1
00:00:06,376 --> 00:00:09,793
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:15,251 --> 00:00:16,334
‎ฟื้นสิ

3
00:00:18,626 --> 00:00:20,834
‎ฟื้นสิ กลับมาเร็ว

4
00:00:22,501 --> 00:00:24,418
‎ไม่เอาน่า อันยา กลับมาสิ

5
00:00:37,209 --> 00:00:38,209
‎นี่

6
00:00:38,293 --> 00:00:39,168
‎ให้ตายสิ อันยา

7
00:00:39,251 --> 00:00:41,834
‎นี่ๆ เป็นอะไรหรือเปล่า

8
00:00:42,584 --> 00:00:43,751
‎เธอโอเคไหม

9
00:00:46,293 --> 00:00:47,334
‎มีอะไรเหรอ

10
00:00:49,751 --> 00:00:53,459
‎เห็นไหม มันอยู่นั่นไง

11
00:00:59,459 --> 00:01:00,876
‎เพราะกินยาเกินขนาดน่ะ

12
00:01:01,543 --> 00:01:03,334
‎น่าจะกินเป็นกำมือเลยล่ะ

13
00:01:04,001 --> 00:01:05,168
‎หายากินเอง

14
00:01:07,126 --> 00:01:08,209
‎เธอไม่รู้เลยเหรอ

15
00:01:09,043 --> 00:01:11,543
‎เห็นมาร์คพูดตอนไปถึงที่นั่น…

16
00:01:13,668 --> 00:01:17,584
‎หนูได้ยินเขาถามใครสักคนเรื่องคำสั่งห้ามกู้ชีพ

17
00:01:18,668 --> 00:01:20,126
‎อันยาปฏิเสธการกู้ชีพเหรอคะ

18
00:01:20,793 --> 00:01:23,668
‎- เขาไม่ได้บอกเธอสินะ
‎- ทำไมคุณไม่บอกหนูล่ะ

19
00:01:24,793 --> 00:01:27,918
‎หนูเป็นเพื่อนร่วมห้องนะคะ
‎ถ้าใครจะต้องรู้ก็ควรเป็น…

20
00:01:30,418 --> 00:01:32,334
‎ถ้าหนูรู้ หนูคงไม่…

21
00:01:32,876 --> 00:01:35,376
‎- ไม่รู้สิ หนูคงจะ…
‎- จะทำเหมือนเดิม ฉันว่านะ

22
00:01:37,751 --> 00:01:41,251
‎คำสั่งห้ามกู้ชีพไม่ได้แปลว่าห้ามรักษา

23
00:01:42,626 --> 00:01:46,709
‎ฉันพูดเสมอว่าไบรท์คลิฟฟ์
‎เคารพสิทธิ์ในการตัดสินใจ ไม่เคยเปลี่ยน

24
00:01:47,334 --> 00:01:50,459
‎แต่อีลองก้า เราจะไม่ยอมอยู่เฉย

25
00:01:50,543 --> 00:01:53,334
‎ดูคนกินยาที่หามาเองเกินขนาดหรอกนะ

26
00:01:53,959 --> 00:01:56,043
‎ฉันดีใจมากที่เธอเองก็ไม่ทำแบบนั้น

27
00:01:56,126 --> 00:01:57,584
‎เธอทำถูกแล้วล่ะ

28
00:02:04,209 --> 00:02:05,293
‎ขอโทษนะ

29
00:02:07,043 --> 00:02:07,959
‎ฉันไม่รู้เลย

30
00:02:09,334 --> 00:02:11,626
‎ฉันไม่รู้และไม่น่า…

31
00:02:12,834 --> 00:02:14,209
‎ไม่น่าเข้าไปยุ่งเลย

32
00:02:14,793 --> 00:02:15,751
‎ฉันขอโทษ อันยา

33
00:02:17,918 --> 00:02:19,084
‎ไม่เป็นไร

34
00:02:20,043 --> 00:02:21,001
‎เป็นไงบ้าง

35
00:02:23,376 --> 00:02:24,376
‎โอเคไหม

36
00:02:26,251 --> 00:02:28,543
‎ฉันไม่รู้ว่าเธอจำได้ไหม แต่…

37
00:02:30,251 --> 00:02:33,501
‎เธอร้องโวยวายหนักเลยตอนที่ฟื้น…

38
00:02:34,584 --> 00:02:37,168
‎เธอถามว่าฉันเห็นอะไรหรือเปล่า

39
00:02:38,418 --> 00:02:40,001
‎เธอเห็นอะไร อันยา

40
00:02:44,418 --> 00:02:45,376
‎ฉันเมายา

41
00:02:46,626 --> 00:02:48,626
‎- ฉันไม่เห็นอะไรทั้งนั้น
‎- เธอเห็นสิ

42
00:02:49,626 --> 00:02:53,209
‎เธอพูดถึงสิ่งที่เรเชลพูดในช่วงท้ายของชีวิต

43
00:02:54,001 --> 00:02:57,209
‎- เรื่องเงาอะไรนั่นน่ะ
‎- ไม่มีเงา

44
00:02:58,293 --> 00:02:59,334
‎เพ้อเจ้อทั้งนั้น

45
00:03:00,209 --> 00:03:01,251
‎เข้าใจไหม

46
00:03:02,668 --> 00:03:03,668
‎ฉันไม่ได้เห็นอะไร

47
00:03:05,459 --> 00:03:06,293
‎ฉันเมายา

48
00:03:16,459 --> 00:03:17,376
‎อีลองก้า

49
00:03:22,376 --> 00:03:24,209
‎เป็นยังไงบ้าง เธอโอเคไหม

50
00:03:27,293 --> 00:03:28,418
‎ไม่รู้สิ

51
00:03:29,418 --> 00:03:31,459
‎ฉันพอนึกออกว่าตอนนี้เธอรู้สึกยังไง

52
00:03:33,209 --> 00:03:34,209
‎แต่เธอ…

53
00:03:34,959 --> 00:03:36,459
‎ต้องใจดีกับตัวเองบ้างนะ

54
00:03:37,834 --> 00:03:39,334
‎พูดง่ายกว่าทำเนอะ

55
00:03:40,959 --> 00:03:42,126
‎มานี่หน่อยสิ

56
00:03:44,334 --> 00:03:46,043
‎แป๊บเดียวเอง เอาน่า มานี่มา

57
00:03:59,084 --> 00:04:01,584
‎- อะไรน่ะ
‎- ไม่มีอะไร

58
00:04:15,334 --> 00:04:19,251
‎บันทึกพารากอน
‎เป็นของผู้หญิงที่เรียกตัวเองว่าอะธีน่า

59
00:04:20,501 --> 00:04:22,876
‎เธออายุ 16 ตอนที่หนีไป

60
00:04:22,959 --> 00:04:24,584
‎และนี่คือเรื่องราวของเธอ

61
00:04:26,376 --> 00:04:29,751
‎ลัทธิต่างๆ แพร่หลายในอเมริกา
‎ในช่วงทศวรรษที่ 1920 และ 1930

62
00:04:29,834 --> 00:04:31,918
‎และเป็นที่นิยมมากในทศวรรษที่ 1940

63
00:04:32,001 --> 00:04:32,918
‎ลัทธิไซคีอานา

64
00:04:33,001 --> 00:04:33,834
‎(ลัทธิลึกลับสลายตัวหลังตำรวจบุกจับ)

65
00:04:33,918 --> 00:04:37,543
‎ลัทธิซิลเวอร์ลีเจียน
‎และลัทธิไอแอมกลายเป็นข่าวใหญ่

66
00:04:37,626 --> 00:04:40,709
‎แต่พารากอนนั้นน่าสลดใจที่สุดก็ว่าได้

67
00:04:40,793 --> 00:04:41,626
‎(เหตุสลดพารากอน อุบัติเหตุหรือฆาตกรรม)

68
00:04:41,709 --> 00:04:44,834
‎ลัทธินี้ก่อตั้งขึ้นในปี 1931 โดยเรจิน่า บัลลาร์ด

69
00:04:44,918 --> 00:04:46,584
‎ที่ต่อมาเรียกตัวเองว่า "อะเซโซ"

70
00:04:46,668 --> 00:04:48,501
‎ตามชื่อเทพีแห่งการรักษาของกรีก

71
00:04:48,584 --> 00:04:51,168
‎ซึ่งก็เข้าใจได้อย่างน่าเศร้า

72
00:04:51,251 --> 00:04:54,251
‎สามีเธอเสียชีวิตด้วยโรคปอดบวม
‎และลูกชายเสียชีวิตด้วยโรคโปลิโอ

73
00:04:54,334 --> 00:04:57,501
‎เธอจึงตั้งกลุ่มโดยอิงปรัชญาสุขภาพยุคใหม่

74
00:04:57,584 --> 00:05:01,084
‎ซึ่งนำแนวคิดธรรมชาติบำบัด
‎มาใช้ในสถานพยาบาล

75
00:05:01,168 --> 00:05:03,209
‎แต่มันกลับเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น

76
00:05:03,293 --> 00:05:06,543
‎อะเซโซหมกมุ่นกับเทพีกรีกโบราณมาก

77
00:05:06,626 --> 00:05:09,084
‎โดยเฉพาะพี่น้องทั้งห้า

78
00:05:10,001 --> 00:05:12,959
‎พานาเซีย เทพีแห่งสุขภาพสากล

79
00:05:13,043 --> 00:05:15,793
‎ไฮเจีย เทพีแห่งความสะอาด

80
00:05:15,876 --> 00:05:18,668
‎อิอาโซ เทพีแห่งการฟื้นฟู

81
00:05:18,751 --> 00:05:21,209
‎อะเกลอา เทพีแห่งความงาม

82
00:05:21,293 --> 00:05:26,501
‎และอะเซโซ ที่ชื่อเหมือนเธอนั้น
‎เป็นเทพีแห่งการรักษา

83
00:05:26,584 --> 00:05:28,084
‎ด้วยการบูชาที่เหมาะสม

84
00:05:28,168 --> 00:05:32,751
‎อะเซโซคิดว่าเธอมีโอกาสได้รับสิ่งที่มากกว่า
‎การอยู่ดีมีสุขและการหายป่วย

85
00:05:32,834 --> 00:05:35,084
‎เธอเลือกสัญลักษณ์ที่แสดงถึงเวลา

86
00:05:35,751 --> 00:05:37,126
‎นาฬิกาทราย

87
00:05:37,209 --> 00:05:41,459
‎ซึ่งสามารถพลิกไปมาได้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

88
00:05:42,293 --> 00:05:46,043
‎อะเซโซเลือกว่าจะให้สมาชิกคนไหนบ้าง
‎มาเป็นตัวแทนพี่น้องทั้งห้า

89
00:05:46,126 --> 00:05:48,168
‎นอกจากตัวเธอนั่นเอง

90
00:05:48,251 --> 00:05:52,709
‎พวกเธอจึงศึกษาเรื่องการบูชาเทพเจ้าและเทพี
‎แห่งโลกโบราณอย่างลึกซึ้งกว่าเดิม

91
00:05:53,418 --> 00:05:55,418
‎แค่การสวดไม่เพียงพออีกต่อไป

92
00:05:55,501 --> 00:05:56,918
‎ของบูชาก็ยังไม่พอ

93
00:05:57,626 --> 00:06:01,543
‎ในที่สุดเธอก็ข้ามไปสู่พิธีกรรมโบราณที่แท้จริง

94
00:06:01,626 --> 00:06:03,001
‎การสังเวยเลือด

95
00:06:05,918 --> 00:06:07,876
‎อะธีน่าตกใจกับสิ่งที่ได้เห็น

96
00:06:08,501 --> 00:06:12,376
‎เธอไม่ใช่แค่สมาชิกทั่วไป อะเซโซคือแม่ของเธอ

97
00:06:13,084 --> 00:06:15,126
‎เธอได้เห็นพ่อและพี่ชายตัวเองตายไปแล้ว

98
00:06:15,209 --> 00:06:17,918
‎และตอนนี้ยังต้องมาเห็นแม่เสียสติไปอีกคน

99
00:06:18,001 --> 00:06:21,376
‎อะธีน่าขอร้องให้แม่หยุดเพื่อจะดึงสติ

100
00:06:22,168 --> 00:06:24,126
‎เธอรู้แก่ใจว่าต้องหยุดแม่ให้ได้

101
00:06:24,209 --> 00:06:27,918
‎อะธีน่าจึงพาเด็กคนอื่นๆ หนีออกไปกลางดึก

102
00:06:28,001 --> 00:06:30,543
‎เธอพาทุกคนเดินเกือบสองกิโลเมตร
‎ไปยังชุมชนที่ใกล้ที่สุด

103
00:06:31,168 --> 00:06:32,251
‎แล้วก็แจ้งตำรวจ

104
00:06:33,459 --> 00:06:37,126
‎ตำรวจกลับไปที่นั่น แต่ก็ไม่เจอใครที่ไหนสักที่เลย

105
00:06:37,834 --> 00:06:41,501
‎จนกระทั่งพวกเขายอมเชื่ออะธีน่า
‎และลงไปดูที่ห้องใต้ดิน

106
00:06:41,584 --> 00:06:44,876
‎ชั้นใต้ดินซึ่งต้องกดปุ่มลับในลิฟต์ลงไป

107
00:06:49,084 --> 00:06:53,834
‎พวกผู้ใหญ่ตายหมดเพราะถูกพิษ
‎ยกเว้นคนคนเดียว

108
00:06:59,126 --> 00:07:01,501
‎อะเซโซสาบานว่าเป็นอุบัติเหตุ

109
00:07:01,584 --> 00:07:05,501
‎บอกว่าเธอเก็บใบชาผิดต้น
‎มาชงให้พวกเขาดื่มในพิธี

110
00:07:06,501 --> 00:07:08,001
‎แต่นั่นก็แค่เรื่องเล่า

111
00:07:08,668 --> 00:07:11,918
‎เพราะอะธีน่าบอกว่า
‎แม่ของเธอรู้ตัวดีว่าทำอะไรอยู่

112
00:07:13,501 --> 00:07:15,793
‎แม่เธอเคยบอกว่าจะมีพิธีสำคัญ

113
00:07:15,876 --> 00:07:18,668
‎การสังเวยเลือดที่เหล่าเทพีไม่อาจมองข้ามได้

114
00:07:19,418 --> 00:07:23,668
‎การสังเวยเลือดที่จะต่อชีวิตเธอให้ยืนยาวขึ้นไป

115
00:07:24,209 --> 00:07:27,418
‎- เทพีทั้งห้าเหรอ
‎- พี่น้องทั้งห้าน่ะ

116
00:07:28,584 --> 00:07:29,668
‎ชาวกรีกเหรอ

117
00:07:29,751 --> 00:07:33,918
‎ก็ในนี้ชื่อว่าพานาเซีย อิอาโซ อะเซโซ

118
00:07:34,001 --> 00:07:36,126
‎แต่ที่โรมเขาเรียกไม่เหมือนกัน

119
00:07:36,209 --> 00:07:40,751
‎ที่นั่นเรียกคาร์นา เฟโรเนีย
‎วาเลตูโด คาร์เดีย ฟาบริส

120
00:07:41,418 --> 00:07:44,751
‎ส่วนที่อียิปต์จะชื่อเซ็คเมท ไอซิส เซอร์เก็ต

121
00:07:44,834 --> 00:07:46,626
‎อย่างเดียวกันแต่คนละชื่อ

122
00:07:47,334 --> 00:07:49,251
‎โคตรหลอนเลยเรื่องนี้

123
00:07:50,418 --> 00:07:53,918
‎วางยาคนอื่นเพราะตำนานเก่าไร้สาระเนี่ยนะ

124
00:07:54,793 --> 00:07:57,209
‎เธอคิดจริงๆ ว่ามันจะทำให้เธออยู่ได้นานขึ้นไง

125
00:07:57,293 --> 00:07:58,584
‎ได้ผลไหมล่ะ

126
00:07:58,668 --> 00:08:02,293
‎หลังจากนั้นอะเซโซก็หายเข้ากลีบเมฆไป
‎และใช้ชื่อจริงของตัวเอง

127
00:08:02,376 --> 00:08:04,834
‎ฉันเลยไม่รู้ว่าเธออยู่ได้นานแค่ไหน

128
00:08:05,418 --> 00:08:07,168
‎แล้วลูกสาวที่ชื่ออะธีน่าล่ะ

129
00:08:07,251 --> 00:08:08,876
‎นั่นก็ไม่ใช่ชื่อจริงของเธอนะ

130
00:08:08,959 --> 00:08:12,168
‎แถมเธอก็เผ่นจากที่นี่อย่างเร็วที่สุดเลย

131
00:08:13,459 --> 00:08:16,376
‎- แต่ทิ้งสมุดบันทึกไว้เหรอ
‎- และจูเลีย เจย์นก็ไปเจอเข้า

132
00:08:16,918 --> 00:08:19,084
‎เธออ่านแล้วเอาไปซ่อนในห้องสมุด

133
00:08:19,168 --> 00:08:22,043
‎ก่อนจะทิ้งตัวเลขพวกนั้นไว้ให้คนอื่นหา

134
00:08:22,126 --> 00:08:23,459
‎ว่าแต่ทำไมล่ะ

135
00:08:23,543 --> 00:08:26,668
‎เรารู้ว่าไบรท์คลิฟฟ์ว่างลง
‎หลังจากกลุ่มพารากอนไม่อยู่แล้ว

136
00:08:27,293 --> 00:08:29,584
‎ว่างยาวจนสแตนตันมาซื้อในปี 1966

137
00:08:30,209 --> 00:08:32,334
‎เขาเก็บกวาดอะไรออกไปเยอะ
‎แต่พลาดบางอย่างไป

138
00:08:32,959 --> 00:08:34,126
‎สมุดบันทึก ห้องใต้ดิน

139
00:08:34,209 --> 00:08:37,126
‎พอดีกับที่จูเลีย เจย์นเข้ามาเจอทั้งสองอย่าง

140
00:08:38,001 --> 00:08:39,834
‎เธออ่านบันทึกของอะธีน่าที่พูดถึง

141
00:08:39,918 --> 00:08:41,376
‎สิ่งที่พวกนั้นทำจริงๆ เยอะมาก

142
00:08:41,459 --> 00:08:43,376
‎แบบละเอียดยิบเลยล่ะ

143
00:08:43,459 --> 00:08:45,709
‎เธอก่อตั้งชมรมสยองขวัญเที่ยงคืนที่ห้องใต้ดิน

144
00:08:46,418 --> 00:08:47,876
‎แล้วหายป่วยออกจากที่นี่ไป

145
00:08:47,959 --> 00:08:48,918
‎ไม่รู้สิ

146
00:08:49,709 --> 00:08:55,001
‎ฉันลองทำอะไรบ้าๆ มาเยอะนะ
‎แบบบ้าบอหลุดโลกเลยน่ะ

147
00:08:56,626 --> 00:08:58,084
‎ที่จริงมีอะไรก็ลองหมด

148
00:08:58,168 --> 00:09:00,793
‎เพราะฉันก็ไม่อยากตาย
‎เหมือนเราทุกคนนั่นแหละ แต่…

149
00:09:00,876 --> 00:09:02,251
‎จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตามแต่

150
00:09:03,126 --> 00:09:06,626
‎ฉันรู้ว่ากลุ่มพารากอนอยู่ที่นี่
‎ที่ไบรท์คลิฟฟ์นี่แหละ

151
00:09:07,209 --> 00:09:09,501
‎พวกเขานอนบนเตียงเรา นั่งที่โต๊ะเรา

152
00:09:09,584 --> 00:09:11,001
‎เดินไปมาตามทางเดิน

153
00:09:12,293 --> 00:09:14,334
‎อะธีน่าช่วยให้ฉันรู้ว่าพวกเขาเชื่ออะไร

154
00:09:15,418 --> 00:09:17,501
‎ฉันรู้ว่าจูเลียเจอบันทึกเล่มนั้น

155
00:09:18,834 --> 00:09:20,876
‎รู้ว่าชมรมสยองขวัญเที่ยงคืนนัดเจอกัน

156
00:09:20,959 --> 00:09:22,751
‎ที่เดียวกับที่พารากอนทำพิธี

157
00:09:23,834 --> 00:09:26,334
‎และรู้ว่าจูเลียออกจากที่นี่ไปพร้อมร่างกายที่หายดี

158
00:09:30,793 --> 00:09:31,834
‎แล้วเธอคิดจะทำไงล่ะ

159
00:09:33,043 --> 00:09:36,043
‎ไปเก็บลูกเบอร์รี่พิษ หยิบชุดโทก้ามาใส่เหรอ

160
00:09:38,126 --> 00:09:39,251
‎ชุดโทก้าไม่ใช่ของกรีกนะ

161
00:09:44,543 --> 00:09:45,668
‎ขอบคุณค่ะ

162
00:09:52,084 --> 00:09:54,626
‎สวัสดีจ้ะ สุดสวย

163
00:09:54,709 --> 00:09:56,084
‎ได้อะไรมาเหรอ

164
00:09:56,168 --> 00:10:00,376
‎แม่ฉันกำลังถ่ายหนัง
‎แถมได้ร่วมงานกับมอลลี่ เบลคด้วย

165
00:10:00,459 --> 00:10:01,293
‎เธอรู้จักไหม

166
00:10:02,084 --> 00:10:04,001
‎นักแสดงเหรอ

167
00:10:04,084 --> 00:10:06,709
‎เปล่า ช่างทำวิกผมต่างหาก

168
00:10:07,418 --> 00:10:09,918
‎ไม่ใช่แค่ช่างทำวิกผมนะ เธอเป็น…

169
00:10:11,043 --> 00:10:12,876
‎สุดยอดช่างทำวิกผมเลยล่ะ

170
00:10:12,959 --> 00:10:16,418
‎เขาทำวิกผมที่ราคาทะลุแสนดอลลาร์

171
00:10:16,501 --> 00:10:19,043
‎และเขาก็เทิดทูนแม่ฉันมาก

172
00:10:19,126 --> 00:10:23,293
‎แม่ใส่วิกเขาถ่ายหนังสี่เรื่องได้มั้ง
‎บวกงานพรมแดงอีกราวๆ 400 งาน

173
00:10:23,376 --> 00:10:28,126
‎ฉันเลยส่งขนาดไปให้
‎แล้วเขาก็ปรับของในโชว์รูมชิ้นนึงให้

174
00:10:29,543 --> 00:10:31,209
‎นี่ไงล่ะ

175
00:10:31,293 --> 00:10:33,418
‎- ว้าว คือมัน…
‎- ใช่ไหมล่ะ

176
00:10:33,501 --> 00:10:36,543
‎เขาทำวิกนี้จากรูปฉันก่อนทำคีโม

177
00:10:37,209 --> 00:10:40,209
‎ส่วนอันใหม่นี่สวยกว่าเดิมอีกนะ ฉันว่า

178
00:10:40,709 --> 00:10:43,959
‎- สวยมากเลยล่ะ
‎- และฉันก็คิดจริงๆ นะ

179
00:10:44,043 --> 00:10:46,543
‎เธอกับฉันอาจเป็นแค่สองคนบนโลกใบนี้

180
00:10:46,626 --> 00:10:49,459
‎ที่ได้วิกมอลลี่ เบลคของแท้โดยไม่ต้องบินไปอิตาลี

181
00:10:49,543 --> 00:10:51,084
‎เดี๋ยว อะไรนะ

182
00:10:53,126 --> 00:10:54,584
‎ใช่เลย นี่ของเธอจ้ะ

183
00:10:55,751 --> 00:10:57,459
‎ฉันถึงได้วัดหัวเธอเมื่ออาทิตย์ก่อนไง

184
00:10:58,209 --> 00:11:00,293
‎แถมยังบุกเข้าห้องตอนเธอหลับ

185
00:11:00,376 --> 00:11:01,876
‎แล้วขโมยรูปถ่ายเธอไป

186
00:11:03,209 --> 00:11:04,876
‎- เธอทำอะไรนะ
‎- ลองใส่ดูสิ

187
00:11:07,834 --> 00:11:10,459
‎- ยกนิ้วขึ้น
‎- แบบนี้เหรอ

188
00:11:10,543 --> 00:11:11,501
‎เรียบร้อย

189
00:11:11,584 --> 00:11:13,459
‎โอเค ปล่อยได้แล้ว

190
00:11:15,793 --> 00:11:18,168
‎ขอดูหน้าหน่อยซิ หน้าสวยเชียว

191
00:11:20,043 --> 00:11:21,209
‎ใช่เลย

192
00:11:22,001 --> 00:11:23,168
‎นี่แหละ

193
00:11:30,584 --> 00:11:31,543
‎ฉันไม่…

194
00:11:32,876 --> 00:11:35,251
‎- ฉันไม่รู้จะขอบคุณเธอยังไงดี
‎- ยินดีจ้ะ

195
00:11:39,751 --> 00:11:40,584
‎ทำไมล่ะ

196
00:11:42,584 --> 00:11:43,751
‎ก็เธอพูดถึงไง

197
00:12:02,084 --> 00:12:03,418
‎เธอดูดีมากเลย

198
00:12:04,209 --> 00:12:08,751
‎วันนี้เรามารวมตัวกันที่นี่
‎เพื่อสุขสันต์วันตายให้กับอาเมช

199
00:12:09,834 --> 00:12:10,668
‎เยี่ยม

200
00:12:12,126 --> 00:12:14,418
‎วันที่เขาไม่น่าจะอยู่ถึง

201
00:12:15,584 --> 00:12:18,584
‎หนึ่งปีก่อน หมอหลายคนบอกว่า
‎เขาจะอยู่ได้อีกแค่หนึ่งปี

202
00:12:18,668 --> 00:12:22,709
‎หนึ่งปีก่อน วันเดียวกันนี้ แล้วดูเราสิ

203
00:12:23,501 --> 00:12:25,834
‎เขายังอยู่ดี ไอ้บ้าดวงแข็งนี่

204
00:12:25,918 --> 00:12:28,543
‎อย่ามานอกบท ขอเลย แค่อ่านไปก็พอ

205
00:12:31,376 --> 00:12:33,084
‎โทษที ฉันมาสาย

206
00:12:34,168 --> 00:12:36,126
‎ไม่เป็นไร เราเพิ่งเริ่มเอง

207
00:12:39,959 --> 00:12:43,043
‎สมองอาเมชกัดกินตัวเองมานานแล้ว

208
00:12:43,126 --> 00:12:45,959
‎ไอ้เนื้องอกกลีโอบลาสโตมาเฮงซวยนั่น

209
00:12:46,043 --> 00:12:48,584
‎นายพูดจากใจล้วนๆ เลยใช่ไหมเนี่ย

210
00:12:48,668 --> 00:12:50,876
‎ไอ้เนื้องอกเฮงซวยที่พรากหนุ่มงานดี

211
00:12:51,418 --> 00:12:53,751
‎เลิศล้ำ รูปหล่อคนนี้ไป

212
00:12:54,293 --> 00:12:55,626
‎แล้วทำเขาชักดิ้นชักงอ

213
00:12:56,168 --> 00:12:58,959
‎ถ้าดื่มแอลกอฮอล์เข้าไป เขาอาจจะชักได้

214
00:12:59,043 --> 00:13:01,001
‎ถ้ากินแอสไพริน เขาอาจจะชักได้

215
00:13:01,084 --> 00:13:03,043
‎พูดตรงๆ ว่าถ้าเขาหายใจแรงเกินไป

216
00:13:03,126 --> 00:13:04,084
‎เขาก็อาจชักได้

217
00:13:04,168 --> 00:13:06,584
‎- รักษายังไงก็ไม่ได้ผล
‎- ไม่ได้ผล

218
00:13:07,293 --> 00:13:08,126
‎ถึงอย่างนั้น

219
00:13:09,459 --> 00:13:10,459
‎เขาก็รอดมาได้

220
00:13:16,418 --> 00:13:20,334
‎- และตอนนี้ ถอดสูทงานศพครับ
‎- จัดไป

221
00:13:21,709 --> 00:13:23,584
‎แหม ขอร้อง

222
00:13:28,668 --> 00:13:29,834
‎เลิศ

223
00:13:32,084 --> 00:13:33,793
‎ดูถุงเท้าซะก่อน

224
00:13:34,459 --> 00:13:36,501
‎- ถอดหมดตัวจริงๆ
‎- แจ๋ว

225
00:13:39,043 --> 00:13:40,084
‎อย่ามา

226
00:13:54,793 --> 00:13:56,751
‎ทีแรกวันนี้ฉันจะโดนฝังพร้อมสูทชุดนี้

227
00:13:59,751 --> 00:14:01,584
‎พ่อแม่ฉันเลือกให้เอง ซึ่ง…

228
00:14:02,918 --> 00:14:04,876
‎มีคนบอกว่ามันสวยดี แต่…

229
00:14:06,293 --> 00:14:08,168
‎บอกเลยว่ามันไม่ใช่ตัวฉัน

230
00:14:09,626 --> 00:14:10,793
‎สเปนเซอร์

231
00:14:15,501 --> 00:14:16,459
‎(เล่นหรือตาย)

232
00:14:16,543 --> 00:14:21,751
‎ใช่เลย ตัวนี้แหละที่ฉันอยากใส่ตอนจากไป

233
00:14:23,251 --> 00:14:24,084
‎เพราะงั้น…

234
00:14:30,251 --> 00:14:31,376
‎แล้วเจอกัน

235
00:14:56,668 --> 00:14:58,043
‎ขอบคุณที่นายเป็นนายนะ อาเมช

236
00:14:58,876 --> 00:14:59,876
‎ใช่เลย

237
00:15:00,751 --> 00:15:02,293
‎ดีใจที่นายอยู่กับเรานะเพื่อน

238
00:15:05,959 --> 00:15:07,543
‎เอาล่ะ เรียบร้อย

239
00:15:08,834 --> 00:15:09,918
‎ปาร์ตี้กันไหม

240
00:15:12,834 --> 00:15:14,334
‎บราวนี่พวกนี้น่ะ…

241
00:15:15,126 --> 00:15:16,043
‎ไม่ธรรมดาเลยนะ

242
00:15:16,584 --> 00:15:19,668
‎เมายานี่อยู่ในสิ่งที่ต้องทำก่อนตายไหมนะ

243
00:15:20,668 --> 00:15:21,959
‎ต้องจัดแล้วล่ะ

244
00:15:25,459 --> 00:15:26,293
‎นี่จ้ะ

245
00:15:28,001 --> 00:15:30,251
‎- อะไรเนี่ย
‎- เปิดสิ เจ้าทึ่ม

246
00:15:36,668 --> 00:15:37,543
‎แม่เจ้า…

247
00:15:40,001 --> 00:15:42,376
‎มาได้ไงเนี่ย อีกตั้งหลายเดือนถึงจะออก

248
00:15:42,459 --> 00:15:46,126
‎ตอนนี้พ่อฉันทำงานอยู่ญี่ปุ่น
‎ท่านรู้จักหลายคนที่โซนี่น่ะ

249
00:15:46,209 --> 00:15:49,584
‎ขอบคุณนะ ขอบคุณๆ

250
00:15:49,668 --> 00:15:51,168
‎- จ้ะ
‎- โอเค

251
00:15:52,084 --> 00:15:53,959
‎คิดว่าสแตนตันสูบกัญชาไหม

252
00:15:54,043 --> 00:15:55,084
‎- สูบสิ
‎- ใช่เลย

253
00:15:55,168 --> 00:15:56,793
‎- คิดงั้นจริงเหรอ
‎- อืม

254
00:15:56,876 --> 00:15:58,668
‎นางซื้อที่นี่นะ

255
00:15:59,668 --> 00:16:02,459
‎เพราะงั้นคนเราก็ต้องหาทาง
‎ปล่อยใจกันบ้างแหละ

256
00:16:03,168 --> 00:16:06,709
‎ฉันนึกภาพนางเมาเหล้าไม่ออก แต่กัญชานี่ได้อยู่

257
00:16:06,793 --> 00:16:08,751
‎นางอาจจะร้ายมากก็ได้นะ

258
00:16:09,751 --> 00:16:13,126
‎เผลอๆ อาจตั้งที่นี่ขึ้นเพื่อจะได้ดูคนอื่นทุกข์ทรมาน

259
00:16:13,209 --> 00:16:17,293
‎หรือไม่ก็ถึงขั้นดูดพลังชีวิตเราไป
‎แล้วเอาวิญญาณเราไปใส่ในตุ๊กตา

260
00:16:17,376 --> 00:16:19,084
‎แล้วพอตกดึก นางก็คุยกับตุ๊กตาพวกนั้น

261
00:16:19,168 --> 00:16:20,459
‎ให้พวกมันทำงานให้

262
00:16:20,543 --> 00:16:23,459
‎ตุ๊กตาคิดจะหนี แต่มันตัวเตี้ยเกินไป

263
00:16:23,543 --> 00:16:24,709
‎เลยเอื้อมไม่ถึงลูกบิด

264
00:16:30,668 --> 00:16:33,418
‎- ฟังแล้วคิดจริงขึ้นมาเลยแฮะ
‎- ก็น่าคิดนะ

265
00:16:35,084 --> 00:16:37,001
‎เรารู้แน่หรือเปล่าเหอะว่าศพไปอยู่ไหน

266
00:16:37,501 --> 00:16:40,584
‎ถ้าเหมือนเรื่องแฮนเซลกับเกรเทล
‎แต่มีเค้าสวีนีย์ ทอดด์ด้วยล่ะ

267
00:16:40,668 --> 00:16:43,501
‎นางพาเรามาอยู่ที่นี่ในสภาพป่วยๆ

268
00:16:43,584 --> 00:16:45,584
‎เพื่อจะอบเราเป็นพาย

269
00:16:45,668 --> 00:16:48,001
‎แซนดร้าเมาแล้วว่ะพวก

270
00:16:48,584 --> 00:16:51,084
‎แบบ เมาพายตายไง

271
00:16:51,918 --> 00:16:55,209
‎เฮ้ยนี่ ฉันจะเล่าเรื่อง "เมาพายตาย" ให้ฟัง

272
00:16:55,293 --> 00:17:00,168
‎เป็นเรื่องของป้าแม่ครัวโรงเรียนม.ปลาย
‎ที่จัดอาหารให้งานเชียร์ปลุกใจ

273
00:17:00,251 --> 00:17:02,001
‎พร้อมแก้เผ็ดคนด่าขนมที่ป้าแกขาย

274
00:17:02,084 --> 00:17:04,751
‎ฉิบหาย เรื่องมันไหลไปเองเฉย

275
00:17:08,543 --> 00:17:10,418
‎ดีใจที่เธอออกมาจากถ้ำสักทีนะ

276
00:17:12,126 --> 00:17:14,626
‎อยู่ห่างๆ ไว้ ตัวฉันคงเหม็นน่าดู

277
00:17:15,209 --> 00:17:17,001
‎เธอไม่เห็นเหม็นเลย

278
00:17:22,501 --> 00:17:25,126
‎โอเค เธอตัวเหม็น แต่ฉันเหม็นกว่าเธออีก

279
00:17:25,709 --> 00:17:27,793
‎ตัวฉันเหม็นกว่าจริงด้วย

280
00:17:29,876 --> 00:17:31,043
‎แต่ฉันไม่ว่าเธอหรอก

281
00:17:32,043 --> 00:17:33,543
‎เธออยู่แต่ในห้องมาสักพักแล้วนี่

282
00:17:35,376 --> 00:17:37,751
‎หมอสแตนตันบอกว่าฉัน…

283
00:17:38,459 --> 00:17:40,251
‎เป็นโรคซึมเศร้าน่ะ

284
00:17:41,876 --> 00:17:43,001
‎นึกไม่ออกเลยว่าทำไม

285
00:17:46,834 --> 00:17:49,376
‎แม่นึกว่าฉันทำไปเพื่อเรียกร้องความสนใจ

286
00:17:51,459 --> 00:17:52,293
‎หรือไม่ก็…

287
00:17:53,751 --> 00:17:55,209
‎ระบายความอัดอั้นเรื่องพ่อ

288
00:17:58,001 --> 00:18:01,459
‎ฉันไม่เคยรู้จนกระทั่งมาอยู่ที่นี่ว่า…

289
00:18:02,334 --> 00:18:03,668
‎มันมีชื่อเรียกด้วย

290
00:18:05,126 --> 00:18:08,668
‎หมอสแตนตันบอกว่าเพราะแบบนี้มั้ง ฉันถึง…

291
00:18:10,001 --> 00:18:11,584
‎ไร้ความรู้สึกในบางที

292
00:18:12,584 --> 00:18:15,001
‎หรือเป็นส่วนใหญ่

293
00:18:19,834 --> 00:18:24,376
‎ฉันคิดว่าเรื่องที่เกิดกับอันยา…

294
00:18:26,043 --> 00:18:27,543
‎ทำให้ฉันดิ่งอีกแล้ว

295
00:18:31,543 --> 00:18:34,876
‎ฉันโคตรกลัวว่าจะตายก่อนได้เจอพ่อแม่อีกครั้ง

296
00:18:37,168 --> 00:18:38,793
‎ฉันกลัวมาทั้งอาทิตย์เลย

297
00:18:40,459 --> 00:18:41,501
‎ที่จริงก็ทั้งเดือน

298
00:18:43,293 --> 00:18:45,126
‎กลัวแต่เรื่องวันนี้

299
00:18:45,209 --> 00:18:46,834
‎กลัวว่าฉันจะไม่รอด

300
00:18:49,251 --> 00:18:51,834
‎ไงล่ะ นายยังไม่ตายนี่

301
00:18:54,293 --> 00:18:55,418
‎เป็นเรื่องดีนะ

302
00:18:58,334 --> 00:18:59,418
‎นายจะทำไงต่อ

303
00:19:01,751 --> 00:19:04,126
‎มีแค่สองอย่างที่จริงๆ แล้วฉัน…

304
00:19:04,959 --> 00:19:06,001
‎ต้องการ

305
00:19:07,668 --> 00:19:08,793
‎ต้องการมากๆ เลย

306
00:19:09,834 --> 00:19:11,043
‎คือมีแฟน

307
00:19:11,918 --> 00:19:12,751
‎และ…

308
00:19:14,168 --> 00:19:15,293
‎ได้ช่วยโลก

309
00:19:16,584 --> 00:19:17,501
‎ว้าว

310
00:19:18,376 --> 00:19:19,959
‎แค่นั้นเหรอ

311
00:19:20,043 --> 00:19:22,001
‎แค่นั้นแหละ ใช่แล้ว

312
00:19:23,334 --> 00:19:25,168
‎ไม่รู้ว่าฉันจะมีโอกาสได้ทำไหม

313
00:19:27,584 --> 00:19:28,709
‎ไม่รู้ว่าฉันจะทำได้ไหม

314
00:19:29,709 --> 00:19:32,668
‎ไม่รู้ด้วยแหละว่าควรทำไหม

315
00:19:59,584 --> 00:20:02,751
‎โอเค ลงนรกไปสักที เจ้าบราวนี่ปีศาจ

316
00:23:05,293 --> 00:23:06,126
‎สวัสดี

317
00:23:07,834 --> 00:23:09,334
‎- เชี่ย
‎- คุณพระ

318
00:23:09,418 --> 00:23:10,293
‎บ้าเอ๊ย

319
00:23:14,543 --> 00:23:18,126
‎- เป็นอะไรหรือเปล่า
‎- นายเพิ่งเข้ามาในนี้เหรอ

320
00:23:19,626 --> 00:23:21,251
‎ใช่

321
00:23:22,709 --> 00:23:23,751
‎ทำไมล่ะ

322
00:23:27,126 --> 00:23:29,209
‎ก็มันเที่ยงคืนแล้วไง

323
00:23:31,418 --> 00:23:32,584
‎จุดไฟเรียบร้อยทุกคน

324
00:23:38,709 --> 00:23:40,084
‎ได้ยินเสียงเพลงนั่นไหม

325
00:23:41,376 --> 00:23:43,959
‎- เพลงอะไร
‎- ที่จริงฉันก็ไม่รู้หรอก

326
00:23:44,043 --> 00:23:45,209
‎ว้าว

327
00:23:45,793 --> 00:23:50,084
‎เธอคงเจอบราวนี่สูตรพิเศษสุดมาแน่เลย

328
00:23:50,709 --> 00:23:51,876
‎เห็นอะไรมาล่ะ

329
00:23:53,001 --> 00:23:54,001
‎มีผู้หญิงคนนึง

330
00:23:55,626 --> 00:23:57,001
‎ยืนอยู่เหนืออันยา

331
00:23:57,084 --> 00:23:58,543
‎เวรกรรม

332
00:23:58,626 --> 00:23:59,959
‎เธอยังเมายาอยู่สินะ

333
00:24:00,043 --> 00:24:01,834
‎ฉันยังเมาอยู่เลย

334
00:24:02,876 --> 00:24:04,918
‎เมาจริง แซนดร้าจะหลับแล้วเนี่ย

335
00:24:05,876 --> 00:24:06,959
‎แต่ก็ไม่รู้สิ

336
00:24:07,918 --> 00:24:11,959
‎ฉันไม่อยากพูดอะไร เพราะฉันเองก็ไม่รู้

337
00:24:12,043 --> 00:24:13,876
‎ฉันอาจจะคิดไปเองก็ได้

338
00:24:13,959 --> 00:24:16,126
‎แต่เมื่อหลายคืนก่อน

339
00:24:16,959 --> 00:24:19,793
‎ฉันได้ยินคนเรียกชื่อฉันจากลำโพงอินเตอร์คอม

340
00:24:19,876 --> 00:24:21,043
‎ตรงฝั่งห้องพักฟื้น

341
00:24:22,709 --> 00:24:24,334
‎ฉันให้มาร์คเปิดประตูดู

342
00:24:25,876 --> 00:24:28,334
‎- มันคืออะไร
‎- เสียงเป็นยังไง

343
00:24:28,418 --> 00:24:30,959
‎- นายคุ้นเสียงนั้นไหม
‎- ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าได้ยินจริงไหม

344
00:24:32,293 --> 00:24:36,793
‎และฉันก็ไม่อยากพูดถึง
‎เดี๋ยวจะฟังดูเพี้ยนโดยใช่เหตุ

345
00:24:36,876 --> 00:24:38,084
‎อาจเป็นสัญญาณก็ได้

346
00:24:39,251 --> 00:24:40,959
‎มาบอกนายว่าไม่เป็นไร

347
00:24:41,668 --> 00:24:44,876
‎ว่าสวรรค์มีจริง มีที่ให้ไปนะ

348
00:24:46,501 --> 00:24:48,168
‎ทุกคนรู้ว่าอันยาจะพูดว่าไงใช่ไหม

349
00:24:49,668 --> 00:24:53,793
‎เขาจะบอกว่าถ้าเป็นผีหรือสัญญาณจริงๆ

350
00:24:54,626 --> 00:24:56,043
‎ถ้าสิ่งนั้นพูดว่า "สเปนซ์" ได้

351
00:24:57,501 --> 00:24:58,918
‎ก็น่าจะพูดอย่างอื่นได้ด้วย

352
00:24:59,793 --> 00:25:01,293
‎วันนี้เขาไม่น่ามานะ

353
00:25:03,251 --> 00:25:04,084
‎จริงเหรอ

354
00:25:05,084 --> 00:25:06,709
‎เขาหลับอยู่ตอนที่ฉันออกมา

355
00:25:06,793 --> 00:25:07,834
‎คืนนี้เราจะไหวกันไหม

356
00:25:07,918 --> 00:25:10,334
‎คือถ้าเรายังเมายาและสติหลุดกันอยู่

357
00:25:10,418 --> 00:25:12,543
‎- ฉันก็เข้าใจได้…
‎- ไม่ เราจะลุยต่อ

358
00:25:12,626 --> 00:25:16,043
‎นายวางแผนวันนี้ไว้ละเอียดยิบ
‎และบอกว่าจะปิดท้ายที่เรื่องเล่าของนาย

359
00:25:16,126 --> 00:25:18,043
‎ถ้าไม่อยากฟังเรื่อง "เมาพายตาย"

360
00:25:18,126 --> 00:25:20,209
‎ที่ฉันตั้งใจว่าจะเล่าด้วยเนี่ย

361
00:25:20,293 --> 00:25:21,918
‎ขอแนะนำให้นายรีบเริ่มเลย

362
00:25:22,501 --> 00:25:24,793
‎การดื่มฉลองคืนนี้จะพลิกแพลงจากเดิมหน่อย

363
00:25:27,709 --> 00:25:29,084
‎ฉันอยากดื่มให้…

364
00:25:31,418 --> 00:25:33,001
‎ฉันอยากดื่มให้กับวันเวลา

365
00:25:34,501 --> 00:25:36,543
‎นึกถึงวันที่เราทุกคนมีติดตัว

366
00:25:37,876 --> 00:25:40,001
‎วันที่มีคนบอกว่าเราจะตาย

367
00:25:41,543 --> 00:25:47,043
‎ฉันขอดื่มฉลองให้วันที่ผ่านมาและวันที่จะมาถึง

368
00:25:48,751 --> 00:25:51,918
‎- แด่วันที่ผ่านมาและวันที่จะมาถึง
‎- แด่วันที่ผ่านมาและวันที่จะมาถึง

369
00:25:52,459 --> 00:25:55,209
‎แด่ปัจจุบันและวันข้างหน้า

370
00:25:56,001 --> 00:25:57,543
‎- แด่ปัจจุบัน
‎- แด่ปัจจุบัน

371
00:25:57,626 --> 00:25:59,626
‎- และวันข้างหน้า
‎- และวันข้างหน้า

372
00:25:59,709 --> 00:26:01,918
‎มองเห็นหรือไม่เห็น ยังอยู่แต่ไม่ใช่ที่นี่

373
00:26:02,626 --> 00:26:06,001
‎- มองเห็นหรือไม่เห็น ยังอยู่แต่ไม่ใช่ที่นี่
‎- มองเห็นหรือไม่เห็น ยังอยู่แต่ไม่ใช่ที่นี่

374
00:26:06,751 --> 00:26:08,001
‎แด่วันเวลาเหล่านั้น

375
00:26:09,834 --> 00:26:10,709
‎ทั้งหมดเลย

376
00:26:22,043 --> 00:26:23,793
‎เรื่องของฉันชื่อว่า "แล้วเจอกัน"

377
00:26:24,584 --> 00:26:28,501
‎และไม่มีสิ่งที่จะโผล่มาจ๊ะเอ๋ตอนกลางคืนหรอกนะ

378
00:26:29,459 --> 00:26:32,626
‎แต่จริงๆ แล้วจะมีหลายสิ่งเลยล่ะ

379
00:26:33,543 --> 00:26:35,543
‎ที่ทำให้ฉันกลัว

380
00:26:39,668 --> 00:26:43,668
‎ลุคชอบวิดีโอเกมมาก
‎แถมเขียนโปรแกรมเก่งใช้ได้

381
00:26:43,751 --> 00:26:46,418
‎เริ่มออกแบบเกมแนวกลยุทธ์
‎ที่ห้องใต้ดินของตัวเองแล้วด้วย

382
00:26:46,501 --> 00:26:50,293
‎แต่พักหลังมานี้ สิ่งเดียวที่เขาคิดถึง
‎คือผู้หญิงที่เคาน์เตอร์

383
00:26:50,376 --> 00:26:52,418
‎เขามาที่นี่ทุกบ่ายตลอดสองสัปดาห์ที่ผ่านมา

384
00:26:52,501 --> 00:26:54,543
‎พยายามรวบรวมความกล้าไปคุยกับเธอ

385
00:26:56,668 --> 00:26:58,543
‎และวันนี้ก็เป็นวันที่เขาจะคุยกับสาวคนนั้น

386
00:27:00,334 --> 00:27:03,918
‎และเป็นวันที่เขาจะฆ่าล้างโลกด้วย

387
00:27:08,668 --> 00:27:10,334
‎(เกมบอยเสมือนจริง)

388
00:27:10,418 --> 00:27:12,334
‎ฉันก็สงสัยอยู่ว่าเมื่อไหร่คุณจะเหนี่ยวไก

389
00:27:12,959 --> 00:27:16,376
‎- คุณเล่นด้วยเหรอ
‎- เปล่า ฉันชอบเล่นแนวกลยุทธ์น่ะ

390
00:27:16,459 --> 00:27:21,001
‎- ผมก็ชอบเหมือนกัน
‎- แล้วคุณซื้อบรอดซอร์ดทำไมล่ะ

391
00:27:23,709 --> 00:27:25,584
‎(เจเนซิส บรอดซอร์ด)

392
00:27:26,209 --> 00:27:27,126
‎รู้ไหมว่าผม…

393
00:27:28,376 --> 00:27:30,876
‎- ออกแบบเกมน่ะ
‎- เหรอ

394
00:27:30,959 --> 00:27:32,626
‎ที่จริงเป็นเกมกลยุทธ์

395
00:27:32,709 --> 00:27:35,126
‎ตอนนี้กำลังทำเกม "สตาร์ไลท์คริสตัล" อยู่

396
00:27:35,876 --> 00:27:38,251
‎จริงๆ แล้วผมกะจะถามว่า

397
00:27:38,334 --> 00:27:41,418
‎คุณอยากไปดูหนังกับผมหรือเปล่า

398
00:27:42,501 --> 00:27:45,376
‎ที่จริงตอนนี้ฉันคบคนอื่นอยู่น่ะ

399
00:27:46,334 --> 00:27:49,418
‎เราเพิ่งตกลงคบกันอาทิตย์ก่อน แต่ก็ดีใจนะ

400
00:27:50,501 --> 00:27:52,959
‎ฉันชื่อเบ็คกี้ ยินดีที่ได้รู้จัก

401
00:27:54,793 --> 00:27:57,084
‎ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน ผมลุค

402
00:27:57,168 --> 00:27:59,751
‎ผมจะเอาบรอดซอร์ดไปเก็บ

403
00:27:59,834 --> 00:28:00,959
‎ไม่ซื้อหรอก

404
00:28:03,251 --> 00:28:04,876
‎สตาร์ไลท์คริสตัล

405
00:28:07,126 --> 00:28:10,668
‎โทษที ไม่ได้แอบฟังนะ เมื่อกี้บังเอิญได้ยิน…

406
00:28:11,293 --> 00:28:12,751
‎นายบอกว่านายออกแบบเกม

407
00:28:13,543 --> 00:28:15,959
‎- ใช่ครับ คือ…
‎- ไม่ได้จะทำนายตกใจนะ

408
00:28:16,043 --> 00:28:18,459
‎คนแปลกหน้าคนนี้ไม่อันตราย
‎ฉันวินเซนต์จากวีคอมนะ

409
00:28:20,001 --> 00:28:21,209
‎โทษทีนะ ไม่ได้จะรบกวน

410
00:28:21,293 --> 00:28:22,834
‎ไม่ใช่ทุกวันที่ได้เจอเด็กม.ปลาย

411
00:28:22,918 --> 00:28:24,918
‎ที่เขียนโปรแกรมเกมกลยุทธ์น่ะ

412
00:28:25,668 --> 00:28:26,584
‎ไหนเล่ามาอีกซิ

413
00:28:26,668 --> 00:28:29,043
‎วินเซนต์ เบกส์เป็นตำนาน

414
00:28:29,126 --> 00:28:31,834
‎ไม่มีใครรู้ว่าหน้าตาเขาเป็นยังไง
‎ไม่มีใครเคยเห็นเขา

415
00:28:31,918 --> 00:28:37,001
‎เขาเป็นแค่คนเขียนโค้ด นักออกแบบ ดาวรุ่ง
‎คนลึกลับ อัจฉริยะ ร็อกสตาร์ ผู้รักสันโดษ

416
00:28:37,084 --> 00:28:40,043
‎ดังนั้นเมื่อวินซ์เสนอว่า
‎จะให้เขาดูเกมใหม่ล่าสุดก่อนใคร

417
00:28:40,126 --> 00:28:41,793
‎ลุคก็ไม่ลังเลเลย

418
00:28:41,876 --> 00:28:43,293
‎แม่เจ้าโว้ย

419
00:28:44,293 --> 00:28:45,334
‎นี่บ้านคุณเหรอ

420
00:28:45,418 --> 00:28:47,084
‎ที่นี่เหรอ ไม่ใช่

421
00:28:47,168 --> 00:28:49,209
‎เปล่า ฉันเช่าที่นี่ไว้ทำเกมให้เสร็จน่ะ

422
00:28:50,834 --> 00:28:53,043
‎ดูนี่สิ

423
00:28:53,126 --> 00:28:54,751
‎(ดีซิชั่น)

424
00:28:54,834 --> 00:28:56,376
‎ให้ตายสิ

425
00:28:56,459 --> 00:28:58,251
‎ไม่ใช่รุ่นใหม่ นี่สหัสวรรษใหม่เลยล่ะ

426
00:28:58,334 --> 00:28:59,876
‎ว่าแต่นี่กราฟิกอะไรครับ

427
00:28:59,959 --> 00:29:03,043
‎- นี่เครื่องอะไร
‎- กลยุทธ์สงครามในอนาคตอันใกล้ไง

428
00:29:05,668 --> 00:29:10,043
‎ไอ้นี่มันก็เหมือนเกมริสก์อัดสเตียรอยด์

429
00:29:11,376 --> 00:29:13,251
‎คลังแสงนิวเคลียร์ถูกย้ายขึ้นวงโคจร

430
00:29:13,334 --> 00:29:18,459
‎สหรัฐฯ รัสเซีย จีน อินเดีย
‎ต่างก็มีคลังแสงในวงโคจร

431
00:29:18,543 --> 00:29:22,334
‎เราก่อสงครามโลกครั้งที่สามได้
‎เราจบสงครามโลกครั้งที่สามได้

432
00:29:23,001 --> 00:29:24,376
‎หรือเราอาจทำลายโลกก็ได้

433
00:29:25,084 --> 00:29:25,959
‎(ดีซิชั่น)

434
00:29:26,543 --> 00:29:27,834
‎(สร้างระบบอาวุธ จำนวน)

435
00:29:27,918 --> 00:29:31,418
‎การตัดสินใจแรกจากอีกนับหมื่น
‎ซึ่งนี่แหละอย่างเดียวที่ง่าย

436
00:29:32,334 --> 00:29:34,459
‎นายจะสร้างสถานีอาวุธเท่าไร

437
00:29:34,543 --> 00:29:37,209
‎ตู้มเดียวเก้าสถานี หรือเริ่มเบาๆ ก่อน

438
00:29:37,293 --> 00:29:39,293
‎ค่อยๆ เล่นไปทีละจุด

439
00:29:40,334 --> 00:29:41,876
‎คิดว่ายังไงก็โดนยิงตกอยู่แล้ว

440
00:29:42,793 --> 00:29:45,584
‎(สร้างระบบอาวุธ จำนวน)

441
00:29:46,168 --> 00:29:47,043
‎โชคดีนะ

442
00:29:57,459 --> 00:29:58,543
‎(สร้างระบบอาวุธ จำนวน)

443
00:29:58,626 --> 00:29:59,793
‎(สี่)

444
00:29:59,876 --> 00:30:01,876
‎(ตกลง)

445
00:30:02,501 --> 00:30:04,418
‎(เดฟคอน 2)

446
00:30:04,501 --> 00:30:06,626
‎(เจรจาสงบศึกหรือไม่)

447
00:30:08,334 --> 00:30:10,543
‎(เจรจาสงบศึกหรือไม่ ไม่)

448
00:30:10,626 --> 00:30:11,584
‎(ตกลง)

449
00:30:11,668 --> 00:30:13,418
‎(เดฟคอน 2 สงครามนิวเคลียร์ระดับโลก)

450
00:30:15,668 --> 00:30:17,501
‎(ตรวจพบการปล่อยจรวด)

451
00:30:17,584 --> 00:30:19,751
‎เกมแรกจบในไม่ถึงสิบนาที

452
00:30:19,834 --> 00:30:21,793
‎ใช้คำว่าซับซ้อนยังน้อยไป

453
00:30:21,876 --> 00:30:25,126
‎มีการจำลองประเทศอธิปไตยต่างๆ ได้เป๊ะ
‎พร้อมค่าความเร็วในการตอบสนอง

454
00:30:25,209 --> 00:30:27,751
‎ตัวแปรที่คาดไม่ถึง
‎ข้อได้เปรียบทางเทคนิค และข้อผิดพลาด

455
00:30:27,834 --> 00:30:30,334
‎อาวุธหลากหลายชนิด
‎ที่ไม่เคยมีมาก่อนในวงการเกม

456
00:30:30,418 --> 00:30:34,584
‎และระบบนิเวศทั่วโลกที่ซับซ้อน
‎ซึ่งทำให้เขาหัวหมุนในทุกๆ ตา

457
00:30:35,709 --> 00:30:38,543
‎ในเที่ยงคืน เขาเห็นการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์
‎ด้วยนิวเคลียร์ไปนับร้อย

458
00:30:38,626 --> 00:30:43,501
‎โลกที่ถูกแผดเผาและการทำลายล้าง
‎เผ่าพันธุ์มนุษย์ครั้งแล้วครั้งเล่า

459
00:30:43,584 --> 00:30:46,043
‎พูดง่ายๆ คือเกมนี้มันเล่นไม่ได้

460
00:30:46,126 --> 00:30:47,376
‎เกมนี้มันเล่นไม่ได้

461
00:30:47,459 --> 00:30:50,626
‎มันแทบจะไม่ใช่เกมแล้ว
‎เป็นระบบจำลองดีๆ นี่เอง

462
00:30:50,709 --> 00:30:54,918
‎ผมต้องคำนึงถึงสภาพอากาศ
‎ผลกระทบต่างๆ มัน…

463
00:30:55,001 --> 00:30:56,543
‎มันไม่สนุกเลย

464
00:30:56,626 --> 00:30:59,209
‎มันจริงเกินไปครับ

465
00:30:59,293 --> 00:31:02,251
‎มันคงเป็นเครื่องมือฝึกที่มีประโยชน์สุดๆ
‎สำหรับกองทัพหรืออะไร แต่…

466
00:31:02,334 --> 00:31:05,418
‎สำหรับนักจริยธรรมด้วย ศีลธรรมยุคนิวเคลียร์

467
00:31:06,001 --> 00:31:08,959
‎ความแข็งแกร่งของมนุษย์
‎ปะทะความอ่อนแอของมนุษย์

468
00:31:10,626 --> 00:31:12,043
‎รุกฆาตดาวโลก

469
00:31:13,376 --> 00:31:14,543
‎นี่ผลงานของฉันเอง

470
00:31:16,001 --> 00:31:18,376
‎ขอโทษนะที่มาช้า ฉันเพลินไปหน่อย

471
00:31:18,459 --> 00:31:20,251
‎ร้านนึงปิด ก็เลยไปอีกร้าน…

472
00:31:22,834 --> 00:31:23,918
‎สวัสดีจ้ะ

473
00:31:25,084 --> 00:31:26,126
‎นี่ลุค

474
00:31:27,668 --> 00:31:29,709
‎- เขาเป็นโปรแกรมเมอร์
‎- ค่ะ

475
00:31:33,084 --> 00:31:34,209
‎สวัสดี ลุค

476
00:31:35,459 --> 00:31:38,834
‎ดีใจที่ได้เจอนะ ฉันคาร่า

477
00:31:43,293 --> 00:31:44,543
‎ลุคลองเล่นเกมดีซิชั่นน่ะ

478
00:31:44,626 --> 00:31:47,001
‎ใช่ เล่นได้ไม่ค่อยดีด้วย

479
00:31:47,084 --> 00:31:49,501
‎แหม ก็เกมนั้นยากนี่นา

480
00:31:50,668 --> 00:31:52,543
‎แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

481
00:31:55,793 --> 00:31:57,376
‎วินซ์เป็นอัจฉริยะใช่ไหมล่ะ

482
00:31:59,168 --> 00:32:02,793
‎พวกคุณพักสักหน่อยดีไหม
‎เพราะฉันเพิ่งลงไปที่ชายหาดมา

483
00:32:02,876 --> 00:32:05,293
‎คืนนี้มีทั้งดาวทั้งพระจันทร์

484
00:32:05,376 --> 00:32:07,168
‎คุณบอกว่าเดี๋ยวจะได้เห็นแล้วนี่ วินซ์

485
00:32:07,251 --> 00:32:08,293
‎ใช่แล้วล่ะ

486
00:32:09,959 --> 00:32:11,043
‎ดูอะไรเหรอ

487
00:32:12,876 --> 00:32:14,126
‎นั่นแฟนคุณเหรอครับ

488
00:32:15,001 --> 00:32:16,918
‎เรื่องเกมช่างมัน คุณชนะในชีวิตจริง

489
00:32:17,626 --> 00:32:18,876
‎จบเกมแล้ว คะแนนสูงสุดเลย

490
00:32:19,793 --> 00:32:21,626
‎เธอต้องมาดูนี่ ลุค

491
00:32:21,709 --> 00:32:23,084
‎เมื่อไหร่นะ ใกล้แค่ไหนแล้ว

492
00:32:23,168 --> 00:32:24,584
‎ประมาณ 50 วินาทีมั้ง

493
00:32:24,668 --> 00:32:27,709
‎เขาพูดเหมือนเป็นเรื่องที่ใครๆ ก็น่าจะรู้

494
00:32:27,793 --> 00:32:29,834
‎ในอีกประมาณ 50 วินาที

495
00:32:29,918 --> 00:32:33,418
‎เธอจะได้เห็นสถานีอวกาศนานาชาติ

496
00:32:37,376 --> 00:32:40,376
‎เขาบอกได้ว่าเมื่อไหร่
‎ดาวเคราะห์จะปรากฏขึ้นที่เส้นขอบฟ้า

497
00:32:41,001 --> 00:32:43,251
‎เขาเก่งเรื่องพิกัดเสมือนจริง

498
00:32:44,001 --> 00:32:45,876
‎ใช่ ดูจากเกมก็รู้แล้ว

499
00:32:45,959 --> 00:32:47,959
‎ต้องคิดเผื่อยันภาวะเรือนกระจกด้วย

500
00:32:48,043 --> 00:32:50,293
‎มันมากเกินกว่าที่ใครจะตามทัน

501
00:32:50,376 --> 00:32:53,876
‎เราชนะในเกมแบบนั้นไม่ได้หรอก ไม่รู้สิ

502
00:32:53,959 --> 00:32:56,209
‎- มันเยอะสิ่งเกินไป
‎- ก็นะ

503
00:32:57,543 --> 00:32:59,459
‎ถ้านายช่วยฉันจบเกมได้นะ ลุค

504
00:33:01,126 --> 00:33:02,626
‎ฉันจะแบ่งเงินล่วงหน้าให้นาย

505
00:33:03,584 --> 00:33:04,543
‎อะไรนะ

506
00:33:04,626 --> 00:33:07,709
‎ใช่ หมดกังวลเรื่องเงินไปทั้งชีวิตได้เลยน้อง

507
00:33:08,418 --> 00:33:09,459
‎นายจะว่ายังไง

508
00:33:12,543 --> 00:33:13,584
‎มันมาแล้ว

509
00:33:23,293 --> 00:33:24,584
‎สุดยอด

510
00:33:25,543 --> 00:33:26,459
‎ว้าว

511
00:33:42,543 --> 00:33:43,543
‎ลุค

512
00:33:52,918 --> 00:33:55,126
‎ขอโทษนะครับ เมื่อกี้มัน… แปลกแฮะ

513
00:33:56,959 --> 00:33:58,584
‎ผมน่าจะไม่เป็นไรแล้วล่ะ

514
00:34:00,376 --> 00:34:01,209
‎ผมไหวอยู่

515
00:34:06,209 --> 00:34:07,418
‎ไม่เห็นแปลกสักนิด

516
00:34:07,501 --> 00:34:09,501
‎ใครยื่นอะไรให้ ฉันก็ดื่มหมดเหมือนกัน

517
00:34:09,584 --> 00:34:12,126
‎ยิ่งหลังจากที่วูบแบบไม่มีเหตุผลแล้วด้วย

518
00:34:12,209 --> 00:34:13,168
‎มันมีเหตุผลอยู่ไง

519
00:34:14,501 --> 00:34:15,668
‎ลุคหัวใจไม่ดี

520
00:34:16,793 --> 00:34:18,543
‎เขารู้ตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ

521
00:34:18,626 --> 00:34:21,001
‎บางครั้งเขาจะหอบเวลาขึ้นบันได

522
00:34:21,084 --> 00:34:22,084
‎เขาเล่นกีฬาไม่ได้เลย

523
00:34:22,168 --> 00:34:25,334
‎ที่จริงนั่นเป็นเหตุผลนึงที่เขาได้ค้นพบวิดีโอเกม

524
00:34:25,959 --> 00:34:30,001
‎เพราะหัวใจเขาต้องทำงานหนัก
‎กว่าหัวใจคนส่วนใหญ่นิดหน่อย

525
00:34:31,043 --> 00:34:33,251
‎หมอบอกว่ามันอาจจะเต้นอยู่ได้ไม่นาน

526
00:34:34,501 --> 00:34:35,793
‎ที่จริงมัน…

527
00:34:36,668 --> 00:34:38,918
‎อาจจะหยุดเต้นเมื่อไหร่ก็ได้

528
00:34:39,793 --> 00:34:42,584
‎ขณะเดียวกัน ความสัมพันธ์ใหม่
‎ของเบ็คกี้มีแต่ยิ่งลึกซึ้ง

529
00:34:42,668 --> 00:34:44,376
‎หนุ่มของเธอคือเรย์

530
00:34:44,459 --> 00:34:48,543
‎เขาเป็นลูกชายนักการเมืองใหญ่
‎รวย มีเส้นสาย หล่อลากดิน

531
00:34:48,626 --> 00:34:51,168
‎เรย์มีอนาคตที่สดใสทีเดียว

532
00:34:51,793 --> 00:34:54,293
‎แบบเด็กที่โตขึ้นแล้วจะเป็นอะไรก็ได้น่ะ

533
00:34:54,376 --> 00:34:56,126
‎ไม่ว่าจะทำเนียบขาวหรือวอลสตรีท

534
00:34:56,209 --> 00:34:58,709
‎ผู้ชายประเภทที่ทำให้สาวชายตามองได้เสมอ

535
00:34:58,793 --> 00:35:00,334
‎และกำลังจะได้อีกหนึ่ง

536
00:35:00,418 --> 00:35:03,251
‎โธ่ แย่จังเลยนะ

537
00:35:03,334 --> 00:35:06,251
‎รถสวยๆ ดันมาแบบนี้ซะได้

538
00:35:08,168 --> 00:35:11,543
‎ฉันมีแม่แรงนะ สุดหล่อ ให้ช่วยเปลี่ยนไหมล่ะ

539
00:35:12,751 --> 00:35:15,334
‎ขณะที่ลุคไปที่บ้านวินเซนต์ทุกวันหลังเลิกเรียน

540
00:35:15,418 --> 00:35:16,543
‎เพื่อพยายามเล่นเกมให้ชนะ

541
00:35:17,293 --> 00:35:18,293
‎(ทำลายล้างเผ่าพันธุ์)

542
00:35:18,376 --> 00:35:19,584
‎มันก็ไปได้ไม่สวยเท่าไร

543
00:35:20,793 --> 00:35:23,251
‎โอเค ผมไม่รู้ว่าคุณเล่นอะไรอยู่ แต่ผมทำได้แล้ว

544
00:35:23,334 --> 00:35:25,793
‎ผมสั่งให้อพยพก่อนระเบิดลงดี.ซี.

545
00:35:25,876 --> 00:35:28,168
‎แต่ผมยังไม่ตายนะ เพราะงั้น…

546
00:35:29,751 --> 00:35:31,918
‎ตอนนี้ผมติดอยู่ที่สถานีอวกาศ

547
00:35:32,543 --> 00:35:33,751
‎ใช่ แล้วไงต่อ

548
00:35:33,834 --> 00:35:36,334
‎มีเกมอื่นที่ควรจะเริ่มตรงนี้ไหม

549
00:35:36,418 --> 00:35:38,043
‎เหลือผมคนเดียวแล้ว ไม่มีใครอยู่เลย

550
00:35:39,126 --> 00:35:40,126
‎จะให้ผมนั่งตรงนี้

551
00:35:40,209 --> 00:35:42,084
‎จนกว่าจะหมดลมไปอีกหลายเดือนเหรอ

552
00:35:43,501 --> 00:35:45,334
‎ว่าไง ผมทำอะไรได้บ้าง

553
00:35:45,418 --> 00:35:46,793
‎ทำไมเกมยังไม่จบอีก

554
00:35:46,876 --> 00:35:47,834
‎นั่นน่ะสิ

555
00:35:49,043 --> 00:35:49,876
‎ทีนี้ยังไงต่อ

556
00:35:53,168 --> 00:35:58,084
‎(ทำลายล้างเผ่าพันธุ์)

557
00:36:01,459 --> 00:36:02,501
‎แค่นั้นเหรอ

558
00:36:02,584 --> 00:36:05,668
‎- แค่นั้นแหละ
‎- โอเค คุณต้องเปลี่ยนนะ

559
00:36:07,418 --> 00:36:09,418
‎ผมไม่รู้ว่าพระมาโปรดแบบนี้มันยังไง

560
00:36:09,501 --> 00:36:10,418
‎แต่มันเห่ยชะมัด

561
00:36:11,501 --> 00:36:14,209
‎ให้ตายสิ อย่าบอกนะว่าพวกนั้นเป็นมนุษย์ต่างดาว

562
00:36:19,043 --> 00:36:22,251
‎แล้ววันนึงเบ็คกี้ก็สติแตกตอนโทรหาเขา

563
00:36:22,334 --> 00:36:24,626
‎นี่ ทุกอย่างโอเคไหม

564
00:36:24,709 --> 00:36:26,584
‎ร้องไห้ฟูมฟายอยู่ในร้าน

565
00:36:28,168 --> 00:36:29,584
‎และลุคก็พยายามช่วย

566
00:36:29,668 --> 00:36:31,209
‎มีรอยลิปสติกบนเสื้อผ้าเขา

567
00:36:31,293 --> 00:36:34,751
‎เธอบอกว่าเรย์นอกใจไปหาผู้หญิงที่อายุมากกว่า

568
00:36:36,043 --> 00:36:39,043
‎ถึงเรย์จะปฏิเสธ เบ็คกี้ก็รู้ว่าเป็นเรื่องจริง

569
00:36:40,543 --> 00:36:42,126
‎และเธอเองก็ใจสลาย

570
00:36:44,209 --> 00:36:45,293
‎- บาย
‎- บาย

571
00:36:47,168 --> 00:36:48,293
‎- แล้วเจอกันนะ
‎- ได้เลย

572
00:37:01,543 --> 00:37:03,543
‎- ฉันรู้ว่านายจะทำอะไร
‎- อะไรนะ

573
00:37:03,626 --> 00:37:04,959
‎นี่ ถอยไปนะ

574
00:37:05,584 --> 00:37:06,876
‎คุณหลอกผม

575
00:37:06,959 --> 00:37:09,543
‎เขาบอกผมแล้วว่าคุณกำลังทำอะไร
‎มันไม่สำเร็จหรอก

576
00:37:09,626 --> 00:37:10,876
‎ที่รัก บ้าบอใหญ่แล้วนะ

577
00:37:10,959 --> 00:37:13,209
‎โอเคไหม เราถูกจับได้ ก็แค่นั้นเอง

578
00:37:13,293 --> 00:37:15,001
‎ผมไม่เคยแตะต้องคุณ คุณก็รู้

579
00:37:15,084 --> 00:37:16,584
‎คุณหลอกผม

580
00:37:17,834 --> 00:37:20,418
‎เขาบอกผมหมดแล้ว เขาบอกแล้ว

581
00:37:21,543 --> 00:37:22,668
‎อย่ามายุ่งกับผมอีก

582
00:37:23,918 --> 00:37:25,584
‎เดี๋ยวนะ เธอพูดถึงใคร

583
00:37:28,126 --> 00:37:29,084
‎เฟรเดอริกไง

584
00:37:29,751 --> 00:37:30,668
‎เขาบอกผมแล้ว

585
00:37:36,084 --> 00:37:36,959
‎ไปกันได้แล้ว

586
00:37:37,043 --> 00:37:38,751
‎- อะไรนะ
‎- เดี๋ยวนี้

587
00:37:40,709 --> 00:37:41,668
‎วินเซนต์

588
00:37:42,543 --> 00:37:43,418
‎วินเซนต์

589
00:37:45,751 --> 00:37:48,668
‎ไม่นะ ไม่ๆ

590
00:37:52,251 --> 00:37:53,418
‎ได้กลิ่นไหม

591
00:37:54,543 --> 00:37:55,793
‎ฟอร์มัลดีไฮด์

592
00:37:57,251 --> 00:37:58,876
‎นี่เป็นแค่การส่งสาร

593
00:37:58,959 --> 00:38:01,501
‎- วินเซนต์อยู่ไหน
‎- โดนจับไปแล้ว ฉันว่า

594
00:38:02,418 --> 00:38:06,001
‎- นี่คือวิธีบอกของเขา
‎- เกิดอะไรขึ้นแน่

595
00:38:06,084 --> 00:38:07,584
‎ฉันอยากให้เธอฟังเรื่องนี้

596
00:38:08,959 --> 00:38:12,001
‎และอย่าตัดสินกันจนกว่าฉันจะเล่าจบ

597
00:38:13,293 --> 00:38:16,793
‎มีหญิงสาวคนหนึ่งที่หลงรัก
‎ชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมจนถอนตัวไม่ขึ้น

598
00:38:17,709 --> 00:38:19,793
‎เขามีดวงจะได้เป็นใหญ่เป็นโต

599
00:38:20,959 --> 00:38:23,459
‎ทั้งคู่แต่งงานตอนอายุยังน้อย
‎เขาได้เลื่อนขั้นเร็วมาก

600
00:38:23,543 --> 00:38:25,001
‎วุฒิสมาชิกหนุ่มสุดแห่งนิวยอร์ก

601
00:38:25,084 --> 00:38:28,251
‎เขาถึงกับฝากงานให้เพื่อนสนิทของภรรยาด้วย

602
00:38:29,043 --> 00:38:31,418
‎งานเขียนโค้ดให้กระทรวงกลาโหม

603
00:38:32,709 --> 00:38:34,626
‎พวกเขาร่วมกันสร้างบางสิ่ง…

604
00:38:35,751 --> 00:38:36,834
‎ที่สุดยอดมาก

605
00:38:37,834 --> 00:38:40,584
‎ระบบป้องกันภัยระดับโลกในอวกาศ

606
00:38:41,918 --> 00:38:44,293
‎พวกเขาย้ายคลังแสงนิวเคลียร์
‎ออกจากโลกอย่างปลอดภัย

607
00:38:45,793 --> 00:38:47,793
‎ไปยังสถานีอวกาศ

608
00:38:47,876 --> 00:38:49,251
‎(เดฟคอน 2)

609
00:38:49,334 --> 00:38:51,793
‎และแล้วเพื่อนสนิทของเธอ

610
00:38:52,334 --> 00:38:53,709
‎เพื่อนที่แสนดีของเธอ

611
00:38:55,834 --> 00:38:58,668
‎คนที่เธอจะน่าจะได้ร่วมสุขด้วยในชาติอื่น…

612
00:39:00,626 --> 00:39:02,126
‎เพื่อนเธอตาย

613
00:39:02,834 --> 00:39:04,168
‎หัวใจเขาไม่แข็งแรง

614
00:39:05,209 --> 00:39:06,876
‎เขาตายในวันเกิดอายุครบ 33 ปี

615
00:39:06,959 --> 00:39:08,459
‎และห้าปีต่อมา

616
00:39:08,543 --> 00:39:11,626
‎สามีเธอได้เป็นประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา

617
00:39:13,501 --> 00:39:15,376
‎และโลกก็พินาศ

618
00:39:16,251 --> 00:39:19,543
‎นาฬิกาสู่โลกาวินาศบอกเวลาเที่ยงคืน
‎แล้วเขาก็รวบรวมคลังแสง

619
00:39:19,626 --> 00:39:22,376
‎เขาอยากทิ้งระเบิดเพื่อหยุดยั้งระเบิด

620
00:39:22,459 --> 00:39:24,376
‎เขาพูดแบบนั้น แล้วเธอก็รั้งเขาไว้

621
00:39:24,459 --> 00:39:27,209
‎เธอขอร้องไม่ให้เขาทำ และเขาก็…

622
00:39:28,668 --> 00:39:30,126
‎เชื่อเธอ

623
00:39:31,293 --> 00:39:32,459
‎เขาลังเล

624
00:39:33,959 --> 00:39:35,918
‎แต่แล้วขีปนาวุธก็พุ่งไปอยู่ดี

625
00:39:36,709 --> 00:39:39,709
‎พวกเขาอพยพไปยังสถานีอวกาศในวงโคจร

626
00:39:40,584 --> 00:39:42,459
‎แล้วเขาก็กดปุ่ม

627
00:39:43,459 --> 00:39:44,834
‎แต่มันสายไปแล้ว

628
00:39:44,918 --> 00:39:47,459
‎ขีปนาวุธของเขาพุ่งลงไป ของอีกฝ่ายพุ่งขึ้นมา

629
00:39:47,543 --> 00:39:49,543
‎แล้วโลกก็ถูกเผาเป็นจุณ

630
00:39:50,251 --> 00:39:51,584
‎แล้วพวกเขาก็รอ

631
00:39:51,668 --> 00:39:55,376
‎มีคนเหลืออยู่บนสถานีอวกาศไม่กี่คน

632
00:39:55,959 --> 00:39:58,959
‎อากาศกำลังจะหมด อาหารกำลังจะหมด

633
00:39:59,043 --> 00:40:01,168
‎และโลกเบื้องล่างสูญสิ้นไปแล้ว

634
00:40:02,918 --> 00:40:05,126
‎แล้วเขาก็เสียสติไป

635
00:40:05,209 --> 00:40:06,876
‎สามีเธอสติแตก

636
00:40:06,959 --> 00:40:09,334
‎เขาคลุ้มคลั่งและอารมณ์รุนแรง

637
00:40:09,876 --> 00:40:12,709
‎เขาเสียสติเพราะสิ่งที่ทำลงไป

638
00:40:12,793 --> 00:40:14,418
‎จากนั้นพวกเขาก็มา

639
00:40:15,126 --> 00:40:16,126
‎(ทำลายล้างเผ่าพันธุ์)

640
00:40:16,209 --> 00:40:20,501
‎แสงสว่างจ้าเหมือนดวงดาว

641
00:40:22,251 --> 00:40:26,168
‎ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ วนรอบสถานีอวกาศ

642
00:40:26,834 --> 00:40:28,293
‎ปรากฏร่างบนหน้าต่าง

643
00:40:29,001 --> 00:40:31,001
‎ก่อนจะเข้ามาข้างใน

644
00:40:31,084 --> 00:40:32,251
‎ทูตสวรรค์หรือเปล่า

645
00:40:33,084 --> 00:40:36,126
‎แสงสีขาวนั่น ใช่ทูตสวรรค์ไหม

646
00:40:36,209 --> 00:40:37,709
‎แซนดร้าเข้าโหมดแซนดร้าแล้ว

647
00:40:38,293 --> 00:40:40,293
‎ไม่ใช่ ฉันเรียกพวกนั้นว่า…

648
00:40:41,334 --> 00:40:42,584
‎- อิลลูมิไน
‎- อิลลูมิไน

649
00:40:44,043 --> 00:40:46,584
‎สิ่งมีชีวิตจากกาแล็กซีอันไกลโพ้น

650
00:40:46,668 --> 00:40:49,043
‎พวกเขาจับตาดูเรามาตลอด

651
00:40:49,751 --> 00:40:55,001
‎พวกนั้นบอกว่าสามารถส่งเรา
‎กลับไปยังช่วงชีวิตหนึ่งของเราได้

652
00:40:56,668 --> 00:40:58,668
‎โอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงบางอย่าง

653
00:40:59,959 --> 00:41:01,751
‎โอกาสที่จะเปลี่ยนทุกอย่าง

654
00:41:03,543 --> 00:41:04,418
‎ลุค

655
00:41:07,543 --> 00:41:08,793
‎ฉันเบ็คกี้

656
00:41:09,668 --> 00:41:10,709
‎จากอนาคต

657
00:41:12,793 --> 00:41:13,709
‎ส่วนเฟรเดอริก…

658
00:41:13,793 --> 00:41:14,793
‎เธอพูดถึงใคร

659
00:41:14,876 --> 00:41:15,709
‎เฟรเดอริกไง

660
00:41:16,418 --> 00:41:20,293
‎คือเรย์ สามีฉัน เขากลับมาที่นี่เหมือนกัน

661
00:41:21,293 --> 00:41:25,043
‎ถ้าคุณคือเบ็คกี้และผู้ชายคนนี้คือเรย์

662
00:41:27,251 --> 00:41:28,334
‎แล้วใครคือวินเซนต์

663
00:41:32,876 --> 00:41:34,084
‎ที่รัก คุณนั่นแหละ

664
00:41:36,584 --> 00:41:40,501
‎เขาใช้ชื่อวินเซนต์ เบกส์
‎เพราะเขารู้ว่าคุณยกย่องชื่อนั้นมาก

665
00:41:40,584 --> 00:41:41,959
‎คุณเชื่อใจเขา

666
00:41:42,043 --> 00:41:44,751
‎เขายังรู้ด้วยว่าที่สำคัญคือคุณไม่รู้ว่า

667
00:41:44,834 --> 00:41:46,459
‎วินเซนต์ เบกส์ตัวจริงหน้าตาเป็นไง

668
00:41:46,543 --> 00:41:50,626
‎แต่คุณบอกว่าผมตายตอนวันเกิดครบ 33
‎ก่อนสงครามตั้งนานนี่

669
00:41:51,709 --> 00:41:53,168
‎- ใช่
‎- ใช่

670
00:41:53,251 --> 00:41:54,918
‎แล้วผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงล่ะ

671
00:41:55,001 --> 00:41:56,501
‎ฉันไม่รู้จริงๆ

672
00:41:57,418 --> 00:42:01,043
‎คุณไม่ได้เล่าทุกอย่างให้ฉันฟัง
‎แต่พวกเขาก็ส่งคุณกลับมาเหมือนกัน

673
00:42:01,584 --> 00:42:04,459
‎คุณตื่นขึ้นมาบนชายหาด และพวกเขาก็บอกคุณ

674
00:42:04,543 --> 00:42:07,418
‎ว่าเป้าหมายของคุณคือสอนตัวเอง

675
00:42:07,501 --> 00:42:09,709
‎เรื่องเกม เรื่องเขียนโค้ด

676
00:42:09,793 --> 00:42:12,626
‎คุณกลับมาเพื่อยุติสงคราม

677
00:42:14,668 --> 00:42:15,793
‎แล้วเรย์ล่ะ

678
00:42:18,334 --> 00:42:19,584
‎ฉันต้องฆ่าเขา

679
00:42:22,043 --> 00:42:25,168
‎ต้องบอกเลยว่าฉันแอบตกใจที่เจอนายที่นี่

680
00:42:26,918 --> 00:42:28,418
‎นายไม่ได้อยู่ที่นั่นด้วยซ้ำ

681
00:42:28,501 --> 00:42:31,584
‎นายตายไปก่อนที่เรื่องจะบานปลายอีก

682
00:42:32,209 --> 00:42:33,834
‎ใช่ แต่เขาก็พาฉันกลับมาอยู่ดี

683
00:42:33,918 --> 00:42:35,293
‎ใช่ แต่ทำไมล่ะ

684
00:42:36,001 --> 00:42:40,834
‎คือ พวกเขาบอกว่าเราจะกลับมาก็ได้น่ะ

685
00:42:40,918 --> 00:42:43,168
‎เป็นโอกาสที่จะช่วยมนุษยชาติ

686
00:42:43,251 --> 00:42:45,209
‎เรากลับไปเปลี่ยนแปลง…

687
00:42:46,918 --> 00:42:47,959
‎บางอย่างได้ ไม่รู้สิ

688
00:42:48,668 --> 00:42:51,751
‎นี่นายมาหาเบ็คกี้เหรอ ทำไมล่ะ

689
00:42:52,668 --> 00:42:53,876
‎เธอมาป่วนฉันไง

690
00:42:54,626 --> 00:42:58,168
‎ฉันเห็นเธอในความทรงจำ
‎และความทรงจำใหม่ๆ พวกนี้ด้วย

691
00:43:00,418 --> 00:43:02,668
‎ฉันว่าเธอพยายามจะฆ่าฉันนะ

692
00:43:04,168 --> 00:43:06,709
‎เธอคิดว่าการฆ่าฉันอาจหยุดทุกอย่างได้

693
00:43:06,793 --> 00:43:08,168
‎อย่างกับว่าฉันผิดงั้นแหละ

694
00:43:09,209 --> 00:43:10,918
‎เธอนั่นแหละผิด รู้ไหม

695
00:43:12,626 --> 00:43:16,334
‎ถ้าเธอตายซะ เรื่องทั้งหมดนี้อาจไม่เกิดขึ้นเลย

696
00:43:16,418 --> 00:43:18,209
‎ฉันไม่บอกหรอกว่าเธออยู่ไหน

697
00:43:19,334 --> 00:43:20,168
‎ไม่มีวัน

698
00:43:23,084 --> 00:43:26,376
‎นายชอบเธอมาตลอด ฉันรู้มานานแล้ว

699
00:43:27,751 --> 00:43:30,043
‎แม่ง ฉันน่าจะยกเธอให้นายซะ ลุค

700
00:43:32,793 --> 00:43:34,334
‎ไม่งั้นฉันคงทำสำเร็จไปแล้ว

701
00:43:35,209 --> 00:43:36,501
‎ฉันคงชนะไปแล้ว

702
00:43:36,584 --> 00:43:37,584
‎นายไม่ชนะหรอก

703
00:43:38,293 --> 00:43:39,834
‎ทำแบบนั้นชนะเกมไม่ได้

704
00:43:39,918 --> 00:43:41,876
‎มันไม่ใช่เกมไง ลุค

705
00:43:43,293 --> 00:43:44,668
‎ฉันรู้ดี เรย์

706
00:43:49,084 --> 00:43:52,501
‎บอกมาเดี๋ยวนี้ว่าเธออยู่ไหน

707
00:43:54,084 --> 00:43:55,251
‎พวกเขาหน้าตาเป็นยังไง

708
00:43:58,459 --> 00:43:59,334
‎ตอนมาหานายน่ะ

709
00:44:00,959 --> 00:44:03,709
‎ตอนแรกฉันนึกว่าเป็นมนุษย์ต่างดาว ต้องใช่แน่ๆ

710
00:44:04,584 --> 00:44:10,168
‎หรือไม่ก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีพลังจิตขั้นสูง

711
00:44:11,834 --> 00:44:14,584
‎ฉันนอนอยู่บนพื้น ตายแล้ว

712
00:44:16,334 --> 00:44:17,793
‎หัวใจฉันหยุดเต้น

713
00:44:19,959 --> 00:44:21,126
‎แล้วแสงก็ส่องมา

714
00:44:22,126 --> 00:44:23,793
‎พวกเขาบอกฉันว่าฉันมีโอกาสเดียว

715
00:44:25,501 --> 00:44:27,126
‎โอกาสเดียวที่จะกลับมา

716
00:44:27,668 --> 00:44:32,084
‎นายเลยกลับมาที่นี่เพื่อตามจีบเธอให้ได้เหรอ

717
00:44:32,168 --> 00:44:33,709
‎ฉันกลับมาเขียนโปรแกรมต่างหาก

718
00:44:35,376 --> 00:44:37,126
‎ฉันกลับมาเพื่อเขียนโค้ด

719
00:44:37,209 --> 00:44:38,251
‎เกมน่ะเหรอ

720
00:44:39,168 --> 00:44:40,376
‎เพื่ออะไร

721
00:44:41,709 --> 00:44:43,376
‎ไปได้สวยเลยนี่ ไม่อยากจะพูด

722
00:44:43,459 --> 00:44:47,709
‎ไม่ใช่เกม แต่เพื่อโปรแกรมเขา
‎หรือก็คือตัวฉัน

723
00:44:50,668 --> 00:44:52,001
‎ฉันว่าน่าจะได้ผลนะ

724
00:44:52,709 --> 00:44:54,251
‎นายจะไม่บอกฉันใช่ไหม

725
00:44:55,084 --> 00:44:56,543
‎ทำสิ่งที่ต้องทำเถอะ

726
00:44:57,501 --> 00:44:58,418
‎ก็ได้

727
00:45:10,709 --> 00:45:13,043
‎ลุคตายเป็นครั้งที่สองในชีวิต

728
00:45:13,751 --> 00:45:18,084
‎แต่เขาไม่กลัว เพราะเขารู้สึกถึงมันมาตลอด

729
00:45:18,168 --> 00:45:20,876
‎รู้สึกถึงความคิดที่ฝังลึกในสมองของเขา

730
00:45:22,709 --> 00:45:24,584
‎การมาจากอนาคตเป็นแบบนี้แหละ

731
00:45:25,668 --> 00:45:28,418
‎เราไม่ต้องสงสัยว่าจะเปลี่ยนอดีตได้หรือไม่

732
00:45:28,501 --> 00:45:30,084
‎(สร้างระบบอาวุธ จำนวน)

733
00:45:31,584 --> 00:45:33,876
‎(ศูนย์)

734
00:45:33,959 --> 00:45:36,084
‎ถ้ามันสำเร็จ เราจะรู้เอง

735
00:45:36,168 --> 00:45:37,459
‎(ยินดีด้วย เกมจบแล้ว)

736
00:45:38,043 --> 00:45:39,251
‎เพราะเราก็จะเปลี่ยนไปด้วย

737
00:45:40,501 --> 00:45:44,834
‎(วิดีโอ)

738
00:45:46,001 --> 00:45:49,459
‎แต่ต่อให้เขายืนยันแค่ไหน เบ็คกี้ก็ไม่ยอมเชื่อ

739
00:45:49,543 --> 00:45:54,418
‎ว่าลุคหยุดโลกไม่ให้พินาศได้
‎ด้วยการไม่เขียนโค้ดเท่านั้น

740
00:45:54,501 --> 00:45:57,584
‎ทางเดียวที่จะชนะคือไม่เล่น
‎ดังนั้นผมจะไม่เขียนโค้ด…

741
00:45:57,668 --> 00:45:59,584
‎เพราะในใจของเธอ

742
00:45:59,668 --> 00:46:02,043
‎มีทางเดียวที่จะเปลี่ยนอนาคตได้

743
00:46:02,126 --> 00:46:03,584
‎ที่จะเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง

744
00:46:05,626 --> 00:46:07,043
‎อย่ามายุ่งกับฉัน

745
00:46:07,126 --> 00:46:08,126
‎ต้องฆ่าเรย์

746
00:46:08,209 --> 00:46:09,209
‎ลงไป

747
00:46:09,293 --> 00:46:10,668
‎- เบ็คกี้ อย่าทำแบบนี้
‎- ลงไป

748
00:46:10,751 --> 00:46:12,709
‎- เบ็คกี้ ขอร้องล่ะ
‎- ลงไป

749
00:46:23,584 --> 00:46:24,793
‎ระวัง

750
00:46:29,459 --> 00:46:30,334
‎เบ็คกี้

751
00:46:31,626 --> 00:46:32,501
‎เบ็คกี้

752
00:46:35,709 --> 00:46:39,084
‎เบ็คกี้ นี่ๆ มองฉันนะ

753
00:46:39,168 --> 00:46:40,834
‎- นี่
‎- ทำอะไรลงไปน่ะ

754
00:46:42,626 --> 00:46:44,209
‎แก!

755
00:47:10,626 --> 00:47:11,918
‎ลุคไปตามทางของเขา

756
00:47:12,459 --> 00:47:15,876
‎เขาไม่เคยเขียนโค้ด
‎ไม่เคยไปไกลกว่าเกมที่เล่น

757
00:47:16,418 --> 00:47:19,334
‎ถ้าโลกจะแตก ก็ไม่ใช่เพราะเขาหรอก

758
00:47:20,334 --> 00:47:21,501
‎ไม่เลย เขาระวังมาก

759
00:47:22,084 --> 00:47:25,334
‎ระวังเรื่องอนาคต และระวังหัวใจตัวเอง

760
00:47:26,584 --> 00:47:28,334
‎เรย์ยังได้เป็นประธานาธิบดี

761
00:47:28,418 --> 00:47:30,501
‎แต่เขาเปลี่ยนไปเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้น

762
00:47:31,543 --> 00:47:32,543
‎เขาฉลาดขึ้น

763
00:47:33,126 --> 00:47:34,876
‎เขารู้ว่าความตายเป็นยังไง

764
00:47:35,459 --> 00:47:38,709
‎ลุคมีชีวิตที่ดี ใช้เวลาเต็มที่ในทุกขณะ

765
00:47:40,001 --> 00:47:42,043
‎และเขาก็ตระหนักถึงสิ่งอื่นด้วย

766
00:47:42,126 --> 00:47:45,543
‎ไม่ว่าแสงสว่างพวกนั้นคืออะไร
‎ไม่ว่าสิ่งมีชีวิตพวกนั้นจะเป็นอะไร

767
00:47:45,626 --> 00:47:47,418
‎พวกเขาอาจไม่ใช่มนุษย์ต่างดาว

768
00:47:47,501 --> 00:47:50,084
‎ไม่หรอก พวกเขาเหมือนมนุษย์เกินไป

769
00:47:50,168 --> 00:47:51,918
‎ให้เป็นทูตสวรรค์ก็แล้วกัน

770
00:47:52,543 --> 00:47:56,043
‎อิลลูมิไนหรืออะไรที่เบ็คกี้เรียก
‎คือทูตสวรรค์ทั้งนั้นแหละ

771
00:47:56,959 --> 00:47:59,043
‎ทูตสวรรค์อาจเป็นอย่างนั้นจริงๆ ก็ได้

772
00:47:59,126 --> 00:48:01,126
‎ทูตสวรรค์อาจเป็นแค่โอกาสให้แก้ตัว

773
00:48:07,668 --> 00:48:09,668
‎หลายปีต่อมา เขากลับไปที่ชายหาดแห่งนั้น

774
00:48:10,459 --> 00:48:12,668
‎วันพุธธรรมดาๆ ไม่มีอะไรพิเศษเลย

775
00:48:14,209 --> 00:48:17,543
‎นอกจากเป็นวันหลังจากเขาอายุครบ 33 ปี

776
00:48:18,584 --> 00:48:21,418
‎หนึ่งวันหลังวันตายตามที่คาร่าบอก

777
00:48:22,751 --> 00:48:24,459
‎แต่หัวใจเขายังเต้นอยู่

778
00:48:25,209 --> 00:48:27,793
‎ไม่มีแสงสว่างบนท้องฟ้า ไม่เลย ลุคยังไม่ตาย

779
00:48:28,959 --> 00:48:33,251
‎เขาไม่รู้ว่าจะได้อยู่ไปอีกหนึ่งวัน
‎อีกหนึ่งปี หรือว่าแค่ไหน

780
00:48:33,334 --> 00:48:36,418
‎แต่ก็นะ ใครมันจะไปรู้ล่ะ

781
00:48:40,709 --> 00:48:41,918
‎ว้าว

782
00:48:43,293 --> 00:48:45,418
‎ระวังไว้เหอะ เจมส์ คาเมรอน

783
00:48:45,501 --> 00:48:46,751
‎ทุกคน

784
00:48:47,293 --> 00:48:50,418
‎นางคงฉุนน่าดู

785
00:48:51,418 --> 00:48:55,168
‎พูดถึงทูตสวรรค์มาเป็นอาทิตย์ๆ

786
00:48:55,251 --> 00:48:57,626
‎แต่นางดันพลาด
‎เรื่องทูตสวรรค์เรื่องเดียวที่เจ๋งสุดๆ

787
00:49:10,126 --> 00:49:10,959
‎ทำอะไรน่ะ

788
00:49:12,793 --> 00:49:13,626
‎ไสหัวไป

789
00:49:15,543 --> 00:49:18,459
‎- เดี๋ยวฉันช่วย
‎- ฉันบอกให้ไสหัวไปไง

790
00:49:18,543 --> 00:49:20,959
‎เธอเงียบปากไปแล้วให้ฉันช่วยดีไหม

791
00:49:32,959 --> 00:49:34,251
‎ฉันฉี่รดที่นอน

792
00:49:37,668 --> 00:49:40,501
‎เดี๋ยวพาเธอไปอาบน้ำก่อน
‎แล้วเราจะจัดการผ้าปูให้

793
00:49:52,043 --> 00:49:54,209
‎ฉันฆ่าพ่อแม่ตัวเอง

794
00:50:02,834 --> 00:50:04,501
‎เริ่มจากไปอาบน้ำก่อน

795
00:50:05,876 --> 00:50:09,584
‎แล้วจัดการผ้าปูที่นอน
‎แล้วเราค่อยคุยเรื่องพ่อแม่เธอนะ

796
00:50:14,126 --> 00:50:15,418
‎ทำไมจบแบบนั้นล่ะ

797
00:50:17,126 --> 00:50:18,126
‎แบบไหน

798
00:50:20,376 --> 00:50:23,001
‎เบ็คกี้ฆ่าตัวตายไง

799
00:50:23,834 --> 00:50:25,418
‎ลุคอดได้แฟน

800
00:50:28,876 --> 00:50:30,084
‎ก็ใช่แหละ

801
00:50:31,376 --> 00:50:32,501
‎เราแต่งเรื่องที่เรารู้ไง

802
00:50:34,584 --> 00:50:35,501
‎ฉันไม่ชอบเลย

803
00:50:38,168 --> 00:50:42,376
‎ฟังแล้วค้างคาใจอยู่หน่อยๆ

804
00:50:44,584 --> 00:50:46,251
‎ฉันอยากให้ทั้งคู่ได้อยู่ด้วยกัน

805
00:51:02,918 --> 00:51:04,543
‎- ราตรีสวัสดิ์
‎- ราตรีสวัสดิ์

806
00:51:22,001 --> 00:51:23,251
‎แล้วเจอกัน อาเมช

807
00:51:27,251 --> 00:51:30,168
‎ฉันได้รับโอกาสนี้มา

808
00:51:30,251 --> 00:51:32,876
‎โรงเรียนบัลเลต์อเมริกันชั้นนำ

809
00:51:32,959 --> 00:51:34,501
‎พาฉันมาไกลถึงอเมริกา

810
00:51:34,584 --> 00:51:35,709
‎พ่อแม่ก็มาด้วย

811
00:51:37,251 --> 00:51:40,459
‎พวกท่านยอมทิ้งชีวิตที่เคยมี
‎เพื่อให้ฉันได้โอกาสนี้

812
00:51:41,709 --> 00:51:44,584
‎ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงอยากทำพังขนาดนั้น

813
00:51:46,376 --> 00:51:47,209
‎ฉัน…

814
00:51:48,834 --> 00:51:49,668
‎บ้าไปเลย

815
00:51:52,709 --> 00:51:55,334
‎ครั้งนึงที่พ่อแม่เห็นว่าฉันแอบหนีออกไป แค่…

816
00:51:57,043 --> 00:51:57,876
‎ครั้งเดียว…

817
00:51:59,293 --> 00:52:00,209
‎ที่พวกท่านเห็น

818
00:52:02,251 --> 00:52:03,376
‎ท่านก็ออกไปตามหาฉันกัน

819
00:52:07,251 --> 00:52:10,084
‎ตำรวจบอกว่าทั้งคู่ขับรถวนอยู่หลายชั่วโมง

820
00:52:11,626 --> 00:52:13,959
‎แล้วรถก็ไถลน้ำแข็งเกาะพื้นถนน

821
00:52:14,584 --> 00:52:15,709
‎และพวกเขา…

822
00:52:19,959 --> 00:52:21,251
‎นี่

823
00:52:22,918 --> 00:52:23,793
‎จากนั้นก็งานศพ

824
00:52:25,709 --> 00:52:26,584
‎แล้วก็อื่นๆ

825
00:52:27,834 --> 00:52:29,668
‎และเร็ทท์…

826
00:52:31,376 --> 00:52:33,251
‎เพื่อนรักของฉัน เร็ทท์ เขา…

827
00:52:33,334 --> 00:52:36,793
‎ตอนนี้คงไม่ใช่เพื่อนรักฉันแล้วล่ะมั้ง

828
00:52:38,709 --> 00:52:40,959
‎หลังจากพวกท่านเสีย ฉันก็เริ่มเสพยา

829
00:52:42,626 --> 00:52:46,001
‎เขาพยายามให้ฉันเข้าบำบัดหลายครั้ง

830
00:53:01,959 --> 00:53:03,043
‎เขาซื้อนี่ให้ฉัน

831
00:53:07,584 --> 00:53:10,126
‎ฉันเขวี้ยงมันใส่หัวเขา ตอนที่เขาบอกฉัน

832
00:53:10,209 --> 00:53:12,834
‎ว่าฉันได้ตายแน่ถ้าไม่เลิกยา

833
00:53:16,293 --> 00:53:20,418
‎แล้วขามันก็หักและเร็ทท์ก็หายไป

834
00:53:22,251 --> 00:53:23,876
‎สองเดือนต่อมา ฉันก็รู้ว่าเป็นมะเร็ง

835
00:53:27,876 --> 00:53:28,918
‎ข้างเดียวกัน…

836
00:53:30,209 --> 00:53:31,376
‎กับขาเวรนี่

837
00:53:37,168 --> 00:53:38,334
‎ฉันว่าฉันรู้ว่ามันคืออะไร

838
00:53:39,626 --> 00:53:40,543
‎อะไรเหรอ

839
00:53:41,918 --> 00:53:43,793
‎สิ่งที่ฉันเห็นตอนได้สติ…

840
00:53:45,459 --> 00:53:46,334
‎เงาน่ะ

841
00:53:50,334 --> 00:53:52,543
‎สิ่งเดียวที่เป็นได้ในที่แบบนี้

842
00:53:55,459 --> 00:53:56,459
‎คืบคลานเข้ามา

843
00:53:57,293 --> 00:53:58,876
‎ความมืดคืบคลาน แค่นั้น

844
00:54:01,501 --> 00:54:03,376
‎เข้ามาหาเมื่อใกล้ถึงเวลาของเรา

845
00:54:07,001 --> 00:54:08,709
‎ก่อกวนเราจนถึงเวลาจริงๆ

846
00:54:10,209 --> 00:54:11,376
‎ฉัน…

847
00:54:12,793 --> 00:54:15,001
‎ฉันไม่อยากตาย

848
00:54:17,001 --> 00:54:20,959
‎ฉันไม่อยากตาย อีลองก้า ฉันไม่อยากตาย

849
00:55:34,459 --> 00:55:36,459
‎คำบรรยายโดย: ฐิตาภา สิทธิวงศ์