1
00:00:24,524 --> 00:00:27,402
ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นความคิดบิดเบี้ยวของใคร

2
00:00:28,403 --> 00:00:31,656
ถึงเอาวัยรุ่นหลายร้อยคน
มาอยู่ในโรงเรียนที่ถูกตัดงบ

3
00:00:33,616 --> 00:00:36,619
เอาคนที่ฝันดับสลายไปนานแล้วมาบริหาร

4
00:00:39,372 --> 00:00:41,041
แต่ก็ชื่นชมความซาดิสต์ของคนคิดนะ

5
00:01:04,522 --> 00:01:05,648
บอกชื่อมันมา

6
00:01:05,732 --> 00:01:07,484
ฝีมือใครก็ไม่รู้ จริงๆ นะ

7
00:01:08,068 --> 00:01:11,112
- ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก
- พักสลี่ย์ อารมณ์เท่ากับความอ่อนแอ

8
00:01:11,988 --> 00:01:13,490
ควบคุมอารมณ์ซะ

9
00:01:14,115 --> 00:01:15,658
เดี๋ยวนี้

10
00:01:19,037 --> 00:01:20,747
กลัวเหรอ ไอ้หมู

11
00:01:27,212 --> 00:01:28,046
พี่โอเคมั้ยเนี่ย

12
00:01:28,129 --> 00:01:29,881
ฉันไม่คิดจะสารภาพกับน้องหรอก

13
00:01:29,964 --> 00:01:32,342
พักนี้ฉันถูกนิมิตรังควานใจ

14
00:01:32,926 --> 00:01:34,385
นิมิตมาโดยไม่บอกกล่าว

15
00:01:34,469 --> 00:01:38,348
รู้สึกเหมือนช็อตไฟฟ้าเพื่อบำบัด
แต่ไม่มีความสะใจกับการเผาไหม้หลังจากนั้น

16
00:01:38,431 --> 00:01:39,933
พี่จัดการเอง

17
00:01:40,016 --> 00:01:40,975
เวนส์เดย์

18
00:01:41,810 --> 00:01:43,520
พี่จะทำอะไรน่ะ

19
00:01:43,603 --> 00:01:44,938
ทำเรื่องที่ถนัด

20
00:02:01,704 --> 00:02:02,747
โย่ ดาลตัน ดูสิ

21
00:02:03,540 --> 00:02:05,041
พี่สาวพริกสาลี่ว่ะ

22
00:02:07,961 --> 00:02:09,170
เฮ้ย ตัวประหลาด

23
00:02:09,712 --> 00:02:11,589
วันนี้คนนอกห้ามใช้สระ

24
00:02:12,423 --> 00:02:15,593
ฉันเท่านั้นที่ทรมานน้องชายฉันได้

25
00:04:09,332 --> 00:04:11,876
สู่ค่ำคืนต้องมนตร์

26
00:04:11,960 --> 00:04:15,338
พร่ำครวญคำหวาน

27
00:04:16,297 --> 00:04:20,551
กระซิบอธิษฐาน

28
00:04:20,635 --> 00:04:24,514
ดั่งคนช่างฝัน

29
00:04:25,098 --> 00:04:29,352
ก่อนเข้าสู่ห้วงนิทรา

30
00:04:29,435 --> 00:04:32,272
ฝันถวิลหาเพียงเธอ

31
00:04:34,899 --> 00:04:36,567
ฉันยังไม่ลืม

32
00:04:37,151 --> 00:04:41,823
ว่าเธอลาจากไป

33
00:04:56,713 --> 00:05:00,216
ลูกจ๋า คิดจะเย็นชาใส่พ่อแม่อีกนานแค่ไหน

34
00:05:02,010 --> 00:05:05,888
เลิร์ช ช่วยเตือนผู้ปกครองฉันด้วย
ว่าฉันไม่คิดจะคุยกับพวกเขาอีกต่อไป

35
00:05:08,182 --> 00:05:10,101
สัญญาเลย งูพิษน้อยของพ่อ

36
00:05:10,184 --> 00:05:12,687
ลูกจะต้องรักเนเวอร์มอร์

37
00:05:12,770 --> 00:05:14,647
- ใช่ไหม ทิช
- ใช่ ลูกจะต้องชอบแน่

38
00:05:14,731 --> 00:05:17,191
- โรงเรียนนี้เหมาะกับลูกที่สุด
- ทำไม

39
00:05:17,275 --> 00:05:19,235
เพราะเคยเป็นโรงเรียนที่เหมาะกับแม่เหรอ

40
00:05:19,318 --> 00:05:21,529
หนูไม่คิดจะเดินตามรอยเท้าแม่หรอกนะ

41
00:05:21,612 --> 00:05:23,573
ไปเป็นกัปตันทีมฟันดาบ

42
00:05:23,656 --> 00:05:26,576
ราชินีงานพรอมมืด ประธานชมรมเรียกผี

43
00:05:26,659 --> 00:05:31,205
แม่แค่จะบอกว่าในที่สุด
ลูกก็จะได้อยู่ท่ามกลางคนที่เข้าใจลูก

44
00:05:31,289 --> 00:05:33,541
ไม่แน่ อาจจะหาเพื่อนได้ด้วยซ้ำ

45
00:05:35,209 --> 00:05:38,171
เนเวอร์มอร์ไม่เหมือนโรงเรียนประจำที่อื่น

46
00:05:39,172 --> 00:05:40,715
ที่นั่นมีมนตร์ขลัง

47
00:05:41,466 --> 00:05:43,176
พ่อได้พบกับแม่ที่นั่น

48
00:05:44,052 --> 00:05:45,636
แล้วเราก็หลงรักกัน

49
00:05:47,889 --> 00:05:50,308
พ่อแม่ทำให้หนูคลื่นไส้

50
00:05:50,892 --> 00:05:51,934
ไม่ใช่ในทางที่ดีด้วย

51
00:05:52,018 --> 00:05:55,188
ลูกจ๋า พ่อแม่ไม่ได้ทำให้ลูกโดนไล่ออก

52
00:05:55,271 --> 00:05:59,567
ครอบครัวของเด็กคนนั้นกำลังจะแจ้งความ
ข้อหาพยายามฆ่า

53
00:05:59,650 --> 00:06:01,778
ถ้าโดนคดี ประวัติของลูกจะเป็นยังไง

54
00:06:01,861 --> 00:06:02,820
ด่างพร้อย

55
00:06:03,821 --> 00:06:06,074
ทุกคนจะรู้ว่าหนูปิดจ๊อบไม่สำเร็จ

56
00:06:12,789 --> 00:06:14,290
จอดตรงนี้ก็ได้ครับ

57
00:06:22,507 --> 00:06:25,259
- ขอบคุณครับ
- อยากลงตรงนี้แน่นะ

58
00:06:26,302 --> 00:06:30,181
ทางเดินป่าตรงนี้ก็สวยดีหรอก
แต่มันตัดผ่านเนเวอร์มอร์

59
00:06:30,723 --> 00:06:32,058
โรงเรียนคนนอกกรอบน่ะเหรอ

60
00:06:32,642 --> 00:06:34,560
เรียกแบบนั้นน่ะสุภาพ

61
00:06:34,644 --> 00:06:37,021
ผมไม่มีปัญหากับคนนอกกรอบอยู่แล้ว

62
00:06:37,105 --> 00:06:39,357
ที่ปรึกษาตอนเข้าค่ายฤดูร้อนก็เป็นมนุษย์หมาป่า

63
00:06:39,440 --> 00:06:40,441
นิสัยดีมากเลย

64
00:06:40,525 --> 00:06:43,236
แหง พวกนั้นก็เหมือนเราๆ นี่แหละ

65
00:06:43,319 --> 00:06:44,862
จนกระทั่งมันกระชากคอเราขาด

66
00:06:49,826 --> 00:06:50,827
ขอบคุณครับ

67
00:07:56,893 --> 00:07:59,687
อย่างน้อยอากาศวันนี้ก็แจ่มใสจนได้

68
00:08:18,748 --> 00:08:21,542
เวนส์เดย์เป็นชื่อเก๋ไก๋ไม่เหมือนใครจริงๆ

69
00:08:23,044 --> 00:08:24,795
คงจะเกิดวันพุธสินะ

70
00:08:24,879 --> 00:08:26,797
หนูเกิดวันศุกร์ 13

71
00:08:26,881 --> 00:08:30,843
ชื่อลูกมาจากท่อนหนึ่ง
ในเพลงกล่อมเด็กที่ฉันชอบที่สุด

72
00:08:30,927 --> 00:08:33,346
"เวนส์เดย์เป็นลูกคนกลางผู้ทุกข์ระทม"

73
00:08:35,932 --> 00:08:39,977
เธอมองโลกไม่เหมือนใคร
มาแต่ไหนแต่ไรแล้วนะ มอร์ทิเชีย

74
00:08:41,103 --> 00:08:44,482
คุณแม่ได้เล่าไหมว่าสมัยเรียนเราเป็นรูมเมทกัน

75
00:08:44,565 --> 00:08:47,944
แล้วคุณเรียนจบทั้งที่สติยังอยู่ครบเหรอ
น่าประทับใจ

76
00:08:49,987 --> 00:08:53,407
เธอมีเส้นทางการศึกษาที่น่าสนใจมาก

77
00:08:53,491 --> 00:08:55,284
ย้ายมาแปดโรงเรียนภายในห้าปี

78
00:08:55,368 --> 00:08:58,162
โรงเรียนพวกนั้นไม่แกร่งพอจะขังหนูได้

79
00:08:58,246 --> 00:09:00,331
ที่นี่ก็คงไม่ต่างกัน

80
00:09:00,414 --> 00:09:01,999
ลูกเราพยายามจะบอกว่า

81
00:09:02,083 --> 00:09:05,127
ลูกซาบซึ้งใจมากที่คุณเปิดโอกาส

82
00:09:08,172 --> 00:09:11,259
ปกติแล้วเนเวอร์มอร์
ไม่รับนักเรียนใหม่กลางเทอม

83
00:09:11,842 --> 00:09:14,679
แต่ดูจากผลการเรียนไร้ที่ติของเวนส์เดย์

84
00:09:14,762 --> 00:09:17,640
และประวัติยาวนานที่ครอบครัวมีกับโรงเรียนนี้

85
00:09:17,723 --> 00:09:20,726
ฉันคุยกับคณะกรรมการแล้ว
และเรายกเว้นให้เป็นกรณีพิเศษ

86
00:09:26,899 --> 00:09:29,819
ลาริสซ่า แล้วเรื่องที่เวนส์เดย์…

87
00:09:30,736 --> 00:09:32,071
ต้องเข้ารับการบำบัดล่ะ

88
00:09:32,655 --> 00:09:34,156
นั่นเป็นคำสั่งศาล

89
00:09:35,408 --> 00:09:38,119
โรงเรียนนี้มีความสัมพันธ์อันดี
กับนักจิตบำบัดในเจริโค

90
00:09:38,703 --> 00:09:39,954
เข้าบำบัดได้สัปดาห์ละสองวัน

91
00:09:40,037 --> 00:09:42,290
ได้ยินรึเปล่า เมฆทะมึนของพ่อ

92
00:09:42,373 --> 00:09:44,041
ที่นี่จะดูแลลูกอย่างดี

93
00:09:44,125 --> 00:09:46,210
รอดูแล้วกันว่าหมอจะรอดชีวิตจากนัดแรกไหม

94
00:09:49,463 --> 00:09:51,716
ฉันจัดให้เธอนอนในหอเก่าของแม่

95
00:09:51,799 --> 00:09:52,717
บ้านโอฟีเลีย

96
00:09:55,428 --> 00:09:56,721
เตือนความจำหนูหน่อย

97
00:09:56,804 --> 00:10:01,517
โอฟีเลียคือคนที่ฆ่าตัวตาย
หลังจากโดนครอบครัวกดดันจนเป็นบ้า ถูกไหม

98
00:10:08,566 --> 00:10:10,901
ไปพบรูมเมทคนใหม่ของเธอกันไหมจ๊ะ

99
00:10:18,534 --> 00:10:20,494
ที่นี่ช่าง… สีสันสดใส

100
00:10:24,915 --> 00:10:25,833
ดีจ้า เมทจ๋า

101
00:10:25,916 --> 00:10:29,086
เวนส์เดย์ นี่อีนิด ซินแคลร์

102
00:10:29,170 --> 00:10:30,713
เธอโอเครึเปล่า

103
00:10:30,796 --> 00:10:32,298
ดูหน้าซีดๆ

104
00:10:33,799 --> 00:10:35,509
เวนส์เดย์ดูใกล้ตายแบบนี้เสมอ

105
00:10:37,428 --> 00:10:38,888
บ้านโอฟีเลียขอต้อนรับ

106
00:10:40,806 --> 00:10:42,600
ไม่ชอบกอดสินะ เข้าใจละ

107
00:10:42,683 --> 00:10:44,226
อย่าถือเวนส์เดย์เลยนะ

108
00:10:44,310 --> 00:10:46,437
ลูกเป็นภูมิแพ้สีสัน

109
00:10:46,520 --> 00:10:47,688
โห ว้าว

110
00:10:48,397 --> 00:10:49,690
ถ้าเจอสีจะเป็นยังไง

111
00:10:50,191 --> 00:10:53,861
ฉันจะเป็นผื่นลมพิษ
แล้วเนื้อก็ลอกออกจากกระดูก

112
00:10:53,944 --> 00:10:56,656
โชคดีที่เราสั่งเครื่องแบบพิเศษไว้ให้แล้ว

113
00:10:57,740 --> 00:10:59,909
อีนิด ช่วยพาเวนส์เดย์ไปห้องทะเบียน

114
00:10:59,992 --> 00:11:02,161
ไปรับเครื่องแบบและตารางเรียน

115
00:11:02,244 --> 00:11:04,246
ระหว่างนั้นก็พาทัวร์โรงเรียนไปด้วยเลย

116
00:11:16,258 --> 00:11:18,260
เนเวอร์มอร์ตั้งขึ้นเมื่อปี 1791

117
00:11:18,344 --> 00:11:19,970
เพื่อให้การศึกษากับคนอย่างเรา

118
00:11:20,054 --> 00:11:21,722
พวกนอกกรอบ คนพิลึก สัตว์ประหลาด

119
00:11:22,306 --> 00:11:24,725
เลือกกลุ่มชายขอบที่ชอบเองได้เลย

120
00:11:24,809 --> 00:11:26,936
ไม่ต้องมาท่องบทพาชมโรงเรียน

121
00:11:27,770 --> 00:11:30,731
- ฉันไม่คิดจะอยู่ที่นี่นาน
- ทำไมล่ะ

122
00:11:30,815 --> 00:11:32,024
พ่อแม่ฉันหาทำเรื่องนี้

123
00:11:32,608 --> 00:11:35,111
อ้าวนั่นไง แม่ที่ยืนยิ้มเยาะอยู่

124
00:11:35,778 --> 00:11:38,197
ทั้งคู่หาข้ออ้างจะส่งฉันมาที่นี่ตั้งนานแล้ว

125
00:11:38,781 --> 00:11:42,243
ทั้งหมดเป็นแผนร้ายแต่ไม่ลับของพวกเขา

126
00:11:42,326 --> 00:11:43,369
แผนอะไร

127
00:11:43,953 --> 00:11:46,038
แผนจับฉันถอดแบบให้เป็นอีกปางนึงของพ่อแม่

128
00:11:46,872 --> 00:11:49,709
อ้อ ถ้างั้นช่วยไขข้อข้องใจหน่อย

129
00:11:49,792 --> 00:11:52,336
คนลือกันว่าเธอฆ่าเด็กคนนึงที่โรงเรียนเก่า

130
00:11:52,420 --> 00:11:54,505
แล้วพ่อแม่ใช้เส้นทำให้เธอหลุดคดี

131
00:11:54,588 --> 00:11:56,757
ที่จริงฆ่าไปสองคน แต่ใครจะนั่งนับ

132
00:12:01,220 --> 00:12:02,638
ตรงนี้คือลานจัตุรัส

133
00:12:05,725 --> 00:12:07,101
นี่มันห้าเหลี่ยม

134
00:12:08,561 --> 00:12:12,022
ทำตัวเป็นสาวมืดมนปากแจ๋ว
อยู่โรงเรียนทั่วไปอาจจะเวิร์คนะ

135
00:12:12,106 --> 00:12:13,566
แต่ที่นี่มันไม่เหมือนกัน

136
00:12:14,442 --> 00:12:16,777
เดี๋ยวเบิกเนตรเรื่องสังคมเนเวอร์มอร์ให้เอง

137
00:12:17,403 --> 00:12:20,865
ฉันไม่คิดจะมีส่วนร่วม
กับพิธีกรรมเข้าฝูงของวัยรุ่นดาษดื่น

138
00:12:20,948 --> 00:12:24,618
งั้นก็เติมความรู้ใส่หลุมชิงชังไร้ก้นบึ้งของเธอซะ

139
00:12:24,702 --> 00:12:26,954
ที่นี่มีคนนอกกรอบหลายรูปแบบ

140
00:12:27,037 --> 00:12:30,833
แต่หลักๆ มีสี่กลุ่ม
เขี้ยว ขน หิน และเกล็ด

141
00:12:30,916 --> 00:12:34,378
พวกนั้นน่ะเขี้ยว เรียกอีกชื่อว่าแวมไพร์

142
00:12:34,462 --> 00:12:37,465
บางคนหมกอยู่ที่นี่มาหลายสิบปีแล้วนะ

143
00:12:38,215 --> 00:12:41,677
พวกโง่ตรงนั้นคือพวกมีขน
หรือที่เรียกว่ามนุษย์หมาป่า

144
00:12:41,761 --> 00:12:42,636
เหมือนฉันนี่

145
00:12:44,054 --> 00:12:46,348
คืนพระจันทร์เต็มดวงก็หนวกหูหน่อย

146
00:12:46,432 --> 00:12:47,641
พวกมีขนจะแปลงร่างกัน

147
00:12:47,725 --> 00:12:50,186
ขอแนะนำให้ซื้อหูฟังแบบตัดเสียงได้ดีๆ

148
00:12:50,269 --> 00:12:52,313
พวกเกล็ดคือไซเรนสินะ

149
00:12:52,938 --> 00:12:54,148
หัวไวนี่

150
00:12:54,231 --> 00:12:58,736
และคนนั้น บิยังก้า บาร์เคลย์
เป็นระดับราชนิกูลของเนเวอร์มอร์

151
00:13:00,821 --> 00:13:02,781
แต่ช่วงนี้ใกล้จะตกบัลลังก์แล้ว

152
00:13:02,865 --> 00:13:05,868
เมื่อก่อนนางเป็นแฟนกับ
ศิลปินอมทุกข์ประจำรร. เซเวียร์ ธอร์ป

153
00:13:05,951 --> 00:13:08,204
แต่เพิ่งเลิกกันหมาดๆ ตอนเปิดเทอม

154
00:13:08,287 --> 00:13:10,039
ไม่รู้สาเหตุเหมือนกัน

155
00:13:10,623 --> 00:13:12,249
- น่าสนใจ
- ใช่มั้ยล่ะ

156
00:13:12,333 --> 00:13:15,711
วล็อกของฉันเป็นแหล่งข่าวซุบซิบ
เบอร์หนึ่งของเนเวอร์มอร์

157
00:13:15,795 --> 00:13:19,340
โย่ อีนิด เธอต้องอึ้งกับเรื่องเม้าท์
ว่าที่รูมเมทเธอที่ฉันได้ยินมา

158
00:13:19,423 --> 00:13:21,550
นางกินเนื้อมนุษย์

159
00:13:21,634 --> 00:13:23,552
เขมือบเด็กในโรงเรียนเก่าที่นางฆ่าสดๆ

160
00:13:23,636 --> 00:13:25,262
เธอต้องระวังตัวให้ดีนะ

161
00:13:26,472 --> 00:13:27,473
ตรงกันข้าม

162
00:13:27,556 --> 00:13:31,977
ที่จริงฉันนำร่างเหยื่อไปหั่นเป็นชิ้นๆ
แล้วค่อยป้อนให้สัตว์เลี้ยงแสนน่ารักกิน

163
00:13:33,312 --> 00:13:35,731
เอแจ็กซ์ นี่รูมเมทคนใหม่ของฉัน เวนส์เดย์

164
00:13:37,024 --> 00:13:37,900
โห

165
00:13:38,734 --> 00:13:40,277
อย่างกับเธอเป็นภาพขาวดำ

166
00:13:41,195 --> 00:13:43,322
- แบบมีฟิลเตอร์ไอจีติดตัวเลยงี้
- อย่าไปสน

167
00:13:43,405 --> 00:13:45,908
พวกกอร์กอนจะอ๊องๆ หน่อย

168
00:13:45,991 --> 00:13:47,201
น่ารักนะ แต่ช่างไม่รู้อะไรเลย

169
00:13:47,284 --> 00:13:49,703
คือโรงเรียนมันเล็ก
ไม่ค่อยมีข้อมูลออนไลน์ของเธอน่ะ

170
00:13:49,787 --> 00:13:52,790
เธอควรมีไอจี สแนปแชทหรือติ๊กต่อก

171
00:13:53,582 --> 00:13:57,378
ฉันว่าโซเชียลมีเดียเป็นหลุมดูดวิญญาณ
ที่คนร้องหาการยอมรับอย่างสูญเปล่า

172
00:14:03,968 --> 00:14:06,804
ดูลูกสิ กับดักมรณะของพ่อ

173
00:14:07,429 --> 00:14:11,141
เห็นลูกใส่เครื่องแบบนี้แล้ว
พ่อระลึกถึงความทรงจำเลวร้ายมากมาย

174
00:14:11,225 --> 00:14:13,060
- ใช่ไหม ทิช
- ใช่ค่ะ

175
00:14:14,853 --> 00:14:16,814
หนุ่มๆ ไปรอในรถดีไหม

176
00:14:17,398 --> 00:14:19,191
เวนส์เดย์กับแม่ขอคุยกันเดี๋ยว

177
00:14:26,365 --> 00:14:27,324
พักสลี่ย์

178
00:14:28,534 --> 00:14:30,327
นายมันอ่อนด้อยแถมยังอ่อนแอ

179
00:14:30,411 --> 00:14:33,956
ไม่มีทางอยู่รอดถ้าพี่ไม่อยู่ด้วย
ให้เวลาสองเดือนเต็มที่

180
00:14:34,665 --> 00:14:36,458
ฉันก็จะคิดถึงพี่เหมือนกันนะ

181
00:14:42,464 --> 00:14:47,553
ถ้าวางแผนจะหนีไปไหน เลิกเสียเดี๋ยวนี้

182
00:14:49,221 --> 00:14:54,685
แม่แจ้งสมาชิกในตระกูลให้ติดต่อเรา
ทันทีที่ลูกก้าวเท้าไปให้แปดเปื้อนบ้านเขา

183
00:14:56,604 --> 00:14:57,813
ลูกไม่มีที่ไปแล้ว

184
00:14:57,896 --> 00:15:00,941
ก็เช่นเคย ประมาทกันเกินไปหน่อยนะ คุณแม่

185
00:15:01,025 --> 00:15:03,652
ลูกจะหนีจากที่คุมขังทางการศึกษานี้ให้ได้

186
00:15:03,736 --> 00:15:05,988
แล้วแม่จะไม่ได้ข่าวจากลูกอีกเลย

187
00:15:06,864 --> 00:15:08,991
ลูกเป็นเด็กฉลาดนะ เวนส์เดย์

188
00:15:09,074 --> 00:15:11,827
แต่บางครั้งลูกก็ขวางความเจริญตัวเอง

189
00:15:13,704 --> 00:15:16,915
แม่แน่ใจว่าอีกหน่อยลูกต้องหลงรักเนเวอร์มอร์

190
00:15:17,708 --> 00:15:21,295
และเห็นว่าโรงเรียนนี้
เปลี่ยนชีวิตเราได้เหมือนที่แม่เห็น

191
00:15:23,797 --> 00:15:26,967
อ้อ แม่มีของขวัญให้

192
00:15:29,762 --> 00:15:30,763
ว.

193
00:15:32,181 --> 00:15:33,015
ม.

194
00:15:33,599 --> 00:15:34,683
ชื่อย่อของเราสองคน

195
00:15:35,267 --> 00:15:37,478
ทำจากหินออบซิเดี้ยน

196
00:15:38,604 --> 00:15:41,774
นักบวชแอซเทคใช้อัญเชิญนิมิต

197
00:15:43,317 --> 00:15:45,319
เป็นสัญลักษณ์ถึงสายสัมพันธ์เราแม่ลูก

198
00:15:48,030 --> 00:15:51,742
วิญญาณตัวไหนของแม่
เสนอให้เอาเครื่องรางน่าเกลียดนี้มาให้หนู

199
00:15:52,451 --> 00:15:53,994
หนูไม่ใช่แม่

200
00:15:55,204 --> 00:15:58,582
หนูจะไม่มีทางตกหลุมรัก
หรือเป็นแม่บ้าน หรือมีครอบครัว

201
00:16:01,085 --> 00:16:04,672
เขาบอกแม่แล้วว่าเด็กวัยนี้จะพูดจาทำร้ายจิตใจ

202
00:16:05,214 --> 00:16:06,799
แม่ไม่ควรเอามาใส่ใจ

203
00:16:08,300 --> 00:16:10,219
โชคดีนะ แม่ไม่มีหัวใจอยู่แล้ว

204
00:16:12,763 --> 00:16:15,057
ในที่สุดก็ยอมพูดดีกับแม่

205
00:16:18,644 --> 00:16:21,939
เลิร์ช ขอลูกแก้วหน่อยจ้ะ

206
00:16:24,983 --> 00:16:28,028
ช่วงอาทิตย์แรกที่กำลังปรับตัว
โรงเรียนไม่ให้เราคุยกับลูก

207
00:16:28,112 --> 00:16:30,489
ดังนั้นเราจะโทรหาวันอาทิตย์หน้า

208
00:16:57,057 --> 00:16:58,684
ไม่ต้องห่วงหรอก ที่รัก

209
00:16:59,309 --> 00:17:01,520
แมงป่องน้อยของเราไม่ได้อยู่คนเดียว

210
00:17:27,421 --> 00:17:28,547
ส่วนที่เหลือไปไหนล่ะ

211
00:17:29,131 --> 00:17:31,884
ลำตัวกับแขนข้างนึงอยู่ทางโน้น

212
00:17:32,801 --> 00:17:34,636
เราเจอขาข้างนึงริมทะเลสาบ

213
00:17:34,720 --> 00:17:37,681
มีแขนอยู่บนต้นไม้โน่นด้วย

214
00:17:37,765 --> 00:17:40,768
อวัยวะที่เหลือส่วนใหญ่หายังไม่เจอ

215
00:17:40,851 --> 00:17:43,771
มันตรงกับที่เหยื่ออีกสองคนโดนเมื่อสัปดาห์ก่อน

216
00:17:44,938 --> 00:17:48,067
ออกคำเตือนนักเดินป่าว่าอย่าเข้ามาตอนนี้

217
00:17:48,150 --> 00:17:51,570
ห้ามออกใบอนุญาตให้เข้ามาตั้งแคมป์
ในช่วงระยะเวลานี้

218
00:17:51,653 --> 00:17:53,489
จะให้ฉันบอกสื่อยังไง

219
00:17:53,572 --> 00:17:56,784
คุณก็รู้ว่าสื่อต้องตอมหึ่งเหมือนยุงหน้าร้อน

220
00:17:57,659 --> 00:18:00,788
- บอกว่าหมีโผล่มาอีกแล้ว
- พูดเองยังไม่เชื่อเองเลย นายอำเภอ

221
00:18:00,871 --> 00:18:02,414
ก็ไม่ได้เชื่อ

222
00:18:03,373 --> 00:18:05,250
ตัวที่ทำเรื่องแบบนี้ไม่ใช่มนุษย์หรอก

223
00:18:06,168 --> 00:18:08,295
คดีฆาตกรรมพวกนี้เกี่ยวข้องกับเนเวอร์มอร์แน่ๆ

224
00:18:08,378 --> 00:18:10,798
แค่ยังพิสูจน์ไม่ได้ ระหว่างนั้น…

225
00:18:12,257 --> 00:18:13,717
โทษหมีไปก่อน

226
00:18:28,398 --> 00:18:30,651
เธอทำอะไรกับห้องฉันน่ะ

227
00:18:31,485 --> 00:18:33,445
แบ่งห้อง "ของเรา" ให้เท่าเทียมกัน

228
00:18:36,115 --> 00:18:38,534
ฝั่งเธอดูเหมือนอ้วกพุ่งเป็นสายรุ้ง

229
00:18:39,034 --> 00:18:40,869
- ฉัน…
- ถ้าเงียบได้จะดีมาก

230
00:18:40,953 --> 00:18:42,621
ถึงเวลาเขียนหนังสือแล้ว

231
00:18:42,704 --> 00:18:44,123
เวลาเขียนหนังสือเหรอ

232
00:18:44,206 --> 00:18:46,416
ฉันอุทิศเวลาวันละหนึ่งชั่วโมงไว้เขียนนิยาย

233
00:18:46,500 --> 00:18:49,628
ถ้าเธอทำแบบเดียวกัน
วล็อกเธออาจจะอ่านรู้เรื่องขึ้นมาบ้าง

234
00:18:49,711 --> 00:18:52,631
บันทึกฆาตกรต่อเนื่อง
ยังใช้เครื่องหมายวรรคตอนได้ดีกว่าเธออีก

235
00:18:52,714 --> 00:18:54,341
ฉันเขียนตามสไตล์ของฉัน

236
00:18:54,424 --> 00:18:57,219
ความจริงของฉัน
ฟอลโลเวอร์ฉันชอบแบบนั้น

237
00:18:57,302 --> 00:18:59,721
ฟอลโลเวอร์ของเธอเป็นพวกตื้นเขิน

238
00:19:00,514 --> 00:19:03,600
พวกนั้นตอบเธอด้วยภาพเล็กๆ ไร้ชีวิตชีวา

239
00:19:04,268 --> 00:19:05,269
หมายถึงอีโมจิเหรอ

240
00:19:05,853 --> 00:19:07,646
คนเขาใช้เครื่องหมายแสดงความรู้สึกกัน

241
00:19:07,729 --> 00:19:10,065
เธอคงไม่เข้าใจแนวคิดนี้สินะ

242
00:19:11,275 --> 00:19:14,486
เวลามองหน้าเธอ ฉันคิดถึงอีโมจิต่อไปนี้

243
00:19:15,112 --> 00:19:17,447
เชือก พลั่ว หลุม

244
00:19:18,949 --> 00:19:20,617
อ้อ แล้วชื่อแอดดัมส์มี ด. สองตัว

245
00:19:20,701 --> 00:19:23,996
ถ้าจะนินทาฉัน อย่างน้อยก็สะกดชื่อให้ถูกหน่อย

246
00:19:28,125 --> 00:19:29,042
ปิดเดี๋ยวนี้

247
00:19:31,086 --> 00:19:32,921
เตือนครั้งสุดท้ายนะ

248
00:19:34,506 --> 00:19:36,341
อย่ามาหาเรื่อง

249
00:19:36,425 --> 00:19:40,137
น้อนแมวเล็บคมนะ ไม่กลัวที่จะใช้ด้วย

250
00:19:41,305 --> 00:19:42,681
สวัสดีจ้ะ สาวๆ

251
00:19:42,764 --> 00:19:44,725
อุ๊ย ขอโทษที่เหยียบโคลนเข้ามา

252
00:19:44,808 --> 00:19:48,520
ครูอยากแวะมาดูว่าเวนส์เดย์ปรับตัวไหวมั้ย

253
00:19:54,651 --> 00:19:55,569
จังหวะไม่ดีรึเปล่า

254
00:19:57,321 --> 00:20:00,115
นี่ครูธอร์นฮิล เป็นคุณแม่ประจำหอ

255
00:20:00,198 --> 00:20:02,993
ขอโทษนะที่ไม่ได้อยู่รอทักทายตอนเธอมาถึง

256
00:20:03,076 --> 00:20:05,871
อีนิดคงช่วยต้อนรับแบบฉบับเนเวอร์มอร์แล้วเนอะ

257
00:20:05,954 --> 00:20:07,873
เขาต้อนรับขับสู้หนักมาก

258
00:20:08,582 --> 00:20:10,208
หนูเลยหวังว่าจะได้สู้กลับ

259
00:20:10,792 --> 00:20:12,044
ตอนเขาหลับ

260
00:20:13,837 --> 00:20:17,466
อ้อ นี่ของขวัญต้อนรับเข้าโรงเรียนใหม่
เล็กๆ น้อยๆ จากเรือนกระจกครูเอง

261
00:20:17,549 --> 00:20:20,802
ครูพยายามเลือกดอกไม้
ให้เหมาะกับสาวๆ แต่ละคน

262
00:20:20,886 --> 00:20:23,138
ตอนอ่านคำแถลงของเธอในใบสมัคร

263
00:20:23,222 --> 00:20:24,932
ครูคิดถึงต้นนี้ขึ้นมาเลย

264
00:20:25,015 --> 00:20:26,141
รักเร่สีดำ

265
00:20:26,225 --> 00:20:27,267
อุ๊ย รู้จักด้วยเหรอ

266
00:20:27,351 --> 00:20:30,103
รู้สิ ตั้งชื่อตามคดีฆาตกรรมปริศนาที่หนูชอบที่สุด

267
00:20:32,231 --> 00:20:33,065
ขอบคุณค่ะ

268
00:20:33,649 --> 00:20:36,985
โอเคโอใจ ก่อนจะกลับ
ขอบอกกฎการอยู่หอนิดหน่อย

269
00:20:37,611 --> 00:20:39,905
ปิดไฟตอนสี่ทุ่ม ห้ามเปิดเพลงดัง

270
00:20:39,988 --> 00:20:42,157
และห้ามพาหนุ่มเข้ามาเด็ดขาด

271
00:20:42,241 --> 00:20:44,451
ถ้าจะเข้าเมืองต้องทำยังไงคะ

272
00:20:44,534 --> 00:20:47,287
ใบอนุญาตเข้าเมืองเจริโค
จะได้รับเป็นกรณีพิเศษ ไม่ใช่สิทธิ์จ้ะ

273
00:20:47,371 --> 00:20:51,124
เดินเร็วๆ ก็ประมาณ 25 นาทีถึง
ช่วงสุดสัปดาห์จะมีรถรับส่ง

274
00:20:51,208 --> 00:20:54,878
ชาวบ้านเขาจะเกร็งๆ กับเนเวอร์มอร์หน่อย

275
00:20:54,962 --> 00:21:00,884
ดังนั้นอย่ากวนน้ำให้ขุ่น
หรือทำตัวตามแบบฉบับคนนอกกรอบ

276
00:21:00,968 --> 00:21:05,138
แปลว่าเก็บเล็บให้ดี
และอย่าอุดปากใครเวลาเขาหลับ

277
00:21:05,722 --> 00:21:06,807
เข้าใจไหม

278
00:21:09,309 --> 00:21:10,269
ดีใจที่ได้คุยจ้ะ

279
00:21:42,175 --> 00:21:44,177
โค้ช นางขัดขาผม

280
00:21:44,970 --> 00:21:46,805
เธอโจมตีตามตำรา โรวัน

281
00:21:46,888 --> 00:21:50,017
ถ้านายบ่นน้อยลงและซ้อมมากขึ้น
นายอาจจะไม่ห่วยขนาดนี้

282
00:21:50,100 --> 00:21:52,978
เอาจริงนะโค้ช
เมื่อไหร่จะเจอคู่แข่งที่สมน้ำสมเนื้อ

283
00:21:53,061 --> 00:21:54,938
มีใครอยากจะท้าแข่งอีกมั้ย

284
00:21:55,022 --> 00:21:56,023
ฉันอยาก

285
00:21:57,691 --> 00:22:01,194
อ้าว เธอคือยัยโรคจิตที่เขาปล่อยเข้ามาสินะ

286
00:22:01,278 --> 00:22:05,282
ส่วนเธอก็นังผึ้งราชินีไม่มีใครตั้ง
เรื่องผึ้งนี่น่าสนใจนะ

287
00:22:05,365 --> 00:22:07,284
ถ้าเอาเหล็กในออก มันจะเดี้ยงตายไปเลย

288
00:22:09,745 --> 00:22:12,122
โรวันไม่จำเป็นต้องให้เธอมาปกป้อง

289
00:22:12,205 --> 00:22:15,292
- เขาไม่ได้จนตรอกขนาดนั้น ก็แค่ขี้เกียจ
- ตกลงจะแข่งกันรึเปล่า

290
00:22:20,964 --> 00:22:22,257
ตั้งการ์ด

291
00:22:48,700 --> 00:22:50,327
เวนส์เดย์ได้แต้ม

292
00:22:57,667 --> 00:22:59,044
คะแนนเท่ากันแล้ว

293
00:23:02,964 --> 00:23:05,675
แต้มแรกก็แค่มือใหม่ดวงดี

294
00:23:06,551 --> 00:23:07,761
มาจัดการให้มันจบๆ

295
00:23:09,096 --> 00:23:12,140
คะแนนสุดท้าย
ฉันอยากขอท้ารบอย่างเป็นทางการ

296
00:23:12,224 --> 00:23:13,141
ไม่ใส่หน้ากาก

297
00:23:13,225 --> 00:23:14,559
ไม่หุ้มปลายดาบ

298
00:23:15,936 --> 00:23:17,562
ผู้ชนะคือคนที่เรียกเลือด

299
00:23:23,360 --> 00:23:25,153
แล้วแต่เธอตัดสินใจนะ บิยังก้า

300
00:23:29,491 --> 00:23:31,701
มาดูกันว่าเลือดเธอเป็นสีขาวดำรึเปล่า

301
00:24:05,485 --> 00:24:08,989
หน้าค่อยมีสีสันขึ้นมาหน่อยนะ

302
00:24:19,332 --> 00:24:20,750
เธอชื่อเวนส์เดย์ใช่มั้ย

303
00:24:24,004 --> 00:24:24,963
ฉันโรวัน

304
00:24:26,214 --> 00:24:28,592
- ฉันเข้าใจความรู้สึกเธอ
- รับรองได้ว่าไม่เข้าใจ

305
00:24:29,384 --> 00:24:31,970
แม่สัญญาว่าสุดท้ายฉันจะเจอที่ซึ่งเหมาะกับฉัน

306
00:24:34,097 --> 00:24:38,435
ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าจะสามารถ
เป็นคนนอกในโรงเรียนของคนนอกอีกที

307
00:24:39,728 --> 00:24:41,730
แต่เธอดูอาการหนักกว่าฉันอีก

308
00:24:44,774 --> 00:24:46,735
เสียใจด้วยที่โดน… สะกิด

309
00:24:46,818 --> 00:24:48,904
ทำดีแล้วเด่นก็เป็นภัย

310
00:25:20,060 --> 00:25:21,561
เวนส์เดย์!

311
00:25:30,237 --> 00:25:31,196
ขอต้อนรับกลับโลก

312
00:25:32,572 --> 00:25:34,032
ค่อยๆ ลุก

313
00:25:35,242 --> 00:25:36,660
พยาบาลบอกว่าสมองไม่กระเทือน

314
00:25:36,743 --> 00:25:38,787
แต่คงหัวโนอย่างแรง

315
00:25:38,870 --> 00:25:41,081
เรื่องสุดท้ายจำได้ว่าเดินอยู่ข้างนอก

316
00:25:41,164 --> 00:25:44,084
รู้สึกทั้งโกรธเกรี้ยว
ทั้งสมเพชและเกลียดตัวเองปนกัน

317
00:25:45,418 --> 00:25:46,795
ไม่เคยรู้สึกแบบนั้นมาก่อน

318
00:25:46,878 --> 00:25:49,506
แพ้บิยังก้าก็ทำให้รู้สึกแบบนั้นล่ะมั้ง

319
00:25:49,589 --> 00:25:52,968
ฉันเงยหน้ามองเห็น
รูปปั้นการ์กอยล์ร่วงลงมา แล้วก็คิดว่า

320
00:25:53,051 --> 00:25:55,053
"อย่างน้อยก็ตายอย่างมีจินตนาการ"

321
00:25:56,805 --> 00:25:58,139
แต่นายรวบตัวฉันหลบทัน

322
00:25:59,599 --> 00:26:00,433
ทำไม

323
00:26:02,185 --> 00:26:03,311
เรียกว่าสัญชาตญาณแล้วกัน

324
00:26:04,854 --> 00:26:06,523
นายใช้ความเป็นสุภาพบุรุษหลบใน

325
00:26:06,606 --> 00:26:10,193
ซึ่งเป็นเครื่องมือปิตาธิปไตย
มาเค้นความซาบซึ้งจนวันตายจากฉันเหรอ

326
00:26:10,277 --> 00:26:12,070
คนส่วนใหญ่เขาแค่ขอบคุณนะ

327
00:26:12,153 --> 00:26:13,488
ฉันไม่ได้อยากให้ใครช่วย

328
00:26:13,572 --> 00:26:15,782
ฉันควรให้ไอ้ก้อนนั้นทับเธอเละงั้นสิ

329
00:26:15,865 --> 00:26:19,411
- ฉันอยากช่วยชีวิตตัวเองมากกว่า
- เห็นเธอเป็นเหมือนเดิมก็ดีใจ

330
00:26:20,870 --> 00:26:23,665
เผื่อฟังแล้วรู้สึกดีขึ้น ฉันแค่ตอบแทนบุญคุณน่ะ

331
00:26:25,041 --> 00:26:26,001
เซเวียร์ ธอร์ป

332
00:26:26,668 --> 00:26:27,919
เธออาจจำฉันไม่ได้

333
00:26:28,003 --> 00:26:31,423
คราวก่อนที่เจอกัน
ฉันเตี้ยกว่านี้ครึ่งเมตร หนักกว่านี้ 20 โล

334
00:26:31,506 --> 00:26:32,591
เกิดอะไรขึ้น

335
00:26:33,550 --> 00:26:36,469
- แตกเนื้อหนุ่มมั้ง
- เกิดอะไรขึ้นตอนที่เราเจอกัน

336
00:26:39,014 --> 00:26:41,141
อ๋อ ตอนนั้นงานศพแม่ทูนหัวของฉัน

337
00:26:41,725 --> 00:26:43,435
ท่านเป็นเพื่อนกับคุณยายของเธอ

338
00:26:43,518 --> 00:26:47,772
ยายสองคนอยู่ด้วยกันตอนอายุ 20 กว่าๆ
ต้มตุ๋นพวกคนรวยชื่อฉาวในยุโรป

339
00:26:49,149 --> 00:26:51,985
ไม่รู้เหมือนกัน เราเป็นเด็กสิบขวบเซ็งๆ

340
00:26:52,736 --> 00:26:54,321
เลยคิดไปเล่นซ่อนแอบ

341
00:26:54,404 --> 00:26:57,741
ฉันเกิดไอเดียบรรเจิดไปซ่อนในโลงของแม่ทูนหัว

342
00:26:57,824 --> 00:26:59,951
ก็เลยติดอยู่ในนั้น
ตอนคนกำลังจะยกโลงไปที่เมรุ

343
00:27:00,035 --> 00:27:01,620
ฉันได้ยินเสียงกรี๊ดอู้อี้จากในโลง

344
00:27:01,703 --> 00:27:05,624
นึกว่าแม่ทูนหัวของนายโกงความตายได้
และกำลังหาทางดิ้นออกจากโลง

345
00:27:05,707 --> 00:27:07,667
นั่นแหละ เธอหยุดพิธีไว้ได้

346
00:27:07,751 --> 00:27:09,711
ช่วยให้ฉันไม่โดนย่างสด เพราะงั้น…

347
00:27:11,212 --> 00:27:12,422
เราก็หายกันแล้ว

348
00:27:38,448 --> 00:27:39,282
นึกแล้วเชียว

349
00:27:40,075 --> 00:27:41,117
สวัสดี ธิง

350
00:27:45,330 --> 00:27:48,291
คิดเหรอว่าสัมผัสรับกลิ่น
ที่ฝึกมาอย่างดีของฉันจะจับไม่ได้

351
00:27:48,375 --> 00:27:52,170
กลิ่นดอกส้มเนโรลีกับมะกรูดจางๆ
ในโลชั่นทามือโปรดของนายน่ะ

352
00:27:53,338 --> 00:27:54,589
ให้จับทั้งวันก็ยังได้

353
00:27:56,675 --> 00:27:57,842
ยอมแพ้ยัง

354
00:28:01,721 --> 00:28:04,391
พ่อแม่ส่งนายมาสอดแนมฉันใช่มั้ย

355
00:28:05,725 --> 00:28:08,019
ให้หักนิ้วหน่อยก็ไม่ติดนะ

356
00:28:08,520 --> 00:28:12,065
การที่พ่อแม่นึกว่าฉันจะไม่รู้
พิสูจน์ว่าพวกเขาประมาทฉันเกินไปมาก

357
00:28:13,024 --> 00:28:15,860
โอ๊ย ธิง เจ้าอวัยวะซื่อบื้อน่าสมเพช

358
00:28:16,569 --> 00:28:18,363
พ่อแม่ไม่ได้เป็นห่วงฉัน

359
00:28:18,446 --> 00:28:21,366
พวกเขาเป็นนักเชิดหุ่นชั่ว
อยากชักใยฉัน แม้จะอยู่ไกลกัน

360
00:28:22,867 --> 00:28:24,786
ฉันว่านายมีสองทางเลือก

361
00:28:25,620 --> 00:28:26,621
ทางเลือกที่หนึ่ง…

362
00:28:27,747 --> 00:28:30,500
ฉันจะขังนายไว้ในนี้ตลอดทั้งเทอม

363
00:28:30,583 --> 00:28:34,129
นายจะเสียสติอย่างช้าๆ
ตอนที่พยายามตะกุยตะกายออกมา

364
00:28:34,212 --> 00:28:36,589
จนกระทั่งเล็บและผิวนิ่มลื่นเสียหายหมด

365
00:28:36,673 --> 00:28:38,591
เราทั้งคู่รู้นะว่านายรักความงามแค่ไหน

366
00:28:38,675 --> 00:28:39,759
ทางเลือกที่สอง…

367
00:28:41,428 --> 00:28:42,971
สาบานว่าจะจงรักภักดีต่อฉัน

368
00:28:48,935 --> 00:28:52,439
เรื่องแรกที่เราต้องทำคือหนีจากนรกวัยรุ่นแห่งนี้

369
00:28:53,481 --> 00:28:55,066
แน่สิ ฉันมีแผน

370
00:28:56,484 --> 00:28:57,986
เริ่มตั้งแต่ตอนนี้เลย

371
00:29:26,764 --> 00:29:29,392
คลินิกหมอคินบอทท์อยู่ชั้นสอง

372
00:29:29,476 --> 00:29:32,020
นักเรียนเนเวอร์มอร์คนอื่นๆ ยืนยันว่าเก่งมาก

373
00:29:32,645 --> 00:29:34,856
คุณจะรอตรงนี้จนกว่าจะเสร็จเหรอ

374
00:29:34,939 --> 00:29:37,901
หลังจากนั้นเผื่อได้ไปดื่มช็อกโกแลตร้อนกัน
ที่ร้านเวเธอร์เวน

375
00:29:37,984 --> 00:29:41,237
ครูใหญ่วีมส์คะ ความพยายาม
สร้างความผูกพันกลวงๆ นี้ไม่สมกับเป็นคุณ

376
00:29:44,199 --> 00:29:47,410
และการขับรถพานักเรียนไปไหนต่อไหน
ก็ต่ำกว่าระดับหน้าที่ของคุณด้วย

377
00:29:47,994 --> 00:29:51,247
ดูจากประวัติแล้ว ฉันแน่ใจว่าเธอกำลังคิดจะหนี

378
00:29:53,458 --> 00:29:55,627
ฉันมาเพื่อไม่ให้เกิดเรื่องนั้น

379
00:29:57,587 --> 00:29:58,713
ขอให้โชคดี

380
00:30:03,426 --> 00:30:05,512
ฉันอ่านบันทึกของที่ปรึกษาโรงเรียนเก่าเธอแล้ว

381
00:30:05,595 --> 00:30:08,681
ครูบรอนสทีน หลังจากคุยกันครั้งสุดท้าย
เธอก็สติแตกจนทำงานต่อไม่ได้

382
00:30:08,765 --> 00:30:10,725
ต้องลาพักยาวไปหกเดือน

383
00:30:11,684 --> 00:30:13,061
นั่งก่อนสิ

384
00:30:15,146 --> 00:30:16,689
แล้วเธอรู้สึกยังไงเรื่องนั้น

385
00:30:16,773 --> 00:30:17,899
สาแก่ใจ

386
00:30:17,982 --> 00:30:20,860
แต่คนที่ถักโครเชต์เป็นงานอดิเรก
ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่คู่ควร

387
00:30:21,611 --> 00:30:22,779
คู่ต่อสู้งั้นรึ

388
00:30:22,862 --> 00:30:27,033
ฉันหวังว่าเราสองคนจะสร้างมิตรภาพ
จากความไว้ใจและเคารพกันได้

389
00:30:27,116 --> 00:30:28,827
ที่นี่เป็นที่ปลอดภัย เวนส์เดย์

390
00:30:28,910 --> 00:30:31,329
ที่พักพิงใจให้เราเปิดอกคุยกันได้ทุกเรื่อง

391
00:30:31,412 --> 00:30:35,750
เรื่องที่เธอคิด ความรู้สึก มุมมองต่อโลกนี้
ปรัชญาประจำใจ

392
00:30:35,833 --> 00:30:39,128
ง่ายมาก หนูคิดว่ามันเสียเวลาเปล่า

393
00:30:39,712 --> 00:30:41,881
หนูมองโลกนี้เป็นที่ต้องทนอยู่

394
00:30:41,965 --> 00:30:44,551
และปรัชญาประจำใจคือ
ฆ่าได้ฆ่า ไม่งั้นก็โดนฆ่า

395
00:30:45,051 --> 00:30:47,679
ดังนั้น สมมติเมื่อมีใครแกล้งน้องชายเธอ

396
00:30:47,762 --> 00:30:50,014
เธอเลยตอบโต้
โดยเอาปลาปิรันย่าไปปล่อยในสระ

397
00:30:50,098 --> 00:30:53,476
คุณคงเคยได้ยินสุภาษิต
อย่าเอามีดเล็กไปสู้กับดาบ

398
00:30:54,519 --> 00:30:55,687
เว้นแต่จะซ่อนให้ดี

399
00:30:56,271 --> 00:30:58,982
ปัญหาคือเธอทำร้ายเด็กผู้ชายคนหนึ่ง
และไม่รู้สึกผิดที่ทำลงไป

400
00:30:59,065 --> 00:31:01,776
- เธอถึงต้องมาอยู่ตรงนี้
- เขาเสียอัณฑะไปหนึ่งข้าง

401
00:31:02,569 --> 00:31:05,655
หนูช่วยโลกไว้ต่างหาก
คนอย่างดาลตันไม่ควรปล่อยให้เจริญพันธุ์

402
00:31:05,738 --> 00:31:07,490
หนูตอบคำถามทุกอย่างหมดแล้ว

403
00:31:08,157 --> 00:31:09,409
ยังไม่จบนะจ๊ะ

404
00:31:12,829 --> 00:31:15,999
จิตบำบัดเป็นเครื่องมือทรงคุณค่า
ช่วยให้เราเข้าใจตัวเอง

405
00:31:16,082 --> 00:31:18,501
มันสอนวิธีใหม่ๆ ให้เธอนำไปใช้จัดการกับอารมณ์

406
00:31:18,585 --> 00:31:21,129
และช่วยให้เธอสร้างชีวิตที่ต้องการได้ด้วย

407
00:31:21,212 --> 00:31:22,922
หนูรู้ว่าตัวเองต้องการชีวิตแบบไหน

408
00:31:23,590 --> 00:31:24,591
งั้นเล่ามาหน่อยสิ

409
00:31:26,342 --> 00:31:29,345
ทุกอย่างที่คุยกันระหว่างบำบัด
เป็นความลับสุดยอด

410
00:31:32,015 --> 00:31:34,434
แผนของเธอมีเรื่องที่อยากเป็นนักเขียนด้วยมั้ย

411
00:31:34,517 --> 00:31:37,645
ฉันเข้าใจว่าเธอเขียนนิยาย
เรื่องนักสืบสาววัยรุ่นมาสามเล่มแล้ว

412
00:31:37,729 --> 00:31:40,857
ไวเปอร์ เด ลา มัวร์เต
เล่าเรื่องนั้นให้ฟังหน่อยสิจ๊ะ

413
00:31:40,940 --> 00:31:44,068
ไวเปอร์ฉลาด มีไหวพริบ ถูกเข้าใจผิดอยู่เสมอ

414
00:31:44,152 --> 00:31:45,904
พอมีลู่ทางจะส่งไปตีพิมพ์ได้หรือยัง

415
00:31:47,739 --> 00:31:50,658
บรรณาธิการเป็นสิ่งมีชีวิต
ที่อยู่ด้วยความกลัว มองการณ์ไกลไม่เป็น

416
00:31:50,742 --> 00:31:53,119
คนหนึ่งบรรยายงานเขียนหนูว่าสยองเอาสะใจ

417
00:31:53,202 --> 00:31:55,622
แถมยังแนะนำให้ไปปรึกษาจิตแพทย์

418
00:31:56,331 --> 00:31:57,498
สุดท้ายก็ต้องมาจริงๆ

419
00:31:58,082 --> 00:31:59,542
แล้วเธอรู้สึกยังไง

420
00:32:01,002 --> 00:32:02,670
หนูส่งคำ "ขอบคุณ" ไป

421
00:32:11,387 --> 00:32:13,848
หนูเปิดใจรับคำวิจารณ์ที่สร้างสรรค์เสมอ

422
00:32:14,641 --> 00:32:15,850
ดีใจที่ได้ยินอย่างนั้น

423
00:32:16,351 --> 00:32:19,437
เพราะฉันก็ได้อ่านต้นฉบับ
เป็นส่วนหนึ่งของการประเมินสภาพจิต

424
00:32:19,520 --> 00:32:21,397
ความสัมพันธ์ที่ฉันว่าน่าสนใจที่สุด

425
00:32:21,481 --> 00:32:23,608
คือความสัมพันธ์ของไวเปอร์กับคุณแม่โดมินิกา

426
00:32:24,984 --> 00:32:26,486
มาคุยเรื่องนั้นดีมั้ย

427
00:32:29,238 --> 00:32:32,784
เวนส์เดย์จ๊ะ เส้นทางบำบัดนี้
เราต้องพูดถึงเรื่องที่อาจทำให้อึดอัดใจ

428
00:32:32,867 --> 00:32:34,077
หนูไม่ชอบเดินทาง

429
00:32:36,162 --> 00:32:38,498
ขออนุญาตเข้าห้องน้ำก่อนได้มั้ยคะ

430
00:32:50,843 --> 00:32:51,803
เวนส์เดย์

431
00:32:51,886 --> 00:32:53,346
มีปัญหาอะไรรึเปล่าจ๊ะ

432
00:32:55,431 --> 00:32:57,600
ซ่อนในนั้นจนกว่าจะหมดเวลาไม่ได้นะ

433
00:32:57,684 --> 00:32:58,643
หนูไม่เป็นไรค่ะ

434
00:32:58,726 --> 00:33:02,355
แค่กำลังเตรียมตัวออกเดินทางที่น่าอึดอัด

435
00:33:03,982 --> 00:33:04,941
ตะไบเล็บ

436
00:33:28,464 --> 00:33:33,553
วันเสาร์เหรอ ได้ตอนบ่าย
สักบ่ายสี่โมงได้ไหม

437
00:33:47,150 --> 00:33:48,443
ใครปล่อยออกมาเนี่ย

438
00:33:48,526 --> 00:33:50,403
ไอ้ตัวประหลาด

439
00:34:05,877 --> 00:34:07,086
ชิบเป๋ง!

440
00:34:07,170 --> 00:34:10,047
ชอบโผล่มาหลอกให้คนตกใจเล่นเหรอ

441
00:34:10,131 --> 00:34:11,466
นั่นเป็นงานอดิเรก

442
00:34:12,633 --> 00:34:13,885
เธอเรียนที่เนเวอร์มอร์

443
00:34:14,719 --> 00:34:16,721
ไม่ยักรู้ว่าเขาเปลี่ยนเครื่องแบบ

444
00:34:16,804 --> 00:34:18,097
ขอควอดใส่น้ำแข็ง

445
00:34:18,181 --> 00:34:19,182
เรื่องด่วน

446
00:34:21,434 --> 00:34:22,935
หมายถึงเอสเพรสโซสี่ช็อต

447
00:34:23,019 --> 00:34:24,687
ฉันรู้ว่าควอดคืออะไร

448
00:34:24,771 --> 00:34:28,232
แต่ว่า สปอยล์ตอนจบเลยละกัน
เครื่องเอสเพรสโซเป็นอัมพาตอยู่ เพราะงั้น…

449
00:34:28,316 --> 00:34:29,567
ตอนนี้มีแต่กาแฟดริป

450
00:34:30,067 --> 00:34:31,861
กาแฟดริปมีไว้ให้คนที่เกลียดตัวเอง

451
00:34:31,944 --> 00:34:34,572
และสำนึกได้ว่าชีวิตไม่มีเหตุผลไม่มีความหมาย

452
00:34:37,658 --> 00:34:39,327
เครื่องเป็นอะไร

453
00:34:39,410 --> 00:34:42,246
เป็นเครื่องชงกาแฟอารมณ์ร้ายที่เอาแต่ใจตัวเอง

454
00:34:42,330 --> 00:34:45,500
คู่มือภาษาอิตาเลียนก็แย่เข้าไปอีก

455
00:34:49,504 --> 00:34:53,257
ขอไขควงสามแฉก
กับประแจหกเหลี่ยมขนาดสี่มิลลิเมตร

456
00:34:53,341 --> 00:34:55,510
เดี๋ยวนะ อ่านอิตาเลียนได้ด้วยเหรอ

457
00:34:56,636 --> 00:34:58,930
แน่สิ นั่นเป็นภาษาแม่ของมาคีอาเวลลี

458
00:34:59,889 --> 00:35:02,308
เอางี้ ฉันจะซ่อมเครื่องชงกาแฟให้

459
00:35:02,391 --> 00:35:04,435
นายจะชงกาแฟให้ฉัน แล้วเรียกแท็กซี่ให้ด้วย

460
00:35:05,478 --> 00:35:07,855
ในเจริโคไม่มีแท็กซี่หรอก

461
00:35:07,939 --> 00:35:08,940
เรียกอูเบอร์มั้ย

462
00:35:09,023 --> 00:35:12,443
ฉันไม่มีมือถือ ไม่ขอเป็นทาสเทคโนโลยี

463
00:35:13,277 --> 00:35:14,529
งั้นก็ซวยแล้วล่ะ

464
00:35:14,612 --> 00:35:16,155
ว่าแต่เธอจะไปไหน

465
00:35:16,239 --> 00:35:19,242
เรื่องนั้นจะบอกแค่คนที่จำเป็นต้องรู้ แล้วรถไฟล่ะ

466
00:35:20,243 --> 00:35:23,246
สถานีที่ใกล้สุดคือเบอร์ลิงตัน
อยู่ห่างจากที่นี่ครึ่งชั่วโมง

467
00:35:23,329 --> 00:35:25,873
เครื่องมีปัญหาที่วาล์ว เคยเจอมาก่อนแล้ว

468
00:35:27,083 --> 00:35:29,418
ที่ไหน บ้านมีไอ้เครื่องยักษ์แบบนี้ด้วยเหรอ

469
00:35:29,502 --> 00:35:32,338
เจอในกิโยตินพลังไอน้ำ
ฉันสร้างเล่นตอนอายุสิบขวบ

470
00:35:33,464 --> 00:35:36,008
อยากตัดหัวตุ๊กตาให้มีประสิทธิภาพขึ้น

471
00:35:38,219 --> 00:35:39,178
แหง

472
00:35:39,262 --> 00:35:41,973
บาร์บี้มัจจุราช เข้ากันสุดๆ

473
00:35:47,645 --> 00:35:48,521
ขอบใจนะ

474
00:35:49,397 --> 00:35:51,858
เพิ่งเคยเจอเด็กเนเวอร์มอร์ที่ออกแรงทำงาน

475
00:35:53,776 --> 00:35:55,528
ฉันชื่อไทเลอร์นะ ลืมบอก

476
00:35:55,611 --> 00:35:58,823
ไม่ทันฟังตอนเธอบอกชื่อ
หรือว่านั่นก็บอกแค่คนที่จำเป็นต้องรู้

477
00:36:00,449 --> 00:36:01,284
เวนส์เดย์

478
00:36:01,993 --> 00:36:03,452
เอางี้นะ เวนส์เดย์

479
00:36:03,536 --> 00:36:06,330
เพื่อแสดงความขอบคุณ
ฉันขับรถไปส่งที่เบอร์ลิงตันเอามั้ย

480
00:36:06,414 --> 00:36:08,875
เยี่ยมเลย งั้นเอาควอดใส่ถ้วยกลับบ้าน

481
00:36:08,958 --> 00:36:11,419
แต่อีกหนึ่งชั่วโมงถึงจะเลิกงาน

482
00:36:13,504 --> 00:36:14,589
ฉันชดเชยให้

483
00:36:16,048 --> 00:36:17,508
ตั้งยี่สิบเหรียญ…

484
00:36:17,592 --> 00:36:19,051
ก็น่าสนใจ แต่ไม่เอา

485
00:36:21,262 --> 00:36:22,430
เอาไป 40

486
00:36:23,931 --> 00:36:27,560
คืองี้ เวนส์เดย์ เกร็ดเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับฉัน…

487
00:36:28,269 --> 00:36:32,773
ใครก็ซื้อฉันไม่ได้
ถ้าเธอไม่รอก็ต้องหาคนอื่นแทน

488
00:36:53,628 --> 00:36:54,670
เกิดอะไรขึ้น

489
00:37:00,343 --> 00:37:01,886
เฮ้ย พวกเรา ดูสิ

490
00:37:01,969 --> 00:37:03,095
- ใครน่ะ
- พวก…

491
00:37:03,179 --> 00:37:04,180
มาเร็ว

492
00:37:08,267 --> 00:37:10,394
ตัวประหลาดเนเวอร์มอร์ออกมาทำอะไรข้างนอก

493
00:37:10,478 --> 00:37:11,646
นี่โต๊ะประจำเรา

494
00:37:12,438 --> 00:37:14,690
พวกนายสามคน
แต่งตัวเหมือนพวกคลั่งศาสนาทำไม

495
00:37:15,816 --> 00:37:18,027
- เราเป็นนักจาริกแสวงบุญ
- ก็ไม่ต่างกัน

496
00:37:18,110 --> 00:37:19,570
เราทำงานที่พิลกริมเวิลด์

497
00:37:23,616 --> 00:37:26,494
ต้องโง่เป็นพิเศษถึงจะสร้างสวนสนุกทั้งสวน

498
00:37:26,577 --> 00:37:28,537
อุทิศให้พวกหัวรุนแรงคลั่งการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์

499
00:37:29,121 --> 00:37:31,207
พ่อฉันเป็นเจ้าของพิลกริมเวิลด์

500
00:37:31,290 --> 00:37:32,667
เธอด่าว่าใครโง่

501
00:37:33,626 --> 00:37:35,002
ก็ถ้าพฤติกรรมมันใช่

502
00:37:35,086 --> 00:37:36,504
พวกนาย ถอยไป

503
00:37:36,587 --> 00:37:38,881
- ไม่ต้องมายุ่ง กัลพิน
- ใช่ ไม่ต้องมายุ่ง

504
00:37:40,841 --> 00:37:42,760
ตอบมาสิ ตัวประหลาด

505
00:37:44,887 --> 00:37:46,389
เคยนอนกับคนปกติมะ

506
00:37:47,223 --> 00:37:49,141
ไม่เคยเจอใครที่รับไหว

507
00:37:54,063 --> 00:37:54,897
- แฮ่!
- เฮ้ย!

508
00:38:14,000 --> 00:38:16,544
ไปเรียนกระบวนท่ากังฟูมาจากไหน

509
00:38:16,627 --> 00:38:17,837
ลุงสอน

510
00:38:17,920 --> 00:38:20,506
ลุงเคยอยู่ในอารามทิเบตมาห้าปี

511
00:38:21,132 --> 00:38:22,383
เป็นพระเหรอ

512
00:38:22,466 --> 00:38:23,342
เป็นนักโทษ

513
00:38:25,261 --> 00:38:26,137
พ่อ

514
00:38:28,014 --> 00:38:29,849
ไทเลอร์ เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น

515
00:38:29,932 --> 00:38:33,394
พวกนี้กวนใจลูกค้า
ลูกค้าเลยจัดการให้รู้เรื่อง

516
00:38:35,271 --> 00:38:37,481
เด็กตัวเล็กๆ นี่เล่นงานผู้ชายสามคนเลยเหรอ

517
00:38:38,149 --> 00:38:39,483
แกช่วยรึเปล่า

518
00:38:40,067 --> 00:38:42,194
พ่อ สาบานได้ ผมไม่เกี่ยวนะ

519
00:38:43,988 --> 00:38:44,947
ขออภัยค่ะ นายอำเภอ

520
00:38:45,031 --> 00:38:46,991
แม่หนูคนนี้แอบหลบฉันมา

521
00:38:47,074 --> 00:38:48,951
มาเร็วจ้ะ คุณแอดดัมส์ กลับได้แล้ว

522
00:38:50,703 --> 00:38:52,204
เดี๋ยวก่อนนะ อย่าเพิ่งไป

523
00:38:54,248 --> 00:38:55,374
เด็กบ้านแอดดัมส์เหรอ

524
00:38:57,543 --> 00:39:00,129
อย่าบอกนะว่าโกเมซ แอดดัมส์เป็นพ่อ

525
00:39:01,422 --> 00:39:04,342
ไอ้หมอนั่นควรต้องเข้าคุกข้อหาฆ่าคนตาย

526
00:39:04,425 --> 00:39:07,345
ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นจริงๆ ละมั้ง

527
00:39:09,013 --> 00:39:10,348
ฉันจะจับตาดูเธอ

528
00:39:11,098 --> 00:39:12,058
โอเค

529
00:39:16,520 --> 00:39:19,732
แค่วันแรกก็โดนนายอำเภอกัลพินเพ่งเล็ง

530
00:39:20,274 --> 00:39:23,361
- ก็อยากจะบอกว่าประหลาดใจ
- เขาพูดถึงพ่อหนูอย่างนั้นแปลว่าอะไร

531
00:39:23,944 --> 00:39:26,155
ไม่รู้เหมือนกัน แต่ขอแนะนำไว้นะ

532
00:39:26,822 --> 00:39:29,158
เลิกสร้างศัตรูและเริ่มหาเพื่อนบ้าง

533
00:39:30,076 --> 00:39:31,285
อีกหน่อยจะจำเป็นต้องใช้

534
00:39:34,580 --> 00:39:36,123
ดูเหมือนมีอุบัติเหตุ

535
00:39:36,832 --> 00:39:38,459
หวังว่าคนขับจะไม่เป็นอะไร

536
00:39:39,919 --> 00:39:40,920
เขาตายแล้ว

537
00:39:42,296 --> 00:39:43,214
คอหัก

538
00:39:45,549 --> 00:39:46,717
จากมุมนี้มองเห็นได้ยังไง

539
00:42:18,536 --> 00:42:20,204
ไม่ เล่นแล้วก็ไม่รู้สึกดีขึ้น

540
00:42:21,080 --> 00:42:23,499
ที่นี่มีอะไรแปลกๆ

541
00:42:23,582 --> 00:42:25,167
ไม่ใช่แค่เพราะมันเป็นโรงเรียนด้วย

542
00:42:26,126 --> 00:42:29,880
เธอขนไวโอลินยักษ์นั่นออกมาทางหน้าต่างได้ไง

543
00:42:29,964 --> 00:42:31,423
มีอีกมือมาช่วย

544
00:42:35,052 --> 00:42:36,303
ส่วนที่เหลือหายไปไหนล่ะ

545
00:42:36,387 --> 00:42:38,973
นั่นเป็นหนึ่งในปริศนาประจำตระกูลแอดดัมส์

546
00:42:49,400 --> 00:42:51,151
ทำไมถึงไม่ไป "แปลงร่าง"

547
00:42:52,486 --> 00:42:53,571
เพราะแปลงไม่ได้

548
00:42:55,864 --> 00:42:56,824
ทั้งชีวิตได้แค่นี้

549
00:42:59,326 --> 00:43:04,248
แม่บอกว่าหมาป่าบางตนก็โตช้า
แต่ฉันไปหานักสิคาลศาสตร์ที่เก่งที่สุดมาแล้ว

550
00:43:04,331 --> 00:43:06,917
ถึงกับต้องบินไปมิลวอกี้เลยนะ เชื่อเลยไหมล่ะ

551
00:43:08,377 --> 00:43:10,796
แต่นางบอกว่าฉันอาจจะไม่มีทาง…

552
00:43:11,714 --> 00:43:12,548
อย่างว่า

553
00:43:14,758 --> 00:43:16,051
แล้วจะเกิดอะไรขึ้น

554
00:43:17,511 --> 00:43:18,721
ก็กลายเป็นหมาป่าเดียวดาย

555
00:43:21,223 --> 00:43:22,474
ดีออก

556
00:43:22,558 --> 00:43:25,811
ล้อเล่นรึเปล่า นั่นแปลว่าชีวิตฉันจบแล้ว

557
00:43:26,312 --> 00:43:29,690
ฉันจะโดนไล่ออกจากฝูงครอบครัว
และหมดโอกาสหาคู่

558
00:43:30,524 --> 00:43:33,235
- ไม่เห็นเป็นปัญหาตรงไหน
- ฉันอาจจะต้องตายตามลำพัง

559
00:43:34,945 --> 00:43:36,614
เราทุกคนก็ตายตามลำพัง อีนิด

560
00:43:38,741 --> 00:43:40,868
เธอห่วยเรื่องนี้จริงด้วย

561
00:43:40,951 --> 00:43:42,202
เรื่องปลอบใจคนเนี่ย

562
00:43:46,540 --> 00:43:48,876
- เธอร้องไห้ทำไม
- เพราะฉันเสียใจไงเล่า

563
00:43:50,002 --> 00:43:52,504
เธอไม่เคยร้องไห้เหรอ หรือว่าสูงส่งเกินไปอีก

564
00:43:58,218 --> 00:44:00,137
ตอนนั้นเป็นสัปดาห์หลังฮัลโลวีน

565
00:44:03,265 --> 00:44:04,725
ฉันอายุหกขวบ

566
00:44:07,019 --> 00:44:11,065
ฉันพานีโร แมงป่องที่เลี้ยงไว้
ออกไปเดินเล่นยามบ่าย เราโดนดักโจมตี

567
00:44:16,362 --> 00:44:19,281
พวกนั้นไม่เข้าใจว่าคนประหลาดแบบไหน
ถึงมีแมงป่องเป็นสัตว์เลี้ยง

568
00:44:19,365 --> 00:44:20,324
เออ

569
00:44:23,661 --> 00:44:25,788
มันสองคนจับฉันไว้ บังคับให้ฉันดู

570
00:44:35,214 --> 00:44:38,842
คนอื่นๆ ขี่รถทับนีโรจนกระทั่ง…

571
00:44:47,476 --> 00:44:50,145
หิมะตกตอนที่ฉันฝังซากที่เหลือของน้อง

572
00:44:53,107 --> 00:44:55,275
ฉันร้องไห้จนปวดใจดำๆ ไปหมด

573
00:45:00,572 --> 00:45:02,574
แต่น้ำตาไม่แก้ไขอะไรเลย

574
00:45:06,120 --> 00:45:07,955
ฉันจึงสาบานว่าจะไม่ร้องอีก

575
00:45:17,297 --> 00:45:18,674
ฉันไม่เอาความลับเธอไปเล่าต่อ

576
00:45:21,510 --> 00:45:23,595
แต่ยังคิดว่าเธอพิลึกเว่อร์อยู่ดี

577
00:45:24,304 --> 00:45:26,014
ความรู้สึกตรงกันอย่างไม่น่าเชื่อ

578
00:45:30,185 --> 00:45:32,438
อยากได้ห้องเดี่ยวคืนมั้ย

579
00:45:32,521 --> 00:45:34,982
เธอแค่ต้องสอนฉันใช้คอมพิวเตอร์

580
00:45:48,203 --> 00:45:49,788
ไอ้ฉิบหาย!

581
00:46:03,010 --> 00:46:03,844
โอเค

582
00:46:05,512 --> 00:46:08,599
ได้เลย ฉันกำลังรับคำสั่งจากมือ

583
00:46:09,933 --> 00:46:12,019
ไม่แปลกอะไรเลย

584
00:46:23,947 --> 00:46:24,781
หวัดดี

585
00:46:25,699 --> 00:46:26,742
นั่นคือธิง

586
00:46:27,743 --> 00:46:30,287
เป็นสัตว์เลี้ยงเธอเหรอ

587
00:46:32,664 --> 00:46:33,790
เขาอ่อนไหวน่ะ

588
00:46:33,874 --> 00:46:37,336
คือก็รู้ว่าเนเวอร์มอร์เป็นแหล่งเพาะของแปลก

589
00:46:37,419 --> 00:46:39,838
แต่นี่มันอีกขั้นนึงเลย

590
00:46:40,506 --> 00:46:43,634
แล้วไหนเธอบอกว่าไม่อยากเป็นทาสเทคโนโลยี

591
00:46:43,717 --> 00:46:46,553
หลังชนฝาก็ต้องยอม
นายยังอยากจะช่วยฉันหนีอยู่ไหม

592
00:46:46,637 --> 00:46:50,057
จากเหตุการณ์ในร้านกาแฟ
ฉันนึกว่าเธอจะโดนขังเดี่ยวเสียอีก

593
00:46:50,140 --> 00:46:53,560
สุดสัปดาห์นี้มีเทศกาลเก็บเกี่ยว
นักเรียนทุกคนต้องร่วมงาน

594
00:46:53,644 --> 00:46:55,062
ฉันจะใช้นั่นเป็นฉากบังหน้า

595
00:46:55,145 --> 00:46:58,982
ถ้านายยอมขับรถพาฉันไปสถานีรถไฟ
ฉันจะตอบแทนอย่างคุ้มค่า

596
00:47:01,652 --> 00:47:02,819
ฉันยอม

597
00:47:02,903 --> 00:47:04,821
และไม่คิดเงิน

598
00:47:04,905 --> 00:47:06,240
แถมให้ฟรี

599
00:47:07,282 --> 00:47:08,367
ทำไม

600
00:47:08,450 --> 00:47:10,118
เพราะฉันก็อยากหนีไปกับเธอด้วย

601
00:47:11,119 --> 00:47:13,705
อย่างน้อยเราคนหนึ่งจะได้ออกจากเมืองนรกนี่

602
00:47:25,592 --> 00:47:27,719
แน่ใจเหรอว่าไว้ใจนายคนธรรมดานั่นได้

603
00:47:27,803 --> 00:47:30,013
พ่อ ผมไม่รู้ว่าพวกนั้นจะมา

604
00:47:30,097 --> 00:47:31,974
ฉันแน่ใจว่าดูแลตัวเองได้

605
00:47:32,057 --> 00:47:34,643
พ่อไม่อยากให้คุยกับเด็กนั่น
และต้องกลับบ้านก่อนเที่ยงคืน

606
00:47:34,726 --> 00:47:36,311
- ตีหนึ่ง
- เที่ยงคืนครึ่ง

607
00:47:36,395 --> 00:47:37,229
งั้น

608
00:47:38,272 --> 00:47:40,440
ขอให้โชคดีและเดินทางปลอดภัย

609
00:47:42,067 --> 00:47:44,236
ก็ยังไม่ชอบกอด เข้าใจละ

610
00:48:18,979 --> 00:48:22,858
โห ถ้าเก่งกว่านี้
เธอได้แพนด้ากลับบ้านทั้งฝูงแน่

611
00:48:22,941 --> 00:48:25,652
แพนด้าไม่ใช่สัตว์รวมฝูง
มันชอบอยู่สงบโดดเดี่ยวมากกว่า

612
00:48:26,778 --> 00:48:28,655
โอเค รับทราบคำใบ้

613
00:48:30,407 --> 00:48:32,492
บอกให้รู้ไว้ว่าฉันรอคนอยู่

614
00:48:32,576 --> 00:48:35,454
อ้าวเหรอ ใครคือหนุ่มผู้โชคดี… หรือสาว

615
00:48:35,954 --> 00:48:37,080
แล้วนายจะสนทำไม

616
00:48:39,082 --> 00:48:40,667
ไม่ได้ตั้งใจจะขัดจังหวะ

617
00:48:40,751 --> 00:48:41,710
ไม่ได้ขัด

618
00:48:45,464 --> 00:48:47,341
งานนี้จะยากกว่าที่คิด

619
00:48:47,424 --> 00:48:50,177
พ่อฉันสั่งเคอร์ฟิว
ต้องไปตอนนี้ถ้าจะกลับบ้านให้ทัน

620
00:48:50,260 --> 00:48:52,387
มีภาระที่ต้องสลัดให้หลุดก่อน

621
00:48:53,847 --> 00:48:56,600
ไปเจอกันหลังที่จอดรถตอนเริ่มจุดพลุ

622
00:49:00,604 --> 00:49:02,981
เห็นผู้หญิงเหงาๆ น่าสงสารตรงนั้นมั้ย

623
00:49:04,316 --> 00:49:07,069
นางต้องการรางวัลน่าสมเพชนี่มากกว่าฉัน

624
00:49:07,986 --> 00:49:09,488
ช่วยไปดึงความสนใจให้หน่อย

625
00:49:13,325 --> 00:49:15,160
รักนะจ๊ะ

626
00:49:25,629 --> 00:49:29,299
นี่ ก่อนจะจากไป ฉันอยากเอานี่ให้

627
00:49:30,258 --> 00:49:33,136
แฟ้มประวัติคดีของพ่อเธอตอนที่อยู่เนเวอร์มอร์

628
00:49:33,220 --> 00:49:35,639
นี่คงเป็นสาเหตุที่พ่อฉันเกลียดเขา

629
00:49:37,140 --> 00:49:38,308
เธอโอเครึเปล่า

630
00:49:40,894 --> 00:49:43,146
ไม่ชินกับการที่คนมีปฏิสัมพันธ์กับฉัน

631
00:49:43,772 --> 00:49:45,691
คนส่วนใหญ่เห็นฉันเดินมาก็ข้ามถนนหนีแล้ว

632
00:49:45,774 --> 00:49:48,110
เธอไม่ได้น่ากลัว เธอก็แค่…

633
00:49:49,569 --> 00:49:50,404
กึกกึ๋ย

634
00:49:52,489 --> 00:49:53,782
ฉันชอบให้ขนหัวลุกมากกว่า

635
00:49:55,409 --> 00:49:58,370
อีกชั่วโมงเดียวรถไฟจะออกแล้ว
ต้องรีบแข่งกับพระจันทร์

636
00:49:59,413 --> 00:50:00,664
ได้เลย โอเค

637
00:50:03,250 --> 00:50:04,084
อ้าว

638
00:50:05,752 --> 00:50:07,295
มาทางนี้ เวนส์เดย์ เวนส์เดย์!

639
00:50:07,379 --> 00:50:09,172
เข้าไปหลบกับคนในงานเถอะ

640
00:50:37,451 --> 00:50:38,452
เวร

641
00:50:38,535 --> 00:50:40,328
เวนส์เดย์ เราต้องไปแล้ว

642
00:50:40,412 --> 00:50:41,788
เวนส์เดย์ มาเร็ว

643
00:50:42,998 --> 00:50:44,416
- เวนส์เดย์!
- โรวัน กลับมานี่!

644
00:50:58,930 --> 00:51:00,432
โรวัน รอเดี๋ยว!

645
00:51:00,515 --> 00:51:03,560
ต้องการอะไร ตามฉันมาทำไม

646
00:51:03,643 --> 00:51:06,104
ไม่มีเวลาอธิบาย แต่นายกำลังมีภัย

647
00:51:11,902 --> 00:51:13,695
ฉันว่ากลับกันเลยล่ะ

648
00:51:19,910 --> 00:51:22,621
- เธอต่างหากที่มีภัย
- ทำอะไรน่ะ

649
00:51:22,704 --> 00:51:24,581
ช่วยทุกคนไม่ให้ต้องเจอเธอ

650
00:51:24,664 --> 00:51:25,665
ฉันต้องฆ่าเธอ

651
00:51:27,084 --> 00:51:29,211
รูปปั้นการ์กอยล์ นั่นฝีมือนายเหรอ

652
00:51:29,294 --> 00:51:30,295
ใช่

653
00:51:31,880 --> 00:51:33,256
เห็นเงียบๆ ไม่เคยเรียบสักราย

654
00:51:37,803 --> 00:51:40,138
เด็กในภาพนี้คือเธอ

655
00:51:45,477 --> 00:51:47,104
อยากฆ่าฉันเพราะรูปเดียวเนี่ยนะ

656
00:51:47,187 --> 00:51:51,817
แม่ฉันวาดรูปนี้เมื่อ 25 ปีก่อน
สมัยแม่เป็นนักเรียนเนเวอร์มอร์

657
00:51:51,900 --> 00:51:53,819
แม่เป็นศาสดาพยากรณ์ที่ทรงพลัง

658
00:51:55,529 --> 00:51:58,782
- แม่บอกฉันไว้ก่อนตาย
- โรวัน ปล่อยฉันลง

659
00:51:58,865 --> 00:52:01,118
ไม่! แม่บอกว่าเป็นชะตาของฉัน

660
00:52:01,201 --> 00:52:03,578
ให้หยุดเด็กคนนี้
หากมาเหยียบโรงเรียนเนเวอร์มอร์

661
00:52:03,662 --> 00:52:07,040
เพราะเธอจะทำลายโรงเรียน
และทุกคนที่อยู่ในนั้น

662
00:52:09,209 --> 00:52:10,293
โรวัน

663
00:52:10,877 --> 00:52:11,711
โรวัน

664
00:53:22,699 --> 00:53:24,534
ว่าไงจ๊ะ เมฆทะมึนน้อยของพ่อ

665
00:53:26,077 --> 00:53:28,663
เล่าหน่อยสิจ๊ะลูก
สัปดาห์แรกเป็นอย่างไรบ้าง

666
00:53:29,372 --> 00:53:30,916
ไหนลองสรุป

667
00:53:30,999 --> 00:53:33,168
รอดตายได้อย่างหวุดหวิดสองรอบ

668
00:53:33,251 --> 00:53:35,879
ค้นพบว่าพ่ออาจเป็นฆาตกร

669
00:53:35,962 --> 00:53:38,590
เพิ่งรู้ว่ามีชะตาอาจเป็นผู้ทำลายโรงเรียน

670
00:53:38,673 --> 00:53:41,927
และได้สัตว์ประหลาดฆ่าคน
มาช่วยชีวิตไว้อย่างเป็นปริศนาที่สุด

671
00:53:42,761 --> 00:53:45,680
ถึงยอมรับแล้วจะปวดใจ แต่คุณแม่ก็พูดถูก

672
00:53:46,681 --> 00:53:48,683
หนูว่าหนูจะชอบที่นี่

673
00:53:54,731 --> 00:53:56,441
เวนส์เดย์ ซีซั่นนี้

674
00:53:56,524 --> 00:53:58,902
เรื่องราวชักจะหักมุมมืดมนขึ้นทุกที

675
00:54:00,195 --> 00:54:01,112
แต่ยังดี

676
00:54:02,364 --> 00:54:03,823
นี่ไม่กลัวความมืด

677
00:54:05,200 --> 00:54:08,370
สัตว์ประหลาดกำลังเพ่นพ่าน
แต่ทุกคนหาว่าฉันกุเรื่องขึ้นเอง

678
00:54:08,453 --> 00:54:11,581
ฉันจึงต้องหาหลักฐานมาพิสูจน์ว่า
ฉันยังไม่ได้เสียสติไป

679
00:54:12,707 --> 00:54:15,585
เธอเริ่มหมกมุ่น
กับสัตว์ประหลาดในป่านั่นจริงๆ ละ

680
00:54:15,669 --> 00:54:18,546
จะให้หมกมุ่นกับม้าและบอยแบนด์แทนหรือไง

681
00:54:19,881 --> 00:54:21,341
เล่ามาให้หมดเลยสิจ๊ะ

682
00:54:21,424 --> 00:54:24,928
ตั้งแต่พ่อแม่ทอดทิ้งหนูไว้ที่นี่
หนูถูกตามล่า ตามหลอน

683
00:54:25,011 --> 00:54:26,930
และตกเป็นเป้าของการพยายามฆ่า

684
00:54:27,722 --> 00:54:30,892
เนเวอร์มอร์จ๋า รักเธอที่สุด

685
00:54:33,311 --> 00:54:37,190
ทำไมเธอถึงตกอยู่กลางเหตุร้ายแถวนี้ได้ทุกเรื่อง

686
00:54:37,274 --> 00:54:38,358
ดวงดีมากมั้ง

687
00:54:40,151 --> 00:54:41,778
พ่อแม่ยืนยันจะให้หนูเข้าโรงเรียนนี้

688
00:54:41,861 --> 00:54:44,281
คิดเหรอว่าหนูจะไม่ไปเจอความลับของพ่อแม่

689
00:54:44,364 --> 00:54:45,407
ลูกไม่รู้เรื่องราวทั้งหมด

690
00:54:47,075 --> 00:54:49,494
ตอนแนะนำให้แต่งห้องฝั่งตัวเอง

691
00:54:49,577 --> 00:54:52,330
นี่ก็ไม่คิดว่าเธอจะได้แรงบันดาลใจ
จากฆาตกรต่อเนื่องนะ

692
00:54:54,416 --> 00:54:56,084
เรื่องนี้ต้องจบ

693
00:55:03,758 --> 00:55:05,593
ถ้านายได้ยินฉันกรีดร้องฆาตกรรมเลือดสาด

694
00:55:05,677 --> 00:55:07,595
เป็นไปได้มากทีเดียวว่าฉันกำลังสนุก

695
00:55:40,795 --> 00:55:44,341
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม