1
00:00:17,060 --> 00:00:19,938
- เงียบจัง
- เนอะ

2
00:00:24,484 --> 00:00:28,613
แม่เคยเข้าไปเดินในป่า…
ตอนนั้นมันคือการหลบภัย

3
00:00:28,697 --> 00:00:31,950
เป็นสถานที่หลบภัย เพื่อให้สมองปลอดโปร่ง

4
00:00:32,033 --> 00:00:34,828
เพื่อหนีจากชีวิต

5
00:00:34,911 --> 00:00:38,081
และเห็นอยู่ว่าแม่ทำแบบนั้น
หลังการเลือกตั้งปี 2016

6
00:00:38,164 --> 00:00:41,710
ตอนที่… แม่คิดว่าเป็นวันหลังเลือกตั้ง

7
00:00:41,793 --> 00:00:47,674
แม่เจอหญิงสาวคนนึงอุ้มลูกไว้บนหลัง
กับสุนัขของเธอ

8
00:00:48,341 --> 00:00:50,552
เธอเห็นแม่แล้วเริ่มร้องไห้

9
00:00:50,635 --> 00:00:53,513
แม่เลยคุยกับเธอ
แล้วเธอก็ถ่ายรูปเซลฟี่และเอาไปโพสต์

10
00:00:53,597 --> 00:00:56,057
(แม่บังเอิญเจอฮิลลารี คลินตันในป่า
ทำให้หลายคนมีความสุข)

11
00:00:56,141 --> 00:00:58,476
จากนั้นจู่ๆ มีมเดินในป่า…

12
00:00:58,560 --> 00:01:01,605
- ก็ดังไปทั่วเลย
- แม่ทำให้คนร้องไห้ในป่า

13
00:01:01,688 --> 00:01:05,190
ใช่ แต่แม่… มันคือสภาพแวดล้อมที่ค่อนข้างดี
ที่จะให้ใครสักคนมาร้องไห้

14
00:01:06,735 --> 00:01:12,198
แม่นึกถึงแนวคิดของคนญี่ปุ่นที่เรียกว่าการอาบป่า

15
00:01:12,282 --> 00:01:14,784
ใช่ หนูจำได้ แม่เคยเล่าให้ฟัง

16
00:01:14,868 --> 00:01:15,869
- ใช่
- จริงๆ นะ…

17
00:01:15,952 --> 00:01:17,621
หนูว่ามันรู้สึกมีคุณค่ามากๆ

18
00:01:17,704 --> 00:01:19,748
แบบว่า "ฉันอาบป่าอยู่นะ"

19
00:01:19,831 --> 00:01:23,501
ใช่ แม่นึกภาพคนมาอยู่ในป่ากัน

20
00:01:23,585 --> 00:01:25,587
แหงนมองต้นไม้พวกนี้

21
00:01:25,670 --> 00:01:27,881
แล้วหมุนตัวไปรอบๆ

22
00:01:27,964 --> 00:01:28,965
- นึกภาพไม่ใช่เหรอ
- ใช่

23
00:01:29,049 --> 00:01:31,426
แต่แม่ทำด้วย ไม่ใช่แค่นึกภาพ

24
00:01:31,509 --> 00:01:33,053
แม่กำลังทำอยู่ชัดๆ

25
00:01:33,136 --> 00:01:34,346
มีแต่ความงามอยู่รอบตัวเรา

26
00:01:34,429 --> 00:01:38,308
มันช่าง… ซึมซับมันเข้าไปให้หมด

27
00:01:39,559 --> 00:01:42,687
แม่ไม่ได้เดินเข้ามาในป่าเฉยๆ แต่แม่มาอาบป่า

28
00:01:46,274 --> 00:01:47,776
เราจะยืนหยัดสู้

29
00:01:48,693 --> 00:01:50,403
ต้องมีจิตวิญญาณในการต่อสู้

30
00:01:53,949 --> 00:01:58,495
(ผู้หญิงกล้าคือพลังแห่งธรรมชาติ)

31
00:02:06,169 --> 00:02:10,006
(ลอสแอนเจลิส
แคลิฟอร์เนีย)

32
00:02:12,217 --> 00:02:15,387
การใช้เวลากับธรรมชาติอาจเปลี่ยนแปลงเราได้

33
00:02:17,138 --> 00:02:22,435
จิเซลล์ คารีโญเติบโตมาโดยให้ความสำคัญ
กับการทำงานหนักเพื่อครอบครัว

34
00:02:22,519 --> 00:02:26,314
เธอใช้เวลาหลายปี
กว่าจะตระหนักได้ว่ามีบางอย่างขาดหายไป

35
00:02:27,983 --> 00:02:31,403
แต่เมื่อเธอพบทะเล เธอก็พบเป้าหมายของเธอ

36
00:02:33,947 --> 00:02:39,619
มันคือช่วงขณะแห่งความลื่นไหลที่เวลาได้หยุดเดิน

37
00:02:39,703 --> 00:02:41,746
ไม่มีอะไรอื่นที่สำคัญเลย

38
00:02:42,414 --> 00:02:47,919
เป็นช่วงของการเชื่อมโยงถึงกัน
ความเป็นหนึ่งเดียวกับพลังแห่งธรรมชาติ

39
00:02:53,300 --> 00:02:55,552
ตอนฉันยังเด็กเหมือนกับพวกเธอตอนนี้

40
00:02:55,635 --> 00:02:58,346
ฉันไม่รู้จักใครที่เล่นกีฬาโต้คลื่นเลย

41
00:02:58,430 --> 00:03:00,390
ฉันหัดโต้คลื่นตอนฉันโตแล้ว

42
00:03:00,473 --> 00:03:03,268
และทะเลสอนฉันให้ใช้สิ่งนี้

43
00:03:03,768 --> 00:03:05,020
ความกล้าหาญ

44
00:03:05,103 --> 00:03:08,732
และฉันหวังว่า
ถ้าวันนี้เป็นการโต้คลื่นครั้งแรกของพวกเธอ

45
00:03:08,815 --> 00:03:12,152
พวกเธอจะได้รู้ว่า
หัวใจของพวกเธอแข็งแกร่งขนาดไหน

46
00:03:12,235 --> 00:03:13,236
เปี่ยมด้วยความกล้าหาญ

47
00:03:13,737 --> 00:03:14,738
ฟังดูดีไหม

48
00:03:16,531 --> 00:03:19,451
นี่คือมุมเล็กๆ ของชายหาดลอสแอนเจลิส

49
00:03:19,534 --> 00:03:21,286
มันเหมือนการค้นพบครั้งใหญ่เลย

50
00:03:21,369 --> 00:03:23,496
ทุกคนหยิบขนมปังไปกินได้ตามสบาย…

51
00:03:23,580 --> 00:03:24,623
เยี่ยมเลย

52
00:03:24,706 --> 00:03:28,710
ค่ะ พ่อแม่ฉันอพยพมาจากเม็กซิโก

53
00:03:28,793 --> 00:03:30,295
(จิเซลล์ คารีโญ
ผู้ก่อตั้งลอสเคอเรจแคมป์ส)

54
00:03:30,378 --> 00:03:32,464
พวกเขาเป็นแรงบันดาลใจในทุกๆ อย่างที่ฉันทำ

55
00:03:33,048 --> 00:03:35,967
พวกเขาเสียสละมากมาย
เพื่อพาเรามายังประเทศนี้

56
00:03:36,468 --> 00:03:39,304
และพ่อแม่ฉันเก่งมาก…

57
00:03:39,387 --> 00:03:40,388
แม่

58
00:03:41,431 --> 00:03:45,894
พ่อแม่ฉันเก่งมากที่ปกปิดเรื่องพวกนั้นไม่ให้เรารู้

59
00:03:46,394 --> 00:03:49,481
ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเรายากจนแค่ไหน
จนฉันได้เรียนมหาลัย

60
00:03:49,564 --> 00:03:53,109
ฉันไม่เคยให้ความสำคัญกับตัวเอง
และสิ่งที่ทำให้ตัวเองมีความสุข

61
00:03:53,193 --> 00:03:56,238
เพราะว่าฉันให้ความสำคัญกับการเอาชีวิตรอด

62
00:03:56,321 --> 00:04:00,700
ฉันรู้ว่าเส้นทางที่พอจะทำให้ไม่ต้องหาเช้ากินค่ำ

63
00:04:00,784 --> 00:04:03,286
คือการเรียนให้ได้ดี

64
00:04:03,370 --> 00:04:06,790
และฉันกับน้องสาวสองคน…
เราทั้งสามคนได้เรียนมหาลัย

65
00:04:06,873 --> 00:04:09,876
เป็นผู้หญิงรุ่นแรกของครอบครัวเรา
ที่ได้เรียนมหาลัย

66
00:04:09,960 --> 00:04:11,461
- เยี่ยมมาก คุณแม่ เก่งมาก
- ใช่

67
00:04:14,214 --> 00:04:16,966
ห้ามโยนตอร์ติญาลงไปเด็ดขาด

68
00:04:17,050 --> 00:04:20,303
ค่อยๆ วางเบาๆ

69
00:04:20,387 --> 00:04:24,015
ไม่งั้นไฟมันจะลุกวาบและไหม้ได้

70
00:04:24,724 --> 00:04:26,768
ฉันโตมาในอีสต์ลอสแอนเจลิส

71
00:04:26,851 --> 00:04:30,522
และแม่ฉันทำงานในโรงงานอาหารมาทั้งชีวิต

72
00:04:30,605 --> 00:04:32,315
ส่วนพ่อฉันเป็นช่างยนต์

73
00:04:32,399 --> 00:04:34,317
เราทุ่มเทวันอาทิตย์ให้กับการทำงาน

74
00:04:34,401 --> 00:04:38,655
เราไม่เคยทำอะไรเพื่อเป็นการพักผ่อน
ในวันอาทิตย์เลย

75
00:04:38,738 --> 00:04:40,532
อย่างเช่นการไปนั่งริมชายหาดทั้งวัน

76
00:04:40,615 --> 00:04:44,119
ฉันว่าเราใช้เวลาหลายปีกว่าจะมีร่มและเก้าอี้

77
00:04:44,202 --> 00:04:45,412
และต่อให้เรามีแล้ว

78
00:04:45,495 --> 00:04:48,164
มันก็เป็นเก้าอี้แบบที่เห็นในร้านชำเล็กๆ มุมถนน

79
00:04:48,248 --> 00:04:50,125
ที่ราคาแค่ห้าดอลลาร์

80
00:04:50,208 --> 00:04:52,711
การได้ไปริมหาดมันรู้สึกแบบว่า ใช่ เราอยู่นี่แล้ว

81
00:04:52,794 --> 00:04:55,088
แต่เราไม่ได้รู้สึกเหมือนคนอื่นๆ

82
00:04:55,171 --> 00:04:59,092
แล้วก็ใส่ถั่วกับข้าวโพดตามใจชอบเลย

83
00:05:01,261 --> 00:05:05,223
สำหรับฉันแล้ว ตอนยังเด็ก
ฉันใช้เวลาตั้งหลายปีกว่าจะมีชุดว่ายน้ำ

84
00:05:05,307 --> 00:05:08,268
ฉันว่าฉันนับตอนพ่อแม่พาไปชายหาดได้สองครั้ง

85
00:05:10,270 --> 00:05:11,688
และครั้งนึงที่ไปเที่ยวนั้น

86
00:05:11,771 --> 00:05:16,318
น้องฉันเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย
ตอนที่คลื่นซัดเธอจนหงาย

87
00:05:16,401 --> 00:05:17,944
แม่ฉันว่ายน้ำไม่เป็น

88
00:05:18,028 --> 00:05:20,238
นั่นจึงเป็นหนึ่งในสิ่งที่น่ากลัวที่สุดสำหรับท่าน

89
00:05:20,322 --> 00:05:21,698
ฉันจำได้ที่แม่พูดว่า

90
00:05:21,781 --> 00:05:24,951
"คอยระวังทะเลด้วย
เพราะทะเลเป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ได้"

91
00:05:25,035 --> 00:05:29,831
ซึ่งในภาษาสเปนแปลตรงๆ ได้ว่า
ให้ระวังทะเล เพราะมันหักหลังเราได้

92
00:05:32,500 --> 00:05:35,128
และคำพูดนั้นก็ติดอยู่ในหัวฉัน

93
00:05:35,212 --> 00:05:39,216
ถ้าฉันไปทะเล มันคือสถานที่ที่อันตราย

94
00:05:43,428 --> 00:05:46,848
อะไรทำให้คุณตัดสินใจเรียนโต้คลื่น

95
00:05:46,932 --> 00:05:48,892
ฉันกับน้องสาวย้ายไปอยู่ที่เวนิสบีช

96
00:05:48,975 --> 00:05:51,519
เราแชร์อะพาร์ตเมนต์หนึ่งห้องนอนด้วยกัน

97
00:05:51,603 --> 00:05:53,313
แล้วเราก็ออกไปยังหาดของเวนิสบีช

98
00:05:53,396 --> 00:05:56,358
เราอยู่ที่นั่นกับครูถึงสองชั่วโมง

99
00:05:56,441 --> 00:05:58,443
ทั้งหนาว ทั้งรู้สึกแย่นิดหน่อย

100
00:05:58,526 --> 00:06:00,070
- แต่ก็ตื่นเต้นมาก
- มุ่งมั่นด้วย

101
00:06:00,153 --> 00:06:02,113
มุ่งมั่น มุ่งมั่นมากด้วย

102
00:06:02,197 --> 00:06:03,615
วันนั้นฉันโต้คลื่นไม่ได้สักลูกเลย

103
00:06:03,698 --> 00:06:06,409
และฉันใช้เวลาถึงหกเดือน
กว่าจะโต้คลื่นลูกแรกได้

104
00:06:06,493 --> 00:06:08,787
คุณประหม่าไหมตอนที่เธอเริ่มหัดโต้คลื่น

105
00:06:09,829 --> 00:06:10,872
มากเลย

106
00:06:11,498 --> 00:06:12,499
ใช่

107
00:06:12,582 --> 00:06:14,834
แต่ฉันเชื่อในตัวพวกเขา

108
00:06:22,551 --> 00:06:26,179
มันคือความกลัวที่มองเห็นและจับต้องได้

109
00:06:27,639 --> 00:06:29,599
ซึ่งฉันไม่เคยรู้สึกเต็มใจที่จะเอาชนะเลย

110
00:06:34,729 --> 00:06:38,108
ทะเลก็มีบุคลิกของมัน และนี่คือวิธีที่มันสอนเรา

111
00:06:38,191 --> 00:06:40,944
เพราะในแต่ละวันมันจะสอนบทเรียนที่ต่างกันไป

112
00:06:41,027 --> 00:06:44,155
มันจะทำให้เราเห็นด้านที่แตกต่างของมัน
และวิธีที่เราต้องตอบโต้กับมัน

113
00:06:45,115 --> 00:06:47,617
ฉันว่านี่คือวิธีที่ฉันค้นพบความกล้าของฉันอีกครั้ง

114
00:06:47,701 --> 00:06:50,870
ด้วยการเอาตัวเข้าไปอยู่
ท่ามกลางสิ่งที่ฉันกลัวที่สุด

115
00:06:55,959 --> 00:06:59,838
หลายคนทำไม่ได้
แต่เราค่อยๆ แข็งแกร่งขึ้นทีละนิด

116
00:06:59,921 --> 00:07:02,048
เพราะงั้น… ดูเธอสิ เธอโตและแข็งแกร่งขึ้นแล้ว

117
00:07:02,132 --> 00:07:03,133
ฉันรู้สึกได้เลย

118
00:07:03,216 --> 00:07:04,885
โอเค ฉันจะพาเธอเดินออกไปนะ

119
00:07:05,468 --> 00:07:06,469
พร้อมไหม

120
00:07:07,220 --> 00:07:11,266
ฉันเคยเป็นครูมาก่อน มันเป็นห้าปีที่ยอดเยี่ยมมาก

121
00:07:11,349 --> 00:07:12,934
ของการหล่อหลอมเด็กตัวเล็กๆ

122
00:07:13,685 --> 00:07:17,647
ฉันจำได้ถึงตอนที่ฉันคิดว่า
มันคงงดงามสำหรับนักเรียนของฉันทีเดียว

123
00:07:17,731 --> 00:07:20,066
ถ้าวันนึงพวกเขาจะออกมาสัมผัสมันได้

124
00:07:20,150 --> 00:07:21,151
รู้สึกถึงสิ่งที่ฉันรู้สึก

125
00:07:21,234 --> 00:07:24,154
สัมผัสถึงพลังของทะเลและวิธีที่มันเปลี่ยนแปลงฉัน

126
00:07:25,238 --> 00:07:27,741
และนั่นคือจุดเริ่มต้นของลอสเคอเรจแคมป์ส

127
00:07:28,658 --> 00:07:29,910
- ชื่ออะไรจ๊ะ
- มีอา

128
00:07:29,993 --> 00:07:31,286
มีอา ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ มีอา

129
00:07:31,369 --> 00:07:32,746
- ชื่ออะไรจ๊ะ
- ลีอา

130
00:07:32,829 --> 00:07:34,581
ลีอา ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ ลีอา

131
00:07:34,664 --> 00:07:36,499
- แล้วหนูน้อยคนนี้ชื่ออะไรจ๊ะ
- ดาห์เลีย

132
00:07:36,583 --> 00:07:39,419
ตายจริง ดาห์เลีย สุดยอดเลย
ดาห์เลีย อายุเท่าไรเนี่ย

133
00:07:39,502 --> 00:07:41,588
- สี่ขวบค่ะ
- สี่ขวบแล้ว

134
00:07:41,671 --> 00:07:43,423
- มาโต้คลื่นครั้งแรกใช่ไหม
- ใช่ค่ะ

135
00:07:43,506 --> 00:07:45,008
ระหว่างเธอกับฉันนะ

136
00:07:45,091 --> 00:07:46,551
เธอว่าเธอจะเก่งกว่าฉันไหม

137
00:07:46,635 --> 00:07:48,386
- ค่ะ
- ฉันว่าเธอจะเก่งกว่าแน่นอน

138
00:07:48,470 --> 00:07:50,764
มาไฮไฟฟ์กันอีกทีซิ
เยี่ยมเลย เอาละ ฉันพร้อมแล้ว

139
00:07:50,847 --> 00:07:53,350
เงยหน้า มองชายหาด

140
00:07:53,433 --> 00:07:55,685
แล้วสไลด์ตัวขึ้น

141
00:07:56,770 --> 00:07:58,480
และย่อตัวต่ำเข้าไว้

142
00:07:58,563 --> 00:08:02,108
ย่อตัวหน่อย ย่อตัวแบบมือโปร เยี่ยมมาก

143
00:08:02,192 --> 00:08:04,444
วันนี้เราจะเรียนเรื่อง

144
00:08:04,527 --> 00:08:06,321
การเป็นคนกล้าหาญ

145
00:08:07,489 --> 00:08:10,992
ความหวังที่ฉันมีต่อลอสเคอเรจแคมป์ส
และเด็กๆ ที่มาที่นี่…

146
00:08:11,076 --> 00:08:12,244
เงยหน้า

147
00:08:12,327 --> 00:08:16,289
คือให้พวกเขาได้มีโอกาส
เห็นผู้หญิงละตินที่แข็งแกร่งจริงๆ

148
00:08:16,373 --> 00:08:17,832
ทำได้แล้ว

149
00:08:19,918 --> 00:08:22,254
เก่งมาก มีอา เยี่ยม

150
00:08:22,337 --> 00:08:27,050
คนอื่นๆ สามารถเรียนรู้ได้
จากเส้นทางของชีวิตของคุณ

151
00:08:27,133 --> 00:08:29,761
แค่หาสิ่งที่เราหลงใหลให้เจอ แล้วไล่ตามมันไป

152
00:08:29,844 --> 00:08:31,805
และอย่าได้กลัว

153
00:08:31,888 --> 00:08:33,265
เงยหน้าๆ

154
00:08:34,307 --> 00:08:39,980
หน้าที่ของฉันคือทำให้เด็กๆ
ที่ฉันสอนผ่านลอสเคอเรจแคมป์สได้เห็น

155
00:08:40,063 --> 00:08:43,525
ว่าพวกเขามีโอกาสที่แสนวิเศษนี้

156
00:08:43,608 --> 00:08:46,945
ในการใช้ชีวิตที่จะทำให้พวกเขารู้สึกตื่นเต้นขนลุก

157
00:08:47,862 --> 00:08:50,407
การโต้คลื่นทำให้เห็นว่า
ร่างกายเราทำอะไรได้บ้าง

158
00:08:50,490 --> 00:08:55,453
รวมทั้งการเชื่อมโยงกับน้ำ
และวิธีที่เราไหลไปตามพลังแห่งธรรมชาติ

159
00:08:55,537 --> 00:08:56,580
ขอบใจจ้ะ ขอบใจ

160
00:08:56,663 --> 00:08:57,998
- ขอบใจ
- บายค่ะ

161
00:08:58,081 --> 00:09:00,208
ดาห์เลีย ขอสองมือเลย

162
00:09:00,292 --> 00:09:01,918
สุดยอด

163
00:09:04,212 --> 00:09:05,297
ขึ้นมาเลย

164
00:09:12,470 --> 00:09:17,183
(บอร์นมัธ
อังกฤษ)

165
00:09:23,648 --> 00:09:25,400
เราจะบันทึกภาพไหม

166
00:09:29,195 --> 00:09:31,323
(ท่านผู้หญิง ดร.เจน กูดออลล์
นักวานรวิทยาและนักมานุษยวิทยา)

167
00:09:31,406 --> 00:09:34,200
มีผู้หญิงที่กล้าหาญหลายคน
ที่มีสายสัมพันธ์กับธรรมชาติ

168
00:09:34,284 --> 00:09:36,244
และฉันว่ามันสร้างแรงบันดาลใจ
ได้อย่างเหลือเชื่อ

169
00:09:37,746 --> 00:09:40,332
พวกเขาต่อสู้เพื่ออนาคตที่ดีกว่าของตัวเอง

170
00:09:40,415 --> 00:09:43,627
ของชุมชนและสิ่งแวดล้อมของพวกเขา
จริงๆ คือของพวกเราทุกคนเลย

171
00:09:44,628 --> 00:09:47,797
เจน กูดออลล์คือหนึ่งในฮีโร่ของฉัน

172
00:09:47,881 --> 00:09:50,508
สำหรับงานทุกอย่างที่เธอทำมาตลอดชีวิต

173
00:09:54,429 --> 00:09:56,514
- หวัดดีค่ะ ดร.กูดออลล์
- หวัดดีจ้ะ

174
00:09:56,598 --> 00:09:58,600
- หวัดดี
- ดีใจจังที่ได้เจอคุณตัวจริง

175
00:09:58,683 --> 00:10:00,060
ยินดีที่ได้เจอจ้ะ

176
00:10:01,394 --> 00:10:02,479
เป็นยังไงบ้างคะ

177
00:10:03,063 --> 00:10:05,023
ยุ่งสุดๆ ในชีวิตเลย

178
00:10:05,106 --> 00:10:07,692
ได้ยินฉันไหมคะ เจน ไมยา-โรส

179
00:10:07,776 --> 00:10:09,736
- ค่ะ เราได้ยินคุณ
- ได้ยินจ้ะ

180
00:10:09,819 --> 00:10:12,906
เรียกได้ว่าไมยา-โรส เครก
จะเป็นเจน กูดออลล์ในอนาคต

181
00:10:12,989 --> 00:10:14,658
(ดร.ไมยา-โรส เครก
นักเคลื่อนไหวเพื่อสิ่งแวดล้อม)

182
00:10:14,741 --> 00:10:17,327
แต่ฉันคิดว่าเธอเป็นแบบนั้น และมากกว่านั้นเยอะ

183
00:10:17,410 --> 00:10:21,581
ฉันทำเรื่องพวกนี้มาตั้งแต่ฉันยังเด็กมาก

184
00:10:22,457 --> 00:10:25,460
เพราะความรักในนกและธรรมชาติ
รวมทั้งความมุ่งมั่นของเธอ

185
00:10:25,544 --> 00:10:28,296
เธอจึงกลายมาเป็นนักสิ่งแวดล้อมสุดเฟี้ยว

186
00:10:29,297 --> 00:10:32,759
คนรุ่นฉันต้องคิดถึงเรื่องภาวะโลกร้อนอยู่เสมอ

187
00:10:32,842 --> 00:10:35,929
พอเราอายุมากขึ้น ก็มีคลื่นลูกยักษ์

188
00:10:36,012 --> 00:10:38,932
ที่เราตระหนักได้ในท้ายที่สุดว่า "พวกผู้ใหญ่"

189
00:10:39,015 --> 00:10:40,308
จะไม่แก้ไขปัญหานี้

190
00:10:40,392 --> 00:10:42,185
เราจึงต้องลงมือทำเอง

191
00:10:44,271 --> 00:10:46,022
เรามีชากับวิสกี้

192
00:10:47,732 --> 00:10:50,944
แค่จิบๆ มันคือสิ่งเดียวที่ช่วยเรื่องเสียงฉันได้

193
00:10:51,903 --> 00:10:52,946
รู้ใช่ไหม

194
00:10:53,446 --> 00:10:54,614
- ฉันลอง…
- ไม่เคยลองค่ะ

195
00:10:54,698 --> 00:10:57,659
ฉันเคยถามนักร้องโอเปร่าสี่คน

196
00:10:57,742 --> 00:11:01,705
ถามแยกกันนะ
ว่า "คุณทำยังไงเวลาเสียงของคุณล้ามากๆ"

197
00:11:01,788 --> 00:11:03,164
วิสกี้

198
00:11:03,248 --> 00:11:04,749
- น่าสนใจจัง
- จริงๆ

199
00:11:04,833 --> 00:11:06,668
ฉันต้องลองจิบวิสกี้ดูบ้าง

200
00:11:06,751 --> 00:11:07,878
เอาเลย

201
00:11:08,670 --> 00:11:12,007
ตอนฉันยังเล็ก คุณยายมักให้ฉันดมวิสกี้ร้อน

202
00:11:12,090 --> 00:11:14,968
แต่ยอมรับว่ามีน้ำผึ้งอยู่เยอะด้วยเช่นกัน

203
00:11:15,051 --> 00:11:16,303
เวลาที่ฉันเจ็บคอน่ะค่ะ

204
00:11:16,386 --> 00:11:18,722
ไม่ช่วยหรอก ฉันแค่… ต้องแบบนี้

205
00:11:21,349 --> 00:11:22,559
เจน คุณช่วยเล่าให้เราฟังหน่อย

206
00:11:22,642 --> 00:11:26,021
ว่าทำไมธรรมชาติถึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับคุณ

207
00:11:26,104 --> 00:11:30,275
ไม่ใช่แค่งานที่คุณทำเท่านั้น
แต่หมายถึงตัวคุณในฐานะคนคนนึงด้วย

208
00:11:30,984 --> 00:11:33,028
ฉันเกิดมาเป็นคนที่รักสัตว์

209
00:11:33,612 --> 00:11:37,073
ฉันเป็นเด็กที่โตมาโดยไม่มีทีวี

210
00:11:37,824 --> 00:11:40,160
ฉันจึงเรียนรู้จากการได้อยู่นอกบ้าน

211
00:11:40,952 --> 00:11:43,622
ที่นี่ เราอยู่ที่บอร์นมัธ ซึ่งเป็นที่ที่ฉันเติบโต

212
00:11:44,581 --> 00:11:47,584
และไปเดินเล่นตามผาริมทะเล

213
00:11:48,168 --> 00:11:50,170
กับรัสตี้ สุนัขของฉัน

214
00:11:51,046 --> 00:11:54,090
ฉันแค่รักสัตว์น่ะ ฉันรักสัตว์โดยไม่มีเหตุผล

215
00:11:54,174 --> 00:11:55,383
ฉันเกิดมาแบบนี้

216
00:11:55,926 --> 00:11:58,637
และเพราะไม่มีทีวี ฉันเลยอ่านหนังสือ

217
00:11:58,720 --> 00:12:02,891
ตอนฉันแปดขวบ
ฉันอ่านหนังสือเรื่องด็อกเตอร์ดูลิตเติ้ลครั้งแรก

218
00:12:03,767 --> 00:12:07,437
หลังจากนั้นก็เป็นเรื่องทาร์ซาน

219
00:12:07,520 --> 00:12:10,023
ค่ะ ฉันได้ดูไอ้นี่คร่าวๆ ก่อนคุณเข้ามา

220
00:12:10,106 --> 00:12:11,483
และมันดีมากจริงๆ

221
00:12:11,566 --> 00:12:15,737
ฉันดูออกเลยว่ามัน… ไม่รู้สิคะ
มันเป็นแรงบันดาลใจให้คนอ่านได้

222
00:12:15,820 --> 00:12:16,821
ใช่

223
00:12:17,822 --> 00:12:22,285
มันทำให้ฉันฝันว่าถ้าฉันโตขึ้น
ฉันจะไปแอฟริกา ใช้ชีวิตอยู่กับสัตว์ป่า

224
00:12:22,369 --> 00:12:23,787
แล้วเขียนหนังสือเกี่ยวกับพวกมัน

225
00:12:23,870 --> 00:12:26,248
เพราะสมัยนั้นผู้หญิงไม่เป็นนักวิทยาศาสตร์กัน

226
00:12:26,748 --> 00:12:30,794
พวกเขาหัวเราะเยาะฉันและบอกว่า
ฉันควรฝันถึงสิ่งที่ฉันทำได้จริงดีกว่า

227
00:12:30,877 --> 00:12:32,045
แต่แม่ฉันไม่ใช่แบบนั้น

228
00:12:32,128 --> 00:12:35,340
ท่านบอกว่า "ถ้าลูกอยากทำอะไรอย่างนี้จริงๆ

229
00:12:35,423 --> 00:12:37,551
ลูกต้องตั้งใจอย่างหนัก

230
00:12:37,634 --> 00:12:39,427
คว้าโอกาสให้ได้มากที่สุด

231
00:12:39,511 --> 00:12:42,347
และถ้าลูกไม่ยอมแพ้
ลูกอาจจะค้นพบทางของตัวเองได้"

232
00:12:42,430 --> 00:12:47,686
ฉันบอกไม่ถูกเลย
ว่ามีวัยรุ่นกี่คนที่เขียนมาหาฉันและบอกว่า

233
00:12:47,769 --> 00:12:51,856
"ขอบคุณค่ะ
เพราะคุณทำได้ ฉันก็ต้องทำได้เช่นกัน"

234
00:12:52,357 --> 00:12:55,944
การเคลื่อนไหวและการรณรงค์เพื่อสิ่งแวดล้อม
ที่ฉันทำส่วนใหญ่นั้น

235
00:12:56,027 --> 00:12:59,781
เป็นการต่อยอด
มาจากผลงานทั้งหมดของคุณที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้

236
00:13:00,574 --> 00:13:03,410
มีบทเรียนไหนที่คุณคิดว่าเราควรเรียนรู้

237
00:13:03,493 --> 00:13:07,789
จากตลอดหลายทศวรรษที่คุณทำเพื่อศึกษาชิมแปนซี

238
00:13:07,872 --> 00:13:11,543
เช่นเดียวกับการช่วยปกป้องสัตว์
ในถิ่นที่อยู่ของพวกมันไหมคะ

239
00:13:11,626 --> 00:13:13,628
ฉันคิดว่า… รู้ไหม หนึ่งในสิ่งที่…

240
00:13:13,712 --> 00:13:17,591
ตอนที่ลูอิส ลีกกีครูของฉันส่งฉันไปแคมบริดจ์

241
00:13:18,174 --> 00:13:20,802
เมื่อปี 1961

242
00:13:21,428 --> 00:13:23,680
ฉันเคยอยู่กับชิมแปนซีมาประมาณปีนึงแล้ว

243
00:13:24,264 --> 00:13:26,892
ตอนนั้นฉันยังไม่รู้อะไรมากเกี่ยวกับพวกมัน

244
00:13:26,975 --> 00:13:31,730
แต่พวกเขาบอกฉันว่าเราไม่ควรตั้งชื่อให้ชิมแปนซี
เราควรกำหนดหมายเลขให้พวกมัน

245
00:13:32,230 --> 00:13:33,690
ตามหลักวิทยาศาสตร์น่ะ

246
00:13:33,773 --> 00:13:36,943
และเราไม่สามารถพูดถึงบุคลิก ความคิด

247
00:13:37,027 --> 00:13:38,153
หรืออารมณ์ของพวกมันได้

248
00:13:38,236 --> 00:13:40,697
สิ่งเหล่านั้นเป็นของมนุษย์เท่านั้น

249
00:13:40,780 --> 00:13:45,035
ฉันได้เรียนรู้จากสุนัขของฉันว่ามันไม่จริงเลย

250
00:13:45,118 --> 00:13:47,245
ศาสตราจารย์เหล่านี้กับการเรียนรู้ของพวกเขา…

251
00:13:47,913 --> 00:13:51,249
และมันน่ากลัวสำหรับฉันมาก
ฉันไม่เคยเรียนมหาลัยเลย

252
00:13:51,333 --> 00:13:54,252
แต่ฉันได้มาเรียนปริญญาเอกสาขาพฤติกรรมวิทยา

253
00:13:54,336 --> 00:13:56,713
ฉันไม่รู้ด้วยว่าพฤติกรรมวิทยาคืออะไร

254
00:13:56,796 --> 00:14:00,759
และเป็นเพราะการสังเกตการณ์อย่างรอบคอบ

255
00:14:00,842 --> 00:14:03,053
เพราะภาพยนตร์สารคดีของฮิวโก…

256
00:14:03,136 --> 00:14:04,721
(ฮิวโก แวน ลาวิก
นักสร้างภาพยนตร์ชีวิตสัตว์ป่า)

257
00:14:04,804 --> 00:14:06,223
ที่เริ่มเป็นที่รู้จัก

258
00:14:06,932 --> 00:14:11,394
ฉันว่าสิ่งที่เราได้เรียนรู้คือ
ความแตกต่างที่ชัดเจนที่สุด

259
00:14:11,478 --> 00:14:14,731
ระหว่างเราและญาติที่ใกล้ชิดกับเราที่สุด

260
00:14:14,814 --> 00:14:18,610
ซึ่งเราต่างก็มีพฤติกรรมคล้ายกันมาก

261
00:14:18,693 --> 00:14:21,238
คือการพัฒนาสติปัญญาของเราได้แบบก้าวกระโดด

262
00:14:22,113 --> 00:14:26,826
แต่สัตว์มีสติปัญญามากกว่าที่เราเคยคิดไว้

263
00:14:26,910 --> 00:14:28,161
ไมยา-โรส

264
00:14:28,245 --> 00:14:31,915
คุณเป็นนักดูนกใช่ไหมคะ
คุณก็เติบโตมากับธรรมชาติใช่ไหม

265
00:14:31,998 --> 00:14:33,500
ทั้งพ่อและแม่ฉันเป็นนักดูนก

266
00:14:33,583 --> 00:14:37,754
จริงๆ ฉันเลย… ฉันอายุแค่เก้าวันเอง
ตอนที่พวกเขาพาฉันไปดูนกเป็นครั้งแรก

267
00:14:37,837 --> 00:14:41,633
มันเป็นสิ่งที่ฉันทำและรักมาตลอด

268
00:14:41,716 --> 00:14:43,969
- เห็นจะงอยของมันไหม
- เห็นค่ะ

269
00:14:44,469 --> 00:14:47,097
- สีอะไร
- สีส้มสด

270
00:14:47,180 --> 00:14:49,891
พวกมันงดงามมาก และมองเห็นได้ง่ายด้วย

271
00:14:49,975 --> 00:14:54,020
พวกมันมีอยู่ทุกที่ ไม่ว่าเราจะอยู่ในย่านชนบท

272
00:14:54,104 --> 00:14:55,605
หรืออยู่ในเมืองก็ตาม

273
00:14:55,689 --> 00:14:59,526
เราต้องมีความอดทนและสายตาที่ดี

274
00:15:00,402 --> 00:15:02,404
และต้องมองโลกแง่ดีสุดๆ ด้วย

275
00:15:03,363 --> 00:15:04,489
คืออะไรคะ

276
00:15:04,573 --> 00:15:06,283
ต้องมีความหวังมากๆ

277
00:15:06,366 --> 00:15:07,867
คงจะใช่

278
00:15:10,870 --> 00:15:13,373
หนูเจอแล้ว

279
00:15:14,124 --> 00:15:17,460
ฉันจึงตั้งใจอย่างมาก
ที่จะเชื่อมโยงเด็กๆ และวัยรุ่น

280
00:15:17,544 --> 00:15:18,962
เข้ากับธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

281
00:15:19,045 --> 00:15:22,966
ด้วยการดูนกในรูปแบบต่างๆ ที่หลากหลาย

282
00:15:23,967 --> 00:15:26,636
ฉันว่าฉันคงเป็นคนที่ต่างจากตอนนี้มาก

283
00:15:26,720 --> 00:15:30,140
ถ้าฉันไม่ได้เติบโตมากับความรักที่มีต่อนก

284
00:15:30,223 --> 00:15:32,559
กิจกรรมนอกบ้านและธรรมชาติ

285
00:15:40,191 --> 00:15:43,486
ธรรมชาติมีผลกระทบอย่างลึกซึ้งต่อตัวเราได้

286
00:15:44,321 --> 00:15:47,908
และบางทีความเชื่อมโยงกับธรรมชาติ
ก็ทำให้ชีวิตเรามีความหมาย

287
00:15:50,160 --> 00:15:53,246
ฉันมีช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยม รู้สึกแข็งแกร่งทีเดียว

288
00:15:53,997 --> 00:15:56,917
ซิลเวีย วาสเกซ-ลาวาโดค้นพบธรรมชาติ

289
00:15:57,000 --> 00:15:58,627
ในช่วงเวลาที่เธอต้องการมันจริงๆ

290
00:15:59,211 --> 00:16:01,880
เมื่อเธอค้นพบเส้นทางสายใหม่ของชีวิต
ที่จะนำพาเธอ

291
00:16:01,963 --> 00:16:05,008
ไปสู่ยอดเขาที่สูงที่สุดของทุกทวีป

292
00:16:05,091 --> 00:16:06,843
นี่คือยอดเขาแห่งที่เจ็ดของฉัน

293
00:16:08,345 --> 00:16:09,512
(เทือกเขาแคตสกิลส์
นิวยอร์ก)

294
00:16:09,596 --> 00:16:11,097
ว้าว ดูนี่สิทุกคน

295
00:16:11,806 --> 00:16:13,975
- น่าทึ่งจริงๆ ว้าว
- สวยมาก

296
00:16:14,059 --> 00:16:15,518
สวยจริงๆ

297
00:16:15,602 --> 00:16:16,895
ว้าว

298
00:16:20,482 --> 00:16:24,486
ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าฉันทุ่มเทเต็มที่
เพื่อส่งสารนี้ออกไป

299
00:16:24,569 --> 00:16:25,862
(ซิลเวีย วาสเกซ-ลาวาโด
นักปีนเขา)

300
00:16:25,946 --> 00:16:28,865
ฉันคือผู้ส่งสารแห่งเทือกเขา
และฉันจะเปลี่ยนความเชื่อของคนให้ได้มากที่สุด

301
00:16:28,949 --> 00:16:31,284
- คุณมีเสื้อยืดลายคำพูดนั้นไหม
- จริงๆ ฉันควรมีนะ

302
00:16:31,368 --> 00:16:32,369
คุณควรมีแน่นอน

303
00:16:32,452 --> 00:16:35,038
- เนอะ
- ฉันจะซื้อด้วย

304
00:16:35,121 --> 00:16:37,415
ใช่ ผู้ส่งสารแห่งเทือกเขา

305
00:16:37,499 --> 00:16:39,334
- ผู้ส่งสารแห่งเทือกเขา
- ทำเสื้อเลยค่ะ

306
00:16:46,591 --> 00:16:48,134
โอเค สิ่งที่เราจะทำกัน

307
00:16:48,218 --> 00:16:52,305
คือการฝึกฝนเรียนรู้ถึงวิธีโรยตัวลงไปด้านล่าง

308
00:16:52,389 --> 00:16:55,809
ทีนี้ถ้าคุณดูอุปกรณ์โรยตัวของฉัน
จะเห็นว่ามันมีซี่ตรงนี้

309
00:16:55,892 --> 00:16:59,646
นี่คือจุดที่มันจะสร้างแรงเสียดทานบนเชือก
ขณะเราพยายามโรยตัวลงไป

310
00:16:59,729 --> 00:17:01,523
- เราพลิกมัน
- พลิกตัวล็อกตรงนี้

311
00:17:01,606 --> 00:17:03,984
แล้วทดสอบด้วยการพยายามออกแรงดึง

312
00:17:04,066 --> 00:17:06,236
ตอนนี้มันคือสายชูชีพของเราแล้ว

313
00:17:06,319 --> 00:17:07,821
- แค่นี้แหละ
- แค่นี้เหรอ

314
00:17:07,904 --> 00:17:09,322
แค่นี้ค่ะ แค่นี้เลย

315
00:17:09,406 --> 00:17:11,533
- นี่คือสิ่งที่จะปกป้องเรา…
- โอเค

316
00:17:11,616 --> 00:17:13,868
มันจะพาเราลงไปข้างล่างได้อย่างปลอดภัย

317
00:17:13,952 --> 00:17:16,204
โอเค ทีนี้ก่อนอื่นเลย ให้เอา… แบมือ

318
00:17:16,287 --> 00:17:17,831
จับส่วน…

319
00:17:17,914 --> 00:17:19,541
- จับส่วนล่างของเชือกไว้
- ส่วนล่าง

320
00:17:19,623 --> 00:17:21,626
ส่วนนี้ของเชือก แล้วกำมือ

321
00:17:21,709 --> 00:17:24,379
และดึงลง ถ้าฉันพยายามจะไต่ลงไป

322
00:17:24,462 --> 00:17:25,630
- มันจะช่วยเบรก
- ค่ะ

323
00:17:25,714 --> 00:17:28,174
- ถ้าฉันห้อยตัวจากหน้าผา…
- แรงตึงน่ะค่ะแม่

324
00:17:28,257 --> 00:17:31,511
โดยใช้แค่ส่วนนี้ได้ ถือว่าฉันปลอดภัยแล้ว

325
00:17:31,595 --> 00:17:34,055
แค่พยายามปล่อยมันไปและพยายามที่จะ…

326
00:17:34,139 --> 00:17:36,474
- เข้าใจแล้ว รู้สึกได้เลย
- คุณจะรู้สึกได้

327
00:17:37,434 --> 00:17:38,935
- ค่ะ ใช่
- เข้าใจแล้ว

328
00:17:39,019 --> 00:17:40,395
ส่วนนี้สำคัญมากนะแม่

329
00:17:40,979 --> 00:17:42,772
ถ้าเราตก จะได้รู้ว่าเราจะหยุดมันได้ยังไง

330
00:17:42,856 --> 00:17:43,857
ใช่เลย

331
00:17:45,108 --> 00:17:47,569
ค่ะ เหมือนที่ฉันบอกลูกๆ อยู่เสมอ
ความปลอดภัยต้องมาก่อน

332
00:17:47,652 --> 00:17:50,655
ปลอดภัยไว้ก่อน ชีวิตเราขึ้นอยู่กับมันเลย

333
00:17:50,739 --> 00:17:52,157
โดนใจมาก

334
00:17:53,408 --> 00:17:56,953
สิ่งที่ฉันชื่นชมเกี่ยวกับการเดินทางของคุณ

335
00:17:57,037 --> 00:18:00,457
คือวิธีที่คุณใช้ธรรมชาติเพื่อเยียวยาตัวเอง

336
00:18:01,625 --> 00:18:03,919
คุณช่วยเล่าเรื่องความเป็นมาให้เราฟังหน่อย

337
00:18:04,002 --> 00:18:08,381
โชคร้ายตรงที่
เหมือนกับผู้หญิงหนึ่งคนจากสามคนทั่วโลก

338
00:18:08,465 --> 00:18:10,550
ฉันก็เป็นผู้รอดชีวิตจากการทำร้ายทางเพศ

339
00:18:11,218 --> 00:18:14,679
และความบอบช้ำจากเหตุการณ์นั้น

340
00:18:15,388 --> 00:18:18,892
ในช่วงเวลานั้นมันทำให้ชีวิตฉันหยุดนิ่งไปเลย

341
00:18:18,975 --> 00:18:20,185
- และ…
- ตอนคุณยังเด็กเหรอ

342
00:18:20,268 --> 00:18:22,938
ตอนฉันยังเด็ก
เรื่องนี้เกิดตอนอายุระหว่างหกถึงสิบขวบ

343
00:18:23,021 --> 00:18:25,232
และโชคร้ายที่ฉันเริ่มรับมือกับปัญหานี้

344
00:18:25,315 --> 00:18:27,567
เพื่อพยายามลืมความทรงจำพวกนี้ไป
ด้วยการดื่มเหล้า

345
00:18:27,651 --> 00:18:31,571
ฉันจึงดื่มหนักจนแทบลาโลก

346
00:18:31,655 --> 00:18:36,785
จากนั้นฉันอยู่ในจุดตกต่ำที่สุดในชีวิต
ฉันติดต่อแม่เพื่อขอความช่วยเหลือ

347
00:18:37,410 --> 00:18:39,496
ท่านเลยขอให้ฉันไปเปรู

348
00:18:39,579 --> 00:18:42,874
เพื่อทำสมาธิเยียวยาตัวเองที่ทรงพลัง
ร่วมกับท่านท่ามกลางธรรมชาติ

349
00:18:44,417 --> 00:18:47,921
และระหว่างที่เราทำสมาธิ สิ่งแรกที่แวบเข้ามา

350
00:18:48,004 --> 00:18:52,217
คือฉันตอนเด็กระหว่างที่โดนทำร้าย

351
00:18:52,300 --> 00:18:54,803
นั่งหลบตัวสั่นอยู่ตรงมุมห้อง

352
00:18:54,886 --> 00:18:58,682
และมีตัวฉันที่โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว
เข้าไปสวมกอดเด็กน้อยคนนี้

353
00:18:58,765 --> 00:19:02,102
และสัมผัสถึงความเชื่อมโยงที่ฉันเพิกเฉยมาตลอด

354
00:19:02,185 --> 00:19:05,855
ระหว่างที่เราเชื่อมโยงถึงกัน
ฉันได้ยินเสียงดังครืน

355
00:19:05,939 --> 00:19:07,941
จู่ๆ ภูเขาก็ปรากฏขึ้นมา

356
00:19:08,024 --> 00:19:10,694
แล้วฉันที่เป็นเด็กน้อยก็ดึงฉันไปยังภูเขา

357
00:19:10,777 --> 00:19:12,946
- ตายจริง
- นั่นคือสิ่งที่คุณเห็นและรู้สึกเหรอ

358
00:19:13,029 --> 00:19:15,448
นั่นคือสิ่งที่ฉันเห็นและรู้สึกในภาพนิมิตนั้น

359
00:19:15,532 --> 00:19:17,075
- วิเศษเลย
- วิเศษจริงๆ

360
00:19:17,158 --> 00:19:21,288
หลังจากเห็นภาพนิมิตนั้น
ฉันคิดว่า "โอเค ฉันตีความได้สองแบบ

361
00:19:21,371 --> 00:19:25,375
ฉันใช้เป็นการเปรียบเทียบ
ถึงการเดินบนภูเขาแห่งชีวิตกับตัวฉันตอนเด็ก

362
00:19:25,458 --> 00:19:28,420
หรือฉันจะเจาะจงให้ชัดแล้วไปที่ภูเขาเลย"

363
00:19:28,503 --> 00:19:29,880
- ว้าว
- และฉันคิดว่า…

364
00:19:29,963 --> 00:19:32,799
นี่มันเชื่อมโยงฉัน
เข้ากับความเจ็บปวดแสนสาหัสในชีวิตฉัน

365
00:19:32,883 --> 00:19:35,969
มันเหมาะอย่างยิ่ง
ที่ฉันจะไปยังภูเขาที่สูงที่สุดในโลก

366
00:19:36,595 --> 00:19:39,472
- ฉันจึงไปที่ฐานของเอเวอเรสต์
- คุณเริ่มจากเอเวอเรสต์

367
00:19:39,556 --> 00:19:43,393
คุณคิดว่า "ฉันเห็นภูเขา
ฉันจะไม่เริ่มจากภูเขาลูกเล็กๆ

368
00:19:43,476 --> 00:19:47,188
ฉันจะปีนเขาที่ใหญ่ที่สุดในโลกเลย"

369
00:19:49,858 --> 00:19:52,986
วันแรกเราไปถึงเมืองเล็กๆ ที่ชื่อนัมเชบาซาร์

370
00:19:53,069 --> 00:19:54,946
ซึ่งเป็นทางเข้าไปยังเทือกเขาหิมาลัย

371
00:19:55,030 --> 00:19:59,117
และนั่นคือช่วงเวลาที่เปลี่ยนชีวิตฉันไปตลอดกาล

372
00:19:59,701 --> 00:20:01,953
เป็นครั้งแรกในชีวิต

373
00:20:02,037 --> 00:20:05,790
ที่เราเห็นแค่ด้านข้าง และเทือกเขาเหล่านี้

374
00:20:05,874 --> 00:20:09,336
มันช่าง… เหนือกว่าที่เราจินตนาการไว้จริงๆ

375
00:20:09,419 --> 00:20:13,465
แล้วเราก็เป็นแค่มดตัวเล็กๆ

376
00:20:13,548 --> 00:20:16,384
เดินอยู่ท่ามกลางของขวัญจากธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่นี้

377
00:20:16,468 --> 00:20:19,763
เมื่อเราเห็นเทือกเขาขนาดมหึมาที่น่าทึ่งนี้แล้ว…

378
00:20:20,555 --> 00:20:22,265
มันให้ความรู้สึกของการปกป้อง

379
00:20:22,349 --> 00:20:26,978
มีความรู้สึกว่าเราเหมาะกับที่นี่
ซึ่งมันทรงพลังมาก

380
00:20:27,062 --> 00:20:29,940
และไม่เคยมีมนุษย์คนไหนทำให้ฉันรู้สึกแบบนั้นได้

381
00:20:30,023 --> 00:20:35,403
ฉันจำได้ ฉันรู้สึกว่า "ฉันอยากไปให้ไกลกว่านี้"

382
00:20:35,487 --> 00:20:38,490
มันช่างงดงามจริงๆ ที่ได้เห็นว่า
ธรรมชาติทำให้เรารู้สึกแบบนั้นได้

383
00:20:39,324 --> 00:20:42,327
วันนี้สวยงามจริงๆ เป็นวันที่สวยงามและทรงพลัง

384
00:20:42,410 --> 00:20:44,120
และฉันรู้สึกเหมือนอยู่บนสวรรค์เลย

385
00:20:44,704 --> 00:20:49,042
คุณรู้ว่ามีบางอย่างในตัวคุณที่ผลักดันให้คุณไปที่นั่น

386
00:20:49,125 --> 00:20:50,126
ใช่ค่ะ

387
00:20:50,210 --> 00:20:51,920
- เด็กน้อยในตัวคุณ…
- ใช่เลย ใช่

388
00:20:52,003 --> 00:20:54,381
เป็นคนนำทางให้คุณ แล้วจู่ๆ คุณก็ได้ไปที่นั่น

389
00:20:54,464 --> 00:20:57,509
แล้วคุณก็มีสิ่งที่ฉันขอเรียกว่า
เป็นประสบการณ์ที่ไม่ธรรมดา

390
00:20:57,592 --> 00:21:00,637
ฉันจำความรู้สึกที่ฉันได้เชื่อมโยงกับตัวเองอีกครั้ง

391
00:21:00,720 --> 00:21:02,931
ฉันมีข้อความสำคัญที่บอกว่า

392
00:21:03,014 --> 00:21:07,102
"ซิลเวีย นี่คือการเดินทางของเรา
เราต้องอยู่ที่นี่"

393
00:21:07,185 --> 00:21:09,604
และฉันรู้สึกขอบคุณเอเวอเรสต์มาก

394
00:21:09,688 --> 00:21:12,857
ฉันบอกว่า "สักวันฉันจะกลับมาบอกขอบคุณ

395
00:21:12,941 --> 00:21:14,859
ฉันจะพยายามปีนถึงยอดเขาให้ได้"

396
00:21:14,943 --> 00:21:17,279
นั่นคือเมล็ดพันธุ์ที่ฉันหว่านไว้
สำหรับการเดินทางทั้งหมดนี้

397
00:21:17,362 --> 00:21:19,197
คุณมีความมุ่งมั่นต่อตัวเองและต่อเทือกเขา

398
00:21:19,281 --> 00:21:21,283
ต่อเทือกเขา และนี่คือสิ่งที่เหลือเชื่อมากๆ

399
00:21:21,366 --> 00:21:24,035
เพราะเทือกเขาเอเวอเรสต์คือชื่อสากล

400
00:21:24,119 --> 00:21:27,831
แต่ชื่อในท้องถิ่นที่เป็นภาษาทิเบตคือโชโมลุงมา

401
00:21:27,914 --> 00:21:29,749
ซึ่งแปลว่า "มารดาแห่งโลก"

402
00:21:31,585 --> 00:21:33,253
สมบูรณ์แบบจริงๆ

403
00:21:33,336 --> 00:21:35,130
และมันเหมือนกับว่าฉันมาที่นี่เพื่อให้สัญญา

404
00:21:35,213 --> 00:21:37,132
สัญญาจากหัวใจที่มีต่อมารดาแห่งโลก

405
00:21:37,215 --> 00:21:38,842
- ตายจริง ซิลเวีย
- และนั่นคือ…

406
00:21:38,925 --> 00:21:41,219
นั่นคือเวทมนตร์ที่ทำให้ฉันได้ออกเดินทางครั้งนี้

407
00:21:41,803 --> 00:21:43,597
- ฉันว่ามันวิเศษมาก
- เยี่ยมเลย

408
00:21:47,934 --> 00:21:50,437
- เราจะลงไปข้างล่างกัน
- ค่ะ

409
00:21:51,146 --> 00:21:53,440
ฉันจะติดตั้งอุปกรณ์ให้คุณ แล้วฉันจะลงไปก่อน

410
00:21:53,523 --> 00:21:54,357
โอเค

411
00:21:54,441 --> 00:21:57,903
แน่นอนว่าระหว่างที่ฉันมีช่วงเวลา
ที่รู้สึกว่า "อ่า!" แบบว่า "นี่มันสุดยอดเลย"

412
00:21:57,986 --> 00:22:00,906
แต่ฉันไม่เคยมีช่วงเวลาแบบที่คุณมีที่เอเวอเรสต์

413
00:22:00,989 --> 00:22:04,326
ความรู้สึกถึงความพิศวง
ความหมาย และจุดประสงค์

414
00:22:05,452 --> 00:22:07,913
ไม่รู้สิ ฉันยังไม่เคยมีช่วงเวลาแบบนั้นเลย

415
00:22:10,457 --> 00:22:13,376
- พยายามเอนตัวเข้าไว้
- ค่ะ

416
00:22:14,044 --> 00:22:15,378
ตรงนี้มีน้ำไหลนะ

417
00:22:16,004 --> 00:22:17,005
ตายแล้ว

418
00:22:20,342 --> 00:22:23,011
โอเค คุณพร้อมลงมาแล้ว

419
00:22:23,094 --> 00:22:25,222
- ฉันจะหย่อนเชือกให้คุณหน่อยนึง
- ค่ะ ได้

420
00:22:26,014 --> 00:22:27,599
- เอาละ
- คุณพร้อมแล้ว

421
00:22:28,433 --> 00:22:30,477
ยืนกางขา กาง… กางขากว้างๆ

422
00:22:30,560 --> 00:22:32,604
- นั่นแหละ ใช่ ดีมาก
- โอเค

423
00:22:33,605 --> 00:22:35,232
- เอนตัวไปข้างหลัง
- แต่ว่า…

424
00:22:35,315 --> 00:22:37,067
ฉันดูคุณอยู่ ฉันจะช่วยคุณเอง

425
00:22:38,235 --> 00:22:41,738
- เอามือทั้งสองข้างลง
- แต่ฉันทำได้ไม่…

426
00:22:41,821 --> 00:22:44,282
ฉันทำได้ไม่ดีเลยกับการจับเชือกนี่น่ะ

427
00:22:44,366 --> 00:22:46,409
- มันติดรึเปล่า
- มันคอยจะติดอยู่เรื่อย

428
00:22:48,453 --> 00:22:51,206
ดีจัง น้ำเริ่มไหลแรงแล้ว

429
00:22:52,666 --> 00:22:54,417
ถ้าคุณต้องไป คุณก็ต้องไปเลย

430
00:22:54,918 --> 00:22:56,795
- เราพร้อมนะ
- พร้อม

431
00:22:56,878 --> 00:22:59,631
คุณทำได้ คุณทำได้ คุณทำได้

432
00:23:00,382 --> 00:23:01,967
คุณจะไม่ปล่อยให้ฉันตายหรอก

433
00:23:02,050 --> 00:23:04,052
เพราะตอนนี้ฉันคิดแบบนี้เลย

434
00:23:04,135 --> 00:23:06,555
- ฉันต้องไม่ตาย
- ไม่เลย ค่อยๆ ก้าว

435
00:23:08,807 --> 00:23:10,475
ค่อยๆ ก้าว

436
00:23:11,601 --> 00:23:13,061
เราคอยดูคุณอยู่

437
00:23:16,064 --> 00:23:17,649
นั่นแหละ เยี่ยมมาก

438
00:23:17,732 --> 00:23:21,152
ภารกิจทั้งหมดของฉันคือ
พาคนมาที่นี่ให้มากเท่าที่จะมากได้…

439
00:23:22,654 --> 00:23:25,574
และฉันคิดว่านาทีที่เราได้พบเจอกับข้อดีของมัน

440
00:23:25,657 --> 00:23:29,119
มันก็จะยิ่งทำให้เราตระหนักได้ถึงบทบาทของเรา

441
00:23:29,202 --> 00:23:30,203
ที่มีต่อสิ่งแวดล้อม

442
00:23:30,287 --> 00:23:31,746
- คุณทำได้แล้ว
- ขอบคุณมากค่ะ

443
00:23:31,830 --> 00:23:33,582
คุณพยายามได้ดีสุดๆ

444
00:23:33,665 --> 00:23:36,042
สักวันคุณต้องไปที่เบสแคมป์กับฉัน

445
00:23:36,126 --> 00:23:37,669
- แน่นอนว่าคุณ…
- เดตนะ ต้องไปสักวัน

446
00:23:37,752 --> 00:23:39,629
- เฮ้ คุณทำได้ดีเลย
- เอาละ ขอบคุณค่ะ

447
00:23:39,713 --> 00:23:42,841
ลูกสาวฉันจะต้องประทับใจในตัวฉันแน่นอน

448
00:23:49,931 --> 00:23:54,769
ชิมแปนซีทุกตัวมีเสียงทักทายเป็นเอกลักษณ์ของมัน

449
00:23:54,853 --> 00:23:55,896
เราเรียกมันว่าแพนต์ฮูต

450
00:23:55,979 --> 00:23:59,482
มันคือการทักทายจากระยะไกล
เพราะงี้จึงไม่ได้มีไว้เพื่อคุณ

451
00:23:59,566 --> 00:24:01,693
แต่มีไว้เพื่อคุณ เพราะคุณอยู่ไกล

452
00:24:01,776 --> 00:24:03,278
- โอเคค่ะ
- และมัน…

453
00:24:09,868 --> 00:24:13,663
สำหรับคุณ ฉันจะทำเสียงทักทายแบบระยะใกล้

454
00:24:17,167 --> 00:24:20,337
ถ้ามันชอบกัน จะจบด้วยการสวมกอดกัน

455
00:24:20,420 --> 00:24:26,134
พวกมันคงกังวลมาก
ถ้าต้องเอาข้อศอกชนกันระหว่างที่โควิดระบาด

456
00:24:27,260 --> 00:24:32,015
แต่สิ่งที่น่าเศร้าคือภาวะโลกร้อน
การสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ

457
00:24:32,098 --> 00:24:34,517
และโรคระบาดที่เกิดขึ้นพร้อมกัน

458
00:24:34,601 --> 00:24:38,563
เพราะเราไม่เคารพต่อธรรมชาติและสัตว์

459
00:24:38,647 --> 00:24:40,565
นี่คือความผิดของเรา เราทำตัวเอง

460
00:24:40,649 --> 00:24:44,027
ค่ะ บางทีฉันก็จินตนาการไม่ออกเลย

461
00:24:44,110 --> 00:24:46,821
ปริมาณความเสียหายที่เราทำต่อโลกนี้

462
00:24:46,905 --> 00:24:50,033
ภายในระยะเวลาแค่ไม่นาน

463
00:24:50,116 --> 00:24:52,077
สำหรับฉันมันง่ายกว่า เพราะฉันเห็นมาแล้ว

464
00:24:52,577 --> 00:24:56,706
ฉันคิดว่ามีการมองโลกในแง่ดีมากๆ
ที่ได้เห็นคนรุ่นใหม่

465
00:24:57,290 --> 00:25:01,670
มีส่วนร่วมในการพยายามช่วยปกป้องธรรมชาติ
แน่นอนว่ารวมถึงตัวคุณด้วย

466
00:25:01,753 --> 00:25:04,422
ค่ะ ฉันเคยรู้สึกตัวคนเดียวมาตลอด

467
00:25:04,506 --> 00:25:07,717
ในฐานะคนรุ่นใหม่ที่ห่วงใยเรื่องปัญหาสิ่งแวดล้อม

468
00:25:07,801 --> 00:25:09,010
แล้วจู่ๆ…

469
00:25:09,678 --> 00:25:16,518
ก็มีเด็กๆ รุ่นราวคราวเดียวกับฉัน
นับแสนคนที่ลงถนน

470
00:25:16,601 --> 00:25:18,103
เพื่อไปประท้วง

471
00:25:19,187 --> 00:25:22,983
และฉันจำได้
ตอนนั้นฉันคิดว่ามีบางอย่างเปลี่ยนไปแล้ว

472
00:25:23,066 --> 00:25:25,694
และนี่จะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้

473
00:25:26,653 --> 00:25:30,282
ฉันคิดว่าคนรุ่นใหม่จำนวนมาก
ถูกกรอกหูว่าความคิดเห็นของพวกเขาไม่สำคัญ

474
00:25:30,365 --> 00:25:31,575
(อย่าผลัดไปเรื่อย
ลงมือเดี๋ยวนี้!)

475
00:25:31,658 --> 00:25:34,286
แต่ฉันคิดว่าคนรุ่นใหม่มีอิทธิพลอย่างไม่น่าเชื่อ…

476
00:25:34,369 --> 00:25:35,453
(แก้ภาวะโลกร้อน!)

477
00:25:35,537 --> 00:25:38,081
ในแง่ของการพูดคุย
เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ

478
00:25:38,164 --> 00:25:40,000
และการเคลื่อนไหวเพื่อลดภาวะโลกร้อน

479
00:25:40,083 --> 00:25:41,543
และสร้างความตระหนักรู้

480
00:25:41,626 --> 00:25:43,712
รู้อะไรไหมคะ อนาคตเราอาจจะมีความหวังแล้ว

481
00:25:43,795 --> 00:25:48,466
ถ้าทั่วโลกมีคนจำนวนมากแบบนี้

482
00:25:48,550 --> 00:25:50,927
ออกมาต่อสู้อย่างสุดความสามารถเพื่อปกป้องโลก

483
00:25:51,011 --> 00:25:53,471
- เราจะยืนหยัดสู้
- เราจะยืนหยัดสู้

484
00:25:53,555 --> 00:25:56,349
- เพื่อภูเขาของเรา
- เพื่อภูเขาของเรา

485
00:25:56,433 --> 00:25:58,977
เสียงที่ดังที่สุดและสำคัญที่สุด

486
00:25:59,060 --> 00:26:01,271
ในการต่อสู้ครั้งนี้คือสมาชิกของชุมชนกลุ่มชาติพันธุ์

487
00:26:01,354 --> 00:26:02,355
(เดินขบวนเพื่อโลกร้อน)

488
00:26:03,815 --> 00:26:07,944
คนที่เชื่อมโยงกับธรรมชาติอย่างลึกซึ้งที่สุด
คือคนที่มีความเปราะบางที่สุด

489
00:26:08,028 --> 00:26:10,238
หากเกิดความเสียหายจากภาวะโลกร้อน

490
00:26:10,322 --> 00:26:13,199
ในฐานะคนจากกลุ่มชาติพันธุ์
เพื่อตัวฉันเองและเพื่อความเป็นอยู่

491
00:26:13,283 --> 00:26:16,745
มันสำคัญสำหรับฉันมาก
ที่ต้องออกไปสู่โลกและเชื่อมโยงถึงกันอีกครั้ง

492
00:26:18,914 --> 00:26:22,542
ถ้าไม่ทำแบบนั้น ฉันก็คงไม่มีวันนี้แน่นอน

493
00:26:23,168 --> 00:26:26,630
ฉันคือส่วนหนึ่งของโลกนี้
ฉันเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ

494
00:26:27,339 --> 00:26:30,759
ควานนาห์ เชสซิงฮอร์ส
กับแม่ของเธอ โจดี้ พ็อตส์

495
00:26:30,842 --> 00:26:35,138
คอยปกป้องเขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ป่าอาร์กติก
อย่างแข็งขัน

496
00:26:35,222 --> 00:26:37,432
ควานนาห์ใช้แพลตฟอร์มของเธอ…

497
00:26:37,515 --> 00:26:41,353
ในฐานะนางแบบเพื่อชวนคนมาร่วมกันเคลื่อนไหว

498
00:26:41,436 --> 00:26:44,689
ทั้งสองคนคือพลังแห่งธรรมชาติอย่างแท้จริง

499
00:26:44,773 --> 00:26:46,942
- กล้าหาญสุดๆ
- พวกเขาไม่ได้ปกป้องแค่ธรรมชาติ

500
00:26:47,025 --> 00:26:49,736
แต่พวกเขากล้าหาญ
และเป็นแนวหน้าของการเคลื่อนไหวด้วย

501
00:26:49,819 --> 00:26:50,820
(ต้องไม่มีพี่น้องที่สูญหายอีก)

502
00:26:51,613 --> 00:26:54,532
(ลอสแอนเจลิส
แคลิฟอร์เนีย)

503
00:27:05,460 --> 00:27:06,878
สตูว์นี่อร่อยจริงๆ

504
00:27:06,962 --> 00:27:08,129
ขอบคุณค่ะ

505
00:27:08,213 --> 00:27:11,132
ว้าว รสชาติเหลือเชื่อเลย

506
00:27:11,216 --> 00:27:17,055
นี่คือซุปกวางมูส และมันคืออาหารหลัก
ในหมู่อาหารทั้งหมดที่เรากินในอะแลสกา

507
00:27:17,138 --> 00:27:18,765
(ควานนาห์ เชสซิงฮอร์ส
นางแบบและนักปกป้องผืนดิน)

508
00:27:18,848 --> 00:27:22,102
มีแค่เนื้อกวางมูส เกลือ หอมใหญ่…

509
00:27:22,185 --> 00:27:23,728
(โจดี้ พ็อตส์-โจเซฟ
นักปกป้องผืนดิน)

510
00:27:23,812 --> 00:27:26,898
แคร์รอต ขึ้นฉ่าย และข้าว
มันคืออาหารหลักเพื่อจิตวิญญาณของเราเลย

511
00:27:26,982 --> 00:27:28,483
จริงๆ นะคะ

512
00:27:28,567 --> 00:27:30,318
- อร่อยมากค่ะ
- ขอบคุณค่ะ

513
00:27:30,402 --> 00:27:32,153
คุณเป็นคนเอาเนื้อกวางมูสมาเหรอ

514
00:27:32,237 --> 00:27:33,530
- ใช่ค่ะ
- ฉันชอบมาก

515
00:27:33,613 --> 00:27:35,407
- มาจากอะแลสกาเลยเหรอ
- มาจากอะแลสกาเลย

516
00:27:35,490 --> 00:27:36,616
- เจ๋งสุดๆ
- ค่ะ

517
00:27:36,700 --> 00:27:38,952
ควานนาห์ คุณเพิ่งย้ายมาอยู่แอลเอ

518
00:27:39,035 --> 00:27:41,538
การย้ายจากอะแลสกามาอยู่ที่นี่

519
00:27:41,621 --> 00:27:43,832
บอกตามตรงมันคือคัลเจอร์ช็อกเลย รู้ไหม

520
00:27:43,915 --> 00:27:46,167
แน่นอน ต้องเป็นอยู่แล้ว

521
00:27:46,251 --> 00:27:48,670
คุณหาทางให้ยังได้อยู่ท่ามกลางธรรมชาติอยู่ไหม

522
00:27:48,753 --> 00:27:51,882
คุณได้เจอที่ไหน
ที่ทำให้คุณรู้สึกเชื่อมโยงกับผืนดินมากขึ้นอีกนิดไหม

523
00:27:51,965 --> 00:27:56,469
ต่อให้มันจะดูและรู้สึกแตกต่าง
จากผืนดินในอะแลสกาที่คุณคุ้นเคยก็ตาม

524
00:27:56,553 --> 00:27:58,471
ฉันไม่ได้อยู่ห่างจากเมืองแบบเต็มตัว

525
00:27:58,555 --> 00:28:01,224
แต่มันก็เพียงพอให้ฉันได้หายใจคล่อง

526
00:28:01,308 --> 00:28:03,727
และการที่ฉันสามารถพบเจอสิ่งที่มีเหมือนกัน

527
00:28:03,810 --> 00:28:07,230
นอกบ้านของบรรพบุรุษฉัน มันเป็นสิ่งที่สำคัญจริงๆ

528
00:28:07,314 --> 00:28:10,275
ฉันอยากถามคุณเรื่องรอยสักเพราะว่า…

529
00:28:10,358 --> 00:28:14,654
ตอนนี้ทุกคนรู้จักเรื่องรอยสักดี
แต่รอยสักของคุณมีความสำคัญจริงๆ

530
00:28:14,738 --> 00:28:18,658
สำหรับพวกเราชาวกวิชชิน
ผู้หญิงจะมีรอยสักที่คาง

531
00:28:18,742 --> 00:28:20,118
เป็นธรรมเนียมของการเติบโต

532
00:28:20,201 --> 00:28:24,789
และพวกเขาจะใช้ช่วงเวลานี้
เรียนรู้เกี่ยวกับการเป็นผู้หญิง

533
00:28:24,873 --> 00:28:26,917
และได้รอยสักที่คางเป็นครั้งแรก

534
00:28:27,000 --> 00:28:29,586
ที่คุณบอกว่าครั้งแรก หมายถึงเส้นเดียวเหรอ

535
00:28:29,669 --> 00:28:33,215
เส้นเดียว ใช่ค่ะ

536
00:28:34,049 --> 00:28:38,970
ใช่ค่ะ แม่… แม่ฉันเป็นช่างสักดั้งเดิมของเผ่าเรา

537
00:28:39,054 --> 00:28:43,934
สำหรับฉันแล้ว มันรู้สึกเป็นเกียรติมาก
เพราะตำแหน่งของฉันในตอนนี้

538
00:28:44,017 --> 00:28:48,438
ฉันไม่ใช่แค่นางแบบชาติพันธุ์คนแรก
ที่มาได้ไกลถึงขั้นนี้

539
00:28:48,521 --> 00:28:52,567
แต่ฉันเป็นนางแบบชาติพันธุ์คนแรก
ที่มีรอยสักบนใบหน้าด้วย

540
00:28:52,651 --> 00:28:56,738
และฉันเป็นเด็กสาวคนแรกในเผ่าของฉัน
ที่ได้รับรอยสักตามธรรมเนียม

541
00:28:56,821 --> 00:28:58,949
ตอนอายุเท่านั้นในรอบกว่าหนึ่งศตวรรษ

542
00:29:03,495 --> 00:29:05,538
ต้นกำเนิดของฉันมักเป็นที่เข้าใจผิดอย่างยิ่ง

543
00:29:05,622 --> 00:29:07,540
มีการเหมารวมแบบต่างๆ มากมาย

544
00:29:07,624 --> 00:29:10,544
หลายคนถามว่า "คุณยังอาศัยอยู่ในอิกลูไหม"

545
00:29:11,211 --> 00:29:12,837
เปล่า เราไม่ได้อยู่ในอิกลู

546
00:29:13,630 --> 00:29:17,259
ในขณะที่คุณเป็นนางแบบ
คุณได้เสียงตอบรับยังไงบ้าง

547
00:29:17,342 --> 00:29:19,386
เพราะมันต้อง…

548
00:29:19,469 --> 00:29:21,930
คุณไม่ได้มีอาชีพดีๆ แบบนี้แค่เพื่อตัวคุณเอง

549
00:29:22,013 --> 00:29:23,515
แต่คุณเป็นตัวแทนชนเผ่าด้วย

550
00:29:24,099 --> 00:29:27,477
ฉันว่าสำหรับฉันแล้ว มัน… ทุกพื้นที่ที่ฉันอยู่

551
00:29:28,478 --> 00:29:30,981
ฉันจะพาเรื่องราวชนเผ่าของฉันไปด้วยเสมอ

552
00:29:31,064 --> 00:29:35,735
ทุกครั้งที่ฉันมีโอกาสได้พูดเรื่องความรู้ที่ฉันมี

553
00:29:35,819 --> 00:29:38,029
ทำไมฉันถึงมาเป็นนางแบบตั้งแต่แรก…

554
00:29:38,113 --> 00:29:39,823
เพราะมีบางช่วงเวลาที่ฉันรู้สึกว่า

555
00:29:39,906 --> 00:29:42,742
"แบบนี้มันช่วยคนของฉันได้รึเปล่า"
แบบว่า "นี่ฉันทำอะไรอยู่"

556
00:29:42,826 --> 00:29:44,077
เข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหมคะ

557
00:29:44,160 --> 00:29:47,831
แล้วฉันก็คิดถึงเด็กสาวพื้นเมืองทั้งหมด
ที่รู้สึกว่าเป็นที่รับรู้

558
00:29:47,914 --> 00:29:50,917
จากนั้นฉันก็มองดูข้อความ
ที่ฉันได้รับจากเด็กสาวพื้นเมือง

559
00:29:51,001 --> 00:29:52,419
และผู้หญิงพื้นเมืองที่บอกว่า

560
00:29:52,502 --> 00:29:54,462
"ลูกสาวฉันรู้สึกว่าตัวเองงดงามเพราะคุณเลย

561
00:29:54,546 --> 00:29:56,214
เธอได้เห็นผู้หญิงพื้นเมืองบนปกนิตยสาร

562
00:29:56,298 --> 00:29:59,509
เธอรู้สึกได้ และเธอรู้สึกมีพลังขึ้นมา"

563
00:29:59,593 --> 00:30:03,680
เพราะควานนาห์เป็นที่รู้จักในระดับนี้ ตอนนี้จึง…

564
00:30:03,763 --> 00:30:07,350
ส่วนสำคัญของการที่เธอได้ลงปกมากมาย
คือการบอกอย่างชัดเจนว่า

565
00:30:07,434 --> 00:30:08,602
"เรายังมีตัวตน"

566
00:30:08,685 --> 00:30:11,438
รู้ไหม "เรามีความมุ่งมั่น และเรายังมีตัวตน"

567
00:30:12,355 --> 00:30:15,859
โจดี้ ทั้งคุณกับควานนาห์
ได้กลายเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง

568
00:30:15,942 --> 00:30:19,404
จากการเคลื่อนไหวเรื่องภาวะโลกร้อน
และการปกป้องผืนดิน

569
00:30:19,487 --> 00:30:22,949
รวมทั้งน้ำและอากาศด้วย
คุณช่วยเล่าถึงจุดเริ่มต้นให้ฟังทีสิคะ

570
00:30:23,033 --> 00:30:26,328
คุณเป็นผู้นำในด้านนี้ได้ยังไง

571
00:30:26,411 --> 00:30:27,495
รู้ไหม ฉันคิดว่า…

572
00:30:28,747 --> 00:30:32,375
ฉันโชคดีมากจริงๆ ที่เติบโตมาใกล้ชิดกับผืนดิน

573
00:30:32,459 --> 00:30:36,171
เวลาเราออกไปข้างนอก เราไม่ได้อยู่
แค่ข้างนอก แต่เราสังเกตสิ่งต่างๆ ด้วย

574
00:30:37,714 --> 00:30:42,093
ตลอดชีวิตของฉัน…
โดยเฉพาะช่วง 12 ปีที่ผ่านมา

575
00:30:42,177 --> 00:30:45,055
ฉันเห็นการเปลี่ยนแปลงของผืนดินอย่างมาก

576
00:30:45,138 --> 00:30:47,015
เราเลย…

577
00:30:47,098 --> 00:30:50,018
ในฐานะชนพื้นเมือง เราเผชิญกับวิกฤตจริงๆ

578
00:30:50,101 --> 00:30:53,855
เพราะมันเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของเรา
ในสถานที่เหล่านี้

579
00:30:54,648 --> 00:30:57,234
ฉันคิดว่าสำหรับพวกเราหลายคนแล้ว มันคือ…

580
00:30:57,984 --> 00:30:59,736
มันเกิดขึ้นมาแล้วจริงๆ

581
00:30:59,819 --> 00:31:01,863
เราสังเกตเห็นถึงผลกระทบของภาวะโลกร้อน

582
00:31:01,947 --> 00:31:04,074
และเราออกมาพูดถึงเรื่องนี้

583
00:31:04,157 --> 00:31:07,035
ฉันไปดีซีและฉันรณรงค์
ในนามของผืนดินอันศักดิ์สิทธิ์ของเรา

584
00:31:07,118 --> 00:31:11,081
ในนามของชนเผ่าของฉัน
และมันถูกส่งไปถึงสภาผู้แทนราษฎร

585
00:31:11,164 --> 00:31:15,043
ฉันจำความรู้สึกถึงชัยชนะได้
แบบว่า โอเค มันน่าจะสร้างการเปลี่ยนแปลงได้

586
00:31:15,126 --> 00:31:17,879
เราคงสามารถปกป้องผืนดินของเราได้จริงๆ

587
00:31:17,963 --> 00:31:19,923
มันยิ่งทำให้ฉันอยากเดินหน้าต่อไปให้ไกลกว่านี้

588
00:31:20,006 --> 00:31:23,218
ฉันอยากทำให้มากขึ้นอีก และยิ่งฉันทำ ฉันก็…

589
00:31:23,301 --> 00:31:26,513
ฉันค้นพบความงามและพลังของฉัน
ผ่านสิทธิ์เสียงของฉัน

590
00:31:26,596 --> 00:31:31,101
สำหรับฉันแล้ว มัน… มันสำคัญมาก
ที่ฉันต้องเป็นตัวแทนในทางที่ถูกต้อง

591
00:31:31,184 --> 00:31:33,061
ด้วยวิธีที่ดีที่สุดที่ฉันสามารถทำได้

592
00:31:33,144 --> 00:31:36,064
นั่นคือการไปยังทุกพื้นที่และเป็นตัวของตัวเอง

593
00:31:36,147 --> 00:31:38,066
และให้พวกเขายอมรับฉันในแบบที่ฉันเป็น

594
00:31:39,526 --> 00:31:42,279
คุณพูดถึงคนรุ่นใหม่อยู่บ่อยๆ

595
00:31:42,362 --> 00:31:46,157
ว่าคุณเป็นแรงบันดาลใจ
และคุณหวังว่าพวกเขาจะมีชีวิตที่ดีขึ้น

596
00:31:46,241 --> 00:31:49,369
มันมีความหมายกับคุณยังไงบ้าง
ที่ทำให้คนรุ่นก่อนของคุณได้เป็นที่รู้จัก

597
00:31:50,120 --> 00:31:51,580
โอ้โฮ มันมีความหมายกับฉันที่สุด

598
00:31:51,663 --> 00:31:53,707
เพราะทุกครั้งที่ฉันเข้าไปยังชุมชนพื้นเมือง

599
00:31:53,790 --> 00:31:57,335
และไปเยี่ยมคนสูงอายุ
บางทีมันก็ทำให้ฉันอยากร้องไห้

600
00:31:57,836 --> 00:32:01,089
เพราะพวกเขาผ่านอะไรมาเยอะมาก

601
00:32:02,007 --> 00:32:04,926
การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ โรงเรียนประจำ…

602
00:32:05,635 --> 00:32:06,761
มันทำให้ฉันอ่อนไหวน่ะ

603
00:32:09,055 --> 00:32:10,140
และฉันยังมีตัวตนอยู่

604
00:32:10,223 --> 00:32:11,641
ใช่ๆ

605
00:32:11,725 --> 00:32:16,271
และฉันโอบรับตัวตนของฉันเองได้อย่างเต็มที่

606
00:32:16,354 --> 00:32:18,732
ในฐานะคนจากกลุ่มชาติพันธุ์
ส่วนพวกเขาทำไม่ได้เลย

607
00:32:19,399 --> 00:32:23,278
- เรื่องจริง มัน… ใช่
- พวกเขาทำไม่ได้

608
00:32:23,361 --> 00:32:26,448
พวกเขาหวาดกลัวที่ต้องเป็นตัวเอง
และสำหรับฉันที่…

609
00:32:26,531 --> 00:32:29,868
ได้เป็นตัวของตัวเองบนเวทีโลก บนปกนิตยสาร…

610
00:32:31,536 --> 00:32:32,829
ใช่

611
00:32:32,913 --> 00:32:33,914
มันมีความหมายที่สุดเลย

612
00:32:39,586 --> 00:32:41,254
ดีจังที่ได้ขึ้นมาบนนี้

613
00:32:45,091 --> 00:32:46,551
เวลาได้อยู่ในที่แบบนี้

614
00:32:46,635 --> 00:32:49,429
โดยเฉพาะสถานที่ใหม่ๆ บนผืนดินของพวกเขา

615
00:32:49,512 --> 00:32:54,935
ฉันมักจะคิดถึงบรรพบุรุษ
และชนพื้นเมืองที่เคยอยู่ที่นี่มาก่อน

616
00:32:55,018 --> 00:32:56,353
ชีวิตฉันไม่เคยง่ายเลย

617
00:32:56,436 --> 00:33:00,190
มันง่ายกว่าชีวิตของคนรุ่นปู่ย่าตายาย
แต่มันก็ยังไม่สมบูรณ์แบบ

618
00:33:00,899 --> 00:33:04,110
แต่รากฐานที่สำคัญที่สุดในชีวิตที่ฉันพยายามปลูกฝัง

619
00:33:04,194 --> 00:33:07,280
ให้ลูกหลานของเรา
คือค่านิยมดั้งเดิมและวัฒนธรรมของเรา

620
00:33:07,364 --> 00:33:11,034
และความเชื่อมโยงกับผืนดิน
คือสิ่งที่จะมอบความแข็งแกร่งให้เราได้

621
00:33:24,005 --> 00:33:28,885
มันพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเรา
ต้องการธรรมชาติเพื่อการพัฒนาด้านจิตวิทยาที่ดี

622
00:33:28,969 --> 00:33:32,472
และเราต้องการธรรมชาติ…
คุณเคยได้ยินเรื่องการอาบป่าไหม

623
00:33:32,556 --> 00:33:33,390
- เคยค่ะ
- ใช่

624
00:33:33,473 --> 00:33:35,725
ตอนนี้หมอสั่งจ่ายนี่แทนยาแล้วนะ

625
00:33:35,809 --> 00:33:40,647
เพราะมันดีต่อสุขภาพจิต
ความคิด และสุขภาพกายของเรา

626
00:33:40,730 --> 00:33:43,275
ที่ได้ใช้เวลากับธรรมชาติ

627
00:33:43,358 --> 00:33:47,696
และถ้าเราอยู่ในสังคมเมือง
ก็ให้นำธรรมชาติมาสู่เมืองด้วย

628
00:33:54,953 --> 00:33:58,790
ฉันอยู่ที่นิวยอร์กตอนเกิดเหตุการณ์ 9/11

629
00:34:02,711 --> 00:34:04,296
มันน่ากลัวมาก

630
00:34:05,380 --> 00:34:07,299
ทั้งเมืองเงียบกริบเหมือนไร้ชีวิต

631
00:34:07,382 --> 00:34:10,760
สิ่งเดียวที่เราได้ยิน
ไม่ใช่เสียงการจราจรบนนถนนในนิวยอร์ก

632
00:34:10,844 --> 00:34:13,387
แต่เป็นไซเรนของรถตำรวจกับรถพยาบาล

633
00:34:14,306 --> 00:34:18,602
ฉันมีเรื่องราวมากมาย แต่มีหญิงสาวอยู่คนนึง

634
00:34:18,684 --> 00:34:23,064
เธอเห็นรถเก็บขยะขับผ่านไป
และมีต้นไม้ยื่นออกมาจากตัวรถ

635
00:34:23,899 --> 00:34:29,362
และเธอโน้มน้าวใครก็ตามที่อยู่ตรงนั้น
ให้เอาต้นไม้ลงมาจากรถเก็บขยะ

636
00:34:29,445 --> 00:34:35,535
แล้วมันก็ถูกส่งไปยังสวนพฤกษศาสตร์
ซึ่งต้องใช้แรงและความรักเป็นอย่างมาก

637
00:34:35,619 --> 00:34:37,245
แต่ต้นไม้ต้นนั้นก็เริ่มโตขึ้นจนได้

638
00:34:38,997 --> 00:34:42,166
สุดท้ายมันก็ถูกย้ายกลับไปยังที่เดิมที่มันอยู่ตอนนี้

639
00:34:42,249 --> 00:34:43,543
(สถานที่รำลึก 9/11)

640
00:34:44,920 --> 00:34:48,465
ความยืดหยุ่นของธรรมชาติ
คือหนึ่งในเหตุผลที่ฉันมีความหวัง

641
00:34:49,298 --> 00:34:53,094
ฉันอยู่ที่นิวยอร์กในวันสันติภาพโลก

642
00:34:53,178 --> 00:34:55,597
เราไปดูต้นไม้ผู้รอดชีวิต

643
00:35:01,228 --> 00:35:07,400
ฉันแหงนหน้าดูที่กิ่งไม้
มีรังนกเล็กๆ น่ารักอยู่บนนั้น

644
00:35:08,276 --> 00:35:11,404
และมัน… ทุกอย่างมันบังเกิดผลแล้ว

645
00:35:11,488 --> 00:35:16,243
ต้นไม้รอดชีวิต และตอนนี้มันกำลังช่วยเหลือนก

646
00:35:16,326 --> 00:35:18,662
เพื่อนำชีวิตใหม่ๆ มาสู่โลก

647
00:35:19,412 --> 00:35:20,997
เป็นเรื่องราวที่น่ารักเนอะ

648
00:35:21,623 --> 00:35:22,624
ใช่ค่ะ

649
00:35:22,707 --> 00:35:25,669
เป็นเรื่องราวที่ยิ่งกว่าน่ารักอีกค่ะ
ฉันว่ามันเป็นเรื่องที่สำคัญมาก

650
00:35:26,294 --> 00:35:31,216
สำหรับฉันแล้ว ความหวังไม่ใช่การมองโลก
ผ่านสิ่งดีๆ ที่อยากมองเท่านั้น

651
00:35:31,299 --> 00:35:32,717
แต่มันคือการลงมือทำ

652
00:35:32,801 --> 00:35:36,346
ฉันมองว่าตอนนี้มันเหมือนเราอยู่ในอุโมงค์มืดๆ
ซึ่งเราก็อยู่จริงๆ

653
00:35:36,429 --> 00:35:39,140
มันเป็นโลกที่มืดมนมาก ถ้าเราลองมองไปรอบๆ

654
00:35:39,224 --> 00:35:43,270
และที่ปลายอุโมงค์มืดๆ แห่งนี้คือแสงสว่างเล็กๆ

655
00:35:43,353 --> 00:35:46,773
แต่เราต้องทุ่มเทอย่างหนัก ถกแขนเสื้อขึ้น

656
00:35:46,856 --> 00:35:51,194
ปีนข้ามไป คลานลอดไป
หาทางผ่านอุปสรรคทั้งหมดที่เจอไปให้ได้

657
00:35:51,278 --> 00:35:53,613
แล้วเราก็จะไปถึงแสงสว่างนั้นเอง

658
00:35:54,281 --> 00:35:56,283
มันคือการมีวิสัยทัศน์

659
00:35:56,366 --> 00:35:59,786
มีความมุ่งมั่น และไม่ยอมแพ้

660
00:36:00,287 --> 00:36:04,165
เราต้องมีจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้

661
00:36:04,249 --> 00:36:08,420
ใช่ค่ะ ถ้าเราให้คนมาร่วมมือกัน
และมีส่วนร่วมในการต่อสู้

662
00:36:08,503 --> 00:36:11,339
และลงมือทำแทนที่จะคิดอย่างเดียว

663
00:36:11,923 --> 00:36:13,800
มันจะทำให้เราห่างไกลจากความเพิกเฉย

664
00:36:13,884 --> 00:36:16,094
- และมันจะทำให้เรามีความหวังด้วยเช่นกัน
- ใช่

665
00:36:16,803 --> 00:36:21,141
ทุกคนที่อาศัยอยู่บนโลกนี้มีส่วนสำคัญ

666
00:36:22,017 --> 00:36:24,019
ทุกคนมีบทบาทที่ต้องทำ

667
00:36:24,102 --> 00:36:26,521
แม้พวกเขาจะยังไม่รู้ว่ามันคืออะไรก็ตาม

668
00:36:27,272 --> 00:36:28,940
และสิ่งสำคัญคือ

669
00:36:29,024 --> 00:36:35,030
ทุกคนส่งผลกระทบต่อโลกนี้ในทุกๆ วัน

670
00:36:36,114 --> 00:36:40,994
เมื่อเราตระหนักและมีความรู้มากขึ้นอีกนิด
เราก็สามารถเลือกได้

671
00:36:41,077 --> 00:36:43,163
ว่าเราจะสร้างความเปลี่ยนแปลงยังไง

672
00:36:44,080 --> 00:36:45,081
อาเมน

673
00:36:46,249 --> 00:36:48,126
ขอบคุณทั้งสองคนมากๆ นะคะ

674
00:36:48,627 --> 00:36:49,753
เรียบร้อย

675
00:36:50,670 --> 00:36:53,256
ขอบคุณทุกคนนะคะ ขอบคุณค่ะ เจน

676
00:36:53,340 --> 00:36:54,716
- ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณ เชลซี

677
00:36:54,799 --> 00:36:55,717
ขอบคุณค่ะ

678
00:36:55,800 --> 00:36:58,803
ฉันมีกาแฟของฉัน ชนแก้วค่ะ กาแฟนะ

679
00:36:58,887 --> 00:37:00,889
คุณดูตลกจัง ชนแก้ว

680
00:37:02,432 --> 00:37:04,351
ฉันแก่พอที่จะดื่มวิสกี้ได้แล้ว

681
00:37:07,395 --> 00:37:09,814
หนึ่งในการพัฒนาที่ยอดเยี่ยมจริงๆ

682
00:37:09,898 --> 00:37:12,067
ในช่วงสิบถึง 20 ปีที่ผ่านมา

683
00:37:12,150 --> 00:37:15,528
คือมีผู้หญิงจำนวนมากขึ้น
ได้เข้ามาอยู่ในตำแหน่งของผู้นำ

684
00:37:15,612 --> 00:37:18,531
พยายามต่อสู้กับภาวะโลกร้อน
พยายามแก้ไขเรื่องสิ่งแวดล้อม

685
00:37:18,615 --> 00:37:20,450
พยายามนำพาเรากลับไปสู่ธรรมชาติ

686
00:37:20,533 --> 00:37:25,288
และอย่างที่เจน กูดออลล์ว่าไว้
ความหวัง… มันคือคุณลักษณะของผู้รอด

687
00:37:25,372 --> 00:37:29,000
มันคือกลยุทธ์ในการทำสิ่งต่างๆ ให้สำเร็จ

688
00:37:30,126 --> 00:37:32,629
เราทุกคนต่างก็มีจิตวิญญาณที่ไม่ย่อท้อ

689
00:37:34,130 --> 00:37:35,715
แต่คนเรามักไม่รู้ตัว

690
00:37:35,799 --> 00:37:38,760
พวกเขาไม่ปล่อยให้มันเติบโต
ไม่ปล่อยให้มันเป็นอิสระ

691
00:37:38,843 --> 00:37:42,138
พวกเขาหวาดกลัว ไม่ก็ประหม่า
หรือถูกทำให้หมดกำลังใจ

692
00:37:42,222 --> 00:37:45,267
ฉะนั้นเราต้องปลดปล่อยจิตวิญญาณ
ที่ไม่ย่อท้อของเราให้เป็นอิสระ

693
00:37:45,350 --> 00:37:49,229
เพื่อทำให้โลกนี้ดีขึ้นสำหรับทุกชีวิต

694
00:38:45,577 --> 00:38:47,579
คำบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี