1
00:00:09,593 --> 00:00:13,472
ยินดีต้อนรับสู่อากาปุลโกแสนสวย

2
00:00:14,097 --> 00:00:15,599
ครับ สวยกับผีสิเนี่ย

3
00:00:15,682 --> 00:00:17,976
เรามาที่นี่ทำไมกัน

4
00:00:19,061 --> 00:00:20,771
ลุงโตมาโดยมีที่นี่เป็นสนามเด็กเล่น

5
00:00:21,855 --> 00:00:24,900
เมโมกับลุงมาเล่นที่นี่บ่อยมาก

6
00:00:24,983 --> 00:00:27,778
เรามักจะได้… เรียกว่าอะไรนะ

7
00:00:28,278 --> 00:00:29,571
- บาดทะยักเหรอ
- ปลากะพง

8
00:00:30,072 --> 00:00:35,702
อีกอย่างนะ เรื่องราวของลุงต่อไปนี้
ลุงจะใช้ท่าจอดเรือนี่เป็นคำเปรียบเปรย

9
00:00:35,786 --> 00:00:37,746
คำเปรียบเปรย ว้าว น่าตื่นเต้นมาก

10
00:00:37,829 --> 00:00:41,917
ใช่ไหมล่ะ
ลุงว่าคำเปรียบเปรยดีๆ มันน่าดึงดูดใจมาก

11
00:00:42,501 --> 00:00:47,256
ต่อนะ คืนวันวาเลนไทน์
ลุงกลับบ้านมาหลังจากไปเจออิซาเบล

12
00:00:55,222 --> 00:00:57,474
ที่จดหมายของโรเบร์ตาถูกวางไว้เกลื่อน

13
00:00:57,558 --> 00:00:59,476
แปลได้อย่างเดียว

14
00:01:00,727 --> 00:01:04,147
แม่ลุงเจอจดหมาย
และรู้ความลับของน้องสาวลุงแล้ว

15
00:01:20,831 --> 00:01:21,748
ไม่ต้องพูดอะไร

16
00:01:21,832 --> 00:01:22,958
แค่ฟังก็พอ

17
00:01:23,041 --> 00:01:24,751
ฉันรู้ว่าเธอเศร้า

18
00:01:24,835 --> 00:01:26,587
แต่ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย

19
00:01:26,670 --> 00:01:28,046
ฉันอยู่ข้างเธอเสมอนะ

20
00:01:28,881 --> 00:01:30,507
ฉันรักเธอ

21
00:01:30,591 --> 00:01:31,967
งู้ย ฉันก็รักนายเหมือนกัน

22
00:01:37,264 --> 00:01:38,557
เกิดอะไรขึ้น

23
00:01:38,640 --> 00:01:39,600
ซาร่าอยู่ไหน

24
00:01:39,683 --> 00:01:41,685
เขาคงอยู่กับโรเบร์ตา "แฟนเก่า" ของแกมั้ง

25
00:01:41,768 --> 00:01:42,936
แม่ ผมอธิบายได้…

26
00:01:43,020 --> 00:01:44,188
อ้อ ไม่ต้องห่วง

27
00:01:44,271 --> 00:01:45,731
น้องแกอธิบายมาทุกอย่างแล้ว

28
00:01:45,814 --> 00:01:47,149
เขาบอกด้วยว่าเขาเกลียดแม่

29
00:01:47,232 --> 00:01:50,277
เห็นได้ชัดว่าการที่แม่อยากให้ลูกๆ สมบูรณ์แบบ
มันคือเรื่องผิด

30
00:01:50,694 --> 00:01:52,321
แล้วแม่บอกอะไรน้องล่ะ

31
00:01:52,404 --> 00:01:54,239
เราต้องคุยกันเรื่องนี้ ในฐานะครอบครัว

32
00:01:54,448 --> 00:01:55,782
ฉันก็บอกเธอแบบนี้เป๊ะ

33
00:01:57,242 --> 00:01:59,036
แต่พูดเบาๆ และอึกอักอีกนิดหน่อย

34
00:01:59,244 --> 00:02:00,370
จริงๆ ฉันคิดในใจมากกว่า

35
00:02:00,621 --> 00:02:01,705
นายอาจจะไม่รู้จักฉันด้านนี้

36
00:02:01,788 --> 00:02:03,373
แต่ฉันไม่ชอบการเผชิญหน้า

37
00:02:04,291 --> 00:02:06,418
- ขอโทษที
- แม่ไม่มีอะไรจะพูดกับซาร่า

38
00:02:06,502 --> 00:02:08,044
จนกว่าเขาจะมาขอโทษแม่

39
00:02:08,127 --> 00:02:10,339
เขาคิดว่าจะอาละวาดแล้วสะบัดก้นหนีได้งั้นเหรอ

40
00:02:10,422 --> 00:02:11,507
ไม่ละ

41
00:02:12,049 --> 00:02:13,008
พอเขากลับมา

42
00:02:13,091 --> 00:02:14,718
เขาจะได้เห็นว่าแม่โยนทิ้งทุกอย่าง

43
00:02:14,801 --> 00:02:16,553
ที่ทำให้เขาเบี่ยงเบนไปใช้วิถีชีวิตแบบนั้น

44
00:02:16,970 --> 00:02:18,805
แม่ มันไม่ใช่วิถีชีวิต…

45
00:02:19,139 --> 00:02:21,558
ต้องโยนเครื่องเล่นแผ่นเสียงนี่ทิ้งด้วย

46
00:02:21,642 --> 00:02:23,018
ใครจะไปรู้ว่าเธอ

47
00:02:23,101 --> 00:02:25,270
ฟังเพลงพรรค์ไหนบ้าง

48
00:02:25,646 --> 00:02:27,064
เอาสิ ความคิดเข้าท่า

49
00:02:27,397 --> 00:02:29,816
เฮ้ เครื่องเล่นแผ่นเสียงของคุณ
เพิ่งพังไม่ใช่เหรอ

50
00:02:31,318 --> 00:02:32,778
เอ้อ รู้อะไรไหม…

51
00:02:32,861 --> 00:02:33,987
ผมว่าน่าจะใช่นะ

52
00:02:41,620 --> 00:02:43,747
เฮ้ มันไม่ควรมาอยู่ตรงนั้น

53
00:02:43,830 --> 00:02:45,082
ขอบคุณ

54
00:02:49,878 --> 00:02:51,088
ขอโทษที

55
00:02:51,755 --> 00:02:53,382
นี่เธอ…

56
00:02:53,674 --> 00:02:54,967
เธอคือน้องของแม็กซิโมใช่ไหม

57
00:02:55,050 --> 00:02:56,593
เดี๋ยวนะ… เธอนอนตรงนี้เหรอ

58
00:02:58,679 --> 00:02:59,596
หวัดดี

59
00:03:00,264 --> 00:03:04,434
แม็กซิโม ทำอะไรหายรึเปล่า
อย่างน้องสาวคุณน่ะ

60
00:03:04,518 --> 00:03:05,519
ซาร่า

61
00:03:05,602 --> 00:03:06,645
เธอเข้ามาในรีสอร์ตได้ไง

62
00:03:06,728 --> 00:03:08,981
ฉันรอจนยามไปเข้าห้องน้ำ

63
00:03:09,064 --> 00:03:10,190
แล้วก็เดินเข้ามา

64
00:03:10,274 --> 00:03:12,693
กระเพาะปัสสาวะอันน้อยของกีเญร์โม
เล่นงานอีกแล้วสินะ

65
00:03:15,195 --> 00:03:17,906
แม่บอกฉันแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น เสียใจด้วยนะ

66
00:03:17,990 --> 00:03:19,575
เราต้องคุยเรื่องนี้กันในฐานะครอบครัว

67
00:03:19,658 --> 00:03:20,659
ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับแม่

68
00:03:20,742 --> 00:03:22,202
จนกว่าแม่จะมาขอโทษฉัน

69
00:03:22,286 --> 00:03:23,537
ฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำไงต่อไป

70
00:03:23,620 --> 00:03:25,205
แต่ฉันไม่กลับบ้านแน่

71
00:03:31,545 --> 00:03:33,130
คือว่าน้องกับแม่ผมทะเลาะกัน

72
00:03:33,213 --> 00:03:34,131
และผมอยากรู้ว่า…

73
00:03:34,214 --> 00:03:36,508
เธอถามแล้วล่ะ เธออยู่ที่นี่ไม่ได้…

74
00:03:36,592 --> 00:03:37,593
ฮูเลีย ขอร้องล่ะ

75
00:03:37,676 --> 00:03:38,927
เธอไม่มีที่ไปแล้ว

76
00:03:39,011 --> 00:03:41,346
เธอไม่มีงาน ไม่มีเงิน และอายุแค่ 16 เอง

77
00:03:44,141 --> 00:03:45,434
ย่าง 17 ปีแล้ว

78
00:03:47,561 --> 00:03:50,480
โอเค ก็ได้ พอมีห้องที่ปีกทิศเหนือว่างอยู่

79
00:03:50,564 --> 00:03:52,149
แต่พวกเขาจะเริ่มปรับปรุงพรุ่งนี้

80
00:03:52,232 --> 00:03:54,776
เธออยู่ที่นี่ได้แค่หนึ่งคืนแม็กซิมัม

81
00:03:55,360 --> 00:03:58,322
ผมชื่อแม็กซิโมต่างหาก
ขอบคุณนะ คุณแจ๋วที่สุดเลย

82
00:04:03,076 --> 00:04:04,077
เฮ้

83
00:04:10,083 --> 00:04:10,959
เธอโชคดีนะเนี่ย…

84
00:04:11,043 --> 00:04:13,170
ห้องเดียวที่ว่างวันนี้คือห้องสวีท

85
00:04:13,253 --> 00:04:15,380
ขอบคุณค่ะ แต่ฉันไม่ต้องการอะไรมากหรอก

86
00:04:15,464 --> 00:04:17,548
เหลือเชื่อจริงๆ ที่ทุนนิยมพยายามเกลี้ยกล่อมเรา

87
00:04:17,632 --> 00:04:19,927
ให้เชื่อว่าเราต้องการของหรูหรา

88
00:04:20,010 --> 00:04:22,554
จุดยืนของฉันเรื่องนี้ยังเหมือนเดิม…

89
00:04:23,388 --> 00:04:25,557
ต๊าชมากแม่

90
00:04:25,641 --> 00:04:27,226
ว้าว

91
00:04:57,172 --> 00:04:59,091
ลุงกังวลเรื่องครอบครัว

92
00:04:59,174 --> 00:05:02,094
แต่ลุงรู้ว่ามีคนนึงที่ทำให้ลุงอารมณ์ดีขึ้นได้เสมอ

93
00:05:02,177 --> 00:05:04,388
สุขสันต์วันครบรอบปีที่ 30 นะครับ
คุณและคุณนายเนลลี่

94
00:05:04,471 --> 00:05:07,182
ขอให้วันของคุณมีแต่ความสุข
ผมตื่นเต้นแทนพวกคุณสุดๆ เลยครับ

95
00:05:07,850 --> 00:05:10,018
โอเค อาจจะไม่เสมอไป

96
00:05:10,519 --> 00:05:11,812
เป็นอะไรไป

97
00:05:11,895 --> 00:05:14,898
ฉันคิดถึงลอเรนามากจนปวดหัวใจไปหมด

98
00:05:15,566 --> 00:05:17,693
ผ่านมานานจนฉันเริ่มจะลืมหน้าเธอแล้ว

99
00:05:17,776 --> 00:05:19,653
นายเพิ่งบอกลาลอเรนาเมื่อคืนนี้เอง

100
00:05:19,736 --> 00:05:22,573
รู้แล้ว แต่มันเหมือนผ่านมาสองคืนแล้วนี่นา

101
00:05:26,869 --> 00:05:29,037
โอ้โฮ ดูนี่สิ

102
00:05:30,247 --> 00:05:32,165
ฮูโก ซานเชซมาเที่ยวที่นี่เหรอ

103
00:05:32,249 --> 00:05:34,543
นักบอลคนโปรดของฉันเลย

104
00:05:34,626 --> 00:05:36,086
เจ๋งชะมัด

105
00:05:36,712 --> 00:05:38,422
ลองนึกภาพว่าได้เจอเขาสิ

106
00:05:41,633 --> 00:05:44,803
เมโม ฉันจะไม่ปล่อยให้นายอมทุกข์เรื่องลอเรนา

107
00:05:44,887 --> 00:05:46,680
นายทำให้ฉันอารมณ์ดีขึ้นนับครั้งไม่ถ้วน

108
00:05:47,264 --> 00:05:49,516
คืนนี้ฉันจะเป็นเมโมให้นายเอง

109
00:05:49,600 --> 00:05:51,018
- นายจะเป็นฉันให้ฉันเหรอ
- ใช่

110
00:05:51,101 --> 00:05:53,437
ฉันจะทำทุกอย่างที่นายทำเพื่อฉันเวลาฉันเศร้า

111
00:05:53,520 --> 00:05:57,149
อย่างการพูดว่า "นายทำได้ทุกอย่าง
นายคือแม็กซิโม กาญาร์โด"

112
00:05:57,232 --> 00:05:59,943
ถูกเผง เว้นแต่ว่าฉันจะพูดชื่อนายแทนชื่อฉันเอง

113
00:06:00,027 --> 00:06:02,613
เป็นการปรับเปลี่ยนที่ฉลาดสุดๆ

114
00:06:02,696 --> 00:06:04,990
แล้วเราจะทำไงกันดี

115
00:06:05,490 --> 00:06:07,326
เราจะไปหาฮูโก ซานเชซกัน

116
00:06:07,409 --> 00:06:11,538
ทุกครั้งที่เขามาที่นี่
เขาจะไปเที่ยวคลับในลา คอสเตราที่ชื่อบีชเบบี้

117
00:06:11,622 --> 00:06:14,875
นั่นคือที่ที่เราจะไปกันคืนนี้

118
00:06:15,626 --> 00:06:16,710
คืนออกแรดของหนุ่มๆ

119
00:06:16,793 --> 00:06:18,795
คืนออกแรดของหนุ่มๆ

120
00:06:19,379 --> 00:06:22,090
อ๊ะ แต่คืนนี้ฉันต้องทำอะไรสักอย่างกับอิซาเบล

121
00:06:23,383 --> 00:06:24,676
คืนออกแรดของหนุ่มๆ กับอิซาเบล

122
00:06:24,760 --> 00:06:26,970
คืนออกแรดของหนุ่มๆ กับอิซาเบลเนอะ

123
00:06:32,100 --> 00:06:33,852
แชด มีอะไรให้ช่วยไหม

124
00:06:33,936 --> 00:06:37,981
ขอโทษที่มารบกวนครับ
แต่ผมมีเรื่องลำบากใจมาขอให้ช่วย

125
00:06:38,524 --> 00:06:41,109
พระเจ้าทำไมต้องลงโทษลูกด้วย

126
00:06:41,193 --> 00:06:43,695
แน่นอน ต้องการอะไรเหรอ

127
00:06:43,779 --> 00:06:47,449
ผมจองคิวดีเจคนโปรดของผม
สำหรับงานแต่งของเราแล้ว

128
00:06:47,533 --> 00:06:49,117
แต่เขาเพิ่งยกเลิกนัด

129
00:06:49,201 --> 00:06:55,207
ฮูเลียเลยจองวงดนตรีซัลซาแทน
แต่ผมเต้นซัลซาไม่เป็น

130
00:06:59,837 --> 00:07:00,838
เพราะงั้น…

131
00:07:02,339 --> 00:07:04,842
ไม่แน่ว่า…

132
00:07:04,925 --> 00:07:06,802
เป็นฉันจะลองไปถามเบโตดู

133
00:07:06,885 --> 00:07:10,264
ครับ ตลกดี เพราะผมเพิ่งไปถามเบโต
และเขาบอกให้ผมมาถามคุณ

134
00:07:10,848 --> 00:07:12,516
- ตลกดีเนอะ
- ครับ

135
00:07:12,599 --> 00:07:16,520
- ลองถามเฮกเตอร์ดู
- ผมถามเฮกเตอร์แล้ว เขาก็บอกว่า… คุณ

136
00:07:20,274 --> 00:07:21,191
นายได้ลองถาม…

137
00:07:21,275 --> 00:07:23,527
ทุกคนบอกว่า
คุณคือคนที่เต้นเก่งที่สุดในลาส โคลินาส

138
00:07:23,610 --> 00:07:26,196
พระเจ้าทำไมลงโทษลูกแบบนี้ล่ะครับ

139
00:07:27,406 --> 00:07:29,867
คืนนี้ฉันจะให้บทเรียนนายอย่างนึง

140
00:07:29,950 --> 00:07:32,870
แต่ก่อนอื่น ฉันอยากให้นายล้างรถฉันก่อน

141
00:07:34,788 --> 00:07:36,164
ผมเคยดูเรื่อง "คาราเต้ คิด" ผมจะได้…

142
00:07:36,248 --> 00:07:38,000
ผมจะได้เรียนท่าเต้นจากการล้างรถใช่ไหม

143
00:07:38,083 --> 00:07:41,170
เปล่า มันจะทำให้รถฉันสะอาดต่างหาก

144
00:07:41,962 --> 00:07:44,089
ฉันไม่ทำเรื่องพรรค์นี้ให้ฟรีๆ หรอกนะ

145
00:07:46,800 --> 00:07:47,676
เฮ้ แม่ครับ

146
00:07:47,759 --> 00:07:50,304
ผมกลับบ้านมาเปลี่ยนชุด
ผมจะไม่กินมื้อเย็นที่บ้าน…

147
00:07:55,559 --> 00:07:59,521
แม่ทำอะไรเนี่ย
ดูเหมือนห้องให้แม่ชีมานอนร้องไห้เลย

148
00:07:59,605 --> 00:08:00,480
งั้นก็ดีสิ

149
00:08:01,773 --> 00:08:03,442
พอซาร่ากลับมาบ้าน

150
00:08:03,525 --> 00:08:06,069
แม่อยากให้เขาสนใจแค่การขอให้พระเยซูอภัย

151
00:08:08,780 --> 00:08:11,283
ใช่พระเยซูที่ไหนกัน นั่นแบร์รี กิบบ์จากวงบีจีส์

152
00:08:13,160 --> 00:08:16,455
พวกเขาเอามาขายหน้าโบสถ์นี่ แม่ก็นึกว่าใช่

153
00:08:16,705 --> 00:08:19,458
นี่ผมสารภาพความลับที่ดำมืดที่สุดของผม
ให้บีจีส์ฟังเหรอเนี่ย

154
00:08:20,250 --> 00:08:22,794
ผมอยู่ที่นี่ไม่ได้ มันไม่รู้สึก
เหมือนเป็นห้องของซาร่าด้วยซ้ำ

155
00:08:23,879 --> 00:08:25,297
เห็นแล้วเศร้าใจจริงๆ

156
00:08:29,134 --> 00:08:30,552
เราทำเกินไปรึเปล่า

157
00:08:31,803 --> 00:08:33,804
เราไม่น่าโยนของของเขาทิ้งเลย

158
00:08:34,722 --> 00:08:38,477
อันที่จริงผมไม่ได้โยนอะไรทิ้ง

159
00:08:39,352 --> 00:08:41,395
ผมเอาทุกอย่างใส่ลังไว้ที่อะพาร์ตเมนต์ผม
เผื่อไว้น่ะ

160
00:08:41,605 --> 00:08:44,733
จริงเหรอ เราเปลี่ยนห้อง
ให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ใช่ไหม

161
00:08:45,651 --> 00:08:46,485
ขอบคุณนะ

162
00:08:46,985 --> 00:08:49,363
โอเค รีบทำกันเถอะ
เขาอาจจะกลับบ้านมาเร็วๆ นี้ก็ได้

163
00:08:49,947 --> 00:08:50,781
ขอบคุณนะ

164
00:08:51,949 --> 00:08:55,577
ซาร่าที่น่าสงสาร
เขาคงรู้สึกแย่มากๆ ที่ไม่มีแม่อยู่ด้วย

165
00:09:28,068 --> 00:09:30,028
ฮิวโก ในยุค 1980 น่ะ

166
00:09:30,112 --> 00:09:33,240
ไม่มีที่ไหนเทียบได้
กับการเที่ยวกลางคืนในอากาปุลโก

167
00:09:33,323 --> 00:09:37,452
คนดังๆ ที่ร่ำรวยมาจากเม็กซิโกซิตี
เพื่อปาร์ตี้ที่นี่ตลอดสุดสัปดาห์

168
00:09:37,995 --> 00:09:40,372
ลุงไม่รู้เลยว่าลุงจะเข้าไปได้ไหม

169
00:09:40,455 --> 00:09:43,876
แต่ลุงต้องทำให้เมโมรู้สึกดีขึ้น ลุงเลยต้องลองดู

170
00:09:43,959 --> 00:09:45,460
ขอบคุณที่ชวนฉันมานะหนุ่มๆ

171
00:09:45,544 --> 00:09:48,881
หวังว่าเราจะได้เจอนักบอลคนนั้นที่ฉันไม่ได้สนใจ

172
00:09:48,964 --> 00:09:51,466
ฉันชอบเธอแฮะ เธอตลกดี

173
00:09:54,761 --> 00:09:56,763
นายสองคนเข้าไม่ได้

174
00:09:56,847 --> 00:09:57,890
แต่เรามากับเธอนะ

175
00:09:57,973 --> 00:09:59,975
ฉันไม่สน พวกนายเข้าไม่ได้

176
00:10:01,935 --> 00:10:04,563
แห้วซะแล้ว เรากลับกันดีกว่ามั้ง

177
00:10:04,646 --> 00:10:07,941
พรุ่งนี้เราต้องลุยงานหนักที่ลาส โคลินาสด้วย

178
00:10:08,025 --> 00:10:11,528
เดี๋ยว พวกนายทำงานที่ลาส โคลินาสเหรอ

179
00:10:11,612 --> 00:10:13,071
คราวหน้าก็รีบบอกสิ

180
00:10:16,491 --> 00:10:18,577
เดี๋ยวนะ เป็นไปไม่ได้

181
00:10:18,660 --> 00:10:20,329
จริงนะ ฮิวโก มันเป็นไปแล้ว

182
00:10:20,412 --> 00:10:22,789
กลายเป็นว่าการทำงานที่ลาส โคลินาส

183
00:10:22,873 --> 00:10:26,251
ทำให้เราเป็นส่วนหนึ่ง
ของชุมชนคนทำงานให้บริการระดับไฮเอนด์

184
00:10:26,335 --> 00:10:28,253
เราทุกคนคอยดูแลกันและกัน

185
00:10:49,233 --> 00:10:51,985
นายรู้จักไอ้พวกเวรในคลับแบบนี้

186
00:10:52,069 --> 00:10:53,445
ที่ชอบลัดคิว

187
00:10:53,529 --> 00:10:55,364
และคิดว่าตัวเองดีเด่กว่าชาวบ้านไหม

188
00:10:55,447 --> 00:10:57,407
คืนนี้เราเป็นไอ้เวรพวกนั้นแหละ

189
00:10:59,243 --> 00:11:01,912
ฉันไปดูมาทั่วร้านแล้ว
ไม่มีแววของฮูโก ซานเชซเลย

190
00:11:01,995 --> 00:11:06,583
ไม่เป็นไร นี่ยังหัวค่ำอยู่
เราจะทำให้นายได้สนุกสุดๆ ไปเลย เมโม

191
00:11:06,667 --> 00:11:08,627
หาอะไรดื่มรอกันเถอะ

192
00:11:11,588 --> 00:11:13,757
เดี๋ยว ฉันอยากลองอะไรหน่อย

193
00:11:13,841 --> 00:11:16,885
หวัดดีครับ เราทำงานที่ลาส โคลินาส

194
00:11:16,969 --> 00:11:18,095
ที่ลาส โคลินาสเหรอ

195
00:11:18,720 --> 00:11:20,222
ใครก็ตามที่ทำงานที่นั่นคือเพื่อนเรา

196
00:11:20,305 --> 00:11:22,391
คืนนี้ดื่มฟรีไปเลย

197
00:12:13,483 --> 00:12:14,985
หนึ่ง สอง สาม

198
00:12:15,068 --> 00:12:17,529
หนึ่ง สอง สาม หนึ่ง สอง สาม

199
00:12:17,613 --> 00:12:19,907
- หนึ่ง สอง สาม
- ช้าลงหน่อย

200
00:12:19,990 --> 00:12:22,034
หนึ่ง สอง สาม หนึ่ง สอง สาม

201
00:12:22,117 --> 00:12:24,077
- หนึ่ง สอง สาม แชด
- คุณทำผมเจ็บนะ

202
00:12:24,161 --> 00:12:25,120
มันง่ายจะตาย

203
00:12:25,204 --> 00:12:28,207
- หนึ่ง สอง สาม
- ผมก็ทำอยู่นี่ไง หนึ่ง สอง สาม

204
00:12:31,168 --> 00:12:32,628
นายต้องผ่อนคลายหน่อย

205
00:12:32,711 --> 00:12:34,421
ผมพยายามอยู่ แต่คุณน่ากลัวนี่นา

206
00:12:34,505 --> 00:12:38,258
ปัญหาของนายคือนายไม่ได้เป็นคนนำ
นายเป็นคนตาม

207
00:12:38,342 --> 00:12:39,927
ผมตามเพราะผมไม่รู้ว่าต้องไปทางไหนไง

208
00:12:40,010 --> 00:12:42,304
นายตามเพราะนายรู้สึกไม่มั่นคงต่างหาก

209
00:12:42,387 --> 00:12:45,682
นายต้องมีความมั่นใจในการก้าวขากว่านี้
มั่นใจในตัวเอง

210
00:12:45,766 --> 00:12:46,850
เป็นคนนำให้ได้

211
00:12:46,934 --> 00:12:50,729
ผมยินดีนำ ผมแค่ต้องการใครสักคนที่เก่งกว่าผม
มาสอนผมว่าต้องทำยังไง

212
00:12:51,355 --> 00:12:53,315
แบบนั้นน่ะเรียกว่าตาม

213
00:12:53,398 --> 00:12:54,733
มาลองอีกที

214
00:12:56,109 --> 00:12:57,194
ให้ตายสิ

215
00:13:04,076 --> 00:13:06,328
คืนนี้สนุกจัง

216
00:13:06,411 --> 00:13:08,288
ขอบใจมากนะทุกคน

217
00:13:08,580 --> 00:13:10,499
เรากลับบ้านกันดีไหม

218
00:13:12,167 --> 00:13:16,713
กลับบ้านเหรอ
ไม่ได้ เราต้องรอฮูโก ซานเชซต่อไป

219
00:13:22,010 --> 00:13:23,637
เสียงอะไรน่ะ

220
00:13:23,720 --> 00:13:25,389
ไม่รู้ แต่ว่า…

221
00:13:25,722 --> 00:13:27,182
ฟังดูแล้ว มันเหมือนมาจาก…

222
00:13:27,266 --> 00:13:28,809
อนาคต

223
00:13:28,892 --> 00:13:31,061
เหมือนกับว่าอีกหลายปีต่อจากนี้

224
00:13:31,436 --> 00:13:33,355
มีคนกำลังเล่าเรื่องราวของช่วงเวลานี้อยู่

225
00:13:33,647 --> 00:13:36,692
แต่หลานชายไร้มารยาทของเขา
ไม่ปิดเสียงโทรศัพท์…

226
00:13:38,527 --> 00:13:40,863
โอเค รู้แล้ว ผมขอโทษ

227
00:13:42,239 --> 00:13:43,282
เฮ้ แม่ครับ

228
00:13:43,365 --> 00:13:45,826
เฮ้ ลูกลืมส่งข้อความหาแม่ตอนไปถึงที่นู่น

229
00:13:45,909 --> 00:13:47,661
ขอโทษครับ ลุงแม็กซิโมเพิ่งบอกผม

230
00:13:47,744 --> 00:13:50,205
เรื่องที่แม่เคยทะเลาะกับคุณยายซะใหญ่โต

231
00:13:50,289 --> 00:13:52,082
และใช้ชีวิตแสนสบายอยู่ที่รีสอร์ตวันนึง

232
00:13:52,875 --> 00:13:54,877
ลุงของลูกไม่เคยเล่าเรื่องตามความจริงเลย

233
00:13:54,960 --> 00:13:57,796
เฮ้ย บางทีฉันก็เล่าตามจริงนะ

234
00:13:57,880 --> 00:14:02,176
ใช่ แม่สนุกตอนอยู่รีสอร์ตก็จริง
แต่แม่ก็มีเรื่องให้คิดเยอะมาก

235
00:14:02,259 --> 00:14:07,139
อันที่จริงตอนแม่อยู่ที่นั่น
มีส่วนนึงที่แม่ไม่เคยบอกใครมาก่อน

236
00:14:07,222 --> 00:14:11,226
คืองี้ แม่เอาแต่คิดวนอยู่ในหัว
ถึงเรื่องที่แม่ทะเลาะกับคุณยาย

237
00:14:11,935 --> 00:14:15,814
และคุณยายถามว่า
แม่แน่ใจได้ไงว่าแม่ไม่ได้ชอบผู้ชาย

238
00:14:15,898 --> 00:14:17,691
ถ้าแม่ไม่เคยลองมาก่อน

239
00:14:17,774 --> 00:14:20,986
คุณยายคิดถูกรึเปล่านะ
มันเป็นแค่ความชอบชั่วคราวไหม

240
00:14:21,069 --> 00:14:24,364
และการได้เจอผู้ชายที่ใช่
จะทำให้แม่เปลี่ยนใจไหม

241
00:14:36,210 --> 00:14:40,881
นั่นคือตอนที่แม่ตัดสินใจว่า
ถ้าจะมีสถานที่นึงให้เจอผู้ชายสักคนละก็

242
00:14:40,964 --> 00:14:43,967
ที่นั่นคือลาส โคลินาสนี่แหละ

243
00:15:03,529 --> 00:15:04,988
ไงจ๊ะ มามาซิตา

244
00:15:07,241 --> 00:15:08,700
- แหวะ!
- แหวะ!

245
00:15:11,912 --> 00:15:15,499
ขอโทษที่เธอต้องเห็นอะไรแบบนั้น
บางทีผู้ชายก็น่าขยะแขยง

246
00:15:15,958 --> 00:15:19,586
จริงด้วย ยังไม่เจอคนไหนที่เป็นข้อยกเว้นเลย

247
00:15:19,670 --> 00:15:22,214
งั้นฉันขอแนะนำตัวเองก่อน

248
00:15:22,297 --> 00:15:23,924
ฉันชื่อแดเนียล

249
00:15:24,967 --> 00:15:27,052
ลูกความโทรมา เดี๋ยวแม่โทรกลับนะ

250
00:15:27,135 --> 00:15:28,136
เดี๋ยวสิ เฮ้ เฮ้ๆ

251
00:15:28,637 --> 00:15:31,223
ใครกันแน่เป็นคนเล่าเรื่องที่ใช้ไม่ได้

252
00:15:32,850 --> 00:15:35,060
ยังไงก็เถอะ กลับไปต่อที่คลับ…

253
00:15:35,143 --> 00:15:37,980
ทำไมเราไม่กลับไปที่ร้านอาหาร
แล้วกินมื้อดึกกันล่ะ

254
00:15:38,063 --> 00:15:40,983
เอาสิ ฉันอาจจะใช้โทรศัพท์ของร้าน
โทรหาลอเรนาด้วยก็ได้

255
00:15:41,066 --> 00:15:42,526
ฉันมั่นใจว่าเธอยังไม่นอน

256
00:15:42,609 --> 00:15:45,320
ไม่ได้ ฉันต้องช่วยนาย จำได้ไหม

257
00:15:45,863 --> 00:15:49,199
งั้น… ฉันต้องไม่โทรหาลอเรนา
นายจะได้มีเวลาช่วยฉัน

258
00:15:49,283 --> 00:15:51,994
ให้รู้สึกดีขึ้นจากการคิดถึงลอเรนาใช่ไหม

259
00:15:52,077 --> 00:15:54,454
ถูกเผง ตอนนี้ฉันเป็นเมโมให้นายอยู่

260
00:15:54,538 --> 00:16:00,919
ฉันรู้ ฉันแค่ไม่แน่ใจที่นายเป็นฉันให้ฉัน
มันเหมือนกับที่ฉันเป็นฉันให้นาย

261
00:16:02,504 --> 00:16:04,423
ทุกอย่างโอเคไหม แม็กซิโม

262
00:16:04,631 --> 00:16:06,008
แหงอยู่แล้ว

263
00:16:06,091 --> 00:16:07,801
เราจะยอมแพ้ไม่ได้

264
00:16:08,135 --> 00:16:10,637
อือ แต่ฉันยอมแพ้ เจอกันพรุ่งนี้นะ

265
00:16:14,224 --> 00:16:16,310
โอเค กลับมาแล้ว แม่เล่าถึงไหนแล้วนะ

266
00:16:16,393 --> 00:16:20,439
เฮ้ย เธอจะมาขัดจังหวะฉันไม่ได้
ฮิวโกอยากฟังเรื่องของฉัน

267
00:16:20,522 --> 00:16:23,275
ล้อเล่นรึเปล่า แม่ผมเคยแอ๊วผู้ชายนะ

268
00:16:23,358 --> 00:16:24,860
ผมอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

269
00:16:24,943 --> 00:16:25,944
หักหลังกันนี่หว่า

270
00:16:26,028 --> 00:16:30,115
แดเนียลกับแม่ใช้เวลาด้วยกันทั้งวัน

271
00:16:30,199 --> 00:16:35,329
เขาทั้งฉลาด ตลก และเขาเห็นด้วยกับแม่
ในทุกๆ อย่างที่แม่สนใจเลย

272
00:16:35,621 --> 00:16:38,290
ฉันแค่รู้สึกว่าแม่ที่อยู่บ้าน
ควรได้รับเงินอุดหนุนเหมือนกัน

273
00:16:38,665 --> 00:16:40,125
ใช่

274
00:16:40,542 --> 00:16:42,294
ในเรื่อง "รุ่งอรุณแห่งความตาย"
พวกเขาวิ่งหนีซอมบี้

275
00:16:42,377 --> 00:16:45,047
แต่ฆาตกรตัวจริงในหนังคือระบอบทุนนิยม

276
00:16:45,589 --> 00:16:46,507
ใช่

277
00:16:47,674 --> 00:16:51,094
พอสซัมดูเหมือนปีศาจตัวจิ๋ว และฉันเกลียดพวกมัน

278
00:16:51,386 --> 00:16:52,763
ใช่

279
00:16:52,846 --> 00:16:55,265
เออๆ เขาเกลียดพอสซัม แมนมาก

280
00:16:55,349 --> 00:16:56,808
ยังไงก็เถอะ กลับมาเรื่องแชด

281
00:16:59,436 --> 00:17:00,354
สอง สาม

282
00:17:00,437 --> 00:17:01,480
เฮ้

283
00:17:01,563 --> 00:17:03,899
หนึ่ง สอง สาม หนึ่ง สอง สาม

284
00:17:03,982 --> 00:17:05,233
ไถ ไถ

285
00:17:05,817 --> 00:17:08,403
- เย่!
- เยี่ยม หนึ่ง สอง สาม

286
00:17:08,487 --> 00:17:10,239
หมุน สวยมาก

287
00:17:10,321 --> 00:17:12,406
หนึ่ง สอง สาม ใช้ได้เลย

288
00:17:12,491 --> 00:17:14,492
- สอง สาม หนึ่ง สอง สาม
- ใช่

289
00:17:14,576 --> 00:17:16,369
โว้ว! ผมทำได้

290
00:17:17,496 --> 00:17:20,165
เย่! นายทำได้แล้ว

291
00:17:20,249 --> 00:17:22,876
- ผมทำได้
- ฉันรู้สึกถึงความมั่นใจในการเต้นของนาย

292
00:17:22,960 --> 00:17:26,213
- นายเป็นคนนำแล้ว
- ว่าแล้วเชียว ผมเต้นซัลซาได้

293
00:17:26,296 --> 00:17:29,800
ไม่ได้ใกล้เคียงเลย
แต่ว่า เอ่อ ตอนนี้นายเต้นได้ห่วยน้อยลงหน่อย

294
00:17:32,469 --> 00:17:33,971
"เต้นได้ห่วยน้อยลงหน่อย"

295
00:17:34,680 --> 00:17:35,681
ชอบแฮะ

296
00:17:35,764 --> 00:17:39,142
ยังไงก็ช่าง คืนของแม่กับแดเนียลก็ดำเนินต่อไป

297
00:17:39,685 --> 00:17:41,854
เหมือนหนังโรแมนติกไม่มีผิด

298
00:17:41,937 --> 00:17:44,940
ซาร่า ฉันไม่เคยเจอใครเหมือนเธอเลย

299
00:17:45,566 --> 00:17:47,818
เธอมั่นใจในตัวเอง

300
00:17:47,901 --> 00:17:49,528
เธอตลกดี

301
00:17:49,862 --> 00:17:51,780
ดวงตาเธอเหมือนดวงอาทิตย์ตก

302
00:17:52,406 --> 00:17:53,657
ซาร่า

303
00:17:54,074 --> 00:17:55,117
ไม่ต้องสงสัยเลย

304
00:17:55,534 --> 00:17:58,996
ว่าเธอคือคนที่ฉลาดที่สุดในครอบครัวเธอ…

305
00:17:59,079 --> 00:18:01,373
- เขาไม่ได้พูดงั้นซะหน่อย
- นายรู้ได้ไง

306
00:18:01,456 --> 00:18:03,417
ทำไมเธอต้องกุเรื่องด้วยล่ะ

307
00:18:03,500 --> 00:18:06,545
ครึ่งนึงที่นายเล่าให้ฮิวโกฟังก็เป็นเรื่องโกหก

308
00:18:06,962 --> 00:18:09,298
แปลว่าเธอยอมรับแล้ว
ว่าอีกครึ่งนึงที่ฉันเล่าเป็นเรื่องจริง

309
00:18:09,381 --> 00:18:11,341
ไม่ใช่เรื่องที่น่าภูมิใจซะหน่อย

310
00:18:11,425 --> 00:18:13,302
ช่างเถอะ อย่างที่บอก

311
00:18:14,595 --> 00:18:17,681
เราจ้องตากันและกัน

312
00:18:19,808 --> 00:18:23,228
แล้วมันก็เกิดขึ้น

313
00:18:38,118 --> 00:18:40,412
ตอนนี้ทุกอย่างดูสมเหตุสมผลแล้ว

314
00:18:40,871 --> 00:18:43,040
ใช่ ฉันก็รู้สึกแบบเดียวกัน

315
00:18:43,665 --> 00:18:45,042
ฉันรู้ว่าเราเพิ่งรู้จักกัน

316
00:18:45,125 --> 00:18:46,668
และคนอื่นจะบอกว่าเราบ้า…

317
00:18:47,044 --> 00:18:48,170
แต่ฉันไม่สนใจ…

318
00:18:48,712 --> 00:18:49,588
ว่าไงนะ

319
00:18:49,671 --> 00:18:52,007
โว้ว ทำอะไรของนาย ไม่เอา

320
00:18:52,549 --> 00:18:54,885
นายเป็นคนที่ยอดเยี่ยมนะ ฉันพูดจริง

321
00:18:55,469 --> 00:18:57,262
อย่ารู้สึกแย่หรืออะไรนะ แต่ว่า…

322
00:18:57,554 --> 00:19:00,724
ฉันไม่อยากจูบผู้ชายอีกเลยในชีวิตนี้

323
00:19:04,603 --> 00:19:06,522
ฟังแล้วต้องรู้สึกยังไงเนี่ยเรา

324
00:19:08,106 --> 00:19:10,943
แล้วแม่ก็เข้าใจว่าทำไมตอนอยู่โรงเรียนประถม

325
00:19:11,026 --> 00:19:13,820
แม่ไม่เคยอยากเล่นเกมพ่อแม่ลูกกับเด็กผู้ชาย

326
00:19:13,904 --> 00:19:16,532
ทำไมเพื่อนแม่ทุกคนถึงชอบจอห์น ทราโวลตา

327
00:19:16,615 --> 00:19:19,243
ส่วนแม่หยุดมองโอลิเวีย นิวตัน-จอห์นไม่ได้

328
00:19:20,035 --> 00:19:23,747
หลายครั้งที่แม่คิดว่าแม่มีบางอย่างผิดปกติ

329
00:19:24,248 --> 00:19:26,250
ตอนนี้ทุกอย่างมันลงล็อกแล้ว

330
00:19:26,333 --> 00:19:29,253
ในที่สุดแม่ก็มั่นใจถึงตัวตนของตัวเอง

331
00:19:29,336 --> 00:19:31,797
เออๆ ช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดในชีวิตเธอแล้ว

332
00:19:31,880 --> 00:19:32,881
ช่างเถอะ กลับมาเรื่องของลุง

333
00:19:33,382 --> 00:19:37,302
ตอนนี้ที่นี่เหลือแต่พวกคนกากๆ
เรากลับบ้านไม่ได้รึไง

334
00:19:37,386 --> 00:19:41,265
ไม่ได้ เดี๋ยวฮูโก ซานเชซก็มาแล้ว
เราแค่ต้องอดทนอีกนิด

335
00:19:41,348 --> 00:19:43,725
แล้วไหนล่ะคนกาก ชี้ให้ฉันเห็นสักคนซิ

336
00:19:43,809 --> 00:19:45,811
หวัดดีหนุ่มๆ

337
00:19:45,894 --> 00:19:46,895
เฮกเตอร์

338
00:19:46,979 --> 00:19:50,023
แปลกใจจังที่พวกนายมีปัญญาเที่ยวคลับนี้

339
00:19:50,107 --> 00:19:52,442
พวกเขาเสิร์ฟเครื่องดื่มที่แพงที่สุดในอากาปุลโก

340
00:19:52,526 --> 00:19:55,946
ถ้าพวกเขารู้ว่าเราทำงานที่ลาส โคลินาส
เราจะได้ดื่มฟรี

341
00:19:57,698 --> 00:20:01,159
แหงสิ ฉันรู้อยู่แล้ว

342
00:20:01,243 --> 00:20:02,953
แล้วคุณมาทำอะไรที่นี่เหรอ

343
00:20:03,036 --> 00:20:07,499
ไม่มีอะไรหรอก มาดูสาวน่ะ

344
00:20:10,169 --> 00:20:12,379
อันที่จริงฉันขอสารภาพอะไรหน่อยได้ไหม

345
00:20:13,088 --> 00:20:15,299
ฉันพยายามจะลืมใครบางคนอยู่

346
00:20:16,300 --> 00:20:17,759
คนที่หักอกฉัน

347
00:20:18,135 --> 00:20:21,013
ฉันรู้ว่าภายนอกฉันดูร่าเริงดี แต่ลึกๆ ข้างในนี่สิ

348
00:20:21,096 --> 00:20:24,558
ฉันก็แค่หนุ่มน่าสงสารที่อยากรักใครสักคน
และเป็นคนที่ถูกรัก

349
00:20:26,643 --> 00:20:28,520
- โทษที เสียงดังมาก คุณว่าไงนะ
- เราไม่ได้ยินเลย

350
00:20:28,604 --> 00:20:29,605
อ้อ เปล่าๆ ไม่มีอะไร

351
00:20:29,688 --> 00:20:31,481
ฉันบอกว่าฉันมาเหล่สาวน่ะ

352
00:20:31,565 --> 00:20:33,817
คืนนี้เริ่มกร่อยแล้ว เรากลับกันได้รึยัง

353
00:20:33,901 --> 00:20:35,235
ยัง อยู่ก่อนเถอะนะ

354
00:20:35,319 --> 00:20:37,529
ฉันอุดอู้อยู่ในห้องทำงานแคบๆ ตัวคนเดียวทั้งวัน

355
00:20:37,613 --> 00:20:40,365
ไม่ได้เจอแสงแดดและผู้คน

356
00:20:40,449 --> 00:20:43,118
ขอร้องล่ะ… อยู่เถอะนะ ฉันเหงา

357
00:20:44,661 --> 00:20:46,038
- อะไรนะ
- พูดดังๆ หน่อย

358
00:20:46,121 --> 00:20:47,581
อ้อ เปล่าๆ ไม่มีอะไร

359
00:20:47,664 --> 00:20:49,917
อยู่ก่อนสิ ปาร์ตี้เพิ่งเริ่มเอง

360
00:20:51,710 --> 00:20:55,547
เพลงนี้เจ๋งแฮะ มาเต้นเร็ว

361
00:21:23,617 --> 00:21:26,703
ขอโทษที่เอาแต่สูดน้ำมูก ฉันปวดกราม
และไม่เคยรู้สึกสดชื่นแบบนี้เลย พวกนายฟังนะ

362
00:21:26,787 --> 00:21:30,040
แวะมาหาฉันที่ออฟฟิศได้ตลอด
ไม่ว่าพวกนายต้องการอะไร ฉันพูดจริง

363
00:21:30,123 --> 00:21:32,251
นี่คือกฎของสามหนุ่มสามมุม
เพราะเราคือสามหนุ่มสามมุม

364
00:21:32,543 --> 00:21:34,127
เราคืออะไร ว่าไง

365
00:21:34,211 --> 00:21:35,462
สามหนุ่มสามมุมแหงอยู่แล้ว

366
00:21:35,546 --> 00:21:39,341
เฮ้ พวกนายชอบดูหนังไหม
ถ้าเราตั้งชมรมหนังล่ะ ชมรมหนังสามหนุ่มสามมุม

367
00:21:39,424 --> 00:21:40,717
ห้ามปฏิเสธนะ ห้ามเลย

368
00:21:40,801 --> 00:21:45,889
เราต้องดูเรื่อง "เส้นทางมนุษย์"
เรื่องนี้โคตรเศร้าเลย

369
00:21:49,309 --> 00:21:51,186
เฮ้ ดีพี

370
00:21:51,270 --> 00:21:53,897
แค่อยากมาขอบคุณที่สอนผมเมื่อคืน

371
00:21:53,981 --> 00:21:55,148
ด้วยความยินดี

372
00:21:55,232 --> 00:21:58,443
รู้อะไรไหม ถูกของคุณ
ผมปล่อยให้คนอื่นนำผมมาตลอด

373
00:21:59,069 --> 00:22:00,779
แต่คุณแสดงให้ผมเห็นถึงวิธีเป็นผู้นำ

374
00:22:00,863 --> 00:22:03,240
ดีใจนะที่นายได้บทเรียนชีวิตเรื่องนั้น

375
00:22:03,824 --> 00:22:06,243
ชีวิตเหรอ ผมพูดเรื่องเต้นต่างหาก

376
00:22:09,955 --> 00:22:11,874
โอ้โฮเฮ้ย มันคือบทเรียนชีวิตนี่นา

377
00:22:11,957 --> 00:22:14,543
อย่างที่ทำงานนี่ ผม…

378
00:22:15,419 --> 00:22:18,297
"รีสอร์ต" อยากให้สิ่งต่างๆ
เป็นแบบเฉพาะเจาะจง

379
00:22:18,380 --> 00:22:22,676
แต่ผมน่าจะต่อต้าน
สิ่งที่ "รีสอร์ต" ต้องการให้มากขึ้น

380
00:22:22,759 --> 00:22:24,928
อ้อ ใช่ "รีสอร์ต"

381
00:22:26,180 --> 00:22:29,349
ฉันพยายามหาเวลาหยุดงานเพื่อไปเยี่ยมลูก

382
00:22:29,892 --> 00:22:33,270
แต่ "รีสอร์ต" ไม่อนุญาต

383
00:22:33,353 --> 00:22:36,190
ลูกคุณเสียโอกาสเลย
หวังว่าคุณจะได้เจอเขาเร็วๆ นี้นะ

384
00:22:36,273 --> 00:22:38,317
ขอบใจ แชด ฉันก็หวังว่างั้น

385
00:22:41,862 --> 00:22:43,614
- "รีสอร์ต" หมายถึงแม่ผม…
- รู้แล้ว แชด

386
00:22:44,489 --> 00:22:45,532
คุณเข้าใจผมดีจัง

387
00:22:51,455 --> 00:22:56,502
แม็กซิโม ฉันเหนื่อยมาก
ไม่อยากเชื่อเลยว่าเมื่อคืนฉันไม่ได้กลับบ้าน

388
00:22:56,585 --> 00:22:59,588
ข่าวดีก็คือฮูโก ซานเชซต้องไปที่นั่นคืนนี้แน่นอน

389
00:22:59,671 --> 00:23:01,215
คืนออกแรดของหนุ่มๆ

390
00:23:01,298 --> 00:23:03,091
- คืนออกแรดของหนุ่มๆ
- นี่นายยังเป็นฉันให้ฉันอยู่เหรอ

391
00:23:03,175 --> 00:23:04,301
ถ้าเป็นงั้นละก็

392
00:23:05,219 --> 00:23:07,221
ฉันนี่เป็นคนที่โคตรน่ารำคาญเลย

393
00:23:08,138 --> 00:23:09,014
ไงจ๊ะ

394
00:23:09,932 --> 00:23:12,226
คุณต้องไม่เชื่อแน่ว่าเมื่อคืนนี้ใครไปที่ลา มาเรอา

395
00:23:12,976 --> 00:23:14,520
ฮูโก ซานเชซ

396
00:23:15,395 --> 00:23:16,688
หลังจากฉันทิ้งคุณไว้ที่คลับ

397
00:23:16,939 --> 00:23:18,524
ฉันแวะไปหาอะไรกิน แล้วเขาก็อยู่ที่นั่น

398
00:23:19,274 --> 00:23:20,192
ล้อเล่นรึเปล่า

399
00:23:21,985 --> 00:23:27,241
ถ้าเมื่อคืนเรากลับกันเหมือนที่ฉันอยากกลับ

400
00:23:27,824 --> 00:23:29,785
ฉันคงได้เจอฮูโก ซานเชซสินะ

401
00:23:31,537 --> 00:23:32,371
เขาเป็นไง นิสัยดีไหม

402
00:23:32,454 --> 00:23:33,288
ดี แต่ว่า…

403
00:23:33,372 --> 00:23:34,456
นายทำงี้ได้ไง

404
00:23:34,540 --> 00:23:35,832
ฉันแค่พยายามทำให้นายรู้สึกดีขึ้น

405
00:23:35,916 --> 00:23:37,125
นายเศร้าเรื่องลอเรนาอยู่…

406
00:23:37,209 --> 00:23:38,919
ตอนนี้ฉันไม่ได้เศร้า แม็กซิโม

407
00:23:39,211 --> 00:23:40,504
ตอนนี้ฉันโกรธ

408
00:23:40,712 --> 00:23:42,548
เพราะฉันไม่ได้เจอฮูโก ซานเชซ

409
00:23:42,631 --> 00:23:43,799
ไม่ได้คุยกับลอเรนาด้วย

410
00:23:44,091 --> 00:23:46,927
แถมเรายังต้องเต้นกับเฮกเตอร์ทุเรศนั่น

411
00:23:47,553 --> 00:23:49,388
ทำไมนายไม่ยอมให้เรากลับบ้าน

412
00:23:51,056 --> 00:23:52,474
เพราะฉันกลับบ้านไม่ได้น่ะสิ

413
00:23:53,559 --> 00:23:55,227
มันรู้สึกไม่เหมือนบ้านอีกต่อไปแล้ว

414
00:23:56,061 --> 00:23:57,563
ซาร่ากับแม่ฉันทะเลาะกันใหญ่โต

415
00:23:57,646 --> 00:23:58,480
ซาร่าออกจากบ้านไป…

416
00:23:58,897 --> 00:24:01,692
ครอบครัวฉันกำลังแตกแยก
และฉันแก้ไขอะไรไม่ได้

417
00:24:23,463 --> 00:24:25,591
ตั้งแต่พ่อฉันตาย ฉันก็รู้สึกว่า

418
00:24:26,341 --> 00:24:29,845
"โอเค แม็กซิโม ตอนนี้เป็นหน้าที่ของนาย
ที่ต้องดูแลครอบครัวให้ปลอดภัย"

419
00:24:31,513 --> 00:24:32,973
เหยียดเพศ

420
00:24:33,557 --> 00:24:34,600
แต่น่ารักดี

421
00:24:35,893 --> 00:24:38,312
ฉันไม่อยากกลับบ้าน
เพราะมันย้ำเตือนว่าฉันล้มเหลว

422
00:24:38,979 --> 00:24:41,190
ไม่นะ แม็กซิโม นายล้มเหลวตรงไหน

423
00:24:42,191 --> 00:24:45,027
แม่กับน้องสาวนาย
รักกันมากเกินกว่าจะปล่อยให้จบแบบนี้

424
00:24:45,444 --> 00:24:50,616
จริง บางทีสิ่งต่างๆ ก็ต้องแตกหักกันไปก่อน
แล้วค่อยกลับมาแข็งแกร่งกว่าเดิม

425
00:24:50,699 --> 00:24:53,327
นายแค่ต้องอยู่เคียงข้างพวกเขาต่อไป

426
00:24:54,995 --> 00:24:56,955
พวกนายจะแก้ไขปัญหานี้ได้แน่

427
00:24:57,456 --> 00:24:59,917
ท้ายที่สุดแล้ว นายทำได้ทุกอย่าง

428
00:25:00,626 --> 00:25:04,254
พวกนายคือแม็กซิโม ซาร่า และโนรา กาญาร์โด

429
00:25:06,048 --> 00:25:07,591
นี่นายเป็นเมโมให้ฉันอีกแล้วเหรอ

430
00:25:07,674 --> 00:25:09,968
มันอยู่ในสายเลือดฉันเลยแหละ

431
00:25:10,469 --> 00:25:12,804
แต่เธอก็เป็นเมโมฝึกหัดที่ดีมากๆ เหมือนกัน

432
00:25:14,181 --> 00:25:15,182
ขอบคุณนะ

433
00:25:16,642 --> 00:25:19,770
- ฉันขอโทษที่เราไม่ได้เจอฮูโก ซานเชซ
- ไม่เป็นไร

434
00:25:20,896 --> 00:25:25,567
บอกไว้ก่อนเลย เขานิสัยดีสุดๆ อันที่จริงนะ…

435
00:25:28,862 --> 00:25:30,948
ฉันได้ลายเซ็นของฮูโก ซานเชซเหรอเนี่ย

436
00:25:31,573 --> 00:25:34,159
ขอโทษที ฉันน่าจะใช้ผ้าเช็ดปากแผ่นที่สะอาดๆ

437
00:25:34,243 --> 00:25:36,411
ผ้าเช็ดปากที่เขาใช้ด้วยเหรอ

438
00:25:37,996 --> 00:25:39,748
นี่ฉันจูบฮูโก ซานเชซ

439
00:25:39,831 --> 00:25:41,542
เขารสชาติเหมือนโมเลเหรอเนี่ย

440
00:25:42,292 --> 00:25:43,293
โปโซเลต่างหาก

441
00:25:48,340 --> 00:25:49,550
เฮ้ ฮูเลีย

442
00:25:49,633 --> 00:25:51,176
เฮ้ ซาร่า ว่าไง

443
00:25:51,260 --> 00:25:54,346
พอจะมีทางให้ฉันอยู่ต่ออีกสักสองสามวัน…

444
00:25:54,721 --> 00:25:55,556
หรือสัปดาห์…

445
00:25:55,639 --> 00:25:56,723
ที่โรงแรมนี้ไหม

446
00:25:56,807 --> 00:26:00,227
ไม่ต้องเป็นห้องสวีทก็ได้
แต่ได้เตียงคิงไซซ์ก็ดีเหมือนกัน

447
00:26:00,811 --> 00:26:03,689
ขอโทษจริงๆ ฉันบอกเธอแล้ว
ว่าทุกห้องจะเริ่มมีการปรับปรุงวันนี้

448
00:26:04,106 --> 00:26:04,940
แน่ใจนะ

449
00:26:05,399 --> 00:26:09,278
ฉันนอนตรงไหนก็ได้ และฉันตัวค่อนข้างเล็ก
ให้นอนในตู้เสื้อผ้าก็ไหว

450
00:26:10,070 --> 00:26:10,904
ฟังนะ…

451
00:26:11,196 --> 00:26:13,657
ฉันยินดีให้เธอใช้โทรศัพท์ที่แผนกต้อนรับ

452
00:26:13,866 --> 00:26:16,702
เผื่อว่าเธออยากโทรหาเพื่อนหรือครอบครัวน่ะ

453
00:26:18,787 --> 00:26:21,123
เธอไม่ต้องเล่าให้ฉันฟังว่าเกิดอะไรขึ้นก็ได้
แต่ว่า…

454
00:26:21,206 --> 00:26:22,499
ถ้าเธอต้องการอะไรละก็ ฉันอยู่นี่นะ

455
00:26:23,542 --> 00:26:24,418
ฉันเป็นเลสเบี้ยน

456
00:26:30,090 --> 00:26:31,133
ว้าว

457
00:26:32,134 --> 00:26:33,760
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันพูดออกมาตรงๆ

458
00:26:36,346 --> 00:26:37,973
แต่แม่ฉันรู้เรื่องเข้า

459
00:26:38,056 --> 00:26:40,684
- และแม่คิดว่าฉันต้องตกนรก…
- ไม่นะ ไม่ๆ

460
00:26:40,767 --> 00:26:42,561
และฉันกลับไปไม่ได้ แต่ฉันไม่รู้ต้องทำยังไง

461
00:26:42,644 --> 00:26:45,189
เพราะฉันกลัวที่ต้องบอกคนอื่น
แล้วฉันจะไปอยู่ที่ไหนล่ะเนี่ย…

462
00:26:45,272 --> 00:26:46,231
ซาร่าๆ

463
00:26:47,024 --> 00:26:48,358
เธออยู่กับฉันก็ได้

464
00:26:51,695 --> 00:26:52,905
- ว่าไงนะ
- ใช่

465
00:26:53,155 --> 00:26:57,451
เธอไปอยู่ที่อะพาร์ตเมนต์ฉันได้
นานเท่าที่ต้องการเลย ฉันพูดจริง

466
00:26:59,036 --> 00:26:59,912
แน่ใจนะ

467
00:27:02,372 --> 00:27:05,876
แม่ฉันสอนว่าผู้หญิงควรช่วยเหลือกันและกัน

468
00:27:06,418 --> 00:27:08,212
และเธอไม่ควรเผชิญเรื่องนี้เพียงลำพัง

469
00:27:09,004 --> 00:27:10,214
ฉันอยู่ข้างเธอนะ

470
00:27:12,049 --> 00:27:13,008
ตายจริง… ขอบคุณค่ะ

471
00:27:14,218 --> 00:27:15,844
ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย ฉันสัญญา

472
00:27:17,930 --> 00:27:19,223
ว้าว

473
00:27:19,932 --> 00:27:22,559
ฉันนึกว่าเธอสนุกสุดเหวี่ยงอยู่ที่รีสอร์ตซะอีก

474
00:27:23,477 --> 00:27:28,273
ถึงนายจะไม่รู้เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น…

475
00:27:32,194 --> 00:27:35,072
แต่นายก็ยังทำตามที่เมโมบอกให้ทำ

476
00:27:43,497 --> 00:27:45,499
นายคอยอยู่เคียงข้างเราทั้งสองคนเสมอ

477
00:27:50,170 --> 00:27:52,631
เอาละ แม่ต้องไปเหวี่ยงใส่อัยการเขตก่อน

478
00:27:52,714 --> 00:27:53,966
แม่รักลูกนะ เจ้าตัวเล็ก

479
00:27:54,049 --> 00:27:56,218
- ผมก็รักแม่ครับ
- บาย ซาราเป

480
00:27:56,969 --> 00:27:58,053
บาย

481
00:28:07,813 --> 00:28:09,022
โอเค ไปกันเถอะ

482
00:28:10,357 --> 00:28:12,985
ทุกอย่างย้อนไปยังคำพูดที่อิซาเบลบอกลุง

483
00:28:13,527 --> 00:28:17,197
บางทีสิ่งต่างๆ ก็ต้องแตกหักกันไปก่อน
แล้วค่อยกลับมาแข็งแกร่งกว่าเดิม

484
00:28:17,281 --> 00:28:20,701
เพียงเพราะบางสิ่งมันดูเลวร้ายตอนนี้
ไม่ได้แปลว่ามันจะดีขึ้นไม่ได้

485
00:28:21,368 --> 00:28:24,580
เหมือนกับ… หลานพร้อมฟังคำเปรียบเปรยรึยัง

486
00:28:25,998 --> 00:28:28,417
เหมือนกับท่าจอดเรือแห่งนี้ไง

487
00:28:31,086 --> 00:28:34,715
พื้นที่ทั้งหมดเคยเป็นเหมือนตรงจุดแรกที่เราเห็น

488
00:28:35,757 --> 00:28:39,094
หลังจากที่ลุงประสบความสำเร็จ
ลุงก็อยากมอบอะไรคืนบ้าง

489
00:28:40,262 --> 00:28:41,388
ว้าว

490
00:28:41,972 --> 00:28:43,223
ฝีมือลุงเหรอเนี่ย

491
00:28:43,307 --> 00:28:44,516
ใช่

492
00:28:44,600 --> 00:28:46,977
นี่คือสิ่งแรกที่ลุงทำหลังจากลุงรวย

493
00:28:47,060 --> 00:28:48,729
ไว้ลุงค่อยเล่าต่อบนเรือนะ

494
00:28:49,897 --> 00:28:52,107
- มัน… มันเจ๋งใช้ได้เลย
- ใช่

495
00:28:52,649 --> 00:28:56,737
ตอนต่อไปของเรื่องใช่ตอนที่แม่กลับมาบ้านไหม

496
00:28:56,820 --> 00:28:57,863
ก็อยากให้เป็นงั้นอยู่หรอก

497
00:28:58,488 --> 00:28:59,573
ตอนนั้นลุงยังไม่รู้

498
00:28:59,656 --> 00:29:03,243
แต่ปัญหาที่ด่วนกว่านั้น
กำลังจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างไป

499
00:29:06,455 --> 00:29:11,668
แม็กซิโม กาญาร์โด
ดีใจจังที่ได้เจอกันอีก เพื่อนสุดหล่อของฉัน

500
00:29:11,752 --> 00:29:14,004
เข้ามาในออฟฟิศของฉันสักแป๊บสิ

501
00:29:14,338 --> 00:29:17,299
ฉันมีข้อมูลที่นายไม่อยากพลาดแน่ๆ

502
00:30:18,151 --> 00:30:20,153
คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี