1
00:00:13,555 --> 00:00:14,556
เยี่ยมมาก

2
00:00:16,391 --> 00:00:17,392
ปาโลมา

3
00:00:20,896 --> 00:00:22,648
- ไม่อยากเชื่อเลยว่าลูกพา...
- สามีมาน่ะเหรอ

4
00:00:22,648 --> 00:00:25,025
คําพูดนั่นน่ะ แม็กซิโม

5
00:00:26,485 --> 00:00:29,112
สุดยอดมาก ทําให้ผมมีชีวิตชีวาขึ้นมาเลย

6
00:00:29,112 --> 00:00:32,198
เป็นการบรรยายถึงคนคนนึง
และบรรยายถึงตัวเองไปพร้อมๆ กัน

7
00:00:32,198 --> 00:00:35,160
ทําให้ผมนึกถึงชุดภาพวาดสีน้ํา
ที่ผมวาดเอมิลิอาโน ซาปาตาเมื่อปีก่อน

8
00:00:35,160 --> 00:00:37,329
- แน่นอน
- และมันออกมายอดเยี่ยมมาก

9
00:00:37,329 --> 00:00:39,289
เยี่ยมๆ ดีแล้ว ดีจัง ดีๆ

10
00:00:39,289 --> 00:00:42,501
นี่ ไปเอาเตกีลาอันเยโฮมาให้พวกเราหน่อยสิ

11
00:00:44,461 --> 00:00:45,462
เพื่อดอน ปาโบล

12
00:00:45,462 --> 00:00:47,548
- โอเคครับ
- เพื่อดอน ปาโบล

13
00:00:48,423 --> 00:00:49,424
เป็นเกียรติมากเลยครับ

14
00:00:49,424 --> 00:00:50,509
ขอบใจนะ

15
00:00:55,597 --> 00:00:56,598
พ่อดีใจนะที่ลูกมา

16
00:00:56,598 --> 00:00:58,809
และลูกทําให้ฮูเลียยอมมาด้วย

17
00:01:00,018 --> 00:01:01,728
มันไม่ได้ยากขนาดนั้นค่ะ

18
00:01:02,312 --> 00:01:05,065
เธอมางานแฟชั่นโชว์ในเม็กซิโกซิตีพอดี

19
00:01:06,108 --> 00:01:08,443
หนูว่าลึกๆ แล้วเธออยากมาแหละ

20
00:01:09,361 --> 00:01:12,489
แค่ต้องพูดโน้มน้าวเธอสักหน่อย

21
00:01:12,489 --> 00:01:13,615
ขอบใจนะลูก

22
00:01:14,783 --> 00:01:16,577
ฮูเลียได้พูดอะไรถึงพ่อไหม

23
00:01:16,577 --> 00:01:17,911
หรือ...

24
00:01:18,579 --> 00:01:24,793
หรือไม่ได้พูดอะไร
แต่แสดงออกเป็นนัยๆ ว่าสนใจ

25
00:01:24,793 --> 00:01:25,752
พยายามได้ดีค่ะพ่อ

26
00:01:27,337 --> 00:01:28,672
หนูพาเธอมาที่นี่แล้ว

27
00:01:29,173 --> 00:01:31,383
ที่เหลือพ่อต้องจัดการเอง

28
00:01:31,383 --> 00:01:33,218
อย่าทําแบบนี้สิ

29
00:01:33,218 --> 00:01:34,636
หนูไปหาอะไรดื่มละ

30
00:01:38,765 --> 00:01:42,102
โอเค สาวในฝันของลุงอยู่ตรงหน้าแล้ว

31
00:01:42,102 --> 00:01:44,271
สรุปจะลุยหรือไม่ลุย

32
00:01:44,271 --> 00:01:45,981
มันง่ายซะที่ไหนเล่า

33
00:01:46,523 --> 00:01:47,983
ลุงต้องวางกลยุทธ์ก่อน

34
00:01:48,901 --> 00:01:51,028
ถ้าเป็นเรื่องช่วงเวลาสําคัญสําหรับฮูเลีย

35
00:01:51,028 --> 00:01:54,448
ลุงติดนิสัยชอบพูดอะไรไม่คิด

36
00:01:55,240 --> 00:01:56,783
ฮูเลีย ฮูเลีย

37
00:01:56,783 --> 00:01:58,368
ขอ "ครุย" ด้วยหน่อยสิ

38
00:01:58,911 --> 00:02:01,163
ไม่ใช่ "ครุย" สิ พูดอะไรไม่รู้เรื่องเลย

39
00:02:01,163 --> 00:02:03,207
ผมอยาก "ครุย" ด้วยอะไรกันล่ะเนอะ

40
00:02:03,207 --> 00:02:04,499
ลิ้นพันเป็นเอเลี่ยนเลย

41
00:02:04,499 --> 00:02:05,667
เราขอ... เราขอ...

42
00:02:05,667 --> 00:02:07,336
มีอะไร แม็กซิโม

43
00:02:07,836 --> 00:02:09,253
โทษที ผมประหม่าน่ะ

44
00:02:09,253 --> 00:02:11,381
ผมอยากมาขอโทษ ผมทําตัวแย่เอง

45
00:02:11,381 --> 00:02:13,467
ทั้งเรื่องเบโต และทุกอย่างเลย

46
00:02:13,467 --> 00:02:15,010
คุณยกโทษให้ผมได้ไหม

47
00:02:17,304 --> 00:02:19,181
ฉันยกโทษให้คุณอยู่แล้ว แม็กซิโม

48
00:02:20,516 --> 00:02:22,226
บอกตามตรง ฉันกังวลมากกว่าโกรธ

49
00:02:22,226 --> 00:02:25,103
ที่คุณกลายเป็นคนแบบที่ฉันไม่รู้จัก

50
00:02:25,103 --> 00:02:27,231
ผมสัญญานะ ที่รัก ผมยังเป็นคนเดิม

51
00:02:27,731 --> 00:02:30,150
ไม่ต้องห่วง ทุกอย่างจะกลับไปเป็นปกติ

52
00:02:35,155 --> 00:02:36,448
ดุลเซ

53
00:02:36,949 --> 00:02:38,408
แต่ขอผมจัดการดุลเซก่อน

54
00:02:38,408 --> 00:02:39,493
ว่าไงนะ

55
00:02:39,993 --> 00:02:41,411
มันต้องไม่ใช่แบบนี้สิ

56
00:02:41,411 --> 00:02:43,497
แต่เธอพยายามแย่งทุกอย่างที่ผมพยายามทํามา

57
00:02:43,497 --> 00:02:46,834
ดอน ปาโบลจะเกษียณแล้ว
ถ้าเขาเลือกเธอแทนผมล่ะ

58
00:02:46,834 --> 00:02:49,920
ผมแค่มีเรื่องที่ต้องประนีประนอมอีกหน่อย

59
00:02:49,920 --> 00:02:54,007
แม็กซิโม คุณจะเป็นคนดี
แค่ตอนที่ทุกอย่างเป็นไปตามที่คุณต้องการไม่ได้

60
00:02:54,007 --> 00:02:56,468
คุณจะกลายเป็นคนแบบไหน
ถ้าสิ่งต่างๆ มันยากขึ้น

61
00:02:56,468 --> 00:02:59,346
มันไม่ง่ายสําหรับผมเลย
คุณไม่เข้าใจหรอก นี่คือธุรกิจ

62
00:02:59,346 --> 00:03:00,597
ฉันก็มีธุรกิจของฉัน

63
00:03:00,597 --> 00:03:02,349
แต่นี่คือรีสอร์ตขนาดใหญ่ การเมืองเลยเยอะ

64
00:03:02,349 --> 00:03:03,600
นั่นมันแค่ร้านขายเดรส

65
00:03:06,270 --> 00:03:07,437
ว้าว

66
00:03:07,437 --> 00:03:08,522
"แค่ร้านขายเดรส" งั้นเหรอ

67
00:03:08,522 --> 00:03:10,607
ไม่ใช่ ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น

68
00:03:11,191 --> 00:03:12,860
ขอบอกเลยนะ ตอนนี้ฉันโกรธแล้ว

69
00:03:20,993 --> 00:03:24,413
ทุกคนมารวมตัวกันหน่อยค่ะ

70
00:03:27,124 --> 00:03:29,084
นั่นแหละ ที่รักทุกคน เข้ามาใกล้ๆ เลย

71
00:03:29,585 --> 00:03:32,421
ขอบคุณทุกคนที่มาฟังการสรุปงานในนาทีสุดท้าย

72
00:03:32,421 --> 00:03:35,883
อย่างที่รู้กัน มีการแจ้งเตือนพายุโซนร้อน

73
00:03:35,883 --> 00:03:37,301
ใครต้องการคําเตือนกัน

74
00:03:37,301 --> 00:03:39,469
ผมของฉันนี่แหละรู้ก่อนใครเลย

75
00:03:39,469 --> 00:03:42,181
ตอนนี้ทุกอย่างปกติดี และเราคาดว่าจะแค่เจอฝน

76
00:03:42,181 --> 00:03:44,349
- และฟ้าร้อง
- แต่พายุพวกนี้

77
00:03:44,349 --> 00:03:46,435
อาจเปลี่ยนแปลงได้ฉับพลัน

78
00:03:46,435 --> 00:03:50,147
เพื่อให้ปลอดภัยไว้ก่อน
สนามบินได้ระงับทุกเที่ยวบิน

79
00:03:50,147 --> 00:03:53,525
แขกเลยยังตกค้างอยู่ที่นี่

80
00:03:53,525 --> 00:03:57,571
พยายามบรรเทาความกังวลให้พวกเขา
และย้ําเตือนพวกเขาว่าไม่มีอะไรต้องกลัว

81
00:03:57,571 --> 00:04:02,242
ยกเว้นอาการปรี๊ดแตกของอานา โซฟี
เด็กวัย 15 ที่รวยที่สุดในมอนเตร์เรย์

82
00:04:05,204 --> 00:04:08,040
พ่อเขาเป็นม่าย และเขาเป็นลูกคนเดียว

83
00:04:08,040 --> 00:04:12,211
พ่อเขาเลยทุ่มเทเงินและความพยายามทั้งหมด
กับงานปาร์ตี้วันเกิดครบ 15 ปีนี้

84
00:04:12,211 --> 00:04:14,213
มันต้องออกมาสมบูรณ์แบบ

85
00:04:14,213 --> 00:04:17,341
แปลว่าเราต้องย้ายของทุกอย่าง
เข้าไปข้างในให้ไว

86
00:04:17,341 --> 00:04:22,095
มารีบช่วยกันขนโลมาเข้าไปกันเถอะ

87
00:04:22,846 --> 00:04:25,349
ถึงลุงจะอยากแก้ปัญหากับฮูเลียขนาดไหน

88
00:04:25,974 --> 00:04:28,685
แต่ลุงก็พลาดโอกาส
ที่จะทํางานให้เด่นกว่าดุลเซไม่ได้

89
00:04:29,728 --> 00:04:30,896
คุณเดวีส์ครับ

90
00:04:30,896 --> 00:04:32,773
ผมมีไอเดียเด็ดๆ...

91
00:04:32,773 --> 00:04:35,275
ถ้าเราติดตะกร้าผ้าไว้ที่รถกอล์ฟ

92
00:04:35,275 --> 00:04:37,528
เราจะสามารถขนทุกอย่างได้ในรอบเดียว

93
00:04:37,528 --> 00:04:39,363
พนักงานจะมีเวลาทํางานมากขึ้น...

94
00:04:39,363 --> 00:04:41,031
อันที่จริงนะคะ ไดแอน

95
00:04:41,031 --> 00:04:44,660
ถึงมันจะน่าสนุกที่ได้ร่วมงานกับแม็กซิโมคนนี้...

96
00:04:44,660 --> 00:04:48,622
แต่ปาร์ตี้คืออีเวนต์พิเศษ
และในเมื่อฉันเป็นผู้ประสานงานอีเวนต์พิเศษ

97
00:04:48,622 --> 00:04:50,958
ฉันว่าทุกคนคงไม่ค่อยสับสน

98
00:04:50,958 --> 00:04:53,210
ถ้าฉันเป็นคนประสานงานนี้คนเดียว

99
00:04:53,210 --> 00:04:54,670
เหตุผลฟังขึ้นนะ ดุลเซ

100
00:04:54,670 --> 00:04:57,256
ครับ แต่ลองคิดกลับกัน เธอจะทําได้จริงไหม

101
00:04:57,256 --> 00:04:58,882
ทําได้สิ แม็กซิโม

102
00:04:58,882 --> 00:05:01,552
ดุลเซมีความสามารถในการจัดการงานแบบนี้

103
00:05:01,552 --> 00:05:04,680
- นายไปดูแลแขกวีไอพีที่เหลือของเราเถอะ
- งั้นก็ตามนั้น

104
00:05:05,556 --> 00:05:07,182
ฉันขอตัวไปคุยกับคุณเวราก่อน

105
00:05:07,182 --> 00:05:09,768
ถ้าเขาคิดว่าเขาไม่แฮปปี้
กับงบประมาณสิ้นปีของเรา

106
00:05:09,768 --> 00:05:12,855
รอจนเขารู้ก่อนเถอะ
ว่าเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวถูกห้ามขึ้นบิน

107
00:05:16,483 --> 00:05:18,610
ลุงรู้สึกว่าทุกอย่างกําลังหลุดลอยไป

108
00:05:18,610 --> 00:05:21,029
ดอน ปาโบลจะแนะนํา
ให้ดุลเซมารับช่วงต่อแทนเขา

109
00:05:21,029 --> 00:05:23,824
ถึงไม่ใช่ เธอก็ยังเป็นคนโปรดของไดแอนอยู่ดี

110
00:05:23,824 --> 00:05:26,660
และในฐานะเจ้าของ
เธอต้องเป็นคนตัดสินใจเอง

111
00:05:27,661 --> 00:05:29,955
แต่ไดแอนไม่ใช่เจ้าของแค่คนเดียว

112
00:05:30,455 --> 00:05:33,250
ดุลเซยังเอาชนะใจอเลฮานโดร เวราไม่ได้

113
00:05:33,250 --> 00:05:35,043
ลุงยังมีโอกาสอยู่

114
00:05:35,043 --> 00:05:36,879
ลุงแค่ต้องไปเจอเขาก่อน

115
00:05:44,511 --> 00:05:46,805
เมโม ฉันนึกว่านายกลัวพายุจนหัวหด

116
00:05:46,805 --> 00:05:48,599
นายควรไปหลบอยู่ใต้โต๊ะ

117
00:05:48,599 --> 00:05:50,100
แล้วสวดมนต์ไม่ใช่เหรอ

118
00:05:50,100 --> 00:05:55,314
ผมยังกลัวพายุที่สุด
พอๆ กับบันไดเลื่อนและลูกอิกัวนาเลย

119
00:05:55,814 --> 00:05:56,815
และความกลัวเองด้วย

120
00:05:56,815 --> 00:05:58,734
แล้วไหงหน้าตาแฮปปี้งั้นล่ะ

121
00:05:58,734 --> 00:06:02,905
เพราะต่อให้พายุฆ่าเราตายหมด
ซึ่งมันก็เป็นไปได้

122
00:06:03,405 --> 00:06:05,157
แต่ผมจะตายไปโดยที่หมั้นกับลอเรนาแล้ว

123
00:06:05,657 --> 00:06:06,867
วันนี้ผมจะขอเธอแต่งงาน

124
00:06:08,327 --> 00:06:10,495
จะเป็นการขอแต่งงานที่โรแมนติกใต้สายฝน

125
00:06:10,495 --> 00:06:13,582
ใส่เดรสสีขาวแบบซีทรูสินะเนี่ย

126
00:06:13,582 --> 00:06:14,958
เสี่ยงมาก

127
00:06:14,958 --> 00:06:17,002
- แต่ฉันชอบ
- ครับ

128
00:06:17,002 --> 00:06:19,463
ผมอยากขอเธอตั้งแต่วันแห่งความตายแล้ว

129
00:06:19,463 --> 00:06:23,425
เพราะงั้นถึงผมจะกลัวขนาดไหน...

130
00:06:23,425 --> 00:06:26,845
แต่ถ้ามีรักแบบนี้ ผมยอมทําได้ทุกอย่าง

131
00:06:28,388 --> 00:06:29,515
ฉันเข้าใจความรู้สึกนั้นดี

132
00:06:31,475 --> 00:06:32,809
โชคดีนะพ่อหนุ่ม

133
00:06:32,809 --> 00:06:35,062
ฉันจะปล่อยนายทํางานไปละกัน
ฉันไม่อยากกวน

134
00:06:36,146 --> 00:06:37,064
ขอบคุณนะ

135
00:06:37,064 --> 00:06:38,857
ได้เลย พ่อหนุ่มเชย

136
00:06:39,775 --> 00:06:42,069
เดี๋ยวนะ นี่มันงานของเรานี่นา

137
00:06:42,611 --> 00:06:43,737
นี่มันงานคุณนะ

138
00:06:44,238 --> 00:06:46,323
เอาจริงดิ เฮกเตอร์ เฮกเตอร์

139
00:06:48,909 --> 00:06:52,788
เชื่อสิคะ
ห้องบอลรูมดีกว่าหน้าต่างสู่ท้องทะเลเยอะ

140
00:06:52,788 --> 00:06:55,415
บางทีอยู่ริมทะเลมากไปก็ไม่ดี ถูกไหมคะ

141
00:06:56,917 --> 00:06:59,211
ห้องบอลรูมก็สนุกได้ เนอะ อานา โซฟี

142
00:06:59,837 --> 00:07:01,296
ห้องบอลรูมมีไว้เพื่อพวกเจ้าหญิง

143
00:07:01,296 --> 00:07:03,298
พวกเขาตัดหัวหนูนะพ่อ

144
00:07:03,298 --> 00:07:05,092
หนูควรได้เป็นนางเงือกสิ

145
00:07:05,092 --> 00:07:07,886
ตอนนี้หนูเป็นได้แค่ผู้หญิง

146
00:07:08,512 --> 00:07:09,513
กับปลา

147
00:07:09,513 --> 00:07:12,599
เดี๋ยวเราจะต่อหัวเธอเข้ากับลําตัวปลาให้

148
00:07:12,599 --> 00:07:14,393
แต่นี่เพื่อความปลอดภัยน่ะจ้ะ

149
00:07:14,393 --> 00:07:15,477
ก็ได้

150
00:07:15,477 --> 00:07:18,480
แต่ถ้าปาร์ตี้นี้ไม่เลิศ หัวคุณจะเป็นรายต่อไป

151
00:07:21,358 --> 00:07:22,985
นี่แค่วีนระดับสี่นะ

152
00:07:23,527 --> 00:07:25,195
คุณไม่อยากเห็นแกที่ระดับสิบแน่ๆ

153
00:07:25,946 --> 00:07:27,406
ลูกรัก

154
00:07:27,406 --> 00:07:31,368
แชด เราต้องเพิ่มการรักษาความปลอดภัย
ให้ปาร์ตี้วันเกิดครบ 15 ปี

155
00:07:31,368 --> 00:07:33,662
เพื่อป้องกันไม่ให้แม่บีบคอยัยเด็กนั่น

156
00:07:34,162 --> 00:07:35,205
โอเคครับแม่

157
00:07:35,706 --> 00:07:36,707
ไม่ต้องห่วง

158
00:07:36,707 --> 00:07:41,170
ผมตรวจข้อมูลแขกทุกคนที่นี่อย่างละเอียดแล้ว

159
00:07:42,337 --> 00:07:44,715
อาจจะมากไป แต่ก็โอเค

160
00:07:45,757 --> 00:07:48,969
ขอบอกว่าชุดลูก
ทําให้แม่นึกถึงวง "วิลเลจ พีเพิล" เลย

161
00:07:48,969 --> 00:07:51,638
ลูกจะทํางานอะไรต่อ คนขับเรือบานาน่าโบ๊ตรึไง

162
00:07:51,638 --> 00:07:54,057
อันที่จริงผมทําครบทุกงานที่โรงแรมนี้แล้ว

163
00:07:54,057 --> 00:07:55,434
ยินดีด้วย

164
00:07:55,434 --> 00:07:57,352
แล้วงานไหนโดนใจที่สุดล่ะ

165
00:07:57,352 --> 00:07:59,521
บอกตามตรง ผมรักทุกงานเลย

166
00:07:59,521 --> 00:08:01,857
แต่รู้ไหม ทุกคนที่นี่ชํานาญงานของตัวเอง

167
00:08:01,857 --> 00:08:03,609
พาโก้เกิดมาเพื่อเป็นคนสวน

168
00:08:03,609 --> 00:08:05,819
และไม่มีใครพับผ้าปูที่นอนได้เก่งกว่าลูปิตา

169
00:08:06,695 --> 00:08:08,906
ผมรู้ว่ามันบ้า
แต่ผมรู้สึกเหมือนไม่ได้ช่วยอะไรเลย

170
00:08:10,199 --> 00:08:12,242
โธ่ แม่มั่นใจว่าไม่จริงหรอก

171
00:08:12,242 --> 00:08:15,245
ไม่มีงานไหนที่ผมรู้สึกว่าผมควรทําต่อเลย

172
00:08:16,371 --> 00:08:19,458
ผมว่าผมจะตั้งตัวใหม่แล้วกลับไปแอลเอ

173
00:08:19,458 --> 00:08:20,792
จะไปอีกแล้วเหรอ

174
00:08:20,792 --> 00:08:22,669
ลูกรัก มันไม่มากไปหน่อยเหรอ

175
00:08:22,669 --> 00:08:25,422
ผมต้องหาที่ที่เหมาะกับผมให้ได้น่ะแม่ โอเคไหม

176
00:08:25,422 --> 00:08:27,049
ผมไม่อยากอยู่ที่ไหนไปงั้นๆ

177
00:08:27,049 --> 00:08:28,383
ผมอยากอยู่ในที่ที่เหมาะสม

178
00:08:28,884 --> 00:08:30,928
หรือต้องบอกว่า "ผมอยากอยู่ในที่ที่เหมาะสม"

179
00:08:31,803 --> 00:08:32,846
แม่รู้น่าว่าผมหมายถึงอะไร

180
00:08:32,846 --> 00:08:34,515
ไม่รู้จริงๆ

181
00:08:34,515 --> 00:08:36,433
โอเค พอเรื่องแชดก่อน

182
00:08:36,433 --> 00:08:42,147
ถึงผมจะตื่นเต้นอยากรู้เรื่องการค้นพบตัวเอง
แต่ฮูเลียอยู่นี่แล้ว

183
00:08:42,147 --> 00:08:43,982
และถ้าลุงไม่ไปคุยกับเธอ ผมจะไปเอง

184
00:08:44,650 --> 00:08:46,193
ไม่ หลานจะไปคุยก่อนได้ไงกัน

185
00:08:46,193 --> 00:08:47,903
- เฮ้
- ไม่มีทางซะหรอก

186
00:08:52,199 --> 00:08:53,033
ฮูเลีย

187
00:08:53,033 --> 00:08:54,493
แม็กซิโม

188
00:08:56,453 --> 00:08:58,497
ว้าว ไม่ได้เจอกันตั้งนาน

189
00:08:58,497 --> 00:08:59,581
ใช่

190
00:09:00,249 --> 00:09:01,250
ค่ะ

191
00:09:08,757 --> 00:09:10,092
ผมไม่รู้จะพูดอะไรดีเลย

192
00:09:13,387 --> 00:09:16,306
- ฮูเลียคนดังนี่เอง
- จะบ้าตาย

193
00:09:16,306 --> 00:09:19,142
ผมมีคําถามเยอะเลย ผมจดไว้ด้วยนะ

194
00:09:19,142 --> 00:09:20,853
โอเค ฟังนะครับ
ข้อแรก คุณอาศัยอยู่ที่ไหน

195
00:09:20,853 --> 00:09:24,690
โทษทีๆ ฮูเลีย
นี่ฮิวโก หลานที่น่าอับอายของผมเอง

196
00:09:25,858 --> 00:09:27,401
ไปเล่นแล้วปล่อยให้ผู้ใหญ่คุยกัน โอเคนะ

197
00:09:27,401 --> 00:09:28,485
- โอเค
- โอเคๆ

198
00:09:28,485 --> 00:09:31,280
คุณประสบความสําเร็จแล้ว
พ่อแม่คุณสนับสนุนอาชีพด้านแฟชั่นไหม

199
00:09:31,280 --> 00:09:34,783
ผมเล่าเรื่องสมัยอยู่ลาส โคลินาสให้แกฟังน่ะ

200
00:09:34,783 --> 00:09:37,077
มีคุณโผล่มาบ้างครั้งสองครั้ง

201
00:09:37,077 --> 00:09:38,078
เขาโกหก

202
00:09:38,078 --> 00:09:39,913
มากกว่าสองครั้งเยอะเลยครับ

203
00:09:40,998 --> 00:09:43,417
เดี๋ยวก่อน คุณมีเสื้อผ้าผู้ชายไหมครับ

204
00:09:43,417 --> 00:09:45,544
คุณเคยกลับมาตกหลุมรักอีกไหม
คุณขายอัญมณีไหม

205
00:09:45,544 --> 00:09:46,628
หัวจะปวด

206
00:09:46,628 --> 00:09:49,339
เธออยู่ปารีสครึ่งปี โคลอมเบียอีกครึ่งปี

207
00:09:49,339 --> 00:09:51,508
เธอดีกับพ่อแม่เธอแล้ว หลังจากคลอดลูก

208
00:09:51,508 --> 00:09:54,344
แสนน่ารักสามคน
ราอูล อันโตนิโอ และอิลเซ

209
00:09:54,344 --> 00:09:56,221
เธอเปิดตัวเสื้อผ้าผู้ชายในปี 2005

210
00:09:56,221 --> 00:09:59,099
และเธอแยกทางกับสามีเมื่อสี่ปีก่อน

211
00:09:59,099 --> 00:10:00,184
พอใจยัง

212
00:10:00,184 --> 00:10:02,269
ว้าว มีคนคอยตามข่าวด้วยแฮะ

213
00:10:02,269 --> 00:10:04,146
อะไร ผมเหรอ

214
00:10:05,439 --> 00:10:06,440
แน่นอนที่ไหนล่ะ

215
00:10:06,440 --> 00:10:09,443
รู้ใช่ไหมว่าฉันเห็น
เวลาคุณมาส่องสตอรี่อินสตาแกรมฉัน

216
00:10:10,527 --> 00:10:11,570
จริงอะ

217
00:10:12,613 --> 00:10:16,116
โอเค ฉันจะไปแสดงความเคารพ
ต่อครอบครัวของดอน ปาโบล

218
00:10:16,617 --> 00:10:17,951
ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะ

219
00:10:17,951 --> 00:10:20,370
- ยินดีที่ได้รู้จักครับ
- ยินดีมาก จ้ะ

220
00:10:21,496 --> 00:10:23,040
ว่าแต่คุณพูดยกย่องได้กินใจมาก

221
00:10:23,040 --> 00:10:24,416
ขอบคุณ

222
00:10:26,460 --> 00:10:27,544
คอลเล็กชันฤดูใบไม้ร่วงของฮูเลีย จี.

223
00:10:28,253 --> 00:10:29,796
- ใช่
- สวยดีนี่

224
00:10:29,796 --> 00:10:30,964
สวยมาก

225
00:10:31,465 --> 00:10:32,466
ขอบคุณ

226
00:10:33,467 --> 00:10:35,761
- บาย
- ถามจริง

227
00:10:35,761 --> 00:10:37,262
ลุงใส่สูทของเธอเนี่ยนะ

228
00:10:37,262 --> 00:10:39,765
- ลุงนี่ตัวตึงชัดๆ
- อะไรก็ช่างเหอะ

229
00:10:40,265 --> 00:10:42,017
เรากลับมาเล่าเรื่องต่อดีกว่า

230
00:10:42,851 --> 00:10:47,231
ลุงต้องพิสูจน์ให้คุณเวราเห็นว่าลุงควรเป็น
หัวหน้าฝ่ายปฏิบัติการคนถัดไป ไม่ใช่ดุลเซ

231
00:10:47,231 --> 00:10:48,649
โชคดีบ้างไหม

232
00:10:48,649 --> 00:10:51,568
- และต้องเริ่มจากการอยู่กับเขาตัวต่อตัว
- ไม่ ยังห้ามบินอยู่

233
00:10:51,568 --> 00:10:54,571
ป่านนี้ผมควรอยู่ที่กังกุนแล้ว
แต่สภาพอากาศไม่ยอมให้ไป

234
00:10:54,571 --> 00:10:57,282
ขอโทษที่เราหาห้องเพรสิเดนเชียลสวีท
ให้คุณไม่ได้

235
00:10:57,282 --> 00:10:59,368
ไม่เป็นไร ผมอยู่ห้องแอมบาสเดอร์สวีทก็ได้

236
00:10:59,368 --> 00:11:00,869
ผมจะแกล้งทําเป็นตั้งแคมป์ละกัน

237
00:11:00,869 --> 00:11:01,954
(อานา โซฟี
ห้องบอลรูม เอ)

238
00:11:01,954 --> 00:11:04,665
แต่ไหนๆ ผมก็ติดอยู่ที่นี่แล้ว
งั้นผมใช้โอกาสนี้

239
00:11:04,665 --> 00:11:07,209
ชวนคุณไปดินเนอร์
ชดเชยจากที่เราพลาดไปครั้งก่อนดีไหม

240
00:11:07,709 --> 00:11:10,337
คือผมตรวจดูแล้ว และฝนจะตกจริงๆ

241
00:11:16,802 --> 00:11:18,053
ขอโทษค่ะ อเลฮานโดร

242
00:11:18,053 --> 00:11:21,932
แต่ฉันว่าดินเนอร์ธุรกิจของเรา
คงไม่ใช่เรื่องเหมาะสมอีกต่อไป

243
00:11:21,932 --> 00:11:24,434
งั้นก็ลืมเรื่องธุรกิจไปสิ

244
00:11:25,018 --> 00:11:26,478
ขอบคุณที่เสนอนะคะ

245
00:11:26,478 --> 00:11:29,481
แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้มองหาเรื่องรักๆ ใคร่ๆ

246
00:11:30,732 --> 00:11:33,527
คุณปฏิเสธผมงั้นเหรอ

247
00:11:33,527 --> 00:11:35,404
ครั้งแรกที่ผมเจอเลยนะเนี่ย

248
00:11:35,404 --> 00:11:37,197
นอกเหนือจากมิสฮอนดูรัส

249
00:11:37,698 --> 00:11:40,450
และมันเป็นเพราะผมลืม
ว่ากําลังเดตมิสเอลซัลวาดอร์อยู่

250
00:11:40,450 --> 00:11:42,536
แต่ผมนึกว่าเรารู้สึกเหมือนกัน ไดแอน

251
00:11:42,536 --> 00:11:45,038
ใช่ค่ะ ทั้งเมื่อก่อนและตอนนี้

252
00:11:45,038 --> 00:11:46,123
ในแง่ของเพื่อนร่วมงาน

253
00:11:46,623 --> 00:11:49,209
ฉันแค่คิดว่า
เราควรรักษาความสัมพันธ์แบบมืออาชีพไว้

254
00:11:49,918 --> 00:11:52,004
ได้สิ แน่นอนๆ

255
00:11:52,004 --> 00:11:54,965
ผมไม่อยากให้เรื่องอะไรระหว่างเรามาทําให้

256
00:11:54,965 --> 00:11:57,259
โรงแรมที่แสนวิเศษของเราเสียหาย

257
00:11:58,051 --> 00:11:59,469
ฉันดีใจที่เราเห็นตรงกัน

258
00:11:59,469 --> 00:12:01,471
ครับ เหมือนกัน

259
00:12:04,266 --> 00:12:05,767
ซ่อมเสร็จเรียบร้อย

260
00:12:06,685 --> 00:12:08,562
หวัดดีครับ ซินญอร์เวรา

261
00:12:08,562 --> 00:12:10,731
วันนี้มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ

262
00:12:10,731 --> 00:12:11,815
อะไรก็ได้เลย

263
00:12:12,608 --> 00:12:13,859
ไม่มี แม็กซิโม ขอบใจนะ

264
00:12:13,859 --> 00:12:17,237
เว้นแต่ว่านายใช้เวทมนตร์
เสกให้ฉันไปอยู่กังกุนได้

265
00:12:17,821 --> 00:12:19,656
คุณต้องไปกังกุนทําไมเหรอครับ

266
00:12:19,656 --> 00:12:21,283
นอกเหนือจากการพักร้อนที่แย่กว่านี้

267
00:12:23,160 --> 00:12:24,536
ฉันต้องไปกังกุน

268
00:12:24,536 --> 00:12:27,539
เพราะครูซ เดลกาโด
พยายามทําให้คณะกรรมการหันหลังให้ฉัน

269
00:12:28,123 --> 00:12:29,958
ถ้าฉันหยุดเขาไม่ได้ พี่น้องเวรา

270
00:12:29,958 --> 00:12:33,670
ก็จูบลาอสังหาริมทรัพย์ที่ริเวียรามายาได้เลย

271
00:12:36,131 --> 00:12:37,257
ขอตัวก่อนนะ

272
00:12:38,300 --> 00:12:39,510
ว่าไง

273
00:12:39,510 --> 00:12:40,969
ครูซ เดลกาโด

274
00:12:41,637 --> 00:12:42,888
ทําไมชื่อคุ้นๆ นะ

275
00:12:42,888 --> 00:12:46,683
นั่นแหละตอนที่ลุงนึกออก
ครูซ เดลกาโดอยู่ในตําราแห่งความลับ

276
00:12:46,683 --> 00:12:49,353
ลุงช่วยแก้ปัญหาใหญ่ที่สุดนี้ให้คุณเวราได้

277
00:12:49,353 --> 00:12:50,646
ประเด็นเดียวก็คือ...

278
00:12:50,646 --> 00:12:53,065
ฮูเลียต้องคิดว่า
ลุงเป็นพวกโรคจิตสะกดรอยตามแน่ๆ

279
00:12:53,774 --> 00:12:55,567
ลุงรู้ชื่อลูกๆ ของเธอ ฮิวโก

280
00:12:55,567 --> 00:12:58,237
- ลุงทําพังแล้ว
- โธ่ ไม่เอาน่า

281
00:12:58,237 --> 00:12:59,446
จําคําที่ลุงพูดไว้สิ

282
00:12:59,446 --> 00:13:00,864
"มันไม่มีวันสายเกินไป"

283
00:13:01,448 --> 00:13:05,202
ชวนเธอไปดินเนอร์คืนนี้
และเดินเล่นในสวนแบบโรแมนติกสิครับ

284
00:13:05,702 --> 00:13:07,955
มันได้ผลกับเมโม
มันอาจจะได้ผลกับลุงเหมือนกัน

285
00:13:07,955 --> 00:13:09,456
ตลกดีที่หลานพูดถึงเมโม

286
00:13:09,957 --> 00:13:14,837
เพราะเรื่องของเขากับลอเรนา
กําลังจะถึงจุดหักมุม

287
00:13:14,837 --> 00:13:18,632
- ตอนนี้สนุกเลย
- ว่าไงนะ ไม่ซะหน่อย

288
00:13:21,385 --> 00:13:25,305
ลูเป ขอบคุณที่ใจดีช่วยยืดระยะเวลาให้นะครับ

289
00:13:25,305 --> 00:13:28,350
มันทําให้ผมมีเวลาได้รู้จักลอเรนามากขึ้น

290
00:13:28,350 --> 00:13:32,187
และรู้ว่าเธอคือผู้หญิงที่ผมอยากใช้ชีวิตด้วย

291
00:13:32,187 --> 00:13:34,356
คุณช่วยเอาแหวนของคุณยายผมคืนมาหน่อย

292
00:13:34,356 --> 00:13:35,774
ผมจะได้เอาไปขอเธอแต่งงาน

293
00:13:36,441 --> 00:13:38,235
- ไม่
- ขอบคุณครับ

294
00:13:38,235 --> 00:13:40,195
เดี๋ยวสิ ว่าไงนะ ไหงเป็นงั้นล่ะ

295
00:13:40,195 --> 00:13:42,197
นายยังไม่พร้อม

296
00:13:42,197 --> 00:13:45,325
ไม่ต้องห่วง นายพร้อมตอนไหนฉันจะบอกเอง

297
00:13:45,325 --> 00:13:48,495
แต่นี่มันความคิดของคุณเองนะ ผมไม่เข้าใจ

298
00:13:55,919 --> 00:13:58,755
ถ้าเป็นหกเดือนก่อน เมโมคงยอมตามที่ลูเปบอก

299
00:13:58,755 --> 00:14:01,300
และยอมแพ้ไป แต่นี่คือเมโมคนใหม่

300
00:14:01,300 --> 00:14:02,926
ตอนแรกเขารู้สึกสับสน

301
00:14:02,926 --> 00:14:05,137
แล้วก็หงุดหงิด แล้วก็โมโห

302
00:14:05,137 --> 00:14:06,805
เขาไม่ต้องให้ลูเปมาอนุญาต

303
00:14:06,805 --> 00:14:08,891
สิ่งที่เขามีกับลอเรนาเป็นสิ่งที่พิเศษ

304
00:14:08,891 --> 00:14:12,019
และเขาจะไม่ยอมให้ลูเปยึดของที่เป็นของเขาไป

305
00:14:12,019 --> 00:14:13,979
เขาตรงดิ่งกลับเข้าไปในนั้น

306
00:14:15,105 --> 00:14:16,523
กลับไปสิ เมโม

307
00:14:21,320 --> 00:14:23,530
ลูเป เอาแหวนคุณยายผมคืนมา

308
00:14:23,530 --> 00:14:26,867
ผมไม่ได้ขอ ผมสั่ง

309
00:14:26,867 --> 00:14:29,161
และผมขึ้นเสียงด้วยนะ

310
00:14:29,161 --> 00:14:31,788
ทําไมเครื่องอบผ้ามันหนวกหูแบบนี้

311
00:14:32,581 --> 00:14:34,917
ฉันทําไม่ได้ ฉัน...

312
00:14:34,917 --> 00:14:37,628
อะไร พูดมาสิคุณ

313
00:14:38,670 --> 00:14:39,671
ฉันทําหาย โอเคนะ

314
00:14:39,671 --> 00:14:41,048
ฉันทําหายไปแล้ว

315
00:14:41,048 --> 00:14:42,591
ที่หน้าต่างสู่ท้องทะเล

316
00:14:52,559 --> 00:14:54,770
(ลาส โคลินาส)

317
00:14:54,770 --> 00:14:56,980
เอาละ เราไม่อยากทําให้คนตื่นตูม

318
00:14:56,980 --> 00:15:00,025
แต่พายุโซนร้อนแคโรไลน์
มีกําลังแรงขึ้นจนกลายเป็นเฮอริเคนแล้ว

319
00:15:00,025 --> 00:15:01,360
เฮอริเคนเหรอ

320
00:15:03,362 --> 00:15:04,488
อย่างที่บอก

321
00:15:04,488 --> 00:15:07,074
เราต้องวางแผน
ก่อนที่จะบอกพนักงานที่เหลือและแขก

322
00:15:07,074 --> 00:15:08,617
ห้ามใครตื่นตระหนก

323
00:15:08,617 --> 00:15:10,827
เราต้องรีบจัดแจงให้ไว

324
00:15:10,827 --> 00:15:12,454
เราน่าจะมีกระสอบทรายมากกว่านี้

325
00:15:13,372 --> 00:15:16,959
พาโก้เอาทรายไปใส่กระถางต้นไม้ในอาคาร
และลูเปมีปลอกหมอนสีชมพูเพียบ

326
00:15:16,959 --> 00:15:20,045
เพราะผมอาจจะเผลอใส่กางเกงในสีแดง
ลงไปซักพร้อมกัน

327
00:15:21,505 --> 00:15:24,383
- แต่มันใช้งานได้แน่นอน
- เยี่ยม งั้นไปช่วยกันกับพาโก้นะ

328
00:15:24,383 --> 00:15:25,551
รับทราบครับ

329
00:15:25,551 --> 00:15:27,636
ขอโทษครับ ดีพี ผมติดนิสัยน่ะ

330
00:15:28,679 --> 00:15:32,474
ดุลเซ พาแขกทุกคนไปที่ห้องบอลรูม
มันคือบริเวณที่ปลอดภัยที่สุดของเรา

331
00:15:32,474 --> 00:15:34,768
ทุกคนเลยเหรอ อานา โซฟีไม่ชอบใจแน่

332
00:15:34,768 --> 00:15:36,854
นี่คือครอบครัวที่สําคัญที่สุดในมอนเตร์เรย์

333
00:15:36,854 --> 00:15:39,606
มันอาจทําให้เราได้จัดปาร์ตี้วันเกิด 15 ปี
และงานแต่งได้อีกหลายครั้ง

334
00:15:39,606 --> 00:15:41,567
อาจมีพิธีขริบครั้งสองครั้ง ถ้ามีคนเปลี่ยนศาสนา

335
00:15:41,567 --> 00:15:43,235
ผมว่าเราไม่มีทางเลือก

336
00:15:43,819 --> 00:15:47,781
ขอโทษค่ะ ไดแอน
มันไม่แปลกเหรอที่แม็กซิโมไม่อยู่นี่ตอนนี้

337
00:15:47,781 --> 00:15:50,409
จะมีอะไรสําคัญไปกว่างานนี้อีก

338
00:15:51,493 --> 00:15:52,703
ฉันแค่บอกเฉยๆ นะคะ

339
00:15:58,208 --> 00:16:01,378
มันอยู่ในมือลุงแล้ว กุญแจสู่ข้อมูล

340
00:16:01,378 --> 00:16:05,674
ที่จะทําให้คุณเวรากําจัดลุงทิ้งไม่ได้
โอกาสสุดท้ายที่ลุงจะเอาชนะดุลเซ

341
00:16:05,674 --> 00:16:08,177
ลุงแค่ต้องตัดสินใจว่าจะทําถึงขั้นไหน

342
00:16:17,769 --> 00:16:19,062
(แขก: ครูซ เดลกาโด)

343
00:16:43,170 --> 00:16:45,172
(สุขสันต์วันเกิดอายุ 15 ปี!
อานา โซฟี)

344
00:17:04,148 --> 00:17:06,443
แค่รอให้พายุผ่านไปก่อนน่ะลูก

345
00:17:07,027 --> 00:17:09,488
หน้าต่างพวกนี้อาจจะแตกและทําให้แขกบาดเจ็บ

346
00:17:10,113 --> 00:17:12,699
คนอาจถูกกวาดลงทะเล

347
00:17:15,911 --> 00:17:19,039
ถ้าพ่อพูดอะไรที่ทําให้ลูกเริ่มเห็นใจได้แล้วละก็
บอกให้พ่อหยุดพูดได้เลยนะลูก

348
00:17:20,207 --> 00:17:21,500
คุณเดวีส์

349
00:17:23,042 --> 00:17:25,087
- ข้างนอกมันแย่มาก
- แย่แค่ไหน

350
00:17:25,087 --> 00:17:26,797
แย่พอๆ กับตอนที่เจน ฟอนดา
ปล่อยเทปแจ๊สเซอร์ไซส์

351
00:17:26,797 --> 00:17:29,383
หนึ่งสัปดาห์ก่อนที่แม่จะปล่อยวิดีโอริสกี้ฟิตเนส

352
00:17:29,383 --> 00:17:32,553
ตายจริง ให้พนักงานไปรวมตัวกัน
ที่โรงอาหารของพนักงาน

353
00:17:32,553 --> 00:17:34,012
แล้วกลับมาหลบพายุอยู่กับแม่

354
00:17:34,012 --> 00:17:36,640
แต่นั่นคือจุดแรกที่น้ําจะท่วม เราทุกคนต้องอยู่ในนี้

355
00:17:36,640 --> 00:17:38,809
- นี่คือแผนที่ปลอดภัยที่สุด
- มันต้องมีที่อื่นสิ

356
00:17:38,809 --> 00:17:42,271
แม่ ผมจะไม่ทิ้งเพื่อนร่วมงานของผม
เราทุกคนเท่าเทียมกัน

357
00:17:42,271 --> 00:17:44,231
เราต้องได้รับการปฏิบัติที่เหมือนกัน

358
00:17:44,231 --> 00:17:46,567
เฮอริเคนแคโรไลน์ไม่แบ่งแยกเหยื่อ
ผมก็เหมือนกัน

359
00:17:48,735 --> 00:17:51,029
คุณคิดว่าไง ไดแอน

360
00:17:52,281 --> 00:17:56,118
ฉันว่าฉันคิดผิดเอง
การทําให้คนของเราปลอดภัยคือสิ่งสําคัญที่สุด

361
00:17:56,118 --> 00:17:57,703
แชด พาพวกเขามาที่นี่เลย

362
00:17:58,453 --> 00:18:01,373
คลื่นสูงใหญ่ เพราะงั้นเราจะก้าวต่อไป

363
00:18:01,373 --> 00:18:05,377
รับทราบครับ จริงๆ ตอนนี้คลื่นยังไม่สูง
แต่ผมชอบฟีลลิ่งนี้

364
00:18:05,377 --> 00:18:06,795
ให้แม่เป็นคนเล่นมุกเถอะ

365
00:18:18,599 --> 00:18:19,600
นี่มัน...

366
00:18:20,809 --> 00:18:23,437
วิเศษมาก ละเอียดมากด้วย

367
00:18:24,438 --> 00:18:26,857
มากพอที่จะทําให้ครูซ เดลกาโดยอมหลีกทาง

368
00:18:28,066 --> 00:18:31,653
ยินดีรับใช้ครับ ซินญอร์เวรา
ถ้าคุณต้องการอะไรอีกละก็

369
00:18:31,653 --> 00:18:35,616
ขอให้มองผมเป็นคนเดียวในโรงแรมนี้
ที่คุณไว้ใจได้มากที่สุด

370
00:18:35,616 --> 00:18:37,409
แม็กซิโม ขอโทษที

371
00:18:37,409 --> 00:18:39,620
ขอถามอะไรอย่างสิ

372
00:18:41,163 --> 00:18:42,831
ไอ้นี่คืออะไรเหรอ

373
00:18:43,582 --> 00:18:44,917
อ้อ นั่นน่ะเหรอ

374
00:18:45,417 --> 00:18:46,710
ก็แค่สําเนาเอกสารน่ะครับ

375
00:18:48,504 --> 00:18:49,838
แม็กซิโม

376
00:18:49,838 --> 00:18:51,048
มานี่หน่อย

377
00:18:53,800 --> 00:18:55,469
นี่มันสําเนาอะไร

378
00:18:56,720 --> 00:18:58,305
ข้อมูลไงครับ

379
00:18:59,097 --> 00:19:02,684
มีตัวเลขข้างบน เหมือนเป็นเลขหน้าเลย

380
00:19:03,352 --> 00:19:06,772
ดูเหมือนต้นฉบับจะมีหน้าอื่นๆ อีกเยอะเลยนะ

381
00:19:06,772 --> 00:19:09,274
เยอะมากๆ ด้วย

382
00:19:10,150 --> 00:19:12,444
เป็นความลับน่ะครับ

383
00:19:13,820 --> 00:19:15,030
ความลับเหรอ

384
00:19:16,573 --> 00:19:18,700
อย่าบอกนะว่ารีสอร์ตนี้มี...

385
00:19:19,826 --> 00:19:22,287
"ตําราแห่งความลับ" ที่เก็บข้อมูลแขกทุกคน

386
00:19:22,287 --> 00:19:24,248
ผมไม่เรียกมันว่างั้นหรอก

387
00:19:24,248 --> 00:19:25,999
มันก็แค่สมุดบันทึก

388
00:19:25,999 --> 00:19:29,044
เอาไว้จดจําสิ่งที่แขกชอบ

389
00:19:29,044 --> 00:19:30,921
แขกเหรอ ฉันรู้ว่าคนที่นี่เขาพูดกันว่า

390
00:19:30,921 --> 00:19:33,090
"แขกต้องได้ในสิ่งที่แขกต้องการ" ถูกไหม

391
00:19:33,674 --> 00:19:36,635
แต่สไตล์ของฉันออกแนว

392
00:19:36,635 --> 00:19:39,471
"หัวหน้าต้องได้ในสิ่งที่หัวหน้าต้องการ" มากกว่า

393
00:19:42,140 --> 00:19:44,268
เอาสมุดบันทึกนี้มาให้ฉันที

394
00:19:45,269 --> 00:19:48,564
ขอละครับ คุณเวรา
ผมหักหลังดอน ปาโบลไม่ได้

395
00:19:50,440 --> 00:19:54,194
แต่การเอามาให้ฉันหน้านึงไม่ถึงว่าหักหลังเหรอ

396
00:20:03,328 --> 00:20:04,329
ช่างมันเถอะ แม็กซิโม

397
00:20:04,329 --> 00:20:08,667
หน้านี้ก็พอ ขอบใจมาก ฉันจะจําไว้

398
00:20:08,667 --> 00:20:10,669
ขอบใจนะ

399
00:20:18,010 --> 00:20:19,595
ลุงทําทุกอย่างพัง

400
00:20:20,721 --> 00:20:23,599
ลุงกลายเป็นคนแบบที่ลุงเองก็ไม่รู้จัก

401
00:20:23,599 --> 00:20:25,767
ทั้งหมดนี้ก็เพื่อเอาชนะดุลเซ

402
00:20:26,518 --> 00:20:27,519
แม็กซิโม

403
00:20:27,519 --> 00:20:30,314
พายุกําลังแรงขึ้น และคนเริ่มมาที่นี่กันแล้ว

404
00:20:30,314 --> 00:20:34,693
ดุลเซคนเดียวรับมือไม่ไหวหรอก
นายมาช่วยอีกแรงได้ไหม

405
00:20:36,445 --> 00:20:38,614
เร็วเข้า เธอยังไร้หัวอยู่เลย

406
00:20:39,740 --> 00:20:41,950
ในที่สุดลุงก็มีโอกาสแสดงให้ดอน ปาโบลเห็น

407
00:20:41,950 --> 00:20:46,914
ว่าลุงสําคัญกับโรงแรมนี้
มากกว่านังผู้หญิงปีศาจร้ายคนนั้นเป็นไหนๆ

408
00:20:47,831 --> 00:20:53,462
ลุงควรตื่นเต้นสิ
แต่ความจริงคือลุงไม่สามารถหยุดคิดเรื่อง...

409
00:20:53,462 --> 00:20:55,214
ฮูเลีย คุณเห็นฮูเลียไหมครับ

410
00:20:55,214 --> 00:20:57,090
ไม่เห็นมาพักนึงแล้ว

411
00:20:57,090 --> 00:21:00,385
ขอโทษครับ แต่ผมต้องไปตามหาเธอ
ก่อนที่พายุจะหนักกว่านี้

412
00:21:00,385 --> 00:21:03,180
ได้ งั้นฉันจัดการทางนี้เอง

413
00:21:04,014 --> 00:21:06,016
ฉันคอยช่วยนายเสมอแหละ

414
00:21:07,809 --> 00:21:08,977
ขอบคุณครับ ดอน ปาโบล

415
00:21:14,691 --> 00:21:17,486
เฮกเตอร์ หายไปไหนมา ฉันเป็นห่วงแทบแย่

416
00:21:17,486 --> 00:21:18,737
ผมไปป้องกันออฟฟิศคุณ

417
00:21:18,737 --> 00:21:22,866
เราช่วยทุกพื้นที่ของปราสาทไว้ไม่ได้
แต่ห้องของราชินีนี่สิ มันไม่เหมือนใคร

418
00:21:26,828 --> 00:21:29,623
ฉันพยายามนิ่งอยู่ แต่จริงๆ ฉันกลัวมาก

419
00:21:29,623 --> 00:21:31,166
เราไม่เคยเจอพายุหนักขนาดนี้มาก่อน

420
00:21:31,166 --> 00:21:35,003
ไม่ต้องห่วงนะที่รัก ผมไม่กลัว
เหมือนอย่างที่หนุ่มริมสระสุดฉลาดว่าไว้

421
00:21:35,003 --> 00:21:38,715
"เมื่อเรามีความรักแบบนี้
เราจะรู้สึกว่าเราพร้อมเผชิญกับทุกอย่าง"

422
00:21:51,812 --> 00:21:54,565
โอเคทุกคน
วิทยุบอกว่าอีกสิบนาทีพายุจะพัดถึงแผ่นดิน

423
00:21:54,565 --> 00:21:58,026
ฮีเมนา จําวิธีผูกเงื่อนพิรอด
ที่พ่อคุณสอนตอนฤดูร้อนปี 1982 ได้ไหม

424
00:21:58,026 --> 00:21:59,862
แน่นอนอยู่แล้ว คุณจําได้ได้ไง

425
00:21:59,862 --> 00:22:03,907
ไม่มีเวลาแล้ว ผมอยากให้คุณพาทีม
ไปปิดประตูทางเข้าห้องใต้ดิน

426
00:22:03,907 --> 00:22:08,036
พาโก้ นักทะลวงท่อมือดีที่สุดในอากาปุลโกฝั่งนี้
ผมอยากให้คุณขึ้นไปข้างบน

427
00:22:08,036 --> 00:22:10,038
ฉันพูดอังกฤษไม่ได้ ไอ้หนุ่มผิวขาว

428
00:22:10,038 --> 00:22:14,960
โทษที ผมอยากให้คุณขึ้นไปปะรอยรั่วบนเพดาน

429
00:22:14,960 --> 00:22:18,422
กอนซาโล ยังมีประตูเหลือให้ปิดอีกส่วนนึง

430
00:22:18,422 --> 00:22:21,758
ผมรู้ว่าคุณเสียนิ้วไปเพราะทํางานที่ร้านโต้คลื่น

431
00:22:21,758 --> 00:22:26,513
แต่คุณพร้อมใช้เลื่อยวงเดือนอีกสักรอบไหม

432
00:22:28,182 --> 00:22:34,563
โอเคทุกคน เราต้องช่วยกัน
เราจะผ่านมันไปให้ได้

433
00:22:36,648 --> 00:22:38,734
เราทําได้ ทุกคน มารับมือกับเฮอริเคนนี่กัน

434
00:22:38,734 --> 00:22:42,738
ในตอนนั้น ทุกงานที่แชดเคยทําก็ส่งผลให้เห็น

435
00:22:44,072 --> 00:22:46,575
ส่วนลุงเองก็ยังตามหาฮูเลียอยู่

436
00:22:46,575 --> 00:22:51,496
เพราะไม่มีคนสติดีคนไหน
ควรอยู่กลางพายุข้างนอก จริงไหม เมโม

437
00:23:03,717 --> 00:23:05,677
แค่แหวนวงเดียวเอง

438
00:23:05,677 --> 00:23:07,888
แหวนเก่าๆ วงเดียว

439
00:23:07,888 --> 00:23:12,184
หยุดทําตัวงี่เง่าได้แล้ว เข้ามาข้างในเร็ว

440
00:23:12,184 --> 00:23:17,189
ไม่ แหวนวงนี้มีความหมายกับผมมาก
ผมต้องหาให้เจอ ลองห้ามผมดูสิ

441
00:23:17,189 --> 00:23:20,776
พอได้แล้ว เมโม ไปเร็ว

442
00:23:28,408 --> 00:23:29,409
ฮูเลีย อยู่นี่เอง

443
00:23:29,409 --> 00:23:32,120
- เราต้องไปที่ห้องบอลรูมเดี๋ยวนี้
- แม็กซิโม ฉันรู้คุณคิดว่า

444
00:23:32,120 --> 00:23:34,831
นี่มัน "แค่ร้านขายเดรส"
แต่สําหรับฉัน มันคือทุกอย่าง

445
00:23:34,831 --> 00:23:38,502
- ผมรู้ ผมคิดผิดเอง แต่เราต้องไปแล้ว
- ถ้าไม้กระดานมันกันไม่อยู่ล่ะ

446
00:23:38,502 --> 00:23:41,421
ฉันทิ้งเดรสไว้แบบนี้ไม่ได้
ต้องทํางานหลายเดือนนะกว่าจะเสร็จ

447
00:23:43,841 --> 00:23:45,801
งั้นผมจะไม่ทิ้งคุณ ถ้าเราเร่งมือ

448
00:23:45,801 --> 00:23:47,427
- เราอาจขนไปห้องบอลรูมได้
- ค่ะ

449
00:23:49,263 --> 00:23:53,183
เฮ้ทุกคน ถ้ายังมีคนอยู่ข้างนอก ให้รีบหาที่กําบัง

450
00:23:53,183 --> 00:23:54,810
พายุจะมาถึงแล้ว

451
00:23:55,519 --> 00:23:56,979
เอ้อ เปลี่ยน

452
00:24:00,566 --> 00:24:01,608
ทําไงดี

453
00:24:04,987 --> 00:24:07,114
เราจะอยู่ที่นี่ อยู่ด้วยกัน

454
00:24:14,663 --> 00:24:16,999
มีเทียนเหลือจากงานเปิดร้าน

455
00:24:18,375 --> 00:24:20,544
เราเล่นอูโน่จนกว่าสถานการณ์จะคลี่คลายก็ได้

456
00:24:21,420 --> 00:24:22,963
ดีเลย

457
00:24:22,963 --> 00:24:24,214
แต่ขอเตือนไว้ก่อน

458
00:24:26,133 --> 00:24:27,593
ผมเล่นอูโน่เก่งมากนะ

459
00:24:34,516 --> 00:24:35,517
จั่วสองใบ

460
00:24:37,519 --> 00:24:41,565
ขอโทษที ฉันผิดเอง คุณไม่น่ามาติดอยู่ที่นี่เลย

461
00:24:42,107 --> 00:24:43,984
ผมอยู่ในที่ที่ต้องอยู่แล้ว

462
00:24:43,984 --> 00:24:45,485
กับคุณไง

463
00:24:45,485 --> 00:24:47,404
ไม่มีอะไรสําคัญไปกว่านี้แล้ว

464
00:24:47,946 --> 00:24:51,992
- ยกเว้นทําให้คุณต้องจั่วสี่ใบ
- แล้วคุณจะต้องเสียใจ แม็กซิโม

465
00:24:53,827 --> 00:24:55,287
ขอโทษนะที่รัก คุณพูดถูก

466
00:24:55,871 --> 00:25:00,501
ผมไม่เล็งเห็นว่าอะไรสําคัญ
แต่ตอนนี้ผมเห็นแล้ว แม้ในความมืดก็ตาม

467
00:25:06,465 --> 00:25:09,134
วันนั้นน่ะ ถึงเราจะกลัว

468
00:25:09,134 --> 00:25:12,095
แต่ก็รู้สึกว่าฮูเลียกับลุง
จะสามารถผ่านทุกอย่างไปด้วยกันได้

469
00:25:13,430 --> 00:25:15,807
ตอนนั้นลุงอาจจะเป็นเด็กไร้เดียงสา แต่ว่า...

470
00:25:15,807 --> 00:25:17,184
รวมฉันอีกหนึ่ง

471
00:25:20,103 --> 00:25:21,104
ผมรู้

472
00:25:21,104 --> 00:25:26,235
ผมอาจจะทําให้ตัวเองฟังดูเป็นฮีโร่
มากกว่าความเป็นจริง

473
00:25:26,235 --> 00:25:30,072
ไม่เลย จริงๆ ฉันก็จําได้แบบนั้นเป๊ะ

474
00:25:30,072 --> 00:25:32,741
เราสวดลูกประคําแค่ห้าครั้งเองมั้ง

475
00:25:34,993 --> 00:25:37,454
ลุงจะทิ้งผมให้ค้างเติ่ง
อยู่กลางเรื่องเฮอริเคนไม่ได้นะ

476
00:25:37,454 --> 00:25:39,248
ใจเย็นสิ ฮิวโก ใจเย็นๆ

477
00:25:39,831 --> 00:25:43,877
หลังจากช่วงเวลาตึงเครียดสุดๆ พายุก็ผ่านพ้นไป

478
00:25:46,713 --> 00:25:50,467
โอเค ถ้าคุณยังไม่ได้ไปที่ห้องบอลรูม
ให้ลงมานับจํานวนคนข้างล่าง

479
00:25:50,467 --> 00:25:52,803
ทราบแล้วเปลี่ยน เปลี่ยน

480
00:25:52,803 --> 00:25:55,973
เมโม เมโม เมโม

481
00:25:56,515 --> 00:25:59,810
เดี๋ยวก็ตายอยู่ข้างนอกหรอก
คุณคิดอะไรของคุณ

482
00:25:59,810 --> 00:26:02,729
ผมพยายามหาแหวนของคุณยายอยู่

483
00:26:03,647 --> 00:26:07,401
ลูเปบอกว่าทําหาย ผมเลยต้องไปหา

484
00:26:07,401 --> 00:26:11,822
แต่ไม่เจอ และตอนนี้ทุกอย่างก็พังหมด

485
00:26:15,492 --> 00:26:17,995
เดี๋ยวนะ ทําไมอยู่ที่คุณล่ะ

486
00:26:18,620 --> 00:26:21,707
คุณก็ไปหามาเหมือนกันเหรอ
ข้างนอกมันอันตรายนะ ลอเรนา

487
00:26:21,707 --> 00:26:22,791
ไม่ใช่ เมโม

488
00:26:23,584 --> 00:26:25,294
ฉันเก็บไว้ตลอดแหละ

489
00:26:25,294 --> 00:26:27,880
ฉันได้มาจากป้าลูเปเมื่อสัปดาห์ก่อน

490
00:26:31,049 --> 00:26:33,218
พอฉันรู้

491
00:26:33,218 --> 00:26:35,512
ว่าคุณคือคนที่ฉันอยากแต่งงานด้วย

492
00:26:36,972 --> 00:26:41,143
ฉันก็คิดวางแผนพาคุณไปดูฟุตบอล
ที่กัวดาลาฮาราแล้วขอคุณแต่งงาน

493
00:26:41,143 --> 00:26:43,020
แผนมันติ๊งต๊องไปหน่อย

494
00:26:44,271 --> 00:26:47,149
แปลว่าคุณช่วยเธอปิดความลับสินะเนี่ย

495
00:26:48,025 --> 00:26:51,069
ฉันน่าจะบอกนายว่าขายไปแล้ว
ฉันไม่ชอบตัวเปียกงี้เลย

496
00:26:52,696 --> 00:26:54,198
โธ่ โลโล่ของผม

497
00:26:54,198 --> 00:26:56,074
มันเป็นแผนที่น่ารักมาก

498
00:26:56,074 --> 00:26:59,661
และผมก็อยากไปดูฟุตบอลกับคุณ แต่...

499
00:27:01,163 --> 00:27:02,206
แต่ตอนนี้...

500
00:27:04,750 --> 00:27:07,419
สิ่งเดียวที่ผมต้องการคือเป็นสามีคุณ

501
00:27:16,637 --> 00:27:17,971
หวานใจจ๋า

502
00:27:19,223 --> 00:27:21,683
หนทางยาวไกลกว่าจะมาถึงวันนี้

503
00:27:22,518 --> 00:27:24,811
แต่เราก็มาถึงจนได้ และเรามาถึงด้วยกัน

504
00:27:27,022 --> 00:27:28,482
เพราะงั้น...

505
00:27:30,651 --> 00:27:32,945
ลอเรนา เดล ปิลาร์ โมลินา...

506
00:27:32,945 --> 00:27:34,488
และเร็วๆ นี้จะใช้นามสกุลเรเยส

507
00:27:36,406 --> 00:27:38,158
แต่งงานกับผมนะ

508
00:27:39,159 --> 00:27:40,285
แต่งค่ะ

509
00:27:41,119 --> 00:27:43,247
ไม่มีอะไรทําให้ฉันมีความสุขกว่านี้แล้ว

510
00:27:55,884 --> 00:27:59,638
มานี่มา ป้าลูเป

511
00:28:00,931 --> 00:28:02,432
ยินดีด้วยนะ เมโม

512
00:28:18,532 --> 00:28:20,284
ไม่อยากเชื่อว่าเราผ่านมันมาได้

513
00:28:20,284 --> 00:28:22,703
เราผ่านมาได้เพราะลูกเลย แชด

514
00:28:23,245 --> 00:28:27,875
ขอบคุณครับแม่
ไม่รู้สิ มันรู้สึกดีที่ได้เป็นคนที่จําเป็นสักครั้ง

515
00:28:28,584 --> 00:28:30,043
ลูกจะหนีไปไหนไม่ได้แล้วนะ

516
00:28:30,043 --> 00:28:33,463
ลูกพิสูจน์ให้เห็นแล้ว
ว่าลูกไม่ได้รู้แค่ทุกอย่างที่ทุกคนที่นี่ทํากัน

517
00:28:33,463 --> 00:28:35,632
แต่ลูกรู้จักตัวตนของพวกเขาอย่างดีด้วย

518
00:28:36,175 --> 00:28:37,593
ฟังดูเหมือนเป็น...

519
00:28:37,593 --> 00:28:39,052
ผู้จัดการทั่วไป

520
00:28:40,387 --> 00:28:42,097
ออฟฟิศยังอยู่ไหมครับ

521
00:28:47,644 --> 00:28:49,354
ไฟติดแล้ว

522
00:28:50,314 --> 00:28:52,191
- เต้นกันไหม ไปกันเถอะ
- เอาสิ

523
00:29:11,585 --> 00:29:14,087
เฮ้ ดูซิ พ่อมนุษย์ล่องหน

524
00:29:14,087 --> 00:29:15,964
วันนี้หายไปไหนมา

525
00:29:15,964 --> 00:29:17,799
ทําเรื่องที่สําคัญที่สุดน่ะสิ

526
00:29:19,426 --> 00:29:20,594
เหรอจ๊ะ

527
00:29:20,594 --> 00:29:24,306
เพราะตอนที่ฉันเป็นมือขวาของดอน ปาโบล

528
00:29:24,306 --> 00:29:27,142
นายมัวไปเล่นเกมพ่อแม่ลูกกับแฟนนาย

529
00:29:27,142 --> 00:29:28,352
แม็กซิโม

530
00:29:29,228 --> 00:29:30,229
ดอน ปาโบล

531
00:29:30,812 --> 00:29:32,564
ฉันพูดแทนแม็กซิโมไม่ได้

532
00:29:32,564 --> 00:29:35,108
แต่ฉันคนนึงละที่พร้อมช่วยคุณ
ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม

533
00:29:35,108 --> 00:29:36,693
โอเค ดุลเซ

534
00:29:36,693 --> 00:29:38,654
เธอพยายามมากไปหน่อย

535
00:29:39,321 --> 00:29:40,739
งานนี้ฉันต้องให้แม็กซิโมทํา

536
00:29:42,866 --> 00:29:45,786
เอาไปเลย ฉันรู้ว่าเธอชอบเก็บกวาดตามหลังฉัน

537
00:29:47,955 --> 00:29:50,207
คืนนั้นลุงได้คืนดีกับฮูเลีย

538
00:29:50,207 --> 00:29:54,753
เมโมกับลอเรนาหมั้นกัน
และดอน ปาโบลเลือกลุงแทนดุลเซ

539
00:29:54,753 --> 00:29:58,465
และเป็นช่วงเวลานึงท่ามกลางปาร์ตี้ที่วุ่นวาย
ที่ทุกอย่างช่างสมบูรณ์แบบ

540
00:30:27,619 --> 00:30:29,454
ให้ตายสิ คุณเล่าเก่งจริงๆ

541
00:30:30,038 --> 00:30:35,002
เรื่องราวของคุณทําให้ใจฟูและอารมณ์อ่อนไหว
แถมยังแอบขําด้วย

542
00:30:35,002 --> 00:30:36,837
ไม่ใช่ว่าใครก็ทําได้นะเนี่ย

543
00:30:36,837 --> 00:30:38,589
พ่อเริ่มชอบหมอนี่แล้ว ปาโลมา

544
00:30:38,589 --> 00:30:42,634
หนูไม่อยากขัดโบรแมนซ์นี่หรอกนะ
แต่เราต้องขับรถไกล เราควรไปได้แล้ว

545
00:30:43,594 --> 00:30:46,263
หนูดีใจที่ได้เห็นสถานที่ที่พ่อกับแม่ได้รู้จักกัน

546
00:30:46,263 --> 00:30:50,934
ถึงโรงแรมในเวอร์ชันของพ่อ
จะดีกว่าบริษัทโกโรโกโสนี้เยอะ

547
00:30:50,934 --> 00:30:53,270
- อือ
- หนูจิ๊กจานรองแก้วมาด้วย

548
00:30:54,646 --> 00:30:55,981
ลูกนี่เหมือนแม่ไม่มีผิด

549
00:30:58,108 --> 00:31:02,321
พ่อไม่น่ารอนานขนาดนี้
ถึงติดต่อลูกมาอีกที ขอโทษนะลูก

550
00:31:03,697 --> 00:31:06,158
จะว่าอะไรไหมถ้าพ่อไปหาในอีกสามสัปดาห์

551
00:31:06,158 --> 00:31:07,868
อีกสามสัปดาห์มีอะไรคะ

552
00:31:09,870 --> 00:31:11,371
พ่อนึกว่าวันเกิดลูกน่ะ โทษที

553
00:31:12,164 --> 00:31:14,416
ใช่แล้วครับ เธอหยอกคุณเล่น

554
00:31:15,334 --> 00:31:18,670
ผมจะวาดรูปใหม่ให้เธอ
ด้วยแปรงที่ทํามาจากผมของเธอเอง

555
00:31:20,547 --> 00:31:22,966
โอเค กลับไปไม่ชอบเหมือนเดิมดีกว่า

556
00:31:22,966 --> 00:31:24,927
เราอยากเจอพ่อที่นั่นค่ะ

557
00:31:25,928 --> 00:31:27,304
ดีเลย โอเค

558
00:31:30,098 --> 00:31:31,266
- บายค่ะ
- บาย

559
00:31:33,018 --> 00:31:34,978
ไว้เจอกันใหม่นะครับ พ่อตา

560
00:31:34,978 --> 00:31:36,146
โอเค

561
00:31:36,146 --> 00:31:38,273
บาย

562
00:31:39,525 --> 00:31:40,567
ฉันก็ควรกลับได้แล้ว

563
00:31:42,277 --> 00:31:46,281
ฉันดีใจจริงๆ ที่ปาโลมาโน้มน้าวฉันมาที่นี่ได้
ดีใจที่ได้เจอคุณนะ แม็กซิโม

564
00:31:46,281 --> 00:31:47,866
ครับ ดีใจที่ได้เจอคุณเหมือนกัน

565
00:31:53,705 --> 00:31:54,706
เฮ้

566
00:31:56,375 --> 00:31:58,418
ขอ "ครุย" ด้วยหน่อยได้ไหม

567
00:31:59,920 --> 00:32:01,547
คือว่าผมรู้...

568
00:32:01,547 --> 00:32:05,008
ผมรู้ว่ามันผ่านมานานแล้ว...
และเราก็ไม่ได้เจอกัน...

569
00:32:05,008 --> 00:32:09,930
มานานแล้วและ... ผมพูดไปแล้วนี่นา และ...

570
00:32:09,930 --> 00:32:11,473
แต่ว่า...

571
00:32:11,473 --> 00:32:15,185
ผมไม่รู้ว่าคุณหิวหรือ... คอแห้งไหม แต่ว่า...

572
00:32:15,185 --> 00:32:17,813
แต่เรา... เราไปที่อื่นได้นะ

573
00:32:17,813 --> 00:32:20,232
ถ้าคุณต้องการ หรือไม่ต้องการ เรา...

574
00:32:20,232 --> 00:32:21,316
ดินเนอร์ก็ดีค่ะ

575
00:32:21,316 --> 00:32:25,487
คืนนี้ฉันยังอยู่ที่นี่
เรามาเจอกันที่ล็อบบี้ในอีกหนึ่งชั่วโมงดีไหม

576
00:32:25,487 --> 00:32:27,656
- ดีเลย ตามนั้น
- เยี่ยม

577
00:32:27,656 --> 00:32:29,032
ดินเนอร์ คุณกับผม

578
00:32:29,032 --> 00:32:31,451
- ค่ะ
- งั้นเจอกันนะ

579
00:32:31,451 --> 00:32:33,203
โอเค บายค่ะ

580
00:32:33,203 --> 00:32:34,288
บาย

581
00:32:37,124 --> 00:32:41,128
ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะไปได้สวยสําหรับลุงนะ

582
00:32:41,128 --> 00:32:43,130
เหมือนในเรื่องที่ลุงเล่าเลย

583
00:32:43,130 --> 00:32:46,842
ขอให้คราวนี้ออกมาดีกว่าเมื่อก่อนก็พอ

584
00:32:46,842 --> 00:32:48,177
เพราะน่าเศร้าหน่อย

585
00:32:49,469 --> 00:32:51,763
นั่นยังไม่ใช่ตอนจบจริงๆ ของเรื่องนี้

586
00:33:00,105 --> 00:33:02,774
พอจะรู้ไหมว่าเป็นฝีมือใคร

587
00:33:04,318 --> 00:33:05,402
ไม่รู้ครับ

588
00:33:05,402 --> 00:33:06,987
(ดอน ปาโบล โบนีญา
หัวหน้าฝ่ายปฏิบัติการ)

589
00:33:06,987 --> 00:33:08,488
ไม่รู้จริงๆ ครับ

590
00:33:10,199 --> 00:33:11,742
นี่มันแย่มากนะ แม็กซิโม

591
00:33:12,868 --> 00:33:15,329
ถ้าสมุดบันทึกอยู่ในมือผิดคน

592
00:33:16,079 --> 00:33:17,581
ใครจะไปรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

593
00:33:18,248 --> 00:33:21,335
เหมือนลมที่เปลี่ยนทิศรุนแรงวันนั้นเลย

594
00:33:21,335 --> 00:33:24,087
เรื่องเลวร้ายที่สุดยังมาไม่ถึง

595
00:34:24,565 --> 00:34:26,567
คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี