับขับสู้หนักมาก

266
00:20:08,582 --> 00:20:10,209
‎หนูเลยหวังว่าจะได้สู้กลับ

267
00:20:10,792 --> 00:20:12,044
‎ตอนเขาหลับ

268
00:20:13,837 --> 00:20:17,466
‎อ้อ นี่ของขวัญต้อนรับเข้าโรงเรียนใหม่
‎เล็กๆ น้อยๆ จากเรือนกระจกครูเอง

269
00:20:17,549 --> 00:20:20,802
‎ครูพยายามเลือกดอกไม้
‎ให้เหมาะกับสาวๆ แต่ละคน

270
00:20:20,886 --> 00:20:23,138
‎ตอนอ่านคำแถลงของเธอในใบสมัคร

271
00:20:23,222 --> 00:20:24,932
‎ครูคิดถึงต้นนี้ขึ้นมาเลย

272
00:20:25,015 --> 00:20:26,141
‎รักเร่สีดำ

273
00:20:26,225 --> 00:20:27,267
‎อุ๊ย รู้จักด้วยเหรอ

274
00:20:27,351 --> 00:20:30,103
‎รู้สิ ตั้งชื่อตามคดีฆาตกรรมปริศนาที่หนูชอบที่สุด

275
00:20:32,231 --> 00:20:33,065
‎ขอบคุณค่ะ

276
00:20:33,649 --> 00:20:36,985
‎โอเคโอใจ ก่อนจะกลับ
‎ขอบอกกฎการอยู่หอนิดหน่อย

277
00:20:37,611 --> 00:20:39,905
‎ปิดไฟตอนสี่ทุ่ม ห้ามเปิดเพลงดัง

278
00:20:39,988 --> 00:20:42,157
‎และห้ามพาหนุ่มเข้ามาเด็ดขาด

279
00:20:42,241 --> 00:20:44,451
‎ถ้าจะเข้าเมืองต้องทำยังไงคะ

280
00:20:44,534 --> 00:20:47,287
‎ใบอนุญาตเข้าเมืองเจริโค
‎จะได้รับเป็นกรณีพิเศษ ไม่ใช่สิทธิ์จ้ะ

281
00:20:47,371 --> 00:20:51,124
‎เดินเร็วๆ ก็ประมาณ 25 นาทีถึง
‎ช่วงสุดสัปดาห์จะมีรถรับส่ง

282
00:20:51,208 --> 00:20:54,878
‎ชาวบ้านเขาจะเกร็งๆ กับเนเวอร์มอร์หน่อย

283
00:20:54,962 --> 00:21:00,884
‎ดังนั้นอย่ากวนน้ำให้ขุ่น
‎หรือทำตัวตามแบบฉบับคนนอกกรอบ

284
00:21:00,968 --> 00:21:05,138
‎แปลว่าเก็บเล็บให้ดี
‎และอย่าอุดปากใครเวลาเขาหลับ

285
00:21:05,722 --> 00:21:06,807
‎เข้าใจไหม

286
00:21:09,309 --> 00:21:10,269
‎ดีใจที่ได้คุยจ้ะ

287
00:21:42,175 --> 00:21:44,177
‎โค้ช นางขัดขาผม

288
00:21:44,970 --> 00:21:46,805
‎เธอโจมตีตามตำรา โรวัน

289
00:21:46,888 --> 00:21:50,017
‎ถ้านายบ่นน้อยลงและซ้อมมากขึ้น
‎นายอาจจะไม่ห่วยขนาดนี้

290
00:21:50,100 --> 00:21:52,978
‎เอาจริงนะโค้ช
‎เมื่อไหร่จะเจอคู่แข่งที่สมน้ำสมเนื้อ

291
00:21:53,061 --> 00:21:54,938
‎มีใครอยากจะท้าแข่งอีกมั้ย

292
00:21:55,022 --> 00:21:56,023
‎ฉันอยาก

293
00:21:57,691 --> 00:22:01,194
‎อ้าว เธอคือยัยโรคจิตที่เขาปล่อยเข้ามาสินะ

294
00:22:01,278 --> 00:22:05,282
‎ส่วนเธอก็นังผึ้งราชินีไม่มีใครตั้ง
‎เรื่องผึ้งนี่น่าสนใจนะ

295
00:22:05,365 --> 00:22:07,284
‎ถ้าเอาเหล็กในออก มันจะเดี้ยงตายไปเลย

296
00:22:09,745 --> 00:22:12,122
‎โรวันไม่จำเป็นต้องให้เธอมาปกป้อง

297
00:22:12,205 --> 00:22:15,292
‎- เขาไม่ได้จนตรอกขนาดนั้น ก็แค่ขี้เกียจ
‎- ตกลงจะแข่งกันรึเปล่า

298
00:22:20,964 --> 00:22:22,257
‎ตั้งการ์ด

299
00:22:48,700 --> 00:22:50,327
‎เวนส์เดย์ได้แต้ม

300
00:22:57,667 --> 00:22:59,044
‎คะแนนเท่ากันแล้ว

301
00:23:02,964 --> 00:23:05,675
‎แต้มแรกก็แค่มือใหม่ดวงดี

302
00:23:06,551 --> 00:23:07,761
‎มาจัดการให้มันจบๆ

303
00:23:09,096 --> 00:23:12,140
‎คะแนนสุดท้าย
‎ฉันอยากขอท้ารบอย่างเป็นทางการ

304
00:23:12,224 --> 00:23:13,141
‎ไม่ใส่หน้ากาก

305
00:23:13,225 --> 00:23:14,559
‎ไม่หุ้มปลายดาบ

306
00:23:15,936 --> 00:23:17,562
‎ผู้ชนะคือคนที่เรียกเลือด

307
00:23:23,360 --> 00:23:25,153
‎แล้วแต่เธอตัดสินใจนะ บิยังก้า

308
00:23:29,491 --> 00:23:31,701
‎มาดูกันว่าเลือดเธอเป็นสีขาวดำรึเปล่า

309
00:24:05,485 --> 00:24:08,989
‎หน้าค่อยมีสีสันขึ้นมาหน่อยนะ

310
00:24:19,332 --> 00:24:20,750
‎เธอชื่อเวนส์เดย์ใช่มั้ย

311
00:24:24,004 --> 00:24:24,963
‎ฉันโรวัน

312
00:24:26,214 --> 00:24:28,592
‎- ฉันเข้าใจความรู้สึกเธอ
‎- รับรองได้ว่าไม่เข้าใจ

313
00:24:29,384 --> 00:24:31,970
‎แม่สัญญาว่าสุดท้ายฉันจะเจอที่ซึ่งเหมาะกับฉัน

314
00:24:34,097 --> 00:24:38,435
‎ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าจะสามารถ
‎เป็นคนนอกในโรงเรียนของคนนอกอีกที

315
00:24:39,728 --> 00:24:41,730
‎แต่เธอดูอาการหนักกว่าฉันอีก

316
00:24:44,774 --> 00:24:46,735
‎เสียใจด้วยที่โดน… สะกิด

317
00:24:46,818 --> 00:24:48,904
‎ทำดีแล้วเด่นก็เป็นภัย

318
00:24:56,328 --> 00:24:57,621
‎(ห้องพยาบาล)

319
00:25:20,060 --> 00:25:21,561
‎เวนส์เดย์!

320
00:25:30,237 --> 00:25:31,196
‎ขอต้อนรับกลับโลก

321
00:25:32,572 --> 00:25:34,032
‎ค่อยๆ ลุก

322
00:25:35,242 --> 00:25:36,660
‎พยาบาลบอกว่าสมองไม่กระเทือน

323
00:25:36,743 --> 00:25:38,787
‎แต่คงหัวโนอย่างแรง

324
00:25:38,870 --> 00:25:41,081
‎เรื่องสุดท้ายจำได้ว่าเดินอยู่ข้างนอก

325
00:25:41,164 --> 00:25:44,084
‎รู้สึกทั้งโกรธเกรี้ยว
‎ทั้งสมเพชและเกลียดตัวเองปนกัน

326
00:25:45,418 --> 00:25:46,795
‎ไม่เคยรู้สึกแบบนั้นมาก่อน

327
00:25:46,878 --> 00:25:49,506
‎แพ้บิยังก้าก็ทำให้รู้สึกแบบนั้นล่ะมั้ง

328
00:25:49,589 --> 00:25:52,968
‎ฉันเงยหน้ามองเห็น
‎รูปปั้นการ์กอยล์ร่วงลงมา แล้วก็คิดว่า

329
00:25:53,051 --> 00:25:55,053
‎"อย่างน้อยก็ตายอย่างมีจินตนาการ"

330
00:25:56,805 --> 00:25:58,139
‎แต่นายรวบตัวฉันหลบทัน

331
00:25:59,599 --> 00:26:00,433
‎ทำไม

332
00:26:02,185 --> 00:26:03,311
‎เรียกว่าสัญชาตญาณแล้วกัน

333
00:26:04,854 --> 00:26:06,523
‎นายใช้ความเป็นสุภาพบุรุษหลบใน

334
00:26:06,606 --> 00:26:10,193
‎ซึ่งเป็นเครื่องมือปิตาธิปไตย
‎มาเค้นความซาบซึ้งจนวันตายจากฉันเหรอ

335
00:26:10,277 --> 00:26:12,070
‎คนส่วนใหญ่เขาแค่ขอบคุณนะ

336
00:26:12,153 --> 00:26:13,488
‎ฉันไม่ได้อยากให้ใครช่วย

337
00:26:13,572 --> 00:26:15,782
‎ฉันควรให้ไอ้ก้อนนั้นทับเธอเละงั้นสิ

338
00:26:15,865 --> 00:26:19,411
‎- ฉันอยากช่วยชีวิตตัวเองมากกว่า
‎- เห็นเธอเป็นเหมือนเดิมก็ดีใจ

339
00:26:20,870 --> 00:26:23,665
‎เผื่อฟังแล้วรู้สึกดีขึ้น ฉันแค่ตอบแทนบุญคุณน่ะ

340
00:26:25,041 --> 00:26:26,001
‎เซเวียร์ ธอร์ป

341
00:26:26,668 --> 00:26:27,919
‎เธออาจจำฉันไม่ได้

342
00:26:28,003 --> 00:26:31,423
‎คราวก่อนที่เจอกัน
‎ฉันเตี้ยกว่านี้ครึ่งเมตร หนักกว่านี้ 20 โล

343
00:26:31,506 --> 00:26:32,591
‎เกิดอะไรขึ้น

344
00:26:33,550 --> 00:26:36,469
‎- แตกเนื้อหนุ่มมั้ง
‎- เกิดอะไรขึ้นตอนที่เราเจอกัน

345
00:26:39,014 --> 00:26:41,141
‎อ๋อ ตอนนั้นงานศพแม่ทูนหัวของฉัน

346
00:26:41,725 --> 00:26:43,435
‎ท่านเป็นเพื่อนกับคุณยายของเธอ

347
00:26:43,518 --> 00:26:47,772
‎ยายสองคนอยู่ด้วยกันตอนอายุ 20 กว่าๆ
‎ต้มตุ๋นพวกคนรวยชื่อฉาวในยุโรป

348
00:26:49,149 --> 00:26:51,985
‎ไม่รู้เหมือนกัน เราเป็นเด็กสิบขวบเซ็งๆ

349
00:26:52,736 --> 00:26:54,321
‎เลยคิดไปเล่นซ่อนแอบ

350
00:26:54,404 --> 00:26:57,741
‎ฉันเกิดไอเดียบรรเจิดไปซ่อนในโลงของแม่ทูนหัว

351
00:26:57,824 --> 00:26:59,951
‎ก็เลยติดอยู่ในนั้น
‎ตอนคนกำลังจะยกโลงไปที่เมรุ

352
00:27:00,035 --> 00:27:01,620
‎ฉันได้ยินเสียงกรี๊ดอู้อี้จากในโลง

353
00:27:01,703 --> 00:27:05,624
‎นึกว่าแม่ทูนหัวของนายโกงความตายได้
‎และกำลังหาทางดิ้นออกจากโลง

354
00:27:05,707 --> 00:27:07,667
‎นั่นแหละ เธอหยุดพิธีไว้ได้

355
00:27:07,751 --> 00:27:09,711
‎ช่วยให้ฉันไม่โดนย่างสด เพราะงั้น…

356
00:27:11,212 --> 00:27:12,422
‎เราก็หายกันแล้ว

357
00:27:38,448 --> 00:27:39,282
‎นึกแล้วเชียว

358
00:27:40,075 --> 00:27:41,117
‎สวัสดี ธิง

359
00:27:45,330 --> 00:27:48,291
‎คิดเหรอว่าสัมผัสรับกลิ่น
‎ที่ฝึกมาอย่างดีของฉันจะจับไม่ได้

360
00:27:48,375 --> 00:27:52,170
‎กลิ่นดอกส้มเนโรลีกับมะกรูดจางๆ
‎ในโลชั่นทามือโปรดของนายน่ะ

361
00:27:53,338 --> 00:27:54,589
‎ให้จับทั้งวันก็ยังได้

362
00:27:56,675 --> 00:27:57,842
‎ยอมแพ้ยัง

363
00:28:01,721 --> 00:28:04,391
‎พ่อแม่ส่งนายมาสอดแนมฉันใช่มั้ย

364
00:28:05,725 --> 00:28:08,019
‎ให้หักนิ้วหน่อยก็ไม่ติดนะ

365
00:28:08,520 --> 00:28:12,065
‎การที่พ่อแม่นึกว่าฉันจะไม่รู้
‎พิสูจน์ว่าพวกเขาประมาทฉันเกินไปมาก

366
00:28:13,024 --> 00:28:15,860
‎โอ๊ย ธิง เจ้าอวัยวะซื่อบื้อน่าสมเพช

367
00:28:16,569 --> 00:28:18,363
‎พ่อแม่ไม่ได้เป็นห่วงฉัน

368
00:28:18,446 --> 00:28:21,366
‎พวกเขาเป็นนักเชิดหุ่นชั่ว
‎อยากชักใยฉัน แม้จะอยู่ไกลกัน

369
00:28:22,867 --> 00:28:24,786
‎ฉันว่านายมีสองทางเลือก

370
00:28:25,620 --> 00:28:26,621
‎ทางเลือกที่หนึ่ง…

371
00:28:27,747 --> 00:28:30,500
‎ฉันจะขังนายไว้ในนี้ตลอดทั้งเทอม

372
00:28:30,583 --> 00:28:34,129
‎นายจะเสียสติอย่างช้าๆ
‎ตอนที่พยายามตะกุยตะกายออกมา

373
00:28:34,212 --> 00:28:36,589
‎จนกระทั่งเล็บและผิวนิ่มลื่นเสียหายหมด

374
00:28:36,673 --> 00:28:38,591
‎เราทั้งคู่รู้นะว่านายรักความงามแค่ไหน

375
00:28:38,675 --> 00:28:39,759
‎ทางเลือกที่สอง…

376
00:28:41,428 --> 00:28:42,971
‎สาบานว่าจะจงรักภักดีต่อฉัน

377
00:28:48,935 --> 00:28:52,439
‎เรื่องแรกที่เราต้องทำคือหนีจากนรกวัยรุ่นแห่งนี้

378
00:28:53,481 --> 00:28:55,066
‎แน่สิ ฉันมีแผน

379
00:28:56,484 --> 00:28:57,986
‎เริ่มตั้งแต่ตอนนี้เลย

380
00:29:03,074 --> 00:29:08,204
‎(ขอต้อนรับสู่เจริโค - ตั้งเมื่อปี 1625
‎ถิ่นที่ตั้งพิลกริมเวิลด์)

381
00:29:11,374 --> 00:29:14,502
‎(เทศกาลเก็บเกี่ยวเจริโค
‎ความสนุกของเมืองเล็กตลอด 74 ปี!)

382
00:29:26,765 --> 00:29:29,392
‎คลินิกหมอคินบอทท์อยู่ชั้นสอง

383
00:29:29,476 --> 00:29:32,020
‎นักเรียนเนเวอร์มอร์คนอื่นๆ ยืนยันว่าเก่งมาก

384
00:29:32,645 --> 00:29:34,856
‎คุณจะรอตรงนี้จนกว่าจะเสร็จเหรอ

385
00:29:34,939 --> 00:29:37,901
‎หลังจากนั้นเผื่อได้ไปดื่มช็อกโกแลตร้อนกัน
‎ที่ร้านเวเธอร์เวน

386
00:29:37,984 --> 00:29:41,237
‎ครูใหญ่วีมส์คะ ความพยายาม
‎สร้างความผูกพันกลวงๆ นี้ไม่สมกับเป็นคุณ

387
00:29:44,199 --> 00:29:47,410
‎และการขับรถพานักเรียนไปไหนต่อไหน
‎ก็ต่ำกว่าระดับหน้าที่ของคุณด้วย

388
00:29:47,994 --> 00:29:51,247
‎ดูจากประวัติแล้ว ฉันแน่ใจว่าเธอกำลังคิดจะหนี

389
00:29:53,458 --> 00:29:55,627
‎ฉันมาเพื่อไม่ให้เกิดเรื่องนั้น

390
00:29:57,587 --> 00:29:58,713
‎ขอให้โชคดี

391
00:30:03,426 --> 00:30:05,512
‎ฉันอ่านบันทึกของที่ปรึกษาโรงเรียนเก่าเธอแล้ว

392
00:30:05,595 --> 00:30:08,681
‎ครูบรอนสทีน หลังจากคุยกันครั้งสุดท้าย
‎เธอก็สติแตกจนทำงานต่อไม่ได้

393
00:30:08,765 --> 00:30:10,725
‎ต้องลาพักยาวไปหกเดือน

394
00:30:11,684 --> 00:30:13,061
‎นั่งก่อนสิ

395
00:30:15,146 --> 00:30:16,689
‎แล้วเธอรู้สึกยังไงเรื่องนั้น

396
00:30:16,773 --> 00:30:17,899
‎สาแก่ใจ

397
00:30:17,982 --> 00:30:20,860
‎แต่คนที่ถักโครเชต์เป็นงานอดิเรก
‎ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่คู่ควร

398
00:30:21,611 --> 00:30:22,779
‎คู่ต่อสู้งั้นรึ

399
00:30:22,862 --> 00:30:27,033
‎ฉันหวังว่าเราสองคนจะสร้างมิตรภาพ
‎จากความไว้ใจและเคารพกันได้

400
00:30:27,116 --> 00:30:28,827
‎ที่นี่เป็นที่ปลอดภัย เวนส์เดย์

401
00:30:28,910 --> 00:30:31,329
‎ที่พักพิงใจให้เราเปิดอกคุยกันได้ทุกเรื่อง

402
00:30:31,412 --> 00:30:35,750
‎เรื่องที่เธอคิด ความรู้สึก มุมมองต่อโลกนี้
‎ปรัชญาประจำใจ

403
00:30:35,834 --> 00:30:39,128
‎ง่ายมาก หนูคิดว่ามันเสียเวลาเปล่า

404
00:30:39,712 --> 00:30:41,881
‎หนูมองโลกนี้เป็นที่ต้องทนอยู่

405
00:30:41,965 --> 00:30:44,551
‎และปรัชญาประจำใจคือ
‎ฆ่าได้ฆ่า ไม่งั้นก็โดนฆ่า

406
00:30:45,051 --> 00:30:47,679
‎ดังนั้น สมมติเมื่อมีใครแกล้งน้องชายเธอ

407
00:30:47,762 --> 00:30:50,014
‎เธอเลยตอบโต้
‎โดยเอาปลาปิรันย่าไปปล่อยในสระ

408
00:30:50,098 --> 00:30:53,476
‎คุณคงเคยได้ยินสุภาษิต
‎อย่าเอามีดเล็กไปสู้กับดาบ

409
00:30:54,519 --> 00:30:55,687
‎เว้นแต่จะซ่อนให้ดี

410
00:30:56,271 --> 00:30:58,982
‎ปัญหาคือเธอทำร้ายเด็กผู้ชายคนหนึ่ง
‎และไม่รู้สึกผิดที่ทำลงไป

411
00:30:59,065 --> 00:31:01,776
‎- เธอถึงต้องมาอยู่ตรงนี้
‎- เขาเสียอัณฑะไปหนึ่งข้าง

412
00:31:02,569 --> 00:31:05,655
‎หนูช่วยโลกไว้ต่างหาก
‎คนอย่างดาลตันไม่ควรปล่อยให้เจริญพันธุ์

413
00:31:05,738 --> 00:31:07,490
‎หนูตอบคำถามทุกอย่างหมดแล้ว

414
00:31:08,157 --> 00:31:09,409
‎ยังไม่จบนะจ๊ะ

415
00:31:12,829 --> 00:31:15,999
‎จิตบำบัดเป็นเครื่องมือทรงคุณค่า
‎ช่วยให้เราเข้าใจตัวเอง

416
00:31:16,082 --> 00:31:18,501
‎มันสอนวิธีใหม่ๆ ให้เธอนำไปใช้จัดการกับอารมณ์

417
00:31:18,585 --> 00:31:21,129
‎และช่วยให้เธอสร้างชีวิตที่ต้องการได้ด้วย

418
00:31:21,212 --> 00:31:22,922
‎หนูรู้ว่าตัวเองต้องการชีวิตแบบไหน

419
00:31:23,590 --> 00:31:24,591
‎งั้นเล่ามาหน่อยสิ

420
00:31:26,342 --> 00:31:29,345
‎ทุกอย่างที่คุยกันระหว่างบำบัด
‎เป็นความลับสุดยอด

421
00:31:32,015 --> 00:31:34,434
‎แผนของเธอมีเรื่องที่อยากเป็นนักเขียนด้วยมั้ย

422
00:31:34,517 --> 00:31:37,645
‎ฉันเข้าใจว่าเธอเขียนนิยาย
‎เรื่องนักสืบสาววัยรุ่นมาสามเล่มแล้ว

423
00:31:37,729 --> 00:31:40,857
‎ไวเปอร์ เด ลา มัวร์เต
‎เล่าเรื่องนั้นให้ฟังหน่อยสิจ๊ะ

424
00:31:40,940 --> 00:31:44,068
‎ไวเปอร์ฉลาด มีไหวพริบ ถูกเข้าใจผิดอยู่เสมอ

425
00:31:44,152 --> 00:31:45,904
‎พอมีลู่ทางจะส่งไปตีพิมพ์ได้หรือยัง

426
00:31:47,739 --> 00:31:50,658
‎บรรณาธิการเป็นสิ่งมีชีวิต
‎ที่อยู่ด้วยความกลัว มองการณ์ไกลไม่เป็น

427
00:31:50,742 --> 00:31:53,119
‎คนหนึ่งบรรยายงานเขียนหนูว่าสยองเอาสะใจ

428
00:31:53,202 --> 00:31:55,622
‎แถมยังแนะนำให้ไปปรึกษาจิตแพทย์

429
00:31:56,331 --> 00:31:57,498
‎สุดท้ายก็ต้องมาจริงๆ

430
00:31:58,082 --> 00:31:59,542
‎แล้วเธอรู้สึกยังไง

431
00:32:01,002 --> 00:32:02,670
‎หนูส่งคำ "ขอบคุณ" ไป

432
00:32:06,633 --> 00:32:07,926
‎(บรรณาธิการ)

433
00:32:11,387 --> 00:32:13,848
‎หนูเปิดใจรับคำวิจารณ์ที่สร้างสรรค์เสมอ

434
00:32:14,641 --> 00:32:15,850
‎ดีใจที่ได้ยินอย่างนั้น

435
00:32:16,351 --> 00:32:19,437
‎เพราะฉันก็ได้อ่านต้นฉบับ
‎เป็นส่วนหนึ่งของการประเมินสภาพจิต

436
00:32:19,520 --> 00:32:21,397
‎ความสัมพันธ์ที่ฉันว่าน่าสนใจที่สุด

437
00:32:21,481 --> 00:32:23,608
‎คือความสัมพันธ์ของไวเปอร์กับคุณแม่โดมินิกา

438
00:32:24,984 --> 00:32:26,486
‎มาคุยเรื่องนั้นดีมั้ย

439
00:32:29,238 --> 00:32:32,784
‎เวนส์เดย์จ๊ะ เส้นทางบำบัดนี้
‎เราต้องพูดถึงเรื่องที่อาจทำให้อึดอัดใจ

440
00:32:32,867 --> 00:32:34,077
‎หนูไม่ชอบเดินทาง

441
00:32:36,162 --> 00:32:38,498
‎ขออนุญาตเข้าห้องน้ำก่อนได้มั้ยคะ

442
00:32:50,843 --> 00:32:51,803
‎เวนส์เดย์

443
00:32:51,886 --> 00:32:53,346
‎มีปัญหาอะไรรึเปล่าจ๊ะ

444
00:32:55,431 --> 00:32:57,600
‎ซ่อนในนั้นจนกว่าจะหมดเวลาไม่ได้นะ

445
00:32:57,684 --> 00:32:58,643
‎หนูไม่เป็นไรค่ะ

446
00:32:58,726 --> 00:33:02,355
‎แค่กำลังเตรียมตัวออกเดินทางที่น่าอึดอัด

447
00:33:03,982 --> 00:33:04,941
‎ตะไบเล็บ

448
00:33:28,464 --> 00:33:33,553
‎วันเสาร์เหรอ ได้ตอนบ่าย
‎สักบ่ายสี่โมงได้ไหม

449
00:33:47,150 --> 00:33:48,443
‎ใครปล่อยออกมาเนี่ย

450
00:33:48,526 --> 00:33:50,403
‎ไอ้ตัวประหลาด

451
00:33:53,531 --> 00:33:57,076
‎(เวเธอร์เวนคาเฟ่และเบเกอรี่)

452
00:34:05,877 --> 00:34:07,086
‎ชิบเป๋ง!

453
00:34:07,170 --> 00:34:10,048
‎ชอบโผล่มาหลอกให้คนตกใจเล่นเหรอ

454
00:34:10,131 --> 00:34:11,466
‎นั่นเป็นงานอดิเรก

455
00:34:12,633 --> 00:34:13,885
‎เธอเรียนที่เนเวอร์มอร์

456
00:34:14,719 --> 00:34:16,721
‎ไม่ยักรู้ว่าเขาเปลี่ยนเครื่องแบบ

457
00:34:16,804 --> 00:34:18,097
‎ขอควอดใส่น้ำแข็ง

458
00:34:18,181 --> 00:34:19,182
‎เรื่องด่วน

459
00:34:21,434 --> 00:34:22,935
‎หมายถึงเอสเพรสโซสี่ช็อต

460
00:34:23,019 --> 00:34:24,687
‎ฉันรู้ว่าควอดคืออะไร

461
00:34:24,771 --> 00:34:28,232
‎แต่ว่า สปอยล์ตอนจบเลยละกัน
‎เครื่องเอสเพรสโซเป็นอัมพาตอยู่ เพราะงั้น…

462
00:34:28,316 --> 00:34:29,567
‎ตอนนี้มีแต่กาแฟดริป

463
00:34:30,068 --> 00:34:31,861
‎กาแฟดริปมีไว้ให้คนที่เกลียดตัวเอง

464
00:34:31,944 --> 00:34:34,572
‎และสำนึกได้ว่าชีวิตไม่มีเหตุผลไม่มีความหมาย

465
00:34:37,658 --> 00:34:39,327
‎เครื่องเป็นอะไร

466
00:34:39,410 --> 00:34:42,246
‎เป็นเครื่องชงกาแฟอารมณ์ร้ายที่เอาแต่ใจตัวเอง

467
00:34:42,330 --> 00:34:45,500
‎คู่มือภาษาอิตาเลียนก็แย่เข้าไปอีก

468
00:34:49,504 --> 00:34:53,257
‎ขอไขควงสามแฉก
‎กับประแจหกเหลี่ยมขนาดสี่มิลลิเมตร

469
00:34:53,341 --> 00:34:55,510
‎เดี๋ยวนะ อ่านอิตาเลียนได้ด้วยเหรอ

470
00:34:56,636 --> 00:34:58,930
‎แน่สิ นั่นเป็นภาษาแม่ของมาคีอาเวลลี

471
00:34:59,889 --> 00:35:02,308
‎เอางี้ ฉันจะซ่อมเครื่องชงกาแฟให้

472
00:35:02,391 --> 00:35:04,435
‎นายจะชงกาแฟให้ฉัน แล้วเรียกแท็กซี่ให้ด้วย

473
00:35:05,478 --> 00:35:07,855
‎ในเจริโคไม่มีแท็กซี่หรอก

474
00:35:07,939 --> 00:35:08,940
‎เรียกอูเบอร์มั้ย

475
00:35:09,023 --> 00:35:12,443
‎ฉันไม่มีมือถือ ไม่ขอเป็นทาสเทคโนโลยี

476
00:35:13,277 --> 00:35:14,529
‎งั้นก็ซวยแล้วล่ะ

477
00:35:14,612 --> 00:35:16,155
‎ว่าแต่เธอจะไปไหน

478
00:35:16,239 --> 00:35:19,242
‎เรื่องนั้นจะบอกแค่คนที่จำเป็นต้องรู้ แล้วรถไฟล่ะ

479
00:35:20,243 --> 00:35:23,246
‎สถานีที่ใกล้สุดคือเบอร์ลิงตัน
‎อยู่ห่างจากที่นี่ครึ่งชั่วโมง

480
00:35:23,329 --> 00:35:25,873
‎เครื่องมีปัญหาที่วาล์ว เคยเจอมาก่อนแล้ว

481
00:35:27,083 --> 00:35:29,418
‎ที่ไหน บ้านมีไอ้เครื่องยักษ์แบบนี้ด้วยเหรอ

482
00:35:29,502 --> 00:35:32,338
‎เจอในกิโยตินพลังไอน้ำ
‎ฉันสร้างเล่นตอนอายุสิบขวบ

483
00:35:33,464 --> 00:35:36,008
‎อยากตัดหัวตุ๊กตาให้มีประสิทธิภาพขึ้น

484
00:35:38,219 --> 00:35:39,178
‎แหง

485
00:35:39,262 --> 00:35:41,973
‎บาร์บี้มัจจุราช เข้ากันสุดๆ

486
00:35:47,645 --> 00:35:48,521
‎ขอบใจนะ

487
00:35:49,397 --> 00:35:51,858
‎เพิ่งเคยเจอเด็กเนเวอร์มอร์ที่ออกแรงทำงาน

488
00:35:53,776 --> 00:35:55,528
‎ฉันชื่อไทเลอร์นะ ลืมบอก

489
00:35:55,611 --> 00:35:58,823
‎ไม่ทันฟังตอนเธอบอกชื่อ
‎หรือว่านั่นก็บอกแค่คนที่จำเป็นต้องรู้

490
00:36:00,449 --> 00:36:01,284
‎เวนส์เดย์

491
00:36:01,993 --> 00:36:03,452
‎เอางี้นะ เวนส์เดย์

492
00:36:03,536 --> 00:36:06,330
‎เพื่อแสดงความขอบคุณ
‎ฉันขับรถไปส่งที่เบอร์ลิงตันเอามั้ย

493
00:36:06,414 --> 00:36:08,875
‎เยี่ยมเลย งั้นเอาควอดใส่ถ้วยกลับบ้าน

494
00:36:08,958 --> 00:36:11,419
‎แต่อีกหนึ่งชั่วโมงถึงจะเลิกงาน

495
00:36:13,504 --> 00:36:14,589
‎ฉันชดเชยให้

496
00:36:16,048 --> 00:36:17,508
‎ตั้งยี่สิบเหรียญ…

497
00:36:17,592 --> 00:36:19,051
‎ก็น่าสนใจ แต่ไม่เอา

498
00:36:21,262 --> 00:36:22,430
‎เอาไป 40

499
00:36:23,931 --> 00:36:27,560
‎คืองี้ เวนส์เดย์ เกร็ดเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับฉัน…

500
00:36:28,269 --> 00:36:32,773
‎ใครก็ซื้อฉันไม่ได้
‎ถ้าเธอไม่รอก็ต้องหาคนอื่นแทน

501
00:36:53,628 --> 00:36:54,670
‎เกิดอะไรขึ้น

502
00:36:54,754 --> 00:36:56,923
‎(วาเลอรี คินบอทท์
‎นักจิตบำบัด)

503
00:37:00,343 --> 00:37:01,886
‎เฮ้ย พวกเรา ดูสิ

504
00:37:01,969 --> 00:37:03,095
‎- ใครน่ะ
‎- พวก…

505
00:37:03,179 --> 00:37:04,180
‎มาเร็ว

506
00:37:08,267 --> 00:37:10,394
‎ตัวประหลาดเนเวอร์มอร์ออกมาทำอะไรข้างนอก

507
00:37:10,478 --> 00:37:11,646
‎นี่โต๊ะประจำเรา

508
00:37:12,438 --> 00:37:14,690
‎พวกนายสามคน
‎แต่งตัวเหมือนพวกคลั่งศาสนาทำไม

509
00:37:15,816 --> 00:37:18,027
‎- เราเป็นนักจาริกแสวงบุญ
‎- ก็ไม่ต่างกัน

510
00:37:18,110 --> 00:37:19,570
‎เราทำงานที่พิลกริมเวิลด์

511
00:37:23,616 --> 00:37:26,494
‎ต้องโง่เป็นพิเศษถึงจะสร้างสวนสนุกทั้งสวน

512
00:37:26,577 --> 00:37:28,537
‎อุทิศให้พวกหัวรุนแรงคลั่งการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์

513
00:37:29,121 --> 00:37:31,207
‎พ่อฉันเป็นเจ้าของพิลกริมเวิลด์

514
00:37:31,290 --> 00:37:32,667
‎เธอด่าว่าใครโง่

515
00:37:33,626 --> 00:37:35,002
‎ก็ถ้าพฤติกรรมมันใช่

516
00:37:35,086 --> 00:37:36,504
‎พวกนาย ถอยไป

517
00:37:36,587 --> 00:37:38,881
‎- ไม่ต้องมายุ่ง กัลพิน
‎- ใช่ ไม่ต้องมายุ่ง

518
00:37:40,841 --> 00:37:42,760
‎ตอบมาสิ ตัวประหลาด

519
00:37:44,887 --> 00:37:46,389
‎เคยนอนกับคนปกติมะ

520
00:37:47,223 --> 00:37:49,141
‎ไม่เคยเจอใครที่รับไหว

521
00:37:54,063 --> 00:37:54,897
‎- แฮ่!
‎- เฮ้ย!

522
00:38:14,000 --> 00:38:16,544
‎ไปเรียนกระบวนท่ากังฟูมาจากไหน

523
00:38:16,627 --> 00:38:17,837
‎ลุงสอน

524
00:38:17,920 --> 00:38:20,506
‎ลุงเคยอยู่ในอารามทิเบตมาห้าปี

525
00:38:21,132 --> 00:38:22,383
‎เป็นพระเหรอ

526
00:38:22,466 --> 00:38:23,342
‎เป็นนักโทษ

527
00:38:25,261 --> 00:38:26,137
‎พ่อ

528
00:38:28,014 --> 00:38:29,849
‎ไทเลอร์ เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น

529
00:38:29,932 --> 00:38:33,394
‎พวกนี้กวนใจลูกค้า
‎ลูกค้าเลยจัดการให้รู้เรื่อง

530
00:38:35,271 --> 00:38:37,481
‎เด็กตัวเล็กๆ นี่เล่นงานผู้ชายสามคนเลยเหรอ

531
00:38:38,149 --> 00:38:39,483
‎แกช่วยรึเปล่า

532
00:38:40,067 --> 00:38:42,194
‎พ่อ สาบานได้ ผมไม่เกี่ยวนะ

533
00:38:43,988 --> 00:38:44,947
‎ขออภัยค่ะ นายอำเภอ

534
00:38:45,031 --> 00:38:46,991
‎แม่หนูคนนี้แอบหลบฉันมา

535
00:38:47,074 --> 00:38:48,951
‎มาเร็วจ้ะ คุณแอดดัมส์ กลับได้แล้ว

536
00:38:50,703 --> 00:38:52,204
‎เดี๋ยวก่อนนะ อย่าเพิ่งไป

537
00:38:54,248 --> 00:38:55,374
‎เด็กบ้านแอดดัมส์เหรอ

538
00:38:57,543 --> 00:39:00,129
‎อย่าบอกนะว่าโกเมซ แอดดัมส์เป็นพ่อ

539
00:39:01,422 --> 00:39:04,342
‎ไอ้หมอนั่นควรต้องเข้าคุกข้อหาฆ่าคนตาย

540
00:39:04,425 --> 00:39:07,345
‎ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นจริงๆ ละมั้ง

541
00:39:09,013 --> 00:39:10,348
‎ฉันจะจับตาดูเธอ

542
00:39:11,098 --> 00:39:12,058
‎โอเค

543
00:39:16,520 --> 00:39:19,732
‎แค่วันแรกก็โดนนายอำเภอกัลพินเพ่งเล็ง

544
00:39:20,274 --> 00:39:23,361
‎- ก็อยากจะบอกว่าประหลาดใจ
‎- เขาพูดถึงพ่อหนูอย่างนั้นแปลว่าอะไร

545
00:39:23,944 --> 00:39:26,155
‎ไม่รู้เหมือนกัน แต่ขอแนะนำไว้นะ

546
00:39:26,822 --> 00:39:29,158
‎เลิกสร้างศัตรูและเริ่มหาเพื่อนบ้าง

547
00:39:30,076 --> 00:39:31,285
‎อีกหน่อยจะจำเป็นต้องใช้

548
00:39:34,580 --> 00:39:36,123
‎ดูเหมือนมีอุบัติเหตุ

549
00:39:36,832 --> 00:39:38,459
‎หวังว่าคนขับจะไม่เป็นอะไร

550
00:39:39,919 --> 00:39:40,920
‎เขาตายแล้ว

551
00:39:42,296 --> 00:39:43,214
‎คอหัก

552
00:39:45,549 --> 00:39:46,717
‎จากมุมนี้มองเห็นได้ยังไง

553
00:40:47,945 --> 00:40:49,780
‎(ทะเลสาบ)

554
00:40:51,157 --> 00:40:52,408
‎(ประวัติผู้ร้าย)

555
00:40:54,827 --> 00:40:56,162
‎(โกเมซ แอดดัมส์)

556
00:41:05,629 --> 00:41:09,049
‎(จุดพบเหยื่อเท่าที่รู้
‎เจริโคเคาน์ตี้)

557
00:41:09,133 --> 00:41:10,009
‎(เหยื่อรายที่หนึ่ง)

558
00:41:10,092 --> 00:41:10,968
‎(เหยื่อรายที่สอง)

559
00:41:11,051 --> 00:41:12,303
‎(เหยื่อรายที่สาม)

560
00:41:14,221 --> 00:41:15,431
‎(ฆาตกรรมหรือสัตว์โจมตี)

561
00:42:02,978 --> 00:42:04,688
‎(จบจ้า)

562
00:42:18,536 --> 00:42:20,204
‎ไม่ เล่นแล้วก็ไม่รู้สึกดีขึ้น

563
00:42:21,080 --> 00:42:23,499
‎ที่นี่มีอะไรแปลกๆ

564
00:42:23,582 --> 00:42:25,167
‎ไม่ใช่แค่เพราะมันเป็นโรงเรียนด้วย

565
00:42:26,126 --> 00:42:29,880
‎เธอขนไวโอลินยักษ์นั่นออกมาทางหน้าต่างได้ไง

566
00:42:29,964 --> 00:42:31,423
‎มีอีกมือมาช่วย

567
00:42:35,052 --> 00:42:36,303
‎ส่วนที่เหลือหายไปไหนล่ะ

568
00:42:36,387 --> 00:42:38,973
‎นั่นเป็นหนึ่งในปริศนาประจำตระกูลแอดดัมส์

569
00:42:49,400 --> 00:42:51,151
‎ทำไมถึงไม่ไป "แปลงร่าง"

570
00:42:52,486 --> 00:42:53,571
‎เพราะแปลงไม่ได้

571
00:42:55,864 --> 00:42:56,824
‎ทั้งชีวิตได้แค่นี้

572
00:42:59,326 --> 00:43:04,248
‎แม่บอกว่าหมาป่าบางตนก็โตช้า
‎แต่ฉันไปหานักสิคาลศาสตร์ที่เก่งที่สุดมาแล้ว

573
00:43:04,331 --> 00:43:06,917
‎ถึงกับต้องบินไปมิลวอกี้เลยนะ เชื่อเลยไหมล่ะ

574
00:43:08,377 --> 00:43:10,796
‎แต่นางบอกว่าฉันอาจจะไม่มีทาง…

575
00:43:11,714 --> 00:43:12,548
‎อย่างว่า

576
00:43:14,758 --> 00:43:16,051
‎แล้วจะเกิดอะไรขึ้น

577
00:43:17,511 --> 00:43:18,721
‎ก็กลายเป็นหมาป่าเดียวดาย

578
00:43:21,223 --> 00:43:22,474
‎ดีออก

579
00:43:22,558 --> 00:43:25,811
‎ล้อเล่นรึเปล่า นั่นแปลว่าชีวิตฉันจบแล้ว

580
00:43:26,312 --> 00:43:29,690
‎ฉันจะโดนไล่ออกจากฝูงครอบครัว
‎และหมดโอกาสหาคู่

581
00:43:30,524 --> 00:43:33,235
‎- ไม่เห็นเป็นปัญหาตรงไหน
‎- ฉันอาจจะต้องตายตามลำพัง

582
00:43:34,945 --> 00:43:36,614
‎เราทุกคนก็ตายตามลำพัง อีนิด

583
00:43:38,741 --> 00:43:40,868
‎เธอห่วยเรื่องนี้จริงด้วย

584
00:43:40,951 --> 00:43:42,202
‎เรื่องปลอบใจคนเนี่ย

585
00:43:46,540 --> 00:43:48,876
‎- เธอร้องไห้ทำไม
‎- เพราะฉันเสียใจไงเล่า

586
00:43:50,002 --> 00:43:52,504
‎เธอไม่เคยร้องไห้เหรอ หรือว่าสูงส่งเกินไปอีก

587
00:43:58,218 --> 00:44:00,137
‎ตอนนั้นเป็นสัปดาห์หลังฮัลโลวีน

588
00:44:03,265 --> 00:44:04,725
‎ฉันอายุหกขวบ

589
00:44:07,019 --> 00:44:11,065
‎ฉันพานีโร แมงป่องที่เลี้ยงไว้
‎ออกไปเดินเล่นยามบ่าย เราโดนดักโจมตี

590
00:44:11,148 --> 00:44:12,983
‎(เชิญชิมไอศกรีมอร่อยๆ)

591
00:44:16,362 --> 00:44:19,281
‎พวกนั้นไม่เข้าใจว่าคนประหลาดแบบไหน
‎ถึงมีแมงป่องเป็นสัตว์เลี้ยง

592
00:44:19,365 --> 00:44:20,324
‎เออ

593
00:44:23,661 --> 00:44:25,788
‎มันสองคนจับฉันไว้ บังคับให้ฉันดู

594
00:44:35,214 --> 00:44:38,842
‎คนอื่นๆ ขี่รถทับนีโรจนกระทั่ง…

595
00:44:47,476 --> 00:44:50,145
‎หิมะตกตอนที่ฉันฝังซากที่เหลือของน้อง

596
00:44:53,107 --> 00:44:55,275
‎ฉันร้องไห้จนปวดใจดำๆ ไปหมด

597
00:44:55,859 --> 00:45:00,489
‎(นีโร)

598
00:45:00,572 --> 00:45:02,574
‎แต่น้ำตาไม่แก้ไขอะไรเลย

599
00:45:06,120 --> 00:45:07,955
‎ฉันจึงสาบานว่าจะไม่ร้องอีก

600
00:45:17,297 --> 00:45:18,674
‎ฉันไม่เอาความลับเธอไปเล่าต่อ

601
00:45:21,510 --> 00:45:23,595
‎แต่ยังคิดว่าเธอพิลึกเว่อร์อยู่ดี

602
00:45:24,304 --> 00:45:26,014
‎ความรู้สึกตรงกันอย่างไม่น่าเชื่อ

603
00:45:30,185 --> 00:45:32,438
‎อยากได้ห้องเดี่ยวคืนมั้ย

604
00:45:32,521 --> 00:45:34,982
‎เธอแค่ต้องสอนฉันใช้คอมพิวเตอร์

605
00:45:48,203 --> 00:45:49,788
‎ไอ้ฉิบหาย!

606
00:46:03,010 --> 00:46:03,844
‎โอเค

607
00:46:05,512 --> 00:46:08,599
‎ได้เลย ฉันกำลังรับคำสั่งจากมือ

608
00:46:09,933 --> 00:46:12,019
‎ไม่แปลกอะไรเลย

609
00:46:14,313 --> 00:46:18,192
‎(โทรมาเบอร์ 4135551938
‎เวนส์เดย์)

610
00:46:23,947 --> 00:46:24,782
‎หวัดดี

611
00:46:25,699 --> 00:46:26,742
‎นั่นคือธิง

612
00:46:27,743 --> 00:46:30,287
‎เป็นสัตว์เลี้ยงเธอเหรอ

613
00:46:32,664 --> 00:46:33,791
‎เขาอ่อนไหวน่ะ

614
00:46:33,874 --> 00:46:37,336
‎คือก็รู้ว่าเนเวอร์มอร์เป็นแหล่งเพาะของแปลก

615
00:46:37,419 --> 00:46:39,838
‎แต่นี่มันอีกขั้นนึงเลย

616
00:46:40,506 --> 00:46:43,634
‎แล้วไหนเธอบอกว่าไม่อยากเป็นทาสเทคโนโลยี

617
00:46:43,717 --> 00:46:46,553
‎หลังชนฝาก็ต้องยอม
‎นายยังอยากจะช่วยฉันหนีอยู่ไหม

618
00:46:46,637 --> 00:46:50,057
‎จากเหตุการณ์ในร้านกาแฟ
‎ฉันนึกว่าเธอจะโดนขังเดี่ยวเสียอีก

619
00:46:50,140 --> 00:46:53,560
‎สุดสัปดาห์นี้มีเทศกาลเก็บเกี่ยว
‎นักเรียนทุกคนต้องร่วมงาน

620
00:46:53,644 --> 00:46:55,062
‎ฉันจะใช้นั่นเป็นฉากบังหน้า

621
00:46:55,145 --> 00:46:58,982
‎ถ้านายยอมขับรถพาฉันไปสถานีรถไฟ
‎ฉันจะตอบแทนอย่างคุ้มค่า

622
00:47:01,652 --> 00:47:02,820
‎ฉันยอม

623
00:47:02,903 --> 00:47:04,822
‎และไม่คิดเงิน

624
00:47:04,905 --> 00:47:06,240
‎แถมให้ฟรี

625
00:47:07,282 --> 00:47:08,367
‎ทำไม

626
00:47:08,450 --> 00:47:10,118
‎เพราะฉันก็อยากหนีไปกับเธอด้วย

627
00:47:11,119 --> 00:47:13,705
‎อย่างน้อยเราคนหนึ่งจะได้ออกจากเมืองนรกนี่

628
00:47:25,592 --> 00:47:27,719
‎แน่ใจเหรอว่าไว้ใจนายคนธรรมดานั่นได้

629
00:47:27,803 --> 00:47:30,013
‎พ่อ ผมไม่รู้ว่าพวกนั้นจะมา

630
00:47:30,097 --> 00:47:31,974
‎ฉันแน่ใจว่าดูแลตัวเองได้

631
00:47:32,057 --> 00:47:34,643
‎พ่อไม่อยากให้คุยกับเด็กนั่น
‎และต้องกลับบ้านก่อนเที่ยงคืน

632
00:47:34,726 --> 00:47:36,311
‎- ตีหนึ่ง
‎- เที่ยงคืนครึ่ง

633
00:47:36,395 --> 00:47:37,229
‎งั้น

634
00:47:38,272 --> 00:47:40,440
‎ขอให้โชคดีและเดินทางปลอดภัย

635
00:47:42,067 --> 00:47:44,236
‎ก็ยังไม่ชอบกอด เข้าใจละ

636
00:47:56,832 --> 00:47:58,000
‎(ซื้อบัตรที่นี่)

637
00:48:18,979 --> 00:48:22,858
‎โห ถ้าเก่งกว่านี้
‎เธอได้แพนด้ากลับบ้านทั้งฝูงแน่

638
00:48:22,941 --> 00:48:25,652
‎แพนด้าไม่ใช่สัตว์รวมฝูง
‎มันชอบอยู่สงบโดดเดี่ยวมากกว่า

639
00:48:26,778 --> 00:48:28,655
‎โอเค รับทราบคำใบ้

640
00:48:30,407 --> 00:48:32,492
‎บอกให้รู้ไว้ว่าฉันรอคนอยู่

641
00:48:32,576 --> 00:48:35,454
‎อ้าวเหรอ ใครคือหนุ่มผู้โชคดี… หรือสาว

642
00:48:35,954 --> 00:48:37,080
‎แล้วนายจะสนทำไม

643
00:48:39,082 --> 00:48:40,667
‎ไม่ได้ตั้งใจจะขัดจังหวะ

644
00:48:40,751 --> 00:48:41,710
‎ไม่ได้ขัด

645
00:48:45,464 --> 00:48:47,341
‎งานนี้จะยากกว่าที่คิด

646
00:48:47,424 --> 00:48:50,177
‎พ่อฉันสั่งเคอร์ฟิว
‎ต้องไปตอนนี้ถ้าจะกลับบ้านให้ทัน

647
00:48:50,260 --> 00:48:52,387
‎มีภาระที่ต้องสลัดให้หลุดก่อน

648
00:48:53,847 --> 00:48:56,600
‎ไปเจอกันหลังที่จอดรถตอนเริ่มจุดพลุ

649
00:49:00,604 --> 00:49:02,981
‎เห็นผู้หญิงเหงาๆ น่าสงสารตรงนั้นมั้ย

650
00:49:04,316 --> 00:49:07,069
‎นางต้องการรางวัลน่าสมเพชนี่มากกว่าฉัน

651
00:49:07,986 --> 00:49:09,488
‎ช่วยไปดึงความสนใจให้หน่อย

652
00:49:13,325 --> 00:49:15,160
‎รักนะจ๊ะ

653
00:49:25,629 --> 00:49:29,299
‎นี่ ก่อนจะจากไป ฉันอยากเอานี่ให้

654
00:49:30,258 --> 00:49:33,136
‎แฟ้มประวัติคดีของพ่อเธอตอนที่อยู่เนเวอร์มอร์

655
00:49:33,220 --> 00:49:35,639
‎นี่คงเป็นสาเหตุที่พ่อฉันเกลียดเขา

656
00:49:37,140 --> 00:49:38,308
‎เธอโอเครึเปล่า

657
00:49:40,894 --> 00:49:43,146
‎ไม่ชินกับการที่คนมีปฏิสัมพันธ์กับฉัน

658
00:49:43,772 --> 00:49:45,691
‎คนส่วนใหญ่เห็นฉันเดินมาก็ข้ามถนนหนีแล้ว

659
00:49:45,774 --> 00:49:48,110
‎เธอไม่ได้น่ากลัว เธอก็แค่…

660
00:49:49,569 --> 00:49:50,404
‎กึกกึ๋ย

661
00:49:52,489 --> 00:49:53,782
‎ฉันชอบให้ขนหัวลุกมากกว่า

662
00:49:55,409 --> 00:49:58,370
‎อีกชั่วโมงเดียวรถไฟจะออกแล้ว
‎ต้องรีบแข่งกับพระจันทร์

663
00:49:59,413 --> 00:50:00,664
‎ได้เลย โอเค

664
00:50:03,250 --> 00:50:04,084
‎อ้าว

665
00:50:05,752 --> 00:50:07,295
‎มาทางนี้ เวนส์เดย์ เวนส์เดย์!

666
00:50:07,379 --> 00:50:09,172
‎เข้าไปหลบกับคนในงานเถอะ

667
00:50:37,451 --> 00:50:38,452
‎เวร

668
00:50:38,535 --> 00:50:40,328
‎เวนส์เดย์ เราต้องไปแล้ว

669
00:50:40,412 --> 00:50:41,788
‎เวนส์เดย์ มาเร็ว

670
00:50:42,998 --> 00:50:44,416
‎- เวนส์เดย์!
‎- โรวัน กลับมานี่!

671
00:50:58,930 --> 00:51:00,432
‎โรวัน รอเดี๋ยว!

672
00:51:00,515 --> 00:51:03,560
‎ต้องการอะไร ตามฉันมาทำไม

673
00:51:03,643 --> 00:51:06,104
‎ไม่มีเวลาอธิบาย แต่นายกำลังมีภัย

674
00:51:11,902 --> 00:51:13,695
‎ฉันว่ากลับกันเลยล่ะ

675
00:51:19,910 --> 00:51:22,621
‎- เธอต่างหากที่มีภัย
‎- ทำอะไรน่ะ

676
00:51:22,704 --> 00:51:24,581
‎ช่วยทุกคนไม่ให้ต้องเจอเธอ

677
00:51:24,664 --> 00:51:25,665
‎ฉันต้องฆ่าเธอ

678
00:51:27,084 --> 00:51:29,211
‎รูปปั้นการ์กอยล์ นั่นฝีมือนายเหรอ

679
00:51:29,294 --> 00:51:30,295
‎ใช่

680
00:51:31,880 --> 00:51:33,256
‎เห็นเงียบๆ ไม่เคยเรียบสักราย

681
00:51:37,803 --> 00:51:40,138
‎เด็กในภาพนี้คือเธอ

682
00:51:45,477 --> 00:51:47,104
‎อยากฆ่าฉันเพราะรูปเดียวเนี่ยนะ

683
00:51:47,187 --> 00:51:51,817
‎แม่ฉันวาดรูปนี้เมื่อ 25 ปีก่อน
‎สมัยแม่เป็นนักเรียนเนเวอร์มอร์

684
00:51:51,900 --> 00:51:53,819
‎แม่เป็นศาสดาพยากรณ์ที่ทรงพลัง

685
00:51:55,529 --> 00:51:58,782
‎- แม่บอกฉันไว้ก่อนตาย
‎- โรวัน ปล่อยฉันลง

686
00:51:58,865 --> 00:52:01,118
‎ไม่! แม่บอกว่าเป็นชะตาของฉัน

687
00:52:01,201 --> 00:52:03,578
‎ให้หยุดเด็กคนนี้
‎หากมาเหยียบโรงเรียนเนเวอร์มอร์

688
00:52:03,662 --> 00:52:07,040
‎เพราะเธอจะทำลายโรงเรียน
‎และทุกคนที่อยู่ในนั้น

689
00:52:09,209 --> 00:52:10,293
‎โรวัน

690
00:52:10,877 --> 00:52:11,711
‎โรวัน

691
00:53:15,442 --> 00:53:18,653
‎(รายงานการจับกุม
‎ฆาตกรรม)

692
00:53:22,699 --> 00:53:24,534
‎ว่าไงจ๊ะ เมฆทะมึนน้อยของพ่อ

693
00:53:26,077 --> 00:53:28,663
‎เล่าหน่อยสิจ๊ะลูก
‎สัปดาห์แรกเป็นอย่างไรบ้าง

694
00:53:29,372 --> 00:53:30,916
‎ไหนลองสรุป

695
00:53:30,999 --> 00:53:33,168
‎รอดตายได้อย่างหวุดหวิดสองรอบ

696
00:53:33,251 --> 00:53:35,879
‎ค้นพบว่าพ่ออาจเป็นฆาตกร

697
00:53:35,962 --> 00:53:38,590
‎เพิ่งรู้ว่ามีชะตาอาจเป็นผู้ทำลายโรงเรียน

698
00:53:38,673 --> 00:53:41,927
‎และได้สัตว์ประหลาดฆ่าคน
‎มาช่วยชีวิตไว้อย่างเป็นปริศนาที่สุด

699
00:53:42,761 --> 00:53:45,680
‎ถึงยอมรับแล้วจะปวดใจ แต่คุณแม่ก็พูดถูก

700
00:53:46,681 --> 00:53:48,683
‎หนูว่าหนูจะชอบที่นี่

701
00:53:54,731 --> 00:53:56,441
‎เวนส์เดย์ ซีซั่นนี้

702
00:53:56,524 --> 00:53:58,902
‎เรื่องราวชักจะหักมุมมืดมนขึ้นทุกที

703
00:54:00,195 --> 00:54:01,112
‎แต่ยังดี

704
00:54:02,364 --> 00:54:03,823
‎นี่ไม่กลัวความมืด

705
00:54:05,200 --> 00:54:08,370
‎สัตว์ประหลาดกำลังเพ่นพ่าน
‎แต่ทุกคนหาว่าฉันกุเรื่องขึ้นเอง

706
00:54:08,453 --> 00:54:11,581
‎ฉันจึงต้องหาหลักฐานมาพิสูจน์ว่า
‎ฉันยังไม่ได้เสียสติไป

707
00:54:12,707 --> 00:54:15,585
‎เธอเริ่มหมกมุ่น
‎กับสัตว์ประหลาดในป่านั่นจริงๆ ละ

708
00:54:15,669 --> 00:54:18,546
‎จะให้หมกมุ่นกับม้าและบอยแบนด์แทนหรือไง

709
00:54:19,881 --> 00:54:21,341
‎เล่ามาให้หมดเลยสิจ๊ะ

710
00:54:21,424 --> 00:54:24,928
‎ตั้งแต่พ่อแม่ทอดทิ้งหนูไว้ที่นี่
‎หนูถูกตามล่า ตามหลอน

711
00:54:25,011 --> 00:54:26,930
‎และตกเป็นเป้าของการพยายามฆ่า

712
00:54:27,722 --> 00:54:30,892
‎เนเวอร์มอร์จ๋า รักเธอที่สุด

713
00:54:33,311 --> 00:54:37,190
‎ทำไมเธอถึงตกอยู่กลางเหตุร้ายแถวนี้ได้ทุกเรื่อง

714
00:54:37,274 --> 00:54:38,358
‎ดวงดีมากมั้ง

715
00:54:40,151 --> 00:54:41,778
‎พ่อแม่ยืนยันจะให้หนูเข้าโรงเรียนนี้

716
00:54:41,861 --> 00:54:44,281
‎คิดเหรอว่าหนูจะไม่ไปเจอความลับของพ่อแม่

717
00:54:44,364 --> 00:54:45,407
‎ลูกไม่รู้เรื่องราวทั้งหมด

718
00:54:47,075 --> 00:54:49,494
‎ตอนแนะนำให้แต่งห้องฝั่งตัวเอง

719
00:54:49,577 --> 00:54:52,330
‎นี่ก็ไม่คิดว่าเธอจะได้แรงบันดาลใจ
‎จากฆาตกรต่อเนื่องนะ

720
00:54:54,416 --> 00:54:56,084
‎เรื่องนี้ต้องจบ

721
00:54:57,085 --> 00:54:58,003
‎(ไฟจะถล่มจากฟ้า)

722
00:55:03,758 --> 00:55:05,593
‎ถ้านายได้ยินฉันกรีดร้องฆาตกรรมเลือดสาด

723
00:55:05,677 --> 00:55:07,595
‎เป็นไปได้มากทีเดียวว่าฉันกำลังสนุก

724
00:55:08,179 --> 00:55:10,265
‎(รับชมได้แล้วทุกตอน)

725
00:55:40,795 --> 00:55:44,341
‎คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม