1
00:00:06,333 --> 00:00:07,542
(เจ้าหน้าที่นักล่าปิศาจ)
ช่วงบ่ายของเมื่อวาน

2
00:00:07,542 --> 00:00:10,125
บริเวณอาคารเนริมะ นิชิ
ตรงหน้าสถานีขนส่งเนะริมะ

3
00:00:10,125 --> 00:00:14,583
(เกียวโต เขตเนริมะ)
มีเหตุเจ้าหน้าที่เปิดฉากปะทะการต่อสู้ครั้งใหญ่

4
00:00:14,583 --> 00:00:15,625
ตามคำเล่าของผู้ที่เห็นเหตุการณ์

5
00:00:15,625 --> 00:00:19,292
เป้าหมายไม่ได้มีแค่ปิศาจ
แต่ยังมีมนุษย์รวมอยู่ด้วย

6
00:00:19,292 --> 00:00:22,333
ส่วนรายละเอียดของสถานการณ์
ยังต้องรอการยืนยันอีกครั้ง...

7
00:00:22,333 --> 00:00:23,542
น่ารำคาญชะมัด

8
00:00:47,917 --> 00:00:49,917
เจ้าบ้านี่ เอาแอปเปิลลูกนั้นมานะ

9
00:00:49,917 --> 00:00:51,208
ข้าจะกิน

10
00:00:51,208 --> 00:00:53,208
ไม่เว้ย ทั้งหมดนี่มันของฉัน

11
00:00:53,667 --> 00:00:56,667
คนที่หนีศัตรูหางจุกตูด
ไม่สมควรจะได้กินหรอกนะ

12
00:00:56,667 --> 00:00:57,875
ข้าไม่ได้หนีสักหน่อย

13
00:00:57,875 --> 00:01:00,250
แค่หิวเลยกลับก่อนต่างหาก

14
00:01:00,250 --> 00:01:02,292
โกหกใครกัน ยัยขี้ขลาด ไก่อ่อน

15
00:01:02,292 --> 00:01:04,208
เจ้านั่นแหละโกหก

16
00:01:04,208 --> 00:01:05,375
ยัยบ้าเอ๊ย

17
00:01:05,375 --> 00:01:06,708
- ก็มาดิฟะ
- ปล่อยนะเฟ้ย

18
00:01:06,708 --> 00:01:07,583
แผนกที่ 4...

19
00:01:10,750 --> 00:01:12,917
แผนกที่ 4 มีใครรอดชีวิตบ้าง...

20
00:01:17,542 --> 00:01:19,458
ยัยตัวเล็ก ๆ ที่ชื่อโคเบนิ

21
00:01:19,458 --> 00:01:22,292
แล้วก็ไอ้หนุ่มแว่นคนนั้นก็ยังอยู่

22
00:01:22,292 --> 00:01:23,750
แต่เขาขอลาออกจากการเป็นเจ้าหน้าที่แล้ว

23
00:01:30,708 --> 00:01:33,667
คุณมากิมะเรียกหาฉันกับพาวเวอร์
ขอตัวก่อนนะ

24
00:01:34,292 --> 00:01:36,625
ข้าแค่แวะมากินผลไม้เยี่ยมไข้ก็เท่านั้น

25
00:01:44,750 --> 00:01:47,625
ฉันจะเหลือแอปเปิลไว้ให้นายสักลูกแล้วกัน

26
00:01:48,250 --> 00:01:49,000
ไปนะ

27
00:02:21,458 --> 00:02:23,125
คำสาป...

28
00:02:23,125 --> 00:02:24,833
ฉันยังเหลืออายุขัยอีกกี่ปี

29
00:02:29,125 --> 00:02:30,625
สองปี...

30
00:03:41,708 --> 00:03:44,750
กะกลับมาเอาหนังสือการ์ตูนที่ลืมไว้ในห้อง
แต่ดันมาได้ยินหมอนั่นร้องไห้ซะได้

31
00:03:47,292 --> 00:03:49,542
เขาก็ควรจะร้องอยู่หรอกนะ

32
00:03:49,542 --> 00:03:52,458
เห็นว่าเพื่อนร่วมงานตายกันเกือบหมด

33
00:03:52,458 --> 00:03:54,625
รวมทั้งคู่หูอย่างฮิเมโนะด้วย..

34
00:04:06,250 --> 00:04:08,792
แต่ทำไมเราไม่เห็นรู้สึก
อยากจะร้องไห้สักแอะเลยล่ะ

35
00:04:11,958 --> 00:04:14,625
ตอนโปจิตะตาย เรารู้สึกเศร้าจริง ๆ นะ

36
00:04:18,000 --> 00:04:20,042
แต่กับตอนที่ฮิเมโนะตาย...

37
00:04:23,208 --> 00:04:26,708
ทั้ง ๆ ที่ยัยนั่นคือ
คนแรกที่ยอมเป็นเพื่อนกับเรา

38
00:04:26,708 --> 00:04:28,375
นี่เราเลือดเย็นเกินไปหรือเปล่านะ

39
00:04:29,458 --> 00:04:31,542
แล้วถ้าพาวเวอร์ตาย เราจะร้องไห้หรือเปล่า

40
00:04:33,292 --> 00:04:34,792
ก็คงไม่หรอก

41
00:04:35,542 --> 00:04:37,958
แล้วถ้าหมอนั่นตายล่ะ

42
00:04:37,958 --> 00:04:39,417
ก็คงไม่ร้องหรอกน่า

43
00:04:42,167 --> 00:04:44,250
ถ้าหากวันไหนคุณมากิมะตายขึ้นมา...

44
00:04:52,917 --> 00:04:55,417
ถ้าคุณมากิมะตาย...

45
00:04:55,417 --> 00:04:57,667
ก็คงรู้สึกเศร้าอยู่พักนึงละมั้ง

46
00:04:57,667 --> 00:05:00,708
แต่หลังจากนั้นสักสามวัน
คงกลับมาใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตามเดิม

47
00:05:01,417 --> 00:05:06,792
ขอแค่มีอาหารสามมื้อ มีที่ให้นอน
มีน้ำให้อาบน้ำ มันก็ดีสุด ๆ แล้ว

48
00:05:11,667 --> 00:05:13,708
ไม่ใช่แค่หัวใจ

49
00:05:13,708 --> 00:05:16,167
แต่นี่เราสูญเสีย...
ความรู้สึกของมนุษย์ไปด้วยเหรอ

50
00:05:21,167 --> 00:05:23,958
ช่างเถอะ
ไม่เห็นต้องคิดเรื่องพรรค์นั้นเลย

51
00:05:25,292 --> 00:05:28,708
คิดอะไรแย่ ๆ ก็มีแต่จะทำให้เซ็งเปล่า ๆ

52
00:05:28,708 --> 00:05:31,000
รีบไปหาคุณมากิมะกันเถอะ

53
00:05:31,000 --> 00:05:32,458
แค่คิดก็เซ็งแล้ว

54
00:05:37,667 --> 00:05:38,792
ขออนุญาตค่ะ

55
00:05:41,708 --> 00:05:42,667
สวัสดีครับ

56
00:05:43,917 --> 00:05:45,417
นายกำลังร้องไห้อยู่เหรอ

57
00:05:45,417 --> 00:05:46,917
พวกเราออกไปรอข้างนอกก่อนดีหรือเปล่า

58
00:05:47,500 --> 00:05:49,125
พวกนายเป็นใครกัน

59
00:05:49,958 --> 00:05:55,792
คุณมากิมะขอให้พวกเราเดินทางจากเกียวโตมา
ช่วยให้คำแนะนำกับหน่วยพิเศษแผนกที่ 4 น่ะ

60
00:05:55,792 --> 00:05:57,875
ขอแอปเปิลลูกนั้นได้ไหม

61
00:06:00,583 --> 00:06:01,833
แนะนำเหรอ

62
00:07:28,125 --> 00:07:31,833
(Chainsaw Man)

63
00:07:34,875 --> 00:07:37,000
ทั้งเหตุที่เกิดขึ้นในโรงแรมครั้งก่อน
รวมกับเหตุการณ์ครั้งนี้

64
00:07:37,000 --> 00:07:40,500
ทำให้เห็นได้ชัดว่า
ฝ่ายนั้นพุ่งเป้ามาที่เด็นจิคุง

65
00:07:41,542 --> 00:07:44,583
เพราะงั้นทีแรกฉันกะ
จะฝึกแผนกที่ 4 ให้แข็งแกร่งขึ้น

66
00:07:45,375 --> 00:07:47,208
แต่สมาชิกดันถูกฆ่าตายกันเกือบหมด

67
00:07:47,208 --> 00:07:49,333
คุณมากิมะจะช่วยสอนพวกเราเหรอครับ

68
00:07:50,042 --> 00:07:53,125
น่าเสียดายที่หลังจากนี้
ฉันคงมีเรื่องให้ยุ่งมากทีเดียว

69
00:07:53,125 --> 00:07:54,875
เลยอยากจะแนะนำ
คนที่เหมาะสมกว่าให้พวกเธอน่ะ

70
00:07:56,208 --> 00:07:58,708
เขาจะเป็นคนสอนพวกเธอเอง

71
00:08:10,333 --> 00:08:11,292
เขามีชื่อว่า...

72
00:08:11,292 --> 00:08:12,375
ชู่ว

73
00:08:14,083 --> 00:08:15,292
อย่าเพิ่งพูด

74
00:08:16,125 --> 00:08:18,042
ตอบคำถามฉันมาก่อน

75
00:08:19,375 --> 00:08:22,167
รู้สึกยังไงกับการที่พรรคพวกตาย

76
00:08:22,167 --> 00:08:23,125
ก็เฉย ๆ

77
00:08:23,125 --> 00:08:25,208
ตายแล้วก็ตายสิ

78
00:08:25,208 --> 00:08:27,583
อยากล้างแค้นศัตรูหรือเปล่า

79
00:08:27,583 --> 00:08:29,875
ล้างแค้นอะไร
เรื่องมืดมนพรรค์นั้นไม่เอาหรอก

80
00:08:29,875 --> 00:08:31,375
ข้าเห็นด้วย

81
00:08:31,375 --> 00:08:34,667
พวกนายอยู่ฝ่ายมนุษย์หรือปิศาจ

82
00:08:37,375 --> 00:08:39,250
ฝ่ายที่ดูแลฉัน

83
00:08:39,250 --> 00:08:40,500
ฝ่ายที่ชนะ

84
00:08:49,500 --> 00:08:51,625
พวกนายสองคน

85
00:08:51,625 --> 00:08:53,042
ร้อยคะแนนเต็ม

86
00:08:55,250 --> 00:08:58,333
คนอย่างพวกนายหาได้ยากจริง ๆ

87
00:08:58,333 --> 00:08:59,792
เยี่ยมมาก

88
00:09:00,667 --> 00:09:02,125
ถูกใจฉันจริง ๆ

89
00:09:04,417 --> 00:09:05,708
ขนลุก

90
00:09:05,708 --> 00:09:08,000
มากิมะ เธอกลับไปก่อน

91
00:09:08,000 --> 00:09:09,917
ฉันจะเริ่มสอนเจ้าพวกนี้เลย

92
00:09:11,625 --> 00:09:13,125
ขอฝากด้วยนะคะ

93
00:09:13,125 --> 00:09:14,208
คุณมากิมะครับ

94
00:09:15,750 --> 00:09:19,292
ฉันคือนักล่าปิศาจหน่วยพิเศษแผนกที่ 1

95
00:09:19,292 --> 00:09:21,458
ถ้ายอมเรียกว่า"ครูฝึก"ก็จะดีมาก ๆ เลย

96
00:09:21,458 --> 00:09:23,417
เพราะงั้นช่วยเรียกว่า"ครูฝึก"แล้วกันนะ

97
00:09:24,792 --> 00:09:28,958
ฉันชอบเหล้า ผู้หญิงและการตามฆ่าปิศาจ

98
00:09:56,167 --> 00:09:58,292
ลุก...ลุกไม่ขึ้น

99
00:10:00,875 --> 00:10:05,292
พวกนายมีโครงสร้างกระดูก
และกล้ามเนื้อเหมือนกับพวกเรา

100
00:10:05,292 --> 00:10:08,000
แต่ถูกหักคอก็เดี้ยงคาที่แล้ว

101
00:10:08,792 --> 00:10:11,000
และข้อที่ต่างกับมนุษย์ก็คือ...

102
00:10:11,000 --> 00:10:12,500
กลิ่นเลือด

103
00:10:15,833 --> 00:10:18,083
แค่ซดเลือดก็คืนชีพกลับมาได้

104
00:10:22,500 --> 00:10:23,708
เวรเอ้ย

105
00:10:25,167 --> 00:10:27,167
ทำบ้าอะไรของแกฟะ

106
00:10:29,167 --> 00:10:32,458
มากิมะขอให้ช่วยฝึกพวกนาย

107
00:10:33,958 --> 00:10:38,583
ก็ไม่รู้ว่าทำไม
ปิศาจปืนถึงต้องการหัวใจของนายนัก

108
00:10:38,583 --> 00:10:41,333
แต่นายกลับเป็นพวกกระจอก
ที่ถูกกำจัดได้ง่าย ๆ น่ะสิ

109
00:10:41,333 --> 00:10:43,417
คงทำเธอกลุ้มน่าดูเชียวละ

110
00:10:43,417 --> 00:10:46,167
แล้วเมื่อกี้มาหักคอพวกข้าทำไมฟะ

111
00:10:46,167 --> 00:10:49,208
ฉันเคยฝึกมนุษย์มาก่อน

112
00:10:49,208 --> 00:10:52,542
แต่การฝึกพวกปิศาจอย่างพวกนาย ก็ครั้งแรก

113
00:10:52,542 --> 00:10:55,375
คนเมาอย่างฉันกำลังคิดอยู่ว่าควรทำยังไงดี

114
00:10:56,125 --> 00:10:57,833
แล้วก็...

115
00:10:57,833 --> 00:11:02,042
อยู่ ๆ สมองขี้เมามันก็แวบขึ้นมาว่า

116
00:11:02,042 --> 00:11:04,750
ฉันคือนักล่าปิศาจที่แกร่งที่สุด

117
00:11:04,750 --> 00:11:09,583
ใครที่เอาชนะฉันได้
ก็คงมีแต่ปิศาจที่แกร่งที่สุดเช่นกัน

118
00:11:09,583 --> 00:11:12,917
ฉะนั้นก่อนที่พวกนายจะมีปัญญาเอาชนะฉันได้

119
00:11:12,917 --> 00:11:15,583
พวกนายจะต้องถูกล่าไปเรื่อย ๆ

120
00:11:17,875 --> 00:11:20,167
เจ้านั่นเพี้ยนแบบหมดทางเยียวยาแล้ว

121
00:11:20,167 --> 00:11:21,125
นั่นดิ

122
00:11:23,583 --> 00:11:25,083
มาต่อกันเลย

123
00:11:25,667 --> 00:11:27,000
ถึงจะเป็นตาแก่ขี้เมา

124
00:11:27,000 --> 00:11:28,875
แต่ถ้าฆ่าเขาก็คงถูกจับอยู่ดี

125
00:11:29,667 --> 00:11:30,667
เด็นจิ

126
00:12:08,750 --> 00:12:11,417
เจ้าหนุ่มนั่นเป็นอมตะ

127
00:12:11,417 --> 00:12:13,750
มนุษย์ปิศาจก็กึ่งอมตะด้วย

128
00:12:14,583 --> 00:12:19,125
คิดแต่จะพุ่งเข้าแทงหัวกบาลคนอื่น

129
00:12:19,125 --> 00:12:21,000
ไม่มีพฤติกรรมเยี่ยงมนุษย์

130
00:12:22,250 --> 00:12:26,750
ฉันมันถึกตั้งแต่เด็ก
ทำของเล่นพังมาไม่รู้ตั้งกี่ชิ้น

131
00:12:27,708 --> 00:12:30,625
เลยอยากจะเล่นอะไรที่มันพังไม่ได้บ้าง

132
00:12:31,833 --> 00:12:36,875
ฉันจะทำให้พวกนายกลายเป็น
ผลงานชิ้นโบว์แดงเลยละ

133
00:12:43,625 --> 00:12:44,792
ค่ง

134
00:12:51,292 --> 00:12:53,417
เห็นไหม ไม่โผล่มาหรอก

135
00:12:54,000 --> 00:12:57,083
เพราะเรียกใช้แบบสุ่มสี่สุ่มห้า
ทำให้โดนจิ้งจอกเกลียดเข้าแล้ว

136
00:12:57,083 --> 00:13:00,208
มันคงไม่ยอมให้เรียกใช้อีกแล้วละ

137
00:13:01,125 --> 00:13:04,458
ดาบนั่นเป็นของปิศาจคำสาปสินะ

138
00:13:04,458 --> 00:13:06,292
ยังใช้ได้อีกกี่ครั้งล่ะ

139
00:13:07,708 --> 00:13:09,917
หมายถึงการให้คำแนะนำแบบนี้น่ะเหรอ

140
00:13:10,583 --> 00:13:12,792
ฉลาดอยู่นะ เท่านี้ก็เบาแรงไปเยอะ

141
00:13:12,792 --> 00:13:18,000
พวกเรามาเพื่อช่วยให้คำแนะนำด้านอาชีพ
กับมนุษย์ที่ยังอยู่ในแผนกพิเศษ

142
00:13:18,000 --> 00:13:19,625
ถึงจะไม่สมควรพูดเท่าไร

143
00:13:19,625 --> 00:13:22,958
แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นครั้งนี้
ไม่ทำให้รู้สึกอยากลาออกบ้างเหรอ

144
00:13:22,958 --> 00:13:26,500
เพราะอันที่จริงแผนกที่ 4 ของพวกนาย
มีคนยื่นซองขาวแล้วหนึ่งคน

145
00:13:27,375 --> 00:13:29,417
หรือนายอยากจะอยู่ต่อก็ได้

146
00:13:29,417 --> 00:13:32,000
แต่อยากให้มีความแน่วแน่พอสมควรละนะ

147
00:13:32,792 --> 00:13:34,250
ความแน่วแน่เหรอ

148
00:13:34,250 --> 00:13:36,458
ใช่ ความแน่วแน่

149
00:13:36,458 --> 00:13:40,000
ถ้านายอยากจะอยู่ต่อก็คงต้อง
ผูกพันธสัญญากับปิศาจที่แกร่งกว่าเดิม

150
00:13:40,000 --> 00:13:42,667
เพื่ออุทิศตัวให้กับแผนกพิเศษ

151
00:13:43,667 --> 00:13:47,042
ขึ้นอยู่กับว่านายอยากจะถอนตัว กลับไป
ใช้ชีวิตบั้นปลายที่เหลืออย่างมีความสุข

152
00:13:47,042 --> 00:13:49,708
หรืออยู่เป็นเจ้าหน้าที่
เหมือนตกนรกทั้งเป็นต่อ

153
00:13:52,125 --> 00:13:54,000
ไอ้เวรที่ฆ่าครอบครัวของฉัน...

154
00:13:54,625 --> 00:13:57,750
และสารเลวที่ฆ่าคู่หูของฉัน
พวกมันยังมีชีวิตอยู่

155
00:13:59,792 --> 00:14:02,042
แล้วฉันจะถอนตัวได้ยังไง

156
00:14:05,500 --> 00:14:07,750
อย่างนั้นเหรอ ฉันเข้าใจแล้วละ

157
00:14:09,917 --> 00:14:12,875
วันนี้ก็รบกวนเวลามามากแล้ว
พวกเราขอตัวกลับก่อน

158
00:14:12,875 --> 00:14:15,542
พรุ่งนี้ค่อยเอาเอกสารมาให้นะ

159
00:14:18,458 --> 00:14:21,292
เหมือนอย่างที่รุ่นพี่ทางเกียวโตบอกไว้เลย

160
00:14:23,042 --> 00:14:25,375
แผนกพิเศษไม่มีคนปกติสักคน

161
00:14:25,375 --> 00:14:27,958
ควรระวังหน่อย

162
00:14:29,625 --> 00:14:32,875
ขอแนะนำให้ดูแลตัวเองบ้างนะครับ

163
00:14:38,333 --> 00:14:40,250
มีสาวแวะมาเยี่ยมแหนะ

164
00:14:41,375 --> 00:14:43,042
ตามสบายนะครับ

165
00:15:11,208 --> 00:15:12,833
ฉันขอกลับไปนอนก่อนนะ

166
00:15:13,792 --> 00:15:16,125
แล้วพรุ่งนี้จะไปหาที่บ้าน

167
00:15:46,208 --> 00:15:48,667
สมงสมองไปกันหมดแล้ว

168
00:15:48,667 --> 00:15:52,250
ฟื้นสิฟะ

169
00:15:53,125 --> 00:15:54,375
รีบ ๆ ฟื้นเข้า

170
00:16:03,000 --> 00:16:05,625
วันนี้ถูกฆ่าตายไปกี่รอบแล้วเนี่ย

171
00:16:07,083 --> 00:16:09,125
ก็มี 20 ครั้งขึ้น

172
00:16:09,667 --> 00:16:13,125
พอเจ้าหัวทิ่มพื้น
ข้าก็สลบเหมือดเหมือนกัน

173
00:16:13,125 --> 00:16:14,708
เลยไม่รู้ว่าจริง ๆ แล้วกี่ครั้งกันแน่

174
00:16:20,083 --> 00:16:22,583
ตาแก่นั่นแรงดีชะมัด

175
00:16:22,583 --> 00:16:26,208
ถ้าต้องใช้ชีวิตแบบนี้ต่อไป
มันไม่สนุกสักนิด

176
00:16:26,875 --> 00:16:29,458
ฉันดิ้นรนเพื่อที่จะมีความสุขแท้ ๆ

177
00:16:29,458 --> 00:16:31,667
แต่กลับจะให้ดิ้นรนเข้าหาความทรมานเนี่ย
กลับไปกินขี้ดีกว่าไหม

178
00:16:32,542 --> 00:16:34,458
หรือเราชิ่งกันดีมะ

179
00:16:34,458 --> 00:16:37,292
หนีไปก็เท่ากับหลบหนีเจ้าหน้าที่

180
00:16:37,292 --> 00:16:40,375
คราวนี้คงได้ถูกกำจัดแบบพวกปิศาจแหง

181
00:16:50,000 --> 00:16:52,417
ตาแก่ขี้เหล้านั่น

182
00:16:53,000 --> 00:16:56,458
ทำกับพวกเราเหมือนเป็นของเล่น

183
00:16:56,458 --> 00:16:58,875
ยิ่งคิดยิ่งน่าโมโห

184
00:16:58,875 --> 00:16:59,958
ข้าคิดอะไรออกแล้ว

185
00:17:00,833 --> 00:17:01,708
คิดอะไรได้อีกล่ะ

186
00:17:01,708 --> 00:17:04,125
ก็วิธีเอาชนะเจ้านั่นไง

187
00:17:04,125 --> 00:17:06,167
ถึงเจ้านั่นจะถึกเป็นบ้า

188
00:17:06,167 --> 00:17:09,583
แต่สมองของมันโดนเหล้ากัดกร่อนหมดแล้ว

189
00:17:09,583 --> 00:17:12,458
เพราะงั้นพวกเราแค่
ต้องสู้กับมันด้วยมันสมอง

190
00:17:13,125 --> 00:17:14,958
แบบนี้นี่เอง

191
00:17:14,958 --> 00:17:18,042
ช่วงนี้ฉันกำลังสนใจเรื่องพวกนี้อยู่พอดี

192
00:17:18,042 --> 00:17:22,542
อยากต่อสู้แบบฉลาด ๆ เหมือนตัวละครในมังงะ

193
00:17:22,542 --> 00:17:24,875
มาโค่นเจ้านั่นด้วยมันสมองกันเถอะ

194
00:17:25,875 --> 00:17:29,417
ฉันรู้สึกเหมือนตัวเอง
ฉลาดโคตร ๆ ขึ้นมายังไงก็ไม่รู้

195
00:17:29,417 --> 00:17:31,083
เจ้าก็คิดงั้นใช่ม๊า

196
00:17:31,083 --> 00:17:34,000
ข้าคิดแผนการต่อสู้ได้เป็นร้อยแบบแล้ว

197
00:17:34,000 --> 00:17:36,500
ขอแค่พวกเรารวมมันสมองเข้าด้วยกัน

198
00:17:36,500 --> 00:17:39,000
ต้องไม่มีคำว่าแพ้อยู่แล้ว

199
00:17:39,000 --> 00:17:41,250
ครั้งนี้พวกเราจะเปลี่ยนมาเล่นเจ้านั่นแทน

200
00:17:45,625 --> 00:17:48,000
เหมือนพวกนั้นจะอยู่ห้องเลขที่...

201
00:17:49,542 --> 00:17:51,500
กลิ่นเลือดแบบนี้มัน...

202
00:17:51,500 --> 00:17:53,667
ตาแก่ขี้เมานั่นมาแล้ว

203
00:17:53,667 --> 00:17:57,250
ใครที่คิดจะมาทำลายชีวิต
แบบปกติของพวกเรา สมควรต้องตาย

204
00:18:01,292 --> 00:18:04,333
แผนการต่อสู้ของโคตรอัจฉริยะ เริ่มได้

205
00:18:19,500 --> 00:18:21,250
อาวุธเลือดเหรอ

206
00:18:21,250 --> 00:18:23,042
เล็งมาที่หัวพอดีเป๊ะ

207
00:18:24,500 --> 00:18:26,417
คิดจะแอบเล่นงานกันสินะ

208
00:18:26,417 --> 00:18:29,167
ดูเหมือนคราวนี้จะต้องเล่นบทเหยื่อซะแล้ว

209
00:19:02,917 --> 00:19:04,917
เจ็บชิบ

210
00:19:06,208 --> 00:19:08,500
คราวนี้ทำได้ดีกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา

211
00:19:09,125 --> 00:19:12,292
พอเหยื่อถูกต้อนหนัก ๆ เข้า
มันก็จะเริ่มใช้สมอง

212
00:19:13,417 --> 00:19:15,250
ควรคิดให้ละเอียดกว่านี้หน่อยนะ

213
00:19:19,458 --> 00:19:21,750
สาเหตุที่ล้มเหลวมีอยู่สองข้อ

214
00:19:22,542 --> 00:19:24,458
การที่พาวเวอร์
เลือกต่อสู้ด้วยวิธีเมื่อกี้

215
00:19:24,458 --> 00:19:28,625
มีแต่จะเสียเลือดมากเกินเหตุ
และทำให้อาการโลหิตจางกำเริบ

216
00:19:28,625 --> 00:19:32,208
อีกอย่างก็คือ เด็นจิไม่สามารถ
คาดเดาแผนการโต้กลับของฉันได้

217
00:19:34,167 --> 00:19:36,583
แต่ก็ไม่เลวนะ เลิกฝึกเท่านี้ก็แล้วกัน

218
00:19:37,250 --> 00:19:38,958
ฉันอยากจะขอตัวไปดื่มสักแก้ว

219
00:19:41,667 --> 00:19:42,958
ยัยพาวเวอร์

220
00:19:44,333 --> 00:19:45,958
เขาบอกว่าเลิกฝึกแล้ว

221
00:19:46,667 --> 00:19:48,375
โชคดีจัง

222
00:20:03,542 --> 00:20:06,875
เหยื่อไม่ควรจะเชื่อ
คำพูดของนักล่าง่าย ๆ หรอกนะ

223
00:20:21,458 --> 00:20:24,875
ผูกพันธสัญญากับปิศาจที่แกร่งขึ้น

224
00:20:24,875 --> 00:20:28,000
แสดงว่าเงื่อนไขก็ต้องโหดร้ายขึ้นด้วย

225
00:20:29,000 --> 00:20:33,042
แต่พวกเราก็ไม่ได้คิดจะ
ทรมานนายหรอกนะ อาคิคุง

226
00:20:33,583 --> 00:20:35,583
การที่นายกลับมาทำงาน

227
00:20:35,583 --> 00:20:38,333
ก็เหมือนกับการกระโจนเข้ากรงสิงโต

228
00:20:38,333 --> 00:20:40,333
ควรจะมีอาวุธที่สามารถ
ปกป้องตัวเองได้ ถูกไหม

229
00:20:50,917 --> 00:20:54,792
ที่นี่คือสถานที่กักขัง
ปิศาจที่พวกเจ้าหน้าที่จับกุมมา

230
00:20:56,375 --> 00:20:58,208
พามาหาอาวุธที่นี่น่ะ

231
00:21:06,458 --> 00:21:08,125
ขอนอกเรื่องนิดนะ

232
00:21:08,125 --> 00:21:10,958
สาวสวยคนเมื่อวานนี่แฟนเหรอครับ

233
00:21:10,958 --> 00:21:14,000
อย่าเที่ยวถามอะไรแบบนั้นจะได้ไหม

234
00:21:20,292 --> 00:21:23,250
น้องสาวของคู่หูน่ะ

235
00:21:24,500 --> 00:21:26,458
คงโดนจนน่วมเลยสินะ

236
00:21:26,458 --> 00:21:27,667
เปล่า

237
00:21:28,417 --> 00:21:29,958
เธอแค่เอาจดหมายมาให้

238
00:21:30,958 --> 00:21:32,417
จดหมายเหรอ

239
00:21:41,542 --> 00:21:45,625
นั่นเป็นจดหมายที่พี่เขียนมาหาฉัน

240
00:21:46,417 --> 00:21:49,292
ฉันคิดว่าคุณควรจะได้อ่านมัน
เลยเอามาให้น่ะ

241
00:22:02,833 --> 00:22:06,625
(อาการของคุณพ่อดีขึ้นบ้างไหม)

242
00:22:06,625 --> 00:22:11,833
(ฉันไม่ขาดแคลนอะไร
ไม่ต้องส่งข้าวสารมาให้แล้วนะ)

243
00:22:11,833 --> 00:22:16,375
(พักนี้คุณพ่อ...)
(ได้กินยาตามเวลาหรือเปล่า)

244
00:22:16,375 --> 00:22:20,333
(บังคับให้อาคิคุงเจาะหู)

245
00:22:22,375 --> 00:22:27,375
(ควรจะหว่านล้อมให้เขาถอนตัวยังไงดีนะ)

246
00:22:43,792 --> 00:22:47,792
ถ้างั้นก็เชิญผูกพันธสัญญากับ
ปิศาจในกรงนี้นะครับ

247
00:22:49,000 --> 00:22:51,500
เจ้านี่คือ "ปิศาจอนาคต"

248
00:22:51,500 --> 00:22:54,792
มีเจ้าหน้าที่ 2 คนที่ทำพันธสัญญากับมัน

249
00:22:55,667 --> 00:22:57,708
คนหนึ่งแลกกับอายุขัยครึ่งชีวิต

250
00:22:57,708 --> 00:23:01,875
อีกคนแลกกับลูกตาสองข้าง
ความรู้สึกในการรับรส และการดมกลิ่น

251
00:23:03,708 --> 00:23:05,625
แต่ถ้ามันปลื้มนาย
ก็อาจเสียค่าตอบแทนน้อยลงหน่อย

252
00:23:09,208 --> 00:23:10,708
เชิญเลย