1
00:00:13,916 --> 00:00:18,625
{\an8}เครเฟลเดน ปี 1984
2
00:00:24,166 --> 00:00:25,000
คาร์ล
3
00:00:31,791 --> 00:00:36,791
"กริฟฟอนไม่ใช่ทั้งมนุษย์หรือว่าสัตว์
ร่างกายก็ไม่ใช่ทั้งหินหรือว่าเป็นเนื้อหนัง
4
00:00:37,750 --> 00:00:43,041
"เกิดจากความเกลียดชัง เขามีเป้าหมาย
เดียวคือปกครองทุกโลกที่เขาไปได้
5
00:00:44,000 --> 00:00:47,083
"และเมื่อเขาไปยังโลกใดได้แล้วก็ตาม
6
00:00:47,083 --> 00:00:49,708
"เขาจะใช้ประโยชน์จากโลกนั้น
และทําให้ผู้คนตกเป็นทาส
7
00:00:49,708 --> 00:00:52,541
"เหมือนที่เขาทําให้
คนในหอคอยทมิฬกลายเป็นทาส
8
00:00:54,000 --> 00:00:58,083
"เขาถูกจองจําอยู่ในหอคอยทมิฬ
จึงไม่อาจเดินทางข้ามมายังโลกเราได้
9
00:00:58,958 --> 00:01:00,958
"ไม่มีสิ่งใดที่เกิดจากในนั้นทําได้
10
00:01:01,458 --> 00:01:04,000
"แต่เวทมนตร์ของเขาเข้าถึงเราได้
11
00:01:04,875 --> 00:01:06,500
"แม้ว่าเขาจะต้องใช้พลังงาน
12
00:01:06,625 --> 00:01:09,500
"เขาสามารถทําให้ทุกอย่างในโลกของเรา
ที่ทําจากหินมีชีวิตขึ้นได้"
13
00:01:11,208 --> 00:01:13,125
อย่างเช่นแจกันจากหินของแม่ใบนี้
14
00:01:14,500 --> 00:01:15,875
ก็อาจโจมตีเราได้
15
00:01:16,416 --> 00:01:18,750
เพราะฉะนั้นระวังไว้
ทุกอย่างที่ทํามาจากหิน...
16
00:01:20,541 --> 00:01:21,666
ล้วนอันตราย
17
00:01:21,666 --> 00:01:23,333
ผมจะฆ่ากริฟฟอน
18
00:01:23,333 --> 00:01:26,625
ลูกใช้ความเกลียดสู้กับความเกลียดไม่ได้
โธมัส ลูกต้องใจเย็นกว่านี้
19
00:01:27,208 --> 00:01:28,166
หลับตาซะ
20
00:01:29,208 --> 00:01:30,333
สูดลมหายใจลึกๆ
21
00:01:31,500 --> 00:01:32,333
ผ่อนคลาย
22
00:01:35,250 --> 00:01:36,083
บางครั้ง...
23
00:01:37,375 --> 00:01:40,083
บางครั้งผู้ที่กล้าหาญที่สุด
ก็คือผู้ที่ไม่ต่อสู้เลย
24
00:01:44,083 --> 00:01:46,041
ตอนนี้ก็เข้านอนกันได้แล้ว
25
00:01:55,708 --> 00:02:00,916
คุณรู้ไหมว่าทําไมแจกันรูปกบของฉัน
ถึงไปอยู่ในถังขยะของมาร์คได้
26
00:02:02,833 --> 00:02:04,583
เด็กๆ ก็แบบนี้แหละ
27
00:02:05,958 --> 00:02:07,750
แล้วนี่หนังสืออะไรคะ
28
00:02:11,666 --> 00:02:15,000
ออกจะรุนแรงเกินไป
สําหรับเด็กห้าขวบรึเปล่า
29
00:02:15,000 --> 00:02:18,208
ผมรู้ว่ามาร์คยังเด็กเกินไป
แต่โธมัสใกล้จะอายุ 16 แล้ว
30
00:02:18,208 --> 00:02:19,916
เขาต้องรู้เรื่องของบันทึก
31
00:02:21,041 --> 00:02:22,416
บันทึกเกี่ยวกับอะไรคะ
32
00:02:23,750 --> 00:02:24,791
นิทานเหรอ
33
00:02:29,875 --> 00:02:30,708
เปล่า
34
00:02:32,916 --> 00:02:34,208
มันไม่ใช่นิทาน
35
00:02:40,791 --> 00:02:41,625
นี่...
36
00:02:48,083 --> 00:02:49,916
หนังสือเล่มนี้เคยเป็นของพ่อผม
37
00:02:51,041 --> 00:02:53,875
และเป็นของพ่อของเขา
กับปู่ของเขาก่อนหน้านั้น
38
00:02:53,875 --> 00:02:57,125
พ่อแม่ผมไม่ได้ประสบอุบัติเหตุ
ตอนที่ผมยังเด็กหรอก
39
00:02:57,875 --> 00:02:58,791
นั่นเป็นเรื่องโกหก
40
00:02:59,541 --> 00:03:00,583
พวกเขาไปที่นั่น
41
00:03:03,083 --> 00:03:04,333
เข้าไปในหอคอยทมิฬ
42
00:03:10,125 --> 00:03:10,958
รูปภาพทุกรูป
43
00:03:10,958 --> 00:03:14,583
คําทุกคํา ทุกแผนที่ในหนังสือเล่มนี้มีตัวตนจริง
44
00:03:15,458 --> 00:03:17,541
คุณพูดเล่นใช่ไหมเนี่ย
45
00:03:19,666 --> 00:03:21,458
คุณคงไม่เชื่อเรื่องนี้จริงๆ หรอก
46
00:03:21,458 --> 00:03:23,875
คุณต้องเชื่อผมนะ มันคือเรื่องจริง
47
00:03:23,875 --> 00:03:26,541
- คาร์ล...
- มากับผมสิถ้าคุณไม่เชื่อ
48
00:03:26,541 --> 00:03:30,375
ผมพิสูจน์ให้คุณดูได้นะ ผมโชว์ให้คุณดูได้
49
00:03:45,250 --> 00:03:47,458
จากนั้นฉันก็กลับมาที่ห้องตัวเอง
50
00:03:55,833 --> 00:03:56,666
มีโม่
51
00:03:58,833 --> 00:03:59,666
มาร์ค
52
00:04:03,458 --> 00:04:05,333
มาร์ค
53
00:04:06,041 --> 00:04:06,875
ซวยละ
54
00:04:14,375 --> 00:04:15,666
เร็วเข้า ตั้งสมาธิ
55
00:04:25,000 --> 00:04:25,833
มาร์ค
56
00:04:27,416 --> 00:04:28,958
แม่ไม่ได้ยินเสียงตอนที่ลูกมาเลย
57
00:04:31,583 --> 00:04:34,708
- ผมเดินขึ้นห้องทันทีเลย
- แล้วโธมัสล่ะ เขาจะโทรมาไหม
58
00:04:35,958 --> 00:04:37,583
ครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้เขาโทรมา
59
00:04:40,166 --> 00:04:41,458
ลูกอยู่กับเขาเหรอ
60
00:04:42,041 --> 00:04:43,500
- ที่ร้านขายแผ่นเสียงน่ะ
- ครับ
61
00:04:45,250 --> 00:04:46,083
แล้วก็...
62
00:04:47,000 --> 00:04:49,708
ผมต้องไปที่ร้านเพราะมีโม่ลืมกุญแจไว้
63
00:05:01,583 --> 00:05:04,875
- เอามาให้แม่นะ
- นี่ของผม
64
00:05:21,916 --> 00:05:22,750
นี่
65
00:05:26,875 --> 00:05:30,583
ปล่อยผมออกไป แม่ทําแบบนี้ไม่ได้นะ
ผมต้องไปช่วยมีโม่
66
00:05:36,333 --> 00:05:39,541
ปล่อยผมออกไป แม่ทําแบบนี้ไม่ได้
67
00:05:39,541 --> 00:05:41,125
ปล่อยผมออกไป
68
00:05:54,333 --> 00:05:57,625
ปล่อยผมออกไป
69
00:07:14,291 --> 00:07:15,875
พระบิดา
70
00:07:15,875 --> 00:07:20,958
นี่ข้าเอง ผู้รับใช้ของท่าน เฟนเดีย
71
00:07:21,458 --> 00:07:23,208
รักษาพละกําลังของท่านไว้
72
00:07:23,875 --> 00:07:26,541
ข้าจะนําเสียงที่คู่ควรมามอบให้ท่าน
73
00:07:26,541 --> 00:07:30,166
ข้าจะนําเสียงที่คู่ควรมาให้ท่าน
เสียงของมนุษย์
74
00:07:31,750 --> 00:07:34,625
ทุกสรรพสิ่งจะได้เข้าใจคําพูดของท่าน
75
00:07:48,416 --> 00:07:51,250
สร้างจากนิยาย "เดอ กรีฟ" ของ
โวล์ฟกัง และ เฮย์เก โฮลเบน
76
00:07:53,750 --> 00:07:57,708
กริฟฟอน
77
00:08:05,708 --> 00:08:08,166
พ่อรู้จักการเคาะประตูไหมคะ
78
00:08:08,166 --> 00:08:10,041
มีบางคนต้องทําความสะอาดหน่อยแล้ว
79
00:08:11,166 --> 00:08:13,666
- แต่ไม่ใช่ทําทุกวันนี่
- จัดระเบียบบ้าน จัดระเบียบจิตใจ
80
00:08:13,666 --> 00:08:15,750
หนูแนะนํานักบําบัดให้พ่อได้นะ
81
00:08:31,416 --> 00:08:32,250
ปีเตอร์สครับ
82
00:08:34,250 --> 00:08:35,416
เพทรา ซิมเมอร์แมนค่ะ
83
00:08:35,541 --> 00:08:38,833
- อรุณสวัสดิ์ครับ คุณทํางานอยู่เหรอ
- เปล่าค่ะ ฉันอยู่ที่บ้าน
84
00:08:38,833 --> 00:08:40,708
- มาร์คสบายดีไหมครับ
- คือ...
85
00:08:41,500 --> 00:08:43,208
นั่นเป็นคําถามที่ฉันอยากถามคุณ
86
00:08:43,208 --> 00:08:44,541
ทําไมครับ เกิดอะไรขึ้น
87
00:08:45,250 --> 00:08:46,250
เขาคุมความโกรธไม่ได้
88
00:08:47,041 --> 00:08:48,458
ครั้งนี้แย่กว่าปกติด้วย
89
00:08:48,458 --> 00:08:50,291
ผมขอคุยกับเขาสักครู่ได้ไหมครับ
90
00:08:50,291 --> 00:08:51,208
เยิร์ก...
91
00:08:52,666 --> 00:08:54,916
ฉันว่านั่นไม่ใช่ความคิดที่ดี
92
00:08:58,291 --> 00:09:00,791
- ฉันต้องขังเขาไว้ในห้อง
- คุณขังเขาไว้งั้นเหรอ
93
00:09:00,791 --> 00:09:02,375
เขามีบันทึกของพ่อเขา
94
00:09:02,375 --> 00:09:04,750
ไม่รู้เลยว่าเขาเอามาจากไหน
อาจจะเป็นจากโธมัส
95
00:09:04,750 --> 00:09:07,500
หนังสือนั่นเป็นสิ่งเดียวที่เหลืออยู่
จากพ่อของพวกเขา
96
00:09:07,500 --> 00:09:10,708
เขาโกหกและเขาก็
ไม่ได้โมโหแบบนี้มานานแล้ว
97
00:09:10,708 --> 00:09:13,500
ก็ไม่แปลกสําหรับคนที่มีภาวะ
ความเครียดหลังจากผ่านช่วงบอบช้ํามา
98
00:09:13,500 --> 00:09:15,875
- ปล่อยเขาออกมาเถอะ
- คุณรับประกันได้ไหม
99
00:09:16,458 --> 00:09:19,625
ว่าหนังสือเล่มนั้น
จะไม่ทําให้เขาเป็นบ้าเหมือนกับพ่อเขา
100
00:09:19,625 --> 00:09:23,166
เพทรา มาร์คไม่เหมือนคาร์ล
แล้วเขาก็ไม่เหมือนโธมัสด้วย
101
00:09:23,166 --> 00:09:24,958
อย่าโยนปัญหาของคุณให้กับเขา
102
00:09:25,833 --> 00:09:26,833
ปล่อยเขาออกมา
103
00:09:49,666 --> 00:09:51,833
แม่คุยกับดร.ปีเตอร์สมา
104
00:09:57,625 --> 00:09:59,083
แม่จะยอมให้ผมออกไปได้รึยัง
105
00:10:12,166 --> 00:10:14,291
แม่ไม่ควรขังลูกเอาไว้เลย
106
00:10:14,291 --> 00:10:16,958
- แม่ทําไปเพราะว่า...
- เพราะแม่รักผม
107
00:10:18,208 --> 00:10:19,125
ครับ ผมเข้าใจ
108
00:11:01,541 --> 00:11:02,500
มีโม่
109
00:11:06,125 --> 00:11:08,083
มีโม่ นายอยู่ไหน
110
00:11:11,291 --> 00:11:12,125
แย่แล้ว
111
00:11:42,541 --> 00:11:44,291
"ฉันไปไม่ไกล มีโม่"
112
00:11:45,166 --> 00:11:46,833
แล้วฉันจะหานายเจอได้ยังไง
113
00:11:49,750 --> 00:11:51,375
อยู่ตรงประตูมิติไว้สิพวก
114
00:11:52,125 --> 00:11:52,958
ไอ้ทึ่มเอ๊ย
115
00:12:15,166 --> 00:12:16,875
{\an8}ทําไมมีโม่ถึงมาทํางานที่นี่
116
00:12:17,750 --> 00:12:18,958
{\an8}เพราะเขาภักดี
117
00:12:18,958 --> 00:12:21,041
{\an8}เราจะไม่ปล่อยให้คุณต้องรอ
118
00:12:50,666 --> 00:12:51,958
ดาวเคราะห์สีน้ําเงิน
119
00:12:52,500 --> 00:12:54,416
ดาวเคราะห์สีแดง
120
00:12:54,416 --> 00:12:55,666
ดาวเคราะห์ดวงใหญ่ที่สุด
121
00:12:57,041 --> 00:12:59,958
ถึงเบ็คกี้ ตอนที่เธอเอาหนังสือไปให้แม่ฉัน
122
00:12:59,958 --> 00:13:01,875
เธอจะได้เปิดประตูมิติด้วยกันได้
123
00:13:01,875 --> 00:13:04,958
ฉันเขียนขั้นตอนนี้ให้เธอ คิดถึงเธอนะ
124
00:13:38,833 --> 00:13:40,333
อะไรเนี่ย ส่งวันนี้งั้นเหรอ
125
00:13:42,500 --> 00:13:45,958
อรุณสวัสดิ์ นั่งลง หยิบสมุดโน้ตออกมา
126
00:13:46,458 --> 00:13:47,875
ครูจะเก็บแล้วนะ
127
00:13:50,250 --> 00:13:52,208
เอานี่ไปส่ง ฉันจะเขียนใหม่เอง
128
00:13:53,458 --> 00:13:56,375
- เราจะเขียนเหมือนกันไม่ได้นะ
- ไม่เหมือนหรอก
129
00:13:58,166 --> 00:14:00,000
สนธิสัญญาสันติภาพเวสต์ฟาเลีย
130
00:14:00,000 --> 00:14:01,125
งั้นก็...
131
00:14:03,291 --> 00:14:04,125
ยอดมาก
132
00:14:04,875 --> 00:14:05,708
โทเบียส
133
00:14:06,500 --> 00:14:07,333
นี่
134
00:14:08,875 --> 00:14:09,708
ใช่
135
00:14:09,708 --> 00:14:11,916
สงครามในยุโรปและความขัดแย้ง...
136
00:14:17,541 --> 00:14:18,375
ซาร่า
137
00:14:18,375 --> 00:14:19,416
ขอโทษค่ะ
138
00:14:34,416 --> 00:14:36,916
ครูจะยกเว้นให้
เพราะเห็นว่าเธอมาใหม่นะ
139
00:14:43,375 --> 00:14:45,791
- เห็นหน้าเขาไหม
- เห็นสิ
140
00:14:46,750 --> 00:14:50,125
ตอนนั้นเธอพูดว่าไงนะ พื้นฐานของ
มิตรภาพอยู่ที่การเคารพกันใช่ไหม
141
00:14:51,708 --> 00:14:52,916
เธอพูดแบบนั้นสินะ
142
00:14:54,166 --> 00:14:55,000
ทุกคน
143
00:14:56,166 --> 00:14:57,000
ถ้า...
144
00:14:57,500 --> 00:15:01,291
ไม่มีใครคัดค้านอะไร ฉันขอชวนเบ็คกี้
มาเข้าร่วมกลุ่มของเราอย่างเป็นทางการ
145
00:15:01,291 --> 00:15:03,875
- ได้เลย
- เธอช่วยฉันไว้ในชั้นเรียน
146
00:15:03,875 --> 00:15:05,958
- เอาสิ
- ไง เบ็คกี้
147
00:15:05,958 --> 00:15:06,916
เบ็คกี้
148
00:15:10,250 --> 00:15:11,500
หมอนั่นต้องการอะไร
149
00:15:13,458 --> 00:15:15,333
แล้วเจอกันในชั้นเรียน โอเคนะ
150
00:15:16,208 --> 00:15:17,041
ได้
151
00:15:17,708 --> 00:15:19,291
- ไง
- ไง
152
00:15:19,291 --> 00:15:21,541
- นายหายไปไหนมา
- ฉันไปทําบางอย่างมาน่ะ
153
00:15:31,458 --> 00:15:32,625
ฉัน...
154
00:15:34,750 --> 00:15:36,083
เมื่อวานนี้...
155
00:15:38,291 --> 00:15:39,875
ฉันแค่...
156
00:15:42,708 --> 00:15:45,750
ในบรรดาคนที่ฉันรู้จักทั้งหมด เธอคือ...
157
00:15:47,416 --> 00:15:48,791
- เราไป...
- ได้สิ
158
00:15:55,583 --> 00:15:58,375
ที่ฉันจะบอกก็คือ...
159
00:16:00,541 --> 00:16:01,833
ตอนที่ฉันอยู่กับเธอ...
160
00:16:02,750 --> 00:16:04,375
ที่สุสาน เมื่อวานนี้...
161
00:16:06,458 --> 00:16:09,750
ตอนที่ฉันตะโกนใส่เธอ
ฉันไม่ได้ตั้งใจทําแบบนั้น
162
00:16:10,708 --> 00:16:13,750
ที่ฉันอยากจะบอกก็คือ...
163
00:16:13,750 --> 00:16:16,541
สิ่งที่ฉันอยากจะพูดจริงๆ ก็คือฉัน...
164
00:16:23,500 --> 00:16:24,333
คือ...
165
00:16:27,083 --> 00:16:29,791
- ฉันแค่อยากจะบอกว่าฉันขอโทษ
- ฉันเข้าใจ
166
00:16:47,833 --> 00:16:48,875
เราต้องไปแล้ว
167
00:16:50,250 --> 00:16:52,875
ฉันไปไม่ได้ ฉันต้องไปช่วยมีโม่ออกมา
168
00:16:56,291 --> 00:16:57,125
เขา...
169
00:16:58,916 --> 00:17:00,750
เขายังติดอยู่ในหอคอยทมิฬ
170
00:17:02,500 --> 00:17:03,791
เป็นเพราะฉันเอง
171
00:17:06,250 --> 00:17:08,583
เพราะงั้น ถ้าเธอช่วยเอานี่ไปให้แม่ฉัน
172
00:17:09,625 --> 00:17:13,916
จากนั้นเธอทั้งคู่จะได้เปิดประตูมิติ
และพาเรากลับมาที่โลกนี้ได้
173
00:17:13,916 --> 00:17:15,250
หลังจากที่ฉันเจอมีโม่แล้ว
174
00:17:15,750 --> 00:17:19,791
ฉันเขียนลงไปหมดแล้ว เวลาสองทุ่ม
ที่โบสถ์ของมาร์เทน มันอยู่ที่สเตนเว็ก
175
00:17:22,250 --> 00:17:24,625
ฉันรู้ว่าเธอไม่เชื่อฉัน
176
00:17:25,375 --> 00:17:26,208
แต่ทําเพื่อฉันหน่อย
177
00:17:27,416 --> 00:17:28,250
ขอร้องละ
178
00:17:35,708 --> 00:17:38,000
พรุ่งนี้สองทุ่ม ที่โบสถ์ของมาร์เทน
179
00:17:45,708 --> 00:17:46,541
เบ็คกี้
180
00:17:46,541 --> 00:17:47,458
ว่าไง
181
00:17:48,333 --> 00:17:49,166
ขอบใจนะ
182
00:19:01,541 --> 00:19:02,375
ไง
183
00:19:05,416 --> 00:19:08,250
เหมือนเธอจะไม่ค่อยดีใจ
กับของขวัญที่มาร์คให้มาเลยนะ
184
00:19:12,791 --> 00:19:13,625
โอเค
185
00:19:15,875 --> 00:19:16,750
ห้องนี้ไม่ว่าง
186
00:19:22,625 --> 00:19:26,083
เธอชอบมาร์ค เขาก็ชอบเธอ
เยี่ยม ฉันยินดีกับพวกเธอด้วย
187
00:19:26,083 --> 00:19:28,166
แต่ฉันอยากให้เธอระวังไว้
188
00:19:29,083 --> 00:19:31,083
ลุงของฉันก็มีปัญหาทางจิต
189
00:19:32,166 --> 00:19:35,541
ในตอนที่เขาเริ่มห่อสิ่งของต่างๆ
ใส่ฟอยล์และหนังสือพิมพ์
190
00:19:35,541 --> 00:19:38,000
พ่อแม่ฉันก็ไม่ได้คิดว่ามันแย่
191
00:19:38,583 --> 00:19:39,750
มาร์คก็เหมือนกัน
192
00:19:39,750 --> 00:19:43,291
ใครจะรู้ว่าเขาจะคุมตัวเองไม่อยู่วันไหน
หรือไม่ก็อาจกระโดดจากสะพาน
193
00:19:43,291 --> 00:19:46,333
มาร์คไม่ได้มีปัญหาทางจิต ไม่ใช่แบบนั้น
194
00:19:49,041 --> 00:19:49,958
นี่
195
00:19:49,958 --> 00:19:53,875
เธอเคยช่วยฉัน งั้นถ้าเธออยากให้ช่วย
ก็บอกฉันได้ โอเคไหม
196
00:20:30,916 --> 00:20:34,500
ไม่มีใครอยู่ตรงนั้นเพื่อจะเข้าใจ
สภาพจิตใจของเขาและช่วยเหลือเขา
197
00:20:35,083 --> 00:20:40,250
และในเดือนธันวาคม ปี 1888
แวนโก๊ะก็เริ่มแสดงความบ้าคลั่งของเขา
198
00:20:40,958 --> 00:20:43,791
ในช่วงหน้าร้อนในปี 1889
เมื่อถึงช่วงพีคสุด
199
00:20:43,791 --> 00:20:45,375
เขาดื่มสีที่เป็นพิษเข้าไป
200
00:20:45,375 --> 00:20:48,708
ซึ่งถือได้ว่าเป็นการพยายามฆ่าตัวตาย
201
00:20:48,708 --> 00:20:51,291
เป็นเรื่องที่ถกเถียงกันว่า
อาจเป็นฝีมือจากคนนอก
202
00:20:51,291 --> 00:20:53,375
และอาการป่วยทางจิต...
203
00:20:53,375 --> 00:20:56,708
จนกว่าพ่อจะรู้ว่าอาการเขาคงที่แค่ไหน
ลูกต้องอยู่ให้ห่างเขาไว้
204
00:20:57,666 --> 00:21:00,250
ดังนั้น แวนโก๊ะ
จึงปลิดชีวิตของเขาลงในที่สุด
205
00:22:44,708 --> 00:22:48,333
โอเค มีโม่ ถ้านี่ไม่ทําให้นายออกมา
ก็ไม่มีอย่างอื่นทําได้แล้ว
206
00:23:13,500 --> 00:23:14,541
ยาร์มาเอล
207
00:23:17,291 --> 00:23:18,500
นั่นมันอะไร
208
00:23:22,875 --> 00:23:24,083
มนุษย์
209
00:23:27,208 --> 00:23:28,416
ร้านขายดนตรีเครเฟลเดน
210
00:23:28,416 --> 00:23:30,791
ดีครับ ผมอยากขอเช่าระบบเครื่องเสียง
211
00:23:30,791 --> 00:23:34,416
แอมป์กับปรีแอมป์
ขอเบอร์สี่ในแค็ตตาล็อกของคุณ
212
00:23:34,416 --> 00:23:35,791
สุดสัปดาห์นี้ครับ
213
00:23:35,791 --> 00:23:38,833
คุณโชคดีเลย มีคนเพิ่งขอยกเลิกไปเอง
214
00:23:39,666 --> 00:23:43,833
ปกติแล้วทางเราไม่ให้เช่าระบบเสียง
โดยไม่จองนะ ชื่ออะไรครับ
215
00:23:43,833 --> 00:23:45,333
เบ็น ชรูเดอร์ครับ
216
00:23:45,333 --> 00:23:49,625
ระบบพร้อมครับ พรุ่งนี้มารับก่อนหนึ่งทุ่ม
217
00:23:49,625 --> 00:23:51,500
ไม่งั้นอดได้นะครับ
218
00:23:51,500 --> 00:23:54,916
ได้ครับ ขอบคุณ บาย
219
00:23:56,750 --> 00:23:57,583
ว่าไง
220
00:23:59,041 --> 00:24:00,041
เราเช่าได้
221
00:24:01,000 --> 00:24:02,083
ถือนี้ไว้
222
00:24:05,041 --> 00:24:06,375
ไปได้สวยเลย
223
00:24:13,750 --> 00:24:17,583
เฟนเดีย นายแห่งข้า
พวกเชลยคุกเข่าอยู่ตรงนั้นแล้ว
224
00:24:21,666 --> 00:24:24,291
พวกมันมีเสียงที่ทรงพลัง ลองดูสิขอรับ
225
00:24:49,458 --> 00:24:51,875
เจ้าสวดอ้อนวอนพระเจ้าผิดองค์แล้ว
226
00:24:52,833 --> 00:24:54,250
- ปล่อยเธอนะ
- ทานิส
227
00:25:01,250 --> 00:25:05,916
เสียงของเขาทรงพลังและลุ่มลึก
228
00:25:06,833 --> 00:25:12,166
เหมาะสมกับพระบิดา นําตัวไป
229
00:25:13,166 --> 00:25:14,208
ลุกขึ้น
230
00:25:14,208 --> 00:25:16,166
นายท่าน
231
00:25:17,208 --> 00:25:19,041
ข้าขอร้องให้ท่านปล่อยครอบครัวข้าไป
232
00:25:21,041 --> 00:25:24,166
และข้าจะรับใช้กริฟฟอนอย่างจงรักภักดี
233
00:25:24,791 --> 00:25:26,791
และมอบเสียงของข้าให้แก่เขา
234
00:25:29,833 --> 00:25:31,291
แก่เกินไป
235
00:25:33,458 --> 00:25:34,666
พามันไป
236
00:25:34,666 --> 00:25:35,958
ไม่ นายท่าน พาข้าไปแทน
237
00:25:37,958 --> 00:25:38,791
เดี๋ยวก่อน
238
00:25:43,791 --> 00:25:44,875
ข้าจะไปกับท่านเอง
239
00:25:45,708 --> 00:25:48,125
ข้าจะรับใช้เขา
และมอบเสียงของข้าให้แก่เขา
240
00:25:49,041 --> 00:25:49,875
อย่างเต็มใจ
241
00:25:51,041 --> 00:25:53,625
ข้าจะไม่หนี ขอสาบานเลย
242
00:25:56,666 --> 00:25:57,875
แต่มีเงื่อนไขข้อเดียว
243
00:25:59,750 --> 00:26:00,958
อะไรล่ะ
244
00:26:04,958 --> 00:26:06,750
ท่านพาครอบครัวของข้าขึ้นไปบนนั้น
245
00:26:09,041 --> 00:26:10,166
ไปยังชั้นทุ่งหญ้า
246
00:26:11,333 --> 00:26:12,291
ไปยังศาลของมาร์เทน
247
00:26:14,791 --> 00:26:15,833
แบบเป็นๆ
248
00:26:17,958 --> 00:26:20,125
พาครอบครัวของมันขึ้นไป
249
00:26:21,875 --> 00:26:23,208
ฆ่าพวกที่เหลือ
250
00:26:23,208 --> 00:26:24,125
ไม่
251
00:26:31,000 --> 00:26:33,250
- ทานิส ไม่
- เดี๋ยวเราจะได้พบกันอีก
252
00:26:40,791 --> 00:26:41,625
ทานิส
253
00:26:42,583 --> 00:26:43,791
จงเข้มแข็ง
254
00:26:55,833 --> 00:26:57,333
เจ้าเจอเขาแล้ว
255
00:26:58,041 --> 00:27:00,000
มนุษย์ที่เหมาะสมสําหรับพระบิดา
256
00:27:00,000 --> 00:27:03,083
ข้าแค่ทําตามหน้าที่ นายแห่งข้า
257
00:27:03,083 --> 00:27:04,458
เจ้ามีนามว่าอะไร
258
00:27:05,041 --> 00:27:06,125
เยซาเรียลขอรับ
259
00:27:20,583 --> 00:27:21,416
เยซ
260
00:27:22,583 --> 00:27:23,791
ตรงโน้นมีเสียง
261
00:27:25,958 --> 00:27:27,500
ทางใต้ จากเนินเขา
262
00:27:28,458 --> 00:27:29,750
เสียงแบบไหนกัน
263
00:27:31,291 --> 00:27:32,416
มนุษย์
264
00:27:36,083 --> 00:27:37,875
ไปตามคนอื่นๆ มา
265
00:27:39,000 --> 00:27:40,000
ไล่ล่าพวกมัน
266
00:27:54,083 --> 00:27:58,166
โรงภาพยนตร์ชโลสสปาร์ค ปิดปรับปรุง
267
00:28:03,291 --> 00:28:06,125
นี่เป็นที่ที่ฉันใช้ดูหนังเรื่องแรกในปี 1982
268
00:28:06,708 --> 00:28:07,541
อี.ที. เพื่อนรัก
269
00:28:14,833 --> 00:28:17,041
- มันยอดมาก
- ใช่ไหมล่ะ
270
00:28:17,625 --> 00:28:21,000
ปกติแล้วจะมีร้านอัลดี้กับแมคโดนัลด์อยู่ด้วย
271
00:28:21,833 --> 00:28:25,541
พ่อแม่ฉันซื้ออาคารเก่า ทุบทิ้ง
และสร้างอาคารใหม่
272
00:28:26,250 --> 00:28:28,125
แต่โรงภาพยนตร์นี้ถูกเว้นไว้
273
00:28:28,125 --> 00:28:30,583
หมายความว่าตอนนี้เราจะอยู่กันตามลําพัง
274
00:28:33,125 --> 00:28:34,625
ดูนี่สิ
275
00:28:36,125 --> 00:28:37,291
ให้ตาย
276
00:28:38,083 --> 00:28:39,791
หอคอย มันมีจริงๆ
277
00:28:42,250 --> 00:28:43,083
ตรงนี้
278
00:28:45,000 --> 00:28:46,250
เธอได้นี่มาจากมาร์คเหรอ
279
00:28:47,250 --> 00:28:48,083
ใช่
280
00:28:48,833 --> 00:28:49,666
นี่มันน่าขนลุก
281
00:28:49,666 --> 00:28:51,708
มันไม่ปกติแล้ว
282
00:28:56,375 --> 00:28:59,250
ดูนี่สิ บทนี้มีชื่อว่า
"ความหวาดกลัวยามราตรี"
283
00:29:01,125 --> 00:29:02,750
"พืชชนิดนี้เป็นอันตราย
284
00:29:02,750 --> 00:29:06,083
{\an8}"มีสัตว์ประหลาดซ่อนตัวอยู่ข้างใน
ข้าเรียกมัน 'ความหวาดกลัวยามราตรี'
285
00:29:06,083 --> 00:29:08,750
{\an8}"มันทําให้ข้านึกถึงฝันร้าย
ในยามที่ข้ายังเด็ก"
286
00:29:13,250 --> 00:29:14,875
มันจะฟักออกจากดอกไม้นี่เหรอ
287
00:29:16,041 --> 00:29:17,083
ไร้สาระน่า
288
00:29:19,208 --> 00:29:20,916
ดูสิ มีคําแนะนําด้วย...
289
00:29:22,000 --> 00:29:23,583
"การทดลองสําหรับการฟื้นฟู
290
00:29:24,416 --> 00:29:27,375
"หยดน้ําบริสุทธิ์ห้าหยดลงบนดอกไม้แห้ง"
291
00:29:28,000 --> 00:29:30,083
และมาร์คก็เชื่อเรื่องบ้านี่จริงๆ เหรอ
292
00:29:30,625 --> 00:29:34,208
เชื่อเขา ช่วยเหลือเขา
293
00:29:34,208 --> 00:29:37,041
- ตามหาโธมัส...
- เธอได้ยินไหม
294
00:29:41,541 --> 00:29:45,166
- เธอจะทําอะไร
- ไปหาแม่ของมาร์คกัน
295
00:29:45,166 --> 00:29:46,333
ซาร่า เดี๋ยวก่อน
296
00:29:48,375 --> 00:29:50,083
ฉันรู้ว่ามันฟังดูงี่เง่า
297
00:29:50,833 --> 00:29:52,666
แต่ถ้ามาร์คไม่ได้เป็นบ้าล่ะ
298
00:29:52,666 --> 00:29:54,083
ก็เหมือนลุงของฉัน
299
00:29:54,708 --> 00:29:56,416
"นี่ บางทีเขาอาจจะไม่ได้บ้าก็ได้"
300
00:29:56,416 --> 00:29:57,791
"แค่ทํางานหนักเกินไป"
301
00:29:57,791 --> 00:30:01,250
จากนั้นเขาก็ลงไปห้องใต้ดิน
คว้าตะปูยาวสองนิ้ว
302
00:30:01,250 --> 00:30:03,000
และกลืนมันลงคอพร้อมดื่มน้ําตาม
303
00:30:04,125 --> 00:30:07,625
- ฉันจะไปหาแม่ของมาร์ค
- พ่อของฉันเป็นนักบําบัดของมาร์ค
304
00:30:10,333 --> 00:30:14,333
มาลองทดสอบดูกันเถอะ
ว่ามาร์คเป็นบ้าจริงๆ รึเปล่า
305
00:30:15,416 --> 00:30:17,500
แต่ฉันต้องใช้บันทึกนั่น
306
00:30:18,375 --> 00:30:19,666
ถ้ามันไม่ได้ผลจริงๆ
307
00:30:20,583 --> 00:30:23,583
ฉันจะหุบปากและเราไปคุยกับพ่อฉันกัน
308
00:30:24,916 --> 00:30:25,958
ขอละ
309
00:30:39,958 --> 00:30:43,625
ล้างตัวและเปลี่ยนชุดใหม่ให้เขา
310
00:31:18,166 --> 00:31:19,333
ไป
311
00:32:37,958 --> 00:32:39,666
จงฟังคําข้า
312
00:32:56,041 --> 00:32:57,916
- พ่อ ผม...
- ทุกอย่างจะไม่เป็นไร
313
00:32:57,916 --> 00:32:58,916
มาร์ค
314
00:32:59,750 --> 00:33:01,916
ลูกคือนักเดินทางระหว่างโลก
315
00:33:56,416 --> 00:33:57,458
ซวยละ
316
00:34:02,625 --> 00:34:03,458
ถอยก่อน
317
00:34:12,416 --> 00:34:15,500
มนุษย์ จับมัน
318
00:34:34,875 --> 00:34:39,708
- น้ําบริสุทธิ์เหรอ คืออะไร
- น้ําฝน หรือถ้าให้ดีก็น้ํากลั่น
319
00:34:42,541 --> 00:34:45,541
- นี่ ว่าไง
- มาได้เวลาเลย
320
00:34:45,541 --> 00:34:46,625
เวลาอะไร
321
00:34:46,625 --> 00:34:49,000
เราต้องไปบ้านเบ็คกี้เพื่อทําการทดลอง
322
00:34:50,083 --> 00:34:51,500
การทดลองแบบไหน
323
00:34:55,833 --> 00:34:57,166
เดี๋ยวฉันอธิบายทีหลัง
324
00:34:57,875 --> 00:34:59,041
ฉันจะไปรับระบบเสียง
325
00:34:59,041 --> 00:35:01,375
นายค่อยไปทีหลัง กลับรถซะ
326
00:35:06,375 --> 00:35:08,916
แต่ฉันต้องไปร้านซาวด์วิชั่นก่อนหนึ่งทุ่ม
327
00:35:08,916 --> 00:35:10,416
นายไปทันน่า
328
00:36:04,416 --> 00:36:06,375
น้ํากลั่น
329
00:36:11,500 --> 00:36:12,916
มันแห้งหมดแล้ว
330
00:36:13,541 --> 00:36:15,208
โอเค
331
00:36:16,208 --> 00:36:18,500
- จะมีบางอย่างฟักออกมาจริงเหรอ
- ไม่
332
00:36:18,500 --> 00:36:24,166
ถ้ามีจริงๆ เราจะหยดเกลือเพื่อสกัด
ของเหลวและฆ่าความหวาดกลัวยามราตรี
333
00:36:24,166 --> 00:36:25,250
การออสโมซิสน่ะ
334
00:36:25,250 --> 00:36:27,083
ความหวาดกลัวยามราตรีจะแห้งตาย
335
00:36:27,083 --> 00:36:29,625
เติมพริกไทยกับเครื่องปรุงก็อร่อยเลย
336
00:36:30,166 --> 00:36:31,958
"น้ําบริสุทธิ์ ห้าหยดเท่านั้น
337
00:36:31,958 --> 00:36:34,375
"ถ้าน้ํายิ่งเยอะ
ความหวาดกลัวยามราตรีจะยิ่งโต"
338
00:36:35,250 --> 00:36:37,083
"คําเตือน ระวังตัวไว้เสมอ"
339
00:36:39,250 --> 00:36:40,083
เอาละ
340
00:36:41,375 --> 00:36:43,791
อีกเดี๋ยวเราก็ได้รู้แล้วว่ามาร์คพูดจริงไหม
341
00:36:47,375 --> 00:36:48,375
หนึ่ง...
342
00:36:58,250 --> 00:36:59,083
สอง...
343
00:37:09,833 --> 00:37:10,958
สาม...
344
00:37:18,375 --> 00:37:19,375
สี่...
345
00:37:38,708 --> 00:37:39,666
ห้า
346
00:37:52,416 --> 00:37:53,291
บ้าที่สุด
347
00:37:54,500 --> 00:37:55,791
ไม่มีอะไรเลย
348
00:37:56,958 --> 00:37:57,791
ไม่มี
349
00:38:03,583 --> 00:38:05,666
ข้าไม่ได้กลิ่น
350
00:38:07,375 --> 00:38:10,625
เพราะมันละเลงกลิ่นปลาไปทั่ว
351
00:38:10,625 --> 00:38:12,541
งั้นให้ข้าเฝ้าที่นี่ไว้
352
00:38:12,541 --> 00:38:14,458
เขาต้องโผล่ออกมาแน่
353
00:38:17,416 --> 00:38:20,375
ใจเย็นก่อน ยาร์มาเอล
354
00:38:23,041 --> 00:38:25,750
ไม่ต้องรีบร้อน
355
00:38:39,166 --> 00:38:41,750
คาราวานทาสนั้นสําคัญกว่า
356
00:38:43,708 --> 00:38:44,833
ถอยก่อน
357
00:38:46,750 --> 00:38:48,750
ซาร์นต้องไม่ชอบใจแน่
358
00:38:56,666 --> 00:38:59,750
มันเขียนว่าหอคอยทมิฬจะเปลี่ยนเรา
ถ้าเราเข้าไปในนั้น
359
00:39:01,000 --> 00:39:04,208
"จิตวิญญาณและร่างกาย
จะกลายเป็นตัวตนอันแท้จริงของเรา"
360
00:39:08,125 --> 00:39:11,583
งั้นถ้าพวกขี้เหล้าเข้าไปในนั้น
และเนื้อแท้จริงๆ แล้วเขาเป็นคนดี
361
00:39:12,708 --> 00:39:14,208
เขาจะหายติดเหล้างั้นเหรอ
362
00:39:14,208 --> 00:39:17,416
คงใช่ ถ้ามันมีสถานที่ที่เรียกว่า
หอคอยทมิฬอยู่จริงน่ะนะ
363
00:39:17,416 --> 00:39:19,000
แต่เหมือนจะไม่มี
364
00:39:20,250 --> 00:39:21,083
ว่าไหม
365
00:39:22,791 --> 00:39:24,250
ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกเหรอ
366
00:39:27,750 --> 00:39:29,500
เราต้องทําอะไรพลาดแน่ๆ
367
00:39:29,500 --> 00:39:30,541
เราตกลงกันแล้วนะ
368
00:39:31,166 --> 00:39:33,125
ถ้ามันไม่ได้ผล เธอต้องไปบอกพ่อเธอ
369
00:39:33,125 --> 00:39:35,791
ฉันไม่ยอมรับผิดชอบด้วยแน่
ถ้ามาร์คทําร้ายตัวเอง
370
00:39:35,791 --> 00:39:37,708
แต่ฉันสัญญากับมาร์คแล้ว
371
00:39:37,708 --> 00:39:39,375
สัญญาอะไร
372
00:39:39,375 --> 00:39:43,208
ฉันจะไปเปิดประตูมิติให้เขาพรุ่งนี้
ฉันอยากลองแล้วตอนนี้
373
00:39:44,666 --> 00:39:46,083
เธอไม่ต้องมากับฉันก็ได้
374
00:39:56,875 --> 00:39:57,708
โอเค
375
00:39:58,750 --> 00:40:01,291
งั้นเราจะไปเปิดประตูบ้านั่นกัน
376
00:40:02,291 --> 00:40:03,333
ครั้งสุดท้ายแล้ว
377
00:40:09,750 --> 00:40:10,583
นี่
378
00:40:11,083 --> 00:40:12,875
ฉันยังต้องไปรับระบบเสียงนะ
379
00:40:42,083 --> 00:40:42,916
ขอบคุณ
380
00:40:44,291 --> 00:40:45,791
คุณพูดภาษาผมได้ไหม
381
00:40:48,625 --> 00:40:49,958
ได้อยู่แล้ว ไอ้ทึ่ม
382
00:40:54,250 --> 00:40:55,083
มีโม่
383
00:40:56,833 --> 00:40:57,666
มาร์ค
384
00:40:58,583 --> 00:40:59,708
นายอยู่นี่เอง
385
00:41:00,625 --> 00:41:01,458
แน่นอน พวก
386
00:41:02,250 --> 00:41:04,083
ใช่ นายก็ด้วย
387
00:41:05,000 --> 00:41:06,916
- พวก อะไรเนี่ย
- ระวังหน่อย
388
00:41:08,166 --> 00:41:09,583
เมื่อวานนายยังไม่มีหนวดเลย
389
00:41:09,583 --> 00:41:10,500
เมื่อวานเหรอ
390
00:41:11,041 --> 00:41:12,541
ที่นี่ผ่านไปสามสัปดาห์แล้ว
391
00:41:13,166 --> 00:41:14,000
ว่าไงนะ
392
00:41:15,541 --> 00:41:16,750
สามสัปดาห์
393
00:41:21,125 --> 00:41:21,958
เมื่อวาน
394
00:41:26,666 --> 00:41:28,291
เวลาที่นี่เดินไวกว่า
395
00:41:30,333 --> 00:41:31,416
ประหลาด
396
00:41:49,833 --> 00:41:50,666
ซาร่า
397
00:41:51,833 --> 00:41:55,791
ฉันเหลือเวลาอีกแค่ 25 นาที
ฉันต้องไปแล้วไม่งั้นอดได้ระบบเสียง
398
00:41:56,791 --> 00:42:00,958
ขอห้านาที นายต้องเปิดประตู
หรืออะไรสักอย่าง
399
00:42:03,583 --> 00:42:04,416
พวกเรา
400
00:42:15,875 --> 00:42:16,833
เบ็น ช่วยฉันหน่อย
401
00:42:23,958 --> 00:42:24,958
ช่วยฉันถอดหน่อย
402
00:42:27,583 --> 00:42:31,375
- นายไปเอาพวกนี้มาจากไหน
- ฉันเจอมันในหมู่บ้านร้าง
403
00:42:31,375 --> 00:42:32,875
ที่นี่มีคนอาศัยอยู่ด้วย
404
00:42:33,500 --> 00:42:34,875
พวกที่มีเขาคอยไล่ล่าคนพวกนั้น
405
00:42:36,875 --> 00:42:38,583
พวกมันจับคนพวกนี้ไปเป็นทาสในเหมือง
406
00:42:39,166 --> 00:42:40,000
แย่ชะมัด
407
00:42:40,875 --> 00:42:43,875
โรงพยาบาลเครเฟลเดน
408
00:42:51,083 --> 00:42:52,333
คุณคือแม่ของมาร์ค
409
00:42:54,208 --> 00:42:55,166
ฉันรู้จักคุณเหรอคะ
410
00:42:55,166 --> 00:42:57,333
เมื่อวานมีโม่ไม่ได้กลับมาบ้าน
411
00:42:57,333 --> 00:42:58,625
มีแต่สิ่งนี้
412
00:42:59,208 --> 00:43:00,750
ออกไปข้างนอกกับมาร์ค
413
00:43:01,458 --> 00:43:02,916
คุณคือพ่อของมีโม่นี่เอง
414
00:43:03,375 --> 00:43:06,041
มาร์คบอกว่า
มีโม่อยู่ที่ร้านขายแผ่นเสียง...
415
00:43:06,041 --> 00:43:07,916
เขาไม่ได้อยู่ที่นั่น ลูกชายคุณโกหก
416
00:43:09,416 --> 00:43:10,250
มาร์คอยู่ไหน
417
00:43:10,250 --> 00:43:11,333
หยุดอยู่ตรงนั้นเลย
418
00:43:14,083 --> 00:43:15,500
ฉันเข้าใจความกังวลของคุณ
419
00:43:16,041 --> 00:43:18,458
แต่คุณต้องสุภาพและสงบสติก่อน
420
00:43:23,500 --> 00:43:27,250
ฉันจะถามมาร์ค และถ้าฉันรู้อะไร
ฉันจะบอกคุณค่ะ
421
00:43:41,833 --> 00:43:42,750
รอเดี๋ยวก่อน
422
00:43:43,791 --> 00:43:48,000
ถ้านายบอกให้เบ็คกี้มาที่ประตูมิติพรุ่งนี้
ในเวลาเย็นของโลกเรา
423
00:43:48,000 --> 00:43:50,875
สําหรับพวกเราแล้ว
เธอก็จะมาที่นี่ในอีกสามสัปดาห์ไม่ใช่เหรอ
424
00:43:55,916 --> 00:43:58,416
ถ้าเราคิดผิดและเธอมาที่นี่วันนี้ล่ะ
425
00:43:58,416 --> 00:44:02,166
เรารอตรงนั้นนานๆ ไม่ได้
ตรงนั้นไม่มีทั้งน้ํา อาหารหรือว่าที่พัก
426
00:44:02,166 --> 00:44:05,041
แต่ถ้าเธอมาที่นั่นวันนี้
เราจะติดอยู่ในนี้ตลอดไปนะ
427
00:44:05,625 --> 00:44:09,291
ใจเย็นก่อน เราจะไปที่แคมป์ของฉัน
ตรงทะเลสาบ ใช้เวลาเดินหนึ่งวัน
428
00:44:09,291 --> 00:44:11,500
ไม่ ใจเย็นไม่ได้
429
00:44:12,333 --> 00:44:14,625
ถ้านายอยู่ที่นี่มาสามสัปดาห์จริง
430
00:44:14,625 --> 00:44:16,791
โธมัสคงอยู่ที่นี่เป็นเดือนแล้ว
431
00:44:16,791 --> 00:44:18,333
เราต้องไปช่วยเขา
432
00:44:18,875 --> 00:44:21,250
- นายอยากขาดน้ําตายรึไง
- ฉันมีน้ํา
433
00:44:21,250 --> 00:44:22,333
พอสามสัปดาห์เหรอ
434
00:44:24,083 --> 00:44:24,958
พอแค่สองวัน
435
00:44:26,166 --> 00:44:27,583
เราจะไปประตูมิติเดี๋ยวนี้
436
00:44:27,583 --> 00:44:30,875
ถ้าพรุ่งนี้แล้วเบ็คกี้ยังไม่โผล่มา
เราจะไปที่แคมป์ของนาย
437
00:44:32,916 --> 00:44:33,750
โอเค
438
00:44:35,000 --> 00:44:36,041
นายพูดถูก
439
00:44:59,250 --> 00:45:00,375
นั่นอะไรน่ะ
440
00:45:04,291 --> 00:45:06,166
กองคาราวานทาสของกริฟฟอน
441
00:45:09,208 --> 00:45:10,666
หินพวกนั้นคืออะไร
442
00:45:15,250 --> 00:45:16,250
จากเหมืองหินบะซอลต์
443
00:45:21,000 --> 00:45:22,541
พวกเขาจะขนพวกมันไปที่ไหน
444
00:45:22,541 --> 00:45:23,541
ไม่รู้สิ
445
00:45:44,166 --> 00:45:45,208
โธมัส
446
00:46:18,583 --> 00:46:19,583
ทั้งหมดคือเรื่องจริง
447
00:46:26,541 --> 00:46:27,375
ฉันจะไปช่วยเขา
448
00:46:27,375 --> 00:46:28,291
ไม่ได้
449
00:46:28,875 --> 00:46:29,750
ไม่ได้เหรอ
450
00:46:30,416 --> 00:46:31,875
นั่นพี่ชายนายนะ
451
00:46:42,333 --> 00:46:43,833
เราจะช่วยโธมัสแน่
452
00:46:44,666 --> 00:46:47,416
แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ไม่ใช่ที่นี่
453
00:46:47,416 --> 00:46:50,083
เราไม่มีอาวุธและแผนการอะไรเลย
454
00:46:50,083 --> 00:46:51,791
พวกมนุษย์
455
00:46:51,791 --> 00:46:52,708
วิ่ง
456
00:46:55,083 --> 00:46:56,083
จับพวกมัน
457
00:47:09,916 --> 00:47:12,375
เปิดประตูมิติ
ศูนย์กลางแห่งระบบสุริยะของฉัน
458
00:47:12,375 --> 00:47:13,291
ดาวอังคาร
459
00:47:21,916 --> 00:47:24,500
โลก ดาวพุธ
460
00:47:27,041 --> 00:47:28,791
"ดาวเคราะห์ดวงใหญ่ที่สุด..."
461
00:47:28,791 --> 00:47:29,875
ดาวพฤหัสบดี
462
00:47:32,166 --> 00:47:34,375
และศูนย์กลางของระบบสุริยะ
463
00:47:35,458 --> 00:47:36,458
ดวงอาทิตย์
464
00:47:58,125 --> 00:47:58,958
มาร์ค
465
00:48:09,833 --> 00:48:13,375
- ตามพวกมันไป
- พวกมันอยู่นั่น
466
00:48:32,583 --> 00:48:33,583
เวรเอ๊ย
467
00:48:56,208 --> 00:48:57,041
ไปกันเถอะ
468
00:49:06,291 --> 00:49:07,125
ถอยไปนะ
469
00:49:10,166 --> 00:49:11,333
ฉันจะกระทืบพวกแก
470
00:49:15,083 --> 00:49:16,250
ถอยไปซะ
471
00:49:21,458 --> 00:49:22,583
ถอยไป
472
00:49:27,541 --> 00:49:28,416
มาร์ค
473
00:49:29,083 --> 00:49:31,833
บางครั้งผู้ที่กล้าหาญที่สุด
ก็คือผู้ที่ไม่ต่อสู้เลย
474
00:49:46,083 --> 00:49:46,916
มีโม่
475
00:49:48,708 --> 00:49:49,541
เชื่อใจฉัน
476
00:50:00,666 --> 00:50:04,166
ดร.ฟิลิป เชนนาด
จิตแพทย์และนักจิตอายุรเวท
477
00:50:42,291 --> 00:50:44,458
เพื่อน นายมันซูเปอร์ฮีโร่ชัดๆ
478
00:50:44,458 --> 00:50:46,791
- ใช่
- ใช่
479
00:50:51,791 --> 00:50:53,333
ลูกหายหัวไปไหนมา
480
00:50:58,166 --> 00:50:59,583
มีโม่มีปัญหาเรื่องผู้หญิงครับ
481
00:51:05,250 --> 00:51:06,458
คุยกันยาวน่ะครับ
482
00:51:07,458 --> 00:51:10,208
ครั้งหน้าก็บอกพ่อของเธอด้วย
483
00:51:11,500 --> 00:51:13,416
ไม่งั้นเธอมีปัญหากับฉันแน่ เข้าใจไหม
484
00:51:25,583 --> 00:51:26,875
เธอไว้เคราด้วยเหรอ
485
00:51:28,916 --> 00:51:29,875
สามสัปดาห์แล้วครับ
486
00:51:39,625 --> 00:51:42,458
พวก นายต้องไปโกนหนวดจริงๆ นะ
487
00:51:52,541 --> 00:51:55,666
- หวังว่าฉันจะไม่ไปสายนะ ไม่งั้น...
- หยุด
488
00:51:57,458 --> 00:51:58,375
วางกระเป๋าลง
489
00:51:59,291 --> 00:52:00,166
บอกให้วางกระเป๋าลง
490
00:52:00,666 --> 00:52:01,708
วางกระเป๋าลง
491
00:52:01,708 --> 00:52:03,458
ช้าๆ
492
00:52:04,208 --> 00:52:05,750
ชูมือพวกเธอขึ้น ช้าๆ
493
00:52:06,500 --> 00:52:10,458
เจ็ดสองห้าเรียกสถานี จับกุมได้สามคน
ที่โบสถ์ของมาร์เทน ต้องการกําลังเสริม
494
00:52:12,958 --> 00:52:14,166
โรงเรียนฝึกสอนศิลปะการต่อสู้
495
00:52:14,166 --> 00:52:15,583
ฉันว่าเขาเป็นของคุณนะคะ
496
00:52:18,416 --> 00:52:19,250
ไงครับ
497
00:52:21,500 --> 00:52:22,333
ขอบคุณครับ
498
00:52:23,458 --> 00:52:24,666
โชคดีครับ
499
00:52:25,375 --> 00:52:26,916
มีโม่ ขึ้นไปข้างบน
500
00:52:28,291 --> 00:52:29,125
มาร์ค
501
00:52:35,500 --> 00:52:37,291
ฉันรู้วิธีที่เราจะหาโธมัสเจอแล้ว
502
00:52:38,250 --> 00:52:39,791
พรุ่งนี้เช้า ที่ออราเคิล
503
00:52:41,208 --> 00:52:42,041
โอเค
504
00:52:42,916 --> 00:52:45,500
นายคือสุดยอดฮีโร่ อย่าลืมซะละ
505
00:53:18,083 --> 00:53:21,750
นี่เครื่องตอบอัตโนมัติของเบ็คกี้ ไมส์เนอร์
ทิ้งข้อความไว้ แล้วฉันจะโทรกลับค่ะ
506
00:53:22,625 --> 00:53:26,041
หวัดดี นี่มาร์คนะ ฉันมีข่าวดี
เจอตัวมีโม่แล้ว
507
00:53:27,875 --> 00:53:30,875
เธอไม่ต้องเอาของไปให้แม่ฉันแล้วแหละ
508
00:53:31,750 --> 00:53:33,666
แต่เอาไปที่โรงเรียนพรุ่งนี้แทนนะ
509
00:53:34,375 --> 00:53:36,500
ยังไงก็ขอบใจสําหรับทุกเรื่องเลย
510
00:53:37,833 --> 00:53:40,500
รอจะเจอเธอไม่ไหวแล้ว บาย
511
00:55:48,083 --> 00:55:50,083
คําบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์
512
00:55:50,083 --> 00:55:52,166
{\an8}ผู้ตรวจสอบงานแปล
ลลวรรณ