1
00:00:06,631 --> 00:00:07,671
‎แล้วทำไมถึงเป็นที่นี่

2
00:00:08,550 --> 00:00:09,840
‎ทำไมต้องเป็นอเมริกา

3
00:00:12,846 --> 00:00:15,636
‎พ่อแม่ฉันมาที่อเมริกา

4
00:00:15,724 --> 00:00:21,064
‎เหมือนผู้อพยพหลายคนที่มาค้นหาชีวิตที่ดีกว่า

5
00:00:21,604 --> 00:00:22,864
‎นี่คือ…

6
00:00:24,816 --> 00:00:26,106
‎ดินแดนแห่งโอกาส

7
00:00:26,609 --> 00:00:32,369
‎นี่คือที่ที่ผู้อพยพจะได้พบความสงบ
‎และสร้างครอบครัว

8
00:00:32,449 --> 00:00:33,619
‎สร้างบ้าน

9
00:00:33,700 --> 00:00:35,990
‎ตอนผมมาอเมริกา ผมอายุสิบขวบ

10
00:00:36,494 --> 00:00:41,964
‎สำหรับพ่อแม่ผม มันเป็นตัวแทนของ
‎ความสงบสุข โอกาส

11
00:00:42,042 --> 00:00:43,502
‎และอนาคตอันสดใส

12
00:00:43,585 --> 00:00:47,335
‎พ่อแม่ฉันเลือกอเมริกา
‎เพื่อให้แน่ใจว่าฉันจะมีโอกาส

13
00:00:47,422 --> 00:00:50,472
‎ที่พวกเขาจะไม่ได้รับจากการอยู่ในปาเลสไตน์

14
00:00:50,550 --> 00:00:54,680
‎พ่อแม่ฉันเลือกอเมริกา
‎เพราะเรื่องเศรษฐกิจ เรื่องงาน…

15
00:00:54,763 --> 00:00:58,773
‎เพราะฉันเป็นผู้หญิงมุสลิมอเมริกัน
‎ที่ไม่ต้องรู้สึกขอโทษในสิ่งที่เป็นในประเทศนี้ได้

16
00:00:58,850 --> 00:01:00,350
‎พ่อแม่ผมพาผมมาสหรัฐฯ

17
00:01:00,435 --> 00:01:02,345
‎เพื่อหาโอกาสที่ดีกว่า

18
00:01:02,437 --> 00:01:06,317
‎และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เพื่อการศึกษาที่ดีกว่า
‎สำหรับผมและน้องชาย

19
00:01:06,399 --> 00:01:10,399
‎ฉันโตมากับพ่อแม่ฉันโดยที่รักที่นี่มาก

20
00:01:10,487 --> 00:01:13,407
‎ฉันเลยคิดว่าตัวเองเป็นเด็กที่โชคดีที่สุดในโลก

21
00:01:13,490 --> 00:01:17,830
‎เพราะฉันมีโอกาสได้อยู่ที่นี่และฉันมีโอกาส…

22
00:01:19,120 --> 00:01:20,830
‎ได้เกิดที่นี่

23
00:01:21,664 --> 00:01:24,714
‎แล้วอเมริกาเป็นไปตามที่คุณคาดหวังรึเปล่า

24
00:01:29,005 --> 00:01:31,625
‎(ผลงานซีรีส์สารคดีจาก NETFLIX)

25
00:01:39,474 --> 00:01:42,104
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 คือคำสัญญา

26
00:01:42,811 --> 00:01:47,321
‎การคุ้มครอง ความเสมอภาค
‎กระบวนการทางกฎหมาย และเสรีภาพ

27
00:01:47,982 --> 00:01:52,452
‎มันบอกว่านี่เป็นประเทศ
‎ที่ใครๆ ก็สร้างชีวิตที่ดีขึ้นให้ตัวเอง

28
00:01:52,529 --> 00:01:53,529
‎และครอบครัวได้

29
00:01:53,613 --> 00:01:58,493
‎มันจินตนาการถึงอเมริกา
‎ที่สามารถเปลี่ยนแปลงและเติบโตได้

30
00:01:59,452 --> 00:02:03,212
‎และมันคือคำสัญญา
‎กับทุกคนบนแผ่นดินอเมริกา ไม่ใช่แค่พลเมือง

31
00:02:03,748 --> 00:02:07,038
‎ผู้เขียนมาตรา 14 ได้เลือกคำที่เฉพาะเจาะจง

32
00:02:07,627 --> 00:02:08,457
‎คน

33
00:02:09,003 --> 00:02:12,883
‎ทุกคนบนแผ่นดินสหรัฐฯ มีสิทธิขั้นพื้นฐาน

34
00:02:13,424 --> 00:02:18,644
‎คำว่าคนนี้คือเครื่องเตือนถึง
‎ความเป็นมนุษย์ธรรมดาๆ ของเรา

35
00:02:19,222 --> 00:02:23,482
‎เราทุกคนเป็นมนุษย์ที่สมควรได้รับ
‎ความเห็นอกเห็นใจและการให้เกียรติ

36
00:02:27,939 --> 00:02:30,279
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 คุ้มครองทุกคน

37
00:02:30,358 --> 00:02:32,528
‎ภายใต้เขตอำนาจของสหรัฐฯ

38
00:02:32,610 --> 00:02:35,820
‎และรับรองกระบวนการทางกฎหมาย
‎และการคุ้มครองที่เท่าเทียมกันของกฎหมาย

39
00:02:35,905 --> 00:02:40,195
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมเจาะจงใช้คำว่า "คน"
‎มากกว่า "พลเมือง"

40
00:02:40,285 --> 00:02:41,825
‎และนั่นเป็นความแตกต่างที่สำคัญ

41
00:02:41,911 --> 00:02:45,211
‎เพราะมันหมายความว่า
‎การคุ้มครองเหล่านั้นมีผลกับทุกคน

42
00:02:45,290 --> 00:02:47,830
‎ผู้อยู่อาศัยถาวร ผู้อพยพ…

43
00:02:47,917 --> 00:02:52,707
‎ทีนี้ช่องว่างระหว่างใครเป็นคน
‎และใครเป็นพลเมืองตามกฎหมาย

44
00:02:53,214 --> 00:02:55,844
‎เป็นพื้นที่โต้เถียงที่ใหญ่มาก

45
00:02:55,925 --> 00:02:59,505
‎และนั่นเป็นส่วนหนึ่งของการต่อสู้
‎ใครเป็นบ้างและในแง่ไหน

46
00:03:00,680 --> 00:03:03,180
‎อย่างที่เราได้เห็นครั้งแล้วครั้งเล่า

47
00:03:03,266 --> 00:03:08,146
‎ว่าช่องว่างระหว่างถ้อยความของมาตรา 14
‎และสิ่งที่อเมริกามอบให้

48
00:03:08,229 --> 00:03:10,189
‎อาจใหญ่โตมาก

49
00:03:10,273 --> 00:03:15,073
‎และช่องว่างระหว่างคำสัญญาของมาตรา 14
‎กับการกระทำของอเมริกา

50
00:03:15,153 --> 00:03:17,703
‎มักให้ความรู้สึกเหมือนเป็นเหวลึก
‎ที่ไม่สามารถผ่านไปได้

51
00:03:17,780 --> 00:03:19,620
‎สำหรับคนบางกลุ่ม

52
00:03:19,699 --> 00:03:20,739
‎ผู้อพยพ

53
00:03:21,326 --> 00:03:22,576
‎(ครอบครัวไม่มีพรมแดน)

54
00:03:22,660 --> 00:03:24,120
‎(ลุกขึ้นสู้เพื่อดาก้า)

55
00:03:24,204 --> 00:03:28,794
‎ผู้อพยพเป็นส่วนสำคัญของสหรัฐฯ

56
00:03:28,875 --> 00:03:31,785
‎พวกเขาทำอะไรหลายอย่างเพื่อประเทศของเรา

57
00:03:32,629 --> 00:03:35,169
‎การอพยพเข้าเมืองเป็นหนึ่งในจุดแข็งของสหรัฐฯ

58
00:03:36,216 --> 00:03:39,256
‎มันคือสิ่งที่ช่วยสร้างประเทศ
‎มันนำเยาวชนมาสู่ประเทศ

59
00:03:39,969 --> 00:03:42,509
‎เราเป็นส่วนหนึ่งของโครงสร้างของประเทศนี้

60
00:03:42,597 --> 00:03:45,387
‎ด้วยอาหารของเรา
‎ประเพณีทางวัฒนธรรมของเรา

61
00:03:46,559 --> 00:03:50,899
‎การอพยพเข้าเมืองนำมาซึ่งผู้มีสามารถ
‎ตัวเลข ผู้บริโภค ผู้ผลิต

62
00:03:50,980 --> 00:03:53,820
‎และทำให้เราเป็นประเทศที่แข็งแกร่งขึ้น

63
00:03:53,900 --> 00:03:54,900
‎(เซอร์เกย์ บริน ผู้ร่วมก่อตั้งกูเกิล)

64
00:03:54,984 --> 00:03:56,954
‎(ยาวีด คาริม - ผู้ร่วมก่อตั้งยูทูบ)
‎(สตีฟ เชน - ผู้ร่วมก่อตั้งยูทูบ)

65
00:03:57,028 --> 00:04:00,618
‎เราคือคนที่ทำให้ประเทศนี้ดีขึ้น

66
00:04:00,698 --> 00:04:04,328
‎เพราะเราอยากเป็นส่วนหนึ่งของคำสัญญาของมัน

67
00:04:05,870 --> 00:04:08,120
‎ฉันคงจำประเทศนี้ไม่ได้

68
00:04:08,206 --> 00:04:11,826
‎ถ้าไม่ใช่เพราะการผสมผสานของวัฒนธรรมนี้

69
00:04:11,918 --> 00:04:14,168
‎มันทำให้ฉันมีความสุขมากที่เราไม่เหมือนกัน

70
00:04:14,837 --> 00:04:18,967
‎คนมาอเมริกาเพื่อเป็นพลเมืองที่ถูกกฎหมาย

71
00:04:19,050 --> 00:04:21,640
‎พวกเขาสาบานว่าจะจงรักภักดีต่อรัฐธรรมนูญ

72
00:04:21,719 --> 00:04:26,019
‎รัฐธรรมนูญเป็นสิ่งที่ทำให้สหรัฐฯ
‎เป็นหนึ่งเดียวกัน

73
00:04:26,766 --> 00:04:30,686
‎ผมคิดว่าคนที่ส่องกระจกแล้วเห็นคนรักชาติ

74
00:04:31,312 --> 00:04:33,772
‎ควรจะรู้ว่ากลุ่มผู้อพยพ

75
00:04:33,856 --> 00:04:36,026
‎คือกลุ่มคนที่พูดว่า "คุณคิดถูกแล้ว

76
00:04:36,526 --> 00:04:37,896
‎คุณมีประเทศที่ดีมาก"

77
00:04:38,403 --> 00:04:39,613
‎นั่นมัน…

78
00:04:39,696 --> 00:04:41,606
‎คุณจะขอการยกย่องอะไรมากกว่านี้อีก

79
00:04:45,243 --> 00:04:49,413
‎(คำสัญญา)

80
00:04:55,211 --> 00:04:57,631
‎ตอนที่บิดาผู้ก่อตั้งคิดเรื่องความเป็นพลเมือง

81
00:04:57,714 --> 00:05:01,684
‎พวกเขาไม่ได้คิดรวมถึงผู้หญิง คนผิวสี…

82
00:05:01,759 --> 00:05:05,759
‎ความหมายมันแคบมาก
‎ว่าใครคือผู้ที่สามารถเป็นพลเมือง

83
00:05:05,847 --> 00:05:07,307
‎ที่มีสิทธิ์อย่างเต็มที่ของสหรัฐฯ

84
00:05:10,059 --> 00:05:14,019
‎แต่สงครามกลางเมือง การเลิกทาส
‎และบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

85
00:05:14,105 --> 00:05:17,025
‎ได้เปลี่ยนความเป็นไปได้ของความครอบคลุม

86
00:05:17,108 --> 00:05:19,648
‎สำหรับความเป็นพลเมือง
‎ของสหรัฐฯ อย่างรุนแรง

87
00:05:20,820 --> 00:05:23,740
‎ข้อกำหนดของบทแก้ไขมาตรา 14
‎เกี่ยวกับการเป็นพลเมืองโดยกำเนิด

88
00:05:23,823 --> 00:05:29,703
‎เป็นส่วนสำคัญอย่างยิ่งในการย้ายเรา
‎จากประเทศล่าอาณานิคมของคนขาว

89
00:05:30,330 --> 00:05:34,580
‎ไปสู่อนาคตที่มีความเป็นไปได้
‎สำหรับความหลากหลาย

90
00:05:34,667 --> 00:05:36,377
‎ในระบอบประชาธิปไตยของเรา

91
00:05:45,970 --> 00:05:47,640
‎"บทแก้ไขเพิ่มเติมนี้ที่ผมเสนอให้

92
00:05:47,722 --> 00:05:52,062
‎มันเป็นแค่การประกาศสิ่งที่
‎ผมเห็นว่าเป็นกฎของแผ่นดินอยู่แล้ว

93
00:05:52,143 --> 00:05:55,103
‎ว่าทุกคนที่เกิดในเขตแดนของสหรัฐฯ

94
00:05:55,188 --> 00:05:57,228
‎และอยู่ภายใต้เขตอำนาจศาลของพวกเขา

95
00:05:57,315 --> 00:06:00,525
‎ด้วยกฎแห่งธรรมชาติและกฎแห่งชาติ

96
00:06:00,610 --> 00:06:02,570
‎พวกเขาเป็นพลเมืองของสหรัฐฯ"

97
00:06:03,654 --> 00:06:08,084
‎การประกอบขึ้นของวัฒนธรรม
‎และชุมชนอเมริกันของเราในปัจจุบัน

98
00:06:08,159 --> 00:06:12,369
‎เป็นหนี้บุญคุณต่อข้อกำหนดเรื่องการเป็นพลเมือง
‎โดยกำเนิดของมาตรา 14 อย่างมาก

99
00:06:12,872 --> 00:06:16,672
‎ซึ่งบอกว่าทุกคนที่เกิดที่นี่เป็นส่วนหนึ่งของที่นี่

100
00:06:18,378 --> 00:06:20,798
‎มันเป็นภาษาที่ครอบคลุมที่สุด

101
00:06:21,339 --> 00:06:23,759
‎และมันเป็นความคิดที่รุนแรงมาก

102
00:06:23,841 --> 00:06:28,761
‎ที่แม้แต่ 150 ปีต่อมา
‎ผู้คนก็ยังโกรธแค้นเรื่องนี้กันอยู่

103
00:06:29,305 --> 00:06:30,555
‎การเป็นพลเมืองโดยกำเนิด…

104
00:06:30,640 --> 00:06:32,980
‎- การเป็นพลเมืองโดยกำเนิด…
‎- การเป็นพลเมืองโดยกำเนิด

105
00:06:33,059 --> 00:06:35,559
‎- การเป็นพลเมืองโดยกำเนิด
‎- การเป็นพลเมืองโดยกำเนิด

106
00:06:35,645 --> 00:06:39,185
‎การเป็นพลเมืองโดยกำเนิดเป็นส่วนหนึ่งของ
‎กฎหมายจารีตประเพณีของสหรัฐฯ มาตลอด

107
00:06:39,273 --> 00:06:40,983
‎แต่ตอนนี้มันถูกโจมตี

108
00:06:41,067 --> 00:06:42,777
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 น่าสงสัยมาก

109
00:06:42,860 --> 00:06:46,450
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 ขยายไปถึงจุดที่

110
00:06:46,531 --> 00:06:49,781
‎ทุกคนที่เกิดในอเมริกา
‎เป็นพลเมืองอเมริกันรึเปล่า

111
00:06:49,867 --> 00:06:51,737
‎ข้อความในบทแก้ไขมาตรา 14 นั้นชัดเจน

112
00:06:51,828 --> 00:06:53,498
‎เราควรเปลี่ยนนโยบายนั้น

113
00:06:53,579 --> 00:06:55,869
‎มันเป็นการจูงใจให้คนเข้าเมืองผิดกฎหมาย

114
00:06:55,957 --> 00:06:58,667
‎มันคือกฎหมายของแผ่นดิน มันอยู่ในรัฐธรรมนูญ

115
00:06:58,751 --> 00:07:02,711
‎กฎหมาย "บุตรของผู้อพยพ"
‎ไม่ทำลายประเทศเหรอ

116
00:07:02,797 --> 00:07:05,167
‎ผมคิดว่านั่นทำให้คุณค่า
‎ความเป็นพลเมืองอเมริกันลดลง

117
00:07:05,258 --> 00:07:09,298
‎เด็กหลายแสนคนที่เกิดจากผู้อพยพผิดกฎหมาย

118
00:07:09,387 --> 00:07:14,347
‎ได้เป็นพลเมืองของสหรัฐฯ โดยอัตโนมัติทุกปี

119
00:07:14,434 --> 00:07:20,314
‎เพราะนโยบายบ้าบอคอแตกนี้ที่เรายกเลิกมันได้

120
00:07:21,149 --> 00:07:26,149
‎การโต้วาทีนี้ขยี้ความวิตกกังวล
‎ที่ลึกที่สุดของชาวอเมริกัน

121
00:07:29,824 --> 00:07:32,704
‎อเมริกาเหมาะกับใคร

122
00:07:37,790 --> 00:07:40,290
‎มาตรา 14 เป็นครั้งแรกที่ประเทศของเรา

123
00:07:40,376 --> 00:07:43,336
‎ต่อสู้กับความเป็นพลเมืองอย่างแท้จริง

124
00:07:44,172 --> 00:07:47,052
‎มันถูกเขียนขึ้นในตอนแรก
‎เพื่อให้แน่ใจว่าคนอเมริกันผิวดำ

125
00:07:47,133 --> 00:07:49,513
‎ได้รับสิทธิ์หลังสงครามกลางเมือง

126
00:07:49,594 --> 00:07:55,104
‎แต่ไม่นาน มันก็ท้าทายขีดจำกัดของอเมริกา
‎ให้มีการครอบคลุมมากขึ้น

127
00:07:55,183 --> 00:07:57,023
‎ด้วยการคุ้มครองผู้อพยพ

128
00:08:00,021 --> 00:08:03,771
‎ไม่ใช่แค่ผู้อพยพชาวยุโรปที่มาถึงเกาะเอลลิส

129
00:08:03,858 --> 00:08:07,648
‎แต่รวมถึงผู้อพยพกลุ่มใหม่ที่เดินทางมาในตะวันตก

130
00:08:14,994 --> 00:08:16,254
‎นี่แหละครับ คุณสุภาพบุรุษ

131
00:08:16,329 --> 00:08:18,209
‎ทองคำบริสุทธิ์จากแคลิฟอร์เนีย

132
00:08:18,706 --> 00:08:19,706
‎จูปิเตอร์!

133
00:08:20,333 --> 00:08:21,963
‎มีมากกว่านี้ไหม

134
00:08:25,046 --> 00:08:28,336
‎โรคระบาดโจมตีประเทศ: โรคตื่นหาทองคำ

135
00:08:28,424 --> 00:08:30,224
‎(งานฉลองทองคำ)

136
00:08:30,301 --> 00:08:31,221
‎(ทอง)

137
00:08:31,302 --> 00:08:35,262
‎ในปี 1848 มีการค้นพบทองคำในแคลิฟอร์เนีย

138
00:08:35,348 --> 00:08:38,098
‎แล้วสายตาของอเมริกาก็หันไปทางตะวันตก

139
00:08:39,143 --> 00:08:41,563
‎ในช่วงยุคตื่นทองในแคลิฟอร์เนีย

140
00:08:41,646 --> 00:08:43,306
‎ผู้อพยพชาวจีนเริ่มอพยพเข้ามา

141
00:08:43,397 --> 00:08:46,067
‎ในสหรัฐฯ เป็นจำนวนมากเป็นครั้งแรก

142
00:08:46,567 --> 00:08:50,067
‎ขณะเดียวกัน รัฐบาลก็ร่วมมือกับ
‎ยักษ์ใหญ่แห่งอุตสาหกรรม

143
00:08:50,154 --> 00:08:54,374
‎ตัดสินใจว่าพวกเขาต้องการทางรถไฟ
‎ให้ครอบคลุมประเทศ

144
00:08:54,450 --> 00:08:57,410
‎เราจะได้ขยายการปฏิวัติอุตสาหกรรมได้มากขึ้น

145
00:08:58,037 --> 00:09:00,787
‎พวกเขาต้องการคนงาน
‎เพื่อสร้างทางรถไฟพวกนั้น

146
00:09:00,873 --> 00:09:05,383
‎และคนงานพวกนี้ส่วนใหญ่เป็นชาวจีน

147
00:09:09,131 --> 00:09:11,381
‎บทบาทของผู้อพยพชาวจีน

148
00:09:11,467 --> 00:09:14,717
‎ในการสร้างทางรถไฟข้ามทวีป

149
00:09:14,804 --> 00:09:19,854
‎คือการจุดประกายการปฏิวัติอุตสาหกรรมของเรา

150
00:09:19,934 --> 00:09:24,154
‎ดังนั้นคนงานจึงเป็นกุญแจสำคัญ
‎ในการสร้างอเมริกายุคใหม่

151
00:09:24,814 --> 00:09:27,864
‎ชาวจีนเข้ามาในสหรัฐฯ

152
00:09:27,942 --> 00:09:31,072
‎เพื่อสร้างบ้านที่นี่ เพื่อสร้างชีวิตที่นี่

153
00:09:31,153 --> 00:09:33,533
‎เหมือนคนกลุ่มอื่นๆ ทุกกลุ่ม

154
00:09:33,614 --> 00:09:37,374
‎จากต่างประเทศที่เข้ามาในสหรัฐฯ
‎ตั้งใจจะทำเช่นกัน

155
00:09:38,828 --> 00:09:40,448
‎ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

156
00:09:40,538 --> 00:09:43,748
‎ในขณะที่สหรัฐฯ
‎เข้าสู่วิกฤตเศรษฐกิจและการเงิน

157
00:09:43,833 --> 00:09:45,083
‎ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19

158
00:09:45,167 --> 00:09:48,167
‎ความรู้สึกต่อต้านชาวจีนเพิ่มขึ้น

159
00:09:48,254 --> 00:09:51,014
‎(ต่อต้านชาวจีน)

160
00:09:53,509 --> 00:09:55,509
‎เมื่อเศรษฐกิจแย่ลง

161
00:09:56,387 --> 00:10:01,097
‎ชาวอเมริกันหลายคนก็มองหาเหยื่อ
‎ให้กับความกลัวและโกรธชาวจีนของพวกเขา

162
00:10:02,018 --> 00:10:06,188
‎มันมีความคิดว่า
‎ในลำดับชั้นทางเชื้อชาติในสหรัฐฯ นี้

163
00:10:06,272 --> 00:10:11,442
‎ชาวจีนเป็นเชื้อชาติที่ไม่สามารถ
‎ปรับตัวให้เข้ากับวัฒนธรรมผิวขาวได้

164
00:10:11,527 --> 00:10:13,237
‎เพราะพวกเขาแตกต่างมากเกินไป

165
00:10:18,618 --> 00:10:21,498
‎มีคนที่ผลักดันให้สภาคองเกรสของสหรัฐฯ

166
00:10:21,579 --> 00:10:25,079
‎ผ่านกฎหมายห้ามผู้อพยพชาวจีน

167
00:10:25,166 --> 00:10:26,786
‎ไม่ให้เข้าประเทศ

168
00:10:26,876 --> 00:10:29,956
‎"ถ้าไม่จ้างพวกเขา
‎ก็ขับไล่พวกเขาออกจากประเทศได้

169
00:10:30,046 --> 00:10:33,466
‎ตื่นสิ ลุกขึ้น งานของคุณเริ่มต้นอีกครั้ง

170
00:10:33,549 --> 00:10:36,049
‎เราจะใช้กระสุนถ้าบัตรเลือกตั้งของเราไม่ได้ผล

171
00:10:36,802 --> 00:10:40,182
‎เราจะไล่พวกขี้เรื้อนตาเบิ่งโตพวกนี้
‎กลับไปทางเรือกลไฟและเรือใบ

172
00:10:40,264 --> 00:10:41,724
‎คนจีนต้องไป!"

173
00:10:48,731 --> 00:10:50,781
‎การสังหารหมู่ชาวจีนในปี 1871

174
00:10:50,858 --> 00:10:55,908
‎เป็นผลมาจากความรู้สึกต่อต้านชาวจีน
‎ที่เพิ่มขึ้นหลายปี

175
00:10:55,988 --> 00:11:00,198
‎มันเป็นหนึ่งในการลงประชาทัณฑ์หมู่
‎ครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของสหรัฐฯ

176
00:11:06,749 --> 00:11:09,879
‎มีการทะเลาะวิวาทกัน ตำรวจถูกตามตัวมา

177
00:11:09,960 --> 00:11:11,420
‎ตำรวจเรียกกำลังเสริม

178
00:11:13,547 --> 00:11:16,757
‎เจ้าของฟาร์มคนขาวโผล่มา
‎ไล่ตามใครสักคน ถูกยิง

179
00:11:18,427 --> 00:11:20,887
‎แล้วข่าวลือก็เริ่มแพร่ออกไป

180
00:11:20,971 --> 00:11:23,351
‎ว่าชาวจีนฆ่าคนขาว

181
00:11:23,432 --> 00:11:25,642
‎แล้วก็มีคนประมาณ 500 คนโผล่มา

182
00:11:26,143 --> 00:11:28,353
‎และพวกเขาล้อมไชนาทาวน์ไว้

183
00:11:33,984 --> 00:11:37,494
‎"ข่าวด่วนแจ้งว่า
‎ผู้ชาย 100 คนมีปืนไรเฟิลเฮนรี่

184
00:11:37,571 --> 00:11:40,451
‎ได้ยินเสียงปืนเป็นช่วงๆ
‎และมีการระดมยิงสม่ำเสมอ

185
00:11:40,533 --> 00:11:43,743
‎ยิงเข้าไปในบ้านชาวจีนแบบสุ่มและจากบนหลังคา

186
00:11:47,998 --> 00:11:51,458
‎นายอำเภอและเจ้าหน้าที่พลเรือน
‎ยกเลิกความพยายามที่จะควบคุมฝูงชน

187
00:11:54,296 --> 00:11:57,716
‎นี่จะเป็นบทเรียนให้ชาวจีน
‎ว่าอย่าต่อต้านเจ้าหน้าที่กฎหมาย

188
00:12:02,680 --> 00:12:07,810
‎(คนจีนไม่ต้องสมัคร
‎ตามคำสั่งของพลเมืองแห่งอเมริกา)

189
00:12:07,935 --> 00:12:11,975
‎การสังหารหมู่ชาวจีนเป็นมลทินของประเทศเรา

190
00:12:12,773 --> 00:12:15,743
‎ที่เกิดขึ้นหลังจาก
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 ผ่านไม่กี่ปี

191
00:12:15,818 --> 00:12:18,898
‎มันขัดกับคำสัญญาของอเมริกาอย่างยิ่ง

192
00:12:20,030 --> 00:12:24,080
‎มันเป็นมรดกที่เลวร้าย
‎ที่เราหลายคนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น

193
00:12:24,952 --> 00:12:26,502
‎หรือเกิดอะไรขึ้นต่อไป

194
00:12:27,037 --> 00:12:28,407
‎(บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 - ปี 1868)

195
00:12:29,248 --> 00:12:30,168
‎(รัฐบัญญัติกีดกันชาวจีน - ปี 1882)

196
00:12:30,249 --> 00:12:34,839
‎รัฐบัญญัติกีดกันชาวจีน
‎ห้ามแรงงานชาวจีนทุกคนเข้าประเทศ

197
00:12:34,920 --> 00:12:38,970
‎และกีดกันชาวจีนทุกคน
‎ไม่ว่าจะมีอาชีพหรือสถานะอะไร

198
00:12:39,049 --> 00:12:41,009
‎ไม่ให้มีความเป็นพลเมืองโดยการแปลงสัญชาติ

199
00:12:42,845 --> 00:12:45,505
‎และกฎหมายฉบับนั้นได้รับการยกย่องอย่างมาก

200
00:12:45,598 --> 00:12:48,808
‎ผู้คนดีใจที่ได้เห็นรัฐบาลกลางของเรา

201
00:12:48,893 --> 00:12:53,153
‎ควบคุมการอพยพเข้าเมืองจริงๆ

202
00:12:53,230 --> 00:12:58,320
‎และไม่ใช่แค่เราจะมี
‎กฎหมายคนเข้าเมืองเป็นครั้งแรกเท่านั้น

203
00:12:58,402 --> 00:13:01,742
‎แต่จุดประสงค์คือ
‎เพื่อเหยียดเชื้อชาติอย่างชัดเจน

204
00:13:01,822 --> 00:13:05,162
‎กฎหมายกีดกันนำไปสู่เรื่องเลวร้าย

205
00:13:05,242 --> 00:13:08,082
‎(การสังหารหมู่ที่ร็อกสปริงส์ ปี 1885)

206
00:13:08,162 --> 00:13:10,462
‎มันกระตุ้นให้เกิดความรุนแรงกับชาวจีน

207
00:13:10,956 --> 00:13:12,536
‎มันทำให้ครอบครัวแตกแยก

208
00:13:12,625 --> 00:13:16,085
‎มันทำให้ชาวจีนต้องทำงานที่ต่ำต้อย

209
00:13:18,380 --> 00:13:22,550
‎แต่เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องของ
‎ความยืดหยุ่นที่เหลือเชื่อ

210
00:13:22,635 --> 00:13:27,595
‎ซึ่งคุณจะได้เห็นชุมชนชาวจีน
‎มีระเบียบขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ

211
00:13:27,681 --> 00:13:32,811
‎และพวกเขาทำทุกอย่างที่ทำได้
‎เพื่อพูดโจมตีกฎหมายเหยียดเชื้อชาติเหล่านี้

212
00:13:33,854 --> 00:13:38,614
‎เรามาที่นี่เพื่อวิงวอน
‎แทนชาวจีน 150,000 คนในสหรัฐฯ

213
00:13:38,692 --> 00:13:40,322
‎ที่เสรีภาพถูกคุกคาม

214
00:13:40,402 --> 00:13:43,452
‎พวกเขาจะถูกส่งออกจากบ้านที่พวกเขารัก
‎ไปทางเรือราวกับวัวควาย

215
00:13:43,531 --> 00:13:46,581
‎จากประเทศที่พวกเขาถูกสอนให้รัก
‎เหมือนประเทศตัวเอง

216
00:13:46,659 --> 00:13:48,579
‎และถูกทิ้งบนชายฝั่งต่างประเทศ

217
00:13:48,661 --> 00:13:51,161
‎กฎหมายใหม่อันป่าเถื่อนนี้ทำให้เราตกใจมาก

218
00:13:51,247 --> 00:13:54,827
‎มันยิ่งกว่าตกใจ เพราะวิธีการ
‎ที่โหดร้ายเกินไป ไร้มนุษยธรรมเกินไป

219
00:13:54,917 --> 00:13:58,747
‎ได้รับการยอมรับโดยสภาคองเกรสอเมริกัน
‎อย่างเต็มใจและเร่งรีบ

220
00:13:58,838 --> 00:14:02,378
‎และลงนามโดยประธานาธิบดีชาวคริสต์ในสหรัฐฯ

221
00:14:02,466 --> 00:14:06,216
‎ดินแดนแห่งเสรีภาพ
‎และบ้านของผู้ถูกกดขี่จากทุกประเทศ

222
00:14:07,429 --> 00:14:10,719
‎ชาวจีนฟ้องร้องว่าเรื่องนี้ละเมิดสิทธิ์ของพวกเขา

223
00:14:10,808 --> 00:14:12,058
‎ภายใบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

224
00:14:12,142 --> 00:14:15,652
‎และพวกเขารอบรู้กลยุทธ์ทางกฎหมายมาก

225
00:14:15,729 --> 00:14:19,689
‎ในการต่อต้านกฎหมายที่เลือกปฏิบัติ

226
00:14:19,775 --> 00:14:20,935
‎(สหรัฐฯ กับหว่องคิมอาร์ก)

227
00:14:21,026 --> 00:14:22,986
‎คดีพวกนี้หลายคดีพ่ายแพ้

228
00:14:23,070 --> 00:14:24,070
‎(ยิกโหวกับฮอปกินส์)

229
00:14:24,196 --> 00:14:29,196
‎แต่คดีของหว่องคิมอาร์กและยิกโหวกับฮอปกินส์
‎เป็นสองคดีที่ชาวจีนชนะ

230
00:14:30,494 --> 00:14:34,214
‎หลักการของยิกโหวกล่าวว่า
‎หลักการคุ้มครองที่เท่าเทียมกัน

231
00:14:34,290 --> 00:14:36,790
‎คุ้มครองคนที่ไม่ใช่พลเมืองเช่นเดียวกับพลเมือง

232
00:14:38,252 --> 00:14:41,342
‎ถ้าคุณอยู่ที่นี่ ต่อให้คุณอยู่ที่นี่อย่างผิดกฎหมาย

233
00:14:41,422 --> 00:14:43,842
‎พวกเขาก็ต้องให้
‎สิทธิกระบวนการทางกฎหมายกับคุณ

234
00:14:43,924 --> 00:14:47,934
‎คุณมีสิทธิ์ได้รับการพิจารณาคดี
‎คุณมีสิทธิ์เข้ากระบวนการอุทธรณ์

235
00:14:48,012 --> 00:14:51,852
‎และโต้แย้งว่า
‎คุณควรได้รับอนุญาตให้อยู่ น่าทึ่งมาก

236
00:14:52,600 --> 00:14:56,940
‎และหว่องคิมอาร์กแสดงให้เห็นหลักการ
‎การเป็นพลเมืองโดยกำเนิดนี้

237
00:14:58,272 --> 00:15:01,402
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 มาได้ถูกเวลาจริงๆ

238
00:15:01,483 --> 00:15:06,413
‎มันไม่เพียงแต่ปกป้องสิทธิ
‎ของคนที่เคยเป็นทาสเท่านั้น

239
00:15:07,072 --> 00:15:10,532
‎มันยังมีอยู่เพื่อปกป้อง
‎สิทธิของลูกๆ ของผู้อพยพอีกด้วย

240
00:15:10,618 --> 00:15:12,158
‎ไม่ว่าพวกเขาจะมีเชื้อชาติอะไร

241
00:15:12,661 --> 00:15:14,751
‎การฟ้องร้องของชาวจีนจึงสำคัญมาก

242
00:15:14,830 --> 00:15:17,330
‎เพราะมันได้เขียนถึงพื้นฐาน

243
00:15:17,416 --> 00:15:20,916
‎สำหรับกฎหมายของเราเกี่ยวกับการเข้าเมือง
‎และความเป็นพลเมืองไว้

244
00:15:21,003 --> 00:15:23,883
‎ซึ่งใช้ได้กับทุกเชื้อชาติ ไม่ใช่แค่กับชาวจีนเท่านั้น

245
00:15:27,509 --> 00:15:30,179
‎มีหลายคดีที่ศาลสูงสุดตัดสิน

246
00:15:30,262 --> 00:15:33,562
‎คดีที่แพ้ราบคาบที่สุดอาจจะเป็นคดีแชชานผิง

247
00:15:33,641 --> 00:15:37,191
‎นั่นเป็นคดีที่สนับสนุนรัฐบัญญัติกีดกันชาวจีน

248
00:15:37,269 --> 00:15:39,309
‎ที่ไม่ยุติธรรมอย่างยิ่ง

249
00:15:44,735 --> 00:15:49,065
‎แชชานผิงเป็นชาวจีนโดยกำเนิด
‎ที่อาศัยอยู่ในสหรัฐฯ อย่างถูกกฎหมาย

250
00:15:49,156 --> 00:15:52,656
‎เขาอยู่ที่ซานฟรานซิสโก
‎และเขาอยากกลับไปประเทศจีน

251
00:15:52,743 --> 00:15:55,083
‎และภายใต้กฎหมายที่มีอยู่ในตอนนั้น

252
00:15:55,162 --> 00:15:59,582
‎เขาสามารถกลับไปจีนได้
‎ตราบใดที่ก่อนที่เขาจะไป

253
00:16:00,334 --> 00:16:03,924
‎เขาได้รับใบรับรองจากรัฐบาล

254
00:16:04,004 --> 00:16:06,384
‎ว่าเขาอาศัยอยู่อย่างถาวรในสหรัฐฯ

255
00:16:06,465 --> 00:16:08,175
‎และมีที่อยู่ถาวร

256
00:16:08,884 --> 00:16:13,184
‎ขณะที่เขาอยู่ในประเทศจีน มีการกดดันมากขึ้น

257
00:16:13,263 --> 00:16:15,933
‎ให้ต่อต้านชาวจีนในสหรัฐฯ รุนแรงขึ้น

258
00:16:16,016 --> 00:16:20,556
‎และขณะที่เขากำลังล่องเรือกลับมาจากฮ่องกง

259
00:16:20,646 --> 00:16:24,106
‎สภาคองเกรสสหรัฐฯ ก็เปลี่ยนกฎหมาย

260
00:16:24,191 --> 00:16:27,151
‎และบอกว่าถึงคุณจะมีใบรับรอง

261
00:16:27,736 --> 00:16:30,606
‎คุณก็เข้าสหรัฐฯ ไม่ได้

262
00:16:30,698 --> 00:16:33,698
‎และผมคิดว่าสี่วันหลังจากกฎหมายนี้มีผลบังคับใช้

263
00:16:33,784 --> 00:16:35,874
‎เขาก็มาถึงท่าเรือซานฟรานซิสโก

264
00:16:35,953 --> 00:16:37,253
‎เขาแสดงใบรับรองของเขา

265
00:16:37,329 --> 00:16:40,329
‎และเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองบอกว่าสหรัฐฯ

266
00:16:40,416 --> 00:16:42,246
‎ไม่ยอมรับใบรับรองพวกนั้น

267
00:16:43,085 --> 00:16:48,585
‎ทางรัฐบาลเอง ภายใต้กฎหมายของตัวเอง
‎สัญญากับคุณว่าคุณจะกลับมาได้

268
00:16:48,674 --> 00:16:51,144
‎รัฐบาลควรจะรักษาสัญญานั้น

269
00:16:51,677 --> 00:16:54,507
‎แต่เขากลับถูกกักตัวไว้ในที่กักขังผู้อพยพเข้าเมือง

270
00:16:54,596 --> 00:16:57,556
‎เป็นเวลานานมากในขณะที่คดีนี้ยังไม่จบ

271
00:17:02,604 --> 00:17:07,074
‎(มีบทกวีหลายหมื่นบนกำแพงนี้)

272
00:17:07,151 --> 00:17:10,571
‎(ทุกบทคือเสียงร่ำไห้
‎ของความทุกข์และความเศร้า)

273
00:17:10,696 --> 00:17:13,526
‎(วันที่ฉันได้ออกไปจากคุกนี้
‎และประสบความสำเร็จ)

274
00:17:13,615 --> 00:17:18,405
‎เมื่อคุณก้าวออกมาข้างหน้าและเริ่มมองดู
‎ช่วงเวลาของการกีดกันชาวจีน

275
00:17:18,495 --> 00:17:21,705
‎บทสนทนาใหม่นี้ก็เข้ามาสู่กฎหมายคนเข้าเมือง

276
00:17:21,790 --> 00:17:23,250
‎(ความกลัวอันยิ่งใหญ่แห่งยุค)

277
00:17:23,333 --> 00:17:25,963
‎(ว่าอเมริกาอาจจะถูกชาวต่างชาติกลืนกิน)

278
00:17:26,045 --> 00:17:28,755
‎สิ่งที่ศาลเริ่มพูดก็คือ

279
00:17:28,839 --> 00:17:32,179
‎"เราคิดว่าการอพยพเข้าเมือง
‎เป็นเหมือนสงคราม"

280
00:17:35,846 --> 00:17:40,806
‎ดังนั้นแนวคิดก็คือจะมีผู้อพยพมาจากจีนจำนวนมาก

281
00:17:42,436 --> 00:17:44,936
‎และพวกเขาจะพรากอเมริกาไปจากเรา

282
00:17:45,522 --> 00:17:47,572
‎และเช่นเดียวกับในยามสงคราม

283
00:17:48,734 --> 00:17:52,954
‎รัฐบาลสามารถทำอะไรก็ได้เพื่อปกป้องประเทศ

284
00:17:53,864 --> 00:17:55,534
‎(ศาลสูงสุดสหรัฐฯ ปี 1894)

285
00:17:55,616 --> 00:17:59,746
‎สิ่งที่ศาลสูงสุดทำคือ
‎พวกเขาสร้างข้อโต้แย้งที่ชาญฉลาดนี้ขึ้น

286
00:17:59,828 --> 00:18:02,248
‎เพื่อบอกว่ามันเป็นเรื่องความมั่นคงของชาติ

287
00:18:02,331 --> 00:18:07,131
‎ดังนั้น มันจึงอยู่นอกเหนือการคุ้มครอง
‎ของบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

288
00:18:07,711 --> 00:18:09,671
‎"การรักษาเอกราช

289
00:18:09,755 --> 00:18:12,505
‎และปกป้องการรุกรานและรุกล้ำของต่างชาติ

290
00:18:12,591 --> 00:18:14,841
‎คือหน้าที่สูงสุดของทุกประเทศ

291
00:18:15,552 --> 00:18:18,512
‎ไม่สำคัญว่าการรุกรานและรุกล้ำ
‎จะมาในรูปแบบไหน

292
00:18:19,139 --> 00:18:20,639
‎ไม่ว่าจะมาจากต่างประเทศ

293
00:18:20,724 --> 00:18:23,814
‎หรือจากฝูงชนกลุ่มใหญ่ของประเทศนั้น
‎ที่เข้ามาล้อมเราไว้ก็ตาม"

294
00:18:27,147 --> 00:18:30,107
‎มันไม่ชัดเจนเลยว่าทำไมจู่ๆ

295
00:18:30,192 --> 00:18:32,822
‎เราถึงต้องกลัวผู้อพยพจากเอเชีย

296
00:18:33,362 --> 00:18:36,532
‎แต่ศาลกลับเข้าไปอยู่ใน
‎สถานการณ์ที่แปลกประหลาดนั้น

297
00:18:36,615 --> 00:18:38,775
‎และเราก็อยู่ในนั้นตั้งแต่นั้นมา

298
00:18:45,916 --> 00:18:48,086
‎(คำสัญญา)

299
00:18:51,171 --> 00:18:54,931
‎กฎหมายกีดกันชาวจีนไม่ได้คงอยู่แค่ไม่กี่ปี

300
00:18:55,425 --> 00:18:57,215
‎หรือไม่กี่สิบปีด้วยซ้ำ

301
00:18:57,302 --> 00:19:03,932
‎การสั่งห้ามผู้อพยพชาวจีนเข้าเมืองนี้
‎มีผลจนถึงปี 1943

302
00:19:04,017 --> 00:19:05,887
‎หกสิบเอ็ดปี

303
00:19:06,812 --> 00:19:09,232
‎นี่คือผลของการที่ศาลสูงสุด

304
00:19:09,314 --> 00:19:11,984
‎ทำให้ความกลัวอยู่เหนือรัฐธรรมนูญ

305
00:19:13,277 --> 00:19:17,447
‎ความกลัวเป็นเครื่องมือที่ฝ่ายตรงข้าม
‎ของภาษาที่ครอบคลุมของมาตรา 14

306
00:19:17,531 --> 00:19:19,161
‎ใช้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

307
00:19:19,241 --> 00:19:22,291
‎เพื่อเลือกปฏิบัติต่อทุกคนที่เห็นว่าเป็นคนต่างชาติ

308
00:19:23,453 --> 00:19:25,663
‎ถ้าจะให้พูดกันจริงๆ นะครับ

309
00:19:25,747 --> 00:19:27,577
‎นอกเหนือจากคนอเมริกันพื้นเมืองแล้ว

310
00:19:27,666 --> 00:19:31,166
‎ทุกคนบนแผ่นดินนี้ล้วนมีเชื้อสายมาจาก
‎ชาติอื่นของใครสักคน

311
00:19:32,129 --> 00:19:35,339
‎คำตัดสินของคดีแชชานผิงเป็นแบบอย่าง

312
00:19:35,424 --> 00:19:38,974
‎ให้การลดทอนความเป็นมนุษย์ของกลุ่มผู้อพยพ

313
00:19:39,052 --> 00:19:41,012
‎การไม่ปฏิบัติกับพวกเขาในฐานะบุคคล

314
00:19:41,096 --> 00:19:45,556
‎แต่ในฐานะคนอื่น
‎ที่ไม่สมควรได้รับสิทธิที่พลเมืองใช้ได้อย่างเต็มที่

315
00:19:46,143 --> 00:19:49,863
‎และมันเป็นคู่มือที่เราจะเห็น
‎ว่าถูกใช้ในประวัติศาสตร์อเมริกามาตลอด

316
00:19:52,316 --> 00:19:58,446
‎จงส่งผู้เหนื่อยล้า ผู้ยากจนของคุณมาให้ฉัน

317
00:19:58,530 --> 00:20:05,370
‎ฝูงชนที่เบียดเสียดของคุณที่โหยหาเสรี

318
00:20:05,954 --> 00:20:08,544
‎ทศวรรษที่ 1920 สะท้อนให้เห็นความขัดแย้ง

319
00:20:08,624 --> 00:20:12,174
‎ในด้านหนึ่งคือความอดทนได้อย่างง่ายดาย
‎ต่อแฟลปเปอร์และเพลงแจ๊ส

320
00:20:12,252 --> 00:20:15,462
‎อีกด้านหนึ่งคือความไม่สามารถอดทนได้
‎และไม่ไว้ใจชาวต่างชาติ

321
00:20:15,547 --> 00:20:17,507
‎ประเทศของผู้อพยพได้ปิดประตู

322
00:20:17,591 --> 00:20:19,971
‎ด้วยกฎหมายต่อต้านการเข้าเมืองที่เข้มงวด

323
00:20:20,052 --> 00:20:23,512
‎แต่มันจะยากขึ้นเรื่อยๆ ที่จะปิดโลกที่เหลือ

324
00:20:23,597 --> 00:20:24,597
‎(แชชานผิงกับสหรัฐฯ ปี 1889)

325
00:20:25,307 --> 00:20:28,437
‎(รัฐบัญญัติคนเข้าเมือง ปี 1924)

326
00:20:28,518 --> 00:20:32,268
‎ถ้าคุณเลื่อนช่วงทศวรรษที่ 1920
‎ไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

327
00:20:32,356 --> 00:20:34,186
‎นี่เป็นเวลาเดียวกับจิมโครว์

328
00:20:34,274 --> 00:20:39,114
‎ซึ่งคุณจะได้เห็นการอ้างสิทธิ์
‎ของลำดับชั้นของเชื้อชาติอีกครั้งทั่วประเทศ

329
00:20:39,655 --> 00:20:43,115
‎และมันคือแรงกระตุ้นแบบเดียวกับจิมโครว์

330
00:20:43,200 --> 00:20:46,160
‎เพื่อกักตุนความเป็นพลเมือง
‎และการเป็นสมาชิกให้กับชนชั้นสูงผิวขาว

331
00:20:46,245 --> 00:20:47,245
‎(ส่วนแบ่งถิ่นที่ถือสัญชาติ)

332
00:20:47,329 --> 00:20:50,999
‎คุณจะเห็นส่วนแบ่งถิ่นที่ถือสัญชาติ

333
00:20:51,083 --> 00:20:55,713
‎ส่วนแบ่งที่ถูกออกแบบมา
‎เพื่อป้องกันไม่ให้คนจากนอกยุโรปตะวันตก

334
00:20:55,796 --> 00:20:57,796
‎เข้ามาในสหรัฐฯ

335
00:20:57,881 --> 00:21:02,681
‎จำนวนวีซ่าสำหรับผู้อพยพใหม่ถูกจำกัด

336
00:21:02,761 --> 00:21:06,561
‎จากนั้นมันก็ถูกแบ่งสันปันส่วน
‎ในแบบที่จะรับประกันได้ว่ากลุ่มผู้อพยพ

337
00:21:06,640 --> 00:21:09,180
‎จะเป็นคนผิวขาวในอนาคตอันใกล้

338
00:21:09,685 --> 00:21:13,015
‎ผมขอคุณในนามของความรักชาติ

339
00:21:13,105 --> 00:21:16,645
‎ที่รักอเมริกา ให้พามันไปสู่ชัยชนะ

340
00:21:16,733 --> 00:21:19,443
‎เสียงของความรักชาติที่บิดเบี้ยว

341
00:21:19,528 --> 00:21:23,158
‎สะท้อนความกลัวอันเก่าแก่
‎ที่ฝังลึกอยู่ในอดีตของอเมริกา

342
00:21:23,240 --> 00:21:25,530
‎ว่าประเทศที่สร้างมาจากพื้นที่รกร้างว่างเปล่า

343
00:21:25,617 --> 00:21:28,117
‎จะพ่ายแพ้ให้กับคนแปลกหน้าตลอดกาล

344
00:21:28,704 --> 00:21:32,214
‎ผมขอถามคุณว่าคุณจะลุกขึ้นสู้

345
00:21:32,291 --> 00:21:37,841
‎และให้คำมั่นว่าจะคืนอเมริกา
‎ให้กับคนอเมริกันหรือไม่

346
00:21:41,425 --> 00:21:43,295
‎ใครคือคนที่มีอภิสิทธิ์พวกนี้

347
00:21:43,385 --> 00:21:46,385
‎ที่รู้สึกว่าพวกเขา
‎มีสิทธิ์พูดว่าดินแดนนี้เป็นของตัวเอง

348
00:21:49,808 --> 00:21:53,848
‎กลยุทธ์ที่ใช้ต่อต้านการอพยพไม่ใช่เรื่องใหม่

349
00:21:53,937 --> 00:21:58,647
‎มันเหมือนกับในทศวรรษที่ 1880
‎ซึ่งเหมือนกับในทศวรรษที่ 1930

350
00:21:58,734 --> 00:22:00,194
‎หรือในช่วงทศวรรษที่ 2020

351
00:22:00,861 --> 00:22:06,781
‎ปรากฏออกมาทุกเมื่อที่ผู้คนเลิกมองว่า
‎ภาษาที่ครอบคลุมของมาตรา 14 เป็นคำสัญญา

352
00:22:06,867 --> 00:22:09,157
‎และมองว่ามันเป็นภัยคุกคามมากกว่า

353
00:22:10,454 --> 00:22:12,414
‎ข้อเรียกร้องทางวัฒนธรรม
‎ของลัทธิคนขาวเป็นใหญ่

354
00:22:12,497 --> 00:22:16,377
‎คือเราจะเป็นเชื้อชาติเดียว อัตลักษณ์เดียว

355
00:22:16,460 --> 00:22:21,050
‎มันขัดกับอีกความคิดหนึ่ง
‎ของลัทธิคนขาวเป็นใหญ่อย่างมาก

356
00:22:21,131 --> 00:22:23,761
‎ซึ่งเป็นความคิดด้านเศรษฐกิจ
‎ของลัทธิคนขาวเป็นใหญ่มากกว่า

357
00:22:23,842 --> 00:22:28,562
‎โดยบอกว่ามันวิเศษมาก
‎ที่มีชุมชนคนขาวอย่างเดียวเท่านั้น

358
00:22:28,638 --> 00:22:31,518
‎แต่แล้วใครจะทำงานหนักในชุมชนนี้ล่ะ

359
00:22:32,726 --> 00:22:35,846
‎ใครจะไปเก็บพืชผลทั้งหมด ใครจะปลูกพืชทั้งหมด

360
00:22:35,937 --> 00:22:39,107
‎ใครจะเป็นคนเลี้ยงเด็ก ใครจะเป็นคนล้างพื้น

361
00:22:39,191 --> 00:22:42,741
‎เราจึงมีข้อเรียกร้องด้านเศรษฐกิจ
‎สำหรับลัทธิคนขาวเป็นใหญ่ด้วย

362
00:22:42,819 --> 00:22:48,989
‎ว่าเราต้องมีคนที่ไม่ใช่คนขาว ขยัน ค่าแรงต่ำ
‎และในกรณีที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้นได้

363
00:22:49,076 --> 00:22:52,946
‎คือเป็นประชากรที่กำจัดได้หรือเนรเทศได้
‎มาทำงานกรรมกร

364
00:22:56,833 --> 00:23:00,093
‎ดังนั้นระหว่างปี 1920 ถึง 1930

365
00:23:00,170 --> 00:23:04,130
‎มีผู้อพยพชาวเม็กซิกันประมาณหนึ่งล้านคน
‎เข้ามาในสหรัฐฯ

366
00:23:05,258 --> 00:23:10,388
‎นายจ้างต้องการคนงานชาวเม็กซิกัน
‎อย่างละโมบมากขึ้นเรื่อยๆ

367
00:23:10,472 --> 00:23:14,312
‎เพื่อมาทำงานในไร่และบนทางรถไฟ
‎ทั่วฝั่งตะวันตกของอเมริกา

368
00:23:16,269 --> 00:23:18,519
‎เมื่อเกิดภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่

369
00:23:19,231 --> 00:23:22,481
‎ก็เห็นได้ชัดว่าผู้อพยพชาวเม็กซิกัน

370
00:23:22,567 --> 00:23:26,197
‎ไม่เป็นที่ต้องการ
‎ให้เป็นพลเมืองถาวรของประเทศ

371
00:23:27,197 --> 00:23:31,617
‎วัฏจักรของการอพยพเข้าเมือง
‎ถูกกำหนดโดยเศรษฐกิจเป็นส่วนใหญ่

372
00:23:31,701 --> 00:23:33,701
‎และกฎหมายพยายามตามให้ทัน

373
00:23:33,787 --> 00:23:36,617
‎กฎหมายพยายามคิดหาเหตุผล

374
00:23:37,207 --> 00:23:40,837
‎ว่าทำไมถึงควรเอาคนจีนเข้ามาทำงานทางรถไฟ

375
00:23:40,919 --> 00:23:42,459
‎จากนั้นก็ทิ้งพวกเขาไป

376
00:23:42,546 --> 00:23:45,376
‎คุณเห็นสิ่งเดียวกันกับแรงงานจากเม็กซิโก

377
00:23:45,966 --> 00:23:48,426
‎ซึ่งกำลังถูกนำเข้ามาและได้รับการสนับสนุน

378
00:23:48,510 --> 00:23:51,390
‎และหลังจากนั้น เมื่อวัฏจักรเศรษฐกิจเปลี่ยนไป

379
00:23:51,471 --> 00:23:52,811
‎ก็มีการส่งตัวกลับประเทศครั้งใหญ่

380
00:23:57,060 --> 00:24:01,650
‎ในช่วงทศวรรษที่ 1930
‎ผู้อพยพชาวเม็กซิกันมากกว่า 400,000 คน

381
00:24:01,731 --> 00:24:05,941
‎ถูกบังคับให้เข้าร่วมโครงการส่งตัวกลับประเทศ

382
00:24:08,572 --> 00:24:09,912
‎(การส่งตัวชาวเม็กซิกันกลับประเทศ
‎ปี 1929 - 1936)

383
00:24:09,990 --> 00:24:12,370
‎คนงานเม็กซิกันกลายเป็นแพะรับบาป

384
00:24:12,951 --> 00:24:17,711
‎โดยคนที่คิดว่าพวกเขาแย่งงานจากคนอเมริกัน

385
00:24:18,290 --> 00:24:20,630
‎"พวกเขาบอกว่าการรณรงค์ส่งตัวกลับประเทศนี้

386
00:24:20,709 --> 00:24:23,169
‎ก็เพื่อรักษางานของพลเมืองชาวอเมริกาเหนือไว้

387
00:24:24,212 --> 00:24:26,632
‎มันเป็นกลลวงชัดๆ มันไม่จริง

388
00:24:27,966 --> 00:24:32,346
‎มันไม่มีอะไรมากไปกว่า
‎การโจมตีทางเชื้อชาติกับชาวเม็กซิกันจริงๆ

389
00:24:33,054 --> 00:24:34,894
‎เราไม่ใช่พวกผิดกฎหมาย

390
00:24:34,973 --> 00:24:36,273
‎หรือไม่เป็นที่ต้องการ"

391
00:24:37,184 --> 00:24:41,564
‎ความคิดที่ว่าทุกอย่างเป็นศูนย์
‎คือความผิดพลาดอันดับหนึ่งในวิชาเศรษฐศาสตร์

392
00:24:41,646 --> 00:24:44,066
‎ถ้าคุณได้รับค่าจ้างอะไรสักอย่าง
‎ตามความหมายแล้ว

393
00:24:44,149 --> 00:24:48,399
‎คุณกำลังสร้างความมั่งคั่งและรายได้
‎มากกว่าที่คุณได้รับ

394
00:24:48,487 --> 00:24:50,407
‎เพราะบางส่วนของมันกลับไปยังคนที่จ้างคุณ

395
00:24:50,489 --> 00:24:55,079
‎คุณกำลังเพิ่มความมั่งคั่งสุทธิของประเทศ
‎ไม่ได้เอาอะไรไป

396
00:24:55,785 --> 00:24:59,455
‎จริงๆ แล้วพวกเขาเป็นพลเมืองสหรัฐฯ
‎มากถึง 60 เปอร์เซ็นต์

397
00:25:04,503 --> 00:25:07,673
‎"ตอนที่เราไปถึงสถานี
‎คงเป็นเวลาเช้ามืดเพราะมันมืด

398
00:25:09,049 --> 00:25:11,799
‎เราร้องไห้ ใครบ้างจะไม่ร้องไห้

399
00:25:12,427 --> 00:25:13,797
‎หลายคนร้องไห้

400
00:25:14,429 --> 00:25:16,889
‎เรากำลังจะไปที่ที่ไม่รู้จัก

401
00:25:16,973 --> 00:25:18,813
‎ฉันรู้อะไรเกี่ยวกับเม็กซิโกบ้าง

402
00:25:19,518 --> 00:25:22,228
‎พ่อฉันภูมิใจมากที่เราเป็นพลเมืองอเมริกัน

403
00:25:22,854 --> 00:25:25,694
‎เขาบอกคนอื่นเสมอว่าเราเป็นพลเมืองอเมริกัน

404
00:25:25,774 --> 00:25:27,784
‎และเราไม่ควรอยู่ในประเทศนั้น

405
00:25:27,859 --> 00:25:30,989
‎ฉันเริ่มไปโรงเรียน
‎และสาวๆ ไม่อยากให้ฉันไปที่นั่น

406
00:25:31,071 --> 00:25:33,491
‎พวกเขาบอกว่า 'กลับไปประเทศของเธอซะ

407
00:25:33,573 --> 00:25:34,663
‎เธอไม่ควรอยู่ที่นี่'

408
00:25:35,408 --> 00:25:37,948
‎หลายคนที่นั่นเลือกปฏิบัติกับเรา

409
00:25:38,036 --> 00:25:39,786
‎เพราะเราเป็นพลเมืองอเมริกัน

410
00:25:40,539 --> 00:25:41,539
‎ไม่แปลกเหรอ

411
00:25:42,082 --> 00:25:45,592
‎ที่นี่พวกอังกฤษเลือกปฏิบัติกับเรา
‎เพราะเราเป็นชาวเม็กซิกัน

412
00:25:46,211 --> 00:25:48,001
‎แล้วเราควรอยู่ที่ไหน

413
00:25:49,339 --> 00:25:51,219
‎บอกฉันทีสิว่าพวกแองโกลควรอยู่ที่ไหน

414
00:25:52,175 --> 00:25:54,175
‎พวกเขาควรอยู่ในยุโรปไม่ใช่เหรอ

415
00:25:59,015 --> 00:26:02,885
‎ปฏิบัติการเว็ตแบ็ก
‎เป็นอีกหนึ่งการรณรงค์ที่สะเทือนใจ

416
00:26:02,978 --> 00:26:04,398
‎ที่ต่อต้านผู้อพยพชาวเม็กซิกัน

417
00:26:04,479 --> 00:26:05,939
‎กักขังพวกเขาไว้

418
00:26:06,022 --> 00:26:08,532
‎จับพวกเขาไว้บนเรือ บนรถไฟ บนเครื่องบิน

419
00:26:08,608 --> 00:26:11,108
‎และเนรเทศพวกเขากลับเม็กซิโก

420
00:26:13,446 --> 00:26:18,826
‎มันเข้ากันได้ดีมาก
‎กับความวิตกกังวลและการเมืองในตอนนั้น

421
00:26:18,910 --> 00:26:23,870
‎แน่นอนว่าปี 1954 เป็นปีเดียวกับ
‎การรณรงค์คดีบราวน์และคณะกรรมการการศึกษา

422
00:26:23,957 --> 00:26:26,207
‎หลายคนกังวลมากเกี่ยวกับ

423
00:26:26,293 --> 00:26:29,173
‎การเปลี่ยนแปลงทางประชากรของประเทศ

424
00:26:29,254 --> 00:26:32,134
‎และปฏิบัติการเว็ตแบ็กเป็นหนึ่งในการตอบสนอง

425
00:26:33,508 --> 00:26:36,388
‎ถ้าเรานึกถึงคดีอย่างแชชานผิง

426
00:26:36,469 --> 00:26:39,139
‎มันคือปืนที่เต็มไปด้วยกระสุนที่พร้อมยิงอยู่แล้ว

427
00:26:39,222 --> 00:26:42,812
‎ถึงแม้จะมีการคุ้มครองเล็กน้อยภายใต้
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

428
00:26:42,892 --> 00:26:44,732
‎ตามกระบวนการกฎหมาย
‎และการคุ้มครองที่เท่าเทียม

429
00:26:44,811 --> 00:26:47,191
‎ในการส่งชาวเม็กซิกันกลับประเทศ
‎หรือปฏิบัติการเว็ตแบ็ก

430
00:26:47,272 --> 00:26:51,742
‎แต่ก็ยังสำคัญน้อยกว่า
‎ความกลัวเรื่องความมั่นคงของชาติ

431
00:26:51,818 --> 00:26:55,528
‎ความกลัวเกี่ยวกับอุดมคติ
‎ของผู้ที่ยกย่องคนขาวของคนขาว

432
00:26:56,990 --> 00:26:58,990
‎ทำไมคุณถึงมาทำงานที่ประเทศนี้

433
00:26:59,618 --> 00:27:02,078
‎ผมทำงานเพื่อให้มีชีวิตที่ดีขึ้น

434
00:27:02,162 --> 00:27:04,372
‎ที่นั่น ที่ประเทศของผม

435
00:27:04,456 --> 00:27:08,536
‎ผมทำงานที่นี่เพราะผม
‎ดูแลครอบครัวได้ดีขึ้นเยอะเลย

436
00:27:09,127 --> 00:27:12,797
‎แรงงานชาวเม็กซิกันถูกมองว่าเป็นวัตถุ

437
00:27:13,465 --> 00:27:19,635
‎เพื่อใช้ในยามจำเป็น
‎และกำจัดทิ้งได้ด้วยการส่งกลับประเทศยกกลุ่ม

438
00:27:19,721 --> 00:27:23,981
‎ซึ่งดูเหมือนจะเป็นอาชญากรรมต่อมนุษยชาติจริงๆ

439
00:27:33,568 --> 00:27:36,358
‎อเมริกากำลังปฏิเสธมาตรา 14

440
00:27:37,238 --> 00:27:39,488
‎แนวคิดที่ว่าเราทุกคนคือคน

441
00:27:40,241 --> 00:27:43,871
‎และยอมรับว่า "การทำให้เป็นอื่น"
‎เป็นนโยบายการอพยพคนเข้าเมือง

442
00:27:44,579 --> 00:27:47,459
‎และมีคนที่มีอำนาจไม่กี่คน
‎ที่แสดงให้เห็นอุดมการณ์นี้

443
00:27:47,540 --> 00:27:50,210
‎ได้รุนแรงกว่าฮาร์ลอน คาร์เตอร์

444
00:27:50,293 --> 00:27:53,673
‎ผู้สร้างปฏิบัติการเว็ตแบ็ก

445
00:27:55,256 --> 00:27:58,586
‎(ฮาร์ลอน บี. คาร์เตอร์)

446
00:27:58,677 --> 00:28:01,347
‎ฮาร์ลอน บี. คาร์เตอร์
‎เคยเป็นหัวหน้าหน่วยลาดตระเวนชายแดนสหรัฐฯ

447
00:28:01,429 --> 00:28:03,809
‎ในเขตชายแดนสหรัฐฯ และเม็กซิโก

448
00:28:03,890 --> 00:28:07,060
‎และสิ่งสำคัญที่ควรรู้
‎เกี่ยวกับฮาร์ลอน บี. คาร์เตอร์

449
00:28:07,143 --> 00:28:09,903
‎คือในปี 1931 ตอนที่เขาเป็นวัยรุ่น

450
00:28:09,979 --> 00:28:13,939
‎มีวันหนึ่งเขากลับจากโรงเรียน
‎และแม่ของเขาหัวเสียมาก

451
00:28:14,025 --> 00:28:17,195
‎เธอบอกว่ามีเด็กเม็กซิกันบางคน
‎นั่งเล่นอยู่หน้าบ้าน

452
00:28:17,278 --> 00:28:20,698
‎และเธอกังวลเกี่ยวกับพวกเขา
‎ที่อาจเป็นโจรขโมยรถ

453
00:28:20,782 --> 00:28:25,162
‎ฮาร์ลอน คาร์เตอร์เลยหยิบปืนลูกซองของเขา
‎แล้วออกไปตามหาเด็กๆ

454
00:28:25,954 --> 00:28:28,294
‎เขาไปเจอเด็กๆ อยู่แถวๆ บ่อน้ำแถวบ้าน

455
00:28:28,373 --> 00:28:32,003
‎และเขาบอกว่า
‎"นายต้องกลับไปบ้านฉัน ไปคุยกับแม่ฉัน

456
00:28:32,085 --> 00:28:34,545
‎แม่จะได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น"

457
00:28:35,255 --> 00:28:39,875
‎เด็กหนุ่มคนหนึ่งในกลุ่มนั้นคือราโมน คาซีอาโน

458
00:28:39,968 --> 00:28:44,138
‎และราโมน คาซีอาโน
‎ไม่ยอมกลับบ้านไปกับฮาร์ลอน คาร์เตอร์

459
00:28:44,222 --> 00:28:48,852
‎ฮาร์ลอน คาร์เตอร์เลยชักปืนลูกซองออกมา
‎และจ่อไปที่หน้าอกของราโมน คาซีอาโน

460
00:28:48,935 --> 00:28:54,395
‎ตอนที่ราโมนหัวเราะ
‎และผลักลำกล้องปืนลูกซองออก…

461
00:28:58,862 --> 00:29:02,412
‎ฮาร์ลอน คาร์เตอร์เหนี่ยวไก
‎และยิงราโมนเสียชีวิต

462
00:29:02,490 --> 00:29:03,990
‎บนถนนลาเรโด

463
00:29:09,330 --> 00:29:11,170
‎ฮาร์ลอนถูกดำเนินคดีในข้อหาฆาตกรรม

464
00:29:11,249 --> 00:29:12,289
‎เขาถูกตัดสินว่ามีความผิด

465
00:29:12,375 --> 00:29:15,035
‎ต่อมามีการพลิกคำตัดสินด้วยลักษณะทางเทคนิค

466
00:29:15,545 --> 00:29:19,465
‎แต่สองสามปีต่อมา ฮาร์ลอน คาร์เตอร์
‎ก็เข้าร่วมหน่วยลาดตระเวนชายแดนสหรัฐฯ

467
00:29:19,549 --> 00:29:22,009
‎ได้เลื่อนตำแหน่งในองค์กรขึ้นเรื่อยๆ

468
00:29:22,093 --> 00:29:23,553
‎และในช่วงต้นยุค 1950

469
00:29:23,636 --> 00:29:27,096
‎เขาก็เป็นหัวหน้าหน่วยลาดตระเวนชายแดน
‎ในเขตชายแดนสหรัฐฯ และเม็กซิโก

470
00:29:27,182 --> 00:29:30,892
‎และเขาคือผู้บงการของปฏิบัติการเว็ตแบ็ก

471
00:29:30,977 --> 00:29:33,607
‎และความสะเทือนใจของปี 1954

472
00:29:34,522 --> 00:29:37,402
‎หลังจากนั้นฮาร์ลอน คาร์เตอร์
‎ก็ออกจากหน่วยลาดตระเวนชายแดน

473
00:29:37,484 --> 00:29:41,034
‎และกลายเป็นหัวหน้าสมาคมไรเฟิลแห่งชาติ

474
00:29:41,112 --> 00:29:45,782
‎และสิ่งที่ฮาร์ลอน คาร์เตอร์ทำ
‎ที่เอ็นอาร์เอก็สำคัญมาก

475
00:29:45,867 --> 00:29:51,617
‎ฮาร์ลอนคาร์เตอร์เปลี่ยนเอ็นอาร์เอ
‎จากการเป็นองค์กรที่คลั่งไคล้ปืน

476
00:29:51,706 --> 00:29:53,536
‎องค์กรของนักล่า

477
00:29:53,625 --> 00:29:57,955
‎เป็นองค์กรการเมืองขนาดใหญ่และเป็นสมาคม

478
00:29:58,046 --> 00:30:01,796
‎ที่เกี่ยวกับการปกป้องสิทธิในการครอบครองปืน
‎ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม

479
00:30:02,592 --> 00:30:05,642
‎พวกเขาใช้สื่อของพวกเขาในการทำลายข่าวจริง

480
00:30:05,720 --> 00:30:09,850
‎พวกเขาใช้โรงเรียนของพวกเขาสอนเด็ก
‎ว่าประธานาธิบดีคือฮิตเลอร์อีกคน

481
00:30:09,933 --> 00:30:14,273
‎พวกเขาใช้ดารา นักร้อง และรายการตลก
‎และรายการแจกรางวัลของพวกเขา

482
00:30:14,354 --> 00:30:17,024
‎เพื่อเล่าเรื่องของพวกเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า

483
00:30:17,106 --> 00:30:20,986
‎แล้วพวกเขาก็ใช้อดีตประธานาธิบดี
‎มาสนับสนุนการต่อต้าน

484
00:30:21,069 --> 00:30:24,069
‎ทั้งหมดเพื่อให้พวกเขาเดินขบวน
‎เพื่อให้พวกเขาประท้วง

485
00:30:24,155 --> 00:30:28,325
‎เพื่อให้พวกเขาตะโกนเหยียดผิว เหยียดเพศ
‎และเกลียดกลัวชาวต่างชาติและพวกรักร่วมเพศ

486
00:30:28,409 --> 00:30:32,999
‎เพื่อทุบกระจก เผารถ
‎ปิดถนนระหว่างรัฐ และสนามบิน

487
00:30:33,081 --> 00:30:34,961
‎รังแกและข่มขวัญคนที่ทำตามกฎหมาย

488
00:30:35,041 --> 00:30:39,211
‎จนเหลือเพียงทางเลือกเดียว
‎คือตำรวจต้องทำหน้าที่

489
00:30:39,295 --> 00:30:41,085
‎และหยุดความบ้าคลั่ง

490
00:30:41,172 --> 00:30:45,302
‎และเมื่อตำรวจทำหน้าที่ พวกเขาก็จะใช้มัน
‎เป็นข้ออ้างในการกระทำที่รุนแรง

491
00:30:45,385 --> 00:30:47,425
‎ทางเดียวที่เราจะหยุดมันได้

492
00:30:47,512 --> 00:30:51,142
‎ทางเดียวที่เราจะปกป้องประเทศ
‎และอิสรภาพของเราได้

493
00:30:51,224 --> 00:30:56,104
‎คือการต่อสู้กับความรุนแรงของคำโกหกนี้
‎ด้วยกำปั้นแห่งความจริง

494
00:30:56,688 --> 00:30:59,568
‎ฉันคือสมาคมปืนไรเฟิลแห่งชาติของอเมริกา

495
00:30:59,649 --> 00:31:02,109
‎และฉันเป็นที่ที่ปลอดภัยที่สุดของอิสรภาพ

496
00:31:02,193 --> 00:31:03,613
‎(เอ็นอาร์เอ
‎กดลิงก์ข้างบนเพื่อเข้าร่วม)

497
00:31:06,406 --> 00:31:09,486
‎การส่งข้อความที่สร้างขึ้นจากความกลัว
‎ถูกใช้เพื่อรวมกลุ่ม

498
00:31:09,576 --> 00:31:12,496
‎ต่อต้านศัตรูที่อันตรายและน่ากลัว

499
00:31:13,538 --> 00:31:17,998
‎และหนึ่งในคำที่ข้อความเหล่านี้
‎ใช้ซ้ำแล้วซ้ำอีกคือ "อาชญากร"

500
00:31:19,002 --> 00:31:20,342
‎(ผู้อพยพที่เป็นอาชญากรก่อปัญหาให้สหรัฐฯ)

501
00:31:20,420 --> 00:31:22,050
‎(ปีที่แล้วผู้อพยพที่เป็นอาชญากร
‎หนีไป 20,000 คน)

502
00:31:22,130 --> 00:31:23,550
‎(ผู้อพยพที่เป็นอาชญากรทำลายความฝันอเมริกัน)

503
00:31:23,631 --> 00:31:24,921
‎ตั้งแต่แรก

504
00:31:25,008 --> 00:31:29,928
‎สังคมของเราได้เลือกว่าจะกำหนดให้อะไร
‎เป็นอาชญากรรมและกำหนดยังไง

505
00:31:30,013 --> 00:31:31,013
‎จากเชื้อชาติ

506
00:31:31,097 --> 00:31:34,927
‎ผู้อพยพเป็นเป้าหมาย
‎ของการกำหนดให้เป็นอาชญากรรมมาตลอด

507
00:31:35,018 --> 00:31:35,938
‎(ภัยของคนจีนต่อโลก)

508
00:31:36,019 --> 00:31:39,479
‎หนึ่งในกฎหมายแรกๆ ที่มุ่งเป้าไปที่ยาเสพติด

509
00:31:39,564 --> 00:31:44,324
‎คือกฎหมายต่อต้านโรงยาฝิ่น
‎ในซานฟรานซิสโกปี 1875

510
00:31:44,402 --> 00:31:47,362
‎เพราะมันเกี่ยวข้องกับชาวจีน

511
00:31:47,447 --> 00:31:48,777
‎เรื่องนี้ก็เกิดขึ้นกับแคนนาบิส

512
00:31:48,865 --> 00:31:50,485
‎(สารสกัดเหลว
‎แคนนาบิสอเมริกานา)

513
00:31:50,575 --> 00:31:54,075
‎แคนนาบิสถูกพูดถึงว่าเป็น
‎ยารักษาโรคชนิดใหม่ที่มีศักยภาพ

514
00:31:54,162 --> 00:31:56,662
‎มีประโยชน์อื่นๆ แฝงอยู่

515
00:31:56,748 --> 00:31:59,498
‎แต่พอมันเกี่ยวข้องกับชาวเม็กซิกัน

516
00:31:59,584 --> 00:32:01,924
‎และเราเริ่มเรียกมันว่า "กัญชา"

517
00:32:02,003 --> 00:32:05,213
‎นั่นคือตอนที่คุณเริ่มเห็นกฎหมายของรัฐบาลกลาง

518
00:32:05,298 --> 00:32:07,678
‎ที่ทำให้การเสพกัญชาเป็นอาชญากรรม

519
00:32:08,927 --> 00:32:12,637
‎การได้เห็นวิธีที่คนผิวสีถูกทำให้เป็นคนชั่วร้าย

520
00:32:12,722 --> 00:32:18,392
‎และการเรียกใครสักคนว่าอาชญากร
‎และเรียกพวกเขาว่า "คนต่างด้าว"

521
00:32:18,478 --> 00:32:20,608
‎เมื่อคุณรวมคำศัพท์พวกนั้นเข้าด้วยกัน

522
00:32:20,688 --> 00:32:22,568
‎คุณกำลังสร้างชนชั้นของคน

523
00:32:22,649 --> 00:32:27,449
‎ที่ถูกปฏิเสธสิทธิที่บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14
‎ออกแบบมาเพื่อคุ้มครอง

524
00:32:31,824 --> 00:32:34,744
‎ตลอดประวัติศาสตร์ของประเทศเรา
‎เราเห็นการมีผลกระทบต่อกัน

525
00:32:34,827 --> 00:32:37,617
‎ระหว่างการเลือกปฏิบัติต่อคนดำ

526
00:32:37,705 --> 00:32:40,285
‎และการเลือกปฏิบัติต่อผู้อพยพ

527
00:32:42,752 --> 00:32:46,462
‎ขณะที่จิมโครว์ถูกกฎหมายทั่วสหรัฐฯ

528
00:32:46,547 --> 00:32:48,167
‎คุณก็มีระบบคู่ขนาน

529
00:32:48,257 --> 00:32:53,007
‎และในอเมริกาตะวันตก
‎จิมโครว์กลายเป็นฮวนโครว์

530
00:32:59,435 --> 00:33:00,845
‎(เราให้บริการคนขาวเท่านั้น)

531
00:33:00,937 --> 00:33:02,357
‎(ชาวเทกซัสถูกจับฐานรุมทำร้ายชาวเม็กซิกัน)

532
00:33:02,438 --> 00:33:04,018
‎(ม็อบเดือดดาลรวมตัวกันทำร้ายชาวเม็กซิกัน)

533
00:33:04,107 --> 00:33:05,647
‎(การรุมทำร้ายชาวเม็กซิกันแบบใหม่)

534
00:33:18,663 --> 00:33:24,543
‎เมื่อมองไปที่อนาคตแล้ว ประวัติศาสตร์นั้น
‎เกิดขึ้นในช่วงปี 1990 อย่างมาก

535
00:33:24,627 --> 00:33:26,707
‎เนื่องจากการกักขังหมู่

536
00:33:28,798 --> 00:33:31,928
‎(รัฐบัญญัติคนเข้าเมืองแห่งปี 1996)

537
00:33:32,010 --> 00:33:34,890
‎กฎหมายที่แย่ที่สุด
‎ที่เราเห็นในการอพยพคนเข้าเมือง

538
00:33:34,971 --> 00:33:37,221
‎ตั้งแต่เรื่องส่วนแบ่งถิ่นที่ถือสัญชาติ

539
00:33:37,306 --> 00:33:42,556
‎คือกฎหมายปี 1996
‎ที่ลงนามโดยประธานาธิบดีบิล คลินตัน

540
00:33:42,645 --> 00:33:43,895
‎(คลินตันหาอำนาจเพิ่ม
‎เพื่อยับยั้งการอพยพผิดกฎหมาย)

541
00:33:43,980 --> 00:33:47,690
‎คนอเมริกันทุกคน
‎ไม่ใช่แค่ในรัฐที่ได้รับผลกระทบหนักที่สุด

542
00:33:47,775 --> 00:33:49,395
‎แต่ในทุกที่ในประเทศนี้

543
00:33:49,485 --> 00:33:55,275
‎ถูกรบกวนโดยคนต่างด้าวผิดกฎหมายจำนวนมาก
‎ที่เข้ามาในประเทศของเรา

544
00:33:56,117 --> 00:33:59,787
‎งานที่พวกเขาทำอาจเป็นงานของพลเมือง
‎หรือผู้อพยพที่ถูกกฎหมาย

545
00:33:59,871 --> 00:34:03,331
‎บริการสาธารณะที่พวกเขาใช้
‎สร้างภาระให้แก่ผู้เสียภาษีของเรา

546
00:34:04,042 --> 00:34:08,212
‎รัฐบาลของเราจึงเคลื่อนไหวอย่างจริงจัง
‎เพื่อปกป้องชายแดนของเราให้มากขึ้้น

547
00:34:08,296 --> 00:34:10,716
‎ด้วยการจ้างทหารรักษาชายแดนใหม่
‎มากขึ้นกว่าเดิม

548
00:34:10,798 --> 00:34:13,968
‎ด้วยการเนรเทศคนต่างด้าวที่ทำผิดกฎหมาย
‎เพิ่มขึ้นจากเดิมสองเท่า

549
00:34:14,469 --> 00:34:18,219
‎กฎหมายนั้นกำหนดให้มีการจำคุกผู้อพยพ

550
00:34:18,306 --> 00:34:21,976
‎ในสภาพแวดล้อมของผู้ลี้ภัย
‎ผู้คนมาที่นี่และพยายามหาที่ลี้ภัย

551
00:34:22,060 --> 00:34:25,440
‎และแน่นอนว่าพวกเขาก่ออาชญากรรมอยู่ข้างใน

552
00:34:25,521 --> 00:34:28,321
‎มันไม่สำคัญหรอกว่าคุณมีลูกอยู่ที่นี่รึเปล่า

553
00:34:28,399 --> 00:34:31,239
‎ว่าคุณอยู่ที่นี่และทำผิดพลาดในชีวิต
‎แค่ครั้งเดียวรึเปล่า

554
00:34:31,319 --> 00:34:32,399
‎เรื่องพวกนั้นไม่สำคัญเลย

555
00:34:32,487 --> 00:34:34,567
‎ไม่มีการไตร่ตรอง
‎คุณต้องถูกเนรเทศกลับประเทศ

556
00:34:34,655 --> 00:34:38,365
‎และคุณต้องติดคุกในขณะที่
‎คดีเนรเทศของคุณยังดำเนินต่อไป

557
00:34:40,161 --> 00:34:45,541
‎ไม่มีใครถูกพรากจากสิทธิเสรีภาพของพวกเขาได้
‎โดยไม่มีกระบวนการทางกฎหมายที่เหมาะสม

558
00:34:45,625 --> 00:34:47,955
‎นั่นคือถ้อยคำในบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

559
00:34:48,044 --> 00:34:50,464
‎แต่เราก็ยังส่งคนเข้าคุก

560
00:34:50,546 --> 00:34:52,876
‎จากนั้นก็ขับไล่พวกเขาออกจากประเทศ

561
00:34:52,965 --> 00:34:54,965
‎โดยไม่จัดหาทนายให้พวกเขา

562
00:34:55,051 --> 00:34:57,641
‎โดยไม่มีกระบวนการใดๆ ที่จัดหาให้กับคนทั่วไป

563
00:34:57,720 --> 00:35:00,310
‎ที่ถูกส่งเข้าคุกในระบบอาชญากรรม

564
00:35:01,432 --> 00:35:06,982
‎เพราะความกลัวของเรา เราจึงเคยชิน
‎กับแนวคิดของการส่งคนกลับประเทศ

565
00:35:07,063 --> 00:35:11,483
‎และมันแสดงให้เห็นเหตุผลของการเพิ่มขึ้น
‎ของระบบการส่งคนกลับประเทศ

566
00:35:11,567 --> 00:35:12,687
‎ที่เรามีในทุกวันนี้

567
00:35:16,531 --> 00:35:18,031
‎(การย้ายออกทั้งหมด)

568
00:35:18,116 --> 00:35:20,446
‎หนึ่งในวิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุด

569
00:35:20,535 --> 00:35:26,365
‎ที่มนุษย์จะสนับสนุนความถูกต้อง
‎หรือหาเหตุผลให้ความโหดร้ายที่กระทำต่อผู้อื่น

570
00:35:26,457 --> 00:35:29,667
‎ก็คือการปฏิเสธที่จะมองพวกเขาเป็นคน

571
00:35:30,628 --> 00:35:32,798
‎เราเรียกพวกเขาต่างๆ นานา

572
00:35:33,548 --> 00:35:35,838
‎อะไรก็ตามเพื่อหลีกเลี่ยงสิ่งที่พวกเขาเป็น

573
00:35:36,634 --> 00:35:38,224
‎นั่นก็คือมนุษย์

574
00:35:38,302 --> 00:35:39,932
‎- อันธพาล
‎- พวกลักลอบขนยา

575
00:35:40,012 --> 00:35:41,312
‎สุดยอดนักล่า

576
00:35:41,389 --> 00:35:42,719
‎ผู้อพยพจอมบุกรุก

577
00:35:42,807 --> 00:35:45,097
‎- สมาชิกแก๊ง
‎- คนต่างด้าวผิดกฎหมาย

578
00:35:45,184 --> 00:35:46,854
‎- จอมข่มขืน
‎- นังบ้า

579
00:35:46,936 --> 00:35:48,856
‎- กะเทย
‎- พวกหัวรุนแรง

580
00:35:48,938 --> 00:35:50,608
‎- ตุ๊ด
‎- ไอ้สเปน

581
00:35:50,690 --> 00:35:53,900
‎- ยิว
‎- ผู้ก่อการร้าย!

582
00:35:53,985 --> 00:35:54,935
‎นิโกร!

583
00:36:17,049 --> 00:36:19,929
‎เราจะค้นหาสมาชิกแก๊งทีละคน

584
00:36:20,011 --> 00:36:21,721
‎พวกค้ายา

585
00:36:21,804 --> 00:36:24,604
‎และอาชญากรที่ล่าเหยื่อคนของเรา

586
00:36:24,682 --> 00:36:26,932
‎เราจะไล่พวกเขาออกนอกประเทศ

587
00:36:27,018 --> 00:36:30,478
‎หรือไม่ก็จับพวกเขาเข้าคุกอย่างรวดเร็ว

588
00:36:31,731 --> 00:36:34,441
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 บอกว่าถ้าคุณเกิดที่นี่

589
00:36:34,525 --> 00:36:36,855
‎คุณเป็นคนอเมริกัน
‎และคุณไล่คนอเมริกันออกไปไม่ได้

590
00:36:36,944 --> 00:36:39,864
‎แล้วถ้าคุณอยากเนรเทศคนที่อยู่ที่นี่อยู่แล้ว

591
00:36:39,947 --> 00:36:42,657
‎ทุกคนก็มีสิทธิ์ตามกระบวนการทางกฎหมาย

592
00:36:42,742 --> 00:36:45,412
‎บิล ผมคิดว่าคุณคิดผิด
‎เรื่องบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

593
00:36:45,494 --> 00:36:47,664
‎นี่คือการบุกรุกที่รวดเร็วมาก

594
00:36:47,747 --> 00:36:49,577
‎การบุกรุกผิดกฎหมายที่ชายแดนใต้ของเรา…

595
00:36:49,665 --> 00:36:51,915
‎- นั่นคือการบุกรุก
‎- มันคือการบุกรุก

596
00:36:52,001 --> 00:36:54,631
‎การบุกรุกของยาเสพติด อาชญากร และผู้คน

597
00:36:54,712 --> 00:36:57,092
‎รัฐบาลขา เห็นใจหน่อยเถอะค่ะ

598
00:36:57,173 --> 00:36:59,553
‎ปล่อยพ่อแม่หนูเป็นอิสระ

599
00:36:59,634 --> 00:37:01,344
‎พร้อมกับคนอื่นๆ เถอะค่ะ

600
00:37:01,427 --> 00:37:03,047
‎ได้โปรด อย่าไป

601
00:37:03,638 --> 00:37:09,058
‎สิทธิของครอบครัวที่จะอยู่ด้วยกัน
‎มักถูกปฏิเสธเมื่อเป็นคนผิวสี

602
00:37:09,852 --> 00:37:12,232
‎และแน่นอนว่าเมื่อเป็นทาส

603
00:37:12,313 --> 00:37:13,943
‎กฎหมายกีดกันชาวจีน

604
00:37:14,023 --> 00:37:16,783
‎เด็กอเมริกันพื้นเมืองถูกจับตัวไป

605
00:37:16,859 --> 00:37:18,689
‎แล้วถูกส่งไปอยู่โรงเรียนประจำ

606
00:37:18,778 --> 00:37:21,858
‎การกักขังชาวญี่ปุ่นและชาวอเมริกันเชื้อสายญี่ปุ่น

607
00:37:21,948 --> 00:37:23,818
‎หรือแม้แต่คำสั่งห้ามชาวมุสลิม

608
00:37:23,908 --> 00:37:27,868
‎ถ้าไม่ใช่ความเชื่อมโยงทางกฎหมาย
‎ก็มีความเชื่อมโยงทางศีลธรรม

609
00:37:27,954 --> 00:37:29,664
‎ที่แข็งแกร่งมากอย่างไม่ต้องสงสัย

610
00:37:29,747 --> 00:37:31,957
‎ระหว่างประวัติศาสตร์
‎ของการเป็นทาสในประเทศนี้

611
00:37:32,041 --> 00:37:34,961
‎และความล้มเหลวในกฎหมายของเราในวันนี้

612
00:37:35,044 --> 00:37:38,304
‎ในการยอมรับว่า
‎การเนรเทศออกนอกประเทศหลายกรณี

613
00:37:38,381 --> 00:37:40,801
‎ก็เป็นเรื่องของการแยกครอบครัวด้วย

614
00:37:40,883 --> 00:37:44,933
‎และเพราะมันต้องใช้
‎การลดทอนความเป็นมนุษย์ที่ไม่ธรรมดา

615
00:37:45,638 --> 00:37:49,928
‎ในการมองดูคนผ่านมุมมองของกฎหมาย

616
00:37:50,434 --> 00:37:54,364
‎และมองข้ามข้อเท็จจริงที่ว่า
‎พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว

617
00:37:57,692 --> 00:37:58,822
‎(นโยบายความอดทนเป็นศูนย์ ปี 2018)

618
00:37:58,901 --> 00:38:02,991
‎รัฐบาลของทรัมป์ใช้สิ่งที่เรียกว่า
‎นโยบายความอดทนเป็นศูนย์

619
00:38:03,072 --> 00:38:07,622
‎ความอดทนเป็นศูนย์พูดถึงนโยบาย
‎การแยกครอบครัวออกจากกัน

620
00:38:07,702 --> 00:38:12,042
‎ว่าเป็นวิธีในการยับยั้งครอบครัวอื่นๆ
‎ไม่ให้เข้ามาในสหรัฐฯ

621
00:38:14,542 --> 00:38:19,672
‎ประเทศใช้อะไรบางอย่าง
‎ที่เป็นการลงโทษที่รุนแรงมาก

622
00:38:19,755 --> 00:38:23,755
‎จนมันผุพังจริงๆ

623
00:38:24,260 --> 00:38:28,350
‎ดังนั้นเมื่อประเทศ
‎ประเทศที่ควรจะเป็นประชาสังคม

624
00:38:28,431 --> 00:38:32,771
‎ตัดสินใจว่าจะใช้เด็กเป็นอาวุธ

625
00:38:33,352 --> 00:38:36,192
‎คุณจะแสร้งทำเป็นว่ามีสิทธิ์อะไรในบริบทนั้นไม่ได้

626
00:38:36,272 --> 00:38:38,272
‎ที่จริงมันคือการทรมาน

627
00:38:39,483 --> 00:38:41,943
‎ผมอยากติดคุก

628
00:38:43,279 --> 00:38:44,409
‎อยากไปอยู่ที่นั่นเหรอ

629
00:38:46,198 --> 00:38:48,868
‎แม่ไม่รักผม

630
00:38:50,870 --> 00:38:52,750
‎ใครบอกว่าแม่ไม่รักลูก

631
00:38:54,999 --> 00:38:58,289
‎แม่ไม่ใช่แม่ผมอีกต่อไปแล้ว

632
00:38:58,377 --> 00:39:01,797
‎บางคนที่มาประเทศเรา
‎เพราะพวกเขามาอย่างถูกกฎหมายไม่ได้…

633
00:39:01,881 --> 00:39:02,721
‎เจนรี

634
00:39:02,798 --> 00:39:06,678
‎พวกเขามาประเทศเราเพราะพ่อคนหนึ่งที่รักลูก

635
00:39:06,761 --> 00:39:09,891
‎กังวลว่าลูกๆ ของเขาจะไม่มีกิน

636
00:39:09,972 --> 00:39:13,312
‎และพวกเขาข้ามชายแดนมา
‎เพราะไม่มีช่องทางอื่นในการทำงาน

637
00:39:13,392 --> 00:39:15,352
‎ในการหาเลี้ยงครอบครัว

638
00:39:15,436 --> 00:39:19,146
‎ใช่ พวกเขาทำผิดกฎหมาย
‎แต่มันไม่ใช่ความผิดร้ายแรง

639
00:39:19,690 --> 00:39:23,570
‎มันเป็นการแสดงความรัก

640
00:39:23,652 --> 00:39:25,452
‎มันเป็นการแสดงความผูกพันต่อครอบครัว

641
00:39:27,698 --> 00:39:29,528
‎ฉันเคยไปชายแดนกับครอบครัว

642
00:39:29,617 --> 00:39:32,117
‎ที่ถูกรัฐบาลของเราแยกจากลูกๆ

643
00:39:32,203 --> 00:39:34,083
‎และสิ่งที่ฉันบอกคนอื่นๆ ตลอดเวลา

644
00:39:34,163 --> 00:39:36,253
‎ก็คือถ้าคุณปลอดภัยในประเทศบ้านเกิด

645
00:39:36,332 --> 00:39:38,542
‎ถ้าคุณประสบความสำเร็จ
‎และมีทุกอย่างที่คุณต้องการ

646
00:39:38,626 --> 00:39:41,666
‎เพื่อปกป้องตัวเองและลูกๆ
‎คุณจะไม่มีวันจากบ้านมาหรอก

647
00:39:41,754 --> 00:39:44,094
‎ลองคิดดูว่าคุณจะยอมเสี่ยงอะไร
‎เพื่อลูกของคุณบ้าง

648
00:39:44,173 --> 00:39:46,513
‎และไม่ว่าคุณจะตอบว่าอะไร
‎ก็จะเป็นคำตอบเดียวกับ

649
00:39:46,592 --> 00:39:49,972
‎คนพวกนี้จากอเมริกากลาง
‎และส่วนอื่นๆ ของโลก

650
00:39:50,054 --> 00:39:51,934
‎ที่เสี่ยงพาลูกๆ มาที่นี่

651
00:39:52,014 --> 00:39:53,524
‎เพื่อมอบโอกาสที่ดีกว่าให้พวกเขา

652
00:39:53,599 --> 00:39:55,389
‎ลูกของพวกเขาจะได้ประสบความสำเร็จ

653
00:39:55,476 --> 00:39:57,726
‎และได้รับการยอมรับและเป็นที่รัก
‎ในสิ่งที่พวกเขาเป็น

654
00:40:00,940 --> 00:40:01,860
‎อึดใจเดียว

655
00:40:02,441 --> 00:40:05,781
‎นั่นคือทั้งหมดที่โลกของคุณต้องใช้
‎ในการแยกจากกัน

656
00:40:06,654 --> 00:40:09,624
‎สำหรับฉัน ช่วงเวลานั้นเกิดขึ้นตอนฉันอายุ 14

657
00:40:10,825 --> 00:40:12,275
‎ฉันกลับจากโรงเรียน

658
00:40:12,368 --> 00:40:14,908
‎พบว่าพ่อแม่ผู้อพยพที่ทำงานหนักของฉัน

659
00:40:14,995 --> 00:40:16,205
‎ถูกพาตัวไปแล้ว

660
00:40:17,039 --> 00:40:21,589
‎ในเวลาเพียงครู่เดียวที่ไม่อาจย้อนกลับได้
‎ในห้วงของลมหายใจเดียว

661
00:40:22,169 --> 00:40:25,709
‎ชีวิตที่ฉันเคยรู้จักก็เปลี่ยนไปตลอดกาล

662
00:40:26,340 --> 00:40:29,840
‎พ่อแม่ของฉันพยายามอย่างมาก
‎ที่จะเป็นพลเมืองอเมริกันให้ได้

663
00:40:29,927 --> 00:40:31,467
‎และทำให้ครอบครัวเราได้อยู่ด้วยกัน

664
00:40:32,179 --> 00:40:35,059
‎พวกเขาอ้อนวอน วางแผน และสวดภาวนา

665
00:40:35,933 --> 00:40:37,563
‎พวกเขาหันไปขอให้คนอื่นช่วยเหลือ

666
00:40:38,436 --> 00:40:39,476
‎และสุดท้าย

667
00:40:40,146 --> 00:40:44,606
‎ไม่มีความพยายามใดของพวกเขาที่มากพอ
‎จะทำให้พวกเขาอยู่ที่นี่ ในประเทศที่เรารักได้

668
00:40:46,026 --> 00:40:48,566
‎หลังจากที่พ่อแม่ฉันถูกจับไป

669
00:40:48,654 --> 00:40:50,534
‎ไม่มีเจ้าหน้าที่รัฐมาตรวจสอบฉัน

670
00:40:51,949 --> 00:40:55,539
‎ไม่มีใครสนใจหรือสังเกตเห็นด้วยซ้ำ
‎ว่าฉันอยู่คนเดียว

671
00:40:58,414 --> 00:41:01,674
‎เราอยากเป็นประเทศแบบไหน

672
00:41:02,168 --> 00:41:04,498
‎ประเทศที่ละเมิดสิทธิเด็กงั้นเหรอ

673
00:41:04,587 --> 00:41:09,677
‎หรือเราอยากเป็นอเมริกา
‎ที่ให้ความสำคัญกับเด็กและครอบครัว

674
00:41:09,758 --> 00:41:12,298
‎และให้อิสรภาพที่จะเป็นตัวเรา

675
00:41:17,266 --> 00:41:19,976
‎"เขตสาธารณรัฐที่กว้างขวางของคุณ
‎คือพื้นที่ล่ามนุษย์

676
00:41:21,854 --> 00:41:24,864
‎ไม่ใช่พื้นที่ล่าโจรและขโมย
‎หรือศัตรูของสังคมเท่านั้น

677
00:41:25,774 --> 00:41:27,494
‎แต่เป็นพื้นที่ล่าคนที่ไม่ได้ทำความผิดใด

678
00:41:28,986 --> 00:41:32,196
‎ในช่วงสองปีที่ผ่านมา คนอเมริกันถูกล่า

679
00:41:32,281 --> 00:41:34,831
‎โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า
‎ต้องรีบหนีไปพร้อมกับโซ่ตรวน

680
00:41:34,909 --> 00:41:37,159
‎ถูกส่งไปเป็นทาสและทรมานอย่างแสนสาหัส

681
00:41:38,829 --> 00:41:42,329
‎บางคนเคยมีภรรยาและลูก
‎ที่ต้องพึ่งพารายได้ของพวกเขา

682
00:41:43,250 --> 00:41:45,000
‎แต่เพราะเหตุนี้ จึงไม่มีรายได้ใดๆ

683
00:41:45,836 --> 00:41:49,416
‎สิทธิของนักล่าต่อเหยื่อของเขา
‎เหนือกว่าสิทธิในการแต่งงาน

684
00:41:49,507 --> 00:41:53,297
‎และสิทธิทั้งหมดในสาธารณรัฐนี้
‎รวมถึงสิทธิของพระเจ้าด้วย!"

685
00:41:53,427 --> 00:41:55,427
‎(เฟรเดอริค ดักลาส
‎นักเลิกทาส ปี 1865)

686
00:41:59,850 --> 00:42:01,690
‎หลายปีที่ผ่านมา ผมเผชิญกับคำถามนี้

687
00:42:01,769 --> 00:42:04,689
‎เกี่ยวกับสิ่งที่เรียกว่าเส้นที่ผู้อพยพต้องอยู่

688
00:42:04,772 --> 00:42:09,032
‎ความจริงของเรื่องนี้ก็คือ
‎เส้นนี้คือเรื่องโกหกดีๆ นี่เอง

689
00:42:10,778 --> 00:42:14,448
‎แม้แต่ตอนที่คุณถามคนที่บอกว่า
‎"คุณควรยืนต่อแถวเหมือนคนอื่นๆ"

690
00:42:14,949 --> 00:42:17,869
‎ถ้าคุณขอให้พวกเขาชี้ว่าแถวเริ่มตรงไหน

691
00:42:17,952 --> 00:42:21,212
‎พวกเขาเองซึ่งเป็นพลเมืองอเมริกัน
‎ก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำ

692
00:42:21,288 --> 00:42:26,088
‎มันทำให้เกิดความคิดที่ว่า
‎เส้นไม่ได้เพียงแค่อยู่ตรงนั้น

693
00:42:26,168 --> 00:42:28,708
‎แต่มันเป็นระเบียบและมันได้ผล

694
00:42:28,796 --> 00:42:30,706
‎ถ้าคุณยืนอยู่ที่ชายแดนและคิดจะเข้าสหรัฐฯ

695
00:42:30,798 --> 00:42:33,338
‎จะมีป้ายใหญ่บอกว่า
‎"ต้องการความช่วยเหลือ มีงานให้ทำ"

696
00:42:33,425 --> 00:42:35,425
‎และอีกคนบอกว่า "อย่าข้ามเส้นไปนะ"

697
00:42:35,511 --> 00:42:40,431
‎เราต้องทำให้กฎหมายของเรา
‎ตรงกับความเป็นจริง

698
00:42:40,516 --> 00:42:45,056
‎จะได้ไม่มีความขัดแย้งของคนที่อยากได้คนงาน

699
00:42:45,145 --> 00:42:49,065
‎โอกาสที่อยู่ตรงนั้น และกฎหมายบอกว่า
‎"คุณสองคนไปด้วยกันไม่ได้นะ"

700
00:42:49,149 --> 00:42:53,149
‎มีวิธีมากมายเหลือเกินที่เราควรทำ

701
00:42:53,237 --> 00:42:56,447
‎เพื่อกำจัดร่องรอยของแชชานผิง

702
00:42:56,532 --> 00:42:57,952
‎จากระบบตรวจคนเข้าเมืองของเรา

703
00:42:58,450 --> 00:43:02,200
‎แน่นอนว่าฉันดีใจที่เราไม่มีการกีดกันคนจีนแล้ว

704
00:43:02,288 --> 00:43:07,248
‎ที่คำสั่งห้ามบางประเทศถูกลบทิ้งไป

705
00:43:07,334 --> 00:43:08,674
‎แต่งานของเรายังไม่เสร็จ

706
00:43:08,752 --> 00:43:11,712
‎ความเห็นอกเห็นใจไม่ใช่แค่เรา
‎ในฐานะบุคคลที่มีความเห็นอกเห็นใจ

707
00:43:11,797 --> 00:43:13,297
‎เราต้องเป็นประเทศที่มีความเห็นอกเห็นใจ

708
00:43:13,382 --> 00:43:15,592
‎ความเห็นอกเห็นใจต้องถูกรวมเข้าไปในกฎหมาย

709
00:43:15,676 --> 00:43:18,716
‎และวิธีที่เราปฏิบัติต่อคนที่แสวงหาที่ลี้ภัยจากเรา

710
00:43:18,804 --> 00:43:20,184
‎และหาความปลอดภัยจากเรา

711
00:43:20,264 --> 00:43:24,694
‎(มื้อค่ำวันขอบคุณพระเจ้าของอเมริกา)

712
00:43:27,271 --> 00:43:30,191
‎แล้วคุณยังเชื่อมั่นในคำสัญญาของอเมริกาอยู่ไหม

713
00:43:34,612 --> 00:43:35,492
‎ไม่ค่ะ

714
00:43:36,030 --> 00:43:40,030
‎เพราะคำสัญญานั้นเป็นเรื่องโกหกมาตลอด

715
00:43:42,745 --> 00:43:48,035
‎แต่ฉันเชื่อว่าเราสร้างสิ่งใหม่ๆ ได้

716
00:43:48,125 --> 00:43:49,875
‎ความฝันที่…

717
00:43:52,379 --> 00:43:53,379
‎มีความเห็นอกเห็นใจ

718
00:43:54,673 --> 00:43:55,803
‎ครอบคลุม

719
00:43:55,883 --> 00:43:58,763
‎และเป็นความฝันที่เข้าใจหน้าที่ของมัน…

720
00:43:59,970 --> 00:44:04,350
‎ในการซ่อมแซม ชดใช้ และเยียวยา

721
00:44:05,267 --> 00:44:07,267
‎ผมยังเชื่อมั่นในคำสัญญาของอเมริกา

722
00:44:08,020 --> 00:44:09,360
‎และเหตุผลที่เชื่อ

723
00:44:09,438 --> 00:44:13,148
‎ก็เพราะหัวใจของคำสัญญานั้นคือความหวัง

724
00:44:14,026 --> 00:44:19,236
‎หวังว่าคุณจะมีโอกาสไล่ตามความฝันของคุณ

725
00:44:19,323 --> 00:44:23,163
‎และท้ายที่สุด
‎ความหวังที่เราในฐานะประเทศชาติ

726
00:44:23,243 --> 00:44:25,793
‎สามารถก้าวหน้าต่อไปเพื่อสิ่งที่ยุติธรรมได้

727
00:44:26,330 --> 00:44:31,710
‎ผมไม่มีทางเลือกอื่น
‎นอกจากเชื่อในคำสัญญาของอเมริกา

728
00:44:31,794 --> 00:44:33,804
‎เพราะชีวิตผมอยู่ที่นี่

729
00:44:33,879 --> 00:44:36,799
‎ครอบครัวผมอยู่ที่นี่ ลูกสาวผมอยู่ที่นี่

730
00:44:36,882 --> 00:44:38,472
‎อนาคตของผมอยู่ที่นี่

731
00:44:38,550 --> 00:44:43,140
‎และผมก็เป็นคนอเมริกันเหมือนคนอื่นๆ

732
00:44:43,222 --> 00:44:47,852
‎และในฐานะคนอเมริกัน ผมจะสู้เพื่ออเมริกา…

733
00:44:49,061 --> 00:44:50,191
‎จนถึงที่สุด

734
00:44:54,441 --> 00:44:57,651
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14
‎รับรองว่าเราเป็นคนอเมริกันเต็มตัวได้

735
00:44:57,736 --> 00:44:59,406
‎แต่ทำไมเราต้องทุ่มเทเพื่อมันขนาดนั้น

736
00:44:59,488 --> 00:45:01,408
‎การเป็นคนอเมริกันมันพิเศษตรงไหน

737
00:45:01,490 --> 00:45:03,080
‎ใจเย็นๆ อเมริกา

738
00:45:03,158 --> 00:45:04,948
‎ผมแค่ถามน่ะ ใจเย็นสิ

739
00:45:05,494 --> 00:45:07,794
‎ดูประวัติศาสตร์ของเราสิ ดูเรื่องทาสสิ

740
00:45:07,871 --> 00:45:10,121
‎ดูสิว่าเราปฏิบัติกับคนดำ
‎หลังจากความเป็นทาสยังไง

741
00:45:10,207 --> 00:45:14,457
‎อเมริกาทำผิดต่อชนพื้นเมืองอเมริกัน ผู้หญิง
‎ชุมชนแอลจีบีทีคิว ผู้อพยพ

742
00:45:14,545 --> 00:45:16,415
‎กลุ่มชายขอบทุกกลุ่มในประเทศนี้

743
00:45:16,505 --> 00:45:18,215
‎พวกเขาถึงถูกเรียกว่ากลุ่มชายขอบไง

744
00:45:18,298 --> 00:45:20,128
‎ไม่งั้นก็เรียกว่ากลุ่มเฉยๆ แล้ว

745
00:45:20,217 --> 00:45:21,337
‎แล้วประเด็นคืออะไร

746
00:45:21,927 --> 00:45:23,507
‎ประเด็นก็คือคำสัญญา

747
00:45:24,096 --> 00:45:25,846
‎พวกบิดาผู้ก่อตั้งคือกลุ่มตาแก่ผิวขาว

748
00:45:25,931 --> 00:45:27,811
‎ที่ต้องการอิสรภาพเพื่อคนขาวเท่านั้นรึเปล่า

749
00:45:27,891 --> 00:45:28,771
‎ก็อาจจะใช่

750
00:45:28,851 --> 00:45:32,061
‎แต่ถ้านั่นเป็นความตั้งใจของพวกเขา
‎พวกเขาก็ควรจดไว้

751
00:45:32,146 --> 00:45:33,226
‎พลาดครั้งใหญ่

752
00:45:33,313 --> 00:45:36,983
‎แต่พวกเขาเขียนว่า "ชีวิต เสรีภาพ
‎และการแสวงหาความสุข"

753
00:45:37,067 --> 00:45:38,567
‎พวกเขาให้คำสัญญานั้นไว้

754
00:45:38,652 --> 00:45:40,572
‎และนั่นคือวิธีที่คุณปลดปล่อยทาส

755
00:45:40,654 --> 00:45:43,034
‎ตอนที่ผู้ก่อตั้งคนที่สอง
‎เขียนบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

756
00:45:43,115 --> 00:45:45,405
‎พวกเขาใส่คำว่า "เท่าเทียม" ไว้ในรัฐธรรมนูญ

757
00:45:45,492 --> 00:45:46,452
‎คำสัญญาอีกข้อ

758
00:45:47,327 --> 00:45:48,447
‎เราถึงมาอยู่ตรงนี้กันไง

759
00:45:49,079 --> 00:45:51,499
‎เราถึงต้องทุ่มเทอย่างมากเพื่อเป็นคนอเมริกัน

760
00:45:52,124 --> 00:45:55,424
‎เพราะการรับประกันชีวิต เสรีภาพ
‎และการแสวงหาความสุข

761
00:45:55,502 --> 00:45:58,302
‎และคำสัญญาของบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

762
00:45:59,548 --> 00:46:01,718
‎อเมริกา ผมจะเชื่อคำพูดคุณ

763
00:46:02,718 --> 00:46:03,928
‎และคำนั้นคือ "เท่าเทียม"

764
00:46:07,222 --> 00:46:09,352
‎คำพูดมีพลัง

765
00:46:10,350 --> 00:46:13,650
‎อย่างที่เราได้เห็น
‎ว่าคำพูดสามารถเปลี่ยนโลกได้

766
00:46:14,354 --> 00:46:15,484
‎"เราประชาชน"

767
00:46:16,064 --> 00:46:18,534
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 คือคำสัญญา

768
00:46:18,609 --> 00:46:22,819
‎ว่าเราสามารถเป็นสังคมที่ครอบคลุม
‎หลากหลาย และเท่าเทียม

769
00:46:23,322 --> 00:46:28,162
‎แต่มันก็เป็นคำมั่นสัญญาที่เราประชาชนให้ไว้แก่กัน

770
00:46:28,243 --> 00:46:30,203
‎เพื่อสร้างสหพันธรัฐที่สมบูรณ์แบบยิ่งขึ้น

771
00:46:31,038 --> 00:46:34,498
‎เราต้องเลือกที่จะทำให้
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 มีชีวิต

772
00:46:35,083 --> 00:46:37,753
‎(พลเมือง - การต่อต้าน
‎การควบคุม - ความรัก)

773
00:46:43,175 --> 00:46:45,425
‎(ความเท่าเทียม)

774
00:46:45,511 --> 00:46:49,431
‎เราอยู่ที่ 150 ปีของบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

775
00:46:49,515 --> 00:46:51,385
‎และเราเลยกำหนดมานานแล้ว

776
00:46:52,017 --> 00:46:54,937
‎ที่จะย้ายบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14
‎จากชายขอบ

777
00:46:55,020 --> 00:46:58,400
‎มาสู่ศูนย์กลางของการสนทนา
‎เรื่องประชาธิปไตยอเมริกัน

778
00:46:58,482 --> 00:47:02,992
‎"ทุกคนที่เกิดหรือได้รับการแปลงสัญชาติในสหรัฐฯ

779
00:47:03,070 --> 00:47:05,700
‎และขึ้นอยู่กับขอบเขตอำนาจของมัน

780
00:47:05,823 --> 00:47:09,163
‎ล้วนเป็นพลเมืองของสหรัฐฯ
‎และรัฐที่พวกเขาอาศัยอยู่

781
00:47:09,618 --> 00:47:13,958
‎วิสัยทัศน์ทั้งหมดของเรา
‎เกี่ยวกับสิ่งที่ทำให้ประเทศนี้เป็นประชาธิปไตย

782
00:47:14,039 --> 00:47:15,119
‎และสำคัญมาก

783
00:47:15,207 --> 00:47:18,997
‎คุณค่าและหลักการมากมายเหล่านั้นฝังลึก

784
00:47:19,086 --> 00:47:21,916
‎และออกมาจากบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

785
00:47:22,005 --> 00:47:24,875
‎"ไม่มีรัฐใดจะสร้างหรือบังคับใช้กฎหมายใดๆ…

786
00:47:24,967 --> 00:47:27,677
‎ที่จะทำลายเอกสิทธิ์หรือความคุ้มกัน…

787
00:47:27,761 --> 00:47:29,561
‎ของพลเมืองสหรัฐฯ ได้"

788
00:47:43,235 --> 00:47:47,445
‎การประกาศอิสรภาพ รัฐธรรมนูญ
‎คำตัดสินของศาล

789
00:47:47,531 --> 00:47:52,411
‎เต็มไปด้วยคำว่า "ความเท่าเทียม" และ
‎"ความยุติธรรมสำหรับทุกคน" และ "เสรีภาพ"

790
00:47:52,494 --> 00:47:55,214
‎เรามีคำปฏิญาณต่อธงชาติสหรัฐฯ ที่มีคำเหล่านี้อยู่

791
00:47:56,540 --> 00:48:01,250
‎และบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14
‎มีจุดประสงค์ที่จะทำให้ภาพความฝันนั้นเป็นจริง

792
00:48:01,336 --> 00:48:04,296
‎"และไม่ควรมีรัฐใดพรากชีวิตคน…

793
00:48:04,381 --> 00:48:07,721
‎เสรีภาพหรือทรัพย์สิน
‎โดยไม่มีกระบวนการทางกฎหมายที่เหมาะสม

794
00:48:07,801 --> 00:48:10,301
‎หรือปฏิเสธคนที่อยู่ในเขตอำนาจของมัน…

795
00:48:10,387 --> 00:48:12,757
‎การคุ้มครองที่เท่าเทียมกันของกฎหมาย"

796
00:48:13,557 --> 00:48:14,597
‎มันกำหนดดาวเหนือ

797
00:48:14,683 --> 00:48:18,983
‎มันเป็นดาวเหนือที่ยังคง
‎อยู่ไกลเกินเอื้อมสำหรับหลายๆ คน

798
00:48:19,646 --> 00:48:22,856
‎และส่วนใหญ่ของอเมริกายุคใหม่

799
00:48:22,941 --> 00:48:25,531
‎ก็เผชิญการต่อสู้และการดิ้นรนมาตลอด

800
00:48:25,611 --> 00:48:30,451
‎เพื่อทำให้อุดมการณ์ที่เป็นรูปเป็นร่างขึ้น
‎จากบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 เป็นจริง

801
00:48:30,532 --> 00:48:34,492
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14
‎เคยเป็นอุปสรรคของความเป็นไปได้

802
00:48:35,037 --> 00:48:39,247
‎แต่มันไม่เคยเป็นเครื่องรับประกัน
‎ความยุติธรรมที่แท้จริงในประเทศนี้เลย

803
00:48:46,006 --> 00:48:47,836
‎ภาคใต้ถูกทำร้าย

804
00:48:47,925 --> 00:48:50,795
‎โดยนักกินเมืองจอมตะกละ
‎และกองทัพของรัฐบาลกลาง

805
00:48:50,886 --> 00:48:54,926
‎เพื่อให้บทแก้ไขเพิ่มเติม
‎มาตรา 14 ที่ผิดกฎหมายผ่าน

806
00:48:55,015 --> 00:48:58,515
‎ไบเบิลและปืนสร้างอเมริกาขึ้นมา
‎จากพื้นที่รกร้างว่างเปล่า

807
00:48:58,602 --> 00:49:01,902
‎และทำให้มันเป็นประเทศของคนขาว
‎ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดบนโลกใบนี้

808
00:49:01,980 --> 00:49:07,320
‎ชีวิตคนขาวก็สำคัญ!

809
00:49:07,402 --> 00:49:09,072
‎วันนี้เห็นได้ชัดว่า…

810
00:49:10,280 --> 00:49:13,990
‎อเมริกาผิดสัญญาในสัญญาฉบับนี้

811
00:49:14,076 --> 00:49:18,826
‎ในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับพลเมืองผิวสีของมัน

812
00:49:23,752 --> 00:49:25,002
‎มันน่าประหลาดใจมาก…

813
00:49:26,630 --> 00:49:32,090
‎ทำไมเราถึงรักประเทศนี้อยู่ได้
‎แต่ประเทศนี้ไม่รักเราตอบ

814
00:49:39,393 --> 00:49:42,103
‎ชายคนนี้คุกเข่าบนคอของชายคนหนึ่ง

815
00:49:42,187 --> 00:49:46,317
‎เป็นเวลาแปดนาที 46 วินาที

816
00:49:46,400 --> 00:49:47,820
‎นึกภาพออกไหม

817
00:49:48,735 --> 00:49:51,655
‎พวกเขาอยากให้คนผิวสีถูกพูดถึง

818
00:49:51,738 --> 00:49:53,908
‎ว่าเป็นพวกอันธพาลและเราเป็นคนเลว…

819
00:49:53,991 --> 00:49:58,831
‎และคนของผม ในฐานะผู้อพยพ
‎เราเป็นพวกข่มขืนเหรอ รู้อะไรไหม

820
00:49:59,454 --> 00:50:00,964
‎เราสร้างประเทศนี้ขึ้นมา!

821
00:50:03,709 --> 00:50:05,879
‎และผมมีอะไรจะบอกพวกเขา

822
00:50:05,961 --> 00:50:07,671
‎เราจะไม่ไปไหนทั้งนั้น

823
00:50:08,547 --> 00:50:11,297
‎เราจะไม่ไปไหนทั้งนั้น!

824
00:50:11,383 --> 00:50:14,643
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 ไม่เคยสามารถทำ

825
00:50:14,720 --> 00:50:17,220
‎สิ่งที่เราซึ่งเป็นบุคคลต้องทำ

826
00:50:17,305 --> 00:50:19,765
‎เพื่อให้เป็นไปตามค่านิยมของเรา

827
00:50:19,850 --> 00:50:23,600
‎และถ้าเราไม่มีค่านิยมที่ยึดมั่นในความเท่าเทียม

828
00:50:23,687 --> 00:50:27,817
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14
‎ก็จะยังคงเป็นหลักการและความเป็นไปได้

829
00:50:27,899 --> 00:50:32,319
‎แต่มันจะไม่รับประกันและรับรอง
‎ความเท่าเทียมในประเทศนี้

830
00:50:32,404 --> 00:50:35,624
‎รัฐธรรมนูญเป็นเอกสารที่มีชีวิต
‎มันเป็นของประชาชน

831
00:50:35,699 --> 00:50:38,869
‎เรามีอำนาจที่จะผลักดันต่อไป

832
00:50:38,952 --> 00:50:43,792
‎เพื่อให้แน่ใจว่า
‎ศาลเข้าใจกฎหมายอย่างที่เราเข้าใจ

833
00:50:43,874 --> 00:50:47,634
‎ความหมายของบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14
‎ได้รับการต่อสู้จนถึงที่สุดบนท้องถนนจริงๆ

834
00:50:47,711 --> 00:50:50,511
‎มันเป็นผลงานของคนอย่างเฟรเดอริค ดักลาส

835
00:50:50,589 --> 00:50:52,719
‎มันเป็นผลงานของ
‎กลุ่มเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิพลเมือง

836
00:50:53,467 --> 00:50:56,757
‎เพราะสิ่งที่พวกเขาทำ
‎ประตูแห่งโอกาสจึงเปิดออก

837
00:50:56,845 --> 00:50:59,595
‎ไม่ใช่แค่สำหรับคนผิวดำ
‎แต่สำหรับคนอเมริกันทุกคน

838
00:50:59,681 --> 00:51:01,891
‎ผู้หญิงเดินผ่านประตูพวกนั้น

839
00:51:01,975 --> 00:51:04,225
‎ชาวลาตินเดินผ่านประตูพวกนั้น

840
00:51:04,311 --> 00:51:07,021
‎ชาวอเมริกันเชื้อสายเอเชีย เกย์อเมริกัน

841
00:51:07,105 --> 00:51:10,475
‎คนอเมริกันที่พิการ ทุกคนผ่านประตูพวกนั้นมา

842
00:51:13,070 --> 00:51:17,370
‎นักเคลื่อนไหวในวันนี้ต้องรู้กฎหมาย
‎เราต้องรู้ประวัติศาสตร์

843
00:51:17,449 --> 00:51:19,119
‎เราต้องรู้รัฐธรรมนูญ

844
00:51:19,201 --> 00:51:22,751
‎เพราะนี่คือสิ่งที่เรากำลังผลักดัน
‎ให้เกิดการเปลี่ยนแปลง

845
00:51:22,829 --> 00:51:24,249
‎(เราอยู่ทุกที่)

846
00:51:25,624 --> 00:51:27,964
‎เป้าหมายของฉัน ความหวังของฉันคือ…

847
00:51:28,043 --> 00:51:30,463
‎มีคนพูดถึงบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตราสองไปทั่ว

848
00:51:30,545 --> 00:51:32,835
‎แม้แต่เด็กเล็กๆ ก็ยังรู้จัก
‎บทแก้ไขเพิ่มเติมมาตราหนึ่ง

849
00:51:32,923 --> 00:51:36,263
‎แต่ความฝันของฉันคือผู้คนจะพูดถึง
‎สิทธิในบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

850
00:51:36,343 --> 00:51:40,473
‎ฉันอยากได้ยินคนพูดว่า "นั่นเป็นการละเมิด
‎สิทธิในบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 ของฉัน"

851
00:51:41,264 --> 00:51:43,774
‎"ผมขอให้คุณตอบรับ
‎เสียงเรียกร้องสูงสุดของหัวใจ

852
00:51:43,850 --> 00:51:46,560
‎และยืนหยัดในสิ่งที่คุณเชื่ออย่างแท้จริง

853
00:51:46,645 --> 00:51:50,815
‎ในชีวิตผม ผมทำทุกอย่างที่ทำได้
‎เพื่อแสดงให้เห็นว่าวิถีแห่งสันติวิธี

854
00:51:51,358 --> 00:51:54,068
‎วิถีแห่งความรักและการไม่ใช้ความรุนแรง
‎เป็นวิธีที่ดีกว่า

855
00:51:54,945 --> 00:51:57,525
‎ตอนนี้ถึงตาคุณที่จะทำให้เสรีภาพก้องกังวานแล้ว

856
00:51:57,614 --> 00:52:01,494
‎เมื่อนักประวัติศาสตร์หยิบปากกา
‎มาเขียนเรื่องราวของศตวรรษที่ 21

857
00:52:01,576 --> 00:52:04,036
‎ให้พวกเขาบอกว่าเป็นคนรุ่นคุณ

858
00:52:04,121 --> 00:52:07,041
‎ที่ทิ้งความเกลียดชังอันหนักหน่วงในที่สุด

859
00:52:07,958 --> 00:52:13,048
‎คนธรรมดาที่มีวิสัยทัศน์พิเศษ
‎สามารถกอบกู้จิตวิญญาณของอเมริกาได้

860
00:52:13,130 --> 00:52:15,550
‎ด้วยการเข้าไปในสิ่งที่ผมเรียกว่าปัญหาที่ดี

861
00:52:15,632 --> 00:52:17,222
‎ปัญหาที่จำเป็น"

862
00:52:17,884 --> 00:52:19,804
‎ในการชนะสิทธิเพื่อผู้อพยพครั้งใหญ่

863
00:52:19,886 --> 00:52:22,506
‎ศาลสูงสุดตัดสินให้ประธานาธิบดีทรัมป์
‎พ่ายแพ้ในความพยายาม

864
00:52:22,597 --> 00:52:25,597
‎ที่จะยุติโครงการการคุ้มครองเยาวชน
‎จากครอบครัวผู้เข้าเมืองผิดกฎหมาย

865
00:52:25,684 --> 00:52:29,654
‎ที่ปกป้องผู้อพยพเกือบ 700,000 คน
‎จากการถูกเนรเทศ

866
00:52:29,729 --> 00:52:36,029
‎การต่อสู้ของคุณแสดงให้เห็นว่าอเมริกา
‎คนอเมริกันในประเทศนี้มีความหวัง

867
00:52:36,111 --> 00:52:39,531
‎จงอย่าหมดหวัง จงอย่าหมดไฟ

868
00:52:40,198 --> 00:52:44,038
‎เราไม่จำเป็นต้องรอ
‎ให้ผู้มีอำนาจมอบสิทธิ์ให้เราเสมอไป

869
00:52:44,119 --> 00:52:46,289
‎เราเรียกร้องสิทธิ์ของตัวเองได้

870
00:52:47,664 --> 00:52:50,924
‎คำตัดสินครั้งประวัติศาสตร์
‎จากศาลสูงสหรัฐฯ วันนี้

871
00:52:51,001 --> 00:52:53,001
‎ทำให้การเลือกปฏิบัติในงานบนพื้นฐานของ

872
00:52:53,086 --> 00:52:57,006
‎รสนิยมทางเพศ
‎หรือตัวตนของคนข้ามเพศเป็นเรื่องผิดกฎหมาย

873
00:52:57,090 --> 00:52:59,720
‎คดีที่เกี่ยวข้องกับเอมี สตีเฟนส์

874
00:52:59,801 --> 00:53:02,431
‎เธอทำงานที่สถานที่จัดงานศพ
‎เปิดตัวว่าเป็นคนข้ามเพศ

875
00:53:02,512 --> 00:53:05,932
‎เริ่มแต่งตัวเป็นผู้หญิงและถูกไล่ออก

876
00:53:06,016 --> 00:53:10,266
‎อย่าให้ใครมาบอก
‎ว่าคุณควรเป็นอะไรหรือเป็นอะไร

877
00:53:11,479 --> 00:53:14,189
‎ตราบใดที่เรายึดมั่น
‎ในการเมืองของความกลัวและความโกรธ

878
00:53:14,274 --> 00:53:17,744
‎เราจะไม่มีวันยิ่งใหญ่ในแบบที่เราตั้งใจจะเป็นได้

879
00:53:17,819 --> 00:53:21,869
‎เราจะไม่มีวันทำตามคำสัญญา
‎ของรัฐธรรมนูญของเราได้

880
00:53:21,948 --> 00:53:25,238
‎แต่ถ้าเราปฏิเสธการเมือง
‎ของความกลัวและความโกรธ

881
00:53:25,785 --> 00:53:29,455
‎ถ้าเรายอมรับความหวัง
‎ของบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14 จริงๆ

882
00:53:29,539 --> 00:53:32,169
‎ถ้าเรายอมรับความท้าทาย
‎ของบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14

883
00:53:32,250 --> 00:53:35,630
‎เพื่อเป็นสังคมที่ยิ่งใหญ่ที่ทุกคนเท่าเทียมกันจริงๆ

884
00:53:35,712 --> 00:53:40,342
‎ที่ซึ่งศักดิ์ศรีและสิทธิของมนุษย์ทุกคน
‎ได้รับการปกป้องและเคารพ

885
00:53:40,425 --> 00:53:43,545
‎แบบนั้นผมก็ก็คิดว่ามีอเมริกาที่ยิ่งใหญ่รออยู่

886
00:54:02,155 --> 00:54:03,775
‎ตลอดการเดินทางนี้

887
00:54:03,865 --> 00:54:09,035
‎เราได้เห็นการเสียสละที่เหล่าวีรบุรุษ
‎ได้ต่อสู้เพื่อความเท่าเทียมที่แท้จริงและยั่งยืน

888
00:54:09,120 --> 00:54:12,120
‎และยังคงทำเพื่อเราทุกคนอยู่

889
00:54:13,333 --> 00:54:15,463
‎ความเท่าเทียมคือข้อผูกมัด

890
00:54:16,044 --> 00:54:17,804
‎มันคือสิ่งที่ต้องทำทุกวัน

891
00:54:18,338 --> 00:54:22,968
‎เราต้องเลือกที่จะให้เกียรติกันและกันทุกวัน

892
00:54:23,051 --> 00:54:27,061
‎แม้แต่และโดยเฉพาะ
‎เมื่อมันไม่ง่ายเลยที่จะทำแบบนั้น

893
00:54:28,056 --> 00:54:32,096
‎เราต้องตัดสินใจว่าเราจะยอมทำสิ่งที่จำเป็น

894
00:54:32,185 --> 00:54:35,895
‎เพื่อให้คำสัญญาของบทแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 14
‎เป็นจริงหรือไม่

895
00:54:37,482 --> 00:54:41,072
‎และถ้าเรามุ่งมั่นที่จะเดินทางไปด้วยกัน

896
00:54:41,653 --> 00:54:44,363
‎ก็เหมือนที่เฟรเดอริค ดักลาสเคยพูดว่า

897
00:54:44,447 --> 00:54:47,487
‎"ชัยชนะของเราในฐานะประเทศชาติจะสมบูรณ์

898
00:54:48,118 --> 00:54:50,578
‎ความสงบสุขของเราจะไหลเหมือนแม่น้ำ

899
00:54:51,329 --> 00:54:54,749
‎และรากฐานของเราจะเป็นหินที่คงอยู่นิรันดร์"

900
00:55:05,510 --> 00:55:10,520
‎คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล