1 00:00:24,441 --> 00:00:27,569 (วันศุกร์ 14 เมษายน) 2 00:01:04,438 --> 00:01:05,440 เบลีย์ 3 00:01:06,191 --> 00:01:08,151 เบลีย์ เราต้องไปจากที่นี่แล้ว 4 00:01:09,611 --> 00:01:11,989 เราต้องไปแล้ว เบลีย์ 5 00:01:15,075 --> 00:01:16,285 เวรละ 6 00:01:19,329 --> 00:01:20,455 เบลีย์ 7 00:01:33,969 --> 00:01:34,970 โอเค 8 00:01:37,306 --> 00:01:38,765 ขอโทษค่ะ 9 00:01:40,934 --> 00:01:42,060 รอแป๊บนึง... 10 00:01:43,937 --> 00:01:44,938 แม่ง 11 00:02:01,288 --> 00:02:05,209 เฮ้ คุณเห็นวัยรุ่นผู้หญิงคนนึงไหม อายุ 16 ผมสีทอง ทําไฮไลต์สีชมพู 12 00:02:05,209 --> 00:02:07,878 ผมเพิ่งมาถึงที่นี่ ผมไม่เห็นเธอ 13 00:02:14,927 --> 00:02:16,345 รถแท็กซี่ไหมครับ 14 00:02:23,810 --> 00:02:24,978 บ้าฉิบ 15 00:02:27,397 --> 00:02:28,398 เบลีย์ 16 00:02:41,537 --> 00:02:45,415 {\an8}(สี่วันก่อน) 17 00:03:01,723 --> 00:03:03,684 บอกทีว่าในถุงนั้นมีไก่ซอสส้มอยู่ด้วย 18 00:03:03,684 --> 00:03:04,935 นี่ผมเพิ่งมาใหม่รึไงกัน 19 00:03:06,019 --> 00:03:07,354 - ก็ใหม่นิดหน่อย - โอเค 20 00:03:10,983 --> 00:03:12,067 ทํางานวันนี้ดีไหม 21 00:03:12,609 --> 00:03:13,819 ดีกว่าเดิมอีกที่มันจบซะที 22 00:03:15,946 --> 00:03:18,240 ผมอยู่ต่อได้ไหม หรือว่าคุณยังง่วนกับงานอยู่ 23 00:03:18,240 --> 00:03:20,826 ฉันยังง่วนกับมันอยู่ แย่หน่อยนะ 24 00:03:21,827 --> 00:03:22,828 ดูดีจัง 25 00:03:22,828 --> 00:03:24,663 มันใกล้เสร็จแล้ว 26 00:03:24,663 --> 00:03:25,747 อือ 27 00:03:29,835 --> 00:03:31,336 คิดเรื่องพรุ่งนี้อยู่เหรอ 28 00:03:34,047 --> 00:03:35,883 มันก็แค่บทความ 29 00:03:38,260 --> 00:03:42,306 มันเป็นบทความที่ยาว เป็นข่าวเด่นด้วย 30 00:03:42,306 --> 00:03:45,309 - พอเลย - พาดหัวข่าวหน้าหนึ่งเชียว 31 00:03:45,309 --> 00:03:47,060 ทิ้งไก่ไว้แล้วไปได้เลย 32 00:03:48,020 --> 00:03:52,649 โอเค แต่ผมอาจจะฝากข้อความเสียงข้ามออฟฟิศ 33 00:03:52,649 --> 00:03:54,860 บอกให้ทุกคนไปซื้อกันคนละฉบับ 34 00:03:55,444 --> 00:03:56,778 ไม่ได้ช่วยเลย 35 00:04:11,752 --> 00:04:13,170 ผมจะอยู่รอนะ 36 00:04:13,170 --> 00:04:16,048 เดี๋ยวๆ คุณไม่ต้องไปตอนนี้ก็ได้ 37 00:04:34,858 --> 00:04:37,236 ผมว่าสุดสัปดาห์นี้เราควรฉลองกัน 38 00:04:38,028 --> 00:04:40,572 ที่ฉันคิดว่าเราควรทําคือเลิกพูดถึงบทความนั้น 39 00:04:41,823 --> 00:04:44,159 ผมพูดถึงวันครบรอบของเรา 40 00:04:44,159 --> 00:04:46,328 - อะไรกัน - สิบสี่เดือนไง 41 00:04:47,454 --> 00:04:50,249 ฉันว่า 14 เดือนมันไม่ถือเป็นวันครบรอบนะ 42 00:04:50,249 --> 00:04:51,834 สําหรับผมน่ะใช่ 43 00:04:54,586 --> 00:04:58,632 คุณจําที่ผมทําใบสั่งจอดรถหาย ตอนเราไปเดตครั้งที่สองได้ไหม 44 00:04:58,632 --> 00:05:00,092 นั่นมันฉันต่างหาก 45 00:05:00,092 --> 00:05:01,593 ใช่ แต่มันคือความผิดของผม 46 00:05:02,427 --> 00:05:04,012 ที่ฉันทําใบสั่งจอดรถหายน่ะเหรอ 47 00:05:04,012 --> 00:05:05,597 ผมทําให้คุณใจลอยน่ะสิ 48 00:05:05,597 --> 00:05:09,268 ว้าว จริงด้วย 49 00:05:11,854 --> 00:05:15,566 ผมดีใจมากที่มันเกิดขึ้นแบบนี้จริงๆ 50 00:05:17,359 --> 00:05:21,405 ผมได้นั่งกินมื้อเย็นกับคุณ ได้อยู่กับคุณ 51 00:05:22,197 --> 00:05:23,574 ผมแค่... 52 00:05:25,409 --> 00:05:30,706 ผมนึกว่าส่วนนึงของชีวิตผมได้จบไปแล้ว และผมคงไม่มีวันมีอะไรแบบนั้นได้ 53 00:05:31,748 --> 00:05:34,001 คืนนี้ซีเรียสจัง คุณไมเคิลส์ 54 00:05:35,627 --> 00:05:38,672 ก็มันครบรอบ 14 เดือนของเรานี่นา 55 00:05:42,092 --> 00:05:43,093 คุณคิดว่าไง 56 00:05:44,178 --> 00:05:46,430 วันเสาร์ขับรถไปฉลองกันที่โซโนมาดีไหม 57 00:05:49,725 --> 00:05:51,685 คุณว่าเบลีย์จะอยากไปด้วยไหม 58 00:05:54,021 --> 00:05:55,022 แน่อยู่แล้ว 59 00:05:57,649 --> 00:05:58,650 โกหก 60 00:06:02,654 --> 00:06:05,407 - ผมจะไปถามแกเอง - คุณนี่โกหกเก่งไม่เบา 61 00:06:19,463 --> 00:06:20,464 โกหก 62 00:06:40,025 --> 00:06:41,026 (เอเว็ตต์ - มือถือ) 63 00:06:44,530 --> 00:06:45,531 อรุณสวัสดิ์ 64 00:06:46,198 --> 00:06:49,243 คุณว่าน้ําสลัดรสปลาแองโชวีกระเทียม ต้องมีปลาแองโชวีไหม 65 00:06:49,826 --> 00:06:51,537 อาจจะ ทําไมเหรอ 66 00:06:52,079 --> 00:06:57,209 ฉันคิดอยู่ว่าจะทํามื้อเย็นแบบที่เราเคยกิน ที่ร้านโพจิโอ พาสต้าที่เบลีย์ชอบน่ะ 67 00:07:00,170 --> 00:07:01,755 - ไม่ต้องแปลกใจขนาดนั้นก็ได้ - เปล่าๆ 68 00:07:01,755 --> 00:07:04,299 - ฉันทําอาหารได้ ฉันทําอาหารเป็นนะ - ผมรู้ มัน... 69 00:07:04,299 --> 00:07:06,593 มันฟังดูพยายามมาก... 70 00:07:06,593 --> 00:07:10,430 ในเมื่อเราสั่งจากร้านโพจิโอมากินก็ได้ 71 00:07:10,430 --> 00:07:11,640 คุณนี่น่าตีจริงๆ 72 00:07:16,395 --> 00:07:17,813 เอเว็ตต์โทรมาอีกแล้วเหรอ 73 00:07:20,107 --> 00:07:22,234 เซ้าซี้ใช้ได้เลย แม้แต่กับเขาก็ตาม 74 00:07:22,234 --> 00:07:24,236 อือ เรื่องเดิมๆ แหละ 75 00:07:27,906 --> 00:07:29,825 - อรุณสวัสดิ์ เบลีย์ - เราไปได้ยังคะ 76 00:07:29,825 --> 00:07:32,202 พ่อว่าพ่อควรแต่งตัวก่อน 77 00:07:32,828 --> 00:07:34,037 พ่อ หนูจะไปสายเอานะ 78 00:07:34,037 --> 00:07:36,790 เบลส์ เราอยู่ห่างจากโรงเรียนแค่ห้านาที 79 00:07:36,790 --> 00:07:39,793 พ่อรู้ว่าคาบแรกเริ่มอีก 20 นาทีโน่น 80 00:07:40,794 --> 00:07:42,588 เริ่มจากพูด "อรุณสวัสดิ์" ก่อนดีไหม 81 00:07:46,300 --> 00:07:47,634 หนูจะไปรอหน้าบ้าน 82 00:07:52,764 --> 00:07:54,308 ฉันน่าจะเริ่มออกไปวิ่งตอนเช้าบ้างละ 83 00:07:54,308 --> 00:07:58,812 - แค่... แค่รอก่อนน่า - ค่ะ ได้ 84 00:08:03,984 --> 00:08:05,652 - คุณไปเถอะ - ก็ได้ รู้แล้ว 85 00:08:12,367 --> 00:08:13,827 ถ้าลูกยังทําตัวแบบนี้ต่อไป 86 00:08:13,827 --> 00:08:16,330 รอบหน้าที่เราไปตกปลา พ่อจะให้ลูกเป็นคนแบกหนอน 87 00:08:17,206 --> 00:08:21,001 แหวะ เราไม่ได้ไปตกปลามาสามปีได้แล้วมั้ง 88 00:08:21,668 --> 00:08:22,669 โอเค 89 00:08:23,378 --> 00:08:26,465 พ่อจะพาลูกไปอีก และพอถึงวันนั้น 90 00:08:27,424 --> 00:08:29,426 ลูกจะไม่อยากเป็นคนแบกหนอนแน่ๆ 91 00:08:30,928 --> 00:08:33,263 คงถึงเวลาให้ลูกพยายามขึ้นอีกนิดแล้ว 92 00:08:34,472 --> 00:08:37,558 พ่อบอกหนูเสมอว่า "ถ้าไม่มีอะไรดีๆ จะพูดละก็"... 93 00:08:37,558 --> 00:08:41,230 เบลส์ เธอพยายามมากจริงๆ นะ 94 00:08:41,938 --> 00:08:43,315 พ่อแค่บอกไว้ 95 00:08:44,691 --> 00:08:45,526 เข้าใจแล้วค่ะ 96 00:08:47,277 --> 00:08:48,362 หนูขอขับได้ไหม 97 00:08:51,865 --> 00:08:53,534 ไว้พรุ่งนี้นะ 98 00:08:53,534 --> 00:08:55,577 แล้วจะให้หนูไปทําใบขับขี่ทําไม 99 00:08:55,577 --> 00:08:57,204 ถ้าพ่อไม่ให้หนูหัดขับบ้างเลย 100 00:08:57,204 --> 00:09:00,415 พ่ออยากให้ลูกหัดขับ ตอนที่รถไม่ได้ติดเครื่องอยู่ 101 00:09:02,501 --> 00:09:03,961 จากหนึ่งถึงสิบ 102 00:09:03,961 --> 00:09:06,380 ลูกจะรู้สึกแย่ระดับไหนถ้าพ่อนั่งหลังรถ 103 00:09:06,380 --> 00:09:08,298 - พ่อนี่ - อะไรล่ะ ต้องปลอดภัยไว้ก่อน 104 00:09:17,307 --> 00:09:18,517 ฮัลโหล 105 00:09:18,517 --> 00:09:20,143 ขอสายโอเวน ไมเคิลส์ 106 00:09:20,143 --> 00:09:21,937 โอเวนเพิ่งออกไป ฝากข้อความ... 107 00:10:33,967 --> 00:10:35,719 เฮ้ เดวอห์น แค่เก้าอี้ตัวเดียว 108 00:10:46,271 --> 00:10:49,024 - เฮ้ - เฮ้ ฉันเพิ่งเห็นว่าเธอโทรมา 109 00:10:49,024 --> 00:10:51,401 ฉันอยู่ในเมือง อยากไปกินมื้อเที่ยงเร็วๆ หน่อยไหม 110 00:10:51,401 --> 00:10:53,612 อยากเสมอแหละ แต่วันนี้ฉันมีเดตมื้อเที่ยง 111 00:10:53,612 --> 00:10:55,155 แม็กซ์หึงตายเลย 112 00:10:55,155 --> 00:10:57,699 เพราะนักข่าวท้องถิ่นไม่ได้ร่วมงาน นักเบสบอลตําแหน่งชอร์ตสต็อป 113 00:10:57,699 --> 00:10:59,326 ที่ชนะรางวัลถุงมือทองคําต่างหาก 114 00:10:59,326 --> 00:11:00,911 ไปดื่มกาแฟบ่ายนี้ดีไหม 115 00:11:00,911 --> 00:11:02,704 ไม่ได้ ฉันมีนัดลูกค้าที่ทีบูรอน 116 00:11:02,704 --> 00:11:05,332 ฉันแค่แวะมาที่อาคารเรือเฟอร์รี เพื่อซื้อขนมปังสําหรับมื้อเย็น 117 00:11:05,332 --> 00:11:06,875 เซาซาลิโตไม่มีขนมปังขายเหรอ 118 00:11:06,875 --> 00:11:08,043 ขนมปังร้านแอคมีน่ะ 119 00:11:08,043 --> 00:11:09,586 ร้านโพจิโอเสิร์ฟขนมปังนี้ 120 00:11:09,586 --> 00:11:11,421 เราพาเบลีย์ไปที่นั่นเมื่อคืนก่อนและ... 121 00:11:11,421 --> 00:11:13,507 และตอนนี้เราขับรถตั้ง 45 นาที 122 00:11:13,507 --> 00:11:14,800 เพื่อซื้อขนมปังให้เบลีย์เนี่ยนะ 123 00:11:14,800 --> 00:11:17,302 {\an8}เปล่า ฉันแวะเอาของมาให้แอชอยู่แล้ว 124 00:11:17,302 --> 00:11:18,220 {\an8}(แฮนนาห์ ฮอลล์) 125 00:11:19,680 --> 00:11:21,849 {\an8}ขอดักคอก่อนเลยนะ ขนมปังนี้อร่อยมาก 126 00:11:21,849 --> 00:11:23,851 {\an8}รู้ไหม จิตแพทย์ดีๆ จะต้องบอกว่า 127 00:11:23,851 --> 00:11:26,645 การพยายามอย่างหนักขนาดนี้เพื่อเบลีย์ แปลว่ามันไม่เกี่ยวกับเบลีย์ 128 00:11:26,645 --> 00:11:30,023 แหงละ ตอนนี้เธอเป็นจิตแพทย์แล้วรึไง 129 00:11:30,691 --> 00:11:32,359 ฉันเป็นจิตแพทย์ที่โคตรเก่งได้เลยนะ 130 00:11:32,943 --> 00:11:34,069 ฉันเพิ่งวางสายจากจูลส์ 131 00:11:34,945 --> 00:11:36,238 - เฮ้ ที่รัก - ไง แอช 132 00:11:36,238 --> 00:11:38,282 - เฮ้ แฮนนาห์ แป๊บนึงนะ - ได้ค่ะ 133 00:11:40,742 --> 00:11:41,869 สวยมากเลย 134 00:11:41,869 --> 00:11:44,496 มันอยู่ไม่พ้นสุดสัปดาห์นี้แน่ๆ เพราะคุณดังแล้ว 135 00:11:46,456 --> 00:11:47,624 {\an8}(แฮนนาห์ ฮอลล์ทําถ้วยให้เราทึ่ง) 136 00:11:47,624 --> 00:11:49,918 ว้าว รูปใหญ่จัง 137 00:11:50,794 --> 00:11:51,962 เวรละ 138 00:11:51,962 --> 00:11:53,046 มีอะไรเหรอ 139 00:11:54,464 --> 00:11:55,465 จูลส์ 140 00:11:56,842 --> 00:11:59,720 ฉันต้องโทรกลับหาแม็กซ์ เธอสติแตกเรื่องอะไรอยู่ไม่รู้ 141 00:12:00,220 --> 00:12:02,723 ฉันเป็นใครถึงจะมาขวางทางรักแท้ล่ะเนอะ 142 00:12:02,723 --> 00:12:03,932 ไม่ใช่วันนี้น่ะสิ 143 00:12:03,932 --> 00:12:06,476 - รักเธอนะ บาย - รักเหมือนกัน บาย 144 00:12:07,144 --> 00:12:08,979 นี่คือคุณตาที่แสนโด่งดังใช่ไหม 145 00:12:10,272 --> 00:12:13,192 ฉันว่าเขาคงดีใจมากที่ได้เห็นตัวเองในนิตยสาร 146 00:12:13,901 --> 00:12:14,902 ถึงเขาจะเป็นแบบนั้นก็เถอะ 147 00:12:14,902 --> 00:12:17,446 คุณแน่ใจนะว่าไม่มีชิ้นงานอะไรของเขา ที่ฉันจะเอามาโชว์ได้ 148 00:12:17,446 --> 00:12:19,698 ไม่ค่ะ ยังไม่ขาย 149 00:12:19,698 --> 00:12:21,867 {\an8}("ผลงานเลอค่าของแฮนนาห์ ฮอลล์ เปลี่ยนบ้านให้เป็นวิมาน") 150 00:12:23,118 --> 00:12:25,621 เฮ้ นี่โอเวน กรุณาฝากข้อความไว้ 151 00:12:26,163 --> 00:12:28,415 เฮ้ นี่ฉันเอง จะกลับบ้านแล้วบอกด้วย 152 00:12:28,415 --> 00:12:32,836 ขอเตือนอีกที ถ้าคุณกลับไปถึงก่อนฉัน ไก่ซอสส้มที่เหลือเป็นของฉันนะ 153 00:12:33,837 --> 00:12:34,838 รักคุณนะ 154 00:12:47,893 --> 00:12:49,186 (จูลส์ - มือถือ) 155 00:12:55,984 --> 00:12:57,027 {\an8}(จูลส์ โทรหาฉันด่วน) 156 00:12:57,027 --> 00:12:58,111 {\an8}(จูลส์ สายที่ไม่ได้รับ) 157 00:13:19,675 --> 00:13:20,926 เบลีย์ ไปเปิดประตูให้หน่อย 158 00:13:22,970 --> 00:13:23,971 เบลีย์ 159 00:13:36,024 --> 00:13:37,025 หวัดดีจ้ะ 160 00:13:37,693 --> 00:13:42,823 - คุณนายไมเคิลส์ใช่ไหมคะ - จ้ะ แต่ไม่มีใครเรียกฉันแบบนั้นหรอก 161 00:13:44,241 --> 00:13:46,869 - เธอเป็นเพื่อนของเบลีย์เหรอ - เปล่าค่ะ 162 00:13:46,869 --> 00:13:49,204 คุณไมเคิลส์ฝากหนูเอาไอ้นี่มาให้คุณ 163 00:13:50,497 --> 00:13:52,708 เธอเจอคุณไมเคิลส์ที่ไหน 164 00:13:52,708 --> 00:13:55,294 - เขาวิ่งผ่านหนูไปตรงโถงทางเดิน - โถงทางเดินเหรอ 165 00:13:55,294 --> 00:13:56,211 (แฮนนาห์) 166 00:13:56,211 --> 00:13:58,714 ที่โรงเรียนค่ะ เขาให้หนู 20 ดอลลาร์เพื่อเอาไอ้นี่มาส่ง 167 00:13:59,965 --> 00:14:01,508 หนูจําเป็นต้อง... 168 00:14:02,551 --> 00:14:03,927 จ้ะ แน่นอน 169 00:14:08,515 --> 00:14:11,935 (ฝากปกป้องแกด้วย) 170 00:14:29,620 --> 00:14:30,996 กลิ่นอะไรเนี่ย 171 00:14:32,039 --> 00:14:33,040 มื้อเย็นไง 172 00:14:33,832 --> 00:14:35,250 หวังว่าคงไม่ใช่ 173 00:14:43,133 --> 00:14:46,887 คุณรู้ไหมว่าพ่อหนูอยู่ไหน เขาบอกว่าเขาจะกลับมาบ้านแล้วนี่ 174 00:14:46,887 --> 00:14:48,347 จ้ะ ฉันจะโทรหาเขาอยู่พอดี 175 00:14:50,516 --> 00:14:52,851 เฮ้ นี่โอเวน กรุณาฝากข้อความไว้ 176 00:14:53,519 --> 00:14:57,481 เฮ้ ฉันเองนะ คุณคงอยู่ระหว่างทางกลับบ้าน แต่โทรหาฉันหน่อย 177 00:14:58,732 --> 00:15:00,984 (ช่วยโทรหาฉันด่วนเลย) 178 00:15:00,984 --> 00:15:02,653 หนูจะกินคลิฟบาร์ 179 00:15:03,862 --> 00:15:05,280 ยังไงหนูก็ต้องออกไปซ้อมอยู่ดี 180 00:15:05,989 --> 00:15:08,784 ไม่ได้ เดี๋ยวฉันไปส่ง 181 00:15:10,160 --> 00:15:12,579 ซุสเพิ่งส่งข้อความมา เขาอยู่ที่ท่าเรือนี่เอง 182 00:15:12,579 --> 00:15:14,581 ฝากบอกพ่อว่าหนูจะติดรถเพื่อนกลับบ้าน 183 00:15:16,124 --> 00:15:18,502 - เฮ้ เบลีย์... - ขอบคุณสําหรับมื้อเย็นค่ะ 184 00:15:31,974 --> 00:15:33,976 เฮ้ คุณโทรมาหาจูลส์ ฝากข้อความไว้นะคะ 185 00:15:51,869 --> 00:15:53,245 ฮัลโหล เดอะช็อปครับ 186 00:15:53,245 --> 00:15:55,497 เฮ้ เกร็ก นี่แฮนนาห์นะ โอเวนอยู่ที่นั่นรึเปล่า 187 00:15:55,497 --> 00:15:59,001 เฮ้ แฮนนาห์ ครับ ผมไม่คิดว่าเขา... 188 00:15:59,960 --> 00:16:02,171 ตอนนี้ไม่มีพนักงานอาวุโสคนไหนว่างเลย 189 00:16:02,671 --> 00:16:03,714 - ว่าไงนะ - ครับ... 190 00:16:03,714 --> 00:16:05,424 คุณคะ คุยโทรศัพท์ไม่ได้นะคะ 191 00:16:05,424 --> 00:16:07,426 นี่ ผมขอโทษจริงๆ แฮนนาห์ ผมต้องวางแล้ว 192 00:16:10,262 --> 00:16:12,389 {\an8}(เคลียร์สเลต ทําให้ชีวิตส่วนตัวของคุณเป็นส่วนตัวอีกครั้ง) 193 00:16:12,389 --> 00:16:13,473 {\an8}(จากเดอะช็อปเท่านั้น) 194 00:16:35,871 --> 00:16:36,872 อะไรเนี่ย... 195 00:16:50,469 --> 00:16:51,470 (เอฟบีไอ) 196 00:16:55,641 --> 00:16:57,643 เฮ้ ขอโทษค่ะ อาคารนี้ปิด 197 00:16:57,643 --> 00:17:00,020 สามีฉันทํางานที่นี่ ฉันพยายามติดต่อเขาอยู่ 198 00:17:00,020 --> 00:17:01,104 เขาชื่ออะไรคะ 199 00:17:02,856 --> 00:17:04,066 คุณคะ 200 00:17:04,858 --> 00:17:06,068 เขาชื่ออะไร 201 00:17:08,529 --> 00:17:09,695 สามีคุณคือใครคะ 202 00:17:11,198 --> 00:17:13,575 คุณคะ เฮ้ๆ ขอโทษค่ะ สามีคุณคือใคร 203 00:17:15,410 --> 00:17:16,411 คุณคะ 204 00:17:26,296 --> 00:17:28,298 (เดอะช็อป ที่จอดรถผู้มาเยือน) 205 00:17:44,022 --> 00:17:45,524 {\an8}(โอเวน ไมเคิลส์) 206 00:17:48,193 --> 00:17:50,237 ไปได้แล้ว คุณทอมป์สัน เร็วเข้า 207 00:17:51,697 --> 00:17:52,698 เอเว็ตต์ 208 00:17:53,198 --> 00:17:54,408 เวรละ 209 00:17:57,077 --> 00:17:58,078 ระวังหัว 210 00:19:08,106 --> 00:19:09,399 เก่งมาก เบลีย์ 211 00:19:09,399 --> 00:19:11,527 คืนนี้เสร็จงานแล้ว พักเสียงได้ 212 00:19:12,778 --> 00:19:14,530 โอเค เอากล่องพวกนี้ออกไปที 213 00:19:14,530 --> 00:19:19,034 และเราจะได้ซ้อม เพลง "Everybody Says Don't" กันไวๆ 214 00:19:19,034 --> 00:19:20,118 โอเคไหม 215 00:19:27,918 --> 00:19:29,127 เก่งมาก 216 00:19:29,920 --> 00:19:31,588 มาทําอะไรที่นี่ 217 00:19:36,343 --> 00:19:39,972 ซ้อมเสร็จเร็วน่ะ เลยว่าจะแวะมาทักทาย 218 00:19:39,972 --> 00:19:41,098 หวัดดี 219 00:19:41,098 --> 00:19:43,225 เธอซ้อมเสร็จรึยัง ให้ไปส่งที่บ้านไหม 220 00:19:44,560 --> 00:19:47,145 ฉันมีรถกลับแล้ว แย่จัง มาเลฟิเซนต์มารออยู่แล้ว 221 00:19:47,145 --> 00:19:48,230 (แฮนนาห์ อยู่นี่นะ พร้อมแล้วก็มา) 222 00:19:48,230 --> 00:19:51,900 ฉันไม่รู้ด้วยซ้ําว่าเขามาที่นี่ทําไม ฉันบอกเขาแล้วว่าฉันกลับเองได้ 223 00:19:53,235 --> 00:19:54,695 (เบลีย์ ต้องไปเอาของที่ล็อกเกอร์) 224 00:19:54,695 --> 00:19:55,779 (เจอกันที่รถนะคะ) 225 00:20:04,913 --> 00:20:07,207 เฮ้ นี่โอเวน กรุณาฝากข้อความไว้ 226 00:20:10,544 --> 00:20:12,254 (วันอังคาร 11 เมษายน เอสเอฟ ครอนิเคิล - ข่าวด่วน) 227 00:20:12,254 --> 00:20:14,631 (เอฟบีไอบุกบริษัทซอฟต์แวร์สตาร์ตอัป ซีอีโอเอเว็ตต์ ทอมป์สันถูกจับ) 228 00:20:14,631 --> 00:20:16,383 (เจ้าหน้าที่เอฟบีไอบุกสํานักงาน) 229 00:20:16,383 --> 00:20:18,594 (ของบริษัทซอฟต์แวร์สตาร์ตอัปเดอะช็อป บ่ายวันนี้) 230 00:20:27,186 --> 00:20:29,396 (รีบมาเร็ว) 231 00:20:29,396 --> 00:20:32,524 ฉันแค่จะบอกว่าพ่อฉันคงไม่ยินดีเท่าไร 232 00:20:32,524 --> 00:20:34,902 ที่ฉันอยู่กับนายตามลําพังในที่ลับตาคน 233 00:20:34,902 --> 00:20:37,529 กระโจมพร้อมเตียงไซซ์คิงต่างหาก 234 00:20:37,529 --> 00:20:41,450 อือ ฉันว่าการพูดถึงเตียง มันไม่ได้ช่วยอะไรเราเลย 235 00:20:43,660 --> 00:20:46,371 บอกว่าไปค้างบ้านซุสสิ 236 00:20:46,371 --> 00:20:50,918 เขาจะโกหกเพื่อเธอเอง ความลับของเราสองคนนะ 237 00:20:52,211 --> 00:20:53,962 ฉันกับพ่อไม่มีความลับต่อกัน 238 00:20:55,422 --> 00:20:56,924 งั้นเธอน่าจะหัดมีบ้าง 239 00:21:05,474 --> 00:21:07,976 ฉันรีบไปก่อนที่แฮนนาห์จะหัวเสียดีกว่า 240 00:21:07,976 --> 00:21:11,813 โอเค แต่เธอคุยกับพ่อด้วยนะ 241 00:21:12,689 --> 00:21:15,943 บอกเขาว่าฉันจะเป็นสุภาพบุรุษ 242 00:21:17,945 --> 00:21:19,571 ฉันไม่บอกเขาแบบนั้นแน่ๆ 243 00:21:25,702 --> 00:21:26,912 ส่งข้อความมาด้วยนะ 244 00:21:33,794 --> 00:21:35,003 อะไร... 245 00:21:38,549 --> 00:21:41,218 {\an8}(เบลีย์) 246 00:21:52,104 --> 00:21:54,565 (เอฟบีไอบุกบริษัทซอฟต์แวร์สตาร์ตอัป ซีอีโอเอเว็ตต์ ทอมป์สันถูกจับ) 247 00:22:20,883 --> 00:22:22,050 หวัดดี 248 00:22:25,179 --> 00:22:26,513 เบลีย์ 249 00:22:33,437 --> 00:22:34,646 จากพ่อของเธอใช่ไหม 250 00:22:44,907 --> 00:22:46,158 (ขอโทษที่อธิบายเหตุผลไม่ได้) 251 00:22:46,158 --> 00:22:48,035 {\an8}(ลูกก็รู้ว่าอะไรสําคัญเกี่ยวกับพ่อและตัวลูกเอง) 252 00:22:48,035 --> 00:22:48,952 {\an8}(ลูกคือทั้งชีวิตของพ่อ) 253 00:22:51,038 --> 00:22:52,080 เขาอยู่ไหน 254 00:22:54,124 --> 00:22:55,292 พ่อหนูอยู่ไหน 255 00:22:57,628 --> 00:22:58,795 ฉันไม่รู้ 256 00:22:59,713 --> 00:23:01,423 เกิดเรื่องบางอย่างขึ้นที่เดอะช็อป 257 00:23:02,633 --> 00:23:03,967 เอเว็ตต์ถูกจับ 258 00:23:06,929 --> 00:23:08,597 ฉันยังติดต่อเขาไม่ได้เลย 259 00:23:12,809 --> 00:23:14,811 เฮ้ นี่โอเวน กรุณาฝาก... 260 00:23:20,484 --> 00:23:21,568 นั่นอะไร 261 00:23:44,299 --> 00:23:45,342 แฮนนาห์ 262 00:24:18,000 --> 00:24:19,126 คุณโอเคไหม 263 00:24:20,085 --> 00:24:21,295 ฉันไม่เป็นไร 264 00:25:15,182 --> 00:25:16,892 ใช่ข่าวจากครอนิเคิลไหม 265 00:25:16,892 --> 00:25:18,018 อะไร ไม่ใช่ค่ะ 266 00:25:19,603 --> 00:25:22,356 - มีข่าวจากครอนิเคิลด้วยเหรอ - ใช่ 267 00:25:22,356 --> 00:25:23,857 - มัน... - ไม่ได้พูดถึงพ่อของเธอ 268 00:25:23,857 --> 00:25:25,275 พูดถึงแต่เอเว็ตต์ 269 00:25:29,279 --> 00:25:31,365 เดลีบีสต์ทวีตว่าพวกเขาตามรอยบริษัทเอนรอน 270 00:25:31,365 --> 00:25:34,243 ลินน์ วิลเลียมส์ แชร์ทวีตของพวกเขาลงสตอรี่ไม่หยุดเลย 271 00:25:35,285 --> 00:25:37,788 บอกว่าเดอะช็อปฉ้อโกงเงินหลักพันล้านดอลลาร์ 272 00:25:37,788 --> 00:25:39,581 และทุกคนที่ทํางานที่นั่นก็มีเอี่ยวด้วย 273 00:25:39,581 --> 00:25:41,458 - มันไม่จริง - เขาแท็กหนูอยู่ได้ 274 00:25:41,458 --> 00:25:44,086 ไม่ใช่เรื่องจริง ลินน์ วิลเลียมส์ไม่ควรแท็กเธอ 275 00:25:44,086 --> 00:25:45,504 แล้วเขาอยู่ไหนล่ะ แฮนนาห์ 276 00:25:48,507 --> 00:25:49,716 เขาทิ้งเงินไว้ให้หนูทําไม 277 00:25:53,470 --> 00:25:55,430 เข้าบ้านก่อนเถอะ โอเคนะ 278 00:25:55,973 --> 00:25:59,852 ฉันจะไปโทรศัพท์ ต้องมีคนรู้บ้างแหละว่าพ่อเธออยู่ไหน 279 00:26:00,394 --> 00:26:03,772 เริ่มจากตรงนี้ มาหาคําตอบกันว่าเขาอยู่ไหน 280 00:26:07,609 --> 00:26:11,697 เบลีย์ เขาต้องมีคําอธิบายแน่ เธอก็รู้ 281 00:26:16,618 --> 00:26:21,707 โอเค แต่หนูจะส่งข้อความให้บ็อบบี้มาหา เว้นแต่ว่าคุณอยากให้ฉันไปหาเขาแทน 282 00:26:22,332 --> 00:26:24,293 ไม่จ้ะ ให้เขามาที่นี่ได้ 283 00:26:26,128 --> 00:26:28,297 เราน่าจะเก็บเรื่องเงินไว้เป็นความลับก่อนดีกว่า 284 00:26:28,297 --> 00:26:29,965 เพิ่งรู้เหรอคะ 285 00:26:41,977 --> 00:26:43,020 เฮ้ 286 00:26:51,778 --> 00:26:52,821 เฮ้ 287 00:26:58,202 --> 00:27:01,038 เราต้องเข้าไปข้างใน โอเคนะ เชื่อฉันสิ 288 00:27:20,557 --> 00:27:22,017 แกเป็นไงบ้าง 289 00:27:23,101 --> 00:27:24,520 โอเค รู้แล้ว 290 00:27:25,395 --> 00:27:26,855 เราคุยกันตรงไหนดี 291 00:27:26,855 --> 00:27:29,149 ชานหลังบ้าน ฉันจะไปเอาเสื้อสเวตเตอร์ก่อน 292 00:27:29,149 --> 00:27:30,234 โอเค 293 00:28:15,904 --> 00:28:17,114 เขาไม่ได้เก็บกระเป๋า 294 00:28:18,407 --> 00:28:19,658 - โอเค - ฉันแค่บอกเฉยๆ 295 00:28:19,658 --> 00:28:22,244 ทั้งกระเป๋าและเสื้อผ้าเขาทั้งหมด มันยังอยู่ครบ 296 00:28:26,957 --> 00:28:28,166 เธอรู้อะไรบางอย่างสินะ 297 00:28:32,212 --> 00:28:33,338 แกไม่ได้ยินเธอหรอก 298 00:28:33,338 --> 00:28:34,923 เธอแน่ใจนะ 299 00:28:42,055 --> 00:28:43,056 ตอนนี้แน่ใจแล้ว 300 00:28:52,149 --> 00:28:55,319 แม็กซ์ได้เบาะแสมาเมื่อเช้า จากเพื่อนเขาที่อยู่ในเอสอีซี 301 00:28:56,653 --> 00:28:58,197 เพราะงี้เขาถึงพยายามติดต่อฉัน 302 00:28:58,197 --> 00:29:01,366 ตามที่เพื่อนคนนั้นบอก ซอฟต์แวร์ใหม่ของเดอะช็อปใช้การไม่ได้จริง 303 00:29:02,034 --> 00:29:04,328 ว่าไงนะ ฉันนึกว่ามันขายได้ถล่มทลายซะอีก 304 00:29:05,120 --> 00:29:06,747 โอเวนบอกเธอเหรอว่าวางขายแล้ว 305 00:29:07,873 --> 00:29:09,124 เปล่า เอเว็ตต์บอก 306 00:29:10,542 --> 00:29:13,462 โอเค เขาพูดว่าไง 307 00:29:13,962 --> 00:29:16,840 เดือนที่แล้วเขากับเบลล์มากินมื้อเย็นที่นี่ ก่อนขายหุ้นไอพีโอ 308 00:29:16,840 --> 00:29:20,677 เอเว็ตต์พูดไม่หยุดว่ายอดขายเหลือเชื่อขนาดไหน 309 00:29:20,677 --> 00:29:25,349 แต่มันไม่มีการขายนี่สิ มีแค่ความสนใจในซอฟต์แวร์เดโม 310 00:29:25,974 --> 00:29:28,560 เห็นได้ชัดว่า ทุกครั้งที่ผู้ซื้อแสดงความสนใจในเดโม 311 00:29:28,560 --> 00:29:30,354 เอเว็ตต์บันทึกมันไว้เป็นรายได้ 312 00:29:30,354 --> 00:29:31,271 ตายจริง 313 00:29:31,271 --> 00:29:33,482 แม็กซ์บอกว่ามันเหมือนสิ่งที่บริษัทเอนรอนทํา 314 00:29:33,482 --> 00:29:36,610 ทําให้การประเมินราคาของบริษัทขยายตัว และเพิ่มราคาหุ้นให้สูงขึ้น 315 00:29:36,610 --> 00:29:37,819 ก่อนที่จะขายหุ้นไอพีโอ 316 00:29:38,862 --> 00:29:39,863 และมีการฉ้อโกง 317 00:29:39,863 --> 00:29:42,157 ผู้ถือหุ้นจะสูญเงินหลายร้อยล้านดอลลาร์ 318 00:29:43,367 --> 00:29:45,369 แม็กซ์ไม่อยากเชื่อว่าโอเวนมีเอี่ยว 319 00:29:45,369 --> 00:29:47,246 และบอกตามตรง ตอนที่เขาบอกฉันเมื่อเช้า 320 00:29:47,246 --> 00:29:49,081 ฉันเองก็ไม่อยากเชื่อ ฉันเลย... 321 00:29:50,123 --> 00:29:51,166 เธอเลยโทรหาโอเวน 322 00:29:52,292 --> 00:29:55,838 ฉันโทรหาเธอ แต่ติดต่อเธอไม่ได้ 323 00:29:57,339 --> 00:29:59,174 เพราะงั้นก็ใช่ ฉันโทรหาโอเวน 324 00:30:02,135 --> 00:30:04,555 ให้ตายสิ แฮน ฉันขอโทษจริงๆ 325 00:30:04,555 --> 00:30:06,265 ฉันไม่เคยคิดเลยสักนิด... 326 00:30:06,265 --> 00:30:07,558 ว่าเขาจะหนี 327 00:30:14,565 --> 00:30:16,483 ไม่อยากเชื่อว่าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น 328 00:30:17,317 --> 00:30:18,402 อือ ฉันเข้าใจ 329 00:30:20,445 --> 00:30:24,283 อือ คนมักทําอะไรบ้าๆ เวลารู้สึกหมดหนทาง 330 00:30:26,660 --> 00:30:29,454 หมดหนทางเหรอ หมายความว่าไง 331 00:30:31,748 --> 00:30:36,044 พ่อเธอเป็นหัวหน้านักถอดรหัสไม่ใช่เหรอ 332 00:30:36,044 --> 00:30:37,921 นายคิดว่าเขาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เหรอ 333 00:30:37,921 --> 00:30:39,131 เปล่า ฉันไม่ได้พูดแบบนั้น 334 00:30:39,131 --> 00:30:42,176 - พ่อฉันไม่ใช่คนแบบนั้น เขาไม่มีวันทํา - ฉันรู้ ฉันแค่... 335 00:30:42,176 --> 00:30:43,760 นี่น่าจะเป็นสาเหตุที่เขาหายตัวไป 336 00:30:43,760 --> 00:30:46,930 เขารู้ว่าพวกงี่เง่าหัวแข็งจะต้องตัดสินเขา เหมือนที่นายทําอยู่ 337 00:30:46,930 --> 00:30:49,933 โว้วๆ ฉันไม่ได้ตัดสินเขา 338 00:30:49,933 --> 00:30:54,438 ฉันแค่จะบอกว่าพ่อเธอ... พ่อเธอเป็นคนที่ฉลาดมาก 339 00:30:55,522 --> 00:30:58,442 มันยากนิดหน่อยที่จะเชื่อว่าเขาไม่รู้ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น 340 00:31:00,569 --> 00:31:04,907 แน่นอนว่าไม่มีทางที่เขาจะไม่ได้คุยเรื่องนี้ กับแฮนนาห์ 341 00:31:17,544 --> 00:31:18,545 เธอโอเคไหม 342 00:31:19,838 --> 00:31:24,009 อือ จ้ะ ฉันแค่พยายามหาคําตอบ ว่าเขาคิดอะไรอยู่ 343 00:31:27,095 --> 00:31:28,722 ฉันรู้ว่ามันดูไม่ดี... 344 00:31:31,767 --> 00:31:34,061 แต่ฉันไม่อยากเชื่อว่าโอเวนจะพัวพันกับเรื่องนี้ 345 00:31:36,230 --> 00:31:39,816 เธอก็รู้จักโอเวนดี เขาเป็นคนตรงไปตรงมาสุดๆ 346 00:31:40,859 --> 00:31:42,444 ฉันรู้สึกว่าเรายังขาดอะไรไป 347 00:31:52,538 --> 00:31:53,580 จูลส์ อะไรเหรอ 348 00:31:57,292 --> 00:32:00,003 แหล่งข่าวปิดไม่อยู่หรอก ถ้าพวกเขารู้อะไรมา 349 00:32:00,879 --> 00:32:03,674 แม่ฉันสอนมาแบบนั้น ตอนฉันเริ่มทํางานที่โกลบ 350 00:32:03,674 --> 00:32:05,717 พวกเขาลืมถามคําถามที่รู้ๆ กันอยู่ 351 00:32:05,717 --> 00:32:08,637 เป็นสิ่งที่พวกเขาจะถาม เวลาพวกเขาถูกเมินเฉยจริงๆ 352 00:32:10,138 --> 00:32:14,393 ถ้าโอเวนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาคงต้องการข้อมูลเพิ่มเติมแน่ๆ 353 00:32:14,393 --> 00:32:17,563 ทําไมเอฟบีไอถึงตั้งข้อหาเอเว็ตต์ เขาทําอะไรกันแน่ 354 00:32:17,563 --> 00:32:21,984 เดอะช็อปถูกเปิดโปงมากแค่ไหน แต่เขาไม่ได้ถามอะไรเลย 355 00:32:23,151 --> 00:32:24,903 มันไม่ใช่สิ่งที่เขาอยากรู้ 356 00:32:27,990 --> 00:32:29,074 แล้วเขาอยากรู้อะไร 357 00:32:32,244 --> 00:32:33,453 เขามีเวลาแค่ไหนในการหนี 358 00:32:53,724 --> 00:32:54,725 ไว้เจอกันนะ 359 00:32:55,225 --> 00:32:56,393 ถึงบ้านแล้วจะโทรหา 360 00:32:57,811 --> 00:33:00,898 ฟังนะ เธอยังมีบัญชีเช็คของตัวเองอยู่ใช่ไหม 361 00:33:00,898 --> 00:33:02,399 ใช่ ทําไมเหรอ 362 00:33:02,900 --> 00:33:05,736 แม็กซ์คิดว่าเอฟบีไอจะอายัดทรัพย์สินของโอเวน 363 00:33:05,736 --> 00:33:07,070 หรือไม่ก็ทําไปแล้ว 364 00:33:07,821 --> 00:33:09,031 พวกเขาตามรอยเส้นทางการเงิน 365 00:33:13,577 --> 00:33:14,703 อะไรเหรอ 366 00:33:18,415 --> 00:33:21,919 เปล่า ฉันแค่อยากรู้ว่าต้องทํายังไงกับเบลีย์ 367 00:33:25,547 --> 00:33:26,715 ตอนที่แม่ทิ้งฉันไป 368 00:33:26,715 --> 00:33:29,301 คุณตาฉันรู้ดีว่าต้องพูดกับฉันยังไง 369 00:33:29,301 --> 00:33:30,928 แล้วเธอคิดว่าเขาจะพูดว่าไงตอนนี้ 370 00:33:33,514 --> 00:33:34,848 ว่าเรามีกันและกัน 371 00:33:36,600 --> 00:33:38,727 ฉันมั่นใจว่ามันไม่เพียงพอหรอก 372 00:33:46,568 --> 00:33:49,154 - พยายามต่อไปนะ จูลี่ - จ้ะ ขอบใจมาก พรุ่งนี้ฉันจะโทรหา 373 00:33:49,154 --> 00:33:50,572 พรุ่งนี้นะ 374 00:35:05,856 --> 00:35:07,566 คุณอยู่ในบ้านลอยน้ํางั้นเหรอ 375 00:35:07,566 --> 00:35:10,194 ไกลจากนิวยอร์กซิตีเท่าที่จะทําได้เลย 376 00:35:11,320 --> 00:35:13,822 ไม่รู้สิ ปกติฉันก็อยู่บนเกาะอยู่แล้ว 377 00:35:13,822 --> 00:35:17,159 คุณอยากเรียนจริงๆ หรือนี่เป็นแค่ข้ออ้างเพื่อเดินไปส่งฉันที่บ้าน 378 00:35:17,159 --> 00:35:19,786 เปล่านะ ไม่ๆ ผมอยากเรียนด้วย 379 00:35:20,704 --> 00:35:22,456 ผมอยากเรียนรู้ถึงสิ่งที่คุณทําอยู่ 380 00:35:30,797 --> 00:35:31,632 เราต้องเริ่มยังไง 381 00:35:32,299 --> 00:35:35,719 แค่เลือกชิ้นไม้ที่ถูกใจคุณ 382 00:35:35,719 --> 00:35:39,765 ฉันมักจะใช้ไม้โอ๊ก ไม้สนเก่าๆ ไม้ซีดาร์ 383 00:35:39,765 --> 00:35:41,016 คุณชอบอันไหนที่สุด 384 00:35:41,642 --> 00:35:43,018 ฉันไม่ได้ชอบอันไหนมากกว่ากัน 385 00:35:44,686 --> 00:35:45,521 ดีที่ได้รู้ 386 00:35:46,522 --> 00:35:48,106 ไม้ทุกแบบยอดเยี่ยมด้วยเหตุผลที่ต่างกัน 387 00:35:48,106 --> 00:35:49,191 นี่บทเรียนแรกของผมใช่ไหม 388 00:35:50,359 --> 00:35:54,905 เปล่า บทเรียนแรกของคุณคือ ไม้ชิ้นที่ดีจะมีหนึ่งอย่างเสมอ 389 00:35:54,905 --> 00:35:58,116 คุณลักษณะอย่างนึงที่เป็นตัวนิยามมัน 390 00:36:00,160 --> 00:36:01,495 อะไรนิยามไม้ชิ้นนี้เหรอ 391 00:36:04,331 --> 00:36:06,291 ฉันว่าชิ้นนี้เปลี่ยนเป็นสิ่งที่น่าสนใจได้ 392 00:36:08,293 --> 00:36:09,294 ผมชอบ 393 00:36:10,754 --> 00:36:13,590 คุณคงพูดแบบเดียวกันนี้เกี่ยวกับคนส่วนใหญ่ได้ 394 00:36:13,590 --> 00:36:18,095 สุดท้ายแล้วก็มีสิ่งนึงที่นิยามพวกเขา 395 00:36:20,556 --> 00:36:21,557 อะไรเป็นสิ่งที่นิยามคุณ 396 00:36:24,268 --> 00:36:25,686 อะไรเป็นสิ่งที่นิยามคุณ 397 00:36:25,686 --> 00:36:27,104 ฉันถามก่อน 398 00:36:30,190 --> 00:36:31,984 ไม่มีอะไรที่ผมจะไม่ทําเพื่อลูกสาวของผม 399 00:37:34,588 --> 00:37:35,589 ไม่ได้ล็อกค่ะ 400 00:37:38,675 --> 00:37:39,968 ขอเข้าไปได้ไหม 401 00:37:40,469 --> 00:37:41,470 ได้มั้งคะ 402 00:37:44,431 --> 00:37:45,641 เธอได้นอนบ้างไหม 403 00:37:46,975 --> 00:37:48,018 ก็ไม่เชิงค่ะ 404 00:37:53,232 --> 00:37:57,486 หนูเอาแต่อ่านมันวนไป มันไม่สมเหตุสมผลเลย 405 00:38:02,491 --> 00:38:06,662 "ลูกก็รู้ว่าอะไรสําคัญเกี่ยวกับพ่อ" มันหมายความว่าไงแน่ 406 00:38:07,663 --> 00:38:13,377 เขาคงหมายถึงว่า เธอรู้ดีว่าเขารักเธอมากแค่ไหน 407 00:38:13,377 --> 00:38:17,965 ไม่ มันไม่ใช่แค่นั้น แฮนนาห์ หนูรู้จักเขาดี เขาหมายถึงอย่างอื่น 408 00:38:18,465 --> 00:38:21,176 อือ เช่นอะไร 409 00:38:21,176 --> 00:38:24,304 หนูไม่รู้ หนูถึงถามคุณนี่ไง 410 00:38:24,304 --> 00:38:27,224 ฟังนะ เบลีย์ ฉันตอบไม่ได้หรอกว่าเขาหมายถึงอะไร... 411 00:38:29,017 --> 00:38:31,395 แต่ฉันคิดว่ามันต้องมีคําอธิบายดีๆ แน่ 412 00:38:31,395 --> 00:38:32,980 กับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ตอนนี้ 413 00:38:34,606 --> 00:38:37,985 ทําไมคะ ทําไมคุณถึงคิดแบบนั้น 414 00:38:37,985 --> 00:38:39,403 เขาบอกอะไรคุณรึเปล่า 415 00:38:40,153 --> 00:38:42,030 ว่าไงนะ เปล่า 416 00:38:43,323 --> 00:38:45,367 ฉันก็มืดแปดด้านเหมือนเธอนั่นแหละ 417 00:38:59,631 --> 00:39:00,632 เบลีย์ ฉัน... 418 00:39:01,842 --> 00:39:05,387 ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ฉันรู้ว่าพ่อเธอรักเธอมาก 419 00:39:07,681 --> 00:39:09,600 คุณคิดว่าคุณต้องบอกเรื่องนี้ให้ฉันรู้เหรอ 420 00:39:17,858 --> 00:39:19,193 ฉันจะไปทํามื้อเช้า 421 00:39:20,235 --> 00:39:21,945 ฉันว่าเธอเตรียมตัวไปโรงเรียนเถอะ 422 00:39:21,945 --> 00:39:24,740 ไปโรงเรียนเหรอ ล้อเล่นใช่ไหม 423 00:39:30,287 --> 00:39:31,830 ฉันพยายามอยู่นะ เบลีย์ 424 00:39:33,290 --> 00:39:36,001 ขอโทษ ฉันรู้ว่าฉันพูดผิดอยู่เสมอ 425 00:39:36,001 --> 00:39:37,085 อย่างน้อยคุณก็รู้ 426 00:40:21,505 --> 00:40:22,506 แฮนนาห์ ฮอลล์ใช่ไหม 427 00:40:25,384 --> 00:40:26,426 คุณเป็นใครคะ 428 00:40:27,219 --> 00:40:28,387 ผมเป็นตํารวจสหรัฐฯ 429 00:40:29,888 --> 00:40:31,098 ต้องการอะไร 430 00:40:33,517 --> 00:40:36,061 นมโอ๊ตใช่ไหม คนที่ร้านเฟรดส์บอกผมว่าคุณชอบสั่งแบบนี้ 431 00:40:36,061 --> 00:40:37,813 ฉันซื้อกาแฟเองได้ ขอบคุณค่ะ 432 00:40:37,813 --> 00:40:39,398 เอาอย่างที่คุณต้องการเลย 433 00:40:39,398 --> 00:40:41,733 ตอนนี้ฉันต้องการให้คุณไปจากชานบ้านฉันซะ 434 00:40:41,733 --> 00:40:43,026 ผมเข้าใจ โอเคนะ 435 00:40:43,026 --> 00:40:45,863 ถ้าผมไม่ได้ข่าวจากคนรักของผมใน 24 ชั่วโมง และมีตํารวจโผล่มา 436 00:40:45,863 --> 00:40:48,574 อยู่หน้าบ้าน ผมก็คงรู้สึกแบบเดียวกัน 437 00:40:49,449 --> 00:40:51,743 นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่คุณได้ข่าวจากเขาใช่ไหม 438 00:40:53,120 --> 00:40:54,454 ก่อนเขาไปทํางานเมื่อวานนี้ 439 00:40:57,708 --> 00:41:00,419 ประเด็นคือถ้าสามีคุณบอกคุณว่าเขาจะไปไหน 440 00:41:00,419 --> 00:41:03,005 ผมจําเป็นต้องรู้ นี่คือทางเดียวที่จะปกป้องเขาได้ 441 00:41:03,714 --> 00:41:06,675 คุณมาเพราะเรื่องนี้เหรอ จะปกป้องสามีฉันเนี่ยนะ 442 00:41:09,511 --> 00:41:13,891 โอเค ฟังนะ คุณควรอยู่เงียบๆ จนกว่าเรื่องทุกอย่างจะคลี่คลาย 443 00:41:14,683 --> 00:41:15,684 และเตรียมหาทนายไว้ 444 00:41:15,684 --> 00:41:16,852 ฉันต้องหาทนายไปทําไม 445 00:41:18,020 --> 00:41:19,146 ก่อนอื่นเลย 446 00:41:19,146 --> 00:41:21,190 คุณจะได้ไม่ต้องตอบคําถามที่คุณไม่อยากตอบ 447 00:41:21,190 --> 00:41:23,233 - อย่างคําถามของคุณน่ะเหรอ - ถูกต้อง 448 00:41:24,151 --> 00:41:25,360 (เกรดี้ แบรดฟอร์ด 512-555-0187) 449 00:41:25,360 --> 00:41:26,486 นี่เบอร์มือถือผม 450 00:41:28,113 --> 00:41:29,907 ถ้าโอเวนติดต่อมา บอกเขาว่าผมช่วยได้ 451 00:41:35,078 --> 00:41:38,373 มีอะไร... คุณรู้อะไรที่ฉันไม่รู้งั้นเหรอ 452 00:41:43,712 --> 00:41:49,343 ฟังนะ โอเวนไม่ได้ใช้บัตรเครดิตมา 24 ชั่วโมง ไม่ได้ใช้เอทีเอ็มและเช็คด้วย 453 00:41:49,343 --> 00:41:51,428 เลิกโทรหาเขาได้เลย เขาคงโยนทิ้งไปแล้ว 454 00:41:51,428 --> 00:41:52,930 ถ้าโทรมาก็เป็นโทรศัพท์ใช้แล้วทิ้ง 455 00:41:52,930 --> 00:41:54,890 หรือโทรศัพท์อื่นๆ ที่ไม่สามารถแกะรอยได้ 456 00:41:54,890 --> 00:41:57,059 แต่ผมคิดว่าเขาฉลาดเกินกว่าจะยอมเสี่ยง 457 00:41:57,059 --> 00:42:00,103 ทําไมคุณถึงพูดเหมือนกับว่า เขาเป็นอาชญากรจอมบงการ 458 00:42:03,273 --> 00:42:07,402 คุณมีเบอร์ผมแล้ว โทรมาได้ทุกเมื่อ ผมจะช่วยคุณ ถ้าคุณยอมให้ผมช่วย 459 00:42:11,365 --> 00:42:14,076 ยังไงล่ะ คุณจะช่วยฉันได้ยังไง 460 00:42:17,079 --> 00:42:21,750 ช่วยให้ผ่านเรื่องนี้ไปได้ แน่นอนว่านั่นคือส่วนที่ง่าย 461 00:42:23,794 --> 00:42:25,003 แล้วส่วนที่ยากล่ะ 462 00:42:27,965 --> 00:42:31,426 โอเวน ไมเคิลส์ไม่ใช่คนอย่างที่คุณคิด 463 00:42:51,905 --> 00:42:54,199 เฮ้ นี่โอเวน กรุณาฝากข้อความไว้ 464 00:43:36,867 --> 00:43:39,286 (อิงจากนิยายของลอรา เดฟ) 465 00:44:56,947 --> 00:44:58,949 คําบรรยายโดย ชลันธร เรืองภักดี