1
00:00:30,655 --> 00:00:34,826
ฉันแปลกใจนะที่ยังอยากเจอกันอีก
หลังจากเมื่อคืนก่อนที่เธอวิ่งหนีไปเลย

2
00:00:35,994 --> 00:00:38,580
งั้นนี่คือเดทเหรอ

3
00:00:38,663 --> 00:00:39,956
เป็นเซอร์ไพรส์

4
00:00:48,882 --> 00:00:52,302
ตอนมาถึงเนเวอร์มอร์
ความรักไม่ใช่เรื่องที่ฉันคิดไว้เลย

5
00:00:54,637 --> 00:00:56,097
แต่ตอนที่นายจูบฉัน…

6
00:00:57,098 --> 00:01:00,101
นายทำให้ฉันตาสว่าง แล้วจู่ๆ ก็เข้าใจทุกอย่าง

7
00:01:02,479 --> 00:01:05,106
เซเวียร์เตือนเรื่องนายไว้แล้วแต่ฉันไม่ฟังเอง

8
00:01:05,940 --> 00:01:07,108
ตลกร้ายดีใช่มั้ยล่ะ

9
00:01:07,192 --> 00:01:09,235
ตลกร้ายของจริง
ต้องจัดฉากเซเวียร์เป็นฆาตกร

10
00:01:09,319 --> 00:01:11,154
แล้วไฮด์ตัวจริงมาช่วยฉันจับเขาไปขัง

11
00:01:14,240 --> 00:01:16,451
เดี๋ยว เธอไม่ได้คิดว่า…

12
00:01:16,534 --> 00:01:18,244
ฉันไม่ได้คิด ฉันรู้

13
00:01:18,328 --> 00:01:21,372
คินบ็อทท์อาจจะค้นพบ
ความลับของนายระหว่างบำบัด

14
00:01:21,456 --> 00:01:22,499
หมอเลยปลดล็อกนาย

15
00:01:22,582 --> 00:01:23,792
นายฆ่าเขาทำไม

16
00:01:24,459 --> 00:01:26,878
ฉันนึกว่าไฮด์มักจะต้องจงรักภักดีต่อเจ้านาย

17
00:01:26,961 --> 00:01:28,546
เวนส์เดย์ เอาจริง นี่มันเกินไป

18
00:01:28,630 --> 00:01:31,966
ในวันรวมใจ
ฉันบอกนายว่าจะไปดูหอประชุมเก่า

19
00:01:33,009 --> 00:01:35,095
คินบ็อทท์ส่งให้นายมาแอบดูฉันเหรอ

20
00:01:35,678 --> 00:01:36,513
แล้วในงานเรเวน

21
00:01:36,596 --> 00:01:40,225
นายแอบได้ยินฉันคุยกับยูจีน
เรื่องถ้ำในป่า นายเลยไปเตือนคินบ็อทท์

22
00:01:40,934 --> 00:01:42,602
ยูจีนคงบังเอิญเห็นนางจุดไฟเผาถ้ำ

23
00:01:43,645 --> 00:01:46,231
นางเลยส่งนายมาเก็บกวาด

24
00:01:47,232 --> 00:01:49,150
แต่ก็ต้องยกให้เลยนะ ไทเลอร์

25
00:01:49,651 --> 00:01:52,195
ยอมทำร้ายตัวเองคืนนั้นที่คฤหาสน์เกทส์

26
00:01:52,821 --> 00:01:54,781
นั่นเป็นการเบี่ยงเบนความสนใจชั้นยอด

27
00:01:54,864 --> 00:01:57,158
พอได้แล้ว พูดจาเสียสติแค่ไหนรู้ตัวมั้ย

28
00:01:57,951 --> 00:01:59,202
ฉันไม่ใช่สัตว์ประหลาด

29
00:01:59,285 --> 00:02:00,912
ถ้าเธอคิดว่าฉันเป็นไอ้ตัวนั้นจริงๆ

30
00:02:00,995 --> 00:02:04,040
ทำไมถึงเสี่ยงพาฉันออกมาในป่า
แล้วเผชิญหน้ากับฉันคนเดียว

31
00:02:04,124 --> 00:02:05,667
ใครบอกว่าฉันมาคนเดียว

32
00:02:14,050 --> 00:02:17,220
โอเค ไม่รู้นะว่าเธอเล่นมุกป่วยจิตอะไรอยู่

33
00:02:17,303 --> 00:02:18,972
- แต่ฉันไปก่อนละ
- ที่จริง…

34
00:02:20,974 --> 00:02:22,559
นายต้องไปกับเรา

35
00:02:44,664 --> 00:02:45,748
ขอต้อนรับกลับสู่โลก

36
00:02:47,208 --> 00:02:48,418
จับฉันมาไว้ที่ไหนวะเนี่ย

37
00:02:48,501 --> 00:02:50,503
ที่ซึ่งจะไม่มีใครได้ยินเสียงกรีดร้องของนาย

38
00:02:50,587 --> 00:02:51,754
แล้วทำไมต้องล่ามขนาดนี้

39
00:02:51,838 --> 00:02:53,381
อย่าถามอะไรโง่ๆ

40
00:02:54,799 --> 00:02:56,926
เวนส์เดย์ นี่มันบ้าไปแล้ว ฉันเป็นคนธรรมดา

41
00:02:57,010 --> 00:02:58,428
นั่นจริงแค่ครึ่งเดียว

42
00:03:01,014 --> 00:03:02,140
จำคนนี้ได้มั้ย

43
00:03:02,223 --> 00:03:05,393
ถ้าฉันไม่ได้มัวแต่จดจ่อ
กับแม่ตัวเองที่เด่นอยู่กลางรูป

44
00:03:05,476 --> 00:03:07,395
ฉันคงสังเกตเห็นแม่ของนายเร็วกว่านี้

45
00:03:08,688 --> 00:03:10,899
พ่อนายหลงรักและแต่งงานกับคนนอกกรอบ

46
00:03:13,318 --> 00:03:15,820
แม่ฉันเป็นคนนอกกรอบ
นั่นไม่ได้แปลว่าฉันเป็นสัตว์ประหลาด

47
00:03:15,904 --> 00:03:17,822
แต่จากประวัติการแพทย์ของแม่…

48
00:03:17,906 --> 00:03:20,617
- เธอขโมยประวัติการแพทย์มาเหรอ
- ที่จริง ธิงเป็นคนขโมย

49
00:03:20,700 --> 00:03:23,912
เขาหยิบมาจากโรงรถบ้านนาย
พ่อนายไม่เคยทิ้งของอะไรเลย

50
00:03:25,330 --> 00:03:27,582
ภาวะซึมเศร้าหลังคลอดกระตุ้นอาการของแม่นาย

51
00:03:27,665 --> 00:03:29,542
แม่ฉันเป็นไบโพลาร์ขั้นรุนแรง

52
00:03:29,626 --> 00:03:31,002
เราต่างรู้ว่ามันไม่จริง

53
00:03:31,085 --> 00:03:32,045
แม่นายเป็นไฮด์

54
00:03:32,837 --> 00:03:34,797
และพ่อนายก็ใช้ชีวิตด้วยความหวาดผวา

55
00:03:34,881 --> 00:03:37,675
ไม่แน่ใจว่าแม่ส่งต่อสายเลือดนั้น
มาให้นายด้วยรึเปล่า

56
00:03:39,052 --> 00:03:41,804
ทุกคนจะยืนดูนางทำฉันแบบนี้น่ะนะ

57
00:03:41,888 --> 00:03:44,140
เอ่อ ทุกคน อีนิดเพิ่งแชทมา

58
00:03:44,224 --> 00:03:45,808
ครูธอร์นฮิลสงสัยเราแล้ว

59
00:03:45,892 --> 00:03:48,561
ต้องรออีกนานแค่ไหน
เขาถึงจะแปลงร่างเป็นไอ้ตัวนั้น

60
00:03:48,645 --> 00:03:49,812
ฉันไม่ใช่สัตว์ประหลาด

61
00:03:49,896 --> 00:03:50,772
นายเป็น

62
00:03:50,855 --> 00:03:53,024
ฉันเห็นในนิมิตตอนอยู่ที่เวเธอร์เวน

63
00:03:53,107 --> 00:03:56,819
เดี๋ยว เธอมโนเอาเพราะเห็นนิมิต
หลังจากเราจูบกันเนี่ยนะ

64
00:03:56,903 --> 00:03:58,696
เรื่องแบบนั้นมันเชื่อได้ด้วยเหรอ

65
00:03:59,530 --> 00:04:00,949
เวนส์เดย์ เธอจะทำอะไรน่ะ

66
00:04:01,616 --> 00:04:04,577
แค่ทรมานเล็กน้อย
ไม่ต้องห่วง ไม่ให้มีแผลเป็นหรอก

67
00:04:04,661 --> 00:04:07,872
- เวนส์เดย์ เดี๋ยวสิ
- เดี๋ยว เอาจริงป่ะเนี่ย

68
00:04:08,498 --> 00:04:10,625
ไฮด์เข้าใจแค่อย่างเดียว

69
00:04:11,417 --> 00:04:12,251
ความเจ็บปวด

70
00:04:12,335 --> 00:04:13,878
- เดี๋ยว เวนส์เดย์!
- เวนส์เดย์!

71
00:04:15,213 --> 00:04:16,381
พอที ฉันไม่เอาด้วยแล้ว

72
00:04:17,340 --> 00:04:19,092
- เราก็เหมือนกัน
- ไม่

73
00:04:19,175 --> 00:04:20,134
- เดี๋ยว
- พอกันที

74
00:04:21,260 --> 00:04:23,513
เวนส์เดย์ เรื่องนี้ฉันไม่เอาด้วยนะ

75
00:04:23,596 --> 00:04:26,557
- ไปหาวีมส์แล้วอธิบายทุกอย่างเถอะ
- วีมส์ไม่ช่วยหรอก

76
00:04:26,641 --> 00:04:29,060
และไทเลอร์ก็นำหน้าพ่อตัวเองหนึ่งก้าวเสมอ

77
00:04:31,020 --> 00:04:32,397
งั้นเธอก็จัดการเองแล้วกัน

78
00:04:34,399 --> 00:04:37,652
อย่า อย่าทิ้งฉันไว้กับนาง ได้โปรด
ขอร้องล่ะ ช่วยที!

79
00:05:53,353 --> 00:05:57,190
เมื่อฉันจี้ถามเรื่องแม่หรือประเด็นอ่อนไหว
เขาจะจิตหลุด

80
00:05:57,273 --> 00:05:59,233
กลายเป็นคนเย็นชาไม่สนใจโลก

81
00:05:59,317 --> 00:06:01,486
เหมือนฉันกำลังคุยกับอีกคนหนึ่งเลย

82
00:06:02,236 --> 00:06:03,946
ฉันกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ

83
00:06:04,030 --> 00:06:06,074
ฉันเชื่อว่าความสะเทือนใจจากการเสียคุณแม่

84
00:06:06,157 --> 00:06:09,577
อาจทำให้ไทเลอร์
มีบาดแผลทางจิตเวชมากกว่าที่คิด

85
00:06:19,045 --> 00:06:21,130
- ฮัลโหล
- นายอำเภอกัลพิน

86
00:06:22,131 --> 00:06:23,383
เรามีปัญหาแล้ว

87
00:06:24,759 --> 00:06:27,053
และปัญหาของเราชื่อเวนส์เดย์ แอดดัมส์

88
00:06:27,136 --> 00:06:30,306
คินบ็อทท์ หรือควรเรียกว่าลอเรล เกทส์
ใช้นายทำอะไร

89
00:06:30,390 --> 00:06:31,849
เวนส์เดย์ ขอละ

90
00:06:31,933 --> 00:06:34,936
ไทเลอร์ อวัยวะมนุษย์ที่ห้องใต้ดินคฤหาสน์เกทส์

91
00:06:35,019 --> 00:06:36,437
นางสะสมมันเข้าไปทำไม

92
00:06:36,521 --> 00:06:38,564
ฉันไม่เข้าใจ เธอทำแบบนี้ทำไม

93
00:06:45,905 --> 00:06:47,281
มาทดสอบปฏิกิริยาตอบสนองกัน

94
00:06:47,365 --> 00:06:49,700
- ผมอยู่ในนี้!
- ถอยจากลูกฉันนะ! ทิ้งค้อน

95
00:06:51,035 --> 00:06:51,953
ทิ้งค้อน

96
00:06:58,251 --> 00:06:59,252
เซ็นตรงนี้ค่ะ

97
00:07:07,593 --> 00:07:09,929
นายอำเภอกัลพินจะไม่ตั้งข้อหาลักพาตัว

98
00:07:10,012 --> 00:07:12,390
ซึ่งก็ปาฏิหาริย์แล้วเมื่อดูจากสิ่งที่เกิดขึ้น

99
00:07:12,473 --> 00:07:13,349
เขาไม่ทำหรอก

100
00:07:14,350 --> 00:07:15,518
คุณรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่

101
00:07:16,394 --> 00:07:17,353
ว่าไงนะ

102
00:07:17,436 --> 00:07:20,606
ตอนที่หนูเอากรงเล็บจากในถ้ำให้คุณ
คุณรู้อยู่แล้วหรือเปล่า

103
00:07:20,690 --> 00:07:22,358
เวนส์เดย์ พอที

104
00:07:22,442 --> 00:07:24,569
เซเวียร์ ธอร์ปคือไฮด์ของเรา

105
00:07:24,652 --> 00:07:27,989
เราเจอหลักฐานก็เพราะเธอ
เพราะงั้นฉันจะยกโทษให้เป็นครั้งสุดท้าย

106
00:07:28,072 --> 00:07:30,741
- ไทเลอร์จะหันไปแว้งกัดคุณด้วย
- ไปได้แล้ว

107
00:07:38,374 --> 00:07:39,208
ออกไป

108
00:07:40,751 --> 00:07:41,919
เวนส์เดย์ เดี๋ยวสิ

109
00:07:43,629 --> 00:07:45,548
ไทเลอร์! อย่า ทำอะไรน่ะ

110
00:07:46,549 --> 00:07:48,134
ผมต้องคุยกับเขา พ่อ

111
00:07:49,135 --> 00:07:50,469
อย่างน้อยก็เคยเป็นเพื่อน

112
00:07:51,053 --> 00:07:53,139
นี่เราอยู่ในสถานีตำรวจจะเกิดอะไรขึ้นได้

113
00:07:59,979 --> 00:08:00,813
คุยเร็วๆ

114
00:08:08,279 --> 00:08:09,155
ต้องการอะไร

115
00:08:10,781 --> 00:08:12,033
อยากถามอะไรหน่อย

116
00:08:15,578 --> 00:08:16,996
มันรู้สึกยังไง

117
00:08:17,997 --> 00:08:19,582
อะไรรู้สึกยังไง

118
00:08:20,833 --> 00:08:22,126
ที่แพ้ไง

119
00:08:26,923 --> 00:08:28,299
คืองี้ ช่วงแรก

120
00:08:28,382 --> 00:08:29,800
ฉันฟื้นมาอย่างโป๊เลย

121
00:08:30,343 --> 00:08:31,636
เลือดท่วมตัว

122
00:08:32,511 --> 00:08:34,222
ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

123
00:08:35,890 --> 00:08:37,099
แต่ยิ่งเวลาผ่านไป

124
00:08:38,267 --> 00:08:39,685
ฉันก็เริ่มจำได้…

125
00:08:40,603 --> 00:08:41,562
ทุกอย่าง

126
00:08:43,105 --> 00:08:45,274
เสียงกรีดร้องของเหยื่อ

127
00:08:46,108 --> 00:08:48,152
ความตื่นตระหนกในแววตา

128
00:08:49,195 --> 00:08:52,823
และความกลัวชนิดจับขั้วหัวใจจนลิ้มรสได้

129
00:08:57,286 --> 00:08:59,288
แล้วก็อร่อยมากด้วย

130
00:09:03,876 --> 00:09:05,920
เธอนึกไม่ถึงหรอกว่าจะเกิดอะไรขึ้น

131
00:09:37,451 --> 00:09:40,997
เรายื่นหมูยื่นแมวกับนายอำเภอกัลพิน
เพื่อไม่ให้เขาตั้งข้อหา

132
00:09:41,080 --> 00:09:43,583
แต่ต้องไล่เธอออกจากเนเวอร์มอร์ทันที

133
00:09:44,250 --> 00:09:46,294
คนอื่นๆ ไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วย

134
00:09:46,877 --> 00:09:48,087
หนูทำเองคนเดียว

135
00:09:48,963 --> 00:09:52,466
ทั้งที่ชอบอ้างว่าไม่มีเพื่อน
แต่เธอปกป้องพวกเขาขาดใจเลย

136
00:09:52,550 --> 00:09:54,552
พวกนั้นใจไม่ถึง
ทำเรื่องที่ต้องทำไม่ได้หรอก

137
00:09:54,635 --> 00:09:56,637
หมายถึงลักพาตัวกับทรมานคนน่ะเหรอ

138
00:09:56,721 --> 00:09:57,555
ก็ไม่ควรอยู่แล้วนะ

139
00:09:57,638 --> 00:10:00,850
คุณรู้นี่ว่าไทเลอร์กระซวกท้องคนหกคน
อย่างโหดร้ายทารุณ

140
00:10:00,933 --> 00:10:02,977
ก่อนจะเก็บอวัยวะต่างๆ ไปด้วย

141
00:10:03,060 --> 00:10:05,187
ถ้าเธอเอาข้อสงสัยมาบอกฉันแต่แรก

142
00:10:05,271 --> 00:10:07,273
แทนที่จะลุกขึ้นมาจัดการด้วยตัวเอง

143
00:10:07,356 --> 00:10:08,566
เราอาจจะร่วมมือกันได้

144
00:10:08,649 --> 00:10:12,194
เพราะความไว้ใจและร่วมมือกัน
เป็นจุดเด่นในความสัมพันธ์ของเรามาตลอดเนอะ

145
00:10:15,865 --> 00:10:20,328
ฉันชื่นชมที่เธอกล้าเป็นตัวของตัวเอง
และเชื่อในสัญชาตญาณตัวเองได้

146
00:10:20,411 --> 00:10:23,539
แต่นั่นก็ทำให้เธอไร้ความอดทน
และทำอะไรบุ่มบ่าม

147
00:10:23,622 --> 00:10:26,792
การกระทำของเธอ
ทำให้ฉันกับโรงเรียนนี้ตกที่นั่งลำบาก

148
00:10:26,876 --> 00:10:28,294
ไทเลอร์คือไฮด์

149
00:10:29,128 --> 00:10:32,465
และเขาใส่ความเซเวียร์
เขาสารภาพทุกอย่างกับหนูเอง!

150
00:10:32,548 --> 00:10:34,800
ฉันก็อยากจะเชื่อเธอได้จริงๆ

151
00:10:38,137 --> 00:10:39,805
รู้ไหมว่าแม่ของเขาเป็นคนนอกกรอบ

152
00:10:39,889 --> 00:10:42,308
แม่เขาเรียนที่นี่เลยด้วย คุณต้องจำได้สิ

153
00:10:42,391 --> 00:10:43,642
นางก็เป็นไฮด์

154
00:10:43,726 --> 00:10:45,519
ใช่ ฟรังซวสเป็นคนน่ารัก

155
00:10:45,603 --> 00:10:47,355
แต่ฉันไม่ได้ถามว่านางเป็นตัวอะไรกันแน่

156
00:10:47,438 --> 00:10:50,441
งั้นก็ขอเวลาเพิ่มหน่อย
หนูจะพิสูจน์ให้เห็นว่าพวกนั้นเป็นไฮด์

157
00:10:50,524 --> 00:10:51,776
ไม่มีเวลาแล้ว

158
00:10:51,859 --> 00:10:53,986
และไม่ต้องทำข้อตกลงอะไรอีก เวนส์เดย์

159
00:10:55,196 --> 00:10:56,697
เก็บของลงหีบได้

160
00:10:56,781 --> 00:10:59,742
เราจะส่งตามไปให้ ไปบอกลาซะด้วย

161
00:11:00,826 --> 00:11:03,037
เธอจะขึ้นรถไฟขบวนบ่ายพรุ่งนี้ไปเลย

162
00:11:04,705 --> 00:11:07,875
เสียใจนะที่เนเวอร์มอร์
ไม่เหมาะกับเธอ เวนส์เดย์

163
00:11:09,126 --> 00:11:11,545
คุณแม่ของเธอคงผิดหวังมาก

164
00:11:16,050 --> 00:11:17,176
ฉันก็ผิดหวัง

165
00:11:25,559 --> 00:11:28,479
เซเวียร์… ไม่แน่ใจนะว่าเรามีเวลาแค่ไหน

166
00:11:28,562 --> 00:11:31,065
ธิงล่อยามและเล่นคลิปวนในกล้องวงจรปิดอยู่

167
00:11:32,358 --> 00:11:33,484
เธอมาทำอะไรที่นี่

168
00:11:34,485 --> 00:11:35,986
ฉันรู้แล้วว่านายไม่ใช่ไฮด์

169
00:11:36,570 --> 00:11:39,657
ไทเลอร์หลอกใช้ฉันใส่ความนาย
เขาคือไฮด์ตัวจริง

170
00:11:42,410 --> 00:11:43,411
เธอรู้ได้ยังไง

171
00:11:45,121 --> 00:11:47,164
ฉันเห็นในนิมิตตอนที่เขาจูบฉัน

172
00:11:49,792 --> 00:11:53,421
ดีใจด้วยที่เธอได้ทำกิจกรรมออกรส
ระหว่างที่ฉันโดนกล่าวหาเท็จ

173
00:11:54,004 --> 00:11:55,131
ฉันน่าจะเชื่อนาย

174
00:11:55,214 --> 00:11:57,967
เพราะดูเหมือนนายมีจิตสัมพันธ์กับไฮด์

175
00:11:58,050 --> 00:11:59,844
ฉันอยากรู้ว่าช่วงหลังนายได้วาดอะไร

176
00:11:59,927 --> 00:12:02,221
- ที่อาจช่วยให้ข้อมูลอีก
- ยังอยากให้ฉันช่วยอีกเหรอ

177
00:12:07,476 --> 00:12:09,103
เธอทำลายชีวิตฉัน!

178
00:12:13,899 --> 00:12:14,775
ไม่

179
00:12:15,526 --> 00:12:16,902
ฉันพยายามเป็นเพื่อนเธอแล้ว

180
00:12:18,195 --> 00:12:20,614
- ดูสิว่าจบยังไง
- เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวแค่เรา เซเวียร์

181
00:12:20,698 --> 00:12:21,699
ไม่ นี่เธอเต็มๆ

182
00:12:22,283 --> 00:12:24,577
ทุกครั้งที่เธอเข้าไปยุ่งจะต้องมีคนเจ็บตัว

183
00:12:25,703 --> 00:12:26,871
เธอท็อกซิกมากนะ

184
00:12:28,414 --> 00:12:30,708
เธอมีแต่จะทำให้เรื่องยิ่งแย่

185
00:12:37,214 --> 00:12:39,508
ไทเลอร์เตือนว่าจะเกิดเรื่องแย่กว่านี้ ฉันคิดว่า…

186
00:12:39,592 --> 00:12:40,468
ฉันไม่สน!

187
00:12:40,551 --> 00:12:43,012
เธออยากจบเรื่องนี้เหรอ งั้นไปซะ

188
00:12:43,596 --> 00:12:45,723
ไปให้ไกลแล้วไม่ต้องกลับมาอีก

189
00:12:47,516 --> 00:12:48,434
เข้าใจไหม

190
00:12:49,685 --> 00:12:51,687
หายนะมันเกิดขึ้นไม่ได้ ถ้าเธอไม่อยู่ตรงนี้

191
00:12:53,439 --> 00:12:55,524
นั่นแหละวิธีที่เธอจะช่วยทุกคนได้

192
00:12:56,984 --> 00:12:57,818
เพราะงั้น ไปซะ

193
00:13:00,821 --> 00:13:01,989
ไปสิ!

194
00:13:34,647 --> 00:13:36,357
ไม่อยากเชื่อว่าฉันจะคิดถึง

195
00:13:36,440 --> 00:13:38,776
ดวงตาไร้ชีวิตชวนผวาที่ปลุกฉันทุกเช้า

196
00:13:38,859 --> 00:13:40,819
ถ้าไม่มีเธอก็คงไม่เหมือนเดิม

197
00:13:43,239 --> 00:13:45,574
เธอคงจะย้ายไปอยู่กับโยโกะสินะ

198
00:13:45,658 --> 00:13:47,243
ลืมฉันไว้ในอดีต

199
00:13:47,326 --> 00:13:48,410
ไม่มีทาง

200
00:13:49,370 --> 00:13:50,329
แล้วเธอล่ะ

201
00:13:51,497 --> 00:13:52,665
เธอจะลืมฉันรึเปล่า

202
00:13:54,500 --> 00:13:57,545
อีนิด รอยที่เธอฝากไว้ในใจฉัน
มันติดทนไม่อาจลบเลือน

203
00:13:58,587 --> 00:14:00,506
ทุกครั้งที่ฉันคลื่นไส้เมื่อเห็นสีรุ้ง

204
00:14:00,589 --> 00:14:02,800
หรือได้ยินเพลงป๊อปจนกระทั่งเลือดไหลออกหู

205
00:14:03,425 --> 00:14:04,677
ฉันจะคิดถึงเธอ

206
00:14:07,221 --> 00:14:08,097
ขอบใจจ้ะ

207
00:14:09,348 --> 00:14:10,182
คิดว่านะ

208
00:14:13,143 --> 00:14:16,272
ฉันเชื่อเสมอว่าการต้องพึ่งพาคนอื่น
เป็นสัญญาณแห่งความอ่อนแอ

209
00:14:16,856 --> 00:14:19,567
เชื่อว่าสุดท้ายแล้วคนจะทำให้เราผิดหวัง

210
00:14:22,862 --> 00:14:24,905
ปรากฏว่าฉันเองคือคนที่น่าผิดหวัง

211
00:14:24,989 --> 00:14:26,282
ล้อเล่นรึเปล่า

212
00:14:27,616 --> 00:14:29,493
ฉันเรียนรู้อะไรจากเธอเยอะมาก

213
00:14:29,577 --> 00:14:31,954
ส่วนหนึ่งก็ต้องยอมรับว่าเป็นพฤติกรรมอาชญากร

214
00:14:32,037 --> 00:14:35,958
แต่คนส่วนใหญ่ใช้เวลาตลอดชีวิต
แสร้งทำเป็นไม่สนสี่สนแปด

215
00:14:36,041 --> 00:14:38,419
แต่เธอเนี่ย ไม่มีใจจะสนใครทั้งสี่และแปดจริงๆ

216
00:14:40,504 --> 00:14:44,008
เธอพอจะแอบมีแผนลับหนีวีมส์ได้อีกรึเปล่า

217
00:14:45,175 --> 00:14:46,260
เซเวียร์พูดถูก

218
00:14:47,428 --> 00:14:49,889
คำพยากรณ์จะไม่มีวันเป็นจริง
หากฉันไม่อยู่ตรงนี้

219
00:14:51,390 --> 00:14:54,351
แต่ฉันก็ปวดใจมากที่ต้องไป
ทั้งที่ไทเลอร์ยังลอยนวล

220
00:14:56,437 --> 00:14:57,980
ถ้าเขาพยายามตุกติกอะไร

221
00:14:58,063 --> 00:15:01,317
เรามีคนทั้งโรงเรียนที่เป็นทั้งกอร์กอน
แวมไพร์และมนุษย์หมาป่า

222
00:15:01,400 --> 00:15:02,568
พร้อมจะรับมือเสมอ

223
00:15:02,651 --> 00:15:04,820
เราเอาอยู่ เวนส์เดย์ ฉันสัญญา

224
00:15:07,489 --> 00:15:08,407
พูดถึงเรื่องดีๆ

225
00:15:08,490 --> 00:15:10,159
ฉันได้ข้อความจากแม่ๆ ของยูจีน

226
00:15:10,242 --> 00:15:11,619
เมื่อคืนเขาฟื้นแล้ว

227
00:15:11,702 --> 00:15:13,954
วีมส์อาจยอมให้เธอแวะเยี่ยมระหว่างทาง

228
00:15:20,544 --> 00:15:21,879
คิดว่าทุกอย่างเรียบร้อยแล้วล่ะ

229
00:15:23,172 --> 00:15:24,006
ธิง

230
00:15:24,590 --> 00:15:26,550
ฉันจะคิดถึงตอนเราหัดแต่งหน้าด้วยกัน

231
00:15:26,634 --> 00:15:28,969
ต้องส่งเคล็ดลับบำรุงผิว
ให้ชุ่มชื่นมาด้วยเรื่อยๆ เลยนะ

232
00:15:29,553 --> 00:15:30,888
อย่าห่างเหินกันไปล่ะ

233
00:15:42,942 --> 00:15:43,943
งั้นเราจะ…

234
00:15:47,363 --> 00:15:48,322
จริงด้วย

235
00:15:48,989 --> 00:15:50,949
เราสองคนไม่ต้องกอดก็รู้ใจ

236
00:16:02,419 --> 00:16:04,088
เราไม่ได้ตั้งใจจะให้เธอโดนไล่ออก

237
00:16:04,797 --> 00:16:05,964
เราขอโทษนะ

238
00:16:06,548 --> 00:16:09,093
ไนท์เฉดต้องเตรียมตัวรับมือเรื่องที่จะเกิดขึ้น

239
00:16:09,176 --> 00:16:10,844
ไม่อย่างนั้นจะมีคนตายเยอะมาก

240
00:16:14,098 --> 00:16:15,933
ครูดีใจจังที่มาทัน

241
00:16:16,016 --> 00:16:19,645
มัวแต่ถอนวัชพืชให้แปลงวูล์ฟสเบน
จนลืมเวลาไปเลย

242
00:16:20,562 --> 00:16:22,147
นี่คือของขวัญก่อนจากจ้ะ

243
00:16:23,399 --> 00:16:24,608
ยี่โถขาว

244
00:16:25,359 --> 00:16:26,527
หนึ่งในพิษร้ายสุด

245
00:16:27,111 --> 00:16:29,738
แต่ก็เป็นสัญลักษณ์ของโชคชะตาและการเกิดใหม่

246
00:16:30,322 --> 00:16:32,408
เธอเป็นสาวน้อยที่เก่งมาก เวนส์เดย์

247
00:16:32,992 --> 00:16:34,952
ครูจะติดตามเฝ้าดูผลงานใหม่ของเธอ

248
00:16:36,245 --> 00:16:37,204
เวนส์เดย์

249
00:16:38,288 --> 00:16:40,666
ครั้งนี้ฉันจะพาเธอไปขึ้นรถไฟด้วยตัวเอง

250
00:16:41,500 --> 00:16:43,085
หนูมีเรื่องสุดท้ายที่จะขอค่ะ

251
00:16:58,308 --> 00:16:59,393
เวนส์เดย์!

252
00:17:00,269 --> 00:17:01,228
ยูจีน

253
00:17:02,229 --> 00:17:04,189
ดีใจที่เห็นว่านายฟื้นเสียที

254
00:17:04,273 --> 00:17:07,568
- ได้ข่าวว่าเธอมาเยี่ยมตลอด
- อย่าได้พูดออกมาอีกนะ

255
00:17:07,651 --> 00:17:09,403
คืองี้ ฉันตั้งใจจะบอกนายว่า…

256
00:17:11,321 --> 00:17:14,575
ฉันไม่น่าไปงานเต้นรำเลย
ฉันควรจะอยู่กับนายมากกว่า

257
00:17:14,658 --> 00:17:17,369
ฟลอร์เต้นรำมันเรียกหา เราก็ต้องไป

258
00:17:19,455 --> 00:17:22,958
- ไม่ใช่ความผิดเธอ เป็นความผิดสัตว์ประหลาด
- ที่จริงมันคือตัวไฮด์

259
00:17:23,041 --> 00:17:25,753
มันยังลอยนวลอยู่
นายกลับไปเรียนเนเวอร์มอร์ไม่ได้

260
00:17:25,836 --> 00:17:28,047
แม้แต่กลับไปดูผึ้งก็ไม่ได้

261
00:17:28,130 --> 00:17:30,340
รอบนี้นายต้องฟังฉันนะ

262
00:17:30,424 --> 00:17:32,468
ไหนว่าชาวผึ้งหึ่งต้องจับกลุ่มอยู่ด้วยกัน

263
00:17:35,179 --> 00:17:37,222
คืนนั้นในป่า

264
00:17:37,973 --> 00:17:39,641
มีคนจุดไฟเผาถ้ำ

265
00:17:39,725 --> 00:17:41,685
ใช่ หมอคินบ็อทท์

266
00:17:41,769 --> 00:17:43,812
พิลึกมากเลยที่เป็นนาง

267
00:17:43,896 --> 00:17:46,315
ฉันก็จำอะไรไม่ค่อยได้หรอก

268
00:17:46,398 --> 00:17:49,693
แต่ฉันเห็นคนใส่ชุดสีดำกับรองเท้าบู๊ตนั่น

269
00:17:49,777 --> 00:17:51,195
รองเท้าบู๊ตมันทำไม

270
00:17:52,071 --> 00:17:54,907
มีแสงสว่างวาบขึ้นมา

271
00:17:54,990 --> 00:17:56,492
แค่พริบตาเดียว

272
00:17:56,575 --> 00:17:59,787
ฉันนึกว่ารองเท้าเป็นสีดำ แต่มันเป็นสีแดง

273
00:18:20,057 --> 00:18:21,141
เวนส์เดย์

274
00:18:22,184 --> 00:18:24,603
นึกว่าป่านนี้เธอจะไปนิวเจอร์ซีย์ได้ครึ่งทางแล้ว

275
00:18:24,686 --> 00:18:28,107
ไม่ต้องเสแสร้ง ลอเรล
ฉันน่าจะรู้แต่แรกว่าเป็นคุณ

276
00:18:28,190 --> 00:18:31,276
แกล้งตาย หางานที่เนเวอร์มอร์ทำ

277
00:18:31,360 --> 00:18:32,820
ปลดล็อกตัวไฮด์

278
00:18:32,903 --> 00:18:35,781
ปกติแล้วฉันจะชื่นชม
การวางแผนแก้แค้นที่แยบยลแนบเนียน

279
00:18:35,864 --> 00:18:39,118
แต่ของคุณก็สุดโต่งไปหน่อย
ต่อให้หนูจะมาตรฐานสูงแค่ไหนก็เถอะ

280
00:18:39,785 --> 00:18:41,286
อุ๊ย แหม

281
00:18:41,870 --> 00:18:43,121
วีมส์พูดถูก

282
00:18:44,998 --> 00:18:47,000
เธอต้องไปรักษาอาการทางจิตจริงๆ

283
00:18:47,584 --> 00:18:51,672
มาเที่ยวกล่าวหาคนอื่นร้ายแรง
โดยไม่รับผลไม่ได้นะ

284
00:18:51,755 --> 00:18:54,466
อาจจะร้ายแรง แต่เป็นความจริง

285
00:18:55,050 --> 00:18:56,593
ไทเลอร์บอกหนูหมดแล้ว

286
00:19:03,976 --> 00:19:08,021
ตอนแรกหนูคิดผิด
เลยกล่าวหาคินบ็อทท์ว่าสะกดจิตปลดล็อกเขา

287
00:19:08,105 --> 00:19:10,691
แต่คุณใช้สารเคมีที่ทำจากสมุนไพรแทนใช่มั้ยล่ะ

288
00:19:12,109 --> 00:19:14,778
หนูรู้ว่าพ่อของคุณเก็บข้อมูล
ประวัติคนนอกกรอบทุกคนในเมืองนี้

289
00:19:14,862 --> 00:19:18,365
เขาน่าจะเล่าเรื่องความลับครอบครัวกัลพิน
ตั้งแต่สมัยคุณยังเด็ก

290
00:19:18,448 --> 00:19:20,242
คุณถึงได้เล็งไทเลอร์

291
00:19:20,826 --> 00:19:23,662
คุณปั่นหัวเขาด้วยการเอาตัวจริงของแม่ให้ดู

292
00:19:24,371 --> 00:19:27,457
แต่ไทเลอร์ไม่รู้ว่า
ความจริงไม่ได้ปลดปล่อยเขาเป็นอิสระ

293
00:19:27,541 --> 00:19:28,709
เสียใจด้วยจริงๆ

294
00:19:30,460 --> 00:19:32,045
แต่จะทำให้เขาเป็นทาสคุณ

295
00:19:32,629 --> 00:19:35,424
ช่วงแรกมันก็น่ากลัว คุณจึงใช้ทั้งถ้ำและโซ่ตรวน

296
00:19:37,676 --> 00:19:40,304
แต่ในที่สุดเขาก็เต็มใจยอมเป็นข้ารับใช้ของคุณ

297
00:19:40,387 --> 00:19:42,681
เมื่อคินบ็อทท์ใกล้จะล่วงรู้ความจริง

298
00:19:42,764 --> 00:19:45,058
คุณก็สั่งไทเลอร์ฆ่าหมอ
แล้วป้ายความผิดให้เซเวียร์

299
00:19:47,728 --> 00:19:48,562
พอเสียที

300
00:19:50,689 --> 00:19:53,317
ไทเลอร์ ลูกจ๋า
ทำให้แม่ปลื้มหน่อย ปิดปากนังนี่ที

301
00:19:54,067 --> 00:19:54,985
อย่างถาวร

302
00:19:55,068 --> 00:19:56,486
เขาไม่ได้อยู่ข้างคุณแล้ว

303
00:19:56,570 --> 00:19:59,239
ไทเลอร์จะยอมฉันทุกอย่าง

304
00:20:01,575 --> 00:20:03,285
จำได้ไหมว่าฉันบอกไว้ยังไง

305
00:20:04,036 --> 00:20:05,996
ฉันทำให้เธอเห็นตัวตนที่แท้จริง

306
00:20:08,248 --> 00:20:10,667
สิ่งที่พวกนั้นทำกับแม่ของเธอ…

307
00:20:12,211 --> 00:20:14,755
พวกนอกกรอบทำให้เธอกลายเป็นสัตว์ประหลาด

308
00:20:16,798 --> 00:20:19,927
ถ้าคุณเกลียดแต่พวกนอกกรอบ
ทำไมเขาถึงฆ่าคนธรรมดาด้วย

309
00:20:21,511 --> 00:20:23,680
พวกเขาเป็นแค่เบี้ยในเกมใหญ่

310
00:20:24,473 --> 00:20:26,016
ก็เหมือนเธอนะ เวนส์เดย์

311
00:20:26,099 --> 00:20:29,561
เธอประมาทสถานการณ์อีกแล้ว

312
00:20:30,062 --> 00:20:31,855
เราไม่คิดจะให้เธอขึ้นรถไฟไปได้ตั้งแต่ต้น

313
00:20:31,939 --> 00:20:34,024
ฉันส่งไทเลอร์ไปดักรอ

314
00:20:34,691 --> 00:20:36,568
หนูไม่ได้ไปที่สถานีตั้งแต่ต้น

315
00:20:37,444 --> 00:20:38,445
ได้ยินพอหรือยัง

316
00:20:46,078 --> 00:20:47,955
ทาสของคุณน่าจะยังรออยู่ที่สถานี

317
00:20:48,872 --> 00:20:51,625
อย่าทำให้เรื่องมันยากไปกว่านี้ มาริลีน

318
00:20:53,168 --> 00:20:54,586
ฉันชื่อลอเรล!

319
00:21:06,223 --> 00:21:09,184
ครูใหญ่วีมส์!

320
00:21:21,863 --> 00:21:23,282
พิษไนท์เฉด

321
00:21:23,365 --> 00:21:24,992
เป็นจุดจบที่เหมาะดี ว่าไหมล่ะ

322
00:21:50,934 --> 00:21:51,935
เป็นอะไรมั้ย

323
00:21:52,477 --> 00:21:55,188
คงไม่ใช่จู่ๆ ก็แปลงเป็นหมาป่าต่อหน้างี้นะ

324
00:21:55,272 --> 00:21:57,107
คืนนี้คืนจันทร์เพ็ญสีเลือดน่ะ

325
00:21:57,607 --> 00:21:59,401
ฉันยังโอเค คิดว่านะ

326
00:22:01,570 --> 00:22:02,904
แต่แบบนี้ก็ช่วยได้

327
00:22:15,667 --> 00:22:18,170
อ้าว! ยูจีน เป็นไงบ้าง

328
00:22:18,253 --> 00:22:19,421
เห็นเวนส์เดย์รึเปล่า

329
00:22:20,005 --> 00:22:22,716
ไม่เห็น เขาออกไปตั้งแต่บ่าย
ไม่ได้แวะไปเยี่ยมนายเหรอ

330
00:22:22,799 --> 00:22:25,761
ฟังนะ เวนส์เดย์กับครูใหญ่วีมส์
จะไปเผชิญหน้ากับครูธอร์นฮิล

331
00:22:25,844 --> 00:22:27,804
ตั้งแต่นั้นก็ไม่ได้ข่าวอะไรจากทั้งสองคนเลย

332
00:22:27,888 --> 00:22:29,598
ไปเผชิญหน้าครูธอร์นฮิลเรื่องอะไร

333
00:22:29,681 --> 00:22:31,850
เพราะนางอยู่เบื้องหลังทุกอย่าง

334
00:22:31,933 --> 00:22:33,894
เขาเป็นผู้ร้าย… ผู้หญิงร้าย

335
00:22:33,977 --> 00:22:35,395
เรียกว่าเป็นคนร้ายสุดๆ แล้วกัน

336
00:22:35,479 --> 00:22:38,190
โอเค เอแจ็กซ์กับฉันจะไปดูที่เรือนกระจก

337
00:22:38,774 --> 00:22:42,694
- ไง นายผึ้ง ยินดีต้อนรับกลับโลก
- เขามาทำอะไรในห้องเธอ

338
00:22:45,864 --> 00:22:46,865
อะไร…

339
00:22:50,827 --> 00:22:52,579
ช้าๆ หน่อย เกิดอะไรขึ้น

340
00:22:56,750 --> 00:22:57,834
ครูใหญ่วีมส์เหรอ

341
00:22:57,918 --> 00:22:59,628
- อีนิด เกิดอะไรขึ้น
- เวนส์เดย์ล่ะ

342
00:23:00,921 --> 00:23:03,006
ไทเลอร์กับธอร์นฮิลจับตัวไปเหรอ

343
00:23:03,090 --> 00:23:04,257
ที่ไหน

344
00:23:05,008 --> 00:23:07,010
สุสานแคร็กสโตน อะไรเนี่ย

345
00:23:08,845 --> 00:23:10,222
ไนท์เฉดคือใครกัน

346
00:23:13,308 --> 00:23:14,935
เดี๋ยวจะอธิบายระหว่างทาง

347
00:23:16,061 --> 00:23:17,062
มาเร็ว

348
00:23:17,687 --> 00:23:19,481
ทุกคน

349
00:23:20,565 --> 00:23:21,983
ใจเย็นๆ ยูจีน

350
00:23:22,067 --> 00:23:24,111
กอร์กอนนั่นมันงี่เง่า

351
00:23:24,778 --> 00:23:26,655
เรื่องนี้อาจจะอันตราย

352
00:23:26,738 --> 00:23:29,199
ถ้าอีนิดพูดถูก แล้วเวนส์เดย์ถูกจับตัวไป

353
00:23:29,282 --> 00:23:31,701
- เราต้องโทรแจ้งนายอำเภอ
- แม่ ผมต้องไป

354
00:23:31,785 --> 00:23:35,455
เวนส์เดย์เป็นเพื่อนคนเดียวของผม
ถ้าเพื่อนเดือดร้อน ผมต้องไปช่วย

355
00:23:35,539 --> 00:23:36,623
มันกฎของรังผึ้ง

356
00:24:16,329 --> 00:24:19,207
นี่มันก็เดจาวูหน่อยๆ เนอะ

357
00:24:20,083 --> 00:24:22,627
เว้นแต่ฉันจะไม่ร้องไห้โวยวายเป็นเด็กๆ

358
00:24:22,711 --> 00:24:25,297
ไทเลอร์ ไปรอที่ข้างเรือ

359
00:24:26,047 --> 00:24:26,923
ใช่

360
00:24:27,591 --> 00:24:29,801
ฟังคำสั่งเจ้านายซะ เป็นไฮด์น่ารักน่าชัง

361
00:24:37,434 --> 00:24:38,685
ต้องยอมรับเลย

362
00:24:39,352 --> 00:24:42,355
เอาเรื่องแปลงร่างของวีมส์มาเล่นเกือบได้ผล

363
00:24:43,773 --> 00:24:45,192
แต่ก็อย่างที่พ่อฉันชอบพูดไว้

364
00:24:45,775 --> 00:24:49,404
"อยากเอาชนะพวกนอกกรอบ
ต้องคิดให้นอกกรอบกว่าพวกมัน"

365
00:24:50,947 --> 00:24:54,242
รู้ไหม เราสืบเชื้อสายรากเหง้าไปได้
ถึงโจเซฟ แคร็กสโตนเองเลย

366
00:24:54,784 --> 00:24:57,037
งั้นก็มาจากสายเลือด
ฆาตกรโรคจิตเหมือนกันน่ะสิ

367
00:24:57,120 --> 00:25:00,123
โจเซฟ แคร็กสโตนมีวิสัยทัศน์

368
00:25:00,207 --> 00:25:02,792
อุทิศตนในการปกป้องคนธรรมดา
จากพวกนอกกรอบ

369
00:25:02,876 --> 00:25:04,669
จนกระทั่งชีวิตของเขาถูกคร่าไปก่อนกาล

370
00:25:04,753 --> 00:25:07,380
โดยบรรพบุรุษของเธอ นังกู๊ดดี้ แอดดัมส์

371
00:25:07,964 --> 00:25:10,008
จากนั้น ก็เหมือนได้คืบจะเอาศอก

372
00:25:10,091 --> 00:25:13,470
พวกนั้นขโมยที่ดินของเขา
ไปสร้างไอ้โรงเรียนสยองชวนแสยง

373
00:25:19,142 --> 00:25:20,060
แต่

374
00:25:21,478 --> 00:25:23,021
ตลอดเวลาหลายศตวรรษ

375
00:25:23,104 --> 00:25:26,816
ตระกูลฉันยังยึดมั่นกับภารกิจของแคร็กสโตน

376
00:25:27,400 --> 00:25:29,694
พี่ชายก็สละชีพเพื่อการนั้น

377
00:25:30,278 --> 00:25:32,781
ฉันตัดสินใจจะใช้อีกวิธีหนึ่ง

378
00:25:32,864 --> 00:25:33,990
วิธีเหนือธรรมชาติ

379
00:25:34,991 --> 00:25:38,370
ไทเลอร์เก็บอวัยวะต่างๆ มา
เพื่อจะปลุกผีแคร็กสโตน

380
00:25:38,453 --> 00:25:42,624
คนผู้เดียวซึ่งเกือบกำจัดพวกนอกกรอบได้สำเร็จ

381
00:25:43,833 --> 00:25:45,126
เราชุบชีวิตคนตายไม่ได้

382
00:25:45,627 --> 00:25:46,670
เชื่อเถอะ ลองมาแล้ว

383
00:25:47,545 --> 00:25:51,341
ฉันเชื่อว่ากู๊ดดี้ แอดดัมส์
บรรพบุรุษของเธอจะไม่เห็นด้วย

384
00:25:51,925 --> 00:25:53,176
คัมภีร์แห่งเงาของกู๊ดดี้

385
00:25:53,260 --> 00:25:55,929
คุณคือคนที่ขโมยเล่มต้นฉบับจากพิลกริมเวิลด์

386
00:25:56,805 --> 00:25:59,558
กู๊ดดี้ฆ่าแคร็กสโตนอย่างเดียวยังไม่พอ

387
00:25:59,641 --> 00:26:01,726
นางยังต้องสาปดวงวิญญาณของเขาไว้อีก

388
00:26:03,228 --> 00:26:04,938
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน

389
00:26:06,106 --> 00:26:07,524
แหม เวนส์เดย์จ๋า

390
00:26:08,191 --> 00:26:09,776
เธอคือกุญแจยังไงล่ะ

391
00:26:09,859 --> 00:26:13,488
การที่เธอมาเข้าเนเวอร์มอร์
ทำให้กลไกฝืดๆ ในแผนของฉันเริ่มหมุน

392
00:26:13,989 --> 00:26:18,076
กู๊ดดี้ผนึกแคร็กสโตนไว้ในโลงโดยใช้ผนึกโลหิต

393
00:26:18,159 --> 00:26:21,079
มีแต่ผู้สืบสายเลือดโดยตรงของมันจึงจะเปิดได้

394
00:26:21,913 --> 00:26:23,039
เจ้าคือกุญแจ

395
00:26:23,123 --> 00:26:26,293
ผู้สืบเชื้อสายตัวเป็นๆ ในคืนจันทร์เพ็ญสีเลือด

396
00:26:26,835 --> 00:26:30,130
ฉันจึงรอเวลา

397
00:26:30,213 --> 00:26:32,632
และทำให้เธอรู้สึกเป็นคนพิเศษ

398
00:26:32,716 --> 00:26:34,843
จนกระทั่งพร้อมจะถูกบูชายัญ

399
00:26:39,598 --> 00:26:40,473
เงียบสิ!

400
00:26:41,725 --> 00:26:43,059
ซานติอาโก ว่าไง

401
00:26:43,143 --> 00:26:44,728
นายคะ เกิดเหตุแล้ว

402
00:26:44,811 --> 00:26:47,314
แม่ของยูจีน อ็อททิงเจอร์เพิ่งโทรมา ร้อนรนมาก

403
00:26:47,397 --> 00:26:51,067
- เกิดอะไรสักอย่างที่เนเวอร์มอร์
- ส่งรถตำรวจไปที่นั่นด่วน

404
00:26:51,151 --> 00:26:52,819
นั่นแหละเหตุ ฉันส่งไม่ได้

405
00:26:52,902 --> 00:26:55,196
ยางรถสายตรวจของเราถูกกรีดเละหมด

406
00:26:55,280 --> 00:26:56,740
ทุกล้อรถทุกคันเลย

407
00:26:56,823 --> 00:26:58,116
ก็ได้ เดี๋ยวผมไปเอง

408
00:29:02,323 --> 00:29:04,075
ข้าเป็นสายเลือดของท่าน

409
00:29:04,159 --> 00:29:09,330
ข้าปลุกท่านมาเพื่อให้กำจัดพวกนอกกรอบ
จากโลกนี้ให้สิ้นซาก

410
00:29:15,378 --> 00:29:18,673
การชำระแค้นของข้าจะรวดเร็วเฉียบขาด

411
00:29:20,675 --> 00:29:21,509
ของฉันก็เหมือนกัน

412
00:29:23,970 --> 00:29:25,597
กู๊ดดี้ แอดดัมส์

413
00:29:26,848 --> 00:29:28,600
ยังตามมาหลอกหลอนข้าไม่เลิก

414
00:29:28,683 --> 00:29:31,728
เจ้าจะต้องทรมานด้วยชะตาเดียวกัน
กับที่เจ้าทำกับข้า

415
00:29:33,897 --> 00:29:36,774
จงตกนรกหมกไหม้ชั่วกัปชั่วกัลป์

416
00:29:38,860 --> 00:29:40,904
แบบที่คู่ควร

417
00:29:53,917 --> 00:29:55,877
ฝันดีนะ เวนส์เดย์

418
00:30:04,594 --> 00:30:08,389
ไม่อยากเชื่อว่านายอยู่ในชมรมลับ
แล้วไม่ยอมบอกฉัน

419
00:30:09,265 --> 00:30:11,017
เพราะว่า คือ…

420
00:30:12,310 --> 00:30:13,394
มันเป็นความลับไง

421
00:30:15,772 --> 00:30:17,565
บิยังก้า ดาวิน่า…

422
00:30:17,649 --> 00:30:18,983
เคนท์ด้วยเหรอ

423
00:30:19,067 --> 00:30:21,110
เอาจริง ขนาดเคนท์ยังได้เข้าเหรอ

424
00:30:21,194 --> 00:30:23,446
ชมรมนี้มันเลือกคนยังไง

425
00:30:23,530 --> 00:30:25,907
ไอ้ที่ว่าธอร์นฮิลจิตป่วนนี่มันไปไงมาไง

426
00:30:25,990 --> 00:30:29,035
นางฆ่าวีมส์แล้วจับเวนส์เดย์ไปที่สุสานแคร็กสโตน

427
00:30:29,702 --> 00:30:32,789
เราต้องพาทุกคนในโรงเรียน
อพยพไปที่ปลอดภัยก่อนจะสาย

428
00:30:32,872 --> 00:30:34,082
เพราะสิ่งนี้กำลังจะเกิดขึ้น

429
00:30:34,791 --> 00:30:36,376
ให้ดึงสัญญาณเตือนไฟไหม้มั้ย

430
00:30:36,459 --> 00:30:39,087
เราไม่อยากให้คนแตกตื่น
แล้วทำให้ไทเลอร์หรือธอร์นฮิลรู้ตัว

431
00:30:39,963 --> 00:30:41,548
งั้นจะพาทุกคนออกไปยังไง

432
00:30:42,799 --> 00:30:44,842
เราจะใช้เพลงไซเรนกล่อมทุกคน

433
00:30:51,808 --> 00:30:53,810
ฉันกับธิงจะไปหาเวนส์เดย์

434
00:30:54,727 --> 00:30:56,646
โอเค ไนท์เฉดตลอดไป

435
00:30:59,190 --> 00:31:01,734
เอาจริง มีดีดนิ้วเป็นรหัสลับอีก

436
00:31:10,785 --> 00:31:11,703
เวนส์เดย์

437
00:31:15,540 --> 00:31:17,500
มาพาฉันไปโลกหน้าเหรอ

438
00:31:17,584 --> 00:31:21,004
ฟังให้ดี ต้องแทงแคร็กสโตน
ให้ทะลุหัวใจดำมืดของมัน

439
00:31:21,879 --> 00:31:24,632
เป็นทางเดียวที่จะกำจัดมันไปได้ตลอดกาล

440
00:31:25,216 --> 00:31:27,510
สายตาผีของเธอเพี้ยนหรือไง ฉันจะตายอยู่แล้ว

441
00:31:28,094 --> 00:31:29,429
สร้อยที่ใส่

442
00:31:29,512 --> 00:31:30,847
เป็นของขลังที่ทรงพลังมาก

443
00:31:32,515 --> 00:31:35,018
แม่บอกว่ามันเอาไว้เรียกนิมิต

444
00:31:35,101 --> 00:31:37,395
มันยังเป็นสื่อใช้เรียกวิญญาณได้ด้วย

445
00:31:37,478 --> 00:31:40,690
สร้อยนั่นจะทำให้ข้าผ่านเข้าร่าง
และรักษาแผลให้เจ้าได้

446
00:31:40,773 --> 00:31:43,901
แต่รู้ไว้นะ เมื่อทำแล้วเจ้าจะไม่ได้พบข้าอีก

447
00:31:44,694 --> 00:31:46,613
โรงเรียนนี้ต้องการเจ้า เวนส์เดย์

448
00:32:39,791 --> 00:32:41,918
มาหยุดกลางป่าทำไม

449
00:32:42,001 --> 00:32:45,213
- คุณตามดูไอ้ลูกสัตว์ประหลาดน่ะนะ
- หุบปากเลย

450
00:32:48,966 --> 00:32:50,134
เฮ้ย เดี๋ยวสิ

451
00:32:50,802 --> 00:32:52,387
เฮ้ย! แล้วผมล่ะ

452
00:32:52,470 --> 00:32:53,513
ไงเนี่ย… อย่าสิ!

453
00:32:54,555 --> 00:32:56,099
โอ๊ย ไอ้เวร!

454
00:32:57,141 --> 00:32:59,602
มาเร็ว รีบเดินแต่ไม่ต้องแตกตื่น

455
00:32:59,686 --> 00:33:01,896
- ดีมาก เดินไปเรื่อยๆ
- บิยังก้า

456
00:33:04,399 --> 00:33:05,566
เกิดอะไรขึ้นกันแน่

457
00:33:06,150 --> 00:33:08,986
อันตรายกำลังมา ไม่มีเวลาให้รั้งรอ

458
00:33:14,283 --> 00:33:16,577
ตามมา มาเร็ว ให้ไว

459
00:33:32,593 --> 00:33:33,678
โอ๊ยตาย

460
00:33:34,178 --> 00:33:35,805
ตายแล้วตาย

461
00:33:36,305 --> 00:33:37,765
เอาจริงอะไรจริง!

462
00:33:40,476 --> 00:33:41,853
ธิง ฉันจะแปลงร่างแล้ว!

463
00:33:55,616 --> 00:33:57,201
ลอเรลบอกว่าเธอตายไปแล้ว

464
00:33:57,744 --> 00:33:59,162
ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นมากละ

465
00:33:59,746 --> 00:34:01,039
เหมือนแมลงสาบเลย

466
00:34:01,122 --> 00:34:03,291
อย่ามา ยอกันตอนนี้ก็ไม่ช่วยหรอก

467
00:34:06,627 --> 00:34:07,920
นายจบไม่สวยแน่

468
00:34:42,663 --> 00:34:43,539
อีนิดเหรอ

469
00:34:45,083 --> 00:34:45,917
อีนิด!

470
00:34:54,175 --> 00:34:55,927
ฉันต้องกลับไปที่โรงเรียนก่อน

471
00:35:02,100 --> 00:35:05,770
บอกไม่ถูกเลยว่าฉันรอจังหวะนี้มานานแค่ไหน
ช่างมีความหมายต่อตระกูลของฉัน

472
00:35:05,853 --> 00:35:07,271
เงียบเสีย นางนี่!

473
00:35:08,231 --> 00:35:13,069
ไปให้พ้น มิฉะนั้นข้าจะกระชากลิ้น
ในปากเน่าๆ ของเจ้ามาตัดทิ้ง

474
00:35:14,987 --> 00:35:16,197
เขาถึงว่าอย่าได้เจอไอดอล

475
00:35:27,875 --> 00:35:31,337
ข้าจะกวาดล้างตัววิปริตอย่างพวกเจ้า
ให้หมดโลก!

476
00:35:51,107 --> 00:35:52,483
เอ้อ!

477
00:35:52,567 --> 00:35:53,651
เว้ย!

478
00:35:53,734 --> 00:35:55,153
สุด ธิง!

479
00:36:23,848 --> 00:36:24,807
ไทเลอร์

480
00:36:24,891 --> 00:36:26,434
ลูก นั่นลูกจริงๆ เหรอ

481
00:37:36,462 --> 00:37:37,797
สวัสดี นักแสวงบุญ

482
00:37:41,217 --> 00:37:43,427
ใจของเจ้ายังเต้นเร่าอยู่ได้อย่างไร

483
00:37:44,011 --> 00:37:46,722
มนตร์ดำจากขุมนรกใดกัน

484
00:37:46,806 --> 00:37:48,057
อย่าทำอะไรเธอ!

485
00:38:01,070 --> 00:38:01,904
ไม่นะ!

486
00:38:04,782 --> 00:38:07,827
- แย่แล้ว
- ฉันไม่เป็นไร พาคนออกไปจากที่นี่ก่อน

487
00:38:09,161 --> 00:38:10,538
ไปสิ!

488
00:38:10,621 --> 00:38:11,455
โอเค

489
00:38:15,668 --> 00:38:17,503
มาเร็ว ทุกคน ไปกันเลย!

490
00:38:59,378 --> 00:39:01,922
ข้าจักส่งเจ้ากลับนรก

491
00:40:13,869 --> 00:40:15,830
เอาปืนมาลงสนามดวลดาบ

492
00:40:16,831 --> 00:40:19,583
น่าจะเป็นการตัดสินใจฉลาดๆ
ครั้งแรกของคุณในวันนี้

493
00:40:19,667 --> 00:40:21,836
ฉันอาจไม่ได้ฆ่าพวกนอกกรอบทุกคน

494
00:40:21,919 --> 00:40:24,338
แต่อย่างน้อยก็ได้ฆ่าแก เวนส์เดย์

495
00:40:52,450 --> 00:40:54,994
เออ มายุ่งกับเนเวอร์มอร์ก็ต้องโดนงี้

496
00:40:55,703 --> 00:40:56,537
อีผี

497
00:40:59,415 --> 00:41:01,625
ผึ้งหึ่งต้องรวมฝูงกันไว้ เนอะ

498
00:41:12,386 --> 00:41:13,971
จากนี้ฉันจัดต่อเอง

499
00:41:14,054 --> 00:41:15,639
หรือควรจะเรียกนายอำเภอ

500
00:41:15,723 --> 00:41:16,724
หันหลังไป ยูจีน

501
00:41:38,370 --> 00:41:39,413
อีนิดเหรอ

502
00:42:17,535 --> 00:42:18,494
เวนส์เดย์อยู่ไหนล่ะ

503
00:44:28,749 --> 00:44:29,833
ก็ไม่ค่อยอยากยอมรับนะ

504
00:44:30,334 --> 00:44:32,211
แต่ฉันคงคิดถึงครูใหญ่วีมส์

505
00:44:33,420 --> 00:44:34,630
บางทีเขาก็กวนส้น

506
00:44:37,424 --> 00:44:38,550
แต่เป็นคนอึด

507
00:44:39,802 --> 00:44:42,971
และยอมสละชีพเพื่อโรงเรียนนี้ซึ่งเขารักจริงๆ

508
00:44:45,849 --> 00:44:47,601
เรื่องนั้นฉันนับถือใจเขาเลย

509
00:44:49,186 --> 00:44:50,646
เขาเป็นพวกเดียวกับเรา

510
00:45:02,199 --> 00:45:06,453
ไหนๆ ชั้นเรียนก็ยกเลิกทั้งเทอม
เธอต้องไปเยี่ยมฉันที่ซานฟรานซิสโกนะ

511
00:45:06,537 --> 00:45:09,289
แทบรับประกันได้เลยว่า
จะมีหมอกกับฝนปรอยทุกวัน

512
00:45:09,373 --> 00:45:10,541
ฟังแล้วน่าสนใจ

513
00:45:11,041 --> 00:45:11,917
บิยังก้า

514
00:45:13,335 --> 00:45:14,837
ฉันยังไม่ได้ขอบคุณเธอ

515
00:45:15,754 --> 00:45:17,714
ปีหน้าเราต้องได้แชมป์ฟันดาบ

516
00:45:17,798 --> 00:45:20,634
อย่ามัวเหลิงจนไม่ซ้อม
เพราะฆ่านักแสวงบุญเหนือโลกได้ตัวนึงล่ะ

517
00:45:58,422 --> 00:46:00,132
ได้ข่าวว่านายเป็นอิสระแล้ว

518
00:46:01,383 --> 00:46:03,844
ใช่ ข้อหาทุกอย่างถูกยกเลิก

519
00:46:05,471 --> 00:46:06,472
คืองี้

520
00:46:06,555 --> 00:46:09,308
ตอนอยู่ในคุก ฉันพูดอะไรไปหลายอย่าง

521
00:46:11,018 --> 00:46:14,480
การเป็นเพื่อนเธอควรมีคำเตือนล่วงหน้า
แต่ฉันก็ไม่เคยเจอ

522
00:46:14,563 --> 00:46:17,191
คนที่คิดจะรับลูกธนูแทนฉันเท่าไหร่ เพราะงั้น…

523
00:46:18,025 --> 00:46:20,152
ยินดีต้อนรับสู่ศตวรรษที่ 21 แอดดัมส์

524
00:46:27,242 --> 00:46:28,786
เบอร์ฉันอยู่ในนั้นอยู่แล้ว

525
00:46:29,912 --> 00:46:31,163
กล้าดีนะ

526
00:46:32,414 --> 00:46:34,666
หวังว่าคงไม่คิดว่าฉันจะโทรหา

527
00:46:34,750 --> 00:46:36,001
ไม่ ไม่คิดหรอก

528
00:46:38,086 --> 00:46:39,838
แค่ส่งข้อความก็พอใจละ

529
00:46:42,674 --> 00:46:44,510
รู้ใช่มั้ยว่าเขาส่งข้อความกันยังไง

530
00:46:46,470 --> 00:46:48,055
ลาก่อน เซเวียร์

531
00:46:51,517 --> 00:46:53,936
นี่ แล้วเทอมหน้าจะกลับมารึเปล่า

532
00:46:56,188 --> 00:46:57,606
กลับ ไม่กลับ ไม่แน่

533
00:47:31,723 --> 00:47:33,308
สตอล์คเกอร์คนแรกในชีวิต

534
00:47:34,810 --> 00:47:38,355
การโดนบังคับให้พักร้อนรอบนี้
อาจน่าสนใจกว่าที่คิดไว้

535
00:47:40,941 --> 00:47:43,569
เรื่องนี้ต่างจากนิยายของฉัน
ปมปริศนายังคลี่คลายไม่ครบ

536
00:47:44,152 --> 00:47:45,946
ใช่ว่าทุกข้อสงสัยมีคำตอบ

537
00:47:46,029 --> 00:47:49,157
ยังมีความลับซุ่มอยู่ในมุมมืดของเจริโค

538
00:47:53,412 --> 00:47:56,540
ลอเรล เกทส์กับไทเลอร์
เป็นแค่เบี้ยในเกมที่ใหญ่กว่านี้หรือไม่

539
00:47:57,791 --> 00:48:00,586
สตอล์คเกอร์ในวันนี้
คือศัตรูตัวดีในวันหน้าหรือเปล่า

540
00:48:04,590 --> 00:48:07,092
จบค้างขนาดนี้ คาใจแทบตายแล้วสินะ

541
00:49:56,451 --> 00:49:58,203
คำบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม