1
00:00:20,562 --> 00:00:23,314
‪อาจารย์คิชิเบะครับ

2
00:00:23,398 --> 00:00:26,192
‪วันนี้ผมมีเรื่องสำคัญจะขอร้อง

3
00:00:26,276 --> 00:00:28,278
‪(ฮิโรเสะ โคอิจิ นักเรียนมัธยมปลาย)

4
00:00:31,322 --> 00:00:32,407
‪(คิชิเบะ โรฮัง นักวาดการ์ตูน)

5
00:00:32,490 --> 00:00:34,367
‪มีอะไรล่ะ โคอิจิ

6
00:00:35,785 --> 00:00:40,373
‪ที่จริงคือผมจะไปต่างประเทศ
‪ช่วงปิดเทอมฤดูใบไม้ผลินี้

7
00:00:40,457 --> 00:00:42,459
‪งั้นเหรอ ไปไหนล่ะ

8
00:00:42,542 --> 00:00:43,835
‪อิตาลีครับ

9
00:00:43,918 --> 00:00:45,170
‪เอ๋

10
00:00:45,253 --> 00:00:46,087
‪อิตาลีเหรอ

11
00:00:46,171 --> 00:00:51,468
‪คุณช่วยใช้เฮฟเว่นส์ดอร์เขียนลงตัวผมว่า
‪"ฉันพูดอิตาเลียนได้" หน่อยสิครับ

12
00:00:52,177 --> 00:00:56,097
‪ฉันจะทำแบบนั้นเพื่อนายทำไม

13
00:00:56,890 --> 00:01:01,811
‪ผมไม่เคยไปต่างประเทศคนเดียว ผมเลยตื่นเต้น

14
00:01:02,854 --> 00:01:06,066
‪อย่างน้อยผมพูดภาษาของเขาได้ก็ยังดี

15
00:01:07,108 --> 00:01:07,942
‪ขอร้องนะครับ

16
00:01:08,526 --> 00:01:09,360
‪อืม

17
00:01:09,944 --> 00:01:11,446
‪นายจะไปอิตาลีสินะ

18
00:01:11,988 --> 00:01:14,908
‪งั้นฉันจะเล่าเรื่องที่ฉันเคยเจอที่นั่น

19
00:01:14,991 --> 00:01:15,867
‪เอ๋

20
00:01:16,534 --> 00:01:19,913
‪ตอนที่ฉันเพิ่งรู้จักนาย
‪ฉันต้องหยุดวาดการ์ตูนชุดเพราะบาดเจ็บ

21
00:01:19,996 --> 00:01:22,165
‪ซึ่งเกิดจากเขาน่ะ จำได้ไหม

22
00:01:23,083 --> 00:01:27,587
‪ช่วงนั้น ฉันไปเวนิสเพื่อค้นคว้า
‪หาข้อมูลเขียนมังงะเรื่องต่อไป

23
00:01:27,670 --> 00:01:31,216
‪และพักอยู่ที่นั่นคนเดียวแปดวันหรือราวๆ นั้น

24
00:01:31,883 --> 00:01:34,511
‪ตอนนั้นเองที่ฉันเจอเรื่องนี้

25
00:01:34,594 --> 00:01:36,096
‪มันเป็นเรื่องที่แปลกมาก

26
00:02:18,805 --> 00:02:24,269
‪(ตอน: ณ ห้องสารภาพผิด)

27
00:02:30,483 --> 00:02:33,528
‪เรื่องที่ฉันจะเล่าให้นายฟัง...

28
00:02:33,611 --> 00:02:37,240
‪คือเรื่องที่ฉัน คิชิเบะ โรฮังได้ยินมากับหู

29
00:02:37,991 --> 00:02:39,659
‪มันเป็นเรื่องที่น่าตกใจ

30
00:02:43,121 --> 00:02:45,540
‪นายรู้จัก "ห้องสารภาพบาป" หรือเปล่า

31
00:02:48,126 --> 00:02:50,420
‪โบสถ์ในอิตาลีทุกแห่งมีห้องแบบนี้

32
00:02:51,129 --> 00:02:54,257
‪มันเป็นห้องสร้างจากไม้
‪แบ่งเป็นสองส่วนที่ดูเหมือนตู้โทรศัพท์

33
00:02:54,340 --> 00:02:57,760
‪บาทหลวงจะเข้าไปในส่วนที่มีผ้าม่าน

34
00:02:57,844 --> 00:03:00,471
‪ส่วนลูกวัดจะเข้าไปอีกส่วนนึง

35
00:03:01,097 --> 00:03:03,933
‪ระหว่างสองส่วนนี้จะมีหน้าต่างบานเล็กๆ กั้น

36
00:03:04,017 --> 00:03:06,895
‪ให้เสียงลอดผ่านได้แต่ว่า...

37
00:03:06,978 --> 00:03:10,064
‪บาทหลวงกับลูกวัดมองไม่เห็นกัน

38
00:03:11,065 --> 00:03:15,069
‪หน้าต่างบานนี้คือบริเวณที่
‪ลูกวัดจะสารภาพ "บาป" ของตน

39
00:03:15,153 --> 00:03:19,199
‪ซึ่งเป็นเรื่องส่วนตัวที่ไม่เคยบอกใคร

40
00:03:20,033 --> 00:03:25,163
‪ก็คนเราน่ะเก็บความลับไว้
‪ก้นบึ้งของจิตใจนานมากไม่ได้

41
00:03:26,164 --> 00:03:30,793
‪ยิ่งความลับนั้นร้ายแรงเท่าไหร่
‪จิตใจยิ่งทุกข์ทรมาน

42
00:03:31,878 --> 00:03:35,632
‪ห้องสารภาพบาปจึงเป็นสถานที่
‪ชำระล้างจิตวิญญาณของผู้ทำบาป

43
00:03:36,174 --> 00:03:39,260
‪เป็นสถานที่ซึ่งเกิดขึ้นจากปัญญาของผู้คนในอดีต

44
00:03:39,344 --> 00:03:44,349
‪ที่จริงเขาไม่อนุญาต
‪แต่ฉันถ่ายรูปห้องนี้ตอนที่บาทหลวงไม่อยู่

45
00:03:44,432 --> 00:03:48,311
‪ฉันสำรวจดูงานออกแบบ
‪และวัสดุของภาพแกะสลักอย่างใกล้ชิด

46
00:03:48,853 --> 00:03:51,731
‪และเพื่อเป็นประสบการณ์ตรง

47
00:03:51,814 --> 00:03:55,401
‪ฉันก็คิดว่าคงไม่เลว
‪ถ้าฉันได้สารภาพบาปกับบาทหลวง

48
00:03:55,485 --> 00:03:56,736
‪ฉันเลยเข้าไปนั่งในห้องนั้น

49
00:03:57,654 --> 00:04:01,115
‪ประสบการณ์ตรงคงทำให้งานของฉันสมจริงน่ะ

50
00:04:15,296 --> 00:04:18,383
‪คุณพ่อครับ ผมมาสารภาพบาป

51
00:04:19,676 --> 00:04:22,929
‪ผมทำบาปใหญ่หลวง

52
00:04:23,012 --> 00:04:23,930
‪เอ๋

53
00:04:26,724 --> 00:04:30,353
‪ผมทนเก็บเงียบต่อไปไม่ไหว
‪ผมต้องบอกท่าน คุณพ่อ

54
00:04:32,438 --> 00:04:35,608
‪ผมนอนไม่หลับถ้าไม่ได้สารภาพ

55
00:04:35,692 --> 00:04:37,193
‪ให้ตายสิ

56
00:04:37,944 --> 00:04:42,031
‪ตอนนั้นฉันไม่รู้นี่ว่า
‪ส่วนที่มีผ้าม่านมีไว้สำหรับบาทหลวง

57
00:04:42,115 --> 00:04:45,702
‪ชายคนนี้เข้าใจผิดว่าฉันคือบาทหลวง

58
00:04:46,828 --> 00:04:47,662
‪แต่ว่า...

59
00:04:48,538 --> 00:04:50,206
‪ฉันโชคดีนี่นาแบบนี้

60
00:04:50,915 --> 00:04:51,749
‪หึ

61
00:04:52,292 --> 00:04:53,835
‪"บาปใหญ่หลวง" ของเขาคืออะไร

62
00:04:54,711 --> 00:04:57,338
‪ฟังเขาสารภาพจนจบก็คงไม่เลว

63
00:04:57,422 --> 00:05:00,133
‪ประสบการณ์ตรงทำให้งานของฉันสมจริง

64
00:05:01,050 --> 00:05:03,720
‪ไม่สำคัญหรอกว่าใครที่ฟังคำสารภาพของเขา

65
00:05:03,803 --> 00:05:07,682
‪อย่างไรซะ การที่เขาได้สารภาพ

66
00:05:07,765 --> 00:05:10,476
‪ก็คือสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับเขาแล้ว

67
00:05:10,560 --> 00:05:12,979
‪คุณพ่อสะดวกไหมครับ

68
00:05:13,521 --> 00:05:14,397
‪เอ่อ...

69
00:05:16,190 --> 00:05:20,570
‪สะดวกสิ เชิญพูดต่อเลย

70
00:05:20,653 --> 00:05:22,113
‪เอ่อ...

71
00:05:22,196 --> 00:05:24,824
‪ครับ แต่ผมจะเริ่มยังไงดี

72
00:05:25,616 --> 00:05:28,036
‪ในค่ำวันนั้นน่ะ

73
00:05:28,911 --> 00:05:33,416
‪ใช่ เรื่องทั้งหมดเริ่มต้นในค่ำวันนั้น

74
00:05:43,426 --> 00:05:45,553
‪ตอนนั้นผมอายุ 24

75
00:05:46,137 --> 00:05:48,306
‪ทำงานอยู่ในตลาดแห่งนึง

76
00:05:49,057 --> 00:05:50,475
‪ผมทำงานกรรมกรแบกหาม

77
00:05:50,558 --> 00:05:55,229
‪แบกกระสอบข้าวโพด
‪ขึ้นรถบรรทุกหรือเก็บเข้าโกดัง

78
00:05:55,813 --> 00:05:57,565
‪เป็นงานหนักทีเดียว

79
00:05:57,648 --> 00:06:00,610
‪ผมยุ่งมากจนไม่เคยมีเวลาพบปะผู้หญิง

80
00:06:01,110 --> 00:06:04,405
‪ผมเกลียดงานนี้ที่สุด

81
00:06:06,783 --> 00:06:09,869
‪คืนนั้น หลังหกโมงเย็น

82
00:06:10,453 --> 00:06:12,663
‪ผมกำลังทำงานล่วงเวลาตามเคย

83
00:06:13,581 --> 00:06:17,377
‪ตอนนั้นเอง ชายคนนี้ก็ปรากฏตัว

84
00:06:20,338 --> 00:06:22,215
‪เขาเดินตุปัดตุเป๋เข้ามา

85
00:06:22,298 --> 00:06:26,177
‪ดวงตาว่างเปล่า ผมเผ้าสกปรกและตัวเหม็น

86
00:06:26,719 --> 00:06:28,221
‪ผมดูก็รู้ทันทีว่า

87
00:06:28,846 --> 00:06:29,806
‪เขาเป็นคนเร่ร่อน

88
00:06:30,473 --> 00:06:34,685
‪ขอร้องล่ะ ขออาหารกินหน่อย

89
00:06:35,353 --> 00:06:36,854
‪เสียงของเขาแผ่วเบามาก

90
00:06:37,730 --> 00:06:42,068
‪เขาเอาแต่เหลือบมอง
‪อาหารกลางวันของผมที่อยู่บนโต๊ะ

91
00:06:42,693 --> 00:06:44,821
‪จู่ๆ ผมก็เริ่มโกรธ

92
00:06:45,321 --> 00:06:47,448
‪ผมทำงานหนักเหมือนวัวควาย

93
00:06:47,532 --> 00:06:51,744
‪ส่วนเขากลับลอยชาย
‪อยู่ตามสถานีหรือในสวนสาธารณะ

94
00:06:52,328 --> 00:06:54,622
‪แล้วยังมีหน้ามาขออาหารกิน

95
00:06:54,705 --> 00:06:56,290
‪เห็นแก่ตัวเป็นบ้า

96
00:06:56,916 --> 00:07:01,170
‪ฉันทำงานหาเงินซื้ออาหารเอง

97
00:07:01,254 --> 00:07:03,256
‪นายก็ทำแบบเดียวกันสิ

98
00:07:03,798 --> 00:07:08,344
‪ฉันจะให้อาหารนายก็ได้
‪แต่นายต้องแบกกระสอบพวกนี้เข้าโกดังก่อน

99
00:07:08,428 --> 00:07:11,097
‪ผมจะทำงานแน่นอน

100
00:07:11,806 --> 00:07:15,268
‪แต่ขอผมกินอาหารก่อนเถอะ

101
00:07:15,351 --> 00:07:19,313
‪ผมไม่ได้กินอะไรมาห้าวันแล้ว จริงๆ นะ

102
00:07:19,397 --> 00:07:24,527
‪แค่อาหารนิดเดียวก็พอ
‪หลังจากนั้นผมจะทำงาน ผมรับรอง

103
00:07:24,610 --> 00:07:26,070
‪งั้นเหรอ

104
00:07:26,154 --> 00:07:29,991
‪แต่เราจะได้ค่าจ้างต่อเมื่อทำงานเสร็จเท่านั้น

105
00:07:30,658 --> 00:07:32,577
‪นายจะทำหรือไม่ทำ

106
00:07:33,453 --> 00:07:34,287
‪เอ่อ...

107
00:07:48,134 --> 00:07:51,596
‪เฮ้ย ทำอะไรวะ แบกแต่กระสอบเล็กๆ

108
00:07:51,679 --> 00:07:53,389
‪- เอ๋
‪- นายควรแบกตรงนี้

109
00:07:53,473 --> 00:07:56,267
‪ทำให้เสร็จภายในหนึ่งชั่วโมงนะ

110
00:07:56,350 --> 00:07:58,102
‪ฉันอยากกลับบ้านเร็วๆ

111
00:08:01,772 --> 00:08:03,691
‪เร็วหน่อยสิวะ

112
00:08:03,774 --> 00:08:06,652
‪ถ้านายอยากกินเร็วๆ ก็ต้องรีบทำงานให้เสร็จ

113
00:08:07,904 --> 00:08:10,490
‪หมอนี่ขี้เกียจเป็นบ้า

114
00:08:13,034 --> 00:08:16,204
‪มันต้องได้บทเรียนสักหน่อย

115
00:08:26,839 --> 00:08:27,673
‪เอ๋

116
00:08:30,343 --> 00:08:34,347
‪เฮ่ อย่ามาทำสำออยเพราะอยากอู้งานนะ

117
00:08:34,430 --> 00:08:36,974
‪นายทำงานยังไม่ทันถึงสิบนาทีเลย

118
00:08:37,642 --> 00:08:39,644
‪หาว่าฉันอู้เหรอ

119
00:08:39,727 --> 00:08:40,811
‪เฮ้ย

120
00:08:42,313 --> 00:08:44,524
‪แกจะบอกว่าฉัน

121
00:08:44,607 --> 00:08:48,027
‪สำออยเพราะจะอู้งานงั้นเหรอ

122
00:08:50,279 --> 00:08:51,364
‪อะไรวะเนี่ย

123
00:08:51,447 --> 00:08:56,369
‪ตอนนี้ฉันสิ้นหวังจมดิ่งอยู่กลางทะเลมืดมิด

124
00:08:56,452 --> 00:08:58,579
‪เพราะแก

125
00:08:58,663 --> 00:09:02,959
‪ฉันจะไม่มีวันลืมหน้าของแก

126
00:09:03,042 --> 00:09:04,043
‪เหวอ

127
00:09:04,126 --> 00:09:07,171
‪ฉันจะทำให้แกชดใช้

128
00:09:07,755 --> 00:09:09,799
‪ฉันจะกลับมาอย่างแน่นอน

129
00:09:09,882 --> 00:09:13,636
‪ในเวลาที่ชีวิตของแกมีความสุขที่สุด

130
00:09:14,971 --> 00:09:19,016
‪ฉันจะกลับมารับตัวแก

131
00:09:19,100 --> 00:09:20,851
‪เตรียมใจรอไว้ได้เลย

132
00:09:21,519 --> 00:09:24,855
‪เหวอ

133
00:09:26,107 --> 00:09:27,483
‪โอ๊ะ ดูสิ

134
00:09:27,567 --> 00:09:30,236
‪มีคนอยู่ใต้กระสอบ

135
00:09:30,736 --> 00:09:32,238
‪เอ๋

136
00:09:33,155 --> 00:09:33,990
‪เขาตายแล้ว

137
00:09:34,574 --> 00:09:36,242
‪เหวอ เขาตายแล้ว

138
00:09:37,451 --> 00:09:39,245
‪หมอ ตามหมอ!

139
00:09:39,328 --> 00:09:41,163
‪ไม่งั้นก็แจ้งตำรวจ

140
00:09:41,247 --> 00:09:42,373
‪เหวอ

141
00:09:43,374 --> 00:09:44,875
‪ผมไม่รู้มาก่อน

142
00:09:46,002 --> 00:09:50,131
‪ผมไม่รู้ว่าเขาไม่ได้กินอาหารมาห้าวันจริงๆ

143
00:09:50,214 --> 00:09:53,050
‪อะไรกัน... เดี๋ยวนะ

144
00:09:53,884 --> 00:09:58,264
‪คุณบอกว่าคนเร่ร่อนพูดครั้งสุดท้ายนั่น
‪หลังเขาตายแล้วเหรอ

145
00:09:58,889 --> 00:10:00,975
‪แน่ใจนะว่าคุณไม่ได้ฝันไป

146
00:10:01,601 --> 00:10:02,977
‪ฝันเหรอ

147
00:10:03,060 --> 00:10:05,187
‪ผมก็อยากให้เป็นความฝัน

148
00:10:06,022 --> 00:10:10,484
‪ความสยองแท้จริงยังไม่เริ่มด้วยซ้ำ คุณพ่อ

149
00:10:11,944 --> 00:10:16,324
‪หลังจากนั้น จู่ๆ ผมก็เริ่มโชคดีมาก
‪จนแทบจะน่าขนลุก

150
00:10:17,241 --> 00:10:19,702
‪ผมได้รับมรดกจากญาติห่างๆ คนนึง

151
00:10:19,785 --> 00:10:22,079
‪ผมถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง

152
00:10:22,163 --> 00:10:26,626
‪ผมขายที่ดินที่ผมใช้เงินก้อนนั้นซื้อมา
‪โดยได้กำไรมหาศาล

153
00:10:27,168 --> 00:10:30,671
‪จากนั้นผมก็เกิดไอเดียจะปลูกข้าวโพดทำขนมขาย

154
00:10:30,755 --> 00:10:33,174
‪ซึ่งกลายเป็นสินค้าฮิตติดตลาดในทันทีที่เปิดตัว

155
00:10:33,257 --> 00:10:36,177
‪สินค้าเหล่านี้ขายดีเป็นเทน้ำเทท่าไปทั่วโลก

156
00:10:36,260 --> 00:10:40,014
‪ผมไม่เคยมีแฟนมาก่อนแต่ผมได้แต่งงาน

157
00:10:40,931 --> 00:10:44,477
‪กับอดีตซูเปอร์โมเดล
‪ที่บังเอิญมางานแฟชั่นวีคในมิลาน

158
00:10:45,394 --> 00:10:48,481
‪ผมมีรายได้เหลือเฟือจนใช้ไม่หมด

159
00:10:48,564 --> 00:10:51,192
‪บ้านของผมตอนนี้มีคนรับใช้ถึง 15 คน

160
00:10:51,817 --> 00:10:53,235
‪มีคนขับรถสามคน

161
00:10:53,319 --> 00:10:56,197
‪ความโชคดีจนพิลึกแบบนี้ทำให้ผมกังวลอยู่เสมอ

162
00:10:57,740 --> 00:11:02,578
‪ลึกๆ แล้ว ผมคิดถึงชายคนนั้นมาตลอด

163
00:11:08,793 --> 00:11:10,836
‪ต่อมาผมมีลูก

164
00:11:13,214 --> 00:11:14,715
‪พ่อขาๆ

165
00:11:14,799 --> 00:11:17,426
‪- เด็กหญิงน่ารักที่สวยเหมือนแม่
‪- พ่อขา

166
00:11:18,135 --> 00:11:20,388
‪พ่อขา ดูให้ดีนะ

167
00:11:20,471 --> 00:11:21,681
‪จับตาดูไว้นะ

168
00:11:25,810 --> 00:11:26,852
‪โอ๊ย

169
00:11:26,936 --> 00:11:30,064
‪ไม่จริง พลาดจนได้

170
00:11:30,147 --> 00:11:33,025
‪ไม่เป็นไร เกือบทำได้แล้ว

171
00:11:33,109 --> 00:11:37,113
‪เมื่อกี้คุณหนูหลับตาน่ะครับ ลองอีกที

172
00:11:37,822 --> 00:11:38,656
‪ค่ะ

173
00:11:39,573 --> 00:11:43,494
‪ระหว่างที่ผมเฝ้าดูลูกสาวเล่นกลางจัตุรัสแห่งนั้น

174
00:11:44,161 --> 00:11:50,418
‪ผมอดคิดไม่ได้ว่า
‪"ผมช่างเป็นคนมีความสุขจริงๆ"

175
00:11:53,087 --> 00:11:53,921
‪อ๊าก

176
00:11:57,800 --> 00:11:59,468
‪ตามที่ฉันเคยสัญญา

177
00:12:04,181 --> 00:12:08,185
‪ฉันสัญญาแล้วว่าจะกลับมา

178
00:12:08,269 --> 00:12:10,438
‪มาจัดการแก ไอ้คนสารเลว

179
00:12:10,521 --> 00:12:11,856
‪อ๊าก

180
00:12:12,440 --> 00:12:14,316
‪คุณหนูเป็นอะไรหรือเปล่าครับ

181
00:12:14,400 --> 00:12:15,276
‪หุบปาก

182
00:12:15,359 --> 00:12:16,193
‪อ๊าก

183
00:12:18,654 --> 00:12:22,199
‪ไม่ต้องห่วง ฉันแค่ยืมร่างของลูกสาวแก

184
00:12:22,867 --> 00:12:25,244
‪หยุดนะ หยุด

185
00:12:25,327 --> 00:12:28,456
‪นายทำผิดนะ ทั้งหมดเป็นความผิดของนายเอง

186
00:12:28,539 --> 00:12:30,666
‪ความผิดของฉันเองเหรอ

187
00:12:30,750 --> 00:12:35,713
‪หลายปีมานี้ แกโชคดีมาตลอดใช่ไหมล่ะ

188
00:12:35,796 --> 00:12:38,674
‪เงินทอง ชื่อเสียง ครอบครัว

189
00:12:38,758 --> 00:12:42,219
‪แกคิดเหรอว่าแกได้ทุกอย่างมาด้วยตัวเอง

190
00:12:42,303 --> 00:12:45,431
‪ฉันแอบช่วยแกอยู่ต่างหาก

191
00:12:46,015 --> 00:12:49,101
‪เพื่อที่เวลาแกร่วงลงจากที่สูงน่ะ

192
00:12:49,185 --> 00:12:54,148
‪แกจะได้ลิ้มรสชาติแบบที่ฉันเคยรู้สึก ความสิ้นหวัง

193
00:12:54,815 --> 00:12:56,692
‪อย่างไรก็ตาม...

194
00:12:56,776 --> 00:13:01,322
‪ฉันจะแก้แค้นเพื่อให้วิญญาณของฉันสงบสุขสักที

195
00:13:01,822 --> 00:13:08,162
‪แต่ถ้าแกตายโดยคิดว่า
‪ฉันฆ่าแกทั้งที่ฉันผิดเอง ฉันคงรู้สึกแย่

196
00:13:08,746 --> 00:13:10,664
‪ดังนั้นฉันจะให้โอกาสแกสักครั้ง

197
00:13:10,748 --> 00:13:13,918
‪มันเป็นความผิดของฉันหรือเปล่า

198
00:13:14,001 --> 00:13:15,795
‪เทพเจ้าจะเป็นผู้ตัดสิน

199
00:13:15,878 --> 00:13:16,962
‪อ๊าก

200
00:13:17,046 --> 00:13:21,425
‪เราจะมาดูกันว่าแกมีอนาคตเหลือไหม
‪ลองเสี่ยงดวงดูนะ

201
00:13:22,009 --> 00:13:27,348
‪ถ้าโชคชะตาเข้าข้างแก
‪งั้นฉันก็แค้นแกอย่างไร้เหตุผล

202
00:13:27,431 --> 00:13:30,059
‪ฉันก็จะไม่ฆ่าแก ฉันจะหายไปเฉยๆ

203
00:13:30,142 --> 00:13:33,395
‪เรามาดูกัน โชคชะตาจะเป็นผู้ตัดสิน

204
00:13:33,479 --> 00:13:37,107
‪แกอยากลองเสี่ยงดวงไหมล่ะ

205
00:13:37,191 --> 00:13:39,860
‪ฉันไม่รู้ว่านายพูดเรื่องอะไร

206
00:13:39,944 --> 00:13:44,698
‪แกแค่ต้องตอบตกลงหรือปฏิเสธ

207
00:13:44,782 --> 00:13:47,535
‪ทำไมฉันต้องทำแบบนั้น

208
00:13:47,618 --> 00:13:48,869
‪ตอบมา!

209
00:13:48,953 --> 00:13:52,122
‪ถ้าแกไม่อยากเสี่ยง ฉันก็จะตัดหัวแกซะเดี๋ยวนี้

210
00:13:54,375 --> 00:13:57,545
‪ฉันจะลองๆ

211
00:13:58,128 --> 00:14:01,048
‪ฉันไม่มีทางเลือกนี่นา

212
00:14:01,882 --> 00:14:03,008
‪ดี

213
00:14:03,634 --> 00:14:04,468
‪รับไป

214
00:14:05,970 --> 00:14:06,971
‪เอ๋

215
00:14:07,471 --> 00:14:11,183
‪เรารู้โชคชะตาของตัวเองผ่านสิ่งเล็กๆ น้อยๆ

216
00:14:11,934 --> 00:14:15,354
‪โยนข้าวโพดนั่นให้สูงกว่าโคมไฟข้างถนน

217
00:14:15,437 --> 00:14:17,147
‪แล้วใช้ปากรับไว้

218
00:14:17,231 --> 00:14:18,941
‪สามครั้งติดกัน

219
00:14:19,024 --> 00:14:23,487
‪ถ้าแกทำสำเร็จ แสดงว่าโชคชะตาเข้าข้างแก
‪และฉันจะยอมแพ้จากไปเอง

220
00:14:23,571 --> 00:14:25,656
‪เรื่องเล็กน้อยแค่นั้นจะ...

221
00:14:26,240 --> 00:14:29,451
‪นี่คือการตัดสินใจครั้งสุดท้าย
‪เกี่ยวกับวิญญาณของฉันด้วย

222
00:14:29,535 --> 00:14:31,829
‪แกบอกว่ามันเล็กน้อยเหรอ

223
00:14:33,163 --> 00:14:35,332
‪เริ่มเมื่อฉันปรบมือ

224
00:14:35,416 --> 00:14:39,920
‪ถ้าโยนข้าวโพดไม่สูงพอ
‪หรือแกชักช้า ฉันจะฆ่าแกซะ

225
00:14:40,754 --> 00:14:42,298
‪พร้อมไหม เริ่ม

226
00:14:42,381 --> 00:14:44,008
‪เดี๋ยวก่อน

227
00:14:45,259 --> 00:14:47,553
‪อ๊าก

228
00:14:49,054 --> 00:14:51,724
‪ความสูงผ่าน

229
00:14:52,892 --> 00:14:55,686
‪ทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องแบบนี้

230
00:14:55,769 --> 00:14:58,606
‪มาแล้ว มันกำลังตกลงมาตรงหน้าฉัน

231
00:14:59,857 --> 00:15:01,025
‪ไม่

232
00:15:01,108 --> 00:15:01,984
‪ไม่จริง

233
00:15:04,028 --> 00:15:05,029
‪ฉันตาพร่ามองไม่เห็น

234
00:15:06,822 --> 00:15:08,866
‪อ๊าก

235
00:15:13,329 --> 00:15:15,205
‪เกือบไปแล้ว

236
00:15:15,289 --> 00:15:17,458
‪แต่ฉันทำได้

237
00:15:17,541 --> 00:15:19,168
‪ฉันรับได้

238
00:15:21,754 --> 00:15:23,339
‪ทีนี้ครั้งที่สอง

239
00:15:23,422 --> 00:15:25,424
‪เตรียมตัว

240
00:15:25,507 --> 00:15:26,967
‪เดี๋ยวสิ

241
00:15:27,051 --> 00:15:29,762
‪เมื่อกี้แสงแดดทำฉันตาพร่า

242
00:15:30,554 --> 00:15:32,681
‪ฉันทำในที่ร่มได้ใช่ไหม

243
00:15:32,765 --> 00:15:35,684
‪นายจะเรียกร้องอะไรอีก

244
00:15:35,768 --> 00:15:36,602
‪เอ๋

245
00:15:36,685 --> 00:15:40,064
‪ตอนนี้และที่นี่เท่านั้น

246
00:15:40,648 --> 00:15:42,816
‪อีกสองครั้งนะ

247
00:15:42,900 --> 00:15:45,527
‪ถ้าแกทำพลาด ฉันจะฆ่าแกซะ

248
00:15:46,111 --> 00:15:49,406
‪ถ้าแกทำสำเร็จ ฉันจะหายไปตามที่สัญญาไว้

249
00:15:50,574 --> 00:15:52,910
‪ทีนี้ก็โยนครั้งที่สอง

250
00:15:54,954 --> 00:15:58,832
‪นายจะหายไปจริงๆ นะ

251
00:15:59,917 --> 00:16:03,587
‪ถ้าฉันทำสำเร็จ นายจะปล่อยฉันแน่นะ

252
00:16:03,671 --> 00:16:05,089
‪หุบปาก

253
00:16:05,714 --> 00:16:07,925
‪ถ้าแกไม่โยนเดี๋ยวนี้ ฉันจะฆ่าแกซะ

254
00:16:12,554 --> 00:16:15,224
‪ดีมาก เมฆบังดวงอาทิตย์แล้ว

255
00:16:15,891 --> 00:16:18,018
‪มันจะตกลงมาตรงๆ

256
00:16:20,396 --> 00:16:21,230
‪อะไรกัน

257
00:16:22,815 --> 00:16:23,816
‪เฮ้ย

258
00:16:26,068 --> 00:16:27,361
‪อะไรเนี่ย

259
00:16:29,029 --> 00:16:33,450
‪ดีจริง พวกมันคิดว่าแกกำลังให้อาหาร

260
00:16:36,954 --> 00:16:38,080
‪เหวอ

261
00:16:46,880 --> 00:16:49,633
‪สำเร็จ เป็นไงล่ะ

262
00:16:49,717 --> 00:16:51,552
‪ฉันรับครั้งที่สองได้ด้วย

263
00:16:52,219 --> 00:16:54,722
‪เป็นไงล่ะ ง่ายจะตาย

264
00:16:54,805 --> 00:16:58,600
‪เมื่อกี้ฉันแตกตื่น แต่ตอนนี้ฉันสงบใจได้แล้ว

265
00:16:58,684 --> 00:17:01,186
‪ฉันทำได้ ฉันชนะได้

266
00:17:01,270 --> 00:17:06,400
‪ไว้ทำสำเร็จครั้งสุดท้ายแล้วค่อยฉลองเถอะ

267
00:17:07,151 --> 00:17:08,736
‪พร้อมไหม

268
00:17:08,819 --> 00:17:10,279
‪พร้อมมาก มาเลย

269
00:17:10,362 --> 00:17:13,449
‪ฉันจะทำอีกครั้ง...

270
00:17:18,037 --> 00:17:18,912
‪เหวอ

271
00:17:21,498 --> 00:17:22,708
‪เหวอ

272
00:17:24,501 --> 00:17:27,504
‪อะไรวะเนี่ย

273
00:17:28,338 --> 00:17:32,217
‪แกนั่นแหละที่ทำให้นกพิราบมารวมตัวกัน

274
00:17:32,301 --> 00:17:36,180
‪ใครกันที่ทำข้าวโพดกระจายเต็มพื้น

275
00:17:36,263 --> 00:17:39,516
‪ก็นายเองนั่นแหละ

276
00:17:41,101 --> 00:17:43,353
‪ครั้งสุดท้ายนี้...

277
00:17:44,063 --> 00:17:46,440
‪ถ้าฉันโยนสูงกว่าโคมไฟ

278
00:17:48,400 --> 00:17:50,527
‪ไปให้พ้น ไปซะ

279
00:17:50,611 --> 00:17:52,988
‪ไม่มีอาหารให้พวกแกอีกแล้ว

280
00:17:53,572 --> 00:17:56,033
‪เร็ว ครั้งสุดท้าย!

281
00:17:56,116 --> 00:17:57,493
‪เดี๋ยวสิ เดี๋ยว

282
00:18:03,832 --> 00:18:05,125
‪อ๊าก

283
00:18:06,126 --> 00:18:07,878
‪อ๊าก

284
00:18:09,421 --> 00:18:13,217
‪ไงล่ะ นกพิราบกินข้าวโพดร้อนๆ ไม่ได้สินะ

285
00:18:13,300 --> 00:18:17,137
‪ฉันราดน้ำมันลงไปแล้วจุดไฟ พวกมันจะได้ไม่กิน

286
00:18:17,221 --> 00:18:21,350
‪นั่นแหละ ตกลงมาตรงๆ

287
00:18:26,563 --> 00:18:27,898
‪อ๊าก

288
00:18:27,981 --> 00:18:30,567
‪ฉันมองไม่เห็นข้าวโพดที่ลุกไหม้

289
00:18:31,318 --> 00:18:33,529
‪ฉันมองไม่เห็นเปลวไฟกลางแดดแบบนี้

290
00:18:34,321 --> 00:18:35,239
‪ฉันมองไม่เห็น

291
00:18:36,031 --> 00:18:37,699
‪ฉันมองไม่เห็น

292
00:18:37,783 --> 00:18:39,743
‪มันอยู่ไหน

293
00:18:44,123 --> 00:18:44,957
‪อ๊าก

294
00:18:50,671 --> 00:18:56,343
‪คำตัดสินออกมาแล้ว ไม่ใช่ความผิดของฉัน

295
00:19:16,029 --> 00:19:21,827
‪คุณพ่อคงคิดว่า "แต่เขายังมีชีวิตอยู่" นี่นา

296
00:19:22,828 --> 00:19:26,415
‪นี่แหละคือเหตุผลที่ผมมาที่นี่

297
00:19:27,416 --> 00:19:29,543
‪ผมทนไม่ไหวที่จะเก็บงำ

298
00:19:29,626 --> 00:19:32,129
‪บาปร้ายแรงที่ผมก่อไว้

299
00:19:33,881 --> 00:19:39,636
‪ชายเร่ร่อนคนนั้นทำให้ผม
‪ร่ำรวยมากจนผมได้ทุกอย่างที่ต้องการ

300
00:19:40,179 --> 00:19:45,350
‪ร่ำรวยมากจนผมหาคนรับใช้สักคน
‪ที่จะยอมทำตามคำสั่งทุกอย่าง

301
00:19:46,268 --> 00:19:47,895
‪เจ้านาย

302
00:19:48,645 --> 00:19:50,063
‪ออกมาเถอะ

303
00:19:52,024 --> 00:19:53,775
‪เจ้านาย

304
00:19:54,526 --> 00:20:00,741
‪ไม่ว่าแกจะสารภาพบาปอีกกี่ครั้ง
‪ฉันก็จะขอสาปแช่งแกตลอดไป

305
00:20:12,419 --> 00:20:17,633
‪แกจ่ายเงินให้ฉันไปทำศัลยกรรม

306
00:20:18,258 --> 00:20:23,055
‪แกหลอกใช้ฉัน
‪และทำให้ฉันพบเจอเรื่องสยองเช่นนั้น

307
00:20:23,639 --> 00:20:28,518
‪ฉันจะไม่มีวันอภัย
‪ฉันจะไม่มีวันลืมความแค้นที่มีต่อแก

308
00:20:32,814 --> 00:20:35,567
‪นายตามฉันเข้ามาได้แม้แต่ในโบสถ์เรอะ

309
00:20:36,568 --> 00:20:37,986
‪ฉันขอสาปแช่งแก

310
00:20:38,570 --> 00:20:44,952
‪เมื่อลูกสาวของแกมีความสุขที่สุดในชีวิต
‪ฉันจะมารับตัวแกไป

311
00:20:46,495 --> 00:20:48,205
‪รอเวลามารับมันไม่ได้หรอก

312
00:20:48,747 --> 00:20:52,668
‪นับจากนี้ไป เราจะเฝ้าดูแกตลอดเวลา

313
00:20:52,751 --> 00:20:56,171
‪เพื่อที่แกจะหลอกเราไม่ได้อีก

314
00:21:13,021 --> 00:21:15,983
‪น่ากลัวชะมัดเลย

315
00:21:16,066 --> 00:21:17,484
‪โอคุยาสึ

316
00:21:17,567 --> 00:21:18,902
‪คุณยูคาโกะ

317
00:21:18,986 --> 00:21:22,614
‪อาจารย์โรฮัง นี่เรื่องจริงเหรอ

318
00:21:22,698 --> 00:21:26,618
‪พี่สาวครับ ขอชานมไข่มุกแก้วนึง

319
00:21:27,160 --> 00:21:28,620
‪โผล่มาจากไหนกันเนี่ย

320
00:21:29,413 --> 00:21:31,665
‪นี่จะหาว่าฉันโกหกเรอะ

321
00:21:32,207 --> 00:21:34,626
‪เปล่า ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น

322
00:21:35,085 --> 00:21:38,588
‪อาจเป็นแค่คนใช้สแตนด์ทะเลาะกันก็ได้หรือเปล่า

323
00:21:38,672 --> 00:21:41,925
‪ไม่ได้เกี่ยวกับภูติผีอาฆาตสักหน่อย

324
00:21:42,009 --> 00:21:44,469
‪แต่ว่ามันดูเหมือนเป็นผีที่อดทนมากนะ

325
00:21:44,553 --> 00:21:49,266
‪ถ้าผมโดนสิงตลอดชีวิตแบบนั้นคงบ้าตาย

326
00:21:50,017 --> 00:21:53,729
‪โคอิจิ ถ้าผีเริ่มสิงนายเมื่อไหร่ บอกฉันทันทีนะ

327
00:21:53,812 --> 00:21:56,565
‪ฉันจะกำจัดมันให้เดี๋ยวนั้นเลย

328
00:21:56,648 --> 00:21:59,901
‪อ้อ เหรอ ขอบคุณ

329
00:22:06,616 --> 00:22:12,039
‪นับแต่นั้นเขาเป็นยังไง
‪ผมคิชิเบะ โรฮังก็ไม่รู้หรอก

330
00:22:12,831 --> 00:22:14,624
‪ปีหน้าหรือปีต่อไป

331
00:22:15,167 --> 00:22:19,046
‪ผมอาจไปที่นั่นอีกครั้งเพื่อพบเขา

332
00:22:20,213 --> 00:22:23,008
‪เขาไม่ยอมแพ้ทั้งที่โดนผีสิง

333
00:22:23,091 --> 00:22:26,011
‪เขาเผชิญหน้ากับชีวิตตามลำพังแต่มีความหวัง

334
00:22:26,803 --> 00:22:28,680
‪ผมคิดว่าเขาชั่วร้าย

335
00:22:29,306 --> 00:22:31,350
‪แต่ผมก็ชื่นชมความแน่วแน่ของเขา

336
00:22:33,643 --> 00:22:37,481
‪บางทีคงมีผมคนเดียวที่คิดแบบนั้น

337
00:24:15,787 --> 00:24:17,497
‪คำบรรยายโดย กิตติพล เอี่ยมกมล