1
00:00:13,388 --> 00:00:14,723
โดด!

2
00:00:19,394 --> 00:00:21,355
ผมจําวันที่ผมเกิดมาไม่ได้

3
00:00:22,022 --> 00:00:23,982
ผมจําพ่อแม่ของผมไม่ได้

4
00:00:23,982 --> 00:00:26,360
จําไม่ได้ว่าผมมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง

5
00:00:26,360 --> 00:00:28,529
ทั้งที่เห็นอยู่ชัดๆ ว่าผมไม่เหมาะกับที่นี่สักนิด

6
00:00:29,488 --> 00:00:32,658
สิ่งแรกที่ผมจําได้คือความกลัว

7
00:00:32,658 --> 00:00:35,619
มาเร็ว ขึ้นมา! กัดเลย เร็ว!

8
00:00:35,619 --> 00:00:37,329
ผมไปที่นั่นเพื่อฝึกให้กล้า

9
00:00:37,329 --> 00:00:39,665
ถูกฝึกมาให้คุ้มครองป้องกัน

10
00:00:39,665 --> 00:00:44,545
ผมควรจะต้องพุ่งเข้าใส่
แต่ผมกลับกลัวตัวแข็งไปหมด

11
00:00:44,545 --> 00:00:46,088
มาเร็วสิ จัดมา

12
00:00:47,506 --> 00:00:51,969
ผมขี้ขลาด
แล้วผมก็เกลียดตัวเองที่ขี้ขลาด

13
00:01:27,171 --> 00:01:29,298
- แต่แล้ว...
- หิวเหรอจ้ะ พ่อหนู

14
00:01:29,298 --> 00:01:30,591
ผมก็ได้เจอเธอ

15
00:01:31,758 --> 00:01:33,594
รอตรงนี้ เดี๋ยวฉันมา

16
00:01:33,594 --> 00:01:35,387
เป็นครั้งแรกในชีวิต

17
00:01:35,387 --> 00:01:37,181
ผมเกิดความรู้สึกอื่นที่ไม่ใช่ความกลัว

18
00:01:38,348 --> 00:01:39,766
ผมรู้สึกปลอดภัย

19
00:01:41,059 --> 00:01:43,520
ได้รับความรัก

20
00:01:45,689 --> 00:01:48,817
และความรักก็เปลี่ยนทุกอย่างได้

21
00:01:51,987 --> 00:01:55,824
ผมปกป้องเธอได้ ผมปกป้องเขาได้

22
00:02:03,373 --> 00:02:05,501
นั่นคือเป้าหมายชีวิตของผม

23
00:02:19,473 --> 00:02:20,599
แต่ผมคิดผิด

24
00:02:22,392 --> 00:02:23,602
ผมปกป้องเขาไม่ได้

25
00:02:27,981 --> 00:02:29,024
และในจังหวะนั้น

26
00:02:29,691 --> 00:02:33,403
ทุกอย่างที่เคยเชื่อเกี่ยวกับตัวเอง
ทุกสิ่งที่ผมกลัวสุดใจ

27
00:02:34,488 --> 00:02:35,739
กลับเป็นความจริงขึ้นมาทั้งหมด

28
00:03:34,214 --> 00:03:36,675
(สร้างจากนวนิยายของบอนนี่ การ์มัส)

29
00:04:44,618 --> 00:04:46,703
(สถานจัดงานศพ มอร์แอนด์ซันส์)
(คอลเล็กชั่นโลงมะฮอกกานี)

30
00:05:22,114 --> 00:05:23,365
แผนกบุคคลค่ะ นี่...

31
00:05:24,575 --> 00:05:26,034
ใช่ค่ะ ถูกต้องค่ะ

32
00:05:28,912 --> 00:05:29,913
อะไรนะ

33
00:05:33,292 --> 00:05:35,878
โอ๊ยตายแล้ว เมื่อไหร่

34
00:05:36,753 --> 00:05:38,881
แค่เพราะเรื่องที่หวังไม่เกิดในจังหวะที่ตั้งใจ

35
00:05:38,881 --> 00:05:41,008
ไม่ได้แปลว่าพระเจ้าไม่ได้วางแผนไว้ให้คุณ

36
00:05:41,008 --> 00:05:43,385
โยเซฟถูกเหล่าพี่น้องหักหลัง

37
00:05:44,052 --> 00:05:46,305
ถูกจับไปขายเป็นทาส
แต่พระผู้เป็นเจ้าก็มีแผนของพระองค์

38
00:05:46,305 --> 00:05:47,806
มีจริง

39
00:05:47,806 --> 00:05:50,100
เดวิดเป็นเด็กเลี้ยงแกะ...

40
00:05:50,100 --> 00:05:52,519
- แม่คะ แม่...
- แต่พระผู้เป็นเจ้าก็มีแผนของพระองค์

41
00:05:52,519 --> 00:05:54,313
ตอนนี้ดร.เอวานส์ไปไหนแล้ว

42
00:05:55,772 --> 00:05:57,149
อยู่ที่สถานจัดงานศพจ้ะ

43
00:05:58,859 --> 00:06:01,278
นึกว่าถูกฝังดินไปแล้ว

44
00:06:02,196 --> 00:06:05,073
เขายังอยู่ที่สถานจัดงานศพ
รอจะถูกฝังในวันอังคาร

45
00:06:05,616 --> 00:06:07,034
แล้ววิญญาณเขาอยู่ไหน

46
00:06:08,493 --> 00:06:10,537
วิญญาณเขาขึ้นสวรรค์ไปอยู่กับพระเจ้าแล้ว

47
00:06:11,205 --> 00:06:12,206
ทําไมตัวไม่ไปด้วยคะ

48
00:06:12,789 --> 00:06:14,082
ก็มันอยู่ในดินไง

49
00:06:14,917 --> 00:06:16,502
ฟังบาทหลวงพูดก่อนนะ

50
00:06:16,502 --> 00:06:19,171
- ไว้ใจเถิดว่าทรงมีแผน
- ใช่

51
00:06:19,171 --> 00:06:21,924
เพราะจะทรงนําทางเราไปสู่ความถูกต้องดีงาม

52
00:06:21,924 --> 00:06:23,258
ถูกแล้ว

53
00:06:23,258 --> 00:06:25,260
- อาเมน
- อาเมน

54
00:06:27,179 --> 00:06:29,848
เวลาภาวนาก่อนนอน
หนูจะเติมชื่อดร.เอวานส์ด้วย

55
00:06:29,848 --> 00:06:31,475
ดีมากเลยจ้ะลูก

56
00:06:31,475 --> 00:06:34,311
ศึกษาหนทางแห่งธรรม

57
00:06:34,311 --> 00:06:38,607
และผู้จะสวมมงกุฎดาว

58
00:06:38,607 --> 00:06:42,903
พระผู้เป็นเจ้าโปรดนําทาง

59
00:06:44,279 --> 00:06:48,367
มาเถิด พี่สาว

60
00:06:48,367 --> 00:06:51,745
พากันมา พากันมา

61
00:06:51,745 --> 00:06:52,663
เดี๋ยวแม่มานะ

62
00:06:52,663 --> 00:06:56,708
มาเถิด พี่สาว

63
00:06:56,708 --> 00:07:00,379
มาภาวนาที่ริมธาร

64
00:07:01,505 --> 00:07:05,759
เมื่อมาภาวนาที่ริมธาร

65
00:07:05,759 --> 00:07:09,137
ศึกษาหนทางแห่งธรรม

66
00:07:09,137 --> 00:07:13,016
และผู้จะสวมมงกุฎดาว

67
00:07:13,016 --> 00:07:16,937
พระผู้เป็นเจ้าโปรดนําทาง

68
00:07:17,646 --> 00:07:21,316
มาเถิด พี่ชาย

69
00:07:21,316 --> 00:07:25,028
พากันมา พากันมา

70
00:07:25,028 --> 00:07:28,991
มาเถิด พี่ชาย

71
00:07:28,991 --> 00:07:32,828
มาภาวนาที่ริมธาร

72
00:07:33,537 --> 00:07:37,833
เมื่อมาภาวนาที่ริมธาร

73
00:07:37,833 --> 00:07:41,295
ศึกษาหนทางแห่งธรรม

74
00:07:41,295 --> 00:07:45,215
และผู้จะสวมมงกุฎดาว

75
00:07:45,215 --> 00:07:48,802
พระผู้เป็นเจ้าโปรดนําทาง

76
00:08:15,162 --> 00:08:16,163
คุณครับ

77
00:08:17,247 --> 00:08:20,334
ผมราล์ฟ เบลีย์ จากนสพ.ไทมส์
มาเขียนเรื่องของคาลวิน เอวานส์

78
00:08:20,334 --> 00:08:22,503
ไม่ทราบว่าจะขอถามอะไรหน่อยได้ไหม

79
00:08:23,337 --> 00:08:24,505
คิดว่าคุณน่าจะเป็นครอบครัวของเขา

80
00:08:25,589 --> 00:08:26,590
ไม่ใช่

81
00:08:28,175 --> 00:08:32,054
แต่สองแถวแรกปกติสงวนไว้ให้ครอบครัว
ผมเลยคิดว่า...

82
00:08:33,972 --> 00:08:35,933
งั้นรบกวนบอกหน่อยว่าคุณรู้จักเขายังไง

83
00:08:35,933 --> 00:08:38,727
หรือพูดถึงความทรงจําที่มีต่อเขา
คุณรู้จักเขามานานหรือยังครับ

84
00:08:40,395 --> 00:08:41,395
ไม่นาน

85
00:08:42,981 --> 00:08:44,691
ไม่ คุณ...

86
00:08:44,691 --> 00:08:48,862
ไม่ ฉันไม่ได้รู้จักเขามานาน
ฉันไม่ได้รู้จักเขามานานพอ

87
00:08:50,572 --> 00:08:52,574
ผมอยากฟังเรื่องประวัติของเขาบ้าง

88
00:08:52,574 --> 00:08:54,785
ได้ยินคนพูดอะไรหลายอย่าง

89
00:08:55,410 --> 00:08:58,080
คนหนึ่งที่ผมได้สัมภาษณ์บอกว่า
เขาก็มีช่วงรุ่งเรือง

90
00:08:58,080 --> 00:09:00,707
แต่อีกคนกลับเรียกเขาว่า...

91
00:09:00,707 --> 00:09:03,293
แค่อ่านตามที่จดไว้นะครับ
แต่คนนั้นบอกว่าเขานิสัยไม่ดี

92
00:09:05,462 --> 00:09:07,881
ใครก็ตามที่รู้จักเขา
จะรู้ว่านั่นไม่เป็นความจริงเลย

93
00:09:08,465 --> 00:09:09,967
เมื่อครู่คุณบอกว่าไม่ได้รู้จักเขาดี

94
00:09:09,967 --> 00:09:12,052
ฉันบอกว่าฉันไม่ได้รู้จักเขามานานพอ

95
00:09:12,052 --> 00:09:14,304
ใช่ ผมก็ว่างั้นไง คุณไม่ได้รู้จักเขามานาน

96
00:09:15,138 --> 00:09:17,391
ผมว่างานแบบนี้ไม่ควรเอาสุนัขเข้ามานะ

97
00:09:17,391 --> 00:09:18,892
ผมเห็นป้ายข้างหน้า

98
00:09:19,726 --> 00:09:21,103
ผมขอแสดงความเสียใจด้วย

99
00:09:29,736 --> 00:09:35,534
ทุกอย่างมีฤดูกาลของมัน
มีช่วงเวลาที่จะเกิด และมีช่วงเวลาที่จะตาย

100
00:09:36,451 --> 00:09:40,747
คาลวิน เอวานส์เป็นชายผู้ปราดเปรื่อง
เป็นนักเคมีผู้ทุ่มเทในงาน

101
00:09:40,747 --> 00:09:44,001
และมีชีวิตชีวาเป็นสีสันในงานเลี้ยงเสมอ

102
00:09:44,001 --> 00:09:47,713
คาลวิน เอวานส์ไม่มีครอบครัว

103
00:09:48,422 --> 00:09:51,592
แม้เราจะไม่มีทางรู้ว่า
พระผู้เป็นเจ้าวางแผนอะไรให้ชีวิตเรา

104
00:09:51,592 --> 00:09:56,638
เราต้องเชื่อมั่นว่าเขาเป็นบุตรของพระเจ้า
และจะเป็นเสมอไป

105
00:09:57,723 --> 00:10:01,643
ระหว่างที่พวกคุณ คนที่เขารัก ชุมชนของเขา
ไว้อาลัยกับการสูญเสียอันน่าเศร้า

106
00:10:01,643 --> 00:10:04,938
และปลอบประโลมในมิตรภาพต่อกัน
และในความดีงามของคาลวิน

107
00:10:18,911 --> 00:10:20,621
เธอไม่คุยกับผมไปตั้งหลายวัน

108
00:10:21,872 --> 00:10:24,791
ไม่แตะตัวผม แทบไม่มองผมด้วยซ้ํา

109
00:10:33,008 --> 00:10:34,885
ผมหวังว่าเวลาจะช่วยให้ลืม

110
00:10:34,885 --> 00:10:37,721
ว่าทั้งหมดนี้เป็นความผิดผม
แต่จะลืมได้ยังไง

111
00:10:39,264 --> 00:10:43,185
เพราะความผิดนั้นเป็นเรื่องที่ลืมไม่ลงเสมอ

112
00:10:46,563 --> 00:10:49,024
- เขาชวนไปเที่ยวหรือยัง
- ยัง ฉันไม่อยากคุยแล้ว

113
00:10:49,024 --> 00:10:51,735
อ้าว ดูสิใครมา อย่าจ้องเขา เบอร์ธา

114
00:10:51,735 --> 00:10:54,613
ไม่อยากเชื่อว่ากล้าโผล่หน้ามา ศพยังไม่ทันแข็ง

115
00:11:29,314 --> 00:11:31,817
ผมจํากลิ่นของเขาได้ทุกกลิ่น

116
00:11:32,651 --> 00:11:36,947
กลิ่นตัวเขาหลังจากที่เพิ่งเปียก
กลิ่นตัวเขาตอนเพิ่งกลับมาจากข้างนอก

117
00:11:36,947 --> 00:11:38,949
กลิ่นตัวเขาตอนเพิ่งไปวิ่งกลับมา

118
00:11:40,409 --> 00:11:43,745
แต่มาอยู่ในห้องนี้ ผมไม่ได้กลิ่นอะไรเลย

119
00:11:48,208 --> 00:11:49,209
เรียบร้อยดี

120
00:11:50,961 --> 00:11:52,337
เอลิซาเบธ คุณมา

121
00:11:53,505 --> 00:11:55,549
ของฉันหายไปไหนหมด
ของคาลวินไปไหนหมด

122
00:11:55,549 --> 00:11:58,635
คุณซอตต์
ยังเร็วไปที่คุณจะกลับมา คุณต้องพัก

123
00:11:58,635 --> 00:12:00,971
ฉันต้องทํางาน
ต้องใช้สมุดจดงาน งานวิจัยของฉัน

124
00:12:00,971 --> 00:12:02,514
คาลวินกับฉันใกล้มากที่จะ... หรือ

125
00:12:02,514 --> 00:12:06,393
เราเกือบจะส่งตีพิมพ์งานวิจัยขอทุนเรมเซนได้
ฉันหยุดไม่ได้แม้แต่วันเดียว

126
00:12:07,019 --> 00:12:08,687
เขาเก็บทุกอย่างไปที่ห้องพัสดุ

127
00:12:09,271 --> 00:12:10,981
โอเค ฉันต้องกรอกแบบฟอร์มอะไรไหม

128
00:12:12,107 --> 00:12:14,651
ตอนนี้งานของดร.เอวานส์
เป็นของสถาบันเฮสติ้งส์แล้ว

129
00:12:18,488 --> 00:12:21,700
แต่นั่นเป็นงานของเราสองคน
เราเกือบทําสําเร็จแล้ว

130
00:12:22,367 --> 00:12:25,287
พอจะมีห้องแล็บว่างๆ
ให้ฉันใช้นอกเวลาทําการไหม

131
00:12:26,038 --> 00:12:28,999
ฉันเสียใจด้วยจริงๆ มันคือ... นโยบายของที่นี่

132
00:12:32,377 --> 00:12:38,133
แล้วของส่วนตัวของเขาล่ะ
แผ่นเสียง เสื้อผ้า เสื้อกาวน์ทําแล็บ

133
00:12:39,092 --> 00:12:44,181
ฉันรู้เรื่องความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดา
ระหว่างคุณกับดร.เอวานส์

134
00:12:44,181 --> 00:12:45,557
แต่เราต้องรอก่อน

135
00:12:45,557 --> 00:12:49,895
ต้องรอดูว่าจะมีน้องชายหรือญาติตามสายเลือด

136
00:12:49,895 --> 00:12:52,272
มาอ้างสิทธิ์ความเป็นเจ้าของหรือไม่

137
00:12:53,398 --> 00:12:55,734
ขอโทษนะคะ ถ้าคุณอยากร้องไห้...

138
00:12:55,734 --> 00:12:56,818
ไม่อยาก

139
00:12:57,945 --> 00:13:02,950
ฉันอยากทํางาน ฉันต้องทํางาน
แฟรน ขอร้องล่ะ

140
00:13:04,243 --> 00:13:06,745
คนดี เกรงว่าถ้าไม่มีนักเคมีหนุน...

141
00:13:10,958 --> 00:13:13,043
คุณคงขัดสนเรื่องเงิน ฉันจะลองหาให้

142
00:13:13,043 --> 00:13:16,755
อาจจะเป็นงานธุรการไปก่อน
แต่หมาของดร.เอวานส์...

143
00:13:17,339 --> 00:13:20,467
ถ้ากลับมาใหม่โดยไม่เอาหมามาได้
ฉันจะหาตําแหน่งให้

144
00:13:24,012 --> 00:13:24,930
ขอบคุณ

145
00:13:33,063 --> 00:13:35,607
ทุกเช้าเวลาเธอออกจากบ้านไป
ผมกลัวสุดชีวิต

146
00:13:36,441 --> 00:13:38,569
เพราะถ้าเธอไม่กลับมาจะเป็นยังไง

147
00:13:38,569 --> 00:13:42,072
ฉันเตรียมอาหารไว้ให้แล้ว
จะพร้อมให้กินตอนบ่ายสามครึ่งพอดี

148
00:13:43,031 --> 00:13:44,074
ฉันจะเปิดทีวีไว้นะ

149
00:13:44,074 --> 00:13:47,411
การ์ตูนซึ่งปกติจะเลี่ยง แต่ดูจากสถานการณ์

150
00:13:47,411 --> 00:13:49,246
ดูการ์ตูนก็ดีกว่าดูข่าว

151
00:13:49,246 --> 00:13:50,205
ประตูหลังไม่ได้ล็อก

152
00:13:50,205 --> 00:13:52,374
แต่ก็อดโล่งใจไม่ได้

153
00:13:52,374 --> 00:13:55,043
เพราะผมจะได้ไม่ต้องคิดถึงสิ่งที่ทําลงไป

154
00:14:02,676 --> 00:14:07,347
เช่นเดียวกับที่คําว่า "เกรย์" ซึ่งสะกดด้วยตัวเอ

155
00:14:07,347 --> 00:14:10,267
เป็นการสะกดซึ่งเป็นที่ยอมรับมากกว่าในอเมริกา

156
00:14:10,267 --> 00:14:15,230
คําใบ้ข้อ 14 ขวาง "เอิร์ลชาดํา" นั้นไม่ถูกต้อง

157
00:14:15,230 --> 00:14:20,527
"เกรย์" นั้นต้องสะกดด้วยตัว "อี"
เพราะเครื่องดื่มนั้นได้ชื่อตามชาร์ลส์ เกรย์

158
00:14:22,779 --> 00:14:24,072
จดทั้งหมดทันนะ

159
00:14:24,072 --> 00:14:26,325
ทันค่ะ น่าสนใจที่สุด

160
00:14:26,325 --> 00:14:28,702
สาวน้อย ประชดฉันรึ

161
00:14:29,995 --> 00:14:30,996
ไม่ใช่เด็ดขาดค่ะ

162
00:14:49,264 --> 00:14:53,310
ผมรู้ว่าจังหวะมันแย่มาก
ทั้งที่ดร.เอวานส์ใกล้จะตีพิมพ์บทความ

163
00:14:53,310 --> 00:14:55,812
เพื่อขอทุนของเราทุนหนึ่ง แต่...

164
00:14:57,439 --> 00:14:58,857
หวังว่าคุณจะเข้าใจ

165
00:14:59,358 --> 00:15:04,488
มูลนิธิเรมเซนจําเป็น
ต้องนําทุนของเราไปใช้ในทางอื่น

166
00:15:04,488 --> 00:15:05,572
ผมก็คิดเช่นนั้น

167
00:15:06,240 --> 00:15:08,909
แต่ผมก็อยากจะคุยกับคุณเรื่องนี้

168
00:15:10,953 --> 00:15:13,914
สองสามวันที่ผ่านมานี้
ผมรวบรวมจิตใจทําอะไรได้ยากเพราะ...

169
00:15:14,623 --> 00:15:17,376
คาลวินเป็นเพื่อนสนิทของผม
และยังเป็นเพื่อนร่วมห้องทดลอง

170
00:15:17,376 --> 00:15:18,836
ผมไม่ทราบมาก่อน

171
00:15:19,545 --> 00:15:21,672
ดังนั้นผมจึงอยากทราบว่า...

172
00:15:22,256 --> 00:15:24,716
ผมรู้ว่านี่เป็นการ "สมมติ" ครั้งใหญ่

173
00:15:25,801 --> 00:15:28,512
แต่ถ้าผมสานต่องานของดร.เอวานส์จะได้ไหม

174
00:15:28,512 --> 00:15:30,013
ไม่ได้จะแค่ทําเพื่อเขา

175
00:15:30,013 --> 00:15:35,269
แต่เพื่อพยายามหาคําตอบต่อคําถามสําคัญ
ที่พวกเราปลุกปล้ําขบคิดกันมาหลายปี

176
00:15:38,021 --> 00:15:39,857
ผมจะนําเรื่องไปปรึกษาคณะกรรมการ

177
00:15:51,285 --> 00:15:52,286
มีของขวัญมาให้

178
00:15:53,996 --> 00:15:54,997
อะไรนะครับ

179
00:15:55,831 --> 00:15:56,665
เปิดดูสิ

180
00:16:01,170 --> 00:16:02,171
ได้ครับ

181
00:16:05,090 --> 00:16:07,259
นี่คือ เอ่อ...

182
00:16:08,468 --> 00:16:11,805
ว้าว นี่งานของซอตต์
กับเอวานส์เรื่องนิวคลีโอไทด์

183
00:16:11,805 --> 00:16:13,182
ไม่ใช่ ดร.โบริวิตซ์

184
00:16:13,182 --> 00:16:17,019
นั่นงานวิจัยเรื่องนิวคลีโอไทด์ของเฮสติ้งส์

185
00:16:17,019 --> 00:16:19,605
และผมอยากให้คุณทําซ้ําให้ได้ผลลัพธ์ตามนั้น

186
00:16:22,733 --> 00:16:26,361
ผมก็อยากช่วยนะครับ
จริงๆ ผมอยากทํา แต่ผมแค่...

187
00:16:26,361 --> 00:16:29,615
ผมไม่อาจรับสมอ้างในสิ่งที่ไม่ได้ทํา

188
00:16:29,615 --> 00:16:31,783
งั้นก็ทําสิ ทํากับผม

189
00:16:31,783 --> 00:16:35,704
ฟังนะ ถ้างานวิจัยครั้งนี้เปลี่ยนโลกได้
อย่างที่เอวานส์ว่าเอาไว้

190
00:16:35,704 --> 00:16:40,792
ขอให้เราสองคนทดลองใหม่ทีละก้าว
ให้ได้ผลเดียวกันและทําเป็นงานของเรา

191
00:16:42,794 --> 00:16:43,795
แล้วคุณซอตต์ล่ะ

192
00:16:46,048 --> 00:16:50,427
ถ้าคุณไม่สามารถจะรับไหว
ผมก็ต้องไปหาคนอื่นแทน

193
00:16:58,060 --> 00:17:02,231
คงน่าเสียดาย
หากจะปล่อยให้งานของคาลวินสูญเปล่า

194
00:18:31,737 --> 00:18:33,405
(รอบประจําเดือน
เริ่ม - หยุด)

195
00:18:36,325 --> 00:18:38,160
(มกราคม)

196
00:18:51,798 --> 00:18:57,804
(การวัดระยะในการตั้งครรภ์
โดยใช้การตกไข่ของสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ํา)

197
00:19:23,413 --> 00:19:24,414
สวัสดีครับ

198
00:19:26,291 --> 00:19:28,502
นึกว่าคุณทราบแล้วว่าฉันจะมา

199
00:19:28,502 --> 00:19:31,964
ดร.โดนาตี้อยากได้ตัวอย่างทดลอง
ให้ห้องทดลองเภสัชวิทยาค่ะ

200
00:19:33,715 --> 00:19:35,759
แน่สิ แถวนี้ไม่มีใครบอกอะไรผมเลย

201
00:19:37,094 --> 00:19:38,011
จะเอาอะไรเอาไปเลย

202
00:19:51,316 --> 00:19:55,070
{\an8}(กําลังทําความสะอาด)

203
00:19:56,446 --> 00:19:58,323
{\an8}(ควบคุม - ทดลอง)

204
00:22:17,671 --> 00:22:20,007
ผมรู้ว่าน้องมาแล้ว ก่อนเธอจะรู้เสียอีก

205
00:22:20,757 --> 00:22:24,011
เหมือนที่รู้ว่าฝนจะมา ก่อนฝนตกจริงนานเลย

206
00:22:27,848 --> 00:22:31,810
และผมก็คิดว่าเราอาจจะได้เริ่มกันใหม่

207
00:22:31,810 --> 00:22:32,895
เป็นจุดตั้งต้นใหม่

208
00:22:59,254 --> 00:23:02,382
สวัสดีค่ะ มีอะไรให้ช่วย

209
00:23:03,634 --> 00:23:06,220
ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือเปล่า
ฉันเคาะประตูอยู่ตั้งนาน

210
00:23:06,220 --> 00:23:08,347
ฉันกําลังสร้างห้องแล็บเคมีระดับอุตสาหกรรม

211
00:23:10,057 --> 00:23:11,475
ตอนนี้จังหวะไม่เหมาะหรือคะ

212
00:23:11,475 --> 00:23:12,559
ไม่เหมาะที่จะทําอะไร

213
00:23:13,810 --> 00:23:18,315
มีบทความในแอลเอไทมส์
เขียนออกมาจนคาลวินกลายเป็นปีศาจ

214
00:23:18,899 --> 00:23:22,069
"แม้แต่บุคคลคนเดียวที่นั่งในส่วนของครอบครัว
ยังตอบว่า ยกคํา

215
00:23:22,069 --> 00:23:24,196
'ฉันไม่ได้รู้จักเขาดีนัก'"

216
00:23:25,781 --> 00:23:27,449
เลวร้ายมาก ฉันไม่มีทางพูดแบบนั้น

217
00:23:27,449 --> 00:23:30,619
ถูกต้อง ไร้ความรับผิดชอบในการทําสื่อ

218
00:23:31,161 --> 00:23:32,287
เราขอให้ศาลออกคําสั่งห้ามได้

219
00:23:35,123 --> 00:23:37,042
คาลวินไม่สนใจหรอกว่าใครจะคิดกับเขายังไง

220
00:23:38,794 --> 00:23:39,920
แต่นี่คือประวัติศาสตร์

221
00:23:39,920 --> 00:23:41,547
สิ่งที่เขาเขียนจะกลายเป็นบันทึกถาวร

222
00:23:42,589 --> 00:23:45,592
ฉันจะไปคุยกับคนที่ไทมส์
อาจต้องขอให้คุณลงชื่อในคําให้การ

223
00:23:45,592 --> 00:23:47,803
อาจไม่ต้องไปถึงตรงนั้น
แต่ได้ความยังไงฉันจะมาบอก

224
00:23:48,679 --> 00:23:50,055
ขอโทษค่ะ แต่คุณเป็นใครนะ

225
00:23:51,557 --> 00:23:52,683
ฉันแฮร์เรียต สโลน

226
00:23:54,101 --> 00:23:55,602
บ้านอยู่ตรงข้ามกับคุณ

227
00:23:56,311 --> 00:23:57,437
คาลวินเป็นเพื่อนฉัน

228
00:24:00,774 --> 00:24:02,693
ขอโทษจริงๆ
ตอนนี้ฉันไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเอง

229
00:24:04,069 --> 00:24:05,445
- ราตรีสวัสดิ์
- เช่นกัน

230
00:24:18,166 --> 00:24:20,043
ในใจผมเริ่มกลับมีประกายเจิดจ้า

231
00:24:20,544 --> 00:24:24,464
ผมเริ่มใช้เวลาทุกวินาทีที่ไม่ได้หลับ
ไปยืนยามที่หน้าต่าง

232
00:24:25,424 --> 00:24:28,051
ผมได้โอกาสครั้งใหม่
ที่จะปกป้องให้ครอบครัวปลอดภัย

233
00:24:38,937 --> 00:24:42,149
และผมจะไม่ยอมพลาดอีก พลาดอีกไม่ได้

234
00:24:43,192 --> 00:24:48,822
เขาไม่ได้บริการอาหารกลางวัน
ในห้องนี้จนปี 1934

235
00:24:48,822 --> 00:24:54,953
และเพิ่งมีทางเลือกอาหารจานร้อนได้
เมื่อปี 1939 นี่เอง

236
00:24:55,662 --> 00:25:00,417
วันจันทร์จะเป็นเนื้อไอริชสไปซ์
วันอังคารเป็นซุปเกี๊ยวไก่

237
00:25:01,001 --> 00:25:04,421
หรือเป็นวันพุธนะ ฉันว่าฉันจําได้

238
00:25:04,421 --> 00:25:07,007
- ไม่ นั่นคือตอน...
- ขอโทษค่ะ ขอตัวเดี๋ยวนะคะคุณแอสเทอร์

239
00:25:11,637 --> 00:25:12,804
กินอะไรดี

240
00:25:12,804 --> 00:25:14,473
โบริวิตซ์ ฉันขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม

241
00:25:15,641 --> 00:25:16,642
เอ่อ ได้สิ

242
00:25:18,519 --> 00:25:21,855
เอลิซาเบธ ผมเสียใจด้วยจริงๆ
ไม่มีจังหวะจะคุยกับคุณในงานศพ

243
00:25:21,855 --> 00:25:24,942
แต่ผมเสียใจกับคุณด้วย

244
00:25:26,026 --> 00:25:27,236
ผมรู้ว่าคุณสองคนสนิทกัน

245
00:25:27,945 --> 00:25:30,739
ขอบคุณค่ะ คุณยังคบกับลอเรลอยู่ไหม

246
00:25:35,369 --> 00:25:36,370
คุณรู้ด้วยเหรอ

247
00:25:37,204 --> 00:25:38,205
เขารู้กันทุกคน

248
00:25:40,123 --> 00:25:42,251
โดนาตี้เก็บของของเราไปหมด

249
00:25:42,876 --> 00:25:43,961
งานวิจัยของเรา

250
00:25:43,961 --> 00:25:45,671
ข้าวของส่วนตัวของคาลวินด้วย

251
00:25:45,671 --> 00:25:47,798
ฉันรู้ว่าลอเรลทํางานในห้องพัสดุ

252
00:25:47,798 --> 00:25:53,345
ถ้าคุณจะช่วยถามให้หน่อย...
ถ้าฉันจะขอของคืนบ้าง อะไรก็ได้

253
00:25:56,932 --> 00:25:58,684
ผมจะพยายาม

254
00:26:00,561 --> 00:26:01,687
ขอบคุณค่ะ อัลเฟรด

255
00:26:09,570 --> 00:26:12,906
ไม่ใช่ วันอังคารเป็นเนื้อกับซอสครีม

256
00:26:13,907 --> 00:26:18,704
วันพุธคือซุปเกี๊ยวไก่
และวันศุกร์ก็เป็นปลาค็อดที่ไม่อร่อยเลย

257
00:26:20,289 --> 00:26:21,498
(ลอสแองเจลิสไทมส์)

258
00:26:21,498 --> 00:26:22,583
ที่นี่แอลเอไทมส์

259
00:26:34,011 --> 00:26:35,429
ขอโทษที่ต้องให้รอนาน

260
00:26:36,180 --> 00:26:38,932
วันนี้ยาวจนรู้สึกเหมือนสองสัปดาห์ นั่นแหละ

261
00:26:38,932 --> 00:26:41,018
- ขอโทษที่มาช้าครับ คุณนาย...
- สโลน

262
00:26:41,018 --> 00:26:43,854
คุณนายสโลน ใช่สินะ
ผมได้จดหมายของคุณแล้ว

263
00:26:43,854 --> 00:26:46,315
เราชอบได้เบาะแสข่าวใหม่มาก
คุณคิดจะให้ข่าวอะไรเรานะ

264
00:26:46,315 --> 00:26:48,609
เห็นว่าเกี่ยวกับแผ่นดินไหวที่รอยเลื่อนไวท์วูล์ฟ...

265
00:26:48,609 --> 00:26:52,196
อันที่จริง ฉันมาคุยเรื่อง
บทความเกี่ยวกับคาลวิน เอวานส์ที่คุณเขียน

266
00:26:53,447 --> 00:26:54,990
ชิ้นเด็ดใช่ไหมล่ะ

267
00:26:54,990 --> 00:26:56,992
ผมพลาดอะไรไป เขาดูเป็นคนพิลึกกว่านั้น

268
00:26:56,992 --> 00:27:01,705
เขาไม่ใช่คนพิลึก
เขาเป็นคนฉลาดมาก เป็นคนดี

269
00:27:02,206 --> 00:27:04,166
สิ่งที่คุณเขียนไปนั้นไม่ตรงกับความจริง

270
00:27:04,166 --> 00:27:07,503
สิ่งที่คุณเขียนไป ทั้งหมิ่นประมาทและผิด
มันไม่ถูกต้อง

271
00:27:07,503 --> 00:27:09,963
ผมเขียนอะไรผิด

272
00:27:09,963 --> 00:27:12,090
เพราะถ้ามีข้อเท็จจริงอะไรในนั้น จะ...

273
00:27:12,090 --> 00:27:14,635
{\an8}ผิดตั้งแต่ต้น ภาพที่คุณนําเสนอทั้งหมด

274
00:27:14,635 --> 00:27:17,095
{\an8}"แม้เอวานส์จะเป็นที่นับหน้าถือตา
ในแวดวงวิทยาศาสตร์

275
00:27:17,095 --> 00:27:19,473
ก็เป็นที่รู้กันว่าเขาเป็นคนเก็บตัวไม่เอาใคร

276
00:27:19,473 --> 00:27:22,142
เย็นชากับเพื่อนร่วมงาน
และไม่ค่อยหัวเราะกับใคร"

277
00:27:22,142 --> 00:27:27,356
ยกมานะ "เป็นคนที่ฉลาดล้ําแต่ไร้จุดน่าสนใจ
สมองใสแต่น่าเบื่อที่สุด"

278
00:27:27,356 --> 00:27:29,066
นี่คือสิ่งที่คุณเรียกว่าการทําข่าวหรือไง

279
00:27:30,567 --> 00:27:32,778
คาลวินเป็นคนอบอุ่นที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอ

280
00:27:33,529 --> 00:27:36,073
ถ้าสมองของเขาฉลาดแล้ว
ใจของเขากว้างกว่านั้น

281
00:27:36,073 --> 00:27:37,866
คํานั้นควรจะลงไปอยู่ในบทความมากกว่า

282
00:27:37,866 --> 00:27:39,701
- แต่นั่นเป็นคํายกมา...
- จากต้นทางนิรนาม

283
00:27:39,701 --> 00:27:41,954
- จากเพื่อนร่วมงานเขา
- ฉันอยากขอดูต้นฉบับบทสัมภาษณ์

284
00:27:43,330 --> 00:27:44,790
เชิญตามสบาย

285
00:27:46,124 --> 00:27:49,336
นี่ ผมเสียใจ เสียใจด้วยจริงๆ

286
00:27:50,212 --> 00:27:52,548
แต่ยิ่งเป็นเรื่องอื้อฉาวเด็ดดวง
หนังสือพิมพ์ยิ่งขายดี

287
00:27:52,548 --> 00:27:53,924
ผมแค่พยายามไม่ให้ตัวเองตกงาน

288
00:27:57,261 --> 00:27:59,263
อย่างที่บอกไป วันนี้เป็นวันที่ยุ่งมาก

289
00:27:59,263 --> 00:28:02,599
ถ้าคุณไม่ได้มีข่าวอื่นมาบอกผม
ผมคงต้องกลับไปทํางานแล้ว

290
00:28:21,660 --> 00:28:23,954
- สวัสดีครับ
- คุณเริ่มโดยไม่รอผม

291
00:28:24,454 --> 00:28:26,331
ไม่ใช่เลยครับ ผมแค่เตรียมทุกอย่างไว้รอ

292
00:28:27,541 --> 00:28:29,126
ผมแค่สับสนนิดหน่อย

293
00:28:30,919 --> 00:28:32,129
- ครับ
- เราจะเริ่มตรงนี้

294
00:28:44,391 --> 00:28:46,560
อ้าว เบาหน่อยๆ

295
00:28:47,186 --> 00:28:48,604
เอานี่ๆ

296
00:28:49,438 --> 00:28:51,315
ใส่ซิลเวอร์คาร์บอเนตไปก่อนแล้วใช่ไหม

297
00:28:52,566 --> 00:28:53,650
ผมนึกว่าคุณใส่ไปแล้ว

298
00:29:08,582 --> 00:29:09,833
นี่มันดูแล้วใช่หรือเปล่า

299
00:29:11,502 --> 00:29:12,711
เราน่าจะพลาดอะไรกันสักอย่าง

300
00:29:12,711 --> 00:29:13,795
เออสิ

301
00:29:16,298 --> 00:29:17,841
ขออภัยหากดิฉันพูดสิ่งที่ล้ําเส้น

302
00:29:17,841 --> 00:29:19,968
แต่ดิฉันนึกว่าคณะกรรมการนี้ต้องยึดมั่นตาม

303
00:29:19,968 --> 00:29:22,137
กฎที่กําหนดเอาไว้
ในรัฐธรรมนูญแห่งสหรัฐอเมริกา

304
00:29:23,805 --> 00:29:26,058
โอเค เราทุกคนเห็นตรงกัน

305
00:29:26,058 --> 00:29:27,893
ดิฉันก็ยึดมั่นตามรัฐธรรมนูญเช่นกัน

306
00:29:31,146 --> 00:29:36,026
และคงไม่ผิดหากจะคิดว่าการยึดมั่นในรัฐธรรมนูญ
รวมถึงการแก้ไขทุกมาตรา

307
00:29:36,026 --> 00:29:38,278
แม้แต่ในมาตราที่ 14 ซึ่งกําหนด...

308
00:29:44,159 --> 00:29:48,539
รับประกันว่าบุคคลทุกผู้...

309
00:29:49,957 --> 00:29:52,417
มีสิทธิในความคุ้มครองจากกฎหมายเท่าเทียมกัน

310
00:29:52,417 --> 00:29:56,004
ดังนั้น... ตรงนี้คือจุดที่ยากแล้วค่ะ

311
00:29:56,004 --> 00:29:58,882
ทําไมสมาคมเจ้าของอสังหาริมทรัพย์เบเวอร์ลี

312
00:29:58,882 --> 00:30:04,179
จึงมีสิทธิที่แตกต่างไปจากดิฉัน
และเพื่อนบ้านของดิฉัน

313
00:30:04,763 --> 00:30:07,850
เมื่อเป็นเรื่องของการก่อสร้างทางหลวงเส้นนี้

314
00:30:08,350 --> 00:30:13,814
หากเราได้รับการคุ้มครองเท่าเทียมกัน
มีผู้ใดอยากจะชี้แจงแถลงไขไหมคะ

315
00:30:18,151 --> 00:30:21,446
ไม่มีรึ งั้นดิฉันขอพูดต่อ

316
00:30:22,906 --> 00:30:28,579
ทางหลวงที่พวกคุณต้องการสร้าง
เพื่อจะทําลายย่านอาศัยของเราให้ไม่เหลือ...

317
00:30:39,548 --> 00:30:43,802
สวัสดี กว่าจะได้มา
ผมต้องพาลอเรลไปกินข้าวที่มุสโซแอนด์แฟรงค์นะ

318
00:30:44,553 --> 00:30:45,554
เข้ามาก่อนค่ะ

319
00:30:48,682 --> 00:30:49,683
นี่มีความหมายมาก

320
00:30:50,851 --> 00:30:51,894
ไม่เป็นไรเลย

321
00:30:53,061 --> 00:30:59,860
แต่... เอลิซาเบธ
ผมกับลอเรลค้นทั่วห้องพัสดุแล้ว

322
00:30:59,860 --> 00:31:01,737
แต่ไม่เจองานวิจัยของคุณเลย

323
00:31:02,863 --> 00:31:03,947
เขาอาจเอาไปเก็บผิดที่

324
00:31:03,947 --> 00:31:07,075
หรืออาจโดนโยนทิ้งไปโดยบังเอิญ

325
00:31:07,075 --> 00:31:10,245
ผมแค่... ผมไม่เจอเลย

326
00:31:13,081 --> 00:31:14,208
ผมเสียใจด้วย

327
00:31:15,209 --> 00:31:16,210
ไม่เป็นไรค่ะ

328
00:31:19,463 --> 00:31:20,672
ทานมื้อค่ําให้อร่อยนะ

329
00:31:20,672 --> 00:31:21,757
ขอบคุณ

330
00:31:27,012 --> 00:31:29,014
{\an8}(ค. เอวานส์ - ของส่วนตัว)

331
00:32:02,881 --> 00:32:07,094
ผมรู้ว่านั่นเป็นแค่ของชิ้นเล็กๆ
แต่มันมีความทรงจําเรื่องของเขามากมาย

332
00:32:08,095 --> 00:32:09,096
เรื่องของเรา

333
00:32:10,180 --> 00:32:15,102
เขาอยู่ตรงนี้มาตลอด พวกนั้นเก็บเขาไปทําไม

334
00:32:21,733 --> 00:32:25,487
(แฮร์เรียต - รอบหน้าผมไปแน่ - คาลวิน)

335
00:32:29,908 --> 00:32:30,993
แม่!

336
00:32:32,286 --> 00:32:33,787
แม่ บอกให้น้องหยุดที

337
00:32:33,787 --> 00:32:35,330
จูเนียร์ วางลูกศรเลย

338
00:32:35,330 --> 00:32:37,833
- แม่ พี่เขาแตะคันธนูผม
- ไม่ได้แตะ

339
00:32:37,833 --> 00:32:38,750
แม่!

340
00:32:38,750 --> 00:32:40,836
- อย่าเอามาตีฉันสิ
- เอามานี่!

341
00:32:41,420 --> 00:32:44,590
ไม่ได้ตั้งใจจะขัดจังหวะ
แต่ฉันอยากเอานี่มาให้คุณค่ะ

342
00:32:46,049 --> 00:32:48,302
ที่จริง คาลวินอยากให้

343
00:32:48,302 --> 00:32:50,262
- ไม่ใช่!
- ใช่สิ!

344
00:32:50,262 --> 00:32:52,306
นี่เก้าอี้ผม ไม่ใช่ของพี่

345
00:32:53,557 --> 00:32:55,893
- เข้ามาไหมคะ
- ไม่ค่ะ ไม่เป็นไร

346
00:32:55,893 --> 00:32:57,394
แม่ มาจัดการที!

347
00:32:57,936 --> 00:32:59,980
ขอเวลาเดี๋ยวเดียวค่ะ
มีอาหารเข้าปากแล้วจะสงบขึ้น

348
00:32:59,980 --> 00:33:01,273
แต่มาสิ เข้ามาก่อน

349
00:33:01,273 --> 00:33:02,983
- มื้อค่ําจ้า!
- หยุดนะ

350
00:33:02,983 --> 00:33:04,401
ไม่ พี่สิหยุด!

351
00:33:08,322 --> 00:33:09,698
น้องมาแตะหนู!

352
00:33:25,464 --> 00:33:28,717
ตอนที่เราคุยกันครั้งสุดท้าย ฉันโกรธเขามาก

353
00:33:29,801 --> 00:33:31,470
ตอนนี้ก็ยังโกรธนะ เพราะงั้น...

354
00:33:32,304 --> 00:33:34,681
ตอนนี้ฉันเลยโกรธตัวเองที่โกรธเขา

355
00:33:38,769 --> 00:33:39,770
ชอบเพลงแจ๊สไหมคะ

356
00:33:41,438 --> 00:33:42,523
ก็เริ่มชอบแล้วค่ะ

357
00:33:45,651 --> 00:33:48,028
ตอนคาลวินย้ายเข้ามาใหม่ๆ ฉันยังไม่เห็นตัวเขา

358
00:33:48,028 --> 00:33:49,238
เห็นแต่รถขนย้ายของ

359
00:33:50,781 --> 00:33:53,283
ฉันเลยเอาพายขอต้อนรับสู่ย่านนี้ไปให้

360
00:33:53,283 --> 00:33:56,078
ได้ยินเพลงชาร์ลี พาร์คเกอร์ดังมาจากในบ้าน

361
00:33:56,578 --> 00:34:00,123
คิดเลยว่า "โห บ้านนี้มีรสนิยม"

362
00:34:01,917 --> 00:34:02,960
คิดสิว่าฉันประหลาดใจแค่ไหน

363
00:34:02,960 --> 00:34:05,921
เมื่อหนุ่มผิวขาวคนเดียวในรัศมีห้าช่วงถนน
เป็นคนมาเปิดประตู

364
00:34:08,799 --> 00:34:10,425
คุณเคยเห็นเขาเต้นไหม

365
00:34:12,302 --> 00:34:17,391
ครั้งหนึ่งฉันเห็นจากหน้าต่าง
และจะต้องล้อไปตลอดกาล เขาจะ...

366
00:34:18,600 --> 00:34:19,810
ใช่เลย ใช่

367
00:34:19,810 --> 00:34:24,606
- เนี่ย... ฉันน้ําตาไหลเลย
- สะบัดแต่บ่าแล้วก็ผงกหัวแรงๆ

368
00:34:30,362 --> 00:34:31,362
พระเจ้า

369
00:34:41,081 --> 00:34:43,375
ทีนี้คุณอธิบายได้หรือยังว่า
ทําไมคนเราถึงจะต้องมี

370
00:34:43,375 --> 00:34:45,878
แล็บเคมีระดับอุตสาหกรรมในครัว

371
00:34:47,880 --> 00:34:49,672
ฉันต้องทํางานวิจัยของเราต่อให้จบ

372
00:34:56,471 --> 00:34:57,472
ฉัน...

373
00:34:59,558 --> 00:35:00,809
เหลือเวลาน้อยลงทุกที

374
00:35:07,774 --> 00:35:08,775
คุณท้อง

375
00:35:10,360 --> 00:35:11,528
- ฉันรับไม่ไหว
- คุณรับไหว

376
00:35:11,528 --> 00:35:12,988
ไม่ไหว

377
00:35:14,072 --> 00:35:17,409
ไม่มีใครรับไหวหรอก
แต่เราจะปรับตัวขยายได้อีก

378
00:35:18,869 --> 00:35:21,330
คุณคิดว่าคุณรับไม่ไหว แต่ก็ต้องรับทําไปอยู่ดี

379
00:35:22,915 --> 00:35:23,999
นั่นคือการเป็นแม่

380
00:37:44,306 --> 00:37:45,516
ห้องคุณหมอเมสันค่ะ

381
00:37:46,683 --> 00:37:49,561
คุณซอตต์
ดีใจที่ได้พบกันอย่างเป็นทางการเสียที

382
00:37:50,145 --> 00:37:51,522
เรียกฉันว่าเอลิซาเบธเถอะค่ะ

383
00:37:52,689 --> 00:37:55,609
ผมเสียใจกับการสูญเสียด้วย

384
00:37:55,609 --> 00:37:58,695
เอวานส์เป็นคนดี
เป็นทั้งคนดีและนักกีฬาพายเรือที่ดี

385
00:38:00,113 --> 00:38:02,824
คุณน่าจะมาพายเรือกับเรา ทันทีที่คุณพร้อม

386
00:38:03,325 --> 00:38:05,410
สภาพร่างกายแบบนี้คงยังออกไปไม่ได้

387
00:38:05,410 --> 00:38:08,038
- ฉันกรรเชียงบกเอา
- ตายจริง

388
00:38:08,872 --> 00:38:10,707
ไม่ดีหรือคะ คาลวินทํากรรเชียงบกไว้

389
00:38:10,707 --> 00:38:13,627
อย่างเขาจะทําก็ไม่แปลก แต่ก็แค่...

390
00:38:13,627 --> 00:38:15,963
ผมไม่เคยได้ยินว่ามีใคร
ตั้งใจเล่นกรรเชียงบกมาก่อน

391
00:38:16,630 --> 00:38:18,048
คุณกรรเชียงไปไกลแค่ไหน

392
00:38:18,048 --> 00:38:20,008
ประมาณวันละ 10,000 เมตร

393
00:38:21,093 --> 00:38:24,513
ผมคิดเสมอว่าผู้หญิงตั้งครรภ์
จะพัฒนาความสามารถในการทนทรมานได้เพิ่มขึ้น

394
00:38:24,513 --> 00:38:26,390
แต่ออกกําลังขนาดนั้น
ช่วยเตรียมให้คลอดลูกได้ดีแน่

395
00:38:27,766 --> 00:38:29,518
ค่าทุกอย่างออกมาดูดีทั้งหมด

396
00:38:29,518 --> 00:38:32,312
แต่ทําไมคุณถึงรอนานมากกว่าจะมาหาหมอ

397
00:38:32,813 --> 00:38:34,064
นี่เป็นช่วงไตรมาสสุดท้ายแล้ว

398
00:38:37,609 --> 00:38:38,610
ก็ เอ่อ...

399
00:38:40,946 --> 00:38:47,077
ฉันแอบหวังว่า... มันจะจัดการตัวเองไป

400
00:38:53,041 --> 00:38:56,128
คุณซอตต์ คุณมีคนที่จะพึ่งพาได้บ้างไหม

401
00:38:56,128 --> 00:38:58,589
เพื่อนหรือญาติ หรือคุณแม่

402
00:39:00,382 --> 00:39:01,383
มีใครบ้างไหม

403
00:39:05,012 --> 00:39:06,013
มีสุนัขหนึ่งตัว

404
00:39:07,764 --> 00:39:09,850
สุนัขก็เป็นเพื่อนคู่ใจที่ดี

405
00:39:10,601 --> 00:39:13,437
กับมีเพื่อนบ้านที่รู้จักผ่านๆ

406
00:39:20,152 --> 00:39:23,822
สุนัขหนึ่งตัว
เพื่อนบ้านที่รู้จักผ่านๆ กับกรรเชียงบกหนึ่งอัน

407
00:39:25,741 --> 00:39:26,867
ยอดเลย

408
00:39:27,659 --> 00:39:30,829
ทันทีที่ทําได้ ไปหาผมที่โรงเรือนะ

409
00:39:31,496 --> 00:39:34,291
ผมรู้ดีว่าอาจใช้เวลาสักพัก น่าจะสักหนึ่งปี

410
00:39:35,292 --> 00:39:36,877
แต่เรือของผมหามือพายคนที่สองมาสักพักละ

411
00:39:36,877 --> 00:39:38,420
ลางสังหรณ์บอกว่าคนคนนั้นคือคุณ

412
00:39:38,420 --> 00:39:42,216
ระหว่างนั้น
พยายามทําใจให้สบายและนอนเยอะๆ

413
00:39:42,758 --> 00:39:45,719
อีกไม่ช้า การได้นอนจะกลายเป็นเหมือน
ความทรงจําจากอดีตแสนไกล

414
00:39:52,309 --> 00:39:54,603
(นพ.ลีแลนด์ เมสัน - โรงเรือ - อีกหนึ่งปี)

415
00:40:00,150 --> 00:40:02,819
คุณจะไล่ฉันออกด้วยเหตุผลอะไร

416
00:40:02,819 --> 00:40:04,112
ผมว่าคุณรู้ตัวดีอยู่แล้ว

417
00:40:04,613 --> 00:40:05,864
ฉันไม่รู้เลยค่ะ

418
00:40:08,116 --> 00:40:09,618
คุณกําลังมีเด็ก

419
00:40:09,618 --> 00:40:11,995
ใช่ค่ะ ฉันตั้งครรภ์ นั่นถูกต้อง

420
00:40:12,788 --> 00:40:15,916
คุณแอสเทอร์ ในช่วงเดือนที่ผ่านมา
ฉันทํางานได้ช้าลงหรือคะ

421
00:40:15,916 --> 00:40:18,043
เอ่อ ไม่ช้า

422
00:40:18,043 --> 00:40:20,587
ฉันไม่ได้เป็นโรคติดต่อ ไม่ได้เป็นอหิวาต์

423
00:40:20,587 --> 00:40:22,548
ไม่มีใครจะติดเชื้อการตั้งครรภ์จากฉัน

424
00:40:22,548 --> 00:40:24,883
คุณรู้ดีว่าผู้หญิงจะไม่ทํางานต่อ

425
00:40:24,883 --> 00:40:25,968
หากหล่อนตั้งครรภ์

426
00:40:25,968 --> 00:40:29,388
คุณไม่ใช่แค่ตั้งครรภ์
แต่คุณไม่ได้แต่งงาน นั่นเป็นเรื่องบัดสีมาก

427
00:40:29,388 --> 00:40:31,139
การตั้งครรภ์เป็นสถานะตามธรรมชาติ

428
00:40:31,932 --> 00:40:33,851
เป็นจุดเริ่มต้นชีวิตของมนุษย์ทุกคน

429
00:40:34,351 --> 00:40:36,603
หล่อนกล้ามาสอนผมว่าการตั้งครรภ์คืออะไรงั้นรึ

430
00:40:36,603 --> 00:40:39,231
- คิดว่าตัวเองเป็นอะไรกันแน่
- เป็นผู้หญิงค่ะ

431
00:40:40,148 --> 00:40:43,694
ไซโกตที่ปฏิสนธินั้น
มาจากไข่ 50% และอสุจิ 50%

432
00:40:43,694 --> 00:40:46,071
ถ้าเป็นสถานการณ์เดียวกัน
ผู้ชายจะถูกไล่ออกไหม

433
00:40:46,947 --> 00:40:48,073
ถ้าใช่ นั่นก็ถึงจะยุติธรรมไม่ใช่รึ

434
00:40:48,699 --> 00:40:51,243
คุณพูดถึงผู้ชายคนไหนกันแน่ เอวานส์เหรอ

435
00:40:51,243 --> 00:40:53,871
ผู้ชายคนไหนก็ได้
หากผู้หญิงที่ไม่ได้สมรสเกิดตั้งครรภ์

436
00:40:53,871 --> 00:40:55,914
ผู้ชายที่ทําให้เธอตั้งครรภ์นั้นจะต้องรับผิดชอบ

437
00:40:55,914 --> 00:40:57,875
และถูกไล่ออกจากงานด้วยไหม

438
00:40:57,875 --> 00:41:00,127
- คุณจะไล่คาลวินออกไหม
- ไม่ไล่ออกอยู่แล้ว

439
00:41:00,127 --> 00:41:02,004
ถ้าอย่างนั้นคุณก็ไม่มีเหตุที่จะไล่ฉันออก

440
00:41:02,754 --> 00:41:05,757
ต้องมีสิ คุณเป็นฝ่ายหญิง
เป็นคนที่ดันโดนเจาะไข่แดงจนท้อง

441
00:41:06,258 --> 00:41:08,385
เรามีกฎนะ คุณซอตต์

442
00:41:08,385 --> 00:41:11,889
เรื่องนี้ไม่มีกฎค่ะ
ฉันอ่านคู่มือเจ้าหน้าที่แล้วทั้งเล่ม

443
00:41:12,514 --> 00:41:13,765
เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้

444
00:41:13,765 --> 00:41:16,602
ดังนั้นจึงบังคับใช้ไม่ได้ตามกฎหมาย

445
00:41:17,728 --> 00:41:20,355
ถ้าเอวานส์รู้ว่าคุณทําแบบนี้เขาต้องขายหน้ามาก

446
00:41:21,440 --> 00:41:24,318
ไม่ค่ะ เขาไม่ขายหน้าแน่ๆ

447
00:41:40,792 --> 00:41:41,627
เอลิซาเบธ

448
00:41:42,503 --> 00:41:44,880
หวัดดี ฉันกําลังว่าจะข้ามไปหา

449
00:41:44,880 --> 00:41:47,090
อยากรู้ว่ามีขวานให้ฉันยืมใช้ไหม

450
00:41:47,758 --> 00:41:49,551
- เอาจริงเหรอ
- ใช่

451
00:41:49,551 --> 00:41:51,637
รู้สึกว่าแค่ค้อนยังไม่พอ

452
00:41:51,637 --> 00:41:52,804
ฉันไม่มีขวาน

453
00:41:53,555 --> 00:41:55,224
โอเค ราตรีสวัสดิ์

454
00:41:55,224 --> 00:41:57,309
แต่ฉันกําลังจะไปเคาะประตูบ้านเธอ

455
00:41:57,809 --> 00:41:59,728
{\an8}นักข่าวคนนั้นเขียนอีกข่าวแล้ว

456
00:42:00,521 --> 00:42:03,023
"เห็นได้ชัดว่าคณะกรรมการนั่งไม่ติดที่

457
00:42:03,023 --> 00:42:05,067
ขณะที่แฮร์เรียต สโลน" ฉันเอง

458
00:42:05,067 --> 00:42:08,111
"สอนทั้งห้องเรื่องกฎหมายรัฐธรรมนูญเบื้องต้น"

459
00:42:09,071 --> 00:42:10,531
ฉันทําให้พวกนั้นนั่งไม่ติด

460
00:42:14,326 --> 00:42:16,870
สาบานเลย พูดแล้วเหมือนบ้า

461
00:42:16,870 --> 00:42:19,873
แต่ฉันรู้สึกว่าคาลวินช่วยให้เกิดเรื่องนี้ขึ้น

462
00:42:22,084 --> 00:42:25,003
- หมายความว่ายังไง
- ฉันไปที่ไทมส์มา

463
00:42:25,003 --> 00:42:27,005
เรียกร้องให้เขาเขียนแก้ข่าว

464
00:42:27,756 --> 00:42:29,132
แต่นักข่าวคนนั้นปฏิเสธ

465
00:42:29,132 --> 00:42:31,093
เพราะงานหนังสือพิมพ์เขาไม่ได้ทํากันแบบนั้น

466
00:42:31,093 --> 00:42:33,095
แต่ถ้าฉันไม่ได้ไปที่นั่น

467
00:42:33,095 --> 00:42:35,055
นักข่าวคนนั้นคงไม่มาร่วมประชุมคณะกรรมการ

468
00:42:35,055 --> 00:42:37,224
และฉันจะไม่ได้มีข่าวลงแอลเอไทมส์

469
00:42:37,224 --> 00:42:39,601
เรื่องคนเหยียดผิวที่พยายามสร้างภาพ
ว่าการสร้างทางหลวงตัดหลังบ้าน

470
00:42:39,601 --> 00:42:40,894
จะดีต่อชุมชนของฉัน

471
00:42:42,354 --> 00:42:44,606
แล้วคาลวินช่วยเรื่องนั้นยังไงนะ

472
00:42:46,483 --> 00:42:47,568
ฉันก็ไม่รู้ แค่...

473
00:42:50,612 --> 00:42:52,739
ฉันสัมผัสได้ว่าเขาอยู่ในห้องนั้นกับฉันด้วย

474
00:42:58,495 --> 00:42:59,496
ราตรีสวัสดิ์

475
00:42:59,496 --> 00:43:00,581
เอลิซาเบธ

476
00:43:04,418 --> 00:43:05,627
ไม่ว่าเธอจะพยายามไม่รู้สึกอะไรอยู่

477
00:43:08,505 --> 00:43:10,841
ไปถึงจุดหนึ่ง
เธอจะต้องปล่อยให้ตัวเองรู้สึก

478
00:43:39,036 --> 00:43:43,040
(เคมีเรื่องอาหาร โดยเจมส์ เบลล์)

479
00:43:46,585 --> 00:43:48,420
(สุดยอดมื้อค่ําจากไก่)

480
00:43:48,420 --> 00:43:51,381
(ไก่ย่าง - ทําง่ายใช้เวลารวดเร็ว)

481
00:44:05,437 --> 00:44:07,481
(ผมขอโทษ ไม่ว่าผมทําอะไรลงไป
ผมขอโทษ - คาลวิน)

482
00:45:34,985 --> 00:45:37,738
เราจะพูดยังไง
กับคนที่สูญเสียทุกอย่างในชีวิตไป

483
00:45:42,868 --> 00:45:44,786
แต่แล้วผมก็นึกขึ้นได้

484
00:45:45,704 --> 00:45:48,457
คําที่คาลวินพูดทุกครั้ง
ตอนที่เราวิ่งจนเหนื่อย

485
00:45:50,125 --> 00:45:52,336
"นี่แหละ ความงามของการวิ่ง" เขาพูด

486
00:45:55,088 --> 00:45:57,132
แม้จะคิดว่าวิ่งต่อไปไม่ไหว

487
00:45:58,050 --> 00:45:59,510
แม้จะเศร้าในเรื่องจากวันวาน

488
00:45:59,510 --> 00:46:01,595
หรือหวั่นใจกับสิ่งที่จะเกิดในวันพรุ่ง

489
00:46:02,387 --> 00:46:07,184
แต่เป้าหมายคือการอยู่ตรงนั้น
ก้าวเท้าออกวิ่งไปทีละก้าว

490
00:46:09,269 --> 00:46:14,525
ทีละก้าว ทีละก้าว

491
00:46:19,029 --> 00:46:20,864
เราต้องคิดแค่นั้นก็พอ

492
00:46:20,864 --> 00:46:23,200
ทีละก้าว ทีละก้าว

493
00:46:26,870 --> 00:46:30,415
จากนั้น ไม่นานเราก็จะกลับถึงบ้าน

494
00:47:26,388 --> 00:47:28,390
คําบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม