1
00:00:08,800 --> 00:00:11,011
ใส่แรงสามในสี่
แล้วพายแรงสุดในอีกสองจ้วง

2
00:00:16,265 --> 00:00:17,476
เต็มแรงเลย

3
00:00:20,729 --> 00:00:23,232
ส่วนที่แตกต่างจาก
ปาร์ตี้ทัปเปอร์แวร์อื่นๆ ที่คุณอาจเคยไป

4
00:00:23,232 --> 00:00:25,901
คือฉันจะบรรยายคุณสมบัติสินค้าอย่างละเอียด
และยังจะทําของว่างเองด้วย

5
00:00:28,445 --> 00:00:31,657
รายการอาหารวันอังคารนี้คือ
น้ําเนคทารีนคั้นสด

6
00:00:31,657 --> 00:00:34,368
คุกกี้เลม่อนมะนาว
กับแกรห์มแครกเกอร์กรุบกรอบ

7
00:00:34,368 --> 00:00:36,203
เยี่ยมค่ะ แล้วเจอกันนะคะ

8
00:00:41,792 --> 00:00:43,377
(วารสารวิทยาศาสตร์อเมริกัน)

9
00:00:43,377 --> 00:00:45,003
{\an8}(ชายสองคนนี้ค้นพบจุดกําเนิดของชีวิตหรือ)

10
00:01:55,616 --> 00:01:58,076
(สร้างจากนวนิยายของบอนนี่ การ์มัส)

11
00:02:15,260 --> 00:02:16,512
ยี่ห้อนี้ล่ะคะ

12
00:02:17,888 --> 00:02:19,640
"บิวทิเลเทดไฮดรอกซีโอลูอีน"

13
00:02:20,641 --> 00:02:24,520
ข้อปฏิบัติง่ายๆ อย่ากินอาหาร
ที่มีส่วนผสมร่วมกับเชื้อเพลิงเครื่องบิน

14
00:02:25,020 --> 00:02:26,980
หนูจะเติมเข้าไปในคลังศัพท์ค่ะ

15
00:02:30,067 --> 00:02:31,818
คุณพ่อตาสีอะไรคะ

16
00:02:31,818 --> 00:02:34,738
สีฟ้าเหมือนตาลูก
ลูกรู้นี่ว่ายีนด้อยมันทํางานยังไง

17
00:02:34,738 --> 00:02:36,240
แล้วสีผมของคุณพ่อล่ะ

18
00:02:36,865 --> 00:02:39,368
สีน้ําตาล นึกยังไงถึงถามเรื่องพวกนี้

19
00:02:40,035 --> 00:02:42,621
ครูมัดฟอร์ดให้เราเติมแผนผังครอบครัว

20
00:02:42,621 --> 00:02:44,831
หนูไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับพ่อเลย

21
00:02:44,831 --> 00:02:47,084
- ลูกรู้เรื่องพ่อ
- ไม่รู้ค่ะ

22
00:02:47,084 --> 00:02:50,420
รู้สิ ลูกรู้ว่าเขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่เก่งมาก

23
00:02:50,420 --> 00:02:51,713
เขาใจดี

24
00:02:51,713 --> 00:02:53,257
ชอบเต้นท่าตลกๆ

25
00:02:53,924 --> 00:02:56,301
และเป็นคนโปรดที่สุดในโลกนี้ของแม่
จนกระทั่งแม่ได้เจอลูก

26
00:02:59,346 --> 00:03:02,641
แล้วพ่อแม่ของพ่อล่ะ
หนูต้องใส่ลงไปในแผนผังด้วย

27
00:03:03,141 --> 00:03:05,394
คุณปู่คุณย่าเสียจากอุบัติเหตุรถยนต์
ตอนที่พ่อยังเด็ก

28
00:03:05,394 --> 00:03:06,812
จากนั้นเขาจึงไปอยู่ที่บ้านเด็กกําพร้าชาย

29
00:03:07,479 --> 00:03:09,273
แล้วพ่อแม่ของแม่ล่ะ

30
00:03:09,273 --> 00:03:12,442
ตายายชื่อเอซรากับไอริส
เราย้ายบ้านกันบ่อย ไม่ได้น่าสนใจขนาดนั้น

31
00:03:13,026 --> 00:03:14,486
เท่ากับเราสองคนอยู่กันเหงาๆ

32
00:03:15,863 --> 00:03:17,656
เราสองคนอยู่ตรงข้ามกับความเหงาเลย

33
00:03:17,656 --> 00:03:19,950
เรามีกันและกัน เรามีซิกซ์เตอร์ตี้

34
00:03:19,950 --> 00:03:23,120
แล้วก็มีครอบครัวใหญ่รออยู่ที่บ้าน
ให้เราไปกินมื้อค่ําด้วยกัน

35
00:03:23,620 --> 00:03:26,498
แต่หนูเป็นเชฟนี่
บอกมาสิว่าจะให้ซื้ออะไร

36
00:03:27,583 --> 00:03:30,586
หนูไปจะซื้อแป้ง แม่ไปแผนกเนื้อนะ

37
00:03:30,586 --> 00:03:33,297
- รับทราบ
- แต่อย่าซื้อเนื้อที่ไม่ติดมันเลยนะ

38
00:03:33,881 --> 00:03:34,965
แน่อยู่แล้ว

39
00:03:39,636 --> 00:03:41,555
- จะเอาลูกบอลหมากฝรั่ง!
- หยุดเลย!

40
00:03:41,555 --> 00:03:43,557
- กลับมานี่นะ!
- อยากขี่ม้ากระดก!

41
00:03:43,557 --> 00:03:45,642
- ลงมาจากม้า!
- โอเคกันหรือเปล่าคะนี่

42
00:03:45,642 --> 00:03:49,938
ค่ะ ขอโทษจริงๆ ที่เจ้าตัวร้ายวุ่นวาย

43
00:03:49,938 --> 00:03:52,900
- ไม่เป็นไรเลยค่ะ ฉันเข้าใจ
- จริงๆ นะ ห้านาที

44
00:03:52,900 --> 00:03:55,027
ฉันอยากขอเวลาเงียบๆ แค่ห้านาที

45
00:03:55,611 --> 00:03:56,862
แต่ถ้าจะโลภมากขึ้นหน่อย

46
00:03:56,862 --> 00:03:59,448
อยากให้ลูกๆ ไปจัดโต๊ะอาหาร
แล้วบางทีก็ขอบคุณกันบ้าง

47
00:03:59,448 --> 00:04:01,825
แต่ขอแค่ห้านาทีได้ก็พอแล้ว

48
00:04:06,205 --> 00:04:09,374
เด็กผู้ชายพวกนั้นป่วนมาก แหม

49
00:04:09,374 --> 00:04:11,376
กินบิวทิเลเทดไฮดรอกซีโอลูอีนน่ะสิ

50
00:04:13,212 --> 00:04:16,673
ผู้ชายคนนั้นเสียสติไปแล้ว
นึกภาพฉันเป็นพิธีกรรายการโทรทัศน์ออกเหรอ

51
00:04:17,882 --> 00:04:20,135
แต่เอาจริงไหม ได้ข่าวว่างานโทรทัศน์รายได้ดี

52
00:04:21,720 --> 00:04:23,388
ได้เงินเท่าไหร่จึงจะยอมขายวิญญาณ

53
00:04:23,388 --> 00:04:25,307
ก็แล้วแต่นะ เขาจะจ่ายหนักแค่ไหนล่ะ

54
00:04:25,807 --> 00:04:27,518
หนูนึกว่าคุณขายทัปเปอร์แวร์

55
00:04:27,518 --> 00:04:30,395
ฉันขายทัปเปอร์แวร์เพื่อจะได้มีเวลาทํางานวิจัย

56
00:04:30,938 --> 00:04:33,565
ผมอยากเป็นนักแสดง อย่างในเรื่องกันสโมค

57
00:04:34,191 --> 00:04:36,610
ลูกควรอยากเป็นทนายเหมือนแม่ต่างหาก

58
00:04:36,610 --> 00:04:38,695
หรือถ้าอะไรๆ ไปได้ไม่สวย
จะเป็นหมอเหมือนพ่อก็ได้

59
00:04:41,114 --> 00:04:42,241
แม่จะไปเอานมเพิ่มให้

60
00:04:42,950 --> 00:04:44,993
นายโชคดีนะที่มีพ่อ

61
00:04:46,370 --> 00:04:47,913
หนูก็มีพ่อนะจ๊ะ กระต่ายน้อย

62
00:04:47,913 --> 00:04:49,623
ตอนนี้คุณพ่อก็มองลงมาจากสวรรค์

63
00:04:49,623 --> 00:04:52,251
หนูรู้ หนูก็แค่อยากพูดกระตุกความคิด

64
00:04:52,751 --> 00:04:54,545
ขออภัยนะคะ คุณซอตต์

65
00:04:54,545 --> 00:04:58,131
แต่เจ้าจดหมายจากฟิลลิปส์แล็บบอราทอรี
ที่วางอยู่บนเคาน์เตอร์ทําไมไม่ได้เปิด

66
00:04:58,131 --> 00:05:02,219
ฟิลลิปส์เดียวกันกับที่เรียกไปสัมภาษณ์ต่อ
ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว แต่สองครั้งแล้วน่ะนะ

67
00:05:02,219 --> 00:05:04,888
ฉันชอบโดนปฏิเสธหลังอาหารน่ะ

68
00:05:04,888 --> 00:05:08,183
ฉันแอบดูให้ก่อนเอาไหม
ฉันเก็บอารมณ์ได้หน้านิ่งมากเลยนะ

69
00:05:08,684 --> 00:05:09,977
เปิดเลย!

70
00:05:09,977 --> 00:05:11,979
- เปิดเลย!
- เปิดเลย!

71
00:05:11,979 --> 00:05:15,023
- เปิดเลย! เปิดเลย!
- โอเคๆ ก็ได้

72
00:05:15,023 --> 00:05:16,191
อ่านมาเลย

73
00:05:18,735 --> 00:05:21,530
"คุณซอตต์ที่นับถือ
ขอบคุณมากที่กรุณาให้โอกาส

74
00:05:21,530 --> 00:05:23,699
ขณะที่เราคัดสรรเลือกรายชื่อผู้สมัคร

75
00:05:23,699 --> 00:05:25,450
เรายินดีมาก...

76
00:05:26,159 --> 00:05:29,705
เรายินดีมากที่จะเรียนให้ทราบว่า
คุณได้เข้าถึงรอบสุดท้าย

77
00:05:29,705 --> 00:05:31,498
และเราตั้งใจจะตัดสินใจเร็วๆ นี้

78
00:05:31,498 --> 00:05:33,709
รบกวนขอจดหมายอ้างอิง
จากที่ทํางานเก่าโดยเร็วที่สุด

79
00:05:33,709 --> 00:05:35,377
เพื่อเราจะได้..." ถั่วงาๆ

80
00:05:35,377 --> 00:05:37,754
ยินดีด้วยนะ เอลิซาเบธ!

81
00:05:37,754 --> 00:05:40,465
- จดหมายอ้างอิง
- แหม นี่ข่าวดีจะตาย

82
00:05:40,465 --> 00:05:41,633
จดหมายอ้างอิงคืออะไรฮะ

83
00:05:41,633 --> 00:05:44,178
จดหมายอ้างอิงคือการที่
คนซึ่งเราไม่อยากทํางานด้วยอีกต่อไป

84
00:05:44,178 --> 00:05:45,554
เป็นผู้กุมชะตาการสมัครงานหน้า

85
00:05:46,513 --> 00:05:49,308
นั่นแหละ น้าไม่อยากหวังสูงหรอก

86
00:05:50,684 --> 00:05:53,687
{\an8}(เฮสติ้งส์แล็บบอราทอรีส์)

87
00:06:15,667 --> 00:06:17,169
ฉันมาหาดร.โดนาตี้ค่ะ

88
00:06:17,169 --> 00:06:20,047
ไม่ได้นัดไว้
แต่อยากถือโอกาสสร้างความประหลาดใจ

89
00:06:20,756 --> 00:06:22,424
ดร.โดนาตี้ไม่ได้ทํางานที่นี่แล้วค่ะ

90
00:06:23,675 --> 00:06:25,177
อ้าว ฉันไม่ทราบ

91
00:06:25,177 --> 00:06:27,179
ถ้าอย่างนั้นฉันจะคุยกับใครได้เรื่อง...

92
00:06:27,179 --> 00:06:28,263
ขอบคุณครับ

93
00:06:30,390 --> 00:06:31,850
เอลิซาเบธ

94
00:06:33,143 --> 00:06:34,478
โบริวิตซ์

95
00:06:36,396 --> 00:06:38,065
เกิดอะไรขึ้นกับโดนาตี้

96
00:06:38,899 --> 00:06:40,442
คุณก็รู้ว่ามันเป็นยังไง

97
00:06:41,068 --> 00:06:43,278
คณะกรรมการบริหารอยากได้เลือดใหม่

98
00:06:43,862 --> 00:06:46,240
เลือดใหม่ก็เป็นแค่เลือดเก่า
สูบกลับเข้าที่เดิม

99
00:06:46,740 --> 00:06:47,783
ก็ถูก

100
00:06:49,743 --> 00:06:52,704
ผมไม่รู้จะพูดยังไงเลย
ผมอยากติดต่อคุณมากในช่วงหลายปีมานี้

101
00:06:54,039 --> 00:06:55,290
แต่ค่อยๆ ต้วมเตี้ยมทําสินะ

102
00:06:55,290 --> 00:06:56,875
ผมขอโทษจริงๆ เอลิซาเบธ

103
00:06:58,752 --> 00:07:03,173
ค่ะ ฉันกําลังจะได้ตําแหน่งนักเคมีที่ฟิลลิปส์

104
00:07:03,173 --> 00:07:06,844
การต้องมาขอจดหมายแนะนําจากที่นี่
ก็เป็นประสบการณ์เลวร้ายมาก

105
00:07:06,844 --> 00:07:09,555
ดังนั้นรบกวนเขียนตามความจริง
ให้สมกับคุณค่าการทํางานของฉัน

106
00:07:09,555 --> 00:07:12,850
หรือถ้าจะไม่ทํา ก็บอกกันต่อหน้าเลยว่า
คุณจะขวางความก้าวหน้าทางอาชีพของฉัน

107
00:07:12,850 --> 00:07:14,059
เหมือนที่โดนาตี้ทํามาตลอด

108
00:07:14,059 --> 00:07:15,936
ผมว่าคุณต้องได้รับคําชื่นชมมากมาย

109
00:07:15,936 --> 00:07:17,813
จากห้องแล็บที่ทําอยู่ปัจจุบัน

110
00:07:18,397 --> 00:07:19,940
ตอนนี้ฉันต้องไปขายทัปเปอร์แวร์

111
00:07:23,694 --> 00:07:25,362
ผมไม่เขียนจดหมายแนะนําตัวดีๆ ให้คุณหรอก

112
00:07:25,362 --> 00:07:26,613
นึกแล้วว่าฉันคิดผิด

113
00:07:26,613 --> 00:07:28,866
ผมไม่เขียนเพราะผมอยากให้คุณกลับมาทํางานที่นี่

114
00:07:29,366 --> 00:07:31,243
ที่นี่ ล้อเล่นหรือไง

115
00:07:31,243 --> 00:07:32,786
คุณเป็นนักเคมีที่เก่งมาก

116
00:07:33,704 --> 00:07:36,623
และไม่ว่าคุณจะมองเฮสติ้งส์เป็นยังไง

117
00:07:36,623 --> 00:07:39,251
ที่นี่ก็ยังเป็นแล็บที่ดีที่สุดในแคลิฟอร์เนียใต้

118
00:07:39,251 --> 00:07:42,254
ดีกว่าฟิลลิปส์มากมาย
ถ้าไม่รับไว้พิจารณาคุณก็คิดน้อยไป

119
00:07:43,630 --> 00:07:45,674
- เป็นนักเคมีเหรอ
- นักเคมีผู้ช่วย

120
00:07:46,258 --> 00:07:47,259
แผนกไหน

121
00:07:47,968 --> 00:07:49,052
ดีเอ็นเอ

122
00:07:49,052 --> 00:07:51,346
ทั้งจากทุนเรมเซนและชื่อเสียงอันดีเยี่ยมของผม

123
00:07:51,346 --> 00:07:55,017
แล็บดีเอ็นเอของเรากลายเป็นเสียงหลัก
ในงานวิจัยการกําเนิดชีวิตจากสิ่งไม่มีชีวิต

124
00:07:55,017 --> 00:07:57,227
มีแต่คนที่ทุ่มเททํางานวิจัยสําคัญๆ

125
00:07:57,936 --> 00:08:01,398
แล้วเราจะตีพิมพ์บทความด้วยกัน
ผมยอมให้คุณมีชื่อเป็นผู้ร่วมวิจัยเลยด้วยซ้ํา

126
00:08:03,066 --> 00:08:04,276
ใครจะมีชื่อเป็นเจ้าของงานวิจัย

127
00:08:04,276 --> 00:08:06,236
อ้าว ก็ต้องเป็นผม

128
00:08:06,236 --> 00:08:07,738
คุณน่ะนะ

129
00:08:07,738 --> 00:08:10,115
คนที่ขโมยงานฉันไปแล้วก็โกหกเรื่องนั้นมาตลอด

130
00:08:10,115 --> 00:08:14,661
ผมไม่... ผมให้คุณเข้ามาคุมเลยไม่ได้
ผู้ร่วมวิจัย... นั่นก็ไม่ใช่เรื่องขี้ปะติ๋ว

131
00:08:14,661 --> 00:08:17,122
ผู้ร่วมวิจัยหลักนั่นมีความหมายนะ

132
00:08:22,002 --> 00:08:23,795
คุณจะพิจารณาข้อเสนอของเราใช่ไหม

133
00:08:23,795 --> 00:08:25,255
พิจารณาแล้ว

134
00:08:28,634 --> 00:08:33,972
คิดว่านี่คือใครในแผนผังครอบครัวของครู

135
00:08:33,972 --> 00:08:35,097
ลีน่า

136
00:08:35,599 --> 00:08:36,725
ท่านประธานาธิบดีเหรอคะ

137
00:08:36,725 --> 00:08:39,602
"จะเป็นประธานาธิบดีได้ไหม" ไม่ได้จ้ะ

138
00:08:40,979 --> 00:08:42,022
อแมนด้า

139
00:08:42,523 --> 00:08:43,899
เป็นลาสซี่ได้ไหมคะ

140
00:08:43,899 --> 00:08:48,028
นี่แผนผังครอบครัวนะ ไม่ใช่บ้านสุนัข
เรากําลังคุยถึงเรื่องคน

141
00:08:48,028 --> 00:08:49,655
คนก็เป็นสัตว์ชนิดหนึ่ง

142
00:08:50,197 --> 00:08:52,324
ไม่ใช่ แมดเดอลีน คนเป็นมนุษย์

143
00:08:52,324 --> 00:08:55,494
แต่มนุษย์เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมก็เป็นสัตว์

144
00:08:55,494 --> 00:08:57,704
แมดเดอลีน พอแล้ว

145
00:08:58,872 --> 00:08:59,873
ทอมมี่

146
00:08:59,873 --> 00:09:01,166
ผมขอเป็นสัตว์มั่งได้ไหม

147
00:09:03,544 --> 00:09:05,712
โอ๊ย หยุดเดี๋ยวนี้ ทอมมี่ หยุดนะ พอ...

148
00:09:05,712 --> 00:09:08,841
ไม่นะ ทุกคน หยุดเดี๋ยวนี้

149
00:09:08,841 --> 00:09:11,677
นั่งลงเดี๋ยวนี้!

150
00:09:12,594 --> 00:09:13,804
ทอมมี่

151
00:09:15,305 --> 00:09:18,058
แมดเดอลีน เลิกเรียนแล้วมาหาครู

152
00:09:21,645 --> 00:09:25,691
- แชมเปญไหมคะ
- รับค่ะ ขอบคุณ

153
00:09:27,317 --> 00:09:28,318
คุณจะมาดื่มกับเราไหม

154
00:09:28,318 --> 00:09:30,362
ไม่ค่ะ ฉันไม่ดื่มก่อนมื้อเที่ยง

155
00:09:31,363 --> 00:09:32,364
ขอตัวสักครู่

156
00:09:37,911 --> 00:09:39,079
บ้านซอตต์ค่ะ

157
00:09:39,746 --> 00:09:40,914
โอ๊ย ให้ตาย

158
00:09:42,791 --> 00:09:47,254
เด็กบ่อนทําลายการบ้านที่สั่งไป
แถมยังบอกว่าคนเป็นสัตว์

159
00:09:47,921 --> 00:09:49,464
แต่คนก็เป็นสัตว์จริงๆ

160
00:09:50,340 --> 00:09:52,384
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น ไม่ใช่เหรอ

161
00:09:52,384 --> 00:09:55,512
เมื่อวานนี้ ตอนสอนล้อมวง

162
00:09:55,512 --> 00:09:58,599
เรากําลังคุยกันเรื่องเต่าเลี้ยงของราล์ฟ

163
00:09:58,599 --> 00:10:03,770
แมดเดอลีนขัดจังหวะทั้งห้องแล้วบอกว่า
เธอไม่เจอหนังสือนอร์แมน เมลเลอร์

164
00:10:03,770 --> 00:10:05,314
บนชั้นหนังสือของเราเลย

165
00:10:05,314 --> 00:10:07,649
ลูกสนใจเรื่องของคนที่ชังมนุษย์
ไม่ชอบเข้าสังคม

166
00:10:08,233 --> 00:10:09,318
ไม่ประหลาดใจเลย

167
00:10:09,318 --> 00:10:12,154
คุณจะบอกว่า
แมดเดอลีนเป็นพวกเกลียดทุกคนเหรอคะ

168
00:10:12,154 --> 00:10:15,574
ฉันกําลังบอกว่าเธอคอยขัดทุกอย่างเพราะ...

169
00:10:16,200 --> 00:10:18,785
เรียนที่นี่ไม่มีอะไรท้าทายจิตใจเด็ก

170
00:10:19,369 --> 00:10:21,288
ฉันจะบอกว่าคงดีกว่า
หากเด็กได้มีโอกาส

171
00:10:21,288 --> 00:10:24,082
เข้าเรียนในโรงเรียนที่มีหลักสูตรก้าวหน้ากว่านี้

172
00:10:24,082 --> 00:10:25,626
เธอจะได้ยังสนใจบทเรียน

173
00:10:25,626 --> 00:10:27,628
โรงเรียนอย่างแคสเวลล์

174
00:10:29,004 --> 00:10:30,380
ฉันไม่เคยคิดจะให้ลูกไปเรียนเอกชน

175
00:10:32,216 --> 00:10:35,636
ฉันคิดว่าถึงเวลาต้องเริ่มคิดแล้วค่ะ

176
00:10:39,389 --> 00:10:40,474
ขอบคุณที่สละเวลาค่ะ

177
00:10:47,606 --> 00:10:49,566
หนูชอบมาโรงเรียนไม่ใช่เหรอ

178
00:10:49,566 --> 00:10:51,568
หนูต้องไม่ชอบมาโรงเรียนต่างหาก

179
00:10:52,486 --> 00:10:54,571
หมายความว่ายังไง ทําไมไม่เคยบอกแม่

180
00:10:54,571 --> 00:10:57,199
ไม่มีใครชอบโรงเรียนหรอก นั่นข้อเท็จจริง

181
00:10:57,199 --> 00:10:58,659
นั่นอาจจะไม่ใช่ข้อเท็จจริง

182
00:10:58,659 --> 00:11:00,536
และนี่เป็นสิ่งที่ลูกควรจะบอกแม่นะ

183
00:11:00,536 --> 00:11:02,371
แม่มีเรื่องต้องกังวลเยอะอยู่แล้ว

184
00:11:04,790 --> 00:11:06,083
อแมนด้า!

185
00:11:07,876 --> 00:11:09,461
แม่คะ วันนี้ให้อแมนด้ามาเล่นที่บ้านได้ไหม

186
00:11:09,461 --> 00:11:12,756
พ่อของอแมนด้าต้องทํางานดึก
เราต้องฝึกภาษาลับของเรา

187
00:11:12,756 --> 00:11:14,132
ได้สิจ๊ะ

188
00:11:14,132 --> 00:11:19,346
ขอบก๊อบคุณกุ๊นค่ะก๊ะ
คุณกุ๊นแม่แม๊ซอตต์ก๊อด

189
00:11:20,722 --> 00:11:21,723
มาเลยจ้ะ ทั้งคู่

190
00:11:30,732 --> 00:11:33,402
ผมไม่ได้มาเสนองานให้คุณแล้ว
ผมแค่จะมารับอแมนด้า

191
00:11:33,402 --> 00:11:34,736
และอยากบอกว่า

192
00:11:34,736 --> 00:11:36,989
พ็อตพายไก่ กินวันรุ่งขึ้นอร่อยกว่าเดิมอีก

193
00:11:36,989 --> 00:11:39,408
ผมไม่เคยรู้เลยว่ามันเป็นไปได้

194
00:11:39,408 --> 00:11:40,617
ไม่ประหลาดใจเลยค่ะ

195
00:11:40,617 --> 00:11:44,371
เมื่อพายเย็นลง แป้งจะเข้ากระบวนการ
ที่เรียกว่ารีโทรเกรเดชั่น

196
00:11:44,371 --> 00:11:46,748
เมื่อโมเลกุลแป้งจะตกผลึกซ้ําจากที่เป็นเจลาติน

197
00:11:46,748 --> 00:11:48,959
สารประกอบให้รสชาติ
จะติดอยู่ในโครงสร้างโมเลกุล

198
00:11:48,959 --> 00:11:50,919
ซึ่งทําให้ทุกคํามีรสชาติจัดจ้านขึ้นอีก

199
00:11:51,962 --> 00:11:56,091
ใช่ ผมได้รสชาติโมเลกุลที่เพิ่มขึ้นเลยล่ะ

200
00:11:57,676 --> 00:11:59,052
อร่อยมากทีเดียว

201
00:12:00,387 --> 00:12:01,972
เข้ามาก่อนสิ ฉันกําลังทํามื้อค่ํา

202
00:12:07,644 --> 00:12:09,730
ผมไม่เคยเห็นครัวบ้านไหนเป็นแบบนี้

203
00:12:09,730 --> 00:12:12,274
เพราะที่นี่เป็นห้องทดลองที่ฉันใช้ทําอาหารด้วย

204
00:12:12,900 --> 00:12:14,067
เด็กๆ อยู่หลังบ้านค่ะ

205
00:12:14,067 --> 00:12:16,486
กําลังสอนภาษาลับให้หมาของเรา

206
00:12:17,779 --> 00:12:19,323
อแมนด้าเป็นไงบ้าง

207
00:12:19,323 --> 00:12:21,533
สุภาพ มีอารมณ์ขัน สนอกสนใจ

208
00:12:22,034 --> 00:12:24,161
แต่ต้องบอกให้คุณทราบ เธอน้ําตาแตกเลย

209
00:12:24,161 --> 00:12:25,913
ตอนฉันทําของว่างให้กินเป็นมดบนขอนไม้

210
00:12:27,581 --> 00:12:29,833
เมื่อก่อนเมียผมก็ชอบทําให้ลูกกิน

211
00:12:30,417 --> 00:12:32,294
เสียใจด้วยนะคะ ภรรยาเสียไปนานหรือยัง

212
00:12:32,294 --> 00:12:34,087
ยังไม่ตาย แค่หย่ากัน

213
00:12:34,087 --> 00:12:39,760
เธออยู่ที่ไหนสักแห่งในเนวาดา
ออกเดินทางค้นหาการตื่นรู้ทางจิตวิญญาณ

214
00:12:43,013 --> 00:12:44,389
ผมไม่รู้นะว่าคุณทําได้ยังไง

215
00:12:44,389 --> 00:12:45,557
ทําอะไร

216
00:12:45,557 --> 00:12:47,434
จัดการทุกอย่างในชีวิต

217
00:12:47,434 --> 00:12:49,811
ผมเพิ่งเป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยวมาแค่สามเดือน

218
00:12:49,811 --> 00:12:53,482
แค่นี้ก็รู้สึกเหมือนเป็นปลาหมึก
หนวดพันกันยุ่งแล้ว

219
00:12:53,482 --> 00:12:56,944
คําแนะนําดีที่สุดที่ฉันเคยได้รับมา
คือไม่มีใครเกิดมารับมือกับเรื่องแบบนี้

220
00:12:56,944 --> 00:12:58,487
แต่เราจะปรับตัวขยายได้อีก

221
00:12:58,487 --> 00:13:01,323
คุณคิดว่าคุณรับไม่ไหว
แต่ก็รับทําไปอยู่ดี

222
00:13:01,907 --> 00:13:05,369
ผมเผลอเอาเป๊กเหล้าจิน
ใส่ในกล่องข้าวของลูกเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว

223
00:13:05,369 --> 00:13:08,121
ก็ถ้ามันจะช่วยให้ผ่านวิชาครูมัดฟอร์ดไปได้

224
00:13:10,958 --> 00:13:12,960
เอาละนะ

225
00:13:13,752 --> 00:13:16,421
นี่แหละ สาเหตุที่ผมคิดว่าคุณเป็นดาราจอแก้วได้

226
00:13:17,130 --> 00:13:18,173
เพราะอะไรกัน

227
00:13:18,173 --> 00:13:19,925
เพราะคุณมีความนับถือให้ผู้ชม

228
00:13:20,467 --> 00:13:22,010
คุณไม่พูดข่มคนอื่น

229
00:13:22,010 --> 00:13:26,348
คุณยอมรับเขาอย่างที่เป็น
แล้วยังช่วยยกระดับให้ดีขึ้นได้อีก

230
00:13:26,348 --> 00:13:29,810
ถ้าจะให้ฉันพิจารณาจริงๆ
เราต้องเป็นหุ้นส่วนกันครึ่งๆ

231
00:13:29,810 --> 00:13:31,144
เขาไม่ได้ทํากันแบบนั้น

232
00:13:31,144 --> 00:13:33,230
งั้นเราก็คงไม่มีวันได้ทํารายการกัน
เพราะฉันจะไม่...

233
00:13:33,230 --> 00:13:34,481
ไม่ๆ นี่จะเป็นรายการของคุณ

234
00:13:34,481 --> 00:13:37,401
คุณจะได้ควบคุมแทบทุกอย่างในนั้น

235
00:13:37,401 --> 00:13:41,405
ถ้าผมทําหน้าที่ของผม
ไม่ต้องมีใครรู้เลยว่าผมเป็นใคร

236
00:13:50,706 --> 00:13:54,626
ฉันกําลังจะส่งแม้ดไปเรียนโรงเรียนเอกชน
ค่าเทอมแพง

237
00:13:55,419 --> 00:13:58,088
- งานนี้จ่ายให้ฉันได้แค่ไหน
- มากกว่าที่คุณเคยหาได้มาทั้งชีวิต

238
00:14:01,258 --> 00:14:02,509
(ทางเข้าห้องส่ง)

239
00:14:02,509 --> 00:14:06,638
ผมชื่อวอลเตอร์
จะเป็นผู้นําชมสถานีวันนี้

240
00:14:07,389 --> 00:14:10,142
มาดูกันครับ ทางขวาคือฝ่ายแต่งหน้าทําผม

241
00:14:10,142 --> 00:14:12,477
- เรื่องนั้นทําเองได้ค่ะ
- ไม่ได้ครับ

242
00:14:12,477 --> 00:14:17,274
นี่เอมอส เบสต์บอยผู้ช่วยจัดแสง
เก่งนะคนนี้

243
00:14:17,274 --> 00:14:18,859
ทําอะไรถึงได้เรียกว่าเบสต์

244
00:14:18,859 --> 00:14:20,402
เป็นชื่อตําแหน่งน่ะ

245
00:14:20,402 --> 00:14:22,863
- นี่คือแมตต์กับโรเบิร์ต
- ไง

246
00:14:22,863 --> 00:14:24,239
- สวัสดี
- ฝ่ายของประกอบฉาก

247
00:14:24,239 --> 00:14:25,324
ของประกอบฉากอะไร

248
00:14:25,324 --> 00:14:27,367
ไม้ตีขนม ช้อน ลูกม้าแคระ
ต้องการอะไรเขาจะหาให้หมด

249
00:14:28,160 --> 00:14:32,664
สาวๆ ตรงนี้เป็นแฟนตัวยงของคุณอยู่แล้ว

250
00:14:32,664 --> 00:14:36,376
- ชารี แนนซี่ ลินน์และรอนนี่
- สวัสดีค่ะ

251
00:14:36,376 --> 00:14:38,128
ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนค่ะ

252
00:14:38,128 --> 00:14:41,173
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน

253
00:14:42,549 --> 00:14:44,843
- กาแฟนะ
- ค่ะ จะรับแบบไหน

254
00:14:45,552 --> 00:14:48,180
ไม่ใช่ครับ ขอโทษ ผมเป็นคนหากาแฟให้คุณดื่ม
นั่นหน้าที่ผม

255
00:14:49,056 --> 00:14:50,057
คุณรับกาแฟแบบไหนครับ

256
00:14:50,849 --> 00:14:52,434
ยังไม่รับ ขอบคุณค่ะ

257
00:14:52,434 --> 00:14:55,771
โอเค และสุดท้าย...

258
00:14:58,065 --> 00:14:59,441
ห้องคอนโทรล

259
00:15:00,651 --> 00:15:01,652
สวัสดีค่ะ

260
00:15:01,652 --> 00:15:04,530
แล้วก็มาถึงบ้านใหม่ของคุณ

261
00:15:05,531 --> 00:15:07,074
เคนนี่ เปิดไฟเลย

262
00:15:19,336 --> 00:15:20,462
อรุณสวัสดิ์ครับ คุณไพน์

263
00:15:21,630 --> 00:15:26,260
พวกเราสุมหัวกันคิด
แบบครัวในฝันของผู้หญิงทุกคน

264
00:15:53,745 --> 00:15:56,665
เอ่อ คุณคิดยังไง

265
00:16:00,169 --> 00:16:01,461
น่าขยะแขยงมาก

266
00:16:04,381 --> 00:16:06,008
โอเค ทุกคนไปพักห้านาที

267
00:16:06,633 --> 00:16:09,094
โอเค ครับ ผมเข้าใจที่คุณกังวล

268
00:16:09,761 --> 00:16:13,807
แต่ว่ารายการโทรทัศน์
ต้องรู้สึกชวนชมและน่าสนุก

269
00:16:13,807 --> 00:16:16,560
การทําอาหารไม่ใช่เรื่องสนุก
มันเป็นงานสําคัญ

270
00:16:16,560 --> 00:16:18,812
ก็จริง โอเค ลองคิดใหม่

271
00:16:18,812 --> 00:16:21,857
มองว่ารายการของเรา
เป็นปาร์ตี้มื้อค่ําที่แจ่มเจิดที่สุดในโลก

272
00:16:22,608 --> 00:16:24,818
- เวลาคุณกับคุณผู้ชายจัดดินเนอร์...
- ไม่มีคุณผู้ชาย

273
00:16:24,818 --> 00:16:27,321
ฉันไม่มีสามี ไม่เคยแต่งงานแต่ต้น

274
00:16:29,698 --> 00:16:32,576
เอาแบบนี้นะ ผมว่า... เดี๋ยวค่อยมาทําต่อ

275
00:16:36,705 --> 00:16:41,043
แปลว่า คุณ... เอ่อ พ่อของแม้ด...

276
00:16:42,211 --> 00:16:45,047
- เขานอกใจภรรยาเหรอ
- โอ๊ย ไม่ใช่ค่ะ เรารักกันมาก

277
00:16:45,047 --> 00:16:46,632
เราเป็นคู่แท้ของกันเลยล่ะ

278
00:16:46,632 --> 00:16:49,134
แต่เขาเสียชีวิตกะทันหัน
ก่อนที่ฉันจะทันรู้ว่าตั้งครรภ์

279
00:16:53,305 --> 00:16:54,681
ผมเสียใจด้วย

280
00:16:54,681 --> 00:16:58,101
ฉันก็เสียใจกับคุณด้วย ที่คุณต้องหย่า

281
00:16:58,101 --> 00:17:00,312
โอ๊ย อย่า ไม่ต้องเสียใจ
เราไม่ได้รักกัน

282
00:17:00,312 --> 00:17:02,022
ผมไม่รู้ด้วยซ้ําว่าหล่อนมีวิญญาณรึเปล่า

283
00:17:02,022 --> 00:17:03,565
เอางี้นะ เอาอย่างนี้แล้วกัน

284
00:17:03,565 --> 00:17:08,862
คิดเสียว่าไอ้เรื่องทีวีนี่
เป็นการทดลองใหม่ที่น่าตื่นเต้น

285
00:17:13,325 --> 00:17:15,117
มากับแขกรับเชิญอีกสี่คน

286
00:17:15,117 --> 00:17:16,537
คนแรก แชมป์ของเรา...

287
00:17:19,957 --> 00:17:22,084
- บ้านซอตต์ค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณซอตต์

288
00:17:22,084 --> 00:17:25,295
แค่อยากทราบว่าคุณกับแม้ด
จะแวะมากินบาร์บีคิวที่บ้านเราพรุ่งนี้ไหม

289
00:17:25,295 --> 00:17:26,922
บอกด้วยว่าผมคิดสูตรซอสหมักเนื้อใหม่

290
00:17:27,673 --> 00:17:30,926
แม้ดไปแน่จ้ะ
แต่ฉันอาจยังต้องทําการบ้าน

291
00:17:30,926 --> 00:17:32,553
- การบ้านเหรอ
- เรื่องโทรทัศน์

292
00:17:33,345 --> 00:17:34,555
การบ้านเรื่องโทรทัศน์นี่มันยังไงนะ

293
00:17:34,555 --> 00:17:36,223
เปิดช่องสี่สิ

294
00:17:38,350 --> 00:17:39,434
ได้

295
00:17:43,230 --> 00:17:44,481
ยกหูรึยัง

296
00:17:44,481 --> 00:17:45,566
ยกแล้ว

297
00:17:46,775 --> 00:17:47,609
โอเค

298
00:17:47,609 --> 00:17:50,362
ทีนี้ ลองสังเกตสิว่า
พิธีกรยิ้มหรือหัวเราะบ่อยแค่ไหน

299
00:17:50,362 --> 00:17:52,447
ให้ตาย ทําไมต้องยิ้มมากขนาดนั้น

300
00:17:52,447 --> 00:17:54,575
พูดเรื่องประกันชีวิตไม่เห็นมีอะไรชวนยิ้ม

301
00:17:54,575 --> 00:17:57,327
แต่ถึงอย่างนั้น ฉันกําลังจดความถี่ในการยิ้ม

302
00:17:57,327 --> 00:17:59,788
ฉันยังเอาไปเปรียบเทียบกับเรตติ้ง
จากนิตยสารทีวีไกด์

303
00:17:59,788 --> 00:18:03,292
โดยเน้นกลุ่มเป้าหมาย
ผู้ชมอายุ 24 ถึง 35 ปีที่เข้าถึงยาก

304
00:18:03,292 --> 00:18:05,586
นี่คือพฤติกรรมอัจฉริยะหรือคนบ้า
ฉันยังคิดไม่ตก

305
00:18:05,586 --> 00:18:07,796
ฉันเหลือเวลาแค่สองสัปดาห์
ก่อนรายการออกอากาศ

306
00:18:07,796 --> 00:18:09,256
และไม่มีเวลาศึกษามากขนาดนั้น

307
00:18:09,882 --> 00:18:13,802
แต่ถ้าอยากจะพักจากการวิจัย
เราย่างเนื้อกันอยู่ที่ฝั่งนี้นะ

308
00:18:13,802 --> 00:18:17,139
กับซอสใหม่ด้วยนะ
สวัสดี เอลิซาเบธ

309
00:18:17,139 --> 00:18:19,850
- สวัสดี ชาร์ลี
- ผมรักคุณ ผมจะคิดถึงคุณ

310
00:18:20,726 --> 00:18:22,769
นึกว่าชาร์ลีไม่ต้องเข้ากะดึกแล้วเสียอีก

311
00:18:25,522 --> 00:18:27,065
ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน

312
00:18:27,774 --> 00:18:31,528
ใช้สมุดหน้าเหลือง
เป็นที่พึ่งแรกในยามต้องการค้นหา

313
00:18:31,528 --> 00:18:34,448
ฉันต้องมีคําติดปากไหม
ทุกรายการต้องมีคําติดปากรึเปล่า

314
00:18:34,448 --> 00:18:35,532
อย่าคิดมากเกินไป

315
00:18:35,532 --> 00:18:37,159
ไม่เคยเข้าใจว่าคํานั้นแปลว่าอะไร

316
00:18:38,243 --> 00:18:39,328
สวัสดีนะ คุณซอตต์

317
00:18:39,328 --> 00:18:40,787
สวัสดี คุณนายสโลน

318
00:18:40,787 --> 00:18:43,040
คราบสกปรกหายหมด

319
00:18:43,040 --> 00:18:44,917
ใช่ครับ รหัสลับคือ...

320
00:18:44,917 --> 00:18:46,460
เอาจริง

321
00:18:47,336 --> 00:18:52,591
"สรุปแล้ว
ฉันขลาดเกินกว่าจะทําสิ่งที่ถูกต้อง

322
00:18:52,591 --> 00:18:57,221
ดังเช่นที่ขลาดเกินกว่าจะหลีกเลี่ยง
ทําสิ่งที่ถูกต้อง"

323
00:18:57,221 --> 00:18:58,847
แปลว่าอะไรคะ

324
00:18:58,847 --> 00:19:01,725
แม่ว่าพิปกําลังระลึกถึงช่วงเวลาในชีวิต

325
00:19:01,725 --> 00:19:04,811
ที่เขารู้สึกถูกกดดันให้ทําหรือไม่ทําอะไร

326
00:19:04,811 --> 00:19:06,313
เพราะผู้คนคาดหวังจากตัวเขา

327
00:19:06,897 --> 00:19:08,690
แล้วนั่นทําให้เขาเป็นคนขลาดเหรอ

328
00:19:10,734 --> 00:19:12,027
ซิกซ์เตอร์ตี้

329
00:19:19,284 --> 00:19:22,704
แม้ดจ้ะ ลูกจําคุณวอลเตอร์
พ่อของอแมนด้าได้ไหม

330
00:19:23,413 --> 00:19:25,541
แม่คิดว่าหนูเป็นโรคความจําเสื่อมเหรอคะ

331
00:19:25,541 --> 00:19:26,959
เราเพิ่งเจอเขาเอง

332
00:19:28,836 --> 00:19:34,633
แม่แค่อยากบอกว่า
แม่จะไปทํางานกับเขาที่สถานีโทรทัศน์

333
00:19:35,217 --> 00:19:38,053
นั่นแปลว่าเวลาช่วงบ่ายของเราจะไม่เหมือนเดิม

334
00:19:38,053 --> 00:19:39,930
แต่หนูชอบช่วงบ่ายของเราสองคน

335
00:19:40,514 --> 00:19:42,140
แม่ก็รักช่วงบ่ายของเราสองคน

336
00:19:43,016 --> 00:19:47,354
แต่แม่จะต้องทําสิ่งที่คนคาดหวังจากตัวแม่
เหมือนกับพิป

337
00:19:48,272 --> 00:19:50,816
หนูไม่เข้าใจ แม่เป็นนักวิทยาศาสตร์

338
00:19:50,816 --> 00:19:55,946
แม่ก็จะไปทํางานวิทยาศาสตร์
แค่ทําในครัวโดยมีกล้องโทรทัศน์ถ่ายด้วย

339
00:19:56,655 --> 00:19:59,408
เหมือนเป็นครูสอนคนที่อยากเรียนทําอาหาร

340
00:20:00,242 --> 00:20:01,827
แถมงานนี้ยังได้ค่าตอบแทนดี

341
00:20:02,995 --> 00:20:05,956
แม่รู้ว่าจะปรับตัวลําบาก
แต่ลูกบอกว่าไม่ชอบไปโรงเรียน

342
00:20:05,956 --> 00:20:08,333
แม่เริ่มคิดว่าแคสเวลล์...

343
00:20:08,333 --> 00:20:10,460
โรงเรียนใหญ่ๆ ที่ใกล้สวนตรงนั้น

344
00:20:10,460 --> 00:20:12,296
จะเหมาะกับลูกมากกว่ารึเปล่า

345
00:20:13,005 --> 00:20:14,590
หนูมีทางเลือกไหมคะ

346
00:20:14,590 --> 00:20:16,258
แม่อยากให้ไปลองดูก่อน

347
00:20:16,258 --> 00:20:18,552
และลูกมีอํานาจคว่ําบาตรเต็มที่ถ้าไม่ชอบ

348
00:20:19,219 --> 00:20:21,471
ฟังแล้วเหมือนหนูต้องไปลอง
แล้วก็จบเท่านั้น

349
00:20:22,181 --> 00:20:24,558
มีอํานาจคว่ําบาตรเต็มที่ สัญญาเลย

350
00:20:27,519 --> 00:20:28,687
แม่รักหนูนะ กระต่ายน้อย

351
00:20:28,687 --> 00:20:30,105
หนูก็รักแม่

352
00:20:45,329 --> 00:20:48,832
สาม สอง หนึ่ง แอ็คชั่น!

353
00:20:48,832 --> 00:20:52,836
{\an8}"ฉันเอลิซาเบธ ซอตต์
และนี่คือรายการมื้อค่ําหกโมงเย็น"...

354
00:20:53,921 --> 00:20:55,297
{\an8}เอ่อ ฉันอ่านการ์ดนี้ไม่ได้

355
00:20:55,297 --> 00:20:59,384
วอลเตอร์คะ ตอนนี้ระบบไหลเวียนโลหิต
ที่แขนของฉันเริ่มไม่ดีแล้ว

356
00:20:59,384 --> 00:21:01,345
โอเค ได้ๆ ดีแล้วๆ

357
00:21:01,345 --> 00:21:03,472
แบบนี้ดีแล้ว เราถึงต้องซ้อมใหญ่

358
00:21:03,472 --> 00:21:05,974
- โอเค ได้
- และคุณดูดีมาก

359
00:21:05,974 --> 00:21:08,685
ชุดแบบนี้เหมาะกับเด็กวัยรุ่นหุ่นกลางๆ

360
00:21:09,394 --> 00:21:10,395
ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้ว

361
00:21:10,395 --> 00:21:13,649
ดี ชอบพลังบวกแบบนั้น
เอ่อ คือว่า...

362
00:21:13,649 --> 00:21:15,025
เขียนการ์ดให้ใหญ่กว่าเดิมหน่อย

363
00:21:15,025 --> 00:21:18,028
ไม่ค่ะ ไม่ใช่ว่าฉันมองไม่เห็น

364
00:21:18,028 --> 00:21:20,531
แต่จิตสํานึกของฉันไม่ยอมให้อ่าน

365
00:21:20,531 --> 00:21:23,450
ฉันเตรียมบทมาเองด้วย
ขอลองได้ไหม ฉันจะลองก็แล้วกัน

366
00:21:33,293 --> 00:21:36,505
- สาม สอง หนึ่งไหม
- เอ่อ พูดเลยก็ได้

367
00:21:36,505 --> 00:21:37,589
โอเค

368
00:21:39,925 --> 00:21:42,761
ฉันเอลิซาเบธ ซอตต์
นี่คือรายการมื้อค่ําหกโมงเย็น

369
00:21:42,761 --> 00:21:44,847
ผงฟูคือสารอัลคาไล

370
00:21:44,847 --> 00:21:47,140
ที่จะทําให้หนังไก่มีค่าพีเอชเพิ่มขึ้น

371
00:21:47,140 --> 00:21:49,268
ทําให้มีสัมผัสที่กรอบขึ้น

372
00:21:50,644 --> 00:21:51,728
ฉันถอนคําพูดดีกว่า

373
00:21:51,728 --> 00:21:53,438
- เอลิซาเบธ...
- ฉันชื่อเอ... คะ

374
00:21:53,438 --> 00:21:57,526
ถ้าพูดผิดก็แค่พูดต่อไปเรื่อยๆ
เพราะนี่เป็นรายการสด

375
00:21:57,526 --> 00:22:00,487
- เราย้อนไปแก้ไขอะไรไม่ได้
- จริงด้วย ค่ะ ขอโทษค่ะ

376
00:22:00,487 --> 00:22:03,866
จริงด้วย โอเค

377
00:22:05,993 --> 00:22:06,994
เอาละ

378
00:22:07,494 --> 00:22:11,164
อย่างที่บอกไปนะคะ
ผงฟูเป็นสารช่วยให้ฟู

379
00:22:11,164 --> 00:22:13,584
ซึ่งจะเพิ่มค่าพีเอชของหนังไก่

380
00:22:13,584 --> 00:22:17,671
พูดง่ายๆ หนังจะขยายตัวเมื่อโดนความร้อน

381
00:22:17,671 --> 00:22:20,966
ยิ่งมีพื้นที่ผิวมาก สัมผัสจะยิ่งกรอบขึ้น

382
00:22:21,550 --> 00:22:24,386
- ขออนุญาตทําให้เห็น...
- ค่าพีเอชของหนังไก่เหรอ อํากันหรือเปล่า

383
00:22:24,386 --> 00:22:26,722
เรากําลังหาโทนของรายการ

384
00:22:26,722 --> 00:22:30,475
ตีผมโป่งๆ ใส่ชุดรัดๆ ฉากบ้านๆ พวกนี้ได้

385
00:22:30,475 --> 00:22:34,396
แต่เราอยากได้เมียสุดเซ็กซี่และคุณแม่ที่รัก
แบบที่ผู้ชายทุกคนอยากเห็น

386
00:22:34,396 --> 00:22:36,398
เมื่อกลับจากที่ทํางานมาถึงบ้าน

387
00:22:36,398 --> 00:22:41,695
แต่วันนี้ เราจะตั้งใจหั่นผักให้เป็นเต๋าเล็กลง

388
00:22:41,695 --> 00:22:45,032
หั่นเต๋าเหรอ นี่มันบ้าอะไรกัน

389
00:22:46,325 --> 00:22:48,118
ฟิล ฟังก่อน

390
00:22:49,286 --> 00:22:51,330
ประเด็นคือ

391
00:22:51,330 --> 00:22:54,833
เธอไม่ได้เป็นแค่แม่ครัวและเป็นแม่คน
แต่เธอเป็นนักเคมีด้วย

392
00:22:54,833 --> 00:22:57,961
ผมเลยคิดว่ามา...
ใช้ความน่าเชื่อถือให้เป็นประโยชน์

393
00:22:57,961 --> 00:23:00,589
ให้พวกคุณแม่บ้านเห็นคนที่ดูแล้วจะอยากเป็น

394
00:23:00,589 --> 00:23:02,591
- ปล่อยก๊าซน้ําตา
- นั่นมันอะไร

395
00:23:02,591 --> 00:23:04,843
ปกติฉันจึงชอบใส่แว่นป้องกัน

396
00:23:04,843 --> 00:23:07,137
ซึ่งน่าเสียดายที่ไม่เคยขายกัน
ในชุดเครื่องครัวเลยนะคะ

397
00:23:07,137 --> 00:23:10,891
ฟิล ผมว่าเราจะสร้างรายการที่มีความหมายได้

398
00:23:10,891 --> 00:23:14,520
มีความหมายอะไร
คุณเป็นพวกอามิชหรือไง ไม่เอา!

399
00:23:14,520 --> 00:23:18,023
เราอยากเห็นชุดรัดๆ ท่วงท่ายั่วยวน

400
00:23:18,023 --> 00:23:21,693
เหมือนท่าสวมถุงมือนวมกันร้อน แบบนั้นเลย

401
00:23:22,361 --> 00:23:25,822
และตอนท้ายรายการทุกตอน
หล่อนควรจะชงค็อกเทลให้สามี

402
00:23:26,406 --> 00:23:27,824
ผมไม่คิดว่าคุณซอตต์

403
00:23:27,824 --> 00:23:30,702
- จะอยาก...
- ผมสนด้วยรึว่าหล่อนจะต้องการอะไร

404
00:23:31,703 --> 00:23:32,829
นี่มันรายการของหล่อน

405
00:23:33,330 --> 00:23:36,083
ไม่ใช่ วอลเตอร์ นี่รายการของผม

406
00:23:41,547 --> 00:23:42,923
หวัดดีจ้ะ ซิกซ์เตอร์ตี้

407
00:23:48,136 --> 00:23:49,721
ขอต้อนรับกลับบ้านนะ แม้ด

408
00:23:49,721 --> 00:23:53,600
นี่คือตารางของหนูวันนี้
บ่ายสามครึ่งถึงสี่โมง กินของว่าง

409
00:23:54,101 --> 00:23:55,602
มีไข่ปีศาจทอดกรอบอยู่ในตู้เย็น

410
00:23:55,602 --> 00:23:58,897
ข้อเสนอ จะอร่อยกว่า
ถ้าโปรยผงปาปริก้าลงไปด้วย

411
00:24:02,526 --> 00:24:04,945
สี่โมงถึงสี่โมงครึ่ง ทําการบ้าน

412
00:24:07,573 --> 00:24:10,659
ปกติแม่จะเลือกเอาวิชาที่ไม่ชอบขึ้นมาทําก่อน

413
00:24:11,743 --> 00:24:12,911
จะได้ให้มันเสร็จๆ ไป

414
00:24:16,039 --> 00:24:18,542
สี่โมงครึ่งถึงห้าโมง อ่านหนังสือ

415
00:24:19,501 --> 00:24:23,797
อ่าน "แรงใจและไฟฝัน" ให้ซิกซ์เตอร์ตี้ฟัง
เราค้างไว้ที่หน้า 87

416
00:24:26,550 --> 00:24:29,845
ห้าโมงถึงหกโมงครึ่ง
คุณนายวอเตอร์เฮาส์จะมาช่วยดูแล

417
00:24:29,845 --> 00:24:32,431
หรือลินดาอาจจะพาลูกไปด้วย
ตอนที่เธอซ้อมร้องเพลงในโบสถ์

418
00:24:34,474 --> 00:24:37,394
มองซ้ายขวาทุกครั้งก่อนจะข้ามถนน
และอย่าลืม

419
00:24:37,895 --> 00:24:41,648
พระเจ้าไม่มีจริง
แต่เราต้องเคารพระบบศรัทธาของคนอื่นๆ

420
00:24:42,149 --> 00:24:44,985
แม่จะกลับไปกินมื้อค่ําด้วยกัน รักจ้ะ แม่

421
00:25:23,982 --> 00:25:24,816
(ระวังของแตก)

422
00:25:31,907 --> 00:25:34,535
(ใบทําโทษ)

423
00:25:38,205 --> 00:25:41,166
- แม้ด! เราต้องไปกันแล้ว!
- ไปแล้วค่ะ!

424
00:25:49,716 --> 00:25:54,763
อย่าข้ามผ่านลูกไป
โอ้ พระผู้ไถ่

425
00:25:55,264 --> 00:25:59,268
โปรดสดับเสียงร่ําไห้

426
00:26:00,602 --> 00:26:05,566
ยามพระองค์ส่งยิ้มแก่ใครๆ

427
00:26:06,066 --> 00:26:08,777
โปรดอย่าผ่านลูกไป

428
00:26:11,363 --> 00:26:14,199
โปรดอย่าผ่านลูกไป

429
00:26:16,910 --> 00:26:22,082
อย่าข้ามผ่านลูกไป
โอ้ พระผู้ไถ่

430
00:26:22,082 --> 00:26:25,836
โปรดสดับเสียงร่ําไห้

431
00:26:25,836 --> 00:26:28,255
สวัสดีจ้ะ หนูเป็นใครนะ

432
00:26:29,339 --> 00:26:31,884
ยังบอกไม่ได้ค่ะเพราะหนูไม่รู้จักคุณ

433
00:26:31,884 --> 00:26:33,051
ก็มีเหตุผล

434
00:26:34,887 --> 00:26:37,848
ฉันคือสาธุคุณเวคลีย์ ที่นี่คือโบสถ์ของฉัน

435
00:26:38,891 --> 00:26:43,020
หนูชื่อแม้ด ซอตต์ หนูไม่มีโบสถ์
เพราะแม่บอกว่าพระเจ้าไม่มีจริง

436
00:26:44,521 --> 00:26:45,689
เป็นเพื่อนบ้านของลินดา

437
00:26:51,612 --> 00:26:54,198
แผนผังครอบครัว สนุกเลยสิ

438
00:26:55,199 --> 00:26:56,366
นั่นก็ซึ่งต้องถก

439
00:26:57,451 --> 00:27:00,454
- ซึ่งต้องถก
- แปลว่ายังพูดคุยเถียงต่อได้

440
00:27:02,122 --> 00:27:03,123
ก็จริง

441
00:27:04,541 --> 00:27:05,709
ตอนนี้ทําได้ถึงไหนแล้วล่ะ

442
00:27:08,212 --> 00:27:11,548
ฝั่งแม่ ได้ชื่อเอซรากับไอริส

443
00:27:11,548 --> 00:27:14,009
แต่ตอนนี้ยังไม่รู้อะไรจากฝั่งพ่อเลย

444
00:27:14,009 --> 00:27:15,427
ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนด้วย

445
00:27:16,345 --> 00:27:17,638
ทําไมไม่ถามคุณพ่อล่ะ

446
00:27:18,722 --> 00:27:19,932
พ่อตายไปแล้วค่ะ

447
00:27:21,892 --> 00:27:23,018
ฉันเสียใจด้วยจริงๆ

448
00:27:24,102 --> 00:27:26,772
คนบอกว่าถ้าเราไม่เคยมีแต่แรก
เราก็จะไม่รู้สึกว่ามันขาดหายไปหรอก

449
00:27:27,356 --> 00:27:30,692
แต่หนูว่าคนคิดผิด คุณคิดงั้นไหม

450
00:27:31,860 --> 00:27:34,238
ฉันว่าคนคิดผิดมากเลยล่ะ

451
00:27:35,822 --> 00:27:37,324
แล้วนี่อะไรกัน

452
00:27:38,784 --> 00:27:41,119
เบาะแสที่เจอในห้องทํางานของพ่อค่ะ

453
00:27:41,703 --> 00:27:45,123
ซึ่งหนูไม่เคยเข้าไปรื้อนะ ถ้ามีใครถาม

454
00:27:48,001 --> 00:27:52,548
แต่หนูไม่รู้ว่าพ่อเข้าโรงเรียนอะไรด้วยซ้ํา
ใบพวกนั้นเลยช่วยอะไรไม่ได้

455
00:27:56,134 --> 00:27:57,386
เห็นสัญลักษณ์วัวติดปีกไหม

456
00:27:58,595 --> 00:28:00,138
นั่นคือภาพของเซนต์ลุค

457
00:28:00,138 --> 00:28:02,516
คุณพ่อหนูเข้าโรงเรียนชื่อเซนต์ลุค

458
00:28:04,268 --> 00:28:06,979
แต่ว่าเซนต์ลุคโรงเรียนไหน

459
00:28:07,938 --> 00:28:09,022
นั่นแหละต้องหาคําตอบ

460
00:28:10,816 --> 00:28:17,781
โปรดอย่าผ่านลูกไป

461
00:28:25,581 --> 00:28:27,207
หมดเวลาของเราแล้วค่ะ

462
00:28:27,207 --> 00:28:30,919
พรุ่งนี้ ในรายการมื้อค่ําหกโมงเย็น
เราจะมาดูเรื่องสารแขวนลอย

463
00:28:30,919 --> 00:28:33,005
ฉันก็ไม่รู้ว่าทําไม
เขาตั้งชื่อรายการว่ามื้อค่ําหกโมงเย็น

464
00:28:33,005 --> 00:28:36,967
น่าจะเป็นมื้อค่ําห้าโมงครึ่ง
แต่ก็นั่นแหละค่ะ

465
00:28:37,467 --> 00:28:42,306
วอลเตอร์ เราต้องคุยเรื่องชื่อรายการ
มันชี้นําให้คนเข้าใจผิด

466
00:28:42,306 --> 00:28:47,060
เรื่องนั้นคุยกันได้
ผมแค่... เราไปดื่มกันดีกว่า

467
00:28:47,060 --> 00:28:48,520
ฉันไม่ค่อยดื่มหรอก

468
00:28:48,520 --> 00:28:50,189
- แต่ผมดื่ม
- โอเค

469
00:28:50,772 --> 00:28:53,483
ฉันรู้ว่าคุณจะพูดอะไร เดี๋ยวจะมีการปรับตัว

470
00:28:53,483 --> 00:28:54,568
ฉันจดหัวข้อปรับปรุงไว้

471
00:28:55,736 --> 00:28:59,823
ฉาก ทั้งหมดนั้นมันรกเกินไป
แผ่นป้ายคิว ไม่จําเป็น ตัดทิ้งได้

472
00:28:59,823 --> 00:29:04,703
เสื้อผ้า วอลเตอร์ ชุดนี้มันไม่ได้ความ
ฉันต้องใส่เสื้อกาวน์แล็บด้วย

473
00:29:07,206 --> 00:29:08,832
- คุณจะไม่ยอมให้ใส่เสื้อกาวน์เหรอ
- เอลิซาเบธ

474
00:29:08,832 --> 00:29:10,542
มีพื้นที่ผิวมากกว่าผ้ากันเปื้อนตั้งเยอะ

475
00:29:10,542 --> 00:29:12,628
ฉันไม่เข้าใจทําไมทุกคนไม่ใส่เสื้อกาวน์ทําอาหาร

476
00:29:12,628 --> 00:29:14,796
เอลิซาเบธ ประเด็นไม่ได้อยู่ที่เสื้อกาวน์

477
00:29:17,090 --> 00:29:18,967
ฟิลไม่ชอบรายการเรา

478
00:29:20,135 --> 00:29:22,304
ฟิลเหรอ ฟิลคือใคร

479
00:29:22,304 --> 00:29:24,598
เขาคือเจ้าของสถานี

480
00:29:24,598 --> 00:29:27,559
ผมเกลียดเขา ผมเกลียดเขามากๆ เลย

481
00:29:27,559 --> 00:29:32,773
เขาตามหลอกหลอนฝันของผม
หลอนผมแม้แต่ยามตื่น

482
00:29:33,565 --> 00:29:36,235
ฉันต้องสนไหมว่าฟิลคิดยังไง

483
00:29:36,235 --> 00:29:38,278
ไม่ ไม่สนเลย

484
00:29:39,988 --> 00:29:44,618
แต่ผมก็เห็นด้วยกับเขา
เราต้องปรับเปลี่ยนอะไรหน่อย

485
00:29:44,618 --> 00:29:46,662
ฉันนึกแล้วว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ วอลเตอร์

486
00:29:46,662 --> 00:29:50,082
- ไหนคุณบอกว่าจะเป็นรายการของฉัน
- ใช่ แล้วก็ยังเป็นอยู่

487
00:29:51,250 --> 00:29:52,543
เพราะงั้นทําให้เป็นของคุณเลยสิ

488
00:29:55,963 --> 00:29:57,339
รู้ไหมว่าผมชอบรายการโทรทัศน์ตรงไหน

489
00:30:01,677 --> 00:30:02,678
ชอบทุกส่วน

490
00:30:03,679 --> 00:30:09,309
โทรทัศน์มีพลังที่จะนําพาความคิด
สร้างความบันเทิง

491
00:30:10,269 --> 00:30:13,355
ทําให้เรารู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของอะไรสักอย่าง

492
00:30:15,148 --> 00:30:20,696
ปัญหาในรายการวันนี้
ไม่ใช่เรื่องของฉากหรือเครื่องแต่งกาย

493
00:30:20,696 --> 00:30:26,660
แต่เป็นเรื่องที่ผมอยากเห็นคุณเป็นตัวคุณเอง
ไม่ใช่เป็นนักวิทยาศาสตร์

494
00:30:26,660 --> 00:30:29,371
แต่ฉันเป็นนักวิทยาศาสตร์ นั่นคือตัวตนของฉัน

495
00:30:29,371 --> 00:30:30,956
นั่นก็อาจจะจริง

496
00:30:32,249 --> 00:30:34,877
แต่นั่นเป็นแค่จุดเริ่มต้น

497
00:30:49,266 --> 00:30:53,395
ครูมัดฟอร์ดบอกว่า
หนูอยู่ในห้องเรียนได้ดีขึ้นมาก

498
00:30:53,395 --> 00:30:58,859
หนูกัดลิ้นจนเลือดออก
ตอนครูสั่งให้วาดเพนกวินใส่เสื้อสูทกับหมวก

499
00:30:58,859 --> 00:31:00,360
แต่ครูคงไม่สังเกต...

500
00:31:00,360 --> 00:31:04,031
ว่าเพนกวินหลายพันธุ์
ที่จริงแล้วอยู่ใต้เส้นศูนย์สูตร

501
00:31:04,031 --> 00:31:05,741
นั่นเป็นสิ่งที่คนเข้าใจผิดกันเยอะ

502
00:31:05,741 --> 00:31:08,285
และหนูไม่ได้ขอให้บรรณารักษ์หาหนังสือให้สักเล่ม

503
00:31:08,285 --> 00:31:09,286
ไปที่โรงอาหาร

504
00:31:09,286 --> 00:31:11,413
- หนูก็ไม่ได้แบ่งมื้อเที่ยงให้อแมนด้ากิน...
- แม้ด

505
00:31:11,413 --> 00:31:13,665
แม่รู้ว่าหนูหวั่นใจเรื่องต้องย้ายโรงเรียน

506
00:31:13,665 --> 00:31:16,335
แต่การเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องที่ดีนะ
การเปลี่ยนแปลงคือพัฒนาการ

507
00:31:17,211 --> 00:31:19,671
เราจะแยกกันเดิน
หนูอยากไปซื้อเนื้อหรือซื้อนม

508
00:31:20,255 --> 00:31:21,965
หนูอยู่กับแม่ไม่ได้เหรอคะ

509
00:31:24,676 --> 00:31:25,969
ได้สิจ๊ะ กระต่ายน้อย

510
00:31:38,357 --> 00:31:39,191
เชิญค่ะ

511
00:31:40,317 --> 00:31:43,570
เอ่อ มีการเปลี่ยนแปลงอะไรนิดหน่อย

512
00:31:43,570 --> 00:31:45,906
- ไม่ใช่เรื่องใหญ่
- คะ

513
00:31:45,906 --> 00:31:47,282
แทบจะไม่สังเกตเลยด้วยซ้ํา

514
00:31:47,282 --> 00:31:48,450
วอลเตอร์

515
00:31:49,034 --> 00:31:50,118
เรา...

516
00:31:51,078 --> 00:31:53,956
มื้อค่ําหกโมงเย็นต้องเริ่มออกอากาศคืนนี้
วันนี้ ตอนนี้เลย

517
00:31:54,790 --> 00:31:57,376
ออกอากาศเหรอ
แต่เรายังมีเวลาซ้อมอีกสองอาทิตย์

518
00:31:57,376 --> 00:32:01,296
รายการที่เราฉายซ้ําอยู่
ระหว่างรอคุณมาแทนมันไม่ค่อยมีคนดู

519
00:32:01,296 --> 00:32:03,131
ประเด็นคืองี้ นี่คือข่าวดี

520
00:32:03,131 --> 00:32:05,259
ผมน่าจะบอกคุณตั้งนานแล้ว

521
00:32:05,259 --> 00:32:09,346
เราเป็นช่องที่มีเรตติ้งน้อยที่สุด
เพราะงั้นแทบไม่มีใครเปิดมาดูหรอก

522
00:32:09,346 --> 00:32:11,098
แถมฟิลก็เกลียดรายการเราอยู่แล้ว

523
00:32:11,098 --> 00:32:13,809
เขาอาจสั่งให้ออกวันนี้
เพื่อหาเหตุยกเลิกรายการเรา

524
00:32:14,393 --> 00:32:18,063
ตอนบอกว่าคุณมีหน้าที่ประสานงานกับคนออกสื่อ
คุณหมายถึงเรื่องแบบนี้สินะ

525
00:32:18,063 --> 00:32:19,648
ผมไม่ได้บอกว่าผมทํางานเก่ง

526
00:32:21,775 --> 00:32:22,776
ขอให้รายการขาหักเลยนะ

527
00:32:23,277 --> 00:32:24,361
หักจริงก็อาจจะดี

528
00:32:31,535 --> 00:32:34,663
{\an8}ทดสอบๆ หนึ่ง สอง สาม

529
00:32:34,663 --> 00:32:37,958
ทดสอบๆ หนึ่ง สอง สาม

530
00:32:41,837 --> 00:32:43,755
ชารี จดด้วยว่าอะไรอยู่ตรงไหน

531
00:32:44,715 --> 00:32:47,634
มาเลย! เริ่มได้ ทุกคน

532
00:32:48,302 --> 00:32:50,888
เริ่มเลย! เริ่มได้

533
00:32:52,181 --> 00:32:54,057
(เอลิซาเบธ ซอตต์
รายการ "มื้อค่ําหกโมงเย็น")

534
00:32:54,057 --> 00:32:57,895
ออกอากาศในห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง

535
00:33:14,203 --> 00:33:17,331
ฉันจริงจังกับการทําอาหารมาก
ฉันรู้ว่าพวกคุณก็เช่นกัน

536
00:33:17,998 --> 00:33:21,293
ฉันยังรู้อีกว่าเวลาของคุณมีค่า
เวลาของฉันก็ด้วยนะคะ

537
00:33:21,293 --> 00:33:24,838
นั่นมันดินสอเหรอวะ
หล่อนจะเอาดินสอไปทําอะไร

538
00:33:24,838 --> 00:33:28,467
ในประสบการณ์ของฉัน คนไม่ค่อยเห็นคุณค่า
แรงงานและความทุ่มเท

539
00:33:28,467 --> 00:33:31,470
ที่เราต้องใช้กับการเป็นแม่
เป็นภรรยา เป็นผู้หญิง

540
00:33:32,262 --> 00:33:33,931
แต่ฉันไม่ใช่คนทั่วไปเหล่านั้น

541
00:33:34,515 --> 00:33:37,935
และเมื่อหมดเวลาของฉันในรายการนี้
เราจะร่วมกันทําสิ่งที่คุ้มค่า

542
00:33:38,602 --> 00:33:41,563
เราจะสร้างสิ่งที่ไม่ถูกมองข้ามไปง่ายๆ

543
00:33:41,563 --> 00:33:44,107
เราจะทํามื้อค่ําจนเสร็จ
และนั่นจะเป็นสิ่งสําคัญ

544
00:33:46,235 --> 00:33:48,403
ปกติฉันชอบให้มีพื้นที่เยอะๆ เวลาทํางาน

545
00:33:48,403 --> 00:33:51,865
มันช่วยตอกย้ําว่า
งานที่เรากําลังทํากันนั้นเป็นงานสําคัญ

546
00:33:53,408 --> 00:33:55,244
เอ่อ แฮร์รี่คะ
มาช่วยยกของพวกนี้ออกไปหน่อย

547
00:33:55,244 --> 00:33:57,829
ยูจีน เอมอส ขอบคุณค่ะ

548
00:34:09,842 --> 00:34:12,678
การทําอาหารคือเคมี และเคมีคือชีวิต

549
00:34:12,678 --> 00:34:16,681
เราจะเริ่มปลุกพลังพิเศษในตัวคุณ
ที่จะเปลี่ยนทุกอย่าง รวมทั้งเปลี่ยนแปลงตัวเอง

550
00:34:17,641 --> 00:34:18,725
มาเริ่มกันเลยค่ะ

551
00:34:27,400 --> 00:34:28,819
คุณว่ารายการนี้ส่วนไหนเข้าท่า

552
00:34:29,527 --> 00:34:32,697
ผมเป็นโรคนอนไม่หลับ ดูแล้วหลับสนิทเลย

553
00:34:34,324 --> 00:34:38,661
มันฝรั่งอุดมไปด้วยวิตามินซี โพแทสเซียม
และคาร์โบไฮเดรตเชิงซ้อน

554
00:34:38,661 --> 00:34:41,831
ฉันภูมิใจที่ได้ยืนเคียงข้าง
ขุมพลังใหญ่ที่มักถูกมองข้ามในครัว

555
00:34:41,831 --> 00:34:43,667
ผู้หญิงกับมันฝรั่งอบ

556
00:34:44,251 --> 00:34:45,752
มีอะไร

557
00:34:45,752 --> 00:34:48,547
- ที่จริงฉันคิดว่าเธอ...
- ยิ้มหน่อยจะตายหรือไง

558
00:34:48,547 --> 00:34:51,257
ใช่เลย แล้วดูเผินๆ ก็เหมือนจะหุ่นดี

559
00:34:51,257 --> 00:34:53,010
แต่เอาไปซ่อนในชุดเสื้อกาวน์ประหลาดนั่น

560
00:34:53,010 --> 00:34:56,471
ฉันโรยอบเชยใส่ในแกงชิลลีด้วย
เรื่องนี้ก็ไม่เคยทํามาก่อน

561
00:34:56,972 --> 00:34:59,057
อย่ากลัวที่จะทดลองอะไรใหม่ๆ ในครัว

562
00:34:59,558 --> 00:35:02,644
ความกล้าทดลองในครัว
เท่ากับความกล้าทําเรื่องต่างๆ ในชีวิต

563
00:35:03,478 --> 00:35:06,106
บรรยายความรู้สึกขณะชมรายการในหนึ่งคํา

564
00:35:06,857 --> 00:35:08,525
- เบื่อ
- โดนทําโทษ

565
00:35:08,525 --> 00:35:11,069
- หมดแรง หดหู่
- เศร้า หลงทาง

566
00:35:11,862 --> 00:35:12,863
ครับ คําของคุณ

567
00:35:13,530 --> 00:35:14,364
ศักยภาพ

568
00:35:15,324 --> 00:35:17,117
ศักยภาพเหรอ
คํานั้นแปลว่าอะไรกันแน่

569
00:35:23,790 --> 00:35:25,626
วันนี้มีเวลาแค่นี้ค่ะ

570
00:35:25,626 --> 00:35:26,960
หวังว่าพรุ่งนี้จะกลับมาพบกันอีกครั้ง

571
00:35:26,960 --> 00:35:29,296
และเราจะสํารวจโลกมหัศจรรย์ของอุณหภูมิ

572
00:35:29,296 --> 00:35:31,507
และผลที่มันส่งต่อต่อมรับรสของเรา

573
00:35:34,801 --> 00:35:37,971
เด็กๆ จัดโต๊ะนะคะ
คุณแม่อยากขอเวลาเป็นส่วนตัวสักครู่

574
00:35:38,764 --> 00:35:40,599
(ปรบมือ)

575
00:35:45,103 --> 00:35:46,230
ตัดสัญญาณแล้ว

576
00:35:47,648 --> 00:35:55,322
ในหัตถ์พระองค์คือโลกทั้งใบ
ในหัตถ์พระองค์...

577
00:35:55,322 --> 00:35:57,741
คิดอยู่เลยว่าอยากเจอนักสืบคนโปรดหน้าใหม่

578
00:35:58,325 --> 00:35:59,493
สวัสดีค่ะ คุณเวคลีย์

579
00:36:00,744 --> 00:36:04,623
หวังว่าคงไม่ได้ล้ําเส้นอะไรนะ
แต่นี่คือรายชื่อโรงเรียนเซนต์ลุคทั้งหมด

580
00:36:04,623 --> 00:36:10,045
ในรัฐอลาบามา อลาสกา แอริโซนา
อาร์คันซอ แคลิฟอร์เนีย โคโลราโด

581
00:36:10,045 --> 00:36:11,964
คอนเนตทิคัตและเดลาแวร์

582
00:36:11,964 --> 00:36:15,175
ทีนี้ก็ขึ้นกับหนูแล้ว
ถ้าจะหาไปให้ถึงวิสคอนซินกับไวโอมิง

583
00:36:15,175 --> 00:36:18,136
ว้าว คุณหามาได้ยังไงคะ

584
00:36:18,136 --> 00:36:20,264
หาได้จากสมุดหน้าเหลืองในห้องสมุด

585
00:36:20,764 --> 00:36:24,101
ไล่ไปทีละรัฐแล้วหาชื่อโรงเรียนเซนต์ลุค
มันมีเยอะด้วยนะ

586
00:36:24,601 --> 00:36:26,436
พวกคริสตจักรไม่ค่อยมีจินตนาการกันเท่าไหร่

587
00:36:26,436 --> 00:36:27,896
เวลาต้องตั้งชื่อ

588
00:36:27,896 --> 00:36:29,606
ทําไมถึงมาช่วยหนู

589
00:36:30,107 --> 00:36:32,651
เพราะคนที่ไม่ตั้งคําถามอะไรเลย
จะศรัทธาอย่างมืดบอด

590
00:36:32,651 --> 00:36:35,737
และศรัทธาที่มืดบอดนั้น
ห่างไกลจากศรัทธาแท้จริงอย่างที่สุด

591
00:36:37,281 --> 00:36:39,241
ช่วยพูดใหม่ ช้าๆ หน่อยได้ไหมคะ

592
00:36:39,825 --> 00:36:41,869
"บรรยายถึงพิธีกรรายการ"

593
00:36:41,869 --> 00:36:47,791
"หยิ่ง" "ไม่น่าดู" "ไม่ยิ้มสักครั้ง"

594
00:36:48,375 --> 00:36:49,751
ยิ้มเหรอ

595
00:36:49,751 --> 00:36:53,297
แพทย์ต้องยิ้มไหมขณะผ่าตัดไส้ติ่ง ก็ไม่ยิ้ม

596
00:36:53,297 --> 00:36:54,631
คุณจะอยากให้หมอยิ้มไหม ก็ไม่อยาก

597
00:36:54,631 --> 00:36:56,592
- คุณเลเบนสมอลคะ
- อย่าเพิ่ง

598
00:36:57,176 --> 00:37:00,304
ถ้าฉันสั่งให้ยิ้ม แม่งก็ต้องยิ้มสิวะ

599
00:37:00,304 --> 00:37:01,471
ฉันไม่ยิ้ม

600
00:37:01,471 --> 00:37:03,724
เอลิซาเบธคงอยากจะบอกว่า...

601
00:37:03,724 --> 00:37:05,601
เขารู้แล้วว่าฉันพูดอะไรเพราะฉันเพิ่งพูดไป

602
00:37:05,601 --> 00:37:07,144
ฟังให้ดีนะ สาวน้อย

603
00:37:07,769 --> 00:37:10,981
ฉันเป็นเจ้าของสถานีนี้ เข้าใจไหม

604
00:37:11,690 --> 00:37:14,860
ใครช่วยรับไอ้โทรศัพท์พวกนั้นที

605
00:37:16,612 --> 00:37:18,030
จู่ๆ นึกจะเข้ามาที่นี่

606
00:37:18,030 --> 00:37:19,823
แล้วทําอะไรตามใจชอบไม่ได้

607
00:37:19,823 --> 00:37:23,952
ฉันไม่ได้ทําอะไรตามใจชอบ
ไม่อย่างนั้นป่านนี้ฉันอยู่ในห้องแล็บวิจัยไปแล้ว

608
00:37:24,578 --> 00:37:25,787
ฉันจะอธิบายอะไรให้ฟัง

609
00:37:25,787 --> 00:37:29,875
ผู้ชายชอบพยายามจะอธิบาย
แล้วก็คาดหวังให้ผู้หญิงต้องนั่งฟังเงียบๆ

610
00:37:30,459 --> 00:37:32,169
ฉันไม่ได้อยากทํางานนี้แต่จําเป็นต้องใช้เงิน

611
00:37:32,169 --> 00:37:35,255
ฉันพร้อมทํางานหนักกว่าใคร
เพื่อให้รายการนี้เป็นสิ่งที่ฉันภาคภูมิใจ

612
00:37:35,255 --> 00:37:38,592
แต่คุณกลับต้องการรายการที่
สืบสานตํานานปลอมว่าผู้หญิงนั้นไร้สมอง

613
00:37:38,592 --> 00:37:40,010
และการตัดสินใจสําคัญที่สุดในชีวิตพวกเธอ

614
00:37:40,010 --> 00:37:41,678
คือจะทาเล็บสีอะไรดี

615
00:37:41,678 --> 00:37:44,973
ฉันจะไม่ยอมทําตามนั้น ไม่ว่าจะข่มขู่แค่ไหน
ฉันก็ไม่มีวันเปลี่ยนใจ

616
00:37:44,973 --> 00:37:49,102
ผู้ชายอยากให้เมียชงเหล้าให้
หลังจากทํางานกลับมาเหนื่อยๆ

617
00:37:49,102 --> 00:37:52,231
ก็แค่ชงเหล้าห่านั่นซะ

618
00:37:52,231 --> 00:37:55,192
ทําไมถึงคิดได้ว่าวันทํางานของเขา
จะเหนื่อยกว่าวันของเธอ

619
00:37:55,776 --> 00:37:57,528
ทําไมคุณไม่หัดลุกไปชงเหล้าเองบ้าง

620
00:37:57,528 --> 00:37:58,987
- คุณเลเบนสมอลคะ
- อะไร

621
00:37:58,987 --> 00:38:01,365
มีสายโทรเข้ามาเกี่ยวกับรายการเยอะเลย

622
00:38:01,365 --> 00:38:03,617
คนสับสนเรื่องวัตถุดิบของวันพรุ่งนี้

623
00:38:03,617 --> 00:38:07,079
โดยเฉพาะที่เขียนว่า CH3COOH

624
00:38:07,079 --> 00:38:09,748
กรดอะซิติก น้ําส้มสายชูค่ะ
นั่นเป็นกรดอะซิติก 4%

625
00:38:09,748 --> 00:38:12,417
ขอโทษจริงๆ
น่าจะเขียนเป็นคําที่คนส่วนใหญ่เข้าใจ

626
00:38:13,085 --> 00:38:16,839
เราอาจต้องจ้างคนมาเพิ่ม
ถ้าโทรศัพท์ดังไม่หยุดแบบนี้

627
00:38:20,884 --> 00:38:23,011
สักครู่นะครับ ผมจะตรวจสอบข้อมูลให้

628
00:38:23,595 --> 00:38:26,807
CH3COOH คือน้ําส้มสายชู

629
00:38:26,807 --> 00:38:28,267
มื้อค่ําหกโมงเย็นค่ะ รบกวนรอสาย

630
00:38:31,687 --> 00:38:32,896
สวัสดีค่ะ มื้อค่ําหกโมงเย็น

631
00:38:37,317 --> 00:38:39,778
ฮัลโหล มื้อค่ําหกโมงเย็นค่ะ
นี่เอลิซาเบธพูด

632
00:38:40,529 --> 00:38:41,822
ใช่ค่ะ เอลิซาเบธคนนั้นเลย

633
00:38:43,156 --> 00:38:44,908
ฉันดีใจมากที่คุณชอบรายการ

634
00:38:56,545 --> 00:38:59,256
- สิ่งที่เห็นอยู่นี้เรียกว่าปฏิกิริยาเผาไหม้
- เยี่ยม

635
00:38:59,256 --> 00:39:01,550
ภาพอาจจะเร้าใจ
แต่วิทยาศาสตร์เบื้องหลังนั้นเรียบง่าย

636
00:39:04,344 --> 00:39:06,597
ทานอร่อยที่สุด คู่กับเค้กค่ะ

637
00:39:19,776 --> 00:39:21,737
ฉันว่าชีวิตนี้ไม่เคยถอนสายบัวมาก่อน

638
00:39:21,737 --> 00:39:25,157
ทุกอย่างก็ต้องมีครั้งแรกนะคะ
และครั้งสุดท้ายด้วย

639
00:39:36,668 --> 00:39:38,212
พรุ่งนี้พบกันค่ะ

640
00:39:38,212 --> 00:39:41,590
เด็กๆ จัดโต๊ะนะคะ
คุณแม่อยากขอเวลาเป็นส่วนตัวสักครู่

641
00:39:49,431 --> 00:39:51,391
สวัสดีจ้ะ ขอโทษนะ
วันนี้แม่สายนิดหน่อย

642
00:39:52,226 --> 00:39:53,227
แค่นิดหน่อยเหรอ

643
00:39:54,394 --> 00:39:57,272
มีพวกผู้หญิงที่ขับรถมาไกลจากซานฟรานซิสโก

644
00:39:57,272 --> 00:39:59,024
และมีคําถามมากมายเกี่ยวกับเนยสด

645
00:39:59,024 --> 00:40:01,693
แม่ยังต้องตรวจรายการวัตถุดิบกับทีมงานและ...

646
00:40:02,194 --> 00:40:03,195
แต่นั่นไม่สําคัญหรอก

647
00:40:03,946 --> 00:40:05,197
แม่พลาดอะไรไปบ้าง

648
00:40:05,864 --> 00:40:06,865
ทุกอย่าง

649
00:40:10,702 --> 00:40:13,789
งั้นก็แสดงว่าเหลือแค่เรื่องเดียวที่ทําได้

650
00:40:18,836 --> 00:40:21,338
เล่ามาสิจ๊ะ เล่ามาให้หมด

651
00:40:21,338 --> 00:40:26,218
ทุกคนที่แม่เคยเจอที่แคสเวลล์
ทั้งสุภาพ ฉลาด และตั้งใจไปเรียน

652
00:40:26,718 --> 00:40:29,888
ห้องสมุดที่นั่นใหญ่มาก

653
00:40:31,056 --> 00:40:33,976
หนูยืม "เดอะเรียลไลฟ์ออฟเซบาสเตียนไนท์"

654
00:40:33,976 --> 00:40:36,520
เท่าที่อ่านมาก็เป็นหนังสือที่ใช้ได้

655
00:40:36,520 --> 00:40:38,313
- ขอโทษจริงๆ นะคะที่รบกวน...
- มัน...

656
00:40:38,313 --> 00:40:41,608
แต่ฉันดูรายการคุณทุกวันเลย
และตอนที่ทําซูเฟล่

657
00:40:41,608 --> 00:40:44,570
กับการยกระดับตัวเองรับสถานการณ์เฉพาะหน้า
สร้างแรงบันดาลใจให้มากจริงๆ

658
00:40:44,570 --> 00:40:46,780
น้องสาวฉันไม่กล้าขอหัวหน้าขึ้นเงินเดือน

659
00:40:46,780 --> 00:40:48,782
แต่ฉันก็บอกน้องเหมือนที่คุณพูด

660
00:40:48,782 --> 00:40:53,954
ว่า "ความกลัวเป็นแค่สารสื่อประสาท
ที่ทําปฏิกิริยากับสิ่งที่คิดว่าเป็นภัย"

661
00:40:53,954 --> 00:40:56,039
แล้วน้องก็ทําสําเร็จ
ได้ขึ้นเงินเดือนแล้วค่ะ

662
00:40:56,623 --> 00:40:58,834
ว้าว ยอดไปเลย

663
00:40:58,834 --> 00:41:01,044
ฉันจะเอาคอบเบลอร์ฟรีมาให้นะคะ

664
00:41:01,628 --> 00:41:02,629
ขอบคุณค่ะ

665
00:41:03,463 --> 00:41:04,882
คอบเบลอร์เลยนะ

666
00:41:08,635 --> 00:41:11,555
ขอโทษจ้ะ แม้ด
เล่าเรื่องหนังสือให้แม่ฟังต่อได้ไหม

667
00:41:13,140 --> 00:41:15,976
- ก็คือว่า...
- โอเค

668
00:41:17,102 --> 00:41:19,855
โอ๊ะ ขอโทษอีกครั้งนะคะ
ขอลายเซ็นหน่อยได้ไหม

669
00:41:21,273 --> 00:41:22,274
ได้สิคะ

670
00:41:23,859 --> 00:41:24,860
ขอบคุณค่ะ

671
00:41:25,444 --> 00:41:27,112
- ว้าว ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณค่ะ

672
00:41:30,741 --> 00:41:33,869
อีกครั้ง แม่ขอโทษจริงๆ
ตอนนี้ความสนใจอยู่ที่ลูกเต็มๆ แล้ว

673
00:41:36,914 --> 00:41:38,332
กลับบ้านเราได้ไหม

674
00:41:41,126 --> 00:41:43,504
กินมื้อค่ําให้เสร็จก่อนแล้วค่อยกลับบ้านนะ

675
00:41:45,172 --> 00:41:46,340
โอเค

676
00:42:16,620 --> 00:42:19,623
(มื้อค่ําหกโมงเย็น
ทุกวันจันทร์ถึงศุกร์ อาร์บีแอลเอทีวี)

677
00:43:16,054 --> 00:43:18,056
คําบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม