1 00:00:13,013 --> 00:00:15,765 เรารู้จักพ่อแม่ตัวเองดีแค่ไหน 2 00:00:16,391 --> 00:00:17,684 ดูอย่างพ่อฉันก็ได้ 3 00:00:17,767 --> 00:00:20,478 ฉันคิดเสมอว่าพ่อเป็นคนเปิดเผยดูง่าย 4 00:00:20,562 --> 00:00:24,816 เป็นผู้ชายซึ่งพ่ายแพ้ต่อการวางแผนสะเหล่อ และการแสดงความรักโอเว่อร์เกินงาม 5 00:00:25,358 --> 00:00:26,693 แต่สมัยพ่อเป็นนักเรียน 6 00:00:26,776 --> 00:00:29,487 พ่อตกเป็นผู้ต้องหาคดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้นบนนั้น 7 00:00:30,530 --> 00:00:31,740 ซึ่งทำให้ฉันอดสงสัยไม่ได้… 8 00:00:37,537 --> 00:00:41,207 ในคืนพายุคลั่งเมื่อ 32 ปีก่อนนั้น เกิดอะไรขึ้นกันแน่ 9 00:01:01,936 --> 00:01:05,607 ฉันว่าเขาใช้ดาบนะ และสองคนนั้นมีปัญหากันมาก่อนแน่ 10 00:01:06,983 --> 00:01:09,486 ฉันไม่อยากให้ร้ายป้ายสีใครนะคะ นายอำเภอวอล์คเกอร์ 11 00:01:09,569 --> 00:01:11,821 แต่ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของมอร์ทิเชีย ฟรัมป์ 12 00:01:12,322 --> 00:01:14,199 สองคนนั้นทะเลาะกันแย่งแม่นั่น 13 00:01:20,038 --> 00:01:20,914 ทิช… 14 00:01:21,414 --> 00:01:22,999 ฉันไม่รู้จะพูดยังไงค่ะ โกเมซ 15 00:01:23,083 --> 00:01:26,044 เห็นคุณถูกใส่กุญแจมือ โดนข้อหาฆ่าคนตาย 16 00:01:27,420 --> 00:01:29,964 - ยิ่งรักคุณมากขึ้นอีก - ที่รักจ๋า 17 00:01:30,048 --> 00:01:32,509 โอเค พอแล้ว แอดดัมส์ ไปกันได้ 18 00:01:36,888 --> 00:01:39,557 โอเค ไปได้เลย ล้อหมุน 19 00:02:10,088 --> 00:02:13,424 อา บรรยากาศเหม็นเปรี้ยวของวัยว้าวุ่น 20 00:02:13,508 --> 00:02:16,636 ตอนนั้นเป็นช่วงปีที่ดีสุดในชีวิตเราเลยนะทิช 21 00:02:16,719 --> 00:02:19,389 ใช่เลยค่ะ ยอดรัก 22 00:02:22,267 --> 00:02:24,435 หวังว่าเวนส์เดย์จะดีใจที่เจอเรา 23 00:02:25,186 --> 00:02:28,565 ฉันฝากข้อความกับลูกแก้ววิเศษไว้เป็นสิบ แต่ลูกไม่ตอบเลย 24 00:02:29,357 --> 00:02:31,693 อย่าหวั่นใจเลย แม่เทพีปากอวบอิ่มของผม 25 00:02:31,776 --> 00:02:34,112 ลูกต้องดีใจแทบตายที่ได้เจอเรา 26 00:02:37,532 --> 00:02:38,908 มาเลย ไปกันเถอะ 27 00:02:47,542 --> 00:02:51,462 เนเวอร์มอร์ถูกสร้างขึ้น เพื่อเป็นพื้นที่ปลอดภัยสำหรับลูกๆ ของเรา 28 00:02:51,546 --> 00:02:53,756 ให้พวกเขาได้เรียนรู้และเติบโต 29 00:02:53,840 --> 00:02:56,551 ไม่ว่าจะเป็นใครหรือเป็นตัวอะไร 30 00:03:03,516 --> 00:03:05,310 ฉันเข้าใจว่าส่วนใหญ่คงได้ข่าว 31 00:03:05,393 --> 00:03:08,563 เรื่องน่าเศร้าที่เกิดขึ้นกับนักเรียนคนหนึ่งของเรา 32 00:03:08,646 --> 00:03:11,524 แต่ฉันยินดีแจ้งให้ทราบว่ายูจีนอาการดีขึ้นแล้ว 33 00:03:11,608 --> 00:03:13,943 และคาดว่าจะฟื้นตัวได้เต็มร้อย 34 00:03:14,444 --> 00:03:15,987 ดังนั้นขอให้ทุกคนคิดในแง่ดี 35 00:03:16,070 --> 00:03:19,699 และทำให้สุดสัปดาห์ผู้ปกครองปีนี้เป็นปีที่ดีที่สุด 36 00:03:22,493 --> 00:03:23,578 "ดีขึ้นแล้ว" 37 00:03:24,537 --> 00:03:25,747 "ยังโคม่า" มากกว่ามั้ง 38 00:03:26,414 --> 00:03:27,582 เธอได้ไปเยี่ยมเขาบ้างมั้ย 39 00:03:28,625 --> 00:03:29,876 เธอเป็นเพื่อนเขานี่ 40 00:03:29,959 --> 00:03:33,379 - ฉันเป็นต้นเหตุให้เขาเข้าโรงพยาบาล - นั่นไม่ใช่ความผิดเธอนะ 41 00:03:33,963 --> 00:03:36,925 สัปดาห์ที่ผ่านมาเจ้าสัตว์ประหลาด ไม่ได้ทำร้ายใครเลย 42 00:03:37,008 --> 00:03:38,676 ไม่แน่ เธออาจจะขู่มันจนกลัวไปแล้ว 43 00:03:38,760 --> 00:03:41,554 หรือมันอาจจะไปซ่อนตัวเพื่อเลี่ยงสุดสัปดาห์นี้ 44 00:03:42,263 --> 00:03:44,974 ดูนี่สิ บางอย่างก็ไม่เปลี่ยนไปเลย 45 00:03:47,602 --> 00:03:49,479 นึกแล้วว่าน่าจะใส่หน้ากากกันโรคระบาด 46 00:03:51,105 --> 00:03:52,857 ดูครอบครัวฉันเสียก่อน 47 00:03:52,941 --> 00:03:55,193 ความคิดเป็นพิษ เอาแต่เห็นแก่ฝูงเป็นใหญ่ 48 00:03:55,276 --> 00:03:58,529 ให้ 30 วินาที เดี๋ยวแม่ฉันก็กางเล็บ ออกมาตัดสินชาวบ้านละ 49 00:04:01,032 --> 00:04:02,533 จัดเสียให้มันจบๆ 50 00:04:06,412 --> 00:04:08,122 อยู่นั่นไง 51 00:04:08,206 --> 00:04:12,043 เราคิดถึงสายตาคาดโทษ และรอยยิ้มหยันอย่างวัยรุ่นของลูกเหลือเกิน 52 00:04:13,419 --> 00:04:15,922 เป็นยังไงบ้างจ๊ะ เมฆฝนดำมืดของแม่ 53 00:04:16,005 --> 00:04:18,633 นึกว่าธิงคอยรายงานทุกความเคลื่อนไหวเสียอีก 54 00:04:20,260 --> 00:04:22,553 หนูค้นพบกลอุบายตื้นๆ ของพ่อแม่แทบจะทันที 55 00:04:24,055 --> 00:04:26,224 แล้วเจ้าตัวเล็กนั่นเป็นยังไงบ้าง 56 00:04:26,766 --> 00:04:28,851 ยังเหลือนิ้วครบอยู่รึเปล่า 57 00:04:28,935 --> 00:04:31,771 ใจเย็นๆ หนูยังไม่ได้หักนิ้วเขา 58 00:04:31,854 --> 00:04:32,772 ยังนะ 59 00:04:33,606 --> 00:04:35,233 งั้นก็เล่าให้เราฟังเลยสิจ๊ะ 60 00:04:35,900 --> 00:04:39,279 ตั้งแต่พ่อแม่ทิ้งหนูไว้ที่นี่ หนูถูกไล่ล่า หลอกหลอน 61 00:04:40,947 --> 00:04:42,865 และตกเป็นเป้าของการพยายามฆาตกรรม 62 00:04:43,783 --> 00:04:47,120 โอ้ เนเวอร์มอร์ รักโรงเรียนนี้นัก 63 00:04:47,787 --> 00:04:48,913 อีนิด 64 00:04:49,914 --> 00:04:52,041 ไหนมาให้แม่ดูใกล้ๆ หน่อย 65 00:04:52,583 --> 00:04:56,212 - หนึ่งพันหนึ่ง หนึ่งพันสอง… - นี่ไม่ได้แว็กซ์ขนเลยเหรอ 66 00:04:56,296 --> 00:04:59,340 สามวินาที สถิติดีที่สุดของแม่นะ 67 00:05:01,259 --> 00:05:04,262 ไม่สบายรึเปล่า หน้าซีดเหมือนโลหิตจาง 68 00:05:04,345 --> 00:05:06,472 กินเนื้อแดงพอรึเปล่าเนี่ย 69 00:05:07,724 --> 00:05:09,600 ดีใจที่ได้เจอแม่เหมือนกันนะคะ 70 00:05:09,684 --> 00:05:11,019 พ่อก็ด้วยค่ะ 71 00:05:18,026 --> 00:05:21,029 ไม่รู้จะทนไอ้ความเป็นครอบครัว น้ำหนึ่งใจเดียวนี่ได้อีกแค่ไหน 72 00:05:22,155 --> 00:05:25,867 รู้สึกนายจะข้ามจุดที่ควรขอโทษ ที่ทำตัวอุบาทว์เมื่ออาทิตย์ที่แล้วไปเลย 73 00:05:27,035 --> 00:05:28,953 ขอโทษที่ทำตัวอย่างนั้นในงานเต้นรำ 74 00:05:29,787 --> 00:05:32,248 ฉันไม่ควรขอให้เธอร่ายมนตร์ไซเรนอะไรแบบนั้น 75 00:05:36,252 --> 00:05:38,629 ปีนี้พ่อนายก็ไม่มาอีกแล้วสินะ 76 00:05:38,713 --> 00:05:39,672 ใช่ 77 00:05:40,506 --> 00:05:42,800 เมื่อเช้าเพิ่งได้ข้อความ เธอล่ะ 78 00:05:44,135 --> 00:05:46,721 แกเบรียลไม่โผล่หน้ามาเลยตั้งแต่ฉันเข้าเรียนที่นี่ 79 00:05:47,722 --> 00:05:50,558 ป่านนี้คงนอนอาบแดดที่ไหนสักแห่ง ในหมู่เกาะซีเชลส์มั้ง 80 00:05:50,641 --> 00:05:52,518 ลูกสาวสุดที่รักของแม่ 81 00:05:54,896 --> 00:05:56,481 แม่มาแล้ว 82 00:05:57,065 --> 00:05:59,150 ไม่ยอมพลาดงานนี้หรอก 83 00:06:00,735 --> 00:06:02,570 เธอคงด่วนตัดสินแม่ไปหน่อย 84 00:06:10,411 --> 00:06:12,789 หนังสือรุ่นของเรา 85 00:06:13,498 --> 00:06:17,085 ไม่ได้เห็นมา 20 กว่าปีแล้วนะเนี่ย 86 00:06:17,168 --> 00:06:20,213 สมัยนั้นเราสนุกกันจริงๆ เนอะ ลาริสซ่า 87 00:06:21,047 --> 00:06:22,840 บางคนก็สนุกกว่าคนอื่น 88 00:06:22,924 --> 00:06:24,884 แหม ไม่ต้องถ่อมตัว 89 00:06:24,967 --> 00:06:28,012 เธอเข้าไปในห้องไหนก็เด่นตระการตรงนั้น 90 00:06:28,596 --> 00:06:31,224 เหมือนต้นสนยักษ์ซีคัวญา 91 00:06:31,724 --> 00:06:34,727 ถ้างั้นเธอก็คงเป็นคนตัดไม้ 92 00:06:36,646 --> 00:06:40,691 นั่นไงอารมณ์ขันกัดหัวกันแบบที่ฉันชอบ 93 00:06:42,235 --> 00:06:47,115 จำตอนที่เราขึ้นแสดงคู่กัน ในงานแสดงความสามารถวันครีษมายันได้มั้ย 94 00:06:47,198 --> 00:06:51,828 เธอเต้นเป็นจูดี้ การ์แลนด์ได้เหมือนสุดๆ 95 00:06:51,911 --> 00:06:54,038 ฟังแล้วเหมือนไปฆ่าตัวตาย 96 00:06:57,667 --> 00:06:59,252 รูปฉันหาย 97 00:06:59,335 --> 00:07:01,504 จริงเหรอ ประหลาดจริง 98 00:07:02,839 --> 00:07:04,382 ขอยืมไปดูในช่วงเสาร์อาทิตย์นี้ได้มั้ย 99 00:07:04,966 --> 00:07:09,095 ฉันกับโกเมซจะได้รำลึกความหลังกันหน่อย 100 00:07:10,888 --> 00:07:14,392 เอาเถอะ เข้าเรื่องกันก่อนดีมั้ย 101 00:07:16,811 --> 00:07:21,858 น่าเสียดาย การปรับทัศนคติเวนส์เดย์ ให้เข้ากับสังคมที่นี่ยังขลุกขลัก 102 00:07:22,442 --> 00:07:23,693 เพราะหนูไม่ยอมอ้าแขนรับ 103 00:07:23,776 --> 00:07:27,113 วัฒนธรรมแห่งการพูดปด และปฏิเสธความจริงที่เหม็นตลบไปทั้งโรงเรียน 104 00:07:27,196 --> 00:07:30,324 เริ่มจากเจ้าสัตว์ประหลาดที่ฆ่าโรวัน และทำให้ยูจีนต้องนอนไอซียู 105 00:07:30,908 --> 00:07:34,120 แต่เหมือนเขาจะดีขึ้นแล้วนี่ 106 00:07:34,203 --> 00:07:37,165 พอดีเราสนับสนุนให้เวนส์เดย์พูดอย่างที่ใจคิด 107 00:07:37,248 --> 00:07:40,543 บางครั้งฝีปากลูกก็คมกริบจนบาดลึก 108 00:07:40,626 --> 00:07:44,255 นักจิตบำบัดเองก็รู้สึกว่า เธอไม่ได้เปิดใจรับกระบวนการรักษา 109 00:07:44,338 --> 00:07:47,300 การบำบัดไม่ได้ผลอย่างที่เราหวังเอาไว้ 110 00:07:47,383 --> 00:07:48,301 นี่ไม่ใช่หนูทดลองนะ 111 00:07:49,385 --> 00:07:52,346 หมอคินบ็อทท์กับฉันคุยกันแล้ว เราทั้งคู่เห็นตรงกัน 112 00:07:52,430 --> 00:07:57,268 คิดว่าคงมีประโยชน์ต่อทุกคน ถ้าสุดสัปดาห์นี้ไปเข้าบำบัดทั้งครอบครัว 113 00:07:57,351 --> 00:07:58,269 ไม่เอา 114 00:07:58,978 --> 00:08:02,940 ฉันก็คิดว่าเธอคงมีท่าทีแบบนั้น แต่พ่อแม่เธอน่าจะเห็นข้อดี 115 00:08:03,441 --> 00:08:07,737 ไม่ได้อยากเข้าข้างเวนส์เดย์นะ แต่เราแค่มาร่วมงานเสาร์อาทิตย์ 116 00:08:09,197 --> 00:08:10,448 ไม่เอาน่า 117 00:08:10,531 --> 00:08:12,158 มันจะเสียหายตรงไหน พูดตรงๆ 118 00:08:12,241 --> 00:08:15,578 ผมเนี่ยชอบการหดหัวเอาไปปั่นเล่นที่สุด 119 00:08:15,661 --> 00:08:18,414 ไม่ใช่ปั่นแนวนั้นจ้ะ ที่รักจ๋า 120 00:08:19,498 --> 00:08:20,541 งั้นก็… 121 00:08:21,584 --> 00:08:23,044 น่าเสียดายแฮะ 122 00:08:23,586 --> 00:08:25,588 แต่เรายอมทำทุกอย่างเพื่อลูก 123 00:08:34,472 --> 00:08:35,431 ใช่ 124 00:08:36,057 --> 00:08:39,018 ค้นหาร่องรอยของสัตว์ประหลาด ในถ้ำนั้นให้ทั่วเลยนะ 125 00:08:39,101 --> 00:08:42,855 ทุกซอกทุกมุม เก็บเป็นหลักฐานให้หมด โอเคนะ 126 00:08:44,357 --> 00:08:47,735 แล้วตามผลจากแล็บด้วย อยากได้ผลดีเอ็นเอจากเล็บนั่น 127 00:08:48,861 --> 00:08:51,948 มีเด็กเข้าไอซียูไปคนหนึ่งแล้ว อีกหลายคนก็ต้องนอนห้องดับจิต 128 00:08:52,031 --> 00:08:53,366 ไม่อยากให้ใครโดนอีก 129 00:08:55,785 --> 00:08:56,619 เอาละ 130 00:09:02,291 --> 00:09:03,376 ไอ้เวรตะไล 131 00:09:05,086 --> 00:09:06,087 เป็นอะไรไป 132 00:09:06,170 --> 00:09:09,715 แค่ต้องทนกับฆาตกรที่เพ่นพ่านในเมือง โดยไม่โดนลงโทษก็แย่พอละ 133 00:09:11,259 --> 00:09:14,637 อย่างน้อยพวกเขาก็ห่วงเวนส์เดย์ จนยอมไปบำบัดด้วยกัน 134 00:09:15,346 --> 00:09:17,181 ไทเลอร์ ไม่เอาน่ะ เราคุยเรื่องนี้มาแล้ว 135 00:09:17,265 --> 00:09:21,394 พ่อไม่สะดวกใจจะลากอดีตของครอบครัว มาตีแผ่ให้คนแปลกหน้าฟัง 136 00:09:21,978 --> 00:09:24,939 คิดว่าให้ผมต้องนั่งคุยเรื่องตัวเองมันง่ายเหรอ 137 00:09:25,022 --> 00:09:27,275 ตอนนี้พ่อมีเรื่องต้องคิดเยอะนะลูก 138 00:09:31,571 --> 00:09:33,197 ได้ผลแล็บแล้วเหรอ 139 00:09:35,366 --> 00:09:38,160 ได้ กั้นที่เกิดเหตุเลย เดี๋ยวผมไป 140 00:09:39,161 --> 00:09:41,539 พ่อ เป็นอะไรรึเปล่า เกิดอะไรขึ้น 141 00:09:43,791 --> 00:09:45,793 เรจจี้ แพทย์ชันสูตรของเราน่ะ 142 00:09:47,545 --> 00:09:49,130 เขาเพิ่งยิงหัวตัวเอง 143 00:10:02,393 --> 00:10:04,687 ใครเริ่มดีคะ 144 00:10:07,940 --> 00:10:11,235 เราอาจจะเริ่มจากคุยว่า เวนส์เดย์ไม่อยู่บ้านแล้วเป็นยังไง 145 00:10:15,197 --> 00:10:16,991 คือ สำหรับผม 146 00:10:17,908 --> 00:10:18,826 ชีวิตก็… 147 00:10:18,909 --> 00:10:21,412 เวลาที่พี่เวนส์เดย์ไม่อยู่ก็ยากนะ 148 00:10:22,663 --> 00:10:25,708 ไม่เคยนึกว่าจะคิดถึงการถูกจับกดน้ำขนาดนี้ 149 00:10:28,627 --> 00:10:30,212 มอร์ทิเชีย โกเมซล่ะคะ 150 00:10:30,963 --> 00:10:34,300 - พวกคุณรับมือยังไง - เราก็ทรมานเหมือนกัน 151 00:10:34,884 --> 00:10:38,220 โชคดี เฟสเตอร์พี่ชายผม มีแท่นทรมานที่นอนได้สองคน 152 00:10:38,763 --> 00:10:42,641 ไม่มีอะไรเทียบเท่าการได้ยืดเส้น ดึงเอาส่วนดีที่สุดของกันและกันออกมา 153 00:10:42,725 --> 00:10:44,393 สุดที่รักของผม 154 00:10:49,649 --> 00:10:50,816 พอที! 155 00:10:53,611 --> 00:10:55,988 หนูว่านี่เป็นเวลาที่พ่อแม่ต้องเผชิญกับความจริง 156 00:10:57,573 --> 00:10:59,158 ดูเหมือนพ่อกับแม่จะโกหกหนู 157 00:10:59,950 --> 00:11:01,243 เก็บความลับจากหนู 158 00:11:01,744 --> 00:11:03,871 ความลับระดับฆ่าคนตายที่จำเป็นต้องพูด 159 00:11:07,208 --> 00:11:10,127 แกร์เร็ต เกทส์เป็นใคร ทำไมพ่อถึงเป็นผู้ต้องสงสัยว่าฆ่าเขา 160 00:11:11,545 --> 00:11:14,674 ข้อหาเหล่านั้นถูกถอนไปแล้ว พ่อของลูกเป็นผู้บริสุทธิ์ 161 00:11:14,757 --> 00:11:16,842 นายอำเภอที่นี่ไม่ได้เชื่อแบบนั้น 162 00:11:16,926 --> 00:11:18,886 เวนส์เดย์ หยุดเถอะ 163 00:11:18,969 --> 00:11:21,430 ตรงนี้ไม่เหมาะทั้งกาลและเทศะ 164 00:11:21,514 --> 00:11:24,058 อันที่จริง นี่แหละถูกกาลเทศะที่สุด 165 00:11:24,141 --> 00:11:27,395 - การบำบัดมีเพื่อ… - หมอ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ 166 00:11:27,937 --> 00:11:31,649 แม่จะไม่โต้เถียงกับลูกตอนนี้ เรื่องล่าแม่มดยาวนานนับสิบปี 167 00:11:31,732 --> 00:11:33,526 - ฉัน… - ที่รัก หรือว่าเราควร… 168 00:11:33,609 --> 00:11:35,820 ไม่ หมดเวลาบำบัดแล้ว 169 00:11:35,903 --> 00:11:37,571 เอาที่สบายใจเลย คุณแม่ 170 00:11:37,655 --> 00:11:39,990 - เวนส์เดย์ - ถ้าไม่ยอมบอกความจริง 171 00:11:40,074 --> 00:11:42,326 หนูก็แค่ต้องไปขุดหาด้วยตัวเอง 172 00:11:44,036 --> 00:11:44,954 คุณ… 173 00:11:47,581 --> 00:11:49,583 ขอบคุณที่เลี้ยงขนมครับ 174 00:11:51,043 --> 00:11:53,170 ที่จริงนั่นเป็นเครื่องหอมจ้ะ 175 00:11:54,422 --> 00:11:55,923 เอาไปทั้งชามเลยก็ได้ 176 00:12:03,180 --> 00:12:04,849 คิดอะไรของลูก 177 00:12:05,391 --> 00:12:08,811 จู่ๆ มาโจมตีพ่ออย่างนั้นได้ยังไง เวนส์เดย์ 178 00:12:09,395 --> 00:12:11,772 ยังไงเหรอ แม่ยืนยันให้หนูมาเรียนที่นี่เอง 179 00:12:11,856 --> 00:12:14,024 คิดเหรอว่าหนูจะไม่เจอความลับของแม่เข้า 180 00:12:14,108 --> 00:12:17,111 ลูกไม่ได้รู้เรื่องทั้งหมด พ่อไม่ได้ทำอะไรผิด 181 00:12:17,194 --> 00:12:18,904 เรื่องนั้นหนูขอตัดสินเองแล้วกัน 182 00:12:26,620 --> 00:12:27,663 เครื่องหอมมั้ยฮะ 183 00:12:34,086 --> 00:12:35,171 หาหนูเจอได้ยังไง 184 00:12:35,254 --> 00:12:37,923 ชุมชนมอร์นิ่งซองคิดถึงลูกนะ 185 00:12:38,591 --> 00:12:39,425 แม่ก็คิดถึง 186 00:12:39,508 --> 00:12:41,719 เรียกว่าชุมชน แต่จริงๆ เป็นลัทธิสินะ 187 00:12:41,802 --> 00:12:44,180 เราคือกลุ่มเคลื่อนไหวเพื่อการพัฒนาตนเอง 188 00:12:44,263 --> 00:12:46,515 ช่วยให้ผู้คนควบคุมชีวิตของเขา 189 00:12:46,599 --> 00:12:48,350 หลังจากที่แม่คุมบัญชีธนาคารเขาแล้ว 190 00:12:48,434 --> 00:12:50,895 แม่ไม่ได้จะมาชวนทะเลาะ แบรนดี้ เจน 191 00:12:50,978 --> 00:12:52,396 หนูชื่อบิยังก้า 192 00:12:52,480 --> 00:12:54,064 ชื่อใหม่ ชีวิตใหม่ 193 00:12:54,148 --> 00:12:55,441 ได้เวลากลับบ้านแล้ว 194 00:12:55,524 --> 00:12:57,234 ที่นั่นไม่เคยเป็นบ้านของหนูตั้งแต่ต้น 195 00:12:57,318 --> 00:13:00,988 - กิเดียนก็บอกว่าลูกคงต่อต้าน - อย่าพูดชื่อผู้ชายคนนั้นต่อหน้าหนู 196 00:13:01,071 --> 00:13:03,866 คิดเหรอว่าเขาจะสนใจ คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวกับลูกสาว 197 00:13:03,949 --> 00:13:05,367 ถ้าเราไม่ใช่ไซเรน 198 00:13:05,451 --> 00:13:08,996 พูดถึงพ่อเลี้ยงแบบนั้นไม่ได้นะจ๊ะ 199 00:13:09,705 --> 00:13:11,290 แม่แต่งงานกับเขาจริงๆ 200 00:13:11,373 --> 00:13:15,211 เขาอยากให้ลูกกลับบ้าน เราจะได้เป็นครอบครัวเดียวกันอย่างแท้จริง 201 00:13:15,920 --> 00:13:16,837 ขอผ่านอย่างแรง 202 00:13:17,421 --> 00:13:19,840 เขามีไซเรนอยู่ใต้อาณัติคนหนึ่งแล้ว 203 00:13:20,883 --> 00:13:21,967 ลาก่อนนะแม่ 204 00:13:22,927 --> 00:13:26,430 หนูไม่อยากเห็นสายรัดข้อมือเหลือง เรารักมอร์นิ่งซองแถวนี้อีก 205 00:13:27,556 --> 00:13:29,600 มนตร์ไซเรนของแม่กำลังหายไป 206 00:13:31,644 --> 00:13:33,437 เราหาคนมาร่วมชุมชนได้น้อยลงมาก 207 00:13:33,521 --> 00:13:36,524 และคนที่ไม่เหมาะสมก็เริ่มตั้งคำถาม 208 00:13:37,900 --> 00:13:39,777 งานนี้ไม่ใช่คำขอ 209 00:13:40,611 --> 00:13:42,029 ถ้าหนูปฏิเสธล่ะ 210 00:13:44,657 --> 00:13:49,328 ทุกคนที่นี่ก็จะรู้ว่า ลูกใช้มนตร์ไซเรนจนเข้าเนเวอร์มอร์ได้ยังไง 211 00:13:49,411 --> 00:13:52,498 หนูเพิ่งได้เริ่มสร้างเนื้อสร้างตัว แต่แม่กลับจะมาทำลาย 212 00:13:52,581 --> 00:13:55,084 ลูกยังไม่ได้สร้างอะไรเลย บิยังก้า 213 00:13:56,710 --> 00:13:59,964 ลูกแค่หลอกพวกไฮโซ แต่พวกนั้นก็ไม่ใช่เพื่อน 214 00:14:01,048 --> 00:14:03,968 ไม่ช้าก็เร็ว คนจะต้องดูออก 215 00:14:04,677 --> 00:14:07,763 ไซเรนไม่เคยทิ้งเกล็ด 216 00:14:09,640 --> 00:14:13,143 ให้เวลาถึงจบอาทิตย์นี้ไปบอกลากับทุกคน 217 00:14:20,985 --> 00:14:22,736 ฉันเก็บน้ำผึ้งจากรังหมายเลขสามมาแล้ว 218 00:14:24,363 --> 00:14:25,865 ผึ้งคิดถึงนายนะ ยูจีน 219 00:14:28,534 --> 00:14:29,493 เราทุกคนคิดถึง 220 00:14:33,289 --> 00:14:34,582 ขอบใจที่ช่วยคอยดูเขา 221 00:14:36,542 --> 00:14:37,418 มีอะไรคืบหน้ามั้ย 222 00:14:40,004 --> 00:14:41,547 เขาไม่ควรโดนแบบนี้เลย 223 00:14:43,465 --> 00:14:45,050 ฉันต่างหากที่ควรนอนอยู่ตรงนี้ 224 00:14:45,843 --> 00:14:47,595 ทำไมถึงไปโดยไม่มีฉัน 225 00:14:49,638 --> 00:14:51,473 ไม่ได้ตั้งใจทำให้หนูตกใจจ้ะ 226 00:14:51,557 --> 00:14:52,933 หนูคงจะเป็นเวนส์เดย์ 227 00:14:53,517 --> 00:14:56,270 เราคือแม่ๆ ของยูจีน ซูกับเจเน็ต 228 00:14:56,353 --> 00:14:58,188 หลังๆ นี้เขาคุยแต่เรื่องของหนู 229 00:14:58,272 --> 00:15:00,816 เขาดีใจมากที่หนูเข้าชมรมผึ้งหึ่ง 230 00:15:00,900 --> 00:15:04,236 ยูจีนปรับตัวเข้ากับเนเวอร์มอร์ไม่ค่อยได้ 231 00:15:04,320 --> 00:15:07,281 เขาดีใจมากที่มีเพื่อนจริงๆ เสียที 232 00:15:07,781 --> 00:15:09,074 หนูเอาน้ำผึ้งมาให้เขา 233 00:15:09,158 --> 00:15:12,536 ยูจีนรักเจ้าผึ้งเพี้ยนพวกนั้นอย่างกับลูก 234 00:15:13,829 --> 00:15:15,581 ลูกๆ บินหึ่งขนฟูของเขา 235 00:15:18,042 --> 00:15:19,960 เดี๋ยวเขาก็โอเคเนอะ 236 00:15:20,044 --> 00:15:21,211 ขอตัวก่อน 237 00:15:36,644 --> 00:15:39,563 ครั้งแรกที่มีคนฆ่าตัวตายในห้องดับจิต 238 00:15:39,647 --> 00:15:41,607 เจ้าหน้าที่เลยไม่รู้จะทำยังไงกับศพ 239 00:15:41,690 --> 00:15:43,150 เจออะไร 240 00:15:43,233 --> 00:15:46,528 ปืนถูกกฎหมาย ลงทะเบียนในชื่อเขา โคลท์ .45 241 00:15:46,612 --> 00:15:48,364 ภารโรงบอกว่าเขาเก็บปืนไว้ในลิ้นชัก 242 00:15:48,447 --> 00:15:50,157 ผมเพิ่งเจอเขาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว 243 00:15:50,699 --> 00:15:54,244 เขาวางแผนจะไปล่องเรือสำราญกับเมีย ตื่นเต้นมากที่จะได้เกษียณ 244 00:15:54,328 --> 00:15:56,622 เราไม่รู้หรอกว่าในใจคนจริงๆ มีอะไรอยู่บ้าง 245 00:15:56,705 --> 00:15:59,875 มีลูกปืนน่ะสิ เราได้ภาพวงจรปิดรึเปล่า 246 00:16:00,459 --> 00:16:03,963 ไม่มีเลย กล้องถูกบังไว้ หมากฝรั่งสีดำ 247 00:16:04,046 --> 00:16:07,174 ฉันให้กรอดูย้อนหลังว่าโดนปิดไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ 248 00:16:07,257 --> 00:16:08,884 หมากฝรั่งสีดำ 249 00:16:09,551 --> 00:16:11,178 อย่างงั้นเหรอ 250 00:16:12,221 --> 00:16:17,101 จดหมายลาตายบอกว่าเขารู้สึกผิดกับคดีเก่า 251 00:16:17,184 --> 00:16:20,104 บอกว่าเขาอำพรางคดี ปลอมรายงานชันสูตร 252 00:16:20,187 --> 00:16:22,815 และอยู่กับความรู้สึกผิดมาตลอดหลายปี 253 00:16:24,066 --> 00:16:25,150 คดีไหน 254 00:16:25,234 --> 00:16:26,527 เอ่อ แกร์เร็ต เกทส์ 255 00:16:27,861 --> 00:16:30,030 แกร์เร็ต เกทส์ พูดเป็นเล่นน่ะ 256 00:16:30,114 --> 00:16:31,031 รู้จักคดีนี้เหรอ 257 00:16:31,115 --> 00:16:33,826 ผมรอจับฆาตกรคดีนี้มา 30 ปี 258 00:16:33,909 --> 00:16:35,244 รู้เหรอว่าใครเป็นคนร้าย 259 00:16:35,327 --> 00:16:37,371 คดีนี้มีผู้ต้องสงสัยคนเดียว 260 00:16:37,454 --> 00:16:40,290 ผมคิดมาตลอดว่าพวกเขาปกปิดความจริง 261 00:16:41,917 --> 00:16:43,252 ตอนนี้มีหลักฐานแล้ว 262 00:17:57,701 --> 00:17:59,703 หิวจะแย่ละ 263 00:18:03,999 --> 00:18:06,001 ไม่หิวเหรอจ๊ะ ลูกแม่ 264 00:18:06,085 --> 00:18:08,003 ความอยากอาหารหดหายค่ะ คุณแม่ 265 00:18:08,796 --> 00:18:10,839 แบบเดียวกับที่ความจริงหายไปจากใจแม่ 266 00:18:19,723 --> 00:18:21,100 เราต้องเล่าให้ลูกฟัง 267 00:18:23,143 --> 00:18:25,229 ลูกไม่มีทางเชื่อเรา 268 00:18:26,313 --> 00:18:27,940 เราต้องเข้มแข็งเอาไว้ 269 00:18:30,442 --> 00:18:34,738 หวังว่าจะมีเรื่องเลวร้ายอื่น มาดึงความสนใจลูกจากเรื่องนี้ 270 00:18:46,458 --> 00:18:48,961 แล้วไง ต้องให้แม่ถามจริงๆ เหรอ 271 00:18:49,878 --> 00:18:53,298 เอแจ็กซ์กับหนูยังไม่ได้นิยามความสัมพันธ์ 272 00:18:53,382 --> 00:18:55,342 ไม่ได้ถามเรื่องผู้ชาย 273 00:18:55,425 --> 00:18:57,469 แปลงเป็นหมาป่าได้หรือยัง 274 00:19:02,015 --> 00:19:02,975 ยัง 275 00:19:03,767 --> 00:19:05,936 อ้อ น่าผิดหวังจัง 276 00:19:07,354 --> 00:19:08,397 นั่นแหละหนู 277 00:19:09,690 --> 00:19:11,358 เป็นตัวน่าผิดหวังใหญ่เบ้อเริ่มของแม่ 278 00:19:23,120 --> 00:19:25,414 ถามได้มั้ยว่านี่เรื่องอะไรกัน นายอำเภอ 279 00:19:26,206 --> 00:19:28,167 เกิดอะไรขึ้นคะ ครูธอร์นฮิล 280 00:19:28,250 --> 00:19:29,585 ไม่รู้เลยจ้ะ 281 00:19:29,668 --> 00:19:31,086 โกเมซ แอดดัมส์ 282 00:19:35,549 --> 00:19:36,884 มีอะไรให้ช่วยครับ นายอำเภอ 283 00:19:36,967 --> 00:19:40,012 คุณถูกจับแล้ว ข้อหาฆาตกรรมแกร์เร็ต เกทส์ 284 00:19:40,095 --> 00:19:41,555 คุณมีสิทธิ์จะไม่พูด 285 00:19:41,638 --> 00:19:44,933 ทุกสิ่งที่คุณพูดสามารถ ถูกนำไปใช้เป็นหลักฐานในศาล 286 00:19:45,017 --> 00:19:45,851 พ่อฮะ 287 00:19:46,393 --> 00:19:48,270 คุณมีสิทธิ์จะจ้างทนาย 288 00:19:48,353 --> 00:19:51,315 หากไม่สามารถจ้าง รัฐจะจัดหาทนายให้ 289 00:20:22,763 --> 00:20:25,807 เจ้าพายุน้อยของพ่อ คุณแม่เป็นยังไงบ้าง 290 00:20:25,891 --> 00:20:28,268 ใจสลาย แม่ไม่ชอบเห็นพ่อใส่สีส้ม 291 00:20:29,269 --> 00:20:31,980 ก่อนหน้านี้หนูแอบจับได้ว่า แม่ไปวางดอกกุหลาบที่หลุมศพ 292 00:20:32,981 --> 00:20:35,234 ป้ายหลุมศพเขียนว่า "แกร์เร็ต เกทส์" 293 00:20:35,317 --> 00:20:37,903 คนเดียวกับที่พ่อโดนจับข้อหาฆาตกรรม 294 00:20:39,363 --> 00:20:40,572 อยากจะอธิบายรึยัง 295 00:20:45,244 --> 00:20:47,829 แกร์เร็ตคลั่งรักแม่ของลูกมาก 296 00:20:48,664 --> 00:20:51,750 เขานึกว่าที่แม่มีน้ำใจแปลว่าแม่มีใจให้ 297 00:20:52,334 --> 00:20:55,462 ความหลงใหลกลายเป็นความหมกมุ่น 298 00:20:56,046 --> 00:20:57,714 เขาเริ่มมาตามแม่ของลูกจริงจัง 299 00:20:57,798 --> 00:21:00,008 - ทำไมพ่อไม่เรียกตำรวจ - เราพยายามแจ้งแล้ว 300 00:21:00,676 --> 00:21:03,303 แต่ครอบครัวของเขา เป็นตระกูลเก่าแก่ที่ร่ำรวยที่สุดในเจริโค 301 00:21:03,387 --> 00:21:05,013 ไม่มีใครเชื่อเราเลย 302 00:21:05,847 --> 00:21:09,142 พ่อของแกร์เร็ตเป็นพวกเหยียดคนนอกกรอบ 303 00:21:09,226 --> 00:21:12,145 เขาโมโหมากที่แม่ของลูก กล่าวหาลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเขา 304 00:21:13,188 --> 00:21:16,316 ทุกอย่างวิกฤตเมื่อมาถึงคืนงานเรเวน 305 00:21:18,402 --> 00:21:21,446 พ่อแม่ออกมาหายใจหายคอกัน 306 00:21:28,370 --> 00:21:29,955 แอดดัมส์! 307 00:21:30,038 --> 00:21:32,040 นั่นเป็นตอนที่พ่อเจอเขา 308 00:21:32,708 --> 00:21:34,543 เขาแอบบุกเข้ามาในโรงเรียน 309 00:21:35,043 --> 00:21:38,630 ความรักบิดเบี้ยวที่เขามีต่อแม่ของลูก ทำให้เขาคลุ้มคลั่ง 310 00:21:38,714 --> 00:21:43,427 ดวงตาของเขาที่จดจ้องพ่อ เอ่อล้นไปด้วยความกระหายใคร่ฆ่า 311 00:21:44,011 --> 00:21:46,263 หนีไป ไปจากที่นี่ เขาไม่ทำอะไรฉันหรอก 312 00:21:47,306 --> 00:21:48,473 แกร์เร็ต ไม่นะ! 313 00:21:48,557 --> 00:21:50,559 แกร์เร็ต หยุดสิ! 314 00:21:58,900 --> 00:22:01,236 ราวกับยมทูตปรากฏขึ้นตรงหน้า 315 00:22:02,070 --> 00:22:06,491 เมื่อความเกลียดชังหึงหวงขับเคลื่อนใจ ไม่มีใครยับยั้งแกร์เร็ตได้ 316 00:22:30,724 --> 00:22:32,225 เมื่อพ่อเห็นดาบ 317 00:22:33,143 --> 00:22:35,520 สัญชาตญาณการเอาตัวรอดจึงถูกปลุกตื่น 318 00:22:41,026 --> 00:22:44,029 ช่างเป็นอุบัติเหตุแสนเลวร้าย 319 00:23:06,259 --> 00:23:10,097 ถ้ามองด้วยใจเป็นกลาง คำสารภาพของพ่อก็ฟังขึ้นอย่างที่สุด 320 00:23:10,180 --> 00:23:12,891 พูดออกมาด้วยความจริงใจ ในระดับเหมาะสมไร้ที่ติ 321 00:23:12,974 --> 00:23:15,227 คุณพ่ออาจจะเป็นอย่างที่พูดจริงๆ 322 00:23:15,310 --> 00:23:17,145 ขอบคุณที่จริงใจกับลูก 323 00:23:20,065 --> 00:23:22,484 แต่ท่าทางของพ่อกลับมีพิรุธ 324 00:23:22,567 --> 00:23:25,070 ท่าทีที่พ่อลูบหนวด 325 00:23:25,153 --> 00:23:27,406 ท่าทีที่พ่อขยิบตาปลอบใจ 326 00:23:28,156 --> 00:23:31,159 ฉันเล่นรัสเซียนรูเลตต์กับพ่อมาตั้งแต่อายุ 12 ปี 327 00:23:31,660 --> 00:23:32,828 ฉันจับพิรุธของพ่อได้หมด 328 00:23:33,537 --> 00:23:36,248 ขอโทษนะที่พ่อไม่ได้เป็นพ่อที่ดีกว่านี้ 329 00:23:36,331 --> 00:23:39,334 เอาใหม่ ไม่ต้องดราม่าคั้นอารมณ์ได้มั้ย 330 00:23:39,960 --> 00:23:42,045 พ่อรู้ว่านั่นทำให้ลูกอึดอัด 331 00:23:43,505 --> 00:23:47,050 มีพ่อกี่คนส่งดาบให้ลูกฝึกตั้งแต่ลูกห้าขวบ 332 00:23:47,134 --> 00:23:50,137 ท่วงท่ากวัดแกว่งดาบของลูกเป็นดั่งบทกวีไร้ที่ติ 333 00:23:50,220 --> 00:23:52,055 หรือสอนให้ลูกหัดว่ายน้ำกับฉลาม 334 00:23:52,139 --> 00:23:55,016 ฉลามรู้สึกเหมือนพ่อว่าลูกเลือดเย็น 335 00:23:55,100 --> 00:23:57,018 หรือสอนวิธีถลกหนังงูหางกระดิ่ง 336 00:23:57,102 --> 00:23:59,938 รสชาติมันเหมือนไก่จริงๆ ถ้าย่างได้ถูกวิธี 337 00:24:00,522 --> 00:24:03,733 หนูตั้งใจจะบอกว่าพ่อสอนหนูให้เข้มแข็ง และไม่ต้องพึ่งพาใคร 338 00:24:04,359 --> 00:24:07,654 สอนวิธีเอาตัวรอดในโลกนี้ ซึ่งเต็มไปด้วยความลวงหลอกและอคติ 339 00:24:08,864 --> 00:24:11,741 พ่อทำให้หนูเข้าใจว่ามันสำคัญแค่ไหน 340 00:24:11,825 --> 00:24:13,785 ที่ต้องไม่สูญเสียตัวตนของเราไปเด็ดขาด 341 00:24:16,455 --> 00:24:20,083 ดังนั้นเรื่องความเป็นพ่อ หนูว่าพ่อทำได้ดียิ่งกว่าพอผ่าน 342 00:24:23,712 --> 00:24:25,255 ขอบใจนะ เวนส์เดย์ 343 00:24:31,052 --> 00:24:32,095 เราต้องคุยกัน 344 00:24:34,514 --> 00:24:36,016 โผล่เข้ามาได้ยังไง 345 00:24:37,017 --> 00:24:39,269 เบอร์นีซ เบอร์นีซ 346 00:24:39,352 --> 00:24:42,439 เบอร์นีซอาจจะเพิ่งรับสายว่าสวิฟตี้ น้องแมวสลิด 347 00:24:42,522 --> 00:24:44,024 ถูกจับตัวไปเรียกค่าไถ่ 348 00:24:44,566 --> 00:24:46,985 พ่อไม่ได้ฆ่าแกร์เร็ต เกทส์ 349 00:24:47,861 --> 00:24:52,032 ฉันได้คำสารภาพที่เขาลงชื่อไว้ เขาชี้ดาบที่ใช้เป็นอาวุธสังหารด้วย 350 00:24:52,115 --> 00:24:54,910 แล้วฉันก็กำลังจะนำทั้งสองอย่าง ไปส่งให้กับอัยการเขต 351 00:24:54,993 --> 00:24:57,329 ไม่รู้สึกว่าจังหวะมันเป๊ะไปหน่อยเหรอ 352 00:24:57,412 --> 00:25:00,665 หมอชันสูตรฆ่าตัวตายเพราะเสียใจ กับคดีฆาตกรรมที่ผ่านมาเป็นสิบปี 353 00:25:00,749 --> 00:25:04,794 ในสัปดาห์เดียวกับที่คุณพ่อ ผู้ต้องสงสัยเบอร์หนึ่งจะต้องกลับมาเมืองนี้ 354 00:25:05,462 --> 00:25:09,007 ฉันเห็นแต่คนร้ายซึ่งจะได้ชดใช้ความผิดเสียที 355 00:25:09,090 --> 00:25:12,636 ได้ใส่กุญแจมือเขาด้วยตัวเองนั่นก็ยิ่งเด็ดสะระตี่ 356 00:25:12,719 --> 00:25:14,888 คุณดูไม่ออกได้ยังไงว่ามีคนที่กำลัง 357 00:25:14,971 --> 00:25:17,140 พยายามเบี่ยงเบนการสืบสวนของหนู 358 00:25:17,224 --> 00:25:20,769 หนูเจอถ้ำเจ้าสัตว์ประหลาด แล้วก็เอาหลักฐานดีเอ็นเอให้คุณดู 359 00:25:20,852 --> 00:25:22,395 ได้เอาไปตรวจรึเปล่าเนี่ย 360 00:25:22,479 --> 00:25:25,690 พูดไปแล้วอาจจะตกใจ แต่โลกไม่ได้หมุนรอบตัวเธอนะแอดดัมส์ 361 00:25:26,524 --> 00:25:28,944 นี่ ผลตรวจดีเอ็นเอ 362 00:25:29,945 --> 00:25:31,613 ไม่ตรง สรุปไม่ได้ 363 00:25:31,696 --> 00:25:34,533 งั้นคุณเชื่อว่าทั้งหมดเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ เหรอ 364 00:25:35,116 --> 00:25:37,869 ใครก็ตามที่ทำร้ายยูจีน เป็นคนเดียวกับที่ฆ่าหมอชันสูตร 365 00:25:37,953 --> 00:25:40,747 น่าเสียดาย มีคนพังกล้องวงจรปิดในห้องดับจิต 366 00:25:40,830 --> 00:25:42,374 เราเลยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ 367 00:25:42,457 --> 00:25:44,000 มีหมากฝรั่งแปะที่เลนส์กล้อง 368 00:25:44,584 --> 00:25:46,169 หมากฝรั่งสีดำ 369 00:25:47,420 --> 00:25:49,005 ควรเอามันไปตรวจดีเอ็นเอรึเปล่า 370 00:25:49,089 --> 00:25:52,551 มีคนพยายามจะขัดขาหนู ทั้งหมดนี้คือการเบี่ยงความสนใจ 371 00:25:52,634 --> 00:25:55,762 ไม่ นี่คือความยุติธรรมที่ควรได้รับ 372 00:25:55,845 --> 00:25:57,722 ครอบครัวแกร์เร็ต เกทส์ควรได้ทำใจ 373 00:25:58,306 --> 00:26:00,934 ถึงครอบครัวนั้นไม่เหลือใครอยู่ทำใจแล้วก็เถอะ 374 00:26:01,434 --> 00:26:02,477 เกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา 375 00:26:02,561 --> 00:26:04,396 แม่เขาแขวนคอตายที่สนามหลังบ้าน 376 00:26:04,479 --> 00:26:07,983 พ่อดื่มหนักจนตายเร็ว แม้แต่น้องสาวเขาก็หนีไม่พ้น 377 00:26:08,650 --> 00:26:12,362 หลังจากเป็นกำพร้าก็ถูกส่งไปเมืองนอก สุดท้ายจมน้ำตาย 378 00:26:13,071 --> 00:26:14,447 คนในครอบครัวนั้นตายหมดแล้ว 379 00:26:15,031 --> 00:26:17,492 มือของพ่อเธอไม่ได้เปื้อนเลือดแกร์เร็ตคนเดียว 380 00:26:17,576 --> 00:26:19,452 แต่เปื้อนเลือดคนทั้งครอบครัว 381 00:26:36,177 --> 00:26:38,597 เอ้า แม่เอาของขวัญมาให้ 382 00:26:39,389 --> 00:26:42,601 ใจดีจัง ที่จริงไม่ต้องเอาอะไรมาก็ได้นะคะ 383 00:26:42,684 --> 00:26:47,772 แม่รู้ แต่แม่รู้สึกว่าสุดสัปดาห์นี้ เริ่มต้นไม่ค่อยสวย 384 00:26:48,481 --> 00:26:52,277 แม่อยากให้ลูกรู้ว่า แม่แค่อยากให้ลูกได้รับแต่สิ่งดีงาม 385 00:27:08,001 --> 00:27:08,960 นี่มันอะไรกัน 386 00:27:09,461 --> 00:27:10,587 โบรชัวร์จ้ะ 387 00:27:11,379 --> 00:27:12,589 ค่ายฤดูร้อนไง 388 00:27:12,672 --> 00:27:15,050 แต่ไม่ใช่ค่ายฤดูร้อนธรรมดา 389 00:27:16,301 --> 00:27:18,553 นี่มันค่ายบำบัดแปลงร่าง 390 00:27:18,637 --> 00:27:21,389 ไม่เห็นต้องดราม่าเลย อีนิด 391 00:27:21,473 --> 00:27:24,059 แม่จะส่งหนูไปค่ายบำบัดแปลงร่าง สำหรับมนุษย์หมาป่าเนี่ยนะ 392 00:27:24,142 --> 00:27:27,020 ลูซิลล์ลูกพี่ลูกน้องของลูกก็ไปแล้วได้ผลนะ 393 00:27:27,646 --> 00:27:32,525 ไปอยู่แถบชนบทในบอลข่านแค่เจ็ดสัปดาห์ แป๊บเดียวหอนใส่ดวงจันทร์ได้ละ 394 00:27:32,609 --> 00:27:34,235 อย่างที่ควรจะเป็น 395 00:27:34,319 --> 00:27:38,239 ไม่อยากแปลงร่างเป็นหมาป่า จะได้เป็นคนปกติเหมือนใครๆ ซะทีเหรอลูก 396 00:27:50,960 --> 00:27:51,961 ไปซะ 397 00:27:53,046 --> 00:27:54,756 นายลืมอุปกรณ์ตกปลา 398 00:28:03,556 --> 00:28:05,016 ไม่ต้องมาพยายามทำดีด้วย 399 00:28:05,975 --> 00:28:07,018 ไม่เข้ากับพี่ 400 00:28:08,269 --> 00:28:09,813 พ่อเอาเหยื่อที่นายชอบมาด้วยนะ 401 00:28:27,914 --> 00:28:29,582 แล้วพ่อจะโดนอะไรบ้าง 402 00:28:30,333 --> 00:28:32,794 พ่อสารภาพ เท่ากับจะไม่มีการขึ้นศาล 403 00:28:33,878 --> 00:28:36,631 หลังจากตัดสินโทษ พ่อจะถูกส่งไปทัณฑสถานของรัฐ 404 00:28:36,715 --> 00:28:39,676 พ่อจะต้องเสียสติเพราะถูกแยกจากแม่ 405 00:28:41,219 --> 00:28:44,389 รู้มั้ย ตั้งแต่แต่งงาน พ่อแม่ไม่เคยห่างกันแม้แต่คืนเดียว 406 00:28:45,306 --> 00:28:48,184 อุตส่าห์นึกว่าฉันจะเป็นคนแรกในบ้านที่ได้เข้าคุก 407 00:28:48,268 --> 00:28:50,186 พี่กับเลิร์ชก็พนันกันอยู่ 408 00:28:54,023 --> 00:28:56,651 เร็วสิ ดูว่าปลาจะงับเหยื่อมั้ย 409 00:29:06,870 --> 00:29:08,288 จับได้เยอะน่าดู 410 00:29:10,081 --> 00:29:11,499 ฉันจะคิดถึงพ่อแน่เลย เวนส์เดย์ 411 00:29:11,583 --> 00:29:14,127 เรื่องยังไม่จบ พ่อไม่ผิด 412 00:29:16,963 --> 00:29:19,549 ถ้าจะมีใครหาตัวการจริงๆ ได้… 413 00:29:21,468 --> 00:29:22,302 ก็ต้องเป็นพี่ 414 00:29:22,385 --> 00:29:25,513 พี่ต้องหาความจริงและปล่อยพ่อเรา 415 00:29:25,597 --> 00:29:28,975 แต่ก่อนจะหาเจอ เราทั้งคู่รู้ดีว่าแม่ต้องใจสลาย 416 00:29:30,977 --> 00:29:32,854 ซึ่งแปลว่าเราต้องเข้มแข็ง 417 00:29:33,897 --> 00:29:35,440 คำว่า "เรา" แปลว่านาย 418 00:29:38,818 --> 00:29:40,904 ทีนี้ เอาเหยื่อมามั่ง 419 00:29:55,084 --> 00:29:56,544 ว่าแต่แม่อยู่ไหนนะ 420 00:29:57,378 --> 00:29:59,506 แม่บอกว่าอยากอยู่คนเดียว 421 00:29:59,589 --> 00:30:01,549 ในที่ที่ไม่มีใครหาเจอ 422 00:30:15,104 --> 00:30:16,189 สวัสดี คุณแม่ 423 00:30:19,692 --> 00:30:20,819 สวัสดีจ้ะ เวนส์เดย์ 424 00:30:22,028 --> 00:30:24,072 แสดงว่าลูกก็เป็นไนท์เฉด 425 00:30:24,155 --> 00:30:25,698 รอไม่นานเลยนะ 426 00:30:25,782 --> 00:30:27,826 ที่จริง หนูปฏิเสธเขาไป 427 00:30:28,326 --> 00:30:29,869 ทำไม เพราะแม่เป็นสมาชิกเหรอ 428 00:30:29,953 --> 00:30:32,288 ทำยังไงหนูก็ไม่มีทางเทียบรอยเท้าแม่ที่นี่ได้ 429 00:30:32,956 --> 00:30:33,915 แล้วจะฝืนทำไม 430 00:30:35,083 --> 00:30:37,919 หนูได้โพคัพ แม่ชนะติดกันสี่ปีรวด 431 00:30:38,002 --> 00:30:40,213 หนูเข้าทีมฟันดาบ แม่ก็เป็นกัปตันทีม 432 00:30:42,048 --> 00:30:45,093 แม่ส่งหนูมาเรียนที่นี่ทำไม ในเมื่อหนูไม่มีทางหนีเงาของแม่พ้น 433 00:30:46,386 --> 00:30:48,346 นี่ไม่ใช่การแข่งขันนะจ๊ะ เวนส์เดย์ 434 00:30:48,429 --> 00:30:50,640 ทุกอย่างเป็นการแข่งขันทั้งนั้น คุณแม่ 435 00:30:52,016 --> 00:30:55,228 แต่หลักๆ หนูปฏิเสธ เพราะที่นี่เป็นแค่ชมรมเข้าสังคมไร้สาระ 436 00:30:55,311 --> 00:30:57,355 เมื่อก่อนเราเคยเป็นมากกว่านั้น 437 00:30:58,523 --> 00:31:02,151 เรามีภารกิจปกป้องคนนอกกรอบ จากอันตรายและความชิงชัง 438 00:31:03,611 --> 00:31:08,324 อันที่จริง กลุ่มเราก่อตั้งโดย บรรพบุรุษของพ่อที่มาจากเม็กซิโก 439 00:31:08,867 --> 00:31:11,077 หนึ่งในผู้ตั้งรกรากกลุ่มแรกในอเมริกา 440 00:31:11,160 --> 00:31:12,161 กู๊ดดี้ 441 00:31:14,247 --> 00:31:15,915 หนูเห็นภาพวาดของเธอที่พิลกริมเวิลด์ 442 00:31:20,086 --> 00:31:23,756 เหมือนตลกร้ายเลยนะ เพราะกู๊ดดี้เป็นคนฆ่าโจเซฟ แคร็กสโตน 443 00:31:24,966 --> 00:31:29,512 ไนท์เฉดคือการโต้กลับลับๆ แต่ร้ายกาจของเธอ ต่อการกดขี่ข่มเหงของเขา 444 00:31:32,140 --> 00:31:34,767 แม่รู้ว่าลูกลงมาที่นี่ทำไม เวนส์เดย์ 445 00:31:36,936 --> 00:31:38,646 เอาเลย ถามมา 446 00:31:40,607 --> 00:31:43,109 พ่อไม่ได้ฆ่าแกร์เร็ต เกทส์ใช่มั้ย 447 00:31:45,778 --> 00:31:46,613 ไม่ได้ฆ่า 448 00:31:50,366 --> 00:31:52,452 ตอนแม่ขึ้นบันไดไปถึง 449 00:31:52,535 --> 00:31:56,164 พ่อกำลังดิ้นรนเอาชีวิตรอด ช่างน่ากลัวเหลือเกิน 450 00:31:56,956 --> 00:31:57,832 แกร์เร็ต อย่านะ! 451 00:32:08,176 --> 00:32:09,093 แกร์เร็ต! 452 00:32:09,594 --> 00:32:10,678 แกร์เร็ต หยุดสิ! 453 00:32:10,762 --> 00:32:11,888 อย่ายุ่งกับเขา! 454 00:32:18,937 --> 00:32:21,481 แม่ไม่มีวันลืมสายตาที่เขามองแม่ 455 00:32:23,107 --> 00:32:25,902 ตาเหลือกถลน ถึงขั้นน้ำลายฟูมปาก 456 00:32:27,654 --> 00:32:31,949 ราวกับกำลังจ้องตาสัตว์ร้ายที่เป็นโรคพิษสุนัขบ้า 457 00:32:49,550 --> 00:32:50,510 ไม่นะ 458 00:32:57,141 --> 00:33:01,062 ตอนได้ยินเสียงกรีดร้อง แม่ถึงได้รู้ตัวว่าทำอะไรลงไป 459 00:33:02,647 --> 00:33:04,816 พ่อของลูกช่าง… 460 00:33:06,109 --> 00:33:08,111 ใจเย็นและกล้าหาญ 461 00:33:17,829 --> 00:33:20,665 ทิช คุณต้องไปเดี๋ยวนี้ 462 00:33:20,748 --> 00:33:22,542 ไปที่ห้องแล้วล็อกประตูเสีย 463 00:33:23,126 --> 00:33:24,293 คุณไม่เคยมาที่นี่ 464 00:33:24,377 --> 00:33:26,170 เข้าใจไหม 465 00:33:26,754 --> 00:33:28,297 มอร์ทิเชีย 466 00:33:29,757 --> 00:33:31,592 เอาดาบกลับไปวางบนโต๊ะ 467 00:33:32,677 --> 00:33:33,803 - ไปเร็ว - โอเค 468 00:33:39,475 --> 00:33:42,854 พ่อของลูกรับผิดแทนเพื่อจะปกป้องแม่ 469 00:33:47,567 --> 00:33:50,737 แม่โล่งใจมาก ตอนที่พวกเขาบอกว่าพ่อไม่ได้ทำผิดใดๆ 470 00:33:50,820 --> 00:33:52,196 แต่แม่รู้ดีแก่ใจ 471 00:33:53,489 --> 00:33:56,200 สักวันหนึ่งเรื่องนี้จะกลับมาหลอกหลอนเรา 472 00:34:01,164 --> 00:34:03,541 แม่บอกว่าแกร์เร็ตน้ำลายฟูมปาก 473 00:34:03,624 --> 00:34:05,334 ดวงตาของเขาดูไม่เหมือนตามนุษย์ 474 00:34:06,586 --> 00:34:10,173 แม่ไม่เคยเห็นใครโกรธแค้น หน้ามืดตามัวขนาดนั้น 475 00:34:10,798 --> 00:34:12,133 อาจไม่ใช่ความโกรธแค้น 476 00:34:12,925 --> 00:34:16,137 น้ำลายฟูมปาก ม่านตาขยาย จิตสับสน 477 00:34:16,220 --> 00:34:18,681 ทั้งหมดนั้นเป็นอาการตามตำราของอะไร 478 00:34:25,271 --> 00:34:26,689 แต่จะเป็นไปได้ยังไง 479 00:34:27,732 --> 00:34:29,525 มีทางเดียวที่จะรู้ได้ 480 00:34:33,529 --> 00:34:37,408 เห็นแล้วคิดถึง ตอนที่ลูกเพิ่งได้อุปกรณ์ขุดหลุมศพชุดแรก 481 00:34:37,492 --> 00:34:39,827 ลูกดีใจมากจนเกือบจะยิ้ม 482 00:34:40,953 --> 00:34:42,663 แน่ใจเหรอว่าไม่อยากสนุกด้วยกัน 483 00:34:44,707 --> 00:34:47,460 ไม่เป็นไรจ้ะลูก แม่ไม่อยากแย่งลูกเล่น 484 00:35:00,431 --> 00:35:01,641 ทีนี้จะได้รู้กัน 485 00:35:09,524 --> 00:35:10,691 สวัสดี แกร์เร็ต 486 00:35:12,652 --> 00:35:13,569 หนูคิดถูก 487 00:35:14,654 --> 00:35:17,323 แหมๆ ทำอะไรกันเนี่ย 488 00:35:19,075 --> 00:35:23,079 สงสัยคืนนี้ในคุกจะได้รวมญาติบ้านแอดดัมส์ 489 00:35:23,162 --> 00:35:24,914 ทั้งคู่ถูกจับแล้ว 490 00:35:27,917 --> 00:35:30,545 อยู่ให้สบาย ตอนเช้าถึงจะประกันตัวได้ 491 00:35:33,131 --> 00:35:35,675 แม้แต่เงื้อมมือยาวยืดของกฎหมาย ยังไม่อาจพรากเราจากกัน 492 00:35:35,758 --> 00:35:37,844 อย่างน้อยเราจะได้มีคืนสุดท้ายด้วยกัน 493 00:35:37,927 --> 00:35:38,761 ใช่จ้ะ 494 00:35:38,845 --> 00:35:42,014 เคยเห็นหมาจิ้งจอกคุมตัวเองได้ดีกว่าพ่อแม่อีกนะ 495 00:35:43,266 --> 00:35:46,018 ทั้งพ่อและแม่ไม่เข้มแข็งพอจะเข้าเรือนจำ 496 00:35:47,145 --> 00:35:48,646 และเพราะลูก พ่อแม่ก็ไม่ต้องติดคุก 497 00:35:48,729 --> 00:35:51,649 นึกแล้วว่าลูกน้อยชำนาญคุกของเรา ต้องมีแผนเตรียมหนี 498 00:35:53,901 --> 00:35:57,154 ของที่ระลึกตอนเราไปเที่ยวด้วยกัน หนูยืมมาจากแกร์เร็ต 499 00:35:58,239 --> 00:36:00,283 เขาตายด้วยพิษไนท์เฉด 500 00:36:00,366 --> 00:36:03,703 เนื้อเยื่ออ่อนที่คงสภาพดี พร้อมกับสีน้ำเงินจางๆ นั่นช่วยยืนยันได้ 501 00:36:04,745 --> 00:36:09,250 - แปลว่าแกร์เร็ตใกล้ตายอยู่แล้ว… - ก่อนที่แม่จะแทงเขา 502 00:36:10,710 --> 00:36:13,713 คุณยิ่งดูเย้ายวนใจขึ้นอีกในฐานะหญิงบริสุทธิ์ 503 00:36:13,796 --> 00:36:14,630 เยี่ยม 504 00:36:14,714 --> 00:36:17,884 ขอร้อง สองคนช่วยตั้งสติ ไม่เอาแต่เล้าโลมกันสักครั้งได้มั้ย 505 00:36:19,719 --> 00:36:22,305 พิสูจน์มาว่าแกยังมีค่าคู่ควรให้ฉันเรียกเป็นลูก 506 00:36:22,889 --> 00:36:24,807 ฆ่าไอ้นอกคอกพวกนั้นให้หมด! 507 00:36:24,891 --> 00:36:27,518 แอบเข้าไปในงานเต้นรำของมัน แล้วใส่ยาในอ่างพันช์ 508 00:36:28,728 --> 00:36:29,812 แอดดัมส์! 509 00:36:34,483 --> 00:36:35,568 เวนส์เดย์ 510 00:36:39,947 --> 00:36:41,490 เมื่อกี้เห็นนิมิตเหรอ 511 00:36:42,742 --> 00:36:43,868 เกิดอะไรขึ้น 512 00:36:44,368 --> 00:36:45,870 เห็นอะไรเข้า 513 00:36:47,580 --> 00:36:48,706 คืนที่แกร์เร็ตตาย 514 00:36:48,789 --> 00:36:52,126 เขาพกขวดพิษไนท์เฉดที่แตกในกระเป๋าเสื้อ 515 00:36:52,210 --> 00:36:54,295 เขาไม่ได้แค่พยายามจะฆ่าพ่อ 516 00:36:55,546 --> 00:36:58,925 เขาคิดจะใช้พิษไนท์เฉดฆ่าคนทั้งโรงเรียน 517 00:37:05,389 --> 00:37:08,309 ขอบคุณที่ยอมพบเราในเวลากระชั้นชิดค่ะ นายกเทศมนตรี 518 00:37:08,392 --> 00:37:11,020 ครับ คำขู่ก็มีผลอยู่เหมือนกัน 519 00:37:11,604 --> 00:37:14,106 แกร์เร็ต เกทส์ไม่ได้ตายเพราะแผลถูกแทง 520 00:37:19,570 --> 00:37:23,574 กระดูกเรืองแสงน้ำเงินนั่น เป็นสัญญาณว่าเขาถูกพิษไนท์เฉด 521 00:37:23,658 --> 00:37:26,243 แต่คุณรู้อยู่แล้วใช่มั้ยล่ะ 522 00:37:26,327 --> 00:37:28,246 เพราะสมัยที่คุณเป็นนายอำเภอ 523 00:37:28,329 --> 00:37:30,206 คุณคือคนที่รับผิดชอบและอำพรางคดี 524 00:37:37,672 --> 00:37:41,634 แอนเซล เกทส์เกลียดคนนอกกรอบ และโรงเรียนเนเวอร์มอร์ 525 00:37:41,717 --> 00:37:44,679 เขาอ้างว่าที่ดินที่ตั้งโรงเรียนนั้น 526 00:37:44,762 --> 00:37:47,348 ถูกขโมยไปจากตระกูลเขาเมื่อ 200 กว่าปีก่อน 527 00:37:48,182 --> 00:37:51,352 คืนนั้นแกร์เร็ตตั้งใจเข้าไปจะวางยาในพันช์ 528 00:37:51,894 --> 00:37:53,854 และฆ่านักเรียนทุกคนในงานเต้นรำ 529 00:37:54,438 --> 00:37:57,275 แอนเซลสารภาพเรื่องทั้งหมดกับผม ตอนที่เขาเมาไม่รู้เรื่อง 530 00:37:57,358 --> 00:37:58,567 เขาเป็นต้นคิด 531 00:37:58,651 --> 00:38:01,445 คุณสั่งให้หมออันวาร์ปลอมรายงานผลชันสูตรทำไม 532 00:38:02,154 --> 00:38:04,824 คุณรู้ความจริงอยู่แล้วว่าเขาตายยังไง 533 00:38:04,907 --> 00:38:08,202 ฟังนะ หน้าที่ผมคือรักษาความสงบ 534 00:38:08,286 --> 00:38:09,495 ถ้าต้องมีคดีในศาล 535 00:38:09,578 --> 00:38:12,415 ชื่อเสียงทั้งเจริโค และเนเวอร์มอร์จะเสียหายทั้งคู่ 536 00:38:12,498 --> 00:38:15,960 ฉันว่าชื่อเสียงที่คุณกลัวจะเสียหาย มีแต่ชื่อเสียงของตัวเอง 537 00:38:17,044 --> 00:38:21,716 ฉันจำได้ แกร์เร็ตเคยโม้ว่า พ่อของเขาซื้อตัวนายอำเภอไว้ 538 00:38:22,800 --> 00:38:25,344 อีกหนึ่งปีต่อมา คุณก็ได้รับเลือกเป็นนายกเทศมนตรี 539 00:38:26,262 --> 00:38:28,723 แอนเซล เกทส์สนับสนุนเต็มที่เสียด้วย 540 00:38:28,806 --> 00:38:31,017 ผมไม่พอใจที่คุณกล่าวหาแบบนี้ 541 00:38:31,100 --> 00:38:34,895 ส่วนฉันไม่พอใจ ที่คุณขวางไม่ให้แกร์เร็ตต้องตายได้ 542 00:38:34,979 --> 00:38:39,608 ถ้าคุณทำหน้าที่ของคุณ ตอนฉันร้องเรียนเรื่องที่เขาตามรังควานฉัน 543 00:38:40,109 --> 00:38:41,110 แต่ไม่เลย 544 00:38:41,193 --> 00:38:46,365 ผู้ชายอย่างคุณไม่เข้าใจหรอกว่า รู้สึกยังไงตอนที่ไม่มีใครเชื่อ 545 00:38:53,414 --> 00:38:54,623 คุณต้องการอะไร 546 00:38:58,627 --> 00:39:00,629 ถอนข้อหาทั้งหมด 547 00:39:00,713 --> 00:39:02,506 ปล่อยตัวคุณพ่อทันที 548 00:39:02,590 --> 00:39:05,551 พร้อมคำขอขมาเต็มรูปแบบไม่มีกั๊ก จากที่ว่าการอำเภอ 549 00:39:08,304 --> 00:39:10,097 ถือว่าตกลงรึเปล่า 550 00:39:23,694 --> 00:39:25,529 ตอนอยู่ในนั้นแม่น่าทึ่งมาก 551 00:39:31,577 --> 00:39:33,454 ลูกเริ่มมีนิมิตตั้งแต่เมื่อไหร่ 552 00:39:36,624 --> 00:39:37,917 สองสามเดือนก่อน 553 00:39:38,667 --> 00:39:40,336 ก่อนจะออกมาเข้าเนเวอร์มอร์ 554 00:39:41,128 --> 00:39:43,089 แม่ขอโทษนะที่ลูกไม่ได้รู้สึกว่าบอกกับแม่ได้ 555 00:39:45,257 --> 00:39:47,843 แม่รู้ว่าหลังๆ มานี้เราไม่ค่อยลงรอยกัน 556 00:39:48,386 --> 00:39:52,306 ในการล่องเรือผ่านสันดอนวิบาก แห่งความสัมพันธ์แม่ลูก 557 00:39:55,059 --> 00:39:57,561 แต่แม่จะอยู่ตรงนี้เพื่อลูกเสมอ เวนส์เดย์ 558 00:39:59,105 --> 00:40:00,189 เสมอไป 559 00:40:06,570 --> 00:40:08,739 บางครั้งเวลาหนูสัมผัสตัวคนหรืออะไรสักอย่าง 560 00:40:09,740 --> 00:40:12,618 หนูจะได้เห็นภาพรุนแรงจากอดีตหรืออนาคต 561 00:40:14,120 --> 00:40:15,704 หนูไม่รู้จะควบคุมมันยังไง 562 00:40:17,415 --> 00:40:21,001 พลังจิตของเราขึ้นอยู่กับว่าเราเป็นคนแบบไหน 563 00:40:22,420 --> 00:40:23,921 เพราะแม่เป็นคนแบบนี้ 564 00:40:24,004 --> 00:40:26,424 นิมิตของแม่เลยมักจะเป็นเรื่องดีๆ 565 00:40:26,507 --> 00:40:27,842 ทำให้แม่เป็นพิราบขาว 566 00:40:28,676 --> 00:40:30,511 แล้วสำหรับคนอย่างหนู 567 00:40:30,594 --> 00:40:32,471 คนที่มองโลกผ่านเลนส์ที่มืดมนกว่านั้นล่ะ 568 00:40:33,139 --> 00:40:34,306 ลูกเป็นนกเรเวนดำขลับ 569 00:40:35,516 --> 00:40:38,352 นิมิตของลูกจะรุนแรงกว่า ทรงพลังกว่า 570 00:40:39,478 --> 00:40:42,565 แต่หากไม่ได้ฝึกฝนจริงจัง นั่นอาจนำไปสู่ความบ้าคลั่งได้ 571 00:40:43,691 --> 00:40:46,110 ถ้าช่วยได้แม่คงช่วยแล้วล่ะ เวนส์เดย์ 572 00:40:46,193 --> 00:40:48,195 แต่พวกเราไม่ได้รับการฝึกจากคนที่ยังมีชีวิต 573 00:40:49,113 --> 00:40:53,909 ต้องมีคนในสายเลือดของเราติดต่อมา จากโลกหลังความตายและช่วยเมื่อเราพร้อม 574 00:40:55,161 --> 00:40:56,328 กู๊ดดี้ติดต่อแล้ว 575 00:40:57,204 --> 00:40:58,247 หนูเจอเธอมาแล้ว 576 00:40:58,330 --> 00:41:00,082 ระวังด้วยนะ เวนส์เดย์ 577 00:41:00,916 --> 00:41:03,043 กู๊ดดี้เป็นแม่มดที่มีพลังแรงกล้า 578 00:41:03,544 --> 00:41:05,963 แต่ความแค้นผลักดันให้ทำเกินเหตุ 579 00:41:06,046 --> 00:41:08,132 แม้กระทั่งตัวเธอเองยังไม่อาจเอาชีวิตรอด 580 00:41:17,224 --> 00:41:18,476 ผมขออภัยกับเรื่องทุกอย่าง 581 00:41:20,644 --> 00:41:22,146 ผมไม่ถือโทษโกรธแค้นหรอก 582 00:41:22,730 --> 00:41:23,981 ถือแต่หนี้ชีวิต 583 00:41:25,941 --> 00:41:29,487 คือว่า ลูกสาวคุณกับลูกชายผมเริ่มจะ… 584 00:41:30,696 --> 00:41:31,530 สนิทกัน 585 00:41:32,114 --> 00:41:35,159 ผมเวทนาเด็กผู้ชายทุกคนที่ ถูกสายตามีพิษเพี้ยงคู่นั้นจ้องมอง 586 00:41:35,242 --> 00:41:36,785 แต่เขาคงต้องเป็นเด็กดี 587 00:41:37,578 --> 00:41:40,164 ไม่งั้นเธอไม่ทนแน่ 588 00:41:40,915 --> 00:41:43,209 เรื่องนั้นเขาต้องขอบคุณแม่ 589 00:41:53,385 --> 00:41:54,303 พ่อ! 590 00:41:55,179 --> 00:41:57,973 ผมคิดถึงพ่อมากเลย 591 00:42:01,268 --> 00:42:02,269 ที่รักจ๋า 592 00:42:03,646 --> 00:42:04,688 ยอดดวงใจ 593 00:42:05,189 --> 00:42:06,148 อย่ารุมได้มั้ยล่ะ 594 00:42:19,870 --> 00:42:23,958 งั้นก็ตัดสินใจแล้วนะ ไปค่ายฮาวล์หกสัปดาห์ 595 00:42:24,041 --> 00:42:26,961 - ลูกต้องเลือกกิจกรรม… - ไม่ต้อง 596 00:42:27,044 --> 00:42:28,295 เพราะหนูจะไม่ไป 597 00:42:29,004 --> 00:42:30,798 ไม่ว่าจะหน้าร้อนนี้ หรือหน้าร้อนไหน 598 00:42:30,881 --> 00:42:34,260 ถ้าหนูควรแปลงร่างได้ หนูก็จะแปลงร่างเมื่อถึงเวลาของตัวเอง 599 00:42:34,343 --> 00:42:35,344 ไม่ใช่ให้แม่มากำหนด 600 00:42:37,596 --> 00:42:40,933 แค่หวังว่าสักวัน แม่จะยอมรับหนูอย่างที่หนูเป็นได้เสียที 601 00:42:52,194 --> 00:42:53,696 พ่อภูมิใจในตัวลูกนะ ลูกพ่อ 602 00:42:55,114 --> 00:42:56,448 ทำตามใจลูกเถอะ 603 00:43:07,751 --> 00:43:10,421 หนูจะกลับไปช่วยแม่โดยมีข้อแม้ 604 00:43:10,504 --> 00:43:12,756 รอจนกว่าจะจบปีการศึกษานี้ 605 00:43:12,840 --> 00:43:15,551 แม่จะรู้ได้ยังไงว่าลูกจะไม่หนีไปอีก 606 00:43:15,634 --> 00:43:18,887 เพราะเราทั้งคู่มีอะไรจะเสียเยอะมาก แต่หลังจากนี้ 607 00:43:18,971 --> 00:43:22,558 แม่กับมอร์นิ่งซอง ต้องออกไปจากชีวิตหนูตลอดกาล 608 00:43:30,149 --> 00:43:31,150 อย่าเยอะ 609 00:43:34,862 --> 00:43:38,991 อย่างน้อยเราก็พูดไม่ได้ว่า สุดสัปดาห์ผู้ปกครองปีนี้ไม่เร้าระทึก 610 00:43:39,074 --> 00:43:41,535 หนูรู้อยู่แล้วว่าอย่างพ่อเป็นฆาตกรไม่ไหว 611 00:43:42,244 --> 00:43:44,163 ถึงจะรู้สึกเจ็บจี๊ด 612 00:43:45,331 --> 00:43:47,666 แต่ก็ขอบใจนะ เจ้ากับดักพิฆาตน้อยของพ่อ 613 00:43:54,715 --> 00:43:57,634 ตอนที่แม่พลิกๆ ดูหนังสือรุ่นเล่มนี้ 614 00:43:57,718 --> 00:44:02,681 แม่หวนนึกถึงช่วงเวลามหัศจรรย์ที่มีกับโรงเรียนนี้ 615 00:44:02,765 --> 00:44:04,266 แต่มันก็เป็นแค่นั้น 616 00:44:05,184 --> 00:44:06,018 ความทรงจำของแม่ 617 00:44:07,728 --> 00:44:10,397 ลูกต้องระเบิดเปิดทางของตัวเอง 618 00:44:12,107 --> 00:44:14,485 แม่ไม่อยากเป็นคนแปลกหน้าในชีวิตลูกนะจ๊ะ 619 00:44:15,486 --> 00:44:18,072 ถ้าต้องการให้แม่ช่วยอะไรก็ตาม 620 00:44:18,155 --> 00:44:19,698 อะไรก็ได้ 621 00:44:21,283 --> 00:44:23,243 แค่หยิบลูกแก้ววิเศษขึ้นมาเท่านั้น 622 00:44:24,912 --> 00:44:26,163 ขอบคุณค่ะคุณแม่ 623 00:45:05,786 --> 00:45:06,620 นึกแล้วเชียว 624 00:45:07,871 --> 00:45:10,124 หนูได้เห็นโรวันโดนฆ่าในคืนนั้นจริงๆ 625 00:45:10,207 --> 00:45:11,166 ว่ายังไงนะ 626 00:45:11,250 --> 00:45:13,460 เมื่อโรวันโผล่มาตอนเช้าวันรุ่งขึ้น นั่นคือคุณ 627 00:45:14,044 --> 00:45:16,422 ตอนที่เข้าแข่งขันประลองความสามารถ 628 00:45:16,505 --> 00:45:18,424 คุณไม่ได้แค่แต่งตัวเป็นจูดี้ การ์แลนด์ 629 00:45:18,507 --> 00:45:19,758 คุณเปลี่ยนเป็นนางเลย 630 00:45:21,009 --> 00:45:22,469 คุณแปลงร่างได้ 631 00:45:28,392 --> 00:45:30,561 เป็นทฤษฎีที่น่าสนใจมาก 632 00:45:31,145 --> 00:45:34,148 อยากรู้เหมือนกันว่า นายอำเภอกัลพินจะว่ายังไงถ้าหนูไปบอก 633 00:45:37,359 --> 00:45:39,778 ไม่ต้องไปบอกใครทั้งนั้น คุณแอดดัมส์ 634 00:45:39,862 --> 00:45:41,989 ต่อให้บอกไปก็ไม่สำคัญหรอก 635 00:45:42,072 --> 00:45:44,199 คุณพ่อของโรวันรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น 636 00:45:44,283 --> 00:45:47,453 และเขาสนับสนุนการตัดสินใจของฉัน ที่จะไม่ดึงทางการเข้ามาเกี่ยวข้อง 637 00:45:48,162 --> 00:45:49,538 ทำไมเขาถึงได้ยอม 638 00:45:49,621 --> 00:45:52,916 เพราะโรวันไม่ได้มีสติสมประกอบ 639 00:45:53,500 --> 00:45:55,669 พลังจิตเคลื่อนย้ายสิ่งของกดดันจนเขาเสียสติ 640 00:45:55,752 --> 00:45:58,005 และเขาพยายามฆ่าเธอถึงสองครั้ง 641 00:45:58,714 --> 00:46:03,135 การตายอันน่าเศร้าของเขา ทำให้เราแก้สถานการณ์นั้นได้ 642 00:46:03,218 --> 00:46:06,847 โดยไม่ต้องทำให้โรงเรียนนี้ หรือโรวันถูกมองไม่ดี 643 00:46:07,848 --> 00:46:10,184 คุณกับนายกเทศมนตรีวอล์คเกอร์ เหมือนกันเป๊ะเลยสินะ 644 00:46:11,101 --> 00:46:13,520 ยอมฝังซ่อนศพ เพื่ออำพรางความลับโสมมของตัวเอง 645 00:46:14,104 --> 00:46:17,900 ฉันทำสิ่งที่จำเป็น เพื่อไม่ให้โรงเรียนนี้ต้องมีเรื่องอื้อฉาว 646 00:46:17,983 --> 00:46:19,651 และปกป้องนักเรียนจากอันตราย 647 00:46:19,735 --> 00:46:21,195 เอาไปบอกยูจีนสิ 648 00:46:23,155 --> 00:46:25,115 คุณปกป้องเขาตรงไหน 649 00:46:37,377 --> 00:46:38,796 อะไรกันเนี่ย 650 00:49:43,939 --> 00:49:45,774 คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม