1
00:00:06,674 --> 00:00:08,801
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:15,058 --> 00:00:18,394
‎อุ้มธนาคารแต่กลับโยนเราทิ้ง

3
00:00:18,478 --> 00:00:22,231
‎คำถามครับ คุณเชื่อในรัฐบาลไหม

4
00:00:22,732 --> 00:00:25,735
‎ผมไม่เชื่อเสมอไป
‎ผมเห็นรัฐบาลเข้าอุ้มวอลล์สตรีท

5
00:00:25,818 --> 00:00:30,615
‎ขณะที่ชาวอเมริกันส่วนใหญ่ต้องลำบาก
‎ผมเห็นรัฐบาลทำร้ายผู้มาประท้วงอย่างสันติ

6
00:00:30,698 --> 00:00:33,076
‎ไม่เอาน่า ผมรู้ว่าจริงๆ แล้วทีเอสเอทำอะไร

7
00:00:33,159 --> 00:00:35,661
‎กับเยลลีกัญชาที่ยึดจากผมไป

8
00:00:35,745 --> 00:00:39,165
‎อุ้มธนาคารแต่กลับโยนเราทิ้ง

9
00:00:39,248 --> 00:00:42,085
‎แต่ผมก็ได้รู้ว่ามีเรื่องหนึ่ง

10
00:00:42,168 --> 00:00:46,047
‎ที่เราทุกคนเชื่อรัฐบาลโดยปริยายในทุกวัน

11
00:00:46,130 --> 00:00:50,259
‎เราใช้เงิน และเงินก็ไม่ได้
‎เป็นอะไรไปมากกว่าความเชื่อ

12
00:00:50,343 --> 00:00:54,013
‎เหตุผลเดียวที่ชิ้นส่วนเศษใยต้นไม้นี้
‎มีค่าหนึ่งเหรียญ

13
00:00:54,096 --> 00:00:57,683
‎ก็เพราะรัฐบาลบอกว่าใช่และเราก็เชื่อ

14
00:00:57,767 --> 00:00:58,893
‎ในสิ่งที่เขาบอก

15
00:00:58,976 --> 00:00:59,977
‎รู้ไหมครับ ตลกดีนะ

16
00:01:00,061 --> 00:01:03,606
‎บนธนบัตรเขียนว่า “เราเชื่อในพระเจ้า”
‎แต่ที่จริงแล้วผมไม่เชื่อ

17
00:01:03,689 --> 00:01:06,317
‎ผมไม่เชื่อในพระเจ้า ผมสาปส่งพระเจ้าด้วยซ้ำ

18
00:01:07,360 --> 00:01:11,739
‎อาจเป็นแค่เรื่องบังเอิญ แต่เราเชื่อในรัฐบาล

19
00:01:11,823 --> 00:01:14,742
‎เพราะอย่างนี้เราทุกคน
‎ถึงไม่รับค่าจ้างเป็นตราสารหนี้

20
00:01:14,826 --> 00:01:17,411
‎หรือรูปคนดังพร้อมลายเซ็น

21
00:01:17,495 --> 00:01:21,082
‎- รับรูปแดนนี่ เดอวีโต้ไหม
‎- เงินสดอย่างเดียว บ็อบ

22
00:01:21,165 --> 00:01:23,584
‎- แล้วจอห์นนี่ แคชล่ะ
‎- ใครนะ

23
00:01:23,668 --> 00:01:26,045
‎(น้ำมะนาว)

24
00:01:26,129 --> 00:01:29,090
‎แต่ทุกคนกลับยอมรับแบงก์เขียวอเมริกันอันคุ้นตา

25
00:01:29,173 --> 00:01:33,052
‎หนึ่งดอลลาร์เหรอ คิดว่าอยู่ในปี 1990 หรือไง

26
00:01:33,135 --> 00:01:34,637
‎แก้วละห้าเหรียญต่างหาก ตาแก่

27
00:01:34,720 --> 00:01:37,098
‎โอเค เดี๋ยวเธอก็ต้องแก่ ไอ้หนู

28
00:01:37,598 --> 00:01:39,934
‎รู้ไหมครับ ผมเคยคิดว่ารัฐบาล

29
00:01:40,017 --> 00:01:43,312
‎มีส่วนกับเงินของผมแค่ครั้งเดียว
‎นั่นก็คือตอนผมเสียภาษี

30
00:01:43,396 --> 00:01:45,106
‎หรือตอนติดสินบนผู้พิพากษา

31
00:01:45,189 --> 00:01:48,693
‎แต่กลายเป็นว่ารัฐบาลและความเชื่อของเรา

32
00:01:48,776 --> 00:01:52,238
‎ส่งอิทธิพลในทุกขณะชีวิตการเงินของเราเลย

33
00:01:52,321 --> 00:01:55,533
‎แล้วเกิดอะไรขึ้นถ้าเราไม่เชื่ออีกต่อไป

34
00:01:56,409 --> 00:01:58,786
‎(เงิน)

35
00:02:02,373 --> 00:02:05,418
‎ผมเชื่อสนิทใจว่าเวลาที่ฝากเงินในธนาคาร

36
00:02:05,501 --> 00:02:08,296
‎เงินก็จะอยู่ในนั้น แต่ทำไมล่ะครับ

37
00:02:08,379 --> 00:02:12,508
‎ทำไมผมถึงเชื่อองค์กรไร้หน้า
‎กับเรื่องเงินเก็บทั้งชีวิตของผม

38
00:02:12,592 --> 00:02:15,636
‎ในเมื่อพวกเขายังไม่เชื่อใจผมเรื่องปากกาเลย

39
00:02:16,137 --> 00:02:19,932
‎แต่หนึ่งศตวรรษก่อนหน้านี้
‎ชาวอเมริกันส่วนใหญ่ก็ไม่เชื่อ

40
00:02:20,016 --> 00:02:23,811
‎สมัยนั้น ธนาคารล้มกันเป็นปกติมาก

41
00:02:23,895 --> 00:02:26,898
‎และเมื่อธนาคารล้ม เงินของคุณก็จะหายไป

42
00:02:27,732 --> 00:02:30,776
‎สวัสดี รูปหล่อ ตู้กับข้าวไม่มีอาหาร
‎เด็กๆ ก็กระจองอแง

43
00:02:30,860 --> 00:02:33,196
‎ฉันเลยต้องควักกระปุกไม่งั้นตายกันหมดแน่

44
00:02:33,279 --> 00:02:34,363
‎ขอโทษครับ คุณผู้หญิง

45
00:02:34,447 --> 00:02:37,408
‎เศรษฐกิจตกต่ำทำบัญชีเราแดง
‎กว่าจมูกของดับเบิลยูซี ฟีลด์เสียอีก

46
00:02:37,491 --> 00:02:38,910
‎เงินของคุณลอยไปหมดแล้ว

47
00:02:39,619 --> 00:02:42,830
‎ชาวอเมริกันกลัวจะเสียเงินฝากมาก

48
00:02:42,914 --> 00:02:46,167
‎จนไม่ว่าสัญญาณความไม่มั่นคงใดๆ
‎ก็ทำให้เกิดความตื่นตระหนก

49
00:02:46,667 --> 00:02:50,421
‎เฮ้ย พวกเรา จอมหลอกลวงพวกนี้
‎ทำท่าไม่ดีต่อเงินเราแล้ว

50
00:02:54,175 --> 00:02:56,177
‎ผู้ฝากก็รีบกรูกันไปธนาคาร

51
00:02:56,260 --> 00:02:59,096
‎พยายามถอนเงินหมดบัญชีพร้อมๆ กัน

52
00:02:59,180 --> 00:03:00,932
‎เราเรียกว่าการแห่ถอนเงิน

53
00:03:01,015 --> 00:03:03,643
‎ซึ่งทำให้ขนาดธนาคารใหญ่ยังล้มละลายได้

54
00:03:03,726 --> 00:03:07,480
‎ผลลัพธ์คือการปิดตัวตามๆ กันไป

55
00:03:09,273 --> 00:03:13,402
‎ระหว่างยุคเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่
‎ธนาคารมากกว่า 9,000 แห่งล้มละลาย

56
00:03:13,486 --> 00:03:18,032
‎ชาวอเมริกันสูญเงินเก็บไปหลายพันล้าน
‎เศรษฐกิจหยุดชะงัก

57
00:03:18,115 --> 00:03:22,703
‎เสียงประชาชนเรียกร้องให้ประธานาธิบดี
‎แฟรงกลิน เดลาโน โรสเวลต์ออกโรง

58
00:03:23,454 --> 00:03:25,247
‎ทีละคนครับๆ

59
00:03:25,331 --> 00:03:26,707
‎ฉันสูญเสียเงินเก็บทั้งหมด

60
00:03:26,791 --> 00:03:29,126
‎ฉันสูญเสียเงินทุนในการทำธุรกิจเหล้าเถื่อน

61
00:03:29,210 --> 00:03:33,255
‎ฉันก็นึกว่าทุกคนจะใส่ถังมางานนี้
‎เปลี่ยนแผนกันเหรอ

62
00:03:33,339 --> 00:03:35,800
‎เอาล่ะ อย่างงี้ดีไหม

63
00:03:35,883 --> 00:03:38,344
‎เพื่อให้คนกลับมาเชื่อใจระบบธนาคาร

64
00:03:38,427 --> 00:03:42,098
‎เราจะจัดตั้งสถาบันคุ้มครองเงินฝากแห่งชาติ

65
00:03:42,181 --> 00:03:44,976
‎ตั้งแต่นี้ไปเงินฝากพวกคุณจะได้รับการคุ้มครอง

66
00:03:45,559 --> 00:03:49,230
‎โดยมีความเชื่อใจและชื่อเสียง
‎ของรัฐบาลสหรัฐอเมริกาเป็นประกัน

67
00:03:49,313 --> 00:03:51,274
‎ถ้าไฟไหม้ธนาคารล่ะ

68
00:03:51,357 --> 00:03:52,566
‎คุณก็จะได้เงินคืน

69
00:03:52,650 --> 00:03:55,945
‎ถ้าบอนนี่และไคลด์ปล้นธนาคารล่ะ

70
00:03:56,028 --> 00:03:57,613
‎คุณก็จะได้เงินคืน

71
00:03:57,697 --> 00:03:58,948
‎ถ้าคุณได้โทรเลข

72
00:03:59,031 --> 00:04:01,826
‎บอกว่าทุกคนจะใส่ถังมาชุมนุม
‎แต่กลับไม่มีใครใส่มา

73
00:04:02,660 --> 00:04:04,203
‎คุ้มครองหมดแหละ

74
00:04:04,287 --> 00:04:06,998
‎(สถาบันคุ้มครองเงินฝาก คุ้มครองหมดแหละ)

75
00:04:07,081 --> 00:04:10,459
‎ผมขอถอนหนึ่งเซนต์ครับ ขอบคุณมาก

76
00:04:10,543 --> 00:04:14,714
‎ณ เวลานั้นถือเป็นมาตรการที่แหวกแนวแต่ได้ผลดี

77
00:04:14,797 --> 00:04:18,718
‎สถาบันคุ้มครองเงินฝากทำให้
‎ระบบธนาคารมั่นคง กู้คืนความเชื่อมั่น

78
00:04:18,801 --> 00:04:21,304
‎และทำให้การแห่ถอนเงินเป็นเรื่องของอดีต

79
00:04:21,387 --> 00:04:24,515
‎ทุกวันนี้ ถ้าคุณเห็น
‎สัญลักษณ์สถาบันคุ้มครองเงินฝากในธนาคาร

80
00:04:24,598 --> 00:04:28,936
‎แปลว่าบัญชีของคุณ
‎แต่ละบัญชีมีวงเงิน 250,000 ดอลลาร์

81
00:04:29,020 --> 00:04:31,605
‎รับรองจากรัฐบาลกลาง

82
00:04:31,689 --> 00:04:36,319
‎ตั้งแต่ปี 1933 ไม่มีบัญชีที่ได้รับการคุ้มครอง
‎อันไหนสูญเงินไปสักเพนนีเดียว

83
00:04:36,402 --> 00:04:40,614
‎และยิ่งน่าประทับใจมากขึ้นไปอีก
‎เพราะธนาคารยังคงล้มอยู่

84
00:04:40,698 --> 00:04:43,993
‎แค่ว่าในทุกวันนี้ แทนที่จะก่อให้เกิดความแตกตื่น

85
00:04:44,076 --> 00:04:49,332
‎สถาบันคุ้มครองเงินฝากเข้ามาอุ้ม
‎อย่างแนบเนียนจนแทบไม่มีใครสังเกต

86
00:04:49,874 --> 00:04:50,916
‎แล้วพวกเขาทำได้ยังไง

87
00:04:51,584 --> 00:04:55,546
‎บอกให้นะครับ ออกหัว เราจะไปดูกัน
‎ออกก้อย รายการจบแค่นี้แหละ

88
00:04:56,505 --> 00:05:00,593
‎ให้ตายเถอะ อะไรเนี่ย โอเค
‎อันนี้ไม่นับ เอาใหม่

89
00:05:02,970 --> 00:05:04,138
‎เป็นไง

90
00:05:06,766 --> 00:05:08,934
‎(สถาบันคุ้มครองเงินฝากแห่งชาติ)

91
00:05:10,311 --> 00:05:14,190
‎- สวัสดีครับ
‎- สวัสดีและยินดีต้อนรับค่ะ อดัม

92
00:05:14,273 --> 00:05:16,567
‎ที่นี่นับเป็นที่สุด
‎ของสถาบันการเงินที่ผมเคยไปมาเลย

93
00:05:16,650 --> 00:05:20,196
‎มาค่ะ มาเยี่ยมชมกัน
‎วันนี้เราจะมีการจำลองสถานการณ์

94
00:05:20,279 --> 00:05:21,906
‎- จริงเหรอครับ
‎- ฉันบอกพวกเขาไปว่า

95
00:05:21,989 --> 00:05:24,200
‎ฉันจะเชิญคุณมาร่วมสังเกตการณ์การประชุม

96
00:05:24,283 --> 00:05:25,117
‎สนใจไหมคะ

97
00:05:25,201 --> 00:05:27,953
‎ให้ตาย วิเศษมากครับ
‎ผมจะได้เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นถ้าธนาคารล้ม

98
00:05:28,037 --> 00:05:29,288
‎- ขึ้นข้างบนกันค่ะ
‎- ไปกันเลย

99
00:05:29,372 --> 00:05:32,041
‎- นี่ค่ะ อดัม อรุณสวัสดิ์
‎- ให้ตาย สวัสดีครับทุกคน

100
00:05:32,124 --> 00:05:34,960
‎ขอบคุณที่เชิญเรามา
‎นี่ดูเป็นทางการมาก ผมตื่นเต้นเลย

101
00:05:36,796 --> 00:05:39,507
‎เอาล่ะ ยินดีต้อนรับทุกคน
‎เข้าสู่การประชุมระดับบริหาร

102
00:05:39,590 --> 00:05:44,386
‎เรามาที่นี่เรื่องบริษัทธนาคารเอบีซี
‎ชื่อรหัสคือโคดิแอค

103
00:05:44,470 --> 00:05:46,889
‎ธนาคารตั้งขึ้นในปี 1948

104
00:05:46,972 --> 00:05:49,683
‎และมี 23 สาขาทั่วสองรัฐ

105
00:05:49,767 --> 00:05:52,269
‎ธนาคารไม่ทำกำไรมาหลายไตรมาสแล้ว

106
00:05:52,353 --> 00:05:55,314
‎และเราได้เตรียมแผนกลยุทธ์ในการรับมือ

107
00:05:55,397 --> 00:05:57,274
‎ทีมในพื้นที่จะทำงานช่วงวันหยุดนี้

108
00:05:57,358 --> 00:06:00,611
‎เพื่อให้ผู้ถือเงินฝากวางใจได้
‎ว่าเขายังเข้าถึงกองทุนอยู่

109
00:06:00,694 --> 00:06:03,739
‎เราต้องทำให้ธนาคารยังเปิด
‎ในเช้าวันจันทร์เวลา 8.30 น. ตามเดิม

110
00:06:03,823 --> 00:06:05,574
‎นี่คือธนาคารที่ล้มละลาย

111
00:06:05,658 --> 00:06:09,036
‎และมี 60,000 คนเปิดบัญชีกับธนาคารนี้

112
00:06:09,120 --> 00:06:12,414
‎ธนาคารกำลังล้ม แต่พวกเขาไม่รู้
‎ว่าพวกคุณกำลังคุยกันอยู่ตรงนี้

113
00:06:12,498 --> 00:06:16,210
‎ไม่รู้ครับ เราพยายามทำตัวให้เงียบที่สุด

114
00:06:16,293 --> 00:06:18,462
‎และคอยดูว่าระบบการเงินยังมั่นคงเหมือนเดิม

115
00:06:18,546 --> 00:06:20,631
‎เพื่อให้ผู้ถือบัญชีเงินฝากไม่ต้องเดือดร้อน

116
00:06:21,215 --> 00:06:24,009
‎ถ้าธนาคารล้มแล้วคุณหาคนมาซื้อกิจการต่อไม่ได้

117
00:06:24,093 --> 00:06:27,471
‎สถาบันคุ้มครองเงินฝากก็จะ
‎เป็นเจ้าของทุกอย่างที่ธนาคารมีเหรอครับ

118
00:06:27,555 --> 00:06:28,722
‎ก็เป็นไปได้ค่ะ

119
00:06:28,806 --> 00:06:31,100
‎บางครั้งเราก็เป็นเจ้าของบางอย่าง

120
00:06:31,183 --> 00:06:33,269
‎ที่ผู้เข้ามาซื้อกิจการไม่ต้องการ

121
00:06:33,352 --> 00:06:34,562
‎เหรอครับ อย่างเช่นอะไร

122
00:06:34,645 --> 00:06:38,649
‎ในยุค 80 เรามีหุ้นแดลลัส คาวบอยส์อยู่นิดหน่อย

123
00:06:38,732 --> 00:06:40,734
‎- ในช่วงเวลาสั้นๆ
‎- เดี๋ยวนะ จริงเหรอ

124
00:06:40,818 --> 00:06:42,528
‎ได้ตั๋วฟรีอะไรแบบนั้นไหมครับ

125
00:06:42,611 --> 00:06:44,905
‎- ไม่ได้ค่ะ
‎- เสียดายจัง

126
00:06:44,989 --> 00:06:48,409
‎เราเคยถือสิทธิ์หนังสยองขวัญ
‎เรื่องหนึ่งที่นำแสดงโดย

127
00:06:48,492 --> 00:06:50,619
‎จอร์จ คลูนีย์และชาร์ลี ชีน

128
00:06:50,703 --> 00:06:54,623
‎คิดว่าชื่อกริซลีส์ภาคสองนะคะ นั่นแหละค่ะ

129
00:06:54,707 --> 00:06:56,667
‎เกิดเรื่องแบบนี้บ่อยแค่ไหนครับ

130
00:06:56,750 --> 00:06:59,962
‎ช่วงนี้ก็เกิดน้อยลงเรื่อยๆ
‎เพราะเศรษฐกิจดีมากมาโดยตลอดครับ

131
00:07:00,045 --> 00:07:02,089
‎แต่ก็มีช่วงเวลาครั้งใหญ่ช่วงหนึ่ง

132
00:07:02,173 --> 00:07:05,009
‎- ถ้าจำได้ ย้อนกลับไปปี 2008
‎- ครับ

133
00:07:05,092 --> 00:07:07,344
‎มีธนาคารหลายร้อยเลยครับที่ต้องปิด

134
00:07:07,428 --> 00:07:11,182
‎ช่วงปี 2008 พวกคุณคงยุ่งมากเลยใช่ไหมครับ

135
00:07:11,265 --> 00:07:14,727
‎แต่สิ่งสำคัญที่ควรรู้คือ
‎ค่าใช้จ่ายในการกอบกู้ธนาคาร

136
00:07:14,810 --> 00:07:16,645
‎ไม่ได้มาจากภาษีประชาชน

137
00:07:16,729 --> 00:07:20,107
‎เรามีกองทุนคุ้มครองเงินฝาก
‎ที่ได้มาจากบรรดาธนาคาร

138
00:07:20,191 --> 00:07:22,443
‎ที่จ่ายเบี้ยประกันตามความเสี่ยง

139
00:07:22,526 --> 00:07:24,153
‎ผมชอบ ใช่แล้ว ให้ธนาคารจ่ายซะ

140
00:07:24,236 --> 00:07:26,113
‎ก็เป็นความผิดพวกเขาเอง

141
00:07:27,615 --> 00:07:29,742
‎เราจะไปยังสาขาธนาคาร

142
00:07:29,825 --> 00:07:31,869
‎และจำลองกล่าวปิดกิจการธนาคาร

143
00:07:31,952 --> 00:07:33,954
‎ที่เราจะกล่าวในเย็นวันศุกร์หลังธนาคารปิด

144
00:07:34,038 --> 00:07:35,164
‎ไปกันเลยครับ

145
00:07:35,247 --> 00:07:38,751
‎ครับ ก่อนอื่น ผมได้รับเข็มกลัดอันทรงเกียรติ

146
00:07:38,834 --> 00:07:41,045
‎- เพื่อกลัดให้คุณ
‎- อะไรเนี่ย สุดยอด

147
00:07:41,921 --> 00:07:45,591
‎- ผมเป็นเจ้าหน้าที่แล้ว ยอดเยี่ยม
‎- คุณพร้อมแล้ว ดูดีนะครับ

148
00:07:45,674 --> 00:07:47,301
‎ที่จริงคุณรับบทนั้นได้

149
00:07:47,384 --> 00:07:48,844
‎รู้อะไรไหม ผมรู้สึกเท่มาก

150
00:08:06,904 --> 00:08:09,073
‎ครับ เราเข้าไม่ได้

151
00:08:10,908 --> 00:08:11,742
‎อีกแล้ว

152
00:08:11,825 --> 00:08:14,787
‎ผมว่าผมจะเตี๊ยมกับคุณก่อนที่เราเข้าไป

153
00:08:14,870 --> 00:08:18,207
‎ในฐานะเจ้าหน้าที่สถาบัน
‎เราไม่อยากให้ธนาคารล้ม เราจะมาก็แค่

154
00:08:18,290 --> 00:08:21,460
‎ในกรณีที่มันเกิดขึ้น นี่เป็นสถานการณ์สะเทือนใจ

155
00:08:21,544 --> 00:08:22,962
‎เป็นสิ่งที่เราต้องทำการบ้านมา

156
00:08:23,045 --> 00:08:26,257
‎ต้องเป็นมืออาชีพ ต้องมีความเห็นใจ

157
00:08:26,340 --> 00:08:27,925
‎- ครับ
‎- และต้องให้เกียรติ

158
00:08:28,008 --> 00:08:29,885
‎มืออาชีพ เห็นใจ ให้เกียรติ

159
00:08:29,969 --> 00:08:31,262
‎- ดีมาก
‎- ไปกันเลย

160
00:08:31,345 --> 00:08:32,304
‎(สถาบันคุ้มครองเงินฝาก)

161
00:08:32,388 --> 00:08:34,473
‎สวัสดีครับ ผู้บริหารธนาคารอยู่ที่ไหนครับ

162
00:08:34,557 --> 00:08:35,808
‎ค่ะ

163
00:08:36,767 --> 00:08:38,394
‎- สวัสดีครับ เจอร์รี่ใช่ไหมครับ
‎- ครับ

164
00:08:38,477 --> 00:08:41,564
‎ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมไทเลอร์ คาวิเนส
‎มาจากสถาบันคุ้มครองเงินฝาก

165
00:08:41,647 --> 00:08:44,066
‎เอาล่ะ ตอนนี้คือตอนที่
‎เราจะบอกผู้บริหารธนาคาร

166
00:08:44,149 --> 00:08:45,859
‎ว่าเราเป็นใครและเรามาที่นี่ทำไม

167
00:08:46,735 --> 00:08:48,404
‎- ผมได้พูดเหรอ
‎- เอาเลยครับ เชิญ

168
00:08:48,487 --> 00:08:51,699
‎เอาล่ะ คุณครับ เสียใจด้วยนะครับ

169
00:08:51,782 --> 00:08:55,911
‎แต่เรามาจากสถาบันคุ้มครองเงินฝาก
‎มายื่นจดหมายทางการแจ้งว่าธนาคารล้มละลาย

170
00:08:55,995 --> 00:09:00,165
‎พอลูกค้ารายสุดท้ายของวันกลับไปแล้ว
‎คุณช่วยล็อกประตู

171
00:09:00,249 --> 00:09:03,460
‎และเรียกรวมพนักงานเพื่อเราจะได้ประกาศแจ้ง

172
00:09:03,544 --> 00:09:04,837
‎ครับ

173
00:09:05,337 --> 00:09:07,506
‎ดีมากเลยครับ ทำได้ดีครับ

174
00:09:07,590 --> 00:09:10,551
‎แต่ปกติแล้วเราจะไม่พูดว่าธนาคารล้มละลาย

175
00:09:10,634 --> 00:09:11,969
‎เราไม่อยากเอาเรื่องนี้มาพูด

176
00:09:12,052 --> 00:09:13,762
‎- จนนาทีสุดท้าย ตอนที่กล่าว…
‎- เข้าใจแล้ว

177
00:09:13,846 --> 00:09:15,014
‎ปิดท้ายแล้วจริงๆ

178
00:09:15,097 --> 00:09:17,850
‎เขาอาจจะคิดว่า
‎“นี่เป็นการแจ้งวันเกิดผมก็ได้มั้ง”

179
00:09:17,933 --> 00:09:19,560
‎- ครับ
‎- จริงไหม

180
00:09:19,643 --> 00:09:22,187
‎ไม่หรอก เขาน่าจะรู้ดีอยู่แล้วว่าเรามาทำไม

181
00:09:22,271 --> 00:09:26,525
‎ทุกคน มารวมตัวกันหน่อย
‎เรามีเรื่องจะแจ้งให้ทราบในเย็นนี้

182
00:09:26,609 --> 00:09:28,611
‎สวัสดีครับ ผมชื่อไทเลอร์ คาวิเนส

183
00:09:28,694 --> 00:09:30,654
‎มาจากสถาบันคุ้มครองเงินฝากแห่งชาติ

184
00:09:30,738 --> 00:09:33,407
‎ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะครับ
‎อย่างที่ทุกท่านได้ยินกันไปแล้ว

185
00:09:33,490 --> 00:09:34,783
‎ธนาคารกำลังล้มละลาย

186
00:09:34,867 --> 00:09:37,286
‎และสถาบันคุ้มครองเงินฝาก
‎ได้ก้าวเข้ามาช่วยรับมือ

187
00:09:37,369 --> 00:09:39,913
‎ข่าวดีคือทางสถาบันได้หาข้อตกลง

188
00:09:39,997 --> 00:09:43,042
‎เพื่อที่จะรับช่วงต่อเงินฝากทั้งหมด

189
00:09:43,125 --> 00:09:45,586
‎และทรัพย์สินของธนาคารเกือบทั้งหมด

190
00:09:45,669 --> 00:09:47,963
‎ธนาคารจะเปิดทำการในเช้าวันจันทร์

191
00:09:48,047 --> 00:09:50,424
‎ตามปกติเหมือนเดิม แค่ภายใต้ชื่อใหม่

192
00:09:50,507 --> 00:09:52,551
‎มีหลายเรื่องที่เราจะประสานงานเพิ่มเติมกันอีก

193
00:09:52,635 --> 00:09:54,762
‎และขอบคุณในความร่วมมือครับ

194
00:09:54,845 --> 00:09:57,931
‎แล้วตอนนี้ผมขอแนะนำให้รู้จักกับผู้รับซื้อ

195
00:09:58,015 --> 00:10:00,392
‎ที่จะเข้ามาทำกิจการต่อ

196
00:10:04,438 --> 00:10:05,439
‎- เป็นไงครับ
‎- ทำได้ดีมาก

197
00:10:05,522 --> 00:10:08,192
‎- ขอบคุณมากครับ
‎- รู้สึกเขินๆ หรืออึดอัดไหมครับ

198
00:10:08,275 --> 00:10:09,818
‎ผมรู้สึกแปลกนิดหน่อย

199
00:10:09,902 --> 00:10:11,987
‎เพราะปกติเวลาผมพูดต่อหน้าคนหมู่มาก

200
00:10:12,071 --> 00:10:15,199
‎พวกเขาก็จะหัวเราะเวลาผมจบประโยค
‎แต่ในกรณีนี้

201
00:10:15,282 --> 00:10:17,284
‎หลายคนสีหน้าเป็นกังวลมาก

202
00:10:17,368 --> 00:10:18,994
‎- ครับ
‎- สำหรับคุณรู้สึกยังไง

203
00:10:19,078 --> 00:10:20,537
‎คุณจะชินเมื่อเข้าใจว่าเรามาที่นี่

204
00:10:20,621 --> 00:10:23,165
‎เพื่อให้ทุกคนเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

205
00:10:23,248 --> 00:10:24,958
‎แล้วก็ช่วยนำทางให้พวกเขา

206
00:10:25,042 --> 00:10:27,753
‎เราดูแลเรื่องทั้งหมดหลังฉาก

207
00:10:27,836 --> 00:10:29,088
‎เพื่อไม่ให้เรื่องใหญ่โต

208
00:10:29,171 --> 00:10:30,673
‎นั่นเป็นสิ่งที่เราพยายามทำครับ

209
00:10:30,756 --> 00:10:33,384
‎ไม่ใหญ่โต เช่นถ้าผมเป็นลูกค้าธนาคารนี้

210
00:10:33,467 --> 00:10:38,097
‎วันศุกร์ วันเสาร์ วันอาทิตย์
‎บัตรเดบิตผมยังใช้งานได้อยู่

211
00:10:38,180 --> 00:10:40,015
‎แล้วอีกอาทิตย์ต่อมา
‎ผมได้อีเมลหรือจดหมายบอกว่า

212
00:10:40,099 --> 00:10:42,476
‎“ธนาคารเปลี่ยนชื่อใหม่” ผมก็คงจะ
‎“แล้วไง ใครสน

213
00:10:42,559 --> 00:10:44,186
‎ช่างจดหมายทางการแบบนี้”

214
00:10:44,269 --> 00:10:45,854
‎- แล้วก็ใช้ชีวิตของผมต่อ
‎- ใช่ครับ

215
00:10:45,938 --> 00:10:48,399
‎ผมไม่ต้องเจอความลำบากเพราะคุณอยู่ตรงนี้แล้ว

216
00:10:48,482 --> 00:10:50,317
‎- ครับ
‎- สุดยอดไปเลย

217
00:10:50,401 --> 00:10:51,318
‎ขอบคุณมากครับ ไทเลอร์

218
00:10:51,402 --> 00:10:53,445
‎- ครับ โชคดีนะครับ
‎- ครับ เช่นกันครับ

219
00:10:55,906 --> 00:10:57,491
‎วิเศษแค่ไหนกันครับ

220
00:10:57,574 --> 00:10:58,742
‎ผมไม่รู้นะว่าคุณคิดยังไง

221
00:10:58,826 --> 00:11:02,955
‎แต่ผมว่านี่เป็นโครงการรัฐบาล
‎ที่มีประสิทธิภาพที่สุดเลย

222
00:11:03,038 --> 00:11:08,335
‎คนของสถาบันคุ้มครองเงินฝาก
‎กู้สถานการณ์ความเสี่ยงอย่างละเอียด

223
00:11:08,419 --> 00:11:12,256
‎จนไม่ใช่แค่ไม่กระทบกับเงินของเรา
‎แต่เรายังไม่ได้ยินเรื่องของพวกเขาเลยด้วย

224
00:11:12,840 --> 00:11:14,425
‎และถ้าเขาไม่ได้สร้างความเชื่อมั่นระดับนี้

225
00:11:14,508 --> 00:11:17,594
‎เศรษฐกิจของเราก็คงไม่ทำงาน

226
00:11:17,678 --> 00:11:18,971
‎แต่เดี๋ยวก่อน

227
00:11:19,054 --> 00:11:22,724
‎ธนาคารล้มละลายก็แค่
‎เรื่องร้ายเรื่องเดียวเกี่ยวกับการเงิน

228
00:11:22,808 --> 00:11:24,351
‎แล้วรัฐบาลทำอะไร

229
00:11:24,435 --> 00:11:28,772
‎เพื่อเป็นการปกป้องเรา
‎จากพิษเศรษฐกิจที่จ่อรอเราอยู่

230
00:11:29,731 --> 00:11:33,485
‎รู้ไหมครับ รายการนี้ควรออกฉายตั้งแต่ปีที่แล้ว

231
00:11:34,027 --> 00:11:37,406
‎แต่คุณคงเดาได้ว่า
‎เกิดเหตุการณ์เปลี่ยนโลกอะไรขึ้น

232
00:11:37,489 --> 00:11:39,908
‎หนึ่งอาทิตย์หลังจากเราเปิดห้องนักเขียนบท

233
00:11:39,992 --> 00:11:43,412
‎ไม่ ผมไม่ได้พูดถึงงานเปิดตัวเกม
‎แอนิมอลครอสซิง นิวฮอไรซัน

234
00:11:43,495 --> 00:11:46,457
‎แต่นั่นก็ทำให้ผมไม่ได้ทำงานไปปีกว่า

235
00:11:46,540 --> 00:11:48,667
‎แต่โควิด-19 ระบาด

236
00:11:48,750 --> 00:11:51,670
‎แล้วก็เหมือนกับหลายธุรกิจทั่วประเทศ

237
00:11:51,753 --> 00:11:55,716
‎เราจำเป็นต้องปิดตัวลง
‎เป็นช่วงเวลาที่น่าสะพรึงมาก

238
00:11:55,799 --> 00:12:00,053
‎ชาวอเมริกาหลายล้านต้องออกจากงาน
‎ตลาดหลักทรัพย์ดิ่งลงเหว

239
00:12:00,137 --> 00:12:02,764
‎และเงินหลายล้านล้านเหรียญ
‎หายไปจากระบบเศรษฐกิจ

240
00:12:02,848 --> 00:12:05,476
‎เร็วกว่าควิบิหายไปจากโทรศัพท์เราอีก

241
00:12:05,559 --> 00:12:09,229
‎เป็นช่วงเวลาที่คนทำงาน
‎ตั้งแต่ระดับล่างไปจนถึงซีอีโอ

242
00:12:09,313 --> 00:12:11,315
‎ต้องขอความช่วยเหลือจากรัฐบาล

243
00:12:11,398 --> 00:12:13,525
‎แล้วรัฐบาลทำอะไรบ้าง

244
00:12:15,944 --> 00:12:17,946
‎(ปิดกิจการเนื่องจากโควิด)

245
00:12:18,030 --> 00:12:22,367
‎พวกเขาโปรยเงินล้านล้านเหรียญให้คนว่างงาน

246
00:12:22,451 --> 00:12:27,456
‎กระตุ้นเศรษฐกิจ ปล่อยกู้ให้ธุรกิจขนาดเล็ก
‎และงดภาษีให้กับบริษัทต่างๆ

247
00:12:28,373 --> 00:12:32,669
‎การอัดฉีดเงินฉุกเฉินนี้ช่วยพยุงเศรษฐกิจได้จริงๆ

248
00:12:32,753 --> 00:12:36,048
‎แต่ตัวผมก็มานั่งดูข่าวช่องซีเอ็นบีซีพลางสงสัย

249
00:12:36,131 --> 00:12:39,718
‎อย่างแรกเลย “เมื่อไหร่ชาร์กแท็งก์
‎จะเอากลับมาฉายอีก นี่มันน่าเบื่อชะมัด”

250
00:12:39,801 --> 00:12:43,889
‎แต่ที่สำคัญกว่าคือ เงินพวกนั้นมาจากไหน

251
00:12:44,598 --> 00:12:49,311
‎แล้วใครกันแน่ที่ได้ประโยชน์
‎ประชาชนอย่างเราหรือเหล่ามาร์ค คิวบัน

252
00:12:49,394 --> 00:12:52,731
‎คำตอบของคำถามนี้จะทำให้คุณอึ้ง

253
00:12:52,814 --> 00:12:55,817
‎(ค่ำคืนมายากลกับ “เดอะเฟด”)

254
00:12:59,905 --> 00:13:02,115
‎(เพนน์และเทลเลอร์)

255
00:13:04,535 --> 00:13:07,538
‎ผมชื่อเพนน์ จิลเลตและคู่หูของผม เทลเลอร์

256
00:13:07,621 --> 00:13:12,125
‎และคุณอาจรู้สึกอึ้ง มึน หรือแม้กระทั่งงงงวย
‎ไปกับเงินสนับสนุนของรัฐบาล

257
00:13:12,209 --> 00:13:14,545
‎แต่พวกเขาหลอกเราไม่ได้

258
00:13:14,628 --> 00:13:17,172
‎เรามาเพื่อเฉลยกลเหล่านั้น

259
00:13:17,256 --> 00:13:20,342
‎เทลเลอร์คนนี้จะรับบทเป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาล

260
00:13:20,425 --> 00:13:23,637
‎และกองธนบัตรอเมริกาสีเขียวอันคุ้นตานี้

261
00:13:23,720 --> 00:13:26,181
‎คือเงินที่ไหลเวียนในระบบเศรษฐกิจ

262
00:13:26,265 --> 00:13:29,309
‎ประชาชนผู้อิ่มเอมใจซื้อของชำ กู้เงินธนาคาร

263
00:13:29,393 --> 00:13:33,981
‎และลงพนันม้า แต่เดี๋ยวก่อน

264
00:13:34,064 --> 00:13:36,567
‎เมื่อเศรษฐกิจล่ม ผู้คนตื่นกลัว

265
00:13:37,150 --> 00:13:39,611
‎และกิจกรรมทุกอย่างหยุดลง

266
00:13:39,695 --> 00:13:44,533
‎เงินล้านล้านเหรียญจะหายไปจากระบบ

267
00:13:44,616 --> 00:13:49,705
‎ตื่นตระหนก เคราะห์ซ้ำกรรมซัด
‎วงล้อการเงินหยุดชะงัก

268
00:13:49,788 --> 00:13:51,957
‎ไม่มีใครซื้อแฟรบปูชิโน่

269
00:13:52,040 --> 00:13:55,586
‎และฟอร์ดเอฟ 150 อีกแล้ว

270
00:13:55,669 --> 00:13:59,298
‎เพื่อกอบกู้ระบบทุนนิยม รัฐบาลต้องอัดฉีดเงิน

271
00:13:59,381 --> 00:14:02,426
‎เข้าระบบเพื่อให้เศรษฐกิจหมุนเวียนอีกครั้ง

272
00:14:02,509 --> 00:14:06,096
‎เราขออาสาสมัครหยิบยื่นเงินมาสักหน่อยครับ

273
00:14:06,179 --> 00:14:07,639
‎อย่าขี้เหนียวกันนัก

274
00:14:07,723 --> 00:14:10,517
‎คุณซื้อตั๋วมาดูเราได้แปลว่าคุณมีเงิน

275
00:14:10,601 --> 00:14:14,563
‎ผมครับ ผม ผมเอง เอาเงินผมไปเลย

276
00:14:15,063 --> 00:14:17,149
‎โอเค คุณชายถุงเงิน ไหนๆ คุณก็รวยอยู่แล้ว

277
00:14:17,232 --> 00:14:19,735
‎คุณเป็นธนาคารหน่อยไหม

278
00:14:19,818 --> 00:14:22,029
‎และเทลเลอร์คนนี้
‎จะเป็นกระทรวงการคลังสหรัฐฯ

279
00:14:22,112 --> 00:14:25,699
‎ตอนนี้ลุงแซมต้องการเงิน 2.2 ล้านล้านเหรียญ

280
00:14:25,782 --> 00:14:27,993
‎เพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ

281
00:14:28,076 --> 00:14:31,455
‎และเขาทำสิ่งที่เขาทำเป็นประจำเวลาต้องการเงิน

282
00:14:31,538 --> 00:14:37,210
‎ขอยืมเงินจากนักลงทุน จากต่างประเทศ
‎และจากคุณ คุณธนาคาร

283
00:14:37,294 --> 00:14:40,213
‎โห มีไม่น้อยเลยนะ

284
00:14:40,297 --> 00:14:41,882
‎เอาไว้ชดเชยอะไรหรือเปล่า

285
00:14:41,965 --> 00:14:43,884
‎ไม่ต้องตอบครับ

286
00:14:43,967 --> 00:14:49,139
‎รัฐบาลเอาเงินที่ยืมมานี้ไปใช้กับคนว่างงาน

287
00:14:49,222 --> 00:14:54,519
‎เงินสนับสนุนและอัดฉีด
‎เพื่อให้เศรษฐกิจเดินหน้าอีกครั้ง

288
00:14:54,603 --> 00:14:57,606
‎ธนาคารก็ได้พันธบัตรรัฐบาลเป็นการตอบแทน

289
00:14:57,689 --> 00:15:02,152
‎ซึ่งเป็นคำฉาบฉวยสวยหรู
‎เพื่อเอาไว้พูดว่า “ฉันติดหนี้นายนะ”

290
00:15:02,235 --> 00:15:06,365
‎ซึ่งก็เท่ากับเป็นการที่
‎บรรดาธนาคารและบริษัทมีหนี้ที่หนา

291
00:15:06,448 --> 00:15:08,075
‎กว่านักศึกษาจบใหม่

292
00:15:08,158 --> 00:15:12,704
‎ใครอยากให้ลุงแซมยืมเงินสักสองแสนล้านบ้าง

293
00:15:12,788 --> 00:15:14,373
‎ทำไมใครๆ ก็ยินยอม

294
00:15:14,456 --> 00:15:16,667
‎ตลอดเวลาแหละครับ

295
00:15:16,750 --> 00:15:19,252
‎บรรดาบริษัทและต่างประเทศ
‎ต่างก็อยากให้รัฐบาลเรายืมเงินทั้งนั้น

296
00:15:19,336 --> 00:15:21,713
‎เพราะว่าเรามีอำนาจมากมาย

297
00:15:21,797 --> 00:15:24,758
‎เป็นยักษ์ใหญ่ที่เจ๋งที่สุดในโลก

298
00:15:25,384 --> 00:15:27,302
‎นั่นทำให้เราดูน่าลงเงิน

299
00:15:27,386 --> 00:15:30,097
‎รัฐบาลสหรัฐฯ ก็เหมือนกับแลนนิสเตอร์

300
00:15:30,180 --> 00:15:32,432
‎เราใช้หนี้เสมอ

301
00:15:32,516 --> 00:15:35,018
‎และก่อสงครามโดยไม่จำเป็น

302
00:15:36,645 --> 00:15:39,690
‎ฟังนะ ผมรู้ว่ารัฐบาลยืมเงินตลอด

303
00:15:39,773 --> 00:15:42,901
‎แต่ในช่วงวิกฤติ เรายืมมาเยอะภายในทีเดียว

304
00:15:42,985 --> 00:15:47,072
‎เราติดหนี้สองล้านล้านแถมยังมีที่ใช้ไปแล้วด้วย

305
00:15:47,155 --> 00:15:48,115
‎ไม่บ้าไปหน่อยเหรอ

306
00:15:48,198 --> 00:15:51,535
‎เพราะอย่างนั้นเราถึงแอบซ่อนกลเม็ดไว้อีก

307
00:15:51,618 --> 00:15:54,496
‎ในกรณีที่ธนาคารเริ่มตื่นตระหนก

308
00:15:54,579 --> 00:15:59,042
‎เราเรียกว่า “เดอะเฟด”
‎ถ้ายังจำกันได้ เราออกพันธบัตรรัฐบาล

309
00:15:59,793 --> 00:16:02,671
‎ให้พวกคุณเหล่าธนาคารกันไปเยอะเลยใช่ไหม

310
00:16:02,754 --> 00:16:04,881
‎ทำไมไม่เอาออกมาดูกันล่ะครับ

311
00:16:07,426 --> 00:16:08,510
‎อะไรเนี่ย

312
00:16:08,593 --> 00:16:12,681
‎ครับ รัฐบาลได้ใช้หนี้คืนคุณแล้ว

313
00:16:12,764 --> 00:16:16,143
‎ทีนี้คุณก็ปล่อยกู้อสังหาฯ ลงทุนกิจการ

314
00:16:16,226 --> 00:16:19,187
‎และให้โบนัสผู้บริหารก้อนใหญ่ได้แล้ว

315
00:16:19,271 --> 00:16:21,857
‎แล้วเงินพวกนี้มาจากไหน

316
00:16:21,940 --> 00:16:24,484
‎ครับ คงไม่ใช่การแสดงของเพนน์และเทลเลอร์

317
00:16:24,568 --> 00:16:27,320
‎ถ้าเราไม่เฉลยมายากลอันนี้

318
00:16:27,404 --> 00:16:29,406
‎ธนาคารกลางสหรัฐฯ

319
00:16:29,489 --> 00:16:32,284
‎แค่พิมพ์ตัวเลขลงในคอมพิวเตอร์

320
00:16:32,367 --> 00:16:35,495
‎และเติมศูนย์เข้าไปในยอดเงินของธนาคาร

321
00:16:37,914 --> 00:16:40,542
‎อะไรนะ คุณพิมพ์เงินจากความว่างเปล่า

322
00:16:40,625 --> 00:16:43,670
‎ถูกแล้วครับ รัฐบาลสหรัฐฯ

323
00:16:43,754 --> 00:16:47,758
‎ควบคุมว่าจะมีจำนวนเงินเท่าไร
‎ซึ่งทำให้รัฐบาลเพียงผู้เดียว

324
00:16:47,841 --> 00:16:51,219
‎มีอำนาจในการฉุดเศรษฐกิจให้ผ่านพ้นวิกฤติได้

325
00:16:51,303 --> 00:16:53,930
‎และที่มันได้ผลก็เพราะธนาคารเชื่อใจรัฐบาล

326
00:16:54,014 --> 00:16:55,932
‎ว่าจะจ่ายหนี้คืนเสมอ

327
00:16:56,016 --> 00:16:57,726
‎โอเค วิเศษมาก แต่ผม…

328
00:16:57,809 --> 00:16:59,478
‎ไม่ จบแค่นี้แหละ

329
00:16:59,561 --> 00:17:02,105
‎ผมชื่อเพนน์ จิลเลตและคู่หูของผม เทลเลอร์
‎เราคือเพนน์และเทลเลอร์

330
00:17:02,189 --> 00:17:06,318
‎ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร ลงจากเวทีได้แล้ว ลงไป

331
00:17:07,027 --> 00:17:10,155
‎โอเค เดี๋ยวนะ มายากลแจ๋วดี แต่ว่า

332
00:17:10,238 --> 00:17:12,616
‎จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราไม่ใช่ธนาคาร

333
00:17:12,699 --> 00:17:14,910
‎ครับ มหาเศรษฐีขาใหญ่ในวอลล์สตรีท

334
00:17:14,993 --> 00:17:17,496
‎เชื่อรัฐบาลว่าจะหนุนหลังพวกเขาในช่วงวิกฤติ

335
00:17:17,579 --> 00:17:21,208
‎แต่คนอเมริกันหมู่มากสามารถไว้ใจ
‎ว่ารัฐบาลจะมาอุ้มเราได้ไหม

336
00:17:21,291 --> 00:17:22,709
‎เมื่อเกิดหายนะ

337
00:17:22,793 --> 00:17:24,086
‎สวัสดีค่ะ อดัม

338
00:17:24,169 --> 00:17:27,422
‎ไงซานดร้า ไงคลอเดีย ขอบคุณมากครับ

339
00:17:27,506 --> 00:17:29,091
‎- ไม่มีปัญหา
‎- ตรงนี้น่ารักมากเลย

340
00:17:29,174 --> 00:17:30,467
‎- ขอบคุณค่ะ
‎- ขอบคุณ

341
00:17:30,550 --> 00:17:31,676
‎ของพวกนี้คืออะไรครับ

342
00:17:31,760 --> 00:17:36,223
‎เราเคยทำสถานรับเลี้ยงเด็กแต่ต้องปิดไปแล้ว

343
00:17:36,306 --> 00:17:40,102
‎นี่พวกเราสี่คนค่ะ คนนี้พ่อฉัน
‎ส่วนนี่ก็ฉันเอง นี่คลอเดีย

344
00:17:40,185 --> 00:17:42,771
‎และคนนี้พี่ชายเราในวันเปิดโรงเรียนค่ะ

345
00:17:42,854 --> 00:17:44,773
‎- งานเปิดตัวครั้งใหญ่
‎- ค่ะ

346
00:17:44,856 --> 00:17:46,983
‎เดี๋ยวนะ ผมมีคำถามเพราะผมสงสัยมาตลอด

347
00:17:47,067 --> 00:17:49,736
‎ในงานเปิดตัวแบบนี้
‎คุณไปหากรรไกรยักษ์มาจากไหน

348
00:17:50,612 --> 00:17:53,406
‎แน่นอนว่าธุรกิจทุกอย่างต้องเจอปัญหาช่วงโควิด

349
00:17:53,490 --> 00:17:55,325
‎เล่าเรื่องของพวกคุณให้ผมฟังหน่อยครับ

350
00:17:55,408 --> 00:17:59,121
‎เราสามารถรองรับเด็กได้ 55 คน

351
00:17:59,204 --> 00:18:00,580
‎อายุตั้งแต่หกเดือนไปจนห้าขวบ

352
00:18:00,664 --> 00:18:03,166
‎ผู้ปกครองของเราส่วนใหญ่คือหมอฉุกเฉิน

353
00:18:03,250 --> 00:18:06,044
‎หรือพวกที่ทำงานด่านหน้าในซูเปอร์มาร์เก็ต

354
00:18:06,128 --> 00:18:08,547
‎เราดูแลลูกๆ ของคนทำงานสำคัญ

355
00:18:08,630 --> 00:18:10,465
‎คุณก็คือคนสำคัญต่อคนทำงานสำคัญ

356
00:18:10,549 --> 00:18:11,424
‎- ค่ะ
‎- ถูกต้อง

357
00:18:11,508 --> 00:18:13,885
‎เราพยายามหาทาง

358
00:18:13,969 --> 00:18:17,180
‎พนักงานเราจะกลับมาได้ไหม
‎หรือเราจะกลับมาเปิดได้หรือยัง

359
00:18:17,264 --> 00:18:19,224
‎ฉันมีพนักงานที่ไม่ได้กลับมาด้วยค่ะ

360
00:18:19,307 --> 00:18:21,935
‎มีเด็กประมาณสี่ถึงห้าคนที่กลับมา

361
00:18:22,018 --> 00:18:23,103
‎- วุ่นวายมาก
‎- สุดยอด

362
00:18:23,186 --> 00:18:26,982
‎ฟังดูเหมือนเป็นสถานการณ์
‎ที่ลำบากต่อการเงินของคุณเลย

363
00:18:27,065 --> 00:18:30,527
‎เราพยายามวางแผนและพยายามรอดไปให้ได้

364
00:18:30,610 --> 00:18:33,989
‎เป็นวันครบรอบวันตายของแม่เราพอดี

365
00:18:34,072 --> 00:18:36,199
‎- ซึ่งเป็นวันที่หดหู่อยู่แล้ว
‎- ครับ

366
00:18:36,283 --> 00:18:39,494
‎และน้องสาวก็โทรมาบอกว่า
‎“ฉันลองคำนวณอีกรอบแล้ว

367
00:18:40,162 --> 00:18:41,913
‎และเราทำต่อไม่ได้”

368
00:18:41,997 --> 00:18:44,416
‎ฉันรู้ว่ามันจะส่งผลถึง

369
00:18:44,499 --> 00:18:46,084
‎ไม่ใช่แค่เรา แค่เด็กๆ ของฉัน

370
00:18:46,168 --> 00:18:47,961
‎- ไม่มีคนดูแลเด็กๆ ของเรา
‎- เพื่อนๆ ของเรา

371
00:18:48,044 --> 00:18:50,797
‎พนักงานที่ต้องสูญเสียรายได้

372
00:18:50,881 --> 00:18:53,800
‎แต่ก็มีใบเรียกเก็บเงินอีกมากมาย

373
00:18:53,884 --> 00:18:54,968
‎- ใช่ไหมครับ
‎- ค่ะ

374
00:18:55,051 --> 00:18:57,846
‎แล้วส่วนสำคัญเลยก็ยังมีสินเชื่อพีพีพี

375
00:18:57,929 --> 00:19:00,682
‎ซึ่งก็คือสินเชื่อเพื่อคุ้มครองรายได้

376
00:19:00,765 --> 00:19:02,309
‎เพื่อให้ธุรกิจอย่างของพวกคุณ

377
00:19:02,392 --> 00:19:04,144
‎- ไม่ต้องปลดพนักงานออก
‎- ค่ะ

378
00:19:04,227 --> 00:19:06,730
‎- คุณได้รับสินเชื่อนั้นไหมครับ
‎- ได้ค่ะ แต่…

379
00:19:06,813 --> 00:19:07,898
‎ได้มา 6,000 เหรียญ

380
00:19:07,981 --> 00:19:10,358
‎- ครับ
‎- เราได้มาเท่านั้น

381
00:19:10,442 --> 00:19:11,693
‎- จบแค่นั้นเลย
‎- ค่ะ

382
00:19:11,776 --> 00:19:16,198
‎ถ้ามีพนักงานสักหกคนก็ไม่ถึงค่าแรงขั้นต่ำด้วยซ้ำ

383
00:19:16,281 --> 00:19:19,576
‎ค่ะ แต่สินเชื่อรอบสองและรอบสามเราถูกปฏิเสธ

384
00:19:19,659 --> 00:19:21,953
‎- และแบบว่า ไม่รู้สิคะ…
‎- ทำไมถูกปฏิเสธล่ะครับ

385
00:19:22,037 --> 00:19:23,914
‎- พวกเขาไม่ได้บอก
‎- ไม่บอกเลยค่ะ

386
00:19:23,997 --> 00:19:24,831
‎คุณคิดว่าเพราะอะไร

387
00:19:24,915 --> 00:19:29,085
‎เพราะเราเป็นโรงเรียนขนาดเล็กจิ๋ว
‎ที่บริหารโดยผู้หญิงสองคน

388
00:19:29,169 --> 00:19:32,297
‎- เสียงเราดังไม่พอ
‎- ค่ะ

389
00:19:32,380 --> 00:19:33,882
‎- เฮงซวยมาก
‎- ค่ะ

390
00:19:33,965 --> 00:19:36,593
‎- เห็นด้วย
‎- ฉันก็คิดแบบนั้น

391
00:19:36,676 --> 00:19:38,220
‎เราสามารถไปดูได้บ้างไหมครับ

392
00:19:38,303 --> 00:19:39,304
‎- ได้เลยค่ะ
‎- เหรอครับ

393
00:19:39,387 --> 00:19:43,141
‎ฉันก็อยากแวะไปดู
‎บ้านสีเหลืองหลังเล็กๆ นั่นอีกครั้ง

394
00:19:43,225 --> 00:19:44,893
‎เอาล่ะ ฉันได้กลับมาเป็นครั้งแรกเลย

395
00:19:44,976 --> 00:19:46,436
‎- หลังกำแพงเหรอ
‎- ฉันไม่ได้มาเลย ใช่

396
00:19:46,519 --> 00:19:47,812
‎แต่ฉันไม่สามารถเข้าไปได้

397
00:19:47,896 --> 00:19:51,233
‎รู้ไหม ทีมงานเราอาจช่วยได้
‎ใช้บันไดหรืออะไรสักอย่าง

398
00:19:51,316 --> 00:19:53,276
‎เจ๋งไปเลย ขอบคุณเคนดัลล์

399
00:19:54,277 --> 00:19:56,780
‎ให้ตาย น่ารักมาก

400
00:19:56,863 --> 00:19:58,949
‎ดูเศร้าจังเลย

401
00:19:59,032 --> 00:20:02,953
‎ปกติแล้ว เด็กๆ จะออกมาเล่นกันตรงนี้
‎สร้างความวุ่นวายกัน

402
00:20:03,036 --> 00:20:08,375
‎แค่หยิบทุกอย่างที่สามารถหยิบไปได้ตอนนั้น

403
00:20:08,458 --> 00:20:10,502
‎ชุมชนต้องการสถานที่แบบนี้

404
00:20:10,585 --> 00:20:14,172
‎ที่ที่มีคนมาคอยดูแลและรักมันอย่างที่พวกเรารัก

405
00:20:14,256 --> 00:20:17,717
‎ครับ คุณเป็นกำลังอย่างมากให้กับชุมชน

406
00:20:17,801 --> 00:20:19,719
‎แต่เมื่อเกิดวิกฤติ

407
00:20:19,803 --> 00:20:22,389
‎และรัฐบาลก็ปูตาข่ายนิรภัยรองรับทุกคน

408
00:20:22,472 --> 00:20:25,642
‎แต่เหมือนว่ารูมันใหญ่ไปและพวกคุณก็เล็กเกินไป

409
00:20:25,725 --> 00:20:27,602
‎- คุณเลยลอดรูพวกนั้น
‎- ลอดผ่านสบายเลย

410
00:20:27,686 --> 00:20:28,812
‎ถ้าคุณสามารถสร้างระบบ

411
00:20:28,895 --> 00:20:31,147
‎ที่ช่วยดูแลคุณในแบบที่ต้องการ

412
00:20:31,231 --> 00:20:32,732
‎ระบบนั้นจะเป็นยังไงครับ

413
00:20:32,816 --> 00:20:35,735
‎สำหรับฉัน มันต้องส่งเสียงค่ะ

414
00:20:35,819 --> 00:20:37,696
‎หรือมีคนที่คุณสามารถโทรหาได้

415
00:20:37,779 --> 00:20:40,198
‎- มีกองอำนวยการธุรกิจขนาดจิ๋ว
‎- ใช่เลยค่ะ

416
00:20:40,282 --> 00:20:41,866
‎- มาคอยช่วยบริการคุณ
‎- ค่ะ

417
00:20:41,950 --> 00:20:43,576
‎ธุรกิจขนาดจิ๋ว ฉันเห็นด้วยเลย

418
00:20:43,660 --> 00:20:47,580
‎ซานดร้า ขอบคุณที่มาเล่าเรื่องให้ฟัง
‎ขอบคุณเท่าไรก็ไม่พอ

419
00:20:47,664 --> 00:20:51,084
‎ขอบคุณที่เชิญฉันมา
‎แบ่งปันเรื่องราวธุรกิจขนาดจิ๋วของฉัน

420
00:20:51,167 --> 00:20:52,210
‎ครับ ขอกอดได้ไหม

421
00:20:52,294 --> 00:20:54,296
‎- แน่นอนค่ะ ขอบคุณ
‎- ขอบคุณมากครับ

422
00:20:54,379 --> 00:20:56,006
‎- ค่ะ
‎- ครับ ลาก่อน

423
00:21:03,847 --> 00:21:08,560
‎เรื่องราวของซานดร้าทำให้ผมโกรธ
‎และเธอไม่ใช่คนเดียว

424
00:21:08,643 --> 00:21:10,478
‎พวกคุณกี่คนที่รู้จักคนแบบซานดร้า

425
00:21:10,562 --> 00:21:13,023
‎และพวกคุณกี่คนเป็นแบบซานดร้า

426
00:21:13,106 --> 00:21:16,401
‎รอคอยเชือกช่วยชีวิตที่ไม่เคยมาถึง

427
00:21:17,110 --> 00:21:22,490
‎เป็นไปได้ยังไงที่รัฐบาลของเรา
‎สามารถเสกเงินโปรยปรายมาจากสวรรค์

428
00:21:22,574 --> 00:21:25,994
‎แต่เป็นอีกครั้งที่ยังไม่สามารถทำให้เงินนั่นไปถึง

429
00:21:26,077 --> 00:21:29,122
‎มือของผู้ที่ต้องการมากที่สุด

430
00:21:30,332 --> 00:21:35,670
‎เราได้เจาะลึกลงไปเรื่องนั้น
‎และคำตอบก็ไม่ทำให้หายโมโหเลย

431
00:21:35,754 --> 00:21:39,674
‎ฟังนะครับ ประเทศนี้
‎เรามีสองระบบใหญ่ๆ ที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง

432
00:21:39,758 --> 00:21:41,968
‎สำหรับแจกจ่ายเงินสนับสนุนจากรัฐบาล

433
00:21:42,052 --> 00:21:45,013
‎ระบบสำหรับคนรวยและอีกระบบสำหรับทุกคน

434
00:21:45,096 --> 00:21:49,434
‎ธนาคารและองค์กรขนาดใหญ่มีแถวที่
‎สามารถเข้าถึงเงินจากรัฐบาลได้โดยตรง

435
00:21:49,517 --> 00:21:52,854
‎สำหรับพวกนั้น ก็เหมือนบินชั้นเฟิร์สคลาส

436
00:21:53,355 --> 00:21:57,233
‎ช่วงเศรษฐกิจถดถอยนี่มันชวนเซ็งจริงๆ
‎ผมต้องการตั๋วไปบ่อเงินตอนนี้เลย

437
00:21:57,317 --> 00:21:59,194
‎ได้ค่ะ ชำระด้วยอะไรดีคะ

438
00:21:59,277 --> 00:22:00,987
‎แค่ออกพันธบัตรเหล่านี้

439
00:22:02,530 --> 00:22:06,159
‎ซึ่งอย่างที่รู้ นี่เป็นคำฉาบฉวยสวยหรู
‎เพื่อเอาไว้พูดว่า “ฉันติดหนี้นายนะ”

440
00:22:08,244 --> 00:22:09,996
‎ดีมากค่ะ

441
00:22:10,080 --> 00:22:13,333
‎เราธนาคารกลางยินดีรับซื้อค่ะ

442
00:22:13,416 --> 00:22:15,377
‎ตั๋วโดยสารไปบ่อเงินหนึ่งที่

443
00:22:15,460 --> 00:22:19,005
‎และขอให้เพลิดเพลินกับ
‎โรเซ่สมนาคุณดอกเบี้ยต่ำนะคะ

444
00:22:19,089 --> 00:22:21,174
‎หวังว่าเราจะได้ช่วยอุ้มคุณอีก

445
00:22:21,257 --> 00:22:22,175
‎ขอบคุณ

446
00:22:22,258 --> 00:22:24,469
‎แต่พวกเราที่เหลือออกพันธบัตรไม่ได้

447
00:22:24,552 --> 00:22:27,263
‎เราจึงเข้าไม่ถึงการช่วยเหลือพวกนี้

448
00:22:27,347 --> 00:22:30,141
‎แต่กลับต้องติดอยู่ในระบบเศรษฐกิจแทน

449
00:22:30,225 --> 00:22:33,728
‎ร้านอาหารของฉันลำบากมากตั้งแต่ช่วงชัตดาวน์

450
00:22:33,812 --> 00:22:35,772
‎ขอตั๋วโดยสารไปบ่อเงินได้ไหมคะ

451
00:22:35,855 --> 00:22:38,149
‎ไม่รู้สิ ออกพันธบัตรได้ไหม

452
00:22:38,233 --> 00:22:40,693
‎ไม่ มันคืออะไรเหรอ

453
00:22:40,777 --> 00:22:42,237
‎เกรงว่าคุณต้องไปรอตรงนั้นนะ

454
00:22:42,320 --> 00:22:47,200
‎ที่จริงชั้นประหยัดยังดูดีไปด้วยซ้ำ
‎เหมือนกับรายชื่อสำรองวันคริสต์มาสอีฟมากกว่า

455
00:22:48,660 --> 00:22:52,789
‎หน่วยงานรัฐบาลที่แจกจ่าย
‎ทุนช่วยเหลือธุรกิจขนาดเล็กจากโควิด-19

456
00:22:52,872 --> 00:22:55,125
‎มีชื่อว่ากองอำนวยการธุรกิจขนาดเล็ก

457
00:22:55,208 --> 00:22:57,460
‎แต่ตัวมันเองก็มีขนาดเล็กอยู่แล้ว

458
00:22:57,544 --> 00:23:00,672
‎จนต้องส่งต่องานให้ธนาคาร

459
00:23:02,549 --> 00:23:03,508
‎คนต่อไป

460
00:23:03,591 --> 00:23:06,886
‎ฉันต้องการไปบ่อเงินค่ะ
‎ฉันมีครอบครัว และมีลูกจ้างสิบคน

461
00:23:06,970 --> 00:23:10,390
‎แน่นอนครับ แค่ไปต่อแถว
‎เรายินดีให้ความช่วยเหลือ

462
00:23:10,473 --> 00:23:12,016
‎ทันทีที่ผมได้ส่วนแบ่งนะ

463
00:23:12,517 --> 00:23:16,396
‎เรื่องจริงครับ ระหว่างโครงการ
‎กองทุนช่วยเหลือธุรกิจขนาดเล็กจากโควิด-19

464
00:23:16,479 --> 00:23:20,358
‎ธนาคารได้รับอนุญาตขอส่วนแบ่งจากสินเชื่อ

465
00:23:20,441 --> 00:23:23,194
‎และยังมีช่องโหว่กฎหมาย
‎ที่อนุญาตให้ธุรกิจขนาดใหญ่

466
00:23:23,278 --> 00:23:25,530
‎อย่างร้านอาหารที่มีหลายสาขาได้รับสิทธิ์ไปด้วย

467
00:23:25,613 --> 00:23:29,409
‎สินเชื่อของคุณครับ คุณพีเอฟแชง
‎ส่วนนี่ของคุณ รูธส์

468
00:23:29,492 --> 00:23:31,411
‎และสำหรับเพื่อนคริส

469
00:23:31,494 --> 00:23:33,872
‎หวังว่าอาณาจักรร้านสเต๊กคุณจะอยู่รอดนะ

470
00:23:36,040 --> 00:23:37,709
‎อะไรกันเนี่ย

471
00:23:37,792 --> 00:23:39,544
‎เราเพิ่งคิดได้ว่าเราจะทำเงินได้มากขึ้น

472
00:23:39,627 --> 00:23:41,838
‎ถ้าเราออกสินเชื่อก้อนใหญ่ให้ธุรกิจขนาดใหญ่

473
00:23:41,921 --> 00:23:44,591
‎แทนที่จะออกก้อนเล็กให้ธุรกิจขนาดเล็ก

474
00:23:44,674 --> 00:23:47,051
‎เราจึงจะดำเนินการแบบนี้แหละ ต่อไป

475
00:23:47,135 --> 00:23:51,097
‎และนั่นก็อาจอธิบายได้ว่าทำไมตามเมืองใหญ่ๆ

476
00:23:51,181 --> 00:23:53,183
‎ธุรกิจที่อยู่ในชุมชนคนขาว

477
00:23:53,266 --> 00:23:57,353
‎ถึงมีอัตราได้สินเชื่อมากกว่า
‎ธุรกิจในชุมชนผิวสีเยอะมาก

478
00:23:58,229 --> 00:24:02,483
‎แต่รู้ไหมครับ จากเรื่องการดูแล
‎ที่ธุรกิจขนาดเล็กได้รับช่วงโรคระบาดนี้

479
00:24:03,067 --> 00:24:06,487
‎ใครที่ซวยสุดกันแน่ ลูกจ้างรายบุคคลไง

480
00:24:06,571 --> 00:24:09,991
‎เพราะว่าความช่วยเหลือ
‎แจกจ่ายผ่านระบบคนว่างงาน

481
00:24:10,074 --> 00:24:14,287
‎และนั่นก็เหมือนกับรถทัวร์
‎ที่เลวร้ายที่สุดที่คุณเคยเจอเลย

482
00:24:18,625 --> 00:24:21,044
‎ถ้าคุณเคยไปแผนกคนว่างงานในอเมริกา

483
00:24:21,127 --> 00:24:24,130
‎ผมก็คงไม่ต้องบอกว่ามันเฮงซวยแค่ไหน

484
00:24:24,214 --> 00:24:28,635
‎เป็นโครงการเสื่อมโทรม พังเละเทะ
‎ที่แต่ละรัฐจัดการต่างกันไป

485
00:24:28,718 --> 00:24:32,764
‎และหลายๆ ที่ก็ขาดงบประมาณมาหลายปีแล้ว

486
00:24:32,847 --> 00:24:34,307
‎เอาล่ะ ที่รัก

487
00:24:34,390 --> 00:24:36,559
‎วันนี้ฉันไม่มีคนมาช่วย

488
00:24:36,643 --> 00:24:40,313
‎ดังนั้นจะไปได้ช้าๆ ขอให้พวกคุณมาทีละคน

489
00:24:40,396 --> 00:24:43,274
‎เอาล่ะ ใครมาก่อน

490
00:24:43,358 --> 00:24:47,403
‎ดังนั้นเมื่อคลื่นคนว่างงาน
‎ที่ไม่เคยมีมาก่อนเข้ากระทบในปี 2020

491
00:24:47,487 --> 00:24:49,989
‎ระบบก็ไม่มีสมรรถภาพพอที่จะรองรับ

492
00:24:50,073 --> 00:24:52,492
‎แบบคำร้องที่ถาโถมมาแบบคลื่นสึนามิ

493
00:24:52,575 --> 00:24:54,994
‎ตาเถร

494
00:24:55,787 --> 00:24:58,998
‎พวกเขาไม่ให้กบเหลาดินสอ
‎ฉันเลยต้องเหลาด้วยมือ

495
00:24:59,082 --> 00:25:02,460
‎เพราะอย่างนี้แค่การ
‎ยื่นเอกสารว่างงานในช่วงโรคระบาด

496
00:25:02,543 --> 00:25:04,879
‎ก็เป็นฝันร้ายระบบราชการแล้ว

497
00:25:04,963 --> 00:25:08,216
‎ชาวอเมริกันที่ต้องการ
‎การช่วยเหลือต้องถือสายรอเป็นชั่วโมงๆ

498
00:25:08,299 --> 00:25:11,052
‎และต้องรอเป็นเดือนๆ
‎ก่อนที่เงินเยียวยาจะมาถึง

499
00:25:11,886 --> 00:25:16,724
‎ขณะที่ธุรกิจขนาดใหญ่ของอเมริกา
‎สบายใจอยู่ในชั้นเฟิร์สคลาส

500
00:25:16,808 --> 00:25:20,561
‎ไม่คิดเลยว่าจะเพลีย
‎ขนาดนอนบนเครื่องไปตั้งเยอะนะเนี่ย

501
00:25:23,064 --> 00:25:24,691
‎(แวะเยี่ยมเยือนบ่อเงินที่สวยงาม)

502
00:25:26,150 --> 00:25:28,611
‎รู้ไหมครับ ขณะที่โควิด 19 ทำให้เราต้องปิด

503
00:25:28,695 --> 00:25:32,198
‎บริษัทโปรดักชั่นของผม
‎ได้สินเชื่อพีพีพีเหมือนซานดร้า

504
00:25:32,282 --> 00:25:36,953
‎แต่ถึงอย่างนั้นงานของเราก็ไม่ได้
‎สำคัญเท่านั้น ซานดร้าดูแลเด็ก

505
00:25:37,036 --> 00:25:39,122
‎ส่วนผมออกมาเล่นมุกปากกา

506
00:25:39,205 --> 00:25:42,250
‎ผมได้รับความช่วยเหลือ
‎มากกว่า เร็วกว่าที่เธอได้

507
00:25:42,333 --> 00:25:45,878
‎เพียงเพราะว่าผมมี
‎บัญชีที่ดูดีกว่ากับธนาคารที่ใหญ่กว่า

508
00:25:45,962 --> 00:25:48,840
‎ผมมีมากกว่าเลยได้มากกว่า

509
00:25:49,549 --> 00:25:52,051
‎กลับตาลปัตรกันไปหมดแล้ว

510
00:25:52,135 --> 00:25:54,971
‎แต่ทั้งระบบของเราถูกตั้งมาแบบนี้

511
00:25:55,054 --> 00:25:58,891
‎ยังสงสัยอีกไหมว่าทำไม
‎ชาวอเมริกันหลายคนถึงเลิกเชื่อระบบ

512
00:25:59,726 --> 00:26:02,729
‎ไอ้หนูน้ำมะนาว เกิดอะไรขึ้น

513
00:26:02,812 --> 00:26:06,566
‎หนูเจ๊งแล้ว ตาแก่ ไม่ได้สินเชื่อพีพีพี

514
00:26:06,649 --> 00:26:09,485
‎แล้วก็ไม่มีใครอยาก
‎เอาเงินเยียวยามาใช้กับน้ำมะนาว

515
00:26:09,569 --> 00:26:13,239
‎สงสัยต้องไปทำงานกับแอมะซอน
‎แล้วได้ค่าจ้างเป็นบัตรกำนัล

516
00:26:14,407 --> 00:26:16,701
‎ไอ้หนูน้ำมะนาว ไม่นะ

517
00:26:18,161 --> 00:26:22,957
‎ระบบทางการเงินและรัฐบาล
‎ขึ้นอยู่กับความเชื่อใจของเรา

518
00:26:23,041 --> 00:26:25,793
‎ถ้าเราไม่เชื่อว่า
‎เงินเราจะปลอดภัยอยู่ในธนาคาร

519
00:26:25,877 --> 00:26:30,131
‎ถ้าเราไม่เชื่อว่ารัฐบาลจะดูแลเรายามวิกฤติ

520
00:26:30,214 --> 00:26:34,927
‎ถ้าเราไม่เชื่อว่ากระดาษเปื้อนหมึก
‎แผ่นนี้จะมีค่าเท่ากับหนึ่งเหรียญ

521
00:26:35,511 --> 00:26:36,721
‎ระบบก็ล่ม

522
00:26:37,221 --> 00:26:38,639
‎และนี่คือสิ่งที่เราต้องเสี่ยง

523
00:26:38,723 --> 00:26:42,185
‎เมื่อรัฐบาลไม่สามารถทำตามสัญญาได้

524
00:26:42,268 --> 00:26:46,189
‎กลายเป็นว่าเศรษฐกิจและรัฐบาลของเรา

525
00:26:46,272 --> 00:26:47,815
‎ก็เหมือนกับทิงเกอร์เบลล์

526
00:26:48,566 --> 00:26:51,611
‎ถ้าเราไม่เชื่อ มันก็ตาย

527
00:26:56,032 --> 00:26:58,618
‎แต่มันไม่จำเป็น

528
00:26:58,701 --> 00:27:01,037
‎เรามีระบบที่ดีขึ้นได้

529
00:27:01,120 --> 00:27:04,290
‎และรัฐบาลทำได้ถ้าพยายาม

530
00:27:04,374 --> 00:27:07,919
‎นี่คือคนกลุ่มเดียวกัน
‎กับพวกที่ก่อตั้งสถาบันคุ้มครองเงินฝาก

531
00:27:08,002 --> 00:27:10,922
‎พวกที่ทำนายเส้นทางเฮอร์ริเคน

532
00:27:11,506 --> 00:27:14,634
‎พวกที่ส่งมนุษย์ไปดวงจันทร์

533
00:27:16,511 --> 00:27:18,346
‎พูดถึงเรื่องนั้นแล้วก็…

534
00:27:32,443 --> 00:27:35,363
‎(อ้างอิงจากหนังสือ
‎“เดอะ ฟิฟท์ ริสก์” โดยไมเคิล ลูอิส)

535
00:29:02,450 --> 00:29:04,452
‎คำบรรยายโดย จุฑาภรณ์ ประวัติวิไล