1
00:00:06,376 --> 00:00:09,584
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:01:03,834 --> 00:01:05,334
‎- มีอะไรหรือเปล่าคะ
‎- คุณบัลลาร์ด

3
00:01:06,001 --> 00:01:08,001
‎คุณคือเรจิน่า บัลลาร์ดใช่ไหมคะ

4
00:01:08,876 --> 00:01:09,834
‎คุณล่ะเป็นใคร

5
00:01:10,626 --> 00:01:12,168
‎คุณเองสินะคะ

6
00:01:12,251 --> 00:01:13,793
‎คุณใช่อะเซโซหรือเปล่า

7
00:01:32,168 --> 00:01:33,251
‎หาฉันเจอได้ยังไง

8
00:01:33,959 --> 00:01:36,209
‎มันไม่ง่ายเลยค่ะ

9
00:01:37,168 --> 00:01:39,293
‎แต่มีเบาะแสอยู่ในบันทึกของลูกสาวคุณ

10
00:01:39,376 --> 00:01:41,751
‎ฉันทำให้คนที่นั่นเชื่อได้น่ะค่ะ

11
00:01:41,834 --> 00:01:44,668
‎คนที่สถาบันคิดว่า
‎ฉันเป็นพยาบาลที่สถานดูแลผู้ป่วย

12
00:01:44,751 --> 00:01:46,918
‎เขาให้ที่อยู่มาสองสามแห่ง

13
00:01:48,168 --> 00:01:49,668
‎ฉันลองมาที่นี่เป็นแห่งที่สาม

14
00:01:51,126 --> 00:01:51,959
‎ขอดูได้ไหม

15
00:01:55,543 --> 00:01:57,459
‎ของลูกสาวคุณใช่ไหมคะ

16
00:01:58,251 --> 00:01:59,084
‎ใช่แล้ว

17
00:02:00,459 --> 00:02:01,584
‎อะธีน่าอยู่ไหนคะ

18
00:02:01,668 --> 00:02:03,584
‎- ฉันพยายามตามหาเธอ แต่…
‎- เราไม่คุยกันแล้ว

19
00:02:06,209 --> 00:02:08,043
‎เป็นเกียรติมากที่ได้พบคุณค่ะ

20
00:02:09,043 --> 00:02:12,126
‎ฉันไม่รู้ว่าคุณรู้ไหม
‎แต่บ้านเก่าคุณเป็นสถานดูแลผู้ป่วยไปแล้ว

21
00:02:13,209 --> 00:02:15,126
‎ฉันเป็นคนไข้ที่นั่น แล้วก็เจอนี่เข้า

22
00:02:15,918 --> 00:02:17,668
‎ฉันเจอห้องลับใต้ดินด้วยนะ

23
00:02:18,376 --> 00:02:19,459
‎ห้องใต้ดินของคุณ

24
00:02:20,168 --> 00:02:21,584
‎บ้านหลังนั้นพิเศษมาก

25
00:02:22,418 --> 00:02:23,376
‎ใช่แล้ว

26
00:02:25,626 --> 00:02:27,251
‎ฉันเกือบทำสำเร็จแล้วเชียว

27
00:02:28,251 --> 00:02:30,751
‎หัวใจฉันบริสุทธิ์ เครื่องบูชาที่มี…

28
00:02:31,959 --> 00:02:32,834
‎ก็ถูกต้อง

29
00:02:35,209 --> 00:02:38,709
‎สุดท้ายฉันกลับถูกลูกสาวตัวเองทำพังไม่เป็นท่า

30
00:02:40,876 --> 00:02:42,834
‎สิ่งที่พวกเขาทำกับคุณเลวร้ายมากค่ะ

31
00:02:44,584 --> 00:02:48,001
‎ฉันรู้ว่าสถาบันพวกนั้นเป็นยังไง

32
00:02:48,084 --> 00:02:49,751
‎คุณต้องทนผ่านอะไรมาบ้าง

33
00:02:52,501 --> 00:02:54,668
‎ฉันแปลกใจนะที่เธออยากเจอฉัน

34
00:02:56,126 --> 00:02:57,209
‎ฉันมันคนนอกคอก

35
00:02:58,126 --> 00:03:00,209
‎ไม่เคยได้ยินเหรอ ผู้หญิงบ้าน่ะ

36
00:03:00,793 --> 00:03:04,001
‎ตอนปล่อยฉันออกมา พวกเขาก็บอกว่าฉันหายแล้ว

37
00:03:04,959 --> 00:03:06,459
‎เธอคิดว่ายังไง

38
00:03:06,543 --> 00:03:08,043
‎คิดว่าฉันหายแล้วไหมล่ะ

39
00:03:08,126 --> 00:03:11,959
‎ฉันว่าแนวคิดเรื่องความเจ็บป่วย
‎และสุขภาพดีของพวกเขาล้าหลัง

40
00:03:12,834 --> 00:03:14,043
‎ฉันคิดว่าคุณรู้เรื่องนั้น

41
00:03:14,793 --> 00:03:16,001
‎ดีกว่าใครๆ

42
00:03:19,709 --> 00:03:20,626
‎ฉันป่วยค่ะ

43
00:03:22,209 --> 00:03:23,251
‎ป่วยหนักมาก

44
00:03:24,626 --> 00:03:25,668
‎แต่ฉันอยากอยู่ต่อ

45
00:03:27,918 --> 00:03:29,418
‎ฉันว่าคุณคงรู้ว่าต้องทำยังไง

46
00:03:32,668 --> 00:03:33,543
‎รู้ไหม

47
00:03:35,001 --> 00:03:38,293
‎สำนักพีทาโกเรียนมีวิธีการสอนสองแบบ

48
00:03:39,293 --> 00:03:43,209
‎ทั้งสอนจากตำราและจากประสบการณ์
‎ซึ่งสำคัญเท่ากัน

49
00:03:44,751 --> 00:03:48,043
‎ฉันอยากให้ลูกสาวมาเป็นศิษย์สานต่องานฉัน

50
00:03:48,126 --> 00:03:51,293
‎แต่แกกลับถลำลึกเกินไปจนถูกล้างสมอง

51
00:03:52,834 --> 00:03:54,043
‎แต่เธอน่ะ

52
00:03:54,918 --> 00:03:56,834
‎ดูเหมือนจะยังไม่โดนมันเล่นงานนี่

53
00:03:58,709 --> 00:03:59,751
‎ใช่แล้ว

54
00:04:01,334 --> 00:04:04,084
‎ฉันยังเห็นประกายในตาเธออยู่เลย

55
00:04:05,876 --> 00:04:07,001
‎ยัยหนูคนฉลาด

56
00:04:08,709 --> 00:04:09,918
‎เอาล่ะจ้ะ

57
00:04:10,001 --> 00:04:11,543
‎ฉันสอนเธอได้นะ จูเลีย

58
00:04:12,334 --> 00:04:14,459
‎เพราะเธอหายป่วยได้จ้ะ

59
00:04:14,543 --> 00:04:17,626
‎ใช่ เหล่าทวยเทพโบราณยังอยู่ที่นี่

60
00:04:17,709 --> 00:04:21,376
‎และใช่ พวกท่านยังยินดีรับฟังเรา
‎ถ้าเราถวายสิ่งที่ท่านต้องการ

61
00:04:21,459 --> 00:04:23,418
‎ทั้งหมดขึ้นอยู่กับว่าเธอยินดีจะทำอะไร

62
00:04:24,293 --> 00:04:25,584
‎ฉันจะสอนสิ่งที่ฉันรู้ให้

63
00:04:26,501 --> 00:04:27,501
‎เธอมีเวลาแค่ไหน

64
00:04:28,584 --> 00:04:30,168
‎คุณจะให้เวลาฉันแค่ไหนล่ะคะ

65
00:04:31,459 --> 00:04:33,126
‎ให้เธออยู่นี่ทั้งอาทิตย์

66
00:04:33,209 --> 00:04:35,376
‎เป็นอย่างน้อย อาจจะนานกว่านั้น

67
00:04:37,043 --> 00:04:39,126
‎เราต้องคิดด้วยว่าเธอจะกลับไปยังไง

68
00:04:40,501 --> 00:04:42,793
‎เราจะหาชุดนอนให้เธอ

69
00:04:44,251 --> 00:04:47,293
‎ให้เธอเดินผ่านป่าเข้าไป
‎แล้วให้ตัวเลอะโคลนเลยนะ

70
00:04:48,418 --> 00:04:51,043
‎ถ้าพวกเขาถามว่าเธอไปไหนมา
‎ก็ห้ามบอกเรื่องฉัน

71
00:04:51,126 --> 00:04:52,751
‎- เข้าใจไหม
‎- ค่ะ

72
00:04:53,501 --> 00:04:55,001
‎เราจะแต่งเรื่องดีๆ กัน

73
00:04:57,376 --> 00:04:59,251
‎ทุกคนชอบเรื่องราวดีๆ ไง

74
00:05:00,918 --> 00:05:03,084
‎จากนั้นใครจะรู้ล่ะ ยัยหนูคนฉลาด

75
00:05:03,793 --> 00:05:05,876
‎เธออาจได้ทำสิ่งยิ่งใหญ่อีกมาก

76
00:05:09,501 --> 00:05:11,043
‎จะเอายังไงดี หมอ

77
00:05:12,376 --> 00:05:14,126
‎จะเอายังไงล่ะ

78
00:05:20,918 --> 00:05:21,834
‎เดี๋ยวก่อน

79
00:05:23,251 --> 00:05:24,084
‎หยุดนะ

80
00:05:25,793 --> 00:05:27,876
‎อีลองก้า มาช่วยฉันตรงนี้หน่อย

81
00:05:29,959 --> 00:05:31,043
‎ปล่อยเขาไป

82
00:05:32,876 --> 00:05:33,918
‎ทำซีพีอาร์เป็นไหม

83
00:05:34,001 --> 00:05:35,251
‎- เป็นค่ะ
‎- โอเค

84
00:05:48,668 --> 00:05:52,459
‎เพื่อนฉันที่เคาน์ตี้แอดเวนติสต์
‎บอกว่าอาการคงที่แล้ว ทั้งสามคนเลย

85
00:05:52,543 --> 00:05:54,626
‎โดนล้างท้องและคงลำบากไปทั้งสัปดาห์

86
00:05:54,709 --> 00:05:56,418
‎แต่ไม่ตายหรอก

87
00:05:56,501 --> 00:05:58,168
‎ส่วนหนึ่งต้องขอบคุณเธอด้วย

88
00:05:58,251 --> 00:05:59,876
‎แต่แน่อยู่แล้วล่ะ

89
00:05:59,959 --> 00:06:02,501
‎พวกเขาคงไม่ได้ลงไปข้างล่างถ้าเธอไม่พาไป

90
00:06:03,501 --> 00:06:04,793
‎เรื่องนั้นก็ต้องเอามาคิดนะ

91
00:06:05,501 --> 00:06:08,251
‎ที่จริงที่ชั้นใต้ดินมีปล่องบันไดอยู่

92
00:06:08,334 --> 00:06:09,376
‎แอบอยู่ซะมิดเลย

93
00:06:10,126 --> 00:06:11,084
‎แล้วพอฉันลงไป

94
00:06:11,168 --> 00:06:13,751
‎พูดตรงๆ ว่าฉันไม่แปลกใจสักนิดที่เห็นจูเลีย

95
00:06:16,001 --> 00:06:17,793
‎แต่แปลกใจที่เห็นเธอนั่นแหละ

96
00:06:17,876 --> 00:06:21,251
‎- คุณปล่อยเขาไปเนี่ยนะ
‎- ก็ต้องปล่อยไปสิ

97
00:06:22,001 --> 00:06:25,584
‎มีคนจะตายอยู่ที่พื้น ฉันเป็นหมอนะ อีลองก้า

98
00:06:26,959 --> 00:06:29,709
‎ตลอดหลายปีที่ผ่านมา
‎ฉันแจ้งจับจูเลียมาสามครั้งแล้ว

99
00:06:29,793 --> 00:06:32,918
‎โทษฐานบุกรุก งัดแงะเข้ามา ไหนจะคุกคาม

100
00:06:33,001 --> 00:06:37,501
‎ฉันเองก็อยากให้เธอเคารพฉันมากพอ
‎ที่จะไม่ทำอะไรลับหลังฉัน

101
00:06:38,209 --> 00:06:40,001
‎หรือเห็นเขาว่าเป็นมิตร

102
00:06:40,834 --> 00:06:42,043
‎และเห็นฉันเป็น…

103
00:06:43,209 --> 00:06:44,376
‎อะไรก็ตามที่เธอคิด

104
00:06:44,459 --> 00:06:46,709
‎เขาคือเหตุผลที่หนูมาที่นี่ค่ะ

105
00:06:48,251 --> 00:06:50,001
‎เขาเอาชนะโรคได้และดีขึ้น

106
00:06:50,584 --> 00:06:53,418
‎ไม่ว่าคุณจะคิดยังไงกับเขา
‎หรือเขาจะทำอะไรตั้งแต่นั้นมา

107
00:06:53,501 --> 00:06:54,709
‎คุณก็ปฏิเสธมันไม่ได้

108
00:06:56,043 --> 00:06:57,459
‎ที่นี่มีอะไรบางอย่าง

109
00:06:57,543 --> 00:06:59,626
‎ไม่มีอะไรทั้งนั้น

110
00:07:00,584 --> 00:07:02,126
‎กรณีเขาไม่ต่างจากแซนดร้า

111
00:07:03,459 --> 00:07:07,376
‎จากเรื่องของจูเลียและคนอื่นๆ
‎ที่ฉันได้เจอในช่วงหลายปีมานี้คือ…

112
00:07:08,251 --> 00:07:10,959
‎พวกเขาก็แค่ยอมรับไม่ได้ว่าตัวเองแค่โชคดี

113
00:07:11,043 --> 00:07:13,709
‎แต่เวลานั้นย่อมมาถึงทุกคนอยู่แล้ว

114
00:07:14,834 --> 00:07:17,293
‎- หมายความว่าไงคะ
‎- ก็ชัดเจนอยู่นะ

115
00:07:17,376 --> 00:07:19,084
‎ยกระดับความรุนแรงและบุกรุกเข้ามาเนี่ย

116
00:07:19,168 --> 00:07:21,376
‎เขาพยายามจะวางยาเธอเมื่อคืนนะ

117
00:07:21,459 --> 00:07:23,168
‎ไม่ใช่เพื่อจะช่วยเธอ

118
00:07:23,251 --> 00:07:24,543
‎แต่เพื่อตัวเขาเอง

119
00:07:24,626 --> 00:07:25,918
‎เขากลับมาป่วยอีก

120
00:07:26,001 --> 00:07:29,168
‎และเวทมนตร์อะไรก็ตาม
‎ที่เขาคิดว่าตัวเองเจอในปี 1968

121
00:07:30,084 --> 00:07:31,501
‎มันเสื่อมไปแล้ว

122
00:07:31,584 --> 00:07:34,543
‎แล้วเขาก็ใช้ลูกเล่นแบบพารากอนอีกตามเคย

123
00:07:35,334 --> 00:07:37,751
‎ไหนคุณบอกว่าไม่รู้เรื่องพารากอนไง

124
00:07:37,834 --> 00:07:40,626
‎ใช่ เพราะเราไม่จำเป็นต้องพูดถึงมันอีก

125
00:07:41,501 --> 00:07:44,876
‎หรือปล่อยให้ความคิดบ้าๆ พวกนั้น
‎วนเวียนอยู่ในหัวคนอย่างเธอ

126
00:07:46,168 --> 00:07:47,793
‎ที่อาจรู้สึกเข้าตาจนได้

127
00:07:49,043 --> 00:07:50,376
‎แต่หนูไม่เหมือนพวกนั้น

128
00:07:51,293 --> 00:07:54,876
‎- หนูไม่ได้โง่นะ
‎- ไม่หรอกจ้ะ

129
00:07:56,418 --> 00:07:58,959
‎ความคิดพวกนี้มันเหมือน…

130
00:07:59,043 --> 00:08:00,418
‎มันเหมือนมะเร็ง

131
00:08:00,501 --> 00:08:01,668
‎พอเป็นไปแล้ว

132
00:08:02,668 --> 00:08:04,959
‎ก็ไม่สำคัญว่าเราอายุเท่าไร

133
00:08:05,043 --> 00:08:07,001
‎หรือจะฉลาดมากน้อยแค่ไหน

134
00:08:07,709 --> 00:08:11,418
‎เราทุกคนล้วนเสี่ยงไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

135
00:08:12,793 --> 00:08:14,126
‎ช่วย…

136
00:08:14,209 --> 00:08:16,876
‎ช่วยอย่าบอกคนอื่นว่าหนูทำอะไรนะคะ

137
00:08:18,001 --> 00:08:19,334
‎ทำไมล่ะ

138
00:08:20,876 --> 00:08:22,168
‎พวกเขาไม่ควรรู้เหรอ

139
00:08:22,251 --> 00:08:24,001
‎เป็นเธอก็คงอยากรู้มั้ง

140
00:08:26,751 --> 00:08:27,626
‎หนูคิดว่า…

141
00:08:30,001 --> 00:08:32,168
‎หนูคิดว่าหนูจะกลับบ้านค่ะ

142
00:08:32,918 --> 00:08:35,709
‎วันนี้พ่อหนูจะมาร่วมงานวันครอบครัว

143
00:08:38,168 --> 00:08:39,959
‎หนูว่าจะกลับไปกับเขาเลย

144
00:08:41,084 --> 00:08:44,918
‎ได้สิ ยังไงก็แล้วแต่เธอทั้งนั้น

145
00:08:48,668 --> 00:08:49,584
‎คือหนู…

146
00:08:51,459 --> 00:08:52,584
‎หนูขอโทษจริงๆ ค่ะ

147
00:09:12,793 --> 00:09:13,709
‎ทำอะไรน่ะ

148
00:09:15,626 --> 00:09:16,626
‎เปล่าหรอก

149
00:09:16,709 --> 00:09:17,584
‎ไม่มีอะไร

150
00:09:23,418 --> 00:09:24,418
‎ฝึกกล้ามเนื้อสินะ

151
00:09:25,626 --> 00:09:26,501
‎เป็นไงบ้างล่ะ

152
00:09:27,209 --> 00:09:29,126
‎ฉันคว้าเจ้านี่ได้ดีเชียวแหละ

153
00:09:29,209 --> 00:09:30,709
‎ประมาณเจ็ดในสิบครั้ง

154
00:09:31,543 --> 00:09:33,418
‎แต่บางครั้งมันก็วืด

155
00:09:38,126 --> 00:09:39,001
‎มานี่สิ

156
00:09:53,751 --> 00:09:54,959
‎รู้สึกว่าตาซ้าย…

157
00:09:56,543 --> 00:09:58,418
‎ตาซ้ายฉันมองไม่ค่อยเห็นแฮะ

158
00:10:00,834 --> 00:10:01,668
‎โอเค

159
00:10:02,668 --> 00:10:04,876
‎- ไม่เป็นไรนะ
‎- ให้ตาย รู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นงี้

160
00:10:07,084 --> 00:10:08,293
‎ใช่

161
00:10:08,376 --> 00:10:11,459
‎ก็แค่มันคงเหลือเวลาอีกไม่นาน

162
00:10:11,543 --> 00:10:13,084
‎หลังจากเริ่มมองไม่ค่อยเห็น

163
00:10:14,418 --> 00:10:15,293
‎ฉันรู้

164
00:10:17,918 --> 00:10:19,126
‎แล้วมันก็มีจุดบอด

165
00:10:20,001 --> 00:10:21,626
‎มีอยู่แล้วล่ะ แล้วจากนั้น…

166
00:10:23,126 --> 00:10:24,001
‎จุดบอดก็ขยาย

167
00:10:25,334 --> 00:10:26,459
‎ใหญ่มาก แต่…

168
00:10:30,043 --> 00:10:31,001
‎แต่มันก็มี…

169
00:10:32,043 --> 00:10:33,168
‎มีเงาด้วย

170
00:10:36,751 --> 00:10:38,126
‎มีเงาจริงๆ นะ อยู่ตรง…

171
00:10:39,084 --> 00:10:40,876
‎ตรงหางตาฉันนั่นเลย

172
00:10:43,959 --> 00:10:45,168
‎คล้ายๆ กับ…

173
00:10:46,084 --> 00:10:47,626
‎คล้ายกับที่ทริสตันพูดถึง

174
00:10:50,251 --> 00:10:51,459
‎หรือที่อันยาพูดถึง

175
00:10:54,793 --> 00:10:55,626
‎ใช่

176
00:10:57,709 --> 00:10:58,959
‎ฉันเห็นมันขยับ

177
00:11:00,543 --> 00:11:01,584
‎ใกล้เข้ามา

178
00:11:02,543 --> 00:11:05,418
‎บางครั้งมันดูเหมือนคน บางครั้งก็ดูเหมือน…

179
00:11:06,668 --> 00:11:08,126
‎รูปร่าง แต่ว่ามัน…

180
00:11:09,168 --> 00:11:10,126
‎มันอยู่ตรงนั้น

181
00:11:11,543 --> 00:11:12,584
‎ฉันมองเห็นได้เลย

182
00:11:36,209 --> 00:11:37,168
‎แม่ง

183
00:11:39,209 --> 00:11:40,084
‎ใช่

184
00:11:44,293 --> 00:11:45,251
‎มานี่มา

185
00:12:02,043 --> 00:12:05,043
‎ถ้าขาดเหลืออะไรก็โทรมาได้เลยนะ

186
00:12:05,126 --> 00:12:06,793
‎- โอเคไหม ฉันจะช่วยเธอเอง
‎- ค่ะ

187
00:12:09,751 --> 00:12:11,084
‎อย่าห่างเหินกันไปล่ะ

188
00:12:18,084 --> 00:12:19,126
‎ฉันรักเธอนะ ยัยเพี้ยน

189
00:12:28,084 --> 00:12:30,043
‎ฉันโคตรดีใจกับเธอเลย

190
00:12:34,918 --> 00:12:36,751
‎เวลาเธอเล่าถึงที่นี่เมื่อไหร่

191
00:12:36,834 --> 00:12:39,793
‎ขอให้มันเป็นเรื่องราวที่อลังการ

192
00:12:39,876 --> 00:12:43,376
‎ร้ายกาจและบ้าระห่ำที่สุดเท่าที่จะนึกได้เลยนะ

193
00:12:52,793 --> 00:12:53,626
‎เรารักเธอนะ

194
00:12:57,834 --> 00:12:58,668
‎ไง

195
00:13:03,751 --> 00:13:06,709
‎ขอฉันมองหน้าเธอชัดๆ อีกสักครั้งนะ

196
00:13:08,543 --> 00:13:10,001
‎เดี๋ยวก็ได้เจอกันอีกน่า

197
00:13:17,543 --> 00:13:18,751
‎เสียใจด้วยนะ

198
00:13:19,334 --> 00:13:20,459
‎แต่ฉันไม่

199
00:13:27,543 --> 00:13:29,876
‎ตั้งใจรักษาตัวให้ดีล่ะ

200
00:13:29,959 --> 00:13:31,501
‎นั่นแหละที่เธอทำให้ฉันได้

201
00:13:31,584 --> 00:13:33,959
‎ไม่ว่าจะเจออะไรก็เอาชนะมันให้ได้นะ

202
00:13:35,834 --> 00:13:37,459
‎ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไงน่ะสิ

203
00:13:50,084 --> 00:13:51,543
‎ฉันไม่อยากไปเลย

204
00:14:25,126 --> 00:14:26,584
‎นี่ ขอคุยด้วยได้ไหม

205
00:14:31,043 --> 00:14:32,084
‎ไปทำอะไรเขาอีกล่ะ

206
00:14:57,001 --> 00:14:57,834
‎ก๊อกๆ

207
00:15:01,501 --> 00:15:03,293
‎คราวนี้ส่งอะไรมาอีกล่ะ

208
00:15:05,251 --> 00:15:07,168
‎ให้ฉันเอาอะไรขึ้นมาให้ไหม

209
00:15:07,251 --> 00:15:12,168
‎หยิบขนมกับของที่ระลึกวันครอบครัว
‎มาสักหน่อยก็ดีนะ

210
00:15:12,959 --> 00:15:13,959
‎ไม่เป็นไรค่ะ

211
00:15:14,543 --> 00:15:15,376
‎ก็ได้

212
00:15:17,834 --> 00:15:18,751
‎เอาอย่างนี้

213
00:15:20,293 --> 00:15:21,376
‎หนูว่า…

214
00:15:21,459 --> 00:15:24,334
‎- คราวนี้หนูลงไปด้วยดีกว่า
‎- งั้นเหรอ

215
00:15:25,126 --> 00:15:27,584
‎ค่ะ ก็ครอบครัวหนูอยู่นี่แล้วไง

216
00:15:31,084 --> 00:15:34,584
‎ทนายตรวจคนเข้าเมืองบอกว่า
‎อาจต้องใช้เวลาอีกสองสามสัปดาห์

217
00:15:34,668 --> 00:15:37,293
‎แต่เหลือแค่เรื่องเอกสารแล้วล่ะ

218
00:15:37,376 --> 00:15:39,043
‎ทั้งคู่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำ

219
00:15:39,126 --> 00:15:42,876
‎เราลองโทรหาเมื่อเช้า แต่พวกเขายังหลับอยู่

220
00:15:42,959 --> 00:15:44,543
‎ที่นั่นเที่ยงคืนกว่าแล้ว

221
00:15:44,626 --> 00:15:45,834
‎แน่ใจเหรอครับ

222
00:15:46,834 --> 00:15:48,418
‎เต็มร้อยเลยไหม

223
00:15:53,668 --> 00:15:55,251
‎เธอจะได้เจอพ่อแม่ฉันด้วยนะ

224
00:15:56,459 --> 00:15:58,334
‎- พ่อแม่ฉันจะมาแล้ว
‎- จ้ะ

225
00:15:58,418 --> 00:15:59,709
‎พ่อแม่ฉันจะมาแหละ

226
00:16:00,751 --> 00:16:03,209
‎เขายิ้มน่ารักอย่างลูกว่าจริงเนอะ

227
00:16:03,293 --> 00:16:04,168
‎แม่

228
00:16:05,501 --> 00:16:06,376
‎ถามจริง

229
00:16:07,168 --> 00:16:08,876
‎เธอจะสอนฉันจริงเหรอ

230
00:16:08,959 --> 00:16:11,459
‎ถ้านายอยากเรียนจริงๆ ก็สอนได้

231
00:16:11,543 --> 00:16:15,459
‎ฉันนึกภาพนายเล่นเชลโล่ไม่ออก
‎แต่ก็ตื่นตาตื่นใจดีนะ

232
00:16:19,793 --> 00:16:21,251
‎คุณพระ

233
00:16:22,084 --> 00:16:23,334
‎นั่นแม่นายนี่นา

234
00:16:26,543 --> 00:16:28,168
‎ดูผลงานนายสิ เพื่อนจ๋า

235
00:16:34,084 --> 00:16:35,043
‎ไงครับ

236
00:16:36,459 --> 00:16:38,501
‎- มากันด้วย
‎- ต้องมาอยู่แล้ว

237
00:16:39,084 --> 00:16:39,918
‎มา

238
00:16:49,626 --> 00:16:52,543
‎บ้านหลังนี้สวยดีนะ

239
00:16:54,209 --> 00:16:55,209
‎สวยจริงครับ

240
00:17:18,709 --> 00:17:21,501
‎ครับ ส่วนนี่…

241
00:17:21,584 --> 00:17:23,293
‎นี่เพื่อนผมเอง เชอรี

242
00:17:23,376 --> 00:17:26,626
‎สวัสดีค่ะ ดีใจมากที่ได้พบพวกคุณนะคะ

243
00:17:26,709 --> 00:17:28,168
‎- ดีใจที่ได้เจอนะ
‎- เช่นกันจ้ะ

244
00:17:28,251 --> 00:17:32,334
‎หนูไม่ใช่แค่เพื่อนนะคะ หนูเป็นคู่หมั้นเขาค่ะ

245
00:17:32,418 --> 00:17:33,418
‎เราหมั้นกันแล้ว

246
00:17:36,209 --> 00:17:37,251
‎ไวไปเพื่อน

247
00:17:46,001 --> 00:17:47,209
‎ขอโทษที่รบกวนนะ

248
00:17:48,084 --> 00:17:50,793
‎อ้อ หมอบอกฉันว่าเธออาจจะ…

249
00:17:50,876 --> 00:17:52,251
‎ใช่ค่ะ

250
00:17:52,334 --> 00:17:55,918
‎งั้นก็ขอโทษที่ขัดจังหวะนะ นี่เร็ทท์

251
00:17:56,001 --> 00:17:57,668
‎เขาเป็นเพื่อนสนิทของอันยา

252
00:17:57,751 --> 00:17:59,001
‎อ๋อค่ะ

253
00:17:59,084 --> 00:18:00,293
‎เขามาจัดการเรื่องข้าวของ

254
00:18:00,376 --> 00:18:02,793
‎เราเลยบอกไปว่าต้องมาคุยกับเธอ

255
00:18:02,876 --> 00:18:04,501
‎- ค่ะ เข้ามาเลย
‎- ครับ

256
00:18:04,584 --> 00:18:05,918
‎- ไปนะ
‎- ขอบคุณครับ

257
00:18:07,793 --> 00:18:08,876
‎เธอ…

258
00:18:10,084 --> 00:18:11,668
‎เธอเล่าเรื่องคุณให้เราฟังหมดเลย

259
00:18:15,043 --> 00:18:15,918
‎งั้น…

260
00:18:20,376 --> 00:18:21,876
‎นี่คือ…

261
00:18:21,959 --> 00:18:22,834
‎ใช่แล้วล่ะ

262
00:18:24,376 --> 00:18:25,209
‎นั่นเตียงเธอ

263
00:18:26,709 --> 00:18:29,084
‎ฉันพยายามโทรหาคุณก่อนงานศพ

264
00:18:30,001 --> 00:18:33,126
‎เธอทิ้งเบอร์คุณไว้ แต่สายมันตัดไป

265
00:18:33,209 --> 00:18:36,793
‎ใช่ ผมคงไม่ได้ให้เบอร์ใหม่เธอไป
‎ตอนเราย้ายบ้าน

266
00:18:36,876 --> 00:18:38,834
‎ถ้างั้นคุณมาที่นี่ได้ไงล่ะ

267
00:18:38,918 --> 00:18:40,668
‎ข่าวมรณกรรมไง

268
00:18:41,959 --> 00:18:43,959
‎- ฉันเขียนเองแหละ
‎- จริงเหรอ

269
00:18:45,043 --> 00:18:46,626
‎ผมอ่านแล้วก็คิดว่า…

270
00:18:47,876 --> 00:18:49,459
‎ใครก็ตามที่เขียนคงจะ…

271
00:18:50,834 --> 00:18:52,459
‎คงจะรู้จักเธอจริงๆ

272
00:18:53,876 --> 00:18:56,209
‎เธอพูดถึงคุณบ่อยมากเลยล่ะ

273
00:18:56,959 --> 00:18:57,959
‎เวร…

274
00:18:58,709 --> 00:18:59,959
‎ไม่สิ เสียใจที่ได้รู้แฮะ

275
00:19:00,668 --> 00:19:02,293
‎ไม่หรอก เรื่องดีค่ะ

276
00:19:03,751 --> 00:19:04,626
‎เธอ…

277
00:19:06,209 --> 00:19:07,876
‎เธอเล่าให้ฟังว่าพวกคุณผิดใจกันยังไง

278
00:19:08,459 --> 00:19:11,668
‎- แต่เธอรับผิดทุกอย่างเลยนะ
‎- แหงอยู่แล้ว

279
00:19:13,834 --> 00:19:15,209
‎ก็ไม่ใช่อย่างนั้นซะทีเดียว

280
00:19:16,418 --> 00:19:17,584
‎ผมน่าจะทำได้ดีกว่านี้

281
00:19:17,668 --> 00:19:19,376
‎แหง เราทำได้ดีกว่าทั้งนั้น

282
00:19:21,334 --> 00:19:26,084
‎แถมบางทียัยนั่นก็เป็นนังตัวแสบหัวดื้อ
‎ไม่ต้องสืบเลย

283
00:19:28,459 --> 00:19:29,334
‎แต่…

284
00:19:31,668 --> 00:19:32,668
‎เธอรักคุณนะ

285
00:19:35,418 --> 00:19:36,293
‎คืองี้นะ

286
00:19:37,709 --> 00:19:40,209
‎เธอทิ้งของส่วนนึงไว้ให้ฉัน และ…

287
00:19:41,334 --> 00:19:44,418
‎ฉันรู้ว่าเธอคงอยากให้คุณเอาบางอย่างไปด้วย

288
00:19:44,501 --> 00:19:45,459
‎มันไม่ได้มากมาย

289
00:19:46,418 --> 00:19:49,751
‎เธอส่งต่อไปเยอะ แต่ของอย่างอื่นนั้น…

290
00:19:51,043 --> 00:19:54,626
‎ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับมันดี
‎แต่คุณน่าจะเอานี่ไปนะ

291
00:20:02,459 --> 00:20:03,751
‎เธอซ่อมแล้วนี่

292
00:20:05,418 --> 00:20:06,293
‎ตุ๊กตาตัวนี้

293
00:20:07,334 --> 00:20:08,959
‎โห ซ่อมซะดีเชียว

294
00:20:09,668 --> 00:20:13,084
‎ดูไม่ออกด้วยซ้ำว่ามันเคย…

295
00:20:14,043 --> 00:20:15,043
‎ขอดูหน่อยได้ไหม

296
00:20:22,501 --> 00:20:26,334
‎มันพังไปตั้งนานแล้ว

297
00:20:27,709 --> 00:20:29,209
‎นานมากแล้วล่ะ และ…

298
00:20:30,959 --> 00:20:33,918
‎แต่นี่ดูเหมือนเธอ…

299
00:20:34,001 --> 00:20:36,209
‎จะซื้อตัวใหม่มา

300
00:20:37,584 --> 00:20:39,543
‎อย่างกับไม่ได้ผ่านการซ่อม

301
00:20:40,334 --> 00:20:42,168
‎เป็นตุ๊กตาตัวใหม่กิ๊กเลย

302
00:20:45,709 --> 00:20:46,709
‎คุณไม่เป็นไรใช่ไหม

303
00:20:49,251 --> 00:20:50,168
‎ค่ะ

304
00:20:51,834 --> 00:20:52,751
‎ฉันไม่เป็นไร

305
00:20:55,793 --> 00:20:56,918
‎เธอซ่อมได้แล้ว

306
00:21:20,876 --> 00:21:22,209
‎อยู่นี่เอง

307
00:21:22,293 --> 00:21:25,834
‎ค่ะ ขอโทษนะ พอดีหนูมีเรื่องให้จัดการน่ะ

308
00:21:25,918 --> 00:21:30,126
‎หมอสแตนตันบอกว่าเราควรคุยกัน
‎แต่ไม่ได้บอกว่าเรื่องอะไร

309
00:21:30,209 --> 00:21:31,501
‎หนูไม่เป็นไรใช่ไหม

310
00:21:38,251 --> 00:21:39,876
‎จะบอกฉันไหมว่านั่นอะไร

311
00:21:41,376 --> 00:21:44,543
‎นี่คือแผนจัดงานศพค่ะ

312
00:21:45,668 --> 00:21:48,126
‎หนูควรต้องกรอกตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้ว แต่…

313
00:21:48,209 --> 00:21:49,834
‎ยังไม่ได้ทำ

314
00:21:49,918 --> 00:21:52,084
‎หนูอยากให้คุณมาช่วยกรอกด้วยกัน

315
00:21:53,126 --> 00:21:54,793
‎หลักๆ แล้วก็แค่รายการสิ่ง

316
00:21:54,876 --> 00:21:56,584
‎- ที่หนูอยากจะ…
‎- ฉันรู้อยู่แล้ว

317
00:21:57,918 --> 00:22:00,001
‎ฉันรู้ว่าแผนจัดงานศพคืออะไร

318
00:22:01,126 --> 00:22:03,418
‎แค่ไม่รู้ว่าเราต้องทำอะไรแบบนี้ด้วย

319
00:22:03,501 --> 00:22:06,084
‎ถึงเวลาแล้วที่เรา…

320
00:22:08,043 --> 00:22:10,626
‎หนูเจอหนังสือเล่มนี้ในห้องสมุด

321
00:22:12,501 --> 00:22:15,751
‎ชื่อว่า "เพลงแด่ผู้ซึ่งไม่เคยขับขานให้ฉัน"

322
00:22:15,834 --> 00:22:17,459
‎ของเมอร์ริท มัลลอย

323
00:22:17,543 --> 00:22:22,334
‎ในนี้มีกลอนชื่อ
‎"คำจารึกบนหลุมศพ" ด้วย ซึ่งหนู…

324
00:22:23,459 --> 00:22:25,834
‎หนูอยากให้คุณอ่านเมื่อถึงเวลานั้น

325
00:22:26,793 --> 00:22:28,084
‎ไม่นะ ยัยหนู

326
00:22:28,168 --> 00:22:31,418
‎"เมื่อฉันตาย จงมอบสิ่งที่ฉันเหลือไว้

327
00:22:31,501 --> 00:22:35,001
‎แก่เด็กและคนเฒ่าผู้รอความตาย

328
00:22:36,334 --> 00:22:37,876
‎และหากคุณจะร้องไห้

329
00:22:38,584 --> 00:22:41,126
‎จงร้องให้กับพี่น้องที่เดินเคียงข้างคุณบนถนน

330
00:22:43,043 --> 00:22:45,001
‎เมื่อคุณต้องการฉัน

331
00:22:45,084 --> 00:22:46,709
‎จงโอบกอดใครสักคน

332
00:22:46,793 --> 00:22:49,043
‎และมอบสิ่งที่คุณจะมอบให้ฉันแก่พวกเขา

333
00:22:50,918 --> 00:22:52,376
‎ฉันขอฝากสิ่งหนึ่งไว้ให้คุณ

334
00:22:53,168 --> 00:22:55,668
‎สิ่งที่ดีกว่าคำพูดหรือเสียงใดๆ

335
00:22:56,543 --> 00:22:59,168
‎จงมองหาฉันผ่านผู้คนที่ฉันเคยรู้จักหรือรักใคร่

336
00:23:01,168 --> 00:23:03,001
‎หากคุณไม่อาจปล่อยฉันไปได้

337
00:23:03,751 --> 00:23:07,334
‎อย่างน้อยก็ให้ฉันมีชีวิตอยู่ในสายตา
‎ไม่ใช่ในใจคุณ

338
00:23:09,959 --> 00:23:13,126
‎คุณจะรักฉันได้มากที่สุดด้วยการให้มือสัมผัสมือ

339
00:23:14,001 --> 00:23:15,959
‎ให้กายได้สัมผัสกาย

340
00:23:17,126 --> 00:23:19,418
‎และปล่อยให้เด็กๆ เป็นอิสระสมดั่งใจ

341
00:23:21,626 --> 00:23:24,376
‎ความรักไม่มีวันตาย คนเราหารอดไม่

342
00:23:26,001 --> 00:23:28,126
‎ดังนั้นเมื่อสิ่งเดียวที่ฉันเหลือคือความรัก

343
00:23:29,709 --> 00:23:30,626
‎จงมอบฉันให้ใครๆ "

344
00:23:38,709 --> 00:23:40,209
‎โธ่ พ่อคะ

345
00:23:51,501 --> 00:23:52,501
‎อ้าว

346
00:23:53,543 --> 00:23:55,626
‎- หายไปไหนมา
‎- ไง

347
00:23:56,584 --> 00:23:58,668
‎โทษที ฉันแค่อยากสูดอากาศน่ะ

348
00:24:04,834 --> 00:24:06,043
‎สวยมากเลยเนอะ

349
00:24:10,709 --> 00:24:11,959
‎สวยมากจริงๆ

350
00:24:17,459 --> 00:24:18,334
‎คืองี้

351
00:24:20,543 --> 00:24:21,834
‎เราคงต้องคุยกันหน่อย

352
00:24:23,001 --> 00:24:23,876
‎ได้สิ

353
00:24:32,126 --> 00:24:35,209
‎แน่นอนว่าพอพูดไปแบบนั้น ฉันก็ไม่รู้ว่า

354
00:24:35,293 --> 00:24:36,918
‎จะพูดต่อว่ายังไงดี

355
00:24:53,126 --> 00:24:54,084
‎นี่แปลว่า…

356
00:24:56,959 --> 00:24:57,876
‎ใช่

357
00:24:59,959 --> 00:25:01,751
‎- ฉันทำอะไร…
‎- เปล่าเลย

358
00:25:04,168 --> 00:25:05,876
‎ไม่เลย ฉันอยากให้เธอรู้ไว้

359
00:25:09,001 --> 00:25:11,043
‎อีลองก้าผิดจริงที่พูดแบบนั้น

360
00:25:11,876 --> 00:25:15,709
‎แต่ก็ไม่ได้แปลว่าสิ่งที่เขาพูดมันไม่ถูก

361
00:25:22,043 --> 00:25:23,584
‎เธอไม่ได้ทำอะไรผิด

362
00:25:24,793 --> 00:25:26,793
‎มันต้องลงเอยแบบนี้มานานแล้ว

363
00:25:31,043 --> 00:25:32,668
‎แต่เอาเข้าจริงๆ ฉันก็ไม่…

364
00:25:34,793 --> 00:25:35,626
‎ฉัน…

365
00:25:36,709 --> 00:25:38,918
‎ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าต้องทำยังไง

366
00:25:45,793 --> 00:25:48,668
‎ก็มีอยู่ทางเดียวจริงๆ แหละ

367
00:25:50,876 --> 00:25:52,293
‎พูดมาทีละคำไง

368
00:26:10,501 --> 00:26:11,626
‎กี่โมงแล้วเนี่ย

369
00:26:15,001 --> 00:26:16,126
‎12:24 น.

370
00:26:19,168 --> 00:26:20,543
‎เราควรรอต่อไปไหม

371
00:26:22,209 --> 00:26:23,251
‎ไม่ล่ะ

372
00:26:24,084 --> 00:26:25,209
‎ฉันว่าเขาไม่น่ามาหรอก

373
00:26:27,293 --> 00:26:28,626
‎คืนนี้คงจะมีแต่เรา

374
00:26:33,501 --> 00:26:35,876
‎ฉันไม่ชอบให้โต๊ะมีเก้าอี้ว่างเลย

375
00:26:35,959 --> 00:26:39,959
‎เราเอาออกดีไหม ลากไปไว้ข้างๆ ก็ได้

376
00:26:40,043 --> 00:26:41,209
‎ไว้ที่เดิมนั่นแหละ

377
00:26:43,001 --> 00:26:44,793
‎จะได้มีที่ให้พวกเขาเสมอไง

378
00:26:46,043 --> 00:26:48,043
‎เดี๋ยวก็มีเก้าอี้ว่างอีกเพื่อน

379
00:26:48,793 --> 00:26:51,876
‎หน้าใหม่ๆ ก็จะมาด้วย มาตลอดแหละ

380
00:26:57,084 --> 00:27:00,668
‎แด่ผู้ที่มาก่อนและมาทีหลัง

381
00:27:00,751 --> 00:27:03,584
‎แด่เราตอนนี้และผู้ที่อยู่โลกหน้า

382
00:27:04,209 --> 00:27:07,501
‎- แด่ผู้ที่มาก่อนและมาทีหลัง
‎- แด่ผู้ที่มาก่อนและมาทีหลัง

383
00:27:07,584 --> 00:27:10,709
‎- แด่เราตอนนี้และผู้ที่อยู่โลกหน้า
‎- แด่เราตอนนี้และผู้ที่อยู่โลกหน้า

384
00:27:10,793 --> 00:27:14,709
‎- มองเห็นหรือไม่เห็น ยังอยู่แต่ไม่ใช่ที่นี่
‎- มองเห็นหรือไม่เห็น ยังอยู่แต่ไม่ใช่ที่นี่

385
00:27:26,376 --> 00:27:27,584
‎รู้ไหม

386
00:27:28,501 --> 00:27:30,293
‎ฉันว่าจะเล่าให้จบคืนนี้แหละ

387
00:27:31,209 --> 00:27:32,459
‎- ในที่สุด
‎- สักทีนะ

388
00:27:32,543 --> 00:27:35,584
‎- ขอบคุณนะ
‎- ฉันคิดว่าเรื่องนี้…

389
00:27:36,293 --> 00:27:37,459
‎จบแล้วล่ะ

390
00:27:39,709 --> 00:27:41,668
‎ดัสตี้รู้มาตลอดว่าต้องเป็นแบบนี้

391
00:27:42,793 --> 00:27:45,626
‎เสียงในหัวเขาบอกชื่อเหยื่อรายต่อไปแล้ว

392
00:27:49,084 --> 00:27:50,084
‎ชีล่านั่นเอง

393
00:27:52,959 --> 00:27:55,126
‎ลึกๆ แล้วเขารู้มาตลอด

394
00:27:55,209 --> 00:27:58,209
‎ว่าสุดท้ายเขาต้องทำร้ายคนที่เขารักที่สุด

395
00:28:01,209 --> 00:28:02,834
‎เพราะยังไงเขาก็ทำร้ายทุกคน

396
00:28:05,376 --> 00:28:06,418
‎ในตอนท้ายอยู่ดี

397
00:28:10,001 --> 00:28:13,959
‎ชีล่า

398
00:28:14,043 --> 00:28:17,209
‎ชีล่า

399
00:28:18,084 --> 00:28:19,793
‎ชี…

400
00:28:20,959 --> 00:28:22,459
‎ขอโทษที่มาช้านะ

401
00:28:23,834 --> 00:28:25,209
‎วันนี้ฉันเหนื่อยๆ น่ะ

402
00:28:25,293 --> 00:28:26,959
‎ไม่เป็นไร ลากเก้าอี้มานั่งเลย

403
00:28:27,876 --> 00:28:29,209
‎เควินจะเล่าให้จบแล้ว

404
00:28:29,293 --> 00:28:30,459
‎เธอมาทันพอดี

405
00:28:32,209 --> 00:28:33,709
‎- จริงเหรอ
‎- ใช่

406
00:28:34,334 --> 00:28:36,001
‎ทุกคนทำสำเร็จ ทุกคนยังมีชีวิตอยู่

407
00:28:36,084 --> 00:28:38,543
‎นานพอจนได้ฟังบทสรุปที่น่าตื่นเต้น

408
00:28:38,626 --> 00:28:40,626
‎งั้นขอโทษที่ขัดจังหวะแล้วกัน

409
00:28:43,668 --> 00:28:45,043
‎ดัสตี้รู้ว่าเขาต้องทำยังไง

410
00:28:59,584 --> 00:29:00,418
‎ฮัลโหล

411
00:29:04,209 --> 00:29:05,043
‎นี่

412
00:29:07,001 --> 00:29:08,168
‎แวะมาบ้านฉันหน่อยสิ

413
00:29:09,209 --> 00:29:10,293
‎มีเรื่องสำคัญน่ะ

414
00:29:11,584 --> 00:29:12,834
‎เกิดอะไรขึ้น

415
00:29:17,209 --> 00:29:18,501
‎เรื่องแนนซี่น่ะ

416
00:29:19,459 --> 00:29:21,959
‎ฉันพอรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา

417
00:29:22,043 --> 00:29:23,543
‎อีก 20 นาทีเจอกัน

418
00:29:37,293 --> 00:29:38,376
‎ฮัลโหล

419
00:29:40,543 --> 00:29:41,376
‎สวัสดีค่ะ

420
00:29:42,626 --> 00:29:43,459
‎ดัสตี้

421
00:29:44,584 --> 00:29:46,209
‎ดัสตี้ ฉันเข้าไปนะ

422
00:30:39,626 --> 00:30:40,793
‎อยู่นี่เอง

423
00:30:43,376 --> 00:30:44,209
‎ฉัน…

424
00:30:45,293 --> 00:30:46,459
‎สัญลักษณ์นี้มัน…

425
00:30:46,543 --> 00:30:47,834
‎ใช่ ฉันก็เห็น

426
00:30:48,793 --> 00:30:50,043
‎ฉันถึงโทรหาเธอไง

427
00:30:52,459 --> 00:30:53,793
‎ฉันรู้ว่าใครฆ่าแนนซี่

428
00:30:55,251 --> 00:30:56,918
‎เราต้องหยุดเขาให้ได้

429
00:31:00,584 --> 00:31:03,168
‎มาสิ เธอต้องไม่เชื่อแน่

430
00:31:03,251 --> 00:31:04,543
‎อะไรเหรอ

431
00:31:04,626 --> 00:31:05,834
‎ดูเอาเองสิ

432
00:31:08,584 --> 00:31:10,793
‎นี่ห้องแชทไอน์สไตน์นี่นา

433
00:31:10,876 --> 00:31:11,709
‎เดี๋ยวนะ

434
00:31:12,501 --> 00:31:14,834
‎แนนซ์แพนต์ส 81 นั่นแนนซี่ไม่ใช่เหรอ

435
00:31:16,084 --> 00:31:18,043
‎แล้วใครคือเลดเซปแฟน

436
00:31:19,501 --> 00:31:20,584
‎คุณพระช่วย

437
00:31:21,918 --> 00:31:23,501
‎เขาเป็นฆาตกรเหรอ

438
00:31:24,168 --> 00:31:25,001
‎ใช่

439
00:31:28,209 --> 00:31:30,959
‎แล้วใครล่ะ ฆาตกรคนนั้นมันเป็นใคร

440
00:31:31,834 --> 00:31:33,084
‎ตาของฉันเอง

441
00:31:40,876 --> 00:31:42,334
‎ให้ตายสิ

442
00:31:42,418 --> 00:31:44,709
‎เขาคุยกับนางหลายอาทิตย์เลย

443
00:31:46,126 --> 00:31:48,668
‎เขาแอบอ้างว่าเป็นนักเรียนที่เวลต์ด้วย

444
00:31:54,876 --> 00:31:56,001
‎แม่ฉันก็ด้วย

445
00:31:58,251 --> 00:31:59,584
‎แม่ฉันก็เป็นฆาตกร

446
00:32:01,501 --> 00:32:02,334
‎อะไรนะ

447
00:32:04,459 --> 00:32:05,584
‎ฉันด้วย

448
00:32:08,543 --> 00:32:09,459
‎ดัสตี้

449
00:32:13,751 --> 00:32:15,543
‎ผมไม่ทำหรอก

450
00:32:19,959 --> 00:32:21,501
‎ผมไม่…

451
00:32:21,584 --> 00:32:22,668
‎ผมไม่ทำหรอก

452
00:32:24,918 --> 00:32:29,043
‎ชีล่า

453
00:32:29,126 --> 00:32:33,626
‎ชีล่า

454
00:32:33,709 --> 00:32:37,334
‎ชีล่า

455
00:32:53,668 --> 00:32:54,584
‎ดัสตี้

456
00:32:56,543 --> 00:32:58,043
‎แม่ขอโทษจริงๆ

457
00:33:00,251 --> 00:33:01,418
‎แม่รักลูกนะ

458
00:33:05,959 --> 00:33:06,793
‎แม่

459
00:33:15,168 --> 00:33:16,168
‎แนนซี่

460
00:33:20,834 --> 00:33:21,959
‎ขอโทษจริงๆ นะ

461
00:33:23,251 --> 00:33:24,751
‎ฉันตามหาเธอทั่วเลย

462
00:33:54,918 --> 00:33:56,626
‎ฉันไม่รู้ว่ามันเริ่มต้นยังไง

463
00:33:58,084 --> 00:34:00,543
‎ฉันรู้แค่ว่าไอ้สิ่งที่อยู่ในตัวแม่…

464
00:34:01,959 --> 00:34:03,751
‎แม่ได้มาจากตา

465
00:34:05,043 --> 00:34:07,209
‎พอตาแก่ตัวลงจนยกค้อนไม่ไหว

466
00:34:07,293 --> 00:34:08,459
‎มันก็ไปอยู่ในตัวแม่

467
00:34:09,793 --> 00:34:12,334
‎ตอนที่แม่เส้นเลือดในสมองแตกจนขยับตัวไม่ได้อีก

468
00:34:12,418 --> 00:34:14,251
‎แม่ก็เริ่มส่งมันมาให้ฉัน

469
00:34:17,293 --> 00:34:18,918
‎นายไม่มีทางเลือก

470
00:34:20,626 --> 00:34:22,209
‎นายไม่รู้ตัวว่าทำอะไรอยู่

471
00:34:24,168 --> 00:34:25,918
‎นั่นแหละประเด็น

472
00:34:29,918 --> 00:34:30,834
‎ฉันรู้ตัว

473
00:35:22,293 --> 00:35:24,251
‎ในที่สุด

474
00:35:28,251 --> 00:35:29,751
‎ทั้งหนุ่มแน่น

475
00:35:31,959 --> 00:35:34,251
‎ทั้งแข็งแรง

476
00:35:34,334 --> 00:35:35,168
‎ไม่นะ

477
00:35:36,418 --> 00:35:38,001
‎ฉันรู้ว่าเขายังอยู่ในนั้น

478
00:35:39,626 --> 00:35:41,334
‎ฉันรู้ว่าดัสตี้ไม่มีทางทำร้ายฉัน

479
00:35:42,501 --> 00:35:43,959
‎ฉันรู้ว่าเขาไม่มีวันทำ

480
00:35:44,876 --> 00:35:46,251
‎ดัสตี้จากไปแล้ว แม่หนู

481
00:35:46,334 --> 00:35:47,959
‎ฉันรู้ว่านายไม่ทำร้ายฉันหรอก

482
00:35:59,959 --> 00:36:00,834
‎ขอร้องล่ะ

483
00:36:01,793 --> 00:36:03,001
‎ฉันไม่อยากทำร้ายเธอ

484
00:36:05,376 --> 00:36:06,251
‎แค่จะฆ่าเธอ

485
00:36:08,959 --> 00:36:11,376
‎หวดเลย หวดแรงๆ

486
00:36:20,418 --> 00:36:21,501
‎เขาไม่รู้สึกอะไร

487
00:36:22,459 --> 00:36:25,626
‎ไม่รู้สึกว่าโดนค้อนทุบ
‎ไม่รู้สึกว่าตัวเขากระแทกพื้น

488
00:36:27,376 --> 00:36:30,334
‎แต่ถ้าเขาเคยสงสัยว่าชีล่ารู้สึกยังไงกับเขา

489
00:36:31,126 --> 00:36:32,834
‎ถ้าเขาเคยข้องใจเรื่องนั้น

490
00:36:33,834 --> 00:36:35,084
‎มันก็ชัดเจนแล้วล่ะ

491
00:36:36,251 --> 00:36:38,418
‎เห็นได้ชัดจากการที่เธอยั้งมือไว้

492
00:36:38,501 --> 00:36:41,084
‎เห็นได้ชัดจากการที่เธอชะลอค้อนในวินาทีสุดท้าย

493
00:36:41,168 --> 00:36:43,209
‎และไว้ชีวิตน่าสังเวชของเขา

494
00:36:44,751 --> 00:36:47,376
‎เขาบอกความจริงทั้งหมด
‎กับตำรวจและอัยการเขต

495
00:36:48,459 --> 00:36:51,501
‎และปรากฏว่าเขาไม่มีความผิด
‎เพราะอาการวิกลจริตเป็นเหตุ

496
00:36:53,293 --> 00:36:55,584
‎นั่นเป็นคำอธิบายที่เขาไม่มีวันยอมรับได้

497
00:36:58,251 --> 00:37:00,584
‎พบศพเป็นสิบๆ ในถ้ำแห่งนั้น

498
00:37:00,668 --> 00:37:03,543
‎บางคนถูกฆ่าก่อนตาของเขาจะเกิดซะอีก

499
00:37:04,501 --> 00:37:07,376
‎ไม่มีคำตอบง่ายๆ ในคดีนี้
‎และไม่มีใครอยากเชื่อว่า

500
00:37:07,459 --> 00:37:09,084
‎มีฆาตกรต่อเนื่องอมตะอยู่จริง

501
00:37:10,168 --> 00:37:12,001
‎แต่นั่นไม่สำคัญหรอก

502
00:37:12,084 --> 00:37:15,418
‎ที่สำคัญคือเธอปลอดภัยดีต่างหาก

503
00:37:17,793 --> 00:37:22,001
‎เขาจะไม่มีวันไปทำร้ายผู้หญิงที่ไหนอีก

504
00:37:22,751 --> 00:37:23,834
‎ขอผม…

505
00:37:26,293 --> 00:37:28,043
‎ขอผมฟังเพลงหน่อยได้ไหมครับ

506
00:37:33,751 --> 00:37:35,418
‎ดังขึ้นอีกนิดครับ

507
00:37:45,334 --> 00:37:46,293
‎เป๊ะเลย

508
00:37:57,834 --> 00:37:58,793
‎ก็นี่แหละ

509
00:38:00,001 --> 00:38:01,376
‎มีเท่านี้

510
00:38:01,459 --> 00:38:03,376
‎จบแล้ว ทุกคนตายตาหลับได้แล้ว

511
00:38:04,543 --> 00:38:07,584
‎ไม่ยักรู้ว่าตอนจบจะเป็นแบบนั้น

512
00:38:07,668 --> 00:38:09,251
‎ฉันไม่ชอบตอนจบแฮะ

513
00:38:09,334 --> 00:38:12,209
‎ไม่ต้องเลย พอว์ลัค เธอยังทิ้งให้เราคาใจ
‎เรื่อง "แม่มด" อยู่เลยนะ

514
00:38:13,334 --> 00:38:15,376
‎จัดเลย เล่าให้จบคืนนี้แหละ

515
00:38:15,459 --> 00:38:17,084
‎ดูซิว่าจะจบสวยไหม

516
00:38:18,626 --> 00:38:19,626
‎โอเค

517
00:38:22,418 --> 00:38:25,918
‎ถ้าจำกันได้ อิมานีเป็นแม่มด

518
00:38:27,959 --> 00:38:29,501
‎เธอหยั่งรู้ตอนกลางคืน

519
00:38:33,209 --> 00:38:35,584
‎และเห็นภาพอนาคต

520
00:38:35,668 --> 00:38:37,334
‎เด็กหนุ่มคนนึงกำลังจะตาย

521
00:38:38,751 --> 00:38:40,043
‎แต่เธอยับยั้งมันไว้

522
00:38:41,293 --> 00:38:43,668
‎ด้วยราคาแพงแสนสาหัส

523
00:38:43,751 --> 00:38:46,459
‎และทำให้สก็อตตี้เพื่อนของเธอถูกยิงแทน

524
00:38:49,626 --> 00:38:50,793
‎ช่วยด้วย

525
00:38:52,751 --> 00:38:54,376
‎การที่เธอเปลี่ยนแปลงอนาคต

526
00:38:54,459 --> 00:38:57,293
‎ได้ดึงจักรวาลไปในทิศทางสุดคาดเดา

527
00:38:58,209 --> 00:39:01,209
‎มาตอนนี้ ถึงเวลาจักรวาลดีดกลับบ้าง

528
00:39:04,126 --> 00:39:05,334
‎ขอร้องล่ะ

529
00:39:18,251 --> 00:39:19,209
‎ช่วยด้วย

530
00:39:19,293 --> 00:39:21,043
‎ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยที

531
00:39:22,001 --> 00:39:22,959
‎ช่วยทีค่ะ

532
00:39:23,043 --> 00:39:23,876
‎"ถ้าเพียงแต่"

533
00:39:24,501 --> 00:39:28,334
‎คงไม่มีสองคำไหนในภาษาอังกฤษที่ไร้ประโยชน์

534
00:39:28,418 --> 00:39:30,876
‎และใช้ไม่ได้มากไปกว่าคำว่า
‎"ถ้าเพียงแต่" แล้ว

535
00:39:32,084 --> 00:39:34,751
‎ถ้าเพียงแต่เธอทำแบบนี้หรือคิดแบบนั้น

536
00:39:34,834 --> 00:39:36,834
‎หรือรู้ตัวเร็วกว่านี้

537
00:39:38,084 --> 00:39:39,584
‎แต่ก็นั่นแหละ

538
00:39:39,668 --> 00:39:41,626
‎คำตอบมันเหมือนเดิมเสมอ

539
00:39:42,584 --> 00:39:45,501
‎จักรวาลไม่ได้หวั่นไหวไปกับคำว่า "ถ้าเพียงแต่"

540
00:39:45,584 --> 00:39:47,084
‎เราจะพูดสักเท่าไรก็ได้

541
00:39:47,168 --> 00:39:49,876
‎"ถ้าเพียงแต่มันไม่เป็นแบบนี้"

542
00:39:49,959 --> 00:39:53,001
‎แต่ทุกครั้ง คำตอบที่ได้ก็คือ "เป็นไปแล้ว"

543
00:39:56,043 --> 00:39:58,626
‎อิมานีพยายามเปลี่ยนอนาคต

544
00:39:58,709 --> 00:40:01,376
‎แต่อนาคตก็ถูกกำหนดไว้เหมือนอดีต

545
00:40:03,334 --> 00:40:05,376
‎เธอเปลี่ยนอดีตไม่ได้

546
00:40:05,459 --> 00:40:07,543
‎เปลี่ยนอนาคตไม่ได้

547
00:40:07,626 --> 00:40:09,918
‎เธอน่าจะยังอยู่ด้วยกันแท้ๆ

548
00:40:10,001 --> 00:40:12,376
‎แต่บางที ไม่แน่นะ

549
00:40:13,751 --> 00:40:15,334
‎เธออาจแก้ไขข้อผิดพลาดได้

550
00:40:38,668 --> 00:40:39,543
‎แม่

551
00:40:43,376 --> 00:40:45,126
‎เราอยู่ที่ไหนคะ

552
00:40:45,209 --> 00:40:46,043
‎บ้านจ้ะ

553
00:40:48,793 --> 00:40:51,001
‎หนูจำต้นไม้พวกนี้ไม่เห็นได้เลย

554
00:40:52,834 --> 00:40:55,418
‎เพราะลูกไม่เคยเข้าป่าลึกขนาดนี้มาก่อนไง

555
00:40:56,251 --> 00:40:58,209
‎จำทางที่เรามาไม่ได้เหรอ

556
00:40:59,418 --> 00:41:00,418
‎ไม่นะ

557
00:41:01,293 --> 00:41:02,918
‎หนูจำไม่ได้

558
00:41:04,043 --> 00:41:05,584
‎บอกแม่ทีว่าจำอะไรได้บ้าง

559
00:41:07,543 --> 00:41:09,168
‎หนูรู้สึกแปลกๆ ในหัว

560
00:41:11,126 --> 00:41:12,418
‎ทำไมหัวหนูรู้สึกแปลกๆ ล่ะ

561
00:41:13,501 --> 00:41:15,126
‎กลับไปทางที่ลูกมาดีกว่า

562
00:41:17,084 --> 00:41:18,459
‎แต่ที่นี่ดีมากเลยนะ

563
00:41:26,418 --> 00:41:27,918
‎รู้หรือยังว่าเราอยู่ที่ไหน

564
00:41:29,543 --> 00:41:30,501
‎ค่ะ

565
00:41:34,043 --> 00:41:35,543
‎ไม่เป็นไรนะ

566
00:41:35,626 --> 00:41:37,793
‎มองลงไปสิ ไม่เป็นไรหรอก

567
00:41:43,293 --> 00:41:44,668
‎หนูตายแล้วเหรอ

568
00:41:44,751 --> 00:41:48,418
‎ลูกยังอยู่ แค่ถอยออกมาจากชีวิตหนึ่งก้าว

569
00:41:48,501 --> 00:41:51,418
‎ส่วนแม่ก็ก้าวไปหามันเพื่อมาหาลูกที่นี่

570
00:41:53,959 --> 00:41:57,168
‎ลูกรักษาเพื่อนด้วยตัวเองไม่ได้หรอกนะ

571
00:42:00,084 --> 00:42:01,043
‎แม่ช่วยหนูนะ

572
00:42:01,793 --> 00:42:04,376
‎ลูกไม่รู้ซะแล้วว่าตัวเองขออะไรอยู่

573
00:42:04,459 --> 00:42:06,334
‎ไม่มีใครชุบชีวิตคนตายได้ อิมานี

574
00:42:06,418 --> 00:42:08,959
‎- แต่เธอยังไม่ตายนี่
‎- แม่ไม่ได้พูดถึงเธอ

575
00:42:14,668 --> 00:42:17,334
‎หนูจะตายถ้าหนูรักษาเธอ

576
00:42:17,418 --> 00:42:19,459
‎ลูกไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ อิมานี

577
00:42:20,418 --> 00:42:22,543
‎ก็จริง ลูกทำพลาดไป

578
00:42:22,626 --> 00:42:23,834
‎เราทุกคนพลาดกันได้

579
00:42:24,668 --> 00:42:26,209
‎แต่ลูกมีชีวิตทั้งชีวิตรออยู่นะ

580
00:42:27,876 --> 00:42:29,626
‎แม่มากล่อมให้หนูเปลี่ยนใจสินะ

581
00:42:29,709 --> 00:42:31,543
‎แน่อยู่แล้ว แม่เป็นแม่ของลูกนี่

582
00:42:33,418 --> 00:42:34,876
‎หนูตัดสินใจแล้ว

583
00:42:36,418 --> 00:42:37,793
‎หนูไม่เปลี่ยนใจหรอก

584
00:42:37,876 --> 00:42:39,876
‎ลูกไม่เปลี่ยนอยู่แล้วจ้ะ

585
00:42:39,959 --> 00:42:41,251
‎ลูกเป็นลูกแม่นี่นา

586
00:42:48,209 --> 00:42:50,334
‎ดีใจจริงๆ ที่ได้เจอลูกนะ

587
00:42:53,084 --> 00:42:55,001
‎แม่จะเข้าไปในป่านั่น

588
00:42:56,043 --> 00:42:58,001
‎ไปเต้นรำกับหิ่งห้อยจ้ะ ลูกรัก

589
00:42:58,959 --> 00:43:00,251
‎แม่จะคอยลูกอยู่นั่น

590
00:43:01,168 --> 00:43:02,626
‎เพราะงั้นถ้าลูกจะขอ

591
00:43:03,418 --> 00:43:04,584
‎ขอมาเลยตอนนี้

592
00:43:10,334 --> 00:43:11,501
‎ช่วยหนูนะคะแม่

593
00:43:13,209 --> 00:43:14,251
‎ช่วยหนูรักษาเธอนะ

594
00:43:39,168 --> 00:43:40,334
‎ขอบคุณค่ะ

595
00:43:44,418 --> 00:43:46,334
‎ลูกต้องกลับไปได้แล้ว อิมานี

596
00:43:47,626 --> 00:43:49,668
‎ไม่งั้นลูกจะตายทั้งคู่

597
00:43:49,751 --> 00:43:54,209
‎ทางเดียวที่จะกลับไปได้คือดำลงไป
‎มันทั้งหนาวและลึก

598
00:43:55,418 --> 00:43:56,709
‎โดดลงไปจะดีที่สุด

599
00:44:00,459 --> 00:44:01,459
‎ไปได้แล้ว

600
00:44:03,501 --> 00:44:05,376
‎ไว้เจอกันเมื่อถึงเวลานะ

601
00:44:40,084 --> 00:44:41,418
‎อิมานี

602
00:44:41,501 --> 00:44:43,334
‎มานี่ได้ยังไงเนี่ย

603
00:44:44,668 --> 00:44:48,334
‎ฉันทิ้งเธอไว้ข้างนอกคนเดียวไม่ได้น่ะสิ

604
00:44:49,043 --> 00:44:52,501
‎ฉันพยายามจะกลับไปตั้ง…

605
00:44:54,126 --> 00:44:55,834
‎หลายวัน เผลอๆ นานกว่านั้น ฉัน…

606
00:45:00,418 --> 00:45:02,959
‎ตอนแรกของฉันก็เป็นแบบนั้น

607
00:45:03,043 --> 00:45:04,126
‎แต่ตอนนี้…

608
00:45:06,668 --> 00:45:08,293
‎มันค่อยๆ จางหายไป

609
00:45:09,209 --> 00:45:11,251
‎ฉันว่าพอมันหายไปหมด ฉันคง…

610
00:45:11,918 --> 00:45:13,168
‎ฉันคงล่องลอยไป

611
00:45:15,626 --> 00:45:16,793
‎ทำไมเธอมาอยู่นี่ได้

612
00:45:19,126 --> 00:45:21,418
‎เธอไม่ควรต้องมาตาย

613
00:45:21,501 --> 00:45:22,918
‎ไม่เป็นไร

614
00:45:25,084 --> 00:45:28,459
‎ไม่ใช่ความผิดของเธอสักหน่อย

615
00:45:31,918 --> 00:45:33,668
‎ยิ่งฉันจับมันไว้แน่นเท่าไร

616
00:45:35,459 --> 00:45:39,293
‎ฉันก็ยิ่งรู้ว่าไม่เป็นไรถ้าเราจะปล่อยวาง

617
00:45:40,918 --> 00:45:42,751
‎ฉันมีเหตุผลที่มาที่นี่

618
00:45:44,459 --> 00:45:46,168
‎และฉันขอให้เธอ…

619
00:45:47,834 --> 00:45:50,459
‎ยอมให้ฉันทำเถอะ นะ

620
00:45:51,751 --> 00:45:52,876
‎รับไปสิ

621
00:45:55,668 --> 00:45:57,209
‎แล้วเธอจะเป็นยังไงล่ะ

622
00:45:58,251 --> 00:46:00,501
‎ฉันก็จะได้เต้นรำกับหิ่งห้อยไง

623
00:46:16,918 --> 00:46:18,418
‎ฉันจะจำเรื่องนี้ได้ไหม

624
00:46:19,168 --> 00:46:20,334
‎ไม่รู้สิ

625
00:46:22,834 --> 00:46:23,793
‎แต่…

626
00:46:24,709 --> 00:46:28,293
‎ถ้าเธอพอจะทำได้ ได้โปรด…

627
00:46:30,376 --> 00:46:31,834
‎จำฉันไว้ด้วยนะ

628
00:46:37,126 --> 00:46:38,709
‎ขอโทษนะ ฉันทำไม่ได้

629
00:46:41,251 --> 00:46:42,584
‎ขอโทษนะ

630
00:46:43,918 --> 00:46:46,668
‎ฉันขอโทษ ฉันทำไม่ได้

631
00:46:48,543 --> 00:46:50,168
‎ฉันเล่าต่อไม่ได้จริงๆ

632
00:46:55,501 --> 00:46:57,418
‎สก็อตตี้ลืมตาขึ้นมา

633
00:46:59,543 --> 00:47:04,293
‎ตอนแรกเธอมองเห็นไม่ชัด
‎เพราะไม่ได้ลืมตามาหลายวันแล้ว

634
00:47:04,376 --> 00:47:06,334
‎แต่เมื่อเธอกลับมามองเห็นชัด…

635
00:47:07,959 --> 00:47:10,751
‎เธอก็เห็นอิมานี

636
00:47:11,668 --> 00:47:13,251
‎เธอดูเหมือนหลับอยู่

637
00:47:13,334 --> 00:47:16,668
‎เว้นแต่ว่ามีรอยยิ้มน้อยๆ อยู่บนหน้า

638
00:47:18,001 --> 00:47:21,501
‎สก็อตตี้ลืมทุกอย่างที่เพิ่งเกิดขึ้นไปแล้ว

639
00:47:21,584 --> 00:47:27,043
‎มันเลือนหายไปเหมือนลมหายใจบนกระจก

640
00:47:27,126 --> 00:47:29,418
‎ถึงจะพยายามเก็บความทรงจำนั้นไว้

641
00:47:29,501 --> 00:47:32,876
‎มันก็ไหลผ่านมือไปเหมือนสายน้ำ

642
00:47:32,959 --> 00:47:37,834
‎สก็อตตี้ยืนกรานว่าจะไปส่งอิมานีถึงห้องดับจิต

643
00:47:38,668 --> 00:47:40,918
‎พยาบาลปฏิเสธในตอนแรก

644
00:47:41,001 --> 00:47:43,626
‎แต่ก็ได้ไม่นานหรอก เพราะเชื่อฉันเถอะ

645
00:47:43,709 --> 00:47:47,293
‎ตอนฉันบอกว่ายัยนี่เป็นนังตัวแสบหัวดื้อตัวจริง

646
00:47:47,376 --> 00:47:49,084
‎อย่างที่นางอยากเป็น

647
00:47:51,459 --> 00:47:53,501
‎งานศพจัดอย่างยิ่งใหญ่

648
00:47:54,918 --> 00:47:56,376
‎คนมากันเต็มหอประชุม

649
00:47:57,584 --> 00:48:00,293
‎แต่เพื่อนๆ เธอรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้องเลย

650
00:48:01,251 --> 00:48:02,501
‎เพื่อนแท้ของเธอ

651
00:48:03,876 --> 00:48:06,251
‎พวกเขาตัดสินใจจัดใหม่ให้ดีกว่า

652
00:48:06,334 --> 00:48:09,668
‎- อิมานีกับเบ็น
‎- ทำหัวใจล้อมรอบด้วย

653
00:48:10,626 --> 00:48:13,209
‎พวกนางรู้จักกันแค่ห้าวินาทีเองมั้ง

654
00:48:13,293 --> 00:48:17,376
‎แล้วไง เวลาเป็นสิ่งลวงตา
‎ความรู้สึกสองคนนั้นน่ะของจริง

655
00:48:17,459 --> 00:48:18,959
‎ทำหัวใจล้อมรอบเร็ว

656
00:48:20,209 --> 00:48:21,751
‎จริงสิ อีกไม่กี่วันต่อมา

657
00:48:21,834 --> 00:48:25,001
‎ก็คงมีอิมานีจิ๋วหรือหนูน้อยเบ็นวิ่งเล่นไปทั่วล่ะมั้ง

658
00:48:25,084 --> 00:48:28,001
‎ไม่โรแมนติกสักนิดเลย เชอรี

659
00:48:28,084 --> 00:48:30,293
‎ให้ฉันเล่าต่อ เดี๋ยวทำให้ดูว่าต้องจบยังไง

660
00:48:31,668 --> 00:48:33,709
‎พวกเขาสร้างอนุสรณ์แสนสวยขึ้นมา

661
00:48:34,834 --> 00:48:37,501
‎แล้ววางของที่มีคุณค่าทางใจไว้ด้วย

662
00:48:37,584 --> 00:48:39,751
‎ลุคกับเบ็คกี้ก็มาด้วยนะ

663
00:48:43,126 --> 00:48:44,418
‎เพื่อน เบ็คกี้ตายแล้วไหม

664
00:48:44,501 --> 00:48:45,751
‎ชักไปกันใหญ่แล้วเนี่ย

665
00:48:45,834 --> 00:48:50,418
‎ตอนนี้ทั้งคู่รักกันไง
‎เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับพวกเขาอยู่แล้วด้วย

666
00:48:50,501 --> 00:48:55,001
‎มันเป็นเรื่องของการให้เกียรติเพื่อน
‎ให้เกียรติคนที่จากไปก่อน

667
00:48:55,084 --> 00:48:56,584
‎ซึ่งพวกเขาก็ทำแล้ว

668
00:48:56,668 --> 00:48:59,501
‎ของเล็กน้อยหนึ่งชิ้น ความทรงจำหนึ่งเรื่อง

669
00:48:59,584 --> 00:49:01,959
‎หนึ่งท่าทาง หนึ่งเสียงหัวเราะ

670
00:49:02,043 --> 00:49:03,918
‎หนึ่งหยดน้ำตา ต่อๆ กันมา

671
00:49:11,834 --> 00:49:12,876
‎ยังไม่จบแค่นั้น

672
00:49:12,959 --> 00:49:15,459
‎สก็อตตี้ทำเพื่อเพื่อนอีกอย่างนึง

673
00:49:15,543 --> 00:49:17,834
‎เธอรู้ว่าเพื่อนอยากอยู่ที่ไหนที่สุด

674
00:49:19,918 --> 00:49:22,543
‎สก็อตตี้ได้ความคิดนี้มาจากในฝัน

675
00:49:22,626 --> 00:49:25,709
‎ถึงตอนที่ฝันจะรู้สึกว่ามันเหมือนจริงมาก

676
00:49:26,876 --> 00:49:29,251
‎"ทุกความฝันอาจเป็นเรื่องจริง" เธอคิด

677
00:49:30,418 --> 00:49:32,501
‎"หรือไม่มันก็เป็นเพียงหน้าต่าง"

678
00:49:33,709 --> 00:49:34,584
‎ทุกคน

679
00:49:34,668 --> 00:49:36,043
‎เห็นนั่นไหม

680
00:49:39,459 --> 00:49:41,209
‎มันเป็นหน้าต่างสู่อีกโลกหนึ่ง

681
00:49:42,584 --> 00:49:44,959
‎อีกมิติหนึ่ง

682
00:49:45,043 --> 00:49:46,876
‎พื้นที่ระหว่างเปลี่ยนผ่าน

683
00:49:46,959 --> 00:49:48,459
‎ดินแดนอันแสนไกล

684
00:49:49,543 --> 00:49:51,793
‎บางคนอาจเรียกว่าชีวิตหลังความตาย

685
00:49:58,043 --> 00:49:59,251
‎ขอบคุณนะ

686
00:50:01,459 --> 00:50:02,918
‎ขอบคุณ

687
00:50:09,501 --> 00:50:12,918
‎ไม่ว่าจะเป็นยังไง ไม่ว่าเมื่อไหร่

688
00:50:14,043 --> 00:50:15,209
‎หรือที่ไหนก็ตาม

689
00:50:17,751 --> 00:50:19,418
‎อิมานีไม่ได้รู้สึกว่าตาย

690
00:50:20,584 --> 00:50:22,543
‎ที่จริงเธอรู้สึกดีเชียวล่ะ

691
00:50:23,959 --> 00:50:25,334
‎และเธอก็ไม่ได้อยู่คนเดียว

692
00:50:26,251 --> 00:50:27,584
‎แม่เธออยู่ที่นั่นด้วย

693
00:50:30,126 --> 00:50:31,209
‎เบ็นก็เช่นกัน

694
00:50:32,543 --> 00:50:35,751
‎เพราะบางครั้ง
‎ชีวิตเราไม่มีโอกาสได้เจอความรัก

695
00:50:36,834 --> 00:50:38,793
‎แต่ก็ไม่ได้แปลว่าหมดทางไปต่อนี่

696
00:50:40,876 --> 00:50:43,543
‎มีคนอีกมากหน้าหลายตาที่อิมานีไม่รู้จัก

697
00:50:44,376 --> 00:50:47,501
‎แต่ไม่รู้ทำไม หัวใจเธอถึงรู้จักพวกเขาทุกคน

698
00:50:48,418 --> 00:50:50,293
‎หนทางยังทอดยาวต่อไป

699
00:50:50,376 --> 00:50:51,834
‎และอิมานีก็ก้าวต่อไป

700
00:50:52,626 --> 00:50:56,043
‎เพราะนั่นคือสิ่งที่คนเราทำ ต้องก้าวต่อไป

701
00:50:58,376 --> 00:51:00,126
‎เพื่อนๆ เธอไม่มีทางรู้ได้เลย

702
00:51:00,209 --> 00:51:02,584
‎ว่าสิ่งที่เห็นเป็นแค่จินตนาการหรือเปล่า

703
00:51:03,959 --> 00:51:07,168
‎แต่ถ้าเป็นความฝัน มันก็คือฝันที่พวกเขามีร่วมกัน

704
00:51:08,209 --> 00:51:11,376
‎และไม่มีอะไรจริงแท้ไปกว่านั้นแล้ว

705
00:51:25,293 --> 00:51:28,168
‎ฉันมีอะไรจะบอกทุกคนแหละ

706
00:51:31,751 --> 00:51:33,501
‎เมื่อคืน ฉัน…

707
00:51:35,084 --> 00:51:36,376
‎ฉันทำสิ่งที่ผิด…

708
00:51:37,543 --> 00:51:38,751
‎มากเลยล่ะ

709
00:51:39,751 --> 00:51:41,751
‎แต่เดี๋ยวไว้เล่าทีหลัง

710
00:51:44,834 --> 00:51:47,209
‎วันนี้มีแขกมาหาฉันด้วย

711
00:51:48,543 --> 00:51:51,918
‎เพื่อนของอันยา เร็ทท์น่ะ ทุกคนจำเร็ทท์ได้ไหม

712
00:51:52,001 --> 00:51:53,584
‎เขาเข้ามาในห้องและ…

713
00:51:54,709 --> 00:51:56,959
‎ฉันคิดว่าเขาน่าจะเอาของกลับไปบ้าง

714
00:51:57,043 --> 00:52:01,418
‎คือว่าอันยามีตุ๊กตานักบัลเลต์อยู่ตัวนึง

715
00:52:02,876 --> 00:52:04,918
‎ขามันข้างนึงหักไป

716
00:52:05,001 --> 00:52:08,418
‎แต่พอฉันเจออีกที มันก็ซ่อมแล้ว

717
00:52:09,584 --> 00:52:11,209
‎ถูกประกอบกลับเข้าด้วยกัน

718
00:52:36,126 --> 00:52:37,376
‎นี่

719
00:52:39,293 --> 00:52:41,251
‎ฉันว่าจะใช้ทางอ้อมกลับขึ้นไป

720
00:52:41,959 --> 00:52:43,084
‎ไปด้วยกันไหม

721
00:52:44,501 --> 00:52:46,543
‎เอาสิ ฉันไปด้วย

722
00:52:49,834 --> 00:52:52,459
‎- ฉันชอบเรื่องเล่าเธอนะ
‎- ฉันก็ชอบเรื่องนาย

723
00:52:54,918 --> 00:52:56,459
‎แค่จบไม่ถูกใจสินะ

724
00:52:58,959 --> 00:53:00,543
‎แค่ตรงนั้นแหละ…

725
00:53:02,376 --> 00:53:03,459
‎ไม่รู้สิ

726
00:53:05,001 --> 00:53:07,209
‎ฉันรู้สึกว่านายใจร้ายกับดัสตี้ไปหน่อย

727
00:53:08,168 --> 00:53:10,668
‎ที่คิดจะให้เขาอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิต

728
00:53:11,293 --> 00:53:13,293
‎เขาจะได้ไม่ทำร้ายคนที่เขารักไง

729
00:53:15,376 --> 00:53:17,709
‎เพราะเขาทำร้ายคนที่เขารักตลอดเลย

730
00:53:17,793 --> 00:53:20,293
‎ฉันไม่รู้นะว่าเป็นไปได้ไหม

731
00:53:20,376 --> 00:53:22,751
‎ที่เราจะไม่ทำร้ายคนที่เรารักเลย

732
00:53:24,126 --> 00:53:26,334
‎แต่ไม่ได้แปลว่าเราต้องอยู่คนเดียวนี่

733
00:53:29,543 --> 00:53:31,251
‎ฉันเลิกกับแคทเธอรีนแล้ว

734
00:53:35,876 --> 00:53:37,918
‎- เสียใจด้วยนะ
‎- ไม่หรอก มันดีแล้วล่ะ

735
00:53:39,043 --> 00:53:41,334
‎มันไม่ยุติธรรมกับเราทั้งคู่

736
00:53:43,584 --> 00:53:44,959
‎อีกอย่าง ยังมี…

737
00:53:46,501 --> 00:53:47,751
‎ยังมีคนอื่นด้วย…

738
00:53:49,043 --> 00:53:51,084
‎ฉันโกหกต่อไปไม่ได้แล้ว

739
00:53:53,043 --> 00:53:54,501
‎ถึงฉันจะทำ…

740
00:53:55,793 --> 00:53:57,251
‎ให้เราทุกคนเสี่ยงอันตรายเนี่ยนะ

741
00:53:58,793 --> 00:54:01,001
‎เธอทำลงไปเพราะมีความหวังไง

742
00:54:02,626 --> 00:54:03,959
‎เพราะนั่นคือตัวเธอ

743
00:54:05,001 --> 00:54:08,251
‎เธอคือความหวัง
‎และเป็นอย่างนั้นตลอดตั้งแต่มาอยู่ที่นี่

744
00:54:08,334 --> 00:54:10,918
‎สัญญาณของอันยาจะหมายถึงอะไรได้อีก

745
00:54:11,001 --> 00:54:12,876
‎ตุ๊กตาตัวนั้นจะเป็นอะไรได้อีก

746
00:54:13,876 --> 00:54:15,126
‎ถ้าไม่ใช่ความหวัง

747
00:54:16,001 --> 00:54:17,543
‎ถูกของเธอแล้ว

748
00:54:19,501 --> 00:54:22,126
‎- เธอพูดถูกมาตลอด
‎- แต่เควิน ฉัน…

749
00:54:23,959 --> 00:54:25,168
‎คือฉันไม่…

750
00:54:25,251 --> 00:54:26,918
‎ฉันไม่รู้ว่าเราจะ…

751
00:54:32,709 --> 00:54:34,126
‎ฉันกำลังจะตายนะ

752
00:54:36,418 --> 00:54:37,584
‎ฉันด้วย

753
00:54:42,959 --> 00:54:46,834
‎แต่ฉันว่าการตายเป็นเหตุผลห่วยๆ
‎ที่ทำให้เราไม่ยอมใช้ชีวิตมากกว่า

754
00:55:31,751 --> 00:55:37,376
‎(นักอุตสาหกรรมสแตนลีย์ ออสการ์ ฟรีแลน
‎เผยโฉมบ้านใหม่หลังใหญ่โต)

755
00:57:01,876 --> 00:57:04,251
‎คำบรรยายโดย: ฐิตาภา สิทธิวงศ์