1
00:00:12,138 --> 00:00:15,058
- หวัดดีค่ะ เป็นไงบ้าง
- หวัดดีค่ะ รับอะไรดีคะ

2
00:00:15,141 --> 00:00:16,685
ขอกาแฟใส่นมค่ะ

3
00:00:16,768 --> 00:00:18,019
- กาแฟใส่นมนะคะ
- ค่ะ

4
00:00:18,103 --> 00:00:19,896
- กาแฟดำค่ะ ขอบคุณค่ะ
- กาแฟหนึ่งที่

5
00:00:19,980 --> 00:00:22,315
- ใส่นมเยอะๆ เลย ใช่
- ใส่นมเยอะๆ

6
00:00:22,399 --> 00:00:24,150
- คุณคือเชลซีใช่ไหม
- ใช่ค่ะ

7
00:00:24,818 --> 00:00:26,278
ไม่อยากเชื่อเลย

8
00:00:26,361 --> 00:00:29,531
- เดี๋ยว คุณลืมกาแฟรึเปล่าคะ
- ฉันประหม่าจนลืมไปเลย

9
00:00:29,614 --> 00:00:31,199
- คุณลืมกาแฟแน่ะ
- อย่าลืม…

10
00:00:31,283 --> 00:00:32,784
นั่นกาแฟคุณใช่ไหม

11
00:00:32,867 --> 00:00:34,744
- นี่ค่ะ
- ขอบคุณนะคะ

12
00:00:34,828 --> 00:00:36,663
ขอบคุณมาก

13
00:00:37,914 --> 00:00:39,291
บาย โชคดีนะคะ

14
00:00:40,458 --> 00:00:45,088
รู้ไหม แม่สงสัยมาตลอด
เพราะพ่อกับแม่ของลูกเป็นนักกฎหมายทั้งคู่

15
00:00:45,171 --> 00:00:48,717
และลูกไม่เคยแสดงความสนใจ
ที่จะเรียนโรงเรียนกฎหมายเลย

16
00:00:48,800 --> 00:00:50,552
แต่หนูตอนเด็กๆ ก็ชอบเถียงกับแม่

17
00:00:50,635 --> 00:00:52,637
- ใช่ เราคิดว่าลูกจะเป็นนักกฎหมายที่ดี…
- ตอนโตด้วย

18
00:00:52,721 --> 00:00:54,306
เพราะลูกชอบเถียง

19
00:00:54,389 --> 00:00:57,893
แต่ลูกเคยชอบดูรายการลอว์แอนด์ออร์เดอร์
กับคุณยายไม่ใช่เหรอ

20
00:00:57,976 --> 00:01:00,061
หนูกับคุณยายดูลอว์แอนด์ออร์เดอร์

21
00:01:00,145 --> 00:01:03,231
ตอนที่ท่านขี่… จักรยานออกกำลังกาย

22
00:01:04,733 --> 00:01:07,485
ส่วนหนูจะวิ่งอยู่บนลู่ข้างๆ ท่าน

23
00:01:07,569 --> 00:01:09,696
ในโลกของลอว์แอนด์ออร์เดอร์

24
00:01:09,779 --> 00:01:12,616
อาชญากรรมถูกไขให้กระจ่างเสมอ
คนเลวมักจะถูกจับได้

25
00:01:12,699 --> 00:01:14,618
- และพวกเขามักไม่ทำพลาด
- ใช่

26
00:01:14,701 --> 00:01:15,785
แต่เราก็รู้ดี…

27
00:01:15,869 --> 00:01:18,705
- ชีวิตจริงมันไม่เป็นแบบนั้น
- ว่าชีวิตจริงมันไม่เป็นแบบนั้น

28
00:01:20,665 --> 00:01:22,125
ทำต่อไป

29
00:01:22,208 --> 00:01:24,044
แล้วฉันก็บอกว่า "อย่าขยับ"
และเข้าตะครุบหมอนั่น

30
00:01:24,127 --> 00:01:26,213
นั่นคือเหตุผลที่ฉันสู้อย่างเต็มที่

31
00:01:27,881 --> 00:01:29,549
ฉันตื่นเต้นกับช่วงเวลานี้จัง

32
00:01:29,883 --> 00:01:34,471
(ผู้หญิงกล้าย่อมตามหาความยุติธรรม)

33
00:01:35,764 --> 00:01:37,432
เรากำลังมุ่งหน้าไปยังเวิร์กช็อปเล่าเรื่อง…

34
00:01:37,515 --> 00:01:38,516
(แมนแฮตตัน
นิวยอร์ก)

35
00:01:38,600 --> 00:01:40,644
กับมาริชกา ฮาร์กิเทย์ ดาราลอว์แอนด์ออร์เดอร์
หน่วยสืบสวนคดีอุกฉกรรจ์พิเศษ

36
00:01:40,727 --> 00:01:44,814
และในชีวิตจริงก็เป็นผู้ช่วยเหลือ
เหยื่อผู้รอดชีวิตจากการล่วงละเมิดทางเพศ

37
00:01:44,898 --> 00:01:49,402
มาริชการู้ดีถึงพลังของการเล่าเรื่อง
และการเป็นที่รับฟัง

38
00:01:49,486 --> 00:01:52,989
- ตายจริง มันช่างดีอะไรอย่างนี้นะ
- หวัดดีค่ะ

39
00:01:53,073 --> 00:01:54,532
คุณคงตื่นเต้นไม่เท่าฉันหรอก

40
00:01:54,616 --> 00:01:56,910
- ฉันตื่นเต้นมาก
- เหลือเชื่อเลย

41
00:01:56,993 --> 00:01:58,828
ฉันรู้สึกว่าฉันน่าจะกระโดดด้วยคน

42
00:01:58,912 --> 00:02:01,164
นี่เป็นสถานที่ที่เหมาะสุดๆ
เหมาะกับการนัดเจอกัน

43
00:02:01,248 --> 00:02:03,083
- ฉันเคยถ่ายหนังที่นี่ด้วย
- ไล่ตามคนเข้ามาเหรอ

44
00:02:03,166 --> 00:02:04,542
- หรือว่ามาคุย
- มาไต่สวนค่ะ

45
00:02:04,626 --> 00:02:06,127
ฉันใส่ชุดตำรวจเข้ามา โชว์บัตรให้ดู

46
00:02:06,211 --> 00:02:08,004
- ถามคำถามนู่นนี่
- คุณไม่ต้องวิ่งเหรอ

47
00:02:08,087 --> 00:02:10,006
แล้วฉันก็บอกว่า "อย่าขยับ"
และเข้าตะครุบหมอนั่น

48
00:02:10,090 --> 00:02:11,466
แต่วันนี้เราจะไม่ทำแบบนั้นกัน

49
00:02:11,550 --> 00:02:13,009
- ทำไมล่ะ
- ไปกันเลยไหม

50
00:02:13,802 --> 00:02:14,844
คุณเตือนฉันล่วงหน้าก่อนนะ

51
00:02:14,928 --> 00:02:15,971
- แล้วค่อยตะครุบฉัน
- ได้

52
00:02:16,054 --> 00:02:17,806
เริ่มจากมือขวา เอาเลย

53
00:02:17,889 --> 00:02:21,893
สอง หนึ่ง
หนึ่ง หนึ่ง

54
00:02:23,478 --> 00:02:24,980
ใช่ ดูสิเนี่ย

55
00:02:25,063 --> 00:02:28,733
ร่างกายพวกเราไม่เกร็งแล้ว
พร้อมเล่าเรื่องแล้วล่ะ

56
00:02:28,817 --> 00:02:31,903
การเล่าเรื่องที่เดอะม็อธคือการเปลี่ยนชีวิตเรา

57
00:02:31,987 --> 00:02:33,488
(แอนนา โรเบิร์ตส์
ผู้สอนเรื่องการเล่าเรื่อง)

58
00:02:33,572 --> 00:02:34,406
มันคือการเปลี่ยนแปลง

59
00:02:34,489 --> 00:02:36,950
สำหรับแบบฝึกหัดถัดไป
อะไรก็ตามที่แวบเข้ามาในหัวคุณก่อน

60
00:02:37,033 --> 00:02:38,410
(ซาราห์ ออสติน เจนเนส
ผู้อำนวยการผลิต)

61
00:02:38,493 --> 00:02:40,829
"ฉันเคยว่างเปล่า แต่ตอนนี้ฉันว่างเปล่า"

62
00:02:40,912 --> 00:02:43,957
มีวิธีเล่าหลายรูปแบบเลย

63
00:02:44,040 --> 00:02:46,793
(มาริชกา ฮาร์กิเทย์
นักแสดงและผู้ก่อตั้งมูลนิธิจอยฟุลฮาร์ต)

64
00:02:46,877 --> 00:02:50,755
ฉันเคยคิดว่าทุกคนดีกว่าฉัน

65
00:02:51,506 --> 00:02:57,429
และตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าจะแบ่งปันอะไรดี

66
00:02:57,512 --> 00:02:58,722
เย่

67
00:02:58,805 --> 00:03:00,974
- ดีจัง
- ร้องเย่ดังๆ ให้เลย

68
00:03:01,057 --> 00:03:02,225
เราชอบแบบนี้

69
00:03:03,393 --> 00:03:05,937
ขอคิดก่อน ฉันเคยใส่กระโปรง

70
00:03:09,608 --> 00:03:11,276
อันนี้โดน

71
00:03:11,359 --> 00:03:12,485
- และตอนนี้…
- ใช่

72
00:03:12,569 --> 00:03:16,406
และตอนนี้ฉันไม่ได้ใส่สักตัวตั้งแต่ปี 1999 แล้วมั้ง

73
00:03:17,449 --> 00:03:20,368
ตอนฉันเป็นสตรีหมายเลขหนึ่ง ฉันได้ไปบราซิล

74
00:03:20,452 --> 00:03:24,122
ฉันใส่ชุดสูทกระโปรง
แบบที่สตรีหมายเลขหนึ่งใส่กัน

75
00:03:24,205 --> 00:03:26,082
เราคุยกันถูกคอ แล้วก็มีสื่อเข้ามา

76
00:03:26,166 --> 00:03:29,669
พวกเขามีงานที่เรียกว่า "นัดเจอสื่อ"
เลยมีช่างถ่ายรูปมามากมาย

77
00:03:29,753 --> 00:03:32,464
พอเราเสร็จจากการนัดเจอกัน
เสร็จจากการเยี่ยมเยียน

78
00:03:32,547 --> 00:03:35,050
ฉันก็กลับไปที่ทำเนียบขาว

79
00:03:35,133 --> 00:03:39,346
และมีคนถ่ายรูปใต้กระโปรงฉัน…

80
00:03:39,429 --> 00:03:41,640
และมีป้ายบิลบอร์ดในริโอ

81
00:03:41,723 --> 00:03:45,810
ที่ขายกางเกงชั้นในยี่ห้อนึง

82
00:03:46,394 --> 00:03:47,604
โอ๊ยตาย

83
00:03:47,687 --> 00:03:52,734
จริงๆ มันมองไม่เห็นถึงข้างในนั้นหรอก
แต่มันก็สื่อไปในแนวนั้น

84
00:03:52,817 --> 00:03:55,070
เรื่องนี้เลยกระทบต่อความคิดฉัน

85
00:03:55,153 --> 00:03:58,198
พอฉันจะลงเลือกตั้ง
ฉันเลยคิดว่า "ไม่เอาแบบนั้นแล้ว"

86
00:03:58,281 --> 00:04:00,825
- ใส่ยูนิฟอร์ม
- กันไว้ก่อน

87
00:04:00,909 --> 00:04:03,787
- ว้าว เหลือเชื่อ
- นี่คือการเปลี่ยนแปลง

88
00:04:03,870 --> 00:04:04,871
ใช่เลย

89
00:04:04,955 --> 00:04:06,539
และฉันเพิ่งได้รู้เรื่องใหม่เกี่ยวกับแม่ฉัน

90
00:04:09,459 --> 00:04:16,132
งานระดับมืออาชีพของคุณ
คือรับบทเป็นคนแข็งแกร่งที่มีความมุ่งมั่น

91
00:04:16,216 --> 00:04:20,387
ที่ต้องออกไปไขคดีอาชญากรรม
และนำคนผิดมาลงโทษ

92
00:04:20,470 --> 00:04:22,222
คุณทำยังไงกับมันบ้าง มันช่วยได้ยังไง

93
00:04:22,305 --> 00:04:26,476
คือมัน… มันเป็นการเดินทางที่น่าสนใจมากๆ
และไม่ได้คาดคิดมาก่อนสำหรับฉัน

94
00:04:26,560 --> 00:04:31,147
กับเรื่องหน่วยสืบสวนคดีอุกฉกรรจ์พิเศษ
เพราะมีการเล่าเรื่องการล่วงละเมิดทางเพศ

95
00:04:31,231 --> 00:04:35,151
ทางทีวีในห้องนั่งเล่นทุกวัน

96
00:04:35,235 --> 00:04:36,570
- ทำให้มัน…
- กลายเป็นที่รับรู้

97
00:04:36,653 --> 00:04:40,615
เป็นที่รับรู้
สิ่งที่ถูกซุกไว้ใต้พรมตามธรรมเนียมมาตลอด

98
00:04:40,699 --> 00:04:43,743
คนดูเชื่อผู้ที่รอดชีวิต

99
00:04:43,827 --> 00:04:45,787
มันสำคัญมาก ใช่เลย

100
00:04:45,870 --> 00:04:47,664
จะได้ไม่มีการจินตนาการที่ผิดพลาด

101
00:04:47,747 --> 00:04:51,751
เพราะคุณแสดงให้คนเห็น
ว่ามันมีความยุติธรรมกว่าเดิมได้

102
00:04:51,835 --> 00:04:53,962
และเชลซี นั่นน่าจะเป็นสิ่งที่ฉันได้ยินบ่อยที่สุด

103
00:04:54,045 --> 00:04:56,047
"ฉันอยากให้คุณเป็นตำรวจสืบสวน
ในคดีของฉันจัง"

104
00:04:56,131 --> 00:04:59,384
- มันน่าใจสลายนะ
- มัน… ใช่ มันน่าใจสลาย

105
00:05:00,176 --> 00:05:01,720
ตอนแรกที่ฉันได้บทนี้ ฉันคิดว่า

106
00:05:01,803 --> 00:05:04,055
"ฉันแค่ต้องใช้เวลาอยู่กับตำรวจ
ฉันต้องอยู่กับตำรวจ"

107
00:05:04,139 --> 00:05:07,142
แต่พอฉันได้เข้าโปรแกรมฝึก "แซวี"

108
00:05:07,225 --> 00:05:09,603
หรือโปรแกรมฝึกแทรกแซงความรุนแรง
จากการล่วงละเมิดทางเพศ

109
00:05:09,686 --> 00:05:13,690
การฝึกนั้นคือการรับฟังเป็นหลัก

110
00:05:14,441 --> 00:05:16,693
การมีใครสักคนที่เป็นพยานรับรู้เรื่องราวของเรา

111
00:05:16,776 --> 00:05:21,698
คือจุดเริ่มต้นของ… ความยุติธรรม

112
00:05:21,781 --> 00:05:22,866
พูดได้ดีมาก

113
00:05:22,949 --> 00:05:25,577
(บราวน์สวิลล์
นิวยอร์ก)

114
00:05:26,786 --> 00:05:30,582
ในฐานะผู้รอดจากความรุนแรง
ในครอบครัว และครูของเด็กผู้หญิงในชุมชน

115
00:05:30,665 --> 00:05:33,460
แคทรีนาได้ค้นพบความแข็งแร่งในการรับฟัง

116
00:05:33,543 --> 00:05:36,671
และฉันกำลังเดินทางไปเจอเธอ
กับเด็กๆ ของเธอ

117
00:05:36,755 --> 00:05:38,381
ในชั้นเรียนเรื่องการป้องกันตัว

118
00:05:39,299 --> 00:05:40,133
(ศูนย์ประจำชุมชน)

119
00:05:40,217 --> 00:05:41,509
- หวัดดีค่ะ
- หวัดดีค่ะ

120
00:05:41,593 --> 00:05:43,136
- ขอกอดได้ไหมคะ
- ฉันก็อยากกอดคุณด้วย

121
00:05:43,220 --> 00:05:44,554
โอเค ดีเลย

122
00:05:44,638 --> 00:05:47,057
ฉันเคยเรียนวิชาป้องกันตัวแค่ครั้งเดียว…

123
00:05:47,140 --> 00:05:48,850
- ฉันไม่เคย
- และมันผ่านมาสัก 20 ปีแล้ว

124
00:05:48,934 --> 00:05:50,894
(แคทรีนา คุก บราวน์ลี
ผู้ก่อตั้งยังเลดีส์ออฟอาวร์ฟิวเจอร์)

125
00:05:50,977 --> 00:05:52,187
วันนี้เราอ่วมแน่ๆ

126
00:05:52,812 --> 00:05:53,772
ฉันจะพยายามให้ดีที่สุด

127
00:05:53,855 --> 00:05:56,107
ถ้าคุณล้ม ฉันจะช่วยพยุงคุณ
ถ้าฉันล้ม คุณช่วยพยุงฉัน โอเคไหม

128
00:05:56,191 --> 00:05:57,734
- ได้เสมอ
- โอเค ตามนั้นนะ

129
00:05:58,944 --> 00:06:02,948
ห้า สี่ ทำต่อไป

130
00:06:03,031 --> 00:06:05,575
- สาม สอง
- คุณทำได้ ทำต่อไป

131
00:06:05,659 --> 00:06:07,285
- หมดเวลา
- ทำต่อไป

132
00:06:11,373 --> 00:06:13,875
- ตลกจัง
- เอาละทุกคน

133
00:06:14,542 --> 00:06:17,963
ไหนตั้งท่าสู้ให้ดูหน่อย

134
00:06:18,046 --> 00:06:19,798
ตั้งท่าพร้อม โอเคนะ

135
00:06:19,881 --> 00:06:21,466
- ไป
- ไม่

136
00:06:22,509 --> 00:06:25,136
ยังเลดีส์ออฟอาวร์ฟิวเจอร์คือโปรแกรมเวิร์กช็อป

137
00:06:25,220 --> 00:06:27,472
เกี่ยวกับการเคารพตนเอง
การตระหนักในตนเอง

138
00:06:28,056 --> 00:06:31,518
โภชนาการ การทำสมาธิ
การต่อต้านความรุนแรง

139
00:06:32,102 --> 00:06:33,645
บราวน์สวิลล์คือละแวกที่อยู่อาศัย

140
00:06:33,728 --> 00:06:36,690
ที่ฉันรู้สึกว่าต้องการความใส่ใจมากขึ้นอีกนิด

141
00:06:37,649 --> 00:06:40,110
มีเด็กจำนวนมากตกอยู่ในความเสี่ยง

142
00:06:40,610 --> 00:06:43,238
มีใครเคยเรียนป้องกันตัวมาก่อนบ้าง

143
00:06:43,530 --> 00:06:44,573
ไม่เคย

144
00:06:44,656 --> 00:06:46,950
ไม่เคย แบบนี้ใช่อย่างที่คิดไว้ไหม

145
00:06:47,033 --> 00:06:50,078
นึกว่าเราจะมีคนที่ใส่ชุด

146
00:06:50,161 --> 00:06:51,371
แล้วให้เราโจมตีพวกเขา

147
00:06:51,454 --> 00:06:52,289
(ลาไนยา)

148
00:06:52,372 --> 00:06:55,041
มันยังน่ากลัวไม่พอสำหรับเธอ จะพูดแบบนี้ใช่ไหม

149
00:06:56,793 --> 00:07:00,046
ฉันกลัวตอนเป็นเด็กที่ลิตเติลร็อก ตอนที่…

150
00:07:01,131 --> 00:07:03,675
โรงเรียนมัธยมต้นของเรามีเครื่องตรวจโลหะ

151
00:07:03,758 --> 00:07:06,970
เพราะในละแวกนั้นมีปืนเยอะมาก

152
00:07:07,053 --> 00:07:09,556
เธออยากเปลี่ยนแปลงอะไร
เกี่ยวกับโรงเรียนของตัวเอง

153
00:07:10,432 --> 00:07:12,559
ค่ะ เราต้องการเครื่องตรวจโลหะในโรงเรียน

154
00:07:12,642 --> 00:07:16,313
เพราะมีคนถูกแทงหรือถูกฆ่าตายในโรงเรียน…

155
00:07:16,396 --> 00:07:17,397
(คาร์เมน)

156
00:07:17,480 --> 00:07:20,025
ในห้องน้ำ อะไรแบบนั้น ฉันเลยค่อนข้างกังวล

157
00:07:20,108 --> 00:07:23,403
ฉันอยากให้คนอื่นๆ ได้รับความยุติธรรม

158
00:07:23,486 --> 00:07:26,448
เพราะตัวฉันเองไม่ได้รับความยุติธรรม

159
00:07:26,948 --> 00:07:31,161
อดีตคู่หมั้นของฉันเป็นเจ้าหน้าที่ทัณฑสถาน
ในไรเกอร์สไอแลนด์

160
00:07:31,244 --> 00:07:33,830
เพราะเป็นเจ้าหน้าที่รักษากฎหมาย
ฉันเลยคิดว่าคงไม่มีอะไร

161
00:07:35,123 --> 00:07:37,417
แต่มันกลับเป็นความสัมพันธ์ที่มีแต่ใช้ความรุนแรง

162
00:07:38,627 --> 00:07:40,587
ฉันตัดสินใจจากมา

163
00:07:40,670 --> 00:07:43,215
วันที่เก้ามกราคม 1993

164
00:07:43,298 --> 00:07:46,343
อดีตคู่หมั้นกับฉันได้คุยกัน

165
00:07:47,344 --> 00:07:51,932
ฉันอุ้มลูกสาวคนเล็กไว้ในอ้อมแขน
และตอนนั้นฉันก็ตั้งครรภ์อยู่ด้วย

166
00:07:52,515 --> 00:07:56,728
ฉันเข้าไปข้างในและพาลูกสาวคนเล็กเข้านอน

167
00:07:57,354 --> 00:08:01,191
พอฉันออกมานอกห้อง เขาก็เอาปืนจ่อมาที่ฉัน

168
00:08:01,983 --> 00:08:04,236
เขาบอกฉันว่า "มึงต้องตายวันนี้แหละ อีเวร"

169
00:08:07,113 --> 00:08:08,156
(ฝ่ายสถานที่เกิดเหตุ เอสซีพีดี)

170
00:08:08,240 --> 00:08:10,116
ฉันถูกยิงสิบนัด

171
00:08:10,200 --> 00:08:12,077
(เดอะนิวยอร์กไทม์ส เมโทร
วันจันทร์ 11 ม.ค. 1993)

172
00:08:12,160 --> 00:08:13,536
พอฉันฟื้นจากโคม่า

173
00:08:13,620 --> 00:08:14,621
(ชายถูกจับข้อหายิงผู้อื่น)

174
00:08:14,704 --> 00:08:15,956
(เจ้าหน้าที่ทัณฑสถานถูกจับกุม)

175
00:08:16,039 --> 00:08:19,042
สิ่งแรกที่ฉันถามคือลูกในท้องฉันอยู่ไหน

176
00:08:19,125 --> 00:08:21,002
(ยิงผู้หญิง - ถูกฟ้องร้องข้อหาพยายามฆ่า)

177
00:08:21,086 --> 00:08:24,214
หมออธิบายให้ฉันฟังว่าลูกไม่รอด

178
00:08:25,382 --> 00:08:26,675
แกอยู่รอดแค่สองชั่วโมง

179
00:08:27,676 --> 00:08:31,304
นี่คือเรื่องราวของฉัน

180
00:08:34,515 --> 00:08:37,644
รู้ไหม มาริชกา หนึ่งในสิ่งที่ฉันเคารพเสมอ

181
00:08:37,726 --> 00:08:44,401
คือการปฏิบัติต่อคนที่รอดชีวิต
จากเหตุการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นกับพวกเขา

182
00:08:44,484 --> 00:08:46,820
- ในฐานะผู้รอดชีวิต ไม่ใช่เหยื่อ
- ค่ะ

183
00:08:46,903 --> 00:08:49,781
- ใช่ไหม พวกเขาจะได้ไม่ถูกตีตรา…
- ค่ะ

184
00:08:49,864 --> 00:08:52,784
โดยสิ่งที่ใครสักคนเลือกทำ
เพื่อพรากอะไรบางอย่างไปจากพวกเขา

185
00:08:52,867 --> 00:08:58,748
ใช่เลย เวลาที่ใครสักคนถูกขโมยนาฬิกาหรือรถ

186
00:08:58,832 --> 00:09:02,961
เราอยากให้คนอื่นเชื่อเรา
เคารพเรา รับฟังเรา

187
00:09:03,044 --> 00:09:06,006
เวลาใครสักคน
ถูกขโมยส่วนหนึ่งของร่างกายพวกเขาไป

188
00:09:06,798 --> 00:09:07,966
พวกเขาก็ต้องการแบบเดียวกัน

189
00:09:08,049 --> 00:09:09,175
ถูกต้อง

190
00:09:09,259 --> 00:09:15,932
และนั่นคือ…
วิสัยทัศน์ของเราที่จอยฟุลฮาร์ตคือการที่…

191
00:09:16,016 --> 00:09:20,437
การอยู่รอดของเราคือ… สิ่งที่ควรได้รับการฉลอง

192
00:09:20,520 --> 00:09:21,771
นั่นคือพลังของเรา

193
00:09:21,855 --> 00:09:27,444
เมื่อไม่นานมานี้ ฉันเพิ่งแบ่งปันเรื่องราว
ให้คนอื่นรู้ว่าฉันเคยถูกข่มขืน

194
00:09:28,111 --> 00:09:32,198
และฉันรู้สึก…

195
00:09:33,408 --> 00:09:36,286
ขอบคุณมากที่สามารถพูดมันออกมาได้

196
00:09:36,369 --> 00:09:39,956
แม้มันจะเป็นการเดินทางที่ยาวนานสำหรับฉัน

197
00:09:40,040 --> 00:09:42,626
แม้แต่ตัวฉันเอง ที่จะสามารถพูดมันออกมาได้

198
00:09:42,709 --> 00:09:46,046
แต่ตอนนี้ฉันพูดได้ว่า "สิ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน
ไม่ได้เป็นสิ่งที่นิยามตัวฉัน"

199
00:09:46,129 --> 00:09:49,466
- ใช่
- ถ้ายังไงละก็ ดูฉันตอนนี้สิ

200
00:09:53,345 --> 00:09:55,513
เวลาที่ทุกคนมานั่งรวมกันในห้อง

201
00:09:55,597 --> 00:09:58,892
และฟังใครสักคนเล่าเรื่องราวส่วนตัว
ที่เป็นเรื่องจริงจากชีวิตของพวกเขา

202
00:09:58,975 --> 00:10:01,436
สิ่งที่มีความหมายสำหรับพวกเขา
สิ่งที่พวกเขาใส่ใจ

203
00:10:01,519 --> 00:10:03,438
มันคือประสบการณ์ในการเปลี่ยนแปลงตัวเอง

204
00:10:04,272 --> 00:10:06,858
มีใครจะอาสาเล่าเป็นคนแรกไหม

205
00:10:06,942 --> 00:10:08,318
โอเค

206
00:10:08,401 --> 00:10:10,654
- ดีเลย โอเค
- ขอบคุณค่ะ

207
00:10:12,906 --> 00:10:15,367
แม่ฉันเสียตอนที่ท่านอายุ 34

208
00:10:16,159 --> 00:10:19,371
คุณตาของฉันก็เสียตอนที่ท่านอายุ 34

209
00:10:19,454 --> 00:10:22,958
เพราะงี้ในวันเกิดปีที่ 34 ของฉัน…

210
00:10:23,041 --> 00:10:26,336
ฉันเคยกลัววันนั้นเสมอ
กลัวว่ามันจะหมายความว่ายังไง

211
00:10:26,419 --> 00:10:28,046
ฉันเป็นคนต่อไปรึเปล่า

212
00:10:28,630 --> 00:10:31,550
และฉันวางแผนท่องเที่ยวดีๆ ไว้

213
00:10:31,633 --> 00:10:34,594
ฉันกับเพื่อนๆ ศิลปินจำนวนมากได้รับเชิญ

214
00:10:34,678 --> 00:10:37,472
ให้ร่วมขบวนคาราวานรถมอเตอร์ไซค์

215
00:10:37,556 --> 00:10:40,141
เพื่อไปยังเซิร์ก ดู โซเลย์ที่ลาสเวกัส

216
00:10:40,225 --> 00:10:44,688
และพวกเขาเป็นคน
ที่ออกแนวฮิปปี้สบายๆ และบ้าบอดี

217
00:10:44,771 --> 00:10:45,772
และฉันบอกว่า…

218
00:10:46,439 --> 00:10:49,276
ฉันจะไปด้วย ถ้าให้ฉันขับรถตัวเองได้

219
00:10:50,110 --> 00:10:53,446
เราคุยกันไปสองชั่วโมงครึ่ง และทุกคนบอกว่า

220
00:10:53,530 --> 00:10:56,241
"มาริชกา อย่ากังวลเรื่องความปลอดภัยมากไป"

221
00:10:56,324 --> 00:11:00,495
ฉันบอกว่า "รู้อะไรไหม
ฉันไม่อยากใช้ชีวิตอยู่บนความกลัว"

222
00:11:00,579 --> 00:11:04,332
ฉันเลยไปด้วย เราขับขี่ตามกันไป

223
00:11:04,416 --> 00:11:06,167
และผ่านไปไม่ถึง 30 วินาที

224
00:11:06,251 --> 00:11:10,547
รถคันนึงที่มากับเรามัวดูโทรศัพท์มือถือ

225
00:11:10,630 --> 00:11:13,967
แล้วมาชนกับมอเตอร์ไซค์ของฉัน

226
00:11:14,050 --> 00:11:18,138
ทุกอย่างก็หยุดนิ่ง ตัวฉันลอยขึ้นกลางอากาศ

227
00:11:18,889 --> 00:11:21,516
ฉันคิดว่า "ว้าว ไม่อยากเชื่อเลย

228
00:11:21,600 --> 00:11:23,393
เราจะตายเหมือนตากับแม่จริงๆ"

229
00:11:24,060 --> 00:11:30,150
แล้วฉันก็ร่วงลงมาที่พื้น และรู้ตัวว่าฉันยังไม่ตาย

230
00:11:31,943 --> 00:11:37,490
ฉันไม่ได้โดนกรรมเก่าเล่นงาน

231
00:11:37,574 --> 00:11:40,952
และชีวิตฉันก็เริ่มต้นขึ้น ใช่ค่ะ

232
00:11:42,037 --> 00:11:43,371
ว้าว

233
00:11:43,830 --> 00:11:45,332
ว้าว!

234
00:11:50,128 --> 00:11:51,922
เอาละ ตีอีกสักสองสามที

235
00:11:52,005 --> 00:11:53,465
ใช้ได้เลย

236
00:11:53,548 --> 00:11:57,552
ห้า สี่ ทำต่อไป

237
00:11:57,636 --> 00:11:59,679
- สาม สอง
- คุณทำได้ ทำต่อไป

238
00:12:00,263 --> 00:12:01,556
- หมดเวลา
- ทำต่อไป

239
00:12:02,057 --> 00:12:04,601
พอฉันฟื้นจากโคม่า

240
00:12:04,684 --> 00:12:08,396
หมอกับเจ้าหน้าที่ของเขาบอกฉันว่า
ฉันจะไม่สามารถเดินได้อีก

241
00:12:08,480 --> 00:12:11,858
ฉันจะพูดไม่ได้ และไม่สามารถใช้ชีวิตตามปกติได้

242
00:12:12,984 --> 00:12:14,819
แต่ฉันมีนักกายภาพบำบัด

243
00:12:14,903 --> 00:12:18,990
เขาบอกฉันว่า…
เขาเชื่อว่าฉันจะกลับมาเดินได้อีกครั้ง

244
00:12:19,074 --> 00:12:21,993
ฉันบอกเขาว่า "ฉันเดินไม่ได้อีกแล้ว

245
00:12:22,077 --> 00:12:24,704
หมอบอกฉันว่าฉันจะเดินไม่ได้"

246
00:12:25,664 --> 00:12:28,875
เขาก็บอกว่า "ผมไม่เชื่อแบบนั้นนะ

247
00:12:28,959 --> 00:12:33,088
มีบางอย่างบอกผมว่าคุณทำได้"

248
00:12:35,423 --> 00:12:37,634
จากนั้นพอฉันเดินได้ก้าวแรก

249
00:12:39,219 --> 00:12:41,221
ก็ไม่มีอะไรมาหยุดยั้งฉันได้อีก

250
00:12:42,180 --> 00:12:44,516
เราไม่รู้ว่าเราถูกสอนไหม

251
00:12:44,599 --> 00:12:46,810
ว่าเราไม่ควรอยู่ในความสัมพันธ์ที่เป็นพิษ

252
00:12:46,893 --> 00:12:49,104
เราไม่ควรอยู่ในความสัมพันธ์แย่ๆ

253
00:12:49,187 --> 00:12:51,231
และคุณก็ขอความช่วยเหลือใช่ไหม

254
00:12:51,314 --> 00:12:54,901
- เรื่องความรุนแรงในครอบครัวคุณ
- ฉันขอความช่วยเหลือจากตำรวจ

255
00:12:54,985 --> 00:12:55,819
นับครั้งไม่ถ้วนเลย

256
00:12:55,902 --> 00:12:56,987
พวกเขาเคยแวะไปไหม

257
00:12:57,070 --> 00:12:58,446
พวกเขามา แต่ไม่เคยช่วยอะไร

258
00:12:58,530 --> 00:13:01,658
เพราะเขาเองก็เป็นเจ้าหน้าที่รักษากฎหมาย

259
00:13:02,367 --> 00:13:05,912
ไม่ว่าตาฉันจะเขียวช้ำหรือปากแตก

260
00:13:05,996 --> 00:13:10,125
เขาจะแสดงบัตรของเขาให้ดู
แล้วพวกเขาก็จะไม่พูดอะไรกับฉัน

261
00:13:11,960 --> 00:13:14,129
พวกเขาจะทิ้งฉันไว้แบบนั้น

262
00:13:16,673 --> 00:13:19,009
สุดท้ายแล้วระบบยุติธรรมก็ไม่เคยช่วยฉันได้

263
00:13:19,092 --> 00:13:20,218
เขาติดคุกสิบปี

264
00:13:20,302 --> 00:13:21,303
ที่ยิงคุณสิบนัด

265
00:13:21,386 --> 00:13:24,055
ที่ยิงฉัน
เขาโดนโทษหนึ่งปีต่อกระสุนหนึ่งนัดที่ยิงฉัน

266
00:13:24,139 --> 00:13:25,640
คุณรู้สึกว่ามันยุติธรรมไหม

267
00:13:25,724 --> 00:13:28,476
มันไม่ใช่ความยุติธรรม
มันเป็นความยุติธรรมไม่ได้หรอก

268
00:13:28,560 --> 00:13:30,812
แต่ถึงอย่างนั้น คุณก็ยังผันตัวมาเป็นตำรวจ

269
00:13:30,896 --> 00:13:32,397
ยังมาเป็นตำรวจอยู่ดี

270
00:13:32,480 --> 00:13:36,735
เพราะฉันอยากให้คนอื่นได้ในสิ่งที่ฉันไม่เคยได้รับ

271
00:13:36,818 --> 00:13:40,447
แล้วคุณพูดยังไงกับคนรุ่นใหม่ที่คิดว่า…

272
00:13:40,530 --> 00:13:43,909
ระบบตำรวจในประเทศนี้มันล้มเหลว

273
00:13:43,992 --> 00:13:48,997
มันล้มเหลว แต่ที่ฉันพูดก็คือ
เราสามารถเข้าไปอยู่ในกรมตำรวจ

274
00:13:49,080 --> 00:13:52,083
และเป็นสิทธิ์เป็นเสียงได้
เราสามารถ… สร้างความเปลี่ยนแปลงได้

275
00:13:55,170 --> 00:13:58,048
เราต้องการตำรวจเพราะมีคนก่ออาชญากรรม

276
00:13:58,131 --> 00:14:01,760
แต่พวกเขาไม่ได้ผ่านการฝึกมา
เพื่อรับมือกับสุขภาพจิต

277
00:14:01,843 --> 00:14:04,137
พวกเขาไม่ได้ผ่านการฝึกมาเพื่อรับมือ

278
00:14:04,221 --> 00:14:07,807
กับคนที่มีปัญหาความรุนแรงในครอบครัวจริงๆ

279
00:14:07,891 --> 00:14:09,809
ตำรวจไม่ได้มีหน้าที่ครอบจักรวาล

280
00:14:09,893 --> 00:14:11,102
ดีมาก

281
00:14:11,186 --> 00:14:14,689
ฉันคุยกับหัวหน้าและบอกว่า
"ฉันอยากเริ่มโปรแกรมการสอนจริงๆ"

282
00:14:14,773 --> 00:14:16,274
และเขาว่ามันเป็นความคิดที่เยี่ยมมาก

283
00:14:17,108 --> 00:14:19,319
หายใจเข้าลึกๆ ให้เต็มปอด

284
00:14:20,487 --> 00:14:22,113
แล้วหายใจออกทางปาก

285
00:14:25,075 --> 00:14:26,409
ทีนี้ก็สะบัดๆ

286
00:14:26,493 --> 00:14:27,994
- ขอบคุณมากค่ะ
- ดีจังขอบคุณนะคะ

287
00:14:29,537 --> 00:14:31,790
คุณแคทรีนาสอนให้เรารู้

288
00:14:32,290 --> 00:14:34,834
ว่าเราควรสุงสิงอยู่กับคนแบบไหน

289
00:14:34,918 --> 00:14:36,002
และมันช่วยได้บ้างไหม

290
00:14:36,836 --> 00:14:38,672
พวกเขารู้วิธีช่วยฉันจากทัศนคติแย่ๆ ของฉันเอง

291
00:14:38,755 --> 00:14:39,589
(คาเนเชีย)

292
00:14:40,757 --> 00:14:41,591
ค่ะ

293
00:14:41,675 --> 00:14:46,680
กลุ่มนี้ช่วยให้ฉันมีความมั่นใจในตัวเอง

294
00:14:46,763 --> 00:14:48,723
ทำให้ฉันเป็นตัวของตัวเองได้

295
00:14:48,807 --> 00:14:53,603
และแสดงให้เห็นว่ามีโอกาสมากมาย
ที่เด็กผู้หญิงอย่างเราสามารถทำได้

296
00:14:53,687 --> 00:14:57,274
เพื่อช่วยเหลือชุมชนนี้กับทุกๆ อย่าง ใช่ค่ะ

297
00:14:57,357 --> 00:14:59,776
และฉันได้เพื่อนใหม่ด้วย

298
00:14:59,859 --> 00:15:01,903
โดยเฉพาะยัยคนน่ารำคาญคนนี้

299
00:15:01,987 --> 00:15:04,614
ครั้งแรกที่คาร์เมนมาที่นี่
ฉันจำได้ว่าแกไม่คุยกับใครเลย

300
00:15:04,698 --> 00:15:07,158
แกเป็นคนที่เงียบมาก

301
00:15:07,242 --> 00:15:09,536
ไม่คุยอะไรกับใครเลย แล้วดูเธอตอนนี้สิ

302
00:15:09,619 --> 00:15:11,788
ยัยหนูของฉันไปทาเล็บมา

303
00:15:11,871 --> 00:15:14,457
- หยอกคนอื่นด้วย
- ใช่เลย หยอกคนอื่นด้วย

304
00:15:14,541 --> 00:15:17,961
ฉันภูมิใจในตัวเธอนะ ยัยหนู
ฉันภูมิใจในตัวพวกเธอทุกคนเลย

305
00:15:22,841 --> 00:15:27,178
เหมือนกับแคทรีนา
บริตทนีย์ได้เห็นระบบยุติธรรมจากมุมที่แตกต่าง

306
00:15:27,262 --> 00:15:29,764
งานของเธอในฐานะทนายความ
ที่สู้คดีเพื่อขอลดโทษ

307
00:15:29,848 --> 00:15:32,017
ให้คนที่ถูกตัดสินโทษอย่างไม่เป็นธรรม

308
00:15:32,100 --> 00:15:35,395
และในฐานะลูกสาวที่มีแม่เคยถูกจำคุก

309
00:15:36,271 --> 00:15:38,356
- หวัดดี เป็นไงบ้าง
- หวัดดีค่ะ

310
00:15:38,440 --> 00:15:40,108
- ยินดีที่ได้เจอนะ
- ดีเลย

311
00:15:40,191 --> 00:15:43,778
เราจะเข้าไปในรีฟาวน์ดรี
และเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาทำกันที่นี่

312
00:15:43,862 --> 00:15:45,989
ดีเลย ฉันชอบชื่อ "รีฟาวน์ดรี" ด้วย

313
00:15:46,072 --> 00:15:47,365
(โนแอลล์ เคลียร์ลี
เจ้าหน้าที่บริหารรีฟาวน์ดรี)

314
00:15:47,449 --> 00:15:49,451
ภารกิจของรีฟาวน์ดรี
คือลดการกระทำผิดซ้ำและการว่างงาน

315
00:15:49,534 --> 00:15:51,161
สำหรับคนที่ได้ออกจากเรือนจำ

316
00:15:51,244 --> 00:15:52,329
คนนี้คือจีน

317
00:15:52,412 --> 00:15:53,830
(จีน แมนิโก
ช่างฝีมือขั้นสูงและผู้ประกอบการ)

318
00:15:53,914 --> 00:15:55,540
เขาเป็นบัณฑิตรุ่นแรกของเราในนิวยอร์ก

319
00:15:55,624 --> 00:15:56,917
และเขาเป็นช่างฝีมือผู้ชำนาญ

320
00:15:57,000 --> 00:15:59,836
วันนี้เขาจะแสดงให้พวกคุณเห็นวิธีทำสิ่งต่างๆ

321
00:15:59,920 --> 00:16:03,715
พวกคุณจะได้ทำชั้นวางขวดไวน์กัน

322
00:16:03,798 --> 00:16:05,467
- โอเค
- ได้เลย

323
00:16:06,051 --> 00:16:10,096
ผมจะทำรอยเปื้อนเพื่อให้ไม้ดูเก่าแก่

324
00:16:10,180 --> 00:16:11,306
- เยี่ยม
- โอเค

325
00:16:11,389 --> 00:16:14,476
คุณคนนึงทาสี อีกคนนับถึงห้าแล้วเช็ดออก

326
00:16:14,559 --> 00:16:16,478
ถ้านับถึงเจ็ดจะเกิดอะไรขึ้นคะ

327
00:16:16,561 --> 00:16:17,812
เจ็ดก็ได้เหมือนกัน

328
00:16:18,855 --> 00:16:21,066
คุณชอบทำงานใช้ทักษะไหม บริตทนีย์

329
00:16:21,149 --> 00:16:23,443
ฉันต้องใช้ทักษะอย่างมากในการสู้คดีทางกฎหมาย

330
00:16:23,526 --> 00:16:25,403
ใช่ จริงด้วย เรื่องจริงเลย

331
00:16:25,487 --> 00:16:28,490
คุณคือหนึ่งในผู้บุกเบิกการเคลื่อนไหวนี้จริงๆ

332
00:16:28,573 --> 00:16:30,242
(บริตทนีย์ เค. บาร์เน็ตต์
ทนายความและผู้ประกอบการเพื่อสังคม)

333
00:16:30,325 --> 00:16:32,786
ฉันว่าฉันเริ่มขอลดโทษ
ก่อนที่การลดโทษจะเป็นที่นิยมซะอีก

334
00:16:32,869 --> 00:16:37,249
ส่วนตัวแล้วฉันช่วยคนที่โดนโทษจำคุกตลอดชีวิต
ให้เป็นอิสระได้ถึง 36 คน

335
00:16:37,332 --> 00:16:40,252
เล่าเรื่องภูมิหลังของคุณให้เราฟังที

336
00:16:40,335 --> 00:16:42,796
ฉันอยากเป็นนักกฎหมายมาตลอด
อยากเป็นแคลร์ ฮักซ์ทเบิล

337
00:16:42,879 --> 00:16:43,880
โอ๊ยตาย ใช่เลย

338
00:16:43,964 --> 00:16:46,591
แต่การเติบโตมาในย่านชนบทของอีสต์เทกซัส

339
00:16:46,675 --> 00:16:50,470
ที่นั่นมีนักกฎหมายไม่มากนัก
และไม่มีใครที่มีสีผิวแบบฉันเลย

340
00:16:50,554 --> 00:16:55,100
ฉันจึงมองข้ามความฝันนั้นไปพักใหญ่

341
00:16:56,059 --> 00:16:57,602
ตอนนั้นแม่ฉันติดคุกอยู่

342
00:16:57,686 --> 00:17:00,313
ฉันจึงพยายามเอาชีวิตรอดกับน้องสาวของฉัน

343
00:17:00,397 --> 00:17:04,150
และฉันบอกว่า "เฮ้ รู้ไหม
ฉันคิดอยู่ว่าจะเข้าโรงเรียนกฎหมาย"

344
00:17:04,234 --> 00:17:07,487
ฉันได้เรียนรู้เกี่ยวกับ
กฎหมายต่อต้านการใช้สารเสพติดปี 1986

345
00:17:07,571 --> 00:17:11,032
เราต้องไม่ทนต่อการใช้สารเสพติด
และคนขายสารเสพติด

346
00:17:15,286 --> 00:17:16,287
(บาทหลวงเซซิล วิลเลียมส์)

347
00:17:16,371 --> 00:17:18,957
เราเห็นคนยากจนจำนวนมาก

348
00:17:19,040 --> 00:17:23,795
โดยเฉพาะคนดำที่ต้องติดคุกหรือเรือนจำ

349
00:17:23,879 --> 00:17:25,964
คนขาวที่รวยกว่าจะใช้โคเคนผง

350
00:17:26,046 --> 00:17:28,925
ส่วนโคเคนผลึกจะแพร่ระบาดอยู่ในชุมชนคนผิวสี

351
00:17:29,009 --> 00:17:32,429
และมันทำให้คนผิวดำและผิวน้ำตาล
ที่ติดคุกเพราะสารเสพติด

352
00:17:32,512 --> 00:17:35,015
มีจำนวนต่างกันมาก

353
00:17:35,098 --> 00:17:38,685
แม่ฉันติดคุก ท่านเสพติดโคเคนผลึก

354
00:17:38,768 --> 00:17:42,606
และแม่ฉันต้องการการบำบัด ไม่ใช่การจำคุก

355
00:17:42,689 --> 00:17:46,735
ฉันพูดเสมอว่า "แม่ฉันเลิกยาได้ไม่เกี่ยวกับคุก

356
00:17:46,818 --> 00:17:47,903
ไม่ใช่เพราะคุกเลย"

357
00:17:50,614 --> 00:17:52,949
ฉันจำตอนที่ไปเยี่ยมแม่ที่เรือนจำครั้งแรกได้

358
00:17:53,033 --> 00:17:54,784
เราต้องเยี่ยมผ่านห้องกระจก

359
00:17:54,868 --> 00:17:57,203
และสิ่งที่แทงใจฉันในวันนั้น

360
00:17:57,287 --> 00:18:01,917
คือการได้เห็นรอยมือเล็กๆ บนกระจก

361
00:18:02,000 --> 00:18:06,004
ซึ่งเป็นเด็กเล็กๆ ที่พยายามจับมือแม่ตัวเอง
ก่อนการเยี่ยมของฉัน

362
00:18:06,087 --> 00:18:07,881
มันทำให้ฉันใจสลาย

363
00:18:07,964 --> 00:18:11,176
เมื่อคนหนึ่งคนติดคุก
ก็เหมือนคนทั้งครอบครัวถูกขังไปด้วย

364
00:18:11,259 --> 00:18:13,386
ฉันรู้ดีจากประสบการณ์ตรง

365
00:18:13,470 --> 00:18:15,972
และเกิร์ลส์เอ็มเบรซซิงมาเธอร์สก็ถูกก่อตั้งขึ้น

366
00:18:16,765 --> 00:18:18,767
ที่ "เจ็ม" แห่งนี้ เราต้องการปกป้อง

367
00:18:18,850 --> 00:18:21,228
เด็กสาวรุ่นใหม่ในอนาคตจากการเข้ามาสู่ระบบนี้

368
00:18:21,311 --> 00:18:24,231
รวมถึงการเติบโตด้วย ไม่ใช่แค่การมีชีวิตรอด

369
00:18:24,314 --> 00:18:27,567
มันเป็นการเยี่ยมที่พิเศษมาก
พวกเขานำมื้อเที่ยงมา…

370
00:18:27,651 --> 00:18:28,944
(แอนเจลิกา ซาราโกซา
ผู้อำนวยการโปรแกรม "เจ็ม")

371
00:18:29,027 --> 00:18:31,863
พวกเขานำบทเรียนมาให้
และนำการบำบัดด้วยศิลปะมาเช่นกัน

372
00:18:31,947 --> 00:18:33,949
- คุณจะได้สัมผัสกัน
- จะได้สัมผัสกันและกันได้

373
00:18:34,032 --> 00:18:36,785
พวกเขาจะให้เราอยู่ในห้องนึง
เทียบกับห้องเยี่ยมในเรือนจำ

374
00:18:36,868 --> 00:18:39,579
ที่เราเข้าไปและต้องนั่งอยู่อีกฝั่งนึงของโต๊ะ

375
00:18:39,663 --> 00:18:41,081
และเราต้องอยู่แค่ตรงนั้น

376
00:18:41,164 --> 00:18:44,084
แต่กับการเยี่ยมแบบนี้ เราอยู่ในห้องใหญ่
พวกเขาได้เจอลูกสาวตัวเอง

377
00:18:44,167 --> 00:18:46,711
จะทำผมให้ลูกหรือกอดลูกก็ได้

378
00:18:46,795 --> 00:18:49,756
บริตทนีย์ ทำไมถึงไม่มีโปรแกรมแบบนี้อีก

379
00:18:49,839 --> 00:18:54,844
คือว่า… ฉันว่ามันเห็นๆ กันอยู่

380
00:18:54,928 --> 00:18:56,471
ว่านี่คือสิ่งที่ควรมี

381
00:18:56,555 --> 00:18:59,808
ฉันคิดว่าเป็นเพราะประเทศนี้
มีระบบกฎหมายอาญา

382
00:18:59,891 --> 00:19:01,768
ที่เน้นไปที่การลงโทษมากกว่า

383
00:19:03,019 --> 00:19:06,606
ซึ่งการรักษากฎหมายและความสงบเรียบร้อย
เน้นเรื่องผิดๆ แบบนี้มานานหลายปี

384
00:19:06,690 --> 00:19:09,859
และเราก็สูญเสียภาพลักษณ์ของมนุษยชาติ

385
00:19:11,236 --> 00:19:16,449
แอนเจลิกา
ช่วยเล่าถึงเส้นทางที่ทำให้คุณได้มาที่นี่ในวันนี้ที

386
00:19:16,533 --> 00:19:19,160
รวมทั้งงานที่คุณทำตอนนี้ด้วย

387
00:19:19,244 --> 00:19:22,914
ก่อนหน้านี้ฉันเคยทรมานจากการติดสารเสพติด

388
00:19:23,582 --> 00:19:25,250
ฉันเริ่มใช้สารเสพติดผ่านทางครอบครัว

389
00:19:25,333 --> 00:19:28,295
ครั้งสุดท้ายที่ฉันเข้าไป
ฉันเข้าไปแบบคนที่ไม่ติดยาแล้ว

390
00:19:28,378 --> 00:19:31,631
ตอนนั้นฉันติดทัณฑ์บนสิบปี และหางานทำไม่ได้

391
00:19:31,715 --> 00:19:33,008
ไม่มีใครอยากจ้างงานฉัน

392
00:19:33,091 --> 00:19:37,721
ฉันจึงไม่สามารถจ่ายค่าธรรมเนียม
ที่ฉันถูกสั่งให้จ่ายเป็นรายเดือนได้

393
00:19:39,097 --> 00:19:41,683
แต่ฉันเลี้ยงลูกทั้งสามคนด้วยตัวเอง

394
00:19:41,766 --> 00:19:46,354
พอฉันได้กลับไปขึ้นศาล
เขาลงโทษให้ฉันไปอยู่ทีดีซีสองปี

395
00:19:46,938 --> 00:19:49,024
(ทีดีซี: กระทรวงยุติธรรมทางอาญาแห่งเทกซัส)

396
00:19:49,107 --> 00:19:52,110
ตอนนั้นลูกสาวฉันอายุ 11 ขวบ
แกเห็นแม่ตัวเองเข้าๆ ออกๆ เรือนจำ

397
00:19:52,193 --> 00:19:54,905
แกได้ยินมาว่าแม่แกจะเป็นคนที่ดีขึ้น
แต่ก็ไม่เคยเห็นเป็นแบบนั้น

398
00:19:54,988 --> 00:19:56,531
แล้วแกก็หัวเสีย

399
00:19:59,242 --> 00:20:02,871
การเยี่ยมสองสามครั้งแรกมีแต่ความเงียบ

400
00:20:03,705 --> 00:20:07,876
โปรแกรมเจ็มเข้ามามีบทบาท
และเราได้ทำโปรเจ็กต์ต่างๆ ร่วมกัน

401
00:20:07,959 --> 00:20:09,252
แล้วแกก็ร้องไห้ แกบอกว่า

402
00:20:09,336 --> 00:20:11,213
"แม่ หนูไม่รู้ว่าจะทำไงต่อไป แม่ช่วยหนูได้ไหม"

403
00:20:13,131 --> 00:20:15,258
รู้ไหม ในฐานะแม่คน คำพูดพวกนั้นมัน…

404
00:20:15,342 --> 00:20:18,637
เรารอวันที่ลูกสาวรู้สึกต้องการเราเหลือเกิน

405
00:20:19,221 --> 00:20:21,598
และมันเกิดขึ้นได้
เพราะเกิร์ลส์เอ็มเบรซซิงมาเธอร์สเลย

406
00:20:21,681 --> 00:20:25,644
ที่แสดงให้ฉันเห็นถึงวิธีการใช้ชีวิตที่ต่างออกไป

407
00:20:28,605 --> 00:20:30,482
เราจะช่วยให้คนอื่นเติบโตได้อย่างดงาม

408
00:20:31,149 --> 00:20:34,402
และใช้ประสบการณ์ของพวกเขา
เพื่อช่วยคนอื่นได้ยังไง

409
00:20:34,486 --> 00:20:38,323
นี่คือเหตุผลที่ทำให้ฉันมีความสุขมาก
ที่แอนเจลิกาอยู่ที่นี่

410
00:20:38,406 --> 00:20:40,659
ตอนนี้เธอเป็นผู้อำนวยการโปรแกรมของเราแล้ว

411
00:20:40,742 --> 00:20:42,869
มันไม่ใช่แค่การปล่อยตัวคนออกมาจากเรือนจำ

412
00:20:42,953 --> 00:20:45,372
- แต่เราปล่อยพวกเขาไปเจออะไรต่อต่างหาก
- ใช่

413
00:20:45,455 --> 00:20:49,459
มุมมองในการทำให้มีความสามารถเชิงเศรษฐกิจ
จึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับฉันมาก

414
00:20:49,542 --> 00:20:52,379
- ใช่เลย มันควรเป็นแบบนั้น
- มันจะช่วยหยุดวงจรความยากจน

415
00:20:52,462 --> 00:20:54,881
ที่นำไปสู่อาชญากรรมการใช้ความรุนแรงได้

416
00:20:55,507 --> 00:20:58,009
คุณพิสูจน์ให้เห็นถึงแบบอย่างที่ได้ผล

417
00:20:58,093 --> 00:21:01,263
คุณยังได้รับความช่วยเหลือจากแชมป์ผู้ยอดเยี่ยม

418
00:21:01,346 --> 00:21:03,056
อย่างคิม คาร์ดาเชียนด้วย

419
00:21:03,139 --> 00:21:06,017
เธอเห็นฉันและสนับสนุนงานของฉัน

420
00:21:06,101 --> 00:21:09,187
ตอนที่ไม่ค่อยมีคนสนใจเท่าไร

421
00:21:11,189 --> 00:21:14,234
(ลอสแอนเจลิส
แคลิฟอร์เนีย)

422
00:21:15,652 --> 00:21:18,196
การท้าทายบทลงโทษที่ไม่เป็นธรรม
ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

423
00:21:18,280 --> 00:21:20,699
และเมื่อคิมรู้ถึงสิ่งที่บริตทนีย์กำลังทำอยู่

424
00:21:20,782 --> 00:21:22,617
เธอก็มีแรงบันดาลใจที่จะช่วยเหลือ

425
00:21:22,701 --> 00:21:27,038
จากนั้นคิมตัดสินใจเข้าโรงเรียนกฎหมาย
เพื่อที่เธอจะทำอะไรได้มากกว่าเดิม

426
00:21:27,122 --> 00:21:30,667
เพื่อพยายามช่วยทำให้ระบบยุติธรรมของเรา
มีความเป็นธรรมมากขึ้น

427
00:21:30,750 --> 00:21:34,296
ลองคิดดูนะ
เธอมีแพลตฟอร์มระดับโลกขนาดใหญ่มาก

428
00:21:34,379 --> 00:21:36,298
มีคนหลายร้อยล้านติดตามเธอ

429
00:21:36,381 --> 00:21:38,925
หลายร้อยล้านคน ซึ่งมันเป็นอะไรที่

430
00:21:39,009 --> 00:21:41,011
- ยากเกินจะเข้าใจ
- น่าจะมีคนจากทุกทวีป

431
00:21:41,094 --> 00:21:42,929
- แม้แต่แอนตาร์กติกาด้วย
- พนันได้เลยว่ามี

432
00:21:46,224 --> 00:21:48,226
- เป็นไงบ้างคะ
- ตายจริง สาวน้อย

433
00:21:49,352 --> 00:21:51,104
- หวัดดีค่ะ สบายดีนะคะ
- หวัดดีค่ะ ฉันสบายดี

434
00:21:51,187 --> 00:21:52,939
- ตายจริง
- ดีเลย

435
00:21:58,069 --> 00:22:00,530
คิม เราทั้งคู่มีพ่อแม่เป็นนักกฎหมาย

436
00:22:00,614 --> 00:22:03,533
และฉันยอมรับตามตรงเลย
ว่าตอนเด็กๆ ฉันไม่เคยอยากเป็นนักกฎหมาย

437
00:22:03,617 --> 00:22:05,452
ตอนคุณยังเด็ก คุณอยากเป็นนักกฎหมายไหม

438
00:22:05,535 --> 00:22:08,330
คุณเคยมองพ่อคุณและคิดไหมว่า
"ฉันเห็นภาพตัวเองเป็นแบบนั้น" ไม่เหรอ

439
00:22:08,413 --> 00:22:09,956
- จริงๆ เคยนะคะ
- จริงเหรอ

440
00:22:10,040 --> 00:22:12,834
ห้องทำงานของเขามีหนังสือหลักฐานทุกอย่าง
ที่คุณจะจินตนาการออกเลย

441
00:22:12,918 --> 00:22:14,544
(คิม คาร์ดาเชียน
ผู้ประกอบการและนักกฎหมายฝึกหัด)

442
00:22:14,628 --> 00:22:19,799
และพี่น้องของฉันจะอยู่ในสระว่ายน้ำข้างนอก
สนุกกับเพื่อนๆ ของเรา

443
00:22:19,883 --> 00:22:23,762
ส่วนฉันจะอยู่ในห้องทำงานเขา
ไล่ดูหนังสือหลักฐานทั้งหมดของเขา

444
00:22:24,721 --> 00:22:26,056
ถูกกำหนดมาแล้วใช่ไหม

445
00:22:26,139 --> 00:22:28,391
- ทุกอย่างมีเหตุผล
- ทุกเส้นทางชีวิตเลย

446
00:22:28,475 --> 00:22:29,809
เราพร้อมเล่นเกมกันรึยัง

447
00:22:29,893 --> 00:22:32,896
หนูเล็งแม่อยูนะ
เพราะคิมเพิ่งเรียนมาใหม่กว่าแม่

448
00:22:32,979 --> 00:22:35,982
ไม่รู้สิ แม่ว่าคิมมีข้อได้เปรียบที่มากเกิน

449
00:22:36,066 --> 00:22:38,276
ฉันต้องทำหลายรอบเลย แต่เราก็มาถึงจุดนี้ได้

450
00:22:39,694 --> 00:22:44,950
เอาละ "ภายใต้สถานการณ์ใดบ้าง
ที่คนเราสามารถใช้กำลังขั้นรุนแรงถึงตาย

451
00:22:45,033 --> 00:22:46,952
เพื่อป้องกันตัวเอง" เชิญค่ะ

452
00:22:47,035 --> 00:22:50,538
เมื่อคนนั้นเผชิญ
กับการใช้กำลังขั้นรุนแรงถึงตายเช่นกัน

453
00:22:50,622 --> 00:22:53,708
หรือคนที่เชื่อว่า
การใช้กำลังขั้นรุนแรงถึงตายกำลังจะเกิดขึ้น

454
00:22:54,709 --> 00:22:58,797
"บอกความแตกต่างระหว่างการรีดไถ
หรือการแบล็กเมล กับการชิงทรัพย์"

455
00:23:00,173 --> 00:23:04,219
โดยปกติแล้ว
การชิงทรัพย์คืออาชญากรรมทางกายภาพ

456
00:23:04,302 --> 00:23:07,514
ในขณะที่การรีดไถหรือการแบล็กเมล
ไม่จำเป็นต้องเป็นแบบนั้น

457
00:23:08,098 --> 00:23:09,349
โอเค แม่ได้ไปหนึ่งแต้ม

458
00:23:09,432 --> 00:23:11,518
- ขอบใจมาก
- ค่ะ เอาละนะ

459
00:23:15,063 --> 00:23:16,481
ถูกต้อง

460
00:23:17,107 --> 00:23:20,068
แม่พยายามได้ดีนะเนี่ย

461
00:23:20,151 --> 00:23:21,319
ขอบใจจ้ะลูก

462
00:23:21,403 --> 00:23:23,613
คิม หนึ่งในเหตุผลที่เราอยากคุยกับคุณ

463
00:23:23,697 --> 00:23:26,241
เป็นเพราะงานที่คุณทำ

464
00:23:26,324 --> 00:23:30,203
และความมุ่งมั่นของคุณที่จะ
ปฏิรูประบบยุติธรรมทางอาญา

465
00:23:30,287 --> 00:23:34,874
ขอถามเรื่องที่คุณตัดสินใจไปทำเนียบขาวหน่อย

466
00:23:34,958 --> 00:23:37,752
ฉันจำได้ว่าไปประชุมที่ห้องรูสเวลต์

467
00:23:37,836 --> 00:23:39,504
เป็นการประชุมเรื่องการลดโทษ

468
00:23:39,588 --> 00:23:42,382
พวกครูของฉันก็ไปที่นั่นกับฉันด้วย

469
00:23:42,465 --> 00:23:44,801
และพวกเขาใช้แต่ตัวย่อ…

470
00:23:45,385 --> 00:23:48,305
- ซึ่งฉันไม่รู้เลยว่ามันหมายถึงอะไรบ้าง
- ขอตัวถอดรหัสหน่อย

471
00:23:48,388 --> 00:23:51,433
ใช่ พวกเขาพูดถึง "ดีโอเจ"
แล้วฉันก็นั่งส่งข้อความว่า

472
00:23:51,516 --> 00:23:53,226
"ดีโอเจคืออะไร"

473
00:23:53,310 --> 00:23:55,437
เธอบอก "กระทรวงยุติธรรมไง" และฉันคิดว่า

474
00:23:55,520 --> 00:23:58,315
"ฉันจะรู้ได้ไง ฉันไม่เคยมาที่นี่เลย"

475
00:23:58,398 --> 00:23:59,900
นั่นคือตอนที่คุณตัดสินใจ
เข้าโรงเรียนกฎหมายเหรอ

476
00:23:59,983 --> 00:24:01,192
- ช่วงเวลานั้นเลยเหรอ
- ค่ะ ใช่

477
00:24:01,276 --> 00:24:03,653
- เจ๋งจริงๆ เป็นช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมมาก
- เพราะฉันอายมาก

478
00:24:03,737 --> 00:24:06,573
และถึงฉันจะใช้เวลานานกว่าปกติถึงหนึ่งปีครึ่ง

479
00:24:06,656 --> 00:24:09,659
เพราะฉันสอบไม่ผ่านซะที…

480
00:24:09,743 --> 00:24:10,869
แต่คุณไม่เคยยอมแพ้

481
00:24:10,952 --> 00:24:12,454
ฉันไม่เคยยอมแพ้

482
00:24:13,121 --> 00:24:14,706
และลูกๆ ของฉันก็อยู่ด้วย

483
00:24:14,789 --> 00:24:17,792
ทุกครั้งที่ฉันเปิดดูผลสอบ พวกแกจะเห็นฉันร้องไห้

484
00:24:17,876 --> 00:24:19,794
และครั้งสุดท้ายที่พวกแกเห็นฉันร้องไห้

485
00:24:19,878 --> 00:24:22,422
- คือน้ำตาแห่งความสุขสุดๆ…
- ใช่ ความสุขเนอะ

486
00:24:22,505 --> 00:24:23,840
ว่าฉันทำสำเร็จแล้ว

487
00:24:23,924 --> 00:24:26,468
นั่นคือหนึ่งในเหตุผลที่ฉันสู้อย่างเต็มที่

488
00:24:26,551 --> 00:24:29,179
เพราะลูกๆ ของฉันน่ะ ถ้าพวกแกจะถูกจับ

489
00:24:30,305 --> 00:24:34,142
พวกแกไม่ได้มีโอกาสดีมากเท่ากับถ้าฉันถูกจับ

490
00:24:34,226 --> 00:24:37,187
- หรือลูกฉัน ลูกผิวขาวของฉัน
- ถ้าคุณถูกจับ ลูกคุณ ใช่ค่ะ

491
00:24:37,270 --> 00:24:41,441
และนั่นคือสิ่งที่ฉันรู้สึกว่าทำให้ฉันต้องสู้ต่อไป

492
00:24:46,613 --> 00:24:48,865
เรื่องราวที่เรารู้สึกว่าเราเข้าถึงได้

493
00:24:48,949 --> 00:24:50,909
มักเป็นเรื่องที่พูดถึงการเปลี่ยนมุมมองจริงๆ

494
00:24:50,992 --> 00:24:53,787
และเราเริ่มมองโลกต่างไปจากเดิมบ้าง

495
00:24:53,870 --> 00:24:55,956
หรือเรามองตัวเองในโลกนี้ต่างไปจากเดิม

496
00:24:56,039 --> 00:24:58,124
โอเคค่ะ ใครเป็นคนต่อไป

497
00:24:58,208 --> 00:24:59,292
- โอเค
- ได้เลย

498
00:24:59,376 --> 00:25:01,586
- ลูกต่อเลย
- ฉันจะเล่าเรื่องราวที่แตกต่างหน่อยนะ

499
00:25:01,670 --> 00:25:03,755
ดีเลย เยี่ยม เราต้องการ…

500
00:25:03,838 --> 00:25:05,507
ความหลากหลายหน่อย

501
00:25:08,343 --> 00:25:11,846
ตอนเรียนเกรดหนึ่ง
สิ่งเดียวที่ฉันต้องการคือถูกปฏิบัติเหมือนกับคนอื่นๆ

502
00:25:11,930 --> 00:25:15,475
แต่ก็แอบอยากเป็นศิษย์คนโปรด
ของครูมิตเชลล์ด้วย

503
00:25:15,559 --> 00:25:19,145
แต่มีช่วงนึงที่การบ้านของฉันเริ่มหายไป

504
00:25:19,229 --> 00:25:22,065
คืองี้นะ ฉันมีประวัติค่อนข้างดีในการส่งการบ้าน

505
00:25:22,148 --> 00:25:24,651
เพราะฉันอยากเป็นศิษย์คนโปรด
ของครูมิตเชลล์จริงๆ นั่นแหละ

506
00:25:24,734 --> 00:25:27,529
วันนึงครูมิตเชลล์แอบอยู่ในห้องเรียนช่วงพัก

507
00:25:27,612 --> 00:25:30,991
และครูเห็นเด็กผู้ชายคนนึงเอาการบ้านของฉัน
ออกไปจากโต๊ะฉัน

508
00:25:31,074 --> 00:25:33,743
ลบชื่อฉัน แล้วเขียนชื่อเขาลงไปแทน

509
00:25:33,827 --> 00:25:36,162
แล้วเอาไปส่งเป็นการบ้านของตัวเอง

510
00:25:36,246 --> 00:25:39,249
และเด็กคนนั้นก็ถูกห้ามไม่ให้ไปพัก

511
00:25:39,332 --> 00:25:43,044
ทีนี้ผ่านไปสองสามสัปดาห์ เด็กคนนั้นก็มาหาฉัน

512
00:25:43,128 --> 00:25:46,131
ระหว่างคาบว่าง คาบที่เล่นได้ตามสบาย

513
00:25:46,214 --> 00:25:49,509
เขาบอกว่า "โย่ เชลซี
ดูเธอจะชอบครูมิตเชลล์จริงๆ นะ"

514
00:25:49,593 --> 00:25:51,136
ฉันบอกว่า "ฉันรักครูมิตเชลล์"

515
00:25:51,219 --> 00:25:53,638
เขาบอก "รู้ไหมว่าคำชมไหนดีที่สุด
ที่เราจะชมคนอื่น"

516
00:25:53,722 --> 00:25:55,223
ฉันตอบว่า "ไม่รู้"

517
00:25:56,057 --> 00:25:57,809
เขาบอกว่า "ไปตายซะ"

518
00:25:58,518 --> 00:26:03,106
ฉันเลยเดินไปหาครูมิตเชลล์
และบอกว่า "ครูมิตเชลล์คะ ไปตายซะ"

519
00:26:05,609 --> 00:26:07,986
ครูหน้าตาตื่นมาก

520
00:26:08,069 --> 00:26:11,823
และฉันเริ่มร้องไห้
เพราะฉันรู้ว่ามีอะไรผิดไปมากแน่ๆ

521
00:26:11,907 --> 00:26:13,283
แต่ฉันไม่รู้ว่าอะไรผิด

522
00:26:13,366 --> 00:26:16,661
และในเขตการศึกษาลิตเติลร็อกนั้น

523
00:26:16,745 --> 00:26:18,622
ยังมีการบังคับใช้การลงโทษทางร่างกาย

524
00:26:18,705 --> 00:26:22,584
ฉันยังสะอื้นอยู่เลย
แต่ฉันต้องเอามือไปวางไว้บนกำแพงทางเดิน

525
00:26:22,667 --> 00:26:24,544
ระหว่างที่โดนครูมิตเชลล์ตี

526
00:26:24,628 --> 00:26:26,087
และฉันคิดว่าชีวิตฉันคงจบเห่แล้ว

527
00:26:26,171 --> 00:26:29,466
หลังจากที่ครูตีฉันเสร็จ ครูก็กอดฉันแน่นเลย

528
00:26:29,549 --> 00:26:31,801
และครูบอกว่า "พรุ่งนี้คือวันใหม่นะ"

529
00:26:31,885 --> 00:26:35,805
พอฉันกลับบ้าน
พ่อแม่ฉันก็สอนให้ฉันหัดใช้พจนานุกรม

530
00:26:38,600 --> 00:26:40,727
ว้าว

531
00:26:41,895 --> 00:26:43,521
เยี่ยมมาก

532
00:26:44,689 --> 00:26:48,026
- คุณ… ฉันจะหาเด็กคนนั้นให้เจอ
- ไอ้เด็กน้อยตัวป่วนนั่น

533
00:26:48,109 --> 00:26:51,112
- เป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมมาก
- เนอะ

534
00:26:51,696 --> 00:26:54,324
แต่ฉันคิดว่าประเด็นที่กินใจฉันที่สุด

535
00:26:54,407 --> 00:26:56,368
คือตอนท้ายที่ครูเข้าไปกอดคุณ

536
00:26:56,451 --> 00:26:58,411
และบอกคุณว่าพรุ่งนี้คือวันใหม่

537
00:26:58,495 --> 00:26:59,746
(โคลอี้ แซมอน
ผู้สอนเรื่องการเล่าเรื่อง)

538
00:26:59,829 --> 00:27:03,208
และมันทำให้ฉันคิดว่า
"โอเค ฉันไม่ใช่เด็กเลวอะไร" นึกออกไหม

539
00:27:03,291 --> 00:27:05,544
แต่เรื่องราวพวกนี้ถือเป็นเรื่องราวต้นกำเนิด

540
00:27:05,627 --> 00:27:07,212
ที่ได้เราเรียนรู้อะไรสักอย่างจริงๆ

541
00:27:07,295 --> 00:27:09,256
หรือเป็นสิ่งที่ถูกเปิดเผยให้เรารู้ หรือไม่ก็…

542
00:27:09,339 --> 00:27:12,467
มันเหมือนบล็อกตัวต่อ
ที่ทำให้เราเป็นเราอย่างทุกวันนี้

543
00:27:13,718 --> 00:27:17,556
การปฏิรูประบบยุติธรรมทางอาญา
คือประเด็นที่คุยกันได้ยาก

544
00:27:17,639 --> 00:27:18,640
ในแง่นึงนั้น

545
00:27:18,723 --> 00:27:22,352
แพลตฟอร์มของคุณ
ทำให้คุณมีผู้ชมสิ่งที่คุณทำเป็นจำนวนมาก

546
00:27:22,435 --> 00:27:26,773
แต่ในอีกแง่นึง มันก็ทำให้คุณเป็นจุดเด่น
ทำให้คุณตกเป็นเป้า

547
00:27:26,856 --> 00:27:28,858
ผู้ติดตามของคุณมีปฏิกิริยายังไงบ้าง

548
00:27:28,942 --> 00:27:33,530
มีกรณีไหนที่คุณได้เห็นความคิดของคนส่วนใหญ่
ทางโซเชียลมีเดียจริงๆ ไหม

549
00:27:33,613 --> 00:27:36,533
เซเลบริตี้อาจทำให้บางคนเปลี่ยนความคิดไปมา

550
00:27:36,616 --> 00:27:38,577
และบางทีมันก็อาจส่งผลเสียต่อเรา

551
00:27:38,660 --> 00:27:41,454
ฉันจึงมักคิดถึงกลยุทธ์ที่เหมาะสมเสมอ

552
00:27:41,538 --> 00:27:46,418
พอฉันตัดสินใจให้ฐานแฟนๆ ทางโซเชียลมีเดีย
มีส่วนร่วมด้วย

553
00:27:46,501 --> 00:27:49,254
พวกเขารู้สึกว่าเราให้ความสำคัญกับพวกเขา
จึงอยากช่วยเหลือ

554
00:27:49,337 --> 00:27:52,716
หนึ่งในวันที่วุ่นวายที่สุด
คือตอนที่เกิดการประหารชีวิต

555
00:27:52,799 --> 00:27:54,551
ฉันโพสต์ทั้งหมดลงโซเชียลมีเดีย

556
00:27:54,634 --> 00:27:56,428
(บัญญัติ 24:11
จงช่วยผู้ที่ถูกตัดสินประหารอย่างไม่เป็นธรรม)

557
00:27:56,511 --> 00:27:58,138
(อย่าเพิกเฉยและปล่อยให้พวกเขาตาย)

558
00:27:58,221 --> 00:28:00,056
แต่แล้วฉันต้องไปลองชุดของสกิมส์

559
00:28:00,140 --> 00:28:03,643
และฉันต้องสวอตช์เครื่องสำอาง
เพราะฉันต้องอนุมัติสินค้าตัวนั้น

560
00:28:03,727 --> 00:28:05,604
ภายในหนึ่งชั่วโมง ถ้าเราจะเปิดตัวสินค้า

561
00:28:05,687 --> 00:28:07,314
(#ช่วยชีวิตแบรนดอน)

562
00:28:07,397 --> 00:28:10,609
ผู้ชายคนนี้ถูกตัดสินประหารชีวิต
และฉันร้องไห้ไม่หยุดเลย

563
00:28:10,692 --> 00:28:12,027
(#แบรนดอนเบอร์นาร์ด
ไม่ควรโดนโทษประหาร:)

564
00:28:12,110 --> 00:28:13,820
(1. ตอนนั้นเขาอายุ 18 ปี
2. เขาไม่ใช่คนยิง)

565
00:28:13,904 --> 00:28:16,531
ลูกๆ ฉันก็วิ่งไปมาและถามว่า "แม่ร้องไห้ทำไม"

566
00:28:16,615 --> 00:28:19,534
ฉันเลยเปิดลำโพงให้เขาได้คุยกับลูกๆ ฉัน

567
00:28:19,618 --> 00:28:21,411
(อีกสองชั่วโมง
แบรนดอน เบอร์นาร์ดจะถูกประหาร)

568
00:28:21,494 --> 00:28:25,582
มันคือชั่วโมงสุดท้ายในชีวิตเขา
และฉันอยากแบ่งปันเรื่องราวของเขากับคนอื่น

569
00:28:25,665 --> 00:28:29,127
พวกเขาจะได้เข้าใจจริงๆ
ว่ามีคนอยู่เบื้องหลังการประหารนี้

570
00:28:29,211 --> 00:28:31,588
มีหลายครอบครัวที่อยู่เบื้องหลังการประหารนี้

571
00:28:33,173 --> 00:28:37,385
และมีบางช่วง
ที่เราสามารถหยุดยั้งการประหารได้สำเร็จ

572
00:28:37,469 --> 00:28:38,637
แต่บางช่วงเราก็ทำไม่ได้

573
00:28:38,720 --> 00:28:41,056
(ฉันพูดถึงความวิเศษ
ของแบรนดอนได้ไม่มีวันหมด)

574
00:28:41,139 --> 00:28:42,891
(เรื่องนี้ต้องเปลี่ยน: ระบบของเราพังพินาศ)

575
00:28:42,974 --> 00:28:47,229
ไม่อยากเชื่อว่าฉันไม่หันมาใส่ใจ
เรื่องความอยุติธรรมพวกนี้ให้เร็วกว่านี้

576
00:28:47,312 --> 00:28:50,273
คุณเติบโตมากับพ่อแม่ที่แสนวิเศษ

577
00:28:50,357 --> 00:28:53,109
ที่สอนให้คุณรู้จักอะไรมากมายเกี่ยวกับโลกนี้
ตั้งแต่คุณอายุยังน้อย

578
00:28:53,193 --> 00:28:54,819
และคาดหวังให้ฉันแสดงความคิดเห็นด้วย

579
00:28:54,903 --> 00:28:58,823
และการที่ต้องแสดงความคิดเห็น
เป็นสิ่งที่มอบพลังให้เรา

580
00:28:58,907 --> 00:29:00,367
และสอนเราได้มาก

581
00:29:00,450 --> 00:29:05,705
ไม่เคยมีใครขอให้ฉันแสดงความคิดเห็น
กับสถานการณ์แบบ…

582
00:29:05,789 --> 00:29:09,459
ฉันไม่เคยรู้เลย
ฉันดีแต่ใช้ชีวิตในฟองสบู่อยู่ที่เบเวอร์ลีฮิลส์

583
00:29:09,542 --> 00:29:12,546
และฉันจะไม่เลี้ยงลูกๆ ของฉันแบบนั้นแน่นอน

584
00:29:12,629 --> 00:29:18,718
ตอนฉันยังเล็ก อาโรเจอร์ของฉันถูกจับ

585
00:29:18,802 --> 00:29:22,347
และส่งตัวไปยังเรือนจำ
ข้อหาขายโคเคนให้ตำรวจนอกเครื่องแบบ

586
00:29:22,430 --> 00:29:25,934
และฉันคิดว่าประสบการณ์นั้น
ส่งผลกระทบต่อตัวฉันอย่างมาก

587
00:29:26,017 --> 00:29:28,353
เพราะผู้ชายคนนี้มีแต่แสดงความรักให้ฉันเห็น

588
00:29:28,436 --> 00:29:33,483
และการพยายามคืนดีกับคนที่ฉันรู้ว่าเขาเป็นคนดี

589
00:29:33,567 --> 00:29:36,111
ซึ่งทำสิ่งที่ไม่ดีลงไป

590
00:29:36,194 --> 00:29:38,363
แต่การกระทำเพียงครั้งเดียวนั้น
ไม่ควรมานิยามชีวิตเขาที่เหลือ

591
00:29:38,446 --> 00:29:39,823
ถูกต้องที่สุด

592
00:29:39,906 --> 00:29:42,492
ไม่ได้บอกว่าพวกเขาไม่สมควรถูกจำคุก

593
00:29:42,576 --> 00:29:44,286
ฉันว่าบางทีที่เราทำงานเรื่องการปฏิรูป

594
00:29:44,369 --> 00:29:48,331
หลายคนคิดว่า
มันหมายความว่าเราไม่จริงจังกับอาชญากรรม

595
00:29:48,415 --> 00:29:50,083
- ตอนที่เราควรจริงจัง
- ฉันเห็นด้วย

596
00:29:50,166 --> 00:29:55,255
ทำไมเราไม่มีศูนย์บำบัดให้มากกว่าเรือนจำล่ะ

597
00:29:55,338 --> 00:30:01,761
มันคือการโยนชีวิตของใครสักคนทิ้งไป
ในขณะที่คนเราสามารถเปลี่ยนแปลงได้

598
00:30:01,845 --> 00:30:03,680
ฉันแค่เชื่อในโอกาสครั้งที่สอง

599
00:30:06,099 --> 00:30:07,267
(ชนพื้นเมืองเผ่ายูร็อก
แคลิฟอร์เนีย)

600
00:30:07,350 --> 00:30:09,019
เราอยู่ทางเหนือของแคลิฟอร์เนีย

601
00:30:09,102 --> 00:30:12,564
หนึ่งในสถานที่ที่สวยงามที่สุดในโลก

602
00:30:13,690 --> 00:30:15,191
เราจะไปเจอผู้พิพากษาแอ็บบี้

603
00:30:15,275 --> 00:30:18,361
ซึ่งเป็นผู้บุกเบิกระบบยุติธรรมแยกสำหรับชนเผ่า

604
00:30:18,445 --> 00:30:21,573
โดยอิงจากค่านิยมและวัฒนธรรมของชนเผ่ายูร็อก

605
00:30:22,449 --> 00:30:25,452
เธอเชื่อว่า
เราควรให้ความสำคัญกับการแก้ไขชุมชน

606
00:30:25,535 --> 00:30:27,746
ไม่ใช่แค่การลงโทษผู้คน

607
00:30:28,330 --> 00:30:30,957
ฉันว่ามีบทเรียนให้เราได้เรียนรู้

608
00:30:31,041 --> 00:30:34,961
ว่าความยุติธรรมทำงานยังไง
และถูกเข้าใจในแบบไหนบ้าง

609
00:30:43,887 --> 00:30:45,472
เราไม่เคยทำแบบนั้น

610
00:30:47,265 --> 00:30:49,559
- เราเคยทำแบบนั้นในศาลไหม
- ไม่ ไม่เคยทำ

611
00:30:49,643 --> 00:30:51,269
หวัดดีค่ะ

612
00:30:51,353 --> 00:30:52,646
หวัดดีค่ะคุณ ยินดีต้อนรับ

613
00:30:53,271 --> 00:30:55,148
ว้าว เจ๋งจังเลย

614
00:30:55,232 --> 00:30:56,983
เราควรเรียกคุณว่ายังไง เราจำไม่ได้

615
00:30:57,067 --> 00:31:00,403
- เรียกฮิลลารีเฉยๆ ก็ได้ค่ะ
- งั้นเอาตามนั้นนะ

616
00:31:00,487 --> 00:31:02,989
- คุณเคยกินซุปลูกโอ๊กไหม
- ไม่เคย ตื่นเต้นอยากลองจัง

617
00:31:03,073 --> 00:31:03,907
(ลอรา ไวต์ วูดส์)

618
00:31:03,990 --> 00:31:05,450
เราจะทำสูตรพิเศษให้คุณเลย

619
00:31:05,533 --> 00:31:07,911
ฉันจะเอาหินก้อนเล็กๆ นี่ให้คุณด้วย

620
00:31:07,994 --> 00:31:09,287
โอเค

621
00:31:12,707 --> 00:31:14,209
มันไม่ใช่อาหารจานด่วน

622
00:31:15,752 --> 00:31:17,504
- เผื่อว่าคุณสงสัย
- เห็นได้ชัดเลย

623
00:31:17,587 --> 00:31:19,798
ฉันว่าฉันมีลูกโอ๊กที่เนื้อแข็งที่สุดใน… เคาน์ตี

624
00:31:22,133 --> 00:31:25,762
อะไรคือการแทรกแซงในตอนนั้นที่คุณเห็นว่าได้ผล

625
00:31:25,845 --> 00:31:28,974
ใจความทั้งหมดเกี่ยวกับระบบยุติธรรมที่นี่

626
00:31:29,057 --> 00:31:31,309
คือเรามีทั้งผู้ชนะและผู้แพ้ไม่ได้

627
00:31:31,393 --> 00:31:33,019
เพราะเราทุกคนต้องใช้ชีวิตอยู่ใกล้กัน

628
00:31:33,103 --> 00:31:36,648
เราจึงต้องหาทางทำให้มันสอดคล้องกับวัฒนธรรม

629
00:31:36,731 --> 00:31:40,026
เราต้องสร้างชุมชนขึ้นมาใหม่
และนี่คือสิ่งที่โปรแกรมเหล่านี้ทำ

630
00:31:45,198 --> 00:31:48,577
(ฌอน โอนีลล์
สมาชิกชนเผ่ายูร็อก)

631
00:31:48,660 --> 00:31:51,204
ฉันเคยนั่งบัลลังก์ที่ซานฟรานซิสโก

632
00:31:51,288 --> 00:31:53,164
เพราะฉันเป็นคณะกรรมาธิการของรัฐมาหลายปี

633
00:31:55,083 --> 00:31:58,461
ตอนแรกที่ฉันกลับมาบ้าน
คนจะบอกว่า "คุณเป็นผู้พิพากษาไม่ได้หรอก

634
00:31:58,545 --> 00:32:00,964
เพราะคุณรู้จักคนนั้น คุณรู้จักคนนี้"

635
00:32:01,047 --> 00:32:03,925
ฉันบอกว่า "ฉันรู้จักทุกคน
และพวกคุณทุกคนก็รู้จักฉัน

636
00:32:04,009 --> 00:32:05,427
คุณพยายามจะพูดอะไรกันแน่"

637
00:32:06,303 --> 00:32:07,137
(ผู้พิพากษาแอ็บบี้
หัวหน้าผู้พิพากษา)

638
00:32:07,220 --> 00:32:09,347
คิดว่าเมื่อ 500 ปีก่อน
เราจะเดินขึ้นล่องไปตามแม่น้ำ

639
00:32:09,431 --> 00:32:11,474
มองหาคนแปลกหน้าให้มาแก้ปัญหาให้เรางั้นเหรอ

640
00:32:12,809 --> 00:32:14,394
ฉันรู้ว่าโครงสร้างของรัฐเป็นยังไง

641
00:32:14,477 --> 00:32:16,605
ฉันรู้ว่าโครงสร้างของรัฐบาลกลางเป็นยังไง

642
00:32:16,688 --> 00:32:19,983
และฉันรู้สึกว่านั่นไม่ใช่โครงสร้างที่เหมาะกับเรา

643
00:32:21,359 --> 00:32:25,030
นี่คือบ้านฉัน และฉันรู้สึกว่านี่คือจุดประสงค์ของฉัน

644
00:32:25,113 --> 00:32:29,200
ฉันต้องเริ่มทำสิ่งที่ทำได้
เพื่อสร้างโครงสร้างขึ้นมา

645
00:32:29,284 --> 00:32:33,121
ซึ่งจะคงอยู่ต่อไปหลังรุ่นฉัน
และกลายเป็นตัวตนของพวกเรา

646
00:32:38,001 --> 00:32:41,046
ศาลเพื่อความเป็นอยู่ที่ดี
คือสถานที่ให้คนมาขอความช่วยเหลือ

647
00:32:41,129 --> 00:32:44,841
หากพวกเขามีปัญหา
เรื่องสารเสพติดหรือแอลกอฮอล์

648
00:32:45,425 --> 00:32:49,429
และเราช่วยพวกเขาแก้ไข
ไม่เพียงแค่ปัญหานั้นเท่านั้น

649
00:32:49,512 --> 00:32:52,140
แต่เรามองพวกเขาและถามว่า
"ต้องการความช่วยเหลืออื่นไหม"

650
00:32:53,350 --> 00:32:55,143
ที่นี่เหมือนซูเปอร์มาร์เก็ตต้นเฟิร์นเลย

651
00:32:55,227 --> 00:32:57,604
เพราะว่ามองไปทางไหนก็เห็นแต่ต้นเฟิร์นสวยๆ

652
00:32:59,731 --> 00:33:02,234
ลอราคือเจ้าหน้าที่ด้านวัฒนธรรมของศาลยูร็อก

653
00:33:02,317 --> 00:33:06,613
เธอเชื่อมโยงสมาชิกในศาลเพื่อความเป็นอยู่ที่ดี
เข้ากับวัฒนธรรมของเรา

654
00:33:08,365 --> 00:33:11,076
ลูกสาวฉันคนนี้พอรู้เรื่องการสานอยู่บ้าง

655
00:33:11,159 --> 00:33:14,037
เราพยายามเก็บเกี่ยวเฟิร์นที่ดีที่สุดเท่านั้น

656
00:33:14,120 --> 00:33:18,959
และเราใช้เฉพาะส่วนด้านในสุดของมัน
เพื่องานจักสานตะกร้า

657
00:33:20,043 --> 00:33:21,127
แค่ได้ออกมาข้างนอกนี่…

658
00:33:21,211 --> 00:33:22,295
(เชอร์รี มูน
ลูกความในศาลเพื่อความเป็นอยู่ที่ดี)

659
00:33:22,379 --> 00:33:23,880
พาลูกสาวฉันมาที่นี่ด้วย

660
00:33:23,964 --> 00:33:26,216
และได้ทำอะไรแบบนี้กับพวกเขา
ถือเป็นของขวัญเลย

661
00:33:27,300 --> 00:33:30,053
ก่อนหน้านี้ฉันทำไม่ได้
เพราะว่ายังติดสารเสพติดอยู่

662
00:33:31,137 --> 00:33:35,225
ฉันคิดว่าการเสพติดทุกรูปแบบ
มีต้นตอมาจากความบอบช้ำ

663
00:33:35,308 --> 00:33:38,812
ทั้งความบอบช้ำเชิงประวัติศาสตร์
และความบอบช้ำตามรุ่นวัย

664
00:33:38,895 --> 00:33:41,022
ฉันไม่ได้จะใช้มันมาเป็นข้ออ้างหรืออะไร

665
00:33:41,106 --> 00:33:44,985
แต่มัน… มันต้องเป็นที่รับรู้ในแบบที่มันเป็นจริงๆ

666
00:33:46,528 --> 00:33:51,283
คำว่าตำรวจในภาษายูร็อก
แปลได้ว่า"คนที่ขโมยตัวเด็กๆ ไป"

667
00:33:51,366 --> 00:33:53,577
เพราะพวกเขาจะมาที่นี่แล้วเอาตัวเด็กๆ ไป

668
00:33:54,411 --> 00:33:56,705
พวกเขาจะพาเด็กๆ ไปอยู่โรงเรียนประจำ

669
00:33:58,331 --> 00:34:02,502
มีการทำร้ายร่างกายกันมากมาย
และทัศนคติโดยรวมคือการฆ่าล้างชาวอินเดียน

670
00:34:04,838 --> 00:34:08,800
แอลกอฮอล์จำนวนมาก
ถูกนำมาทิ้งให้ชุมชนพื้นเมือง

671
00:34:08,884 --> 00:34:11,970
เพื่อเป็นวิธีปิดปากคนเห็นต่าง

672
00:34:14,222 --> 00:34:18,268
หลังจากการรุกราน เราถูกทิ้งไว้
กับพฤติกรรมหลายอย่างที่เราไม่เคยมีมาก่อน

673
00:34:18,351 --> 00:34:20,019
และเราต้องจัดการกับพฤติกรรมเหล่านั้น

674
00:34:22,021 --> 00:34:23,523
มันยากมากที่จะขอความช่วยเหลือ

675
00:34:24,316 --> 00:34:25,901
ก่อนที่ฉันจะตัดสินใจเลิกใช้สารเสพติด

676
00:34:25,983 --> 00:34:29,988
ฉันรู้สึกว่าเราทำให้ครอบครัวของเรา…
หมดเรี่ยวแรงจะช่วยเหลือ

677
00:34:30,070 --> 00:34:33,282
และการถูกหันหลังให้ยิ่งทำให้มันยากไปอีก

678
00:34:33,365 --> 00:34:35,492
ใช่ มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับนกน้อยอยู่

679
00:34:35,577 --> 00:34:37,996
เรื่องเล่าเกี่ยวกับนกน้อยของยูร็อก
เคยได้ยินไหม

680
00:34:38,079 --> 00:34:39,956
ปีกของนกมันหัก

681
00:34:40,039 --> 00:34:42,876
และมันไม่สามารถบินลงใต้ในฤดูหนาว
ไปกับครอบครัวของมันได้

682
00:34:43,960 --> 00:34:45,003
มันอยู่ในป่า

683
00:34:45,086 --> 00:34:48,173
มันต้องการที่อยู่ช่วงฤดูหนาว ที่ที่ปลอดภัย

684
00:34:49,423 --> 00:34:53,637
นกน้อยขึ้นไปบนต้นโอ๊ก
แล้วร้องเพลงเป็นของขวัญ

685
00:34:53,720 --> 00:34:55,012
ว่า "ฉันขออยู่ด้วยได้ไหม

686
00:34:55,096 --> 00:34:57,641
เพราะฉันปีกหัก และฉันบินไปกับครอบครัวไม่ได้"

687
00:34:58,475 --> 00:35:01,269
ต้นโอ๊กตอบกลับมาว่า
"ฉันยุ่งเกินกว่าจะทำอะไรไร้สาระกับเจ้า"

688
00:35:02,229 --> 00:35:04,147
นกน้อยตอบ "อ้อ โอเค"

689
00:35:04,648 --> 00:35:08,318
มันรู้สึกแย่มากๆ ที่ไม่มีใครอยากช่วยมันเลย

690
00:35:09,236 --> 00:35:11,613
จากนั้นมันก็ขึ้นไปบนต้นเร้ดวูด

691
00:35:11,696 --> 00:35:14,491
ต้นเร้ดวูดบอกว่า "เอาสิ ขึ้นมาบนต้นฉันเลย"

692
00:35:17,494 --> 00:35:21,373
แล้วผู้สร้างโลกก็ลงมาข้างล่าง
ไปหาต้นเร้ดวูดและพูดว่า

693
00:35:21,456 --> 00:35:24,918
"เจ้าจะมีชีวิตยืนยาวที่สุด
และเป็นต้นไม้ที่ใหญ่ที่สุดในผืนป่า

694
00:35:25,001 --> 00:35:26,127
เพื่อตอบแทนสิ่งที่เจ้าทำ

695
00:35:27,087 --> 00:35:28,463
เจ้ารู้วิธีการใช้ชีวิต"

696
00:35:29,381 --> 00:35:31,633
จากนั้นก็ไปยังต้นโอ๊ก

697
00:35:31,716 --> 00:35:34,636
"จากนี้ไป เจ้าจะมีลูกโอ๊ก

698
00:35:34,719 --> 00:35:36,638
และเจ้าต้องเลี้ยงปากท้องของคนทุกคน

699
00:35:36,721 --> 00:35:39,224
เพราะนั่นคือสิ่งสำคัญ"

700
00:35:40,016 --> 00:35:43,979
บทเรียนชีวิตจากเรื่องเล่านี้
บ่งบอกว่าเราทุกคนมีหน้าที่

701
00:35:44,062 --> 00:35:47,023
ที่จะต้องดูแลและห่วงใยกันและก้น

702
00:35:48,942 --> 00:35:51,194
แค่ความช่วยเหลือที่ฉันได้รับจากชนเผ่า

703
00:35:51,278 --> 00:35:55,073
และกิจกรรมเชิงวัฒนธรรมที่เราทำ

704
00:35:55,156 --> 00:35:57,617
มันทำให้ฉันรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของที่นี่

705
00:35:57,701 --> 00:36:00,287
และมันเหมือนมีความสมดุลมากขึ้น

706
00:36:00,370 --> 00:36:03,081
และตอนนี้ฉันสามารถอยู่ที่นี่เพื่อลูกๆ ได้

707
00:36:03,164 --> 00:36:06,418
และการได้คอยสอนพวกเขา
ถือเป็นส่วนสำคัญของการเยียวยาตัวฉันเอง

708
00:36:07,878 --> 00:36:10,589
ใช่ ความรู้สึกของการเป็นส่วนหนึ่งนั้น
มีความสำคัญมาก

709
00:36:10,672 --> 00:36:11,673
ใช่ค่ะ

710
00:36:12,299 --> 00:36:15,552
และมันช่าง… คุณพยายามมากจริงๆ

711
00:36:15,635 --> 00:36:18,555
ที่จะขุดค้นไปถึงต้นตอของความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่ง
ให้แก่ผู้คน

712
00:36:18,638 --> 00:36:21,433
แบบว่า "เรื่องราวที่มาของคุณเป็นยังไง

713
00:36:21,516 --> 00:36:24,019
ความบอบช้ำคืออะไร คุณใช้ชีวิตกับอะไรอยู่"

714
00:36:24,102 --> 00:36:27,230
ฉันว่ามันสมเหตุสมผลมากเลย
และเราไม่ได้ทำแบบนั้นกัน

715
00:36:27,314 --> 00:36:29,357
และเรื่องดีๆ ทั้งหมดด้วย

716
00:36:29,441 --> 00:36:31,067
มีเรื่องดีๆ มากมาย

717
00:36:32,068 --> 00:36:33,153
เราจะไปไหนกันต่อ

718
00:36:33,236 --> 00:36:35,030
เราจะไปกันที่กองไฟ

719
00:36:45,457 --> 00:36:48,960
ฉันทึ่งมากที่คุณทำแบบนี้ในตะกร้าได้ น่าทึ่งจริงๆ

720
00:36:49,044 --> 00:36:51,504
และมันเริ่มข้นขึ้นด้วย มันเริ่ม…

721
00:36:51,588 --> 00:36:54,633
- ระวังนะ โอเค
- เอ้านี่ อีกอันนึง

722
00:36:54,716 --> 00:36:55,884
(เบอร์ธา ปีเตอร์ส
ผู้สานต่อวัฒนธรรมและผู้อาวุโส)

723
00:36:55,967 --> 00:36:58,428
อันเล็กๆ พวกนั้นมันชอบติดหม้อ
คุณต้องคนไว้ตลอดเวลา

724
00:36:58,511 --> 00:36:59,930
- ใช่ ไปข้างหน้า…
- เห็นไหมว่าอันนั้นเป็นไง

725
00:37:00,013 --> 00:37:01,973
- ค่ะ
- ฉันว่าฉันรับหม้อ…

726
00:37:02,057 --> 00:37:03,558
รับไม้คนต่อจากคุณดีกว่า

727
00:37:07,062 --> 00:37:08,230
เยี่ยมมาก เบิร์ธ

728
00:37:10,857 --> 00:37:14,778
ฉันแค่ชอบวิธีที่พวกคุณทุกคนคิดถึงสิ่งนี้มากๆ

729
00:37:14,861 --> 00:37:17,739
เรามีลูกความของศาลเพื่อความเป็นอยู่ที่ดี
ที่จบหลักสูตรไปแล้ว

730
00:37:17,822 --> 00:37:19,282
แต่พวกเขาก็ยังกลับมาที่นี่

731
00:37:19,366 --> 00:37:22,118
เพราะพวกเขารู้สึกว่า
ยังคงต้องการความช่วยเหลือเพิ่มเติม

732
00:37:22,202 --> 00:37:25,163
หรือเพื่อให้ชุมชนใกล้ชิดกับพวกเขาไว้

733
00:37:25,247 --> 00:37:26,248
และ…

734
00:37:26,623 --> 00:37:27,624
อะไรน่ะ

735
00:37:28,333 --> 00:37:30,126
นั่นคือหนึ่งในจำเลยของฉันเอง

736
00:37:30,210 --> 00:37:31,878
แสดงความเห็นด้วยอย่างยิ่ง ใช่

737
00:37:31,962 --> 00:37:34,548
คุณเคยเจอใครที่…

738
00:37:34,631 --> 00:37:36,633
สารเหล่านี้ใช้ไม่ได้ผลไหม

739
00:37:36,716 --> 00:37:38,677
มันไม่สำคัญว่าคุณลองทำยังไงบ้าง

740
00:37:38,760 --> 00:37:41,263
มีค่ะ เรามีหลายคดี
ที่ดำเนินไปนานถึงสาม สี่ หรือห้าปี

741
00:37:41,346 --> 00:37:42,347
ฉันแค่ไม่ยอมแพ้

742
00:37:42,430 --> 00:37:44,516
รู้ไหม มัน… เราต้องไม่ย่อท้อ

743
00:37:45,141 --> 00:37:47,602
เราต้องเดินหน้าต่อไป ทำมันต่อไป

744
00:37:49,312 --> 00:37:53,400
ฉันคิดว่าทุกคนรู้ดี
ว่าเราไม่สามารถใช้บทลงโทษแบบของเรา

745
00:37:53,483 --> 00:37:58,530
กับสถานที่ที่สงบสุข ปลอดภัย และมั่นคงได้

746
00:37:58,613 --> 00:38:01,074
เราเอาไปใช้กับเด็กๆ ไม่ได้
เราใช้ระบบพวกนั้นไม่ได้

747
00:38:01,157 --> 00:38:05,787
เราจึงต้องเรียนรู้จากทุกอย่างที่พวกคุณทำอยู่

748
00:38:05,870 --> 00:38:08,248
ฉันขอบคุณทุกคนมากจริงๆ

749
00:38:08,331 --> 00:38:11,084
ขอบคุณที่ใช้เวลาร่วมกับฉัน
ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่พวกคุณทำ

750
00:38:11,167 --> 00:38:13,712
สิ่งที่ผู้พิพากษาแอ็บบี้ทำที่นี่

751
00:38:13,795 --> 00:38:17,966
คือการสร้างระบบที่ให้ความสำคัญกับทุกคน

752
00:38:18,049 --> 00:38:20,427
ไม่ใช่แค่ภาระหน้าที่ของแต่ละคน

753
00:38:20,510 --> 00:38:24,014
แต่เป็นภาระหน้าที่ของชุมชนเพื่อแต่ละคนด้วย

754
00:38:24,097 --> 00:38:25,765
ขอบคุณมากค่ะ

755
00:38:25,849 --> 00:38:29,352
สาวๆ รู้ไหม
ว่าทำไมผู้สร้างโลกถึงสร้างชาวยูร็อกขึ้นมา

756
00:38:29,436 --> 00:38:30,437
ไม่รู้ค่ะ

757
00:38:30,520 --> 00:38:37,110
ไม่เหรอ จุดประสงค์เดียวของเราในชีวิตนี้
คือการนำสมดุลกลับมาสู่โลกอีกครั้ง

758
00:38:37,193 --> 00:38:40,947
ด้วยการทำให้สิ่งที่เลวร้ายลดลง
และช่วยเพิ่มสิ่งดีๆ ให้มากขึ้น

759
00:38:41,031 --> 00:38:43,408
เป็นความเชื่อของเราที่เราจะทำให้โลกนี้

760
00:38:43,491 --> 00:38:45,076
- กลับมาสมดุลได้อีกครั้ง
- สมดุล

761
00:38:45,827 --> 00:38:49,831
มันจึงเป็นสิ่งที่งดงาม
แต่มันก็เป็นภาระหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่ด้วย

762
00:38:50,498 --> 00:38:54,044
ทั้งต่อตัวเราเอง ต่อการมีตัวตนของเรา
และต่อโลกใบนี้

763
00:38:58,298 --> 00:39:00,842
"แดรกคูลาทำร้ายแวน เฮลซิง

764
00:39:00,926 --> 00:39:05,138
และแวน เฮลซิงก็นำขวดน้ำศักดิ์สิทธิ์ออกมา
แล้วสาดไปที่แดรกคูลา

765
00:39:05,222 --> 00:39:10,310
แวน เฮลซิงสามารถแก้ต่างให้การกระทำนั้น
ว่าเป็นการป้องกันตัวเองได้หรือไม่"

766
00:39:10,393 --> 00:39:12,020
- ได้
- กดออดก่อนค่ะ

767
00:39:14,314 --> 00:39:15,774
- ได้
- ไม่ได้

768
00:39:15,857 --> 00:39:17,108
- ได้สิ
- ไม่ได้

769
00:39:17,192 --> 00:39:19,152
เมื่ออันตรายจากการทำร้ายสิ้นสุดลงแล้ว

770
00:39:19,236 --> 00:39:21,696
การป้องกันตนเอง
จะไม่ถือเป็นการป้องกันอีกต่อไป

771
00:39:21,780 --> 00:39:24,366
แวมไพร์โจมตีได้เสมอแหละ

772
00:39:25,075 --> 00:39:26,076
ผิดแล้วค่ะ

773
00:39:27,452 --> 00:39:29,621
สองคนนี้นี่มีนิสัยชอบแข่งเหมือนกันเลย ฉันดูออก

774
00:39:29,704 --> 00:39:31,206
นี่ไม่ได้ลำเอียงเลยนะ

775
00:40:23,466 --> 00:40:25,468
คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี