1
00:00:27,208 --> 00:00:28,875
เจ้าต้องการสิ่งใด
2
00:00:48,291 --> 00:00:49,791
แมนอิธ
3
00:01:01,583 --> 00:01:03,541
ปรากฏกายเจ้าให้คนอื่นเห็น...
4
00:01:03,541 --> 00:01:05,250
นักลวงตา
5
00:01:28,541 --> 00:01:31,666
นายแห่งข้า ข้าทําตามข้อตกลง
6
00:01:31,666 --> 00:01:34,208
เพื่ออิสรภาพของประชาชนของข้า
7
00:01:35,916 --> 00:01:38,291
สายลับของข้ารายงานว่า
8
00:01:39,125 --> 00:01:43,208
เด็กหนุ่มไม่สามารถกลับไปที่โลกมนุษย์ได้
9
00:01:44,000 --> 00:01:47,791
ทุกอย่างเป็นไปตามแผนการของท่าน
10
00:02:00,875 --> 00:02:03,708
สร้างจากนิยาย "เดอ กรีฟ" ของ
โวล์ฟกัง และ เฮย์เก โฮลเบน
11
00:02:06,250 --> 00:02:10,166
กริฟฟอน
12
00:02:39,333 --> 00:02:42,708
- นายสร้างเองเลยเหรอ
- บอกแล้วไง หอคอยทมิฬจะเปลี่ยนนาย
13
00:02:50,541 --> 00:02:51,916
ทะเลสาบเป็นแหล่งน้ําของพวกมัน
14
00:02:53,583 --> 00:02:56,500
พวกมันหยุดพักที่นี่พร้อมกับพวกทาส
ระหว่างทางไปยังเหมือง
15
00:02:57,041 --> 00:02:59,791
เราจะซ่อนอยู่ในนี้และรอพวกมีเขา
16
00:03:01,166 --> 00:03:02,458
ดูนี่ซะก่อน
17
00:03:09,541 --> 00:03:11,208
จากตรงนี้ เราจะเห็นพวกนั้นได้
18
00:03:11,208 --> 00:03:12,750
แต่พวกมันจะไม่เห็นเรา
19
00:03:13,250 --> 00:03:14,125
ง่ายเหมือนปลอกกล้วย
20
00:03:19,750 --> 00:03:20,916
น่าทึ่งมาก
21
00:03:24,708 --> 00:03:27,875
พวกมันจะมาตอนกลางวัน
ฉันว่าพวกมันมองไม่ถนัดตอนกลางคืน
22
00:03:28,416 --> 00:03:31,791
- แต่ถ้าพวกนั้นมาตอนกลางคืนล่ะ
- ยังไม่เคยมาสักครั้งนะ
23
00:03:31,791 --> 00:03:33,416
- ถ้าสมมติว่ามาล่ะ
- ไม่รู้สิ
24
00:03:33,416 --> 00:03:35,541
ฉันไม่มีกล้องวงจรปิดซะด้วย
25
00:03:38,083 --> 00:03:39,250
เรามีเครื่องมือไหม
26
00:04:02,666 --> 00:04:04,041
อีกนิดนึง
27
00:04:04,041 --> 00:04:05,208
โอเค สมบูรณ์แบบ
28
00:04:16,125 --> 00:04:17,500
ตอนนี้แหละ
29
00:04:23,458 --> 00:04:25,375
นี่อาจจะได้ผลนะพวก
30
00:04:26,708 --> 00:04:27,708
ใช่
31
00:04:29,125 --> 00:04:30,875
แต่เราต้องใช้กระดูกมากกว่านี้
32
00:04:40,458 --> 00:04:41,833
หนูรู้ว่ามันฟังดูบ้า
33
00:04:41,833 --> 00:04:43,791
แต่หอคอยทมิฬมีจริงๆ นะคะ
34
00:04:43,791 --> 00:04:46,500
มาร์คพยายามหาตัวโธมัส
และเขาต้องการให้เราช่วย
35
00:04:52,375 --> 00:04:54,375
มาร์คได้ทําบางสิ่งไปแล้ว เบ็คกี้
36
00:04:54,375 --> 00:04:56,458
บางสิ่งที่ไม่อาจย้อนคืนได้...
37
00:04:57,416 --> 00:04:58,708
ฉันควรดูแลเขาให้ดีกว่านี้
38
00:05:00,291 --> 00:05:02,208
เธอช่วยอะไรเขาไม่ได้อีกแล้วละ
39
00:05:06,416 --> 00:05:10,541
บันทึกบอกว่ากริฟฟอนบงการผู้คน
ใช้อํานาจและวางแผนกับคนพวกนั้น
40
00:05:10,541 --> 00:05:12,166
มาร์คไม่ใช่ฆาตกรนะคะ
41
00:05:12,166 --> 00:05:13,416
ฉันเห็นเขาด้วยตาตัวเอง
42
00:05:14,333 --> 00:05:16,708
หนูไม่เชื่อว่าเขาเป็นคนทํา
43
00:05:18,666 --> 00:05:20,541
ฉันไม่อยากฟังอะไรอีกแล้ว
44
00:05:20,541 --> 00:05:21,541
ลาก่อน
45
00:05:23,291 --> 00:05:24,125
ฉันอยากนะ
46
00:05:25,416 --> 00:05:27,041
สารวัตรบราคเกอร์ หน่วยอาชญากรรม
47
00:05:30,291 --> 00:05:33,083
ตํารวจตามหามาร์คทั่วทั้งเครเฟลเดน
48
00:05:33,083 --> 00:05:36,125
- แต่ก็ยังไม่พบตัวเขาใช่ไหมคะ
- ถูกต้อง
49
00:05:36,625 --> 00:05:38,250
และเขาถูกพบเห็นครั้งสุดท้าย
50
00:05:39,250 --> 00:05:40,625
ที่โบสถ์ของมาร์เทน
51
00:05:40,625 --> 00:05:44,166
พ่อของเธอบอกแบบนั้นใช่ไหม
นั่นไม่ใช่เรื่องที่จะเปิดเผยต่อสาธารณะ
52
00:05:44,166 --> 00:05:45,875
ไม่มีใครบอกหนูทั้งนั้น หนูหามาเอง
53
00:05:45,875 --> 00:05:48,958
โบสถ์นั้นถูกสร้างมานานกว่า 400 ปีแล้ว
54
00:05:49,541 --> 00:05:51,541
โดยมาร์เทน ซิมเมอร์แมน
55
00:05:51,541 --> 00:05:57,250
มาร์เทนเป็นช่างสลักหินของเครเฟลเดน
และบรรพบุรุษสายตรงของมาร์คและโธมัส
56
00:05:57,916 --> 00:05:59,000
นี่ค่ะ
57
00:06:00,583 --> 00:06:03,291
เขาถูกกล่าวหาว่าใช้เวทมนตร์
และถูกตัดสินประหารชีวิต
58
00:06:03,291 --> 00:06:06,208
เขาถูกขังอยู่ข้างในห้องใต้ดิน
ของโบสถ์ตัวเอง
59
00:06:06,708 --> 00:06:08,625
แต่ด้วยปาฏิหาริย์บางอย่าง...
60
00:06:09,333 --> 00:06:10,833
เขาก็หายตัวไปจากห้องคุมขัง
61
00:06:10,833 --> 00:06:13,791
ไม่มีใครเห็นเขาหรือพบศพของเขาอีกเลย
62
00:06:13,791 --> 00:06:17,500
มีแม้กระทั่งการสืบสวน
จากอัครสังฆมณฑลโคโลญ
63
00:06:21,083 --> 00:06:24,791
- แปลว่าเขาหนีไปได้งั้นเหรอ
- ตอนแรกฉันก็คิดแบบนั้นค่ะ
64
00:06:25,375 --> 00:06:26,625
จนกระทั่งได้เจอนี่
65
00:06:28,750 --> 00:06:31,166
คนพวกนี้เป็นบรรพบุรุษทางชีววิทยา
66
00:06:31,166 --> 00:06:34,125
ของมาร์คและโธมัส นี่ค่ะ
67
00:06:37,833 --> 00:06:41,875
ครอบครัวซิมเมอร์แมนเกือบทุกคน
ต่างหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
68
00:06:41,875 --> 00:06:44,541
ทุกคนถูกพบเห็นครั้งสุดท้าย
ที่โบสถ์ของมาร์เทนทั้งนั้น
69
00:06:44,541 --> 00:06:46,541
หรือไม่ก็ต้องมีอะไรที่เกี่ยวข้องกับที่นั่น
70
00:06:46,541 --> 00:06:47,791
มีรายงานเก่าๆ มากมาย
71
00:06:47,791 --> 00:06:49,875
บอกว่าพวกเขา
ทํางานโดยสมัครใจที่โบสถ์นั่น
72
00:06:49,875 --> 00:06:52,166
ซิมเมอร์แมนซ่อมโบสถ์...
73
00:06:53,833 --> 00:06:55,916
พวกคุณคิดว่านี่เป็นเรื่องบังเอิญงั้นเหรอคะ
74
00:06:56,541 --> 00:06:58,375
หรือว่ามีประตูอยู่ข้างล่างนั่น
75
00:06:58,875 --> 00:07:00,791
- ประตูไปสู่หอคอยทมิฬ
- พอได้แล้ว
76
00:07:01,416 --> 00:07:03,875
ฉันฟังเรื่องไร้สาระนี่มา 15 ปีแล้ว
77
00:07:03,875 --> 00:07:05,333
หอคอยทมิฬ กริฟฟอน...
78
00:07:05,333 --> 00:07:07,791
- แต่ว่า...
- ไม่ใช่ว่าบรรพบุรุษทุกคนหายตัวไปนี่
79
00:07:08,625 --> 00:07:11,083
พ่อของมาร์คจุดไฟเผาตัวเอง
80
00:07:12,375 --> 00:07:15,500
ฉันฝังอัฐิของเขาไว้ที่สุสาน
81
00:07:21,166 --> 00:07:24,125
มีหลักฐานอะไรไหม
ที่บอกว่ามีประตูอยู่จริงๆ
82
00:07:24,125 --> 00:07:25,583
มีแน่นอนค่ะ
83
00:07:25,583 --> 00:07:26,541
ถ้ามีเธอ
84
00:07:27,958 --> 00:07:29,208
และบันทึก
85
00:07:30,125 --> 00:07:32,166
เราก็อาจจะเปิดประตูได้
86
00:07:32,166 --> 00:07:35,458
- บันทึกอะไร
- อยู่นี่ค่ะ สักครู่
87
00:07:35,458 --> 00:07:37,083
มันอยู่ใน...
88
00:07:40,250 --> 00:07:41,458
กระเป๋าของฉัน
89
00:07:42,541 --> 00:07:44,125
เธอต้องการเวลานานแค่ไหนล่ะ
90
00:07:44,125 --> 00:07:46,250
ฉันแค่จะไปเอากุญแจและเปลี่ยนเสื้อ
91
00:07:46,250 --> 00:07:47,708
สิบห้านาทีเหรอ
92
00:07:49,875 --> 00:07:53,041
- ห้าเหรอ
- นายกลัวฉันจะหลอกนายอีกรึไง
93
00:07:54,291 --> 00:07:55,875
ฉันแค่ไม่อยากไปสายน่ะ
94
00:07:55,875 --> 00:07:58,333
ใจเย็นน่า เดี๋ยวฉันมา
95
00:08:12,750 --> 00:08:14,166
รอเดี๋ยว
96
00:08:15,458 --> 00:08:18,791
ว้าว พ่อกับแม่อยู่บ้าน หาดูยากนะเนี่ย
97
00:08:19,541 --> 00:08:21,000
ตํารวจมาที่นี่
98
00:08:22,750 --> 00:08:24,500
เป็นเรื่องเข้าใจผิดค่ะ
99
00:08:24,500 --> 00:08:26,250
ลูกบุกรุกเข้าไปในโบสถ์
100
00:08:28,666 --> 00:08:29,750
ในโบสถ์นะ
101
00:08:30,583 --> 00:08:32,041
ไว้เราคุยกันทีหลังได้ไหม
102
00:08:32,041 --> 00:08:34,250
หรือไม่ก็ไม่คุยกันเลยเหมือนทุกครั้ง
หนูต้องไปแล้ว
103
00:08:34,250 --> 00:08:36,291
ลูกต้องขึ้นไปที่ห้องของลูก
104
00:08:40,083 --> 00:08:43,208
- เอาจริงเหรอคะ
- ซาร่า จะให้เป็นแบบนี้ไม่ได้นะ
105
00:08:43,833 --> 00:08:46,166
ลูกอยากมารับช่วงต่อบริษัทในสักวันใช่ไหม
106
00:08:47,625 --> 00:08:49,583
อยู่ๆ ก็มาเป็นห่วงกันซะงั้น
107
00:08:50,041 --> 00:08:52,500
- เพราะหนูเพิ่งทําพลาดครั้งนึงเนี่ยนะ
- ครั้งนึงงั้นเหรอ
108
00:08:53,083 --> 00:08:56,916
ลูกไปไหนมาไหนกับเบ็น ชรูเดอร์ตลอด
ลูกจูบกันอยู่ข้างนอกนั่น
109
00:08:56,916 --> 00:08:59,875
- คราวนี้ลูกยังบุกรุกโบสถ์อีก
- ถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไป...
110
00:08:59,875 --> 00:09:03,666
- พวกคุณไม่รู้จักเบ็น
- เขาเป็นอาชญากร พอได้แล้ว
111
00:09:03,666 --> 00:09:07,208
- ไม่ใช่ความคิดของเขาด้วยซ้ํา
- เขาไม่ใช่เพื่อนของลูก หยุดเลย
112
00:09:07,208 --> 00:09:08,250
แม่ต่างหากต้องหยุด...
113
00:09:08,250 --> 00:09:09,708
- นี่
- หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ
114
00:09:14,000 --> 00:09:16,500
โรงเรียนประจําเซนต์วิตัส
115
00:09:20,500 --> 00:09:23,791
- พ่อไม่ได้จะ...
- ถ้าลูกก้าวออกไปแม้แต่ก้าวเดียว...
116
00:09:24,541 --> 00:09:27,041
ลูกจะต้องไปโรงเรียนประจํา เข้าใจไหม
117
00:09:57,333 --> 00:09:59,541
- สวัสดี
- สวัสดีครับ ผมเบ็น
118
00:10:00,125 --> 00:10:03,041
- ผมมารับซาร่าไปงานปาร์ตี้ครับ
- ซาร่าไม่ได้อยู่บ้านนะ
119
00:10:04,625 --> 00:10:06,500
เป็นไปไม่ได้หรอกครับ ผมเพิ่ง...
120
00:10:06,500 --> 00:10:07,958
ส่งเธอลงเมื่อกี้
121
00:10:12,000 --> 00:10:14,125
ฉันว่าเธอเปลี่ยนใจแล้วน่ะสิ
122
00:10:15,125 --> 00:10:16,208
เสียใจด้วยนะ
123
00:10:39,750 --> 00:10:42,666
- คืออะไร
- มันขึ้นอยู่ตามชายหาด
124
00:10:45,916 --> 00:10:49,208
- แล้วนายรู้ได้ไงว่ามันสูบได้
- นายได้กลิ่นมันไหมล่ะ
125
00:10:52,625 --> 00:10:54,041
นายก็เลยลองเนี่ยนะ
126
00:10:57,583 --> 00:11:00,416
แน่นอนเลยละ เพื่อนเอ๋ย
127
00:11:02,041 --> 00:11:04,125
นั่นมันงี่เง่าที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้ยินมาแล้ว
128
00:11:07,791 --> 00:11:10,916
ฉันไม่เข้าใจ ทําไมนาย
ต้องเครียดตลอดเวลาเลย
129
00:11:10,916 --> 00:11:14,625
พวก มีแต่เด็กทารกเท่านั้นแหละ
ที่ลองทําสิ่งต่างๆ โดยไม่คิด
130
00:11:14,625 --> 00:11:17,625
- ไม่มีคนปกติที่ไหนทําแบบนั้นกันหรอก
- ลองผ่อนคลายดูหน่อยน่า
131
00:11:20,375 --> 00:11:21,541
เอาเป็นว่า...
132
00:11:22,166 --> 00:11:25,041
เราตามพวกมีเขาไปที่เหมือง...
133
00:11:25,791 --> 00:11:27,250
หาตัวโธมัสที่นั่น...
134
00:11:27,250 --> 00:11:32,416
จากนั้นก็ชิงตัวเขามาและเราก็กลับบ้าน
135
00:11:34,416 --> 00:11:37,083
- แผนดีนี่
- แล้วนายล่ะ
136
00:11:39,458 --> 00:11:42,500
ฉันจะเดินและนายก็ให้ฉันกลับไปที่ประตู
137
00:11:43,666 --> 00:11:46,291
ไม่มีปัญหาหรอก
ฉันเดินทางแถวนั้นบ่อยแล้ว
138
00:11:47,708 --> 00:11:48,916
ไม่รู้สิ
139
00:11:50,708 --> 00:11:52,750
ฉันทิ้งนายไว้ที่นี่ไม่ได้
140
00:11:52,750 --> 00:11:55,666
ไม่ต้องห่วง
นายห่วงแค่เรื่องตัวเองได้กลับบ้านก็พอ
141
00:11:56,875 --> 00:11:57,916
นี่จะต้องได้ผล
142
00:11:57,916 --> 00:12:00,291
เป็นอะไรไปอีก มองโลกแง่ดีแล้วเหรอ
143
00:12:01,583 --> 00:12:03,875
มาร์ค ซิมเมอร์แมน
เป็นพวกอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์
144
00:12:04,916 --> 00:12:06,625
ที่นี่มีบางอย่างผิดปกติ
145
00:12:08,833 --> 00:12:10,791
ตั้งแต่ที่เราตกลงมาจากหน้าผา
146
00:12:11,291 --> 00:12:14,083
ฉันรู้สึกเหมือนฉันรู้ว่าจะเคลื่อนย้ายยังไง
147
00:12:14,833 --> 00:12:16,208
แบบที่ถูกต้องน่ะ
148
00:12:17,916 --> 00:12:19,041
ต้องฝึกฝน
149
00:12:19,541 --> 00:12:22,250
ฉันนึกภาพหน้าของพ่อออกเลย
150
00:12:22,250 --> 00:12:24,750
ถ้าลูกชายขาพิการของเขาช่วยโธมัสได้
151
00:12:28,083 --> 00:12:29,250
นายไม่ใช่คนพิการ
152
00:12:29,750 --> 00:12:31,041
สําหรับนาย ฉันอาจจะไม่ใช่
153
00:12:31,833 --> 00:12:33,333
แต่ฉันเป็นเมื่ออยู่ที่บ้าน
154
00:12:52,666 --> 00:12:54,666
- เคเซียห์ โจนส์เหรอ
- อืม
155
00:12:59,333 --> 00:13:01,208
ก็ไม่ได้ห่วยเท่าที่ฉันคิดนะ
156
00:13:07,541 --> 00:13:08,791
โอเค ขอหน่อยสิ
157
00:13:10,916 --> 00:13:14,375
ถ้าไอ้นี่ทําให้นายชอบเพลงดีๆ ได้ละก็
ฉันคงต้องลองมั่งแล้ว
158
00:13:32,500 --> 00:13:34,708
จี๊ดขึ้นหัวสุดๆ
159
00:13:37,125 --> 00:13:38,541
ก็แค่ดอกไม้เองพวก
160
00:13:39,416 --> 00:13:42,916
ช่างหัวร้านแผ่นเสียงเหอะ
เรามาเปิดร้านขายดอกไม้กัน
161
00:15:02,750 --> 00:15:05,541
เด็กมนุษย์นั่นมาถึง
ทะเลสาบตรงหุบเขาแล้วขอรับ
162
00:15:05,541 --> 00:15:07,208
พวกมันสร้างที่หลบซ่อน
163
00:15:07,208 --> 00:15:12,833
วางแผนจะตามนักล่าของท่าน
ไปที่เหมืองและปลดปล่อยพี่ชายของมัน
164
00:15:12,833 --> 00:15:16,125
พระบิดา ให้ข้าส่งนักล่า
ไปที่ทะเลสาบตอนนี้เลยเถอะ
165
00:15:16,125 --> 00:15:19,708
ข้าจะพาตัวผู้เดินทางระหว่างโลก
มาที่นี่ในคืนนี้ได้เลย
166
00:15:23,625 --> 00:15:26,333
- แมนอิธ
- นายแห่งข้า
167
00:15:26,958 --> 00:15:30,875
หนึ่งในพวกของเจ้าจะไปเตรียมพร้อม
ผู้เดินทางระหว่างโลกที่ทะเลสาบ
168
00:15:30,875 --> 00:15:35,375
และบอกสายลับของเจ้าในโลกมนุษย์ซะ
ว่าข้าไม่ต้องการให้มีการแทรกแซงใดๆ
169
00:15:35,375 --> 00:15:38,000
จะไม่มีการแทรกแซงใดๆ ทั้งนั้นขอรับ
170
00:17:09,000 --> 00:17:10,041
อรุณสวัสดิ์
171
00:17:19,041 --> 00:17:20,541
นายมายุ่งกับกระเป๋าฉันเหรอ
172
00:17:21,958 --> 00:17:23,458
เปล่า ทําไมล่ะ
173
00:17:23,458 --> 00:17:25,041
ของหายหมดเลย
174
00:17:25,625 --> 00:17:28,083
- นายละเมอรึเปล่า
- ฉันไม่เคย
175
00:17:29,000 --> 00:17:30,333
งั้นก็อาจจะเป็นสัตว์
176
00:17:31,833 --> 00:17:35,250
- ข้างในกระท่อมน่ะเหรอ
- ใช่แล้วพวก ไม่ต้องกังวลน่า
177
00:17:35,250 --> 00:17:36,875
บางครั้งก็มีสัตว์เข้าไปในนั้น
178
00:17:38,375 --> 00:17:39,625
ฉันไม่ได้กังวล
179
00:17:50,416 --> 00:17:51,791
เราจะเริ่มฝึกกันเลยไหม
180
00:18:07,875 --> 00:18:09,333
เธอมาทําอะไรที่นี่
181
00:18:09,333 --> 00:18:11,125
ฉันมาเอากระเป๋าของฉัน
182
00:18:15,000 --> 00:18:16,166
ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม
183
00:18:16,166 --> 00:18:18,416
เธอไม่ได้แต่งตัวไปปาร์ตี้นี่
184
00:18:18,416 --> 00:18:19,708
ขึ้นมาสิ
185
00:18:36,083 --> 00:18:38,333
นายไปไหนมา เราเข้าไปไม่ได้
186
00:18:38,333 --> 00:18:40,708
ฉันถูกห้ามไปปาร์ตี้น่ะ
187
00:18:41,875 --> 00:18:43,916
- แย่ชะมัด
- เสียใจด้วย
188
00:18:43,916 --> 00:18:47,250
และฉันก็เอากุญแจโรงภาพยนตร์
ให้เบ็นไม่ได้ด้วย
189
00:18:47,250 --> 00:18:49,875
เขาคงคิดว่าฉันทิ้งเขาอีกแล้วแน่ๆ
190
00:18:53,083 --> 00:18:56,583
- ซาร่าอยู่ไหนล่ะ
- ไม่รู้สิ ที่บ้านมั้ง
191
00:18:57,500 --> 00:19:01,041
- เธอจะอยู่ไหนฉันก็ไม่สนแล้ว
- นายจะทําอะไร
192
00:19:02,208 --> 00:19:07,291
- พวกนายช่วยขนของลงจากรถหน่อย
- หมายความว่าไงที่ว่า "อยู่บ้าน"
193
00:19:08,791 --> 00:19:10,208
ฉันขอกระเป๋าฉันคืนได้ไหม
194
00:19:10,208 --> 00:19:12,541
ฉันลืมไว้ในรถของเบ็นน่ะ โทษที
195
00:19:15,333 --> 00:19:18,375
- ไม่เป็นไร
- เธอจะไปงานปาร์ตี้ใช่ไหม
196
00:19:21,125 --> 00:19:24,583
ฝากกุญแจให้เขาด้วยนะ
บอกเขาให้ทีว่าฉันขอโทษ ขอร้องละ
197
00:19:26,208 --> 00:19:28,041
- โอเค
- ขอให้สนุกนะ
198
00:19:44,666 --> 00:19:46,791
ฉันเคลื่อนย้ายตัวเองครั้งแรก
ตอนอยู่ในห้องฉัน
199
00:19:50,541 --> 00:19:53,500
ครั้งที่สองตอนอยู่ที่ออราเคิล
200
00:19:56,916 --> 00:19:59,958
ทั้งสองครั้งนั้น ฉันกําลังอ่านบันทึกอยู่
201
00:19:59,958 --> 00:20:02,000
และเพ่งสมาธิไปที่สถานที่หนึ่ง
202
00:20:02,750 --> 00:20:04,166
แต่ไม่ใช่ในครั้งที่สาม
203
00:20:06,916 --> 00:20:07,750
ถูกต้อง
204
00:20:08,500 --> 00:20:10,916
มันไม่เกี่ยวกับบันทึกหรอก
205
00:20:11,416 --> 00:20:13,333
มีอะไรอีกไหมตอนที่นายทําได้
206
00:20:15,625 --> 00:20:16,625
ความกลัว
207
00:20:17,250 --> 00:20:20,041
ความเครียด หัวใจเต้นแรง ทั้งหมดนั่น
208
00:20:21,875 --> 00:20:22,708
โอเค
209
00:20:23,750 --> 00:20:25,458
นายต้องใช้ความกลัวเพื่อเคลื่อนย้าย
210
00:20:26,625 --> 00:20:28,083
แล้วนายกลัวอะไรล่ะ
211
00:20:29,250 --> 00:20:31,708
- ซีรีส์ เบเวอร์ลีฮิลส์ 90210
- ขอเรื่องจริงดิ
212
00:20:32,833 --> 00:20:34,250
นายกลัวอะไร
213
00:20:36,125 --> 00:20:38,375
- ก็เยอะอยู่
- เช่นอะไรล่ะ
214
00:20:39,750 --> 00:20:41,583
ไม่รู้สิ นายล่ะกลัวอะไรมั่ง
215
00:20:43,875 --> 00:20:47,500
ปีที่แล้ว ตอนที่แม่ของฉันถูกวินิจฉัยว่า
มีเนื้องอก นั่นทําให้ฉันกลัว
216
00:21:12,000 --> 00:21:13,208
ลองอีกครั้ง มาร์ค...
217
00:21:20,750 --> 00:21:22,791
วันนี้ไม่มีสมาธิเลย
218
00:21:29,041 --> 00:21:29,875
ว่าไง
219
00:21:30,916 --> 00:21:34,250
โทษที ไม่ได้ผลน่ะ
220
00:22:14,041 --> 00:22:16,875
ฉันรู้บางครั้งนายก็เจอเรื่องราวที่แย่ๆ
จนนายอยากจะลืมมันไปเลย
221
00:22:18,333 --> 00:22:20,250
แต่ถ้านายต้องใช้ความกลัว
เพื่อเป็นพลังละก็...
222
00:22:21,666 --> 00:22:23,958
นายจะเอาแต่หนีปัญหาไม่ได้หรอกนะ
223
00:22:25,583 --> 00:22:28,166
- ฉันไม่ได้หนีปัญหา
- แล้วอะไรล่ะ
224
00:22:29,208 --> 00:22:30,708
ฉันแค่ต้องการ...
225
00:23:22,875 --> 00:23:25,500
โอเค คนปกติเขาไม่เดินหนีออกมา
ระหว่างที่ยังพูดไม่จบหรอกนะ
226
00:23:27,958 --> 00:23:29,291
ฉันเห็นบางอย่าง
227
00:23:31,375 --> 00:23:32,375
เห็นอะไร
228
00:23:38,250 --> 00:23:39,875
อาจจะเป็นแค่สัตว์
229
00:23:48,125 --> 00:23:49,958
พวกนั้นมาตอนกลางวันตลอดเลยเหรอ
230
00:23:52,666 --> 00:23:54,458
ไม่งั้นเราก็ต้องได้ยินพวกนั้นแล้วสิ
231
00:24:04,791 --> 00:24:05,750
หรือทุกๆ สองสามวันล่ะ
232
00:24:09,541 --> 00:24:10,708
นายแน่ใจเหรอ
233
00:24:12,083 --> 00:24:13,333
จนถึงตอนนี้ก็ใช่
234
00:24:18,583 --> 00:24:20,458
- เป็นอะไรอีก
- โธมัสอยู่ข้างนอกนั่น
235
00:24:21,041 --> 00:24:23,625
แต่เรากลับนั่งเฉยๆ นั่นแหละที่เป็น
236
00:24:23,625 --> 00:24:25,958
นั่นคือเหตุผล
ที่นายต้องฝึกการเคลื่อนย้ายไง
237
00:24:26,875 --> 00:24:29,083
มันไม่ได้ผล เวรนายเฝ้าแล้ว
238
00:24:37,000 --> 00:24:38,083
คุณโคเทอัส
239
00:24:39,000 --> 00:24:41,166
คุณมาแบบไม่ได้นัดก่อนอีกแล้ว
240
00:24:48,083 --> 00:24:50,083
มนุษย์จริงจังเรื่องนัดหมายมากนะ
241
00:24:50,083 --> 00:24:53,000
คุณทําตัวน่าสงสัย ไม่มืออาชีพสุดๆ
242
00:24:53,000 --> 00:24:54,750
ยุงมาถึงเราแล้ว
243
00:24:54,750 --> 00:24:59,916
มาร์ค ซิมเมอร์แมนอยู่ที่ทะเลสาบภูเขา
เตรียมตัวที่จะบุกมาหาเรา
244
00:24:59,916 --> 00:25:04,125
ด้วยความช่วยเหลือของผม
งานเคลื่อนย้ายหินของคุณเป็นงานที่ยาก
245
00:25:04,125 --> 00:25:06,166
แต่ผมกําลังรับความเสี่ยงครั้งใหญ่มาก
246
00:25:06,166 --> 00:25:09,250
ผมเตรียมพร้อมมาร์ค ผมให้เบ็คกี้กับเขา
247
00:25:09,250 --> 00:25:12,125
จากนั้นก็พรากเธอไปจากเขา
นี่จะปลุกเร้าให้เขาโมโห
248
00:25:12,125 --> 00:25:14,250
คุณเข้าใจไหมว่านี่หมายถึงอะไร
249
00:25:14,250 --> 00:25:17,875
การที่พญาอินทรีผู้ยิ่งใหญ่ตื่นขึ้นมาได้นั้น
ก็ต้องขอบคุณผม
250
00:25:18,916 --> 00:25:22,208
ผมฆ่าเชนนาร์ดและป้ายความผิดให้มาร์ค
251
00:25:22,208 --> 00:25:25,916
มันเสี่ยงมาก
แต่ผมก็จัดการได้อย่างไร้ร่องรอย
252
00:25:26,416 --> 00:25:30,375
ผมอยากให้คุณส่งยุงไปบอก
พญาอินทรีถึงเรื่องนี้ด้วย
253
00:25:31,416 --> 00:25:34,875
ผมไม่ใช่ล่อไว้ขนของ
เหมือนพวกที่โบสถ์ของมาร์เทนหรอกนะ
254
00:25:36,791 --> 00:25:39,125
- ผมจะรายงานเขาทุกๆ อย่าง
- เยี่ยม
255
00:25:39,125 --> 00:25:40,708
ผมไม่อยากเน่าตายอยู่ที่นี่หรอก
256
00:25:40,708 --> 00:25:43,833
เด็กสาวนั่น เธอรู้เรื่องหอคอยทมิฬรึยัง
257
00:25:43,833 --> 00:25:46,125
รู้ แต่เธอไม่เชื่อว่ามันมีจริง
258
00:25:46,125 --> 00:25:48,291
เธออยู่บนห้อง ผมคุมไว้อยู่แล้ว
259
00:25:51,083 --> 00:25:52,125
ผมก็หวังให้เป็นอย่างนั้น
260
00:25:53,416 --> 00:25:56,041
ท่านพญาอินทรีไม่ต้องการให้มี
การแทรกแซงใดๆ ทั้งสิ้น
261
00:25:56,041 --> 00:25:58,625
ระดับผม ไม่เคยมีการแทรกแซงอยู่แล้ว
262
00:26:05,250 --> 00:26:06,333
เบ็คกี้
263
00:26:09,875 --> 00:26:12,125
รีเบคก้า
264
00:27:01,958 --> 00:27:04,291
- เธอจะมางานปาร์ตี้ไหม
- แน่นอน
265
00:27:04,291 --> 00:27:06,250
- เป็นฝีมือมาร์ค
- เป็นไปไม่ได้ค่ะ
266
00:27:07,958 --> 00:27:11,541
เบ็คกี้ ถ้าเธอเอาหนังสือไปให้แม่ฉัน
267
00:27:12,041 --> 00:27:13,750
เธอจะเปิดประตูมิติได้...
268
00:27:14,208 --> 00:27:15,375
ฉันคิดถึงเธอนะ
269
00:27:15,916 --> 00:27:17,583
นายพูดถูกมาตลอด
270
00:28:27,916 --> 00:28:28,958
นายพูดถูก
271
00:28:30,333 --> 00:28:31,291
เรื่องอะไร
272
00:28:31,958 --> 00:28:33,666
ฉันเอาแต่หนีปัญหา
273
00:28:34,750 --> 00:28:36,750
ฉันกลัวที่จะคิดเรื่องของตัวเอง
274
00:28:36,750 --> 00:28:40,250
กลัวที่จะนึกถึงช่วงเวลาที่ฉันหวาดกลัว
275
00:28:49,125 --> 00:28:50,375
นายเกรงกลัวความหวาดกลัว
276
00:28:52,125 --> 00:28:53,583
ฉันจะเคลื่อนย้ายทั้งแบบนั้นได้ยังไง
277
00:28:53,583 --> 00:28:55,250
แล้วฉันจะพาโธมัสออกมาได้ไง
278
00:29:00,541 --> 00:29:03,291
บางทีนายอาจไม่ต้องคิดถึงเรื่องแย่ๆ ก็ได้
279
00:29:04,333 --> 00:29:05,291
ฉันหมายถึงอาจจะ...
280
00:29:15,458 --> 00:29:16,541
ความคิดดีนี่
281
00:29:20,000 --> 00:29:21,375
ความคิดดี
282
00:29:23,208 --> 00:29:24,041
อ๋อเหรอ
283
00:29:39,666 --> 00:29:40,541
มาร์ค
284
00:29:44,750 --> 00:29:45,875
มาร์ค
285
00:30:22,916 --> 00:30:24,791
สวัสดี เครเฟลเดน
286
00:30:33,500 --> 00:30:34,333
แจ๋ว
287
00:30:43,375 --> 00:30:44,500
นี่นาย
288
00:30:50,291 --> 00:30:51,250
ฉันทําได้แล้ว
289
00:30:52,541 --> 00:30:54,500
ฉันเพิ่งเคลื่อนย้ายสี่ครั้งต่อกัน
290
00:30:55,166 --> 00:30:57,541
มันใช้ได้กับทุกๆ อารมณ์
ไม่ใช่แค่ความกลัว
291
00:30:57,541 --> 00:31:00,083
แต่ที่ไม่ได้ผลคือ
เคลื่อนย้ายในโลกเดียวกันเอง
292
00:31:00,625 --> 00:31:02,500
ฉันเคลื่อนย้ายไปที่กระท่อมเลยไม่ได้
293
00:31:02,500 --> 00:31:04,750
ฉันต้องไปที่โลกของเราก่อน
294
00:31:04,750 --> 00:31:06,291
ถึงว่าทําไมนานจัง
295
00:31:07,000 --> 00:31:08,666
เมื่อวานนี้ฉันห่วงแทบตาย
296
00:31:08,666 --> 00:31:10,875
- ฉันหายไปนานขนาดนั้นเลยเหรอ
- ใช่
297
00:31:10,875 --> 00:31:12,208
ฉันต้องเร็วกว่านี้แล้ว
298
00:31:13,000 --> 00:31:15,833
ฉันต้องนึกภาพสถานที่ต่อไป
ก่อนที่ฉันจะมาถึง
299
00:31:15,833 --> 00:31:17,250
เอามาให้ฉันเพิ่มอีก...
300
00:31:19,750 --> 00:31:22,791
โรงภาพยนตร์ชโลสสปาร์ค ปิดปรับปรุง
301
00:31:40,291 --> 00:31:41,833
นี่ตราปั๊มของเธอ เข้าไปได้
302
00:31:48,041 --> 00:31:49,333
เบ็นอยู่ไหน
303
00:31:49,333 --> 00:31:50,375
อยู่ที่เครื่องคุมเสียง
304
00:31:54,458 --> 00:31:57,958
- พวกเขามากับฉัน
- ปั๊มตราด้วยครับ
305
00:31:59,125 --> 00:32:00,625
ตอนนี้ก็เข้าได้แล้ว
306
00:32:13,583 --> 00:32:17,166
ดนตรีสมัยนี้เขาฮิตเสียงดังกันรึไง
307
00:32:17,166 --> 00:32:19,250
ไม่หรอก หูคุณมันแก่แล้ว
308
00:32:25,666 --> 00:32:28,208
นี่ เบ็น นายได้เก็บกระเป๋าฉันไปรึเปล่า
309
00:32:31,000 --> 00:32:33,875
- ซาร่าก็อยากมานะ แต่...
- ฉันไม่สนใจหรอก
310
00:32:33,875 --> 00:32:35,375
ฉันพอแล้วกับซาร่า
311
00:32:37,625 --> 00:32:41,041
- นายควรไปคุยกับเธอ
- ทําไมล่ะ ฉันจบกับเธอแล้ว
312
00:32:42,958 --> 00:32:44,541
นายกําลังโกรธ นายเมา
313
00:32:44,541 --> 00:32:47,250
รอถึงพรุ่งนี้ให้แน่ใจก่อนดีกว่าไหม
314
00:32:48,125 --> 00:32:50,083
เธออยากรู้ว่าฉันแน่ใจรึเปล่าใช่ไหม
315
00:32:50,708 --> 00:32:53,000
ฉันจะทําให้ดูเองว่าฉันแน่ใจแล้ว มานี่สิ
316
00:33:12,708 --> 00:33:15,791
- อย่าได้ทําแบบนี้อีก
- ขอโทษ
317
00:33:15,791 --> 00:33:18,166
- กระเป๋าฉันอยู่ไหน
- ในครัวมั้ง ฉันว่า
318
00:33:28,708 --> 00:33:32,500
สองแก้วที่เธอสั่ง ราคาสี่มาร์ค ขอบใจ
319
00:33:33,000 --> 00:33:35,291
- มีอะไรให้ช่วยไหม
- ขอเบียร์สองแก้ว
320
00:33:36,291 --> 00:33:38,250
โอเค นี่แก้วที่หนึ่ง...
321
00:33:41,458 --> 00:33:42,916
จะดื่มอะไรล่ะ
322
00:33:45,416 --> 00:33:46,666
บ้าเอ๊ย
323
00:33:47,416 --> 00:33:48,708
เธอโอเคไหม
324
00:33:49,375 --> 00:33:51,916
- มีคนขโมยของฉันไป
- เอาจริงดิ แย่จัง...
325
00:33:52,708 --> 00:33:55,208
ใครขโมยหนังสือไป
326
00:33:55,208 --> 00:33:56,791
หนังสือจากกระเป๋าน่ะเหรอ
327
00:33:56,791 --> 00:33:59,750
ฉันเอามันไปวางไว้บนลังเบียร์ตรงนั้น
328
00:34:01,250 --> 00:34:03,375
{\an8}คิดว่าไว้ตรงนั้นจะแห้งเร็วกว่าน่ะ
329
00:34:04,041 --> 00:34:04,875
{\an8}ว่าไงนะ
330
00:34:04,875 --> 00:34:07,333
{\an8}มีไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้เอาไปวางไว้ใต้ถังเบียร์
331
00:34:07,333 --> 00:34:08,916
{\an8}มันก็ต้องเปียกแน่อยู่แล้ว
332
00:34:33,375 --> 00:34:34,666
นายมีเตกีลาไหม
333
00:34:35,625 --> 00:34:37,041
มี ตรงนั้นไง
334
00:34:37,625 --> 00:34:40,541
เกลือ
335
00:36:03,041 --> 00:36:04,208
นั่นใครน่ะ
336
00:36:13,458 --> 00:36:14,500
พ่อเหรอ
337
00:36:19,166 --> 00:36:20,333
พ่อ
338
00:36:22,875 --> 00:36:24,583
พ่อครับ นั่นพ่อเหรอ
339
00:36:38,625 --> 00:36:40,166
ต้องการอะไรจากผม
340
00:36:40,166 --> 00:36:42,083
แกน่าจะฟังฉัน...
341
00:36:42,083 --> 00:36:43,250
ตอนนั้น...
342
00:36:45,250 --> 00:36:46,750
แกสัญญากับฉันแล้ว
343
00:36:54,500 --> 00:36:55,708
แกไม่ใช่พ่อฉัน
344
00:36:57,375 --> 00:36:58,750
มองฉันสิ
345
00:37:02,750 --> 00:37:04,166
นี่เป็นความผิดของแก
346
00:37:04,708 --> 00:37:07,000
- รู้ไหมว่ามันรู้สึกยังไง
- แกไม่ใช่พ่อฉัน
347
00:37:07,000 --> 00:37:09,000
ตอนที่ไฟเผาร่างน่ะ
348
00:37:10,250 --> 00:37:12,250
- ตื่นสิ
- ตอนที่ผิวหนังแกระเบิด
349
00:37:12,250 --> 00:37:15,000
- ตื่น
- ตอนที่ดวงตาของแกเดือดปุดๆ
350
00:37:15,000 --> 00:37:16,250
แกรู้บ้างไหม
351
00:37:16,916 --> 00:37:17,791
มาร์ค
352
00:37:19,375 --> 00:37:25,083
- มาร์ค แกรู้ไหมว่ามันรู้สึกยังไง
- ตื่นสิ
353
00:37:38,500 --> 00:37:39,666
มันเจ็บปวด
354
00:37:50,125 --> 00:37:51,041
เกิดอะไรขึ้น
355
00:37:52,083 --> 00:37:53,750
นายพูดกับใครน่ะ
356
00:38:02,000 --> 00:38:04,208
เฮ้ยๆ
357
00:38:04,708 --> 00:38:06,708
- พวก หยุดสิ
- อะไร
358
00:38:06,708 --> 00:38:08,541
พูดกับฉันสิพวก พอได้แล้ว
359
00:38:13,375 --> 00:38:14,875
มีบางอย่างผิดปกติที่นี่
360
00:38:15,333 --> 00:38:18,375
มีใครบางคนอยู่ข้างนอกนั่น
กําลังปั่นหัวฉันอยู่
361
00:38:20,250 --> 00:38:21,625
นายแค่ฝันร้าย
362
00:38:22,333 --> 00:38:23,791
ไม่ใช่ฝันร้าย
363
00:38:24,375 --> 00:38:25,583
แล้วมันอะไรล่ะ
364
00:38:25,583 --> 00:38:27,416
อาจจะเป็นสัตว์อีกก็ได้
365
00:38:27,916 --> 00:38:29,958
- อย่าทําอย่างนั้น
- ทําอะไร
366
00:38:30,708 --> 00:38:32,875
อย่าทําเหมือนฉันเป็นไอ้โง่
367
00:38:32,875 --> 00:38:35,250
ฉันบอกว่ามีคนอยู่ข้างนอกนั่น
368
00:38:35,250 --> 00:38:39,458
- ถ้านายไม่เชื่อฉันก็ไสหัวไปซะ
- ไม่มีใครอยู่บนนั้นทั้งนั้น
369
00:38:39,458 --> 00:38:41,750
นายกําลังเป็นบ้าและไม่ยอมรับเฉยๆ
370
00:38:42,958 --> 00:38:43,875
เพราะงั้นก็ไสหัวไปซะ
371
00:39:07,166 --> 00:39:08,083
โอเค
372
00:39:09,208 --> 00:39:11,666
นายอยากรู้ใช่ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นตรงนั้น
ว่าฉันเห็นอะไร
373
00:39:15,041 --> 00:39:16,041
ใช่
374
00:39:24,458 --> 00:39:25,583
พ่อฉัน...
375
00:39:31,875 --> 00:39:33,041
พ่อที่ตายไปแล้ว
376
00:39:35,833 --> 00:39:38,250
เขาคว้าแขนฉันและเผาฉันแบบนี้
377
00:39:44,333 --> 00:39:45,416
อยากเห็นไหมล่ะ
378
00:39:56,416 --> 00:39:57,666
ฉันไม่เห็นอะไรทั้งนั้น
379
00:40:06,583 --> 00:40:07,708
เขาอยู่ที่นั่น
380
00:40:08,708 --> 00:40:09,583
จริงๆ นะ
381
00:40:10,541 --> 00:40:12,333
นายมันบ้าไปแล้ว ซิมเมอร์แมน
382
00:40:52,666 --> 00:40:54,875
คณะละครสัตว์ไดคิริ
383
00:41:02,041 --> 00:41:03,541
- เท่าไหร่
- แปดมาร์คครับ
384
00:41:05,833 --> 00:41:08,250
- ไม่ต้องทอน
- ขอบคุณครับ
385
00:41:15,125 --> 00:41:16,291
ไง มายา
386
00:41:16,916 --> 00:41:18,208
เธอจะไปไหน
387
00:41:22,291 --> 00:41:23,791
ทําไมจะกลับแล้วล่ะ
388
00:41:28,333 --> 00:41:30,500
นายทิ้งซาร่าเสร็จปุ๊บ
ก็ไปหาคนอื่นต่อเลยเหรอ
389
00:41:32,125 --> 00:41:33,375
แล้วเธอหัวเสียทําไม
390
00:41:33,375 --> 00:41:36,375
- เธอสนทําไม
- นายไม่เข้าใจอะไรเลยสินะ
391
00:41:37,958 --> 00:41:40,541
- โง่ชะมัด
- เดี๋ยวก่อน
392
00:41:40,541 --> 00:41:43,875
นายไม่ได้สังเกตเลยเหรอว่า
ฉันอยู่ข้างนายเสมอ
393
00:41:47,125 --> 00:41:48,416
เธอจะบอกว่า เธอ...
394
00:41:49,833 --> 00:41:52,250
ใช่น่ะสิ ตาทึ่ม
395
00:41:55,166 --> 00:41:56,916
ฉันไม่รู้มาก่อนเลย
396
00:41:56,916 --> 00:42:00,000
ฉันอยากเป็นแฟนนายตั้งแต่อายุเจ็ดขวบ
397
00:42:00,000 --> 00:42:01,833
ตอนที่นายขี่จักรยานมาชนรถพ่อแม่ฉันแล้ว
398
00:42:02,416 --> 00:42:04,416
และพ่อฉันก็อยากจะฆ่านาย
399
00:42:05,125 --> 00:42:06,958
แต่ฉันก็บอกว่า "ไม่ได้นะคะ พ่อ
400
00:42:08,958 --> 00:42:11,291
"นั่นเป็นเด็กผู้ชาย
ที่หนูอยากแต่งงานด้วยสักวัน"
401
00:42:14,250 --> 00:42:16,166
และฉันก็ยังรู้สึกแบบนั้น
402
00:42:21,208 --> 00:42:24,708
ฉันนึกว่าเธอแค่มองฉันเป็นคนดี...
403
00:42:28,250 --> 00:42:31,041
แต่ก็อาจจะโง่ด้วยนิดหน่อย
404
00:42:32,708 --> 00:42:33,916
ใช่แล้ว
405
00:42:34,750 --> 00:42:36,375
โง่บรมเลยละ
406
00:42:52,125 --> 00:42:53,291
มายา
407
00:42:57,916 --> 00:42:58,958
มายา
408
00:43:49,208 --> 00:43:50,208
นี่ของคุณ
409
00:43:50,750 --> 00:43:51,666
ขอบคุณ
410
00:44:07,208 --> 00:44:11,333
ช่วยด้วย ขอร้อง มายา
411
00:44:16,000 --> 00:44:17,416
ฉันจะไปตามคนมา
412
00:44:26,083 --> 00:44:27,458
พ่อมาทําอะไรที่นี่
413
00:44:28,000 --> 00:44:29,541
จัดการเรื่องวุ่นๆ ที่ลูกก่อไว้ไง
414
00:44:31,000 --> 00:44:33,791
มายาต้องการความช่วยเหลือ
เราต้องเรียกรถพยาบาล
415
00:44:42,291 --> 00:44:43,666
ห้ามพูดกับใครทั้งนั้น
416
00:44:52,708 --> 00:44:55,041
คุณไม่ได้ออกมาเที่ยวข้างนอก
นานแล้วใช่ไหม
417
00:44:55,708 --> 00:44:58,541
- อะไรนะ
- คุณไม่ได้ออกมาเที่ยวนานแล้วใช่ไหม
418
00:44:59,958 --> 00:45:03,500
เหมือนคุณไม่ได้เจอผู้คนมานานมากเลย
419
00:45:07,416 --> 00:45:09,791
คุณก็ไม่เหมือน
เควิน คอสต์เนอร์หรอกนะ
420
00:45:18,416 --> 00:45:20,666
ขอโทษ ผมก็แค่อยากทําตัวดีๆ ด้วย
421
00:45:28,666 --> 00:45:30,958
ผมว่าพวกเราสองคน...
422
00:47:19,958 --> 00:47:20,916
ตามมา
423
00:48:34,625 --> 00:48:36,500
เสียงดังมากเลย
424
00:48:37,833 --> 00:48:38,875
เราต้องมีอาหารนะ
425
00:48:39,833 --> 00:48:41,500
ฉันไม่กินมันหรอก
426
00:48:42,500 --> 00:48:43,458
แต่ฉันกิน
427
00:48:43,458 --> 00:48:46,000
กลิ่นของพวกมันช่วยซ่อนเราจากพวกมีเขา
428
00:48:46,000 --> 00:48:49,000
พวกมีเขาอะไร ยังไม่เห็นมาสักที
429
00:48:51,375 --> 00:48:53,375
- นายโทษฉันเหรอ
- เปล่า
430
00:48:53,375 --> 00:48:57,250
- ไม่ใช่ความผิดฉันนะที่พวกมันไม่โผล่มา
- ฉันไม่ได้โทษนาย
431
00:48:57,250 --> 00:48:59,416
- ก็ฟังดูเหมือนโทษ
- ฉันไม่ได้โทษ
432
00:49:01,333 --> 00:49:03,166
อย่างน้อยฉันก็มีแผน
433
00:49:03,166 --> 00:49:05,041
แล้วนายล่ะ แผนของนายคืออะไร
434
00:49:05,583 --> 00:49:09,666
- นายไม่มีแผนจะช่วยโธมัสด้วยซ้ํา
- ทําให้ปลามันหุบปากสักทีเถอะ
435
00:49:09,666 --> 00:49:10,583
อย่ามาตะคอกใส่ฉัน
436
00:50:04,416 --> 00:50:05,791
เข็มหมุดอยู่ไหน
437
00:50:22,291 --> 00:50:23,416
คืนฉันมาซะ
438
00:50:43,000 --> 00:50:44,208
นายโง่รึเปล่า
439
00:50:44,208 --> 00:50:47,458
เลิกคลั่งและเผชิญหน้ากับความจริงได้แล้ว
440
00:50:48,458 --> 00:50:50,041
นี่มันอะไรกัน
441
00:50:50,041 --> 00:50:53,875
ฉันรู้แล้วว่านายเป็นอะไร
ทําไมถึงทําตัวเป็นไอ้งั่ง
442
00:50:53,875 --> 00:50:57,958
และทําไมนายถึงไม่มีเพื่อน
มันไม่เกี่ยวกับความโกรธของนายหรอก
443
00:50:58,583 --> 00:51:02,375
- ฉันไม่รู้ว่านายพูดอะไร
- นายรู้แน่
444
00:51:02,375 --> 00:51:05,791
นายมักจะรักษาระยะห่าง
เพราะงั้นนายเลยไม่ต้องจดจํา
445
00:51:05,791 --> 00:51:08,125
แต่โธมัสเล่าทุกอย่างให้ฉันฟังแล้ว
446
00:51:08,125 --> 00:51:09,333
ทุกๆ รายละเอียด...
447
00:51:11,375 --> 00:51:12,916
เกี่ยวกับพ่อของนาย
448
00:51:17,500 --> 00:51:20,333
- หยุดนะ
- เอาสิ สติแตกเลย
449
00:51:20,333 --> 00:51:23,208
จะตะโกนใส่ฉันก็ไม่สนหรอกนะ
450
00:51:23,208 --> 00:51:25,375
เราจะพูดเรื่องนี้
451
00:51:25,375 --> 00:51:27,041
นายจะต้องจําให้ได้
452
00:51:30,583 --> 00:51:33,250
ฉันบอกให้หยุดไง
453
00:51:33,250 --> 00:51:35,583
พวกนายขับรถไปที่ห้องทํางานของพ่อนาย
454
00:51:35,583 --> 00:51:39,208
นาย โธมัสและพ่อของนาย
455
00:51:39,208 --> 00:51:41,541
เขาอยากเผางานวิจัยเกี่ยวกับ
กริฟฟอนของเขา
456
00:51:41,541 --> 00:51:44,000
จะได้ไม่มีใครหาหอคอยทมิฬเจอ
457
00:51:44,000 --> 00:51:47,791
ลูกรออยู่ในนี้และเฝ้าบันทึกไว้
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
458
00:51:47,791 --> 00:51:48,708
สัญญาสิ
459
00:51:49,458 --> 00:51:50,291
สัญญา
460
00:51:56,416 --> 00:51:57,708
นายสัญญาว่าจะรอ
461
00:51:58,291 --> 00:51:59,458
หุบปาก
462
00:52:05,291 --> 00:52:07,208
แต่แล้วไฟฉายก็ดับลง
463
00:52:07,916 --> 00:52:11,083
และเมื่อความมืดทําให้เกิดความกลัว
464
00:52:13,333 --> 00:52:14,791
โธมัส
465
00:52:16,458 --> 00:52:17,291
ไป
466
00:52:17,291 --> 00:52:20,041
อย่าทิ้งฉันไว้คนเดียว ขอร้อง
467
00:52:20,041 --> 00:52:21,208
ขอร้อง
468
00:52:23,541 --> 00:52:25,416
อย่าขยับ นี่ตํารวจ
469
00:52:25,416 --> 00:52:27,583
วางถังน้ํามันลงซะ
470
00:52:29,791 --> 00:52:33,250
ถ้าโธมัสไม่กลับมาหานาย
471
00:52:33,250 --> 00:52:39,333
เพื่อมาปลอบนายแทนที่จะไป
ทําตามแผนของพ่อ
472
00:52:40,791 --> 00:52:42,250
เขาก็คงยังมีชีวิตอยู่
473
00:52:43,250 --> 00:52:44,833
เอาตัวเขาออกมาจากในนั้น
474
00:52:46,250 --> 00:52:47,708
ฉันบอกให้เอาตัวเขามา
475
00:52:47,708 --> 00:52:49,333
อย่าทําแบบนั้น
476
00:53:00,666 --> 00:53:01,583
นี่
477
00:53:02,750 --> 00:53:04,125
ฉันรู้ว่ามันเจ็บปวด
478
00:53:05,250 --> 00:53:07,958
นายไม่ชอบเวลาที่คนอื่นๆ
พูดความจริงกับนาย
479
00:53:07,958 --> 00:53:09,083
หุบปากซะ
480
00:53:09,083 --> 00:53:12,083
แต่ถ้านายอยากผ่านมันไปให้ได้
481
00:53:12,083 --> 00:53:14,166
นายต้องยอมรับมัน
482
00:53:14,166 --> 00:53:15,916
การตายของพ่อนาย...
483
00:53:19,333 --> 00:53:20,625
เป็นความผิดของนาย
484
00:54:37,541 --> 00:54:42,083
ไม่
485
00:54:59,083 --> 00:55:00,208
เขาพร้อมแล้ว
486
00:55:01,333 --> 00:55:03,041
ส่งนักล่าไป!
487
00:56:54,958 --> 00:56:56,958
คําบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์
488
00:56:56,958 --> 00:56:59,041
{\an8}ผู้ตรวจสอบงานแปล
ลลวรรณ