1
00:00:28,611 --> 00:00:29,988
‎ธิงเอาโน้ตมาส่ง

2
00:00:30,655 --> 00:00:34,826
‎ฉันแปลกใจนะที่ยังอยากเจอกันอีก
‎หลังจากเมื่อคืนก่อนที่เธอวิ่งหนีไปเลย

3
00:00:35,994 --> 00:00:38,580
‎งั้นนี่คือเดทเหรอ

4
00:00:38,663 --> 00:00:39,956
‎เป็นเซอร์ไพรส์

5
00:00:48,882 --> 00:00:52,302
‎ตอนมาถึงเนเวอร์มอร์
‎ความรักไม่ใช่เรื่องที่ฉันคิดไว้เลย

6
00:00:54,637 --> 00:00:56,097
‎แต่ตอนที่นายจูบฉัน…

7
00:00:57,098 --> 00:01:00,101
‎นายทำให้ฉันตาสว่าง แล้วจู่ๆ ก็เข้าใจทุกอย่าง

8
00:01:02,479 --> 00:01:05,106
‎เซเวียร์เตือนเรื่องนายไว้แล้วแต่ฉันไม่ฟังเอง

9
00:01:05,940 --> 00:01:07,108
‎ตลกร้ายดีใช่มั้ยล่ะ

10
00:01:07,192 --> 00:01:09,235
‎ตลกร้ายของจริง
‎ต้องจัดฉากเซเวียร์เป็นฆาตกร

11
00:01:09,319 --> 00:01:11,154
‎แล้วไฮด์ตัวจริงมาช่วยฉันจับเขาไปขัง

12
00:01:14,240 --> 00:01:16,451
‎เดี๋ยว เธอไม่ได้คิดว่า…

13
00:01:16,534 --> 00:01:18,244
‎ฉันไม่ได้คิด ฉันรู้

14
00:01:18,328 --> 00:01:21,372
‎คินบ็อทท์อาจจะค้นพบ
‎ความลับของนายระหว่างบำบัด

15
00:01:21,456 --> 00:01:22,499
‎หมอเลยปลดล็อกนาย

16
00:01:22,582 --> 00:01:23,792
‎นายฆ่าเขาทำไม

17
00:01:24,459 --> 00:01:26,878
‎ฉันนึกว่าไฮด์มักจะต้องจงรักภักดีต่อเจ้านาย

18
00:01:26,961 --> 00:01:28,546
‎เวนส์เดย์ เอาจริง นี่มันเกินไป

19
00:01:28,630 --> 00:01:31,966
‎ในวันรวมใจ
‎ฉันบอกนายว่าจะไปดูหอประชุมเก่า

20
00:01:33,009 --> 00:01:35,095
‎คินบ็อทท์ส่งให้นายมาแอบดูฉันเหรอ

21
00:01:35,678 --> 00:01:36,513
‎แล้วในงานเรเวน

22
00:01:36,596 --> 00:01:40,225
‎นายแอบได้ยินฉันคุยกับยูจีน
‎เรื่องถ้ำในป่า นายเลยไปเตือนคินบ็อทท์

23
00:01:40,934 --> 00:01:42,602
‎ยูจีนคงบังเอิญเห็นนางจุดไฟเผาถ้ำ

24
00:01:43,645 --> 00:01:46,231
‎นางเลยส่งนายมาเก็บกวาด

25
00:01:47,232 --> 00:01:49,150
‎แต่ก็ต้องยกให้เลยนะ ไทเลอร์

26
00:01:49,651 --> 00:01:52,195
‎ยอมทำร้ายตัวเองคืนนั้นที่คฤหาสน์เกทส์

27
00:01:52,821 --> 00:01:54,781
‎นั่นเป็นการเบี่ยงเบนความสนใจชั้นยอด

28
00:01:54,864 --> 00:01:57,158
‎พอได้แล้ว พูดจาเสียสติแค่ไหนรู้ตัวมั้ย

29
00:01:57,951 --> 00:01:59,202
‎ฉันไม่ใช่สัตว์ประหลาด

30
00:01:59,285 --> 00:02:00,912
‎ถ้าเธอคิดว่าฉันเป็นไอ้ตัวนั้นจริงๆ

31
00:02:00,995 --> 00:02:04,040
‎ทำไมถึงเสี่ยงพาฉันออกมาในป่า
‎แล้วเผชิญหน้ากับฉันคนเดียว

32
00:02:04,124 --> 00:02:05,667
‎ใครบอกว่าฉันมาคนเดียว

33
00:02:14,050 --> 00:02:17,220
‎โอเค ไม่รู้นะว่าเธอเล่นมุกป่วยจิตอะไรอยู่

34
00:02:17,303 --> 00:02:18,972
‎- แต่ฉันไปก่อนละ
‎- ที่จริง…

35
00:02:20,974 --> 00:02:22,559
‎นายต้องไปกับเรา

36
00:02:44,664 --> 00:02:45,748
‎ขอต้อนรับกลับสู่โลก

37
00:02:47,208 --> 00:02:48,418
‎จับฉันมาไว้ที่ไหนวะเนี่ย

38
00:02:48,501 --> 00:02:50,503
‎ที่ซึ่งจะไม่มีใครได้ยินเสียงกรีดร้องของนาย

39
00:02:50,587 --> 00:02:51,754
‎แล้วทำไมต้องล่ามขนาดนี้

40
00:02:51,838 --> 00:02:53,381
‎อย่าถามอะไรโง่ๆ

41
00:02:54,799 --> 00:02:56,926
‎เวนส์เดย์ นี่มันบ้าไปแล้ว ฉันเป็นคนธรรมดา

42
00:02:57,010 --> 00:02:58,428
‎นั่นจริงแค่ครึ่งเดียว

43
00:03:01,014 --> 00:03:02,140
‎จำคนนี้ได้มั้ย

44
00:03:02,223 --> 00:03:05,393
‎ถ้าฉันไม่ได้มัวแต่จดจ่อ
‎กับแม่ตัวเองที่เด่นอยู่กลางรูป

45
00:03:05,476 --> 00:03:07,395
‎ฉันคงสังเกตเห็นแม่ของนายเร็วกว่านี้

46
00:03:08,688 --> 00:03:10,899
‎พ่อนายหลงรักและแต่งงานกับคนนอกกรอบ

47
00:03:13,318 --> 00:03:15,820
‎แม่ฉันเป็นคนนอกกรอบ
‎นั่นไม่ได้แปลว่าฉันเป็นสัตว์ประหลาด

48
00:03:15,904 --> 00:03:17,822
‎แต่จากประวัติการแพทย์ของแม่…

49
00:03:17,906 --> 00:03:20,617
‎- เธอขโมยประวัติการแพทย์มาเหรอ
‎- ที่จริง ธิงเป็นคนขโมย

50
00:03:20,700 --> 00:03:23,912
‎เขาหยิบมาจากโรงรถบ้านนาย
‎พ่อนายไม่เคยทิ้งของอะไรเลย

51
00:03:25,330 --> 00:03:27,582
‎ภาวะซึมเศร้าหลังคลอดกระตุ้นอาการของแม่นาย

52
00:03:27,665 --> 00:03:29,542
‎แม่ฉันเป็นไบโพลาร์ขั้นรุนแรง

53
00:03:29,626 --> 00:03:31,002
‎เราต่างรู้ว่ามันไม่จริง

54
00:03:31,085 --> 00:03:32,045
‎แม่นายเป็นไฮด์

55
00:03:32,837 --> 00:03:34,797
‎และพ่อนายก็ใช้ชีวิตด้วยความหวาดผวา

56
00:03:34,881 --> 00:03:37,675
‎ไม่แน่ใจว่าแม่ส่งต่อสายเลือดนั้น
‎มาให้นายด้วยรึเปล่า

57
00:03:39,052 --> 00:03:41,804
‎ทุกคนจะยืนดูนางทำฉันแบบนี้น่ะนะ

58
00:03:41,888 --> 00:03:44,140
‎เอ่อ ทุกคน อีนิดเพิ่งแชทมา

59
00:03:44,224 --> 00:03:45,808
‎ครูธอร์นฮิลสงสัยเราแล้ว

60
00:03:45,892 --> 00:03:48,561
‎ต้องรออีกนานแค่ไหน
‎เขาถึงจะแปลงร่างเป็นไอ้ตัวนั้น

61
00:03:48,645 --> 00:03:49,812
‎ฉันไม่ใช่สัตว์ประหลาด

62
00:03:49,896 --> 00:03:50,772
‎นายเป็น

63
00:03:50,855 --> 00:03:53,024
‎ฉันเห็นในนิมิตตอนอยู่ที่เวเธอร์เวน

64
00:03:53,107 --> 00:03:56,819
‎เดี๋ยว เธอมโนเอาเพราะเห็นนิมิต
‎หลังจากเราจูบกันเนี่ยนะ

65
00:03:56,903 --> 00:03:58,696
‎เรื่องแบบนั้นมันเชื่อได้ด้วยเหรอ

66
00:03:59,530 --> 00:04:00,949
‎เวนส์เดย์ เธอจะทำอะไรน่ะ

67
00:04:01,616 --> 00:04:04,577
‎แค่ทรมานเล็กน้อย
‎ไม่ต้องห่วง ไม่ให้มีแผลเป็นหรอก

68
00:04:04,661 --> 00:04:07,872
‎- เวนส์เดย์ เดี๋ยวสิ
‎- เดี๋ยว เอาจริงป่ะเนี่ย

69
00:04:08,498 --> 00:04:10,625
‎ไฮด์เข้าใจแค่อย่างเดียว

70
00:04:11,417 --> 00:04:12,252
‎ความเจ็บปวด

71
00:04:12,335 --> 00:04:13,878
‎- เดี๋ยว เวนส์เดย์!
‎- เวนส์เดย์!

72
00:04:15,213 --> 00:04:16,381
‎พอที ฉันไม่เอาด้วยแล้ว

73
00:04:17,340 --> 00:04:19,092
‎- เราก็เหมือนกัน
‎- ไม่

74
00:04:19,175 --> 00:04:20,134
‎- เดี๋ยว
‎- พอกันที

75
00:04:21,261 --> 00:04:23,513
‎เวนส์เดย์ เรื่องนี้ฉันไม่เอาด้วยนะ

76
00:04:23,596 --> 00:04:26,557
‎- ไปหาวีมส์แล้วอธิบายทุกอย่างเถอะ
‎- วีมส์ไม่ช่วยหรอก

77
00:04:26,641 --> 00:04:29,060
‎และไทเลอร์ก็นำหน้าพ่อตัวเองหนึ่งก้าวเสมอ

78
00:04:31,020 --> 00:04:32,397
‎งั้นเธอก็จัดการเองแล้วกัน

79
00:04:34,399 --> 00:04:37,652
‎อย่า อย่าทิ้งฉันไว้กับนาง ได้โปรด
‎ขอร้องล่ะ ช่วยที!

80
00:04:44,158 --> 00:04:45,702
‎(สถาบันเนเวอร์มอร์)

81
00:04:46,244 --> 00:04:48,663
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

82
00:05:53,353 --> 00:05:57,190
‎เมื่อฉันจี้ถามเรื่องแม่หรือประเด็นอ่อนไหว
‎เขาจะจิตหลุด

83
00:05:57,273 --> 00:05:59,233
‎กลายเป็นคนเย็นชาไม่สนใจโลก

84
00:05:59,317 --> 00:06:01,486
‎เหมือนฉันกำลังคุยกับอีกคนหนึ่งเลย

85
00:06:02,236 --> 00:06:03,946
‎ฉันกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ

86
00:06:04,030 --> 00:06:06,074
‎ฉันเชื่อว่าความสะเทือนใจจากการเสียคุณแม่

87
00:06:06,157 --> 00:06:09,577
‎อาจทำให้ไทเลอร์
‎มีบาดแผลทางจิตเวชมากกว่าที่คิด

88
00:06:19,045 --> 00:06:21,130
‎- ฮัลโหล
‎- นายอำเภอกัลพิน

89
00:06:22,131 --> 00:06:23,383
‎เรามีปัญหาแล้ว

90
00:06:24,759 --> 00:06:27,053
‎และปัญหาของเราชื่อเวนส์เดย์ แอดดัมส์

91
00:06:27,136 --> 00:06:30,306
‎คินบ็อทท์ หรือควรเรียกว่าลอเรล เกทส์
‎ใช้นายทำอะไร

92
00:06:30,390 --> 00:06:31,849
‎เวนส์เดย์ ขอละ

93
00:06:31,933 --> 00:06:34,936
‎ไทเลอร์ อวัยวะมนุษย์ที่ห้องใต้ดินคฤหาสน์เกทส์

94
00:06:35,019 --> 00:06:36,437
‎นางสะสมมันเข้าไปทำไม

95
00:06:36,521 --> 00:06:38,564
‎ฉันไม่เข้าใจ เธอทำแบบนี้ทำไม

96
00:06:45,905 --> 00:06:47,281
‎มาทดสอบปฏิกิริยาตอบสนองกัน

97
00:06:47,365 --> 00:06:49,700
‎- ผมอยู่ในนี้!
‎- ถอยจากลูกฉันนะ! ทิ้งค้อน

98
00:06:51,035 --> 00:06:51,953
‎ทิ้งค้อน

99
00:06:54,664 --> 00:06:56,874
‎(ที่ว่าการอำเภอ)

100
00:06:58,251 --> 00:06:59,252
‎เซ็นตรงนี้ค่ะ

101
00:07:07,593 --> 00:07:09,929
‎นายอำเภอกัลพินจะไม่ตั้งข้อหาลักพาตัว

102
00:07:10,012 --> 00:07:12,390
‎ซึ่งก็ปาฏิหาริย์แล้วเมื่อดูจากสิ่งที่เกิดขึ้น

103
00:07:12,473 --> 00:07:13,349
‎เขาไม่ทำหรอก

104
00:07:14,350 --> 00:07:15,518
‎คุณรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่

105
00:07:16,394 --> 00:07:17,353
‎ว่าไงนะ

106
00:07:17,437 --> 00:07:20,606
‎ตอนที่หนูเอากรงเล็บจากในถ้ำให้คุณ
‎คุณรู้อยู่แล้วหรือเปล่า

107
00:07:20,690 --> 00:07:22,358
‎เวนส์เดย์ พอที

108
00:07:22,442 --> 00:07:24,569
‎เซเวียร์ ธอร์ปคือไฮด์ของเรา

109
00:07:24,652 --> 00:07:27,989
‎เราเจอหลักฐานก็เพราะเธอ
‎เพราะงั้นฉันจะยกโทษให้เป็นครั้งสุดท้าย

110
00:07:28,072 --> 00:07:30,741
‎- ไทเลอร์จะหันไปแว้งกัดคุณด้วย
‎- ไปได้แล้ว

111
00:07:38,374 --> 00:07:39,208
‎ออกไป

112
00:07:40,751 --> 00:07:41,919
‎เวนส์เดย์ เดี๋ยวสิ

113
00:07:43,629 --> 00:07:45,548
‎ไทเลอร์! อย่า ทำอะไรน่ะ

114
00:07:46,549 --> 00:07:48,134
‎ผมต้องคุยกับเขา พ่อ

115
00:07:49,135 --> 00:07:50,470
‎อย่างน้อยก็เคยเป็นเพื่อน

116
00:07:51,053 --> 00:07:53,139
‎นี่เราอยู่ในสถานีตำรวจจะเกิดอะไรขึ้นได้

117
00:07:59,979 --> 00:08:00,813
‎คุยเร็วๆ

118
00:08:08,279 --> 00:08:09,155
‎ต้องการอะไร

119
00:08:10,781 --> 00:08:12,033
‎อยากถามอะไรหน่อย

120
00:08:15,578 --> 00:08:16,996
‎มันรู้สึกยังไง

121
00:08:17,997 --> 00:08:19,582
‎อะไรรู้สึกยังไง

122
00:08:20,833 --> 00:08:22,126
‎ที่แพ้ไง

123
00:08:26,923 --> 00:08:28,299
‎คืองี้ ช่วงแรก

124
00:08:28,382 --> 00:08:29,800
‎ฉันฟื้นมาอย่างโป๊เลย

125
00:08:30,343 --> 00:08:31,636
‎เลือดท่วมตัว

126
00:08:32,512 --> 00:08:34,222
‎ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

127
00:08:35,890 --> 00:08:37,099
‎แต่ยิ่งเวลาผ่านไป

128
00:08:38,267 --> 00:08:39,685
‎ฉันก็เริ่มจำได้…

129
00:08:40,603 --> 00:08:41,562
‎ทุกอย่าง

130
00:08:43,105 --> 00:08:45,274
‎เสียงกรีดร้องของเหยื่อ

131
00:08:46,108 --> 00:08:48,152
‎ความตื่นตระหนกในแววตา

132
00:08:49,195 --> 00:08:52,823
‎และความกลัวชนิดจับขั้วหัวใจจนลิ้มรสได้

133
00:08:57,286 --> 00:08:59,288
‎แล้วก็อร่อยมากด้วย

134
00:09:03,876 --> 00:09:05,920
‎เธอนึกไม่ถึงหรอกว่าจะเกิดอะไรขึ้น

135
00:09:37,451 --> 00:09:40,997
‎เรายื่นหมูยื่นแมวกับนายอำเภอกัลพิน
‎เพื่อไม่ให้เขาตั้งข้อหา

136
00:09:41,080 --> 00:09:43,583
‎แต่ต้องไล่เธอออกจากเนเวอร์มอร์ทันที

137
00:09:44,250 --> 00:09:46,294
‎คนอื่นๆ ไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วย

138
00:09:46,877 --> 00:09:48,087
‎หนูทำเองคนเดียว

139
00:09:48,963 --> 00:09:52,466
‎ทั้งที่ชอบอ้างว่าไม่มีเพื่อน
‎แต่เธอปกป้องพวกเขาขาดใจเลย

140
00:09:52,550 --> 00:09:54,552
‎พวกนั้นใจไม่ถึง
‎ทำเรื่องที่ต้องทำไม่ได้หรอก

141
00:09:54,635 --> 00:09:56,637
‎หมายถึงลักพาตัวกับทรมานคนน่ะเหรอ

142
00:09:56,721 --> 00:09:57,555
‎ก็ไม่ควรอยู่แล้วนะ

143
00:09:57,638 --> 00:10:00,850
‎คุณรู้นี่ว่าไทเลอร์กระซวกท้องคนหกคน
‎อย่างโหดร้ายทารุณ

144
00:10:00,933 --> 00:10:02,977
‎ก่อนจะเก็บอวัยวะต่างๆ ไปด้วย

145
00:10:03,060 --> 00:10:05,187
‎ถ้าเธอเอาข้อสงสัยมาบอกฉันแต่แรก

146
00:10:05,271 --> 00:10:07,273
‎แทนที่จะลุกขึ้นมาจัดการด้วยตัวเอง

147
00:10:07,356 --> 00:10:08,566
‎เราอาจจะร่วมมือกันได้

148
00:10:08,649 --> 00:10:12,194
‎เพราะความไว้ใจและร่วมมือกัน
‎เป็นจุดเด่นในความสัมพันธ์ของเรามาตลอดเนอะ

149
00:10:15,865 --> 00:10:20,328
‎ฉันชื่นชมที่เธอกล้าเป็นตัวของตัวเอง
‎และเชื่อในสัญชาตญาณตัวเองได้

150
00:10:20,411 --> 00:10:23,539
‎แต่นั่นก็ทำให้เธอไร้ความอดทน
‎และทำอะไรบุ่มบ่าม

151
00:10:23,623 --> 00:10:26,792
‎การกระทำของเธอ
‎ทำให้ฉันกับโรงเรียนนี้ตกที่นั่งลำบาก

152
00:10:26,876 --> 00:10:28,294
‎ไทเลอร์คือไฮด์

153
00:10:29,128 --> 00:10:32,465
‎และเขาใส่ความเซเวียร์
‎เขาสารภาพทุกอย่างกับหนูเอง!

154
00:10:32,548 --> 00:10:34,800
‎ฉันก็อยากจะเชื่อเธอได้จริงๆ

155
00:10:38,137 --> 00:10:39,805
‎รู้ไหมว่าแม่ของเขาเป็นคนนอกกรอบ

156
00:10:39,889 --> 00:10:42,308
‎แม่เขาเรียนที่นี่เลยด้วย คุณต้องจำได้สิ

157
00:10:42,391 --> 00:10:43,643
‎นางก็เป็นไฮด์

158
00:10:43,726 --> 00:10:45,519
‎ใช่ ฟรังซวสเป็นคนน่ารัก

159
00:10:45,603 --> 00:10:47,355
‎แต่ฉันไม่ได้ถามว่านางเป็นตัวอะไรกันแน่

160
00:10:47,438 --> 00:10:50,441
‎งั้นก็ขอเวลาเพิ่มหน่อย
‎หนูจะพิสูจน์ให้เห็นว่าพวกนั้นเป็นไฮด์

161
00:10:50,524 --> 00:10:51,776
‎ไม่มีเวลาแล้ว

162
00:10:51,859 --> 00:10:53,986
‎และไม่ต้องทำข้อตกลงอะไรอีก เวนส์เดย์

163
00:10:55,196 --> 00:10:56,697
‎เก็บของลงหีบได้

164
00:10:56,781 --> 00:10:59,742
‎เราจะส่งตามไปให้ ไปบอกลาซะด้วย

165
00:11:00,826 --> 00:11:03,037
‎เธอจะขึ้นรถไฟขบวนบ่ายพรุ่งนี้ไปเลย

166
00:11:04,705 --> 00:11:07,875
‎เสียใจนะที่เนเวอร์มอร์
‎ไม่เหมาะกับเธอ เวนส์เดย์

167
00:11:09,126 --> 00:11:11,545
‎คุณแม่ของเธอคงผิดหวังมาก

168
00:11:16,050 --> 00:11:17,176
‎ฉันก็ผิดหวัง

169
00:11:25,559 --> 00:11:28,479
‎เซเวียร์… ไม่แน่ใจนะว่าเรามีเวลาแค่ไหน

170
00:11:28,562 --> 00:11:31,065
‎ธิงล่อยามและเล่นคลิปวนในกล้องวงจรปิดอยู่

171
00:11:32,358 --> 00:11:33,484
‎เธอมาทำอะไรที่นี่

172
00:11:34,485 --> 00:11:35,986
‎ฉันรู้แล้วว่านายไม่ใช่ไฮด์

173
00:11:36,570 --> 00:11:39,657
‎ไทเลอร์หลอกใช้ฉันใส่ความนาย
‎เขาคือไฮด์ตัวจริง

174
00:11:42,410 --> 00:11:43,411
‎เธอรู้ได้ยังไง

175
00:11:45,121 --> 00:11:47,164
‎ฉันเห็นในนิมิตตอนที่เขาจูบฉัน

176
00:11:49,792 --> 00:11:53,421
‎ดีใจด้วยที่เธอได้ทำกิจกรรมออกรส
‎ระหว่างที่ฉันโดนกล่าวหาเท็จ

177
00:11:54,004 --> 00:11:55,131
‎ฉันน่าจะเชื่อนาย

178
00:11:55,214 --> 00:11:57,967
‎เพราะดูเหมือนนายมีจิตสัมพันธ์กับไฮด์

179
00:11:58,050 --> 00:11:59,844
‎ฉันอยากรู้ว่าช่วงหลังนายได้วาดอะไร

180
00:11:59,927 --> 00:12:02,221
‎- ที่อาจช่วยให้ข้อมูลอีก
‎- ยังอยากให้ฉันช่วยอีกเหรอ

181
00:12:07,476 --> 00:12:09,103
‎เธอทำลายชีวิตฉัน!

182
00:12:13,899 --> 00:12:14,775
‎ไม่

183
00:12:15,526 --> 00:12:16,902
‎ฉันพยายามเป็นเพื่อนเธอแล้ว

184
00:12:18,195 --> 00:12:20,614
‎- ดูสิว่าจบยังไง
‎- เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวแค่เรา เซเวียร์

185
00:12:20,698 --> 00:12:21,699
‎ไม่ นี่เธอเต็มๆ

186
00:12:22,283 --> 00:12:24,577
‎ทุกครั้งที่เธอเข้าไปยุ่งจะต้องมีคนเจ็บตัว

187
00:12:25,703 --> 00:12:26,871
‎เธอท็อกซิกมากนะ

188
00:12:28,414 --> 00:12:30,708
‎เธอมีแต่จะทำให้เรื่องยิ่งแย่

189
00:12:37,214 --> 00:12:39,508
‎ไทเลอร์เตือนว่าจะเกิดเรื่องแย่กว่านี้ ฉันคิดว่า…

190
00:12:39,592 --> 00:12:40,468
‎ฉันไม่สน!

191
00:12:40,551 --> 00:12:43,012
‎เธออยากจบเรื่องนี้เหรอ งั้นไปซะ

192
00:12:43,596 --> 00:12:45,723
‎ไปให้ไกลแล้วไม่ต้องกลับมาอีก

193
00:12:47,516 --> 00:12:48,434
‎เข้าใจไหม

194
00:12:49,685 --> 00:12:51,687
‎หายนะมันเกิดขึ้นไม่ได้ ถ้าเธอไม่อยู่ตรงนี้

195
00:12:53,439 --> 00:12:55,524
‎นั่นแหละวิธีที่เธอจะช่วยทุกคนได้

196
00:12:56,984 --> 00:12:57,818
‎เพราะงั้น ไปซะ

197
00:13:00,821 --> 00:13:01,989
‎ไปสิ!

198
00:13:34,647 --> 00:13:36,357
‎ไม่อยากเชื่อว่าฉันจะคิดถึง

199
00:13:36,440 --> 00:13:38,776
‎ดวงตาไร้ชีวิตชวนผวาที่ปลุกฉันทุกเช้า

200
00:13:38,859 --> 00:13:40,820
‎ถ้าไม่มีเธอก็คงไม่เหมือนเดิม

201
00:13:43,239 --> 00:13:45,574
‎เธอคงจะย้ายไปอยู่กับโยโกะสินะ

202
00:13:45,658 --> 00:13:47,243
‎ลืมฉันไว้ในอดีต

203
00:13:47,326 --> 00:13:48,410
‎ไม่มีทาง

204
00:13:49,370 --> 00:13:50,329
‎แล้วเธอล่ะ

205
00:13:51,497 --> 00:13:52,665
‎เธอจะลืมฉันรึเปล่า

206
00:13:54,500 --> 00:13:57,545
‎อีนิด รอยที่เธอฝากไว้ในใจฉัน
‎มันติดทนไม่อาจลบเลือน

207
00:13:58,587 --> 00:14:00,506
‎ทุกครั้งที่ฉันคลื่นไส้เมื่อเห็นสีรุ้ง

208
00:14:00,589 --> 00:14:02,800
‎หรือได้ยินเพลงป๊อปจนกระทั่งเลือดไหลออกหู

209
00:14:03,425 --> 00:14:04,677
‎ฉันจะคิดถึงเธอ

210
00:14:07,221 --> 00:14:08,097
‎ขอบใจจ้ะ

211
00:14:09,348 --> 00:14:10,182
‎คิดว่านะ

212
00:14:13,143 --> 00:14:16,272
‎ฉันเชื่อเสมอว่าการต้องพึ่งพาคนอื่น
‎เป็นสัญญาณแห่งความอ่อนแอ

213
00:14:16,856 --> 00:14:19,567
‎เชื่อว่าสุดท้ายแล้วคนจะทำให้เราผิดหวัง

214
00:14:22,862 --> 00:14:24,905
‎ปรากฏว่าฉันเองคือคนที่น่าผิดหวัง

215
00:14:24,989 --> 00:14:26,282
‎ล้อเล่นรึเปล่า

216
00:14:27,616 --> 00:14:29,493
‎ฉันเรียนรู้อะไรจากเธอเยอะมาก

217
00:14:29,577 --> 00:14:31,954
‎ส่วนหนึ่งก็ต้องยอมรับว่าเป็นพฤติกรรมอาชญากร

218
00:14:32,037 --> 00:14:35,958
‎แต่คนส่วนใหญ่ใช้เวลาตลอดชีวิต
‎แสร้งทำเป็นไม่สนสี่สนแปด

219
00:14:36,041 --> 00:14:38,419
‎แต่เธอเนี่ย ไม่มีใจจะสนใครทั้งสี่และแปดจริงๆ

220
00:14:40,504 --> 00:14:44,008
‎เธอพอจะแอบมีแผนลับหนีวีมส์ได้อีกรึเปล่า

221
00:14:45,175 --> 00:14:46,260
‎เซเวียร์พูดถูก

222
00:14:47,428 --> 00:14:49,889
‎คำพยากรณ์จะไม่มีวันเป็นจริง
‎หากฉันไม่อยู่ตรงนี้

223
00:14:51,390 --> 00:14:54,351
‎แต่ฉันก็ปวดใจมากที่ต้องไป
‎ทั้งที่ไทเลอร์ยังลอยนวล

224
00:14:56,437 --> 00:14:57,980
‎ถ้าเขาพยายามตุกติกอะไร

225
00:14:58,063 --> 00:15:01,317
‎เรามีคนทั้งโรงเรียนที่เป็นทั้งกอร์กอน
‎แวมไพร์และมนุษย์หมาป่า

226
00:15:01,400 --> 00:15:02,568
‎พร้อมจะรับมือเสมอ

227
00:15:02,651 --> 00:15:04,820
‎เราเอาอยู่ เวนส์เดย์ ฉันสัญญา

228
00:15:07,489 --> 00:15:08,407
‎พูดถึงเรื่องดีๆ

229
00:15:08,490 --> 00:15:10,159
‎ฉันได้ข้อความจากแม่ๆ ของยูจีน

230
00:15:10,242 --> 00:15:11,619
‎เมื่อคืนเขาฟื้นแล้ว

231
00:15:11,702 --> 00:15:13,954
‎วีมส์อาจยอมให้เธอแวะเยี่ยมระหว่างทาง

232
00:15:20,544 --> 00:15:21,879
‎คิดว่าทุกอย่างเรียบร้อยแล้วล่ะ

233
00:15:23,172 --> 00:15:24,006
‎ธิง

234
00:15:24,590 --> 00:15:26,550
‎ฉันจะคิดถึงตอนเราหัดแต่งหน้าด้วยกัน

235
00:15:26,634 --> 00:15:28,969
‎ต้องส่งเคล็ดลับบำรุงผิว
‎ให้ชุ่มชื่นมาด้วยเรื่อยๆ เลยนะ

236
00:15:29,553 --> 00:15:30,888
‎อย่าห่างเหินกันไปล่ะ

237
00:15:42,942 --> 00:15:43,943
‎งั้นเราจะ…

238
00:15:47,363 --> 00:15:48,322
‎จริงด้วย

239
00:15:48,989 --> 00:15:50,950
‎เราสองคนไม่ต้องกอดก็รู้ใจ

240
00:16:02,419 --> 00:16:04,088
‎เราไม่ได้ตั้งใจจะให้เธอโดนไล่ออก

241
00:16:04,797 --> 00:16:05,965
‎เราขอโทษนะ

242
00:16:06,548 --> 00:16:09,093
‎ไนท์เฉดต้องเตรียมตัวรับมือเรื่องที่จะเกิดขึ้น

243
00:16:09,176 --> 00:16:10,844
‎ไม่อย่างนั้นจะมีคนตายเยอะมาก

244
00:16:14,098 --> 00:16:15,933
‎ครูดีใจจังที่มาทัน

245
00:16:16,016 --> 00:16:19,645
‎มัวแต่ถอนวัชพืชให้แปลงวูล์ฟสเบน
‎จนลืมเวลาไปเลย

246
00:16:20,562 --> 00:16:22,147
‎นี่คือของขวัญก่อนจากจ้ะ

247
00:16:23,399 --> 00:16:24,608
‎ยี่โถขาว

248
00:16:25,359 --> 00:16:26,527
‎หนึ่งในพิษร้ายสุด

249
00:16:27,111 --> 00:16:29,738
‎แต่ก็เป็นสัญลักษณ์ของโชคชะตาและการเกิดใหม่

250
00:16:30,322 --> 00:16:32,408
‎เธอเป็นสาวน้อยที่เก่งมาก เวนส์เดย์

251
00:16:32,992 --> 00:16:34,952
‎ครูจะติดตามเฝ้าดูผลงานใหม่ของเธอ

252
00:16:36,245 --> 00:16:37,204
‎เวนส์เดย์

253
00:16:38,288 --> 00:16:40,666
‎ครั้งนี้ฉันจะพาเธอไปขึ้นรถไฟด้วยตัวเอง

254
00:16:41,500 --> 00:16:43,085
‎หนูมีเรื่องสุดท้ายที่จะขอค่ะ

255
00:16:58,308 --> 00:16:59,393
‎เวนส์เดย์!

256
00:17:00,269 --> 00:17:01,228
‎ยูจีน

257
00:17:02,229 --> 00:17:04,189
‎ดีใจที่เห็นว่านายฟื้นเสียที

258
00:17:04,273 --> 00:17:07,568
‎- ได้ข่าวว่าเธอมาเยี่ยมตลอด
‎- อย่าได้พูดออกมาอีกนะ

259
00:17:07,651 --> 00:17:09,403
‎คืองี้ ฉันตั้งใจจะบอกนายว่า…

260
00:17:11,321 --> 00:17:14,575
‎ฉันไม่น่าไปงานเต้นรำเลย
‎ฉันควรจะอยู่กับนายมากกว่า

261
00:17:14,658 --> 00:17:17,369
‎ฟลอร์เต้นรำมันเรียกหา เราก็ต้องไป

262
00:17:19,455 --> 00:17:22,958
‎- ไม่ใช่ความผิดเธอ เป็นความผิดสัตว์ประหลาด
‎- ที่จริงมันคือตัวไฮด์

263
00:17:23,042 --> 00:17:25,753
‎มันยังลอยนวลอยู่
‎นายกลับไปเรียนเนเวอร์มอร์ไม่ได้

264
00:17:25,836 --> 00:17:28,047
‎แม้แต่กลับไปดูผึ้งก็ไม่ได้

265
00:17:28,130 --> 00:17:30,340
‎รอบนี้นายต้องฟังฉันนะ

266
00:17:30,424 --> 00:17:32,468
‎ไหนว่าชาวผึ้งหึ่งต้องจับกลุ่มอยู่ด้วยกัน

267
00:17:35,179 --> 00:17:37,222
‎คืนนั้นในป่า

268
00:17:37,973 --> 00:17:39,641
‎มีคนจุดไฟเผาถ้ำ

269
00:17:39,725 --> 00:17:41,685
‎ใช่ หมอคินบ็อทท์

270
00:17:41,769 --> 00:17:43,812
‎พิลึกมากเลยที่เป็นนาง

271
00:17:43,896 --> 00:17:46,315
‎ฉันก็จำอะไรไม่ค่อยได้หรอก

272
00:17:46,398 --> 00:17:49,693
‎แต่ฉันเห็นคนใส่ชุดสีดำกับรองเท้าบู๊ตนั่น

273
00:17:49,777 --> 00:17:51,195
‎รองเท้าบู๊ตมันทำไม

274
00:17:52,071 --> 00:17:54,907
‎มีแสงสว่างวาบขึ้นมา

275
00:17:54,990 --> 00:17:56,492
‎แค่พริบตาเดียว

276
00:17:56,575 --> 00:17:59,787
‎ฉันนึกว่ารองเท้าเป็นสีดำ แต่มันเป็นสีแดง

277
00:18:20,057 --> 00:18:21,141
‎เวนส์เดย์

278
00:18:22,184 --> 00:18:24,603
‎นึกว่าป่านนี้เธอจะไปนิวเจอร์ซีย์ได้ครึ่งทางแล้ว

279
00:18:24,686 --> 00:18:28,107
‎ไม่ต้องเสแสร้ง ลอเรล
‎ฉันน่าจะรู้แต่แรกว่าเป็นคุณ

280
00:18:28,190 --> 00:18:31,276
‎แกล้งตาย หางานที่เนเวอร์มอร์ทำ

281
00:18:31,360 --> 00:18:32,820
‎ปลดล็อกตัวไฮด์

282
00:18:32,903 --> 00:18:35,781
‎ปกติแล้วฉันจะชื่นชม
‎การวางแผนแก้แค้นที่แยบยลแนบเนียน

283
00:18:35,864 --> 00:18:39,118
‎แต่ของคุณก็สุดโต่งไปหน่อย
‎ต่อให้หนูจะมาตรฐานสูงแค่ไหนก็เถอะ

284
00:18:39,785 --> 00:18:41,286
‎อุ๊ย แหม

285
00:18:41,870 --> 00:18:43,122
‎วีมส์พูดถูก

286
00:18:44,998 --> 00:18:47,000
‎เธอต้องไปรักษาอาการทางจิตจริงๆ

287
00:18:47,584 --> 00:18:51,672
‎มาเที่ยวกล่าวหาคนอื่นร้ายแรง
‎โดยไม่รับผลไม่ได้นะ

288
00:18:51,755 --> 00:18:54,466
‎อาจจะร้ายแรง แต่เป็นความจริง

289
00:18:55,050 --> 00:18:56,593
‎ไทเลอร์บอกหนูหมดแล้ว

290
00:19:03,976 --> 00:19:08,021
‎ตอนแรกหนูคิดผิด
‎เลยกล่าวหาคินบ็อทท์ว่าสะกดจิตปลดล็อกเขา

291
00:19:08,105 --> 00:19:10,691
‎แต่คุณใช้สารเคมีที่ทำจากสมุนไพรแทนใช่มั้ยล่ะ

292
00:19:12,109 --> 00:19:14,778
‎หนูรู้ว่าพ่อของคุณเก็บข้อมูล
‎ประวัติคนนอกกรอบทุกคนในเมืองนี้

293
00:19:14,862 --> 00:19:18,365
‎เขาน่าจะเล่าเรื่องความลับครอบครัวกัลพิน
‎ตั้งแต่สมัยคุณยังเด็ก

294
00:19:18,448 --> 00:19:20,242
‎คุณถึงได้เล็งไทเลอร์

295
00:19:20,826 --> 00:19:23,662
‎คุณปั่นหัวเขาด้วยการเอาตัวจริงของแม่ให้ดู

296
00:19:24,371 --> 00:19:27,457
‎แต่ไทเลอร์ไม่รู้ว่า
‎ความจริงไม่ได้ปลดปล่อยเขาเป็นอิสระ

297
00:19:27,541 --> 00:19:28,709
‎เสียใจด้วยจริงๆ

298
00:19:29,459 --> 00:19:30,377
‎(ไฮด์)

299
00:19:30,460 --> 00:19:32,045
‎แต่จะทำให้เขาเป็นทาสคุณ

300
00:19:32,629 --> 00:19:35,424
‎ช่วงแรกมันก็น่ากลัว คุณจึงใช้ทั้งถ้ำและโซ่ตรวน

301
00:19:37,676 --> 00:19:40,304
‎แต่ในที่สุดเขาก็เต็มใจยอมเป็นข้ารับใช้ของคุณ

302
00:19:40,387 --> 00:19:42,681
‎เมื่อคินบ็อทท์ใกล้จะล่วงรู้ความจริง

303
00:19:42,764 --> 00:19:45,058
‎คุณก็สั่งไทเลอร์ฆ่าหมอ
‎แล้วป้ายความผิดให้เซเวียร์

304
00:19:47,728 --> 00:19:48,562
‎พอเสียที

305
00:19:50,689 --> 00:19:53,317
‎ไทเลอร์ ลูกจ๋า
‎ทำให้แม่ปลื้มหน่อย ปิดปากนังนี่ที

306
00:19:54,067 --> 00:19:54,985
‎อย่างถาวร

307
00:19:55,068 --> 00:19:56,486
‎เขาไม่ได้อยู่ข้างคุณแล้ว

308
00:19:56,570 --> 00:19:59,239
‎ไทเลอร์จะยอมฉันทุกอย่าง

309
00:20:01,575 --> 00:20:03,285
‎จำได้ไหมว่าฉันบอกไว้ยังไง

310
00:20:04,036 --> 00:20:05,996
‎ฉันทำให้เธอเห็นตัวตนที่แท้จริง

311
00:20:08,248 --> 00:20:10,667
‎สิ่งที่พวกนั้นทำกับแม่ของเธอ…

312
00:20:12,211 --> 00:20:14,755
‎พวกนอกกรอบทำให้เธอกลายเป็นสัตว์ประหลาด

313
00:20:16,798 --> 00:20:19,927
‎ถ้าคุณเกลียดแต่พวกนอกกรอบ
‎ทำไมเขาถึงฆ่าคนธรรมดาด้วย

314
00:20:21,511 --> 00:20:23,680
‎พวกเขาเป็นแค่เบี้ยในเกมใหญ่

315
00:20:24,473 --> 00:20:26,016
‎ก็เหมือนเธอนะ เวนส์เดย์

316
00:20:26,099 --> 00:20:29,561
‎เธอประมาทสถานการณ์อีกแล้ว

317
00:20:30,062 --> 00:20:31,855
‎เราไม่คิดจะให้เธอขึ้นรถไฟไปได้ตั้งแต่ต้น

318
00:20:31,939 --> 00:20:34,024
‎ฉันส่งไทเลอร์ไปดักรอ

319
00:20:34,691 --> 00:20:36,568
‎หนูไม่ได้ไปที่สถานีตั้งแต่ต้น

320
00:20:37,444 --> 00:20:38,445
‎ได้ยินพอหรือยัง

321
00:20:46,078 --> 00:20:47,955
‎ทาสของคุณน่าจะยังรออยู่ที่สถานี

322
00:20:48,872 --> 00:20:51,625
‎อย่าทำให้เรื่องมันยากไปกว่านี้ มาริลีน

323
00:20:53,168 --> 00:20:54,586
‎ฉันชื่อลอเรล!

324
00:21:06,223 --> 00:21:09,184
‎ครูใหญ่วีมส์!

325
00:21:21,863 --> 00:21:23,282
‎พิษไนท์เฉด

326
00:21:23,365 --> 00:21:24,992
‎เป็นจุดจบที่เหมาะดี ว่าไหมล่ะ

327
00:21:50,934 --> 00:21:51,935
‎เป็นอะไรมั้ย

328
00:21:52,477 --> 00:21:55,188
‎คงไม่ใช่จู่ๆ ก็แปลงเป็นหมาป่าต่อหน้างี้นะ

329
00:21:55,272 --> 00:21:57,107
‎คืนนี้คืนจันทร์เพ็ญสีเลือดน่ะ

330
00:21:57,607 --> 00:21:59,401
‎ฉันยังโอเค คิดว่านะ

331
00:22:01,570 --> 00:22:02,904
‎แต่แบบนี้ก็ช่วยได้

332
00:22:15,667 --> 00:22:18,170
‎อ้าว! ยูจีน เป็นไงบ้าง

333
00:22:18,253 --> 00:22:19,421
‎เห็นเวนส์เดย์รึเปล่า

334
00:22:20,005 --> 00:22:22,716
‎ไม่เห็น เขาออกไปตั้งแต่บ่าย
‎ไม่ได้แวะไปเยี่ยมนายเหรอ

335
00:22:22,799 --> 00:22:25,761
‎ฟังนะ เวนส์เดย์กับครูใหญ่วีมส์
‎จะไปเผชิญหน้ากับครูธอร์นฮิล

336
00:22:25,844 --> 00:22:27,804
‎ตั้งแต่นั้นก็ไม่ได้ข่าวอะไรจากทั้งสองคนเลย

337
00:22:27,888 --> 00:22:29,598
‎ไปเผชิญหน้าครูธอร์นฮิลเรื่องอะไร

338
00:22:29,681 --> 00:22:31,850
‎เพราะนางอยู่เบื้องหลังทุกอย่าง

339
00:22:31,933 --> 00:22:33,894
‎เขาเป็นผู้ร้าย… ผู้หญิงร้าย

340
00:22:33,977 --> 00:22:35,395
‎เรียกว่าเป็นคนร้ายสุดๆ แล้วกัน

341
00:22:35,479 --> 00:22:38,190
‎โอเค เอแจ็กซ์กับฉันจะไปดูที่เรือนกระจก

342
00:22:38,774 --> 00:22:42,694
‎- ไง นายผึ้ง ยินดีต้อนรับกลับโลก
‎- เขามาทำอะไรในห้องเธอ

343
00:22:45,864 --> 00:22:46,865
‎อะไร…

344
00:22:50,827 --> 00:22:52,579
‎ช้าๆ หน่อย เกิดอะไรขึ้น

345
00:22:56,750 --> 00:22:57,834
‎ครูใหญ่วีมส์เหรอ

346
00:22:57,918 --> 00:22:59,628
‎- อีนิด เกิดอะไรขึ้น
‎- เวนส์เดย์ล่ะ

347
00:23:00,921 --> 00:23:03,006
‎ไทเลอร์กับธอร์นฮิลจับตัวไปเหรอ

348
00:23:03,090 --> 00:23:04,257
‎ที่ไหน

349
00:23:05,008 --> 00:23:07,010
‎สุสานแคร็กสโตน อะไรเนี่ย

350
00:23:08,845 --> 00:23:10,222
‎ไนท์เฉดคือใครกัน

351
00:23:13,308 --> 00:23:14,935
‎เดี๋ยวจะอธิบายระหว่างทาง

352
00:23:16,061 --> 00:23:17,062
‎มาเร็ว

353
00:23:17,687 --> 00:23:19,481
‎ทุกคน

354
00:23:20,565 --> 00:23:21,983
‎ใจเย็นๆ ยูจีน

355
00:23:22,067 --> 00:23:24,111
‎กอร์กอนนั่นมันงี่เง่า

356
00:23:24,778 --> 00:23:26,655
‎เรื่องนี้อาจจะอันตราย

357
00:23:26,738 --> 00:23:29,199
‎ถ้าอีนิดพูดถูก แล้วเวนส์เดย์ถูกจับตัวไป

358
00:23:29,282 --> 00:23:31,701
‎- เราต้องโทรแจ้งนายอำเภอ
‎- แม่ ผมต้องไป

359
00:23:31,785 --> 00:23:35,455
‎เวนส์เดย์เป็นเพื่อนคนเดียวของผม
‎ถ้าเพื่อนเดือดร้อน ผมต้องไปช่วย

360
00:23:35,539 --> 00:23:36,623
‎มันกฎของรังผึ้ง

361
00:24:16,329 --> 00:24:19,207
‎นี่มันก็เดจาวูหน่อยๆ เนอะ

362
00:24:20,083 --> 00:24:22,627
‎เว้นแต่ฉันจะไม่ร้องไห้โวยวายเป็นเด็กๆ

363
00:24:22,711 --> 00:24:25,297
‎ไทเลอร์ ไปรอที่ข้างเรือ

364
00:24:26,047 --> 00:24:26,923
‎ใช่

365
00:24:27,591 --> 00:24:29,801
‎ฟังคำสั่งเจ้านายซะ เป็นไฮด์น่ารักน่าชัง

366
00:24:37,434 --> 00:24:38,685
‎ต้องยอมรับเลย

367
00:24:39,352 --> 00:24:42,355
‎เอาเรื่องแปลงร่างของวีมส์มาเล่นเกือบได้ผล

368
00:24:43,773 --> 00:24:45,192
‎แต่ก็อย่างที่พ่อฉันชอบพูดไว้

369
00:24:45,775 --> 00:24:49,404
‎"อยากเอาชนะพวกนอกกรอบ
‎ต้องคิดให้นอกกรอบกว่าพวกมัน"

370
00:24:50,947 --> 00:24:54,242
‎รู้ไหม เราสืบเชื้อสายรากเหง้าไปได้
‎ถึงโจเซฟ แคร็กสโตนเองเลย

371
00:24:54,784 --> 00:24:57,037
‎งั้นก็มาจากสายเลือด
‎ฆาตกรโรคจิตเหมือนกันน่ะสิ

372
00:24:57,120 --> 00:25:00,123
‎โจเซฟ แคร็กสโตนมีวิสัยทัศน์

373
00:25:00,207 --> 00:25:02,792
‎อุทิศตนในการปกป้องคนธรรมดา
‎จากพวกนอกกรอบ

374
00:25:02,876 --> 00:25:04,669
‎จนกระทั่งชีวิตของเขาถูกคร่าไปก่อนกาล

375
00:25:04,753 --> 00:25:07,380
‎โดยบรรพบุรุษของเธอ นังกู๊ดดี้ แอดดัมส์

376
00:25:07,964 --> 00:25:10,008
‎จากนั้น ก็เหมือนได้คืบจะเอาศอก

377
00:25:10,091 --> 00:25:13,470
‎พวกนั้นขโมยที่ดินของเขา
‎ไปสร้างไอ้โรงเรียนสยองชวนแสยง

378
00:25:19,142 --> 00:25:20,060
‎แต่

379
00:25:21,478 --> 00:25:23,021
‎ตลอดเวลาหลายศตวรรษ

380
00:25:23,104 --> 00:25:26,816
‎ตระกูลฉันยังยึดมั่นกับภารกิจของแคร็กสโตน

381
00:25:27,400 --> 00:25:29,694
‎พี่ชายก็สละชีพเพื่อการนั้น

382
00:25:30,278 --> 00:25:32,781
‎ฉันตัดสินใจจะใช้อีกวิธีหนึ่ง

383
00:25:32,864 --> 00:25:33,990
‎วิธีเหนือธรรมชาติ

384
00:25:34,991 --> 00:25:38,370
‎ไทเลอร์เก็บอวัยวะต่างๆ มา
‎เพื่อจะปลุกผีแคร็กสโตน

385
00:25:38,453 --> 00:25:42,624
‎คนผู้เดียวซึ่งเกือบกำจัดพวกนอกกรอบได้สำเร็จ

386
00:25:43,833 --> 00:25:45,126
‎เราชุบชีวิตคนตายไม่ได้

387
00:25:45,627 --> 00:25:46,670
‎เชื่อเถอะ ลองมาแล้ว

388
00:25:47,546 --> 00:25:51,341
‎ฉันเชื่อว่ากู๊ดดี้ แอดดัมส์
‎บรรพบุรุษของเธอจะไม่เห็นด้วย

389
00:25:51,925 --> 00:25:53,176
‎คัมภีร์แห่งเงาของกู๊ดดี้

390
00:25:53,260 --> 00:25:55,929
‎คุณคือคนที่ขโมยเล่มต้นฉบับจากพิลกริมเวิลด์

391
00:25:56,805 --> 00:25:59,558
‎กู๊ดดี้ฆ่าแคร็กสโตนอย่างเดียวยังไม่พอ

392
00:25:59,641 --> 00:26:01,726
‎นางยังต้องสาปดวงวิญญาณของเขาไว้อีก

393
00:26:03,228 --> 00:26:04,938
‎แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน

394
00:26:06,106 --> 00:26:07,524
‎แหม เวนส์เดย์จ๋า

395
00:26:08,191 --> 00:26:09,776
‎เธอคือกุญแจยังไงล่ะ

396
00:26:09,859 --> 00:26:13,488
‎การที่เธอมาเข้าเนเวอร์มอร์
‎ทำให้กลไกฝืดๆ ในแผนของฉันเริ่มหมุน

397
00:26:13,989 --> 00:26:18,076
‎กู๊ดดี้ผนึกแคร็กสโตนไว้ในโลงโดยใช้ผนึกโลหิต

398
00:26:18,159 --> 00:26:21,079
‎มีแต่ผู้สืบสายเลือดโดยตรงของมันจึงจะเปิดได้

399
00:26:21,913 --> 00:26:23,039
‎เจ้าคือกุญแจ

400
00:26:23,123 --> 00:26:26,293
‎ผู้สืบเชื้อสายตัวเป็นๆ ในคืนจันทร์เพ็ญสีเลือด

401
00:26:26,835 --> 00:26:30,130
‎ฉันจึงรอเวลา

402
00:26:30,213 --> 00:26:32,632
‎และทำให้เธอรู้สึกเป็นคนพิเศษ

403
00:26:32,716 --> 00:26:34,843
‎จนกระทั่งพร้อมจะถูกบูชายัญ

404
00:26:39,598 --> 00:26:40,473
‎เงียบสิ!

405
00:26:41,725 --> 00:26:43,059
‎ซานติอาโก ว่าไง

406
00:26:43,143 --> 00:26:44,728
‎นายคะ เกิดเหตุแล้ว

407
00:26:44,811 --> 00:26:47,314
‎แม่ของยูจีน อ็อททิงเจอร์เพิ่งโทรมา ร้อนรนมาก

408
00:26:47,397 --> 00:26:51,067
‎- เกิดอะไรสักอย่างที่เนเวอร์มอร์
‎- ส่งรถตำรวจไปที่นั่นด่วน

409
00:26:51,151 --> 00:26:52,819
‎นั่นแหละเหตุ ฉันส่งไม่ได้

410
00:26:52,902 --> 00:26:55,196
‎ยางรถสายตรวจของเราถูกกรีดเละหมด

411
00:26:55,280 --> 00:26:56,740
‎ทุกล้อรถทุกคันเลย

412
00:26:56,823 --> 00:26:58,116
‎ก็ได้ เดี๋ยวผมไปเอง

413
00:27:53,672 --> 00:27:55,548
‎(โจเซฟ แคร็กสโตน)

414
00:29:02,323 --> 00:29:04,075
‎ข้าเป็นสายเลือดของท่าน

415
00:29:04,159 --> 00:29:09,330
‎ข้าปลุกท่านมาเพื่อให้กำจัดพวกนอกกรอบ
‎จากโลกนี้ให้สิ้นซาก

416
00:29:15,378 --> 00:29:18,673
‎การชำระแค้นของข้าจะรวดเร็วเฉียบขาด

417
00:29:20,675 --> 00:29:21,509
‎ของฉันก็เหมือนกัน

418
00:29:23,970 --> 00:29:25,597
‎กู๊ดดี้ แอดดัมส์

419
00:29:26,848 --> 00:29:28,600
‎ยังตามมาหลอกหลอนข้าไม่เลิก

420
00:29:28,683 --> 00:29:31,728
‎เจ้าจะต้องทรมานด้วยชะตาเดียวกัน
‎กับที่เจ้าทำกับข้า

421
00:29:33,897 --> 00:29:36,775
‎จงตกนรกหมกไหม้ชั่วกัปชั่วกัลป์

422
00:29:38,860 --> 00:29:40,904
‎แบบที่คู่ควร

423
00:29:53,917 --> 00:29:55,877
‎ฝันดีนะ เวนส์เดย์

424
00:30:04,594 --> 00:30:08,389
‎ไม่อยากเชื่อว่านายอยู่ในชมรมลับ
‎แล้วไม่ยอมบอกฉัน

425
00:30:09,265 --> 00:30:11,017
‎เพราะว่า คือ…

426
00:30:12,310 --> 00:30:13,394
‎มันเป็นความลับไง

427
00:30:15,772 --> 00:30:17,565
‎บิยังก้า ดาวิน่า…

428
00:30:17,649 --> 00:30:18,983
‎เคนท์ด้วยเหรอ

429
00:30:19,067 --> 00:30:21,110
‎เอาจริง ขนาดเคนท์ยังได้เข้าเหรอ

430
00:30:21,194 --> 00:30:23,446
‎ชมรมนี้มันเลือกคนยังไง

431
00:30:23,530 --> 00:30:25,907
‎ไอ้ที่ว่าธอร์นฮิลจิตป่วนนี่มันไปไงมาไง

432
00:30:25,990 --> 00:30:29,035
‎นางฆ่าวีมส์แล้วจับเวนส์เดย์ไปที่สุสานแคร็กสโตน

433
00:30:29,702 --> 00:30:32,789
‎เราต้องพาทุกคนในโรงเรียน
‎อพยพไปที่ปลอดภัยก่อนจะสาย

434
00:30:32,872 --> 00:30:34,082
‎เพราะสิ่งนี้กำลังจะเกิดขึ้น

435
00:30:34,791 --> 00:30:36,376
‎ให้ดึงสัญญาณเตือนไฟไหม้มั้ย

436
00:30:36,459 --> 00:30:39,087
‎เราไม่อยากให้คนแตกตื่น
‎แล้วทำให้ไทเลอร์หรือธอร์นฮิลรู้ตัว

437
00:30:39,963 --> 00:30:41,548
‎งั้นจะพาทุกคนออกไปยังไง

438
00:30:42,799 --> 00:30:44,843
‎เราจะใช้เพลงไซเรนกล่อมทุกคน

439
00:30:51,808 --> 00:30:53,810
‎ฉันกับธิงจะไปหาเวนส์เดย์

440
00:30:54,727 --> 00:30:56,646
‎โอเค ไนท์เฉดตลอดไป

441
00:30:59,190 --> 00:31:01,734
‎เอาจริง มีดีดนิ้วเป็นรหัสลับอีก

442
00:31:10,785 --> 00:31:11,703
‎เวนส์เดย์

443
00:31:15,540 --> 00:31:17,500
‎มาพาฉันไปโลกหน้าเหรอ

444
00:31:17,584 --> 00:31:21,004
‎ฟังให้ดี ต้องแทงแคร็กสโตน
‎ให้ทะลุหัวใจดำมืดของมัน

445
00:31:21,880 --> 00:31:24,632
‎เป็นทางเดียวที่จะกำจัดมันไปได้ตลอดกาล

446
00:31:25,216 --> 00:31:27,510
‎สายตาผีของเธอเพี้ยนหรือไง ฉันจะตายอยู่แล้ว

447
00:31:28,094 --> 00:31:29,429
‎สร้อยที่ใส่

448
00:31:29,512 --> 00:31:30,847
‎เป็นของขลังที่ทรงพลังมาก

449
00:31:32,515 --> 00:31:35,018
‎แม่บอกว่ามันเอาไว้เรียกนิมิต

450
00:31:35,101 --> 00:31:37,395
‎มันยังเป็นสื่อใช้เรียกวิญญาณได้ด้วย

451
00:31:37,478 --> 00:31:40,690
‎สร้อยนั่นจะทำให้ข้าผ่านเข้าร่าง
‎และรักษาแผลให้เจ้าได้

452
00:31:40,773 --> 00:31:43,902
‎แต่รู้ไว้นะ เมื่อทำแล้วเจ้าจะไม่ได้พบข้าอีก

453
00:31:44,694 --> 00:31:46,613
‎โรงเรียนนี้ต้องการเจ้า เวนส์เดย์

454
00:32:39,791 --> 00:32:41,918
‎มาหยุดกลางป่าทำไม

455
00:32:42,001 --> 00:32:45,213
‎- คุณตามดูไอ้ลูกสัตว์ประหลาดน่ะนะ
‎- หุบปากเลย

456
00:32:48,967 --> 00:32:50,134
‎เฮ้ย เดี๋ยวสิ

457
00:32:50,802 --> 00:32:52,387
‎เฮ้ย! แล้วผมล่ะ

458
00:32:52,470 --> 00:32:53,513
‎ไงเนี่ย… อย่าสิ!

459
00:32:54,555 --> 00:32:56,099
‎โอ๊ย ไอ้เวร!

460
00:32:57,141 --> 00:32:59,602
‎มาเร็ว รีบเดินแต่ไม่ต้องแตกตื่น

461
00:32:59,686 --> 00:33:01,896
‎- ดีมาก เดินไปเรื่อยๆ
‎- บิยังก้า

462
00:33:04,399 --> 00:33:05,566
‎เกิดอะไรขึ้นกันแน่

463
00:33:06,150 --> 00:33:08,987
‎อันตรายกำลังมา ไม่มีเวลาให้รั้งรอ

464
00:33:14,283 --> 00:33:16,577
‎ตามมา มาเร็ว ให้ไว

465
00:33:32,593 --> 00:33:33,678
‎โอ๊ยตาย

466
00:33:34,178 --> 00:33:35,805
‎ตายแล้วตาย

467
00:33:36,305 --> 00:33:37,765
‎เอาจริงอะไรจริง!

468
00:33:40,476 --> 00:33:41,853
‎ธิง ฉันจะแปลงร่างแล้ว!

469
00:33:55,616 --> 00:33:57,201
‎ลอเรลบอกว่าเธอตายไปแล้ว

470
00:33:57,744 --> 00:33:59,162
‎ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นมากละ

471
00:33:59,746 --> 00:34:01,039
‎เหมือนแมลงสาบเลย

472
00:34:01,122 --> 00:34:03,291
‎อย่ามา ยอกันตอนนี้ก็ไม่ช่วยหรอก

473
00:34:06,627 --> 00:34:07,920
‎นายจบไม่สวยแน่

474
00:34:42,663 --> 00:34:43,539
‎อีนิดเหรอ

475
00:34:45,083 --> 00:34:45,917
‎อีนิด!

476
00:34:54,175 --> 00:34:55,927
‎ฉันต้องกลับไปที่โรงเรียนก่อน

477
00:35:02,100 --> 00:35:05,770
‎บอกไม่ถูกเลยว่าฉันรอจังหวะนี้มานานแค่ไหน
‎ช่างมีความหมายต่อตระกูลของฉัน

478
00:35:05,853 --> 00:35:07,271
‎เงียบเสีย นางนี่!

479
00:35:08,231 --> 00:35:13,069
‎ไปให้พ้น มิฉะนั้นข้าจะกระชากลิ้น
‎ในปากเน่าๆ ของเจ้ามาตัดทิ้ง

480
00:35:14,987 --> 00:35:16,197
‎เขาถึงว่าอย่าได้เจอไอดอล

481
00:35:27,875 --> 00:35:31,337
‎ข้าจะกวาดล้างตัววิปริตอย่างพวกเจ้า
‎ให้หมดโลก!

482
00:35:51,107 --> 00:35:52,483
‎เอ้อ!

483
00:35:52,567 --> 00:35:53,651
‎เว้ย!

484
00:35:53,734 --> 00:35:55,153
‎สุด ธิง!

485
00:35:59,365 --> 00:36:01,284
‎(ไม่มีสัญญาณ)

486
00:36:23,848 --> 00:36:24,807
‎ไทเลอร์

487
00:36:24,891 --> 00:36:26,434
‎ลูก นั่นลูกจริงๆ เหรอ

488
00:37:36,462 --> 00:37:37,797
‎สวัสดี นักแสวงบุญ

489
00:37:41,217 --> 00:37:43,427
‎ใจของเจ้ายังเต้นเร่าอยู่ได้อย่างไร

490
00:37:44,011 --> 00:37:46,722
‎มนตร์ดำจากขุมนรกใดกัน

491
00:37:46,806 --> 00:37:48,057
‎อย่าทำอะไรเธอ!

492
00:38:01,070 --> 00:38:01,904
‎ไม่นะ!

493
00:38:04,782 --> 00:38:07,827
‎- แย่แล้ว
‎- ฉันไม่เป็นไร พาคนออกไปจากที่นี่ก่อน

494
00:38:09,161 --> 00:38:10,538
‎ไปสิ!

495
00:38:10,621 --> 00:38:11,455
‎โอเค

496
00:38:15,668 --> 00:38:17,503
‎มาเร็ว ทุกคน ไปกันเลย!

497
00:38:59,378 --> 00:39:01,922
‎ข้าจักส่งเจ้ากลับนรก

498
00:40:13,869 --> 00:40:15,830
‎เอาปืนมาลงสนามดวลดาบ

499
00:40:16,831 --> 00:40:19,583
‎น่าจะเป็นการตัดสินใจฉลาดๆ
‎ครั้งแรกของคุณในวันนี้

500
00:40:19,667 --> 00:40:21,836
‎ฉันอาจไม่ได้ฆ่าพวกนอกกรอบทุกคน

501
00:40:21,919 --> 00:40:24,338
‎แต่อย่างน้อยก็ได้ฆ่าแก เวนส์เดย์

502
00:40:52,450 --> 00:40:54,994
‎เออ มายุ่งกับเนเวอร์มอร์ก็ต้องโดนงี้

503
00:40:55,703 --> 00:40:56,537
‎อีผี

504
00:40:59,415 --> 00:41:01,625
‎ผึ้งหึ่งต้องรวมฝูงกันไว้ เนอะ

505
00:41:12,386 --> 00:41:13,971
‎จากนี้ฉันจัดต่อเอง

506
00:41:14,054 --> 00:41:15,639
‎หรือควรจะเรียกนายอำเภอ

507
00:41:15,723 --> 00:41:16,724
‎หันหลังไป ยูจีน

508
00:41:38,370 --> 00:41:39,413
‎อีนิดเหรอ

509
00:42:17,535 --> 00:42:18,494
‎เวนส์เดย์อยู่ไหนล่ะ

510
00:43:37,197 --> 00:43:43,704
‎(จบ… มั้ย)

511
00:44:04,558 --> 00:44:08,103
‎(ว.อ.)

512
00:44:28,749 --> 00:44:29,833
‎ก็ไม่ค่อยอยากยอมรับนะ

513
00:44:30,334 --> 00:44:32,211
‎แต่ฉันคงคิดถึงครูใหญ่วีมส์

514
00:44:33,420 --> 00:44:34,630
‎บางทีเขาก็กวนส้น

515
00:44:37,424 --> 00:44:38,550
‎แต่เป็นคนอึด

516
00:44:39,802 --> 00:44:42,971
‎และยอมสละชีพเพื่อโรงเรียนนี้ซึ่งเขารักจริงๆ

517
00:44:45,849 --> 00:44:47,601
‎เรื่องนั้นฉันนับถือใจเขาเลย

518
00:44:49,186 --> 00:44:50,646
‎เขาเป็นพวกเดียวกับเรา

519
00:45:02,199 --> 00:45:06,453
‎ไหนๆ ชั้นเรียนก็ยกเลิกทั้งเทอม
‎เธอต้องไปเยี่ยมฉันที่ซานฟรานซิสโกนะ

520
00:45:06,537 --> 00:45:09,289
‎แทบรับประกันได้เลยว่า
‎จะมีหมอกกับฝนปรอยทุกวัน

521
00:45:09,373 --> 00:45:10,541
‎ฟังแล้วน่าสนใจ

522
00:45:11,041 --> 00:45:11,917
‎บิยังก้า

523
00:45:13,335 --> 00:45:14,837
‎ฉันยังไม่ได้ขอบคุณเธอ

524
00:45:15,754 --> 00:45:17,715
‎ปีหน้าเราต้องได้แชมป์ฟันดาบ

525
00:45:17,798 --> 00:45:20,634
‎อย่ามัวเหลิงจนไม่ซ้อม
‎เพราะฆ่านักแสวงบุญเหนือโลกได้ตัวนึงล่ะ

526
00:45:58,422 --> 00:46:00,132
‎ได้ข่าวว่านายเป็นอิสระแล้ว

527
00:46:01,383 --> 00:46:03,844
‎ใช่ ข้อหาทุกอย่างถูกยกเลิก

528
00:46:05,471 --> 00:46:06,472
‎คืองี้

529
00:46:06,555 --> 00:46:09,308
‎ตอนอยู่ในคุก ฉันพูดอะไรไปหลายอย่าง

530
00:46:11,018 --> 00:46:14,480
‎การเป็นเพื่อนเธอควรมีคำเตือนล่วงหน้า
‎แต่ฉันก็ไม่เคยเจอ

531
00:46:14,563 --> 00:46:17,191
‎คนที่คิดจะรับลูกธนูแทนฉันเท่าไหร่ เพราะงั้น…

532
00:46:18,025 --> 00:46:20,152
‎ยินดีต้อนรับสู่ศตวรรษที่ 21 แอดดัมส์

533
00:46:27,242 --> 00:46:28,786
‎เบอร์ฉันอยู่ในนั้นอยู่แล้ว

534
00:46:29,912 --> 00:46:31,163
‎กล้าดีนะ

535
00:46:32,414 --> 00:46:34,666
‎หวังว่าคงไม่คิดว่าฉันจะโทรหา

536
00:46:34,750 --> 00:46:36,001
‎ไม่ ไม่คิดหรอก

537
00:46:38,086 --> 00:46:39,838
‎แค่ส่งข้อความก็พอใจละ

538
00:46:42,674 --> 00:46:44,510
‎รู้ใช่มั้ยว่าเขาส่งข้อความกันยังไง

539
00:46:46,470 --> 00:46:48,055
‎ลาก่อน เซเวียร์

540
00:46:51,517 --> 00:46:53,936
‎นี่ แล้วเทอมหน้าจะกลับมารึเปล่า

541
00:46:56,188 --> 00:46:57,606
‎กลับ ไม่กลับ ไม่แน่

542
00:47:02,110 --> 00:47:04,530
‎(สถาบันเนเวอร์มอร์)

543
00:47:17,417 --> 00:47:20,420
‎(เลขหมายนอกระบบ)
‎(ข้อความใหม่)

544
00:47:26,760 --> 00:47:31,014
‎(แอบมองเธออยู่นะจ๊ะ)

545
00:47:31,723 --> 00:47:33,308
‎สตอล์คเกอร์คนแรกในชีวิต

546
00:47:34,810 --> 00:47:38,355
‎การโดนบังคับให้พักร้อนรอบนี้
‎อาจน่าสนใจกว่าที่คิดไว้

547
00:47:40,941 --> 00:47:43,569
‎เรื่องนี้ต่างจากนิยายของฉัน
‎ปมปริศนายังคลี่คลายไม่ครบ

548
00:47:44,152 --> 00:47:45,946
‎ใช่ว่าทุกข้อสงสัยมีคำตอบ

549
00:47:46,029 --> 00:47:49,157
‎ยังมีความลับซุ่มอยู่ในมุมมืดของเจริโค

550
00:47:53,412 --> 00:47:56,540
‎ลอเรล เกทส์กับไทเลอร์
‎เป็นแค่เบี้ยในเกมที่ใหญ่กว่านี้หรือไม่

551
00:47:57,791 --> 00:48:00,586
‎สตอล์คเกอร์ในวันนี้
‎คือศัตรูตัวดีในวันหน้าหรือเปล่า

552
00:48:04,590 --> 00:48:07,092
‎จบค้างขนาดนี้ คาใจแทบตายแล้วสินะ

553
00:49:56,451 --> 00:49:58,203
‎คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม