1
00:00:07,320 --> 00:00:10,040
‎(ผลงานซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

2
00:00:25,640 --> 00:00:30,200
‎โลก ถิ่นกำเนิดของหลายล้านสายพันธุ์

3
00:00:34,640 --> 00:00:38,040
‎แต่มีอะไรที่อาจอยู่... นอกโลกบ้าง

4
00:00:43,520 --> 00:00:46,280
‎นักดาราศาสตร์ค้นพบดาวเคราะห์หลายพันดวง

5
00:00:46,880 --> 00:00:48,880
‎นอกระบบสุริยะของเรา

6
00:00:51,720 --> 00:00:54,640
‎พวกเขาเชื่อว่ายังมีอีกหลายล้านล้านดวง

7
00:00:59,440 --> 00:01:02,520
‎หากมีสิ่งมีชีวิต อยู่บนเศษเสี้ยว
‎ของดาวเหล่านั้นเท่านั้น

8
00:01:04,040 --> 00:01:08,280
‎งั้นจักรวาลก็คงมีชีวิต

9
00:01:18,920 --> 00:01:22,200
‎สิ่งมีชีวิตทุกชนิดมีความต้องการเหมือนกัน

10
00:01:25,120 --> 00:01:26,080
‎กิน...

11
00:01:32,920 --> 00:01:34,040
‎สืบพันธุ์...

12
00:01:38,840 --> 00:01:39,680
‎และวิวัฒนาการ

13
00:01:43,520 --> 00:01:46,080
‎จากการประยุกต์กฎของสิ่งมีชีวิตบนโลก

14
00:01:46,880 --> 00:01:49,000
‎กับดาวดวงอื่นๆ ในจักรวาล

15
00:01:50,680 --> 00:01:52,480
‎จึงเป็นไปได้ที่จะจินตนาการถึง

16
00:01:53,240 --> 00:01:55,000
‎สิ่งที่อาจมีชีวิตอยู่...

17
00:01:55,920 --> 00:01:57,920
‎บนโลกต่างดาว

18
00:02:26,920 --> 00:02:30,360
‎ดาวเคราะห์ส่วนใหญ่ที่เรารู้จักนั้นโหดร้ายมาก

19
00:02:31,920 --> 00:02:35,200
‎ดูเหมือนจะไม่มีอะไรสามารถมีชีวิตอยู่ได้เลย

20
00:02:37,320 --> 00:02:41,120
‎แต่มันวิเศษที่สิ่งมีชีวิตเกิดขึ้นได้

21
00:02:44,720 --> 00:02:48,880
‎เท่าที่ฉันจำได้ แม่บอกฉันตลอด
‎ว่าฉันเป็นมนุษย์ต่างดาว

22
00:02:50,840 --> 00:02:54,680
‎เพราะฉันสนใจเรื่องอวกาศมาตั้งแต่แรก

23
00:02:57,840 --> 00:03:01,520
‎ฉันรู้มาตลอดว่าฉันอยากไปข้างนอกนั่น
‎และสำรวจจักรวาล

24
00:03:08,720 --> 00:03:13,800
‎(แอ่งดานาคิล
‎ประเทศเอธิโอเปีย)

25
00:03:16,000 --> 00:03:17,360
‎โอ้พระเจ้า

26
00:03:18,400 --> 00:03:22,640
‎(เคนน์ดา ลินช์
‎นักชีวดาราศาสตร์)

27
00:03:23,160 --> 00:03:26,040
‎ฉันคิดว่านี่เป็นที่ที่น่าทึ่งที่สุดที่ฉันเคยเห็นเลย

28
00:03:27,440 --> 00:03:30,680
‎ฉันวาดฝันว่าดาวเคราะห์ดวงอื่น
‎จะหน้าตาเป็นแบบนี้

29
00:03:31,640 --> 00:03:32,960
‎มันเหลือเชื่อ

30
00:03:34,360 --> 00:03:35,480
‎ใช่ค่ะ

31
00:03:40,440 --> 00:03:45,000
‎แอ่งดานาคิล
‎รู้จักกันทั่วไปในชื่อ "ประตูสู่นรก"

32
00:03:48,800 --> 00:03:52,520
‎อยู่ต่ำกว่าระดับน้ำทะเล 120 เมตร
‎และเกิดจากภูเขาไฟ

33
00:03:54,840 --> 00:03:57,240
‎มันคือที่ที่ร้อนที่สุดในโลก

34
00:04:00,920 --> 00:04:04,480
‎อุณภูมิอยู่ที่ 79 องศาเซลเซียส
‎82 องศาเซลเซียส

35
00:04:04,960 --> 00:04:07,400
‎ตรงนี้ชนะเลิศที่ 87

36
00:04:12,920 --> 00:04:14,920
‎ถ้าสิ่งมีชีวิตรอดชีวิตที่นี่ได้...

37
00:04:16,640 --> 00:04:20,480
‎มันก็สามารถอยู่ในหลายๆ โลกในจักรวาลนี้ได้

38
00:04:24,440 --> 00:04:26,880
‎สิ่งมีชีวิตบนดาวเคราะห์ดวงอื่น มันต้องมีเคมี

39
00:04:26,960 --> 00:04:29,120
‎ไม่ว่ามันดูเหมือนของเราเป๊ะหรือไม่

40
00:04:29,240 --> 00:04:32,200
‎เราไม่รู้ แต่มันต้องมีเคมี
‎ที่ช่วยให้พวกมันมีชีวิตอยู่ได้

41
00:04:32,640 --> 00:04:35,640
‎และเคมีนั้นจะต้องอยู่ภายใต้ขีดจำกัด

42
00:04:37,120 --> 00:04:39,560
‎ยกตัวอย่างเช่น ทุกชีวิตประกอบด้วยเซลล์

43
00:04:39,640 --> 00:04:41,880
‎ภายในเซลล์เหล่านี้มีสารชีวโมเลกุล

44
00:04:41,960 --> 00:04:44,520
‎ที่ทำให้เซลล์ทำหน้าที่และมีชีวิตอยู่และทำงาน

45
00:04:44,600 --> 00:04:48,000
‎นั่นคือเครื่องยนต์กลไกของเราที่ทำงาน
‎และทำให้เคมีนี้เกิดขึ้น

46
00:04:48,080 --> 00:04:49,720
‎ที่ทำให้สิ่งมีชีวิตมีชีวิตอยู่

47
00:04:49,880 --> 00:04:53,560
‎และเราอยากเข้าใจจริงๆ ว่า
‎เครื่องยนต์กลไกนั้นทำงานยังไง

48
00:04:54,280 --> 00:04:56,920
‎และอะไรที่จะทำให้เครื่องยนต์กลไกนั้นพัง

49
00:05:01,960 --> 00:05:07,440
‎ก่อนหน้านี้ไม่นาน มีการสันนิษฐานว่า
‎ดานาคิลโหดร้ายเกินกว่าจะรองรับสิ่งมีชีวิตได้

50
00:05:10,400 --> 00:05:16,400
‎แต่เหล่านักชีวดาราศาสตร์มาที่นี่
‎เพื่อหาจุลินทรีย์เซลล์เดียวธรรมดาๆ

51
00:05:18,560 --> 00:05:20,840
‎ที่มีชื่อว่าอิกซ์ตรีโมไฟล์

52
00:05:34,520 --> 00:05:36,760
‎จุลินทรีย์เล็กเกินกว่าจะมองด้วยตาเปล่าได้

53
00:05:36,840 --> 00:05:39,880
‎มันก็เลยจะไม่ง่าย
‎เหมือนการตักน้ำไปจากทะเลสาบนิดหน่อย

54
00:05:39,960 --> 00:05:42,560
‎ใช้กล้องจุลทรรศน์ส่อง
‎และมองเห็นแมลงเต็มไปหมด

55
00:05:50,120 --> 00:05:53,320
‎วิธีเดียวที่จะตรวจพบการมีอยู่ของอิกซ์ตรีโมไฟล์

56
00:05:54,840 --> 00:05:58,440
‎คือการหาร่องรอยของดีเอ็นเอของพวกมัน...

57
00:06:00,120 --> 00:06:03,080
‎โดยใช้เครื่องตรวจหาลำดับพันธุกรรมแบบพกพา

58
00:06:05,640 --> 00:06:09,000
‎นี่คืออุปกรณ์ที่เล็กมากและอ่อนไหวต่ออุณหภูมิมาก

59
00:06:09,120 --> 00:06:12,280
‎และเราอยู่ในหนึ่งในที่ที่ร้อนที่สุดในโลก

60
00:06:13,440 --> 00:06:15,640
‎และในงานภาคสนามตอนนี้ เรามีบล็อกเย็น

61
00:06:15,720 --> 00:06:18,920
‎เพื่อรักษาความเย็นให้มัน
‎และช่องสัญญาณกำลังทำงานอยู่

62
00:06:21,640 --> 00:06:22,640
‎และเรา...

63
00:06:24,080 --> 00:06:26,880
‎เราเจอการจัดลำดับ

64
00:06:27,480 --> 00:06:29,920
‎การจัดลำดับกำลังเกิดขึ้นจริงๆ

65
00:06:30,640 --> 00:06:32,600
‎เรามีดีเอ็นเออยู่ในนี้

66
00:06:34,720 --> 00:06:35,560
‎เยี่ยมเลย

67
00:06:38,200 --> 00:06:41,040
‎การจัดลำดับดีเอ็นเอคือหลักฐาน

68
00:06:41,120 --> 00:06:46,120
‎ว่าอิกซ์ตรีโมไฟล์สามารถอยู่รอดได้
‎ในน้ำที่เป็นกรดของดานาคิล

69
00:06:48,800 --> 00:06:53,320
‎เจ้าพวกนี้เป็นเหมือนยอดมนุษย์ของจุลินทรีย์
‎และมันวิเศษมาก

70
00:06:53,400 --> 00:06:57,840
‎ในขณะที่เราได้เรียนรู้มากขึ้นเรื่อยๆ
‎เกี่ยวกับกลยุทธ์และกลไกที่หลากหลาย

71
00:06:57,920 --> 00:07:01,080
‎ที่พวกมันคิดขึ้นมาเพื่อเอาชีวิตรอด
‎ในสภาพแวดล้อมแบบนี้

72
00:07:04,640 --> 00:07:09,480
‎การค้นพบสิ่งมีชีวิตที่นี่
‎ทำให้เกิดความเป็นไปได้ใหม่ที่น่าทึ่ง

73
00:07:10,640 --> 00:07:15,560
‎แต่รูปแบบชีวิตบางรูปแบบก็แกร่งพอ
‎ที่จะอยู่รอดได้ทุกที่...

74
00:07:19,000 --> 00:07:22,440
‎แม้แต่ในที่ที่ห่างไกลที่สุดในอวกาศ

75
00:07:31,640 --> 00:07:33,600
‎ดาวแคระแดง

76
00:07:39,440 --> 00:07:42,440
‎ดาวฤกษ์ที่มีอยู่มากที่สุดในกาแล็กซีของเรา

77
00:07:56,160 --> 00:07:57,840
‎ลองจินตนาการถึงดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง

78
00:07:57,920 --> 00:08:03,360
‎ในวงโคจรที่ใกล้ขนาดนี้ การหมุนของมัน
‎ถูกล็อกโดยแรงโน้มถ่วงของดาวฤกษ์

79
00:08:06,080 --> 00:08:09,440
‎มันจึงหันไปหาพระอาทิตย์ของมันด้านเดียวเสมอ

80
00:08:18,840 --> 00:08:21,160
‎นี่คือเจนัส

81
00:08:29,640 --> 00:08:33,360
‎สิ่งมีชีวิตจะปรับตัวอย่างไรในโลกที่สุดโต่งขนาดนี้

82
00:08:40,120 --> 00:08:43,800
‎ในด้านหนึ่งของดาวเคราะห์ เป็นกลางวันเสมอ

83
00:08:44,120 --> 00:08:45,680
‎ทะเลทรายที่ร้อนสุดขีด

84
00:08:51,040 --> 00:08:53,960
‎ในอีกด้าน เป็นกลางคืนตลอดกาล

85
00:08:54,400 --> 00:08:56,400
‎ดินแดนแห่งความมืดที่หนาวเหน็บ

86
00:09:03,760 --> 00:09:09,240
‎ที่ถูกบีบอยู่ระหว่างสองด้าน
‎คือแสงสนธยาสีเงินที่เกิดขึ้นตลอดเวลา

87
00:09:18,240 --> 00:09:22,120
‎น้ำเย็นจัดที่ละลายไหลจากด้านที่หนาวเย็น

88
00:09:22,880 --> 00:09:25,600
‎ทำให้เกิดหุบเขาลึกทั่วภูมิประเทศ

89
00:09:28,480 --> 00:09:32,040
‎แม้แต่ที่นี่ ที่ไม่เหมาะสำหรับ
‎อยู่อาศัยที่สุดของดาวเคราะห์

90
00:09:32,520 --> 00:09:33,920
‎ก็ยังมีพืชพันธุ์เล็กน้อย

91
00:09:39,920 --> 00:09:41,840
‎แต่ลึกเข้าไปในหุบเขาลึกเหล่านี้

92
00:09:42,240 --> 00:09:45,080
‎มีสิ่งมีชีวิตห้าขาที่ไม่ธรรมดาอาศัยอยู่...

93
00:09:46,880 --> 00:09:47,840
‎มันคือเพ็นทาพ็อด

94
00:09:52,920 --> 00:09:54,280
‎ตัวใหญ่พอๆ กับแมว

95
00:09:54,920 --> 00:09:57,600
‎มันคือรูปแบบชีวิตที่เหนือกว่าบนเจนัส

96
00:09:59,840 --> 00:10:02,800
‎สามารถปรับตัวเข้ากับทุกสภาวะ

97
00:10:10,440 --> 00:10:11,920
‎ในด้านที่หนาวเย็น

98
00:10:12,320 --> 00:10:14,760
‎มันอ้วนเตี้ยและมีขนดก

99
00:10:20,640 --> 00:10:25,640
‎ในด้านที่ร้อน มันตัวเงา ผอมเพรียว และขี้ตกใจ

100
00:10:27,680 --> 00:10:30,600
‎เพ็นทาพ็อดสามารถกลายเป็น
‎อะไรก็ได้ที่อยากเป็น

101
00:10:31,360 --> 00:10:32,920
‎เพื่ออยู่รอด

102
00:10:42,240 --> 00:10:46,920
‎บนโลก สัตว์ทุกชนิดปรับตัว
‎เพื่อให้เข้ากับสภาพแวดล้อมของมัน

103
00:10:51,040 --> 00:10:54,080
‎แต่บางชนิดปรับตัวได้มากกว่าชนิดอื่น

104
00:11:00,840 --> 00:11:05,520
‎(หุบเขาอาริมา
‎ประเทศตรินิแดด)

105
00:11:08,320 --> 00:11:10,920
‎ทางเดินที่ฉันเพิ่งเดินผ่านมานี้

106
00:11:11,000 --> 00:11:13,080
‎เป็นทางเดินที่สวยงามเรียบร้อย

107
00:11:13,160 --> 00:11:16,920
‎และคุณคงคิดว่ามันเกิดจากฝีมือของสัตว์ใหญ่
‎หรืออาจจะเป็นมนุษย์ด้วยซ้ำ

108
00:11:17,960 --> 00:11:19,520
‎แต่จริงๆ แล้วเป็นฝีมือของมดค่ะ

109
00:11:22,200 --> 00:11:24,000
‎พูดให้เฉพาะเจาะจงคือมดตัดใบไม้

110
00:11:27,400 --> 00:11:28,760
‎ตอนนี้ทุกอย่างดูเงียบ

111
00:11:29,040 --> 00:11:32,680
‎แต่ถ้าเรากลับมาตอนกลางคืน
‎ที่นี่จะกลายเป็นทางหลวงพิเศษของมดเลยจริงๆ

112
00:11:32,760 --> 00:11:36,320
‎โดยที่ใบไม้จะหลั่งไหลขึ้นไป
‎ตรงไปที่รังของพวกมัน

113
00:11:48,720 --> 00:11:49,680
‎โอ้ ว้าว

114
00:11:50,480 --> 00:11:51,720
‎ดูนั่นสิคะ

115
00:11:54,440 --> 00:11:56,480
‎นี่คือรังมด

116
00:11:58,840 --> 00:12:03,760
‎คุณสามารถมองเข้าไปที่ใจกลาง
‎ของอาณานิคมนี้ได้เลย มีอะไรเกิดขึ้นมากมาย

117
00:12:07,520 --> 00:12:11,080
‎สำหรับมดตัดใบไม้ มันมีชนชั้นที่หลากหลาย

118
00:12:12,960 --> 00:12:14,200
‎มีทหาร

119
00:12:14,960 --> 00:12:16,880
‎มีมดงานที่แตกต่างหลากหลาย

120
00:12:17,640 --> 00:12:18,920
‎มีราชินีด้วย

121
00:12:19,000 --> 00:12:22,200
‎มันเป็นตัวเดียวที่วางไข่
‎และมีราชินีเพียงตัวเดียวเท่านั้น

122
00:12:22,440 --> 00:12:24,560
‎ถ้าไม่มีมัน ที่นี่ก็จะไม่มีมดสักตัว

123
00:12:27,240 --> 00:12:30,880
‎อาณานิคมมดขึ้นอยู่กับการแบ่งชนชั้นแรงงาน

124
00:12:33,280 --> 00:12:35,760
‎ชนชั้นที่ต่างกันมีหน้าที่แตกต่างกัน

125
00:12:36,200 --> 00:12:39,080
‎และพวกมันมีทุกรูปร่างและทุกขนาด

126
00:12:43,520 --> 00:12:45,840
‎ฉันเพิ่งหยิบทหารตัวหนึ่งขึ้นมา

127
00:12:45,920 --> 00:12:48,480
‎และฉันหยิบมดงานที่ตัวเล็กมากๆ ขึ้นมาด้วย

128
00:12:48,680 --> 00:12:51,160
‎และมันไม่ใช่มดงานที่ตัวเล็กที่สุดในอาณานิคมนี้

129
00:12:51,480 --> 00:12:52,960
‎แต่ก็เกือบเล็กสุด

130
00:12:53,080 --> 00:12:56,000
‎และสำหรับทหาร ฉันแทบจะจับมันไว้ไม่ได้

131
00:12:56,120 --> 00:12:57,840
‎มันยากมาก ฉันรู้สึกได้ถึงพลังของมัน

132
00:12:57,920 --> 00:13:01,440
‎รู้สึกได้ว่ามันพยายามจะหนีไป
‎ขากรรไกรของมันเปิดกว้าง

133
00:13:02,040 --> 00:13:04,240
‎แต่ความแตกต่างนั้นน่าทึ่งมาก

134
00:13:04,320 --> 00:13:08,720
‎เมื่อคิดว่าพวกมันทุกตัว
‎เริ่มต้นมาจากตัวอ่อนเดียวกัน

135
00:13:12,120 --> 00:13:15,400
‎มดทุกตัวในอาณานิคม
‎มีความเกี่ยวข้องกันอย่างใกล้ชิด

136
00:13:17,440 --> 00:13:19,800
‎พวกมันมียีนเหมือนกันเป็นส่วนใหญ่

137
00:13:21,720 --> 00:13:22,840
‎แต่เมื่อพวกมันโตขึ้น

138
00:13:23,200 --> 00:13:27,280
‎บางยีนก็เปิดทำงาน บางยีนก็ปิดไป

139
00:13:28,280 --> 00:13:30,360
‎ขึ้นอยู่กับอาหารที่พวกมันกิน

140
00:13:32,440 --> 00:13:37,800
‎ทุกตัวสามารถเป็นมดงาน
‎ผู้หาอาหาร หรือทหารได้

141
00:13:41,640 --> 00:13:46,280
‎ความสามารถในการสร้างรูปร่างและรูปแบบ
‎ที่แตกต่างกันจากพิมพ์เขียวเดียวกันนี้

142
00:13:47,040 --> 00:13:49,240
‎สิ่งนี้เรียกว่าพอลิฟีนิซึม

143
00:13:49,320 --> 00:13:52,840
‎"พอลิ" หมายถึงมากมาย
‎และ "ฟีนิซึม" หมายถึงรูปร่าง

144
00:14:00,920 --> 00:14:05,640
‎โอ้ แมงมุมเพิ่งทำสิ่งที่ฉัน
‎พยายามหลีกเลี่ยงมาตลอดทั้งคืน

145
00:14:05,720 --> 00:14:10,080
‎มันเดินเข้าไปใน
‎ทางเดินหนึ่งของมดตัดใบไม้พวกนี้

146
00:14:10,440 --> 00:14:12,800
‎และนั่นไม่ใช่ข่าวดีเลย

147
00:14:13,840 --> 00:14:17,800
‎คุณจะเห็นพลังของทหารพวกนี้
‎และขากรรไกรของพวกมัน

148
00:14:18,920 --> 00:14:21,200
‎ถ้ามีอะไรมารบกวนอาณานิคม

149
00:14:22,640 --> 00:14:26,120
‎เป็นหน้าที่ของพวกมันที่ต้องเข้ามาจัดการ
‎นั่นคือสิ่งที่พวกมันทำ

150
00:14:34,560 --> 00:14:35,640
‎โอ้ ว้าว

151
00:14:42,720 --> 00:14:44,640
‎ฉันโดนโจมตีซะแล้ว

152
00:14:45,360 --> 00:14:46,360
‎ต้องเจ็บแน่ๆ

153
00:14:46,760 --> 00:14:48,760
‎พวกมันกำลังมาหาฉันแล้ว

154
00:14:54,240 --> 00:14:58,360
‎ดังนั้นสิ่งมีชีวิตอะไรก็ตามที่มีความสามารถ
‎ในการเปลี่ยนแปลงรูปร่างและโต้ตอบ

155
00:14:58,440 --> 00:15:01,200
‎เพื่อเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมของมัน
‎ได้เร็วเหมือนที่มดทำได้

156
00:15:01,280 --> 00:15:04,320
‎จะมีข้อได้เปรียบที่วิเศษ ที่ไม่ใช่แค่การอยู่รอด

157
00:15:04,400 --> 00:15:06,400
‎แต่จะครอบครองโลกของมันได้ด้วย

158
00:15:15,920 --> 00:15:19,080
‎(ช่วงการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิ)

159
00:15:21,840 --> 00:15:22,800
‎บนเจนัส

160
00:15:23,480 --> 00:15:26,440
‎เพ็นทาพ็อดคือเจ้าแห่งพอลิฟีนิซึม

161
00:15:30,040 --> 00:15:33,680
‎เช่นเดียวกับมด มันสามารถพัฒนา
‎เป็นรูปแบบที่หลากหลายได้

162
00:15:37,120 --> 00:15:40,160
‎แต่พวกมันเริ่มต้นชีวิตในที่เดียวกันทุกตัว...

163
00:15:42,840 --> 00:15:44,560
‎แดนสนธยา

164
00:15:52,600 --> 00:15:55,400
‎ตัวเต็มวัยหนึ่งคู่พร้อมผสมพันธุ์แล้ว

165
00:15:58,240 --> 00:16:01,160
‎ทั้งคู่เป็นทั้งตัวผู้และตัวเมีย

166
00:16:02,720 --> 00:16:04,080
‎กะเทย

167
00:16:06,120 --> 00:16:08,360
‎ทั้งคู่สามารถให้กำเนิดลูกหลาน...

168
00:16:09,880 --> 00:16:12,200
‎เพิ่มโอกาสสืบพันธุ์สำเร็จเป็นสองเท่า

169
00:16:28,040 --> 00:16:32,680
‎เมื่อผสมพันธุ์แล้ว
‎เพ็นทาพ็อดจะออกจากที่พักในหุบเขาลึกไป

170
00:16:36,320 --> 00:16:39,240
‎มันปีนขึ้นไปบนพื้นสูง...

171
00:16:41,400 --> 00:16:43,200
‎พร้อมวางไข่

172
00:16:51,240 --> 00:16:57,400
‎บนยอด ลมพัดระหว่างด้านที่เย็นและด้านที่ร้อน
‎ของดาวเคราะห์อย่างต่อเนื่อง

173
00:17:09,520 --> 00:17:14,600
‎แต่ลมทำให้มีโอกาสในการกระจายตัวอ่อนของมัน

174
00:17:19,240 --> 00:17:22,680
‎วิธีนี้ พวกมันสามารถ
‎ยึดดาวเคราะห์เป็นอาณานิคมได้

175
00:17:35,320 --> 00:17:39,000
‎ในด้านที่ร้อน น้ำหายากมาก...

176
00:17:42,280 --> 00:17:45,440
‎ไอน้ำกลั่นตัวในพื้นที่ที่มีร่มเงาเท่านั้น

177
00:17:55,920 --> 00:17:58,760
‎หากไม่มีอะไรให้กิน พวกมันจะเดินต่อไป

178
00:18:10,240 --> 00:18:14,520
‎เพราะมีขาห้าข้าง
‎พวกมันจึงเดินไปได้ทุกทิศทางอย่างรวดเร็ว

179
00:18:17,320 --> 00:18:18,800
‎และเพราะมีตาสิบดวง

180
00:18:19,320 --> 00:18:21,800
‎จึงไม่ค่อยมีอะไรหนีความสนใจพวกมันไปได้

181
00:18:30,240 --> 00:18:31,640
‎หากพวกมันรู้สึกได้ถึงอาหาร

182
00:18:32,800 --> 00:18:35,320
‎พวกมันใช้หนวดค้นหามันออกมา

183
00:18:41,240 --> 00:18:44,720
‎พวกมันต้องใช้โอกาส
‎ในการหาอาหารให้ได้มากที่สุด

184
00:18:57,200 --> 00:19:01,400
‎(หุบเขาแห่งไฟ
‎เนวาดา สหรัฐฯ)

185
00:19:02,840 --> 00:19:05,600
‎สิ่งมีชีวิตในทุกทะเลทรายล้วนทุกข์ทรมาน

186
00:19:06,720 --> 00:19:08,680
‎ผู้ที่แกร่งเท่านั้นที่รอดตาย

187
00:19:10,840 --> 00:19:12,440
‎และในโลกของธรรมชาติ

188
00:19:12,760 --> 00:19:14,600
‎ไม่มีอะไรที่แกร่งกว่า...

189
00:19:15,840 --> 00:19:17,000
‎แมงป่อง

190
00:19:23,880 --> 00:19:26,320
‎- เจออะไรไหม
‎- คิดว่าไม่

191
00:19:32,040 --> 00:19:34,680
‎ความทรงจำแรกในวัยเด็กของผม
‎เกี่ยวกับแมงป่อง

192
00:19:34,920 --> 00:19:39,760
‎ผมอายุสิบขวบ และผมเห็นแมงป่องตัวใหญ่ตัวหนึ่ง

193
00:19:41,240 --> 00:19:42,480
‎ผมตะโกน "แม่!"

194
00:19:43,320 --> 00:19:45,520
‎แล้วแม่ก็มาช่วยผม

195
00:19:45,880 --> 00:19:47,880
‎และพูดว่า "อะไร เกิดอะไรขึ้น"

196
00:19:47,960 --> 00:19:50,840
‎แล้วผมก็ชี้ไปที่แมงป่องบนเพดาน

197
00:19:50,920 --> 00:19:52,600
‎ผมพูดว่า "เจ้านั่นกำลังจะกินผม"

198
00:19:53,280 --> 00:19:57,360
‎และแม่บอก "ไม่ มานี่ ใจเย็น นี่มันแค่แมงป่อง"

199
00:19:58,600 --> 00:20:01,760
‎และในฐานะแม่ชาวเม็กซิกันผู้น่ารัก

200
00:20:01,840 --> 00:20:08,040
‎แม่ถอดรองเท้าแตะออก
‎และตีเจ้าวายร้ายบนเพดาน

201
00:20:17,440 --> 00:20:22,600
‎คาร์ลอส ซานติบัญเญส โลเปซ
‎ปัจจุบันเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านแมงป่อง

202
00:20:23,920 --> 00:20:26,800
‎เชี่ยวชาญเรื่องการศึกษาพิษของมัน

203
00:20:28,720 --> 00:20:32,440
‎ผมออกไปตอนกลางคืนและใช้แสงยูวี

204
00:20:32,720 --> 00:20:35,960
‎เพราะแสงยูวีทำให้แมงป่องเรืองแสง

205
00:20:36,520 --> 00:20:39,200
‎พวกมันมีโปรตีนพิเศษที่เปลือก

206
00:20:40,720 --> 00:20:43,560
‎ใช่ มาดูตัวนี้กันดีกว่า

207
00:20:47,960 --> 00:20:49,320
‎ดูนี่สิ

208
00:20:49,400 --> 00:20:50,720
‎แมงป่องเพียบเลย

209
00:20:51,320 --> 00:20:52,360
‎ใช่ ตัวนี้เจ๋งเลย

210
00:20:56,000 --> 00:21:00,560
‎แมงป่องแทบไม่เปลี่ยนไปเลยในรอบ 400 ล้านปี

211
00:21:01,760 --> 00:21:04,480
‎เป็นสิ่งมีชีวิตในทะเลทราย
‎ที่ปรับตัวได้อย่างดีเยี่ยม

212
00:21:06,440 --> 00:21:10,640
‎แมงป่องมีกระบวนการเผาผลาญอาหารที่ช้ามาก

213
00:21:11,400 --> 00:21:15,560
‎พวกมันสามารถอยู่ได้นานโดยไม่กินอาหารหรือน้ำ

214
00:21:16,920 --> 00:21:20,600
‎เรามีบันทึกว่าบางสายพันธุ์อยู่ได้หนึ่งปี

215
00:21:21,360 --> 00:21:22,920
‎โดยไม่กินอะไรเลย

216
00:21:24,160 --> 00:21:27,960
‎และพวกมันมีพลังงานมากพอที่จะรักษา

217
00:21:28,040 --> 00:21:30,720
‎การทำงานที่จำเป็นไว้
‎เพื่อทำให้พวกมันมีชีวิตอยู่ได้

218
00:21:32,320 --> 00:21:36,920
‎พวกมันต้องทำให้แน่ใจว่าครั้งต่อไปที่มีอาหาร

219
00:21:37,000 --> 00:21:38,280
‎พวกมันจะจับมันได้

220
00:21:40,200 --> 00:21:45,680
‎แมงป่องจึงพัฒนาอาวุธขึ้นมากมาย
‎ที่สามารถใช้ล่าเหยื่อได้

221
00:21:47,000 --> 00:21:49,520
‎รวมถึงอาวุธที่สำคัญที่สุด...

222
00:21:51,440 --> 00:21:52,280
‎พิษ

223
00:22:09,720 --> 00:22:11,800
‎เพื่อศึกษาพิษของแมงป่อง

224
00:22:12,680 --> 00:22:16,200
‎คาร์ลอสต้องแยกพิษออกมาจากต่อมที่อยู่ในหาง

225
00:22:18,720 --> 00:22:25,240
‎พิษเป็นส่วนผสมทรงพลัง
‎ที่ประกอบด้วยแร่ธาตุ เกลือ

226
00:22:25,320 --> 00:22:29,120
‎และโปรตีนหลายร้อยชนิด
‎ที่มีการทำงานแตกต่างกัน

227
00:22:30,240 --> 00:22:32,400
‎พยายามเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้นะ

228
00:22:33,160 --> 00:22:34,480
‎อย่างนั้นแหละ

229
00:22:34,720 --> 00:22:38,200
‎เราใช้กระแสไฟฟ้ากระตุ้นกล้ามเนื้อ

230
00:22:40,920 --> 00:22:44,280
‎เราจะเอาพิษมาแค่นิดเดียวเท่านั้น

231
00:22:44,360 --> 00:22:46,160
‎แค่หยดเล็กจิ๋ว

232
00:22:46,240 --> 00:22:50,040
‎แต่หยดนี้มีค่ามากจนเราไม่อยากเสียมันไป

233
00:22:52,320 --> 00:22:53,920
‎นวดให้มันดีๆ

234
00:22:54,440 --> 00:22:57,040
‎ใช่ มีหยดเล็กๆ ออกมาแล้ว

235
00:22:58,440 --> 00:22:59,600
‎โอ้ เยี่ยม โอเค

236
00:22:59,680 --> 00:23:01,600
‎ได้ผล เราได้พิษมาแล้ว

237
00:23:02,560 --> 00:23:05,760
‎มันอยู่ตรงนั้น แต่มันเป็นหยดที่เล็กจิ๋วมาก

238
00:23:06,760 --> 00:23:08,040
‎- ใช่
‎- คุณเห็นมันไหม

239
00:23:08,120 --> 00:23:11,000
‎- เห็น
‎- มันเหมือนกับหยดน้ำ

240
00:23:21,480 --> 00:23:24,040
‎พิษเป็นอาวุธที่ทรงประสิทธิภาพมาก

241
00:23:24,640 --> 00:23:28,480
‎ผู้ใช้พิษได้แก่สัตว์เลื้อยคลาน แมลง และปลา

242
00:23:30,320 --> 00:23:34,600
‎มันพัฒนาขึ้นอย่างอิสระ อย่างน้อย 30 เท่า

243
00:23:38,840 --> 00:23:42,560
‎ยิ่งคุณสมบัติอย่างพิษ
‎พัฒนาขึ้นบนโลกบ่อยมากเท่าไหร่

244
00:23:44,120 --> 00:23:47,640
‎โอกาสที่มันจะมีอยู่บนดาวเคราะห์ดวงอื่น
‎ก็มีมากขึ้นเท่านั้น

245
00:24:01,440 --> 00:24:03,000
‎บนด้านที่ร้อนของเจนัส

246
00:24:03,840 --> 00:24:06,920
‎เพ็นทาพ็อดใช้พิษในการจับเหยื่อ

247
00:24:16,720 --> 00:24:19,080
‎แต่การล่าตามลำพังนั้นเสี่ยง

248
00:24:31,320 --> 00:24:34,800
‎แม้แต่ผู้ล่ามีพิษก็ยังไร้อำนาจ

249
00:24:35,120 --> 00:24:36,800
‎เมื่อเจอฝูงแมลง

250
00:24:54,520 --> 00:24:58,640
‎บนด้านที่หนาวเย็นของดาวเคราะห์
‎อะไรๆ ก็โหดร้ายพอกัน

251
00:25:02,920 --> 00:25:07,480
‎ในความมืดมิดตลอดกาล
‎และไม่มีพลังงานจากดวงอาทิตย์...

252
00:25:09,920 --> 00:25:12,000
‎จะมีอะไรมีชีวิตรอดได้อย่างไร

253
00:25:22,320 --> 00:25:26,520
‎บนโลก สิ่งมีชีวิตเกือบทุกชีวิต
‎ต้องพึ่งพาแสงอาทิตย์

254
00:25:29,680 --> 00:25:32,760
‎พืชเปลี่ยนพลังงานแสงอาทิตย์เป็นอาหาร

255
00:25:34,120 --> 00:25:36,280
‎ซึ่งเป็นอาหารให้รูปแบบชีวิตอื่นๆ

256
00:25:39,520 --> 00:25:42,400
‎แต่มีสถานที่ไม่ธรรมดาบางแห่งบนโลก

257
00:25:42,640 --> 00:25:46,120
‎ที่สิ่งมีชีวิตวิวัฒนาการโดยไม่มีแสงสว่างใดๆ เลย

258
00:25:47,200 --> 00:25:51,280
‎(ถ้ำวิลลาลุซ
‎ประเทศเม็กซิโก)

259
00:25:57,040 --> 00:26:01,120
‎เวลาฉันใคร่ครวญถึงการเข้าไปในถ้ำแบบนี้
‎สิ่งหนึ่งที่ฉันรู้

260
00:26:01,200 --> 00:26:03,200
‎คือมันเป็นสภาพแวดล้อมของต่างดาว

261
00:26:03,280 --> 00:26:05,360
‎- มันเป็นฝ้าขึ้นมานิดหน่อย
‎- ใช่

262
00:26:05,440 --> 00:26:08,000
‎มันเต็มไปด้วยวิธีที่จะตาย

263
00:26:09,160 --> 00:26:14,760
‎สิ่งหนึ่งที่เสี่ยงมากในถ้ำนี้
‎คือมันมีไฮโดรเจนซัลไฟด์เยอะมาก

264
00:26:15,960 --> 00:26:17,920
‎ไฮโดรเจนซัลไฟด์ฆ่าคุณได้

265
00:26:18,000 --> 00:26:19,240
‎- พร้อมไหม
‎- พร้อม

266
00:26:19,720 --> 00:26:24,080
‎สามีฉันจึงตามมาด้วย
‎เพื่อทำหน้าที่เป็นเจ้าหน้าที่ความปลอดภัย

267
00:26:26,080 --> 00:26:28,280
‎เขาไม่กลัวที่จะดึงเราออกไปและพูดว่า

268
00:26:28,640 --> 00:26:30,760
‎"ได้เวลากลับแล้ว คุณอยู่ในนี้มากพอแล้ว"

269
00:26:49,040 --> 00:26:53,400
‎ถ้ำวิลลาลุซคือทางคดเคี้ยวของโพรงหินปูน

270
00:26:57,680 --> 00:27:01,920
‎ไฮโดรเจนซัลไฟด์ผุดขึ้นเป็นฟองจากเปลือกโลก

271
00:27:04,160 --> 00:27:10,400
‎เมื่อรวมตัวกับออกซิเจน ทำให้เกิดกรดกำมะถัน
‎และเปลี่ยนน้ำให้เป็นสีขาวเหมือนนม

272
00:27:13,720 --> 00:27:16,960
‎แต่รูปแบบชีวิตบางรูปแบบก็ยังรอดตาย

273
00:27:17,520 --> 00:27:20,080
‎และเติบโตได้ในสภาวะแบบนี้

274
00:27:25,600 --> 00:27:26,840
‎สนอตไทต์...

275
00:27:30,280 --> 00:27:32,800
‎อาณานิคมการหยดของแบคทีเรีย

276
00:27:38,040 --> 00:27:42,040
‎ในสนอตไทต์หนึ่งหยดมีสิ่งมีชีวิตอยู่มากมาย

277
00:27:44,080 --> 00:27:46,880
‎แทนที่จะพึ่งพาการสังเคราะห์ด้วยแสง

278
00:27:47,520 --> 00:27:50,960
‎พวกมันกินไฮโดรเจนซัลไฟด์

279
00:27:52,160 --> 00:27:55,680
‎และใช้มันเป็นแหล่งพลังงาน

280
00:28:01,240 --> 00:28:03,280
‎- โอเค พร้อมจุดไฟไหม
‎- พร้อม

281
00:28:04,280 --> 00:28:06,200
‎ทำให้มันเรียบร้อยและปลอดเชื้อ

282
00:28:07,480 --> 00:28:09,560
‎โอเค ช่วยปิดฝาที

283
00:28:13,800 --> 00:28:15,600
‎โอเค เอาเป็นอันนี้แล้วกัน

284
00:28:16,400 --> 00:28:17,360
‎โอเค

285
00:28:18,400 --> 00:28:20,680
‎โอเค สนอตไทต์หนึ่งหยด

286
00:28:23,520 --> 00:28:26,240
‎นี่คือสนอตไทต์ที่ดีที่สุดในโลก

287
00:28:27,200 --> 00:28:28,280
‎เป็นกรดมาก

288
00:28:29,080 --> 00:28:31,720
‎เป็นกรดมากกว่าน้ำกรดในแบตเตอรีรถยนต์ซะอีก

289
00:28:36,440 --> 00:28:39,280
‎ระบบนิเวศทั้งหมดวิวัฒนาการขึ้น

290
00:28:40,040 --> 00:28:42,200
‎เพื่อกินอาหารจากสนอตไทต์

291
00:28:44,440 --> 00:28:47,240
‎สิ่งมีชีวิตที่ไม่เคยเห็นแสงอาทิตย์

292
00:28:55,240 --> 00:28:56,160
‎คุณเห็นพวกนั้นไหม

293
00:28:58,120 --> 00:28:58,960
‎เห็นแล้ว

294
00:29:00,360 --> 00:29:03,200
‎มีบางตัวที่ใหญ่มากๆ ด้วย ตรงนี้ ทางด้านขวา

295
00:29:05,040 --> 00:29:09,680
‎ดังนั้นเมื่อไหร่ก็ตามที่คุณเห็น
‎สายยาวสีขาวของแบคทีเรียพวกนั้น

296
00:29:10,240 --> 00:29:12,200
‎คุณจะเห็นปลาว่ายตามมันไป

297
00:29:13,840 --> 00:29:17,680
‎โอเค ตรงนั้นมีมาเพิ่มอีก เห็นไหม
‎ตัวใหญ่มาแล้ว เห็นไหม

298
00:29:18,360 --> 00:29:20,760
‎มันกำลังมา นั่นไง มันคว้าไปแล้ว

299
00:29:24,960 --> 00:29:28,080
‎การศึกษาชีวิตในความมืดสนิท

300
00:29:28,160 --> 00:29:33,920
‎ได้เพิ่มวิธีการที่เรามองหาสิ่งมีชีวิต
‎ในสถานที่อื่นในจักรวาล

301
00:29:34,440 --> 00:29:38,320
‎มันทำให้เราคิดถึงความจริงที่ว่า
‎เราอาจพบสิ่งมีชีวิตได้

302
00:29:38,560 --> 00:29:40,640
‎ในสถานที่ที่เราไม่เคยนึกถึงมาก่อน

303
00:29:43,360 --> 00:29:45,280
‎- ยี่สิบห้า
‎- ยี่สิบห้า

304
00:29:45,640 --> 00:29:47,200
‎มันเริ่มสูงขึ้นมาก

305
00:29:47,280 --> 00:29:50,320
‎เอาละ คุณคิดว่าเราควรออกไปจากที่นี่รึยัง

306
00:30:04,880 --> 00:30:07,800
‎ทุกชีวิตต้องการรูปแบบของพลังงาน

307
00:30:10,040 --> 00:30:13,920
‎บนด้านที่ร้อนของเจนัส มันมาจากแสงดาว

308
00:30:17,640 --> 00:30:22,080
‎บนด้านที่หนาวเย็น มันมาจากเบื้องลึกภายใน

309
00:30:29,000 --> 00:30:31,320
‎การเคลื่อนไหวของความร้อนใต้พื้นพิภพ

310
00:30:35,720 --> 00:30:39,560
‎เวลาที่แรงดันภูเขาไฟผลักดันให้น้ำขึ้นมาบนพื้นผิว

311
00:30:40,520 --> 00:30:42,480
‎จะมีการปลิวว่อนของชีวิตใหม่...

312
00:30:45,120 --> 00:30:47,800
‎ซึ่งปลุกให้เพ็นทาพ็อดเคลื่อนไหว

313
00:31:01,560 --> 00:31:05,800
‎พวกมันไล่ตามกรับ
‎ที่โผล่ขึ้นมารอบๆ บ่อความร้อนใต้พิภพ

314
00:31:10,240 --> 00:31:11,640
‎แต่มันไม่ง่ายนัก

315
00:31:17,720 --> 00:31:20,200
‎กรับได้พัฒนาการป้องกันตัวขึ้น

316
00:31:21,240 --> 00:31:24,480
‎พวกมันกระโดดและส่องแสงวาบ
‎ส่งสัญญาณเตือนตัวอื่นๆ

317
00:31:27,320 --> 00:31:29,880
‎ทำหน้าที่เป็นหนึ่งเดียวเพื่อความอยู่รอด

318
00:31:46,120 --> 00:31:50,360
‎บนโลก สัตว์บางชนิด
‎ใช้แสงสว่างแบบเดียวกัน...

319
00:31:51,120 --> 00:31:52,600
‎เพื่อส่งสัญญาณ

320
00:31:54,920 --> 00:32:00,440
‎(ป่าสงวนแห่งชาติแอลเลเกนีย์
‎เพนซิลเวเนีย สหรัฐฯ)

321
00:32:01,520 --> 00:32:04,800
‎ทุกจุดของแสงสว่าง
‎ที่คุณมองเห็นข้างนอกนั่นคือหิ่งห้อย

322
00:32:07,280 --> 00:32:10,080
‎ทันทีที่พระอาทิตย์ตกดิน
‎คุณจะเริ่มมองเห็นพวกมันปรากฏตัว

323
00:32:11,240 --> 00:32:13,120
‎เหมือนประกายไฟเล็กๆ ลอยขึ้นมาจากไฟ

324
00:32:13,200 --> 00:32:16,760
‎มันน่าประทับใจ
‎และมันยิ่งสวยขึ้นเมื่อดึกมากขึ้น

325
00:32:26,080 --> 00:32:28,680
‎หิ่งห้อยส่องแสงวาบในรูปแบบของการสื่อสาร

326
00:32:30,040 --> 00:32:33,280
‎พวกมันเป็นสัตว์บกประเภทเดียว

327
00:32:33,360 --> 00:32:35,800
‎ที่สื่อสารด้วยแสงที่ผลิตขึ้นมาเอง

328
00:32:39,400 --> 00:32:42,560
‎การเรืองแสงทางชีวภาพ
‎วิวัฒนาการขึ้นในหมู่หิ่งห้อย

329
00:32:42,840 --> 00:32:44,480
‎เพื่อเป็นการเตือนเหล่าผู้ล่า

330
00:32:45,600 --> 00:32:50,400
‎ว่าพวกมันเต็มไปด้วยพิษ
‎และควรได้รับการทิ้งระยะห่าง

331
00:32:53,840 --> 00:32:55,200
‎กลไกแบบเดียวกัน

332
00:32:55,840 --> 00:32:58,000
‎ถูกใช้เพื่อหาคู่ผสมพันธุ์

333
00:33:02,040 --> 00:33:07,480
‎หิ่งห้อยผลิตแสงจากอวัยวะหนึ่ง
‎บนท้องของมันที่เรียกว่าโคมไฟ

334
00:33:08,280 --> 00:33:11,000
‎และอวัยวะนี้มีเอนไซม์

335
00:33:11,080 --> 00:33:12,920
‎ที่ผลิตแสงหนึ่งโฟตอน

336
00:33:13,200 --> 00:33:15,000
‎ปฏิกิริยาทางเคมีนี้เกี่ยวข้องกับออกซิเจน

337
00:33:15,080 --> 00:33:18,400
‎จากการควบคุมการไหลของออกซิเจน
‎ไปยังโคมไฟของมัน

338
00:33:18,480 --> 00:33:22,920
‎มันสามารถผลิตแสงวาบได้
‎มันสามารถเปิดและปิดปฏิกิริยาทางเคมีนี้ได้

339
00:33:23,000 --> 00:33:27,000
‎และใช้แสงวาบเหล่านี้ในการสื่อสารกับตัวอื่นๆ

340
00:33:35,520 --> 00:33:39,720
‎ตัวผู้กำลังบินไปรอบๆ
‎และพวกมันกำลังทำการโฆษณานิดหน่อย

341
00:33:39,800 --> 00:33:43,160
‎แสงวาบเล็กน้อยเป็นการบอกว่า
‎"ฉันอยู่นี่ นี่ฉันเอง มาดูฉันสิ"

342
00:33:46,040 --> 00:33:49,360
‎และตัวเมียรออยู่บนพื้นดินด้านล่าง และมองขึ้นไป

343
00:33:51,520 --> 00:33:54,680
‎และพวกมันเห็นตัวผู้ที่พวกมันชอบ
‎พวกมันส่องแสงวาบตอบ

344
00:33:57,840 --> 00:34:00,400
‎จากนั้นตัวผู้จะลงมา ส่องแสงวาบอีกครั้ง

345
00:34:00,480 --> 00:34:03,080
‎ตัวเมียส่องแสงตอบ
‎และมาเจอกันและผสมพันธุ์กัน

346
00:34:04,160 --> 00:34:08,400
‎และจริงๆ แล้วนี่คือ
‎การเต้นรำเกี้ยวพาราสีครั้งใหญ่

347
00:34:08,480 --> 00:34:10,360
‎ที่เรากำลังเห็นอยู่ข้างหลังเรา

348
00:34:13,440 --> 00:34:16,000
‎แต่ละสายพันธุ์สร้างภาษาของตัวเองขึ้น

349
00:34:16,080 --> 00:34:18,080
‎ไว้ใช้ตามหาตัวอื่นๆ ในความมืด

350
00:34:20,320 --> 00:34:24,440
‎แต่การใช้แสงสว่างเพื่อสื่อสารนั้น
‎เป็นการเสี่ยงโดยธรรมชาติ

351
00:34:26,440 --> 00:34:31,200
‎บางสายพันธุ์พัฒนาการปล่อยสัญญาณปลอมขึ้น

352
00:34:34,920 --> 00:34:39,720
‎สิ่งนี้คือหิ่งห้อยโฟตูริสตัวเมีย
‎ที่กินสัตว์อื่นเป็นอาหาร

353
00:34:39,800 --> 00:34:42,800
‎มีอีกชื่อคือหญิงอันตราย เพราะพวกมันมีชื่อเสียง

354
00:34:43,120 --> 00:34:46,800
‎เรื่องการหลอกล่อตัวผู้ของสายพันธุ์อื่นมากิน

355
00:34:47,719 --> 00:34:52,559
‎พวกมันสามารถแทรกเข้าไป
‎ในการสื่อสารระหว่างตัวผู้และตัวเมีย

356
00:34:52,639 --> 00:34:54,199
‎และใช้สิ่งนั้นเป็นข้อได้เปรียบ

357
00:34:56,320 --> 00:34:59,200
‎ดังนั้นคุณสามารถบอกได้ว่านี่คือ
‎หิ่งห้อยที่กินสัตว์อื่นเป็นอาหาร

358
00:34:59,400 --> 00:35:02,600
‎เพราะโคมไฟของมันมีรูปร่างที่แตกต่างออกไป

359
00:35:03,640 --> 00:35:07,800
‎มีแค่สองเส้นที่ส่องสว่าง
‎เกือบจะเหมือนเครื่องหมายเท่ากับ

360
00:35:08,520 --> 00:35:12,160
‎ก็คือตัวผู้จะบินไปรอบๆ เพื่อหาคู่ผสมพันธุ์

361
00:35:12,240 --> 00:35:14,840
‎จากนั้นพอตัวผู้ส่องแสงวาบ
‎พวกมันก็ส่องแสงตอบ

362
00:35:15,200 --> 00:35:17,920
‎ราวกับพวกมันคือตัวเมียของสายพันธุ์นั้น

363
00:35:18,000 --> 00:35:20,440
‎พวกมันเลียนแบบตัวเมียของสายพันธุ์อื่น

364
00:35:20,600 --> 00:35:24,280
‎เพื่อให้ตัวผู้บินมาหา
‎แต่พวกมันไม่ได้อยากผสมพันธุ์กับตัวผู้ตัวนั้น...

365
00:35:25,440 --> 00:35:27,800
‎มันอยากกินตัวผู้ตัวนั้น

366
00:35:30,400 --> 00:35:34,480
‎และมันทำแบบนั้นในแบบที่รุนแรงสุดๆ

367
00:35:39,520 --> 00:35:43,800
‎นี่คือตัวอย่างที่ดีเยี่ยมของผู้ล่าที่ใช้การล้อเลียน

368
00:35:48,120 --> 00:35:51,480
‎สายพันธุ์หนึ่งเลียนแบบพฤติกรรม
‎ของอีกสายพันธุ์...

369
00:35:52,840 --> 00:35:54,200
‎เพื่อที่จะฆ่ามัน

370
00:35:58,960 --> 00:36:03,400
‎การโกหกและหลอกลวงมีอยู่แพร่หลายมาก
‎ในโลกของสัตว์ ฉันคงต้องพูดอย่างนั้น

371
00:36:04,720 --> 00:36:07,720
‎และฉันคิดว่ามันคงมีอยู่บนดาวเคราะห์ทุกดวง

372
00:36:23,080 --> 00:36:27,000
‎บนเจนัส กรับใช้แสงสว่างในการเอาชีวิตรอด

373
00:36:32,040 --> 00:36:35,240
‎แต่ระบบของพวกมันกำลังจะถูกเจาะ

374
00:36:47,040 --> 00:36:52,600
‎เพ็นทาพ็อดดูดซับการเรืองแสงทางชีวภาพ
‎ของกรับ จากการไล่จับกรับไม่กี่ตัว...

375
00:36:56,120 --> 00:36:58,400
‎และเลียนแบบสัญญาณเตือนของพวกมัน

376
00:37:04,640 --> 00:37:08,680
‎กรับกระโดดหนีจากแสงวาบตามสัญชาตญาณ

377
00:37:10,520 --> 00:37:12,600
‎แต่คราวนี้ มันคือกับดัก

378
00:37:15,840 --> 00:37:19,000
‎เพ็นพาท็อดทำให้พวกมัน
‎ไปอยู่ในที่ที่มันต้องการได้

379
00:37:24,120 --> 00:37:29,200
‎เช่นเคย ความสามารถในการปรับตัว
‎คือเคล็ดลับในการอยู่รอดของพวกมัน

380
00:37:42,440 --> 00:37:44,600
‎แต่สำหรับสิ่งมีชีวิตทุกชนิดบนเจนัส

381
00:37:45,400 --> 00:37:49,200
‎การมีชีวิตอยู่ขึ้นอยู่กับ
‎ส่วนประกอบหลักเพียงอย่างเดียว

382
00:37:53,000 --> 00:37:56,600
‎ไม่ว่าจะในโลกที่ร้อน หนาว หรือโลกสนธยา

383
00:38:00,000 --> 00:38:00,840
‎น้ำ

384
00:38:12,800 --> 00:38:17,480
‎(พื้นที่ความร้อนใต้พิภพคึเวเรีย
‎ประเทศไอซ์แลนด์)

385
00:38:20,240 --> 00:38:23,440
‎ทุกคนรู้จักเรื่องราวของ
‎"เด็กหญิงผมทองกับหมีสามตัว"

386
00:38:26,440 --> 00:38:29,800
‎เธอแอบเข้าไปในบ้านพวกมัน
‎และพยายามกินข้าวต้มของพวกมัน

387
00:38:33,640 --> 00:38:35,000
‎ชามแรกร้อนเกินไป

388
00:38:39,640 --> 00:38:41,760
‎ชามที่สองเย็นเจี๊ยบ

389
00:38:46,440 --> 00:38:49,720
‎ตอนที่เธอลองกินชามที่สามเท่านั้นแหละ
‎ที่เธอมีความสุข

390
00:38:54,840 --> 00:38:56,480
‎"ชามนี้แหละ" เด็กหญิงผมทองกล่าว

391
00:38:57,240 --> 00:38:58,400
‎"มันกำลังดี"

392
00:39:01,200 --> 00:39:04,120
‎เมื่อเรามองไปรอบจักรวาล เพื่อค้นหาสิ่งมีชีวิต

393
00:39:04,200 --> 00:39:07,360
‎เรากำลังมองหาสภาวะที่ "กำลังดี"

394
00:39:13,640 --> 00:39:15,680
‎และ "กำลังดี" ในกรณีนี้

395
00:39:16,520 --> 00:39:19,080
‎นิยามโดยการมีอยู่ของสิ่งนี้

396
00:39:20,280 --> 00:39:21,120
‎น้ำ

397
00:39:27,720 --> 00:39:32,120
‎น้ำลำเลียงสิ่งจำเป็นให้กับสิ่งมีชีวิตทั่วโลก...

398
00:39:34,760 --> 00:39:37,000
‎และทั่วทุกร่างที่มีชีวิต

399
00:39:41,520 --> 00:39:45,120
‎มันคือสสารที่สำคัญที่สุดในจักรวาล

400
00:39:52,960 --> 00:39:54,800
‎เพราะเราคุ้นเคยกับน้ำมาก

401
00:39:54,880 --> 00:40:00,000
‎ถ้าคุณไม่หยุดและคิดถึงมันจริงๆ
‎คุณจะไม่รู้เลยว่ามันประหลาดแค่ไหน

402
00:40:00,440 --> 00:40:03,320
‎น้ำประกอบด้วยออกซิเจนหนึ่งอะตอม...

403
00:40:05,440 --> 00:40:06,800
‎และไฮโดรเจนสองอะตอม

404
00:40:08,160 --> 00:40:11,600
‎และเพราะธรรมชาติขององค์ประกอบ
‎และวิธีที่มันรวมตัวกัน

405
00:40:11,680 --> 00:40:15,000
‎เราจึงได้ประจุลบสุทธิที่ด้านของออกซิเจน

406
00:40:15,080 --> 00:40:16,840
‎และประจุบวกที่ด้านของสองไฮโดรเจน

407
00:40:17,040 --> 00:40:19,440
‎นั่นแปลว่าทุกไฮโดรเจนในหนึ่งโมเลกุล

408
00:40:19,520 --> 00:40:22,880
‎สามารถมีปฏิกิริยากับออกซิเจน
‎ในโมเลกุลอื่นๆ ที่อยู่ใกล้เคียงได้

409
00:40:23,680 --> 00:40:27,400
‎ทำซ้ำการดึงดูดโมเลกุล
‎หลายพันล้านโมเลกุลที่อยู่ใกล้เคียงนี้

410
00:40:27,480 --> 00:40:29,400
‎แล้วคุณก็จะได้สสารที่เหนียวมาก

411
00:40:31,800 --> 00:40:34,320
‎โมเลกุลของน้ำไม่ได้ดึงดูดกันเองเท่านั้น

412
00:40:34,720 --> 00:40:38,200
‎มันดึงดูดโมเลกุลอื่นๆ เกือบทุกโมเลกุล
‎ที่มันได้สัมผัส

413
00:40:41,080 --> 00:40:43,280
‎มันแยกสสารอื่นออกจากกัน

414
00:40:44,040 --> 00:40:46,480
‎ทำลายมัน และละลายมัน

415
00:40:59,520 --> 00:41:02,320
‎น้ำคือตัวทำละลายทั่วไป

416
00:41:03,440 --> 00:41:07,600
‎เพราะความสามารถในการละลาย
‎สารอาหารและสารเคมีที่ไม่เหมือนใครของมัน

417
00:41:15,840 --> 00:41:21,680
‎ดูเหมือนจะแน่นอนว่าการเกิดขึ้น
‎ของสิ่งมีชีวิตชนิดแรกบนโลก ไม่ใช่บนบก...

418
00:41:24,040 --> 00:41:25,080
‎แต่เป็นในน้ำ

419
00:41:31,640 --> 00:41:34,200
‎ใต้น้ำลึก ในมหาสมุทรยุคกำเนิดโลก

420
00:41:34,280 --> 00:41:37,560
‎ส่วนประกอบทางเคมีสำหรับสิ่งมีชีวิต
‎หมุนวนไปรอบๆ

421
00:41:40,440 --> 00:41:43,840
‎สิ่งที่จำเป็นคือสถานที่
‎ที่จะทำให้ส่วนประกอบนี้เข้มข้นขึ้น...

422
00:41:45,920 --> 00:41:49,480
‎เพื่อให้เกิดปฏิกิริยาทางเคมี
‎ที่จะนำไปสู่สิ่งมีชีวิตในที่สุด

423
00:41:52,440 --> 00:41:55,880
‎สถานที่นั้นอาจเป็นปล่องน้ำร้อนใต้ทะเล

424
00:41:59,800 --> 00:42:03,120
‎น้ำมีปฏิกิริยากับหินร้อนที่อยู่ใต้ดินลึก

425
00:42:04,200 --> 00:42:07,000
‎มันพุ่งทะลักกลับขึ้นมาในน้ำทะเลที่เย็นจัด

426
00:42:07,280 --> 00:42:09,280
‎ลำเลียงสารอาหารและสารเคมีมาด้วย...

427
00:42:11,360 --> 00:42:12,880
‎ฟองแห่งชีวิตเล็กๆ

428
00:42:17,440 --> 00:42:21,000
‎สายสัมพันธ์ระหว่างน้ำและชีวิตนั้นแข็งแกร่งมาก

429
00:42:21,920 --> 00:42:26,040
‎มันยากจะจินตนาการได้ว่า
‎ชีวิตใด ณ ที่ใดในจักรวาล

430
00:42:26,400 --> 00:42:28,080
‎ที่มีชีวิตอยู่ได้โดยไม่มีน้ำ

431
00:42:37,520 --> 00:42:39,040
‎มันเหลือเชื่อจริงๆ เมื่อคิดว่า

432
00:42:39,120 --> 00:42:42,160
‎ชีวิตหาทางรอดได้ยังไงในสถานที่ที่สุดโต่งมากๆ

433
00:42:42,600 --> 00:42:46,480
‎ร้อนมาก หนาวมาก
‎และสุดท้าย ทุกอย่างเกี่ยวกับน้ำ

434
00:42:46,560 --> 00:42:49,000
‎ถ้ามีน้ำในรูปของของเหลว คุณจะเจอสิ่งมีชีวิต

435
00:43:00,120 --> 00:43:02,880
‎น้ำบนเจนัสนั้นหายาก

436
00:43:05,840 --> 00:43:08,160
‎ถ้าไม่เย็นเป็นน้ำแข็ง...

437
00:43:11,240 --> 00:43:13,480
‎ก็ระเหยไปในกระแสลม

438
00:43:18,240 --> 00:43:20,600
‎แต่มีน้ำในรูปของของเหลวมากพอ

439
00:43:21,320 --> 00:43:23,000
‎ที่สิ่งมีชีวิตจะเกิดขึ้นได้

440
00:43:26,320 --> 00:43:28,440
‎และสิ่งมีชีวิตที่แกร่งที่สุด

441
00:43:29,440 --> 00:43:31,760
‎จะปรับตัวและอยู่รอดได้

442
00:43:42,640 --> 00:43:44,680
‎ที่นาซา มีคำกล่าวว่า

443
00:43:46,240 --> 00:43:47,800
‎"หากคุณอยากพบสิ่งมีชีวิต...

444
00:43:49,040 --> 00:43:50,320
‎ให้ตามน้ำไป"

445
00:43:59,840 --> 00:44:03,080
‎สิ่งมีชีวิตจะปรับตัวอย่างไรในโลกที่แตกต่าง

446
00:44:04,520 --> 00:44:06,440
‎โลกที่มีดาวฤกษ์สองดวง

447
00:44:09,480 --> 00:44:12,200
‎ที่ที่มีพลังงานมากกว่าบนโลก

448
00:44:15,800 --> 00:44:19,200
‎ดาวเคราะห์ที่เหมาะสำหรับสิ่งมีชีวิต

449
00:44:49,280 --> 00:44:50,760
‎คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล