1
00:00:09,040 --> 00:00:11,000
การล่วงละเมิดส่งผลแบบนั้นกับคุณ

2
00:00:11,000 --> 00:00:16,000
มันทําให้ผมดึงดูด
คนประหลาดทุกประเภทในชีวิตเข้ามา

3
00:00:16,800 --> 00:00:18,560
มีแผลเปิดนี้ให้พวกนั้นเข้ามาดมสํารวจ

4
00:00:18,560 --> 00:00:20,840
ผมรู้ว่าเธอเสียสติ และผมรู้ว่าเธออันตราย

5
00:00:20,840 --> 00:00:23,600
แต่เธอเยินยอผม และนั่นก็มากพอแล้ว

6
00:00:24,440 --> 00:00:26,720
ผู้ชมคนหนึ่งแอบอัดคลิปผมไว้

7
00:00:26,720 --> 00:00:29,680
แล้วอัปโหลดวิดีโอขึ้นยูทูบจนมันกลายเป็นไวรัล

8
00:00:29,680 --> 00:00:30,880
ภายในไม่กี่อาทิตย์

9
00:00:30,880 --> 00:00:33,760
ผมเปลี่ยนจากวิญญาณล่องหน
ไปเป็นศูนย์กลางความสนใจของสื่อ

10
00:00:34,320 --> 00:00:36,440
มันช่างท่วมท้นจนผมเกือบไม่ทันสังเกต

11
00:00:36,440 --> 00:00:38,360
ว่ามาร์ธาเลิกส่งอีเมลมาแล้ว

12
00:00:38,360 --> 00:00:41,600
ผมไขว้เขวไปกับโอกาสงานใหม่ๆ
จนเกินกว่าจะสังเกตเห็น

13
00:00:41,600 --> 00:00:45,360
เหมือนกับมีอะไรมาครอบงํา
แล้วผมก็เริ่มพูดออกไปเลย

14
00:00:45,360 --> 00:00:48,840
รายการพอดแคสต์ รายการวิทยุ
งานแสดงที่ใหญ่ขึ้น คนดูที่มากขึ้น

15
00:00:48,840 --> 00:00:50,280
จู่ๆ ทุกคนก็ต้องการตัวผม

16
00:00:50,280 --> 00:00:53,440
แล้วอาชีพของผม
ก็ก้าวกระโดดอย่างน่าประหลาดใจ

17
00:00:53,440 --> 00:00:55,640
ผมไม่อยากเชื่อว่ามันกําลังเกิดขึ้น

18
00:00:55,640 --> 00:00:59,040
ผมรู้สึกว่าผมกําลังเดินหน้า
ไปที่ไหนสักแห่งเป็นครั้งแรกในชีวิต

19
00:00:59,040 --> 00:01:02,800
ท่านผู้ชมทุกท่าน ขอเสียงต้อนรับสู่เวที

20
00:01:02,800 --> 00:01:05,040
ดอนนี่ ดันน์

21
00:01:05,920 --> 00:01:08,920
และไม่มีสิ่งใดเหมือนกับ
การที่ชีวิตคุณไปได้สวยอย่างเห็นได้ชัด

22
00:01:08,920 --> 00:01:10,760
เพื่อบอกคนที่ล่วงละเมิดทางเพศคุณว่า

23
00:01:10,760 --> 00:01:13,000
"ไปตายซะ แกทําลายฉันไม่ได้"

24
00:01:13,000 --> 00:01:14,080
ขอบคุณมากครับ

25
00:01:14,080 --> 00:01:16,600
ทีนี้ สําหรับคนที่ยังไม่เห็นไวรัลวิดีโอ

26
00:01:16,600 --> 00:01:18,960
ไม่ต้องห่วงครับ
ผมจะไม่พูดเรื่องทั้งหมดนั้นอีกรอบ

27
00:01:18,960 --> 00:01:21,760
แต่มีผู้ชายแถวหน้าคนนึงมองผมแปลกๆ

28
00:01:21,760 --> 00:01:24,160
มีใครเช็กประวัติอาชญากรรมหมอนี่ให้ได้ไหม

29
00:01:25,160 --> 00:01:28,440
ผมตามสถานการณ์ได้ไม่ทัน
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น

30
00:01:28,440 --> 00:01:30,440
เหมือนชีวิตผมเริ่มต้นหลังผ่านไปแล้วสามสิบปี

31
00:01:31,120 --> 00:01:34,760
และสิ่งเดียวที่ผมต้องทําเพื่อความสําเร็จนั้น
คือการซื่อตรงกับตัวเอง

32
00:01:35,680 --> 00:01:37,160
แปลกดีที่สิ่งต่างๆ คลี่คลายลงจนได้

33
00:01:39,800 --> 00:01:43,560
และบางครั้งผมก็รู้สึกมีความสุขอย่างล้นเหลือ

34
00:01:43,560 --> 00:01:46,440
จนสงสัยว่าอะไรในตัวผม
ที่เก็บกดมันไว้มานานขนาดนี้

35
00:01:46,960 --> 00:01:49,200
อะไรในตัวผมที่หวาดกลัวได้ขนาดนี้

36
00:01:51,440 --> 00:01:52,280
ฮัลโหล

37
00:01:52,280 --> 00:01:54,000
ฉันว่าจะไม่พูดกับคุณอีก

38
00:01:54,000 --> 00:01:56,960
แต่ฉันจดสรุปเรื่องที่คุณพูดบนเวทีไว้คร่าวๆ

39
00:01:56,960 --> 00:01:59,800
พ่อแม่คุณรู้เรื่องในวิดีโอทั้งหมดนั้นรึเปล่า

40
00:01:59,800 --> 00:02:02,200
ที่คุณเป็นแต๋ว
และมีไอ้จ้อนของหมอนั่นเสียบก้นอยู่น่ะ

41
00:02:02,200 --> 00:02:03,680
ฉันควรบอกพวกเขาไหม

42
00:02:03,680 --> 00:02:06,440
คงยุติธรรมดีที่ได้รู้ว่า
ลูกชายตัวเองเป็นตุ๊ดอัปลักษณ์

43
00:02:06,440 --> 00:02:09,680
โดนแค่นั้นยังน้อยไปสําหรับสิ่งที่คุณพูดถึงฉัน

44
00:02:09,680 --> 00:02:14,000
ฉันบรรยายไม่ถูกเลยว่าฉันโมโหแค่ไหน
กับวิธีที่คุณหลอกลวงฉัน

45
00:02:14,000 --> 00:02:16,720
แล้วง่ายๆ แบบนั้น ในเวลาที่เลวร้ายที่สุด

46
00:02:16,720 --> 00:02:19,640
ระหว่างช่วงที่สําคัญที่สุดในชีวิตการทํางานของผม

47
00:02:19,640 --> 00:02:20,880
มาร์ธาได้เบอร์ผมไป

48
00:02:22,200 --> 00:02:24,720
ผมปล่อยให้เธอได้เบอร์ผมไปได้ยังไงวะ

49
00:02:25,240 --> 00:02:27,360
(ลูกกวางน้อย คิว่าหลุดพ้นจากฉันได้แล้วเหรอ)

50
00:02:27,360 --> 00:02:32,480
(ส่งจากไอโฟนของฉัน)

51
00:02:32,480 --> 00:02:34,960
(เบบี้ เรนเดียร์)

52
00:02:41,280 --> 00:02:42,960
ข้อความใหม่ข้อความแรก

53
00:02:42,960 --> 00:02:45,520
รู้ไหม ฉันไม่ได้ยุ่งกับพ่อแม่คุณอีก

54
00:02:45,520 --> 00:02:47,480
เพราะฉันไม่มีเวลา

55
00:02:47,480 --> 00:02:50,040
แต่ฉันว่าพวกเขาจะอยากรู้ข้อมูลแบบนี้นะ

56
00:02:50,040 --> 00:02:52,480
ฉันว่าพ่อคุณดูไม่ใช่คนยอมรับอะไรง่ายๆ

57
00:02:53,280 --> 00:02:55,360
ผมไม่รู้ว่ามาร์ธาแค่ขู่เฉยๆ

58
00:02:55,360 --> 00:02:58,640
หรือเธอจะทําอะไรเลวร้าย
อย่างการบอกครอบครัวผมจริงๆ

59
00:02:58,640 --> 00:03:02,560
ไม่ว่าอย่างไหน ผมก็ตัดขาดจากเธอ
ไปสองสามวันและวางแผนเรื่องต่างๆ

60
00:03:02,560 --> 00:03:05,000
ผมแค่ต้องไปคุยกับพ่อแม่ให้ได้ก่อนเธอ

61
00:03:10,400 --> 00:03:11,520
ฟังนะ ผม...

62
00:03:14,520 --> 00:03:17,280
ผมไม่รู้ว่าพ่อแม่... เห็นรึยังว่า...

63
00:03:19,600 --> 00:03:22,120
มีวิดีโอของผมที่เผยแพร่อยู่ในเน็ต

64
00:03:22,720 --> 00:03:25,640
ยังจ้ะ ลูกรัก แม่ไม่ได้เล่นโซเชียลมีเดียแล้ว
ส่วนพ่อเขาก็...

65
00:03:25,640 --> 00:03:27,440
ไม่ใช่ไอ้โง่นะ

66
00:03:29,920 --> 00:03:31,640
โอเค ขอบคุณครับ

67
00:03:33,960 --> 00:03:34,960
ก็นะ

68
00:03:36,800 --> 00:03:39,240
มันเป็นวิดีโอที่ผม...

69
00:03:40,840 --> 00:03:42,560
ผมสารภาพอะไรหลายอย่าง

70
00:03:43,800 --> 00:03:44,800
ผมแค่...

71
00:03:45,680 --> 00:03:47,640
ผมรู้สึกสับสนมาก

72
00:03:48,240 --> 00:03:49,920
และผม...

73
00:03:51,000 --> 00:03:54,320
ผมไม่รู้อะไรอีกต่อไปแล้ว แต่ผมกําลังพยายาม

74
00:03:55,160 --> 00:03:56,080
ผ่านพ้นไปให้ได้

75
00:03:59,520 --> 00:04:02,280
ผมว่าผมไม่ใช่สเตรทอีกต่อไปแล้ว

76
00:04:04,680 --> 00:04:06,640
ผมว่าผมคงเป็น...

77
00:04:07,480 --> 00:04:09,120
ไบเซ็กชวลละมั้ง

78
00:04:09,120 --> 00:04:11,160
มันคือการเดินทางน่ะ แต่ว่ามัน...

79
00:04:11,680 --> 00:04:15,600
มันเป็นเส้นทางที่ผมต้องการกําลังใจจากพ่อแม่

80
00:04:18,080 --> 00:04:20,440
สองสามปีที่ผ่านมานี้ลําบากมากจริงๆ

81
00:04:21,200 --> 00:04:23,160
และผมคิดว่าตอนนี้พ่อแม่จะมีทางเลือก

82
00:04:23,680 --> 00:04:29,320
ระหว่างลูกชายที่เป็นไบหรือลูกชายที่เป็นเกย์
ไม่ว่าผมจะกลายเป็นอะไรก็ตาม

83
00:04:29,960 --> 00:04:34,040
หรือลูกชายที่ตายไปแล้ว
เพราะผมทนไม่ได้อีกต่อไปแล้ว

84
00:04:35,440 --> 00:04:36,720
ที่ต้องเก็บกดเอาไว้

85
00:04:36,720 --> 00:04:38,800
โธ่ ลูกรัก ง่ายจะตาย

86
00:04:38,800 --> 00:04:42,240
กับทางเลือกแบบนั้น
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเราจะเลือกทางไหน

87
00:04:42,240 --> 00:04:44,120
ขอผมพูดให้จบก่อนนะครับ

88
00:04:49,520 --> 00:04:54,040
และผมพูดถึง... เรื่องอื่นๆ ในวิดีโอด้วย

89
00:04:58,840 --> 00:04:59,840
ผมถูก...

90
00:05:01,200 --> 00:05:02,200
ผมถูก

91
00:05:02,720 --> 00:05:04,520
ผู้ชายข่มขืน

92
00:05:04,520 --> 00:05:05,880
พระเจ้าช่วย

93
00:05:05,880 --> 00:05:08,600
ผมไม่เป็นไรนะครับ ผมสัญญา

94
00:05:08,600 --> 00:05:12,520
แต่ผมพูดถึงเรื่องนั้นในวิดีโอออนไลน์
และตอนนี้ทุกคนก็รู้แล้ว

95
00:05:14,600 --> 00:05:16,960
ผมแค่รู้สึกโคตรละอายใจ

96
00:05:16,960 --> 00:05:19,720
และผมคงไม่อยากให้พ่อแม่ได้รู้

97
00:05:19,720 --> 00:05:22,520
เพราะผมไม่อยากให้พ่อแม่ดูถูกผม

98
00:05:23,120 --> 00:05:24,120
ในฐานะ

99
00:05:25,400 --> 00:05:26,240
ผู้ชายคนหนึ่ง

100
00:05:26,240 --> 00:05:28,480
โธ่ ลูกจ๋า เราไม่คิดแบบนั้นอยู่แล้ว

101
00:05:29,360 --> 00:05:31,640
ลูกคือลูกชายของเราไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

102
00:05:31,640 --> 00:05:33,320
ผมแค่รู้สึกไม่สมเป็นลูกผู้ชาย

103
00:05:34,160 --> 00:05:36,120
ที่ปล่อยให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นกับตัวเอง

104
00:05:36,120 --> 00:05:38,760
แต่ลูกไม่ได้ปล่อยให้มันเกิดขึ้น ลูกไม่ผิด

105
00:05:38,760 --> 00:05:40,360
แกจะดูถูกพ่อรึเปล่า

106
00:05:44,080 --> 00:05:44,920
อะไรนะ

107
00:05:44,920 --> 00:05:47,240
แกจะดูถูกพ่อในฐานะผู้ชายคนนึงรึเปล่า

108
00:05:50,280 --> 00:05:52,160
ไม่ครับ

109
00:05:54,560 --> 00:05:56,480
พ่อโตมากับโบสถ์คาทอลิกนะ

110
00:06:00,200 --> 00:06:01,560
ขอโทษครับ ผม...

111
00:06:02,480 --> 00:06:03,960
ผมไม่เข้าใจ

112
00:06:16,080 --> 00:06:17,200
ให้ตายสิ ผม...

113
00:06:19,320 --> 00:06:21,000
ผมไม่รู้จะพูดยังไงดี

114
00:06:21,000 --> 00:06:22,520
ลูกไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น

115
00:06:23,800 --> 00:06:25,600
แค่รู้ไว้ก็พอว่าเราอยู่ตรงนี้เสมอ

116
00:06:29,320 --> 00:06:30,840
ลูกรัก แม่เสียใจด้วยจริงๆ

117
00:07:01,360 --> 00:07:04,560
ผมหลับไป 12 ชั่วโมงในคืนนั้น
แล้วตื่นมาเจอรุ่งอรุณของวันใหม่

118
00:07:07,040 --> 00:07:08,440
ผมรู้สึกโล่งเบาขึ้น

119
00:07:08,440 --> 00:07:11,640
ทึ่งเลยด้วยซ้ําจากความสงบสุข
ที่ผมค้นพบภายในตัวเองอย่างกะทันหัน

120
00:07:11,640 --> 00:07:15,400
ผมอยู่ที่สก็อตแลนด์ต่ออีกสองสามวัน
โดยไม่เปิดโทรศัพท์และเพลิดเพลินกับความเงียบ

121
00:07:15,400 --> 00:07:18,640
ผมบอกพ่อแม่ทุกอย่าง
เรื่องเทอรี่ มาร์ธา ดาร์เรียน

122
00:07:19,320 --> 00:07:21,320
ผมไม่เคยรู้สึกสบายใจขนาดนี้มาก่อน

123
00:07:22,880 --> 00:07:24,920
ไม่จําเป็นต้องหวาดกลัวอีกต่อไปแล้ว

124
00:07:25,600 --> 00:07:26,880
ไม่เคยมีความจําเป็นเลย

125
00:07:28,400 --> 00:07:30,720
และกว่าจะถึงตอนที่ผมขึ้นรถไฟกลับลอนดอน

126
00:07:30,720 --> 00:07:33,200
ผมก็รู้สึกจริงๆ ว่าไม่มีสิ่งใดกีดขวางผมอยู่

127
00:07:33,880 --> 00:07:36,480
แน่นอนว่าไม่มีสิ่งใด ยกเว้นมาร์ธา

128
00:07:45,600 --> 00:07:47,440
ขอให้โชคดีกับสาวประเภทสองนะ

129
00:07:47,440 --> 00:07:49,480
ครับ ขอบคุณครับพ่อ แค่... ขอบคุณนะ

130
00:07:52,560 --> 00:07:53,560
ไปได้แล้วน่า

131
00:08:31,080 --> 00:08:34,040
(ได้รับข้อความเสียงใหม่
ไม่ระบุเลขหมาย)

132
00:08:35,800 --> 00:08:37,480
ให้ตายสิ

133
00:08:39,320 --> 00:08:41,040
ขอต้อนรับสู่ข้อความเสียงของคุณ

134
00:08:41,040 --> 00:08:43,080
คุณมี 50 ข้อความใหม่

135
00:08:43,080 --> 00:08:44,520
ข้อความใหม่ข้อความแรก

136
00:08:44,520 --> 00:08:48,440
คุณยืนทําหน้าโคตรงี่เง่าอยู่ตรงนั้น
พาอีดอกนั่นมาเยาะเย้ยต่อหน้าฉัน

137
00:08:48,440 --> 00:08:50,200
แทบจะเสียบไอ้จ้อนใส่เธออยู่แล้ว

138
00:08:50,200 --> 00:08:52,080
แล้วคุณคาดหวังให้ฉันทํายังไง

139
00:08:56,120 --> 00:08:58,960
เธอกําลังโทรหาผม ตอนนี้เลย
ตอนที่ผมยืนอยู่ตรงนี้

140
00:08:58,960 --> 00:09:01,400
- ผมเห็นแล้วครับ คุณดันน์
- งั้นก็ทําอะไรสักอย่างสิ

141
00:09:01,400 --> 00:09:04,120
คนเราโทรหาใคร
วันละหลายรอบขนาดนั้นไม่ได้หรอก

142
00:09:04,120 --> 00:09:06,960
ก็ไม่ได้หรอกครับ
แต่เห็นๆ อยู่ว่าถ้าไม่ระบุเลขหมาย

143
00:09:06,960 --> 00:09:09,600
เราก็พิสูจน์ได้ยากมากว่าใครกําลังโทรมาจริงๆ

144
00:09:09,600 --> 00:09:13,400
งั้นคุณจะบอกว่าผมโทรหาใครก็ได้ที่ผมเจอ
กี่ครั้งก็ได้ที่อยากโทร

145
00:09:13,400 --> 00:09:16,600
และตราบใดที่ผมไม่เปิดเผยเบอร์
ผมก็ทําอะไรได้ตามใจชอบงั้นเหรอ

146
00:09:18,200 --> 00:09:19,320
คุณไม่ได้จะทําจริงใช่ไหม

147
00:09:19,320 --> 00:09:20,640
ไม่ ผมไม่ได้จะทําจริงๆ

148
00:09:20,640 --> 00:09:23,240
ผมพูดให้เข้าใจชัดๆ
ไม่ควรมีใครทําพฤติกรรมแบบนี้ได้

149
00:09:24,600 --> 00:09:26,040
เธอมีเบอร์คุณได้ยังไง

150
00:09:26,040 --> 00:09:28,560
เธอเลิกส่งอีเมลมาแล้ว
ผมเลยตั้งข้อความตอบอัตโนมัติ

151
00:09:28,560 --> 00:09:31,920
และมันคง... ตอบเธอไป

152
00:09:31,920 --> 00:09:33,200
คงเจ็บใจน่าดู

153
00:09:34,040 --> 00:09:37,440
ให้เบอร์ไปง่ายๆ แบบนั้น
หลังจากอุตส่าห์ปิดบังจากเธอได้ตั้งนาน

154
00:09:38,840 --> 00:09:40,160
นั่นช่วยได้ตรงไหน

155
00:09:42,200 --> 00:09:43,040
ก็...

156
00:09:44,080 --> 00:09:47,120
แล้วเบอร์ของเธอล่ะ คุณลองบล็อกเบอร์รึยัง

157
00:09:47,120 --> 00:09:49,680
ผมลองแล้วสิ คุณบล็อกเบอร์ที่ไม่ได้ระบุไม่ได้

158
00:09:49,680 --> 00:09:51,480
คุณน่าจะรู้นะ

159
00:09:51,480 --> 00:09:54,960
คุณเข้าไปข้างใน
แล้วฟังข้อความเสียงที่เธอฝากไว้ไม่ได้เหรอ

160
00:09:54,960 --> 00:09:58,120
เราฟังข้อความเสียงเยอะแยะขนาดนั้นไม่ได้
เราไม่มีทรัพยากรมากพอ

161
00:09:58,120 --> 00:10:01,560
ให้ตายสิ งั้นเอาไงล่ะ
ผมแค่เปลี่ยนเบอร์แล้วยอมให้เธอชนะอีกเหรอ

162
00:10:03,280 --> 00:10:05,480
มีทางเลือกอีกทางนะครับ

163
00:10:08,840 --> 00:10:12,600
และผมต้องพูดแบบนอกรอบนะ

164
00:10:13,960 --> 00:10:16,440
แต่อาจจะมีเหตุผลให้เก็บเบอร์คุณไว้

165
00:10:16,440 --> 00:10:20,320
แล้วรอให้เธอพูดอะไรสักอย่าง
ที่เราใช้เร่งคดีให้คืบหน้าได้

166
00:10:20,320 --> 00:10:21,360
พูดจริงเหรอ

167
00:10:21,360 --> 00:10:23,000
แค่แนะนําเฉยๆ

168
00:10:24,240 --> 00:10:28,360
กลับบ้านไป จดตอนที่เธอพูดอะไรข่มขู่เอาไว้

169
00:10:28,360 --> 00:10:30,760
เธอฝากข้อความเสียงให้คุณวันละหลายข้อความ

170
00:10:30,760 --> 00:10:33,400
เป็นไปได้ที่จะมีอะไรสักอย่างในนั้นให้เราใช้ได้

171
00:10:39,080 --> 00:10:41,000
ข้อความใหม่ข้อความแรก

172
00:10:41,000 --> 00:10:42,360
ฉันจะพูดตรงๆ กับคุณนะ...

173
00:10:42,360 --> 00:10:43,600
ตลอดสองสามเดือนถัดไป

174
00:10:43,600 --> 00:10:46,640
ข้อความเสียงของมาร์ธา
กลายเป็นรายการพอดแคสต์สําหรับชีวิตผม

175
00:10:46,640 --> 00:10:49,840
ผมฟังเธอทุกครั้งที่นั่งรถเมล์
ทุกครั้งที่ขึ้นรถไฟใต้ดิน

176
00:10:49,840 --> 00:10:51,680
บนถนนระหว่างเดินไปตามนัดต่างๆ

177
00:10:51,680 --> 00:10:53,840
เธออยู่ในหูผมตลอดเวลา

178
00:10:53,840 --> 00:10:56,040
อย่าลืมเรื่องที่ฉันพูดถึงการรักษาความลับ

179
00:10:56,040 --> 00:10:58,360
ข้อความเสียงของเธอย้อนรําลึกถึง

180
00:10:58,360 --> 00:11:00,240
ความสัมพันธ์ทั้งหมดที่เรามีร่วมกัน

181
00:11:00,240 --> 00:11:03,960
ตอนคุณพูดเรื่องรูดม่าน
ฉันเดาว่าคุณอยากมีความสัมพันธ์ชั่วคืน

182
00:11:03,960 --> 00:11:06,120
เธอจําทุกอย่างได้ชัดเจนแจ่มแจ้ง

183
00:11:06,120 --> 00:11:09,040
จํางานนั้นที่คุณไปแสดงได้ไหม งานที่...

184
00:11:09,040 --> 00:11:10,400
การพูดคุย เสียงหัวเราะ

185
00:11:12,080 --> 00:11:13,120
คําสัญญาจอมปลอม

186
00:11:13,120 --> 00:11:15,120
ฉันตกใจนะที่คุณทําอะไรแบบนั้น

187
00:11:15,120 --> 00:11:17,280
บางครั้งผมก็ไม่อยากเชื่อสิ่งที่เธอตีความเอาเอง

188
00:11:17,280 --> 00:11:19,000
จากช่วงเวลาที่น่าเหลือเชื่อที่สุด

189
00:11:19,520 --> 00:11:22,720
คุณยอมจํานนให้ฉันในวันนั้นใช่ไหม ที่ริมน้ําน่ะ

190
00:11:22,720 --> 00:11:25,920
ผมเริ่มดาวน์โหลดข้อความเก็บไว้
บันทึกเวลาและแบ่งหมวดหมู่

191
00:11:25,920 --> 00:11:28,520
แบ่งสีตามอารมณ์และหัวข้อต่างๆ

192
00:11:28,520 --> 00:11:31,600
ชื่อเสียงทั้งหมดนี้ไม่มีความหมายอะไรเลย
พวกเขาไม่รักคุณ

193
00:11:31,600 --> 00:11:34,080
เดี๋ยวพวกเขาก็เบื่อ ฉันรักคุณนะ

194
00:11:34,080 --> 00:11:35,720
มันกลายเป็นความหมกมุ่น

195
00:11:35,720 --> 00:11:38,840
ผมไม่รับสายเรื่องงาน
ยกเลิกการแสดงและการสัมภาษณ์

196
00:11:38,840 --> 00:11:41,760
ทุ่มเทชีวิตให้กับการไขปริศนาของมาร์ธา

197
00:11:41,760 --> 00:11:43,840
ทําไมเธอถึงเป็นแบบนี้

198
00:11:43,840 --> 00:11:46,320
ผมไม่แน่ใจว่าผมเคยเฉียดใกล้ที่จะค้นพบคําตอบ

199
00:11:46,320 --> 00:11:48,360
คุณมีปัญหาทางจิตเวช ที่รัก

200
00:11:48,880 --> 00:11:52,640
ที่จริง เมื่อเวลาผ่านไป
ผมก็รู้สึกเข้าใจเธอได้อีกครั้ง

201
00:11:52,640 --> 00:11:55,400
ความไม่มั่นใจที่เรามีร่วมกัน
ความหวาดกลัวต่ออนาคตของเรา

202
00:11:55,920 --> 00:11:58,520
สิ่งเดียวกันที่ทําให้เรานอนไม่หลับในยามค่ําคืน

203
00:11:58,520 --> 00:12:01,680
ลอนดอนเต็มไปด้วยนักต้มตุ๋น
คนทรยศ และคนโกหก

204
00:12:01,680 --> 00:12:04,840
วิธีที่เธอเบี่ยงเบนความสนใจผม
จากทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมสูญเสียไป

205
00:12:11,520 --> 00:12:13,120
เธอข่มขู่ผมหลายครั้ง

206
00:12:13,120 --> 00:12:15,640
พูดถึงเรื่องที่รุนแรงหรือเป็นการเหยียด

207
00:12:15,640 --> 00:12:18,400
มันไม่ใช่การละเมิดเหรอ
สําหรับเด็กผู้ชายกับครูสอนเปียโนน่ะ

208
00:12:18,400 --> 00:12:21,120
เกี่ยวกับผม หรือเทอรี่ หรือการล่วงละเมิด

209
00:12:21,120 --> 00:12:23,040
แต่ผมก็ยังเพิกเฉยกับสิ่งนั้น...

210
00:12:23,040 --> 00:12:25,400
มีอะไรใหม่ๆ ที่เราควรรู้บ้างไหมคะ

211
00:12:26,600 --> 00:12:27,440
ไม่ครับ

212
00:12:27,440 --> 00:12:31,280
ไม่ยอมแจ้งความเรื่องเธอเพราะความลุ่มหลง
ความเห็นใจ หรือความรู้สึกผิด

213
00:12:31,280 --> 00:12:33,480
ใช้ทุกข้ออ้างเพื่อเก็บเธอไว้ในชีวิตผม

214
00:12:33,480 --> 00:12:34,400
อย่าเชียวนะ

215
00:12:34,400 --> 00:12:36,400
และบางครั้งในช่วงเวลาที่มืดมนที่สุดของผม

216
00:12:36,400 --> 00:12:39,320
ขณะที่ผมนอนตาค้าง
ฟังว่าเธอกําลังทรมานอยู่แค่ไหน...

217
00:12:39,320 --> 00:12:42,400
ฉันคิดมากตอนกลางคืน
บางครั้งฉันก็โกรธเหลือเกิน

218
00:12:42,400 --> 00:12:44,480
โกรธโลกนี้ สิ่งที่มันพรากไปจากฉัน

219
00:12:44,480 --> 00:12:48,200
ผมต้องห้ามตัวเองไว้สุดชีวิต
ที่จะไม่โทรกลับไปหาเธอ

220
00:12:49,200 --> 00:12:51,000
เมื่อผมแจ้งความเรื่องเธอในท้ายที่สุด

221
00:12:51,840 --> 00:12:54,120
ก็แค่เพราะเธอเริ่มพูดถึงครอบครัวผม

222
00:12:54,640 --> 00:12:58,000
แค่เพราะผมรู้สึกว่ามันเป็นอันตราย
ที่ผมไม่อาจเสี่ยงได้อีกต่อไป

223
00:12:59,200 --> 00:13:00,320
ข้อความใหม่

224
00:13:00,320 --> 00:13:03,320
คุณกับครอบครัวควรหุบปากเอาไว้นะ

225
00:13:03,320 --> 00:13:05,840
นี่คือการเตือนครั้งสุดท้าย ฉันพูดจริงๆ

226
00:13:05,840 --> 00:13:07,440
เพราะฉันกําลังหงุดหงิดก่อนมีเมนส์

227
00:13:07,440 --> 00:13:10,200
จนฉันออกไปแทงใครก็ได้ในอังกฤษ
ในสหราชอาณาจักร

228
00:13:10,200 --> 00:13:14,280
ระวังคําพูดของคุณไว้ให้ดี
เพราะสักวันฉันอาจแทงใครสักคนเข้าก็ได้

229
00:13:16,920 --> 00:13:18,480
มาร์ธาถูกจับในวันถัดไป

230
00:13:18,480 --> 00:13:21,480
และถูกตั้งข้อหารังควานและคุกคามสามกระทง

231
00:13:21,480 --> 00:13:24,320
และเมื่อถึงวันที่เธอต้องขึ้นให้การในศาล

232
00:13:24,840 --> 00:13:28,240
ผมก็บอกไม่ได้ว่ามันจะเป็นการยุติ
ความหลงใหลของเธอหรือว่าของผม

233
00:13:37,840 --> 00:13:38,840
ทุกคนยืนขึ้น

234
00:13:44,040 --> 00:13:45,040
เชิญนั่งได้

235
00:13:51,240 --> 00:13:52,760
ยืนขึ้น คุณสก็อตต์

236
00:13:53,680 --> 00:13:56,160
คุณถูกตั้งข้อหาคุกคามคุณโดนัลด์ ดันน์

237
00:13:56,760 --> 00:14:03,320
ระหว่างวันที่ 14 สิงหาคม 2015
ถึง 22 มีนาคม 2017

238
00:14:04,200 --> 00:14:06,000
คุณมีความผิดหรือไม่

239
00:14:19,920 --> 00:14:20,760
ผิดค่ะ

240
00:14:22,000 --> 00:14:24,920
คุณถูกตั้งข้อหาตามรังควานคุณโดนัลด์ ดันน์

241
00:14:24,920 --> 00:14:31,480
ระหว่างวันที่ 14 สิงหาคม 2015
ถึง 22 มีนาคม 2017

242
00:14:31,480 --> 00:14:34,520
คุณมีความผิดหรือไม่

243
00:14:36,360 --> 00:14:37,240
ผิดค่ะ

244
00:14:37,760 --> 00:14:42,440
คุณถูกตั้งข้อหาคุกคามเจอรัลด์ ดันน์
และเอเลนอร์ ดันน์

245
00:14:42,440 --> 00:14:48,400
ระหว่างวันที่ 6 มิถุนายน 2016
ถึง 22 มีนาคม 2017

246
00:14:49,360 --> 00:14:51,800
คุณมีความผิดหรือไม่

247
00:14:53,000 --> 00:14:54,160
ผิดค่ะ

248
00:14:56,920 --> 00:14:58,400
กวางน้อยของฉัน

249
00:15:00,400 --> 00:15:01,600
กวางน้อยของฉัน

250
00:15:01,600 --> 00:15:03,720
คุณสก็อตต์ คุณสารภาพยอมรับผิด

251
00:15:04,720 --> 00:15:08,880
ศาลจะสั่งให้สํานักอัยการ
เตรียมรายงานก่อนพิพากษา

252
00:15:08,880 --> 00:15:12,560
- คุณจะถูกควบคุมตัวไว้จนกว่าจะถึงตอนนั้น
- กวางน้อย

253
00:15:12,560 --> 00:15:13,640
ทุกคนยืนขึ้น

254
00:15:15,600 --> 00:15:16,720
กวางน้อย

255
00:15:46,400 --> 00:15:48,840
มาร์ธาถูกตัดสินโทษจําคุกเก้าเดือน

256
00:15:48,840 --> 00:15:52,000
และศาลออกคําสั่งห้ามเข้าใกล้
เป็นเวลาห้าปีในวันเดียวกันนั้น

257
00:15:52,520 --> 00:15:56,280
และที่นั่น ในห้องพิจารณาคดีนั้น
ก็เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมได้เห็นเธอ

258
00:16:33,880 --> 00:16:36,680
(ลําดับเหตุการณ์ของตํารวจ)

259
00:16:50,400 --> 00:16:53,920
(ผมสงสารเธอ นั่นเป็นความรู้สึกแรกของผม)

260
00:17:17,200 --> 00:17:18,240
คีลีย์

261
00:17:19,760 --> 00:17:20,600
หวัดดี

262
00:17:21,200 --> 00:17:22,600
ฟรานซิสโทรมาน่ะ

263
00:17:24,040 --> 00:17:25,240
เขาเป็นห่วงคุณมากนะ

264
00:17:25,240 --> 00:17:28,240
เขาบอกว่าคุณแทบไม่ออกนอกห้อง
มาหลายอาทิตย์แล้ว

265
00:17:29,720 --> 00:17:30,960
อยากเข้ามาไหม

266
00:17:31,760 --> 00:17:32,760
ค่ะ

267
00:17:39,080 --> 00:17:40,240
นี่อะไรน่ะ

268
00:17:40,240 --> 00:17:42,520
เรื่องของมาร์ธา

269
00:17:44,240 --> 00:17:47,680
- นึกว่าเธอเข้าคุกไปแล้ว
- ใช่ ผมพยายามทําความเข้าใจกับมันอยู่

270
00:17:48,440 --> 00:17:50,880
- ไปถึงไหนแล้วล่ะ
- ใกล้แล้วน่ะ

271
00:17:50,880 --> 00:17:53,000
(ผมเริ่มช่วยตัวเองโดยนึกถึงมาร์ธา)

272
00:17:53,000 --> 00:17:55,520
(ตัดไอ้จ้อนหรือลิ้นของเขาออก)

273
00:17:55,520 --> 00:17:57,880
ใช่ หวังว่านะ ดูทั้งหมดนี่สิ

274
00:17:57,880 --> 00:17:59,000
ใช่ บ้ามากเลย

275
00:17:59,000 --> 00:18:01,920
ผมมีข้อความเสียงทั้งหมดของเธอ
จากตอนที่ดาวน์โหลดส่งให้ตํารวจ

276
00:18:02,560 --> 00:18:05,800
ผมแยกเก็บเป็นโฟลเดอร์
ตามอารมณ์ต่างๆ ของเธอ

277
00:18:05,800 --> 00:18:08,920
ผมทํามาหลายอาทิตย์แล้ว
มีอีกเยอะที่ผมยังไม่ได้ฟัง

278
00:18:08,920 --> 00:18:11,840
แปลกดีนะ เพราะพอเห็นทุกอย่าง
เรียงรายออกมาแบบนี้แล้ว

279
00:18:11,840 --> 00:18:14,760
เราก็เข้าใจได้จริงๆ ว่าเธอเสียสติแค่ไหน

280
00:18:19,800 --> 00:18:21,520
อยากนั่งก่อนไหม

281
00:18:22,600 --> 00:18:23,560
ค่ะ

282
00:18:30,920 --> 00:18:31,840
คุณดูโทรมสุดๆ

283
00:18:32,640 --> 00:18:33,840
ผมรู้สึกดีสุดๆ

284
00:18:36,160 --> 00:18:37,600
งานเดี่ยวไมค์เป็นไงบ้าง

285
00:18:38,440 --> 00:18:39,560
ผมเลิกแล้ว

286
00:18:40,080 --> 00:18:43,480
ไม่มีอะไรเหมือนการได้ทุกอย่างที่เราต้องการ
เพื่อให้รู้ตัวว่ามันไม่เหมาะกับเรา

287
00:18:48,120 --> 00:18:49,120
แล้ว...

288
00:18:50,120 --> 00:18:51,240
คุณมาที่นี่ทําไม

289
00:18:56,200 --> 00:18:59,960
ฉันอยากให้คุณย้ายกลับไปอยู่บ้านแม่ฉัน
ไปตั้งสติสักนิด

290
00:18:59,960 --> 00:19:01,880
ไม่ได้ ผมเซ็นสัญญาเช่าที่นี่แล้ว

291
00:19:01,880 --> 00:19:03,200
ไม่ ฉันจ่ายให้เอง

292
00:19:04,080 --> 00:19:05,200
ย้ายกลับไปเถอะ

293
00:19:06,680 --> 00:19:08,960
ฉันยอมให้คุณอยู่แบบนี้ต่อไปไม่ได้

294
00:19:10,320 --> 00:19:12,040
หลังจากผ่านพ้นเรื่องทั้งหมดนั้นมา

295
00:19:14,600 --> 00:19:16,840
วิดีโอนั่นน่ะ ดอนนี่ มันทําให้ฉันเสียใจจริงๆ

296
00:19:26,040 --> 00:19:27,080
โอเค

297
00:19:38,160 --> 00:19:39,440
รู้สึกยังไงบ้างจ๊ะ

298
00:19:39,440 --> 00:19:40,840
ครับ คุ้นเคยดี

299
00:19:44,800 --> 00:19:47,640
ฉันจะปล่อยให้เธอพักผ่อนนะ
ถ้าต้องการอะไรก็บอกได้นะจ๊ะ

300
00:19:48,280 --> 00:19:49,280
ขอบคุณครับ

301
00:20:04,320 --> 00:20:06,880
ลืมบอกไป ฉันทิ้งของขวัญไว้ในตู้ให้เธอด้วย

302
00:20:06,880 --> 00:20:09,280
กับของเล็กๆ น้อยๆ ที่ฉันเจอตอนเก็บกวาดห้อง

303
00:20:09,880 --> 00:20:11,680
อ้อ ขอบคุณครับ

304
00:21:02,640 --> 00:21:04,680
(เพชฌฆาตแฮร์รี่ เขียนโดย ดอนนี่ ดันน์)

305
00:21:12,000 --> 00:21:15,560
(บทร่างสุดยอดมาก นายอนาคตไกลนะ)

306
00:21:32,000 --> 00:21:33,000
สวัสดี

307
00:21:36,360 --> 00:21:37,760
มีอะไรให้ช่วยรึเปล่า

308
00:21:39,200 --> 00:21:40,680
ครับ คือผม...

309
00:21:42,080 --> 00:21:44,160
ผมขอเข้าไปข้างในได้ไหม

310
00:21:46,680 --> 00:21:47,680
ได้สิ

311
00:22:07,880 --> 00:22:10,240
อยากดื่มชาไหม

312
00:22:12,680 --> 00:22:14,160
ก็ดีครับ

313
00:22:18,920 --> 00:22:20,760
งั้นพวกนั้นเมายาตลอดเลยเหรอ

314
00:22:20,760 --> 00:22:24,440
ให้ตายสิ ผมไม่เคยเจอใคร
เสพยาหนักเท่าสองคนนั้น

315
00:22:24,440 --> 00:22:26,320
จบโรงเรียนเอกชนมาด้วยนะ

316
00:22:26,920 --> 00:22:29,880
ผมเจอคนเอากันอยู่บนเตียงผม
บ่อยจนเหลือเชื่อเลย

317
00:22:36,400 --> 00:22:37,520
นายไปอยู่ไหนมา

318
00:22:40,240 --> 00:22:42,200
ก็นะ ไปโน่นไปนี่น่ะ

319
00:22:43,960 --> 00:22:45,560
ขอโทษที่ผมหายตัวไป

320
00:22:45,560 --> 00:22:47,760
ไม่ ฉันเข้าใจ

321
00:22:53,480 --> 00:22:54,880
ว่าแต่ฉันดูวิดีโอของนายแล้วนะ

322
00:22:57,960 --> 00:22:58,960
งั้นเหรอ

323
00:23:01,280 --> 00:23:02,760
ฉันว่านายกล้าหาญมาก

324
00:23:03,960 --> 00:23:04,960
กล้าหาญจริงๆ

325
00:23:09,080 --> 00:23:10,080
ขอบคุณ

326
00:23:12,640 --> 00:23:14,560
นายน่าจะกลับมาทํางานกับฉัน

327
00:23:18,080 --> 00:23:19,440
มันจะไม่เหมือนรอบที่แล้ว

328
00:23:21,640 --> 00:23:26,800
ไม่รู้สิ ผมไม่ได้ทําอะไรเท่าไหร่แล้ว

329
00:23:26,800 --> 00:23:28,920
เราจะเอาคอตตอนเมาท์กลับมาสร้างใหม่

330
00:23:30,160 --> 00:23:31,720
คงไม่ได้เรื่องหรอก

331
00:23:32,680 --> 00:23:34,480
แต่ตอนนี้เรากําลังหาทีมงานอยู่

332
00:23:40,680 --> 00:23:41,920
นายจะได้ค่าจ้าง

333
00:23:49,800 --> 00:23:50,800
ผมอยากทํานะ

334
00:24:47,000 --> 00:24:50,200
(ข้อความเสียงของมาร์ธา)

335
00:24:53,680 --> 00:24:55,560
(คําชม)

336
00:24:58,720 --> 00:25:01,800
พระเจ้า และมีอีกครั้งในบาร์

337
00:25:01,800 --> 00:25:04,320
ที่คุณใส่แต่กางเกงในสีขาวเสิร์ฟเครื่องดื่ม
แล้วฉันก็คิดว่า

338
00:25:04,320 --> 00:25:06,840
"สีแดง สีแดงเหมาะกับคุณ"

339
00:25:06,840 --> 00:25:09,560
แล้ววันรุ่งขึ้นคุณก็สวมสีแดงจริงๆ

340
00:25:12,640 --> 00:25:15,920
ฉันว่าคุณมีแนวกรามได้รูป มีรอยยิ้มสวย

341
00:25:15,920 --> 00:25:20,040
ฉันว่าคุณน่าหลงใหลมากเลย

342
00:25:23,560 --> 00:25:26,640
รู้ไหม บางครั้งเวลาที่เราเจอใครสักคน

343
00:25:26,640 --> 00:25:28,760
เราแค่คิดว่าพวกเขามีเสน่ห์

344
00:25:28,760 --> 00:25:30,360
และคุณก็มีเสน่ห์

345
00:25:30,360 --> 00:25:33,080
ไม่รู้สิ อาจจะวิธีพูดของคุณมั้ง

346
00:25:35,520 --> 00:25:40,080
ก็ได้ ฉันชอบคุณ โอเคไหม
ฉันชอบคุณ นี่ไง ฉันพูดไปแล้ว

347
00:25:40,080 --> 00:25:43,200
ตายจริง ฉันหน้าแดงอย่างกับวัยรุ่นที่ยังซิงเลย

348
00:26:06,880 --> 00:26:07,720
ไงครับ

349
00:26:07,720 --> 00:26:11,480
หวัดดี ขอโค้กผสมวอดก้าแก้วนึงครับ

350
00:26:11,480 --> 00:26:13,040
ดับเบิลนะ ขอบคุณ

351
00:26:19,680 --> 00:26:23,360
(ยังไม่ได้ฟัง)

352
00:26:23,360 --> 00:26:25,160
นั่นคือสิ่งที่ฉันสงสัยมาตลอด

353
00:26:25,160 --> 00:26:29,000
ทําไมผู้คนถึงเจอกัน
ทําไมผู้คนถึงตกหลุมรักกัน อะไรแบบนั้น

354
00:26:30,320 --> 00:26:34,160
และฉันว่านั่นคงเป็นที่มา
ของลูกกวางน้อยที่ฉันพูดติดปาก

355
00:26:35,800 --> 00:26:37,520
ฉันคิดว่าคุณคงสงสัยอยู่

356
00:26:38,760 --> 00:26:42,040
พูดง่ายๆ คือฉันเคยมีตุ๊กตาตัวเล็กๆ
สมัยฉันยังเด็ก

357
00:26:42,920 --> 00:26:44,880
ฉันพกติดตัวไปทุกที่

358
00:26:45,760 --> 00:26:48,280
ฉันคิดว่าความทรงจําแรกสุดที่ฉันมี
คือตอนคริสต์มาส

359
00:26:48,800 --> 00:26:53,320
มีภาพถ่ายเก่าๆ ของฉันที่สวมหมวกกระดาษนั่งอยู่

360
00:26:54,320 --> 00:26:56,280
และมีลูกกวางน้อยตัวนี้อยู่ข้างๆ

361
00:26:57,120 --> 00:27:01,600
ยังไงก็เถอะ กวางน้อยตัวนี้เป็นตุ๊กตานุ่มฟูน่ากอด

362
00:27:02,240 --> 00:27:04,800
มันมีริมฝีปากหนา ดวงตากลมโต

363
00:27:05,320 --> 00:27:06,680
และก้นน้อยๆ ที่น่ารักที่สุด

364
00:27:07,720 --> 00:27:09,280
ฉันยังเก็บมันไว้จนทุกวันนี้

365
00:27:11,480 --> 00:27:13,960
มันเป็นสิ่งดีๆ เพียงสิ่งเดียวในวัยเด็กของฉัน

366
00:27:15,640 --> 00:27:16,640
ฉันจะกอดมัน

367
00:27:17,680 --> 00:27:18,720
เวลาพ่อแม่ทะเลาะกัน

368
00:27:20,280 --> 00:27:22,080
และพวกเขาทะเลาะกันบ่อยมากเลย

369
00:27:24,360 --> 00:27:28,720
ก็นะ คุณเหมือนกวางน้อยตัวนั้นเปี๊ยบเลย

370
00:27:29,920 --> 00:27:31,400
จมูกเหมือนกัน

371
00:27:31,960 --> 00:27:33,360
ดวงตาเหมือนกัน

372
00:27:34,640 --> 00:27:36,120
ก้นน้อยๆ น่ารักเหมือนกัน

373
00:27:38,440 --> 00:27:40,280
มันมีความหมายกับฉันมากเลย

374
00:27:42,240 --> 00:27:43,240
คุณ...

375
00:27:44,480 --> 00:27:46,720
คุณมีความหมายกับฉันมากเหลือเกิน

376
00:27:50,280 --> 00:27:51,520
ฉันต้องวางแล้ว

377
00:28:14,640 --> 00:28:15,640
คุณโอเคไหม

378
00:28:16,320 --> 00:28:19,160
ครับ โทษที ผมไม่เป็นไร ขอโทษที

379
00:28:20,240 --> 00:28:21,240
นี่ครับ

380
00:28:21,240 --> 00:28:22,640
ขอบคุณ

381
00:28:24,840 --> 00:28:26,840
- 7.25 ปอนด์ครับ
- อ๋อ ครับ

382
00:28:28,920 --> 00:28:29,880
เวรละ

383
00:28:29,880 --> 00:28:34,320
โทษทีนะ ผมว่าผมลืมกระเป๋าเงินไว้ที่บ้าน

384
00:28:38,680 --> 00:28:41,000
ไม่ต้องห่วง ผมเลี้ยงเอง

385
00:28:53,560 --> 00:28:56,040
(ถ้าคุณหรือคนที่คุณรู้จักกําลังประสบปัญหา)

386
00:28:56,040 --> 00:29:00,160
(ค้นหาข้อมูลและบริการช่วยเหลือได้ที่
www.wannatalkaboutit.com)

387
00:29:06,720 --> 00:29:08,720
(สร้างจากละครเวที "เบบี้ เรนเดียร์" โดย
ริชาร์ด แกดด์)

388
00:29:55,800 --> 00:29:57,800
คําบรรยายโดย พาฝัน เจริญดี